Κουβεντούλα για τα Disney που κυκλοφορούν

[germanicus]

Χαίρομαι τόσο πολύ που εμφανίζονται και κάποιο οι οποίοι λένε "ρε συ φίλε, εγώ δεν την είχα, τώρα την πρωτοδιάβασα".

 

Διότι έχουμε τιγκάρει σε ΕΝΗΛΙΚΕΣ που διαβάζουν κόμικ που απευθύνονται σε ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ και γκρινιάζουν διότι πράγματα που διάβασαν όταν ήταν οι ίδιοι ΑΝΗΛΙΚΟΙ επαναδημοσιεύονται από σε αυτά τα κόμικ. 

 

Φαντάσου τώρα ο Τερζόπουλος να μην επαναδημοσίευε τη δεκαετία του 80 στο Κόμιξ όλες τις ιστορίες του Καρλ Μπαρκς που είχε ξαναδημοσιεύσει παλιότερα στα μηνιαία Μίκυ. Φαντάσου τώρα ο Τερζόπουλος να γύρναγε το 1985 και να έλεγε "γιατί να ξαναδημοσιεύσω την πρώτη ιστορία του Φάντομ Ντακ στα Κλασικά. Αφού την είχα ξαναδημοσιεύσει εκεί το 1976". 

 

Νισάφι πια. Είστε μια δράκα ανθρώπων οι οποίοι ΕΤΥΧΕ να έχετε αποκτήσει κάποια κόμικ πριν από 10-20 χρόνια και έχετε φάει τον κόσμο στη γκρίνια διότι ξαναδημοσιεύονται και δίνεται η ευκαιρία να τις γνωρίσουν οι νεότεροι. Νισάφι. Μόνο και μόνο επειδή δημοσιεύονται σε έναν τίτλο και έχετε φάει κόλλημα και θέλετε να έχετε ΟΛΑ τα τεύχη αυτού του τίτλου. Γιατί άμα δεν έχετε ΟΛΑ τα τεύχη του τίτλου, θα πέσει λοιμός, σεισμός και καταποντισμός. Στους 20άρηδες και 30άρηδες από εσάς ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ πράγματα ο Τερζόπουλος όταν ήσασταν πιτσιρίκια, οπότε και μάθατε ότι υπάρχουν. Θα έπρεπε αχάριστοι παρτάκηδες να μην σας τα έχει βγάλει διότι οι τότε 20άρηδες και 30άρηδες τα είχαν ήδη. Στους 40αρηδες και πάνω, grow the f*ck up που κάθεστε και γκρινιάζετε γιατί βγαίνουν καλά κόμικ για τα παιδιά των συνομήλικων σας (γιατί τα δικά σας τα έχουν ήδη (αν τα αφήνετε να τα διαβάσουν, αφού το πιο πιθανό είναι ότι θα φοβάστε μη σας τα γεμίσουν δαχτυλιές, τσαλακώματα ή τα σκίσουν))

 

ουφ!

 

[rorschach]

Ας βαλουν Ροσα στο Κομιξ. Ας ξαναβαλουν και Μπαρκς μετα. Και μετα παλι Ροσα. Στο μεταξυ ας βαλουν στα περιοδικα και καμια ιστορια της προκοπης απο τις πολλες που ειναι διαθεσιμες, γιατι αυτη τη στιγμη οι επιλογες για τους αναγνωστες ειναι επαναδημοσιευσεις Ροσα και ενα ματσο (επιεικως)μετριοτητες μοιρασμενες σε 4 περιοδικα.

[Christaras]

Η προσωπική μου γκρίνια για τον Ντον Ρόσα στο ΚΟΜΙΞ έπεται στο γεγονός ότι:

1) Εκτός από Ντον Ρόσα το υπόλοιπο τεύχος είναι για πέταμα. Ναι είναι για παιδιά τα Ντίσνευ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι κάθε σαβούρα μπορεί να μπαίνει καθώς παιδικό=χαζό, ούτε ότι μπρούν να βάζουν ότι να 'ναι με κράχτη μόνο μια ιστορία, όταν δίνεις 3.50 για έναν τίτλο που υποτίθεται θα δημοσίευε την αφρόκρεμα των ιστοριών Ντίσνευ και μου βάζεις "δευτεράτζες ιστορίες" ε τότε θα τα ακούσεις. Βάλε Ντον, αλλά βάλε και κάτι καλό και για τον παλίο αναγνώστη. Τόσες αδημοσίευτες ιστορίες υπάρχουν που σαπίζουν.

2) Η ιστορία του Ρόσα είναι χειρότερα δημοσιευμένη από ότι στη δημοσίευση της πριν 20 χρόνια.

 

Sorry που είμαι παρτάκιας.

[hardivic]

Εντελώς μα εντελώς άτοπη η απάντηση του germanicus. Σε πρώτη φάση δε μπορούμε να συγκρίνουμε τις επανεκδόσεις του Τερζόπουλου, σε ιστορίες που είχαν εκδοθεί μόλις μία φορά, με τις επανεκδόσεις της Καθημερινής, που μερικές φορές (πχ ιστορίες Μπαρκς) τροφοδοτούν την αγορά με την ίδια ιστορία για 4η φορά. Σε άλλες μόλις για 3η (που και αυτή θα γίνει 4η μόλις ξαναβγάλουν τους τόμους του Ρόσα). Όποιος θέλει να βρει τις ιστορίες τις βρίσκει πλέον πανεύκολα και οικονομικά. Θες να ξαναδώσεις στους νέους αναγνώστες τις ιστορίες αυτές και να είσαι και τίμιος απέναντι στους "μεγαλύτερους συλλέκτες"; Κάνε πλήρη επανεκτύπωση των τευχών του ΚΟΜΙΞ του Τερζό. Βάλε και τις ίδιες συνοδευτικές. Πες το ΚΟΜΙΞ, η επανεκτύπωση. Κόψε και γενικότερα τις νέες ιστορίες, σε όλους σου τους τίτλους. Γέμισε τα περιοδικά σου με επανεκδόσεις. Εκεί μπορεί να είμαι και εγώ χαρούμενος γιατί θα βρω πραγματάκια που μου λείπουν χωρίς να μου κοστίσει ο κούκος αηδόνι (πχ 100 πρώτα ΚΛΑΣΙΚΑ). Όταν ξεκινάς όμως μια νέα σειρά, διαφημίζεις τις μόνο νέες ιστορίες που θα περιλαμβάνουν και αρχίζεις ξαφνικά να βάζεις επανεκτυπώσεις τέτοιου είδους, και σε τέτοια συχνότητα, είναι σα να κοροϊδεύεις μια μεγάλη μερίδα του αγοραστικού σου κοινού. Και ναι, κάποιοι συλλέκτες θέλουν να έχουν μια σειρά ολοκληρωμένη και όχι να τους λείπουν διάσπαρτα τεύχη. Υλικό υπάρχει να φαν και οι κότες. Και σύγχρονο και παλαιό. Και επανατυπωμένο αν θες. Αλλά μία φορά και αυτή τις δεκαετίες του 70 και του 80. Δυσεύρετες, ακριβές, σε κακή κατάσταση. Εγώ προσωπικά χάρηκα πολύ όταν ξεκίνησαν οι εκδόσεις της Καθημερινής. Ξαναγόρασα τα πρώτα 16 τεύχη της Βιβλιοθήκης για να τους στηρίξω. Αγοράζω κάθε εβδομάδα το μμ, ενώ το είχα κόψει 20 χρόνια. Φυσικά αγοράζω το ΚΟΜΙΞ, το οποίο (κακώς όπως ανακαλύπτω τώρα, ήταν το μόνο τακτικό περιοδικό του Τερζό που εξακολουθούσα να αγοράζω και να διαβάζω). Πλέον όμως έχω αρχίσει να απογοητεύομαι. Η στήριξή μου θα κρατήσει για 2-3 τεύχη ΚΟΜΙΞ ακόμη και αν συνεχίζουν έτσι, θα περιοριστεί σε επιλεγμένα τεύχη που θα περιλαμβάνουν ιστορίες από δημιουργούς που μου αρέσουν. Εννοείται πως αν και όταν βγει η βιβλιοθήκη Ρόσα δε θα την ξαναπάρω. Αν αποφασίσουν ποτέ να βγάλουν πράγματα που αξίζουν τον κόπο (για εμένα μιλάω πάντα), όπως η βιβλιοθήκη του Σκάρπα, ή οι περιβότητες διασκευές των αθλίων του πολέμος και ειρήνη κλπ, τότε θα είμαι παρών. Ως τότε θα παρακολουθώ διακριτικά. Δε θα μου λείψουν, ίσως τους λείψω, ίσως και όχι...

[germanicus]

Μα οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αναγνώστες ΔΕΝ είμαστε target group. Το είπαν τελείως τίμια εξ'αρχής ότι δεν τους αφορούμε. Τα μοναδικά πράγματα που είναι *ειδικά* για εμάς ήταν οτιδήποτε κόστιζε πάνω από 10-15 ευρώ. Πράγματα που *εμείς* μπορούμε να αγοράσουμε (εάν έχουμε την τύχη να μην είμαστε άνεργοι.... διότι παίζει και αυτό πλέον) και που δεν μπορεί να αγοράσει ένας πιτσιρικάς με χαρτζιλίκι. Για εμάς λοιπόν ήταν η Κοιλάδα του Θανάτου και οι 2 σκληρόδετες σειρές με τις ιστορίες του Μπαρκς και του Ρόσα. Όλα τα άλλα είναι για πιτσιρίκια που τα πρωτοδιαβάζουν. Ακριβώς όπως ήταν για εμάς κάποτε.

 

Ευτυχώς που δεν υπήρχε internet τη δεκαετία του 80. Φαντάζομαι τώρα συνομήλικους του Τρύφωνα (γιατί ο ίδιος ποτέ δεν γκρίνιαξε για το θέμα εδώ μέσα) να γυρνάνε και να λένε τότε "τι μας ξαναβάζουν Μπαρκς? Τον είδαμε στα Γέλιο και Χαρά, τον είδαμε στα μηνιαία Μίκυ, ώφοουυυυυυ". Ευτυχώς επίσης που το φόρουμ ήταν σε κάπως εμβρυακή κατάσταση το 2007 όταν βγήκε το Παπιομυστήριο που είχε ξαναβγεί το 1997 ή ο Φθόνος κι η Απληστία που είχε ξαναβγεί το 1998. Ε ρε γκρίνια που θα υπήρχε και τότε....  Κρίμας που τον Νοέμβρη επανέκδοσαν τον Μεγάλο Σπλας. Ας πήγαινε κάποιος να μαζέψει τα ΜΜ του 2000 ή ας έκοβε το λαιμό του να βρει το Μεγάλο Σήριαλ #3 του 2004. 3η φορά... γουάου... αίσχος.

 

 

υγ ο οποίος Τρύφωνας είναι και ο καλύτερος του θέματος. Τι περιέχει το τάδε τεύχος? Εάν το έχω, το προσπερνάω εκτός εάν υπάρχει κάποιο άλλο κίνητρο (να στηρίξω την έκδοση ή να έχω να λέω ότι έχω όλα τα τεύχη από το νούμερο τόσο έως το νούμερο τόσο?). Αλλά αυτός τα διαβάζει από το πρώτο disneyικο Γέλιο και Χαρά μέχρι σήμερα Αυτός κι άμα έχει δει τα πάντα να επανεκδίδονται

[ΚΟΜΙΞ]

Τarget group για το ΚΟΜΙΞ είχαν τα άτομα από 12 έως και τα 18 στη σελίδα κάποια στιγμή ΑΛΛΑ και τους συλλέκτες. Αυτό σημαίνει ναι μεν έχουμε target group αυτές ηλικίες αλλά και τους συλλέκτες. Το είχαν πει κιόλας ότι το ΚΟΜΙΞ είναι συλλεκτική έκδοση. Κιόλας κακά τα ψέμματα οι περισσότεροι που συλλέγουν το ΚΟΜΙΞ δεν είναι "παιδάκια" (ειδικά σήμερα την εποχή του διαδικτύου) αλλά παλιοί συλλέκτες και άτομα στους οποίους αρέσει το περιοδικό. Ακόμα είναι η πιο ακριβή έκδοση (όσον αφορά τα περιοδικά) που έχουν αλλά και σαν περιοδικό περιέχει και άλλα πράγματα όπως άρθρα για τις ιστορίες, πιο παλιά συνεντεύξεις κλπ που το κάνουν να ξεχωρίζει πολύ εύκολα από τις υπόλοιπες εκδόσεις. Με λίγα λόγια το target group είναι πιο ευρύ από ότι νομίζεις

 

Ακόμα όσον αφορά τις ιστορίες του Ρόσα αυτά που λένε οι παραπάνω έχουν βάσεις. Και προσωπικά για να είμαι πιο δίκαιος δεν θα είχα πρόβλημα να είναι στα τεύχη αλλά να μην είναι το υπόλοιπο τεύχος γεμάτο με ιστορίες 3ης διαλογής. Όπως είπε ο BATNICK πρέπει να βρουν τη χρυσή τομή και δεν είναι και δύσκολο στην τελική. 

[PhantomDuck]

Μέχρι το 2008-2009 περίπου, δεν είχαμε ιδέα για το τι παίζει με τα περιοδικά του Τερζό. Γνωρίζαμε μόνο πως κάποτε είχαμε δει κάποιες ιστορίες σε παλιότερα τεύχη. Με το που τελειώσαμε την καταλογογράφηση στο Inducks, είδαμε πως ακολουθούσε μία πεπατημένη επαναδημοσιεύσεων αρκετών κύριων ιστοριών κάθε 10 χρόνια. Αυτός είναι και ο λόγος που και εγώ και ο Germ, παρ' όλο που έχουμε μία κάποια διαφορά ηλικίας, είχαμε διαβάσει ορισμένες ίδιες βαρβάτες ιστορίες του Massimo De Vita όταν ήμασταν πιτσιρικάδες. Επειδή πέραν των καινούργιων τότε ιστοριών, πολλές ακόμα σοβαρές ιστορίες εξακολουθούσαν να δημοσιεύονται είτε στο Μίκυ Μάους, είτε στα Κλασικά.

 

Μην βλέπετε τώρα που πάμε στο Inducks και βλέπουμε κυριολεκτικά τα πάντα. Όταν ξεκινήσαμε εδώ μέσα, κοιτούσαμε κάποιοι το Inducks και ονειρευόμασταν πόσο ωραία θα ήταν να ήταν περασμένα μέσα όλα τα ελληνικά τεύχη ώστε να ξέρουμε τι μας γίνεται. Οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να το ονειρευτούν καν, αφού ο όγκος δουλειάς που έπρεπε να πέσει ήταν τόσο τεράστιος που σε απέτρεπε και μόνο που το σκεφτόσουν. Αφότου φτάσαμε στο αμήν, πήραμε την απόφαση 6-7 άτομα και τελειώσαμε το έργο. Από αυτό το σημείο και έπειτα ήταν που καταλάβαμε σχεδόν τα πάντα περι αναδημοσιεύσεων και γενικότερα της λογικής της εκδοτικής. Τέλος πάντων, αυτό το αναφέρω μιας και ο Germ είπε για το Inducks, για να δώσω μία εικόνα που δεν έχει ζήσει πολύς κόσμος πλέον.

 

Σχετικά με τις επαναδημοσιεύσεις τώρα. Αυτή ήταν μία πάγια τακτική που αποσκοπούσε στο να γίνουν διαχρονικές ορισμένες ιστορίες που αξίζαν, και κατ' εμέ ήταν μία πολύ καλή κίνηση. Αυτή η τακτική ακολουθήθηκε στο Μίκυ Μάους μέχρι το τέλος του, ενώ στα Κλασικά βλέπαμε μόνο τέτοιες ιστορίες. Στο Μίκυ Μάους είχαν την καλύτερη δομή κατ' εμέ. Μπροστά είχαν καινούργιες ιστορίες, και στο τέλος ως συμπλήρωμα έβαζαν μία πολυσέλιδη, την κύρια ιστορία ενός τεύχους της προηγούμενης δεκαετίας. Αυτό δυστυχώς δεν εφαρμόστηκε στο Κόμιξ επειδή είχαν την πεποίθηση πως θα πέσει η «συλλεκτικότητά» του. Στην αρχή δεν μας ένοιαζε, όμως όσο περνούσε ο καιρός, τόσο αποκλειόταν ένας θησαυρός ιστοριών από τις νεότερες γενιές. Πλέον το Κόμιξ (Α' περιόδου) έχει συγκεντρωμένο ένα μεγάλο κομμάτι της αφρόκρεμας ιστοριών 25 ετών, το οποίο θα ήταν υπερβολικά άσχημο (για να μην πω ζημιογόνο) να μην το γνωρίσουν οι νεότεροι αναγνώστες. Αυτό το υλικό δεν πρέπει να είναι μία κρύπτη για ματσωμένους συλλέκτες, αλλά μία δεξαμενή γνώσης διαθέσιμη προς όλους. Το στοίχημα είναι αυτές οι ιστορίες να μην δημοσιεύονται σε βάρος των νέων ιστοριών. Ένα στοίχημα που αν δεν κερδίσει εν τέλει η Καθημερινή, θα χαλάσει πολλούς από εμάς εδώ μέσα, όμως τουλάχιστον θα πιάσει νέο κοινό, εφ' όσον βέβαια οι επαναδημοσιεύσεις είναι αξιόλογες.

 

Αν μου έπεφτε λόγος, για εμένα θα ήταν απλά τα πράγματα. Μία (αξιόλογη) νέα ιστορία ως κύριο υλικό, μία (αξιόλογη πάντα) επαναδημοσίευση κλασικού ονόματος που έχουμε ξαναδεί παλιότερα, και στο ενδιάμεσο ό,τι σαβούρα χωρέσει, αν χωρέσει. Και με τον όρο «σαβούρα», δεν σημαίνει πως δεν σέβομαι τις ιστορίες αυτές. Εξ' άλλου είναι αναγκαίο να υπάρχουν. Όταν ήμουν πιτσιρικάς θυμάμαι πως αρκετές από αυτές μου άρεσαν και μου έχουν μείνει χαραγμένες στο μυαλό, ΟΜΩΣ μόνο όταν συνόδευαν ένα σοβαρό τεύχος. Όταν έβρισκα τεύχη μόνο με τέτοιες μέσα, το αναθεμάτιζα. Ανέκαθεν υπήρχαν στο Κόμιξ, ακόμα και σε κορυφαία τεύχη, όμως μας κακοφάνηκαν μόνο στα τεύχη που βλέπαμε μόνο τέτοιες. Οι ιστορίες αυτές είναι συμπληρωματικές, και αν έχουμε διδαχθεί από τον Τερζό, είναι πως συμπληρωματικές θα πρέπει να μείνουν.

[germanicus]

(α) Συλλεκτική έκδοση μα πως? δεν είναι? αφού γράφει ότι είναι συλλεκτική. (δεν μπορώ να βρω τώρα και μια αηδία, νομίζω με Looney Tunes που είχε βγει πέρυσι με ένα "συλλεκτική έκδοση" ναααααααα (πάντα χωρίς συμπάθιο) στο εξώφυλλο)

 

(β) Όσον αφορά το ποιες ηλικίες αγοράζουν ποιο περιοδικό, έχει κανείς data? Ψυχρούς αριθμούς? Όχι το τι βλέπουμε από 100, βια 200 ανθρώπους που έχουν εμφανιστεί εδώ ή στο φβ δηλώνοντας ότι είμαστε μαντράχαλοι και διαβάζουμε disney. 

 

 

υγ Γιώργο, κάτσε σε παρακαλώ και μέτρα πόσες ιστορίες των 3 σειρών καρέ έχουν δημοσιευθεί μέσα στα χρόνια στο Κόμιξ. Το Κόμιξ είναι τεύχος για ιστορίες των 4ων καρέ. Γι'αυτό και από το 150-200 της πρώτης περιόδου, όταν και τέλεψαν και οι καλές από τα "λιμά", τιγκάραμε στις μπούρδες των μη Ιταλών Ευρωπαίων. Οι ιστορίες με 3 σειρές είναι κατάλληλες για μέγεθος Μίκυ Μάους/Κλασσικά/Μεγάλα Σήριαλ. Και αυτό που πραγματικά λείπει αυτή τη στιγμή είναι μια έκδοση, πιθανότατα 6μηνιαία, με μέγεθος Μεγάλα Σήριαλ που να πετάει μέσα κλασσικά κομμάτια (όπως λχ είχε γίνει με το PK Η αρχή του μύθου). 

 

Από εκεί και πέρα, όπως έχω ξαναπεί, αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάζει. Το βλέπουμε περίφημα στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους.

[rorschach]

Από εκεί και πέρα, όπως έχω ξαναπεί, αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάζει. Το βλέπουμε περίφημα στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους.

 

Με λιγο ψαξιμο ανακαλυπτει ευκολα κανεις πως το γαλα της στανης ειναι καλυτερο απο αυτο που μας δινουν να πιουμε.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 22, 2016 από Rorschach

[PhantomDuck]

[...]

υγ Γιώργο, κάτσε σε παρακαλώ και μέτρα πόσες ιστορίες των 3 σειρών καρέ έχουν δημοσιευθεί μέσα στα χρόνια στο Κόμιξ. Το Κόμιξ είναι τεύχος για ιστορίες των 4ων καρέ. [...] Οι ιστορίες με 3 σειρές είναι κατάλληλες για μέγεθος Μίκυ Μάους/Κλασσικά/Μεγάλα Σήριαλ. [...]

 

Δεν συνηθίζω να είμαι απόλυτος, όμως διαφωνώ εντελώς με αυτό. Από πού προκύπτει κάτι τέτοιο; Δεν γίνεται να βάζουν σε ένα τεύχος Κόμιξ ιστορία του Cavazzano (3 σειρές ανά σελίδα), να άρεσε σε όλους όσους μιλούσαμε τότε, να διατυμπανίζεται το όνομά του σε άρθρα όλη την ώρα, και να μην ξαναβλέπουμε άλλες ιστορίες του μόνο και μόνο επειδή «δεν είναι σωστό» να μπαίνουν ιστορίες 3 σειρών στο περιοδικό. Εδώ πέρα βλέπουμε βέβαια μία γενική μη λειτουργική δομή, αφού ιστορίες 4 σειρών του Cavazzano υπήρχαν, όμως προτιμούσαν να τις βάζουν στο Μεγάλο Μίκυ ώστε να τις χρησιμοποιούν ως επαναδημοσιεύσημες, αφού αν τις έβαζαν στο Κόμιξ, σύμφωνα με την λογική τους, θα έπρεπε να τις κρατήσουν σφραγισμένες για πάντα και θα έχαναν ύλη που έβαζαν στα άλλα περιοδικά τους.

 

Αλλά και πάλι, δεν υπάρχει κάποιο πόρισμα που να δείχνει πως μία ιστορία 3 σειρών ανά σελίδα είναι «κατάλληλη» για κάποιο συγκεκριμένο φορμάτ. Λίγες είναι άλλωστε οι περιπτώσεις που μεμονωμένες ιταλικές ιστορίες έχουν δημοσιευτεί σε μεγαλύτερο πολυτελές φορμάτ είτε στην Ιταλία, είτε σε άλλες χώρες; Οι σχεδιαστές δεν σχεδιάζουν στο μέγεθος του Topolino. Σχεδιάζουν σε μεγάλο χαρτί, και αυτό αναλόγως το προσαρμόζουν ανάλογα με το περιοδικό που θα το δημοσιεύσουν. Τα ορίτζιναλ σχέδια των ιταλικών ιστοριών, είναι μεγαλύτερα από το μέγεθος του Κόμιξ. Για να χωρέσουν στο Κόμιξ, συμπιέζονται. Για να χωρέσουν στο Μίκυ Μάους, συμπιέζονται ακόμα περισσότερο. Το μόνο που αλλάζει από εκεί και πέρα είναι το γούστο του καθενός, που μπορεί να του αρέσει ή να μην του αρέσει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα, μία γνώμη που είναι απόλυτα σεβαστή μιας και οι απόψεις ξέρουμε σαν τι είναι, αφού όλοι έχουμε από μία Αλλά άλλο το «δεν μου αρέσει» και άλλο το «δεν κάνει».

 

Για εμένα ήταν τεράστια αλλαγή προς το καλύτερο οι ιταλικές ιστορίες στο Κόμιξ. Απλά πρέπει να υπάρχει ποικιλία. Λίγες ιταλικές, λίγες βορειοευρωπαϊκές, λίγες επανεκδόσεις και λίγες «σαβούρες», και να εναλλάσσονται τακτικά αντί να μένουν στάσιμοι σε μία συνταγή, ώστε να ικανοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Όσο μπορεί δηλαδή να ικανοποιηθεί αυτός ο κόσμος

[Christaras]

Όταν πρώτο έβγαλε τα περιοδικά Ντίσνεϋ η Καθημερινή διατυμπανιζε το "Μονο νέες ιστορίες" και προφανώς αναφέρονταν σε παλιούς αναγνωστες. Ο μέσος πιτσιρικας απλως δεν καταλαβαίνει τι εννοεί ο ποιητής. Οποτε το επιχείρημα οτι η Καθημερινή αναφέρεται μονο σε πιτσιρικαρια είναι το λιγοτερο άτοπο.

[archon]

Με το "Μόνο νέες ιστορίες", θεωρώ οτι η νέα εκδοτική, θέλησε να διαφοροποιηθεί από την προηγούμενη προσπάθεια του Τερζόπουλου.

Γι'αυτό και η νέα αρίθμηση, γι'αυτό και το "Μόνο νέες ιστορίες".

 

Πολύ ωραία συζήτηση. Συμφωνώ και διαφωνώ με πολλά που έχουν λεχθεί.

 

Keep walking...

[germanicus]

@Rorschach Αριθμοί.

 

Από τις 2000 καλύτερες 20+σέλιδες ιστορίες σύμφωνα με το inducks, αδημοσίευτες είναι οι 651

Από τις 100 πρώτες αδημοσίευτες είναι οι 4

Από τις 500 πρώτες αδημοσίευτες είναι οι 78

Από τις 1000 πρώτες αδημοσίευτες είναι οι 227

 

Φαίνονται μπόλικες Πάμε να τις αναλύσουμε λίγο περισσότερο.

 

1 είναι αγνώστου έτους (ο Γκούφυ Χριστόφορος Κολόμβος, λογικά τέλη 70ς-αρχές 80ς)

3 είναι δεκαετίας 30.

10 δεκαετίας 40

78 δεκαετίας 50

67 δεκαετίας 60

75 δεκαετίας 70

 

όλες αυτές (231), εάν τυχόν δεν είναι Carl Barks (ότι έχει ξεμείνει... ) φρονώ ότι θα αρέσουν στους πιο ηλικιωμένους, αλλά σχεδιαστικά δεν θα κάνουν στους νεότερους (παλιά έβαφες ένα σύννεφο πράσινο, κοπάναγες και ένα καφέ παραλληλόγραμο από κάτω και το βάφτιζες δέντρο πλέον όμως.... ) 

 

137 δεκαετίας 80 που για τους ίδιους λόγους που προανέφερα δεν παίρνω όρκο ότι κάνουν για τους νεότερους....

 

157 είναι από τη δεκαετία του 90. Λογικά θα διαβάζονται πολύ ευχάριστα και σήμερα.

58 από τη δεκαετία του 00 και 65 από τη δεκαετία του 10 (αυτές εγγυημένα διαβάζονται ) 

 

Πάμε τώρα και από την ανάποδη. Οι 1349 που έχουν δημοσιευθεί, σε ποιες δεκαετίες ανήκουν

 

30ς 0

40ς 25 (άρα έχουμε δει το 71% από τις 35 που είναι στις 2000 τοπ)

50ς 115 (59% από 193)

60ς 323 (83% από 323)

70ς 261 (78% από 336)

80ς 134 (49% από 271)

90ς 254 (62% από 411)

00ς 175 (73% από 233)

10ς 62 (49% από 127)

 

και άμα πάμε ειδικά στα 2011 έως σήμερα.

2006 15 στις 21 71% (δημοσιευμένες 731 σελίδες, αδημοσίευτες 170)

2007 13/17 76% (δ 493, α 166)

2008 15/17 88% (δ 990, α 62)

2009 13/18 72% (δ 732, α 150)

2010 13/18 72% (δ 956, α 394)

2011 10/19 53% (δ 373, α 292)

2012 13/18 72% (δ 601, α 142)

2013 8/21 38% (δ 507, α 475)

2014 10/24 42% (δ 504, α 601)

2015 2/17 12% (δ 56, α 811)

 

με το μάτι βλέπω ότι σταδιακά έρχεται εδώ το 70% των πολύ καλών ιστοριών. Στο έτσι, ομολογουμένως φαίνεται ότι θα μπορούσαν και καλύτερα  Αλλά από την ανάποδη έχουμε κατά μέσο όρο ετησίως 19 20+ ιστορίες. Οι οποίες θα δημοσιευθούν ή σε 52 Μίκυ Μάους ή σε 12 Κόμιξ. Άρα σε αυτά τα 64 τεύχη, πετυχαίνουμε καμιά 15αριά διαμάντια, και το πολύ να τα κάναμε αυτά τα διαμάντια ετησίως 20. That's it...   Δεν γίνεται να τιγκάρουν αυτά τα 64 τεύχη με εξαιρετικές ιστορίες. Εάν θέλαμε μόνο εξαιρετικά disney, θα έπρεπε να βγαίνουν 20-30-40 τεύχη το χρόνο και πάπαλα (για παραπάνω, υπάρχει και η λογική των επαναδημοσιεύσεων, αλλά εξ'όσων θυμάμαι, εσύ δεν έχεις κόλλημα σε αυτό ή σου κάνει το κόμικ και το αγοράζεις (ή το διαβάζεις κατ'ευθείαν στα ιταλικά) ή προσπερνάς και από δω πάνε κι οι άλλοι )

 

 

@PK

Οι σχεδιαστές μπορεί να σχεδιάζουν σε μεγάλο χαρτί, έχουν όμως πάντα στα υπ'όψιν το μέγεθος στο οποίο θα δημοσιευτεί. Θυμίζω την κλασική ιστορία του Λούθερ Αρκραϊτ όπου είμαστε η μοναδική χώρα που το έβγαλε στο μέγεθος στο οποίο και αυτός ήθελε να βγει. Και το ποιοτικό αποτέλεσμα φάνηκε και καραφάνηκε Αντίστοιχα υπάρχουν οι δημοσιεύσεις BD σε Μπλεκ και Super Boy τη δεκαετία του 80.......... Το σκότωναν το κόμικ

 

και όπως έχω πει, εμένα αυτά τα ιταλικά στο Κόμιξ μου μοιάζουν σα να τα διαβάζω με μεγεθυντικό φακό. Αυτό μάλλον το συμμερίζονταν και στον Τερζόπουλο και μάλλον το συμμερίζονται και στη Καθημερινή οπότε κάθονται και γεμίζουν τις έξτρα σελίδες του Κόμιξ με αντίστοιχες ιστορίες

 

[PhantomDuck]

Για το ιστορικό να αναφέρουμε πως οι βαθμολογίες στο Inducks έχουν λίγο καιρό που μπήκαν (2-3 χρόνια εάν θυμάμαι καλά) και τις πρώτες θέσεις τις καταλαμβάνουν κυρίως Barks, Rosa, Scarpa, κλπ. Κλασικά ονόματα δηλαδή. Αρκετές φορές έχουν αμφισβητηθεί, τόσο από χρήστες, όσο και παλαίμαχους του Inducks, ως μη αντικειμενικές και έχει προταθεί να βγουν και να επιστρέψουμε καθαρά στην βιβλιογραφική αναφορά. Μπορεί να μην είναι όντως το πιο αντικειμενικό σύστημα, όμως διαφωνώ να καταργηθούν εντελώς. Οι βαθμολογίες δεν είναι απόλυτη αλήθεια, όμως συνήθως είναι ενδεικτικές μίας καλής ιστορίας. Συνήθως ό,τι βρίσκεται στο ΤΟΡ 500 είναι τουλάχιστον αξιόλογο, χωρίς βέβαια να σημαίνει πως μία ιστορία με χαμηλή (ή ανύπαρκτη) βαθμολογία δεν είναι αξιόλογη. Υπάρχουν μερικές δεκάδες καλές ιστορίες που δεν έχουν καν βαθμολογία. Αυτός είναι και για εμένα ο ρόλος του περιοδικού, να βρίσκει τα ξεχασμένα διαμάντια και να τα παρουσιάζει ευρέως στο ενδιαφερόμενο κοινό, όποτε βέβαια είναι δυνατόν.

 

Για παράδειγμα, μπορεί να είναι ιταλικές ιστορίες που δεν πρωτοδημοσιεύτηκαν στο Topolino αλλά σε άλλο περιοδικό με αποτέλεσμα να μην γίνουν τόσο γνωστές, μερικές βορειοευρωπαϊκές 10σέλιδες που χάνονται όταν δημοσιεύονται μαζί με άλλες 5 «σαβούρες», πειραματικές ιστορίες από διάφορα στούντιο, κλπ. Και μαζί με αυτές, να βάζουν και τις καινούργιες ή τις κλασικές αναδημοσιεύσεις. Τώρα αν αυτές είναι με 3 ή 4 ή 2 ή 6 ή 15 σειρές ανά σελίδα, ποσώς με ενδιαφέρει. Αυτό που θέλω είναι να διαβάζω καλές ιστορίες. Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη σκασίλα με τις ιστορίες 3 σειρών, όμως εφ' όσον η Ιταλία είναι η σημαντικότερη χώρα παραγωγής κύριων νέων Disney ιστοριών, και αυτή χρησιμοποιεί ιστορίες 3 σειρών, κατ' εμέ είναι παράλογο να τις αγνοήσουμε μόνο και μόνο λόγω του φορμά τους. Και φυσικά δεν αναφέρω πως πρέπει να υπάρχουν τέτοιες σε όλο το τεύχος ή ούτε καν σε κάθε τεύχος. Αυτό που θέλω να γίνεται είναι να μην μπαίνουν τέτοιες, παράλογες κατ' εμέ, ρήτρες αφορισμού, παραβλέποντας το ουσιαστικό κομμάτι της υπόθεσης, το αν δηλαδή η ιστορία είναι καλή.

 

Εξαιρετικές ιστορίες υπάρχουν μπόλικες, εντός και εκτός της βαθμολογικής κλίμακας του Inducks. Το θέμα είναι αν το επιτελείο έχει την όρεξη ή την όποια δυνατότητα να τις παρουσιάσει. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι υπερβολικά δύσκολο σε περιοδικά όπως το Μίκυ Μάους, όμως σε μηνιαίο τεύχος 100 σελίδων, υπάρχει και παραϋπάρχει η δυνατότητα κάθε τεύχος να είναι διαμάντι.

[rorschach]

Δεν ειναι μονο οι πρωτες 2000 αξιολογες σε σχεση με αυτες που δημοσιευονται στην Ελλαδα. Eδω δημοσιευουν σχεδον σε ολα τα τευχη ιστοριες που δεν ειναι στις πρωτες 20.000 και αρκετες φορες ουτε καν στις πρώτες 30000. Απο τα στατιστικα βλεπω πως υπαρχουν 280 ιστοριες απο το 1990 και μετα που βρισκονται στις πρωτες 2000. Σε συνδυασμο με αλλες αξιολογες (ας πουμε επιπεδου τοπ 10.000 στο inducks) μπορουν να γεμισουν εκατονταδες τευχη.

Επισης, θεωρω αδημοσιευτες ολες τις ιστοριες που δεν εχουν δημοσιευτει στην Ελλαδα σε 100% εγχρωμη μορφη

[germanicus]

@PK Σωστά αυτά που λες, αλλά χάνεις αυτό που θέλω να πω με αυτή την καταμέτρηση. (α) Δεν παράγονται ετησίως αρκετές 20+σελιδες ιστορίες (που θα είναι και οι "κεντρικές" ενός τεύχους) προκειμένου να έχουμε 52+12 εξαιρετικά ΜΜ + Κόμιξ. (β) Αυτές που απουσιάζουν δεν είναι αρκετές για να κάνουν κάποια συγκλονιστική διαφορά στο πως αποτιμούμε τη συνολική ποιότητα του εκδοθέντος υλικού. Μπορούμε να σταχυολογήσουμε κάθε χρόνο καμιά 20αριά τεύχη και να πούμε "wow", άντε να είχαμε άλλα 10. Ειδικά εάν το πάμε "θέλουμε μόνο νέο υλικό" (και δεν έχω ασχοληθεί με το Ντόναλντ ή με το διμηνιαίο Super Μίκυ που θέλουν και αυτά υλικό για να γεμίσουν)

 

@all Τα πρώτα 57 Κόμιξ είχαν 36 σελίδες, τα 58-100 είχαν 52, τα 101-157 68 και τα 158-303 84 (προσπερνάω τα διάφορα ενισχυμένα). Ως εκ τούτου έτσι και τα πρώτα Κόμιξ είχαν όσες σελίδες είχαν τα τελευταία, αντί να λέμε "τα πρώτα 150 Κόμιξ ήταν μαμάτα" (που σημαίνει οι πρώτες 7688 σελίδες επί συνόλου τουλάχιστον 20428) θα λέγαμε "τα πρώτα 90 Κόμιξ ήταν μαμάτα". 

 

@Rorschach Άιντε και τις έβγαλαν αυτές τις 280. Περνάμε σούπερ για 4 χρόνια. (64 τεύχη τη χρονιά όπου η κεντρική ιστορία είναι εξαίσια σε κάθε τεύχος). Μετά? Η μόνη διαφορά είναι ότι τώρα υπάρχει ένα απόθεμα καλών ιστοριών που δεν έχουμε δει. 64 τεύχη όμως όπου η κεντρική ιστορία είναι σούπερ, δεν γίνεται Αυτές που δεν έχουν δημοσιευθεί σε 100% έγχρωμη μορφή, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι κάνουν όλες τους για το σημερινό κοινό. λχ στη θέση 66 η Βίλα των Ρόδων, αλλά εάν θυμάμαι καλά, δεν πολυενθουσίασε όσους την πρωτοδιάβασαν στο "PK Η αρχή του Μύθου" Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει κάτι Raceworld και κάτι "Η πρώτη/δεύτερη/τρίτη/τέταρτη περιπέτεια του PK" που έφαγαν φτύσιμο πανταχόθεν, γέμισαν άσκοπα από 4 ΜΜ έκαστη και εάν δεν απατώμαι στην Ιταλία βγήκαν ουσιαστικά ως συνοδευτικές ενός συναρμολογούμενου παιχνιδιού στο Topolino.(το οποίο δεν το είδαμε εμείς, οπότε από δω πάνε κι οι άλλοι)

@all Πάντως μην κοιτάτε μόνο τα προσωπικά σας (μας) γούστα... Ξέρω ενήλικα που διαβάζει τα σημερινά Ντόναλντ και περνάει σούπερ. Καρασούπερ θα έλεγα Απλώς για κάποιο λόγο δεν το γράφει στο φόρουμ (υπάρχουν και αυτοί που επιλέγουν τη σιωπή και απλώς κάνουν μπανιστήρι στα disneοτόπικ )

 

[demiscy]

Εγώ ήμουν με την εντύπωση ότι το "Μονο νέες ιστορίες" ήταν μονο για το ΜΜ και όχι για το Κομιξ... τί να πω

[tryfev]

Διάβασα όσα γράφηκαν στα τελευταία ποστ και θα πω κι εγώ δυο λόγια:

 

Κατ' αρχήν θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο Νικόλα για όσα καλά είπε για μένα.

 

Σχετικά με τις επαναλήψεις, συμφωνώ μαζί του ότι το κύριο traget group των εκδοτών Disney Comics είτε του Τερζόπουλου είτε της Καθημερινής, ήταν και είναι τα παιδιά και οι έφηβοι. Με αυτή την παραδοχή θεωρώ λογικό κάθε 8 με 10 χρόνια να αναδημοσιεύεται μια δημοφιλής ιστορία. Αυτή ήταν η πολιτική του Τερζόπουλου για την οποία έχουμε και στοιχεία -αφού για την Καθημερινή δεν ξέρουμε ακόμη πολλά πράγματα μιας και  η εκδοτική της προσπάθεια ξεκίνησε μόλις πριν από 1,5 χρόνο.

 

Ασφαλώς και οι συλλέκτες δικαιούμαστε μια θέση στον ήλιο, αλλά το γεγονός ότι εμείς οι παλιοί έχουμε πολλές ιστορίες σε ανατυπώσεις, συχνά και πολλαπλές, δεν μπορεί να στερήσει από τους μικρούς μας φίλους το δικαίωμα να απολαύσουν για πρώτη φορά παλιές καλές ιστορίες επειδή εμείς τις έχουμε στη συλλογή μας.

 

Νικόλα μου κι εγώ γκρινιάζω -παλιότερα το έκανα πιο συχνά- με τις αναδημοσιεύσεις ιστοριών που έχω, στη θέση των οποίων θα μπορούσα να διαβάσω σπουδαίες αδημοσίευτες από την δεξαμενή που παραθέτεις στα αξιοζήλευτα από άποψη πλούτου στατιστικών στοιχείων ποστ σου, αλλά μάλλον το έχω πάρει απόφαση ότι για διάφορους λόγους (θεωρούνται ξεπερασμένες ή και ξεχασμένες, είναι θέμα δικαιωμάτων, δεν ξέρω) δεν θα τις διαβάσω ποτέ στη γλώσσα μας. Μου έχει μείνει π.χ. απωθημένο για τις αδημοσίευτες παρωδίες του Carpi http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=25366&p=206348

 

Ευτυχώς το άλλο μου απωθημένο, για τον Floyd, το κάλυψα αγοράζοντας τους τόμους της Fantagraphics που ελπίζω κάποια στιγμή να καταφέρω να διαβάσω. Αγγλόφωνη ή γαλλόφωνη (αφού τα ιταλικά μου είναι τελείως στοιχειώδη) όμως έκδοση των "Απάντων" του Carpi δεν έχω βρει.

 

Από την άλλη μεριά είναι το θέμα του ΚΟΜΙΞ, από το οποίο βέβαια η Καθημερινή έχει αφαιρέσει το motto Συλλεκτικό Τεύχος, όμως είναι γενικά αποδεκτό ότι υποτίθεται ότι προορίζεται για ή και για συλλέκτες. Μετά την παρακμή του "Τερζοπούλειου" η Καθημερινή ξεκίνησε αρκετά καλά, όμως σιγά-σιγά υποβίβασε θεαματικά το επίπεδό του. Και δεν μιλώ για την δημοσίευση μιας "Ροσικής" ιστορίας σε κάθε τεύχος. ΄Ετσι κι αλλιώς, ο Don είναι ΜΕΓΑΛΟΣ, είναι λάτρης της horseradish sauce , τον κάναμε φίλο μας, η Βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ δεν νομίζω να επανεκδοθεί αν δεν ολοκληρωθεί η "Βιβλιοθήκη" Barks, άρα μάλλον όχι νωρίτερα από το 2017, χαλάλι του. Το θέμα είναι όμως πως συμφωνώ με τους άλλους φίλους ότι οι περισσότερες από τις υπόλοιπες ιστορίες του περιοδικού είναι από μέτριες ως απαράδεκτες. Κάτι πρέπει να κάνει η Καθημερινή.

 

Αυτά είχα να πω για τα γενικότερα.

 

Για τα προσωπικά συλλεκτικά μου τώρα, στα οποία αναφέρθηκε με τόση συμπάθεια ο αγαπητός θα επαναλάβω σε δυο αράδες αυτά που έχω ξαναπεί: Ξεκίνησα στα οκτώ να διαβάζω στο Γέλιο και Χαρά ιστορίες τόσο με ήρωες του Disney όσο και με τους ποικίλους άλλους που μας έμαθε το περιοδικό. Κάποια στιγμή άλλαξαν τα ενδιαφέροντα (σχολείο, αγγλικά, εξετάσεις, Πανεπιστήμιο, δουλειά). Το 1966 που βγήκε το Μίκυ Μάους ήμουν 20χρονος και το μικρόβιο δεν με άγγιξε. Διάβαζα κάποια τεύχη της μικρής εξαδέλφης μου αλλά χωρίς να αγοράζω εγώ. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 που η κόρη μου ήταν μικρή ξανάρχισα και έτσι έκανα μια καλή μαγιά, αλλά μετά μεγάλωσε κι αυτή και τα παρατήσαμε. Και ήρθε ξαφνικά, λίγο πριν την αλλαγή της χιλιετίας, το coup de foudre (ο κεραυνοβόλος -γεροντο- έρωτας) και τα υπόλοιπα τα ξέρετε. 

 

΄Οσο για την συλλεκτική μου στάση, έβαλα κατώτατο όριο το #500 για το Μίκυ Μάους και το #50 για τα Κλασικά (έχω καμιά 70ριά παλιότερα διάσπαρτα από το πρώτο 5 από το δεύτερο) και τα περισσότερα άλλα τα έχω κομπλέ (είχα βάλει και το #70 για το Μεγάλο Μίκυ αλλά χάρη στη Λέσχη και τον Πρόεδρα το έκλεισα κι αυτό). Τώρα, για τα Μεγάλα Σήριαλ και τυχόν άλλα που δεν έχω πλήρη, όπως είπε και ο Νίκος, τα αγοράζω μόνο όταν περιέχουν έστω και μια ιστορία που δεν έχω στη συλλογή μου.

 

Εννοείται πως αν κερδίσω κάποιο καλό ποσό (δεν εννοώ εκατομμύρια αλλά μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ) σε Τζόκερ, Λόττο ή Πρότο, που παίζω συστηματικά αλλά πολύ μετρημένα, θα συμπληρώσω το Μίκυ Μάους και τα Κλασικά.

 

Αρκετά σας κούρασα όμως.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 22, 2016 από tryfev

[ΚΟΜΙΞ]

Στο Topolino 3145 της επόμενης εβδομάδας ο Φαντομίας θα συναντήσει τον θείο Σκρουτζ!! Στην ιστορία βλέπουμε τον Σκρουτζ να κρατάει το Ραβδωτό Ρουμπίνι που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία Σύμβολο Κύρους του Καρλ Μπαρκς. Έπεται μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία! 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 23, 2016 από ΚΟΜΙΞ

[rorschach]

Στο Topolino 3145 της επόμενης εβδομάδας ο Φαντομίας θα συναντήσει τον θείο Σκρουτζ!! Στην ιστορία βλέπουμε τον Σκρουτζ να κρατάει το Ραβδωτό Ρουμπίνι που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία Σύμβολο Κύρους του Καρλ Μπαρκς. Έπεται μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία! 

 

1000025_1329459900413336_4435911035160695614_n.jpg

 

Φανταζομαι τη θυμαστε αυτη τη σκηνη...απο το Βιο και Πολιτεια ειναι εκει που εμφανιζεται ο Μπομπυ το ζομπι στο παγοβουνο.

[rorschach]

Να η σκηνή από το 11ο επεισόδιο του Βίου.

 

fun fact: Ο συγκεκριμένος "Λόρδος", στην ελληνική έκδοση μένει ανώνυμος, αλλά στην αγγλική έχει τα αρχικά J.J.

 

 

Προκειται για πραγματικο προσωπο, που πέθανε στον Τιτανικό. Λόρδος πάντως δεν ήταν. Είτε το επιτελείο δεν έπιασε την αναφορά, είτε θεώρησε πως δε θα είχε νόημα για το ελληνικό κοινό. Ούτε στον πρόλογο της ιστορίας γίνεται κάποια σχετική αναφορά. Και κάπως έτσι, αυτό το ελαφρώς μακάβριο αστείο του Ντον Ρόσα χάθηκε στη μετάφραση.

[alexoni97]

 

 

Να η σκηνή από το 11ο επεισόδιο του Βίου.

5.jpg

 

fun fact: Ο συγκεκριμένος "Λόρδος", στην ελληνική έκδοση μένει ανώνυμος, αλλά στην αγγλική έχει τα αρχικά J.J.

4.jpg 1.jpg

 

Προκειται για πραγματικο προσωπο, που πέθανε στον Τιτανικό. Λόρδος πάντως δεν ήταν. Είτε το επιτελείο δεν έπιασε την αναφορά, είτε θεώρησε πως δε θα είχε νόημα για το ελληνικό κοινό. Ούτε στον πρόλογο της ιστορίας γίνεται κάποια σχετική αναφορά. Και κάπως έτσι, αυτό το ελαφρώς μακάβριο αστείο του Ντον Ρόσα χάθηκε στη μετάφραση.

Παράξενο πάντως που όμως χρησιμοποιούν ακριβή στοιχεία οι Ιταλοί από τον Βίο του Ρόσα, προφανώς επειδή τους βολεύει και τους κάνει η συγκεκριμένη φάση, γιατί γενικώς τον έχουν λίγο του κλώτσου και το μπάτσου τον βίο του Σκρούτζ!

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 23, 2016 από alexoni97

[ΚΟΜΙΞ]

Το εξώφυλλο και η πρώτη σελίδα από την νέα ιστορία. Όμορφο φαίνεται το σχέδιο. Είμαι πολύ περίεργος για την ιστορία!! Οι ιστορίες του Φαντομία δεν με έχουν απογοητεύσει μέχρι τώρα και μακάρι να βλέπαμε τη συνέχεια τους στο ΚΟΜΙΞ...

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 24, 2016 από ΚΟΜΙΞ

[germanicus]

πιστεύεις ότι δεν θα τις δεις μεταφρασμένες στην Ελλάδα ή ότι δεν θα τις δεις μεταφρασμένες στο συγκεκριμένο περιοδικό?

 

[ΚΟΜΙΞ]

πιστεύεις ότι δεν θα τις δεις μεταφρασμένες στην Ελλάδα ή ότι δεν θα τις δεις μεταφρασμένες στο συγκεκριμένο περιοδικό?

 

Αμα εχεις απαντησεις σε ημειλ οπως εχω δεν ξερεις τι πιστεψεις με το νεο επιτελειο Μπορει να τις δουμε στο Κομιξ διοτι εκει ξεκινησε η σειρα αλλα δεν ξερω...

[germanicus]

Άρα πιστεύεις ότι θα δημοσιευθούν σε κάποια φάση στην Ελλάδα (στο μεσομακροπρόθεσμο μέλλον (1-2-3-4 χρόνια) , απλώς δεν είσαι σίγουρος εάν αυτό θα συμβεί στο συγκεκριμένο περιοδικό ή κάπου αλλού?

 

[ΚΟΜΙΞ]

Άρα πιστεύεις ότι θα δημοσιευθούν σε κάποια φάση στην Ελλάδα (στο μεσομακροπρόθεσμο μέλλον (1-2-3-4 χρόνια) , απλώς δεν είσαι σίγουρος εάν αυτό θα συμβεί στο συγκεκριμένο περιοδικό ή κάπου αλλού?

 

Τι να σου πω είναι ψιλομπερδεμένο το θέμα αλλά ναι πιστεύω ότι εάν κάποια στιγμή βγουν θα είναι στο ΚΟΜΙΞ.... Τώρα το πότε είναι άλλο θέμα...  

[Jim Slip]

Σχετικά με τις επαναλήψεις, συμφωνώ μαζί του ότι το κύριο traget group των εκδοτών Disney Comics είτε του Τερζόπουλου είτε της Καθημερινής, ήταν και είναι τα παιδιά και οι έφηβοι.

 

Ασφαλώς και οι συλλέκτες δικαιούμαστε μια θέση στον ήλιο, αλλά το γεγονός ότι εμείς οι παλιοί έχουμε πολλές ιστορίες σε ανατυπώσεις, συχνά και πολλαπλές, δεν μπορεί να στερήσει από τους μικρούς μας φίλους το δικαίωμα να απολαύσουν για πρώτη φορά παλιές καλές ιστορίες επειδή εμείς τις έχουμε στη συλλογή μας.

 

Σεβαστά όλα αυτά.

 

Εμένα όμως ως καταναλωτής με ενδιαφέρει τι θέλω εγώ. Όταν ξεκίνησε η Καθημερινή την έκδοση περιοδικών Ντίσνεϋ υποστήριξα την προσπάθεια της αγοράζοντας τα πάντα. Λίγο-λίγο όμως φάνηκε οτι τα γούστα και οι αντιλήψεις μας διαφέρουν και γι' αυτό έχω καταλήξει να αγοράζω μόνο το Κόμιξ, και απ' οτι φαίνεται είναι πολύ πιθανό να το σταματήσω κι αυτό. 'Οσο για το τι θέλω, το έχω ξαναπεί: το I Grandi Classici Disney στα ελληνικά.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 26, 2016 από Jim Slip

[ΚΟΜΙΞ]

 

Νέο Κόμιξ στα περίπτερα!

 

7 συναρπαστικές ιστορίες διάσημων σχεδιαστών:

 

ΤΟ ΡΕΥΣΤΟ Cash Flow

Μια περιπέτεια που έγραψε και σχεδίασε ο Ντον Ρόσα

 

Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ The Queen of the Party

Ο Βίκαρ εικονογραφεί ένα σενάριο του Πατ και της Κάρολ Μακ Γκρηλ

 

ΕΝΑΣ ΚΡΟΙΣΟΣ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ∆ΕΙΠΝΟ The Duck Who Came to Dinner

Μια ιστορία του Τζων Λάστιγκ, βασισμένη σε ένα ανέκδοτο σενάριο του Καρλ Μπαρκς, σε εικονογράφηση του Ντάαν Γίππες

 

ΕΝΑ ΑΤΥΧΟ ΚΟΡΙΤΣΙ Dame Misfortune

Μια ιστορία σε σενάριο του Λαρς Γιένσεν και σχέδιο του Φρανσίσκο Ροντρίγκεζ Πεϊνάδο

 

ΧΡΥΣΗ ΨΑΡΙΑ Fishing Fracas

Ο Μπας Χέυμανς εικονογραφεί μια ιστορία που έγραψε ο Έβερτ Γκέραντς

 

ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΠΟΝΤΙΚΩΝ The Mouse Collector

Ο Νόελ Βαν Χορν γράφει και σχεδιάζει μια περιπέτεια με τον Μίκυ

 

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥ ΚΑΟΥΜΠΟΫ The Ballad of Bluford Duck

Ένα σενάριο του Πατ και της Κάρολ Μακ Γκρηλ εικονογραφημένο από τον Σεζάρ Φεριόλι

 

Το αγαπημένο περιοδικό μικρών και μεγάλων από αυτή την Δευτέρα 29/2 στα περίπτερα.

 

Πέρα από την κύρια ιστορία του τεύχους η μόνη που φαίνεται ενδιαφέρουσα από τις υπόλοιπες είναι η δεύτερη ιστορία "Ένας Κροίσος ήρθε για Δείπνο"... Δεν μπορώ να καταλάβω από που ξέθαψαν τον Νόελ Βαν Χορν... Ακόμα φαίνεται ότι έχουμε και την επιστροφή της Ούνας. Να ενημερώσουμε το επιτελείο ότι δεν μας έλειψε και καθόλου. Πάλι γέμισε το τεύχος 10σέλιδες... (2ης και κυρίως 3ης διαλογής από ότι φαίνεται) Πότε θα καταλάβουν ότι κουράζουν; Έλεος... 

[rorschach]

Δε σκοπευα να αγορασω το περιοδικο, οποτε χαιρομαι που την αναδημοσιευση συνοδευουν διαφορες σαβουρες και δε θα χασω τιποτα αξιολογο.