Αίθουσα Νικητών

Κάτι λίγα που αγόρασα αυτή τη βδομάδα. Υπήρχε και περίπτωση να πάω στο Public αυτό το σαββατοκύριακο και να πάρω και κάτι άλλο αλλά τελικά δε πήγα. Επίσης ανακάλυψα ένα βιβλιοπωλείο αρκετά κοντά στο σπίτι μου που έχει πολλές εκδόσεις της jemma, οπότε σίγουρα θα ξαναπεράσω απο εκεί κάποια στιγμή.

Λούκυ Λουκ 82: Η Γη της Επαγγελίας Συνεχίζοντας με την ανάγνωση κάποιων πιο πρόσφατων Λούκυ Λουκ, είπα να πιάσω τη Γη της Επαγγελίας. Σαν άλμπουμ θα μπορούσα να πω ότι ακολουθεί μια επιτυχημένη συνταγή, από τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του αφορά ένα ταξίδι που κάνει ο ήρωας μας μαζί με την οικογένεια ενός φίλου του που είναι Εβραίοι. Ουσιαστικά βλέπουμε τον Λούκυ να παραλαμβάνει την οικογένεια από το Σεντ Λούις και να κάνουν ένα αρκετά μεγάλο ταξίδι ως τη Μοντάνα, την ίδια ώρα που ο ίδιος πρέπει να συνηθίσει τις θρησκευτικές παραδόσεις και την καθημερινή ζωή των συντρόφων του. Όλα αυτά γίνονται ώστε οι ίδιοι ως μετανάστες να φτάσουν στη δική τους Γη της Επαγγελίας όπως αντίστοιχα έκαναν οι πρόγονοι τους. Σαν περιπέτεια έχει αρκετά αστεία όπως το κυνήγι από απατεώνες, την κατάληξη της σύγκρουσης με Ινδιάνους και το πέρασμα από ένα σαλούν με σκληρούς ντεσπεράντος. Χωρίς να είναι το Λούκυ Λουκ κόμικ που θα σου αλλαξει τη ζωή, έχει ενδιαφέροντες χαρακτήρες, έχει κάμποσα αστεία, προοικονομίες και αναφορές σε πιο σύγχρονα γεγονότα και μπορώ να πω ότι πέρασα μια χαρά διαβάζοντας το. Επόμενη στάση (ή άλμπουμ): Παρίσι.

Δώσε πόνο! Σειρά σου!!!

Από το περιεχόμενο του κόμικ, θα έλεγα " Το ασημένιο βέλος";

Στην 1η μεταγλώττιση που έγινε, για την VHS της Μπαλάντας των Ντάλτον στα μέσα του '80, ήταν άντρας (Νίκος Λυκομήτρος). Αντίστοιχα στην VHS του Κυνηγιού των Ντάλτον στα τέλη των 80s ήταν ο Σπύρος Μπιμπίλας. Στην σειρά που έδειχνε η ΕΡΤ στα 90s άρχισε να έχει γυναικεία φωνή (Ματίνα Καρρά) και έτσι συνέχισε και μέχρι τα μέσα του 2000 στις μεταγλωττίσεις του Alter/DVD Odeon & Modern Times με την Ντίνα Μιχαηλίδου. Το 2007 με την νέα ταινία "Τρελές Περιπέτειες στην Άγρια Δύση" επανέφεραν την αντρική φωνή (Νίκος Παπαδόπουλος).

Σπάνια ένα περιοδικό έχει σημαδέψει τόσο πολύ τις καρδιές και τις ψυχές των αναγνωστών του, όσο ο Μικρός Ήρως, που έγραφε ο Στέλιος Ανεμοδουράς από το 1953 έως και το 1968 με το ψευδώνυμο «Θάνος Αστρίτης» και διάνθισε με τα σκίτσα του ο Βύρων Απτόσογλου. Αυτό το περιοδικό των παιδικών μας αναμνήσεων, λοιπόν, ο Μικρός Ήρως μας, γιορτάζει φέτος εβδομήντα χρόνια ζωής και επιστρέφει σε μορφή ηχητικού βιβλίου με αφηγητή τον σπουδαίο ηθοποιό Ερρίκο Λίτση (Σπιρτόκουτο, Η Ψυχή στο Στόμα, Τσίου…, Τα Καλύτερά μας Χρόνια). Το πρώτο audiobook που θα είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα της bookvoice περιλαμβάνει τα τεύχη #1-4 του Μικρού Ήρωα και συγκεκριμένα: #1 Ελεύθερος Σκλάβος Ο Γιώργος Θαλάσσης είναι ένα ορφανό αγόρι, που ζει πουλώντας χαρουπόπιτες στη σκλαβωμένη Αθήνα του '43. Οι Γερμανοί σκοτώνουν μπροστά στα μάτια του έναν πατριώτη. Πάνω στο άψυχο κορμί, το δεκατριάχρονο αγόρι δίνει όρκο ότι θα πολεμήσει τους κατακτητές της πατρίδας του και πραγματοποιεί την πρώτη του αποστολή. #2 Ιπτάμενος Εκδικητής Το Παιδί-Φάντασμα κλέβει ένα γερμανικό αεροπλάνο και επιτίθεται σε φάλαγγα που κατευθυνόταν σε σημείο συνάντησης πατριωτών στην Κερατέα. Το αεροπλάνο, όμως, καταρρίπτεται και ο μικρός ήρωας τραυματίζεται σοβαρά. #3 Οι Τύραννοι Τρέμουν! Το Παιδί-Φάντασμα με τα κατορθώματά του αρχίζει να καθιερώνεται στη συνείδηση των κατακτητών σαν πραγματικό... Φάντασμα! Αφού πρώτα ελευθερώνει με τόλμη Έλληνα πατριώτη από τα χέρια των Γερμανών, κατόπιν διεισδύει με εντυπωσιακό τρόπο σε ιταλικό κολαστήριο και βοηθάει να αποδράσουν ο Κεραυνός και η Κατερίνα. #4 Θα Τουφεκισθής την Αυγή! Το Παιδί-Φάντασμα συλλαμβάνεται και πρόκειται να εκτελεστεί. Προηγουμένως, χάρη σε δικές του πληροφορίες, οι Σύμμαχοι καταστρέφουν στο Τατόι τον γερμανικό αεροπορικό στόλο που θα βομβάρδιζε την Αλεξάνδρεια. Το ηχητικό αυτό βιβλίο απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες! Τους νεότερους θα τους ταξιδέψει σαν ένα γλυκό παραμύθι, ενώ στους παλαιότερους θα ανασύρει όμορφες αναγνωστικές μνήμες της παιδικής τους ηλικίας! Σε κάθε περίπτωση εμείς ελπίζουμε ότι θα το απολαύσετε! Καλή ακρόαση! Περισσότερα κάνοντας κλικ στην πηγή, εδώ

Ωραίος! Έχεις βρει ήδη το μισό, οπότε πες και το υπόλοιπο!

Γυαλιστερές ποιοτικότατες σελίδες, για έκδοση Harmi Press μοιάζει.

@ constantinople Έτσι ακριβώς! @ germanicus Θέλω ανάλυση, καθώς είναι της εποχής μας! (Άσε που πρέπει να το'χω ξαναβάλει)...

Τι είναι αυτό; Θέλω δημιουργό, σειρά και περιοδικό( όποιος βρει και τεύχος θα πάρει διαδικτυακό κέρασμα)!

Βασικά δεν το βρήκες. Είπες 461. Αλλά δεν πειράζει, ορίστε το κέρασμα.

Φίλε @ Captain Cooper , σωστά και καθαρά ο φίλος @ archon βρηκε το περιοδικό και συνέχισε, αλλά και μένα μου χρωστάς το ηλεκτρονικό κέρασμα μιας και βρήκα το τεύχος!

Το γένος του άλμπουμ στις οriginal Γαλλικές ιστορίες είναι αρσενικό. Όμως όταν πρωτοδημοσιεύτηκε ο ΛΛ στην Ελλάδα ο εκδότης που τον ξεκίνησε ήθελε το άλογο θηλυκό. Έτσι όλοι μεγαλώσαμε με την Ντόλυ. Κάποια στιγμή στο άλμπουμ "Ωραία Προβενς" η φίλη μας άλλαξε φύλο και έγινε Ντολης όπως επιτάσσει και το πρωτότυπο. Φυσικά όπως καταλαβαίνεις για εσένα θα είναι ωραιότατα ο Ντολης αλλά για εμένα που μεγάλωσα με την Ντόλυ θα είναι πάντα η Ντόλυ.

Ασχέτως του ποιανού είναι το κόμικ (που εγώ από τα μη μαρβελικά είμαι άσχετος), βρε παιδιά την ομορφιά και τη ζεστασιά που έχουν τα χειρόγραφα κείμενα μέσα στα μπαλονάκια δεν μπορεί να την πλησιάσει καμιά ψηφιακή γραμματοσειρά...

Ιταλικό μου φαίνεται. Ντυλαν Ντογκ ίσως;

Τρικυμία εν κρανίω... Έχεις ακούσει ιαπωνικό voice acting και τι κραυγές και ψυχή βγάζουν για να πεις ότι δεν φτάνουν τους Ευρωπαίους; Και μετά συγκρίνεις κιόλας με τις συνήθως μέτριες αγγλικές μεταφορές; Για τις ελληνικές μεταγλωττίσεις δε θα σχολιάσω καν, πού είδες εσύ ότι γίνονται ονόματα οι Έλληνες και ότι μόνο εδώ δίνουμε σημασία στους μεταγλωττιστές και τους έχουμε ανάγει σε σελέμπριτις, όταν σε ελάχιστες παραγωγές αναφέρονται τα ονόματά τους και ζήτημα είναι να ξέρει ο μέσος θεατής ονόματα πέρα από Ακίνδυνος Γκίκας, Σπύρος Μπιμπίλας και τους γνωστούς τύπου Μπέζος-Αθερίδης κλπ που πιπιλάνε τα κανάλια σε κάθε υποτιθέμενο αφιέρωμα στη μεταγλώττιση, απορίας άξιο. Έξω υπάρχουν πάντα αναλυτικότατα credits που εδώ παραλείπονται συστηματικά. Το αν είναι οι χειρότερες στον κόσμο άποψή σου πάλι και δείχνει μόνο ότι δεν έχεις ψάξει καν να κάνεις μια στοιχειώδη σύγκριση και πορεύεσαι με μια προκατειλημμένη άποψη.

Φίλε μου οι Έλληνες εκδότες του Λούκυ Λουκ ήταν τόσο μπροστά από την εποχή τους που δημιούργησαν το πρώτο transgender άλογο! Και έτσι να το άφηναν δεν θα έτρεχε τίποτα. Θα ήταν και πιο politically correct ένα θηλυκό άλογο να την έπεφτε σε άλλο θηλυκό άλογο!

Μα και στις μεταγλωττίσεις νομίζω πιο παλιά, γυναίκα την έκανε τη φωνή.

ΤΟΜΟΣ FANTASTIC FOUR Νο.17 (και Νο.88 της συλλογής) Ας ρίξουμε μια ματιά και στον τελευταίο τόμο των 4Φ που θα κυκλοφορήσει από τη Radnet. Οι εικόνες των εκδόσεων RADNET είναι από τους Ιταλικούς τόμους. Fantastic Four Νο.73 Fantastic Four Νο.74 Fantastic Four Νο.75 ΚΛΑΣΣΙΚΟΙ ΥΠΕΡΗΡΩΕΣ - 2023 - 1η έκδοση στην Ελλάδα! Fantastic Four Νο.76 Fantastic Four Νο.77 ΚΛΑΣΣΙΚΟΙ ΥΠΕΡΗΡΩΕΣ - 2023 - 1η έκδοση στην Ελλάδα! Μεταξύ άλλων παίρνουμε και μια τελευταία δόση ΘΩΡ !!! Τον τόμο καταλαμβάνει μια ιστορία των Σίλβερ Σέρφερ και Γκάλακτους, μετά από την οποία μπορείτε χρονολογικά να διαβάσετε τον τόμο #96 της Hachette που περιέχει τα πρώτα αυτόνομα τεύχη των περιπετειών του Σίλβερ Σέρφερ. Τουλάχιστον πλησιάσαμε την εποχή 4Φ της Μαμούθ, όπου στα τεύχη #4 ως #20 του περιοδικού "4 Φανταστικοί" που έβγαζε τη δεκαετία του 1980 δημοσιεύθηκαν τα αμερικάνικα τεύχη 88-93, 95-97, 100, 102-103, 112-121. Μετά έκλεισε το περιοδικό 4Φ και οι ήρωες μετακόμισαν στο περιοδικό Χ-ΜΕΝ της Μαμούθ, με το τεύχος 122 να δημοσιεύεται στο Χ-ΜΕΝ #53 και τα #127-128 στα Χ-ΜΕΝ 55 & 58. Όμως τα Fantastic Four #127 ως 167 τα είχε δημοσιεύσει ο Καμπανάς τη δεκαετία του 1970 στα τεύχη #2 ως #43 του μεγάλου Σπάιντερμαν οπότε έγινε θέμα στη στήλη αλληλογραφίας του Χ-ΜΕΝ από αναγνώστες που είχαν ήδη αυτές τις ιστορίες και έτσι η έκδοση της Μαμούθ συνέχισε με τα Αμερικάνικα #168 ως 176 που δημοσιεύθηκαν στα Χ-ΜΕΝ 60, 63, 66, 69, 72, 75, 78, 81 & 83. (Από αυτά, τα τεύχη των Χ-ΜΕΝ και τα πρώτα τεύχη των 4Φ της Μαμούθ βρίσκονται σχετικά εύκολα και οικονομικά. Τα μεγάλα νούμερα των 4Φ βρίσκονται σχετικά δύσκολα αλλά και πάλι σε λογικές τιμές. Τα τεύχη Σκληρής Γενιάς όμως του Καμπανά (και ιδιαίτερα τα Σπάιντερμαν στα οποία είχαν την... ατυχία να μπουν οι 4Φ) βρίσκονται πολύ δύσκολα και σε τιμές απλησίαστες). Να αναφέρω εδώ τον τόμο FANTASTIC FOUR: ΟΙ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ - JOHN BYRNE που είχε βγάλει η ΟΞΥ το 2018 και περιέχει τα αμερικάνικα τεύχη 215-218 & 220-221 και ο οποίος συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όλους τους φίλους εδώ που τους άρεσαν οι τόμοι των 4Φ της Radnet! Και η Modern Times, μετά από μια ΣΕΙΡΑ Α΄ τευχών των 4Φ που βασιζόταν στα κινούμενα σχέδια και δεν έλεγε πολλά πράγματα, προχώρησε στη ΣΕΙΡΑ Β΄ το 1997 και δημοσίευσε τα 347-350 & 352-363, ενώ το 1999 στη νέα της σειρά ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ: Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ δημοσίευσε τα πρώτα 9 τεύχη του Vol.2 (ή 417-425) του Αμερικάνικου τίτλου. Τέλος στη συλλογή της Hachette, μπορείτε να βρείτε τα αμερικάνικα τεύχη 496-502 των 4Φ στον τόμο 12 και τα τεύχη 503-511 στον τόμο 34 και παρόλο που είναι πολύ προχωρημένα τα νούμερα, οι έχοντες πάρει τη βάση των 4Φ από την εδώ σειρά της Radnet θα μπορέσουν κι αυτά να τα παρακολουθήσουν...

Έρχεται νέο Κόρτο Μαλτέζε

Μου άρεσαν αρκετά τα δύο αυτά τεύχη, καθώς το ΒD στυλ τους μου ταιριάζει περισσότερο από αντίστοιχες αμερικανικές εκδόσεις. Θα αναζητήσω σίγουρα και τα 4 άλμπουμ της πρώτης έκδοσης.

Όχι. Δεν είναι ιταλικό!

Το πρώτο βιβλίο περιέχει μία μόνο ιστορία. Ο μικρός μου λατρεύει τα καρτούν Τομ & Τζέρυ, και διασκέδασε και με αυτό το βιβλίο. Κι εγώ δεν πέρασα άσχημα. Μεταφέρθηκε στην βάση.

Ο «Λάθος Ήρως» είναι ένα νέο κόμικς του Αδριανού Σταγγίδη, μάνγκα αισθητικής, που παρουσιάζει μια αποδομημένη εκδοχή του στερεοτυπικού αρρενωπού ήρωα. Τα μάνγκα, δηλαδή τα ιαπωνικά κόμικς, είναι αναμφίβολα το επιδραστικότερο είδος κόμικς των τελευταίων δεκαετιών με χιλιάδες αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Απόδειξη της επιρροής τους και στη χώρα μας είναι το φεστιβάλ AnimeCon: Run Thessaloniki που έλαβε χώρα την περασμένη Κυριακή στη συμπρωτεύουσα. Δεν κάνει εντύπωση λοιπόν η ύπαρξη μιας μερίδας Ελλήνων καλλιτεχνών που δημιουργούν τα δικά τους μάνγκα (αγγλόφωνα ή ελληνόφωνα) ή που βασίζουν κατά πολύ τα έργα τους στην ιαπωνική τεχνοτροπία. Ανάμεσα σε αυτούς τους δημιουργούς είναι και ο Αδριανός Σταγγίδης με το πρόσφατο κόμικς του «Λάθος Ήρως, Η Πριγκίπισσα και ο Εραστής» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Jemma Press. Ο Σταγγίδης, ο οποίος έχει αποδείξει στα προηγούμενα κόμικς-αυτοεκδόσεις του («ΚΑΤΑΝ», «Νερόκοτα: 10+1 Ιστορίες Αφροσύνης και Μωρίας») τις ικανότητές του στην κωμωδία και στο στιλ των μάνγκα, μπαίνει στον κόσμο των εκδοτικών με μια ασπρόμαυρη κωμική περιπέτεια 80 σελίδων. Ο (λάθος) ήρωας της ιστορίας είναι ο Τζίμις Καμάκης, ένας «επαγγελματίας ήρωας» από σόι, με ντύσιμο βγαλμένο από βιντεοταινία της δεκαετίας του ‘80, κούρεμα πομπαντούρ και παχύ μουστάκι. Φτάνοντας προσκεκλημένος σε ένα χωριό, ο δήμαρχος του αναθέτει την αποστολή του: τη διάσωση της Ροσελίας, κόρης του πλούσιου Εσμεράλδου φον Γουέλινγκτον, που έπεσε θύμα απαγωγής. Ο πρωταγωνιστής πέφτει με τα μούτρα στην αποστολή η οποία όμως του επιφυλάσσει μόνο εμπόδια και ανατροπές, με πρώτη και καλύτερη την ταυτότητα του απαγωγέα της Ροσελίας, ενός γιγάντιου ανίκητου δράκου. Η ιστορία είναι γεμάτη σουρεαλισμό, χιούμορ και ανατροπές – κατ’ αρχάς ο ίδιος ο χαρακτήρας του ήρωα: στιλάτος, αλαζόνας, φλερτάρει συνεχώς όποια γυναίκα βλέπει μπροστά του (χωρίς καμία ανταπόκριση), ενώ μιλώντας πετά ακατάσχετα αρχαιοελληνικές φράσεις. Ο Τζίμις ζει στον δικό του κόσμο στον οποίο είναι ο απόλυτος ήρωας-άντρας και όλες οι γυναίκες κρέμονται από τα στιβαρά του μπράτσα. Μα στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα επιδειξιομανές αρσενικό που έγινε ήρωας για… τα γκομενάκια, ο τύπος άντρα που ο σοφός λαός έχει βαφτίσει με τον νεολογισμό «κάγκουρας». Πρόκειται όμως για ανατροπή ή για την προαιώνια αλήθεια; Όπως ρωτά και η γραμματέας τον δήμαρχο του χωριού, «Πότε γίνανε τόσο μαλάκες οι ήρωες, ρε δήμαρχε;», για να πάρει την απάντηση: «Πάντα έτσι είναι, Κούλα, αλλά τους έχουμε ανάγκη…». Ο Σταγγίδης μέσα σε 80 σελίδες φτιάχνει μια παρωδία του στερεοτυπικού αρρενωπού ήρωα με αναφορές, φυσικά, στον Έλληνα «άντρα παλαιάς κοπής». Ταυτόχρονα, ο «Λάθος Ήρως» είναι μια μάνγκα παρωδία των ίδιων των μάνγκα και συγκεκριμένα των shonen, της κατηγορίας που προορίζονται για αγόρια, που θρύβουν ακόμα και σήμερα με τα στερεότυπα των μάτσο ανδρών ηρώων που σώζουν ολόκληρους κόσμους. Το σχέδιό του είναι καθαρό μάνγκα, σχεδιασμένο με μελάνι και πινέλο και τονικές διαβαθμίσεις του γκρι με κουκκίδες (halftones). Είναι γεμάτο γελοιογραφικές φιγούρες αλλά και έντονες ολοσέλιδες και δισέλιδες σκηνές δράσης που ρίχνουν κατευθείαν τον αναγνώστη στην άγρια μάχη του φινάλε. Ο «Λάθος Ήρως» είναι ένα διασκεδαστικό ανάγνωσμα που διαβάζεται απνευστί, μια περιπέτεια γεμάτη χιούμορ και δράση που βάζει τους ήρωες, τους δράκους και τις δεσποσύνες σε μια αναπάντεχη, αποδομημένη θέση. ♦ Το κόμικς «Λάθος Ήρως» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Jemma Press. Και το σχετικό link...

Μετά από απουσία τεσσάρων ετών, η Κυπριακή Comic Con επιστρέφει στη Λευκωσία και προσελκύει χιλιάδες φίλους/ες της ποπ κουλτούρας από Κύπρο και Ελλάδα. Ξεκίνησε σήμερα στη Λευκωσία η Κυπριακή Comic Con, η μεγάλη γιορτή των κόμικς και της ποπ κουλτούρας στην Κύπρο. Η Cyprus Comic Con, μετά από διακοπή τεσσάρων ετών, επιστρέφει δυναμικά το διήμερο 7 και 8 Οκτωβρίου στην Κρατική Έκθεση Λευκωσίας, δίνοντας την ευκαιρία σε χιλιάδες φίλους και φίλες της 9ης Τέχνης να συναντήσουν σπουδαίους καλλιτέχνες, να αγοράσουν δώρα και προϊόντα και να παρακολουθήσουν μια σειρά από άκρως ενδιαφέροντα events. Στη φετινή Έκθεση αναμένεται να δώσουν το «παρών» δημιουργοί κόμικς, μουσικοί, ηθοποιοί από το Χόλιγουντ και καλλιτέχνες από ολόκληρο το φάσμα της ποπ κουλτούρας, καλύπτοντας τα γούστα και των πιο απαιτητικών. Στην καρδιά της διοργάνωσης βρίσκεται βέβαια το Artists Alley, το οποίο απαρτίζεται από 86 καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες (δημιουργούς κόμικς, εικονογράφους κ.ο.κ.) από την Κύπρο, αλλά και από την Ελλάδα. Οι επισκέπτες του φεστιβάλ θα μπορούν να τους γνωρίσουν από κοντά και να προμηθευτούν τις δουλειές τους, από κομιξάκια και εκτυπώσεις έργων τους μέχρι κονκάρδες και αυτοκόλλητα. Θα μπορούν επίσης να παρακολουθήσουν το κινηματογραφικό φεστιβάλ, το οποίο θα «τρέχει» παράλληλα καθ’ όλη τη διάρκεια του διημέρου με ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, anime, ντοκιμαντέρ κ.ά. Ενώ οι κομικσόφιλοι όλων των ηλικιών θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε εργαστήρια, να δουν την παρέλαση του Cosplay και να ψωνίσουν μοναδικά προϊόντα από καταστήματα που θα βρίσκονται στον χώρο. Ferran Rodriguez Ειδικοί προσκεκλημένοι από το εξωτερικό θα δώσουν και εκείνοι το «παρών», απαντώντας σε ερωτήσεις του κοινού και δίνοντας αυτόγραφα. Μεταξύ αυτών ο Βρετανός Brian Muir, ένας από τους πιο σεβαστούς γλύπτες της κινηματογραφικής βιομηχανίας, με συνεισφορά σε ταινίες όπως Star Wars, Alien, Harry Potter, Guardians of the Galaxy, Thor κ.λ.π. ‘Η ο Ισπανός Ferran Rodriguez, φημισμένος σχεδιαστής ο οποίος στο παρελθόν έχει εργαστεί πάνω στον Sonic και τα Angry Birds, καθώς και με εταιρείες όπως η Disney, η Dreamworks, το Nickelodeon κ.ά. Εχουν προσκληθεί επίσης, μεταξύ άλλων, οι ηθοποιoί του Game of Thrones Miltos Yerolemou και Tom Vlaschiha, ο ηθοποιός των ταινιών Deadpool Stefan Kapičić και η cosplayer Horo Von Kaida. ♦ Cyprus Comic Con Πού: Κρατική Έκθεση Λευκωσίας Πότε: 7 και 8 Οκτωβρίου 2023 (10.00-24.00) Είσοδος: 10€ μονοήμερα / 15€ διήμερα – Δωρεάν είσοδος σε μικρά παιδιά και Cosplayers Για αγορά εισιτηρίων και περισσότερες πληροφορίες: www.cypruscomiccon.org Και το σχετικό link...

Χμ, anime. Κάπως υπερεκτιμημένα. Ένα πρόβλημα που έχουν είναι οι δυνατότητες των ηθοποιών τους. Δεν έχουν σε καμιά περίπτωση τη γκάμα των ευρωπαίων. Η φυσική τους γλώσσα έχει γκάμα όπως έχουν όλες οι γλώσσς, και μάλιστα ιδιαίτερα ευαίσθητη, αλλά οι ερμηνείες περιέργως έχουν μόνο 3 επίπεδα. Υπερισχυρό επιβλητικό και άγριο, ουδέτερο, και παραιτημένο σε επίπεδο καρπαζοεισπράκτορα που κλαίγεται πεσμένος στα γόνατα. Όποια και να είναι η σχέση των χαρακτήρων και η κατάσταση, εκεί καταλήγει, και στις ταινίες και στα anime. Πολύ φτωχό για τα δυτικά πρότυπα. Δεν ξέρω αν φταίει το παρελθόν ή η εκπαίδευση, αλλά η διακύμανση της φυσικής γλώσσας έχει μεγεθυνθεί σε περίεργο επίπεδο ακόμα και σε πολύ καλές ταινίες και η ακρίβεια έχει χαθεί. Δεύτερο είναι το marketing. Επειδή έπεσε πολύ χρήμα όταν τα είδαν οι αμερικάνοι ως καλή πηγή εσόδων, ιδίως κάποια στούντιο (μη λέμε ονόματα), οι κακές κριτικές μηδενίστηκαν στους επαγγελματίες κριτικούς, και όλα θεωρούνται αυτόματα αριστουργήματα. Το να γίνεται αυτό επειδή μια ταινία έχει μια προέλευση είναι απίστευτα ανόητο και ενοχλητικό. Τρίτο είναι η μεταγλώττιση. Η μεταγλώττιση σπάνια είναι καλή στα συγκεκριμένα, κι αυτό ισχύει σε αρκετές γλώσσες. Η αγγλική είναι με διαφορά η καλύτερη μεταφορά κατά γενική ομολογία. Δεν είναι ανάγκη να ξέρεις τη γλώσσα για να το καταλάβεις. Ο σωστός δρόμος θα ήταν η μείωση της δυναμικής, μια και η κουλτούρα της υποκριτικής είναι διαφορετική εδώ, αλλά δεν τον ακολουθούν σχεδόν σε καμιά χώρα. Τέταρτο πρόβλημα είναι ειδικά η ελληνική μεταγλώττιση. Γενικά, όσο λιγότερη μεταγλώττιση και περισσότερο υπότιτλο έχει μια χώρα τόσο χειρότερη είνα ιη μεταγλώττιση και καλύτερος ο υποτιτλισμός. Ο υποτιτλισμός στην Ελλάδα είναι πρωταθλητισμός σε όλα τα επίπεδα, απ' το περιεχόμενο μέχρι το χρονισμό. Δεν τον ακουμπάει καμιά χώρα αν και γίνεται σε άθλιες συνθήκες πίεσης και για ελάχιστα χρήματα. Αυτά που ξέρει ο Έλληνας που υποτιτλίζει ένα χρόνο δεν τα ξέρει αυτός που υποτιτλίζει μεγάλες ταινίες για ακριβές εκδόσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις άλλες χώρες. Η ελληνική μεταγλώττιση μπορεί να είναι και η χειρότερη στον κόσμο αν και δεν έχω ακούσει αρκετές γλώσσες ώστε να είμαι απολυτα σίγουρος. Οι ηθοποιοί της μεταγλώττισης έχουν ένα ή δύο άθλια υπερβολικά κλισέ ο καθένας που χρησιμοποιούν στα πάντα και ένα γενικό ψεύτικο χρωματισμό σε όλες τις δουλειές τους. Αυτός μπορεί να είναι κάτι εντελώς απίθανο, πχ μόνιμος επιθανάτιος ρόγχος, φωνήματα μετά από ορμονική θεραπεία ετών σε πειραματικό εργαστήριο, μόνιμη υστερία, ήχοι έμεσης με ομιλία από πάνω κλπ, Πιο υπερεκτιμημένη κατηγορία απ' τους έλληνες της μεταγλώττισης δεν υπάρχει. Εξαιρετικά κακοί στην απόδοση του χαρακτήρα και πολύ κάτω ακόμα ακόμα κι απ το επαρκές της ανάγνωσης σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά ο κόσμος τούς θεωρεί σπουδαίους. Οι περισσότερο δεν καταφέρνουν ούτε την έμφαση να βρουν στο κείμενο. Είμαστε η μόνη χώρα ίσως στον κόσμο που πιπίλιζε το ονοματεπώνυμα των ηθοποιών της μεταγλώττισης ως διαφήμιση στα αυτιά μικρών παιδιών μετά τα επεισόδια, κι έτσι έφτιαξαν όνομα πολλοί, τη στιγμή που ικανότατοι ηθοποιοί είναι άγνωστοι. Στις άλλες χώρες βλέπουμε γραμμένο για λίγο το όνομα του ερμηνευτή σε σειρές που έφτιαξε την αυθεντική ερμηνεία του χαρακτήρα ο ηθοποιός. Αυτούς δεν τους ξέρουμε, ακόμα κι αν μιλάμε για διάσημους χαρακτήρες με 20 χρόνια στην τηλεόραση. Τον κάθε τυχαίο που έκανε την ελληνική έκδοση της φωνής άρπα κόλλα τον έχουμε κάνει σελέμπριτι. Και το κύκλωμα της μεταγλώττισης έχει πρόβλημα. Λίγο πολύ μονοπωλιακό φαίνεται επειδή ή αγορά ήταν μικρή. Ακόμα και οι τεχνικοί που έκαναν όνομα στο χώρο μού ακούγονται άσχετοι με τον ήχο όταν μιλάνε για το θέμα. Ελληνικές καταστάσεις. Και η μυθολογία που καλλιεργούν στους αδαείς και τα ψεύδη και ανοησίες που λένε όσοι ανήκουν στο χώρο για τη μεταγλώττιση στις άλλες χώρες για να εξυψώσουν τον εαυτό τους και τη δουλειά, ξεπερνούν πολύ τα όρια του γελοίου. Εδώ πάει το ήτανε στραβό το κλήμα. Καλύτερα στην αρχική γλώσσα με υπότιτλο πάντως.

Έσκασαν μύτη και οι Epic Collections του μήνα. Αρκετά ωραία πραγματάκια.

«Οι σκιτσογράφοι και όλοι αυτοί που καλλιέργησαν το τάλαντο που τους έδωσε ο Θεός για να ταΐζουν με παραμύθια τους έφηβους της Ελλάδας, θα δώσουν μια μέρα λόγο στον Θεό για τις πράξεις τους»… «Δεν υπήρχαν τόσοι όμορφοι βίοι αγίων όπως της αγίας Παρασκευής, της αγίας Αικατερίνης, να προβληθούν στα κορίτσια της Ελλάδας με έναν ελκυστικό τρόπο, και έπρεπε οι αυριανές μητέρες της Ελλάδας να τρέφονται με τις ανοησίες της «Μανίνας» και της «Κατερίνας» και σήμερα με τις φαντασίες της Barbie;». Τα παραπάνω (κι άλλα πολλά) δεν προέρχονται από κάποιο σατιρικό σάιτ όπως το «Κουλούρι», αλλά από άρθρο εκπαιδευτικού από τα Γιαννιτσά. Το θέμα δεν είναι ότι ο θρησκόληπτος εθνικόφρων εκπαιδευτικός με τον μουχλιασμένο λόγο έχει να πιάσει στα χέρια του κόμικς εδώ και μισό αιώνα. Το πρόβλημα είναι ότι το εν λόγω άρθρο με τον τίτλο «Η μεγάλη παγίδα των κόμικς για τα Ελληνόπουλα» αναδημοσιεύτηκε στο alfavita.gr, τον σημαντικότερο ιστότοπο για θέματα εκπαίδευσης. Για να κατέβει έπειτα από 24 ώρες, έχοντας φάει ανελέητο κράξιμο. Αυτό μας έλειπε, 70 χρόνια μετά την κυκλοφορία του «Seduction of the Innocent» του Γερμανοαμερικανού ψυχιάτρου Fredric Wertham, να δούμε και στην Ελλάδα υπερσυντηρητικές καμπάνιες αντι-κόμικς υστερίας όπως στις μακαρθικές ΗΠΑ της δεκαετίας του ‘50. ⇒ Χαιρόμασταν στο προηγούμενο τεύχος για τους πολλούς υποψήφιους και υποψήφιες από τον χώρο των κόμικς στις αυριανές δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Και απ’ τη χαρά μας μάς διέφυγε ο Θανάσης Καραμπάλιος, δημιουργός της σειράς «1800» και πολλών επιτυχημένων κόμικς ακόμη των τελευταίων ετών. Ο Θανάσης κατεβαίνει υποψήφιος στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, στην Π.Ε. Λάρισας, με τον συνδυασμό «Λαϊκή Συσπείρωση» του Αναστάσιου Τσιαπλέ. Το Καρέ Καρέ τού εύχεται καλή επιτυχία! Και το σχετικό link...

Oι υπερήρωες που πρωταγωνιστούν στα κόμικς είναι αμέτρητοι. Οι δήμαρχοι ελάχιστοι. Υπερήρωας και ταυτόχρονα εν ενεργεία δήμαρχος της Νέας Υόρκης, όμως, υπήρξε μόνο ένας. Με το «επαγγελματικό» όνομα The Great Machine, κατά κόσμον Mitchell Hundred, ο παράξενος υπερήρωας των Brian Vaughan και Τony Harris, που μπορούσε να ελέγχει με τον νου του τις μηχανές, πρωταγωνίστησε στη σειρά Ex Machina της DC / Wildstorm για 50 ολόκληρα τεύχη από το 2004 ως το 2010. Αν και το concept παραπέμπει σε χιουμοριστική σειρά με επίκεντρο τις γκάφες ενός πολιτικού και τις αντιφάσεις που γεννά η διπλή ταυτότητά του, το Εx Machina ήταν μια δραματική σειρά για ενήλικο κοινό, πλούσια σε πολιτικό και κοινωνικό σχολιασμό. Έννοιες όπως η κοινωνική υπευθυνότητα, η στράτευση σε κάποιον σκοπό, ο πραγματισμός κόντρα στον ιδεαλισμό, ο ρόλος της τέχνης, ο ρατσισμός κ.ά. ήταν τα κύρια θέματα της σειράς μέσα από τα μάτια ενός πρώην πολιτικού μηχανικού που μετά από ένα ατύχημα στη γέφυρα του Μπρούκλιν και την έκθεσή του στην έκρηξη μιας άγνωστης προέλευσης βόμβας αποφασίζει να θέσει τον εαυτό του και τις ικανότητές του στη διάθεση του κοινωνικού συνόλου, να γίνει πολιτικός και να αλλάξει τα πράγματα «από τα μέσα». Μια από τις πρώτες επικίνδυνες καταστάσεις που καλείται να διαχειριστεί ο δήμαρχος-υπερήρωας έρχεται στο δεύτερο κιόλας τεύχος της σειράς, όταν ειδοποιείται να μεταβεί στο Μουσείο Τεχνών του Μπρούκλιν, το οποίο λειτουργεί υπό την ευθύνη του Δήμου της Νέας Υόρκης, για να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Μια νεαρή λευκή καλλιτέχνις έχει υποβάλει ένα αμφιλεγόμενο έργο της για τα εγκαίνια μιας μεγάλης και πολυδιαφημισμένης έκθεσης. Οι υπεύθυνοι του Μουσείου είναι προβληματισμένοι και ο Great Machine πρέπει να παρέμβει. Και τι δείχνει το έργο; Ένα τεράστιο πορτρέτο του Αβραάμ Λίνκολν με τη λέξη «Nigger» γραμμένη με τεράστια γράμματα πάνω του. Πρέπει να εκτεθεί το έργο; Ποιοι θα ξεσηκωθούν όταν το δουν; Πώς θα αντιδράσουν οι ακροδεξιοί που θα νιώσουν ότι προσβάλλονται οι παραδόσεις του έθνους; Και πώς οι Αφροαμερικανοί και οι οπαδοί της πολιτικής ορθότητας λόγω της λέξης «nigger»; Και κάπου τότε ο υπερήρωας-δήμαρχος θα συνειδητοποιήσει ότι τέτοια ζητήματα είναι πιο δύσκολα από την εξόντωση σχιζοφρενών δολοφόνων και αιμοσταγών τρομοκρατών. Και το σχετικό link...

Έβαλα τον εγκέφαλο στον πάγο γιατί τον στραμπούληξα βλέποντας το S2E1.

Το πέμπτο είχε μεγάλα λάθη στο σχεδιασμό των δύο συντρόφων του Indiana. Ο σκοπός του σχεδιασμού είναι το ηθικό τους πρόβλημα να μείνει στα όρια της φιλαργυρίας και της κατεργαριάς όπως είναι το σωστό στην κωμωδία της περιπέτειας, αλλά το πήγαν πολύ πιο μακριά και πέρασαν και οι δύο το όριο της κακίας κατ' επανάληψη. Υπερβολικά μεγάλη άγνοια του θέματος για ανθρώπους που δουλεύουν σε μεγάλο franchise. Υποβάθμισαν μια ταινία για μια αναγνώριση και μια σαχλαμάρα που θα ταίριαζε μόνο σε παραμύθι. Αυτά τα προβλήματα τα αισθάνεται το κοινό.

@ natsos , @ archon , σταματήστε να παίζετε μεταξύ σας!!!

Αυτό είναι! Τον αλγόριθμο μου μέσα Εννοείται πλακίτσα. @ archon ξαναβάζεις!

https://weirditaly.com/2023/03/28/tuffolino-the-alter-ego-of-mickey-mouse-from-fascist-italy/ Ομολογώ οτι δεν το ήξερα... Έγραψα στο Google, "CLARA ITALIAN COMIC"...

Τι ειναι αυτό; Νομίζω πως κάποιοι από εσάς θα το ξέρετε ήδη αλλά σας δίνω την ευκαιρία να το θυμηθείτε

Τόσο καιρό που διαβάζω ΛΛ απορρω αν το άλογο του είναι αρσενικό ή θηλυκό! Μάλιστα στο Ο.Κ Κόραλ την πέφτει κιόλας

Δυνατός!!!! Βαζίς!

Είναι το περιοδικό Μποζο τεύχος 20

Ποιος είναι ο κύριος? Μήπως κανένας συγγενής του αλόγου του ΛΛ ΤΗΣ ΝΤΟΛΥΣ????

Ποιό περιοδικό κρύβεται, κάτω από αυτά τα δύο τευχάκια;

Άλλο ένα

@ Laz33 ένα από τα πράγματα που μου την έχουν καραβιδώσει είναι το πόσο χαμογελαστά είναι τα σχέδια. Ομολογώ πως δεν θυμάμαι καλά τα 2 προηγούμενα. Ίσως διότι μια που τα διάβασα, μια που τα απέρριψα. Και διότι ήταν μάπες και διότι τα έχω πάρει στην κράνα με τον Τρανσιταλογουατέβερ. Από την εποχή που το διαφήμιζαν και είχαν κάτι σκιτσάκια με το δίδυμο πάνω στο άρμα και κάτι χωρικούς να τους κοιτάζουν με ένα τελείως χαζοχαρούμενο χαμόγελο του στυλ διαφήμιση-όλοιπερνάμεσούπερ-γούτσουγούτσου-φερτεταπαιδιάσαςστοπαρκοδενδαγκωνουμε. Είναι τόσο απίστευτα εμπορικό προϊόν. Τόσο εμειςοιδυοφιλοιπουτρώμετοσταφυλιχαρωπαταδυομουχεριαταχτυπώ. Δεν έχω αρκετά εκφραστικά μέσα για να βγάλω τον εκνευρισμό από μέσα μου αυτό. όλοι στη σούβλα!

Αρχικά ενθουσιάστηκα για το 200σέλιδο Κόρτο αλλά από ότι βλέπω εδώ θα είναι παρόμοιο με τον τόμο "Ο Μάυρος Ωκεανός", που προσωπικά δε μου άρεσε και τόσο πολύ. Και πάλι όμως θα το πάρω, απλά για να έχω ολοκληρωμένη τη σειρά. Ίσως και να με εκπλήξει ευχάριστα. (Ελπίζω σε αυτό να παίζει μεγαλύτερο ρόλο ο Ρασπούτιν).

Κυκλοφορεί 10/10.. (από το fb της Μαμούθ )

Αν και δεν με τρελαίνει ότι έχω διαβάσει μέχρι τώρα από παιδί Πάνθηρα και γενικά το format των αγγλικών κόμιξ εκείνης της εποχής δεν με τρελαίνει, λογικά θα το πάρω ... Θα ήθελα να δω κάτι διαφορετικό πάντως από την εκδοτική... ελπίζω να τα πήγαν καλά το 23 και να δούμε όμορφα πράγματα και το 24 . Μερικές φορές σκέφτομαι πως τα πάνε από πλευράς πωλήσεων και πόσα άτομα αγοράζουν π.χ. Ζαγκόρ με 30 ευρώ , αλλά πραγματικά ελπίζω να τα πηγαίνουν καλά. Νιώθω ότι είναι η μόνη εκδοτική που έχει το φιλότιμο να προσπαθήσει, θα πειραματιστεί και θα προτείνει κάτι διαφορετικά στην αγορά. Προσωπικά το 23 αγόρασα σχεδόν ότι έχουν βγάλει μέχρι τώρα, οπότε θα συνεχίζω να στηρίζω εφόσον βλέπω την ίδια πρόθεση και εφόσον βέβαια έχω και την οικονομική δυνατότητα.

Super Vintage. Εγώ θα το τιμήσω αν και το ήθελα μεγαλύτερο σε σελίδες.

Εγώ μάλλον θα το παραλείψω. Έχω δει κάποια κομμάτια αυτής της σειράς στο Μπλεκ και μου φαίνεται εντελώς αδιάφορη, για να μη πω βαρετή.