Τι διαβάσατε τελευταία; [ ...αυστηρά κόμικς μόνο ] part 2

[GeoTrou]

Και δυστυχώς είναι και ακριβούτσικο για να αγοραστεί θα προσέθετα!

Η τιμή μου φαίνεται εντάξει. Μην ξεχνάς πως είναι σκληρόδετοι τόμοι των 88 σελίδων

[Paris]

Τις τελευταίες μέρες διαβάζω το Petrograd. Είναι απ' αυτά που δεν ξέρεις γιατί τα αγοράζεις, αλλά τα θες να τα διαβάσεις.

 

Δεν είναι κακό, δεν τρελαίνει κιόλας. Ένα graphic novel για την οκτωβριανή επανάσταση και τη δολοφονία του rasputin μέσα από τα μάτια (και τις πράξεις) ενός Βρετανού κατασκόπου.

 

Έχει αρκετό μπλα μπλα, είναι αργό αλλά έχει το ενδιαφέρον του. Αν μ' άρεσε περισσότερο, θα το έκανα παρουσίαση.

 

Ξέρεις αν έχει βγει/θα βγει στα ελληνικα;

φαντάζομαι πως όχι (ακόμα τουλάχιστον)

Απλά με ενδιαφέρει ως ιστορικό θέμα + ότι τρελαίνομαι για συνωμοσίες και κατασκόπους  

Επεξεργασία Απριλίου 25, 2016 από Paris

[totally_wired]

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα, το αγόρασα κατά τύχη χωρίς να ξέρω καν τι είναι...

 

Μου φαίνεται εντελώς άκυρο να το εκδώσει κανείς. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να έχει βγάλει ποτέ κάτι από oni press στα ελληνικά

 

Ξέρεις αν έχει βγει/θα βγει στα ελληνικα;

φαντάζομαι πως όχι (ακόμα τουλάχιστον)

Απλά με ενδιαφέρει ως ιστορικό θέμα + ότι τρελαίνομαι για συνωμοσίες και κατασκόπους  

[Paris]

Λογικό το βρίσκω. Ακόμα και πριν την κρίση δεν είδαμε παρά ελάχιστες τέτοιες εκδόσεις στην Ελλάδα.

[Blackbeard]

Τέλειωσα το Doom Patrol OMNIBUS

 

Ξεκινάει καλά, εξελίσσεται πολύ καλύτερα, κάπου στην μέση θέλεις να το πετάξεις με δύναμη στον τοίχο και μετά να το ξεσκίσεις σελίδα σελίδα, βελτιώνεται ξανά, αγγίζει κορυφή και τελειώνει πάρα πολύ καλά. Βιώνεις δηλαδή όλο το εύρος των συναισθημάτων που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος διαβάζοντας το οτιδήποτε.

 

Τελικά αποφάσισα να μην το πουλήσω. Όσο και αν το μίσησα όταν έφτασα στην μέση περίπου, τελικά μου άρεσε. Συγκρατημένα, αλλά μου άρεσε.

zade, come to the καράφλας side

[GeoTrou]

• The League of Extraordinary Gentlemen Vol. 1: το σχέδιο του O'Neill είναι απλά εκπληκτικό. Το concept επίσης τρομερό και η εκτέλεση εξαιρετική μέχρι τα 2/3 περίπου. Στο τέλος ένιωσα ότι η πλοκή έγινε αρκετά απλοϊκή για τα δεδομένα του Moore. Συνολικά βέβαια μου άρεσε πάρα πολύ και θα αναζητήσω και τα υπόλοιπα κόμικς της σειράς.
• Big Baby: μια από τις πρώιμες δουλειές του Charles Burns, πράγμα που φαίνεται στο σχέδιο, το οποίο, αν και καλό, δεν έχει φτάσει ακόμα στα επίπεδα της Μαύρης Τρύπας. Σεναριακά είχε τις στιγμές του, αλλά γενικά ήταν ψιλοαδιάφορο. Προτείνεται μόνο σε όσους αρέσει ο Burns.
• The Marquis of Anaon 1-2: των Fabien Vehlmann και Mathieu Bonhomme. Ενδιαφέρον κόμικ, αλλά όχι κάτι τρομερό όπως παρουσιάζουν οι Γάλλοι. Είναι όμως τραβηχτικό για πολλούς λόγους, όπως η εποχή στην οποία εξελίσσεται, η σκηνοθεσία και κάποια «επιστημονικά» σημεία του. Βρίσκεται εύκολα σκαναρισμένο και σε όσους αρέσουν τα γαλλοβελγικά, μπορεί να κάνει το κλικ.

[Blackbeard]

Karnak #3 από Warren Ellis. Κορυφαίο! Απ'τα καλύτερα πράγματα που διάβασα τελευταία. Πολύ απολαυστικό. Κλασικός Ellis στα καλύτερά του. 

[GeoTrou]

Βρίσκομαι σε BD mood αυτές τις μέρες, οπότε σκέφτηκα να διαβάσω μερικούς κλασικούς δημιουργούς της γαλλοβελγικής σχολής με τους οποίος δεν είχα καμία σχέση μέχρι τώρα.

Έκανα λοιπόν την αρχή με τον Hermann, έναν κομίστα που λατρεύεται όσο λίγοι, και πιο συγκεκριμένα με το Afrika. Αυτοτελές άλμπουμ περιπέτειας που έχει σχετικά καλές κριτικές (αν και δεν θεωρείται απ' τα top του) και που βρίσκεται εύκολα σε σκανάρισμα, μιας κι έχει κυκλοφορήσει στ' αγγλικά από την Dark Horse. Άνετα από τα χειρότερα BD που έχω διαβάσει. Δεν κατάφερα να το ολοκληρώσω κι ούτε θα το ξαναπιάσω στα χέρια μου. Το σχέδιο, χωρίς να είναι κακό, είχε μερικά θεματάκια, ενώ το σενάριο ήταν απλοϊκό και με χάλια ροή. Συγχύστηκα.

Συνέχισα με τον Leo και το γνωστό του Aldebaran. Διάβασα το πρώτο άλμπουμ (το μισό δλδ του πρώτου αγγλόφωνου τόμου) και το βρήκα πολύ συμπαθητικό. Δεν είναι κάτι τρομερό, ούτε σχεδιαστικά, ούτε σεναριακά, αλλά ο κόσμος που έχει πλάσει ο Leo έχει πολύ ενδιαφέρον. Θα συνεχιστεί οπωσδήποτε και μόλις ολοκληρώσω, θα γράψω γνώμη στην παρουσίαση.

Μετά ήρθε το Τα Τείχη της Samaris. Διαβάστηκε απνευστί και μου άρεσε πολύ.

[guskoin]

Διάβασα κι εγώ το The Marquis of Anaon 1-2 (σε ελεύθερη μετάφραση Ο Μαρκήσιος των Χαμένων Ψυχών) !

Χωρίς να είναι εξαιρετικό  το διάβασα πολύ ευχάριστα!Πολύ ωραία ατμόσφαιρα ,όχι τόσο μεγάλη αγωνία  και με ψιλοπροβλέψιμη  υπόθεση αλλά με πολύ ωραίο και ξεκούραστο για τα μάτια ,σχέδιο!Έχω παραγγείλει-περιμένω το 3 ,ενώ και το 4 βγαίνει (από την Cinebook πάντα) μέσα στο καλοκαίρι!

Το συστήνω ανεπιφύλακτα!

[Θρηνωδός]

New york Mon Amour σε σχέδιο Tardi και σενάρια Legrand/Grange. Μία κύρια ιστορία και 3 μικρές, ίσως ότι καλύτερο έχω δει από Tardi μέχρι τώρα. Κάποια στιγμή θα γίνει και η παρουσίαση του. 

 

Η έκδοση της Fanta περιέχει και μια ιστορία με τίτλο "It's so hard" σχετική με την δολοφονία του Λένον που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα Αγγλικά. 

 

[jimceltic13]

Νεο Μπλεκ τευχη 28,29,30.

[guskoin]

Διάβασα και το Νο 3 The Marquis of Anaon (Providence) και έχω να πω μόνο καλά λόγια.Αυτή την φορά  ο ήρωας της σειράς ταξιδεύει με πλοίο και έρχεται αντιμέτωπος με ένα καινούργιο μυστήριο!Συνεχίζει να σε συνεπαίρνει με την ατμόσφαιρά του και με το πόσο καλά χρησιμοποιούνται καρέ χωρίς διαλόγους!Είπαμε περιμένω και το 4!

[GeoTrou]

Κι εμείς περιμένουμε παρουσίαση. 

Είχα διαβάσει τα δύο πρώτα άλμπουμ, αλλά παρότι μου άρεσε αρκετά, δεν μου έκανε το κλικ για τα επόμενα.

[ΤασίαΚούτ]

Judge Dredd Year One #1-4

 

Είναι ένα πολύ κακό κόμικ. Δεν κατάλαβα και πολλά. Τελείως αφιλόξενο σενάριο. Νομίζω κυνηγούσε κάτι τηλεπαθητικούς τύπους. Από τη δεύτερη σελίδα καταλαβαίνεις ότι διαφέρει πάρα πολύ από το βρετανικό στήσιμο. Γεμάτο με μονόλογους χωρίς πολλούς αλληλεπιδραστικούς διάλογους, αμερικάνικα μουντό και αρνητικά ατμοσφαιρικό. Η ταχύτητα του σεναρίου πιο αργή από αυτό που ξέρουμε, καμιά σχέση με την οικονομία των καρέ του John Wagner και των υπολοίπων γνωστών δημιουργών του χαρακτήρα.

 

Δεν έχω διαβάσει πάνω από 300 μικρές ιστορίες του Δικαστή, αυτό όμως δε του πάει.

Καλήτερα να το δείτε σε ταινία με τον Σταλλόνε η οποία κολλακεύει τον συγκεκριμένο ήρωα παρά να τον θάβει.

[ΤασίαΚούτ]

Εγώ διάβασα κεφάλαια απο την ιαπωνική σειρά Futtari Echii Step up love story η οποία είναι ερωτικού περιεχομένου .Την βρήκα απο το Ιντερνετ μιας και τα βιβλία θα πρέπει να τα παραγγείλει κάποιος απο έξω.Η σειρά για όσους δεν την γνωρίζουν αναφέρεται στην ερωτική ζωή ενός νιόπαντρου ζευγαριού -έχει πλάκα  .Σας στέλνω συννειμένα καποια παραδείγματα.

[Blackbeard]

Διάβασα πριν λίγες μέρες το Sin Titulo του Cameron Stewart και το βρήκα εξαιρετικό. Δε θα μου πήγαινε στο μυαλό ότι ο Stewart μπορεί να γράψει τόσο καλά. Όχι γιατί δεν τον θεωρώ ευφυή άνθρωπο ή ικανό ή κάτι τέτοιο. Ίσως ήταν περισσότερο η ιδέα ότι συνήθως οι σκιτσογράφοι είναι μόνο σκιτσογράφοι για κάποιο λόγο. Αν και ο Stewart συγκεκριμένα γράφει κι άλλα τώρα πια οπότε δεν είναι καν σε αυτήν την κατηγορία. 

 

Γενικά τη βρήκα πολύ καλά δομημένη την πλοκή. Ωραίο concept, έξυπνες ανατροπές, έβαλε και το φιλοσοφικό του χωρίς να το τραβάει από τα μαλλιά ή να κανει κύρηγμα. Και αυτό που εκτίμησα αρκετά είναι ότι ξεκίνησε να κάνει μια ιστορία με θέμα που θα ήταν κατά 99% σίγουρο ότι θα καταλήξει σε μπάχαλο, (όπως γίνεται, κατά την άποψή μου, σε ιστορίες που προσπαθούν να μπερδέψουν όνειρο με φαντασία και παραίσθηση και πραγματικότητα) και κατάφερε να την κάνει ακριβώς όσο ξεκάθαρη χρειαζόταν χωρίς να υπάρχει το παραμικρό χάος αλλά και χωρίς να τα παρουσιάζει όλα. 

 

Για το σκίτσο δε χρειάζεται μάλλον να πω κατι. Το λατρεύω γενικά και μ'αρέσει που σε κάθε δουλειά του κάνει κάτι διαφορετικό. 

 

Χάρηκα που το διάβασα και θα παρακολουθώ από δω και πέρα ό,τι γράφει. Αν δεν κάνω λάθος το Δεκέμβριο ξεκινάει δική του σειρά στην Image με τίτλο Motor Crush με τους δημιουργούς που συνεργαζόταν στο Batgirl. Είχε δώσει και μια περίληψη της πλοκής στο Q&A στο Comic Con της Θεσσαλονίκης και μου φάνηκε ενδιαφέρον οπότε σίγουρα θα το τσεκάρω. 

[jimceltic13]

Τους 5 πρωτους τομους βιβλιοθηκη disney.Και τα 2 Μπλεκ και το Ζαγκορ απο τον ελ.τυπο.

[GeoTrou]

Διάβασα σήμερα το The Death-Ray του Clowes.

Πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και αρχικά μου άρεσε ο αποσπασματικός τρόπος αφήγησης. Από ένα σημείο και μετά όμως με κούρασε και έγινε πιο αφηρημένος από ότι θα ήθελα, συν ότι το σχέδιο ήταν μάλλον αδιάφορο. Μου άρεσε περισσότερο από το Ghost World, αλλά μάλλον δεν είναι για μένα ο κύριος Clowes.

[Murphy Pendleton]

The Walking Dead #156: Boy oh boy. Τι twist ήταν αυτό στο τέλος; Καιρό είχα να ευχαριστηθώ τόσο πολύ τεύχος TWD. In Negan we trust  

 

Επίσης, 4 Kids Walk Into A Bank #2: Δε χρειάζεται να πω κάτι για τη ποιότητα του τίτλου. Το δεύτερο τεύχος ακόμη καλύτερο από το πρώτο.Είχαμε και cameo ενός χαρακτήρα από τη προηγούμενη δουλειά του Rosenberg (We Can Never Go Home).

[The_Sandman]

The Walking Dead #156: Boy oh boy. Τι twist ήταν αυτό στο τέλος; Καιρό είχα να ευχαριστηθώ τόσο πολύ τεύχος TWD. In Negan we trust

 

 Γενικά όπως έχω ξαναπεί μετά το πολύ μέτριο (έως κακό) All Out War το πάει πολύ πολύ καλά

[x for xepeta]

Επίσης, 4 Kids Walk Into A Bank #2: Δε χρειάζεται να πω κάτι για τη ποιότητα του τίτλου. Το δεύτερο τεύχος ακόμη καλύτερο από το πρώτο.Είχαμε και cameo ενός χαρακτήρα από τη προηγούμενη δουλειά του Rosenberg (We Can Never Go Home).

 

Είδα τον τίτλο και είπα να το δοκιμάσω. Μόλις το κατέβασα. Στο στήσιμο μου θυμίζει το Hawkeye του Fraction και λιγότερο C. Ware, και σχετικά το έχει. Έχει ενδιαφέρον, σίγουρα θα δω και τα επόμενα Μια παρέα παιδιών που ζουν λίγο παραπάνω τον κόσμο των D&D ανακαλύπτουν ότι ο ένας πατέρας τους είναι μπλεγμένος με κακοποιά στοιχεία χαμηλού βελινεκούς. Κάπως το ταπεραμέντο του ενός τούς ανακατεύει με τους εγκληματίες και έτσι τελειώνει το 2ο τεύχος

[Lord Makro]

Διαβάζω τα Fantastic Four των Tom DeFalco και Paul Ryan και σκέφτομαι πού φτάσαμε να βρίσκω τα 90s Marvel τόσο καλά σε σχέση με τον αδιάφορο αχταρμά που έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια...

[thor77]

Διάβασα το τεύχος της Anubis με την Χάρλεϊ Κουίν στην εξαιρετικά υπερσούπερ σπέσιαλ μοναδική εξαιρετική έκδοση αλλά δεν μου φάνηκε και τόσο σούπερ σπέσιαλ η ιστορία...

[DaDiRa]

Διάβασα το Star Wars: Episode IV - A New Hope της Καθημερινής. Το μετάνιωσα που τόσο καιρό το είχα μαζί με τους άλλους 2 τόμους στην βιβλιοθήκη μου χωρίς να ασχολούμαι. Δεν είχα ιδέα από το universe του Star Wars πέρα από σκόρπια ονόματα που έβλεπα στις άπειρες αναφορές που υπάρχουν στο internet (και όχι μόνο) και χαίρομαι που επιτέλους γνώρισα ένα κομμάτι του. Όπως έχουν γράψει και υπόλοιποι στηρίζεται κυρίως στην άμεση αφήγηση, παρά στους διαλόγους, αλλά δεν με κούρασε καθόλου. Το σχέδιο του το βρίσκω πολύ ωραίο, αν και με ξενίζουν λίγα τα κοντινά σε πρόσωπα. Ανυπομονώ να διαβάσω και τα υπόλοιπα. Ευτυχώς, με τους ρυθμούς που διαβάζω θα με κρατήσουν απασχολημένο για καιρό.

[Murphy Pendleton]

The Hellblazer Rebirth One-Shot

 

Ότι πιο κοντινό στη Vertigo εποχή του αντιήρωα. Φαίνεται να το κατέχει ο Simon Oliver αλλά φυσικά και υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Μου άρεσαν οι αναφορές στο run του Delano και η επανεμφάνιση της (ενήλικης πλέον) Mercury. Το σχέδιο του Moritat δεν είναι άσχημο αλλά πιστευώ ότι δε ταιριάζει στο συγκεκριμένο τίτλο. Να προσθέσω επίσης ότι είμαι εντελώς αντίθετος με την εμφάνιση της Wonder Woman και του Shazam (o Swamp Thing ευπρόσδεκτος )

[rorschach]

Elysium Online: εξυπνη ιδέα, αρκετά καλό γενικά αλλά θα ήθελα να είναι μεγαλύτερο, τελειώνει απότομα. 

Globetrotting Viola 001 του ζευγους Radice/Turconi. Κυκλοφορησε στα αγγλικα σε ψηφιακη μορφη, για οποιον ενδιαφερεται βρισκεται ευκολα και δωρεαν. Μου αρεσε το πρωτο μερος, περιμενω ποτε θα βγουν και τα επομενα.

Επισης διαβασα καμια δεκαρια Λουκυ Λουκ απο τα καλυτερα τευχη(του Γκοσινυ τα περισσοτερα), και κατεληξα στην ιδια αποψη που ειχα οταν τα διαβαζα μικρος. Ειναι μετρια σειρα  

[dimious200]

Γενικά όλα τα κομικ του Κυριαζή τελειώνουν πολύ απότομα,λες και του τελειώνει το χαρτί ενα πράγμα

[Dredd]

Διάβασα 21 τέυχη από το Deadly Class και WOW που λέει και ο Βαρουφάκης. Ξανακέρδισε την εκτίμηση μου ο Remender που την είχε χάσει με το Black Science.

 

Επίσης, διάβασα τα 2 πρώτα trades από το Ruse του Waid. Βασιζόμενο στο Sherlock Holmes, αλλά σε έναν κόσμο με λίγη μαγεία. Ευχάριστο (αλλά τίποτα ιδιαίτερο) το σενάριο και αρκετά καλό το σχέδιο και τα χρώματα. Θα διαβάσω και το τελευταίο (3ο) που βγήκε από τη Marvel, απλά για να κλείσω τη σειρά, αν και με μια πρόχειρη ματιά το σχέδιο δεν έλεγε τίποτα.

[Θρηνωδός]

Τις τελευταίες μέρες επικεντρώθηκα σε διάφορα γαλλοβελγικά, αγγλικά, δανέζικα και συγκεκριμένα στα:

 

1. The Towers of Bois

2. Cinema Panopticum

3. Sheerluck Homes

4. Kraken/The Nature of the Beast (του Bernet)

5. A Jew in Communist Prague

6. A Bullet in the Head (IRA προσανατολισμένο)

 

Μερικά από αυτά αρκετά καλά, κάποια άλλα δεν τραβάνε ιδιαίτερα. Κρατάω το 5ο, το 1ο και το 4ο ως τα δυνατά χαρτιά που πρέπει να παρουσιαστούν γιατί πραγματικά αξίζουν τον κόπο. Το 2ο είναι χωρίς λόγια, το 3ο είναι μια παρωδία από Δανό καλλιτέχνη και αρκετά σπάνια να βρεθεί και το 6ο διαπραγματεύεται τον Εθνικό Απελευθερωτικό Στρατό της Ιρλανδίας. Δεν με έχει κερδίσει ακόμα. Σειρά έχουν τα On the odd hours του Eric Liberge και το Museum Vaults του Marc-Antoine Mathieu. Στο ενδιάμεσο θα κάνω μια στάση στου ίδιου πνεύματος manga με τίτλο Guardians of the Louvre του Jiro Taniguchi. Σειρά που μόλις ξεκίνησε και φαίνεται πολλά υποσχόμενη. 

[GeoTrou]

Το Nature of the Beast, λέω να το διαβάσω κι εγώ αυτές τις μέρες. Ευχάριστο το ότι διαβάζω καλά λόγια.

Όσον αφορά το Guardians of the Louvre, δεν ηξερα ότι μεταφραστηκε κιόλας στα αγγλικά. Νομίζω μάλιστα ότι έχουν κυκλοφορήσει κι άλλα κόμικς (Γάλλων δημιουργών) με θέμα το Λούβρο.