ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ

[lovcom]

21 min ago , ManaLeak13 said:

Παιδιά δεν υπαρχει καλο και κακό ΛΛ.  Όλα είναι 1 προς 1. Οτι βρίσκετε πάρτε το , θα σας αρέσει.

Τα μόνα που και να μην παρετε ποτέ δεν χάνεις απολύτως τίποτα ειναι τα : 66 67 69 70 73 74 75 77 80 81 82 89

 

 Εννοείς αυτή την αρίθμηση;

[ManaLeak13]

1 λεπτό πριν, lovcom είπε:

 Εννοείς αυτή την αρίθμηση;

Όχι εννοώ την αρίθμηση της Μαμουθ.

Τευχος 1 - Ο ληστης με το ενα χέρι

κλπ

 

Τα Λούκυ Κιντ είχαν βγει αρχικά ως Λουκυ Κιντ 1 και 2 . Αργότερα επανεκδοθηκαν ως 71 72.

[lovcom]

5 min ago , ManaLeak13 said:

Όχι εννοώ την αρίθμηση της Μαμουθ.

 

 Αυτή δηλαδή. Και απορρίπτεις τα 77, 80, 82;

 

Το 77 το έχω ήδη αρχίσει και μπορώ να πω (προς το παρόν τουλάχιστον)  ότι μου αρέσει. Για το 82 έχω διαβάσει καλά λόγια. Τόσο χάλια σού φάνηκε; Είχα πάντως σκοπό να αγοράσω και τα 80 και 82!

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 12, 2023 από lovcom

[ManaLeak13]

Μόλις τώρα, lovcom είπε:

 Αυτή δηλαδή. Και απορρίπτεις τα 77, 80, 82;

 

Το 77 το έχω ήδη αρχίσει και μπορώ να πω (προς το παρόν τουλάχιστον)  ότι μου αρέσει. Για το 82 έχω διαβάσει καλά λόγια. Τόσο χάλια σού φάνηκε; Είχα πάντως σκοπό να αγοράσω και τα 80 και 82!

 

Δεν τα απορρίπτω απλά δεν χάνεις και τίποτα άμα δεν τα διαβάσεις και ποτέ. Εννοείται να τα αγοράσεις, γενικά όλη η σειρα αξίζει. Απλά κάποια λιγότερο. Αυτα που δεν διαβαζονται με τιποτα για τιποτα ειναι τα 66 67 69. Όλα τα άλλα ψάξε να τα βρεις. 

Μετα βέβαια άμα τα έχεις όλα, σε 3 θα κολλήσεις; Τα αγοραζεις για πλήρη συλλογη. 

[Laz33]

@ lovcom  καταρχάς, εμένα προσωπικά, δεν με κουράζει ποτέ να διαβάζω κριτικές και σχόλια για την μακράν αγαπημένη μου σειρά.

Το αντίθετο μάλιστα. 

Άρα μη ζητάς συγγνώμη 

 

Αν και δεν έχω καταλάβει απόλυτα το γούστο σου στα Λούκυ Λουκ, ήμουν αρκετά σίγουρος ότι θα σου άρεσαν οι Μπελάδες στις Φυτείες.

 

Για το O.K. Κοράλ στο είπε και ο Σταύρος. Είναι πολύ γνωστό γεγονός της εποχής η αναμέτρηση που έγινε εκεί μεταξύ των Ερπ και Κλάντον.

Έχουν γυριστεί και ταινίες μ'αυτήν την υπόθεση.

 

Θα διαφωνήσω λίγο με το σχόλιο του @ ManaLeak13  ότι όλα τα Λούκυ Λουκ αξίζουν εκτός λίγων εξαιρέσεων.

Εγώ θεωρώ ότι άντε λίγο πάνω απ'τα μισά να είναι τα ΛΛ που πραγματικά αξίζουν. 

Τα υπόλοιπα είναι για όσους είμαστε φαν (και κάποια ίσως ούτε για εμάς).

 

Δεν ξέρω ποια έχεις διαβάσει και ποια όχι, αλλά απ'τα 9 Γκοσινί που δεν έχεις, τα 5 αγαπημένα μου με σειρά προτίμησης είναι:

 

Το Σύρμα που Τραγουδάει

Τα Ξαδέλφια των Ντάλτον 

Εναντίον Τζος Τζέημον

Το Τσίρκο

Προς την Οκλαχόμα

 

Αλλά επειδή ξέρω τα πολύ κωμικά άλμπουμ δεν τα προτιμάς, βγάλε εκτός το Τσίρκο που είναι μια ιστορία που βασίζεται κυρίως στο χιούμορ.

Τα υπόλοιπα 4 πάρτα.

 

Και ο Σμιθ πάντως είναι καλό τεύχος, αλλά θεωρώ θα σε ξενίσει η υπόθεση, μιας και δεν είναι τυπική western (έχουμε έναν "τρελάρα" που την είδε Ναπολέων, βασίζεται σε πραγματικό γεγονός κι αυτή).

 

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 12, 2023 από Laz33

[lovcom]

7 hours ago, Laz33 said:

Αν και δεν έχω καταλάβει απόλυτα το γούστο σου στα Λούκυ Λουκ, ήμουν αρκετά σίγουρος ότι θα σου άρεσαν οι Μπελάδες στις Φυτείες.

 

Moυ αρέσει κυρίως όταν βλέπω πέρα απο το χιούμορ και έναν ηρωισμό, μία αλληλεγγύη του Λουκ. Δεν είμαι αντίθετος στο κωμικό· θεωρώ όμως και τα "σοβαρότερα" άλμπουμ συμπληρώνουν με ωραίο τρόπο τον χαρακτήρα. Γι'αυτό και απόλαυσα το Οι Ντάλτον σε γάμο. Ξαναλέω δεν έχω διαβάσει όλα τα τεύχη αλλά νομίζω το Μπελάδες στις φυτείες πρέπει να ναι το πιο ιδιαίτερο όσο αφορά το ύφος του. Και νομίζω -αν κάνω λάθος διορθώστε με - είναι και η μοναδική ιστορία όπου ο σεναριογράφος τιμωρεί τους

Spoiler

κακούς με ένα πραγματικά άσχημο τέλος (με μία όμως κωμική απόχρωση) που ξεφεύγει ακόμα και απο την -"αναμενόμενη" για ΛΛ ιστορία- τιμωρία των κακών στο ΟΚ Κοράλ.

 

Κρίμα πραγματικά που δεν το συνέχισε και σε δεύτερο άλμπουμ. Θα μπορούσε να το επεκτείνει αναπτύσσοντας περισσότερο την κουλτούρα και τις συνήθειες των ανθρώπων εκείνης της εποχής με το ταξίδι στον ιστορικό νότο να κρατήσει τουλάχιστον λίγο παραπάνω. Το άλμπουμ ήταν λίγο δυστυχώς.

 

Να πω πως τα άλμπουμ Γκοσινύ που δεν έχω διαβάσει είναι τελικά 10 και όχι 9. Εϊχα ξεχάσει να γράψω την Απόδραση των Ντάλτον.

 

Σχετικά με τις προτάσεις σου Laz όπως έχω αναφέρει ξανά, έχω διαβάσει τα Ξαδέλφια των Ντάλτον και δυστυχώς δεν μου άρεσε καθόλου. Είναι απο τα χειρότερα τεύχη που χω διαβάσει. Ένα πολύ άγουρο σχέδιο με ένα στόρυ που με άφησε τελείως αδιάφορο.  Σχετικά με τους άλλους τίτλους που αναφέρεις και σε συνδυασμό και με άλλα ποστ συγκλίνω σίγουρα στα : Το σύρμα που τραγουδά, Προς την Οκλαχόμα και Εναντίον Τζος Τζέημον. Επίσης να πω πως απο τις περιγραφές που έχω διαβάσει, μου ακούγεται ενδιαφέρον και ο Λευκός ιππότης. Σχετικά με τον Αυτοκράτορα Σμιθ για κάποιο λόγο έχω την εντύπωση ότι θα μοιάζει με τον Μεγάλο Δούκα. Ωραία ιστορία και δεν μετάνιωσα που τη διάβασα, αλλά δεν είναι απο τις αγαπημένες μου. Δεν ξέρω όμως κατα πόσο μοιάζουν με τον Σμιθ.

 

Με τους Ντάλτον έχουν βγει πολλά τεύχη αλλά έχω διαβάσει αρκετούς απο εσάς πως στη λίστα που παρέθεσα δεν είναι και τα αγαπημένα σας. Αυτά που θεωρούνται τα καλύτερα τα έχω ήδη αγοράσει. Πάντως για κάποιο λόγο με ψήνει το Ντάλτον Σίτυ. Επίσης είχα κατα νου και το Οι Ντάλτον γίνονται Θείοι αλλά έχει πέσει τόσο κράξιμο απο εσάς που το άφησα

Πάντως νομίζω πως οι περισσότεροι θα με "αποτρέπατε" εύκολα απο τα Η απόδραση των Ντάλτον και Οι Ντάλτον στους ινδιάνους.

 

Tέλος εν τάχει να πω πως σε ό,τι αφορά τα άλμπουμ μετα - Μοrris διαβάζοντας ξανά και ξανά τα ποστ σας, είμαι με τη σκέψη να αγοράσω επιπλέον και τα:

1) Η αμνησία των Ντάλτον
2) Ο άνθρωπος από την Ουάσινγκτον

3) Ένας Καουμπόυ στο Παρίσι

 

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 13, 2023 από lovcom

[Kurdy Malloy]

5 ώρες πριν, lovcom είπε:

Κρίμα πραγματικά που δεν το συνέχισε και σε δεύτερο άλμπουμ. Θα μπορούσε να το επεκτείνει αναπτύσσοντας περισσότερο την κουλτούρα και τις συνήθειες των ανθρώπων εκείνης της εποχής με το ταξίδι στον ιστορικό νότο να κρατήσει τουλάχιστον λίγο παραπάνω. Το άλμπουμ ήταν λίγο δυστυχώς.

Έχει ένα πολύ καλό spin off ο Blueberry για την υπόθεση που ονομάζεται Mister Blueberry. Βασικά οι κριτικές είναι αμφιλεγόμενες γιατί ο Giraud έκανε σενάριο και σχέδιο όλα αυτός. Δυστυχώς μόνο στα γαλλικά.

[lovcom]

57 min ago , Kurdy Malloy said:

Δυστυχώς μόνο στα γαλλικά.

 Έχω κάνει Γαλλικά μερικούς μήνες πριν χρόνια όταν ήμουν στο γυμνάσιο. Αρκούν για να βγάλω το άλμπουμ; :Ρ

 

Μια ερώτηση για το bedetheque.

 

Γιατί εδώ δεν περιέχει όλα τα τεύχη; (Σταματάει στον Θρύλο της δύσης).

 

Εδώ βρήκα μία άλλη λίστα την οποία και προτιμώ επειδή πέρα απο τα ετερογενή άλμπουμ, αφήνει έξω και τα Λούκι Κιντ. Όμως διαπίστωσα κάποια λάθη του. Πχ δεν υπάρχει το άλμπουμ Η εξαγορά των Ντάλτον, καθώς και το Συναγερμός στους γαλαζοπόδαρους το έχει σε σενάριο Γκοσινύ ενώ είναι του Μόρρις.

[Kurdy Malloy]

Γιατί μετά το θάνατο του Μορίς δε θεωρούνται η ίδια σειρά. Είναι η Les adventures de Lucky Luke d'apres Morris.

[Laz33]

@ lovcom  αν βρεις και διαβάσεις το σχόλιό μου όταν πρωτοδιάβασα τους Μπελάδες στις Φυτείες, θα δεις ότι αναφέρω κι εγώ πως η ιστορία μού φάνηκε μικρή, ότι δεν γίνονται πολλά πράγματα.

Δε θεωρώ όμως ότι έπρεπε να βγει 2ο μέρος. Κανένα ΛΛ δεν συνεχίζεται σε 2ο τεύχος.

Ας έβρισκε ο Ζουλ τον τρόπο να κάνει την ιστορία πιο συμπαγή.

Είναι κι αυτό ένα απ'τα χαρίσματα που πρέπει να έχει ένας ταλαντούχος σεναριογράφος.

Να σου πει μια ολοκληρωμένη ιστορία μέσα σε συγκεκριμένο αριθμό σελίδων (τις 44 εν προκειμένω που έχουν σχεδόν όλα τα ΛΛ).

 

Ο Σμιθ δεν θα έλεγα ότι μοιάζει ιδιαίτερα με το Μεγάλο Δούκα.

Μπορεί να μοιάζουν λίγο οι πρωταγωνιστές σε σωματότυπο και στις στολές που φορούν (αν και ο Δούκας στη μεγαλύτερη διάρκεια του άλμπουμ ντύνεται καουμπόικα), το σενάριο ωστόσο είναι διαφορετικό.

Ο Δούκας είναι μια ακόμα ιστορία της κατηγορίας escort mission με τον ΛΛ να συνοδεύει ένα σημαίνων πρόσωπο στη Δύση.

Στον Σμιθ ο Λουκ έρχεται αντιμέτωπος με τη "συμμορία" του Σμιθ. Δεν είναι ακριβώς συμμορία, γι'αυτό το βάζω σε " ".

Ούτε ο Σμιθ είναι κακοποιός.

Δεν θέλω να στο σποϊλάρω περισσότερο, σε περίπτωση που θες να το διαβάσεις.

 

Κρίμα που δεν σου άρεσαν τα Ξαδέλφια των Ντάλτον.

Αφού πάντως δεν σου άρεσαν, μακριά από την Απόδραση των Ντάλτον, που είναι παρόμοια φάση ιστορία.

Οι Ντάλτον στους Ινδιάνους θεωρείται και είναι "αντικειμενικά" ένα απ'τα 2-3 υποδεέστερα τεύχη του Γκοσινί.

Εμένα πάντως ακόμα και αυτό το άλμπουμ μού αρέσει.

Μπορεί να έχει απλή υπόθεση, αλλά έχει πολύ γέλιο, με τον Άβερελ για ακόμα μια φορά να κλέβει την παράσταση.

Βασικά δεν υπάρχει ΛΛ του Γκοσινί που να μη μ'αρέσει. Όλα μ'αρέσουν (μόνο οι δύο μεταφορές των animation με αφήνουν αδιάφορο, οι οποίες βέβαια δεν είναι γραμμένες απ'τον Γκοσινί, απλώς πατάνε σε σενάριο του Γκοσινί).

 

 

[constantinople]

Εμένα ο Αυτοκράτωρ Σμίθ (τίτλος Στρατίκη) είναι από τα αγαπημένα μου Λούκυ Λουκ!  

[Laz33]

@ lovcom  πες μου λίγο τα 5 αγαπημένα σου Λούκυ Λουκ που έχεις διαβάσει μέχρι στιγμής, μπας και καταλάβω καλύτερα το γούστο σου ώστε να σου προτείνω με τι να συνεχίσεις.

Πες μου αν θες και τα 5 χειρότερά σου.

 

[lovcom]

@ Laz33

 

Δεν έχω διαβάσει πολλά ακόμα και ίσως σε μπερδέψω με τις επιλογές μου. Πάμε όμως:

 

Τα πιο αγαπημένα (με τυχαία σειρά):

 

1) Μπελάδες στις φυτείες

2) Στη σκιά των Ντέρικ

3) Η εξαγορά των Ντάλτων

4) ΟΚ κοράλ

5) Το καραβάνι (πριν λίγο το τελείωσα· πολύ καλό).

Βγάζω έξω τους Ντάλτον σε γάμο γιατί ξέρω ότι θα σε μπερδέψει πολυ στη λίστα μου. Μου άρεσε πολύ και ο Μπίλυ ο τρομερός αλλά έπρεπε να διαλέξω μόνο 5. Και επειδή ξέρω ότι θα παραξενευτείς "μα βάζεις το Κοραλ πάνω απο τον Μπίλυ;" θα σου πω ότι αναγνωρίζω την ευφυία του Μπίλυ απλά ευχαριστήθηκα πολύ και το στυλ του Κοράλ.

 

Όσο αφορά τα χειρότερα:

1) Τα ξαδέλφια των Ντάλτον (πέρα απο το σενάριο που δεν μου άρεσε, επιπροσθέτως με χάλαγε και το σχέδιο)

2) Το άλλοθι

3) Νταίζη Τάουν

4) Τζέσσε τζαίημς (δεν ήταν κακό αλλά αρκετά άνευρο ρε παιδί μου).

5) οι παράνομοι.

 

1 hour ago, Laz33 said:

μόνο οι δύο μεταφορές των animation με αφήνουν αδιάφορο, οι οποίες βέβαια δεν είναι γραμμένες απ'τον Γκοσινί, απλώς πατάνε σε σενάριο του Γκοσινί

 

ώπα αυτό πού το ξέρουμε;

 

Εdit: Κάποιες φορές αρχίζω να διαβάζω κάποια τεύχη ψηφιακά μόνο τις πρώτες σελίδες για να πάρω μία γεύση για το αν θα το αγοράσω ύστερα. Κοίταξα τον Αυτοκράτορα Σμιθ και τον Λευκό ιππότη. Ο πρώτος δεν μου είπε απολύτως τίποτα (ίσως γι'αυτό που είπες πριν· ότι δεν θυμίζει άγρια δύση). Στον λευκό ιππότη όμως ήθελα να συνεχίσω να το διάβασμα..

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 13, 2023 από lovcom

[Laz33]

2 ώρες πριν, lovcom είπε:

 

 

Νόμιζα μόνο τα 10 που ανέφερες στο προηγούμενο ποστ είναι τα τεύχη του Γκοσινί που δεν διάβασες.

Αλλά βλέπω γράφεις ότι μόλις τώρα τελείωσες το Καραβάνι.

Πόσα αδιάβαστα Γκοσινί έχεις επομένως; 

 

Πάντως η λίστα σου είναι αρκετά "μπερδευτική". Ειδικά το ΟΚ Κοράλ δεν περίμενα ποτέ να το δω σε λίστα με top5.

Ούτε στα χειρότερα περίμενα ποτέ να δω τα Ξαδέλφια των Ντάλτον και τον Τζέσσε Τζαίημς.

 

Αφού σου άρεσε το Καραβάνι, σου προτείνω σίγουρα την Άμαξα και σε 2η φάση το Σύρμα που Τραγουδάει.

Θα σου έλεγα και τους Μαύρους Λόφους, αλλά παραείναι χιουμοριστικό και σε'χω φοβηθεί λίγο σ'αυτό το θέμα (επειδή λες δεν σ'αρέσουν οι πολύ κωμικές καταστάσεις). Για μένα πάντως οι Λόφοι αποτελούν άνετα ένα απ'τα 2-3 πιο αστεία τεύχη της σειράς.

Αφού σου άρεσαν τα Ντέρικς (και είναι Ντέρικς, πληθυντικός, κακώς το έκαναν Ντέρικ στις νεότερες εκδόσεις) σου προτείνω το Προς την Οκλαχόμα.

Κάτι αντίστοιχο με την Εξαγορά είναι η Θεραπεία των Ντάλτον, επίσης στο προτείνω.

Τώρα αν θες μια πιο "ρεαλιστική" και χωρίς πολύ χιούμορ ιστορία, ίσως να δοκίμαζες το Λούκυ Λουκ Εναντίον Πίνκερτον.

 

Οι προτάσεις μου (ό,τι έχω με bold) είναι καθαρά βάση της λίστας σου.

Αν μου έλεγες γενικώς πες μου 10 Λούκυ Λουκ που προτείνεις, θα σου έλεγα άλλα.

 

Υπάρχουν βέβαια και τεύχη τα οποία είναι "σταθερές αξίες", θεωρώ δηλαδή ότι αρέσουν σε όλους, ανεξαρτήτως γούστου.

Ένα απ'αυτά είναι ο Μπίλυ ο Τρομερός κι ένα άλλο η Μαμά Ντάλτον.

Επομένως κι αυτά στα προτείνω (τη Μαμά βασικά, μιας και τον Μπίλυ τον διάβασες λες).

 

 

Edit: Όσον αφορά το πως ξέρουμε ότι τη μεταφορά των animation σε κόμικς δεν την έκανε ο ίδιος ο Γκοσινί, ο λόγος είναι απλούστατος. Αυτή έγινε χρόνια μετά το θάνατό του 

Νομίζω πάντως ότι και το ίδιο το (μέτριο) αποτέλεσμα μαρτυρά ότι άλλος έκανε τη μεταφορά.

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 13, 2023 από Laz33

[constantinople]

 

Το "Επικίνδυνη Αποστολή" που είναι συνέχεια του "Μπίλυ ο Τρομερός" το έχεις διαβάσει;

[lovcom]

Κατ αρχήν παιδιά σας ευχαριστώ για την πρόθεσή σας για προτάσεις. Πολλά τεύχη τα αγόρασα λόγω των προτάσεών σας. Προσωπικά προσπαθώ όσο μπορώ όταν πιάνω στα χέρια μου μία ιστορία να την διαβάζω ανεπηρέαστος απο το όνομα του συγγραφέα. Το μόνο που με νοιάζει σε πρώτη φάση είναι αν θα με ψυχαγωγήσει.

 

16 hours ago, Laz33 said:

Νόμιζα μόνο τα 10 που ανέφερες στο προηγούμενο ποστ είναι τα τεύχη του Γκοσινί που δεν διάβασες.

Πόσα αδιάβαστα Γκοσινί έχεις επομένως; 

 

Είναι τα 10 που δεν έχω αγοράσει. Όλα τα άλλα τα έχω αγοράσει αλλά δεν τα έω διαβάσει ακόμα.

Απο τα 36 τεύχη-Γκοσινί έχω διαβάσει τα 13 οπότε έχω αδιάβαστα 23 τεύχη.

 

Ο Τζέσσε Τζαίημς δεν είναι στα "χειρότερά" μου απλά έπρεπε να εντάξω κάποια στη λίστα δεδομένου ότι δεν έχω διαβάσει και πολλά. Μου άρεσε σαν τεύχος, πέρασα καλά αλλά δεν θεώρησα ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο. Τα τεύχη τα οποία μου άφησαν αρνητική εντύπωση ήταν οι παράνομοι, και  ξαδέλφια των Ντάλτον (δεν λογαριάζω τώρα Ντέιζι Τάουν, Αλλοθι κτλ) όπως και ο Πατ Πόκερ. Η κοσμοπλασία των χαρακτήρων είναι τελείως διαφορετική απο αυτή που ξέρουμε σήμερα, συν τοις άλλοις το πρώιμο σχέδιο του Μόρρις το οποίο όπως και να το κάνουμε σε χαλάει ειδικά όταν το συγκρίνεις με τα μετέπειτα υπέροχα σχέδιά του.

 

Διάβασα επίσης τους μαύρους λόφους και την επικίνδυνη αποστολή που μου πρότεινες εσύ και ο @ constantinople .

Oι μαύροι λόφοι ήταν καλό. Πέρασα ωραία, γέλασα. Γενικά όπως το πες ήταν τελείως κωμωδία η ιστορία με τους καθηγητές-καρικατούρες να προσφέρουν πολύ γέλιο. Μου θύμισαν τον καθηγητή Τουρνεσόλ απο το Τεντεν. Αν όμως με βάλεις να τη συγκρίνω με το Καραβάνι, θα πω ότι το Καραβάνι μου άρεσε κάπως περισσότερο.

Επίσης και η επικίνδυνη αποστολή δεν ήταν άσχημη αλλά απο την αλλη δεν θα το χαρακτήριζα και κάτι ιδιαίτερο. Οκ το "πρωτότυπο" Μπίλυ ο τρομερός ήταν καταπληκτικό. Εδώ ξαναμασώντας τα ίδια ( το αστείο όπου περνάει ο Μπίλυ όλοι τον τρέμουν, ο κόσμος παραλληρεί, οι σερίφηδες αρνούνται να φυλακίσουν! ) οκ καταντά κουραστικό. Η ιστορία πήρε περισσότερο τα πάνω της όταν μπήκαν στην τελευταία πόλη. Δεν μετάνιωσα που το αγόρασα, θέλω να το έχω στη βιβλίοθήκη μου. Αλλά κάτι το ιδιαίτερο δεν ήταν για μένα. Στην ίδια φάση έχω και τον Τζέσσε Τζαίημς η οποία νομίζω είχε έξυπνη ιδέα αλλά δεν υλοποιήθηκε τόσο καλά.

 

Επίσης διάβασα και το Ελιξίριο. Την είχα διαβάσει και παιδί αλλα δεν θυμόμουν τίποτα. Εντάξει κλασική ιστορία Μόρρις αλλά πιστεύω πως αν κάποιος την χαρακτηρίσει "παιδική" ιστορία δεν θα πέφτει πολύ έξω.

Αν ο Γκοσινί έγραφε μία ιστορία με έναν τσαρλατάνο γιατρό νομίζω θα ήταν κορυφαία.

 

Πάντως προς το παρόν απο τις ιστορίες με αποστολές συνοδείας, αγαπημένη μου είναι το Καραβάνι. Όσο αφορά την ίδια θεματολογία ψήνομαι και για το ο άνθρωπος απο την Ουάσινγκτον αλλά αφενός δεν έχω δει πολλά θετικά σχόλια, αφετέρου δεν βρίσκεται μάλλον εύκολα, έτσι ακόμα δεν έχω κινήσει σοβαρά να το βρω. Με προδιαθέτει όμως η μοντέρνα εκτύπωση, το σχέδιο και ο χρωματισμός.

 

Γενικά δεν σημαίνει πως ότι δεν μας ξετρέλανε, δεν μας άρεσε κιόλας . Δείτε αντίστοιχα όσοι έχετε goodreads και την κλίμακα των 3 αστέριων όπου όπου πολλοί τα χρησιμοποιούν -και τα εκλαμβάνουν -  για να δηλώσουν κάτι που δεν τους άρεσε αλλά συμφωνα με το site σημαίνουν: I like it Εγώ δηλώνω ευθέως ότι μου άρεσαν! Αλλά μέχρι εκεί.

 

Τέλος την άμαξα, την θεραπεία, την Μαμά και τον Πίνκερτον τα έχω ήδη αγοράσει αλλά δεν τα χω διαβάσει ακόμα. Ψήνομαι και λίγο για τον Μοναχικό Καβαλάρη (παρόμοια φάση με το ο άνθρωπος απο την Ουάσινγκτον).

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 14, 2023 από lovcom

[Laz33]

Α εντάξει, έχεις αρκετά αδιάβαστα.

Σίγουρα θα αλλάξει το top5 σου όταν τα διαβάσεις όλα.

Που βασικά δεν αρκεί top5 σε Λούκυ Λουκ.

Είναι πολλά τα κορυφαία άλμπουμ, που θες τουλάχιστον ένα top10 για να τα χωρέσεις.

Τα άλμπουμ του Γκοσινί είναι 39 (αν βάλουμε και τις μεταφορές των animation), όχι 36.

Το "Επικίνδυνο Πέρασμα" το μέτρησες;

Έχει 7 μικρές ιστορίες του Γκοσινί και θεωρώ ότι είναι το μοναδικό τεύχος της σειράς με μικρές ιστορίες που αξίζει κάποιος να διαβάσει.

Απ'όλα τ'άλλα μείνετε μακριά.

 

[lovcom]

50 min ago , Laz33 said:

Τα άλμπουμ του Γκοσινί είναι 39 (αν βάλουμε και τις μεταφορές των animation), όχι 36.

Το "Επικίνδυνο Πέρασμα" το μέτρησες;

Έχει 7 μικρές ιστορίες του Γκοσινί και θεωρώ ότι είναι το μοναδικό τεύχος της σειράς με μικρές ιστορίες που αξίζει κάποιος να διαβάσει.

 

Το ξέρω ότι είναι 39 αλλά αφαίρεσα τις δύο animation μεταφορές - όπου συμφωνήσαμε ότι μάλλον δεν είναι και τόσο "Γκοσινί" - καθώς και το Επικίνδυνο πέρασμα. Το έβγαλα έξω γιατί εσύ μου χες προτείνει να το κάνω. Αν άλλαξες γνώμη τότε το βάζω ξανά στη wishlist.

 

edit: Βασικά δεν περιέλαβα και το τεύχος Με τη θηλειά στο λαιμό όπου και εκεί βλέπω υπάρχει το όνομα του Γκοσινί.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 14, 2023 από lovcom

[Laz33]

To Επικίνδυνο Πέρασμα σίγουρα δεν είναι πρώτη προτεραιότητα.

Αν δηλαδή κάποιος μου πει "πρότεινέ μου 20 Λούκυ Λουκ να διαβάσω" δεν θα βάλω μέσα το Επικίνδυνο Πέρασμα.

Αλλά επειδή είδα πήρες φόρα και αγόρασες όλα τα υπόλοιπα Γκοσινί, ε, πάρε και το Πέρασμα.

Μια χαρά τεύχος είναι. Σίγουρα όχι απ'τα καλύτερα του Γκοσινί αλλά σίγουρα καλύτερο από πολλά μη-Γκοσινί τεύχη.

Απλά εμένα προσωπικά δεν μ'αρέσει ιδιαίτερα στα Λούκυ Λουκ το φορμάτ των ολιγοσέλιδων ιστοριών. 

Προτιμώ τις μεγάλες. Τις θεωρώ πιο χορταστικές και πιο ολοκληρωμένες.

 

Στη Θηλειά μόνο μια απ'τις 7 ιστορίες είναι του Γκοσινί. Δεν μπορεί να θεωρηθεί επομένως άλμπουμ του Γκοσινί.

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 14, 2023 από Laz33

[lovcom]

Κάτι που ήθελα να πω αλλά το ξεχνάω συνεχώς: θυμάστε όπου ο @ germanicus στο θέμα ΤΕΝΤΕΝ συγκρίνοντας το κανονικό μέγεθος όπου βγαίνουν τα τεύχη με κάποια κασετίνα αρκετά μικρότερου μεγέθους θεωρούσε ότι έχαναν πολύ. Να πω την αλήθεια μού είχε φανεί υπερβολή. Σήμερα όμως έχοντας συγκρίνει κάποια ΛΛ της Μαμουθ/ Εθνους (μεγάλο μέγεθος) με τα μικρά τεύχη του Βήματος όπου πιστεύω έχουν και ανάλογες διαστάσεις με την μικρή κασετίνα του Tintin νομίζω πως πλέον τον καταλαβαίνω. Η διαφορά πραγματικά είναι αισθητή. Για όποιον απλά θέλει να διαβάσει κάτι για να περάσει η ώρα του, τα μικρά τευχάκια είναι μία χαρά. Αλλά γι'αυτόν που του αρέσει ο ήρωας και θέλει να απολαύσει τις περιπέτειές του, το μεγάλο φορμα είναι προφανώς μακράν το καλύτερο.

 

Όσο αφορά την αναγνωστική μου πορεία, τελείωσα άλλα 5 τεύχη τα οποία μου άρεσαν όλα και είναι τα εξής:

 

1) Το τρυφερό πόδι. Αυτό που λίγο με εξέπληξε είναι ότι για πολλούς αποτελεί το κορυφαίο της σειράς. Ήταν ωραίο δεν το συζητάμε αλλά δύσκολα θα το κατέτασσα στην πρώτη θέση.

2) Η πόλη φάντασμα. Υπέροχη ιστορία που συνδύαζε χιούμορ (οι δύο κακοί πολυ γέλιο) αλλά και κάποιο συναίσθημα. Σου έδειχνε έστω με μια μικρή δόση τους πόθους και τους καημούς των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Το τέλος καλό και ας πούμε συγκινητικό. Απο τις καλύτερές μου προς το παρόν.

3) Το σύρμα που τραγουδά. Το είχα ξεκινήσει στις αρχές του καλοκαιρού περίπου αλλά θυμάμαι δεν με είχε τραβήξει στην αρχή. Τελικά το συνέχισα και - κλασικά - καταλάβα ότι ήμουν για άλλη μια φορά λάθος. Δεν είχε το τρομερό χιούμορ  ή την συναρπαστικότατη πλοκή, αλλά εμένα με ταξίδεψε σε μια άλλη εποχή, σε άλλα γεγονότα. Μπορεί "αντικειμενικά" ή τεχνικά να μην είναι το καλύτερο του Γκοσινί για μένα όμως είναι σίγουρα στα αγαπημένα μου.

4) Πόνυ Εξπρες. Ωραίο στόρυ και πολύ χιούμορ. Επίσης αν δεν απατώμαι εδώ βλέπουμε για μοναδική ( ; ) φορά τον Λούκυ Λουκ να

Spoiler

τρώει ξύλο;

5) Οι Νταλτον στην κρεμάλα. Ξέρω ότι για πολλούς είναι απο τα χειρότερα αλλά εγώ πάλι πέρασα ωραία. Προφανώς δεν είχε την σούπερ πλοκή αλλά και πάλι είχε το χιουμοράκι του και στην τελική ένα ακόμα ταξίδι στην δύση με τον Λουκ.

 

Διαβάζω πάντως σε φορουμς πολύ αυστηρές κριτικές για τα τελευταία τεύχη. Νομίζω ότι αν κάποιος περιμένει να διαβάσει Γκοσινί τότε θα πρέπει να σταματήσει εκεί. Εξάλλου κάποια τεύχη του Γκοσινί άρεσαν και σε αυτούς που δεν αρέσκονται στην old west θεματολογία. Για εμάς όμως που μας αρέσει ο Λουκ και η εποχή αυτή, και αυτές οι ιστορίες θαρρώ πως είναι ευχάριστες.

Παρατηρώ πάντως σε ιστορίες επιγόνων ότι οι δημιουργοί δημιουργούν έναν πιο ρεαλιστικό Λουκυ Λουκ. Εμένα προσωπικά με ευχαριστεί αυτό

 

Παρεμπιπτόντως η έλλειψη επιμέλειας και τα πολλά ορθογραφικά λάθη δίνουν μία κακή εικόνα. Παραθέτω μία πρόταση του Ασντέ απο το αφιέρωμα στην αρχή του άλμπουμ Οι Ντάλτον στην κρεμάλα:

 

Μην αφεθείτε, μια γυναίκα που αγαπάει θα σας βοηθήσει πάντα.

 

Μιλάμε για ούτε καν ελληνικα έτσι;. Προφανώς ήθελε να πει: Μην αφεθείτε· μια γυναίκα που αγαπάει θα σας βοηθάει πάντα.

 

Ερώτηση:
Στο bedetheque βλέπω ότι σαν 1ο τεύχος έχει τον Κίτρινο πυρετό όμως διάβασα ότι η πρώτη ιστορία που σχεδίασε ο Μόρρις είναι η Αριζόνα. Οπότε να υποθέσω ότι το bedetheque τα παραθέτει με τη σειρά που δημοσιεύτηκαν; Επίσης υπάρχουν άλλες τέτοιες "ανακολουθίες"; Θα με ενδιέφερε να ξέρω τη σειρά των ιστοριών που σχεδίασε ο Μόρρις και όχι το πώς δημοσιεύτηκαν (όπου βέβαια συνήθως αυτά πάνε μαζί).

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 16, 2023 από lovcom

[Laz33]

@ lovcom  να ξεκινήσω πρώτα απ'την απορία σου.

Η Αριζόνα 1880 ήταν η πρώτη ιστορία Λούκυ Λουκ και κυκλοφόρησε το 1946 στο περιοδικό Spirou.

Αλλά το πρώτο άλμπουμ Λούκυ Λουκ ήταν ο Κίτρινος Πυρετός που κυκλοφόρησε το 1949 και περιελάμβανε ιστορίες που γράφτηκαν μετά την Αριζόνα.

Η ιστορία Αριζόνα μπήκε στο 3ο άλμπουμ της σειράς (με τον ομώνυμο τίτλο) το οποίο κυκλοφόρησε το 1951.

Κάπου υπάρχει ένα θέμα εδώ μέσα με τη χρονολογική σειρά των ιστοριών.

Επειδή γράφω από κινητό δεν μου είναι εύκολο να το βρω και να βάλω link. Αν μπορέσει ας το κάνει κάποιος άλλος.

 

Χαίρομαι που σου άρεσαν τα τεύχη που διάβασες.

Και ειδικά η Πόλη Φάντασμα.

Παρότι δεν συγκαταλέγεται στις κορυφαίες ιστορίες, για μένα είναι απ'τις αγαπημένες μου και οριακά δεν την έχω στο top10.

Από μικρό θυμάμαι μου άρεσε αυτό το άλμπουμ.

Λόγω εξωφύλλου (επειδή είναι spooky) αλλά κι επειδή μου αρέσουν ιστορίες με χρυσό, με εγκαταλελειμμένες πόλεις κτλ.

Θα συμφωνήσω και για το Τρυφερό Πόδι.

Σίγουρα είναι απ'τα top Λούκυ Λουκ αλλά όχι και το κορυφαίο, όπως εμφανίζεται σε διάφορες λίστες.

Βασικά δεν είμαι και πολύ φαν της διακωμώδησης των Βρετανών.

Το ίδιο ισχύει και στα Αστερίξ.

Ο Αστερίξ στους Βρετανούς, παρότι επίσης θεωρείται top άλμπουμ, για μένα είναι εκτός top10, για τον ίδιο λόγο με το Τρυφερό Πόδι.

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 16, 2023 από Laz33

[whatever]

13 ώρες πριν, Laz33 είπε:

Βασικά δεν είμαι και πολύ φαν της διακωμώδησης των Βρετανών.

Το ίδιο ισχύει και στα Αστερίξ.

Γιατί καλέ;!

 

Εγώ από την άλλη είμαι πολύ φαν, όχι μόνο για την διακωμώδηση της Βρετανίας, αλλά και για άλλων Δυτικών χωρών (ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία κτλ). Ίσως για αυτό να την απόλαυσα, παρότι θεωρώ πως υπάρχουν καλύτερα άλμπουμ στην σειρά.

[lovcom]

18 hours ago, Laz33 said:

Η Αριζόνα 1880 ήταν η πρώτη ιστορία Λούκυ Λουκ και κυκλοφόρησε το 1946 στο περιοδικό Spirou.

Αλλά το πρώτο άλμπουμ Λούκυ Λουκ ήταν ο Κίτρινος Πυρετός που κυκλοφόρησε το 1949 και περιελάμβανε ιστορίες που γράφτηκαν μετά την Αριζόνα.

Η ιστορία Αριζόνα μπήκε στο 3ο άλμπουμ της σειράς (με τον ομώνυμο τίτλο) το οποίο κυκλοφόρησε το 1951

 

Η περίπτωση αυτή είναι η μοναδική ή υπάρχουν και άλλες; Να υποθέσω ότι πέρα απο την "τράμπα" αυτή (Αριζόνα πρώτη - δημοσιευμένη τρίτη), κατα τα άλλα όλες οι άλλες ιστορίες δημιουργήθηκαν με τη σειρά που εκδόθηκαν;

[Laz33]

2 ώρες πριν, lovcom είπε:

 

Η περίπτωση αυτή είναι η μοναδική ή υπάρχουν και άλλες; Να υποθέσω ότι πέρα απο την "τράμπα" αυτή (Αριζόνα πρώτη - δημοσιευμένη τρίτη), κατα τα άλλα όλες οι άλλες ιστορίες δημιουργήθηκαν με τη σειρά που εκδόθηκαν;

 

Υπάρχουν μερικές ακόμα τέτοιες περιπτώσεις "τράμπας".

Ψάξε στο ευρετήριο ένα θέμα του @ apetoussis82  με τίτλο "ΟΛΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ".

Θα βρεις εκεί τις πληροφορίες που ψάχνεις.

 

 

6 ώρες πριν, whatever είπε:

Γιατί καλέ;!

 

Εγώ από την άλλη είμαι πολύ φαν, όχι μόνο για την διακωμώδηση της Βρετανίας, αλλά και για άλλων Δυτικών χωρών (ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία κτλ). Ίσως για αυτό να την απόλαυσα, παρότι θεωρώ πως υπάρχουν καλύτερα άλμπουμ στην σειρά.

 

Μάλλον δεν έγινα κατανοητός.

Δεν με πειράζει να διακωμωδούνται οι Βρετανοί.

Απλά δεν με ενθουσιάζει και πολύ ο τρόπος που διακωμωδούνται απ'τον Γκοσινί.

Ειδικά στο Αστερίξ, ο τρόπος ομιλίας τους (με αυτή την περίεργη σύνταξη που χρησιμοποιούν) ώρες ώρες με κουράζει.

Χωρίς φυσικά να λέω ότι δεν απολαμβάνω αυτά τα δύο άλμπουμ.

Μ'αρέσουν. Και το Τρυφερό Πόδι και ο Αστερίξ στους Βρετανούς.

Απλά δεν τα θεωρώ τόσο κορυφαία όσο θεωρούνται.

 

 

[rolandofshire]

Off topic και εκλιπαρώ τη συγγνώμη σας (σα το Βρετανό πολεμιστή στην αρχή) αλλά ο Αστερίξ στους Βρετανούς και ο Αστερίξ και οι Νορμανδοί από άποψη χιούμορ είναι για μένα τα 2 κορυφαία. Φεύγω γιατί στις 12 θα πέσει η ομίχλη

[lovcom]

@ rolandofshire ο Αστερίξ και οι Νορμανδοί πράγματι κορυφαίο.

 

Γενικά δεν έχω σκοπό να γράφω για το κάθε τεύχος που διαβάζω (θέλω να διαβάζω αρκετά μαζί και μετά να γράφω) αλλά θα ήθελα να γράψω για ένα συγκεκριμένο τεύχος λόγω των πολλών αρνητικών κριτικών που έλαβε. Πρόκειται φυσικά για το τελευταίο της σειράς την Κιβωτό του Ρανταπλάν.

 

Χωρίς να θέλω να ανοίξω κουβέντα περι πολ ορθότητας, με αυτά που διάβασα ήμουν προκατειλειμμένος ότι θα διαβάσω μια γουοκ ιστορία του Λουκ. Οκ πέρα απο ένα θέμα το οποίο παίζει τα τελευταία χρόνια, προσωπικά δεν το βρήκα τόσο κραυγαλέο. Ίσα ίσα ο χορτοφάγος της ιστορίας αποδεικνύεται τελικά και πόσο -συν τοις άλλοις - αφελής είναι. Αυτό που φοβόμουν να δω ήταν μήπως παρουσίαζαν τον Λουκ ως άνθρωπο που στρέφεται στην χορτοφαγία αλλά δεν συνέβει κάτι τέτοιο.

 

Είδα ακόμα και κακή κριτική για τον τίτλο καθώς ο Ρανταπλάν λίγο εμφανίζεται στην ιστορία. Πραγματικά υπερβολές. Ο σεναριογράφος με αφορμή τον συμπαθή σκύλο έβαλε τον πρωταγωνιστή να ονομάσει έτσι το ίδρυμά του. Πραγματικά πολύ κακό για το τίποτα. Εγώ δεν θα κρύψω ότι τη διάβασα ευχάριστα και ας μην είναι σαφώς απο τα αγαπημένα μου (ούτε καν πλησιάζει το συναίσθημα που μου έδωσε η προηγούμενη ιστορία).

 

Όμως και εδώ προσωπικά βρήκα σκηνές που με άγγιξαν (δεν τις βάζω σε σπόιλερ γιατί ήδη τις έχετε αναφέρει πριν χωρίς σποιλερ επίσης) όπως η σκηνή που ο Λουκ δάκρυσε (όχι· δεν το βρήκα ουτε αρνητικό ούτε φλώρικο! ) καθώς και η σκηνή στο τέλος που πυροβόλησε τον κακό. @ Laz33 σε προηγούμενό σου ποστ είχες αναφέρει για τη σκηνή αυτή ως τον Λουκ που "απλά πυροβόλησε". Γνώμη μου είναι πως ήσουν άδικος. Ηταν πολύ ωραία και πρωτότυπη σκηνή που δεν είχαμε ξαναδέι πουθενά σε άλλη ιστορία του ΛΛ. Ο Λουκ πληγωμένος, δακρυσμένος και παρόλη την "προτροπή" των άλλων ότι δεν θα τα καταφέρει αφού ο τυπάς "βρίσκεται μακριά", αυτός πετυχαίνει το φαινομενικά ακατόρθωτο με την σκηνή να τελειώνει δείχνοντας τον ινδιάνο χαμογελώντας και λέγοντας: "ακόμα και δακρυσμένος-πληγωμένος, είναι το "καλύτερο πιστόλι του Ουέστ". Την βρήκα δυνατή σκηνή.

 

Και αν δεν απατώμαι επίσης δεν νομίζω να υπάρχει άλλο άλμπουμ όπου να πληγώνεται αληθοφανώς και όχι με κωμικό τρόπο άνθρωπος ή ζώο απο σφαίρα. Στα συν και η αλλαγή του τελευταίου καρέ όπου ο Λουκ αποφασίζει να τραβήξει το δρόμο του κάπως "διαφορετικά" απ' ό,τι ξέραμε. Όχι κάτι φοβερό, αλλά είναι απο τις πινελιές που προσθέτουν κάτι διαφορετικό.

 

Διαβάζοντας τα άλμπουμ του Ασντέ (που προς το παρόν μου αρέσουν όλα) επιβεβαιώνομαι συνεχώς ότι γίνεται στροφή προς έναν αληθοφανέστερο Λούκυ Λουκ. Και ναι μεν τα δύο τελευταία είχαν κάποια κοινωνικο πολιτική χροιά, αλλά δεν είδα ότι ήταν με κραυγαλέο τρόπο. Γι'αυτό και προσωπικά δεν με ενόχλησαν. Ωραία ιστορία, δεν νομίζω ότι αξίζει τέτοιο κράξιμο, και προσωπικά την προτείνω ακόμα και σε αυτούς που αποφεύγουν οτιδήποτε γουοκ. Αν κρίνετε τον Λουκυ Λουκ ως κριτήριο με βάση τις ιστορίες του Γκοσινί, λυπάμαι δεν θα δείτε κάτι τέτοιο. Κάποιοι βλέπουν αυτή την διαφοροποίηση του Λουκ ως παρεκτροπή, κάποιοι ως εξέλιξη. Εγώ ανήκω στους δεύτερους.

 

 

Κάτι τελευταίο θα ήθελα να παραθέσω μία λίστα τευχών τα οποία σύμφωνα με τα σχόλιά σας δεν σκοπεύω να αγοράσω (τουλάχιστον σε πρώτο-δεύτερη, τρίτη κτλ φάση :Ρ ). Αν θεωρείτε ότι κάποιο το αδικώ και αξίζει να του δώσω μια ευκαιρία (Laz αγόρασα το Επικίνδυνο πέρασμα μόνο και μόνο γιατί το πρότεινες, καθώς και να ξέρεις πως γνωρίζω ότι διαφωνείς με Παρανόμους  και Ξαδέλφια), παρακαλώ μη διστάσετε να κάνετε το ίδιο. Αν θεωρείτε ότι κάποιες απο τις τελευταίες ιστορίες (μιλάω με τον Μόρρις σχεδιαστή) είναι ανάλογες της Κιβωτού, επίσης παρακαλώ να το αναφέρετε.

 

Οι αριθμοί αφορούν αυτήν εδώ τη λίστα.

 

1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 12, 50, 51, 54, 55, 56, 58, 61, 67, 68, 69, 70

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 19, 2023 από lovcom

[ManaLeak13]

6 ώρες πριν, lovcom είπε:

@ rolandofshire ο Αστερίξ και οι Νορμανδοί πράγματι κορυφαίο.

 

Γενικά δεν έχω σκοπό να γράφω για το κάθε τεύχος που διαβάζω (θέλω να διαβάζω αρκετά μαζί και μετά να γράφω) αλλά θα ήθελα να γράψω για ένα συγκεκριμένο τεύχος λόγω των πολλών αρνητικών κριτικών που έλαβε. Πρόκειται φυσικά για το τελευταίο της σειράς την Κιβωτό του Ρανταπλάν.

 

Χωρίς να θέλω να ανοίξω κουβέντα περι πολ ορθότητας, με αυτά που διάβασα ήμουν προκατειλειμμένος ότι θα διαβάσω μια γουοκ ιστορία του Λουκ. Οκ πέρα απο ένα θέμα το οποίο παίζει τα τελευταία χρόνια, προσωπικά δεν το βρήκα τόσο κραυγαλέο. Ίσα ίσα ο χορτοφάγος της ιστορίας αποδεικνύεται τελικά και πόσο -συν τοις άλλοις - αφελής είναι. Αυτό που φοβόμουν να δω ήταν μήπως παρουσίαζαν τον Λουκ ως άνθρωπο που στρέφεται στην χορτοφαγία αλλά δεν συνέβει κάτι τέτοιο.

 

Είδα ακόμα και κακή κριτική για τον τίτλο καθώς ο Ρανταπλάν λίγο εμφανίζεται στην ιστορία. Πραγματικά υπερβολές. Ο σεναριογράφος με αφορμή τον συμπαθή σκύλο έβαλε τον πρωταγωνιστή να ονομάσει έτσι το ίδρυμά του. Πραγματικά πολύ κακό για το τίποτα. Εγώ δεν θα κρύψω ότι τη διάβασα ευχάριστα και ας μην είναι σαφώς απο τα αγαπημένα μου (ούτε καν πλησιάζει το συναίσθημα που μου έδωσε η προηγούμενη ιστορία).

 

Όμως και εδώ προσωπικά βρήκα σκηνές που με άγγιξαν (δεν τις βάζω σε σπόιλερ γιατί ήδη τις έχετε αναφέρει πριν χωρίς σποιλερ επίσης) όπως η σκηνή που ο Λουκ δάκρυσε (όχι· δεν το βρήκα ουτε αρνητικό ούτε φλώρικο! ) καθώς και η σκηνή στο τέλος που πυροβόλησε τον κακό. @ Laz33 σε προηγούμενό σου ποστ είχες αναφέρει για τη σκηνή αυτή ως τον Λουκ που "απλά πυροβόλησε". Γνώμη μου είναι πως ήσουν άδικος. Ηταν πολύ ωραία και πρωτότυπη σκηνή που δεν είχαμε ξαναδέι πουθενά σε άλλη ιστορία του ΛΛ. Ο Λουκ πληγωμένος, δακρυσμένος και παρόλη την "προτροπή" των άλλων ότι δεν θα τα καταφέρει αφού ο τυπάς "βρίσκεται μακριά", αυτός πετυχαίνει το φαινομενικά ακατόρθωτο με την σκηνή να τελειώνει δείχνοντας τον ινδιάνο χαμογελώντας και λέγοντας: "ακόμα και δακρυσμένος-πληγωμένος, είναι το "καλύτερο πιστόλι του Ουέστ". Την βρήκα δυνατή σκηνή.

 

Και αν δεν απατώμαι επίσης δεν νομίζω να υπάρχει άλλο άλμπουμ όπου να πληγώνεται αληθοφανώς και όχι με κωμικό τρόπο άνθρωπος ή ζώο απο σφαίρα. Στα συν και η αλλαγή του τελευταίου καρέ όπου ο Λουκ αποφασίζει να τραβήξει το δρόμο του κάπως "διαφορετικά" απ' ό,τι ξέραμε. Όχι κάτι φοβερό, αλλά είναι απο τις πινελιές που προσθέτουν κάτι διαφορετικό.

 

Διαβάζοντας τα άλμπουμ του Ασντέ (που προς το παρόν μου αρέσουν όλα) επιβεβαιώνομαι συνεχώς ότι γίνεται στροφή προς έναν αληθοφανέστερο Λούκυ Λουκ. Και ναι μεν τα δύο τελευταία είχαν κάποια κοινωνικο πολιτική χροιά, αλλά δεν είδα ότι ήταν με κραυγαλέο τρόπο. Γι'αυτό και προσωπικά δεν με ενόχλησαν. Ωραία ιστορία, δεν νομίζω ότι αξίζει τέτοιο κράξιμο, και προσωπικά την προτείνω ακόμα και σε αυτούς που αποφεύγουν οτιδήποτε γουοκ. Αν κρίνετε τον Λουκυ Λουκ ως κριτήριο με βάση τις ιστορίες του Γκοσινί, λυπάμαι δεν θα δείτε κάτι τέτοιο. Κάποιοι βλέπουν αυτή την διαφοροποίηση του Λουκ ως παρεκτροπή, κάποιοι ως εξέλιξη. Εγώ ανήκω στους δεύτερους.

 

 

Κάτι τελευταίο θα ήθελα να παραθέσω μία λίστα τευχών τα οποία σύμφωνα με τα σχόλιά σας δεν σκοπεύω να αγοράσω (τουλάχιστον σε πρώτο-δεύτερη, τρίτη κτλ φάση :Ρ ). Αν θεωρείτε ότι κάποιο το αδικώ και αξίζει να του δώσω μια ευκαιρία (Laz αγόρασα το Επικίνδυνο πέρασμα μόνο και μόνο γιατί το πρότεινες, καθώς και να ξέρεις πως γνωρίζω ότι διαφωνείς με Παρανόμους  και Ξαδέλφια), παρακαλώ μη διστάσετε να κάνετε το ίδιο. Αν θεωρείτε ότι κάποιες απο τις τελευταίες ιστορίες (μιλάω με τον Μόρρις σχεδιαστή) είναι ανάλογες της Κιβωτού, επίσης παρακαλώ να το αναφέρετε.

 

Οι αριθμοί αφορούν αυτήν εδώ τη λίστα.

 

1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 12, 50, 51, 53, 54, 55, 56, 58, 61, 67, 68, 69, 70

 

Η αποψή μου φιλε @ lovcom , το πολυψυρίζεις. Τι σημασία έχει αμα η ιστορία έχει βαθμολόγηση 6/10 ή 7 ή 9;  Μια σειρα 89 τευχών είναι δεν μιλάμε ξέρω γω για σειρες του Καμπανά με 500 και 600 τευχη.Πολλά τα βρίσκεις ακόμα καινούρια και στα μεταχειρισμένα τα περισσότερα ειναι σε οκ τιμές (εξαιρώ τα 58 59 69 70 71).Ούτε κανα τρελό χώρο πιάνουνε. Ο χρόνος που θα αφιερώσεις να γράψεις ένα κειμενο στο GC ή να ψάξεις τι γράφτηκε παλιότερα είναι ο ίδιος με το να τα διαβάσεις.

 

Προβλέπω να τα μαζεύεις όλα στο τέλος 

Και έπειτα να ξεκινήσεις τα Αστερίξ  

[lovcom]

33 min ago , ManaLeak13 said:

Προβλέπω να τα μαζεύεις όλα στο τέλος 

 

Χαχα λες; Μέχρι στιγμής έχω μαζέψει τα μισά (μαζεύω μόνο τα καθεαυτό canon ΛΛ. Ούτε καν τα Λουκυ Κιντ).

 

Πάντως και επιπλέον ~ 40 τεύχη είναι αρκετούτσικα και πρέπει να το κυνηγήσεις και να πω την αλήθεια δεν έχω πολλή διάθεση γι'αυτά που θεωρούνται αρκετά χαμηλής ποιότητας (πάντα διάβαζα κριτικές μανιωδώς). Πάντως θέλω οπωσδήποτε να βρω τουλάχιστον όλα του Γκοσινύ και απο κει και πέρα αν βρεθεί κάτι στο metabook σε καλή τιμή ίσως το χτυπήσω.

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 18, 2023 από lovcom

[ManaLeak13]

5 λεπτά πριν, lovcom είπε:

Χαχα λες;

 

Εύκολα

Ειναι να μην μπεις στο λούκυ 

 

5 λεπτά πριν, lovcom είπε:

Πάντως και επιπλέον ~ 40 τεύχη είναι αρκετούτσικα και πρέπει να το κυνηγήσεις και να πω την αλήθεια δεν έχω πολύ διάθεση.

 

Ψάξε μήπως βρεις καμμιά συλλογή. Έτσι τσίμπησα εγω τα Αστερίξ μου περισι το καλοκαίρι.

Με 1 1 δεν τελειώνεις ποτέ.

 

Για τσέκαρε αυτό 

Marketplace - Παλαιά περιοδικά ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ 41ΤΕΥΧΗ σε τέλεια κατάσταση. | Facebook

 

 

[lovcom]

5 min ago , ManaLeak13 said:

 

Εύκολα

Ειναι να μην μπεις στο λούκυ 

 

Καλό το λογοπαίγνιο !

Περίμενoυμε όμως πρώτα τον Laz να μαζέψει την Βιβλιοθήκη του Μπαρκς! :Ρ

 

edit: Δεν έχω λογαριασμό στο fb!

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 18, 2023 από lovcom