Αίθουσα Νικητών

Αυτό είναι. Περίεργη επιλογή απ΄τη ΜΑΜΟΥΘ Γαλλοβελγικό πάντως είναι κι αυτό. Ο @ nikolas12 είχε αναφέρει ότι δεν θα είναι BD. Όντως είναι δύο τόμοι. Ο δεύτερος μάλιστα είναι πάνω από 100 σελίδες, άρα παίζει να κάνει πάνω από 20€ Δεν ξέρω αν θα το πάρω, αν είναι μάλιστα να περιμένω καιρό για τη συνέχεια. Αν διαβάσω καλές κριτικές απ΄όσους το πήραν ή αν βγει αργότερα με γενναία έκπτωση ίσως και να το τσιμπήσω. Κρίμα πάντως. Τους είχα προτείνει να βγάλουν το Chninkel που είναι κομιξάρα και έχει βγει και ασπρόμαυρο, οπότε θα είχε πιο προσιτή τιμή. Βγάζουν με το σταγονόμετρο καινούρια κόμικς, τουλάχιστον ας κάνουν καλές επιλογές. To "Viva Aναρχία" θα περίμενα να το βγάλει ο Μικρός Ήρως με την Εφημερίδα των Συντακτών και όχι η ΜΑΜΟΥΘ

Εμένα πάντως με έφτιαξε τρελά το : Όταν ψάχνεις στ' αλήθεια για κάτι ανύπαρκτο, αυτό καταλήγει πάντοτε να υπάρχει. Αυτό όντως είναι Κορτο Μαλτέζε. Με αυτό ξεπέρασα το δίλημμα και το χτυπάω τώρα ....

Στο facebook η εκδοτική αναφέρει ότι το "Blacksad #6" θα κυκλοφορήσει 2 Δεκεμβρίου https://www.mikrosiros.gr/graphic-novels/blacksad-meros-ekto

Καλησπέρα, σχετικά με τις επανεκδόσεις Αστεριξ και Τεντέν αυτή είναι απαντηση τους σε ερώτηση μου σχετικα με το πότε θα είναι διαθέσιμα στα περίπτερα:

Ήθελα να τα ποσταρω εδώ και λίγες μέρες και όλο το ξεχνουσα. Οι τελευταίες αγορές. Hawkeye by Matt Fraction η νέα paperback έκδοση ολοκλήρου του run από Cosmic Realms (το είχα προγραμματίσει ενόψει της σειράς) μαζί με 2 τευχακια από star Comics: το νέο Long Halloween one shot των Loeb/Sale και το επετειακό για τα 80 χρόνια Wonder Woman.

Καινούργιο Λούκυ Λουκ (εκτός σειράς) στα αγγλικά από την Europe Comics. «Lucky Luke: Swiss Bliss» σε σενάριο και σχέδιο από τον Ralf König.

Όπως μας είπε και ο @ nikolas12 μάλλον αυτό θα είναι το διαφορετικό κόμικ και από ότι φαίνεται θα είναι παραπάνω από ένας τόμος (με μια τιμούλα για τις σελίδες και το μέγεθος που αναφέρει, λίγο τσουχτερή;;;) (ISBN:978-960-321-583-7). SET. Viva αναρχία Τίτλος : Viva αναρχία Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Εκδότης: Αθήνα [GR] : Μαμούθ Comix ΙΚΕ Έτος Έκδοσης: 2021 ISBN: 978-960-321-583-7 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Ημ/νία Παραχώρησης : 23/11/2021 (ISBN:978-960-321-584-4). τομ. 1ος. Viva αναρχία / Bruno Loth Τίτλος : Viva αναρχία : Ο Μάχνο ανταμώνει τον Ντουρούτι Παράλ. Τίτλος/Τίτλος Πρωτοτ. : Viva l'anarchie!: La rencontre de Makhno et Durruti Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Bruno Loth, Συγγραφέας ; Corentin Loth, Συγγραφέας Έκδοση: 1η Εκδότης: Αθήνα [GR] : Μαμούθ Comix ΙΚΕ Έτος Έκδοσης: 2021 Σελιδοποίηση: 80 Μέγεθος: 17 * 24 ISBN: 978-960-321-584-4 Τιμή: 17,80 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Γλώσσα πρωτοτύπου : Γαλλική (fre) Ημ/νία Παραχώρησης : 23/11/2021 WWW: http://www.mamouthcomix.gr

Χιλιάδες κομικόφιλοι, λάτρεις του φανταστικού, δεινοί gamers και ψαγμένοι cosplayers έδωσαν ένα ηχηρό παρών στη φετινή γιορτή των κόμικ κι έκαναν το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει για λίγο πίστα videogame. Η πανδημία κατάφερε κάτι που δεν μπόρεσε να πετύχει ούτε ο Τζόκερ με το πιο δόλιο και παρανοϊκό σχέδιό του: "Λύγισε" όλους τους υπερήρωες, "παγώνοντας" προσωρινά τις εκδοτικές τους περιπέτειες και αναστέλλοντας τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις κόμικ, όπως το φαντασμαγορικό Comic Con του Σαν Ντιέγκο. Στη χώρα μας λόγω των περιοριστικών μέτρων ανεστάλησαν επίσης το 2020 οι εκδηλώσεις, τα φεστιβάλ και τα μπαζάρ της ένατης Τέχνης. Η δυστοπική αυτή κατάσταση ωστόσο ήρθε επισήμως στο τέλος της το περασμένο τριήμερο 10-12 Σεπτεμβρίου με το Comicdom Con Athens 2021, το οποίο έκανε ένα δυναμικό και - όπως πάντα - πολύχρωμο comeback! Από την Παρασκευή μέχρι την Κυριακή, η οδός Μασσαλίας στο Κολωνάκι και η Πλατεία Κλαυθμώνος έσφιζαν από ζωή: Χιλιάδες κομικόφιλοι, λάτρεις του φανταστικού, δεινοί gamers και ψαγμένοι cosplayers έδωσαν ένα ηχηρό παρών στο φετινό φεστιβάλ των κόμικ κι έκαναν το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει για λίγο πίστα videogame. Στο "αρχηγείο" της οργάνωσης, το κτίριο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, φιλοξενήθηκαν οι εκθέσεις, τα πάνελ και τα workshop του φεστιβάλ. Η κεντρική εκθεσιακή αίθουσα του Comicdom βάφτηκε φέτος... μπλε καθώς η έκθεση που φιλοξένησε ήταν αφιερωμένη στα Στρουμφάκια. Στους τοίχους μπορούσες να διαβάσεις την ιστορία τους και πώς η έμπνευση για τα μικρά ξωτικίσια πλασματάκια πηγάζει από μια... αλατιέρα, ένω στις βιτρίνες φιλοξενούνταν μικροί θησαυροί: πρωτότυπα σχέδια, κόμικ vintage φιγούρες και κουκλάκια του Μπαμπαστρούμφ, της Στρουμφίτας και του Δρακουμέλ, καθώς βέβαια και το θρυλικό politically incorrect εξώφυλλο από ένα παλιό τεύχος με τίτλο «Τα Μαύρα Στρουμπφ»... Η ακριβώς απέναντι αίθουσα γιόρταζε τα «100 Χρόνια Τσεχικά Comics», όπου μέσα από τα καδραρισμένα καρέ έβλεπε την ιστορία της χώρας, από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι την Άνοιξη της Πράγας. Επίσης παρουσιάστηκε η έκθεση «Comics Vs. Corona», όπου ο καταξιωμένος Τσέχος καλλιτέχνης και καθηγητής εικονογράφησης, Václav Šlajch, δημιούργησε 6 σελίδες comics με θέμα τον κορονοϊό, και τρεις καλλιτέχνες, ο Βέλγος Steven Dhondt, η Γιαπωνέζα Miki Yamamoto και ο Έλληνας Αποστόλης Ιωάννου, συνέχισαν την ιστορία, ο καθένας με το δικό του, μοναδικό τρόπο. Στο πλαίσιο του αφιερώματος στην Τσεχία, το Φεστιβάλ υποδέχτηκε και τη βραβευμένη δημιουργό κόμικ και εικονογράφο Lucie Lomová και στις προβολές του ξεχώρισαν οι «Λωτοφάγοι», η πιο επιτυχημένη και πολυβραβευμένη τσέχικη ταινία κινούμενων σχεδίων των τελευταίων ετών. Ξεχωριστή μνεία αξίζει και στον βραβευμένο με Eisner και Harvey Award (τα ανώτατα βραβεία κόμικ) δημιουργό κόμικ Βασίλη Λώλο, ο οποίος ήταν ο τιμώμενος Έλληνας καλλιτέχνης της φετινή διοργάνωσης, έκθεση του οποίου παρουσιάστηκε διαδικτυιακά μέσω του Ψηφιακού Μουσείου Κόμικς. Όλοι ξέρουν βέβαια ότι η καρδιά του Comicdom «χτυπά» στο artist alley και το κομμάτι των αυτοεκδόσεων, το οποίο αποδείχθηκε και εφέτος μακράν το πιο δημοφιλές. Η αρένα των καλλιτεχνών στήθηκε φέτος λόγω των υγειονομικών μέτρων στην Πλατεία Κλαυθμώνος και η αίσθηση που υπήρχε περιγράφεται μόνο με μια λέξη: Γιορτή. Cosplayers ανανέωναν το μακιγιάζ τους και ίσιωναν τις μπέρτες τους, συλλέκτες "βουτούσαν" στις κούτες με τα παλιά κόμικς και στις φιγούρες που πωλούσαν τα κομιξάδικα, διάσημοι και ανερχόμενοι καλλιτέχνες υπέγραφαν τις δουλειές τους και αντάλασσαν με όρεξη ιδέες και χαμόγελα με τον κόσμο... Ανάμεσα στους μικρούς πάγκους που είχαν στηθεί, "χώρεσε" απίστευτη χαρά και εξωστρέφεια, κάτι που μας είχε λείψει. Το Comicdom Con Athens ανανεώνει το ραντεβού του για του χρόνου και μέχρι τότε μπορούμε να σιδερώσουμε λίγο την μπέρτα μας και να χαρούμε τις στιγμές που ζήσαμε σε αυτό και τους μικρούς θησαυρούς που αποκτήσαμε. ΠΗΓΗ

Διορθώθηκαν

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν αξίζει, δεν το διάβασα ακόμα. Σήμερα το αγόρασα και μάλιστα ήμουνα σε δίλημμα, το πήρα από το ράφι, το άφησα στο ράφι, το ξανά πήρα. Όλο αυτό γιατί με χάλασε λίγο αυτός ο διαφορετικός χρωματισμός, να ήταν τουλάχιστον όλο έγχρωμο ή όλο ασπρόμαυρο. Ας ελπίσουμε να είναι καλή η ιστορία. Θα δείξει...

Από το οπισθόφυλλο του τεύχους : - Ποιος είναι παράλογος; Εκείνος που κυνηγά το χρυσάφι ή αυτός που μάχεται για την τιμή του; - Όλα εξαρτόνται απ'το τι λείπει στον καθένα. Όταν ψάχνεις στ'αλήθεια για κάτι ανύπαρκτο, αυτό καταλήγει πάντοτε να υπάρχει. Δύο νεαροί και ιδιαίτερα δημοφιλείς Γάλλοι δημιουργοί, ο Martin Quenehen και ο Bastian Vives, μας παρουσιάζουν μια νέα εκδοχή του Κόρτο Μαλτέζε του οποίου ήταν ανέκαθεν φανατικοί λάτρες. Η γραφιστική αναπαράστασή τους, θυμίζει τρόπους αφήγησης, σιωπές και ατμόσφαιρες που παραπέμπουν στον Ούγκο Πρατ, σε μια ιστορία που σηματοδοτεί μια νέα πορεία για τον ναυτικό που χάραξε μονάχος στο χέρι του τη γραμμή της τύχης. Στο τεύχος περιέχεται συνέντευξη της Patrizia Zanotti. Η Ζanotti ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Hugo Pratt σε ηλικία 17 ετών, το 1979. Αρχικά, με τον χρωματισμό των κόμικς του μεγάλου δημιουργού και στη συνέχεια με τη γραφιστική των βιβλίων του. Συνέχισε με την επιμέλεια αρκετών διεθνών εκθέσεων και σήμερα είναι η επικεφαλής της CONG SA που διαχειρίζεται παγκοσμίως το έργο του Hugo Pratt. Μια ακόμα αξιόλογη έκδοση βασισμένη στον ήρωα του Hugo Pratt από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως σε 180 έγχρωμες σελίδες μεγέθους 20x27. Ονομαστική τιμή 17.50 €

Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί κάπου, αλλά νέο κόμικ από την "Jemma";; (ISBN:978-618-5623-02-9). 1. Διγενής / Κάλλια Παπαδάκη Τίτλος : Διγενής : ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΚΑΪΝ Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Κάλλια Παπαδάκη, Συγγραφέας Εκδότης: Πειραιάς [GR] : Jemma Press / Σταυριανός Σ. Ελευθέριος Σελιδοποίηση: 48 Σελίδες, τετράχρωμο Μέγεθος: άδετο 20,50cm χ 29cm ISBN: 978-618-5623-02-9 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Ημ/νία Παραχώρησης : 07/11/2021

Της Jemma είναι, έχω και φίλο που δουλεύει εκεί στα Cons. Όπως βλέπεις έχει πάνω δεξιά τις ξένες συλλογές Marvel της Hachette και DC της Eaglemoss, από κάτω πολλά Epic Collections και ξένα paperbacks. Και δεν είναι καν μεγάλο μέρος του στοκ της όσα πάει στα Cons, στο μαγαζί τους στον Πειραιά μπορείς να βρεις ακόμα περισσότερα.

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ #11 Η 11η περιπέτεια «Πικ-Νικ» (8 σελίδων) δημοσιεύθηκε στη Γαλλία τον Σεπτέμβριο του 1964 (RECORD #33) και αναδημοσιεύθηκε στο Άλμπουμ #2 «Οι Συνομωσίες του Μεγάλου Βεζίρη Ιζνογκούντ». 2η Γαλλική έκδοση (άλμπουμ Dargaud #2 - 07/1967) 2η Βρετανική έκδοση (άλμπουμ Cinebook #1 – 03/2008) (η 1η Βρετανική έκδοση ήταν στο άλμπουμ #3 των Egmont/Methuen το 1978) 1η Ελληνική έκδοση (περιοδικό Αστερίξ Σπανού #12 – 01/1969) 2η Ελληνική έκδοση (άλμπουμ Ψαρόπουλου #10 – 08/1980 – σελ.37) 3η Ελληνική έκδοση (άλμπουμ Μαμούθ #2 – 07/1990 – σελ.19) Στα διεθνή άλμπουμ και στο άλμπουμ του Ψαρόπουλου αυτή είναι η 5η ( προτελευταία ) ιστορία, αλλά στην έκδοση της Μαμούθ είναι η 3η. Ο λόγος είναι ότι μια άλλη περιπέτεια στο ίδιο τεύχος αναφέρεται στο Πικ-Νικ και οι άλλοι (ξεκινώντας από τους ίδιους τους Γάλλους!) την έχουν βάλει πριν από αυτήν οπότε η αναφορά χαραμίζεται. Η Μαμούθ όμως το πρόσεξε και άλλαξε τη σειρά των ιστοριών για να προηγείται η προγενέστερη (θα πούμε περισσότερα όταν θα συζητήσουμε εκείνη την ιστορία). Γαλλία Βρετανία Σπανός Ψαρόπουλος Μαμούθ Εδώ είμαστε στο 2ο άλμπουμ οπότε εξακολουθούμε να έχουμε ασυνέπειες στα χρώματα, οι οποίες περιέργως λείπουν από κάποια καρέ του Ψαρόπουλου όπως το ανωτέρω (αλλά κι εκεί τα περισσότερα καρέ έχουν τα ίδια χρωματικά προβλήματα με τις υπόλοιπες εκδόσεις). Τέλος ούτε εδώ χρειάστηκε επιστροφή μιας κι ο Ιζνογκούντ τελειώνει την περιπέτεια στο κρεβατάκι του… ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ #12 Η 12η περιπέτεια «Ο Έμπορος της Λησμονιάς» (8 σελίδων) δημοσιεύθηκε στη Γαλλία τον Οκτώβριο του 1964 (RECORD #34) και αναδημοσιεύθηκε πολύ αργότερα στο Άλμπουμ #10 «Ιζνογκούντ ο Μαινόμενος». 2η Γαλλική έκδοση (άλμπουμ Dargaud #10 - 11/1974) 1η Βρετανική έκδοση (άλμπουμ Cinebook #10 – 07/2013) 1η Ελληνική έκδοση (περιοδικό Αστερίξ Σπανού #59 – 12/1969) 2η Ελληνική έκδοση (άλμπουμ Ψαρόπουλου #11 – 10/1980 – σελ.21) 3η Ελληνική έκδοση (άλμπουμ Μαμούθ #10 – 11/1991 – σελ.19) Κι αυτή η ιστορία δημοσιεύθηκε σε μεταγενέστερο άλμπουμ οπότε τα χρώματα της είναι άψογα, σε αντίθεση με αυτά του Σπανού που την κυκλοφόρησε πριν τη δημοσίευση της στο άλμπουμ Νο.10 Γαλλία Βρετανία Σπανός Ψαρόπουλος Μαμούθ Για κάποιο λόγο, ενώ το τέλος αυτής εδώ της ιστορίας σίγουρα χρειάζεται «επιστροφή», ούτε ο Goscinny, ούτε αργότερα ο Tabary, δεν την συμπεριέλαβαν στις επιστροφές που έγραψαν…

Άρα κακώς αναφέρεται ότι το άλμπουμ είναι έγχρωμο, απ΄τη στιγμή που οι συντριπτικά περισσότερες σελίδες είναι ασπρόμαυρες

Γιατί ρε παιδιά; Μια χαρά είναι τα χρώματα Συμφωνώ πάντως για το Annual #3. Εντελώς της πλάκας ιστορία. Μια παρέλαση κακών απλά για να γιορταστεί το γεγονός του γάμου τoυ Ριντ και της Σου. Έχω διαβάσει περίπου το μισό τόμο, μέχρι και το FF #47. Δεν έχει ξεκινήσει ακόμα το story arc με τον Γκαλάκτους. Τα τευχάκια #44-47 με τους Inhumans ευχάριστα ήταν, δεν μπορώ να πω. Αλλά στερούνται πρωτοτυπίας. Εντελώς κοινότυπο σενάριο, ειδικά για κάποιον που έχει διαβάσει αρκετά υπερηρωικά εκείνης της εποχής. Θέλω να πιστεύω ότι τα επόμενα που περιλαμβάνουν το main story θα είναι καλύτερα

Οι πρώτες 18 σελίδες είναι έγχρωμες, από τη 19 ως 169 που τελειώνει το κόμικ είναι ασπρόμαυρες και από την 170 ως 186, που έχει μια συνέντευξη, κάποια άρθρα και κάποια σκίτσα, πάλι έγχρωμο. Οι σελίδες μαζί με το εξώφυλλο-οπισθόφυλλο είναι 188 και όχι 180.

Eγώ πάντως δεν μπορώ να καταλάβω το εξής. Ένα καινούριο Αστερίξ ή Λούκυ Λουκ των περίπου 50 έγχρωμων σελίδων (διαστάσεων 21x28 cm) κάνει 5.30€. Το Viva Αναρχία των 80 έγχρωμων σελίδων σε μικρότερες όμως διαστάσεις (17x24) πως είναι δυνατόν να κοστίζει 17.80€, πάνω από 3 φορές όσο ένα ΛΛ ή Αστερίξ Γύρω στα 10€ έπρεπε να κάνει. Θεωρώ υπερβολική την τιμή του Και επίσημα πάντως αυτό είναι το 2ο και (κατά πάσα πιθανότητα) τελευταίο νέο κόμικ της ΜΑΜΟΥΘ για το 2021. Αλλά και σε επανεκδόσεις λίγα πράματα. ΛΛ αν θυμάμαι καλά μόνο ένα είχαμε (το #80). 1 Ιζνογκούντ, 4 νομίζω Αστερίξ και 3 ΤενΤεν. Κρίμα. Περίμενα περισσότερη δραστηριότητα μετά τα περσινά

ενα καινουριο βγαζουν ολοκληρη χρονια,εχουν ξεχασει αγαπημενες σειρες οπως θοργκαλ,μπλουμπερυ,το 2ο μερος απο μπλεικ-μορτιμερ,καινουριο αστεριξ,καινουριο λουκυ λουκ,ενα σωρο αυπεροχα ακυκλοφορητα bd και η επιλογη για αυτο το ενα...περιεργη επιλογη τουλαχιστον.μπορει να ειναι και καλο αλλα μαλλον θα κολλουσε ως 31η εκδοση νεου κομικ για το 21 και οχι 1η...απλως τη γνωμη μου λεω καλοπροαιρετα καθως εκτιμω τη μαμουθ...

Οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως στην 18η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης! Οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως με χαρά σας ανακοινώνουν πως θα βρίσκονται φέτος τον Σεπτέμβριο στην έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο, ανάμεσα σε άλλα αξιόλογα εκδοτικά εγχειρήματα. Έτσι, από την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου έως και την Κυριακή 28 Νοεμβρίου θα βρισκόμαστε στο Περίπτερο 13 με μεγάλη ποικιλία εντύπων και κάποιες ακυκλοφόρητες εκδόσεις μας!!! Ώρες Λειτουργίας Πέμπτη 25/11: 15:00-22:00 Παρασκευή 26/11: 10:00-22:00 Σάββατο 27/11: 10:00-22:00 Κυριακή 28/11: 10:00-21:00 Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ. Στην Έκθεση θα τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα υγειονομικά πρωτόκολλα. Σας περιμένουμε όλες και όλους! ΠΗΓΗ

Κοίτα να δεις που δεν το είχα πάρει καν χαμπάρι ότι κυκλοφορούσε τέτοια έκδοση και έκανα παραγγελία από Cosmic χτες...

Αντικαταστάθηκαν τα εξώφυλλα των τευχών 21, 23, 27, 32, 48, 50 και 51 και προστέθηκαν τα οπισθόφυλλα τους.

Κατάλαβες με την πρώτη τους λόγους που ρωτάω.Υποκλίνομαι!!

Πενταπλο χτυπημα, εξωφυλλα 385 εως 389 Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην βάση.

Αξίζει τον κόπο?

Έγχρωμο είναι τελικά; Ένα παιδί έγραψε ότι οι πρώτες σελίδες είναι έγχρωμες και οι υπόλοιπες ασπρόμαυρες

Αντικαταστάθηκαν όλα τα εξώφυλλα και προστέθηκαν τα οπισθόφυλλα της σειράς.

Αντικαταστάθηκαν τα εξώφυλλα των τευχών 21, 22, 24, 26, 25, 30, 31, 32 σε μεγαλύτερη ανάλυση.

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο αντικαταστάθηκαν με μεγαλύτερης ανάλυσης.

Αντικαταστάθηκε το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο με μεγαλύτερης ανάλυσης.

Μια νέα συνεργασία φέρνει τον αγαπημένο χαρακτήρα της Nintendo στο χέρι σας. Tag Heuer και Nintendo ανακοίνωσαν το πρώτο ρολόι που θα κυκλοφορήσει με τον πασίγνωστο ήρωα Super Mario. Πρόκειται για μια limited edition του Tag Heuer Connected Wear OS smartwatch που θα έχει κάποια custom τμήματα στο σασί, όπως ένα λογότυπο του ήρωα (το κλασικό Μ) στην κορώνα-πλήκτρο, αλλά και δύο σχετικά λουράκια. Στην οθόνη του θα προβάλλονται διάφορα animations από τον κεντρικό ήρωα και το Mushroom Kingdom που θα βοηθούν τον κάτοχο του προϊόντος να ολοκληρώνει τις δραστηριότητές του μέσα στη μέρα. Η νέα έκδοση του ρολογιού με τον Super Mario θα πωλείται έναντι 2150 δολαρίων και θα κατασκευαστούν μόνο 2000 τεμάχια. Η διάθεσή τους θα ξεκινήσει στις 15 Ιουλίου. ΠΗΓΗ

Διπλή δόση και σήμερα! Θα βρείτε εδώ την 11η και 12η περιπέτεια!

Ο Γερμανός Ralf Koening πάντως είναι γνωστός κομίστας κι έχει κάνει πολλές δουλειές. Στην Ελλάδα έχoυν εκδοθεί από την Βαβέλ τα κόμικς του "Η καπότα δολοφόνος", "Οι τρελές αδερφές" και νομίζω κανένα άλλο.

Διαβάστηκε κι ο 45ος τόμος της συλλογής Marvel, που αφορά μία μεγάλη επιστροφή, αυτή του Thanos. Ας παραθέσω, λοιπόν, την ταπεινή μου άποψη. Πρόκειται για μία "δύσκολη" ιστορία, όσον αφορά το σενάριο, το οποίο μπορεί να έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά παράλληλα διαθέτει μια από τις μεγαλύτερες πολυπλοκότητες που έχω διαβάσει. Μιλάμε για μια Space Opera που δεν διαδραματίζεται στο διάστημα όπως αυτό που ξέρουμε, αλλά οι συγγραφείς θέλουν να στήσουν ένα πλαίσιο το οποίο είναι πολύ πιο σύνθετο από τα καθιερωμένα. Για την ανάγνωση της συγκεκριμένης ιστορίας, προσωπικά με βοήθησε το γεγονός ότι έχω διαβάσει τα (εκπληκτικά) “Infinity Gauntlet” και “Infinity War” και προτρέπω εκείνους που θέλουν να την διαβάσουν, να κάνουν αυτή την “προεργασία”. Με την υπάρχουσα δομή που επικρατεί στην ιστορία, σίγουρα με μια μόνο ανάγνωση δεν θα κατανοηθεί πλήρως. Επιδέχεται πολλών αναγνώσεων και κάθε φορά θα μαθαίνουμε κάτι νέο που μας είχε ξεφύγει. Επίσης, απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση κατά την ανάγνωση. Θέλει τον αναγνώστη παρόντα και ζητάει την αμέριστη προσοχή του. Έχω την πεποίθηση, όμως, ότι ακόμα και οι μέτρια διαβασμένοι αναγνώστες θα δυσκολευτούν να εντρυφήσουν. Αυτό που επικρατεί κατά κράτος είναι οι καλογραμμένες σκηνές μάχης, οι οποίες είναι παρατεταμένες κι εντείνουν την αγωνία στους αναγνώστες. Το σενάριο, όμως, με εξαίρεση τις σκηνές του πολέμου, δεν κυλάει αβίαστα, αλλά αντιθέτως νιώθω ότι φλυαρεί χωρίς να λέει πολλά. Το φινάλε μάς επιφυλάσσει ένα καλό plot twist κι ολοκληρώνει την ιστορία με συγκινητικό τρόπο. Ας πούμε και δύο λόγια για το cast. Θετικό, βρήκα το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιούνται οι πρωτοκλασάτοι πρωταγωνιστές (τα δυνατά χαρτιά που βλέπουμε συνεχώς) της Marvel, με αποτέλεσμα να υπάρχει φρεσκάδα, ξεφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο από τα κλασικά. Υπάρχει επίσης μία πλειάδα χαρακτήρων και ηρώων, τους οποίους παραδέχομαι ότι δεν τους ήξερα όλους. Οι συγγραφείς, όμως, κατανοώντας ότι κι άλλοι αναγνώστες θα βρίσκονται στην θέση μου, μας βοηθάνε, βάζοντας (σε πολλά σημεία) το όνομα του κάθε χαρακτήρα δίπλα στην μορφή του. Ο Thanos δεν σταματάει να μας εντυπωσιάζει, ο οποίος στα “Infinities” φαίνεται κάπως μαλακός και ήπιος ορισμένες φορές, ενώ αντιθέτως εδώ επιβεβαιώνει τον τίτλο του τρελού τιτάνα. Σε μερικά σημεία της πλοκής, φέρεται σαν τον Hulk. Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να αναστηθεί (γιατί όχι? ), αλλά έπρεπε οπωσδήποτε να επανεμφανιστεί στο σύμπαν του Οίκου των Ιδεών. Επίσης, χάρηκα που είδα ξανά τον αξιολάτρευτο Ρόκετ Ρακούν, αλλά και τον Μπέτα Ρέι Μπιλ, τον οποίο είχα την χαρά να τον γνωρίσω στον τόμο του Thor. Εν κατακλείδι, είναι μια ιστορία που της έδωσα πόντους, παρασυρόμενος από τα εξαιρετικά “Infinities”, αλλά σίγουρα δεν την βάζω πάνω από αυτά. Θεωρώ πάντως ότι είναι από τις δουλειές που απευθύνεται σε ελίτ αναγνωστών και λιγότερο σε εκείνους που απλά αρέσκονται να διαβάζουν υπερηρωικά κόμικς. Διαβάστε την με δική σας ευθύνη! Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, το σχέδιο και τα εξώφυλλα αποτελούν το δυνατό σημείο του τόμου. Μιλάμε για μία πανέμορφη απόδοση, με τους χαρακτήρες να έχουν ολοζώντανες κινήσεις και μεγάλη πλαστικότητα. Πραγματικά απόλαυσα την πλειοψηφία των καρέ, ενώ υπάρχουν κι αρκετά τα οποία με κράτησαν περισσότερο στην σελίδα, να τα θαυμάζω. Δυνατός ήταν κι ο χρωματισμός, με εντυπωσιακή απόδοση του αχανούς διαστήματος, αλλά και των στολών των χαρακτήρων. Σαν συνοδευτικό υλικό πριν την έναρξη, θα βρούμε ένα εμπεριστατωμένο editorial του Lupoi και την καθιερωμένη σελίδα με τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτή την ιστορία. Στο τέλος του τόμου θα βρούμε μια συνέντευξη των σεναριογράφων, καθώς και μερικά προσχέδια με μολύβι κάποιων από τους χαρακτήρες της υπόθεσης.

Από ποιο κατάστημα είναι αυτή η βιβλιοθήκη άραγε;

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο της δεύτερης έκδοσης αντικαταστάθηκαν σε μεγαλύτερη ανάλυση.

Το 1981 ο Mordillo δημιούργησε ένα θεματικό άλμπουμ με επίκεντρο τον βασιλιά των σπορ, το ποδόσφαιρο. Ένα χρόνο αργότερα βρήκε το δρόμο του και προς το Ελληνικό κοινό, πιθανόν με αφορμή και το επικείμενο Μουντιάλ της Ισπανίας. Προσπάθησα να βρω στο internet περισσότερα στοιχεία για τις εκδόσεις Σέντρα που τύπωσαν το συγκεκριμένο κόμικ, αλλά δεν βρήκα κάτι για την εκδοτική ή άλλα βιβλία από αυτές τις εκδόσεις. Να έχει πάψει πλέον να υφίσταται ως εκδοτική, ή να δημιουργήθηκε μόνο για την εκτύπωση αυτού του βιβλίου; Δεν γνωρίζω. Πάντως πρόκειται για πολύ επαγγελματική δουλειά υψηλών προδιαγραφών, με άριστη εκτύπωση των σελίδων σε καλής ποιότητας χαρτί και καλό δέσιμο, σε ένα άλμπουμ μεγάλου μεγέθους με σκληρό εξώφυλλο. Ο Πελέ μάλιστα γράφει μια μικρή εισαγωγή στο βιβλίο. Να πρόκειται άραγε για τη μοναδική κίνηση της ζωής του που δεν υπήρξε ανταμοιβή από κάποιον χορηγό; (αν και όταν μιλάμε για Πελέ τίποτα δεν αποκλείεται)... Αφιέρωμα στο δημιουργό

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο αντικαταστάθηκαν με μεγαλύτερης ανάλυσης.

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο αντικαταστάθηκαν με μεγαλύτερης ανάλυσης.

Αντικαταστάθηκε το εξώφυλλο του τεύχους #01 με μεγαλύτερης ανάλυσης και προστέθηκε και το οπισθόφυλλό του.

Αντικαταστάθηκαν τα εξώφυλλα και τα οπισθόφυλλα των τευχών #01 - #07, με μεγαλύτερης ανάλυσης.

Έτσι πως το διάβασα από την ειδοποίηση νόμιζα επανέκδοση τευχών σε έντυπη μορφή από κάποια εκδοτική Ενδιαφέρον ακούγεται πάντως .

Θα το πιστέψω μόνο όταν τα παραλάβει κάποιος συνδρομητής...

Στο https://radshop.gr/69-marvel οι τόμοι 8 (Thor 2), 9 (Fantastic Four 4) και 10 (Avengers 1) φαίνονται διαθέσιμοι για παραγγελία. Λογικά ήρθε μεγάλη παρτίδα τόμων από τα Βαλκάνια.

Δεν βοηθάει και το ιλουστρασιόν χαρτί. Προσωπικά προτιμώ το ματ...

Κοίτα να δεις που υπάρχει ακόμα στοκ... Εν τω μεταξύ, πάνε και κολλάνε το banner, πάνω στα εξώφυλλα ρε φίλε... Επίσης, άκυρο DVD, μέσα στο παιδικό πακέτο!!!

Μια διαπίστωση, το καινούριο "Κόρτο Μαλτέζε Ο Μαύρος Ωκεανός" είναι 1 εκατοστό στο μήκος και 1 εκατοστό στο πλάτος μικρότερο από όλα τα άλλα "Κόρτο Μαλτέζε" της εκδοτικής. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να γίνεται λόγου κόστους, αλλά κάτι παρόμοιο έγινε και με το "Blacksad" και μετά το αλλάξανε. Βέβαια μπορεί να βγαίνει σε αυτό το μέγεθος επειδή δεν είναι κλασικός "Κόρτο Μαλτέζε". Για εμένα κακώς, ανομοιομορφία.

Εξωφυλλα τευχους 68 β εκδοσης (02.2003) Μεταφέρθηκαν στη βάση

Δεν είναι μεγάλη στιγμή μόνο για την εφημερίδα μας που έρχεται το «Rolling Stone» στην Ελλάδα και θα βγαίνει με την «Εφ.Συν.» κάθε τελευταίο Σάββατο του μήνα· είναι μεγάλη στιγμή για όλους εμάς που ασχολούμαστε με τη μουσική, τους μουσικόφιλους. Όχι μόνο γιατί θα μιλάει ελληνικά ένα μεγάλο, ξένο, μουσικό περιοδικό αλλά κι επειδή επιτέλους ανοίγει ξανά η αγορά του μουσικού Τύπου. Αλλάζουν οι εποχές, το καταλαβαίνω· δεν είναι όπως παλιά. Δεν γίνεται η αγορά των περιοδικών να είναι ανθηρή όπως κατά το παρελθόν. Σημεία των καιρών. Πάντοτε είχαμε μουσικά περιοδικά. Και μάλιστα, μερικά ήταν πολύ καλά. Όπως το «Ποπ & Ροκ» που στήθηκε από τους Γιάννη Πετρίδη, Κώστα Ζουγρή και Βάσο Τσιμιδόπουλο. «Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε το 1978 και κάλυπτε τη διεθνή και εγχώρια μουσική πραγματικότητα», ενώ η κυκλοφορία του, μετά από πολλές αλλαγές, σταμάτησε το 2010. Προσωπικά το θεωρώ, στην πρώτη του φάση, ως το πιο πλήρες μουσικό περιοδικό που κυκλοφόρησε στη χώρα μας. Απέναντι από το «Ποπ & Ροκ» υπήρχε ο «ΗΧΟΣ & Hi-Fi» που ήταν πιο ελιτίστικος στα ακούσματά του ενώ περιείχε και πολλά τεχνικά θέματα. «Ο “Ήχος & hi-fi” ήταν το πρώτο μουσικό περιοδικό στα 70s, με πρώτο τεύχος κυκλοφορίας τον Απρίλιο του 1973. Ένα τολμηρό και ταυτόχρονα πρωτοποριακό στην εποχή του εγχείρημα του Κώστα Καββαθά», γράφει σε μια παρουσίαση του περιοδικού ο δημοσιογράφος Γιάννης Αλεξίου. Σε μια μορφή βγαίνει ακόμα, όπως και το σύγχρονο «Yellow Box» που αποτελεί κάτι αντίστοιχο με τον «Ήχο» σε ύφος και στιλ: «Η πολυτελής έκδοση του “Yellow Box” έρχεται να καλύψει το κενό στον χώρο του ήχου και της εικόνας με μια περιοδική έκδοση υψηλής αισθητικής και ποιότητας. Πολλά reviews συστημάτων ήχου και εικόνας, αποκλειστικές συνεντεύξεις, αφιερώματα, κριτικές δίσκων μουσικής, ταινίες, σειρές, βιβλία!» αναφέρει στην παρουσίασή του. Εμβληματικό μουσικό περιοδικό ήταν και το «Jazz & Τζαζ». Ξεκίνησε το 1994 και έκλεισε το 2013, 20 χρόνια και 3 μήνες κυκλοφορίας. «Η ιστορία τελείωσε αλλά έμειναν 222 τεύχη, πηγή γνώσης και μουσικό ντοκουμέντο μιας εποχής», έγραφε ένας βασικός συνεργάτης του περιοδικού, ο Κορνήλιος Διαμαντόπουλος. «Συνεκτικό στοιχείο ανάμεσα στους φίλους της τζαζ, υπάρχει και ξεχωρίζει ένα περιοδικό: Το “Jazz & Τζαζ”, του Γιώργου Χαρωνίτη», σημείωνε και το «ΒΗΜΑ». Δεν ξέρω πόσοι θυμούνται το «ΟΖ» τού, «πού είσαι νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος», Αντώνη Πανούτσου. Ήταν μουσική εφημερίδα, δεκαπενθήμερη. «Το είχαμε εκδώσει το 1991, αν θυμάμαι καλά, μαζί με τους Άλκη Στεφάνου και Ανδρέα Γιαννακουλόπουλο. Είπαμε να βγάλουμε ένα μουσικό περιοδικό, το οποίο ήταν συμπαθητική έκδοση, αλλά πήγε άπατο. Κυκλοφορούσε τρία-τέσσερα χρόνια», έλεγε ο δημιουργός του στο Rocking.gr. Εξαιρετική προσπάθεια που θύμιζε το εγγλέζικο Mojo ήταν το «Zoo» του Νίκου Πετρουλάκη. Έβγαλε 21 τεύχη, από το 1997 έως και το 2001. Στην αρχή ήταν ένθετο στο «Ποπ & Ροκ», μετά κυκλοφόρησε αυτόνομο ως διμηνιαίο και τελικά έγινε μηνιαίο. Μία από τις σοβαρές προσπάθειες των τελευταίων χρόνων ήταν το «Sonik» από τις εκδόσεις ΟΞΥ. Κυκλοφόρησε το 2004 και κρατήθηκε δυνατό και ακμαίο για περισσότερο από 10 χρόνια. «Επιχειρήσαμε να κάνουμε κάτι που πιστεύαμε ότι θα διαφέρει· περιοδικό που πραγματεύεται κυρίως την ξένη μουσική αλλά και τάσεις της ελληνικής πραγματικότητας στηρίζοντας την εγχώρια αγγλόφωνη σκηνή», έλεγε τότε ο εκδότης του Τάσος Βογιατζής. Στον χώρο του heavy metal δύο ήταν τα περιοδικά που ξεχώρισαν, το «Metal Hammer» κατά κύριο λόγο, αλλά και το «Rock Hard» του Σάκη Φράγκου. Το «Metal Hammer» ξεκίνησε το 1984 και κυκλοφορεί ακόμα και σήμερα. Κάποια στιγμή βγήκε το «Metal Invader» στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και το «Rock On» που το 2005 μετονομάστηκε σε «Rock Hard». Στον χώρο της ποπ ξεχώριζε τη δεκαετία του ’80 το «Ποπ Κορν». Πρώτο τεύχος του, Μάιος του 1985, με εξώφυλλο τη Madonna και τιμή 100 δραχμές. Ιδού κι ένα από τα θέματά του: «Τι λένε οι djs της Αυτοκίνησης». Υπήρξαν και πολλοί ακόμα τίτλοι. Με πρώτο-πρώτο το περιοδικό «Μοντέρνοι Ρυθμοί». Ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1964, κράτησε μία εξαετία περίπου, και στο πρώτο τεύχος του είχε εξώφυλλο τον μεγάλο Johnny Hallyday. Και η «Μουσική» ήταν από τα ιστορικά μουσικά περιοδικά. Το «Audio» είχε πολύ καλό cd με τα καλύτερα τραγούδια του μήνα, το «Lemon» κάλυπτε τη rave κουλτούρα, το «Smash Hits» τα ποπ, ενώ «Vox», «Music Life» και «Voice» ήταν περισσότερο προς το ροκ. Να προσθέσω τέλος, τα «Μουσικό Εξπρές», «18» και «Τοπ & Στίχοι». ● Εννοείται πως δεν ξεχάσαμε τα μουσικά περιοδικά με την ελληνική μουσική, όπως ήταν το θρυλικό «Δίφωνο» ή ο σπουδαίος «Μετρονόμος» του Θανάση Συλιβού που κυκλοφορεί ακόμα και σήμερα, απλώς εδώ εστιάσαμε στο ξένο ρεπερτόριο. Και το σχετικό link...

Το βρηκα μετριο, η εικονογραφηση μου φανηκε υπερβολικα αφηρημενη για το ειδος. Εχει καποιες πολυ ενδιαφερουσες τεχνικες, δεν μου ταιριαξαν ομως με το υφος του κομικ. Το στορυ ενδιαφερον αλλα οχι κατι το πραγματικα εξαιρετικο, το ανεβαζει πολυ με τον τροπο που στηνει και εξελισσει τους χαρακτηρες. Δυσκολα θα θελησω να το ξαναδιαβασω και ακομα ποιο δυσκολα θα το συστησω σε καποιον σαν ενα πραγματικα καλο αστυνομικο κομικ