Αίθουσα Νικητών

Ενημέρωσα δύο προηγούμενες καταχωρήσεις μου. Αυτή με τους τόμους από τις ξενόγλωσσες εκδόσεις που δεν περιλαμβάνονται στην πρώτη εξηντάδα αλλά και αυτή με τα τεύχη που περιλαμβάνουν οι τόμοι. Ανακάλυψα επίσης τα περιεχόμενα του τόμου 42 (Βένομ και Ράινο). Πρόκειται για τον τόμο 45 της τσέχικης συλλογής με τίτλο "The Hunger". Μπορεί στα περιεχόμενα του καταλόγου της Βικιπαίδειας να αναφέρονται ως περιεχόμενα του τόμου μόνο τα τεύχη 1-5 του vol.2 του Spectacular Spider-Man, όμως ο τόμος περιλαμβάνει και τα τεύχη 5-6 του Spider-Man's Tangled Web με την ιστορία "Flowers for Rhino", την οποία είχα προβλέψει ως πιθανό περιεχόμενο του τόμου. Παραθέτω μία φωτογραφία από το οπισθόφυλλο της έκδοσης Άρα από ότι φαίνεται, η συλλογή ακολουθεί πιστά την τσέχικη έκδοση με μοναδική αλλαγή τον τόμο 50 (Ένας θάνατος στην οικογένεια), στη θέση του οποίου υπάρχει στην τσεχική ο τόμος "Died in Your Arms Tonight". Γενικά σε αυτή τη σελίδα μπορεί να βρει κανείς πολλές σελίδες από τεύχη της τσέχικης συλλογής οπού φαίνεται και η σχέση των δύο συλλογών π.χ. στα εισαγωγικά σημειώματα. Εδώ ας πούμε μπορεί να δει κανείς τους δικούς μας τόμους 1 και 2. Βέβαια η συλλογή αυτή ήταν σκληρόδετη οπότε είχε και ράχη, την οποία μπορείτε να δείτε παρακάτω:

Φαντάζομαι ήδη τους ομοϊδεάτες του Manaleak με ντουντούκες στους δρόμους: - Θέλουμ'ομορφιά, κσι ομοιομορφία, στη ράχη, κρίνεται, η τυπογραφία! - Γραμματοσειρά, δε θα μας γλυτώσεις, όπου σε πετύχουμε θα το μετανιώσεις! - Όσο, νυχτώνει, η ράχη μεγαλώνει! - Κάτω, τα χέρια, απ'της ράχης τα λημέρια! Κι αυτό για να πάρετε ιδέα πως θα είναι ο ρυθμός που θα λέγονται τα ανωτέρω:

Του είπα να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του αγοράζοντας όλους τους τόμους του McFarlane. Πόσοι είναι; πεντέξι; Σιγά το χώρο που θα πιάσουν!

Στο μεταξύ κάνουμε πλάκα και ελπίζω ο αγαπητός να μη παρεξηγεί αλλά γνωρίζω αρκετά άτομα που τους ενοχλεί αυτό και θέλουν να υπάρχει ομοιομορφία στις συλλογές. Μπορεί στη υπερβολή ορισμένες φορές και εγώ να μη το δέχομαι (ή να μη μου αρέσει αν ακούγεται καλύτερα έτσι) αλλά σεβαστό απόλυτα στη τελικη και το καταπίνω Από την άλλη άτομα σαν εμένα με νοιάζει να έχω αν μπορώ τις ιστορίες στη καλύτερη τιμή που μπορώ να βρω και ας μην έχω και την ίδια έκδοση το κάθε κομμάτι της ιστορίας . (Παράδειγμα το x men :age of apocalypse που την βρήκα σε τεύχη, σε διαφορετικά paperback και να έχω φίλο να μου λέει πάρε την σε ίδια έκδοση να φαίνεται όμορφα στο ράφι, μη την έχεις έτσι). Τώρα βεβαια αν η τιμή είναι οκ (για τα δικά μου δεδομένα πάντα) και μπορώ να τα έχω όλα ομοιόμορφα και στη ίδια έκδοση ναι θα πάω εκεί αλλιώς την ιστορία που μου αρέσει να την έχω και ας την έχω στο σύνολο από 3 εκδοτικές. Αλλά μπορώ( ή προσπαθώ με κόπο ) να τους καταλάβω απόλυτα όσους θέλουν ομοιομορφία στη βιβλιοθήκη τους . Στη τελική και εμάς τους ίδιους που το κάνουμε πλακιτσα δεν μας αρέσει να έχουμε κάτι να δείχνει όμορφα και ομοιόμορφα στη βιβλιοθήκη μας είτε πρόκειται για βιβλίο ,είτε κόμιξ είτε κάτι άλλο ; Οκ είπα ότι είχα να πω και πιάνω πάλι τα πλακάτ,τη τσουγκράνα και το δαυλό μου για να βγω στους δρομους για να διαμαρτυρηθω για τις στραβες Ράχες μεταξύ των τομων!! Υ.Γ : Εσύ που δεν θες να πιάσεις στα χέρια σου τη συλλογή ,ναι εσενα κοιτώ άσε το δεν αγοράζω κανένα τομο και πήγαινε να πάρεις έστω και ενα, να απολαύσεις !! Με έναν τόμο δεν θα έχεις δεύτερο να συγκρίνεις διαφορες!!

Κάτι λίγα παλιά που πήρα αυτό το μήνα και δύο καινούργια. Ο Λανφέστ έφτασε στα χέρια μου με καθυστέρηση. Τον είχα αγοράσει όταν κυκλοφόρησε. Τώρα μπορεί να βγεί ο επόμενος Κοσμοναύτης κόστος 24€. 4ο αντίτυπο που περνά από τα χέρια μου με λογικό κόστος.

Άσχετο, αλλά μια που μιλάμε για λάθη στο ΚΟΜΙΞ, θέλω να δείξω λίγο αυτό το καρέ από τα περιεχόμενα του τεύχους #270 : Δε ξέρω αν φαίνεται καλά στην εικόνα, αλλά η ποιότητά του είναι τόσο χαμηλή που μπορείς να δεις το κάθε πίξελ ξεχωριστά. Πως το κατάφεραν καν αυτό; Ίσως το πιο περίεργο λάθος που έχω δει σε έντυπο.

Bone, Disney Masters, Εγκυκλοπαίδεια Καρλ Μπαρκς (Τερζόπουλου 18 ευρώ ο τόμος) και Don Rosa Library. Βρες τα λάθη.

Γεια σας με λένε Μανόλη και είμαι από την Λέσβο. Συλλέγω τεύχη από τα μικρά μίκυ μάους, τα κλασσικά ντισνευ, τα μεγάλα μικυ τα κόμιξ και τα γέλιο και χαρά

Διάβασα σήμερα (σε έντυπη μορφή) το ΚΟΜΙΞ #189 που έχει την ιστορία "Ξέχνα το" του Ντον Ρόσα. Εντόπισα ένα "προβληματικό" σημείο που δεν το είχα προσέξει την πρώτη φορά που διάβασα την ιστορία (ψηφιακά τότε). Συγκεκριμένα η Μάτζικα αναφέρει ότι το θύμα του μαγικού ξορκιού μόλις ακούσει το όνομά του και το "μπινγκ" ξεχνάει τα πάντα για το αμέσως επόμενο πράγμα που θ΄ακούσει. Έλα όμως που ξεχνάει το αμέσως προηγούμενο πράγμα που άκουσε πριν το "μπινγκ". Κι αυτό συμβαίνει σε όλη την ιστορία. Και λέω πως και ο Ρόσα που φημίζεται για την προσοχή του στη λεπτομέρεια έκανε τέτοιο λάθος. Αλλά τελικά το λάθος ήταν της μετάφρασης. Το σωστό είναι: Δηλαδή "όταν το θύμα είναι υπό την επίδραση (του ξορκιού), μόλις ακούσει το όνομά του, η μνήμη του σβήνει τη γνώση που σχετίζεται με την επόμενη λέξη που θ΄ακούσει". Πουθενά δεν αναφέρει το "μπινγκ". Είχα την εντύπωση ότι οι μεταφράσεις του Τερζόπουλου ήταν πολύ καλές, αλλά εδώ βλέπουμε ένα σοβαρό λάθος, μιας και αλλάζει το νόημα. Τέλος πάντων. Η ιστορία είναι ωραία όπως και να΄χει Τη διαβάζεις πολύ ευχάριστα, ειδικά αν δεν δώσεις σημασία σ΄αυτό το λάθος. Η άλλη πάλι ιστορία του τεύχους ("Το πορτραίτο του βασιλιά" της υποσειράς "Η μηχανή του χρόνου") παρότι σε ταξίδευε σε ωραίες εποχές (Γαλλία 17ου αιώνα) μού φάνηκε αρκετά ρηχή

Εννοώ ότι ακούγεται το "μπινγκ" και ο Ντόναλντ με τον Σκρουτζ ξεχνάνε ό,τι σχετίζεται με την πόρτα. Η πόρτα όμως ειπώθηκε απ΄τη Μάτζικα πριν το "μπινγκ" και όχι μετά όπως αναφέρει η μετάφραση του Τερζόπουλου. Πολύ χρήσιμο πάντως το ότι ο Ρόσα (κι ευτυχώς το ακολούθησαν και στη μετάφραση) τονίζει με bold τις λέξεις τις οποίες θα πρέπει να ξεχάσουν τα θύματα του μαγικού ξορκιού. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία στις bold λέξεις και δεν πολυκαταλάβαινα τι συνέβαινε. Αλλά μετά το έπιασα το νόημα. Όντως είναι απ΄τις πολύ αστείες ιστορίες του Ρόσα, απ΄τις λίγες που έχει όμως. Ο Μπαρκς έχει δεκάδες τέτοιες. Ενώ ο Ρόσα γράφει ωραίες περιπέτειες και ωραίες συναισθηματικές ιστορίες (αν και κάπου το παρακάνει, ειδικά με τη Χρυσή Γκόλντυ), στο χιούμορ μπορώ να πω ότι υστερεί αρκετά του Μπαρκς.

Προσωπικά μου είναι αδιάφορο αν θα πουλήσει η μία συλλογή ή η αλλη σε σχέση με αυτό που σχολίασα. Με ενδιαφέρει, και αυτό σχολίασα, η όλη στάση μας απέναντι σε τέτοιου είδους πράγματα και δεν τα περιορίζω στα κόμιξ.

Στις πιο μικρες ηλικίες πάντως (κάτω του 15) η κουλτούρα του ocd και αυτών των ειδών οι ψυχαναγκασμοί έχουν γίνει μόδα και συνώνυμο της nerd "φιλοσοφίας" και καθώς η υπερβολή χαρίζει έχει πάψει να είναι αστείο. Παράλληλα, πολλές φορές όταν αυτό ξεκινάει από μικρές ηλικίες δείχνει και άγνοια των διαδικασιών αλλά και διάθεση για πολλές φορές άδικη αλλά και φθηνή κριτική. Η radnet η αλήθεια είναι ότι αξίζει την κριτική γιατί είναι όντως τσαπατσουληδες αλλά πολλοί άλλοι όχι.

Αυτό το "σιγά το χώρο που θα πιάσουν " με έχει φάει τόσα χρόνια και ψάχνω σιγά σιγά εναλλακτική (καθως τα περιθωρια στενεύουν) για να τα βλέπω και να τα χαζεύω και όχι να τα έχω σε κούτες!! Κατά τα άλλα αν το πας καθαρά σε κάτι που θα το χαζεύεις, θα το ξεφυλιζεις και θα παθαίνεις τη πλάκα σου ναι καλά του είπες αγαπητέ !!

Γενικά οι ιστορίες Ντίσνεϋ δεν διακρίνονται για την πίστη εφαρμογή στις λεπτομέρειες. Άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός τους. Αυτό δεν το είχα προσέξει ποτέ παρόλο που την έχω διαβάσει 10 φορές τουλάχιστον. Στο αγγλικό όντως η λέξη bing χρησιμοποιείται σαν ήχος εκτέλεσης του μαγικού. Πάρα πολύ αστεία ιστορία όπως και να έχει που έρχεται και συμπληρώνει το ζήτημα βαρύτητας σαν το πιο αστείο ντουέτο ιστοριών του Ρόσα.

Διαβάζω τώρα το κόμιξ. Το μόνο ψεγάδι είναι η εκτύπωση. Αν συγκρίνεις την έκδοση της Fantagtaphics τα μαύρα είναι πιο έντονα και χάνονται λεπτομέρειες. Λεπτομέρεια αλλά στην τιμή που ζητάνε τώρα, για μένα αξίζει η αγορά της έκδοσης από Fantagraphics.

Bασικός λόγος ν΄απορρίψεις μια σειρά η ανομοιομορφία της ράχης

Θεωρώ είναι ξεκάθαρο το λάθος. Δεν ξέρω γιατί δεν το έχεις καταλάβει. Στο ελληνικό λέει "μόλις το θύμα ακούσει το όνομά του και το "μπινγκ" ξεχνάει τα πάντα για το αμέσως επόμενο πράγμα που θ΄ακούσει". Δεν ισχύει αυτό. Ξεχνάει τα πάντα πριν ακουστεί το "μπινγκ". Στην ελληνική μετάφραση δηλαδή δεν έπρεπε να βάλουν τη φράση "και το "μπινγκ"". Έπρεπε να το αφήσουν "μόλις το θύμα ακούσει το όνομά του, ξεχνάει τα πάντα για το αμέσως επόμενο πράγμα που θ΄ακούσει". Πουθενά δεν αναφέρεται το "μπινγκ" (σ΄αυτό το καρέ) στο πρωτότυπο. Όσον αφορά τον Ντόναλντ του Ρόσα το είπες και μόνος σου. Τον έχει κάνει παλιάτσο και χαζό κατά τη γνώμη μου. Ένα άβουλο ον που το εκμεταλλεύεται ο θείος του. Ο Μπαρκς δημιουργούσε αστείες καταστάσεις γύρω από τον Ντόναλντ χωρίς να κάνει τον ίδιο τον Ντόναλντ να φαίνεται "καραγκιόζης". Πολύ προτιμότερο αυτό για μένα. Τον Σκρουτζ όντως τον σεβάστηκε ο Ρόσα και του έδωσε ακόμα μεγαλύτερο βάθος. Και σίγουρα τον έκανε πιο συναισθηματικό, αν και όπως είπα σε ορισμένες περιπτώσεις το ξεχείλωσε και το κούρασε το θέμα, ειδικά όσον αφορά τον έρωτά του με την Γκόλντυ (πχ "Καρδιές στο Γιούκον", πολύ γλυκανάλατη ιστορία).

Ε κοίτα και μένα θα με χαλάσει αν σε μια συλλογη είναι τσαπατσουλικη η δουλειά με ανομοιομορφίες αλλά αν είναι ελάχιστα αυτά δεν θα με αποτρέψει στο να αγοράσω μέρος της ή και ολόκληρη . Το να ψάξουμε να βρούμε δικαιολογίες για να στηρίξουμε μια απόφαση μας να μην αγοράσουμε κάτι μπορούμε να βρούμε με το κιλό . Αλλά να έχουν κάποια βάση πχ οικονομικό ,έλλειψη χώρου , δεν μου πολύ αρέσει και όχι να είναι αστείου τύπου !!

Τα αποκτήματα του Μαρτίου με την αίσθηση και το άρωμα του 90s. Δεν τα πήρα λόγω της παιδικής μου ηλικίας αλλά είχα πολύ μεγάλη περιέργεια να ξέρω γιατί αυτά τα συγκεκριμένα ήταν απαραιτήτως μόνο για το ενήλικο κοινό. Τουλάχιστον ξόδεψα κρυφά το χαρτζιλίκι για το Μάγος - The Book of Magic (ήμουν μέγας φαν των μαγικών φαινόμενων, ) Κρίμα που το Αρτις δεν συνεχίστηκε μετά το δεύτερο τεύχος όπως ήταν συνηθισμένη κίνηση της Modern Times εκείνη τη εποχή.

@ chrisbouk κατά τη γνώμη μου το καλύτερο σχέδιο του τόμου είναι απ' τον Brian Bolland. Ξεχωρίζει αισθητά η δουλειά του Bolland απ'τους υπόλοιπους σχεδιαστές που συμμετέχουν στον τόμο.

Διάβασα το 01.2 που το βρήκα στο παζάρι βιβλίου στην Κλαυθμώνος φέτος σε προσφορά μισή τιμή περίπου. Τίποτε εξαιρετικό. Μικρές ιστορίες τύπου ΑΓΟΡΙ πρωτόλειες με πολλούς πειραματισμους σχετικά με το ποιος θαναι ο χαρακτήρας του ΝΤΡΕΝΤ, θα 'ναι πχ κωμικός - δες ιστορία της σχέση του με τον ΓΟΥΟΛΤΕΡ το ρομποτοϋπηρέτη του ή ο ίδιος ο δικαστής θα 'ναι άνθρωπος-ρομπότ του νόμου; Ωραία διλήμματα παρόλα αυτά βέβαια. Στο επόμενο τεύχος όμως στο 02.1 έχουμε πρόοδο ευχάριστη και τεράστια. Εδώ παρουσιάζεται η ιστορία ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΓΗ όπου στο 6ο κεφάλαιο ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ έχουμε έναρξη ιστορίας με σούπερ σχέδιο από τον Mike McMahon ως art robot Η οποία θα έχει ακολούθως και μεγαλειώδες φινάλε!

Καλά άλλες φορές παίρνει μέρες και τώρα τσακμπαμ τα ξεπετατε! Θα με τρελάνετε βρε! Χεχε

Δεν είμαι σίγουρος αν κατάλαβα καλά τι θες να πεις. Εννοείς εδώ (στο δεύτερο καρέ) ότι πρώτα κλείνει η πόρτα και μετά ακούγεται το "μπινγκ"; Και όντως είναι να αναρωτιέσαι γιατί στην μετάφραση πρόσθεσαν το "και τον μαγικό ήχο μπινγκ". Αχρείαστο.

Αν είναι και το logo διαφορετικά τοποθετημένο...Ε αυτό και η ράχη είναι συνδιασμός που σκοτώνει. Με πλακατ στους δρόμους !!

Σε προσφατη του συνέντευξη ο Mcfarlane μεταξύ άλλων είπε πως τον spawn τον δημιούργησε στην ηλικία των 16 αλλά δεν τον παρουσίασε ούτε στη Marvel ουτε στη Dc αλλά τον παρουσίασε στο κοινό μια και καλή 14 χρόνια μετά ,μετά τη δημιουργία της image comics απο αυτόν και άλλα άτομα που έφυγαν από τη Μάρβελ . Τώρα φυσικο είναι το ότι όσο δουλευε στη Μάρβελ να εξελιξε στο μυαλό του τον spawn όπως τον γνωρίσαμε εμείς. Φαίνεται κιόλας στον hobgoblin στον πρόσφατο τόμο που έχουμε στο ότι το στήσιμο του θυμίζει αρκετά spawn. Edit : Στη πρώτη φωτό δεν θυμίζει batman αλλά τον superman

Μετά το καρέ του Peter που θυμίζει Batman έχουμε αναφορά στον άνθρωπο νυχτερίδα της DC παρακάτω: Πιθανόν ο Todd McFarlane από τότε να δούλευε στο μυαλό του τη δημιουργία ενός σκοτεινού αντιήρωα (βλ. Spawn), αφού το όλο στήσιμο της σειράς του Spider-Man ήταν αρκετά σκοτεινό και βίαιο, ενώ οι αναφορές του στον Batman δείχνουν τις προθέσεις του. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία...

Δεν είναι πάντα παλιάτσος. Σε αρκετές ιστορίες που είναι πρωταγωνιστής (Ντόναλντ για πάντα, Τρεις καμπαλερος, ιστορίες εύθραυστης δεξιοτεχνίας κ.α.) είναι δυναμικός, γλυκός, αποφασιστικός.

Δεν έχω διαβάσει ακόμα το καινούριο τεύχος,(Το τέλος των ημερών) αλλά νομίζω η ιστορία και το σχέδιο είναι σε αρκετά καλά επίπεδα. Οι ιστορίες του Dredd είναι κυρίως αυτόνομες, οπότε δεν είναι απαραίτητο να έχεις διαβάσει κάτι άλλο πρίν. Πιστεύω θα το απολαύσεις μια χαρά. Αν θές μπορείς να δείς και την ταινία Dredd (2012) που είναι πολύ καλύτερη απ'του Σταλόνε, και είναι και πιο κοντά στη λογική των κόμικς του Dredd.

Σωστή σκέψη, μόνο που το είχα πάρει από το περσινό παζάρι, όχι το φετινό

Παιδιά θέλω την βοήθειά σας. Σκέφτομαι να αποκτήσω τον καινούριο τόμο. Θα είναι η πρώτη μου αγορά με τον συγκεκριμένο ήρωα. Χρειάζεται να έχω διαβάσει και τα προηγούμενα? Η μόνη επαφή με τον δικαστή είναι από την ταινία του σταλόνε.

Μάλλον επισκευθήκαμε το πρόσφατο παζάρι βιβλιου στην Κλαυθμώνος εγώ κι φίλος @ Rombax και σηκωσαμε ότι δεν είχαμε από τις προσφορές και τα διαβάζουμε τώρα! Φίλοι, συνεχίστε εσείς για λίγο δεν θα μπορώ! Φίλε @ albertus magnus είχες βάλει κάτι ωραία τελευταία

Σωστά! Βάζεις!

Φρανκενστάιν από τον Μικρό Ήρωα πρόσφατα σχετικά;

Από που είναι αυτή η σελίδα;

Πότε μπήκε νέα εικόνα και πότε απαντήθηκε χαμπάρι δεν πήρα! Πιστόλι ο @ Rombax χεχεχεχε! Έλα να μπαίνουν εικόνες να προχωράει το θέμα!

Παρακολουθώντας από το ξεκίνημά της (Δεκέμβρης 2018) τη σειρά αυτή ,νομίζω ήρθε η ώρα να γράψω δυό λόγια . Έχοντας φτάσει ήδη τα 4 χρόνια κυκλοφορίας και τα 26 τεύχη (έχει κυκλοφορήσει και το 26ο της σειράς ) ,θεωρώ ότι είναι μια αρκετά πετυχημένη έκδοση για τους φανατικούς φίλους της θρυλικής 4άδας. Μια ομάδα συγγραφέων και σκιτσογράφων πλαισίωσαν στο πέρασμα του χρόνου τον Κ.Ρωμοσιό (βασικό σεναριογράφο της σειράς) και κατά την ταπεινή μου άποψη έχουν πετύχει το ζητούμενο : να κρατήσουν ζωντανό το συγκεκριμένο pulp φέρνοντας ταυτόχρονα και έναν αέρα συγγραφικής ανανέωσης , εισάγοντας στοιχεία noir ακόμα και sci - fi και ενηλικίωσης των ηρώων . Η έκδοση τεχνικά είναι αρκετά προσεγμένη ,καλό χαρτί εσωτερικά και βιβλιοδεσία που δίνει την αίσθηση βιβλίου ειδικά από το τεύχος 17 και έπειτα ,με τα "αυτάκια" σε εξώφυλλο - οπισθόφυλλο . Παράλληλα έχουν κυκλοφορήσει και 4 αν δεν κάνω λάθος συγκεντρωτικοί τόμοι οι οποίοι περιέχουν τεύχη της σειράς που είναι κύκλοι ιστοριών . Πρόκειται για τα "Οι θεοί ψιθυρίζουν ανάμεσά τους το όνομά σου " (τεύχη 8,17,18,19) ,'Το αστέρι στο στήθος " ( τεύχη 1,2,3 ) ,"Κάτω από τον βιολετή ουρανό " (τεύχη 4,5,6 χωρίς να είμαι βέβαιος γι αυτό ) και "Ο δρόμος του πολεμιστή " (τεύχη 7.9.10). Παραθέτω από το site της " Πρωτοπορείας " τα εξώφυλλα των παραπάνω συλλογών για αρχειακούς λόγους : Εκτός από τα παραπάνω η εκδοτική , για λόγους marketing προφανώς ,κυκλοφόρησε διάφορα memorabillia μαζί με κάποια από τα τεύχη της σειράς όπως καπέλα, στυλό ,mousepad ,τράπουλα με φιγούρες των ηρώων και τέλος ένα όμορφο επιτραπέζιο παιχνίδι . Παραθέτω κάποιες φωτό από κάποια που έχω : ΣΤΥΛΟ στο τεύχος 7 ΤΡΑΠΟΥΛΑ στα τεύχη 12 - 15 ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟ ΤΕΞΑΣ ΡΕΙΝΤΖΕΡΣ στα τεύχη 18 - 24 Εν κατακλείδι μία εκδοτική προσπάθεια που αν μη τι άλλο φανερώνει μεράκι κι αγάπη για το εγχείρημα . Εύχομαι καλή συνέχεια και εκδοτική μακροημέρευση

Τόμος 2: Αντιλήψεις Καλή μας αρχή λοιπόν με τα reviews σε αυτήν την καινούρια συλλογή και σήμερα δε γυρίζουμε απλά πίσω, αλλά πάμε στα 90s και μια σειρά σε σενάριο και σχέδιο του τεράστιου Todd McFarlane. Ο Spidey τεστάρει τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο Σε αυτό το κόμικ έχουμε δύο διαφορετικές ιστορίες που αφορούν την συνεργασία του Spider-Man με έναν αντιήρωα για να νικήσουν τελικά τον μεγάλο κακό. Στην πρώτη έχουμε τη συνεργασία με τον Ghost Rider απέναντι στον Hobgoblin, ο οποίος έχει πάθει God complex και νομίζει ότι είναι ο καλός ενώ οι απέναντι του είναι διαβολικοί. Ο Spider-Man ευαισθητοποιείται από το γεγονός ότι ο κακός έχει επηρεάσει βαθιά ένα μικρό παιδί που κρατάει αιχμάλωτο και έρχεται σε σύγκρουση με τη μέθοδο δράσης και εξόντωσης αντιπάλων του Ghost Rider. Από την άλλη πλευρά έχουμε μια μεγαλύτερη ιστορία με τον Peter να βρίσκεται σε μια πόλη στον Καναδά όπου ένα μυστήριο πλάσμα σκοτώνει παιδιά. Με τη βοήθεια του Wolverine ανακαλύπτει ότι το Wendigo που κρύβεται στο δάσος δεν ευθύνεται για τους φόνους, αλλά κάποιος κάτοικος της πόλης και οι δύο ήρωες πρέπει να τον ανακαλύψουν κρατώντας τους ανθρώπους που κυνηγούν το Wendigo μακριά του προκειμένου να γλυτώσει και εκείνο, αλλά και αυτοί. Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοπώ για το πως προσεγγίζει αφηγηματικά την ιστορία ο McFarlane. Είναι μια από τις ιστορίες που έχουν τα περισσότερα αφηγηματικά layers που έχω διαβάσει. Το Perceptions ή στα ελληνικά Αντιλήψεις αφορά ακριβώς αυτό. Το πως βλέπουμε τα πράγματα. Γιατί ο Hobgoblin βλέπει τον εαυτό του σαν Θεό, τον Peter ως δαίμονα και τον Ghost Rider σαν Διάβολο. Πως αντιμετωπίζει ένα παιδί τον Hobgoblin όταν έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου και τον θεωρεί άκακο. Πως ο Spider-Man απορεί αν κάνει καλά που δεν αντιμετωπίζει τους κακούς τόσο απάνθρωπα όσο ο Ghost Rider. Και στη δεύτερη ιστορία αυτό γίνεται σημαντικά εντονότερο. Μέσα από το αργό χτίσιμο, ο McFarlane αναπτύσσει περισσότερες θεματικές. Πως οι άνθρωποι ρίχνουμε τα πάντα σε ένα τέρας και το κυνηγούμε. Πόσο μπορεί να επηρεαστεί μια κοινωνία από την ύπαρξη ενός διαφορετικού πλάσματος. Και κυρίως πως στο τέλος, το τέρας που ψάχνουμε, το τέρας που κυνηγάμε και θέλουμε να λοιδορήσουμε, το τέρας που έκανε τις απάνθρωπες πράξεις είναι στην πραγματικότητα μέσα μας. Ωραίες οι ιστορίες του Stan Lee για έρωτες, πανεπιστήμιο και ξύλο. Ωραίες οι σύγχρονες ιστορίες με το λεπτομερές σχέδιο και τα τεράστια καρέ. Αλλά οκ στο τέλος της ημέρας τι βαθύτερο μου άφησαν; Αρκετά πράγματα, αλλά καμία τους δε με άγγιξε όσο αυτή. Πρώτη φορά διαβάζω Spider-Man και προβληματίζομαι, σκέφτομαι, εμβαθύνω στους χαρακτήρες. Αυτή η σκοτεινίλα, αυτές οι dark θεματικές, αυτές οι διαφορετικές οπτικές και οι αντιλήψεις. Δεν ήξερα την ύπαρξη της ιστορίας πριν βγει η συλλογή. Πλέον κονταροχτυπιέται ψηλά στις προτιμήσεις μου. Σκοτεινό 90s σχέδιο Δε μας έφταναν όλα τ' άλλα είχαμε και τον McFarlane να κεντάει και εικαστικά εκτός από σεναριακά. Όπως είπα και στην κουβεντούλα, ανοίγοντας τον τόμο ήταν σαν να ανοίγω τεύχος της Modern Times αφού το σχέδιο βρωμάει 90ίλα και δεν μας χαλάει καθόλου μα καθόλου. Η κλασική στολή Spider-Man με τα υπερμεγέθη μάτια, ένας Peter που αν και παντρεμένος, μοιάζει πιο νέος από ποτέ, πολύ μεγάλα και σκοτεινά καρέ (ώρες ώρες γινόταν ένα μικρό τουρλουμπούκι), λεπτές γραμμές, έντονα μελάνια ανά σημεία. Απολαυστικό, αυτό που λέμε βρώμικο σχέδιο με την καλή έννοια πάντα. Τελικός απολογισμός και σε ποιους προτείνεται Γουστάρεις Spidey; Οπωσδήποτε πάρτο. Γουστάρεις σκοτεινές ιστορίες; Οπωσδήποτε πάρτο. Γουστάρεις και τα δύο; Ρε τι είπαμε; Μιλάμε για τρομερή κομιξάρα. Από την αρχή έως το τέλος σε κοπανάει με σκοτεινές πλοκές, φιλοσοφικά ερωτήματα και προβληματισμούς, υπέροχες μάχες και ανατροπές και για μένα θα είναι ένα από τα κρυφά διαμάντια της συλλογής. Και επίσης είναι eye candy αν σου αρέσει το πιο παλαιού τύπου σχέδιο. Ανυπομονώ να διαβάσω και άλλες ιστορίες που δεν έχω διαβάσει προσωπικά. Καλό διάβασμα σε όλους

Ναι όντως το ελληνικό είναι πιο αχνό. Στην τιμή την κανονικη όμως είναι εξαιρετική (τουλάχιστον) αγορά.

Οι αληθινά χιουμοριστικές του είναι αυτές οι μικρές. Δεν είναι πολλές απλά είναι πολύ αστείες ιδίως αν προσέξεις τις φάτσες του Ντόναλντ και του Σκρούτζ.

Μάλλον κατάλαβες λάθος. Μόνο τον Φρανκενσταιν είχα πάρει πέρσι, τον Ντρεντ τον πήρα πραγματι στο φετινό παζάρι.

Καλώς μας ήρθες! Έχουμε πολλά θέματα και πολλούς κομιξαδες εδώ μέσα να πιάσεις κουβέντα και φυσικά αρκετοί ντισνευκοι! Να είσαι καλά!

Σωστός! Ιστορία ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ με σούπερ σχέδιο από τον Mike McMahon ως art robot Εδω έχουμε ένα εξαιρετικό κόμικ πιστεύω! Βάζεις

Ωχ! Επιτέλους κάτι που έχω διαβάσει σε αυτό το θέμα! Είναι από τη σειρά "Δικαστής Ντρεντ: Οι Ολοκληρωμένες Υποθέσεις", συγκεκριμένα από τον τόμο 2.1 που έχει την ιστορία "Η Καταραμένη Γη".

Και στην Πορτογαλία που η κυκλοφορία ήταν εβδομαδιαία και εμφανισιακά οι τόμοι ήταν στο δικό μας στυλ, τέλειωσαν στον 90ο τόμο. https://campanha.cmjornal.pt/colecao-classica-marvel/ Στη Γαλλία κυκλοφορεί από την Hachette ως Marvel Origines με αρχική δέσμευση για 100 τόμους, είναι κοντά στο 40 τώρα. Στη Γερμανία πάλι από Hachette ως Marvel Origins ξεκίνησε πριν 2 μήνες και προχωράει κανονικά, με κόστος στα 15 ευρώ. https://www.hachette.de/Sci-Fi-Fantasy/Marvel-Origins/ Στην Τσεχία, και πάλι από Hachette στα 11,90 ευρώ (299 Kč) https://www.hachette.cz/komiksy/marvel-origins/ Λογικά, τα ίδια θα είναι και στη Σλοβακία. Στην Πολωνία από πέρσι, μόλις ξεπέρασαν τα 30, με τιμή τόμου στα 11,60 ευρω (49.99zt). https://origins-kolekcja.pl/ https://comixxy.com/2023/01/19/marvel-origins-lista-tomow-kolekcji/ Από τον Μάρτιο του 2023 κυκλοφορεί και στο Βέλγιο. Γενικά, βλέπω ότι τη συλλογή την έχει αναλάβει η Hachette στην Ευρώπη και όποια άλλη εκδοτική ξεκίνησε, μάλλον έχει σταματήσει. Όπου βρίσκω τη συλλογή εκτός Ιταλίας, είναι από τη Hachette. Oi 100 τόμοι είναι σίγουροι, για μετά δεν ξέρουμε αφού καμιά χώρα δεν έχει φτάσει μέχρι εκεί (και θα αργήσουν πολύ ακόμα, αφού παντού είναι 15ήμερη η κυκλοφορία) Να συμπληρώσω μια που μόλις το είδα σε ένα βίντεο, η κοτσάνα που είχαμε στα έξτρα του δικού μας Hulk 1, που εμφάνιζαν τον Ντίτκο ως σκιτσογράφο κάποιων πάνελ που αντιστοιχούσαν σε ιστορίες που δεν ανήκαν σε εκείνον τον τόμο ούτε ήταν του Ντίτκο, υπάρχει αυτούσια και σε αυτή την υπερπολυτελή έκδοση! Μια κοτσάνα που έχει φτάσει στα πέρατα της Γης, ανεξαρτήτως εκδοτικής εταιρείας και ποιότητας κυκλοφορίας!

Μετά από δυο είκοσιτετράωρα οποίος έχει κάτι που θέλει μπορεί να βάλει λένε οι κανόνες προς διάδοση της τέχνης των κόμικς, είπε ένας φίλος εδώ παλαιότερος... Χθές λοιπόν μ'εντυπωσίασε μια σελίδα αυτού του κόμικς, τελείως ανέλπιστα....μιας κι όλο κοινότυπες - πρωτόλειες ιστορίες του διάβαζα έως τότε. Αργότερα και το φινάλε της ήταν εξαιρετικότατο και κατάλαβα γιατί ο ήρωας έχει τόσους θαυμαστές Ποιος είναι ο ήρωας και σε ποιά ιστορία;

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #509 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους Εξώφυλλο (Από τον αδελφόφιλο @ Indian ο...) Εδώ Μίκυ Σίτυ! (By Silvia Ziche) Ιστορίες. "Η μεγάλη παρέλαση." Η παρέα του Μίκυ Σίτυ ετοιμάζεται για το μεγάλο καρναβάλι της πόλης. "Η επέλαση των μασκοφόρων." Ο Φάντομ Ντακ είναι υπεράνω του νόμου και η Λιμνούπολη γεμίζει από μασκοφόρους ήρωες. Η ιστορία της τέχνης: "Το ψηφιδωτό των Βαρβάρων." Μέσα από μία μονομαχία τέχνης έχουμε την γέννηση του πάζλ. Ο άρχοντας των μάγων: "Η γούνα της καταστροφής." Ο Φούμφο έχει αλλεργία στο γουναρικό του Μαύρου Πητ. "Ο Σκρούτζ παίρνει το λεωφορείο." Ο άρχοντας του Κλοντάικ μετακινείται όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος. "Ακαδημία εφευρετικότητας." Η αυτοπεποίθηση του Κύρου πέφτει στα τάρταρα και ο Ντόναλντ προσπαθεί να τον κάνει να ανακάμψει. Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους, Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ. Εν κατακλείδι. Όμορφη και μέσα στο πνεύμα των ημερών η "κεντρική" ιστορία του τεύχους. Καλογραμμένο σενάριο με όμορφη ανατροπή. Άκρως ενδιαφέρουσα η επέλαση των μασκοφόρων με καλογραμμένο σενάριο. Η ιστορία της τέχνης μας χαρίζει άλλη μία όμορφη ιστορία εποχής. Ακολουθεί μία μίνι χιουμοριστική ιστορία με τους δύο μάγους. Συμπαθητική. Εύπεπτα τα πάθη του Σκρούτζ με το λεωφορείο. Το τεύχος κλείνει με μία όμορφη ιστορία αναπτέρωσης ηθικού. Σειρά προτίμησης ιστοριών. 1. "Η μεγάλη παρέλαση." 2. Η ιστορία της τέχνης: "Το ψηφιδωτό των βαρβάρων." 3. "Η επέλαση των μασκοφόρων." 4. "Ακαδημία εφευρετικότητας." 5. "Ο Σκρούτζ παίρνει το λεωφορείο." 6. Ο άρχοντας των μάγων: "Η γούνα της καταστροφής." 8/10... Όμορφο και άκρως ευχάριστο τευχίδιον!!!

Ναι! Είναι ο έλληνας Stan Lee!

Περα απο την Ιταλια που συνεχίζει κανονικότατα, γνωριζουμε τι απέγινε η σειρά στις άλλες χώρες ; Θυμαμαι η Βραζιλία ξεκίνησε κανα 2μηνο πριν απο εμάς ,αλλά διβδομαδιαία, και σταματησε καπου το καλοκαίρι. Σε ποιες άλλες χώρες να κυκλοφορούσε άραγε; Παντως αμα λέτε οτι σκέφτονται για Χ-ΜΕΝ , DC ή οτι άλλο για μελλοντική σειρα, δεν βλέπω ελπίδα Θα μας φαν τα pdf

Θέλω να το πω καιρό και διαρκώς το μετανιώνω, τώρα όμως θα γκρινιάξω. Δεν έχουν ολοι οι ανθρωποι τον ιδιο ελευθερο χρονο να διαβαζουν απειρα ποστς σε ενα τοπικ που δε φτιαχτηκε για σπαμ. Και τελευταια διαρκως εχει ξεχειλωθει το πραγμα. Είναι θεμα σεβασμού προς όλα τα μέλη. Και σας το λεω εγώ που προλαβαίνω και τα διαβάζω όλα. Αλλά εδώ πέρα μιλαμε για 79 σελίδες τοπικ. Πρέπει και εδώ να κανουμε ασκοπο χαβαλέ? Δεν υπαρχει η ξεχειλωμένη κουβεντούλα? Με συγχωρείτε για τη γκρίνια και την όποια αρνητικότητα εκφέρω. Μια παρέα είμαστε. Oύτως ή αλλως θα το διαγράψω σε λίγες ώρες το ποστ μου.

Απ'όταν έφυγε ο Βαν Αμ κι άρχισαν να βγαίνουν ένα σωρό spin-off και παράλληλες σειρές, χάλασε ο Θόργκαλ...