Γιατί είναι σπάνια πλέον ορισμένα κόμικ από τέλη 60'ς αρχές 70'ς? [ λχ Κάσπερ, Ακίμ, Κεν, Μπίγκο κλπ ]

[germanicus]

Βλέποντας τα εξώφυλλα που ανεβάζει τελευταία ο "όλο σκοντάφτω σε σακούλες" Valt, αναρωτιέμαι πόσοι/ες δεν έχουν καταλάβει ακόμα τη μια και μοναδική αλήθεια

 

Θυμίζω Γιαγιάκα, Ντρεκ, Μπίγκο, Κεν, Κάσπερ, Ακίμ κ.ο.κ.

 

[dionik]

Γιατί έχουν περάσει 40 χρόνια από την έκδοσή τους??

 

 

 

:beer:

[kostis7]

Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι τα έχει ο Valt και περιμένει να ανέβει κι άλλο η αξία τους και να τα μοσχοπουλήσει :lol:

 

 

 

Πέρα όμως από την πλάκα,νομίζω ότι εκείνες ειδικά τις εποχές ήταν δύσκολο να αγοράζει ο κόσμος τέτοια πράγματα και το πιθανότερο είναι όσοι αγόραζαν να μην ήταν συνειδητοποιοιμένοι συλλέκτες,με αποτέλεσμα τα περισσότερα να πήγαν ''αδιάβαστα''(στα σκουπίδια).Γνώμη μου φυσικά,μπορεί να συμβαίνει κάτι άλλο,απλά κρίνω από την τ΄χη που έχουν τα κόμικς ακόμα και στην εποχή μας,αμφισβήτηση,αγνόηση και καχυποψία....

[Kabuki]

Γιατί τα έχει μαζέψει όλα σπίτι του ο Valtasar...

 

[AndreasD]

Εχμ, Μικρό Τιράζ+Κακή Ποιότητα Χαρτιού+(Μαμά/Αριθμός Μετακομίσεων)=Ελάχιστα Τεύχη-Valtasar= ΤΙΠΟΤΑ.

[Argail]

εκδόσεις Melandros φίλε, άσε ότι νά ναι

[Thor21]

Εχμ, Μικρό Τιράζ+Κακή Ποιότητα Χαρτιού+(Μαμά/Αριθμός Μετακομίσεων)=Ελάχιστα Τεύχη-Valtasar= ΤΙΠΟΤΑ.

 

Να και μία τεκμηριωμένη απάντηση!

[GreekComicFan]

Δεν γίνεται να ψηφίσουμε ταυτόχρονα τις 2 ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΗΘΙΝΕΣ εκδοχές.

 

Γιατί προφανώς τα έχει μαζέψει όλα σπίτι του ο Valtasar

 

Γιατί ήταν εκδόσεις "Μέλανδρος" με τιράζ 5 αντιτύπων

 

Μέχρι να δωθεί δικαίωμα πολλαπλών επιλογών δεν μπορώ να ψηφίσω.

[zoo]

Παραπονιάρηδες (έως γκρινιάρηδες) σας βρίσκω

 

Βρε, που είναι η επιλογή "Τα έχει μαζέψει όλα το GC" ??? Ελ Τζο κανείς??

 

Πλάκα πλάκα, τιράζ μηδαμινό, ποιότητα εφημερίδας... Λίγο η υγρασία, λίγο το προσάναμα, πολύ η mother - πόσο ν'αντέξουν τα άμοιρα... μην κοιτάς που τώρα τους παίρνουμε όμορφα see-through φορεματάκια και τα φακελώνουμε - του κουτιού (αρχείου) τα έχουμε! Τότε του κονσερβοκουτιού και πολύ τους ήταν. Ε ρε πόσες γιαγιάκες θα έχουν αλλάξει καναβούρι σε κλουβιά με λουγαράκια και σπίνους

[PhantomDuck]

Δεν έχω κόμικ (κάποιος να μου πει που είναι η έξοδος)

 

Ναι είναι αλήθεια. Τόσον καιρό σας παραπλανούσα. Η έξοδος αν θυμάμαι είναι δεξιά του σαρκοβόρου, δίπλα στο γραφείο του Yoshi. Αυτή η μεταλλική με τα καρφιά. Ναι, όντως δεν μοιάζει με εξώπορτα αλλά αν θυμάμαι καλά, αυτή είναι η κατάλληλη για την περίπτωσή μου.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Θα μου δώσετε κι άλλη ευχετήρια κάρτα ?

Επεξεργασία Ιουνίου 23, 2008 από PhantomDuck

[germanicus]

Είναι δυνατόν μόλις 3 να έχουμε αντιληφθεί τη μεγάλη αλήθεια που κρύβει μέσα του το 7????

 

[Valtasar]

Είδες τι κάνεις τώρε ρε Νίκο ; Όλο με διακόπτεις και μετά μου λες γιατί δεν χωράς στο γραφειάκι από τις σακούλες (μπα, μάλλον πάχυνες....)

 

Λοιπόν, επί του θέματος....

Το τιράζ ήταν μεγάλο, τότε όλοι αγόραζαν Μικυμάου..... τηλεόραση ανύπαρκτη, έξοδος σπάνια (και ακριβή), γυναίκες στα σπίτια τους (γιατί να βγεις

Μετακίνηση οικογενειών συχνή, τότε γέμισαν οι πόλεις και άρχισαν να αδειάζουν τα χωριά...

Πόθος όλων των γονέων, η μόρφωση. Τα κόμικς δεν ήταν μόρφωση, ήταν χάσιμο χρόνου. Τα πρώτα που πέρνανε πόδι για να διαβάσει το παιδί (εξ ού και τα μικρά μεγέθη, για να κρύβονται)...

Η λέξη συλλογή είναι πολυτέλεια. Η ελληνική οικογένεια προσπαθούσε να επιβιώσει και όχι να φυλάξει "παιδικά περιοδικά". Σκεφτείτε : δικτατορία, μεταπολίτευση, μαζική μετανάστευση.

 

Φυσικά κάποια σώθηκαν. Τα παιδιά που τα διάβαζαν γίνανε μεγάλοι. Άρχισαν να τα μαζεύουν/ξεθάβουν από πατάρια/χωριά/παλαιοπώλες για να θυμηθούν τα νιάτα τους. Η αγορά άδειασε και αυτά ακρίβηναν γιατί δεν βρίσκονται....

 

Υπάρχουν ακόμα γιατί η γενιά που τα διάβαζε υπάρχει ακόμα και τα έχει στην κατοχή της. Όταν φεύγει κάποιος από εκείνους, εμφανίζεται κάποιο στην αγορά για να πάει αμέσως σε κάποιον που το ψάχνει εδώ και δεκαετίες.....

 

Είμαι τυχερός που έχω κάποια στην κατοχή μου. Είμαι τυχερός και αυτό που με ευνοεί είναι το ότι είμαι ευέλικτος και έχω το GreekComics.... γιατί αν δεν είχα εσάς να τα αγαπάτε όσο εγώ, θα είχα ελάχιστα.... Valtasar που να μην μοιράζεται δεν θα υπήρχε...

 

[Dr Paingiver]

Ψήφισα την τελευταία εκδοχή γιατί θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι σπάνιο.

Έχω ένα φιλαράκι με εκδοτικό οίκο στην Λάρισα, που ότι του ζητήσω μου το τυπώνει αμέσως.

Τα στοιχεία του στην διάθεσή σας. Κάνει πρώτη δουλειά και τα δίνει κοψοχρονιά. ( ένα Judge Dread για τέσσερα Κοκορίκο - ευκαιρία )

[TonyMousta]

Επειδή έχω προλάβει σχεδόν τα πάντα, επειδή ο θείος μου ο Αντώνης μου αγόρασε τους «Αθλιους» στην πρώτη έκδοση του 1951 και μου τους διάβασε έχω συνολική εμπειρία από την ιστορία των κόμικ στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα είναι θέμα κρίσης.

Δεν θα αναλύσω όλο το φάσμα των ελληνικών κόμικ, που σηκώνει βιβλίο. Θα αναφερθώ σε ένα μόνο σημείο. Τα «κόμικ» ή «βιβλιαράκια» που τα λέγανε πολύ παλιά ανήκαν στα «επιμορφωτικά» όπως τα Κλασσικά, τα «παιδικά» όπως τα Μίκυ Μάους και τα «περιπέτειας» όπως οι «Μικροί Ηρωες» και οι «Μάσκες». Τα πρώτα επειδή αναφερόντουσαν σε «αριστουργήματα της λογοτεχνείας» ήταν επιτρεπτά στο σπίτι. Τα δεύτερα επίσης. Μόνο που θεωρούντο χάσιμο χρόνου και ηλικιακά περιορισμένα. Οταν το παιδί γινόταν 14-15 ετών και άρχισε να γκομενίζει το τελευταίο που θα ήθελε θα ήταν η υποψήφια να τον δει να διαβάζει τον «Τζόκο και την τζοκίτα». Οπότε πηγαίνανε στο πατάρι και στο πρώτο καθάρισμα ή μετακόμιση τζους και φύγανε. Τα «περιπέτειας» πλην του Μικρού Ηρωα, που ο Ανεμοδουράς την γλύτωνε γιατί αναφερόταν στον αγώνα κατά των Γερμανών ήταν απαγορευμένα στο σχολείο και το σπίτι. Ο Μαγγανάρης είχε προσπαθήσει να κάνει την «Μάσκα» αποδεκτή με το κείμενο στην τελευταία σελίδα, που ανέφερε ότι πάντα το έγκλημα τιμωρείτο και ότι ο κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Μεταξάς είχε πάει μια φορά σε δεξίωση με την «Μάσκα» στην κωλότσεπη αλλά οι νοικοκυραίοι δεν θέλανε «γκανγκστερικά αναγνώσματα» και λέγανε την φράση «Τι θέλεις να γίνεις ; Γκάνγκστερ ;». Το αποτέλεσμα είναι ορισμένες κατηγορίες να διασωθούν περισσότερο από άλλες.

Τα κόμικ γίνανε της μόδας στην δεκαετία του '70, με την στροφή αρχικά στον καραγκιόζη και την μαγεία της λαϊκής κουλτούρας. Για αυτό όταν διαβάζετε Κάσση θα παρατηρήσετε ότι εξυμνεί τα «Ταρζάν, Γκαούρ», τον «Μικρό Ηρωα» αλλά κυρίως τον «Κουρσάρο» που εικονογραφημένος από τον Μποστ έμοιαζε σε τεχνοτροπία με τον Καραγκιόζη. Και τώρα σταματάω γιατί πρέπει να δουλέψω. Δηλαδή να γράψω

[x for xepeta]

Άργησαν να φτιαχτούν βιβλιοπωλεία-κομιξάδικα στην Ελλάδα. Έτσι δεν οργανώθηκαν ποτέ βιβλιοπώληδες ειδικά σε ελληνικά κόμικς ώστε να μπορούμε να βρούμε παλιά ελληνικά τεύχη. Οι αμερικάνοι είχαν οργανωμένα βιβλιοπωλεία-παλαιοπωλεία από το 1970+

 

Εμείς αργήσαμε και οι ανίδεοι παλαιοπώληδες του Μοναστηρακίου κάναν ότι τους κατέβαινε και οι πιο ανίδεοι τους έτρεφαν. Γι' αυτό παρατηρείται και το (παραπάνω από) περίεργο φαινόμενο να πωλούνται ελληνικά μεταφρασμένα πιο ακριβά από τα αμερικάνικα αυθεντικά τεύχη. Άλλο θέμα αυτο πάλι... Γεμάτο συναίσθημα βέβαια.

Επεξεργασία Ιουνίου 23, 2008 από frequently_attitudes

[Lord Makro]

Σωστά τα λέει ο Tony Mousta (αν και αμούστακος) και όντως φαίνεται πως ο "Κουρσάρος" ήταν από τα αγαπημένα του Κάσση και όντως θυμίζει όπως βλέπω πολύ Καραγκιόζη.

Κατά τα άλλα νομίζω ότι τα έχει μαζέψει όλα ο Valtasar... :lol:

[AndreasD]

Για να βάλουμε και μια άλλη παράμετρο στο όλο ζήτημα, το γεγονός της σπανιότητας κάποιων τίτλων έχει να κάνει και με την εκτήμηση που δείχναμε τότε σε αυτούς τους τίτλους.

 

Επειδή πρόλαβα την δεκαετία του 70 σαν ενεργός αναγνώστης κόμικς, θυμάμαι ότι υπήρχαν περιοδικά που μου έρεσαν και τα κρατούσα (Μίκυ, Κλασσικά, Αστερίξ του Ψαρόπουλου, Αγόρι κλπ) και άλλα που αφου τα διάβαζα, τα χρησημοποιούσα μετά ως ανταλλακτικό είδος στα παιχνίδια μου.

 

Τότε (μέσα 70), όταν παίζαμε στις γειτονιές το στοίχημα ήταν κόμικς. Έπερνε ο καθένας ένα πάκο περιοδικά (αυτά που δεν ήθελε) και ανάλογα του αποτελεσματος γυρνούσε σπίτι με άδεια χέρια ή με δυο πάκους . Με αυτό τον τρόπο τα περιοδικά δεν τύχαιναν και της καλύτερης μεταχείρισης..... Μετά από 5-6 παιχνίδια/διαβάσματα, απο διαφόρους κατέληγαν για πέταμα....

 

Απότοκο αυτής της συμπεριφοράς ήταν και να μην αγοράζουμε κάποιους τίτλους που τότε θεωρούσαμε βήτα. Διαβάζαμε απο αυτά που κερδίζαμε....

 

Τώρα, που είαμστε λίιιιγο πιο μεγάλοι, αρχίζουμε να βλέπουμε όλα αυτά τα παλιά περιοδίκα με νοσταλγία. Λίγο ο παλιμπαιδισμός, λίγο το GreekComics, αρχίζουμε να τα ψάχνουμε. Πετάμε απο τη χαρά μας που βρήκαμε το 1ο τεύχος του Τίμο, άσχετα απο το αν μας αρέσει που το διαβάζουμε ή όχι...

[jval]

Θα συμφωνήσω με αυτά που καλώς ανέφερε ο Kostis7 εδώ και ο Valtasar εδώ. Τότε δεν υπήρχε η έννοια του "συλλέκτη" για τα κόμιξ, απλώς το έπαιρνες, το διάβαζες και το πέταγες. Και για τα συγκεκριμένα που μιλάμε να υποθέσω πως δεν κυκλοφορούσαν σε τόσα πολλά αντίτυπα όσο τα Μίκυ Μάους ; Λογικό είναι να μην έχουν επιβιώσει πολλά από δαύτα.

[gkosk]

Γιατί με το που τα κοιτάζω επιστρέφω πίσω στην εποχή με τα κοντά παντελονάκια καταχείμωνο!