Αίθουσα Νικητών

Ας ποζεριάσω λίγο κι εγώ τις αγορές του Ιούνη Ξεκινάω με μια παραγγελία απευθείας από Βρετανία Και συνεχίζω στο ίδιο κλίμα, πηγαίνοντας και στην κοντινή Γαλλία, με αγορές από Πρωτοπορία Λίγο DC από EFANTASY Kαι μερικά τευχάκια, ένα εξαιρετικό Event Και Absolute Batman που αγοράστηκαν από Efantasy και Star Comics, το οποίο μου έστειλε και πολλά FCBD τεύχη Η τουμπανοέκδοση του μήνα από Jemma Η Bat δόση μου από Libristo Μια από τις αγαπημένες μου αγορές από DOCMZ Publishing Μια σύντομη επίσκεψη στο Cosmic Realms Και τέλος, οι αγορές περιπτέρου, απ' όπου τίμησα πολύ Μικρό Ήρωα, αφού δεν είχα πάρει τίποτα στα Con... ...και Radnet, για να τους ενθαρρύνω για την υπέροχη δουλειά που κάνουνε Και η πλούσια συλλογική φωτογραφία, που με κάνει σκεφτώ τις οικονομίες μου, που έπεσαν μαχόμενες με το κομιξοφάγο συμβιωτικό που ζει μέσα μου Και καλό καλοκαίρι να έχουμε!

Θα κάνω μια αποκάλυψη κάπου εδώ, φίλε @ constantinople δε γινόταν να το κρατήσω μυστικό πλέον!

Η Λέσχη Φίλων Κόμικς προσέφερε ένα τόμο με τις Περιπέτειες του Περτουίλαμπι για δημοπρασία υπέρ του Χαμόγελο του παιδιού! Μπορείτε να τον δείτε (και γιατί όχι - να τον αποκτήσετε) ΕΔΩ !

@ Paris Όντως. Στα 10 χρόνια που είναι στα πράγματα ο Αλέξανδρος κάτι τέτοιο δεν έγινε. Είναι πιθανό όμως να είχαν στοκ χωρίς εξώφυλλο. Επειδή τα εξώφυλλα τυπώνονται χωριστά, συχνά τυπώνονται παραπάνω εξώφυλλα απ'ότι τεύχη. Και κάποιες άλλες φορές μπορεί να τυπωθούν παραπάνω τεύχη χωρίς εξώφυλλα, το οποίο βέβαια δεν είναι και τόσο συνηθισμένο, αλλά εάν τα εξώφυλλα είναι σκληρά, είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί. Αργότερα λοιπόν σε αυτά τα ήδη τυπωμένα τεύχη μπορεί να έβαλαν μαλακά εξώφυλλα για να τα διαθέσουν. Τις τελευταίες ημέρες της πτώσης της Βαβυλώνας... εεεε ... του Έθνους γινότανε χαμός. Ο καθένας που του χρωστούσαν πήγαινε στις αποθήκες και έπαιρνε ότι έβρισκε, ακόμη και οι ίδιοι οι υπάλληλοι. Όταν πήγαν να πάρουν το στοκ οι της Μαμούθ, υπήρχε μόνο Λούκυ Λουκ. Τα Αστερίξ τα είχαν πάρει (για την ακρίβεια τους είπαν ότι τα είχαν πολτοποιήσει). Αργότερα κάποιοι τρίτοι προσπάθησαν να τα διαθέσουν στην αγορά και είχαν νομικές συνέπειες που τους ανάγκασαν όντως να τα πολτοποιήσουν. Το e-shop το έστησε και το διατηρεί ο Αλέξανδρος. Βάζει ότι έχει εύκαιρο και ελπίζει μελλοντικά να το επεκτείνει. Το στοκ της εφημερίδας εξαντλείται σιγά-σιγά. Θα γίνονται επανεκδόσεις, όπως έγινε τελευταία με την Νιτρογλυκερίνη. Πως να σταθεί σκληρόδετο Λούκυ Λουκ στην αγορά σημερα στα 10 ευρώ, όταν ούτε τα παλιά σκληρόδετα που είχαν βγει και σε καλές εποχές στα 8 ευρώ δεν είχαν μπορέσει να σταθούν; Συνεργασία με εταιρεία τύπου Hachette δεν προβλέπεται. Οι πωλήσεις μέσω περιπτέρου πάνε καλά για όσους τίτλους διατίθενται στα περίπτερα. Η μόνη περίοδος που δεν έβγαιναν τεύχη Μαμούθ στα περίπτερα ήταν όταν έκλεισε το πρακτορείο που συνεργαζόταν η Μαμούθ, ώσπου να ανοίξουν σχέσεις με το νέο πρακτορείο που υπάρχει σήμερα. Κατά τα άλλα: 1. Υπογράφηκαν συμβόλαια για τα Σπιρού και Φαντάζιο, τα τεύχη θα βγουν! Και κατά 90% η σειρά θα ξεκινήσει με τα 43-44-45-46 όπως είπαμε. Το να βγει το 45 πρώτο μάλλον δεν θα γίνει επειδή υπάρχει ένας χαρακτήρας μέσα σ'αυτό (ο Βίτο Κορτιζόνε) που εμφανίζεται στα 43-44-45 οπότε δύσκολο να αλλάξει η σειρά τους. Αφού βγουν τα 4 αυτά πρώτα και δούμε πως θα πάνε τότε θα δούμε και για τη συνέχεια. 2. Το Λούκυ Λουκ (η αγωνία του @ Laz33 ) δεν είναι ακόμα στο τυπογραφείο γιατί πρέπει να γίνουν ορισμένες διορθώσεις θα πάει όμως μέσα στον Ιούλιο και πιέζεται η κατάσταση να τυπωθεί επίσης μέσα στον Ιούλιο. Θα δούμε... (κατάλαβα, ποιος είδε τον Λαζ και δεν τον φοβήθηκε: ) 3. Από το να βγουν τα 3 τεύχη του Ξιφία (που θα χρειαζόταν 3 χρόνια), είναι προτιμότερο να βγουν τα 3 επόμενα Β&Μ. Αυτά. Και του χρόνου!

Βλέπω γίνατε όλοι trigger. Παρακαλώ μην πυροβολείτε τον πιανίστα. Δεν έχει τύχει να μιλήσω με τον κύριο Ανεμοδουρά και είμαι σίγουρος ότι θα ήταν πολύ καλή η συζήτηση. Εγώ επειδή μου είπατε να μιλήσω μαζί τους περιέγραψα την κατάσταση που συνάντησα όταν προσπάθησα να τους μιλήσω. Από κει και πέρα προφανώς δεν χρειάζονται δικαιολογία. Ξεκάθαρα τα παιδιά εκεί όπως γράψατε πάνε για λίγο χατζιλίκι και δεν τους ενδιαφέρει τίποτε παραπάνω. Όπως επίσης μπορεί κάποιες άλλες ώρες να είναι κάποιοι που θα μπορούσα να συζητήσω μαζί τους αλλά δεν έτυχε να τους πετύχω. Αλλά τα ίδια συμβαίνουν και με την Οξύ και την Anubis, μην νομίζετε ότι η Μαμούθ είναι ο κανόνας, απλά είναι η (ευχάριστη) εξαίρεση. Διότι και πριν τον Αλέξανδρο οι άνθρωποι της Μαμούθ που ήταν στην έκθεση του Πειραιά γνώριζαν πράγματα, ενδιαφέρονταν για το αντικείμενο και μπορούσες να κάνεις απολαυστικές συζητήσεις μαζί τους (όπως θυμάστε εδώ οι παλιοί). Το να ρωτήσεις κάτι που ο άνθρωπος εκεί δεν το ξέρει και να περάσεις την επομένη και να το έχει μάθει και να σου δώσει την απάντηση που ζήταγες είναι rewarding που λένε και οι εγγλέζοι, πως να το κάνουμε. Επιπλέον η δουλειά μου δεν έχει σχέση με κόμιξ, οπότε ο μόνος χρόνος που μου είναι διαθέσιμος για τέτοιες συζητήσεις είναι τα απογεύματα μετά τη δουλειά στον Πειραιά επειδή είμαι Πειραιώτης και η έκθεση είναι δίπλα μου. Π.χ. όταν η έκθεση γίνεται στην Αθήνα δεν έχω ούτε τη διάθεση ούτε το χρόνο να πάω. Οπότε μ'αυτούς που βρω μπροστά μου θα συζητήσω, με τους υπόλοιπους τι να κάνουμε, my loss. Π.χ. Πέρσι ή πρόπερσι είχα βρει τον εκδότη της Σελήνη και του έκανα συζήτηση αν θα συνεχίσει τα Judge Dredd (που μου είπε ότι δεν πρόκειται να συνεχίσουν γιατί δεν πουλάνε) και να βγάλει τουλάχιστον το 5.2 (που μου είχε πει ότι επειδή είχε ήδη τα δικαιώματα αυτό θα το βγάλει "κάποια στιγμή"). Φέτος πάντως ούτε η Σελήνη ούτε ο Ψύχαλος έχουν περίπτερο στην έκθεση. Μόνο η Μικρή Σελήνη σε μια γωνιά ενός άλλου εκθέτη. Και οι συζητήσεις "χτίζονται" με τα χρόνια. Αλλιώς θα μιλούσα τώρα με τον κύριο Ανεμοδουρά που θα τον δω πρώτη φορά στη ζωή μου κι αλλιώς μιλάω με τον Αλέξανδρο που τον βλέπω και μιλάμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Τώρα το αν "θέλουμε μια εκδοτική που μιλάει ωραία και επαγγελματικά στους ενδιαφερόμενους" αλλά δεν βγάζει εκδόσεις κλπ είναι άτοπο εδώ. Ούτε πήγα να κρίνω κανέναν ούτε βαθμολογώ την κάθε εκδοτική από το αν μου μιλάει ή δε μου μιλάει. Απλά ανέφερα με ποιους μπορώ να συζητήσω στο πασαλιμάνι στην έκθεση φέτος. Δεν φταίω εγώ που είναι μόνο η Μαμούθ. Φίλε @ Paris ευχαριστώ για τα ερωτήματα και θα επανέλθω με τις απαντήσεις.

Ελληνικές αγορές κ το Punisher που το έψαχνα καιρό

(ISBN:978-618-5913-84-7). Fantastic Four: Η ζωή μας / Χρήστος Τσέλιος Τίτλος :Fantastic Four: Η ζωή μας Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Χρήστος Τσέλιος, Επιμελητής ; Χρήστος Τσέλιος, Μεταφραστής ; Sean Izaakse, Εικονογράφος ; Mark Russell, Συγγραφέας Εκδότης:Αθήνα [GR] : Εκδόσεις Anubis IKE Έτος Έκδοσης: 2025 Σελιδοποίηση: 192 Μέγεθος: 17Χ26 ISBN:978-618-5913-84-7 Γλώσσες :Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Αγγλική (eng) Ημ/νία Παραχώρησης :24/06/2025 μάλλον αυτό https://www.goodreads.com/book/show/59522084-fantastic-four

Πρόσφατα έκανα ένα δώρο στον εαυτό μου στην μορφή ενός πακέτου με τα πρώτα τεύχη των Thunderbolts! Πρόκειται για τα τεύχη #1-19 συν το #-1 και το Incredible Hluk #449 με την πρώτη εμφάνιση της ομάδας! Είναι μια από τις αγαπημένες μου ομάδες στα κόμικς και αρκετά από τα key issues τα είχα βάλει στο μάτι εδώ και καιρό οπότε μπορώ να πω πως είμαι πολύ χαρούμενος με την αγορά!

Βαβούρα παίζει παιδιά!

Δεν πιστεύω ότι μας δουλεύουν. Εγώ βλέπω καλές προθέσεις που απλά αργούν να πραγματοποιηθούν. Θα ρωτήσω για τον Λούκυ αύριο.

Φίλε Constantinople η τελική πρόταση σου κατά τη γνώμη μου πάντα είναι άψογη. Συνδύασες το βέλτιστο όλων των προτάσεων μας. Σε ευχαριστώ εκ μέρους όλων μας για την προσπάθεια σου! Για άλλη μια φορά απέδειξες πως μπροστά στην αγάπη σου για τα κόμικς κανένα εμπόδιο δεν είναι αξεπέραστο ! Χίλια μπράβο !!! Το αν θα βγάλει κάτι η Μαμούθ δεν επηρεάζει την δική σου προσπάθεια, που έκανες το καλύτερο δυνατό όπως πάντα !!!

Άσφαιρο σε βλέπω όμως. Αύριο βράδυ είναι η τελευταία ευκαιρία που θα έχω να περάσω για να χαιρετίσω. Πέρασα και χθες. Το Χρυσό Μενίρ το βλέπουμε αρχές του 2026 και το νέο "Πως ο Οβελίξ βούλιαξε στη μαρμίτα" προς το τέλος. Το Τεντέν και Άλφ-Αρτ ενεκρίθη και θα βγει. Να δούμε για το 2026. Το 2026 θα βγει και το τελευταίο Λούκυ Κιντ που μένει ανέκδοτο. Το επόμενο Ιζνογκούντ θα αρχίσει να ετοιμάζεται μόλις βγει το Μπλέηκ και Μόρτιμερ. H τελική πρότασή μου ήταν να βγουν πρώτα τα 4 υπόλοιπα των Τομ & Τζέρυ μ'αυτή τη σειρά: 45. Luna fatale (1995) 43. Vito la Déveine (Tough Luck Vito, 1991) 44. Le rayon noir (The Black Ray, 1993) 46. Machine qui rêve (The Machine that Dreams, 1998) και μετά να πάει εναλλάξ ένα παλιό και ένα νέο όπως έκανε η cinebook, ξεκινώντας από εκεί που σταμάτησε η Μαμούθ: 14 48 15 49 16 50 18 51 κλπ (χωρίς τα 17 και 47 που έχουν βγει ήδη) Αύριο θα κρατάω να δει και τον τόμο με τα 3 τεύχη του Ξιφία που έβγαλε η Cinebook.

Το διάβασα κι εγώ μέσα στην χρονιά, και ήταν τόσο καλό, που δεν μπορώ να κρατηθώ και να μην το παρουσιάσω κι εγώ. WATCHMEN Η ιστορία: Βρισκόμαστε σε μια εναλλακτική, δυστοπική Αμερική το 1985. Ο Nixon είναι ακόμα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτείων, και ο Πυρηνικός Πόλεμος φαίνεται να πλησιάζει όλο και περισσότερο. Ένα Νομοσχέδιο έχει απαγορεύσει την δράση των αυτόκλητων τιμωρών και υπερηρώων, πέραν ορισμένων που εργάζονται για την Κυβέρνηση. Ένας από αυτούς, ο Edward Blake ή αλλιώς ο Κωμικός (The Comedian) βρίσκεται δολοφονημένος στο πεζοδρόμιο, κάτω από το διαμέρισμά του. Ο Ρόρσαχ, ένας Μασκοφόρος που αρνήθηκε να περιορίσει την δράση του, αποφασίζει να εμβαθύνει στην υπόθεση και να προσπαθήσει να την εξιχνιάσει. Σταδιακά ανακαλύπτει ότι κάποιος προσπαθεί να σκοτώσει τους υπερήρωες, και προσπαθεί μάταια να τους προειδοποιήσει. Ο καθένας από αυτούς έχει τα δικά του προβλήματα. Ποιος κρύβεται πίσω από τις δολοφονίες και τι προσπαθεί να πετύχει; Τα θεμέλια και η ραχοκοκαλιά του Watchmen, αλλά και ο λόγος της επιτυχίας του είναι πιστεύω οι ιδιοφυείς χαρακτήρες. Είναι μεν υπερήρωες αλλά είναι και άνθρωποι. Δεν είναι τέρατα απαράμιλλης ηθικής, όπως ο Superman και δείχνουν ότι δεν είναι όλα άσπρο και μαύρο, ότι η γραμμή μεταξύ καλού και κακού δεν είναι τόσο ξεκάθαρη. Ακόμη και οι πράξεις του "κακού" της όλης υπόθεσης θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ηρωικές ή απάνθρωπες. Έτσι λοιπόν ο Alan Moore, αυτός ο θρύλος των κόμικς, αποδίδει με απόλυτο ρεαλισμό τι θα γινόταν αν υπήρχαν πραγματικά άνθρωποι με κουστούμια που δρουν ως τιμωροί. Παράλληλα, δεν αμελεί να μας δείξει το παρελθόν τους, και τις συνθήκες που τους οδήγησαν στο να κάνουν ότι κάνουν. Ο καθένας τους έχει την δική του μοναδική ψυχοσύνθεση. Ο Ρόρσαχ, είναι ένας αυτόκλητος τιμωρός, χωρίς υπερδυνάμεις, που δρα στις σκιές, πιστεύει στην βία αλλά και στην δικαιοσύνη. Όλος ο χαρακτήρας του, η σκληρότητά του και οι ακραίες απόψεις του σχηματίζονται κατά το παρελθόν του, που είναι γεμάτο με τραύματα. Ο Κωμικός, το θύμα της ιστορίας, ήταν ένας τύπος αμφιβόλου ηθικής που είχε κάνει κάποιες τρομερές πράξεις κατά την διάρκεια του πολέμου με το Βιετνάμ. Ο Δόκτωρ Μανχάτταν, απέκτησε απίστευτες δυνάμεις μετά από ένα ατύχημα που του συνέβη στις εγκαταστάσεις του Manhattan Project. Από το παρελθόν του βλέπουμε ότι έγινε τόσο ισχυρός, που ξέχασε σταδιακά τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, και έχασε το ενδιαφέρον του πάνω στο ανθρώπινο είδος. Η Σιλκ Σπεκτρ, ή άλλιως Λόρι Τζουσπεκτσικ, είναι μια από τους πιο νορμάλ μασκοφόρους. Κληρονόμησε τον ρόλο της Σιλκ από την μητέρα της, αν και δεν τον ήθελε ουσιαστικά. Είχε ερωτευθεί και δημιουργήσει σχέση με τον Δρ. Μανχάτταν, αλλά δεν νιώθει πλέον το ίδιο Ο Οζυμανδίας, κατά κόσμων Άντριαν Βέιντ, είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο. Παρομοιάζει τον εαυτό του με τον μεγάλο Φαραώ Ράμση εξού και η ονομασία Οζυμανδίας. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει ξεπουληθεί, και χρησιμοποιεί την φιγούρα του για να πλουτίσει. Τέλος, o Nτάνιελ Ντρέιμπεργκ ήταν ο δεύτερος Nite Owl. Αποσύρθηκε με το νομοσχέδιο κατά των μασκοφόρων και ζει μια ήρεμη ζωή, από την οποία όμως νιώθει ότι κάτι λείπει. Φυσικά υπάρχουν κι άλλοι σημαντικοί χαρακτήρες, όπως η μητέρα της Λόρι, η Σάλυ Τζουσπέκτσικ, και ο πρώτος Nite Owl , που δεν παραβλέπει να αναλύσει ο συγγραφέας. O Αlan Moore είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους συγγραφείς, αλλά για εμένα τουλάχιστον, το Watchmen είναι το Magnum Opus του. Δημιούργησε μια πρωτοπόρα ιστορία, με πολύ ρεαλιστικούς χαρακτήρες και όπως ανέφερα και στον πρόλογο, άλλαξε τον τρόπο που ο κόσμος βλέπει τα κόμικς. Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται αριστουργηματικά, ενώ γίνεται χρήση της τεχνικής του εγκιβωτισμού (ή Story Within a Story για τους Αγγλομαθείς) με μια ιστορία ενός ναυαγού, που αντιπροσωπεύει την δυστοπία της κοινωνίας που παρουσιάζεται στο κόμικ, αλλά και στίχων από τραγούδια και ποιήματα. Με όλη του την πλοκή, τους χαρακτήρες και την αφήγησή του, ο Moore θέτει το εξής μείζον ερώτημα: Ποιος Φυλάει τους Φύλακες; Το σχέδιο του Dave Gibbons είναι πραγματικά εξαίσιο. Βρίθει από λεπτομέρεια και εκφραστικότητα, που αξίζει να κάτσεις να χαζέψεις. Περνάει την κατάλληλη ατμόσφαιρα για την κάθε σκηνή, ενώ η σκηνοθεσία του είναι άψογη. Πιστεύω ότι είναι το κατάλληλο σχέδιο για να αντιπροσωπεύσει μια τέτοια ιστορία, και να κάνει και αυτό με την σειρά του ότι η εικονογράφηση των κόμικς δεν είναι παιδιάστικη αλλά πραγματικά καλή. Άξιοι αναφοράς είναι οι χρωματισμοί του John Higgins, που κάνουν το σχέδιο ακόμη πιο ρεαλιστικό και όμορφο. Εν τέλει λοιπόν, το Watchmen είναι ξεκάθαρα ένα από τα κορυφαία αριστουργήματα της 9ης τέχνης. Είναι σημείο αναφοράς για εμάς του κομιξόφιλους, και πιστεύω ότι ένα (ή και περισσότερα) αντίτυπο δεν πρέπει να λείπει από την βιβλιοθήκη κανενός αναγνώστη, όχι μόνο κόμικ, αλλά και λογοτεχνίας. Υπάρχει και σε Compact έκδοση για όποιον δεν έχει μεγάλο Budget. Απλά διαβάστε το.

Αφήστε τις βαβουρες και πείτε πότε βγαίνει το φετινό λαργκο

Ακόμα μία εξαιρετική κίνηση που δείχνει όχι μόνο την αγάπη μας για τα κόμικς, αλλά κι εκείνη για τον συνάνθρωπο! Πολλά μπράβο γι' αυτή την πρωτοβουλία. Χωρίς να είμαι παραδόπιστος, εδώ θέλω το Πετρουίλαμπι να φτάσει σε... αστρονομική τιμή, μιας και είναι για καλό σκοπό!

Το παλικάρι που βρίσκεται στον πάγκο της Μαμούθ στον Πειραιά είναι πολύ ευγενικός και πολύ πρόθυμος για συζήτηση - ενημέρωση. Φυσικά έχουν δίκιο όσοι γκρινιάζουν για καθυστερήσεις και ασυνέπεια, όμως πραγματικά ο άνθρωπος της Μαμούθ είναι γνώστης του αντικειμένου, και το ύφος της επικοινωνίας του είναι πολύ φιλικό. Αισθάνεσαι άνετα να ρωτήσεις ό,τι θέλεις, και είναι απ'τις λίγες περιπτώσεις που νιώθεις οτι δεν μιλάς με επιχειρηματία αλλά με κάποιον φίλο που γουστάρει τα κόμικς. Επιπλέον οι τίτλοι που διαχειρίζεται η Μαμούθ είναι τόσο αγαπημένοι προς εμένα, που η όποια σύγκριση με άλλη εκδοτική μου φαίνεται αστεία.

Εντάξει, μην ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε. Δεν ξέρω τι κάνουν αυτοί στον πάγκο του Μικρού Ήρωα, αλλά με τον ίδιο τον εκδότη όποτε έχω μιλήσει μού έχει απαντήσει άμεσα, ευγενικά, χωρίς υπεκφυγές και "to the point". Το ακριβώς ανάποδο δηλαδή απ΄αυτό που κάνει ο εκδότης της Μαμούθ. @ constantinople είσαι σίγουρος ότι δεν έχεις μετοχές στη Μαμούθ; Τέτοια υπεράσπιση που τους κάνεις τη λες και ύποπτη

ΤΖΕΡΟΚΑΛΚΑΡΕ: Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΑΝΤΙΛΛΟ Από το οπισθόφυλλο: Η Προφητεία του Αρμαντίλλο είναι το πρώτο βιβλίο κόμικς του Τζεροκαλκάρε. Μια ιστορία για το πώς διαχειρίστηκε την είδηση ότι μια αγαπημένη παιδική του φίλη έχασε τη ζωή της, με συμπρωταγωνιστή ένα γιγαντιαίο αρμαντίλλο που ενσαρκώνει τη συνείδησή του. Αφοπλιστικά αστείο, πνευματώδες και σύγχρονο, θεωρείται σήμερα ένα ορόσημο στην πρόσφατη ιστορία της 9ης Τέχνης, έχοντας πουλήσει πάνω από 300.000 αντίτυπα μόνο στην Ιταλία, όντας ο πιο δημοφιλής τίτλος του Ιταλού καλλιτέχνη-φαινόμενο. Δομημένη ως μια σειρά σύντομων ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια συνεκτική αφήγηση, αυτή η ιστορία υπήρξε το σημείο καμπής που έκανε τον Τζεροκαλκάρε διάσημο για την ικανότητά του να γράφει κωμωδία με βάθος, εντάσσοντας αρμονικά στην πλοκή έντονα δραματικά στοιχεία. Οι διαρκείς του αναφορές στην ιταλική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα δεν δυσκολεύουν την ταύτιση των αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, αφού τελικά πρόκειται αναμφίβολα για μία οικουμενική ιστορία της γενιάς της, μια ιστορία για την απώλεια, την αντιμετώπισή της και τη βίαιη ενηλικίωση. Η ιστορία: Το συγκεκριμένο κόμικ ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του πασίγνωστου πλέον Zerocalcare και επικεντρώνεται στην απώλεια μιας πολύ αγαπημένης παιδικής του φίλης, της Καμίλ. Δεν πρόκειται βέβαια για μια ενιαία ιστορία, αλλά για πολλές μικρές ιστορίες, που αφηγούνται διαφορετικές εμπειρίες του δημιουργού, αλλά είναι σχετικές μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα γενικό πλέγμα. Μέσω της αφήγησης του, ο Zero αποκαλύπτει τα συναισθήματά του, όχι μόνο για τον θάνατο της φίλης του και για τις αναμνήσεις του μαζί της από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, αλλά και για διάφορες καταστάσεις που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του. Τον ακολουθεί πάντα ο φανταστικός του φίλος, το Αρμαντίλλο, ένα ζώο που επιβιώνει κλείνοντας τον εαυτό του σε μια θωρακισμένη προστατευτική μπάλα , το οποίο είναι η προσωποποίηση του υποσυνείδητου του δημιουργού και τον φορτώνει άγχη ,ανασφάλειες και φρούδες ελπίδες. Οι ιστορίες μας δείχνουν την σκέψη του, τον χαρακτήρα του και την γενικότερη ψυχοσύνθεση του, αλλά και τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα, με πολλούς χαρακτήρες και συναισθήματα να εμφανίζονται με την μορφή πασίγνωστων χαρακτήρων της Ποπ Κουλτούρας, ζώων και ιστορικών ανθρώπων. Το πιο αξιέπαινο χαρακτηριστικό της γραφής του όμως, είναι ότι καταφέρνει να ισορροπήσει αριστοτεχνικά το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό, με δραματικά, ακόμη και θλιβερά γεγονότα. Αυτό που κάνει τον αναγνώστη να ταυτιστεί τόσο εύκολα με τον πρωταγωνιστή, και να αγαπήσει την ιστορία είναι ότι είναι βγαλμένη από την πραγματική ζωή. Αν και δεν ανήκω στην γενιά των 80s, όπως ο δημιουργός, ταυτίστηκα και λάτρεψα τον πρωταγωνιστή εξ αρχής. Μου έχει μείνει η αντίληψη ότι γνωρίζω πλέον αυτόν τον άνθρωπο προσωπικά. Το σχέδιο: To ξεχωριστό σχέδιο χαρακτηρίζεται από απλότητα, δωρικότητα και φυσικά απαράμιλλη ομορφιά. Τονίζει τα χιουμοριστικά στοιχεία αλλά και τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Ο Zerocalcare έχει αναπτύξει ένα μοναδικό στυλ που νιώθω ότι προσθέτει πολλά στο σενάριο, και συμβάλλει στην προβολή των συναισθημάτων του. Έχει μια ιδέα καρτούν, και φαίνονται οι επιρροές του από άλλους μεγάλους δημιουργούς. Άλλωστε, όπως μαθαίνουμε, μεγάλωσε όπως πολλοί από εμάς, διαβάζοντας Manga, Αμερικάνικα, αλλά και Disney κόμικς. Η έκδοση: Ή μάλλον η εκδοσάρα, ήρθε στην ελληνική αγορά από τις εκδόσεις DOC MZ Publishing και Chaniartoon Press. Είναι σκληρόδετη και έχει ποιοτικό ματ χαρτί. Όπως αναφέρεται και στο εσωτερικό αποτελεί υβρίδιο της Ιταλικής Artist Edition, απ' όπου έχει πάρει το εξώφυλλο και τις δύο μικρές εισαγωγικές ιστορίες, και της Ιταλικής Colore 8-Bit Edition απ' όπου πήραν οι ιστορίες των χρωματισμό τους. Πέρα από τον κατατοπιστικό πρόλογο του Γιώργου Τσαγκόζη, η έκδοση έχει ΠΑΡΑ πολύ πλούσια αρθρογραφία και μια συνέντευξη του δημιουργού, όλα προϊόντα της δουλειάς που έκανε με πολύ μεράκι ο @ JohnnyMZ ο οποίος αξίζει αξίζει πραγματικά Άλλο όμως ένα στον Γιάννη, στον Τζόναθαν Τσικαρέλι και στον @ PhantomDuck για την εξαιρετική μετάφραση και επιμέλεια, που με έκαναν να νιώσω λες και διαβάζω κάτι που γράφτηκε εξ αρχής στα ελληνικά. Fun Fact: Η Προφητεία του Αρμαντίλλο κυκλοφόρησε αρχικά στην Ιταλία ως αυτοέκδοση! Και κλείνω με το από πάνω καρέ, που σίγουρα αποτελεί ένα , αν όχι το αγαπημένο μου καρέ του 2025. Όσο για την ιστορία τι να πω... Το καλύτερο πράγμα που διάβασα εδώ και καιρό. Συγκινητική, χιουμοριστική, ανθρώπινη, πραγματικά ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Και μάλιστα σε μία από τις καλύτερες εκδόσεις που έχουμε δει ποτέ στην Ελλάδα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να πω για αυτό το κόμικ. Απλά πρέπει να το έχετε! Καλή Ανάγνωση σε όλους/ες! ΥΓ: Παρακαλώ συγχωρέστε τις άχαρες φωτογραφίες σελίδων, δεν ήθελα να το ταλαιπωρήσω πιέζοντάς το στο σκάνερ.

Η ιταλική λέξη capo μπορεί να αποδοθεί με διάφορους τρόπους, το "αρχηγός" είναι ένας από αυτούς, εμείς επιλέξαμε το εξίσου δόκιμο "αφεντικό" που ταιριάζει καλύτερα στο context, στη σχέση των ηρώων, στο ευρύτερο ύφος του λόγου και στον χαρακτήρα του Τζόννυ. Η λέξη που μεταφράζεται ως "συνταγματάρχης" είναι η ιταλική λέξη colonello, που σημαίνει ακριβώς και μόνο αυτό. Πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενος από την αγάπη που έχει εισπράξει η συγκεκριμένη έκδοση, έχει φτιαχτεί με πραγματικά πολύ μεράκι και το γεγονός ότι φαίνεται όσοι το διαβάζουν να το απολαμβάνουν και να διασκεδάζουν με τις ιστορίες και το χιούμορ τους, είναι η καλύτερη ανταμοιβή. Θα υπάρξουν κι άλλες εκδόσεις μη ντισνεϋκών έργων του Καβατσάνο, δυστυχώς από Σμάλτο & Τζόννυ έχουν δημοσιευτεί τα άπαντα. Δεν έχει άλλο, δυστυχώς.

Γεια χαρα παιδια ορισμενες παρατηρηαεις για τους 3 τελευταιους τομους Η επιμελεια και των τριων τομων ειναι αρκετα καλη ( για το επιπεδο της RADNET ) το χαλι δηλαδη του τομου 23 ευτυχως εδω δεν υπαρχει Οι εντυπωσεις μου απο αυτους τους δυο τομους 24-26 ειναι πολυ θετικες αν και δεν το περιμενα Δεν μιλαμε για ενα απλο reboot αλλα για μια εντελως ανανεωμενη προσεγγιση που προσωπικα μου αρεσε Σφιχτοδεμενο σεναριο που δεν πλατειαζει παρα πολλες εξελιξεις και προσθηκες νεων χαρακτηρων τοσο στην ζωη του PETER οσο και σε αυτη του SPIDERMAN , που κρατανε αμειωτο το ενδιαφερον , ουτε καταλαβα για ποτε τα διαβασα , υπαρχει πολυ δραση , αρκετα καλο σχεδιο , ειδικα του PHIL JIMENEZ , με μια εξαιρεση που θα αναφερω παρακατω Απαραιτητο πρωτα να διαβαστει ο τομος 24 και μετα ο τομος 26 αλλιως θα χαθει ο μπουσουλας Πιο ενδιαφερουσα απο αυτες τις προσθηκες των νεων χαρακτηρων φαινεται αυτη του MR NEGATIVE Καλυτερες ιστοριες απο τους δυο τομους προσωπικα θεωρω Τομο 24 AMAZING SPIDERMAN 546-548 Η βασικη υποθεση θυμιζει την ιστορια που θα δουμε στον τομο 27 και ειναι απο το πολυ μακρινο 1969 , μονο που τοτε ο κακος που εψαχνε την αρχαια πλακα ηταν ο KINGPIN και τωρα ο κακος ειναι ο MR NEGATIVE Εντυπωσιακο σε συλληψη και εκτελεση σχεδιο εξολοθρευσης των μαφιοζων Τομο 26 AMAZING SPIDERMAN 555-557 Μπορει να μην μου αρεσει πολυ το υπερφυσικο στις ιστοριες του SPIDERMAN και να με χαλασε το πολυ μετριο σχεδιο ,η εξαιρεση που ελεγα, μου βγηκαν τα ματια για να διακρινω τι βλεπω , αλλα σεναριακα ειχε πολυ ενδιαφερον και μια ανατροπη που εφερε τα πανω κατω στην ιστορια Φυσικα και οι υπολοιπες ιστοριες ( με τους MENACE , FREAK ) δεν ειναι κακες απλα αυτες ξεχωρισα Πολυ ενδιαφερουσες και οι συνεντευξεις με τους συγγραφεις Απαραιτητη διευκρινηση ο,τι εχω διαβασει απο MARVEL , χονδρικα απο τελη 90 αρχες 2000 και μετα , ειναι απο αυτη εδω την συλλογη και τα MARVEL GRAPHIC NOVELS της HACHETTE , συνεπως δεν μπορω να ξερω πως εξελιχθηκε το εγχειρημα αυτο Δυο λογια για τον τομο 25 Ο MCFARLANE κυριως δινει ρεστα με τις εντυπωσιακες σκηνες μαχης , παρα πολυ καλος και ο SAVIUK με απογοητευσε λιγο το σχεδιο του SAL BUSCEMA Στα δυο πρωτα τευχη εμφανιζονται ο KILLER SHRIKE με την στολη του να παραπεμπει στον ΒΑΤΜΑΝ των 60ς 70ς και ο MYSTERIO , δυο τευχη χωρις κατι το ιδιαιτερο Στα επομενα τευχη το πραγμα γινεται πιο ενδιαφερον αφου εχουμε τον HARRY OSBORNE μετα απο μια σειρα γεγονοτων να θυμαται πως ειναι ο GREEN GOBLIN και σαν να μην εφτανε αυτο να εμφανιζεται και ο HOBGOBLIN και ολα να καταληγουν σε μια θεαματικη μαχη στο τευχος 312 μεταξυ των δυο GOBLINS και του SPIDERMAN Στο τευχος 313 ακομα μια φορα που μεταμορφωθηκε ο καθηγητης CONNORS σε LIZARD Στο τευχος 314 μια ψιλοαδιαφορη χριστουγεννιατικη ιστορια Συμπερασματικα οι τομοι 24 -26 ειναι απο τους καλυτερους της συλλογης , αν καποιος θα ηθελε να αποφυγει να αγορασει καποιον απο αυτους τους τρεις τομους θα ελεγα τον 25

Σήμερα βρήκα (και φυσικά πήρα) στη έκθεση βιβλίου στο Πασαλιμάνι το Λογικά βγήκε αυτές τις μέρες. Το περίεργο είναι ότι δεν έχει ανέβει ακόμα στο site της εκδοτικής, ούτε καν στα Υπό Έκδοση.

Εξαντλήθηκε και η 2η έκδοση; Άντε ρε! Σε ότι αφορά το άλλο teaser που λέτε, το σκίτσο και η περιγραφή με τα περισσότερα διαμερίσματα, περισσότερη βαβούρα κτλ. παραπέμπει ευθέως στο "Οδός Τρέλας 13" του Francisco Ibanez. Εφόσον αναφέρονται 2 Έλληνες καλλιτέχνες και περιγράφει "όπως οι πόλεις που μεγαλώσαμε" εγώ πιστεύω ότι πρόκειται να γίνει μια αντιγραφή του συγκεκριμένου κόμικ και με τη λέξη "βαβούρα" μας κλείνει το μάτι με επιπλέον spoiler. Θα μπορούσε πράγματι να φτιάξει κάποιος ένα δικό μας "Ρετιρέ" με διάφορα gags εάν έχει έμπνευση και ο Κλήμης Κεραμιτσόπουλος "το 'χει" ξεκάθαρα! Τα "Μπαντιλίκια" δεν τα 'χω διαβάσει ακόμη για να πω για τον Λάζαρο Αλεξάκη, αλλά ο Κλήμης μ' αρέσει πολύ στα κόμικς του! Πρέπει να το πάρω απόφαση επιτέλους και με δαύτα...

Στη συζήτηση που κάναμε είδα ότι δεν ήξερε ότι έβγαλε Μαρσουπιλαμί η Μικρός Ήρως πάντως.

Αναβίωση της περίφημης "Βαβούρας";;;!!🫶❤️Για να δούμε...

Teaser για νέο κόμικ από το Facebook της εκδοτικής: 🎼 Μια φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά λες και μάγια μου 'χεις κάνει Φραγκοσυριανή γλυκιά... 🔜 Επιστρέφουν σε λίγες μέρες...

Η Οδός Τρέλας 13 ήταν αυτό που μ'άρεσε περισσότερο απ'όλα στη Βαβούρα!

Πραγματικά, ένα μεγάλο μπράβο και 🙌🙏 Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Λέσχη Φίλων Κόμικς για την υπέροχη προσφορά και στην κοινότητα του GreekComics για τη στήριξη! Μας τιμά ιδιαίτερα που φιλοξενούμε αυτή τη δημοπρασία στο eKey, και ακόμα περισσότερο που γίνεται για έναν τόσο σημαντικό σκοπό. Η σπάνια αυτή έκδοση του Don Rosa δημοπρατείται με όλα τα έσοδα να διατίθενται στο Χαμόγελο του Παιδιού. Ευχόμαστε ο τόμος του Περτουίλαμπι να φτάσει ψηλά — γιατί αξίζει και το περιεχόμενό του, και ο σκοπός! 🙏💛 💛 Είναι τιμή μας να συμβάλλουμε κι εμείς σε αυτή την προσπάθεια, Και μεγάλη μας χαρά που η πρώτη δημοπρασία για καλό σκοπό ξεκίνησε με αυτή τη γενναιόδωρη προσφορά από τη ΛΕΦΙΚ. 🙏 Σας ευχαριστούμε θερμά! ekey.gr – Το κλειδί για όλες τις συλλογές

Στις IMAX προβολές θα δίνεται limited edition του All Star Superman #1.Εχω ήδη κλείσει εισιτήριο για την πρεμιέρα!

Μάλλον είναι η ανατύπωση του εξαντλημένου εδώ και καιρό Η τετρας η ξακουστή του Πειραιά.

Πιστεύεις κοστολογείται 1000Ε και αφηνεις τη Μοιραράκη να στο ανοίξει λες και ειναι βιβλίο συνταγών μαγειρικής Σφραγισμένο σα μουμια θα το πηγαινα με προειδοποίηση προσοχή πως το χειρίζεστε αλλιώς

Μπα; Για να βγουν στη φόρα οι οπαδοί της Ντόλυ κι οι οπαδοί του Ντόλη να δούμε ποιοι είμαστε περισσότεροι!

Εμένα μου άρεσαν περισσότερο (από πολλά η αλήθεια είναι που μου άρεσαν σε αυτό το υπέροχο περιοδικό των παιδικών μας χρόνων) εκείνα το σκετς με τους πλούσιους που είχαν κάτι γείτονες σνομπ και ήταν ψιλορεμαλια. Έριχνα πολύ γέλιο. Βαβούρα επικό περιοδικό.

Αρκεί να μην αλλάξεις γνώμη αργότερα, και ψάχνεις να το βρεις και δεν το βρίσκεις... Ή αν το βρεις, να μην πεις "Γιατί δεν το έπαιρνα τότε που μπορούσα μόνο με 9Ε, και μάλιστα σε κατάσταση περιπτέρου;"... καλή διάθεση πάντα!

Πάρα πολύ καλή κίνηση και συγχαρητήρια στην Λέσχη ! Αν και δεν θα συμμετέχω, εύχομαι να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα για τον Οργανισμό. Πολλά ξανά!

Έχω ανεβάσει την φωτό σε όλα τα ΑΙ και όλες οι απαντήσεις που έχω πάρει είναι πολύ άκυρες και αστείες πάντως...Πω πω ιδικά το Gemini θέλει δουλειά ακόμα .... Debug στα ΑΙ με τον Μ.Η. κάνουμε.

Ο μικρός ήρωας μόλις ανέβασε αυτό στο Instagram με περιγραφή για Ιουλίου και πολύ γέλιο... Είναι κάτι από αυτό που περιμένουμε και ξεχνάω

Έτυχαν διάφορα οικογενειακά και δεν υπάρχει χρόνος. Γράφω όσα μου έρχονται στα γρήγορα στο μυαλό, σίγουρα έχω ξεχάσει πολλά. Οι ερωτήσεις μου μέχρι στιγμής: 1. Τα σκληρόδετα Αστερίξ, τα επίσημα του 2010 (ΟΧΙ τα της έκδοσης ΕΘΝΟΥΣ) όντως είχαν πάει καλά σε πωλήσεις και όντως έχουν εξαντληθεί κάποια νούμερα; 2. Υπάρχει περίπτωση τεύχη της εν λόγω έκδοσης να τους αφαιρέθηκε το σκληρό εξώφυλλο, να αντικαταστάθηκε με μαλακό και να κυκλοφόρησαν μετέπειτα ως επανέκδοση της κανονικής σειράς; (το λέω γιατί έχω δει κάποιες περίεργες εκδόσεις πριν 10 χρόνια περίπου που θα μπορούσαν να ανήκουν σε αυτή την κατηγορία) 3. Τι απέγινε το στοκ Αστερίξ του ΕΘΝΟΥΣ; Γιατί η ΜΑΜΟΥΘ διαθέτει μόνο το Λούκυ Λουκ; Το πήρε ως αποζημίωση για το κανόνι που έφαγε από την εφημερίδα; Τότε γιατί δεν πήρε και το Αστερίξ; 4. Γιατί δεν έχει περισσότερους τίτλους στο eshop της επιχείρησης; 5. Υπάρχει σκέψη για σοβαρή επανέκδοση του Λουκύ Λουκ από την αρχή, ακόμα και σε συνεργασία με εταιρεία τύπου Hachette; (Έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν προτάσεις τύπου: σκληρόδετα με σχέδιο στις ράχες, εξτρα υλικό ακόμα και χρονολογική σειρά) Ο τίτλος κινδυνεύει να καταλήξει σειρά φάντασμα πλέον. Αν δεν υπήρχε το στοκ της εφημερίδας, δεν θα ήταν διαθέσιμα ούτε 20 τεύχη! 6. Πως τα πάνε οι πωλήσεις μέσω περιπτέρου; Ποιος τίτλος εξακολουθεί να δίνει φύλλα από το περίπτερο και ποιος όχι; Ήθελα σίγουρα και άλλα να ρωτήσω, αλλά οι συγκυρίες δεν είναι κατάλληλες. Δεν πειράζει του χρόνου!

όταν μιλάμε για Μικρό Ήρωα εννοούμε μόνο τον εκδότη. δεν υπάρχει άλλος που να συμμετέχει στις αποφάσεις, μόνο κάποιοι μεταφραστές (πχ Τομπαλίδης) που κάνουν κάποιες προτάσεις οι οποίες συνήθως δεν εισακούγονται. πάντως δεν είναι σε ίσα μέτρα και ίσα σταθμά να συγκρίνεις το τι λές με τον εκδότη της Μαμούθ και τον υπάλληλο του πάγκου, που έχει πάει για ένα μεροκαματο στην έκθεση του Μικρού Ήρωα και πόσες φορές δεν μας έχεις μεταφέρει εμπεριστατωμένα τι είπατε με τη Μαμούθ και δεν έγινε τίποτα ή το 1% ; Άπειρες

Το πιθανότερο είναι ότι έπεσες στον Μανώλη ή κάποιον υπάλληλο για τις εκθέσεις, ο οποίος δεν ξέρει για τις νέες εκδόσεις γιατί δεν δουλεύει σε αυτό το κομμάτι, οπότε προφανώς δεν ήταν της αρμοδιότητάς του. Εγώ σε όλες τις εκθέσεις, με όποιον έχω μιλήσει από Μικρό Ήρωα, είτε τον Λεωκράτη είτε κάποιον από την ομάδα που ασχολείται με τις νέες εκδόσεις π.χ τον Phantom, γίνεται μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση και μου αναλύουν το σκεπτικό με το οποίο βγαίνει η τάδε έκδοση ή γιατί δεν βγήκε κάτι άλλο

Εξώφυλλο τεύχους #20 σε μεγαλύτερη ανάλυση και το οπισθόφυλλο που λείπει Μεταφέρθηκαν στην βάση.

Και εγώ όταν το ξεχάσω θα το ξαναδιαβάσω. Η ανάγνωση του υπήρξε σταθμός στην κομιξικη ζωη μου. Είναι ένα από τα κόμικ που είναι υπεράνω είδους και διαβάζεται από όλους πιστεύω. Προφανώς δεν είναι εύκολη υπόθεση να το διαβάσεις (πόσο μάλλον να το ξαναδιαβάσεις) λόγω του όγκου του αλλά αξίζει και με το παραπάνω.

Ενώ τα κόμικς που μ΄αρέσουν τα΄χω διαβάσει δυο και τρεις φορές τουλάχιστον (δεν συζητώ για κάτι Λούκυ Λουκ και Αστερίξ που έχουν διαβαστεί πολύ περισσότερες) το συγκεκριμένο το έχω διαβάσει μόνο μια φορά. Λόγω όγκου φυσικά. Αυτό μπορώ να πω είναι και το μεγαλύτερό του μειονέκτημα. Όπως και με τις ταινίες. Όσο γαμάτη και να΄ναι μια ταινία, αν κρατάει 4 ώρες σε αποτρέπει απ΄το να κάτσεις να την ξαναδείς. Θα ΄θελα πάντως στο μέλλον να βρω χρόνο κι όρεξη να το ξαναδιαβάσω. Ίσως όταν βγω στη σύνταξη

Ευχαριστούμε για την παρουσίαση @ nikolas12 ! Το Όλυμπος Α.Ε. είναι μια πολύ προσωπική επιλογή, καθώς είναι ένα από τα πρώτα κόμικς που διάβασα στα ιταλικά, και ένα από τα πρώτα μη-Disney κόμικς της Ziche που διάβασα ποτέ. Πρόκειται για ένα βιβλίο που πάντοτε σκεφτόμουν ότι θα πήγαινε καλά αν έβγαινε στα ελληνικά, λόγω οικείου θέματος (θεοί του Ολύμπου, αρχαιοελληνική μυθολογία κλπ.), δίνοντάς μας τη δυνατότητα να δούμε την Silvia Ziche σε διαφορετικά μονοπάτια, πέραν των Disney κόμικς. Η σχετικά μεγάλη αποδοχή της από την ντισνεϋκή κόμικς κοινότητα στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με το ούτως ή άλλως ανάλαφρο καρικατουρίστικο σκίτσο της -οικείο νομίζω για έναν μεγάλο αριθμό Ελλήνων αναγνωστών, ασχέτως αν διαβάζουν συστηματικά ή όχι κόμικς- ήταν μερικά επιπλέον χαρακτηριστικά που πίστευα ότι θα ενίσχυαν μία τέτοια εκδοτική απόπειρα. Για αυτούς τους λόγους, άλλωστε, ήταν και το πρώτο κόμικς με το οποίο ήθελα να ξεκινήσει η εκδοτική πορεία της DocMZ Publishing, όταν ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά το όλο εγχείρημα. Γιατί δεν ήταν, όμως; -θα με ρωτήσετε. Καθίστε αναπαυτικά να σας πω! Σεναριογράφος του συγκεκριμένου έργου ήταν ο Vincenzo Cerami. Ένας άνθρωπος με ξεχωριστό στίγμα στην ιταλική πολιτιστική ιστορία του 20ού και του 21ου αιώνα, ο οποίος μεταξύ άλλων πολλών είχε υπάρξει ο σεναριογράφος των περισσότερων μεγάλων κινηματογραφικών ταινιών του Ρομπέρτο Μπενίνι, μεταξύ των οποίων και του Η Ζωή Είναι Ωραία (La vita è bella). Επρόκειτο για ένα βαρύ όνομα, του οποίου το έργο και το βιος, ωστόσο, αγνοούσα μέχρι πολύ πρόσφατα. Όταν πρότεινα στην Ziche να ξεκινήσουμε με τον Όλυμπο Α.Ε., λοιπόν, εκείνη μου αποκρίθηκε πως της άρεσε πολύ η ιδέα μου και θα ήθελε πολύ να γίνει κάτι τέτοιο, όμως ο σεναριογράφος του έργου έχει πεθάνει από το 2013 κι εκείνη δεν έχει καμία σχέση με τους κληρονόμους του, προκειμένου να με βοηθήσει να τους εντοπίσω. Η συνεργασία της με τον εκδοτικό οίκο που το είχε βγάλει το 2000 (Einaudi) περιορίστηκε στην έκδοση του Όλυμπος Α.Ε. και της συνέχειάς του, το 2002. Από τη λήξη του συμβολαίου τους κι έπειτα, δεν είχε καμία επαφή μαζί τους, ώστε να είναι σε θέση να γνωρίζει αν εκείνοι έχουν κάποια σχέση ή επαφή με τους κληρονόμους του συγχωρεμένου συγγραφεά. Τότε λοιπόν ξεκίνησε ένα μικρό κυνήγι θησαυρού, το οποίο διήρκησε πολύ περισσότερο απ' όσο φανταζόμουν. Αρχικά, επικοινώνησα με τον ιταλικό εκδοτικό οίκο του Olimpo s.p.a., τον Einaudi, για να τους ζητήσω οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να είχαν σχετικά με το καθεστώς των δικαιωμάτων του Cerami. Εκείνοι μου αποκρίθηκαν ότι δεν γνώριζαν ποιος τα διαχειρίζεται σήμερα, ωστόσο σύμφωνα με το αρχείο τους τα διαχειριζόταν το *τάδε* δικηγορικό γραφείο στην Ιταλία. Πράγματι, αναζήτησα online την Ιταλίδα συνάδελφο, μόνο που κανένα από τα καταχωρημένα τηλέφωνα δεν έβγαζε γραμμή. Με βάση το ονοματεπώνυμό της, την αναζήτησα μετά στα social media, βρίσκοντάς τη σε facebook, instagram και linkedin. Της έστειλα σε όλα -με απόσταση μερικών εβδομάδων- ωστόσο δεν απάντησε σε κανένα. Κάπου εκεί θεώρησα ότι μάλλον το όνειρο να δω το συγκεκριμένο έργο στα ελληνικά, θα παρέμενε τέτοιο. Έτσι, προχωρήσαμε με το Infierno! και ξεκινήσαμε τις σχετικές συζητήσεις. Έλα όμως που, μερικούς μήνες αργότερα, εκείνη θα μου έστελνε μήνυμα στο Whatsapp (!) και θα με παρέπεμπε στη "διαχειρίστρια της πνευματικής ιδιοκτησίας του Cerami", δίνοντάς μου το τηλέφωνο της τελευταίας. Της τηλεφώνησα αμέσως, και στην άλλη άκρη της γραμμής αποκρίθηκε μία καλοσυνάτη κυρία που ακούστηκε πολύ χαρούμενη με την πρότασή μου. Ανταλλάξαμε email και ξεκινήσαμε να συζητάμε τα του συμβολαίου - σύντομα διαπίστωσα ότι επρόκειτο για τη χήρα του, ενώ χρειάστηκε να ζητήσουμε την συναίνεση και των παιδιών του αργότερα. Περιχαρής, στέλνω στη Silvia να την ενημερώσω πως βρέθηκε άκρη και το προχωράμε, για να λάβω την έντρομη απάντησή της πως, μετά από έλεγχο στο αρχείο της, διαπίστωσε ότι της λείπουν οι πρωτότυπες σελίδες του Ολύμπου Α.Ε. και της συνέχειάς του, δίχως να έχει κρατήσει ψηφιακό αρχείο των συγκεκριμένων ιστοριών. Για ακόμα μια φορά ένιωσα τα σχέδιά μου να καταρρέουν σα χάρτινος πύργος. Δεν το έβαλα κάτω. Σκέφτηκα να στείλω ξανά στον άγιο εκδοτικό Einaudi, και να ζητήσω από εκείνους τα αρχεία. Τι διάολο, αφού το είχαν βγάλει κάποτε, λογικά θα έχουν κάπου τα αρχεία της εκτύπωσης. Πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί, αμέσως ανταποκρίθηκαν στο αίτημά μου και, αφού αναζήτησαν στον server τους για μερικές αγωνιώδεις εβδομάδες, τελικά βρήκαν τα αρχεία του Ολύμπου Α.Ε. και της συνέχειάς τους. Για όσα με ενημερώσανε ότι δεν είχαν στη διάθεσή τους, όπως π.χ. το εξώφυλλο του δεύτερου βιβλίου -το οποίο αν δεν το έχετε καταλάβει μέχρι τώρα, σκοπεύουμε να βγάλουμε στο προσεχές μέλλον- έτυχε να τα έχει η Ziche. Όλα καλά, λοιπόν. Στην πορεία, βέβαια, και ενώ δουλεύαμε πάνω στο βιβλίο, διαπιστώσαμε στο cross-check ότι στα αρχεία που μας έστειλαν οι Ιταλού δεν περιλαμβάνονταν τρεις σελίδες, οι οποίες υπήρχαν στο βιβλίο που κυκλοφόρησε στην Ιταλία και είχα στην κατοχή μου. Δυστυχώς, αυτές δεν καταφέραμε να τις βρούμε πουθενά, επομένως χρειάστηκε να τις σκανάρουμε από το αντίτυπό μου. Μπορείτε να βρείτε ποιες είναι; Μέχρι και αυτό το σημείο, δεν είχα μπει στη διαδικασία να ψάξω παραπάνω πράγματα για τον Cerami. Εκκρεμούσε ούτως ή άλλως η συγγραφή των βιογραφικών του κλπ. για το βιβλίο. Όταν ξεκίνησα να τα γράφω και μελέτησα σε βάθος τον ίδιο και το έργο του, δε σας κρύβω ότι έμεινα παγωτό. Ο άνθρωπος έχει γράψει πραγματικά σε κάθε μέσο, έχει γράψει βιβλία, ποιήματα, στίχους, θεατρικά, ταινίες, κείμενα για τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές... και κόμικς! Ξεκίνησε ως βοηθός σκηνοθέτη του Πιερ Πάολο Παζολίνι και αναγνωρίστηκε ως σεναριογράφος των ταινιών του Ρομπέρτο Μπενίνι, φτάνοντας μέχρι και στα Όσκαρ! Μεταξύ άλλων, έχει γράψει και το Pandora's Eyes σε σχέδιο Milo Manara. Αυτό που αγνοούσα και έμαθα μελετώντας τον περισσότερο, και το οποίο με σόκαρε περισσότερο όταν έκανα την σύνδεση, ήταν ότι ήταν παντρεμένος με την ξαδέρφη του Πιερ Πάολο Παζολίνι... η κυρία που μιλούσα, δηλαδή, για τα δικαιώματά του, είναι η ξαδέρφη του Πιερ Πάολο Παζολίνι! Μικρός που είναι ο κόσμος, ε...; Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά. Είναι το πρώτο βιβλίο της Ziche με lettering (έχε χάρη που ήταν βουβό το Infierno!), γι' αυτό και φτιάξαμε μία πρωτότυπη ελληνική γραμματοσειρά βασισμένη στο γραφικό της χαρακτήρα - έχουμε πολλά ακόμα δικά της να βγάλουμε, άλλωστε! Μεταφορά ονοματοποιίων, επιγραφών και λογοτύπου εξωφύλλου ο καταπληκτικός Γιώργος Γούσης, ο οποίος έκανε και το lettering, ενώ τη βασική δουλειά της μετάφρασης επωμίστηκε η Άννα Μπότσου, στην πρώτη εμφάνισή της ως μεταφράστρια ιταλικών. Και οι δύο συνεργασίες πήγαν πολύ καλά και εκτός απροόπτου θα συνεχιστούν και στα επόμενα. Ελπίζω οι επόμενες εκδόσεις βέβαια να βγαίνουν πιο αναίμακτα...

Κυκλοφόρησε ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ MANGA ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΘΗΚΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! Μοχθηρά πλάσματα, οι Νεμέσεις, πέφτουν από τον ουρανό και σπέρνουν την καταστροφή! Οι μόνοι που μπορούν να τα σταματήσουν είναι οι Μάγοι – εκείνοι που επιβίωσαν από τη διαφθορά μιας Νέμεσης. Ο Σεθ, ένας από αυτούς τους επιζώντες, ορκίζεται πως όχι μόνο θα τις πολεμήσει αλλά θα βρει και τη μυθική φωλιά τους, το Ράντιαντ, και θα την καταστρέψει! O Σεθ έχει μεγάλα όνειρα, μα πρώτα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη όσων θέλει να προστατέψει – κάτι όχι τόσο εύκολο, αφού αυτοί φοβούνται εκείνους που χρησιμοποιούν μαγεία όσο και τις Νεμέσεις. Και για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, ο Σεθ διαπιστώνει πως μετά βίας ελέγχει την τρομακτική του δύναμη! Tο Radiant κάνει μια δυναμική αρχή, που βασίζεται σε μια ξεχωριστή ιδέα, και αφήνει πολλές υποσχέσεις. – NERDBOT Η εικονογράφηση στο Radiant είναι εξαιρετική. Ο Valente κατανοεί ξεκάθαρα τις διαφορές ανάμεσα στα manga και στα κλασικά κόμιξ, και καταφέρνει να δημιουργήσει κάτι που ανήκει ξεκάθαρα στα πρώτα, μα έχει το δικό του ξεχωριστό στιλ. – WEEB REVUES https://anubis.gr/product/radiant-tomos-a/

Αυτό και τίποτα άλλο. Πίσα και πούπουλα σε αυτούς που μετέτρεψαν την φοραδίτσα μας στον ξενερωτο Ντολή.

Η Γ' Έκδοση είναι γεγονός Μια best-seller κυκλοφορία που έχει εξαντληθεί δύο φορές και τώρα επιστρέφει με την τρίτη της έκδοση, ώστε να συνεχίσει να ρίχνει φως σε μια από την πιο εμβληματικές στιγμές της ελληνικής μουσικής ιστορίας! Κυκλοφορεί πανελλαδικά σε βιβλιοπωλεία, κομιξάδικα και άλλα σημεία πώλησης από την Πέμπτη 3 Ιουλίου. https://www.mikrosiros.gr/i-tetras-tou-peiraiws Άραγε θα έχει το νέο λογότυπο της εκδοτικής

Τελικά δεν πέρασε από τα Υπό Έκδοσης, αλλά μπήκε κατευθείαν στα Έκδοσης Avengers: Το Λυκόφως των Ηρώων Κόσμος: Marvel Comics Συγγραφέας: Zdarsky Chip Κωδικός Προϊόντος: ΕΒ-00-2017 ISBN: 978-618-5913-70-0 Κατηγορία: Super Heroes Ημ. Έκδοσης: 30/06/2025 Αριθμός Σελίδων (Έντυπο): 192 Διαστάσεις: 17 x 26 Μετάφραση: Χρήστος Τσέλιος €21,90 €19,71 https://anubis.gr/product/avengers-to-lykofos-ton-iroon/

Δεν υπήρχε αυτό εκεί στις πρώτες ημέρες της έκθεσης. Δυστυχώς δεν σκέφτηκα να περάσω ξανά προς το τέλος ΥΓ. Νομίζω ότι το να φέρει η εκδοτική 5-6 κομμάτια στην έκθεση και να μην υπάρχει διαθέσιμο πουθενά αλλού δεν θεωρείται κυκλοφορία... μάλλον για avant premiere μου φαίνεται

Υπέροχη η "Βαβούρα", πολλά ωραία κόμικς και αν επιχειρηθεί κάτι παρόμοιο εγχώρια, μακάρι να πάει καλά!

Αυτό το είχαμε αναφέρει ξανά ή μας είχε ξεφύγει;