Search the Community

Layout - Graphic Design: Ρόζα Φατσέα Ο Μίστερ ΝΟ (δημιούργημα του Guido Nollita/Sergio Bonelli), ο αντισυμβατικός ήρωας του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, εκεί που έκλεισε ο τίτλος του (με το 24ο τεύχος του Mister NO και οι… άλλοι) τώρα ανοίγει ένας άλλος, ας ελπίσουμε μακροβιότερος… Ο 3ος τίτλος λοιπόν των Bonelli-κών εκδόσεων βιβλιοπωλείου από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως έφτασε! Ο Μίστερ Νο με αυτή την έκδοση κάνει το ντεμπούτο του στα ελληνικά βιβλιοπωλεία, αν και στο περίπτερο έχει περάσει από 4 χρονικές περιόδους, όλες από τον εκδοτικό οίκο της οικογένειας Ανεμοδουρά. Η πρώτη (σε 2 περιόδους) έβγαλε 66 τεύχη, η δεύτερη ήταν με το περιοδικό Mister NO και οι… άλλοι [2015-2017] και έβγαλε 24 τεύχη και η τρίτη και πιο πρόσφατη στο περιοδικό Ζαγκόρ [2016-2018] που κυκλοφόρησε σε 10 τεύχη. Άρα ουσιαστικά, «Το Σπίτι του Σατανά» είναι η 101η έκδοση του ήρωα!!!!!! Το 1ο graphic novel είναι στις 124 σελίδες, με μεγάλο σχήμα 17×24. Το χαρτί είναι πολυτελείας και το εξώφυλλο είναι σκληρό. Απαρτίζεται από την 117 σελίδων ιστορία «Το Σπίτι Του Σατανά» και 3 σελίδες αφιερώματα. Η πρώτη στη σελίδα 2 μας δίνει πληροφορίες για τον ήρωα, ενώ στο δεύτερο αφιέρωμα στη σελίδα 4 μας μιλάει για τους δημιουργούς της ιστορίας, συγκεκριμένα τους Tiziano Sclavi και Bruno Marraffa. Στη σελίδα 122 υπάρχει και ένα 3ο αφιέρωμα (όπου στις υπόλοιπες 3 εκδόσεις Bonelli δεν είχε) αυτή τη φορά στο επερχόμενο Mister NO Revolution, η οποία έκδοση – remake – του χαρακτήρα θα κυκλοφορήσει στην Ιταλία αυτό τον Νοέμβριο, αλλά επιπλέον «συμπληρώνει» το αφιέρωμα της σελίδας 2. Στο οπισθόφυλλο δίνεται μία σύντομη εισαγωγή στον ήρωα μας και μερικές πληροφορίες για την περιεχόμενη ιστορία. Το κόμικς Το Σπίτι Του Σατανά, σε σενάριο Tiziano Sclavi και σχέδιο Bruno Marraffa, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα τεύχη #104 (σελ. 16-98) και #105 (σελ. 3-36) της Ιταλικής μηνιαίας τακτικής έκδοσης Mister NO, την 1η Ιανουαρίου και την 1η Φεβρουαρίου 1984. Αναδημοσιεύθηκε στο Mister NO Redizione #52 και #53 της Edizioni If. Το εξώφυλλο το υπέγραψε ο Gallieno Ferri - ο οποίος και σχεδίασε τα περισσότερα εξώφυλλα της Ιταλικής έκδοσης. Ο Tiziano Sclavi -δημιουργός του Dylan Dog- εργάζεται για 4η φορά πάνω σε ιστορία Mister NO (μετά το Ananga!, στα τεύχη 90-92, Το Φάντασμα της Όπερας, στα #97-98, Ζούγκλα!, στο #100) και για πρώτη φορά με τον σκιτσογράφο Bruno Marraffa. Η ιστορία μάς ξεκινά το 1910, στο πριγκιπικό́ παλάτι του μεγιστάνα του καουτσούκ στην Αμαζονία Χούλιο Σέζαρ Καμπράλ, του επονομαζόμενου «αυτοκράτορα», που απολαμβάνει να βασανίζει τους φτωχούς Ινδιάνους που δουλεύουν καταναγκαστικά́ στην τεράστια περιοχή του. Ο γιος του, Φρανσίσκο εκδηλώνει ασυνήθιστες πνευματικές, ψυχικές και μεταφυσικές δυνάμεις και πολλοί πιστεύουν πως τον κατέχει ο διάβολος. Πάνω από σαράντα χρόνια αργότερα, ο Φρανσίσκο, κυνηγημένος από πράκτορες της CIA, θα συναντήσει τον Μίστερ Νο και τότε όλα θα αποκαλυφθούν... Για τους «άγνωστους» στον κόσμο του Μίστερ Νο, μία μικρή εισαγωγή: Ο Βορειοαμερικανός Τζέρι Ντρέικ ή Μίστερ Νο, είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας των ιταλικών κόμικς που δημιουργήθηκε το 1975. Ο Τζέρι Ντρέικ γεννήθηκε το 1922. Ο πατέρας του κατηγορήθηκε για φόνο και ρίχτηκε στη φυλακή. Με τον πατέρα του φυλακισμένο, το 1938, ο 16χρονος Τζέρι αποφάσισε να φύγει από την Νέα Υόρκη και κατέληξε έπειτα από περιπλάνηση στην Καλιφόρνια. Βίωσε πολλές περιπέτειες σε όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου πολέμησε ως στρατιώτης, πιλότος και μέλος των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών σε πολλά μέρη και ονομάστηκε τελικά Μίστερ Νο από τους συμπολεμιστές του και από τους αντιπάλους του, εξαιτίας της περηφάνιας του και της πεισματικής του άρνησης να υποταχθεί σε εντολές. Στις αρχές του 1945 επαναπατρίστηκε. Ήταν πια ένας βετεράνος του πολέμου που δεν μπορούσε να ενταχθεί στην κοινωνία. Διέσχισε τις Η.Π.Α. και κουρασμένος από τα λάθη του πολέμου, αηδιασμένος από τη βία του Δυτικού κόσμου και εντελώς ανίκανος να προσαρμοστεί σε μια φυσιολογική ζωή στην πατρίδα του, αποφάσισε να εγκατασταθεί στο Μανάους της Βραζιλίας για να ζήσει τη ζωή του με το δικό του τρόπο, σε ένα τόπο που κάποιοι άνθρωποι ονομάζουν το τελευταίο σύνορο του πολιτισμού. Ένας αρνητής του «πολιτισμένου» κόσμου, ο αντισυμβατικός τυχοδιώκτης Μίστερ Νο βρίσκει τελικά στην Αμαζονία έναν τρόπο ζωής που του ταιριάζει και με το Πάιπερ του γίνεται ένας ταξιδιωτικός οδηγός τουριστών, μπλέκοντας συνεχώς σε βίαιες περιπέτειες. Ένα από τα πολλά πράγματα που κάνουν πιστεύω τον ήρωα τόσο ελκυστικό είναι πόσο ρεαλιστικός και βίαιος είναι, αλλά και η απρόβλεπτη συμπεριφορά του, με ιδεώδη, που κρατάει τον αναγνώστη πάντα σε εγρήγορση να δει την επόμενή του πράξη. Το γεγονός του πόσο αληθινός και καθημερινός χαρακτήρας είναι, μας φέρνει στο σημείο να ταυτιζόμαστε μαζί του. Για αρχή ίσως δεν έγινε και η καλύτερη επιλογή ιστορίας, αλλά η Ιταλική έκδοση του ήρωα είναι πλούσια με όμορφες ποιοτικές ιστορίες, που ευελπιστώ να διαβάσουμε στα επόμενα τεύχη… Συγκεκριμένα το Mister NO Revolution που φαίνεται πολλά υποσχόμενο… Να δώσω για άλλη μία φορά συγχαρητήρια στον εκδότη Λεωκράτη Ανεμοδουρά και την ομάδα του που συνεχίζουν το όνειρο των κόμικς στη χώρα μας, ακόμα… Κυκλοφορεί από τις 5 Οκτωβρίου σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και κομιξάδικα, με ονομαστική τιμή στα €7,70! Το σχετικό trailer του πρώτου τεύχους: === Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα και οπισθόφυλλα τους: GreekComicFan, φλοκ & thor77.

Το έτος είναι το 1953, ο μήνας Φεβρουάριος και στα περίπτερα της χώρας κάνει την εμφάνισή του ένα μικροκαμωμένο περιοδικό, με πρωταγωνιστές τρία νεαρά Ελληνόπουλα, τα οποία προβάλουν σθεναρή αντίσταση ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές. Αυτό το περιοδικό έτυχε μεγάλης αγάπης από την νεολαία της εποχής, αλλά και τους μεγαλύτερους σε ηλικία αναγνώστες. Το στοίχημα φαίνεται να κερδίζεται, αλλά αυτό που θα επακολουθούσε, νομίζω ότι δεν το περίμενε κανείς. Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ ευτύχισε να κυκλοφορήσει 798 τεύχη, ενώ στην συνέχεια δημιουργήθηκαν δύο ακόμα επανεκδόσεις, για να μην αναφέρουμε τα διάφορα… spin-offs (για να μιλήσουμε την γλώσσα της εποχής), ακόμα και την μεταφορά του στον χώρο της Έβδομης Τέχνης! Το φαινόμενο αυτό, άντεξε στον χρόνο πολύ περισσότερο από άλλα λαϊκά αναγνώσματα, δίδαξε ήθος, ελπίδα και σύμπνοια ενάντια στο γενικό κακό κι έφτασε να μνημονεύεται ακόμα και στις ημέρες μας. Τον Φεβρουάριο του 2023, ο Γιώργος Θαλάσσης και η παρέα του έκλεισαν αισίως τα 70 τους χρόνια κι ο συνεχιστής του έργου του αείμνηστου Στέλιου Ανεμοδουρά, Λεωκράτης, αποφάσισε να γιορτάσει το γεγονός με μία έκθεση στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, όπου το κοινό είχε την ευκαιρία να θαυμάσει σπάνιο υλικό, αλλά και μοναδικά σχέδια από 45 διακεκριμένους Έλληνες καλλιτέχνες, οι οποίοι τίμησαν με τον δικό τους τρόπο τον Μικρό Ήρωα. Σε ανάμνηση αυτής της έκθεσης δημιουργήθηκε ένα πρωτότυπο λεύκωμα, από τα πληρέστερα που έχουν βγει μέχρι στιγμής, το οποίο φέρει τον τίτλο Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ: 70 ΧΡΟΝΙΑ 1953-2023. Ηθικός αυτουργός του όλου εγχειρήματος αποτελεί ο κ. Γιώργος Βλάχος, ο οποίος επιμελήθηκε τα κείμενα, αλλά για να είμαστε δίκαιοι, πολλοί άνθρωποι επιστράτευσαν το μεράκι και τις γνώσεις τους για να έρθει στο φως ο συγκεκριμένος κατάλογος. Νομίζω ότι δεν θα ήταν σωστό να πούμε περισσότερα κι έτσι καλό θα είναι να επικεντρωθούμε στα περιεχόμενά του, τα οποία οφείλω να παραθέσω επιγραμματικά παρακάτω: Πίνακας Περιεχομένων Πρόλογος Editorial: Ήταν ένα περιοδικάκι που το έλεγαν Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ Ο Θάνος Αστρίτης σε Πρώτο Πρόσωπο για τον δικό του Μικρό Ήρωα (Πρόκειται για συνέντευξη του αείμνηστου Στέλιου Ανεμοδουρά, ο οποίος μιλάει για το συγγραφικό του δημιούργημα, παρατίθεται σπάνιο φωτογραφικό υλικό από τις ιδιωτικές του στιγμές). Είπαν… για τον Μικρό Ήρωα (Αποσπάσματα από “λόγια” γνωστών ανθρώπων, οι οποίοι εξέθεσαν την γνώμη τους για το περιοδικό). Η εποποιία του Μικρού Ήρωα μέσα από τα μάτια των παιδιών (Η ιστορία της εποποιίας του περιοδικού). Η μυθοπλασία στην ιστορία ή η ιστορία στη μυθοπλασία (Αποσπάσματα από μία διάλεξη του κ. Βλάχου). Βιογραφία Γιώργου Θαλάσση. Βιογραφία Σπίθα. Βιογραφία Κατερίνας. Θάνατος στην πρώτη σελίδα με πολύ παρασκήνιο (Κείμενο του Νίκου Γαλανού για τις σκηνές θανάτου στα εξώφυλλα του περιοδικού). Η παρέα (Οι υπόλοιποι μικροί συμπρωταγωνιστές). Τετράποδοι ήρωες (Αφιέρωμα στα ζώα που συμμετείχαν στις ιστορίες). Ήταν όλοι τους εχθροί (Αφιέρωμα στους villains). Fraulein X (Ειδική μνεία στην όμορφη Πράκτορα). Και οι άλλες γένους θηλυκού. Τρεις Βασίλισσες (Βιογραφίες των Αλούνα, Ταγκανίκα και Καλόα). Οι σταθμοί (Σημαντικές ημερομηνίες της έκδοσης). Από την ανθολογία του Μικρού Ήρωα (Ιστορίες-ορόσημα που φιλοξενήθηκαν στο περιοδικό). Φράσεις-κλισέ (… που “ειπώθηκαν” στο περιοδικό). Μικρό ιστορικό λεξικό του Μικρού Ήρωα. Η γεωγραφία του Μικρού Ήρωα (Χώρες, πόλεις και χωριά στα οποία “έδρασε” ο Γιώργος Θαλάσσης και η παρέα του). Οι τίτλοι έχουν την δική τους ιστορία (Η τιτλογραφία των ιστοριών). Η Πρώτη Περίοδος. Εκδόσεις και επανεκδόσεις του Μικρού Ήρωα. Εκδόσεις αφιερωμένες στον Μικρό Ήρωα. Άλλες τέχνες (Ο Μικρός Ήρως εκτός των λαϊκών αναγνωσμάτων, με ιδιαίτερη μνεία στο θρυλικό τραγούδι και σπάνιο φωτογραφικό υλικό από την οικογένεια του Λουκιανού Κηλαηδόνη). Ο Μικρός Ήρως στο διαδίκτυο. Η εικονογράφηση του Μικρού Ήρωα (από τον Βύρωνα Απτόσογλου στον Θέμο Ανδρεόπουλο). Κατάλογος τευχών. Αντιστοίχηση ιστοριών (Της πρώτης περιόδου με τις άλλες, αλλά και τον εικονογραφημένο). Έκδοση ΑΝΤΙ. Νέες εκδόσεις (Μεταγενέστερες εκδόσεις, που κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατο του Στέλιου Ανεμοδουρά). Αφιέρωμα στον Βύρωνα Απτόσογλου (Τα ολοσέλιδα σχέδια των 45 καλλιτεχνών, που φιλοξενήθηκαν στην έκθεση). Ο Στέλιος Ανεμοδουράς θυμάται (Μία ανέκδοτη ιστορία από την ζωή του “πατριάρχη”). Και κάπου εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε τους Έλληνες δημιουργούς που φιλοτέχνησαν από ένα σχέδιο προς τιμήν του Μικρού Ήρωα. Αυτοί είναι οι: Σπύρος Ανδριανός, Γιάννης Αντωνόπουλος, Νίκος Γιαμαλάκης, Βασίλης Γκογκτζιλάς, Γιάννης Δαλκίδης, Σπύρος Δερβενιώτης, Δημήτρης Καμένος, Πάνος Καμουλάκος, Βάλια Καπάδαη, Θανάσης Καραμπάλιος, Δημήτρης Κάσδαγλης, Κωνσταντίνος Κάτσος, Σταύρος Κιουτσιούκης, Θανάσης Κόλλιας, Γιώργος Κομιώτης, Δημήτρης Κοσκινάς, Αρινέλα Κοτσίκο, Περικλής Κουλιφέτης, Νίκος Κούτσης, Μάνος Λαγουβάρδος, Τάσος Μαραγκός, Γιώργος Μελισσαρόπουλος, Κωνσταντίνος Μοσχονάς, Γιώργος Μπότσος, Κώστας Νικέλλης, Δήμητρα Νικολαΐδη, Αντώνης Νικολόπουλος, Κώστας Παντούλας, Αλέκος Παπαδάτος, Παύλος Παυλίδης, Θανάσης Πετρόπουλος, Γιάννης Ρουμπούλιας, Βαγγέλης Σαΐτης, Αγγελική Σαλαμαλίκη, Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης, Ειρήνη Σκούρα, Σοφία Σπυρλιάδου, Στέλλα Στεργίου, Νικόλας Στεφαδούρος, Κωστής Τζωρτζακάκης, Γαβριήλ Τομπαλίδης, Παναγιώτης Τσαούσης, Νίκος Τσουκνίδας, Γιώργος Φαραζής και Κώστας Φραγκιαδάκης. Ο καθένας αποτύπωσε το προσωπικό του καλλιτεχνικό στυλ, αλλά όλοι τους τόνισαν τον διαχρονικό σκοπό του Μικρού Ήρωα, ο οποίος φαίνεται να είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Μπορείτε να δείτε τα έργα τους στο αφιέρωμα της έκθεσης ΕΔΩ. Κλείνοντας, καλό θα ήταν να πούμε δύο λόγια για την έκδοση, η οποία τιμά τόσο το περιεχόμενό της, όσο και τον σκοπό για τον οποίο εκδόθηκε. Το μέγεθος είναι μεγάλο και το εξώφυλλο σκληρό, ενώ το χαρτί είναι όσο πιο πολυτελές θα μπορούσε. Βάζει κι εκείνη, λοιπόν, το λιθαράκι της στην καθολική ομολογία ότι ο Μικρός Ήρως μπορεί να ξεκίνησε σαν ένα περιπετειώδες ανάγνωσμα, αλλά με την πάροδο των ετών, μεταμορφώθηκε σε κάτι δυνατότερο. Μία επιτομή στην αντίσταση και την υγιή μάχη για τα ιδανικά. Εν κατακλείδι, το παρόν κόσμημα για τις απανταχού βιβλιοθήκες, προτείνεται στους λάτρεις του Παιδιού-Φάντασμα, τους μελετητές, αλλά και σε όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους. Αφιέρωμα στον Μικρό Ήρωα Αφιέρωμα στον Στέλιο Ανεμοδουρά Αφιέρωμα στον Βύρωνα Απτόσογλου

Έκθεση για τα 70 χρόνια Μικρού Ήρωα Σπάνια ένα περιοδικό έχει σημαδέψει τόσο πολύ τις καρδιές και τις ψυχές των αναγνωστών του, όσο ο Μικρός Ήρως, που έγραφε ο Στέλιος Ανεμοδουράς από το 1953 έως και το 1968 με το ψευδώνυμο «Θάνος Αστρίτης» και διάνθισε με τα σκίτσα του ο Βύρων Απτόσογλου. Σπάνια ένα παιδικό περιοδικό του είδους του έφτασε, χωρίς διακοπή της έκδοσής του, στον μυθικό αριθμό των 800 σχεδόν τευχών, γραμμένο κάθε εβδομάδα από τον ίδιο πάντα συγγραφέα. Αυτό το περιοδικό των παιδικών μας αναμνήσεων, λοιπόν, ο Μικρός Ήρως μας, γιορτάζει φέτος εβδομήντα χρόνια ζωής. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι πια «μικρός» και η εποχή μας έχει στρέψει την προσοχή της σε άλλους ήρωες... Πιο πεζούς, πιο αναλώσιμους, αλλά χάι τεκ! Ο δικός μας, όμως, ο «παππούς Μικρός Ήρως» δεν πτοείται… «Όσο ζει, ελπίζει…», όπως έλεγε κι ο ίδιος στις παλιές καλές μέρες. Σας προσκαλεί πιστούς και όχι, σε μια μοναδική έκθεση που θα λάβει χώρα στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, από τις 21 έως και τις 28 Φεβρουαρίου, κατά την οποία 45 διακεκριμένοι Έλληνες εικονογράφοι αφιερώνουν τις δημιουργίες τους για τα εβδομηντάχρονα του αναγνώσματος. Τα 45 εκθέματα θα έχετε την ευκαιρία να τα απολαύσετε στον πρώτο όροφο του ιδρύματος. Στον δεύτερο όροφο θα βρείτε συλλεκτικά τεύχη και ένθετα της σειράς καθώς και σπάνια σκίτσα του εικονογράφου του αναγνώσματος, Βύρωνα Απτόσογλου, που μας παραχώρησε για τις ανάγκες της έκθεσης το Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α.. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου στις 19:00, όπου θα μιλήσουν για το ανάγνωσμα ο Ιστορικός Τέχνης Γιάννης Κουκουλάς και ο ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς, ενώ θα προβληθεί βίντεο με αδημοσίευτο υλικό και συνεντεύξεις παλαιών και νέων προσωπικοτήτων. Ταυτόχρονα, όσοι παρευρεθούν, θα έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν το ολοκαίνουργιο λεύκωμα με πολύτιμες πληροφορίες για το ανάγνωσμα, τα νέα σκίτσα των καλλιτεχνών αλλά και μία αδημοσίευτη πραγματική ιστορία του Θάνου Αστρίτη σε σχέδια του Βασίλη Γκογκτζιλά, που αποτελεί την αφετηρία αυτής της τεράστιας διαδρομής που λέγεται Μικρός Ήρως. Σας περιμένουμε λοιπόν σε μία όμορφη βραδιά που ξυπνάει όμορφες μνήμες στους παλιούς, αλλά ταυτόχρονα ενώνει το χθες με το σήμερα! Για περισσότερες πληροφορίες ρίξτε μία ματιά ΕΔΩ.

Η κυκλοφορία του πρώτου graphic novel με θεμα τις ιστορίες του θρυλικού Ζαγκόρ από την εκδοτική Μικρός Ήρως είναι γεγονός !! Πρόκειται για την ιστορία ¨Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΥ ΦΙΤΖΙ" η οποία πολύ πρόσφατα (Αυγουστος 2018 ) κυκλοφόρησε στην Ιταλία από τον εκδοτικό οίκο Bonelli . Δημιουργοί είναι οι Giorgio Giusfredi στο σενάριο και Μario Laurenti στο σχέδιο ,οι οποίοι εκπροσωπούν τη νέα γενιά καλλιτεχνών του οίκου. Το εξώφυλλο υπογράφει ο Alessandro Picinelli ο οποίος από το 2016 διαδέχθηκε τον μεγάλο G.Ferri στο σχεδιασμό εξωφύλλων του τίτλου Ζαγκόρ . Η ιστορία προσθέτει ένα ακόμα κομματι του παζλ που αφορά στο παρελθόν του ήρωά μας στα χρόνια της εφηβείας του . Και μας δίνει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον χαρακτήρα του Περιπλανώμενου Φιτζι (Ναθάνιελ Φιτζέραλντσον), ο οποίος υπήρξε κάτι σαν θετός πατέρας και μέντορας του Ζαγκόρ μετά το χαμό των γονιών του . Το σενάριο έχει πατήσει σε μεγάλο βαθμό πάνω στο έργο του Victor Hugo "O Άνθρωπος που γελά" . Πολύ δυνατό ,με καλοφτιαγμένες εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν .Το σκίτσο επίσης καλό αν και έχει διαφοροποιηθεί σε μεγάλο βαθμό από αυτό του "δάσκαλου" G.Ferri . Στα της έκδοσης τώρα. (Ημι)σκληρο εξώφυλλο , καλής ποιότητας χαρτί το οποίο "ζωντανεύει" τα ωραία χρώματα της ιστορίας ,διαστάσεις 17χ 24 με μεγάλα καρέ 1 ή 2 ανα γραμμή που αναδεικνύουν το σκίτσο και κάνουν την ανάγνωση πολύ άνετη και ευχάριστη . Εχει 132 σελίδες με πρόλογο του Λευτέρη Ταρλαντέζου και σύντομα βιογραφικά των δημιουργών του. Στο οπισθόφυλλο μπορούμε να διαβάσουμε πληροφορίες για τον ήρωα και μια μικρή εισαγωγή στην ιστορία . Με το τεύχος αυτό (και τα άλλα 3 Τεξ, Ντύλαν Ντογκ, Μίστερ Νο) η Μικρός Ήρως κάνει το πρώτο της βήμα στις εκδόσεις graphic novel και μια σημαντική στροφή από τα κόμικ περιπτέρου σ αυτά των βιβλιοπωλείων .Μια κίνηση κατά την ταπεινή μου άποψη επιβεβλημένη για την ίδια της την επιβίωση ,καθώς όλοι ξέρουμε ότι η πορεία των εκδόσεων περιπτέρου είναι διαρκώς φθίνουσα . Τα κόμικ φυσικά θα βρίσκονται και σε περίπτερα εκτός από τα επιλεγμένα σημεία πώλησης (μέσα σ αυτά και η ΛΕ.ΦΙ.Κ μας !! ). H περιοδικότητα των εκδόσεων θα είναι 4 τεύχη ανα τετράμηνο (ενα για καθε ήρωα) παντα με αυτοτελείς ιστορίες. Η αρχική τιμή του είναι 7,90 . Προσωπικά νοιώθω μεγάλη χαρά που θα μπορώ μετά τη διακοπή κυκλοφορίας του μηνιαίου Ζαγκόρ να διαβάζω ξανά ιστορίες του αγαπημένου μου ήρωα και μάλιστα μια ανθολογία των καλύτερων από αυτές, σε μια έκδοση "πολυτελείας " στα Ελληνικά . Κατι που δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν στη χώρα μας για τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο και να μας κρατήσει συντροφιά για αρκετό διάστημα . === Οι πρώτες σελίδες του κόμικ Ευχαριστούμε για τα τους GreekComicFan, james768 & φλοκ.

"Τερματοφύλακας Γιατρός". Ένας τίτλος που θα φέρει στους παλιότερους ευχάριστες αναμνήσεις αλλά αξίζει και της προσοχής των νεότερων λόγω των όμορφων μηνυμάτων που περνάει. Ο "Τερματοφύλακας Γιατρός" λοιπόν ή "This Goalie's Got Guts" όπως είναι ο πρωτότυπος αγγλικός τίτλος είναι βρετανικό κόμικ που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό περιοδικό Scoop από το 1978 εώς το 1981. Τον Αύγουστο του 1981 ξεκινάει και η εμφάνιση του στην Ελλάδα μέσα απο τις σελίδες του περιοδικού Μπλέκ Νέας Περιόδου (τεύχος 81). Δημοσιέυτηκε ολόκληρο μέχρι το τεύχος 261 και ήταν τέτοια η απήχηση στο κοινό όπου αναδημοσιεύτηκε άλλες δυο φορές. Μέτα απο μερικές δεκαετίες και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 2022 οι εκδόσεις Μικρός Ήρως ξαναφέρνουν στην χώρα μας τον αγαπημένο αυτό ήρωα σε μια αυτόνομη χορταστική έκδοση μεγάλου μεγέθους που κυκλοφορεί με την εφημερίδα "Τα Νέα" στην έκδοση του Σαββατοκύριακου. Στα θετικά της έκδοσης αυτής είναι το μεγάλο μέγεθος φυσικά καθώς και η ψηφιακη επεξεργασία και καθαρισμός των αυθεντικών σελιδών καθώς λόγω παλαιότητας υπήρχαν πολλές φθορές. Το τελικό αποτέλεσμα είναι πολυ καλό. Στο κόμικ αυτό πρωταγωνιστής είναι ο Μπέν Λήπερ (Ben Leiper) ο οποίος είναι φοιτητής ιατρικής καθώς και τερματοφύλακας στην φανταστική ομάδα της Μάνκαστορ Σίτυ που αγωνίζεται στην Δ΄ κατηγορία της Αγγλίας. Οι περιπέτειες του αφορούν τα κατορθώματα του μέσα στο γήπεδο όπου είναι ένας πραγματικά πολύ καλός παίκτης βοηθώντας την ομάδα του αλλά και τις υπόλοιπες εκφάνσεις της ζωής του οπού πραγματικά κυριαρχεί η αγάπη και προσφορά στον συνάθρωπο. Ειναι υποδειγματικός γιατρός προσφέροντας τις υπηρεσίες σε όσους έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως κοινωνικού ή οικονομικού υποβάθρου, πολλές φορες περιθάλπτει συμπαίκτες, αντιπάλους ή και θεατές στην διάρκεια των ποδοσφαιρικών αγώνων. Πολλές φορές κάνει και 3η δουλειά (εκτός της ιατρικής και του ποδοσφαίρου) προκειμένου να βοηθήσει την μητέρα του οικονομικά. Λόγω του καλού του χαρακτήρα έχει καλούς φιλούς και υποστηρικτές αλλά φυσικά υπάρχουν και διάφοροι "κακοί" στις ιστορίες του οι οποίοι προσπαθούν να τον κάνουν να σταματήσει το ποδόσφαιρο ή ακόμα και να τον διώξουν από την ιατρική. Αλλά ευτυχώς ο ήρωας μας καταφέρνει να ανταπεξέλθει στις όποιες δυσκολίες και φυσικά να συνεχίσει να κάνει σπουδαίες εμφανίσεις στα γήπεδα. Εγω σαν νεότερος ομολογώ δεν είχα διαβάσει πότε τις ιστορίες του Μπεν Λήπερ αλλά χθές που πήρα το τεύχος κόλλησα. Πιστεύω είναι μια καλή δουλειά με ένα ήρωα που δένεσαι και φυσικά περνάει κάποια όμορφα μηνήματα για την καλοσύνη και προσφορά στο συνάθρωπο. Μακάρι να ήταν όλοι οι γιατροί σαν τον Μπέν.

Διευθυντής & Υπεύθυνος Έκδοσης: Λεωκράτης Ανεμοδουράς Αρχισυντάκτης: Λευτέρης Ταρλαντέζος Art Director - Χρωματισμός: Γιάννης Μπεβεράτος Graphic Design - Layout: Μαρίνα Πάνου Ο Μπλεκ, από τους μακροβιότερους τίτλους στην Ελληνική ιστορία κόμικς, επιστρέφει αυτή τη φορά ως πολυθεματικό περιοδικό, με πάνω από 10 ιστορίες κόμικς σε κάθε τεύχος -οι περισσότερες αυτοτελείς-, με τίτλους από κάθε λογής χώρα (Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Αργεντινή, Γαλλία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Ελλάδα κα) και θεματολογία (κοινωνικό, επιστημονικής φαντασίας, μυστηρίου, δράσης, εποχής, αστυνομικό, υπερηρωικό κα). Το περιοδικό θα εκδίδεται σε διμηνιαία βάση, με πολύ καλύτερες προδιαγραφές από κάθε προηγούμενη έκδοση του ήρωα. Συγκεκριμένα, έχει σχήμα 17×24, 164 σελίδες και πολυτελή χαρτιά. Το πρώτο τεύχος κυκλοφορεί από την Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου σε επιλεγμένα σημεία και στα βιβλιοπωλεία. Το πρώτο τεύχος της 8ης περιόδου του ήρωα, περιλαμβάνει 12 κόμικς, ανάμεσά τους τα εξής: Μπλεκ, Μάντυ Ρίλεϋ, Γιορ, Στορμ, Παιδί Πάνθηρας, Κόρτο Μαλτέζε, Λακ Σταρ Ο'Χαρά, Ταρζάν, Δικαστής Ντρεντ, Φάντομ και τα ελληνικής προέλευσης Λ-Ο του Σπύρου Ορνεράκη και το αυτοτελές κόμικς του Νίκου Κούτση "Με Κομμένη Την Ανάσα". Από αυτά όλα είναι αυτοτελή εκτός του Παιδιού Πάνθηρα. Επιπροσθέτως, περιέχει 8 σελίδες αρθογραφία, 3 σελίδες με συνεντεύξεις του Ν. Κούτση και P. Zanotti, 2 σκίτσα και μία γελοιογραφία. Με περισσότερη λεπτομέρεια: Σελ. 2 - Γελοιογραφία "Μα Τα Χίλια..." του Βαγγέλη Σαΐτη Σελ. 3 - Editorial Σελ. 4-5 - Κόμικς Νέα του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 6-25 - Ιστορία Μπλεκ "Περιπέτεια στο Σαν Λορέντζο" (Il Grande Blek #1-4, 1994 / Il Grande Blek #100, 2010) [Dario Guzzon & Mario Volta / Aldo Capitanio] Σελ. 26-37 - Ιστορία Μάντυ Ρίλεϋ "Ο Χείμαρρος" (Scorpio #95, 1983) [Ray Collins / Ernesto Gracia Seijas] Σελ. 38-39 - Συνέντευξη Patrizia Zanotti Σελ. 40-47 - Ιστορία "Λακ Σταρ Ο'Χαρά" (Misterix #808, 1964 / Corto Maltese #105, 1992 / Pandora #4, 2018) [Hugo Pratt] Σελ. 48-49 - Ιστορία Κόρτο Μαλτέζε "Επίλογος Στα Κέλτικα" (Les Femmes De Corto Maltese, 1994) [Hugo Pratt] Σελ. 50-53 - Ιστορία Λ-Ο "Πήγασος 4-Ω" (Το Ρόδι, 1981) [Σπύρος Ορνεράκης] Σελ. 54 - Συνέντευξη Νίκος Κούτσης Σελ. 55 - Σκίτσο "Μπλεκ" από τον Νίκο Κούτση Σελ. 56-57 - Ιστορία "Με Κομμένη Την Ανάσα" (Γαλέρα, 2005) [Ελένα Αργύρη / Νίκος Κούτσης] Σελ. 58-67 - Ιστορία Φάντομ "Οι Πέντε Ημέρες Του Δράκου Μέρος Α" (The Phantom Annual #1, 2007) [Ron Marz / Ruben Procopio] Σελ. 68-69 - The Pop Corner του Μάνου Νομικού Σελ. 70-75 - Ιστορία Δικαστής Ντρέντ "Μία Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" (2000AD Winter Special, 1989) [Alan Grant / Arthur Ranson] Σελ. 76-87 - Ιστορία Γιορ "Το Πεδίο Της Μάγισσας" (Scorpio Gran Color #44, 1978) [Diego Navarro / Juan Zanotto] Σελ. 88-89 - Αφιέρωμα "Οι Σημαντικότεροι Δημιουργοί Της 9ης Τέχνης: Rene Goschiny" του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 90 - Ρετρό "Νούμερο Ένα: Δυναμικό Αγόρι #1" του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη Σελ. 91-108 - Ιστορία Ταρζάν "Το Κτήνος Της Σελήνης" (Tarzan #225, 1973) [Joe Kubert] Σελ. 109 - Εξώφυλλο Ιστορία Στορμ σε σχέδιο του Don Lawrence Σελ. 110 - Αφιέρωμα "Ο Μύθος Του Στορμ" του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 111-156 - Ιστορία Στορμ "Ο Δολοφόνος Του Έριμπαν" (Eppo, 1984 / Storm #13, 1985) [Martin Lodewijk / Don Lawrence] Σελ. 157-162 - Ιστορία "Το Παιδί Πάνθηρας" (Buster Comic, 1976) [T. Tully / W. Western & E. Bradbury] Ένα πραγμαρικά τρομερό τεύχος. Νομίζω πως πλέον το περιοδικό Μπλεκ μπήκε στη σωστή τροχιά, και τα καλύτερα έρχονται... Το trailer του πρώτου τεύχους: Η πρώτη σελίδα από τα 12 κόμικς: Όπως έγραφε στο Editorial, 1617 τεύχη και συνεχίζουμε... Το επόμενο τεύχος κυκλοφορεί αρχές Φεβρουαρίου... Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: GreekComicFan, germanicus, KILLMATH, φλοκ & james768.

Στην σημερινη βολτα μου για καφε σε γνωστο περιπτερο,παρατηρησα πως ηρθε και στα περιπτερα η συγκεκριμενη εκδοση της MARVEL μεσω της εκδοτικης ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ.Oπως καταλαβαινεται το αρπαξα χωρις δευτερη σκεψη.Δεν το εχω διαβασει, απλα εντυπωσεις απο το πρωτο ξεφυλλισμα που του εκανα. Η ποιοτητα της εκδοσης ειναι στα γνωστα στανταρ που μας εχει μαθει η εκδοτικη.Σκληρο εξωφυλλο (οχι σαν του τερματοφυλακα γιατρου).Ειναι το ιδιο ποιοτικο με την περσινη -πρωτη-αποπειρα/βλεπε "Spiderman-Tο μυστικο των κρυσταλλων"- με γυαλιστερες σελιδες. να βγαλει η εκδοτικη κυκλοφορια της Marvel. Στα θετικα που εντοπιζονται με την πρωτη ματια ειναι πως ειναι απο την αρχη ως το τελος ιστορια κομικ.Δεν λειπουν βεβαια τα credits των δημιουργων ειτε των συντελεστων στην αρχη και στο τελος της ιστοριας. Η συνταγη ειναι ιδια με την περσινη και αυτο δεν μας χαλαει (κατα την ταπεινη αποψη μου). Ερχονται σχεδιαστες απο αλλα studio (Disney,Mondatori Editions) που υπηρετουν χρονια με μεγαλες επιτυχιες στο παλμαρε τους (λ.χ. Tito Faraci: Oi νεες περιπετειες του Φαντομ Ντακ/Μικυ Μυστηριο Β'Κυκλος) απο το περιβαλλον των Disney Studios. Kαι ο Claudio Villa εχει καταξιωθει για δουλειες οπως τα Zagor,Tex,Mister No.. Νουαρ περιεχομενο επικρατει ξεφυλλιζοντας στις σελιδες -σκοτεινοι τονοι,πλοκη μυστηριου-.Η διαχειρηση των ηρωων της ΜARVEL σχεδιαστικα-μιας και δεν το εχω διαβασει ακομη-γινεται με εντονη περιγραφη των μυων και των εκφρασεων των προσώπων και εκφρασεων και ειναι κατι που κατατασεται στα θετικα της εκδοσης. Προς το παρων δεν εχω εντοπισει κατι αρνητικο.Και τιμια τιμη για αυτο που προσφερει (χαμηλοτερη της περσινης με τον Spiderman).. Και ας δουμε και την πλοκη-ιστορια συμφωνα με το επισημο site της εκδοτικης: Μια σειρά ανεξήγητων φόνων φέρνει στην επιφάνεια την υπόθεση ενός νεκρού κακοποιού που επέστρεψε από τον τάφο. Η αστυνομία της Νέας Υόρκης στρέφεται για βοήθεια στον Ντερντέβιλ, τον ατρόμητο υπερήρωα, για να διαλευκάνει το μυστήριο. Ο Ντερντέβιλ, ωστόσο, αγνοεί πως και ο Κάπταιν Αμέρικα ερευνά την υπόθεση για λογαριασμό του Νικ Φιούρι και της Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α. Το γεγονός αυτό θα οδηγήσει σε μια περιπέτεια με καταιγιστική δράση, με δύο από τους πιο εμβληματικούς ήρωες της Marvel να ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια σε μία τρομερή απειλή.[..]

Ο εγγονός του δημιουργού μιλάει στην ATHENS VOICE πριν τα εγκαίνια της μεγάλης έκθεσης στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. To 1985, μικρός και έτοιμος για όλα, σαν τον Γιώργο Θαλάσση, ξεκίνησα την πρώτη μου δουλειά σαν γραφίστας και σκιτσογράφος στο ατελιέ των εκδόσεων Περιοδικός Τύπος του αείμνηστου Στέλιου Ανεμοδουρά, μίας εταιρίας που έσφυζε από ζωή και απολάμβανε τη χρυσή εποχή των (εφηβικών της) περιοδικών – Κατερίνα, Σούπερ Κατερίνα, Αφισόραμα, Γρίφος, Μπλεκ κ.ά. Μία από τις πρώτες μου αναθέσεις ήταν όταν ένας από τους συνεργάτες του, μυθικού στα μάτια μου, εκδότη και δημιουργού του Μικρού Ήρωα, μου έφερε παλιά, φθαρμένα τεύχη του γνωστού, πολυαγαπημένου, μεταπολεμικού αναγνώσματος, για «αναστύλωση» των σκίτσων των εξωφύλλων. Ήταν μία συναρπαστική δουλειά, με τον ραπιντογράφο και με σταθερό χέρι, να πρέπει να ακολουθήσω τη γραμμή του δυναμικού σκίτσου του Βύρωνα Απτόσογλου, που απεικόνιζε τη δράση του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του Σπίθα εναντίον «της μπότας του κατακτητή». Στο παλιό μου παιδικό δωμάτιο, κάπου στοιβαγμένοι με τους Μικρούς Καουμπόηδες, τη Μάχη, το Τανκς και τα Μίκυ Μάους βρίσκονταν και οι Μικροί μου Ήρωες, περασμένοι από τα χέρια μπαμπάδων, παππούδων και θείων μου, τώρα πια σε μένα. Ήταν ένα «ιερό» ανάγνωσμα. Ο παππούς μου το έδινε σχεδόν επιτακτικά να το διαβάσω και να διδαχθώ από τον πατριωτισμό του Μικρού Ήρωα που, ίσως διέβλεπε σε μένα να εκλείπει, μέσα στα 80s, κυρίως λόγω «ξενόφερτων» μουσικών μου προτιμήσεων. Όμως το περιοδικό εκείνο ασκούσε επάνω μου μία περίεργη γοητεία, με αναστάτωνε να ξέρω ότι αυτές οι περιπέτειες είχαν συμβεί σε εκείνους τους ίδιους δρόμους και τις γειτονιές της Αθήνας που ήξερα και περπατούσα. Κι αργότερα, Ο Μικρός Ήρωας με συγκινούσε γιατί ήταν κάτι βγαλμένο από τα ράφια της παιδικής μου ηλικίας, ήταν το pulp fiction των αντρών της οικογένειάς μου και ξαναήρθε μπροστά μου, με μισοσκισμένα και τρεμάμενα τα εξώφυλλα των πρώτων του τευχών, για να το ξαναζήσω με εκείνον τον ιδιαίτερο τρόπο, μια και οι εκδόσεις Ανεμοδουρά ετοίμαζαν, εκείνη τη χρονιά, το 1985, την ανατύπωση των τευχών που είχαν γράψει ιστορία. Σήμερα, 2023, ήρθε και πάλι μπροστά μου ο Γιώργος Θαλάσσης μέσα από τα χέρια νέων, εξαιρετικών Ελλήνων εικονογράφων που ξανασχεδίασαν με τον τρόπο τους το σύμπαν του ήρωα με αφορμή μία μεγάλη επετειακή έκθεση για τα 70 χρόνια του περιοδικού. Μαζί ήρθε και ο εγγονός του Στέλιου Ανεμοδουρά, ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, επικεφαλής των Εκδόσεων Μικρός Ήρως, συνέχειας των εκδόσεων Ανεμοδουρά που ξεκίνησαν το 1949, όταν ο Στέλιος Ανεμοδουράς έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο, με την έκδοση του περιοδικού Νυχτερίδα και λίγα χρόνια αργότερα (1953) με τη συγγραφή και έκδοση του θρυλικού αναγνώσματος Ο Μικρός Ήρως – τα σκίτσα του οποίου φιλοτεχνούσε ο Βύρωνας Απτόσογλου. Ο Μικρός Ήρως γαλούχησε τέσσερις γενιές αναγνωστών, μια επιτυχία που οφειλόταν στη λιτή και κατανοητή γλώσσα του, αλλά και στην ανάδειξη αισθήματος πατριωτικής υπερηφάνειας και ομόνοιας μέσα από τις περιπέτειες τριών ηρωικών ελληνόπουλων – του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του Σπίθα – κατά τη διάρκεια της Κατοχής και του αγώνα τους απέναντι σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες. Κυκλοφόρησε για μία ολόκληρη δεκαπενταετία, από τις 24 Φεβρουαρίου του 1953 έως τις 18 Ιουνίου του 1968, όταν και διακόπηκε απότομα στο τεύχος 798 για να συνεχισθεί άμεσα σαν κόμικ, με σελίδες πλήρους εικονογράφησης. Ο Λεωκράτης ήρθε κρατώντας στα χέρια του παλιά, φθαρμένα τεύχη του περιοδικού σαν να ήταν το ’85, για να με βρει και να μιλήσουμε για αυτήν τη θαυμάσια περιπέτεια και παράδοση που θα την τιμήσουμε όλοι, με αγάπη, στην έκθεση «70 χρόνια Μικρός Ήρως» που θα τρέχει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, από 21 έως 28 Φεβρουαρίου 2023. Από τον παππού στον εγγονό Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς, όταν έκλεισε το 2010 η μαμά-εταιρία, αποφάσισε να πιάσει πάλι από την αρχή, πίσω στις ρίζες, την ιστορία. Το 2013, όταν Ο Μικρός Ήρως μπήκε σαν ένθετο στο Πρώτο Θέμα και μίλησε για αυτό στην τηλεοπτική εκπομπή του ο Θέμος Αναστασιάδης, «έγινε ένα μπαμ» που πυροδότησε την επανακυκλοφορία του Μικρού αλλά και άλλων επιτυχημένων ηρώων που εξέδιδε ο Ανεμοδουράς παλιά: Μπλεκ, Ζαγκόρ, Μίστερ Νο, Κοκομπίλ κ.λπ. Η λίστα εμπλουτίστηκε σήμερα και με άλλες επιτυχημένες εκδόσεις: Κόρτο Μαλτέζε, Μπλάκσαντ, Ερίκ Καστέλ κ.ά. Για τη φετινή επέτειο, λέει ότι δεν θα ήθελε ο Μικρός Ήρωας να μείνει ένα μουσειακό είδος. Για αυτό ζήτησε από περίπου πενήντα νέους, διακεκριμένους σκιτσογράφους να εκθέσουν ένα μονοσέλιδο έργο σχετικό με το ιστορικό ανάγνωσμα – από μια εικονογράφηση έως ένα μονοσέλιδο κόμικς – με τη δική τους οπτική. Και εντυπωσιάστηκε από την ανταπόκρισή τους, τη ζεστασιά και την αγάπη που το κάνανε. «Αντιλήφθηκα» λέει «ότι και καλλιτέχνες που δεν είχανε διαβάσει τον Ήρωα, τους είχε μεταφερθεί από τους γονείς τους η αγάπη με την οποία μεγάλωσαν συντροφιά με αυτό το ανάγνωσμα και πόσα πολλά τους είχε δώσει. Αυτό το δέσιμο του παρόντος με το παρελθόν χάρισε κάτι πολύ ωραίο και ευελπιστούμε να έρθει ο κόσμος και να το δει». Μαζί, στην έκθεση, θα υπάρξει και ένα Λεύκωμα το οποίο θα είναι τα Άπαντα του Μικρού Ήρωα που έχει γράψει «ο μεγαλύτερος Μικρο-Ηρωολόγος», ο Γιώργος ο Βλάχος, ο οποίος είχε γράψει και το Λεξικό του Μικρού Ήρωα το 2005, μία εκπληκτική δουλειά με λήμματα, τοπωνύμια, χαρακτήρες, λέξεις, αποδελτίωση όλου του αναγνώσματος, περιλήψεις όλων των ιστοριών και ανάλυση όλων των κακών, όλων των μικρών αναλώσιμων ηρώων. «Κάτι παρόμοιο θα είναι και το φετινό Λεύκωμα: ένα πανόραμα με τα πάντα για τον Μικρό Ήρωα συν μία ιστορία του παππού Ανεμοδουρά» λέει ο Λεωκράτης «την οποία μου τη διηγούνταν όταν ήμουν πολύ μικρός – πώς βασανίστηκε για να μην καρφώσει έναν συμφοιτητή του. Στην αρχή την αντιλαμβανόμουν σαν παραμύθι αντίστασης ενός φοιτητή, αλλά σιγά σιγά μου έβαζε στη διήγηση πιο σκληρές λεπτομέρειες και, τελικά, πολύ μεγαλύτερος αντιλήφθηκα πόσο πολύ είχε βασανιστεί. Αυτήν την εμπειρία την οποία την έγραφε προς το τέλος της ζωής του, την πήραμε από χειρόγραφο, τη γράψαμε ξανά, την εμπλουτίσαμε με σκίτσα και την παρουσιάζουμε σαν το τεύχος μηδέν του Μικρού Ήρωα γιατί, κατ’ εμέ, αυτά τα βιώματα είναι η αρχή αυτού του ταξιδιού». Ο αντιστασιακός Μικρός Ήρωας «Το περιστατικό που περιγράφουμε μέσα στο Λεύκωμα είναι το εξής: Το 1936, όταν ο Στέλιος Ανεμοδουράς ήταν 19 χρονών, είχανε κάνει, μαζί με έναν συμφοιτητή του ένα υπόμνημα στο οποίο έλεγαν ότι ο τρόπος με τον οποίο θέλουν να πατάξουν το φασισμό είναι λάθος και αυτό πρέπει να γίνει τρομοκρατικά. Αυτό το υπόμνημα διέρρευσε και δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες – και λόγω αυτού, ήταν καταζητούμενος επί Κατοχής και βασανίστηκε. Αργότερα, μόλις τελείωσε το στρατιωτικό του, ο Ανεμοδουράς έφυγε για την Ιταλοκρατούμενη τότε Σίφνο όπου δούλευε ο πατέρας του ως τελώνης. Εκεί ανέπτυξε και μία αντιστασιακή οργάνωση και οποιαδήποτε κίνηση των Γερμανών τη μετέφεραν σε έναν Νεοζηλανδό που ζούσε στο βουνό και αυτός την πήγαινε εκεί που έπρεπε να την πάει. Τότε λοιπόν είχε έρθει μία γερμανική φρεγάτα και αναθέσανε στον Ανεμοδουρά να εκμαιεύσει από τους Γερμανούς – επειδή ήταν και γλωσσομαθής – τον επόμενο σταθμό. Ο ίδιος έλεγε “κοιτάξτε, δεν ήμουνα ήρωας, ήμουνα τρομοκρατημένος αλλά το έκανα”. Έμαθε, λοιπόν, ότι ο επόμενος σταθμός ήταν η Σύρος και το μετέφερε. Την άλλη μέρα βλέπανε φλόγες από εκεί, είχανε έρθει συμμαχικά πλοία και είχαν αφανίσει τους Γερμανούς. Η θάλασσα ξέβραζε Γερμανούς. Κι εκεί αναφέρει πόσο ένοχος ένιωσε, πόσο αντικρουόμενο ήταν να ξέρει ότι αυτοί οι άνθρωποι, “για τους οποίους εγώ πήρα μία απόφαση και είπα κάτι”, είχαν οικογένειες και, εν τέλει, τι δεινά φέρνει ο πόλεμος». «Για μένα» λέει ο εγγονός του «Ο Μικρός Ήρωας, αν μπορούσε να απομονωθεί σε μία λέξη θα ήταν “Αντίσταση”. Η ιστορία του Στέλιου Ανεμοδουρά με τον βασανισμό είναι μία ιστορία αντίστασης. Εκεί που τον βασανίζανε να καταδώσει το όνομα του συνεργάτη του, ήρθε αντιμέτωπος με τις αρχές του και αντιστάθηκε – και αυτό προσπαθούσε να μου το περάσει, ότι η ζωή είναι αντίσταση». Τα πρώτα χρόνια του Μικρού Ήρωα, όταν ήταν ακόμα νωπές οι μνήμες από τον Εμφύλιο και χρειαζόταν ιδιαίτερη μαεστρία για να μπορεί να κρατάει μία ευθεία, υπήρξε κάποια αντίδραση από την αριστερά που θα προτιμούσε να είναι πιο εμφανής η πολιτική τοποθέτηση του Γιώργου Θαλάσση. Ο Λεωκράτης λέει ότι: «Τον παππού τον είχανε προσεγγίσει και οι δύο μεριές, αλλά Ο Μικρός Ήρωας ήταν μία ενωμένη ομάδα απέναντι σε έναν κατακτητή. Δεν υπήρχαν εκεί αποχρώσεις ούτε από τη μία πλευρά ούτε από την άλλη. Αυτό βέβαια μπορεί να το έκανε γιατί εξυπηρετούσε και το αφήγημά του. Ήτανε και μία εκδοτική πολιτική, αλλά ήταν και μία πολιτική του “πρέπει να είμαστε ενωμένοι”. Μάλιστα, σε πολλά αποσπάσματα αναφέρει για τα δεινά του εμφυλίου και τα τονίζει ακόμα περισσότερο και από τα δεινά του κατακτητή. Ο Μικρός Ήρωας ένωνε, δεν δίχαζε». Ο υπερήρωας Γιώργος Θαλάσσης Τον ρωτάω αν έχει κάποια αγαπημένη ιστορία και, πολύ σωστά, απαντάει σαν συνεπής κόμικ-φαν: «Την πρώτη ιστορία, που δίνει τον όρκο ότι θα υπερασπιστεί την πατρίδα. Αυτή είναι η πιο χαρακτηριστική ιστορία αλλά υπάρχουν και αμέτρητες άλλες, όπως εκείνη που κατεβάζει τη σημαία των Γερμανών από την Ακρόπολη – κάνει μία αντιστοιχία με τον Μανώλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα. Μια άλλη ωραία ιστορία είναι εκείνη που χάνει την όρασή του ο Γιώργος Θαλάσσης και όταν την ξαναβρίσκει αποκτάει και την ικανότητα να βλέπει στο σκοτάδι». Ήταν άλλωστε η εποχή που κυκλοφορούσαν τα κόμικς με τους υπερήρωες. Ο Στέλιος Ανεμοδουράς, πριν τον Μικρό Ήρωα έκανε τον Υπεράνθρωπο και ήταν και στη Μάσκα. «Όλα τα στοιχεία του Γιώργου Θαλάσση, αν το σκεφτείς, είναι υπερηρωικά: βλέπει στο σκοτάδι, γνωρίζει ξένες γλώσσες, γνωρίζει πολεμικές τέχνες, σφυρίζει και εξημερώνει σκυλιά, λύνει κωδικούς, και παρόλα αυτά είναι ανθρώπινος. Έκανε έναν υπερήρωα Έλληνα. Αν τα παιδιά ταυτίζονταν με έναν Σούπερμαν, πόσο μάλλον με αυτό το ιδανικό ελληνόπουλο που “θα ήθελα να είμαι εγώ”». Η Κατερίνα σέξι: ναι ή όχι; «Η Κατερίνα, ενώ ξεκινάει σαν κοριτσάκι βοηθητικού χαρακτήρα, στη συνέχεια εξελίσσεται σε υπερηρωίδα κι αυτή. Γυμνάζεται, γίνεται η Νίκη, γίνεται η Γαλάζια Θύελλα. Θα έλεγα ότι, εδώ, εξυπηρετείται κάτι εκδοτικό γιατί ο Μικρός Ήρωας διαβαζόταν εξίσου και από κοριτσάκια εκείνη την εποχή. Δίπλα στο τέλειο ελληνόπουλο κόλλησε την τέλεια ελληνοπούλα. Μέχρι το τεύχος 16 λοιπόν, ο Στέλιος Ανεμοδουράς αποτυπώνει τον Γιώργο Θαλάσση γύρω στην ηλικία των 12-13. Τα λαϊκά αναγνώσματα συνήθως εκεί ήταν ηλικιακά. Αντιλαμβάνεται όμως ότι ο ήρωας έχει απήχηση και στις μεγαλύτερες ηλικίες, 16-17. Ξαφνικά, εν μία νυκτί, ο Γιώργος Θαλάσσης – και η Κατερίνα αργότερα – ενηλικιώνεται εικονογραφικά. Γίνεται 19-20. Έτσι και στα σκίτσα, οι δύο ήρωες γίνονται πιο ώριμοι. Ο Ανεμοδουράς έλεγε κάτι το οποίο για μένα είναι η αρχή μου εκδοτικά. Έλεγε ότι τον Μικρό Ήρωα δεν τον γράφουν οι συγγραφείς και οι εκδότες, τον γράφουν οι αναγνώστες. Είχε λοιπόν μία έντονη επαφή με τους αναγνώστες, έπαιρνε το feedback και το προσάρμοζε. Έτσι έκανε και με τον ήρωά του που, εικονογραφικά, τον μεγάλωσε από το 16ο τεύχος κιόλας. Η Κατερίνα ενηλικιώθηκε πιο μετά. Επίσης, πάντα υπήρχε ανάμεσά τους ένα αδιόρατο φλερτ, για τα πλαίσια και τα δεδομένα της εποχής. Ένας ανεκδήλωτος και ανεκπλήρωτος έρωτας, ένα παιχνίδι». Μιλάμε για τη φανερή τάση στα σκίτσα του Βύρωνα Απτόσογλου να κάνει όλο και περισσότερες καμπύλες στην Κατερίνα και ο Λεωκράτης λέει ότι αυτό ήταν η αφορμή μιας διαμάχης ανάμεσα στον δημιουργό και τον εικονογράφο. «Εκεί γύρω στο 200ό τεύχος είχανε μια κόντρα και σταματήσανε τη συνεργασία τους για περίπου 20 τεύχη και τότε ανέλαβε την εικονογράφηση και των εσωτερικών σελίδων και των εξώφυλλων ο Θέμος Ανδρεόπουλος, ο μετέπειτα σκιτσογράφος του Μικρού Σερίφη. Η κόντρα τους εικάζω ότι ήτανε οικονομική. Αυτό που ανέφερε ο ίδιος ο Απτόσογλου στα ντοκιμαντέρ είναι ότι όλα ήταν καλά, μόνο που ήθελε να κάνει την Κατερίνα λίγο πιο σέξι. Πάντως η συνεργασία τους ήταν πολύ καλή και ο Ανεμοδουράς πάντοτε τον εκθείαζε και ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη». Ο Βύρωνας Απτόσογλου, εξαιρετικός σκιτσογράφος και γρήγορος, θεωρείται ότι υπό μία έννοια «εκπαιδεύτηκε» μέσα από τα αναγνώσματα του Στέλιου Ανεμοδουρά, εξελίσσοντας πολύ το σκίτσο του. Τα πιο τελευταία τεύχη σε σχέση με τα παλαιότερα δείχνουν πόσο ζωντανά είναι πια τα χρώματα, πόσο έχει βελτιωθεί η γραμμή του. Ο Λεωκράτης λέει ότι τα πιο ώριμα και τα πιο ωραία σκίτσα του είναι σε μία επανέκδοση του 1976, που είναι σαν πίνακες. Ο Σπίθας, το comic relief της ιστορίας «Ο Σπίθας ήταν ο πιο δημοφιλής ήρωας. Και τα γράμματα που λάμβανε ο Στέλιος Ανεμοδουράς, συνήθως αφορούσανε τον Σπίθα. Πάντοτε έλεγε ότι σε ένα ανάγνωσμα υπάρχει η δράση και υπάρχει και η κωμική πινελιά την οποία αποτύπωνε ο Σπίθας με βάση τα δεδομένα της εποχής. Ήταν ένα παιδί αθώο, ελαφρύ, όχι και πολύ έξυπνο και δημιουργούσε αυτές τις εύθυμες καταστάσεις». Του λέω ότι, για μένα, ο Σπίθας ήταν ένας τραγικός χαρακτήρας γιατί έπαιζε επάνω στο μεγάλο ταμπού της δεκαετίας του 1950 και του 1960, στην πείνα της Κατοχής. Αυτή η ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα τον έκανε πιο ανθρώπινο κάτι που φάνηκε ακόμα και στις αναπαραστάσεις που έγιναν αργότερα θέατρο, τηλεόραση, ιδιαίτερα εκείνος ο Σπίθας του Δημήτρη Πιατά. Ο γνωστός ηθοποιός είχε «υιοθετήσει» με πολλή αγάπη τον ρόλο, «τον έπαιζε ως παιδί» σε ένα αφιέρωμα του Mega, το 1990, με τον Νινιό, την Καφαντάρη και τον ίδιο. Μιλάμε για τους μικρούς, αναλώσιμους χαρακτήρες και τους κακούς, τα ονόματα των οποίων ανέκαθεν με ενθουσίαζαν: Σέιταν Αλαμάν, Γιαχαμότο Κοτούλα, Πράκτωρ Ντράκουλα, Φρόιλάιν Χι, Καμικάζι κ.λ.π. Ο Λεωκράτης λέει ότι οι πράκτορες και οι αναλώσιμοι χαρακτήρες ήταν πολλοί, πάνω από 50. «Στην ουσία, μετά το 1960 το ιστορικό πλαίσιο απομακρύνεται λίγο από την Κατοχή. Αν πούμε ότι 7 χρόνια είναι μία γενιά εκδοτική, μετά το 1960 φεύγει η γενιά που έχει αυτά τα βιώματα. Δηλαδή, το αστείο ότι ο Σπίθας από την πείνα έτρωγε τις λεμονόκουπες, ίσως να μη λέει κάτι στο παιδί που το διαβάζει στα 60s. Οπότε, θεωρώ ότι ο παππούς προσπαθούσε να βρει τρόπους, αφηγηματικούς μηχανισμούς, για να ανανεώνει το ενδιαφέρον του νεανικού κοινού. Κάπου εκεί λοιπόν, μετά το 300ό τεύχος, συνεχώς υπάρχουν αναλώσιμοι χαρακτήρες, μικροί, όπως Τζιτζίκι, Διαβολάκος, Χαζούλης κ.λ.π., οι οποίοι υπάρχουν για 3-4 τεύχη μόνο. Το ίδιο έκανε και με τους πράκτορες κατά κάποιον τρόπο». «Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει...» Στα μέσα των 70s άρχισε και το πρώτο κύμα νοσταλγίας του Μικρού Ήρωα. Ήταν η εποχή που η γενιά που μεγάλωσε μαζί του ήταν πλέον στα πράγματα π.χ. οι ηθοποιοί του Ελεύθερου Θεάτρου κι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης που ήταν οι πρώτοι που τον νοστάλγησαν. Τότε, το 1976, στην επιθεώρηση «Το τραμ το τελευταίο» που είχε ανεβάζει η παρέα των Φασουλή, Παναγιωτοπούλου, Αρζόγλου κ.λ.π., είχαν το νούμερο για τον Μικρό Ήρωα όπου ο Σπίθας (Γιώργος Σαμπάνης), η Κατερίνα (Υβόνη Μαλτέζου) και ο Γιώργος Θαλάσσης (Ντίνος Λύρας) τραγουδούσαν το κλασικό πια τραγούδι του Λουκιανού «Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει / καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση». Ο Λεωκράτης λέει ότι μίλησε με τη Γιασεμή και τη Μαρία Κηλαηδόνη και έχουν δώσει για την έκθεση το χειρόγραφο με τους στίχους που είχε γράψει ο Λουκιανός, το οποίο θα υπάρχει και μέσα στο Λεύκωμα. Στην έκθεση θα προβάλλεται και ένα βίντεο στο οποίο μιλούν, από παλιά ντοκιμαντέρ, ο Ανεμοδουράς, ο Πιατάς, ο Γλέζος, ο Σαββόπουλος και διάφοροι άλλοι μαζί με νέους, σημερινούς καλλιτέχνες. Ο Γιώργος Θαλάσσης, στη σύγχρονη εποχή, πηδάει σαν να κάνει παρκούρ από τις ταράτσες της κατοχικής Αθήνας στους βιντεοτοίχους του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, από τα μισοσκισμένα παλιά εξώφυλλα των πρώτων τευχών, στα λαμπερά, θεαματικά illustrations των νέων δημιουργών και από τις κιτρινισμένες σελίδες του σε μία, γιατί όχι, νέα ζωή σε animation. Αυτό το παιδί τα καταφέρνει παντού. Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ (Μουσική - στίχοι: Λουκιανός Κηλαηδόνης - Ελεύθερο Θέατρο) Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα, κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή: “νομίζω πως το κρύβει στην κουζίνα”. Εσύ να παίζεις με το θάνατο κρυφτό κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα, μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα. Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει Μικρέ μου Ήρωα, Γιώργο Θαλάσση. – “Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει, κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτηταί θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει”. Πίσω απ’ τον τοίχο ο ασύρματος καλεί είναι απ’ τη Μέση Ανατολή, απ’ το αρχηγείο, θα σου αναθέσουν μια καινούργια αποστολή με ευχές για καλή τύχη απ’ τον «Χ2». Η Κατερίνα σ’ αγαπούσε σιωπηλά αλλά κι εσύ το ίδιο αγνά την αγαπούσες, χωρίς τον Σπίθα ίσως να ‘ταν πιο καλά παρ’ όλ’ αυτά εσύ τον συγχωρούσες. Όταν ακούω να μιλάνε γι’ Αφρική για Βερολίνο, Βενετία και Παρίσι, σκέφτομαι, λέω, που να ξέραν μερικοί πως σ’ όλα αυτά τα μέρη εγώ έχω ζήσει. Πως όταν ήταν στην Ελλάδα κατοχή μέσα στις σφαίρες, μες στο κρύο, μες στην πείνα, με τους Εγγλέζους να εξοπλίζουνε τη “Χι” μου έδειχνες μια ξένοιαστη Αθήνα. Εσύ μπορούσες να οδηγήσεις φορτηγό μοτοσικλέτα, οτομοτρίς κι αεροπλάνο, κι όπου κι αν ήσουν πάντα δίπλα ήμουν κι εγώ μαζί σου ή να ζήσω ή να πεθάνω. Ήσουνα πάντα εκδικητής και τιμωρός γι’ αυτόν που γέμισε τον τόπο με στρατό του, και μ’ ένα χτύπημά σου έπεφτε ο φρουρός με μια στροφή γύρω απ’ τον εαυτό του. Μπορούσες πάλι να ημερεύεις τα σκυλιά με κάποιο σφύριγμα που σού ‘μαθε τσοπάνος, κι έτσι που πέταγες με κόλπο τη θηλιά θα έπρεπε να είσαι Αμερικάνος. Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω που να μην το ‘χει πει κανένας για κανέναν εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα. Πού είσαι τώρα και σ’ έχω χάσει καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση όπου κι αν είσαι, θα ‘χεις γεράσει Μικρέ μου Ήρωα, Γιώργο Θαλάσση. Οι χειρόγραφοι στίχοι του τραγουδιού από το προσωπικό αρχείο του Λουκιανού Κηλαηδόνη (www.loukianoskilaidonis.gr). Μόλις κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος – αφιέρωμα στον Λουκιανό Κηλαηδόνη με τίτλο «Σ' ευχαριστώ Λουκιανέ» με πολλές συμμετοχές, ο οποίος περιέχει επανεκτέλεση του τραγουδιού του Μικρού Ήρωα από το συγκρότημα Ρεβάνς. Και το σχετικό link...

Από το οπισθόφυλλο Φθινόπωρο του 1924. Ο Κόρτο πρόκειται να συναντήσει ξανά τον φίλο του, Στάινερ, στο Βερολίνο. Μόλις όμως φτάνει στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, μαθαίνει ότι ο φίλος του δολοφονήθηκε. Στην καρδιά της παλιάς Ευρώπης που καταρρέει, ξεχύνεται στα ίχνη του δολοφόνου για να αποδώσει δικαιοσύνη. Η υπόθεση Το Φθινόπωρο του 1924 τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για την Δημοκρατία της Βαϊμάρης (1919-1933) στη Γερμανία. Κομμουνιστές, ακροδεξιές οργανώσεις κτλ έθεταν σε κίνδυνο τη δημοκρατία της χώρας. Εκείνη την εποχή ο Κόρτο Μαλτέζε είχε επισκεφτεί το Βερολίνο για συναντήσει ένα φίλο του, τον καθηγητή Ιερεμία Στάινερ. Ύστερα από μία θεατρική παράσταση που παρακολούθησε μαζί με τον συγγραφέα της εποχής Γιόζεφ Ροτ ανακαλύπτει ότι ο Στάινερ είναι νεκρός. Πηγαίνει αμέσως στη αστυνομία για να μάθει τι ακριβώς έγινε, αλλά δεν καταφέρνει τίποτα. Έτσι αποφασίζει να δράσει και να ανακαλύψει τους δολοφόνους του φίλου του. Με την βοήθεια του Ροτ, του συγγραφέα μας, μαθαίνει ότι ο Στάινερ είχε επαφές με ανθρώπους μιας ερμητικής οργάνωσης με το όνομα Πρωινό Άστρο. Καταφέρνει να διεισδύσει στην οργάνωση, όπου τα μέλη της τον έχουν περάσει για κάποιον άλλον, κάποιον Μακρόπουλο και μετά από μια τελετή που θυμίζει κάλεσμα πνευμάτων, του ζητούν να γίνει ο Άγγελος Εκδικητής για τον καθηγητή. Ο Κόρτο εντωμεταξύ αναλαμβάνει να βρει και ένα τραπουλόχαρτο της τράπουλας ταρώ Βισκόντι-Σφόρτσα (μια υπαρκτή τράπουλα του 15ου αιώνα) που θα τον οδηγήσει σε ένα φάκελο που περιέχει μια έκθεση που πρέπει να παραδοθεί σε "καλά χέρια". Ύστερα από μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, το τραπουλόχαρτο καταλήγει μυστηριωδώς στα χέρια του. Προς το τέλος της ιστορίας και μετά από πολλές περιπέτειες έρχεται αντιμέτωπος και με μια έκπληξη... Ο Juan Diaz Canales, άξιος συνεχιστής κατά τη γνώμη μου του Pratt, μας προσφέρει άλλη μια συναρπαστική περιπέτεια με τον γνωστό τυχοδιώκτη. Με τη βοήθεια του εικονογράφου Ruben Pellejero αναδεικνύει με επιτυχία την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής τόσο του Βερολίνου, όσο και της Πράγας όπου διαδραματίζεται η ιστορία μας. Η έκδοση Ο "Μικρός Ήρως" συνεχίζει να μας προσφέρει τις ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε, και όπως πάντα έχει κάνει πολύ καλή δουλειά τόσο στη μετάφραση όσο και στην επιμέλεια. Το εξώφυλλο αλλά και οι εσωτερικές σελίδες είναι στα στάνταρ των τελευταίων εκδόσεων της εταιρίας λόγω της κρίσης. Στα εξτραδάκια θα βρούμε στην αρχή μια εισαγωγή του συγγραφέα, επίσης ένα κείμενο του Jean-Yves Tadie και κάποια σκίτσα. Τέλος στο οπισθόφυλλο αναγράφονται όλες;; οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε με τη σειρά έκδοσης, 1-12 του Hugo Pratt, 13-16 των Ruben Pellejero - Juan Diaz Canales και Ο Μαύρος Ωκεανός των Bastien Vives - Martin Quenehen. Και δύο σελίδες από το εσωτερικό

Τιμή εφημερίδας (ως ένθετο): 4,25 ευρώ Πήρα και εγώ την έκδοση για την οποία μιλάτε στο φόρουμ τον τελευταίο καιρό. Με ψήσατε. Είχα πάρει το Εκουατόρια που δυστυχώς δεν έχω προλάβει να το διαβάσω ακόμα. Η νέα έκδοση είναι εξίσου καλαίσθητη αλλά και κινείται στην ίδια ποιότητα και μέγεθος. Ένα μπράβο στον Λεωκράτη και στην εκδοτική Λογικά θα τσιμπήσω και τα υπόλοιπα. Θα δούμε... Πάντως πολύ θετική εντύπωση μου έκανε ότι πρόκειται για αδημοσίευτη ιστορία στην Ελλάδα. Πληροφορία για το εσωτερικό που ρώτησε ο germ: Πέρα από το κόμικ το τεύχος είχε 1 σελίδα σχολιασμό, 1 σελίδα εισαγωγική και στο πίσω μέρος αυτής σχεδιάκια του Κόρτο. Όσο για αρίθμηση, θα πω ότι έψαξα να βρω και στην αρχή δεν είδα κάτι αλλά άμα κοιτάξεις καλά πάνω στη ράχη βλέπεις το νούμερο 1. Άρα από ότι φαίνεται θα είναι σειρά η έκδοση. Όμορφο και το εξώφυλλο Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Retroplaymo, Βασιλεύς των Κόμικς, φλοκ & GreekComicFan.

Σύνοψη από την εκδοτική: To περίφημο βιβλίο του Ιουλίου Βερν μεταφέρεται σε κόμικς. Ο Γιώργος Βλάχος προσαρμόζει το σενάριο και ο Θανάσης Καραμπάλιος σκιτσάρει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τα γεγονότα που διαδραματίζονται το 1827, την εποχή της ναυμαχίας του Ναβαρίνου, η οποία έγειρε την πλάστιγγα προς την πλευρά της ανεξαρτησίας του νεοελληνικού κράτους από την οθωμανική αυτοκρατορία. Στο κόμικς αυτό η ιστορία συναντά τις μνήμες. Μια συναρπαστική περιπέτεια έρωτα και προδοσίας από τη Μάνη μέχρι την Κρήτη, που εξυμνεί τη συμμετοχή των Φιλελλήνων στον Αγώνα του '21, τονίζοντας αξίες όπως η τιμή, η φιλία και η ανιδιοτέλεια. 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 η ιστορία είναι εδώ για να μας διδάξει και να μας εμπνεύσει. Η ιστορία και το σχέδιο: Σαν κεραυνός εν αιθρία έσκασε η είδηση ότι ο Θανάσης Καραμπάλιος, ιδιαίτερα γνωστός από το κόμικ 1800, ετοιμάζει ένα νέο τίτλο αυτή τη φορά για το Μικρό Ήρωα. Έτσι μετά τη συμμετοχή του στα Μουσικά Καρέ, ο Καραμπάλιος αναλαμβάνει το σχέδιο για την προσαρμογή του μυθιστορήματος του Ιούλιου Βερν "Το Αιγαίο στις Φλόγες" σε σενάριο του Γιώργου Βλάχου. Η ιστορία μας ξεκινά δύο μέρες πριν τη ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827 και διαδραματίζεται σε μεγάλο μέρος της ελληνικής επικράτειας, από την Κρήτη και τη Μάνη μέχρι την Κέρκυρα. Οι δύο δημιουργοί φροντίζουν πριν την έναρξη της ιστορίας να μας παρουσιάσουν τους βασικούς χαρακτήρες, ποιοι είναι και ποιες οι σχέσεις τους, κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί με έβαλε κατ' ευθείαν στο κλίμα. Όλοι τους είναι αρκετά καλογραμμένοι, από τον διαβόητο πειρατή Νικόλα Στάρκο μέχρι τον Γάλλο αξιωματικό και φιλέλληνα Ανρί ντ' Αλμπαρέ, μου άρεσε ιδιαίτερα το πως συγκεκριμένοι χαρακτήρες χρησιμοποιούν γλώσσα και καταλήξεις της ελληνικής επαρχίας, η αφήγηση που συνδυάζεται με όμορφο lettering και φυσικά το πως χτίζονται οι σχέσεις τους και πως προετοιμαζόμαστε για το δεύτερο άλμπουμ. Το σχέδιο του Θανάση Καραμπάλιου το έχω εξυμνήσει αρκετές φορές, σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται στο στοιχείο του αφού θυμίζει 1800, ενώ μετά τον πέμπτο τόμο της σειράς, καταπιάνεται και εδώ με πειρατές και πλοία, νομίζω όμως ότι έχει εξελιχθεί αρκετά, οι γραμμές του, τα μελάνια και οι σκιές του είναι αρκετά πιο έντονα, ενώ και ο χρωματισμός είναι πάρα πολύ καλός, πλούσιος και κάνει κάθε καρέ να φαίνεται πεντακάθαρο και όμορφο. Γενικά πιστεύω πως ο Καραμπάλιος ήταν εξαιρετική επιλογή στο σχέδιο. Σχετικά με την προσαρμογή του μυθιστορήματος στο κόμικ δε μπορώ να γνωρίζω γιατί δεν το έχω διαβάσει, αλλά η ιστορία έως εδώ μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα. Η έκδοση: Κλασική έκδοση των εκδόσεων Μικρός Ήρως στο μεγάλο μέγεθος, το εξώφυλλο δεν είναι γυαλιστερό όπως στα Κόρτο Μαλτέζε, αλλά σαν αυτό στα Μουσικά Καρέ, ενώ πριν την έναρξη της ιστορίας, ο συγγραφέας Γιώργος Βλάχος μας προσφέρει ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα πέντε σελίδων σχετικά με τον Ιούλιο Βερν, τη συγγραφική του πορεία και λίγα λόγια για την ιστορία που διασκευάζουν. Συνολικά λοιπόν, έμεινα πολύ ικανοποιημένος και περιμένω να βγει το επόμενο μέρος της ιστορίας. Καλή ανάγνωση σε όλους Ευχαριστούμε τον @ hudson για την διάθεση του δεύτερου τεύχους.

Σύνοψη από την εκδοτική: Ένα τρομακτικό μυστήριο έχει τις ρίζες του στο νησί Μουράνο της Βενετίας, από την εποχή ακόμα της Δημοκρατίας της Βενετίας του 17ου αιώνα. Ένα μυστήριο που σχετίζεται με ένα καταραμένο πλάσμα, τον απόκοσμο κόμη Αλβίζε Τζάνους, επιστήμονα και αλχημιστή που «αφιέρωσε στην τέχνη της υαλουργίας όλη του τη ζωή… και, κατά μία έννοια, ακόμα και τον θάνατό του». Ένα μυστήριο στο οποίο εμπλέκεται και ο Spider-Man, που επισκέπτεται για πρώτη φορά τη μαγευτική Βενετία. Το κόμικς είναι δημιουργία δύο κορυφαίων Ιταλών καλλιτεχνών, του Tito Faraci και του Giorgio Gavazzano. Όπως αναφέρει και ο εκδότης Enrico Fornaroli στο εισαγωγικό σημείωμα: «Η ιδέα να αφιερωθούν στη δημιουργία μιας ιστορίας με ήρωα τον Spider-Man, γεννήθηκε από την επιθυμία τους να αποτίσουν φόρο τιμής σ’ εκείνον, αφιερώνοντάς του μια περιπέτεια με φόντο τη μαγευτική Βενετία, ένα μέρος που η γοητεία του τροφοδοτείται από τα μυστικά που κρύβονται μέσα στα σοκάκια του, που φυλάσσονται μέσα στις «κρυφές αυλές» του και στις πλατεΐτσες του. Και είναι η μαγεία αυτής της πόλης, που ξεπηδά, όπως κάθε χρόνο, μέσα από το πολύχρωμο βουητό του καρναβαλιού της, που μαγεύει τον Πήτερ Πάρκερ προσφέροντάς του την ευκαιρία να αναμετρηθεί με ένα τρομερό μυστήριο συνδεδεμένο με την πάνω από χίλια χρόνια παραγωγή γυαλιού στο νησί Μουράνο»! Και συνεχίζει: «Το Μυστικό του Κρυστάλλου, αντιπροσωπεύει για όλους εμάς ένα πρώτο, επιτυχημένο πιστεύουμε, παράδειγμα για το πώς οι μεγάλοι ήρωες του αμερικανικού κόμικς μπορούν να αποκτήσουν νέα πνοή διαμέσου των δασκάλων του ιταλικού και ευρωπαϊκού κόμικς». Η ιστορία: Να λοιπόν που οι εκδόσεις Μικρός Ήρως φέρνουν στα ελληνικά ένα κόμικ με ήρωα της Marvel να πρωταγωνιστεί. Πρόκειται για μια συνεργασία των Ιταλών δημιουργών Tito Faraci και Giorgio Cavazzano, γνωστοί κυρίως από τις ιστορίες που έχουν κάνει σχετικά με ήρωες της Disney. Κατ' αρχάς η ιστορία είναι αρκετά μικρή σε μέγεθος, περίπου 21 σελίδες. Στην πρώτη σελίδα ο Peter Parker κατ' όπιν εντολής του J. Jonah Jameson ταξιδεύει στη μακρινή Ιταλία, στην οποία θα περάσει ολόκληρη την περιπέτεια με το μυστικό του Κρυστάλλου. Ο κακός είναι λίγο παιδικά σχεδιασμένος κατά τη γνώμη μου, αλλά υπάρχει αρκετή Spider-Manίστικη δράση. Προσωπικά το σχέδιο δε μου πολυάρεσε όσον αφορά το σχεδιασμό των ανθρώπινων προσώπων, μου θύμισε κάπως underground κόμικ. Από την άλλη πλευρά μου άρεσε πάρα πολύ ο σχεδιασμός της Ιταλικής πόλης, απεικονίζει άψογα την υπέροχη αρχιτεκτονική τους, καθώς και του Spider-Man και των σκηνών δράσης. Η έκδοση: Περίμενα μικρό μέγεθος προσωπικά, αλλά το κλασικό μεγάλο μέγεθος 21.0 Χ 28.0 των εκδόσεων Μικρός Ήρως που πάντα βοηθάει τις λεπτομέρειες του σχεδίου να αναδειχθούν. Μετά την ιστορία υπάρχει ένα πανέμορφο και πλούσιο αφιέρωμα που λέγεται Πίσω από τις Κουίντες. Εκεί βλέπουμε σημειώσεις του Faraci και του Cavazzano, προσχέδια για τα πρόσωπα και τις σελίδες, καθώς και σχολιασμός των δύο γύρω από το σενάριο και το σχέδιο. Είναι μια πολύ ολοκληρωμένη δουλειά πραγματικά. Όπως και να 'χει θεωρώ ότι αυτή η έκδοση δεν έχει σχέση με τυπικές Spider-Man ιστορίες, αλλά είναι κάτι το διαφορετικό, μια πιο ευρωπαϊκή προσέγγιση στον Νεοϋορκέζο ήρωα. Δεν ξέρω αν θα αρέσει σε όλους, αλλά χαίρομαι που βγήκε μία τέτοια έκδοση στα ελληνικά και εύχομαι να υπάρχουν κι άλλες εκπλήξεις από τον Μικρό Ήρωα. Καλό διάβασμα σε όλους

Την συγκεκριμένη ιστορία την έχουμε διαβάσει σε βιβλίο, την έχουμε απολαύσει σε ταινίες με καταξιωμένους πρωταγωνιστές, την έχουμε δει σε κινούμενα σχέδια, αλλά δεν θυμάμαι να την έχουμε δει υπό μορφή BD. Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή που η εκδοτική "Μικρός Ήρως", πρωτοπόρος σε αυτόν τον τομέα, να μεταφράσει την Γαλλική μεταφορά της σε κόμικ, το οποίο κυκλοφόρησε το 2007 και να μας την παρουσιάσει, λίγο πριν φύγει το 2020 και συγκεκριμένα στις 22/12. Η "Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" είναι, λίγο-πολύ, γνωστή σε όλους όσοι αγαπούν τα Χριστούγεννα. Πρόκειται για ένα πόνημα από τον μεγάλο Κάρολο Ντίκενς, το οποίο παρουσιάζει έναν φιλάργυρο και μισάνθρωπο επιχειρηματία, που φέρεται σε όλους με απαξίωση, να αλλάζει στάση απέναντι στην ζωή (με την βοήθεια τριών πνευμάτων που τον επισκέπτονται στο σπίτι του) και να μετατρέπεται σ' έναν γαλαντόμο άνθρωπο, που απολαμβάνει να δίνει στον πλησίον του. Με αυτόν τον τρόπο βρίσκει μία νέα οικογένεια που τον αγκαλιάζει, κι απολαμβάνει καλύτερα την ουσία που χαρίζει σε όλους η καλύτερη εποχή του χρόνου. Από το site της εκδοτικής διαβάζουμε Με μία πρώτη ματιά, το σενάριο μένει αρκετά πιστό στο αρχικό μυθιστόρημα, αλλά οι κάτι λιγότερο από 50 σελίδες που έχει στην διάθεσή του, μου φάνηκε ότι έκαναν την πλοκή να τρέξει. Ο εικαστικός τομέας, προσωπικά με κάλυψε. Έχουμε ένα προσεγμένο σχέδιο, το οποίο είναι σύμφωνο με τις επιταγές της εποχής, στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα, ενώ κι ο χρωματισμός είναι γλυκός και με πολλές αποχρώσεις του χάλκινου, που ενισχύουν την θαλπωρή που αισθανόμαστε τέτοιες ημέρες. Η έκδοση, είναι πολυτελής και σε μέγεθος BD. Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο έχουν τα γνωστά "αυτάκια", τα οποία είναι μία καινούργια συνήθεια της εκδοτικής. Το χαρτί είναι καλής ποιότητας και η εκτύπωση, με εξαίρεση το μελάνι, που σκυλοβρωμάει ( ), είναι ζωντανή κι αναδεικνύει στο έπακρο τα χρώματα στα καρέ. Μετά το πέρας της ιστορίας, ο αναγνώστης θα βρει εννέα σελίδες με έξτρα υλικό, ξεκινώντας από την βιογραφία και το έργο του Καρόλου Ντίκενς, για να ακολουθήσουν πληροφορίες για το μυθιστόρημα και τα Χριστούγεννα γενικότερα. Τι άλλο να ζητήσει κανείς? Η "Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" στην επίσημη ιστοσελίδα της εκδοτικής Η "Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" στην Bedetheque

"Κόρτο Μαλτέζε: Μου" Η τελευταία περιπέτεια του αγαπημένου μας ευγενή τυχοδιώκτη ναυτικού που δημοσίευσε ο δημιουργός του, ο σπουδαίος Hugo Pratt. Οι εκδόσεις Μικρός Ήρως πιστές στην υπόσχεση που δώσανε στους φίλους του Κόρτο Μαλτέζε δημοσίευσαν και αυτή την περιπέτεια του Κόρτο οπότε πλεόν έχουμε όλες τις περιπέτειες του και έγχρωμες και κλείνουν αυτό το κύκλο με επιτυχία. Τον Οκτώβριο του 2022 λοιπόν ο Μικρός Ήρως δημοσιέυει το ΜΟΥ (πρώτα κυκλοφορούν με το Σαββατιάτικο φύλο της "Εφημερίδας των Συντακτών και μετά αυτόνομα) στη γνωστή καλή ποιότητα με μαλακό εξώφυλλο και ράχη, έγχρωμο, χωρισμένο σε τρία μέρη των 60 σελίδων περίπου το καθένα. Στα δύο πρώτα μέρη έχει ένα διήγημα του Hugo Pratt που λέγεται "Οι Ατλάντιοι" που είναι είναι prequel της συγκεκριμένης περιπετειας ενώ στο 3ο μέρος έχει ένα άρθρο του Gianluigi Gasparini όπου εξηγεί κάποια πράγματα για την θωρία της ΜΟΥ. Η "ΜΟΥ" είναι μια λέξη που την έχουμε ακούσει και άλλες φορές σε άλλες περιπέτειες του Κόρτο και αφορά μια μυθική υποθετική χαμένη ήπειρο που ο Κόρτο και οι φίλοι του ονειρεύονται κάποια στιγμή να βρουν. Έτσι λοιπόν σε αυτή την περιπέτεια ο Hugo Pratt εκπληρώνει το όνειρο τους και φέρνει μαζι αρκετούς δευτερεύοντες χαρακτήρες για αυτή την περιπέτεια που ξεκινάει από την θάλασσα, μετά στη ζούγκλα πρωτού βρεθούν σε ένα αρχαίο ναό που χρήζει εξερεύνησης. Εκεί μέσα ο Κόρτο θα συναντήσει πολύ κόσμο και θα ζήσει μια περιπέτεια φανταστική αλλά κυριολεκτικά φανταστική καθώς τελικά δεν ξέρουμε ποια γεγονότα γίνανε στην αλήθεια και ποια στη φαντασία του.... Για να κάνω την παρουσίαση χθές την διάβασα για 2η φορά στη ζωή μου. Δικαιολογημένα ο πολύς κόσμος την θεωρεί σαν πιο παράξενη και αδύναμη περιπέτεια του Κόρτο οπότε εγώ θα προτείνω σε όσους δεν την έχουν διαβάσει να την αφήσουν για το τέλος. Αξίζει κάποιος να το έχει στην συλλογή του σαν το τελευταίο Κόρτο του σπουδαίου Hugo Pratt σίγουρα απλά μην το διαβάσει νωρίς και τον αποθαρρύνει από τα υπόλοιπα Κόρτο γιατί θα είναι κρίμα. Τέλος αφού ολοκληρώθηκαν πλέον οι εκδόσεις του Κόρτο και έγχρωμες θα βάλω link σε όλες τις παρουσιάσεις των εκδόσεων από Μικρό Ήρωα ωστε κάποιος να τα βρίσκει πιο έυκολα. Από τον Hugo Pratt Η μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας - παρουσίαση εδώ Στον αστερισμο του Αιγόκερω, Ο Αετός της βραζιλίας, Βουντού για τον κύριο πρόεδρο, Κελτικά, Αιθιοπικά - παρουσίαση εδώ Η κρυφή αυλή του μυστηρίου - παρουσίαση εδώ Βενετσιάνικο Παραμύθι - παρουσίαση εδώ Το χρυσό σπίτι της Σαμαρκάνδης - παρουσίαση εδώ Τανγκό - παρουσίαση εδώ Τα νεανικά χρόνια - παρουσίαση εδώ Ελβετικά - παρουσίαση εδώ από τους επιγόνους του Κάτω από τον ήλιο του μεσονυκτίου - παρουσίαση εδώ Εκουατόρια - παρουσίαση εδώ Η Μέρα της Ταροβεάν - παρουσίαση εδώ Νύχτες του Βερολίνου - παρουσίαση εδώ Επίσης Μαύρος Ωκεανός - παρουσίαση εδώ που είναι μια μεταφορά του Κόρτο στην εποχή μας (σαν restart ή re-imagine οπως λεγανε και στο χωριό μου) Τέλος να βάλω το Link από ένα χρήσιμο Thread εδώ μέσα με την λίστα των εκδόσεων του Κόρτο - δείτε εδώ

Τα πρωτόγνωρα και κοσμοϊστορικά γεγονότα που ζούμε αυτές τις εποχές, έχουν δώσει βήμα σε πολλούς καλλιτέχνες να εκφραστούν. Έτσι, εκτός από τον κινηματογράφο, την ζωγραφική, την γλυπτική, δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητη και η Ένατη Τέχνη. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο Περικλής Κουλιφέτης παρουσίασε στο κοινό μία σειρά από γελοιογραφικά στριπ, τα οποία σατιρίζουν την περίοδο της καραντίνας, αλλά παράλληλα δίνουν τροφή για σκέψη στον αναγνώστη. Με την συνδρομή της γνωστής μας εκδοτική, "Μικρός Ήρως", κυκλοφόρησε στις 09/03/21 το πόνημα του δημιουργού, το οποίο χωρίζεται σε δύο άτυπες περιόδους, την "Καραντίνα Νο 1" και την "Καραντίνα Νο 2", αντιγράφοντας, κατά κάποιον τρόπο, την πραγματικότητα. Πρωταγωνιστές σε αυτό το ταξίδι είναι ένας άντρας και το πουλί του. Όχι, μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό! Ο Στάθης αναγκάζεται να εγκλειστεί μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού του, λόγω του lockdown κι έχει για συντροφιά το καναρίνι του, τον Αγαθοκλή. Οι διάλογοι μεταξύ τους, αποδεικνύουν το πόσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο να μείνει "φυλακισμένος" για μεγάλο χρονικό διάστημα, την ίδια ώρα που για το άτυχο πτηνό, είναι απλά η ιστορία της ζωής του. Έτσι, ο Αγαθοκλής, φροντίζει κάθε φορά, με το καυστικό του χιούμορ, να λέει αλήθειες και να βάζει τον ιδιοκτήτη του σε σκέψεις. Η ποιότητα των στριπ είναι αρκετά τίμια, θα έλεγα, κι αρκετά από αυτά μου άφησαν ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη. Το νεαρό της ηλικίας του δημιουργού (γεννήθηκε το 1996), πάντως, υπόσχεται ότι, εκτός από καλής ποιότητας χιούμορ, έχει πολλά περιθώρια για βελτίωση στο μέλλον. Όσον αφορά το σχέδιο, προσωπικά θα το χαρακτήριζα επιμελώς ατημέλητο. Για το ύφος του σεναρίου (το οποίο δεν έχει να μας παραθέσει μία ολοκληρωμένη ιστορία) επιτελεί στο ακέραιο τον σκοπό του, χωρίς όμως να είναι το αριστούργημα. Εδώ δεν με πείραξε. Σε μία κανονική ιστορία, θα είχα θέμα. Το χρώμα, από την άλλη, είναι αντιστρόφως ανάλογο με τις ημέρες που διανύουμε. Είναι ευχάριστο, διαθέτει ποικιλία ζωηρών χρωμάτων, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός τους να βγάζει μία νότα αισιοδοξίας. Η έκδοση διαθέτει τα περισσότερα από τα καλά στοιχεία της εκδοτικής, με μοναδική, ίσως, παραφωνία να είναι το μικρό μέγεθος. Βέβαια, αν το καλοσκεφτούμε, από την στιγμή που έχουμε να κάνουμε με γελοιογραφικά στριπάκια, με διεκπαιρεωτικό σχέδιο, το μεγαλύτερο μέγεθος δεν θα έδινε κάτι περισσότερο. Το έντυπο φέρει σύνδεση με καρφίτσα, ενώ το χαρτί του είναι καλής ποιότητας, δημιουργώντας μία καλή αποτύπωση των χρωμάτων. Στο εσωτερικό του εξώφυλλου, θα βρούμε ένα εισαγωγικό άρθρο για το κόμικ, επιμελημένο από τον, συνήθη ύποπτο, Γαβριήλ Τομπαλίδη, ενώ στην μέσα σελίδα του οπισθόφυλλου, η έκδοση ολοκληρώνεται με ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του δημιουργού. Η σελίδα του Περικλή Κουλιφέτη στο Facebook Η σελίδα της εκδοτικής για τους "Έγκλειστους"

Αρχές Δεκέμβρη του πολύπαθου 2020 η εκδοτική "Μικρός Ήρως" προχωρά στην κυκλοφορία μιας "ειδικής" έκδοσης του βασικού της ήρωα Μπλεκ. Η έκδοση αυτή μέχρι την ώρα που γράφεται το κείμενο δεν έχει κυκλοφορήσει στο εμπόριο και μπορεί κάποιος να την προμηθευτεί μόνο από το e - shop της εταιρείας (www.mikrosiros.gr) με παραγγελίες άνω των 30 euro. To τεύχος δεν φέρει τιμή πάνω του ούτε ISBN .Δεν γνωρίζω αν θα κυκλοφορήσει αργότερα αυτόνομο. Πρόκειται για μια ιστορία των δημιουργών της ΣερβοΚροατικής σχολής σχεδιαστών - σεναριογράφων και συγκεκριμένα των Svetoraz Obradovic (σενάριο) και Sibin Slavkovic, Branko Plavsic (σχέδιο). Σαν βετεράνος αναγνώστης του Μπλεκ ,μεγαλωμένος με τα σχέδια των δημιουργών του ήρωα ,θρυλικών EsseGesse παραμένω "αλλεργικός" στους περισσότερους επίγονούς τους με μικρή εξαίρεση τον Ιταλό Carlo Cendroni τον μοναδικό και πιο άξιο κατά την ταπεινή μου άποψη συνεχιστή τους . Σε οτι αφορά δε τη συγκεκριμένη σχολή η πρώτη μου επαφή στο τεύχος 50 του ΝΕΟΥ ΜΠΛΕΚ υπήρξε μια " τραυματική" εμπειρία ,ικανή να με κάνει να τους αντιπαθήσω σφόδρα !!!! Όταν λοιπόν άνοιξα την πρώτη σελίδα του τεύχους και είδα ότι ήταν δική τους ιστορία έπαθα σοκ. Αυτό όμως δεν κράτησε παρά ελάχιστα . Από τις επόμενες κιόλας σελίδες το σχέδιο άρχισε να με κερδίζει ολοένα και περισσότερο ,ενώ και το σενάριο άρχισε να αφήνει υποσχέσεις . Η έκπληξή μου μεγάλωνε καθώς διάβαζα όλο και περισσότερες σελίδες της ιστορίας . Ένα αναπάντεχα καλό σκίτσο εμφανίζονταν σε κάθε καρέ και ταυτόχρονα το σενάριο έδενε όλο και πιο σφιχτά σε βαθμό που με έκανε να αναρωτιέμαι αν διαβάζω Μπλεκ ή κάποιο πιο ψαγμένο κομικ .... Μέχρι το τέλος της η ιστορία με κράτησε σε αγωνία . Πρόκειται για μια από τις καλύτερες που έχω διαβάσει εδώ και πολλά χρόνια !! Οφείλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια στον υπεύθυνο επιλογής της. Και δυο λόγια για την ίδια την ιστορία η οποία έχει τίτλο : "Κλέφτες Γούνας" . Μια συμμορία η οποία έχει στενούς δεσμούς με τους Άγγλους , λυμαίνεται τους κυνηγούς κλέβοντας τις γούνες που εμπορεύονται ,εκβιάζοντας και δολοφονώντας τους. Κάπου εκεί εμφανίζεται ο Μπλεκ και οι φίλοι του οι οποίοι προσπαθούν να τους βοηθήσουν .Μετά από μάχες και πολλές ανατροπές η ιστορία φτάνει στο αναπάντεχο φινάλε της . Αν και πιθανολογώ ότι το σενάριο βασίστηκε σε μια πολύ παλιά ιστορία την "Εταιρεία Γουναρικών " που είχε δημοσιευθεί στη χώρα μας τη δεκαετία του 70 στα ΜΠΛΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ εδώ μιλάμε για κλάσεις ανώτερη δουλειά . Κοντολογίς ένα τεύχος διαμαντάκι και must have για τους φίλους του ήρωα . Οι διστάσεις του περιοδικού ειναι 20χ 14,5 και είναι ασπρόμαυρο ,δεμένο με συνδετήρες και εξώφυλλο από μαλακό χαρτόνι.Έχει 68 σελίδες (η ιστορία καταλαμβάνει 60 από αυτές). Στη μετάφραση ο φίλος Γ.Τομπαλιδης και στην επιμέλεια ο φίλτατος Λ Ανεμοδουράς Παραθέτω τα εξώφυλλο ,οπισθόφυλλο καθώς και μερικές σελίδες . Ευχαριστούμε τα μέλη @ pnikitaskomics και @ james768 για την διάθεση των υπόλοιπων τευχών.

Στα τέλη του προηγούμενου μήνα ήρθε η είδηση πως οι εκδόσεις Μικρός Ήρως ετοιμάζουν ένα νέο ετήσιο περιοδικό όπως είπαν στο editorial τους στο ΜΠΛΕΚ #16, το οποίο θα αφορούσε ιστορίες Ελλήνων καλλιτεχνών κόμικ με κοινή θεματολογία και εν προκειμένω θα είχε να κάνει με τη μουσική. Εννέα Έλληνες κομίστες λοιπόν εικονογραφούν από ένα τραγούδι στις σελίδες αυτής της έκδοσης. Αρκετοί ακολουθούν τη λογική ότι σε κάθε καρέ έχουν και τον ανάλογο στίχο που εικονογραφούν, άλλοι διανθίζουν την ιστορία και με λίγους διαλόγους. Πάμε λοιπόν να δούμε τι έχουμε... Ι) Τα εικονογραφημένα τραγούδια 1) Θανάσης Καραμπάλιος - "Μαύρος Γάτος" του Βασίλη Κωνσταντίνου σε μουσική του ιδίου και στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου Ο Θανάσης Καραμπάλιος δε χρειάζεται γενικότερα συστάσεις, χαίρομαι πολύ που τον βλέπω σε κάτι διαφορετικό του 1800 και πρέπει να πω ότι μου άρεσε πολύ η απόδοση του τραγουδιού χωρίς να είμαι φαν του Παπακωνσταντίνου. 2) Αρινέλα Κότσικο - "Don't Stop Me Now" των Queen σε μουσική και στίχους του Freddie Mercury Πολύ αγαπημένο μου τραγούδι, μου αρέσει πολύ η λογική της Αρινέλα Κότσικο που ερμηνεύει με ένα καρέ πολλούς στίχους σε μια εικονογράφηση που όπως και το τραγούδι αποπνέει αυτοπεποίθηση. Αν και δεν έχω πιάσει άλλο κόμικ της, το σχέδιο μου θύμισε αρκετά Andrea Sorrentino. 3) Περικλής Κουλιφέτης - "Δημοσθένου Λέξις" του Διονύση Σαββόπουλου σε μουσική και στίχους του ιδίου Μετά το καραντινοκόμικ του, ο Περικλής Κουλιφέτης καταπιάνεται με κάτι καινούριο και πραγματικά είναι συγκινητική η εξέλιξη του τραγουδιού και το πως το αποδίδει. 4) Νικόλας Κούρτης - "I Am the Fire" των Halestorm σε στίχους και μουσική των Elizabeth Hale, Scott Christopher Stevens και Joseph Hottinger Λατρεύω το σχέδιο του Νικόλα Κούρτη και μου άρεσε πολύ η επιλογή ενός ξένου τραγουδιού. Ξεκινάει με ένα δυστοπικό πλάνο που καθόλου τυχαία έχει χρησιμοποιηθεί και ως εξώφυλλο αρκετών διαφημιστικών αυτού του κόμικ. Περισσότερα δεν αναφέρω, αλλά το βρήκα απολαυστικό. 5) Σταύρος Κουτσιούκης - "Are You Gonna Be My Girl" σε στίχους και μουσική των Nic Cester και Cameron Muncey Αυτή η εικονογράφηση είναι ακριβώς όπως την είχα φανταστεί από τον Κουτσιούκη με ιστοριούλα και αρκετές δόσεις χιούμορ που θα σε κάνει να νιώσεις ακόμα πιο όμορφα. 6) Αγγελική Σαλαμαλίκη - "Τράβα βρε Μάγκα και Αλάνι" της Ρόζα Εσκενάζυ σε στίχους και μουσική του Κώστα Σκαρβέλη Από τον Σκλαβενίτη περίμενα ρεμπέτικο, από την Αγγελική Σαλαμαλίκη ήρθε και μάλιστα ήταν η πιο ευχάριστη μου έκπληξη. Μια πραγματικά ανατριχιαστική απόδοση του τραγουδιού με υπέροχο σχέδιο και υπέροχο χρωματισμό ακριβώς στα σημεία που πρέπει. 7) Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης - "Σαν Έρημα Καράβια" από τα Υπόγεια Ρεύματα σε στίχους και μουσική των ιδίων Εδώ το σχέδιο γίνεται αρκετά πιο αφαιρετικό, ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης χρησιμοποιεί διάσπαρτα καρέ και ενδιάμεσα μπαίνει το κείμενο. Έχοντας ακούσει αρκετά τα Υπόγεια Ρεύματα, νομίζω πως αυτή η λογική ταιριάζει πολύ στο κομμάτι και το συγκρότημα. 8) Νικόλας Στεφαδούρος - "Wonderwall" των Oasis σε μουσική και στίχους του Noel Gallagher Άλλη αγαπημένη κομματάρα από εδώ. Ο Stef πρέπει να είναι κι αυτός μεγάλος φαν, αφού νομίζω ότι το πρώτο δισέλιδο που φαίνεται από πάνω το αφιερώνει, έτσι ώστε να περάσει λίγη ώρα και να κάνει τον ήχο του κλικ, ακριβώς όπως στην εκτέλεση του κομματιού όπου περιμένεις λίγο και μετά βάζουν τη βελόνα πάνω στο βινύλιο και ξεκινάει και παίζει. Είναι ακριβώς η μελαγχολία, αλλά με αυτόν τον τόνο ελπίδας που νιώθω όταν ακούω αυτό το κομμάτι και αυτό ακριβώς μου έβγαλε και ο Στεφαδούρος προσωπικά. 9) Κώστας Φραγκιαδάκης - Camouflage του Stan Ridgway σε μουσική και στίχους του ιδίου Δεν το είχα ακούσει το κομμάτι πριν το διαβάσω. Για μένα ο Κώστας Φραγκιαδάκης είναι ένας πραγματικά εξαιρετικός σχεδιαστής και ίσως λίγο υποτιμημένος βλέποντας πόσο ωραία σχεδιάζει και πόσα όμορφα σχέδια ανεβάζει στα social media. Η μεγαλύτερη σε αριθμό σελίδων ιστορία είναι μια στρατιωτική ιστορία με λίγο σενάριο, τους στίχους όχι στα αγγλικά, αλλά στα ελληνικά και με πολύ ωραίο χρωματισμό από το Μιχάλη Τόρη και ιστορική επιμέλεια από τον Γιάννη Μονογυιό. Πολύ ενδιαφέρον! ΙΙ) Η συνέντευξη και τα εξτραδάκια Την έκδοση προλογίζει ο Θοδωρής Μανίκας, παραγωγός του Στο Κόκκινο 105,5 και έχει αρκετό ενδιαφέρον, καθώς μιλά για τη σχέση μουσικής και κόμικς. Ακολουθεί μία συνέντευξη του Νίκου Πορτοκάλογλου στους Λεωκράτη Ανεμοδουρά και Γαβριήλ Τομπαλίδη, όπου εκτός της μουσικής και των κόμικς παρατίθενται και διάφορα σχέδια που είχε κάνει ο γνωστός τραγουδοποιός με τον Τεν Τεν, ήρωες Disney και άλλους πολύ γνωστούς ήρωες από κόμικς. Το υπέροχο εξώφυλλο είναι του Νίκου Κούτση. ΙΙΙ) Μια τελική γνώμη γύρω από την έκδοση Είναι ίσως η μόνη μου παρουσίαση που έχω κάνει και σχόλια-κριτική πάνω στις δουλειές που διάβασα και λογικό. Έχω τεράστιο πάθος για τη μουσική και για τα κόμικς και ο συγκεκριμένος τίτλος τα συνδυάζει και τα δύο. Προσωπικά μου άρεσαν και οι εννιά εικονογραφήσεις πολύ, με κάποιους καλλιτέχνες είναι η πρώτη επαφή, άλλων έχω ξαναδιαβάσει δουλειές τους, αλλά σημασία για μένα έχει η προσωπική οπτική και κυρίως η άποψη που βάζει ο σχεδιαστής στο έργο του και εδώ καλύφθηκα από όλους είτε ήμουν ακροατής του καλλιτέχνη που εικονογραφούσαν είτε όχι. Κατανοώ όμως ότι άλλοι μπορεί να το αγοράσουν και να ενθουσιαστούν με κάποιο πολύ και κάτι άλλο να μην τους αρέσει, πράγμα που βρίσκω λογικό σε μια δουλειά με τόσους (και τόσο) διαφορετικούς συμμετέχοντες. Εγώ προτείνω πριν από κάθε ιστορία να ακούτε προσεκτικά το τραγούδι και να βλέπετε και βίντεο κλιπ γιατί υπάρχουν στοιχεία σε κάποια και ύστερα να διαβάζετε. Η έκδοση είναι στο σύνηθες μεγάλο μέγεθος του Μικρού Ήρωα και το εξώφυλλο δεν είναι γυαλιστερό, αλλά σαν αυτό της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας χωρίς "αυτάκια" όμως. Σύμφωνα με το σάιτ του Μικρού Ήρωα κυκλοφορεί επίσημα στις 18 του μηνός, ωστόσο είναι διαθέσιμο για παραγγελία όπως και στη ΛΕΦΙΚ όπου προμηθεύτηκα το δικό μου αντίτυπο. Καλή ανάγνωση σε όλους

THE KING ένα κομικ σε σχέδιο και σενάριο του Rich Koslowski που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως τον Απρίλη του 2021. Πρώτη έκδοση στα αγγλικά το 2005 στις ΗΠΑ. Βρισκόμαστε στον Οκτώβρη του 2005 όπου ο πρωταγωνιστής μας δημοσιογράφος Πόλ Έρφουρτ πηγαίνει στο Λας Βέγκας για να γράψει ένα άρθρο για το περιοδικό Time. Πριν έξι μήνες έκανε την εμφάνιση του ένας μυστηριώδης τραγουδιστής όπου φοράει πάντα μια χρυσή μάσκα που καλύπτει μέρος του προσώπου του και αυτοαποκαλείται "Ο Βασιλιάς" (The King). Ντύνεται σαν τον Έλβις Πρίσλευ αλλα κυρίως οταν τραγουδά ακούγεται ακριβώς σαν τον Έλβις. Ο οποίος όμως έχει φύγει από την ζωή το 1977. Οι παραστάσεις του όλες είναι sold-out και οι θαυμαστές του παραληρούν πιστεύοντας πως ο Έλβις δεν έιχε πεθάνει ποτέ και γύρισε ξανά μαζί μας. Και 6 μήνες τώρα αρνείται πεισματικά να δώσει συνεντεύξεις διατηρώντας ένα μεγάλο μυστήριο σχετικά με το ποιος αλήθεια είναι. Ο δημοσιογράφος μας που κάποτε είχε γράψει πολλά άρθρα για τον Έλβις και κυρίως για τις θεάσεις και τις συνομωσίες μέτα τον θανατο του θεωρείται πλέον ξοφλημένος έχοντας κάμποσα χρόνια να πουλήσει κάποιο άρθρο του. Ώσπου τον καλεί το περιοδικό Time καθώς η παράξενη αυτή περσόνα του Λας Βέγκας αποφάσισε να δώσει συνέντευξη επιτέλους αλλά με τον όρο να τη δώσει στον συγκεκριμένο δημοσιογράφο. Είναι η ευκαιρία του λοιπόν να επανέλθει στο χώρο και να πουλήσει επιτέλους κάποιο άρθρο. Αλλά τα ερωτήματα είναι πολλά. Γιατί διάλεξε εκείνον συγεκριμένα; Γιατί εκείνη τη στιγμή; Και κυρίως ποιος είναι αυτός ο μυστηριωδης τραγουδιστής που ακούγεται και μοιάζει σαν τον Έλβις;; Θα μπορέσει άραγε μέσω των συνεντέυξεων αλλά και της έρευνας που θα κάνει να απαντήσει αυτά τα ερωτήματα;; Ένα κόμικ που το διάβασα σε ένα απόγευμα (χθες Σαββάτο) χωρίς να μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου. Ο δημιουργός πιάνει πολύ ωραία το κλίμα του Λάς Βέγκας (μαφία, τζογαδόροι, ιδιωτικοί ντεντέκτιβ, στριπτιζέζ) καθώς και όλη την τρέλα που υπάρχει εδώ και χρόνια σχετικά με τις θεάσεις του πεθαμένου Έλβις και τους θαυμαστές του που θεωρούν οτι σκηνοθέτησε το θάνατο του και δεν πέθανε ποτέ στα αλήθεια. Πολυ δυνατό το σενάριο και ωραίο το σχέδιο (σαν καρικατούρες τα πρόσωπα με αδρα χαρακτηριστικά). Συνολικά μια καλή δουλειά. Η έκδοση προσεγμένη μου φάνηκε με μαλακό ιλουσταρσιόν εξώφυλλο. Στα εσώφυλλα έχει σχέδια, ένα τρισέλιδο άρθρο του Γαβριήλ Τομπαλίδη που εξηγεί κάποια πράγματα και σε βάζει στο κλίμα και στο τέλος κειμενάκι από τον δημιουργό με βιβλιογραφία και ευχαριστίες.

Τον Απρίλιο του 2022, οι εκδόσεις "Μικρός Ήρως" προέβησαν σε ακόμα ένα σημαντικό για τον Ελληνισμό, αλλά και για όλον τον σύγχρονο κόσμο, έργο. Ο λόγος για το graphic novel "Μανώλης", μία δημιουργία του Allain Glykos (ο οποίος έχει επιμεληθεί το σενάριο) και του Antonin (που επιμελήθηκε τον εικαστικό τομέα). Το κόμικ αναφέρεται στον μαρτυρικό βίο και την πολιτεία, όπως την έχει αφηγηθεί ο πατέρας του σεναριογράφου, ο Μανώλης, ο οποίος είχε την ατυχία να περάσει την παιδική του ηλικία ξεριζωμένος από τον τόπο του, τα Βουρλά της Μικράς Ασίας και σαν άλλος Οδυσσέας να ζήσει την δική του "Οδύσσεια", μέχρι να συναντηθεί πάλι με τους δικούς του ανθρώπους, αλλά και να μετρήσει τις απώλειες που απλόχερα προσφέρει ο πόλεμος των ενηλίκων. Ο μικρός Μανώλης, ένα παιδί γεμάτο ενέργεια, περνούσε τις ημέρες του στον αγαπημένο τόπο του, πλαισιωμένος με τους αγαπημένους του φίλους, που μπορεί να είχαν άλλη εθνικότητα, άλλη θρησκεία και μιλούσαν άλλη γλώσσα, μπορούσαν όμως να συνεννοηθούν και να συζήσουν αρμονικά, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα κι εννοείται χωρίς να φαντάζονται τι θα επακολουθήσει... Ο πόλεμος έδειξε το μοχθηρό κι αμείλικτο πρόσωπό του, όταν ο φίλος μας βρισκόταν στο σπίτι της γιαγιάς του, σε ένα χωριό δίπλα από το δικό του κι όταν οι Τσέτες τους έδιωξαν εν μία νυκτί από την περιοχή, χωρίστηκε από τους δικούς του ανθρώπους και μόνο με εκείνη μπήκαν στα καράβια για να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να ξεκινήσουν τα βάσανά τους. Ο Μανώλης βρέθηκε στο Ναύπλιο, πήγε στην Αθήνα, για να μεταφερθεί στην Κρήτη και στην συνέχεια στο Μπορντώ της Γαλλίας, όπου θα βρει την μικρή του Ιθάκη. Προσωπική μου αίσθηση είναι ότι πρόκειται για ένα ανάγνωσμα, που αναδίδει άκρως δυνατά συναισθήματα και καταφέρνει να συγκινεί και παράλληλα να προβληματίζει τον αναγνώστη. Αυτό που το ξεχωρίζει από τα περισσότερα κόμικς, βιβλία και δοκίμια, που περιγράφουν εκείνη την μαύρη περίοδο για την Ελλάδα, είναι ότι εδώ ο συγγραφέας δεν προσπαθεί να πάρει θέση για το ποιος ήταν με την μεριά του καλού ή του κακού, γιατί οδηγηθήκαμε σε αυτόν τον ξεριζωμό, ούτε επίσης να μας δώσει μία περιγραφή των γεγονότων από την ιστορική σκοπιά. Αντιθέτως, βλέπουμε όλον εκείνον τον χαλασμό και τις συνέπειές του, μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού και με ενδιαφέρον εξακριβώνουμε το πώς σκέφτεται, αντιδρά και γενικά ποια είναι η φιλοσοφία που διέπει τις αθώες ψυχές, από τις οποίες θα έπρεπε κάποια στιγμή να πάρουν μάθημα και οι κρατούντες. Το πόνημα, το οποίο είναι μία μεταφορά από βιβλίο, πραγματικά μίλησε στην ψυχή μου και μου ξύπνησε μνήμες, όταν μικρό παιδάκι κι εγώ, άκουγα την συχωρεμένη την γιαγιά μου να μου περιγράφει την δική της "Οδύσσεια", όταν έφευγε μαζί με την μητέρα της από την Σμύρνη το 1922. Εντόπισα πολλές ομοιότητες στην συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής που περιγράφεται εδώ, αλλά και στο σκληρό πρόσωπο του πολέμου, από τα γεγονότα που μου αφηγούνταν κι εκείνη. Εν κατακλείδι, ακόμα ένα κόσμημα για την βιβλιοθήκη των απανταχού κομιξόφιλων, που προσφέρει άπειρη τροφή για σκέψη. Αυτό που επικρατεί στον εικαστικό τομέα είναι το ασπρόμαυρο χρώμα και οι πολλές σκιάσεις, που οπτικοποιεί, εύστοχα, το "μαύρο" που αναπόφευκτα βγάζει το σενάριο. Η αλήθεια είναι ότι λείπει η πλαστικότητα των χαρακτήρων και η κίνηση, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με κούρασε, από την στιγμή που και το σενάριο στηρίζεται, σκηνοθετικά (στο μεγαλύτερο σημείο της πλοκής), στο στοιχείο της αφήγησης. Και μιας κι αναφέραμε τον χρωματισμό, εννοείται ότι το άσπρο και το μαύρο αποτελεί την καλύτερη επιλογή για ένα τέτοιο πόνημα. Η έκδοση είναι όπως της αξίζει. Διαθέτει πολυτέλεια, τόσο στην ποιότητα του χαρτιού και της εκτύπωσης, όσο και στο δέσιμο της ράχης της. Την έναρξη της ιστορίας προλογίζει ο επαΐων, πλέον, @ soloup , ο οποίος μας έχει χαρίσει ένα αντίστοιχο "κόσμημα", όπως είναι το "Αϊβαλί". Τα λόγια που χρησιμοποιεί, δημιουργούν ένα πανέμορφο κλίμα, πιάνει τον σφυγμό και την φιλοσοφία της ιστορίας και μας προετοιμάζει για την περιπέτεια του Μανώλη. Στο τέλος του βιβλίου, θα βρούμε δύο χάρτες με την πορεία που έκανε ο πρωταγωνιστής όταν έφυγε από την πατρίδα του το 1922, αλλά και το 1990, καθώς επίσης κι ένα χρονολόγιο των γεγονότων που δημιούργησαν εκείνη την εποχή, αλλά και μία φωτογραφία του Μανώλη με την αδελφή του, την Αγγέλα. Οι εσωτερικές σελίδες προέρχονται από το site news247.gr.

Ακόμα ενας τίτλος του ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ από την Εκδοτική ''ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ'' που θέλει ακόμα λίγο για να ολοκληρωθεί ο κύκλος του. Σε αυτήν την περιπέτεια ο ήρωας μας βρίσκεται στην Ελβετία ,σε έναν απόκρυφο, μαγικό χώρο με μυστηριώδη παιχνίδια ,με έρωτες απαγορευμένους με βασιλείς με μαγικά σπαθια, σύμβολα αποκρυφισμού ,ο μυστηριώδες κόσμος της ΣΙΩΝ και αλχημικά ρόδα. Μια φαντασίωση του ΚΟΡΤΟ ή μήπως πραγματικότητα ; Η φαντασία όμως πολλές φορές ξεπερνάει την αλήθεια. Όλα αυτά στην περιπέτεια που κυκλοφορεί σήμερα με την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ μια συνεργασία με την εκδοτική που είχαμε να δούμε 6 μήνες. Ελπίζω αυτό το καλοκαίρι να συνεχιστούν τα ΚΟΡΤΟ για να κλείσει ο κύκλος τους .Το έργο θα βγει σε 2 μέρη καλό θα ήταν να βγει σε ένα άλμπουμ αλλά που ξέρεις μπορεί κάποτε να βγουν με υπόλοιπα που βγήκαν σε πάνω από ένα σε περιορισμένη έκδοση μέσω e-shop . Η έκδοση είναι ίδια με τις υπόλοιπες σε μέγεθος ,ποιότητα ,εκτύπωση. Το πρώτο άλμπουμ περιέχει πλούσιο αφιέρωμα. Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο

Από το οπισθόφυλλο του τεύχους : - Ποιος είναι παράλογος; Εκείνος που κυνηγά το χρυσάφι ή αυτός που μάχεται για την τιμή του; - Όλα εξαρτόνται απ'το τι λείπει στον καθένα. Όταν ψάχνεις στ'αλήθεια για κάτι ανύπαρκτο, αυτό καταλήγει πάντοτε να υπάρχει. Δύο νεαροί και ιδιαίτερα δημοφιλείς Γάλλοι δημιουργοί, ο Martin Quenehen και ο Bastian Vives, μας παρουσιάζουν μια νέα εκδοχή του Κόρτο Μαλτέζε του οποίου ήταν ανέκαθεν φανατικοί λάτρες. Η γραφιστική αναπαράστασή τους, θυμίζει τρόπους αφήγησης, σιωπές και ατμόσφαιρες που παραπέμπουν στον Ούγκο Πρατ, σε μια ιστορία που σηματοδοτεί μια νέα πορεία για τον ναυτικό που χάραξε μονάχος στο χέρι του τη γραμμή της τύχης. Στο τεύχος περιέχεται συνέντευξη της Patrizia Zanotti. Η Ζanotti ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Hugo Pratt σε ηλικία 17 ετών, το 1979. Αρχικά, με τον χρωματισμό των κόμικς του μεγάλου δημιουργού και στη συνέχεια με τη γραφιστική των βιβλίων του. Συνέχισε με την επιμέλεια αρκετών διεθνών εκθέσεων και σήμερα είναι η επικεφαλής της CONG SA που διαχειρίζεται παγκοσμίως το έργο του Hugo Pratt. Μια ακόμα αξιόλογη έκδοση βασισμένη στον ήρωα του Hugo Pratt από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως σε 180 έγχρωμες σελίδες μεγέθους 20x27. Ονομαστική τιμή 17.50 €

Το "BLACKSAD" είναι γαλλικό νουαρ αστυνομικό κόμικ με πρωταγωνιστή τον ομώνυμο ήρωα ο οποίος είναι ιδιωτικός αστυνομικός σε μια αμερικανική πόλη στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1950. Όλοι οι ήρωες είναι ανθρωπόμορφα ζώα που συνήθως το είδος τους αντανακλά τον χαρακτήρα τους και το ρόλο τους στην ιστορία μας. Δημιουργοί του είναι οι Ισπανοί Juan Díaz Canales (σενάριο) και Juanjo Guarnido (σχέδιο) και εχουν κυκλοφορήσει 5 άλμπουμ από το 2000 εως το 2013 ενω ετοιμάζονται το 6ο και 7ο. Στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει στο παρελθόν τα 3 πρώτα αλμπουμ (παρουσίαση εδώ). Η παρούσα έκδοση που παρουσιάζω εδώ είναι μια επίτομη χορταστική έκδοση που περιλαμβάνει και τα 5 άλμπουμ συν 2 μικρές ιστορίες. Οι σελίδες μεσα είναι ιλουστρασιόν και σαν γενικη εικόνα δείχνει σαν μια καλή και προσεγμένη έκδοση. Μόνο αρνητικό είναι το μικρότερο μέγεθος απο το σύνηθες (για γαλλικό κόμικ) αλλα σήμερα που το είδα απο κοντά διαπίστωσα οτι διαβάζεται άνετα. Αλλά ομολογώ οτι θα το προτιμούσα μεγαλύτερο γιατί έχει πολύ ωραίο σχέδιο! Ο τόμος αυτός λοιπόν περιλαμβάνει τα εξής: Τα 5 άλμπουμ - Κάπου Ανάμεσα Στις Σκιές (2000) - Αρκτικό Έθνος (2003) - Κόκκινη Ψυχή (2005) - Μια Σιωπηλή Κόλαση (2010) - Aμαρίλο (2013) Τις 2 μικρές ιστορίες - Φτύνοντας Στον Ουρανό - Σαν τον Σκύλο Με Την Γάτα (2010) Μια πολυ όμορφη εισαγωγή από τον Jim Steranko Μικρές βιογραφιές των δημιουργων (μισή σελίδα η καθεμία) Και να γραψω και λίγα λόγια για την πλοκή κάθε άλμπουμ 1) Κάπου Ανάμεσα Στις Σκιές Ο ήρωας μας ερευνά τον θάνατο μιας διάσημης ηθοποιού. Σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος τόσο με την στυνομία όσο και τον υπόκοσμο. Ποιοι κρύβονται τελικά πίσω από αυτό το θάνατο ; 2) Αρκτικό Έθνος Ο ήρωας μας αναλαμβάνει να ερευνήσει την εξαφάνιση μιας νεαρής κοπέλας και σύντομα θα ανακαλύψει πως στην πόλη αυτή υπάρχει έντονος διαχωρισμός ανάμεσα σε άσπρα και μαύρα ζώα..... 3) Κόκκινη Ψυχή Ο ήρωας μας θα έρθει σε επαφή με ένα παλιό καθηγητή του και την παρέα του από διανοούμενους. Σύντομα θα ανακαλύψει οτι κάποιος θέλει να σκοτώσει τον καθηγητή και θα αρχίσει να ερευνά την υπόθεση. 4) Μια Σιωπηλή Κόλαση Η περιπέτεια αυτή θα φέρει τον ήρωα μας στην Νέα Ορλεάνη όπου θα του ανατεθεί να ερευνήσει την εξαφάνιση ενός ταλαντούχου μουσικου της τζαζ. 5) Aμαρίλο Ενώ ο ήρωας μας κάνει διακοπές αναλαμβάνει μια εύκολη δουλεια, να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο σε μια άλλη πολη. Όταν δυο επίδοξοι συγγραφείς κλέψουν αυτό το αυτοκίνητο ο ήρωας μας θα μπλεχτεί αναγκαστικά σε μια καινούρια περιπέτεια.

23 χρόνια μετά την πρωτη κυκλοφορία της Μπαλάντας στην χωρά μας, από την ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ το 1998, το έργο του Ιταλού δημιουργού Hugo Pratt, "Τανγκό", με πρωταγωνιστή τον ονειροπόλο, ρομαντικό και τυχοδιώκτη ναυτικό, Κόρτο Μαλτέζε, έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Αυτή την φορά η εκδοτική Μικρός Ηρώς του Λεωκράτη Ανεμοδούρα, σε συνεργασία με την "Εφημερίδα των Συντακτών", προσφέρει από αυτό το πρωτο Σάββατο της νεας χρονιας (02.01.21) το αριστουργηματικό έργο του Pratt, στο αναγνωστικό κοινό των κόμικς, Η έκδοση είναι ίδιας ποιότητας με τα υψηλα στανταρ που εχει θεσει η εκδοτική, με illustration εξώφυλλο, καλό χαρτί και έγχρωμη.(Χρώμα:Patrizia Zanotti). Στις πληροφοριες της σχετικης εκδοσης βλεπουμε πως η εκδοση ειχε τυπωθει ήδη απο τον Οκτωμβριο του 2020 και προφανως λογω του κορονοϊου καθυστερησε καποιους μηνες. O συνοδευτικος 5σελιδος πρόλογος ειναι του: Juan Antonio de Blas & του ίδιου του Hugo Pratt. Ομολογω πως τοσο η εγχρωμη εκδοχη -που μολις καποιες ωρες εχω στην κατοχη μου-οσο και αυτη της Μαμουθ-Α/Μ- μου αφηνουν αριστες εντυπωσεις.. Οσοι τυχον δεν προλαβατε την σχετικη προσφορα με την Εφημεριδα των Συντακτων που εχει 3.90 θα επιβαρυνθειται με 2 ευρω επιπλεον (5,90) ως μεμονομενο εντυπο. Σελίδα δείγμα. Παρουσίαση της έκδοσης του 1998 : https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/7191-κορτο-μαλτεζε-τανγκο/

Τον γνωρίσαμε από το θρυλικό περιοδικό "9", της Ελευθεροτυπίας, ενώ αργότερα τα τρία πρώτα άλμπουμ του κυκλοφόρησαν σε αυτόνομα τεύχη. Στην συνέχεια ήρθε η σειρά της εκδοτικής "Μικρός Ήρως", το 2020, να χαρίσει στο ελληνικό κοινό μία επίτομη κυκλοφορία, που περιλαμβάνει τα πέντε πρώτα τεύχη του τίτλου. Έπειτα, μετά από μία μικρή δυσφορία των αναγνωστών, όσον αφορά τις διαστάσεις του τόμου, η εταιρία, απέδειξε ότι ακούει το κοινό της κι έτσι την επόμενη χρονιά ο ίδιος τόμος κυκλοφόρησε σε μεγαλύτερες διαστάσεις. Τώρα ο θρυλικός γατόμορφος ντετέκτιβ, που έχει δανείσει το όνομά του στον τίτλο του κόμικ, επιστρέφει με το έκτο κατά σειρά άλμπουμ, το οποίο φέρει τον τίτλο "Τα πάντα καταρρέουν". Αξίζει να αναφέρουμε ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε μετά από 8 χρόνια αγρανάπαυσης! Την επιμέλεια την έχουν οι γνωστοί καλλιτέχνες Diaz Canales (σενάριο) και Juanjo Guarnido (σχέδιο και χρωματισμός). Αν θέλουμε να πούμε δύο λόγια για την υπόθεση, να αναφέρουμε ότι το τοπικό πλαίσιο της ιστορίας είναι η Νέα Υόρκη, στην οποία ο Κένεθ Κλαρκ, ο πρόεδρος του συνδικάτου των εργαζομένων του Μετρό, δέχεται απειλές για την ζωή του από την τοπική μαφία, η οποία θέλει να τον βγάλει από την μέση, με σκοπό να διευρύνει την κυριαρχία της στην πόλη. Μη εμπιστευόμενος την Αστυνομία, αναζητά την βοήθεια του πρωταγωνιστή, προκειμένου να εντοπίσει πρώτος τον πληρωμένο δολοφόνο, που βρίσκεται στο κατόπι του. Όσον αφορά την έκδοση, αυτή έρχεται σε μεγάλο φορμάτ, με αποτέλεσμα η ιστορία να είναι ευκολοδιάβαστη και τα καρέ να αναδεικνύουν καλύτερα το σχέδιο, την λεπτομέρεια και τον χρωματισμό τους. Σαν έξτρα υλικό, δεν υπάρχουν πολλά. Το άλμπουμ μπαίνει σχεδόν αμέσως στην εξιστόρηση της πλοκής, ενώ μόνο μετά το πέρας της ιστορίας έχουμε μία σελίδα που παραθέτει ονομαστικά τους υπόλοιπους τίτλους της σειράς (αλλά κι εκτός αυτής), κάποια παραθέματα που υπάρχουν σκόρπια μέσα στην ιστορία, μία αναφορά στις χώρες, στις οποίες έχει κυκλοφορήσει η σειρά και τέλος θα μας χαρίσει ένα QR code, με στοιχεία για το ομώνυμο βιντεοπαιχνίδι. Το Blacksad στην Wikipedia Το 6ο άλμπουμ στην Bedetheque