Αναζήτηση στην Κοινότητα

Και διπλοποσταρω για να γραψω αυτα που διαβασα απο τον Ιουνη και μετα σε ηλεκτρονικη μορφη (και ελπιζω πλεον απο δω και περα να με βολεψει ο χωρος και ο χρονος να διαβασω μπολικα σε κανονικη μορφη γιατι εχω μαζεψει παλι καμποσα αδιαβαστα) Καταρχας ασχοληθηκα με τον κοσμο του Sandman και ειλικρινα μαγευτηκα αλλα και δυσκολευτηκα σε καποια σημεια. Αρκετα δυνατο κομικ , ωραιος ο Neil Gaiman, θελει σιγουρα και 2η αναγνωση για να το νιωσεις πληρως. Μετα ασχοληθηκα με κομικ του Ed Brubaker (κυριως αυτα που εκανε μαζι με Sean Philips). Kill or be killed. Αρκετα καλο, μου κρατησε το ενδιαφερον. Αν ηξερα οτι θα εβγαινε στα ελληνικα δεν θα το διαβαζα μαλλον στα αγγλικα. The Fade Out. Μου αρεσε πολυ πολυ. Ιστορια στο παλιο Χολυγουντ με μυστικα και κρυμμενα εγκληματα. Το θεωρω το 2ο καλυτερο του Brubaker που διαβασα (μαλλον μαζι με Kill or be killed). Fatale. Ξεκινησε πολυ καλα σαν ιστορια Noir αλλα τελικα ειχε πολυ στοιχειο fantasy μεσα και τελικα μετριο το αποτελεσμα. Πολυ ωραια ατμοσφαιρικα εξωφυλλα παντως. Incognito, Sleeper, Scene of the crime μετριουτσικα δεν τα θεωρω κατι το ιδιαιτερο. Το Velvet επισης ενιωθα οτι το χω ξαναδιαβασει αλλου και καλυτερα μαλιστα (με μυστικους πρακτορες κτλ) Deadenders. Ξεκινησε πολυ δυνατα νομιζω ηταν καλο αλλα το τελος δεν με αφησε ικανοποιημενο. Και εκλεισα με το Criminal που θεωρω (απο αυτα που διαβασα) την καλυτερη δουλεια του. Ειμαι και fan των μαφιοζικων οποτε πραγματικα το απολαυσα. Δεν με κουρασε καμμια ιστορια, ηταν ενδιαφερον οτι ο δευτερευων χαρακτηρας σε μια ιστορια ηταν πρωταγωνιστης σε καποια αλλη οποτε εχτισε ενα κοσμο με πολλους ισαξιους χαρακτηρες σιγα σιγα και νομιζω δικαιως θεωρειται μια πολυ καλη δουλεια απο πολλους. Μετα αποφασισα να παω Ιαπωνια μερια αλλα τελικα στην αρχη περασα απο διπλα και εξηγουμαι αμεσως. Ξκινησα με το Usagi Yojimbo νομιζοντας οτι ειναι Manga αλλα ειλικρινα δεν με πειραξε καθολου. Μια πολυ πολυ καλη δουλεια απο τον Stan Sakai που τιμαει την πατρογονικη του χωρα και δημιουργησε μια δουλεια που σε διδασκει πολλα πραγματα για την Ιαπωνια (εκεινης της εποχης). Ακομα θυμαμαι τα τευχη που σου εξηγουσε πως φιαχνοταν οι χαρταετοι ή τα οπλα ή το tatami (το πατωμα) και αλλα πολλα. Ο πρωταγωνιστης μας ειναι ο ορισμος του καλου παιδιου οπου εχασα το μετρημα ποσες φορες απλα εβγαζε νοκ αουτ τους αντιπαλους του και σκοτωνε μονο αν ηταν αναγκη. Μετα επιασα το 47 Ronin του ιδιου δημιουργου αλα ενω το σεναριο ειναι καλο (την ξερω σαν ιστορια), ΔΕΝ μου αρεσε καθολου το σχεδιο. Στο Usagi με τα ζωακια μου αρεσε πολυ αλλα εδω το στυλ του για τους ανθρωπους με χαλασε και το βρηκα πολυ μετριο. Μετα πηγα σε Φρανκ Μιλερ και στο Ρονιν που δεν ειχα διαβασει το οποιο βεβαια ειναι ε.φ. Αλλα νομιζω μια καλη δουλεια γενικα. Οποτε μετα απο την παυση τελικα πηγα οντως μερια και εστιασα σε Manga εποχης με σαμουραι κτλ Ξεκινησα με το Lone Wolf and Cub. 8,500 σελιδες και ομως φυγανε πολυ γρηγορα. Πολυ δυνατο σχεδιο και εξαιρετικο σεναριο μου κρατησαν αμειωτο το ενδιαφερον και καταλαβα απολυτως γιατι φιγουραρει παντα ψηλα σε λιστες με Manga σχετικα με samurai και γιατι στην Ιαπωνια απεκτησε τοσες μεταφορες σε ταινιες και σειρες. Μια ιστορια εκδικησης που θα γινουν τα παντα για βρει ο πρωταγωνιστης μας (φουλ αντιηρωας) την δικαιωση που αξιζει. Το λατρεψα και νομιζω ειναι το καλυτερο manga που εχω διαβασει εγω. (ελπιζω καποια στιγμη να κονομησω και να παρω τους τομους της dark horse στα αγγλικα να το εχω) Μετα επιασα το Lady Snowblood (του ιδιου σεναριογραφου αλλα διαφορετικου σχεδιαστη). Αρκετα καλο και αυτο (και παρομοιο με το πρηγουμενο) αλλα σαφεστατα οχι τοσο επιδραστικο. Μετα επιασα το Samurai Executioner , αδελφακι του Lone Wolf and Cub , απο τους ιδιους δημιουργους που εξελισσεται την ιδια περιοδο (εχει και crossover με τους δυο πρωταγωνιστες) το οποιο επισης λατρεψα. Ανθολογια διαφορων ιστοριων με τον πρωταγωνιστη μας να εχει Β ρολο συνηθως και μας δειχνει ενα μωσαικο της εποχης εκεινης πολυ καλο κατα την αποψη μου. Μετα μπηκα στον κοσμο του Vagabond που πολλοι manga fans το θεωρουν το καλυτερο Manga με σαμουραι. Τρομερο το σχεδιο ειλικρινα ειδικα σε κατι καρε μεσα στην φυση χαζευα για αρκετη ωρα και καλουτσικο το σεναριο. Αρκετα καλο αλλα δεν συμεριζομαι την αποψη οτι ειναι το καλυτερο σαμουραι manga. Κατα την αποψη μου το Lone Wolf and cub ειναι καλυτερο σαν δουλεια συνολικα. Μετα διαβασα το Path of the assassin (των δημιουργων του Lone Wolf). Καλουτσικο με νιτζα πρωταγωνιστες και τα παιχνιδια εξουσιας σε πρωτο πλανο. Ηταν ενδιαφερον αλλα οχι τοσο καλο οσο οι αλλες τους δουλειες. Shigurui. Καλο σχεδο, μετριο σεναριο αλλα με κρατησε μεχρι το τελος. Στα μειον του ειναι οτι ξεκινησε καποιες δευτερευουσες ιστοριρες που δεν οδηγησαν πουθενα και μειναμε με την απορια. Τελος διαβασα το Blade of the Immortal. Με πολλα στοιχεια φαντασυ και παραξενα οπλα, δεν ηταν ιστορικα ακριβες οπως αλλες δουλειες αλλα με κρατησε να το τελειωσω και νομζι ηταν μια καλη δουλιτσα και αυτο.

Καλά και εγώ απο Manga μόνο το Berserk έχω διαβάσει και μαζεύω σιγα σιγα και τους Deluxe τόμους. Να ξέρεις οτι οι πρώτοι 5 deluxe τόμοι που περιέχουν το Golden Age arc είναι ότι καλύτερο έχω διαβάσει στον κόσμο των κόμικς. Απο DC πάντως (και Batman που είναι αγαπημένος) το έχεις πάει σε άλλο επίπεδο, αμερικανικών προδιαγραφών η συλλογή!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Berserk δεν είδες γιατί... δεν έχω. Γενικά τα manga αποτελούν το μικρότερο κομμάτι της συλλογής μου και από αυτά το 90% είναι αυτά του Urasawa. Έχω ψηθεί πολύ με τις hardcover εκδόσεις του Berserk, οπότε έχει μπει στα υπόψιν.

Το Hellstar Remina, γνωστό και ως Jigokusei Remina, είναι ένα sci-fi horror μάνγκα του Junji Ito. Κυκλοφόρησε το 2005 σαν one-shot από την Shogakukan, συνοδευόμενο από την μικρότερη ιστορία Army of One. Δεν έχει εκδοθεί στα αγγλικά, αλλά είναι εύκολο να βρεθεί σαν scanlation. Τόκιο, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Ο καθηγητής Oguro ανακαλύπτει έναν πλανήτη στον αστερισμό της Ύδρας, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα την ύπαρξη σκουληκότρυπας (wormhole). Ονομάζει τον πλανήτη Remina, δίνοντάς του το όνομα της μοναχοκόρης του. Ο τύπος εντυπωσιάζεται από την επιλογή του και τα πρωτοσέλιδα μετατρέπουν την ντροπαλή Remina σε celebrity διεθνούς φήμης. Ξαφνικά όμως, ο πλανήτης στρέφεται προς τη Γη και φαίνεται ότι θα επέλθει ολέθρια σύγκρουση. Οι μάζες παραλογίζονται και κυνηγούν τους δυο τους, θεωρώντας ότι είναι υπεύθυνοι για τη επερχόμενη καταστροφή. Η δεύτερη ιστορία είναι περισσότερο ένα μάνγκα μυστηρίου. Φρικτά εγκλήματα έχουν αρχίσει να συμβαίνουν, με τις αρχές να ανακαλύπτουν διαρκώς ομάδες ατόμων, ραμμένα μεταξύ τους με πετονιά. Την ίδια περίοδο ο Michio, ένας νεαρός που έχει επτά χρόνια να βγει από το δωμάτιό του, ξανασυναντιέται με μερικούς από τους παλιούς του συμμαθητές, οι οποίοι οργανώνουν reunion. Όσον αφορά το σχέδιο και στις δύο ιστορίες, είναι μια χαρά. Το μειονέκτημα του Ito είναι τα πρόσωπα, καθώς οι κοπέλες μοιάζουν με τις ηρωίδες άλλων μάνγκα του, όπως και οι νεαροί. Ωστόσο, ειδικά στην κεντρική ιστορία υπάρχουν πολλά εντυπωσιακά καρέ, που δυστυχώς δεν μπορώ να αναρτήσω, διότι είναι καραspoiler. Η κεντρική ιδέα της πρώτης ιστορίας είναι αναμφίβολα ευφάνταση. Η εκτέλεση κινείται σε πολύ καλά επίπεδα και κρατάει εύκολα τον αναγνώστη. Όσο προχωράει η ιστορία, εμφανίζονται κάποια προβληματάκια, αλλά δε νομίζω να πειράξει όσους έχουν ξαναδιαβάσει Ito. Το Army of One ξεκινάει επίσης αρκετά καλά και σου εξάπτει την περιέργεια, αλλά το τέλος μου φάνηκε κάπως απότομο και άστοχο. Συνολικά, μου άρεσε πάρα πολύ και το διάβασα μάλλον γρήγορα για τα δικά μου στάνταρ. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι το ιδανικό κόμικ για να μπει κανείς στον κόσμο των μάνγκα τρόμου ή το σκοτεινό σύμπαν του Junji Ito. Όσοι όμως ψάχνουν καλές ιστορίες του είδους, αξίζει να του ρίξουν μια ματιά. [mal type=manga id=3992]

Συνέντευξη με τους δημιουργούς του πρώτου ελληνικού manga "Thessaloniki Through Time": Οι Mangatellers μόλις δημιούργησαν ένα ιαπωνικό manga - οδοιπορικό της Θεσσαλονίκης μέσα στον χρόνο. Οι Magnatellers είναι μια ομάδα νέων δημιουργών από την Θεσσαλονίκη που ειδικεύονται και τρέφουν μεγάλη αγάπη για την τέχνη του ιαπωνικού κόμικ, και την mainstream j pop culture γενικότερα. Στα πλαίσια του Thessaloniki: European Youth Capital 2014, η ομάδα των Mangatellers εξέδωσε το πρώτο ελληνικό manga, το "Thessaloniki Through Time: ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΝΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ", το οποίο κυκλοφορεί από σήμερα. Τους γνωρίζουμε! Who is who: Ο Ραφαήλ Βουτσίδης και ο Φύλλης Χατζόπουλος είναι 29 ετών, συγγραφείς screenplay σεναρίων για manga, και ιδρυτικά μέλη των Mangatellers. Οι βασικοί συνεργάτες τους είναι ο main σκιτσογράφος Μάνος Λαγουβάρδος από την Αθήνα, και ο assistant artist & 3Ddesigner Νικήτας Εφημίδης, που ζει πλέον κι εργάζεται στο Εδιμβούργο. Πώς προέκυψε η ομάδα των Mangatellers; -Σαν Mangatellers ξεκινήσαμε δειλά δειλά το 2008, όπου μετά από αρκετή έρευνα και μελέτη πάνω στην συγγραφή σεναρίων screenplay, στην σκηνοθεσία και το paneling, πειραματιστήκαμε και μετατρέψαμε τα σενάρια των ιστοριών μας από μορφή νουβέλας σε μορφή screenplay για manga. Το 2010, αφού ολοκληρώσαμε αρκετά κεφάλαια από τις μεγάλες σειρές μας R.u.N. και Mythos, τα παρουσιάσαμε στον σκιτσογράφο Μάνο Λαγουβάρδο ο οποίος δέχτηκε να συνεργαστεί μαζί μας και να μετατρέψει τα σενάρια μας σε manga. Εκείνη την περίοδο εντάχθηκε στο δυναμικό της ομάδας και ο Νικήτας Εφημίδης. Εκτός από την δημιουργία των manga σειρών, διοργανώνουμε το event "RUN Thessaloniki", ένα event για manga, anime, cosplay, J-music και parkour στην Θεσσαλονίκη, καθώς επίσης και διάφορα workshops και ομιλίες για manga και comics. -Πώς ξεκίνησε όλη αυτή η "τρέλα" με τα manga και την ιαπωνική pop culture; -Η αγάπη μας για τα manga ξεκίνησε από τα anime τα οποία άρχισαν να προβάλλονται στην ελληνική τηλεόραση από τα μέσα της δεκαετίας του '80. Η αγορά των manga στην Ελλάδα ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '90, όταν το καταναλωτικό κοινό είχε πλέον ωριμάσει με τις σειρές anime. Εκείνη την περίοδο έκανε τα πρώτα του βήματα και το broadband ίντερνετ στην Ελλάδα μέσα από το οποίο γνωρίσαμε καλύτερα τα manga, αλλά και την Japanese Mainstream Pop Culture γενικότερα. Επίσης, ως αυτοδίδακτοι συγγραφείς, το ίντερνετ μας έδωσε την δυνατότητα να αναζητήσουμε ευκολότερα tutorials και οδηγούς συγγραφής σεναρίων μέσα από forums και άλλες πηγές. -Και γιατί manga και όχι κόμικς γενικότερα; -Επειδή μας αρέσουν πιο πολύ τα manga δεν σημαίνει ότι δεν μας αρέσουν και τα comics του δυτικού κόσμου, όπως της Marvel, της DC και της Dark Horse. Το χαρακτηριστικό των manga που μας "κέρδισε" έναντι των comics, είναι ότι οι κεντρικοί χαρακτήρες των περισσότερων σειρών είναι καθημερινοί άνθρωποι και όχι superheroes, πράγμα το οποίο σε οδηγεί να ταυτίζεσαι πιο εύκολα μαζί τους. -Αγαπημένα σας manga; -Ραφαήλ: Τα αγαπημένα μου manga είναι τα Naruto, One Piece, Hajime No Ippo, Hunter X Hunter και Berserk. -Φύλλης: Τα δικά μου αγαπημένα manga ανήκουν στην κατηγορία shonen sports manga, όπως τα Hajime No Ippo, Eyeshield 21, Ping Pong, Haikyu και το Fullmetal Alchemist (το οποίο δεν εντάσσεται στην κατηγορία των sports). Shonen manga είναι manga με target group κυρίως αγόρια της ηλικίας 10 με 18. -Πόσα και ποια άλλα manga έχετε δημιουργήσει; Μιλήστε μας λίγο για την υπόθεση τους. -Εκδίδουμε online την web manga σειρά "R.u.N." (Remember Ur Nature) η οποία αριθμεί αυτήν την στιγμή εφτά κεφάλαια. Είναι στα αγγλικά με Ιαπωνικά Kanji για sound effects. Επειδή δημοσιεύονται μόνο online, τα δημιουργούμε στα αγγλικά και μπορεί ο καθένας να τα διαβάσει δωρεάν. Το R.u.N. είναι ένα shonen sports manga και η ιστορία του αφορά την καθημερινή ζωή του Jean Liam. Ενός Γάλλου έφηβου ο οποίος μετακομίζει στην Ιαπωνία με την μητέρα του για να ζήσουν εκεί. Ο Jean είναι traceur, δηλαδή δρομέας parkour, και χάρη στο parkour γνωρίζει διάφορα παιδιά που ασχολούνται με αυτό και μπλέκουν σε πολλές περιπέτειες. Επίσης, έχουμε εκδώσει online το shonen manga one shot (short story) "WiFi Wars", το οποίο εξελίσσεται στο Τόκιο και η ιστορία του αφορά ένα race με μηχανές και hacking. Υπάρχει και το "Mythos" που είναι seinen manga (Seinen = manga με target group άτομα ηλικίας άνω των 16 ετών), και είναι ακόμα υπό ανάπτυξη, έτσι δεν έχει ανεβεί κάποιο ολοκληρωμένο επεισόδιο. "RuN" "RuN" "RuN" "RuN" -Ασχολείστε καθημερινά με τα projects των Μangatellers; -Φυσικά! Τα projects αυτά δεν είναι πλέον ένα απλό hobby, αλλά η δεύτερη μας "δουλειά". Όσο μπορούμε και μας επιτρέπουν οι άλλες μας υποχρεώσεις, προσπαθούμε να είμαστε ενεργοί σε αυτόν τον τομέα. -Και τώρα ας περάσουμε στο ολοκαίνουριο "Thessaloniki Through Time". Περι τίνος πρόκειται; -Το "Thessaloniki Through Time" (ελληνικός τίτλος "Τότε και Τώρα, Πάντα Θεσσαλονίκη"), είναι ένα manga oneshot γραμμένο στα ελληνικά και στα αγγλικά, στο οποίο παρουσιάζουμε μέσα από 80 σελίδες (30 στα ελληνικά και 30 στα αγγλικά) ένα οδοιπορικό της Θεσσαλονίκης μέσα στον χρόνο. Από την Θεσσαλονίκη της αρχαίας Ελλάδας μέχρι σήμερα, στην Θεσσαλονίκη της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας. Μέσα από τα μάτια των χαρακτήρων των ιστοριών R.u.N. και Mythos, ο αναγνώστης μαθαίνει ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας της πόλης. Η διανομή είναι δωρεάν, και ξεκινάει σήμερα, 12 Ιουνίου, από το Νέο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης και στην συνέχεια από τα κεντρικά γραφεία της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσα Νεολαίας. Οι σεναριογράφοι είμαστε εμείς, ο σκιτσογράφος είναι ο Μάνος Λαγουβάρδος και ο assistant artist είναι ο Νικήτας Εφημίδης. Για την ολοκλήρωση του manga χρειάστηκαν περίπου τέσσερις μήνες. -Πώς προέκυψε, όμως, η ιδέα ενός ιαπωνικού manga που θα παρουσιάζει την ιστορία της Θεσσαλονίκης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα;! Πλησιάσαμε την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας, και της προτείναμε την δημιουργία ενός manga έργου για την Θεσσαλονίκη. Η ιδέα και ο ξεχωριστός χαρακτήρας των manga άρεσε, κι έτσι μας ζητήθηκε το σενάριο να βασίζεται στην διαδοχή της κληρονομιάς από την μία γενιά στην άλλη. -Δυσκολίες που αντιμετωπίσατε στην ολοκλήρωση του εγχειρήματος; -Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν ο περιορισμός των σελίδων. Το manga έπρεπε να έχει έκταση 80 σελίδες, να είναι δίγλωσσο, και να περιέχει και κάποιες extra πληροφορίες για την Θεσσαλονίκη. Θέλαμε να πούμε περισσότερα, αλλά έπρεπε να σεβαστούμε τον περιορισμό των σελίδων. -Πώς πραγματοποιήθηκε η έρευνα για τα ιστορικά στοιχεία του σεναρίου; -Τα ιστορικά στοιχεία τα οποία χρησιμοποιήθηκαν είναι βασισμένα σε μελέτη και προσωπική έρευνα σε βιβλιοθήκες, μουσεία και online εγκυκλοπαίδειες. Αφού ολοκληρώθηκε το στάδιο συγγραφής, παραδώσαμε το υλικό στην καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Ελένη Χοντολίδου για να επιβλέψει και να ελέγξει τις ιστορικές πηγές και πληροφορίες. -Αλήθεια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για το πρώτο ελληνικό manga; -Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλές ερασιτεχνικές προσπάθειες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια (doujinshi = ανεξάρτητα manga έργα), αλλά κανένα ελληνικό manga δεν έχει εκδοθεί σύμφωνα με τις Ιαπωνικές προδιαγραφές. -Οι οποίες είναι; -Να διαβάζεται από δεξιά προς τα αριστερά (οι σελίδες), να υπάρχουν ιαπωνικά Kanji για sound effects, και να έχει συγκεκριμένες διαστάσεις (μήκος 330-365 χιλ., οριζόντια 230- 260 χιλ., πλαίσιο αναφοράς: ύψος 270 χιλ., δευτερεύοντα 180 χιλ.). -Τελειώνοντας, ποια πιστεύετε ότι είναι η σχέση του ελληνικού κοινού με τα manga και την jpop culture; Τι σας λέει η εμπειρία σας μέχρι τώρα; -Όπως είπαμε και παραπάνω, το ελληνικό κοινό ξεκίνησε πρώτα να γνωρίζει τα anime της δεκαετίας του '80, και μετά τα manga της δεκαετίας του '90. Πλέον, το 2014, χάρη στα social media, τα forum, και την πειρατεία υλικού στο ίνετερνετ, το κοινό έχει γαλουχηθεί και σε αυτού του είδους την ψυχαγωγία. Απ' όσο γνωρίζουμε δυνατός κρίκος για την διεύρυνση των manga στην Ελλάδα, αποτελούν και το cosplay και η J-music, που μαζί με τα manga και τα anime εντάσσονται στην γενική Japanese Pop Culture. Η άποψη μας είναι ότι από το 2013 και μετά η Ελλάδα γνωρίζει ένα αναγεννημένο trend και ένα δεύτερο J-Boom (το πρώτο έγινε στα τέλη της δεκαετίας του '90 με τις σειρές DragonBall, Pokemon, YuGiOh, Digimon, etc) Πηγή: www.lifo.gr

Μιας και το One Piece είναι από τις αγαπημένες μου σειρές είχα περιέργεια να δω τι έχει γραφτεί στο forum γι'αυτό. Το συγκεκριμένο topic έχει χάσει την ζωντάνια του από το 2010 ουσιαστικά. Οπότε ας πάμε να το ξαναζωντανέψουμε αναφέροντας μερικά πράγματα για το που έχουμε φτάσει πλέον στο One Piece από άποψη κατορθωμάτων και γιατί πρέπει να θεωρείται από τα πιο σημαντικά manga/comics (και όχι μόνο) που έχουν βγει: Μέχρι τον Δεκέμβρη του 2021, έχουν κυκλοφορήσει 101 τόμοι. Έχουν βγει πάνω από 1000 κεφάλαια. Την στιγμή που γράφεται αυτό το ποστ είμαστε στο 1038. Αντίστοιχα στο anime έχουν βγει πάνω από 1000 επεισόδια. Την στιγμή που γράφεται το ποστ είμαστε στο 1008. Το One Piece κατέχει από το 2015 το παγκόσμιο ρεκό Guinness για την σειρά με τις περισσότερες εκτυπώσεις κόμικς από μόνο έναν συγγραφέα. Με 490 εκατομμύρια είναι πρώτο σε πωλήσεις κόμικς σε μορφή βιβλίου αφήνοντας στην 2η θέση το Asterix με 370 εκ. και στην 3η θέση σειρές όπως το Peanuts και το Lucky Luke με 300 εκ. Κατά συνέπεια, είναι και το manga με τις περισσότερες πωλήσεις, με 2ο το Golgo 13 του Takao Saito με 300 εκ. Ενδιαφέρουσα σημείωση είναι ότι το Golgo 13 είναι το γηραιότερο manga που συνεχίζει να κυκλοφορεί και μάλιστα έχει το ρεκό Guinness για τους περισσότερους τόμους με 203 αυτή την στιγμή. Ο Eiichiro Oda έχει φτάσει έτσι να είναι ο 12ος κατά σειρά συγγραφέας σε πωλήσεις στη ιστορία, ξεπερνώντας ονόματα όπως ο Leo Tolstoy, o Stephen King, ο JRR Tolkien και για τους φίλους των κόμικς ο μόνος που είναι κάπως κοντά είναι ο René Goscinny. Βέβαια και τον Goscninny τον περνά ο Akira Toriyama που είναι 13ος στην σχετική λίστα. Ας κλείσουμε με το εξής. Το καλοκαίρι που πέρασε έπαιξε πολύ η ιστορία ότι το One Piece ξεπέρασε τον Batman και πλησιάζει τον Superman. Επειδή όμως είναι δύσκολο να συγκριθούν οι πωλήσεις μεταξύ τους λόγω του ότι σε Batman/Superman μετρώνται τα πάντα ενώ στο One Piece μετράνε μόνο τόμους καλύτερα να σταθούμε σε κάτι άλλο. Μόνο και μόνο ότι ακούγεται στην ίδια κουβέντα το όνομα του One Piece με αυτά των Batman και Superman είναι τεράστια υπόθεση. Μιλάμε για μια σειρά που ξεκίνησε το 1997 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα από ΕΝΑΝ μόνο συγγραφέα και συγκρίνεται με ήρωες που ξεκίνησαν από την δεκαετία του 1930 και έχουν γράψει γι'αυτούς ιστορίες δεκάδες συγγραφείς. Λίγη ακόμη τροφή για σκέψη και προσπάθεια αντίληψης της κλίμακας, από το 1997 ο Oda γράφει ένα κεφάλαιο 20 περίπου σελίδων κάθε βδομάδα με πραγματικά ελάχιστα διαλείμματα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν το λες και εύκολο... Αυτό που πάντα θέλω να μένει σε συζητήσεις που γίνονται σε παρέες για manga είναι το εξής: Είναι δικαίωμα του καθενός το τι του αρέσει και τι όχι. Γούστα είναι αυτά άλλωστε. Έτσι είναι λογικό να μην αρέσουν σε πολλούς τα manga ή ακόμα πιο συγκεκριμένα το One Piece. Αυτό όμως που επιθυμώ είναι για όποιον δεν έχει δοκιμάσει ποτέ του ή έχει δοκιμάσει ελάχιστα να βρει μια σειρά που του τραβάει το ενδιαφέρον και να της δώσει μια ευκαιρία. Ποιος ξέρει, ίσως βρει κάτι που να το αγαπήσει εξίσου με άλλα κόμικς. Τέλος, καλό θα είναι κάποτε το άγνωστο να μην το σνομπάρουμε. Άλλωστε, ένα γεγονός που πλέον δεν παίρνει μεγάλη αμφισβήτηση είναι ότι τα manga είναι mainstream είδος διασκέδασης και δεν περιορίζεται στα σύνορα μιας χώρας στα βάθη της Ασίας.

Δίνω μερικά hints. Manga όπως σωστά είπανε από το 2000 και δώθε. Γνωστού δημιουργού και είναι εμπνευσμένο remake reimagine από παλιότερο κλασικοτατο επίσης πολύ πολύ γνωστού δημιουργού.

Εξώφυλλο του 1ου τόμου της σειράς ΠΛΟΚΗ Μία περίεργη λάμψη εμφανίζεται ξαφνικά. Αποτέλεσμά της να πετρώσει όλη η ανθρωπότητα. Μερικές χιλιάδες χρόνια μετά η ιδιοφυΐα με όνομα Senku Ishigami καταφέρνει να ελευθερώσει τον εαυτό του από αυτή την κατάσταση. Οπότε χωρίς να χάσει τρόπο ξεκινά να ψάχνει θεραπεία για την κατάσταση που έχει βρει όλους τους ανθρώπους σε μια εποχή πλέον που η τεχνολογία έχει πάψει να υπάρχει, εκεί που υπήρχαν πόλεις επικρατούν τεράστια δάση και πρακτικά έχουμε γυρίσει σε μία προϊστορική εποχή. Μόνο τους σύμμαχος, ο φίλος του Taijuu Oki ο οποίος ξυπνά κι αυτός μετά από λίγο καιρό και προσπαθεί να βρει τρόπο να σώσει την αγαπημένη του. Έτσι ξεκινάει λοιπόν μια προσπάθεια επιστροφής στον πολιτισμό που γνωρίζουμε σήμερα. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Από τον Μάρτιο του 2017 μέχρι τον Μάρτιο του 2022, 232 τεύχη στο Weekly Shonen Jump της Shueisha χρειάστηκε ο Riichiro Inagaki με την βοήθεια του Κορεάτη Boichi στο σχέδιο για να πει μια ιστορία που δεν θυμίζει το τυπικό Shonen το οποίο έχουν αρκετοί στο μυαλό τους. Όμως, 23 τόμους αργότερα, 10 εκατομμύρια πωλήσεις και ένα βραβείο Shogakukan οδήγησαν το Dr. Stone σε ένα από τα πιο δημοφιλή manga των τελευταίων χρόνων. Μάλιστα, αρκετοί το εκθιάζουν για την επιστημονική ακρίβεια που έχει σε ορισμένα σημεία φυσικά ταυτόχρονα αναγνωρίζοντας τις πρωτοβουλίες τις οποίες χρειάστηκε να πάρει ο mangaka. Το στούντιο TMS Entertainment έχει αναλάβει να μεταφερεί τον manga σε anime μέχρι αυτή την στιγμή. Έχουν βγει 2 σεζόν από 24 και 11 επεισόδια αντίστοιχα και καλύπτουν το manga μέχρι το Stone Wars Arc. Μέσα στο 2023 αναναμένεται η τρίτη σεζόν με όνομα New World. MANGA PANELS

Δύο καινούργια ελληνικά κόμικς από νέους δημιουργούς, τα «Σύμβουλος Ερωτικών Υποθέσεων» και «Ντανταϊστικό Κοκτέιλ», πραγματεύονται την αναζήτηση του έρωτα με φόντο τη σκληρή ελληνική πρωτεύουσα. H αναζήτηση του άλλου μισού ήταν πάντα ένα από τα θεμελιώδη ζητήματα – αν όχι το θεμελιώδες – της ανθρώπινης ύπαρξης, γι’ αυτό και υπήρξε η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για όλες τις μορφές τέχνης. Η επιδίωξη, δε, της αγάπης μέσα σε μια μεγαλούπολη που καλλιεργεί τη μοναξιά και τη βαρβαρότητα, κάνει την αναζήτηση ακόμα πιο δύσκολη και μάταιη. Με θέμα την αναζήτηση αγάπης σε μια τέτοια πόλη, όπως η Αθήνα του 21ου αιώνα, κυκλοφόρησαν τα δύο νέα κόμικς «Σύμβουλος Ερωτικών Υποθέσεων» του Jimmy-Chris Agarai (εκδ. Jemma Press) και «Ντανταϊστικό Κοκτέιλ» του Άρη Τ. (αυτοέκδοση). Τα έργα των δύο νέων σε ηλικία δημιουργών ντεμπούταραν στα πρόσφατα φεστιβάλ κόμικς και τραβούν την προσοχή με την υπόθεση, τη σκηνοθεσία και τα μηνύματά τους. Καρέ από το κόμικς «Ντανταϊστικό Κοκτέιλ» Ο «Σύμβουλος» πρωτοδημοσιεύτηκε το 2016 από τον δημιουργό του σε μορφή αυτοέκδοσης με λιγότερες σελίδες (η 1η αυτή εκδοχή είχε μάλιστα σχολιαστεί στο ένθετό μας από τον Γιάννη Κουκουλά). Φέτος, η ιστορία κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Jemma Press επαναδιατυπωμένη, με νέο σχέδιο και περισσότερες σελίδες. Ο πρωταγωνιστής Σεβαστιανός Κανελάς επαγγέλλεται «σύμβουλος ερωτικών υποθέσεων» και κάνει τα πάντα δυνατά ώστε ο πελάτης του να τα φτιάξει με το υποκείμενο του πόθου του: ρυθμίζει συνθήκες, στήνει καταστάσεις, κατασκοπεύει, υπονομεύει τρίτους. Στο τέλος, όλοι οι πελάτες του ταιριάζουν με τον έρωτά τους, αρκεί να διαθέτουν υπομονή και χρήματα. Ο ίδιος ο Σεβαστιανός είναι μοναχικός και αντιμετωπίζει τον έρωτα κυνικά: είναι απλά μια δουλειά. Η αληθινή πρόκληση όμως, έρχεται όταν ο επόμενός του πελάτης, ένας ισχυρός άνθρωπος της νύχτας, του ζητά να ταιριάξει με τη Νεφέλη, την πρώτη και αληθινή του αγάπη. Στον «Σύμβουλο», ο αλβανικής καταγωγής Agarai στήνει προσεκτικά ένα νουάρ κόμικς που λειτουργεί ταυτόχρονα σαν ψυχογράφημα και ηθογραφία. Ο πρωταγωνιστής, άνθρωπος τραυματισμένος από οικογενειακά και κοινωνικά «πρέπει», υποχρεώνεται να αλλοτριωθεί, να προσαρμοστεί και να δουλέψει για ισχυρούς και διεφθαρμένους. Όσο μελοδραματικό κι αν φαίνεται ή εφαρμόζεται μερικές φορές στο κόμικς, μονάχα αποδεχόμενοι την αγάπη οι ήρωες βρίσκουν την ευτυχία στη μίζερη, ασπρόμαυρη πολιτεία. Το ψυχογράφημα των χαρακτήρων με χρήση εσωτερικών μονολόγων είναι εξαιρετικό, όπως και το ψυχογράφημα της πόλης: φοβισμένοι μετανάστες, νεοναζί μπράβοι (που παρά τη γιγαντιαία σβάστικα-τατουάζ στο κεφάλι αρνούνται τη σύνδεση με τον ναζισμό), διμοιρίες ματ που δέρνουν καταμεσής των δρόμων, υπόκοσμος, ορίζοντες ατελείωτων πολυκατοικιών, η Ερμού, το Θησείο, το γλυπτό «Φάρος» στα Κάτω Πατήσια. Όλα υπό τον φωτισμένο Παρθενώνα που μοιάζει να φλέγεται μέσα στη νύχτα. Το σχέδιο του Agarai είναι ασπρόμαυρο με μεγάλες αναφορές στα manga, έντονες εκφράσεις και άγρια γραμμή που αποτυπώνει τα συναισθήματα των χαρακτήρων αλλά και τη δράση και τη βία όταν εκδηλώνονται στο έργο. Σελίδα από το κόμικς «Σύμβουλος Ερωτικών Υποθέσεων» Σε χαμηλότερους τόνους και σε πιο ήσυχα κύματα πλέει το «Ντανταϊστικό Κοκτέιλ» του Άρη Τ. Δεν πρόκειται για ένα αναρχικό κολάζ φόρο τιμής στο κίνημα του Νταντά, όπως μας προϊδεάζει (και εξαπάτησε και εμένα) ο τίτλος. Μέσα σε αυτό το ασπρόμαυρο χορταστικό βιβλιαράκι, ένας νεαρός, περιμένοντας στη στάση του λεωφορείου, συναντά ένα γιγάντιο χάρτινο καραβάκι. Επιβιβάζεται πάνω του. Είναι το γράμμα χωρισμού της κοπέλας του, Νεφέλης. Ο αναγνώστης παρακολουθεί στη συνέχεια την άνοδο και την πτώση της ερωτικής σχέσης ανάμεσα στον Άρη και στη Νεφέλη, έναν έρωτα που έσμιξαν, κράτησαν και χώρισαν το σινεμά και η τέχνη. Το κόμικς «Σύμβουλος Ερωτικών Υποθέσεων» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Jemma Press. Το αυτοαναφορικό (;) αυτό κόμικς θα μπορούσε να είναι μια ταινία του Γούντι Άλεν γυρισμένη στην Κυψέλη. Από το Café Voltaire (αναφορά στο διάσημο καλλιτεχνικό καφέ του Παρισιού), όπου το ζευγάρι γνωρίζεται, μέχρι τα βίντεο κλαμπ και τα θερινά σινεμά του αθηναϊκού κέντρου, οι πρωταγωνιστές γνωρίζονται, ερωτεύονται και επικοινωνούν συνειδητά με κινηματογραφικές ατάκες και αναφορές στο θέατρο και στις εικαστικές τέχνες. Η αγάπη του Άρη Τ. για το σινεμά δεν κρύβεται. Τα σκηνοθετικά τρικ με τα καρέ, τα σκίτσα και τα κολάζ κινηματογραφικών σκηνών κάνουν το «Ντανταϊστικό Κοκτέιλ» από ένα φλερτ ανάμεσα σε δύο νέους σε ένα φλερτ ανάμεσα σε 7η και 9η Τέχνη. Το σχέδιο είναι εκ πρώτης όψεως απλό, ασπρόμαυρο σκίτσο με έντονες παχιές πινελιές μελανιού που θυμίζει αντίστοιχα alternative αμερικανικά και ευρωπαϊκά κόμικς. Το διακριτικό χιούμορ και η ποιητική μελαγχολία (το προαναγγελθέν τέλος της σχέσης) σκεπάζουν το κόμικς σαν παχιά σκιά από μελάνι, σαν αυτές που γκριζάρουν τους χαρακτήρες, τις πολυκατοικίες, τις στάσεις και τα βαγόνια του μετρό. Ο αναγνώστης ταξιδεύει σε μια μοναχική Αθήνα μαγικού ρεαλισμού, όπου ακόμα και οι αγαλμάτινοι ερωτιδείς της πλατείας Εξαρχείων μπορούν να μιλήσουν. Το κόμικς «Ντανταϊστικό Κοκτέιλ» κυκλοφορεί στα καταστήματα κόμικς Comicstrip, Solaris και Relax your soul. Τα «Σύμβουλος Ερωτικών Υποθέσεων» και «Ντανταϊστικό Κοκτέιλ» είναι δύο αξιοπρόσεκτα νουάρ κόμικς, δύο ερωτικά γράμματα στην αναγκαιότητα του έρωτα. Μα – εκτός από την άθελη χρήση του ονόματος «Νεφέλη» ως ερωτικού υποκείμενου των πρωταγωνιστών τους – έχουν κι ένα ακόμα θεμελιώδες κοινό: οι δημιουργοί τους ανήκουν στην ίδια γενιά. Γεννημένοι και οι δύο στη δεκαετία του ’90 (όπως και ο γράφων) έζησαν την παιδική ηλικία στον νεοπλουτισμό της δεκαετίας του 2000 και πέρασαν την εφηβεία στη δεκαετία του 2010, των μνημονίων και της χρηματοπιστωτικής τιμωρίας. Μέσα από τα μάτια τους, τα μάτια της γενιάς που μεγάλωσε στην ψεύτικη αφθονία και ενηλικιώθηκε στις κρίσεις, μας παρουσιάζουν την Αθήνα που ζουν, την Αθήνα τού τώρα. Ο Agarai αποτυπώνει το βρόμικο πρόσωπό της, ο Άρης Τ. εκείνο που κρύβει ακόμα λίγη ποίηση. Και οι δύο τους – ίσως και ασυνείδητα – αποτυπώνουν την αγωνία μιας ολόκληρης γενιάς. Οι ήρωές τους δεν αναζητούν απλώς την αγάπη στην τσιμεντούπολη. Αναζητούν την ελπίδα σε μια χώρα που παραπαίει, λίγο χρώμα και ομορφιά που μοιάζει μοναδική σωτηρία – έστω προσωπική – σε μια πόλη που γίνεται όλο και πιο απρόσωπη, που γεμίζει με διαφθορά, υποκρισία και φασισμό. Γιατί τι είναι η αναζήτηση της αγάπης αν όχι η αναζήτηση λίγου φωτός μέσα στο σκοτάδι; Και το σχετικό link...

Καταρχήν να πω ότι το αφιέρωμα αυτό το βρήκα στην ελληνική έκδοση της Wikipedia. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες σειρές που δεν υπήρχαν αρκετές αναφορές στα ελληνικά sites, στη Candy Candy έχει γίνει ένα εξαιρετικό αφιέρωμα, πολύ καλύτερο από ότι θα έκανα εγώ. Candy Candy Η Κάντυ Κάντυ ( Candy Candy) ήταν μια σειρά 115 επεισοδίων διάρκειας 26 λεπτών ιαπωνικής παραγωγής που προβάλλονταν από την ΕΡΤ τη δεκαετία του '80. Η σειρά της οποίας την υπόθεση έγραψε η Κυόκο Μιζούκι (Kyoko Mizuki) και τα σχέδια της Γιούμικο Ιγκαράσι (Yumiko Igarashi) ήταν το πιο επιτυχημένο παιδικό πρόγραμμα της δεκαετίας στην Ελλάδα αλλά και με παγκόσμια επιτυχία. Στην Ιαπωνία πρωτοπροβλήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1976 μέχρι 2 Φεβρουαρίου 1979). Η σειρά έχει ως κεντρική ηρωίδα της την Κάντις Γουάιτ Άρντλεϋ ή χαϊδευτικά Κάντυ, μια όμορφη ξανθιά κοπέλα με φακίδες στη μύτη, που μεγάλωσε σε ένα ορφανοτροφείο, το σπίτι Πόνυ, κοντά στο Σικάγο των Η.Π.Α. στις αρχές του 20ου αιώνα. Η κοπέλα αυτή ήταν αγοροκόριτσο που σκαρφάλωνε σε δέντρα και έκανε πολλές σκανδαλιές μα όλοι την αγαπούσαν για την καλή της την καρδιά. Βρέθηκε όταν ήταν μωρό σε ένα καλαθάκι μαζί με τη φίλη της Άννυ στην είσοδο του ορφανοτροφείου από την κυρία Πόνυ και την αδελφή Μαρία μία κρύα νύχτα του χειμώνα. Στα 6 της αναγκάζεται να αποχωριστεί την Άννυ η οποία υιοθετείται απ' τους Μπράιτον μια πλούσια οικογένεια. Οι δύο τους αρχίζουν να επικοινωνούν μέσω αλληλογραφίας μέχρι τη στιγμή που η μητέρα της Άννυ της το απαγορεύει για να μη μαθευτεί ότι είναι υιοθετημένη. Η Κάντυ μετά απ' αυτήν την είδηση τρέχει κλαίγοντας στο λόφο που βρίσκεται πίσω απ' το σπίτι Πόνυ όπου συναντά ένα αγόρι με σκωτσέζικη ενδυμασία. Το αγόρι της λέει ότι είναι πιο όμορφη όταν γελά και ξαφνικά εξαφανίζεται. Η μόνη απόδειξη ότι δεν ήταν όνειρο είναι ένα μενταγιόν που αφήνει στην Κάντυ. Η Κάντυ θα τον αποκαλεί πρίγκιπα του λόφου και θα τον σκέφτεται για όλη της τη ζωή. Στα 12 της προσλαμβάνεται για να κάνει παρέα σε μιά πλούσια κοπέλα την Ελίζα Ράγκαν η οποία με τη βοήθεια του αδελφού της Νηλ θα της κάνει τη ζωή κόλαση σκαρώνοντας παγίδες συνεχώς εις βάρος της Κάντυ. Οι πλεκτάνες των δύο αδελφών θα έχουν το αποτέλεσμα η Κάντυ από παρέα της Ελίζα να γίνει υπηρέτρια και να μεταφερθεί απ'το σπίτι των Ράγκαν στο στάβλο. Η Κάντυ σύντομα θα γνωρίσει τα ξαδέλφια του Νηλ και της Ελίζα, Άντονυ Μπράουν, Αλιστήαρ (Στήαρ) και Άρτσιμπαλντ (Άρτσι) Κόρνγουελ γόνους της πλούσιας οικογένειας των Άρντλεϋ με τους οποίους θα γίνει φίλη. Τα τρία αγόρια, εκ των οποίων ο Άρτσι και ο Στήαρ είναι αδέλφια, θα ερωτευτούν την Κάντυ. Η Κάντυ θα ερωτευτεί τον Άντονυ, ίσως λόγω της ομοιότητάς του με τον πρίγκιπα του λόφου. Θα γίνει επίσης φίλη με τον Άλμπερτ έναν παράξενο τύπο με γένια που ζει στο δάσος. Μετά από πολλές περιπέτειες θα υιοθετηθεί από τον μυστηριώδη αρχηγό της οικογένειας των Άρντλεϋ το μεγάλο θείο Γουίλλιαμ, παρά τις αντιρρήσεις της θείας Ελρόυ. Η σχέση της με τον Άντονυ θα διακοπεί απότομα μετά από ένα βίαιο ατύχημα με το άλογο που θα κοστίσει τη ζωή του Άντονυ. Η θεία Ελρόυ, που ποτέ δε συμπάθησε πραγματικά την Κάντυ, την κατηγορεί ως υπεύθυνη του ατυχήματος. Η Κάντυ μετά το θάνατο του Άντονυ αποφασίζει να εγκαταλείψει το σπίτι των Άρντλεϋ και επιστρέφει στο αγαπημένο της σπίτι Πόνυ με σκοπό να τον ξεχάσει. Όμως τα σχέδια του μεγάλου θείου Γουίλλιαμ, που είναι κηδεμόνας της κι η Κάντυ δεν έχει συναντήσει ποτέ, είναι διαφορετικά για αυτήν. Τη στέλνει στο κολλέγιο του αγίου Παύλου στην Αγγλία με σκοπό να γίνει μια σωστή δεσποινίδα. Στο κολλέγιο αυτο που διοικείται από καλόγριες με αυστηρούς κανονισμούς, βρίσκονται ήδη η Έλιζα, ο Νηλ, ο Άρτσι και ο Στήαρ. Στο πλοίο με το οποίο ταξιδεύει από την Αμερική στην Αγγλία η Κάντυ γνωρίζει ένα παράξενο αγόρι που στο μέλλον θα της σημαδέψει τη ζώη. Το αγόρι αυτό είναι ο Τέρριους (Τέρρυ) Γκράντσεστερ γιός ενός Άγγλου δούκα. Η Κάντυ αρχικά βλέποντας τον από πίσω στη γέφυρα του πλοίου τον περνά για τον Άντονυ, πλησιάζοντας όμως καταλαβαίνει ότι δεν είναι αυτός. Ο Τέρρυ κλαίει και δεν έχει αντιληφθεί την Κάντυ, μόλις αισθάνεται το κορίτσι που βρίσκεται από πίσω του αλλάζει ύφος και προσβάλλει την Κάντυ που προσπάθησε να του μιλήσει, θίγοντας τις φακίδες του προσώπου της, κάτι που την εξοργίζει αφάνταστα. Η Κάντυ φθάνοντας στο κολλέγιο του αγίου Παύλου στο Λονδίνο συνειδητοποιεί την αυστηρότητα του σχολείου, που της μοιάζει με κελί, μια και δεν της επιτρέπεται να συναντά τον Άρτσι και τον Στήαρ, βιώνει τα πικρόχολα σχόλια και τις παγίδες της Ελίζα και του Νηλ και ξανασυναντά τον Τέρρυ, που είναι μαθητής στο ίδιο σχολείο. Στο κολλέγιο η Ελίζα θα πεί σε όλους ότι η Κάντυ είναι υιοθετημένη και τα περισσότερα κορίτσια θα γυρίσουν την πλάτη τους στην Κάντυ. Παρόλα αυτά η Κάντυ θα βρει μια πολύ καλή φίλη στο πρόσωπο της Πατρίτσια (Πάττυ) Ο Μπράιαν. Η Άννυ θα'ρθει επίσης να σπουδάσει στο κολλέγιο αλλά αρχικά θα αποφεύγει την Κάντυ, μέχρι τη στιγμή που θα μαθευτεί το γεγονός ότι είναι υιοθετημένη. Οι δυό τους θα ξαναγίνουν φίλες κι όλα θα είναι όπως παλιά. Η Κάντυ θα ερωτευτεί τον Τέρρυ κι αυτός την Κάντυ. Και οι δυο θα πρέπει να παλέψουν ενάντια στην Ελίζα που θα ερωτευτεί και αυτή τον Τέρρυ και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τους χωρίσει. Η μοίρα θα παίξει άσχημα παιχνίδια εις βάρος τους... Κόμικς Η σειρά βασίζεται στο ομώνυμο κόμικς (μάνγκα) που κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία στα μέσα της δεκαετίας του 70. Το κόμικ αυτό κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα από το 1986 μέχρι το 1990 από τις εκδόσεις "Ταταρη". Προβολή στην Ελλάδα Η σειρά προβλήθηκε για πρώτη φορά από την ΕΡΤ από το 1984 μέχρι το 1987 γνωρίζοντας πρωτοφανή επιτυχία από το σύνολο του παιδικού (και όχι μόνο) πληθυσμού της χώρας. Η διάρκεια των επεισοδίων ήταν 26 λεπτά και προβαλλόταν ένα την εβδομάδα. Η ΕΡΤ 3 ανέλαβε μετά την προβολή και το 1989 η ΕΡΤ 1 ξαναπρόβαλε και τα 115 επεισόδια της σειράς σε καθημερινή βάση γνωρίζοντας παρόμοια απήχηση από τους τηλεθεατές. Η τελευταία φορά που κάποια επεισόδια της Κάντυ προβλήθηκαν από την τηλεόραση στην Ελλάδα ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 90 από τον ΣΚΑΪ νυν ALPHA. Τα επεισόδια αυτά είχαν καινούργια μεταγλώττιση διαφορετική από εκείνη της ΕΡΤ. Εκείνη την περίοδο προέκυψε και η διαμάχη της Ιγκαράσι με την Μιζούκι για τα δικαιώματα της σειράς, με αποτέλεσμα να τεθεί απαγόρευση της προβολής της σειρας σε οποιοδήποτε κράτος. Η σειρά είχε βγει επίσης σε βιντεοκασέτες VHS, όπου η κάθε μία περιείχε 3 επεισόδια μεταγλωττισμένα. Ολόκληρη η σειρά (και τα 115 επεισόδια) είχε βγει σε VHS στην Ελλάδα την δεκαετία του 80 κατευθείαν στην δεκαετία του 90. Ελληνική Μεταγλώττιση (ΕΡΤ) Κάντυ Γουάιτ Άρντλεϋ - Ματίνα Καρρά Τέρρυ Γκράχαμ Γκράντσεστερ - Αργύρης Παυλίδης Γουίλλιαμ Άλμπερτ Άρντλεϋ - Γιάννης Παπαϊωάννου Άννυ Μπράιτον - Λέτα Μουσούτη Ελίζα Ράγκαν - Δήμητρα Δημητριάδου Νηλ Ράγκαν - Φανή Πολέμη Άρτσιμπαλντ Κόρνγουελ - Ηλίας Πλακίδης Πατρίτσια Ο' Μπράιαν - Ράνια Ιωαννίδου Κυρία Πόνυ - Σοφία Χάνου Αδελφή Μαρία - Υβόννη Μεταξάκη Αλιστήαρ Κόρνγουελ - Γιώργος Μάζης Σουζάνα Μάρλοου - Μαρία Κυριακίδου Αφηγητής - Γιώργος Μάζης Μουσικό θέμα Κάντυ (ΕΡΤ) Τα τραγούδια των τίτλων έναρξης και τέλους είχαν την ίδια μελωδία με τα αντίστοιχα γιαπωνέζικα, με μόνη διαφορά την ενορχήστρωση (που παρέπεμπε περισσότερο στις ενορχηστρώσεις της δεκαετίας του 80) και τους στίχους που ήταν προσαρμοσμένοι στα ελληνικά. Η ελληνική εκτέλεση των τραγουδιών τίτλων της Κάντυ έγινε από τον Ανδρέα Διαμαντίδη... -Στίχοι τραγουδιού έναρξης- Είναι όλο ομορφιά Με χρωματά πολλά Με λουλούδια στα μαλλιά Και στην καλή της την καρδιά Έχει μαζί τους φίλους της παρέα Μέσα στη φύση όλα είν'ωραία Τι ζεστασιά, μες την καρδιά Η γλυκιά η Κάντυ Ειναί στιγμές που η μοναξιά Μες την καρδιά αφολιάζει Μα υπαρχεί ελπίδα παντοτέ Δεν τελειώνει εδώ η ζωή Δάκρυα, μοναξιά, όχι πιά Κάντυ Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά Η Κάντυ Κάντυ. -Στίχοι τραγουδιού τέλους- Βλέπει τ'αστέρια εκεί ψηλά Λαμπουνέ τα ονειρά της Την αγάπη παντού σκορπά Χαρίζει πάντα τη χαρά Βλέπει τον κόσμο από ψηλά Η φύση γύρω ανθίζει Σαν εκείνη χαμογελά Στης ζωής τη χαρά Άνοιξε πάλι τα φτερά Με ελπίδα στην καρδιά Ζήσε όμορφα στη ζωή σου Η αγάπη κυβερνά Κάντυ Κάντυ Κάντυ Καντύ... Και επεισόδιο της σειράς. Περισσότερα ΕΔΩ και ΕΔΩ. [mal type=anime id=2800]

Μόλις επισκεύτηκα το σαιτ για πρώτη φορά και πρέπει να πω πως εντυπωσιαστηκα. Όχι τόσο από το ίδιο το σαιτ (που είναι όμως πολύ εύχρηστο, συγχαρητήρια σε οποίους το έφτιαξαν). Αλλά από τη τεράστια ποικιλία των κόμικς που έχουν. Πολλές ελληνικές εκδόσεις όπως Μικρό Ηρωα και Μαμούθ, αλλά και πολλά αγγλικά κόμικς και manga. Γενικα οτιδήποτε θα μπορούσα να θέλω.Το μόνο που δεν έχουν είναι τα Ντισνεικα, αλλά αυτά μπορώ να τα βρω και αλλού. Για να είμαι ειλικρινής, αν και μου αρέσουν οι εκδόσεις τις Jemma, δεν είχα ποτέ την επιθυμία να επισκεφτώ το μαγαζί τους, αλλά τώρα θέλω να πάω εκεί όσο πιο γρήγορα μπορώ. Σίγουρα θα κάνω μια επίσκεψη, μόλις γυρίσω στην Αθήνα.

Το «Yu-Gi-Oh» είναι ιαπωνικό manga που δημιούργησε ο Kazuki Takahashi. Από αυτό προέκυψαν μία σειρά anime, ταινίες, ένα παιχνίδι με κάρτες και μία σειρά βιντεοπαιχνιδιών. Anime Yu-Gi-Oh! (first series anime/ Yu-Gi-Oh! Season/Series 0) 27 επεισόδια βασισμένα στο Yu-Gi-Oh! manga volumes 1-7. Δεν επικεντρώνεται στο παιχνίδι Magic & Wizards. Προβλήθηκε το 1998 και δεν πέρασε ποτέ τα σύνορα της Ιαπωνίας. Yu-Gi-Oh! Duel Monsters (second series anime) by Nihon Ad Systems Με αυτή τη σειρά έγινε γνωστός στο δυτικό κόσμο ο Yu-Gi-Oh! Η προβολή της ξεκίνησε το 2000, μεταφράστηκε σε 20 γλώσσες και προβλήθηκε σε περισσότερες από 60 χώρες. Βασίστηκε στο Yu-Gi-Oh! manga volume 8 και το 224ο και τελευταίο επεισόδιο προβλήθηκε στην Ιαπωνία στις 29 Σεπτεμβρίου 2004. Όπως γίνεται σε πολλά ιαπωνικής παραγωγής anime, έγιναν αρκετές αλλαγές όταν κυκλοφόρησε η αγγλική εκδοχή του Yu-Gi-Oh! Στην Ελλάδα άρχισε να προβάλλεται το 2002 από το Star, αλλά δεν προβλήθηκαν όλες οι σεζόν. Ακόμα υπάρχουν τρία spinoff anime (Yu-Gi-Oh! Duel Monsters GX, Yu-Gi-Oh! Capsule Monsters, Yu-Gi-Oh! 5D's), δύο ταινίες βασισμένες στο anime (Yu-Gi-Oh!, Yu-Gi-Oh! Duel Monsters: Pyramid of Light), ένα manga βασισμένο σε spinoff anime (Yu-Gi-Oh! GX), και ένα spinoff manga βασισμένο στο αυθεντικό manga (Yu-Gi-Oh! R). Περίληψη Η υπόθεση αφορά ένα αγόρι ονόματι Yugi Muto που κατάφερε να ενώσει το Παζλ της Χιλιετίας, ένα αρχαίο αντικείμενο που είχε βρει ο αρχαιολόγος παππούς του. Tότε, ένα αρχαίο πνεύμα που λέγεται Yumi Yugi, ενώνεται μαζί του και οι μονομαχίες που παίζει με τους φίλους με κάρτες δεν θα είναι ποτέ πια ίδιες. Στο πρώτο επεισόδιο ο Yugi μονομαχεί με τον Seto Kaiba και τον νικά καλώντας τον Εξόντια τον Απαγορευμένο, ένα τέρας που αποτελείται από 5 κάρτες. Όταν ο Maximillion Pegasus, δημιουργός του παιχνιδιού και κάτοχος του Ματιού της Χιλιετίας, μαθαίνει ότι ο Yugi νίκησε τον πρωταθλητή του παιχνιδιού κλέβει την ψυχή του παππού του Yugi με τις δυνάμεις του Ματιού της Χιλιετίας. Έτσι ο Yugi αναγκάζεται να λάβει μέρος στο τουρνουά που οργάνωσε ο Pegasus για να σώσει τον παππού του. Βασικοί Χαρακτήρες Yugi Mutou / Yugi Migth: πρωταγωνιστής της σειράς, ένας μικροκαμωμένος μαθητής γυμνασίου ο οποίος είναι ο κάτοχος των κομματιών του Παζλ της Χιλιετίας, ενός αιγυπτιακού τεχνουργήματος που του έδωσε ο παππούς του. Όταν ένωσε τα κομμάτια του παζλ κυριεύτηκε από το πνεύμα ενός Φαραώ 3.000 χρόνων (5.000 στο αγγλικό άνιμε). Όταν ο Yugi μονομαχεί ή είναι αγχωμένος το πνεύμα του φαραώ καταλαμβάνει το σώμα του. Οι δυο τους, μαζί με τη βοήθεια των φίλων του Yugi, προσπαθούν να βρουν το μυστικό των χαμένων αναμνήσεων του Φαραώ μέσω του παιχνιδιού Duel Monsters (aka Magic & Wizards) που καθρεφτίζεται στα Παιχνίδια των Σκιών. Dark Yugi / Yugi Yami: ο φαραώ που θυσίασε τον εαυτό του για να σώσει τον κόσμο από την καταστροφή. Η ψυχή του είναι παγιδευμένη στο Παζλ της Χιλιετίας που έχει ο Yugi. Μετά από 8 χρόνια προσπαθειών, ο Yugi κατάφερε να συναρμολογήσει τα κομμάτια και απελευθέρωσε το πνεύμα του φαραώ ο οποίος κατέλαβε το σώμα του. Αποκαλείται Dark Yugi γιατί δεν έχει καμία ανάμνηση από την προηγούμενη ζωή του. Η αγαπημένη του κάρτα είναι ο Σκοτεινός Μάγος, έχει όμως στην κατοχή του και τις τρεις κάρτες των Αιγύπτιων Θεών. Katsuya Jounouchi / Joseph Joey Wheeler: είναι ο καλύτερος φίλος του Yugi. Αρχικά ήταν ένας ψευτοπαλικαράς που την έπεφτε σε μικρότερους, όμως η συμπεριφορά του Yugi απέναντί του τον έκανε να αλλάξει κι έγιναν πιστοί φίλοι. Του αρέσουν οι μάχες αλλά δεν καταφέρνει συχνά να νικήσει τον Yugi. Ο Joey είναι απερίσκεπτος και μπλέκει συχνά σε μπελάδες. Hiroto Honda / Tristan Taylor: φίλος του Joey, ήταν και αυτός στην αρχή ψευτοπαλικαράς και δεν συμπαθούσε τον Yugi, κάτι που στην πορεία άλλαξε. Ο Tristan δεν παίζει Duel Monsters. Anzu Mazaki / Téa Gardner: παιδική φίλη του Yugi. Οι ικανότητές της στις μάχες είναι ικανοποιητικές και κερδίζει συχνά τον Jonouchi, όμως όχι και τον Yugi. Είναι γλυκιά, στηρίζει τους φίλους της και τρέφει αισθήματα για τον Yugi και τον φαραώ. Seto Kaiba / Kaiba Seto: πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος παίχτης στον κόσμο και ο Yugi είναι απειλή. Αρχικά ήταν εχθρικός προς τον Yugi, στη συνέχεια όμως οι περιστάσεις τους κάνουν συμμάχους. Ο Seto είναι πρόεδρος της εταιρίας Kaiba, της μεγαλύτερης επιχείρησης παιχνιδιών στον κόσμο και με μεγάλη δύναμη στην Ιαπωνία, κάτι που τον κάνει υπερόπτη. Mokuba Kaiba / Kaiba Mokuba: ο μικρός αδερφός του Seto Kaiba. Στην αρχή είναι απλά ένα κακομαθημένο παιδί που προσπαθεί να εκδικηθεί τον Yugi επειδή κέρδισε τον αδερφό του σε μονομαχία. Όταν όμως η σχέση του με τον Seto δυναμώσει χάρη στον Yugi, ο Mokuba γίνεται πιο φιλικός χαρακτήρας. Επίσης, ο Mokuba είναι καλός παίχτης και ειδικεύεται στο Capsule Monster Chess. Sugoroku Mutou / Solomon Might: ο παππούς του Yugi. Αρχαιολόγος και ιδιοκτήτης του μαγαζιού παιχνιδιών Kame (Turtle) και όπως αποδεικνύεται μετεμψύχωση του Siamun Muran, που ήταν το δεξί χέρι του Φαραώ. Mai Kujaku / Mai Valentine: συχνή αντίπαλος στις μονομαχίες και σε συνεχή κόντρα με τον Joey. Έκλεβε στο παιχνίδι χρησιμοποιώντας ένα κόλπο με αρώματα για να καταλαβαίνει ποια είναι η επόμενη κάρτα που έχει στο χέρι της. Με τη συμπεριφορά του Yugi και των φίλων του καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι να έχεις κάποιον που στηρίζεις και να σε στηρίζει. Ryou Bakura / Bakura Ryo: ακόμα ένας φίλος του Yugi από το σχολείο. Έχει στην κατοχή του το Δαχτυλίδι της Χιλιετίας. Το πνεύμα του δαχτυλιδιού τον ελέγχει αλλά οι φίλοι του δεν το γνωρίζουν. Dark Bakura / Yami Bakura: ένα ψυχωτικό πνεύμα 3.000 ετών που ζει στο Δαχτυλίδι της Χιλιετίας, τρέφει μίσος για τον Dark Yugi και έχει καταλάβει τον Bakura με τη δύναμή του. Θέλει να συγκεντρώσει τα εφτά Αντικείμενα της Χιλιετίας και να αποκτήσει τον έλεγχο της σκοτεινής πλευράς. Pegasus Jay Crawford / Maximillion Pegasus: ο Αμερικανός δημιουργός του παιχνιδιού Magic and Wizards και ανταγωνιστής στις μονομαχίες. Είναι κάτοχος του Ματιού της Χιλιετίας και προσπαθεί να πάρει την εταιρία του Kaiba. Κατάλογος επεισοδίων (οι αμερικάνικοι και οι ιαπωνικοί τίτλοι διαφέρουν) theme Περισσότερες πληροφορίες http://en.wikipedia.org/wiki/Yu-Gi-Oh! el.wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Yu-Gi...main_characters Λίστα επεισοδίων εδώ και εδώ Μερικές ακόμα φωτογραφίες που βρήκα καθώς έψαχνα ============================================================================= Η παρακάτω προσθήκη/ενσωμάτωση πληροφοριών έγινε από την kabuki Μεταγλώττιση (via wikipedia) Γιούγκι Μούτο, Φαραώ Ατέμ (κάτοχος του παζλ της χιλιετίας)... Αργύρης Παυλίδης Τζόι Γουέλερ... Πέτρος Δαμουλής Τρίσταν Τέιλορ... Χάρης Γρηγορόπουλος Τέα Γκάρντνερ... Σοφία Καψαμπέλη Σέτο Κάιμπα, πρίγκηπας Σέτο (κάτοχος του σκήπτρου της χιλιετίας)... Θανάσης Κουρλαμπάς Σερένιτι Γουέλερ... Σοφία Καψαμπέλη Νταρτζ... Θανάσης Κουρλαμπάς Σόλομον Μούτο... Νίκος Νίκας Mai Valentine... Σοφία Καψαμπέλη Ρεξ Ράπτορ... Νίκος Νίκας Ζίγκφριντ Φον Σρέντερ... Νίκος Νίκας Λίο Γουίλσον (Λίο Φον Σρέντερ)... Πέτρος Δαμουλής Μπακούρα... Θανάσης Κουρλαμπάς Ρεβέκα Χόκινς... Σοφία Καψαμπέλη Σκοτεινή μάγισσα... Σοφία Καψαμπέλη Βάλον... Χάρης Γρηγορόπουλος Μάρικ Ίσταρ... Θανάσης Κουρλαμπάς Ισίζου Ίσταρ... Σοφία Καψαμπέλη Ίσις (κάτοχος περιδέραιου της χιλιετίας)... Σοφία Καψαμπέλη Ακνάντιν (κάτοχος ματιού της χιλιετίας)... Νίκος Νίκας Μαχάντ (κάτοχος του δαχτυλιδιού της χιλιετίας), Σκοτεινός Μάγος... Νίκος Νίκας Άιρονχαρτ... Νίκος Νίκας Κρις... Σοφία Καψαμπέλη Γουέβιλ Άντεργουντ... Χάρης Γρηγορόπουλος Μόκουμπα Κάιμπα... Χάρης Γρηγορόπουλος Γκοζαμπούρο Κάιμπα... Αργύρης Παυλίδης Μαξιμίλιον Πέγκασους... Θανάσης Κουρλαμπάς Γκέμο (σωματοφύλακας Σέτο Κάιμπα)... Νίκος Νίκας Νόα Κάιμπα... Πέτρος Δαμουλής Μπάντιτ Κιθ... Νίκος Νίκας Μάκο Τσουνάμι... Θανάσης Κουρλαμπάς Ραφαέλ... Πέτρος Δαμουλής Σάντι(κάτοχος κλειδιού της χιλιετίας)... Χάρης Γρηγορόπουλος Άλιστερ... Νίκος Νίκας Πάνικ... Νίκος Νίκας Ντιουκ Ντέμπλιν... Πέτρος Δαμουλής/Νίκος Νίκας Σερ Άρθουρ Χόκινς... Νίκος Νίκας Μομπάσα... Νίκος Νίκας Όντιον Ίσταρ... Πέτρος Δαμουλής Ζορκ (τέρας των σκιών)... Πέτρος Δαμουλής [mal type=anime id=550]

Το Φάντασμα-Το νοτιοκορεάτικο manga (manhwa) είναι μια καλοζυγισμένη δυστοπική ιστορία δράσης Επιστροφή σε μια παλαιότερη μετάφραση της  Jemma Comics, που αποτελεί την ιδανική εναλλακτική για όσους θέλουν να πειραματιστούν με αυτή την ιδιαίτερη φόρμα manga. Για όσους δεν γνωρίζουν, τα Manhwa είναι τα Κορεάτικα Manga/Comics (Νότια Κορέα προφανώς)τα οποία τα διαβάζεις όπως τα δυτικά comics από τα αριστερά προς τα δεξιά. Ένας μεγάλος αριθμός Manhwa, σε αντίθεση με τα Manga είναι ολοκληρωτικά χρωματισμένα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι υστερούν σε ποιότητα τα σχέδια, πράγμα το οποίο είναι μια φρέσκια και ευπρόσδεκτη αλλαγή από την ασπρόμαυρη μονοτονία των Manga. Δυστυχώς, ένα αρνητικό στοιχείο των Manhwa σε αυτήν την λίστα είναι ότι τα περισσότερα είναι Web-Comics, δηλαδή δεν εκδίδονται σε υλική μορφή Manga/Comic άρα μπορείς να τα βρεις μόνο στο ίντερνετ. Yπάρχουν δεκάδες Manhwa που ανταγωνίζονται ή και ακόμα ξεπερνάνε σε ποιότητα τα κλασικά και πλέον πασίγνωστα manga τα οποία ανήκουν στην Ιαπωνική κουλτούρα. Μια παλαιότερη λίστα με προτάσεις για webcomic αυτού του είδους θα βρεις εδώ . Η Κορέα του 2020 είναι ο τόπος και ο χρόνος όπου τοποθετείται το manhwa δηλαδή ο αναγνώστης του τώρα απέχει δυο χρόνια από την φανταστική ημερομηνία. Ωστόσο, το μέλλον όπως περιγράφεται από τον Seok Jeong-Hyun βρίσκει τον ανθρώπινο πληθυσμό κατά 60% μειωμένο από αυτόν στις αρχές του 20ου αιώνα, αφού οι φυσικές καταστροφές και οι εμφύλιες συρράξεις έχουν εξολοθρεύσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας. Εκεί λοιπόν γίνεται μια συμφωνία για παύση οποιασδήποτε πολεμικής σύρραξης και ο πλανήτης διανύει ίσως την πρώτη περίοδο ολοκληρωτικής ειρήνευσης. Έτσι το άλλοτε τηλεπικοινωνιακό κέντρο της Κορέας περνά την περίοδο της επονομαζόμενης Αναγέννησης που συνδέεται από τον μαρασμό της τηλεόρασης ως μέσο πληροφόρησης και την ταυτόχρονη ανάδειξη του ίντερνετ. Μια τρομοκρατική επίθεση έρχεται να ταράξει το ειρηνευτικό προσωπείο της Συμμαχίας των Εθνών. Μια νεαρή δημοσιογράφος μαζί με τον καμεραμάν καταγράφουν το γεγονός, χωρίς να είναι πιστοποιημένοι από την αστυνομία που οργανώνεται πια σε Πολιτοφυλακές και έτσι ξεδιπλώνεται όλη η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού αλλά και ένα μυστικό από το οποίο εξαρτάται η τύχη όλης της ανθρωπότητας. Η κριτική στα ΜΜΕ ως μέσο στήριξης της κυρίαρχης πολιτικής με βάση τον φόβο και την παραπληροφόρηση δεν απέχει πολύ από τα fake news και τα πληρωμένα τρολλ που κατακλύζουν το διαδίκτυο. Εξάλλου, μεγάλο μέρος της ρητορικής του Τραμπ προεκλογικά και μετεκλογικά αναλώθηκε στην θυματοποίηση του από τον «κίτρινο» τύπο. Όμως στην Κορέα της Συμμαχίας των Εθνών η παραπληροφόρηση γίνεται σε ένα πλαίσιο υπεραναπτυγμένης τεχνολογίας, όπου οι Πολιτοφυλακές έχουν ειδικούς ρομποτικούς εξωσκελετούς για τα μέλη τους. Στην πραγματικότητα, αυτό που θίγεται είναι η σχέση των τηλεοπτικών σταθμών με τις Πολιτοφυλακές, όπου οι δεύτερες χρηματοδοτούν τους πρώτους για την ανάδειξη της αποτελεσματικής τους δράσης στην διαδικασία ειρήνευσης που τόσο διατείνεται το καθεστώς. Όμως η νεαρή δημοσιογράφος μπαίνει στο στόχαστρο όχι για την επαγγελματική της ιδιότητα αλλά επειδή είναι μέρος μυστικού πειράματος που σχετίζεται με την άμβλυνση των αισθήσεων στα πλαίσια δημιουργίας εξελιγμένων ανθρώπινων όντων. Ζητήματα βιοηθικής μπολιασμένα με έντονες σκηνές δράσης και καταδίωξης διατρέχουν το σύνολο του manhwa. Το αισθητικό μέρος είναι ίσως αυτό που θα εκπλήξει ευχάριστα αναγνώστες και μη των manhwa. Κυρίαρχοι οι σκουρόχρωμοι τόνοι και οι αποχρώσεις του γκρι που έρχονται σε αντίθεση με το λαδί και τα άσπρα συννεφάκια κειμένου. Οι σκηνές δράσης φωτίζονται από τις εκρήξεις με τόνους κόκκινου και πορτοκαλί, ξεκουράζοντας το μάτι. Η αφήγηση ακολουθεί την καταιγιστική δράση με σύντομες περιγραφές και διαλόγους, ενώ στο τέλος ακολουθεί αναλυτική περιγραφή της υπόθεσης και επιπλέον σκηνές που δεν χρησιμοποιήθηκαν στο τελικό αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια, τόσο η καλή ποιότητα της έκδοσης όσο και της επιμέλειας από την Jemma Press καθιστούν το «Φάντασμα» μια θαυμάσια εναλλακτική για τους λάτρεις ή μη του είδους. Πηγή

Πραγματικά δεν περίμενα ποτέ οτι ένα Manga θα μπορούσε να γίνει μακράν το καλύτερο κόμικ που διάβασα ποτέ. Ο,τι και να πώ για το Berserk θα είναι λίγο. Μιλάμε για ένα αριστουργηματικό Dark Fantasy story που έστω και λίγο αν σου αρέσει η θεματολογία του απλά θα σε συναρπάσει. Η γραφή είναι υπέροχη με λογοτεχνικό ύφος και ο συγγραφέας δημιουργεί έναν αψεγάδιαστο μεσαιωνικό ''κόσμο'' που θα μείνει αξέχαστος στον αναγνώστη. Μας παρουσιάζει τις περιπέτειες του Guts η αλλιώς του ''Μαύρου Ξιφομάχου'' σε ένα άγριο και σκοτεινό μεσαιωνικό τοπίο που σφύζει απο εγκληματίες,άπληστους μισθοφόρους και ατέλειωτες μάχες με δαίμονες απο μια ''αστρική'' διάσταση. Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων και των σχέσεων μεταξύ τους είναι πολύ καλογραμένη που για μένα ξεπέρασε κάθε προσδοκία και κέρδισε το ενδιαφέρον μου σαν να διαβάζω ένα πολύ καλό βιβλίο. Το σχέδιο είναι ασπρόμαυρο όπως όλα τα Manga, αλλα είναι τόσο λεπτομερέστατο και τόσο φοβερά εμπνευσμένο που πολλά καρέ είναι σαν να βλέπεις έναν εξαιρετικό πίνακα ζωγραφικής, που σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσες ώρες ''έφαγε''ο καλλιτέχνης για να φτιάξει μια σελίδα..! Η λεπτομέρεια και η φανταστική αισθητική που πηγάζει απ'το σχέδιο βάζουν τον αναγνώστη βαθιά στον κόσμο του Berserk και προσφέρουν ένα ανεπανάληπτο Dark Fantasy ταξίδι. Δυστυχώς μετά το θάνατο του δημιουργού Kentaro Miura το έργο έμεινε ανολοκλήρωτο. Όμως μετά απο 40 τομάκια(manga) εγω προσωπικά θεωρώ το Berserk το καλύτερο κόμικ που διάβασα ποτέ με τεράστια διαφορά απ'το δεύτερο. Θα μπορούσα να μιλάω πολλές ώρες γι'αυτο το αριστούργημα, για το πόσο επηρέασε καλλιτέχνες σε κόμικς,βιβλία,μουσική,ταινίες,anime,video games κλπ. Προτείνω σε όλους να ρίξουν μια ματιά στην υπέροχη σειρά του 1997 (anime) και στις υπόλοιπες ταινίες- σειρές σχετικές με το Berserk. Και φυσικά αν βρείτε τα πρώτα 5 manga της σειράς αγοράστετα άφοβα. Για μένα μετά τα πρώτα 5 τεύχη ήταν ήδη μέσα στα καλύτερα κόμικς που έχω διαβάσει! Εγώ διάβασα τα 5 manga της Anubis στα Ελληνικά, 2-3 manga στα Αγγλικά και το υπόλοιπο online γιατί είχα πωρωθεί και δεν είχα ούτε υπομονή ούτε χρήμα. Κάποια στιγμή θα πάρω σίγουρα και τους Deluxe τόμους με μεγάλο μέγεθος και σκληρό εξώφυλλο!

Σ΄αυτό το τόπικ ο καθένας μπορεί ν΄ανεβάσει αγαπημένα του καρέ, αυτά που θεωρεί πιο όμορφα, αυτά που χαίρεται να βλέπει ΒD, Disney, Αμερικάνικα, manga, οτιδήποτε. Δεν παίζει ρόλο το είδος. Καλό είναι ν΄αναφέρει το όνομα του κόμικ, όπως και του καλλιτέχνη Εννοείται δεν έχω κάνει κατάταξη στο μυαλό μου, ούτε κάνουμε διαγωνισμό εδώ πέρα. Ό,τι ο καθένας θεωρεί όμορφο το μοιράζεται μαζί μας Ξεκινάω με κάποια ενδεικτικά: Τίτλος: Blueberry #8 - "L'Homme au Poing d'Acier" Σκίτσο: Jean Giraud(Moebius) Τίτλος: Largo Winch #18 - "Colère Rouge" Σκίτσο: Philippe Francq Τίτλος: Yoko Tsuno #7 - "La Frontière de la Vie" Σκίτσο: Roger Leloup Tίτλος: Les Aventures de Lucky Luke d'après Morris #7 - "La Terre Promise" Σκίτσο: Achdé

"Όποιος ξέρει, ξέρει" είπε ο Μίλτος Τεντόγλου κάνοντας το Gear Second του Luffy από το One Piece και όλοι οι weebs εκεί έξω νιώσαμε τις τρίχες μας να σηκώνονται και την περηφάνια του nerdουλα που κρύβουμε μέσα μας να χτυπάει κόκκινο. Για όσους δεν γνωρίζουν, το One Piece είναι Ιαπωνική σειρά manga και anime (Ιαπωνικά comics και κινούμενα σχέδια αντίστοιχα) με την υπογραφή του 46χρονου Eiichiro Oda, που έχει πουλήσει περισσότερα από 490 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, μα και το manga με τις υψηλότερες πωλήσεις, όσο και η κωμική σειρά με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Η δημοτικότητα της σειράς είχε ως αποτέλεσμα ο Oda να καθιερωθεί ως ένας από τους καλλιτέχνες που άλλαξε την ιστορία των manga – και έχει φέρει έσοδα άνω των 21 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αν συμπεριλάβουμε και το merchandise. Ουσιαστικά πρόκειται για μια σειρά με πειρατές που σκοπός τους είναι ένας και μοναδικός... ν' ανακαλύψουν το One Piece και να γίνουν οι κυρίαρχοι της θάλασσας. Για όσους ανήκουν στη γενιά Χ, να σας θυμίσω πως η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά από το Alter – R.I.P. – στις 14 Απριλίου του 2002 με τον τίτλο “Ντρέικ, το Κυνήγι του Θησαυρού” - ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ !!!. Ωστόσο η προβολή της διακόπηκε μετά από 106 επεισόδια, καθώς το Ε.Σ.Ρ. αποφάσισε πως η σειρά περιείχε "βίαιο περιεχόμενο, ακατάλληλο για παιδική εκπομπή" – ενώ δεν είχε κανένα πρόβλημα τα ανήλικα να παρακολουθούν το “Η στιγμή της αλήθειας”. Βέβαια, αυτό που δεν αναφέρεται συχνά είναι πως το Alter ΠΟΤΕ δεν αγόρασε τα δικαιώματα της σειράς, παρά ξεκίνησε να την μεταγλωττίζει και να την προβάλλει ψιλοπαράνομα – γιατί στην Ελλάδα είμαστε, δεν το λες και κακούργημα –, εξ ου και άλλαξε τα φώτα του τίτλου με την ελπίδα πως οι Ιάπωνες δεν θα πάρουν πρέφα τι σκάρωσαν. Τέρατα ευφυίας, δεν το συζητώ... Περνώντας τώρα στον Luffy, τον πρωταγωνιστή της σειράς και ιδρυτή των Straw Hat Pirates, αρκεί να σας πω πως έχει μετατραπεί σε έναν άνθρωπο με λαστιχένιο σώμα, ιδιότητα που απέκτησε αφού κατανάλωσε ένα από τα εξαιρετικά σπάνια «φρούτα του διαβόλου», τα οποία δίνουν σε όσους έχουν φάει ένα από αυτά μοναδικές ικανότητες. Ωστόσο υπάρχει ένα μεγάλο μείον σε όλο αυτό, καθώς μετά από εκείνη τη στιγμή ο Luffy δεν μπορεί να κολυμπήσει. Να είσαι πειρατής, να βρίσκεσαι όλη μέρα στο νερό και να μην μπορείς να κολυμπήσεις, το λες και μαλακία. Όπως όλοι σε αυτό το σύμπαν, έτσι και ο Luffy θέλει ν' ανακαλύψει το One Piece και να γίνει ο Κυρίαρχος της Θάλασσας, και στο “ταξίδι” του για να πετύχει τον στόχο του – αισιόδοξο τον κόβω – έχει το πλήρωμά του, που δεν θ' αποδειχθούν απλά φίλοι του αλλά η οικογένειά του, και που θα σταθούν στο πλευρό του σε όλες τις δυσκολίες που θ' αντιμετωπίσει – και πιστέψτε με... είναι πάααρα πολλές. Και σας ακούω να ρωτάτε: Τι είναι αυτό το Gear Second; Το Gear Second – Gear Two στην original Ιαπωνική version – είναι μια τεχνική που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο σύμπαν του “One piece” κατά τη διάρκεια του αγώνα του Luffy εναντίον του Blueno, στο chapter 388 του manga, που φέρει και το ομώνυμο της τεχνικής τίτλο και κυκλοφόρησε στις 07 Νοεμβρίου του 2005 – ήμουν νια και γέρασα – και συμπεριλήφθηκε στον 40ο τόμο της σειράς, ενώ στο anime εμφανίστηκε στο επεισόδιο 273 που προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 30 Ιουλίου του 2006 με τίτλο "All for the Sake of Protecting My Friends! Gear Second in Motion". Αυτή η τεχνική επί της ουσίας ενισχύει τη δύναμη, την ταχύτητα και την κινητικότητα του χρήστη. Για να το αναλύσουμε λίγο περισσότερο – αλλά όχι τόσο που να κινδυνεύετε να πάθετε ανεύρυσμα –, ο Luffy καταφέρνει να επιταχύνει τη ροή του αίματος σε όλα ή σε επιλεγμένα μέρη του σώματός του μέσα από τα αιμοφόρα αγγεία του, και έτσι τους παρέχει περισσότερο οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά. Αυτό τον κάνει πολύ πιο γρήγορο και πολύ πιο δυνατό, με την ικανότητα μάχης του να αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό. Κι επειδή στην περίπτωση του Luffy τα όργανα και τα αιμοφόρα αγγεία του είναι ελαστικά, αυτό τους επιτρέπει να διαστέλλονται και να συστέλλονται σε μεγαλύτερους ρυθμούς χωρίς τον κίνδυνο να σχιστούν και να γίνουν κομμάτια. Κάπως έτσι, η φυσιολογία του Luffy βελτιώνεται και αποκτά τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ένα νέο και ισχυρότερο σύνολο τεχνικών που, αν και στην πραγματικότητα δεν διαφέρουν με τις παλιές του, είναι τόσο γρήγορες που δύσκολα μπορεί κάποιος να τις αντιμετωπίσει. Η τεχνική αυτή περιλαμβάνει πάμπολλες κινήσεις, καμιά 10αριά πριν το timeskip του manga κι άλλες τόσες μετά, ενώ υπάρχουν και αυτές που βλέπουμε μόνο στο anime – αλλά δεν θα σας ζαλίσω το κεφάλι με υπερβολικές λεπτομέρειες γιατί πιθανότατα θα νομίζετε πως δεν είμαι στα καλά μου. Βέβαια όσο cool κι αν ακούγεται αυτή η τεχνική, επειδή αναγκάζει τον χρήστη της να χρησιμοποιεί ακόμη περισσότερο οξυγόνο και ενέργεια αυξάνει παράλληλα και τον μεταβολισμό του, κάτι που τον κάνει να πεινάει περισσότερο από το συνηθισμένο – αν και αυτό είναι ίσως μια ακόμα δικαιολογία του Luffy για να τρώει τον άμπακο και να μην παχαίνει – ή να παραλύει έπειτα από παρατεταμένη χρήση της. Φανταστείτε το σαν ένα είδος ντόπινγκ, αλλά χωρίς να κινδυνεύει ν' αυξηθεί παράλληλα και η τριχοφυΐα σου ή να σε “τσιμπήσουν” σε σχετικούς ελέγχους Ομοσπονδιακές Επιτροπές. Anyway... Ο Luffy ανέπτυξε αυτή την ικανότητα αφού συνάντησε τη μυστική οργάνωση CP9 και τους παρακολούθησε να χρησιμοποιούν το Soru, μία από τις 6 τεχνικές του Rokushiki – ένα υπεράνθρωπο στυλ πολεμικών τεχνών –, η οποία επιτρέπει χρήση υπεράνθρωπης ταχύτητας. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε πως όταν ο Rob Lucci, πρώην μέλος της CP9, είδε τον Luffy να χρησιμοποιεί το Gear Second και άρχισε να καταλαβαίνει πώς λειτουργεί, υπέθεσε ότι η χρήση αυτής της τεχνικής πιθανότατα θα μείωνε τη διάρκεια ζωής του. Βέβαια μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει, όχι ξεκάθαρα τουλάχιστον, κι έχουν περάσει 16 χρόνια από την πρώτη φορά. Αλλά επειδή ο Oda έχει δηλώσει πως η ιστορία του βρίσκεται περίπου στο 70% και πως θα χρειαστεί τουλάχιστον 7 χρόνια ακόμα για να την ολοκληρώσει – ναι, καλά... γελάω! –, και πως το πρώτο της chapter κυκλοφόρησε το 1997, έχουμε μέλλον μπροστά μας για να διαπιστώσουμε αν αυτή η θεωρία μπορεί να σταθεί in real time. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον Τεντόγλου; Ο Μίλτος Τεντόγλου, όπως και πολλοί άλλοι, είναι ένας γνήσιος weeb, ένα άτομο δηλαδή που ενδιαφέρεται για τα anime και την ιαπωνική κουλτούρα, που προσωπικά με γαλούχησαν και με επηρέασαν σε πολλές σημαντικές στιγμές της ζωής μου, με καθόρισαν και συνέβαλλαν σε αυτό που είμαι σήμερα – εντάξει, μπορεί να μην είμαι η καλύτερη εκδοχή του ανθρώπινου είδους, αλλά τι να κάνουμε... Γιατί σε αντίθεση με το τι πιστεύουν ορισμένοι εκεί έξω, τα manga και τα anime δεν είναι για παιδιά αλλά για όλους. Μας συστήνουν νέους κόσμους, μας καλούν να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, ν' αποκτήσουμε νέες προοπτικές και οπτικές, μα πάνω απ' όλα να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, τα θέλω μας και να διδαχτούμε απ' τα μαθήματα ζωής που μας προσφέρουν, με σημαντικότερο όλων... να είμαστε ο εαυτός μας και να πιστεύουμε στο αδύνατο, γιατί μόνο τότε αυτό μπορεί να γίνει δυνατό. Και όχι, δεν υπερβάλλω καθόλου, κι αρκεί να κάνει κανείς το πρώτο βήμα σε αυτό τον φανταστικό κόσμο για να μην θέλει να βγει από αυτόν – ρωτήστε τον άντρα μου, που ξεκίνησε να βλέπει anime στα 40 του και τώρα δεν ξεκολλάει. Ο Luffy, στην πορεία της περιπέτειάς του για ν' ανακαλύψει το One Piece, έρχεται αντιμέτωπος με πάρα πολλούς κακούς, ο ένας χειρότερος από τον άλλον και κυρίως, πιο δυνατός κι επικίνδυνος από τον προηγούμενο. Και κάθε φορά, ο Luffy είναι πιο αδύναμος από αυτούς – για την ακρίβεια, τρώει το ξύλο της χρονιάς του και καταλήγει μισοπεθαμένος –, αλλά πάντα καταφέρνει να βρει μέσα του τη δύναμη που χρειάζεται προκειμένου να κάνει την υπέρβαση και να νικήσει, έστω και στο τελευταίο δευτερόλεπτο της μάχης – και συνήθως η δύναμη αυτή αντικατοπτρίζεται στα πρόσωπα των φίλων του, της οικογένειάς του, εκείνων που αγαπάει και τον αγαπάνε και που στηρίζουν ο ένας τον άλλον δίχως όρους και όρια. Ο Luffy και ο Μίλτος μοιάζουν αρκετά, θα τολμούσα να πω. Είναι νέοι, γεμάτοι ενέργεια, αστείοι, με χιούμορ, κάπως χαμένοι στον κόσμο τους, προσηλωμένοι όμως στον στόχο τους, μέσα στην παιδική τους αφέλεια, πιστοί στο όνειρό τους χωρίς να θυσιάζουν τον εαυτό τους για να το πετύχουν, περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους που τους θυμίζουν πως αξίζει να προσπαθείς ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα, γιατί δεν έχεις ηττηθεί παρά μονάχα όταν σταματήσεις να παλεύεις. Σε μια εποχή όπου οι Έλληνες αθλητές έχουν μηδενική στήριξη από την Πολιτεία και που τους θυμούνται μονάχα όταν φέρνουν διακρίσεις στη χώρα μας, για να τους σφίξουν το χέρι και να φωτογραφηθούν μαζί τους με τεράστια χαμόγελα υποκρισίας, ο Μίλτος Τεντόγλου, με μοναδικό του στήριγμα τους δικούς του ανθρώπους και τον προπονητή του Γιώργο Πομάσκι, πέτυχε αυτό που κανείς δεν περίμενε, αλλά ούτε και πίστευε. Ν' ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου! Χρυσό μετάλλιο λοιπόν στο άλμα εις μήκος, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, με άλμα στα 8.41 μέτρα για τον Μίλτο Τεντόγλου στην εκπνοή του αγώνα, με το νεαρό αγόρι από τα Γρεβενά που από το παρκούρ στους δρόμους της γειτονιάς του βρέθηκε σε ένα στάδιο να προπονείται για να γίνει άλτης, κι από εκεί στην κορυφή του κόσμου εκτελώντας το δικό του Gear Second, αποδεικνύοντας πως όλα είναι δυνατά και πως ναι, μπορεί κανείς να γυρίσει το παιχνίδι, ακόμα κι αν όλα μοιάζουν να έχουν χαθεί, και να “πετάξει”. Της Γιώτας Παπαδημακοπούλου ~ Μαμά, συγγραφέας, αρθρογράφος, manga reader και anime fan, χαμένη στον κόσμο μου και παλεύοντας να κάνω την κάθε μέρα μου ν' αξίζει, γιατί στο τέλος τίποτα άλλο δεν έχει μεγαλύτερη σημασία. Και το σχετικό link...

MANGA - Τα κόμικς της Ιαπωνίας Η ανάπτυξη των Manga στη σημερινή τους μορφή, ήρθε μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου με την ανάμιξη της παραδοσιακής ζωγραφικής που ονομάζεται Ukiyoe (浮世絵 - ακριβής μετάφραση: “ζωγραφιές από τον κόσμο που επιπλέει”) και του δυτικού τρόπου ζωγραφικής κόμικς των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο λόγος γι’ αυτήν την ανάμιξη, προσδίδεται στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της Ιαπωνίας με την εισαγωγή δυτικών καλλιτεχνών, προκειμένου να διδαχθούν έννοιες, όπως η μορφή και το χρώμα, μέθοδοι στις οποίες οι Ιάπωνες δεν έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα. Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, ο όρος Manga για τους Ιάπωνες δεν αναφέρεται μόνο στα κόμικς που προέρχονται από την Ιαπωνία αλλά σε οτιδήποτε έχει σχέση με το κόμικς. Ο ορισμός της λέξης άλλαξε στην διάρκεια του 20ού αιώνα για να περιγράψει τα παιδικά κινούμενα σχέδια, όταν η δυτική λέξη κόμικ προστέθηκε στην Ιαπωνική γλώσσα. Ο σχεδιασμός των Manga είναι πολύ ιδιαίτερος. Αντίθετα με τα δυτικά κόμικς, τα καρέ που χρησιμοποιούνται είναι πολύ πιο ελεύθερα και συχνά μπορούν να παραβιάζονται από τους χαρακτήρες της ιστορίας. Οι ίδιοι οι χαρακτήρες, δείχνουν τον συναισθηματισμό τους με διάφορα έντονα χαρακτηριστικά του προσώπου ή του σώματος τους. Φωτογραφία 2 : Απόδοση συναισθηματισμών Ένα παράδειγμα απόδοσης συναισθημάτων στο σχεδιασμό των manga, μπορείτε να δείτε μέσα από το video . Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αποτελεί το μέγεθος του κεφαλιού στους χαρακτήρες. Είναι σύνηθες να σχεδιάζουν το κεφάλι σε ίση αναλογία με το υπόλοιπο σώμα και να στρογγυλοποιούν τα μάτια τόσο πολύ ώστε να καλύπτει μεγάλο μέρος του πρόσωπου(βλ. video ). To χαρακτηριστικό των ματιών έχει γίνει μόνιμη ιδιότητα των Manga από την δεκαετία του ’60 όταν ο Osamu Tezuka άρχισε να σχεδιάζει με τον τρόπο αυτό, επηρεασμένος από τα σχέδια της Disney. Ο Osamu θεωρείται από πολλούς ως ο πατέρας της σύγχρονης τεχνικής των Manga με την πιο διάσημη δημιουργία του, το Astro Boy. Βέβαια αυτό δεν αποκλείει δημιουργούς Manga να παραμένουν πιστοί στις πιο παραδοσιακές μορφές των Ukiyoe, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Akira, το οποίο είναι και το πιο δημοφιλές Manga στη δύση, μιας και ήταν από τα πρώτα που προβλήθηκαν στις χώρες της Δύσης. Τα Manga γνωρίζουν μεγάλη άνθιση στην Ιαπωνία με εκατοντάδες καινούριες κυκλοφορίες κάθε εβδομάδα. Πολλά περιοδικά ειδικεύονται στην ανάδειξη και ταξινόμησή τους, με εβδομαδιαίες κυκλοφορίες στις οποίες εμφανίζονται μέρη μιας συνεχόμενης ιστορίας. Αυτά τα περιοδικά τυπώνονται σε χαμηλής ποιότητας χαρτί εφημερίδας και μπορεί να φτάσουν από 200 σελίδες ανά τεύχος μέχρι και 850! Κατά κύριο λόγο δεν χρησιμοποιούνται χρώματα στα σχέδια. Αν κάποιες από τις ιστορίες θεωρηθούν επιτυχημένες, μπορεί να συνεχιστούν για χρόνια. Πολλοί δημιουργοί δημοσιεύουν μικρές αυτοτελείς ιστορίες με σκοπό να συνεχιστούν, αν λάβουν καλές κριτικές. Ένα από τα πιο γνωστά περιοδικά που ειδικεύεται σε αυτήν την κατηγορία θεωρείται τοShonen Jump (http://shonenjump.viz.com/). Σειρές που συνεχίζονται για πολύ καιρό δημοσιεύονται μαζί σε τόμους κανονικού βιβλίου με κανονικής ποιότητας χαρτί ονομαζόμεναTankoubon (単行本- ακριβής μετάφραση: ανεξάρτητα εμφανιζόμενο βιβλίο). Τα βιβλία αυτά έχουν συλλεκτική αξία με αρκετές πολυτελείς εκδόσεις που δημιουργούνται για τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες. Επίσης, υπάρχουν και επανεκδόσεις παλιών ιστοριών σε ακόμα χαμηλότερης ποιότητας χαρτί από αυτό των περιοδικών και πωλούνται σε πολύ φτηνή τιμή. Ο πιο εύκολος τρόπος εύρεσής τους, είναι σε μικρά μαγαζιά, τα οποία κάνουν και ανταλλαγές αλλά και αγοροπωλησίες Tankoubon. Ένας άλλος τρόπος απόλαυσης Manga, είναι τα Manga kissaten (マンガ喫茶店- ακριβής μετάφραση: Manga καφενεία). Διαθέτουν μεγάλη συλλογή βιβλίων τα οποία μπορούν να διαβαστούν με ένα καφέ ή ακόμα και φαγητό. Αυτή η λύση προτιμάται από άτομα τα οποία δεν έχουν μεγάλη οικονομική δυνατότητα να παρακολουθούν τις αγαπημένες τους ιστορίες επί εβδομαδιαίας βάσης. Τα Manga, παραδοσιακά γράφονται και διαβάζονται από τα δεξιά προς τα αριστερά. Με την εισαγωγή τους στις δυτικές χώρες, υπήρξε μια σύγχυση με τον τρόπο διαβάσματος και γι' αυτό το λόγο πολλές δυτικές κυκλοφορίες έχουν μια εικόνα στην πρώτη τους σελίδα (τελευταία για τους Ιάπωνες) που αναγράφουν οδηγίες για τον τρόπο γραφής τους. Προσπάθειες έγιναν ώστε Manga που εκδίδονταν στις δυτικές χώρες να είναι γραμμένα με τον τρόπο διαβάσματος των δυτικών, αλλά αυτός ο τρόπος δεν απέδωσε, περισσότερο από την επιθυμία των αναγνωστών να απολαμβάνουν τον παραδοσιακό τρόπο των Γιαπωνέζων. Ο τρόπος παραγωγής Manga έχει αναπτυχθεί ραγδαία στη δύση με πολλούς δημιουργούς Manga να μην είναι Ιαπωνικής καταγωγής. Το πρώτο έργο είναι του Ben Dunn (ιδρυτή της Atlantic Express) που εξέδωσε το Mangazine (ΕΧΕΙ ΥΛΙΚΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ) και το Ninja High School. Η ιστοσελίδα www.megatokyo.com που παραθέτει αποσπάσματα του Megatokyo είναι ένα καλό παράδειγμα των δυτικών Manga. Μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες δυτικών Manga θεωρείται η Tokyopop, η οποία όμως απασχολεί και Ιάπωνες αλλά και Κορεάτες συγγραφείς. Από τους πιο γνωστούς τίτλους είναι το Warcraft και το Princess Ai. Τα Manga παίζουν πολύ σημαντικό μέρος της Ιαπωνικής κουλτούρας. Θεωρημένα ως υψηλή μορφή τέχνης αλλά και ως ανάπτυξη λαϊκής λογοτεχνίας, είναι σεβαστά από την κοινωνία της Ιαπωνίας. Για αυτόν το λόγο η απόλαυση τους δεν θεωρείται ταμπού από οποιαδήποτε ομάδα της Ιαπωνίας. Είναι ένα αρκετά σύνηθες γεγονός να διαβάζονται από επιχειρηματίες, κομψά ντυμένους με κοστούμια, ενώ ταξιδεύουν από ή προς την δουλειά τους με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Όπως είναι λογικό όμως, και τα Manga εμπίπτουν σε λογοκρισία, όπως και οι περισσότερες μορφές τέχνης (περισσότερο για απρεπές υλικό), με την εξαίρεση ότι δεν υπάρχει νόμος περιόρισής τους. Με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει η ελευθερία στους δημιουργούς να φτιάξουν Manga που να απευθύνονται σε άτομα όλων των ηλικιών αλλά και να αντιπροσωπεύουν πολλά και διαφορετικά θέματα, είτε είναι κοινωνικά και πολιτικά, είτε συναισθηματικά και οικογενειακά. Μετά την έκρηξη των Manga στον παγκόσμιο χώρο, εκτός από πολλούς ακόλουθους είχε και πολλούς μιμητές που προσπάθησαν να δώσουν μια “manga” διάσταση στο έργο τους. Αυτό προκαλεί δυτικότροπους καλλιτέχνες να επηρεάζουν και να κάνουν τον κόσμο των Manga ολοένα και πιο προσιτό. Επιρροές μπορούν να αποδοθούν ακόμα και σε καλλιτέχνες όπως ο Scott McCloud και ο πιο γνωστός Frank Miller. Βέβαια δεν είναι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες που ακολουθούν αυτά τα ρεύματα. Το “La nouvelle Manga” κίνημα στη Γαλλία, δημιουργημένο από τον Frederic Boilet, είχε σκοπό να συνδέσει τα Manga με την Γαλλική κουλτούρα των κόμικς ή BD για τους Γάλλους. Manga στην Ελλάδα Στην Ελλάδα η διάδοση των Manga αυξάνεται συνεχώς, με όλο και περισσότερους αναγνώστες. Καταστήματα τα οποία είχαν στο παρελθόν κατ'εξοχήν αμερικάνικου τύπου κόμικς, έχουν αρχίσει και αναπτύσσουν συλλογές Manga που διαθέτουν προς πώληση. Ένα καλό παράδειγμα είναι το βιβλιοπωλείο Solaris στα Εξάρχεια, το οποίο διαθέτει μινιατούρες αλλά και μπλουζάκια με τους αγαπημένους χαρακτήρες των πιο δημοφιλών Manga (www.solaris.gr), καθώς επίσης και το “Otaku No Sekai” στους Αμπελόκηπους (tsukasagr@yahoo.gr/). Όμως η πραγματική έκρηξη στην Ελλάδα έγινε μέσω του διαδικτύου. Συνηθέστερη είναι η ανακάλυψη καινούριων κυκλοφοριών Manga μέσω ξένων Websites όπως το βρετανικόwww.Manga.co.uk, αλλά και του ευρέως χρησιμοποιημένου Youtube, στο οποίο παραθέτονται επεισόδια Anime συνηθέστερα στα Ιαπωνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Πάραυτα, συνεχόμενες προσπάθειες γίνονται από διάφορα μέλη, συμπεριλαμβανoμένου και sitewww.oikonomakou.gr, για την ευκολότερη προώθηση αυτού του υλικού σε ενδιαφερόμενους Έλληνες. Χαρακτηριστικότερο και καλύτερο παράδειγμα είναι το site www.animeplanet.gr. Προσφέρει πληροφορίες σχετικά με τις τελευταίες Manga δημιουργίες στα ελληνικά αλλά και σχετικές εικόνες, video, Ιαπωνική μουσική ακόμα και ένα μικρό λεξιλόγιο με εκφράσεις που συναντούνται σε Anime. Πολλές ομάδες που ασχολούνται με την προώθηση της Ιαπωνικής κουλτούρας κατά καιρούς θα δημοσιεύουν ανακοινώσεις σχετικά με events που διοργανώνονται στη Αθήνα, με ένα από τα πιο γνωστά να είναι τα Cosplay parties στα οποία οι ενδιαφερόμενοι πηγαίνουν μασκαρεμένοι ως οι αγαπημένοι τους Anime χαρακτήρες. Άλλο ένα παρόμοιο Ελληνικό site είναι το www.anime.gr. Τα Manga, στα όποια παρουσιάζεται το μεγαλύτερο εμπορικό ενδιαφέρον, ανακατασκευάζονται σε Anime. Η λέξη Anime είναι συντομογραφία της αγγλικής λέξης ‘Animation’. Συχνά τα Anime τροποποιούν μερικά στοιχεία του κόμικ ώστε το αποτέλεσμα να είναι πιο ελκυστικό σε μεγαλύτερο αριθμό κοινού, ή για να επιτύχουν κάποιους περιορισμούς, όπως γραφικές σκηνές μάχης ή γύμνια. Εντούτοις, τα Anime είναι ο κατ'εξοχήν λόγος για τον οποίο η κουλτούρα των Manga κατέκτησε την Δύση. Από τα πρώτα και πιο σημαντικά έργα τα οποία προβλήθηκαν στις δυτικές κινηματογραφικές αίθουσες ήταν το “Akira” του Katsuhiro Otomo γυρισμένο το 1988. Η ταινία ήταν βασισμένη στο ομότιτλο Manga του Katsuhiro Otomo, είχε γραφτεί το 1980, συνεχιζόταν για 2.182 σελίδες και ήταν η αιτία δημιουργίας των μεγαλύτερων δυτικών Manga εταιρειών με πιο υπερήφανη την Manga Entertainment. Μετά το “Akira” συνεχίστηκε η εισροή των διαφόρων Anime ταινιών αλλά και των σειρών που προβάλλονταν στην Ιαπωνία. Η δεύτερη μεγάλη έκρηξη όμως ήρθε με την ταινία “Ghost In The Shell”, όπου την ακολούθησαν ένα σίκουελ και δύο σειρές επονομαζόμενες “The Stand Alone Complex”. Άλλος ένας, επίσης σπουδαίος, καλλιτέχνης και δημιουργός της πασίγνωστης πια Ghibli Studios, είναι ο Hideo Miyazaki, ο οποίος εντυπωσίασε τον κόσμο και έφερε πάλι στο προσκήνιο το Anime το 2001 με την ταινία “Spirited Away” (Στην Χώρα Των Θαυμάτων) και μετά με το “Howl’s Moving Castel” (Το Κινούμενο Κάστρο Του Χάουλ). Αν επιθυμεί κάποιος να μυηθεί στην τέχνη και την ομορφιά των Manga, οι ταινίες του Miyazaki είναι ο πρώτος σταθμός. Αντίστοιχα περιοδικά με πληροφορίες για τα Manga κυκλοφορούν και για τα Anime. Συνηθίζουν να παραθέτουν μερικές σκηνές από τις καινούριες κυκλοφορίες, την σχετική ιστορία που διαδραματίζεται (σαν την υπόθεση μιας ταινίας) και τους χαρακτήρες που θα εμφανίζονται με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά τους. Ένα πολύ δημοφιλές περιοδικό αυτού του τύπου θεωρείται το “Newtype”. Σχετικές πληροφορίες με δραστηριότητες που έχουν σχέση με την Ιαπωνική κουλτούρα στην Ελλάδα ανακοινώνονται και στο site της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Ελλάδα www.gr.emb-japan.go.jp, αλλά και στο site www.greece-japan.com/gr.htm, μια ιστοσελίδα που αναρτήθηκε ως μέρος του Ελληνο-Ιαπωνικού κέντρουwww.greecejapan.org, το οποίο έχει μια εξαιρετική συλλογή βιβλίων για την Ιαπωνία και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Επίσης υπάρχει στο Κολωνάκι ένα μαγαζί με ιαπωνικές ζωγραφιές και μικροαντικείμενα: Art Maiko (Αναγνωστοπούλου 43, 10673 Κολωνάκι τηλ.2103618861) Λίγη Γραμματική Στα Ιαπωνικά τα ουσιαστικά δεν διαφέρουν ανάλογα με τον αριθμό και το γένος, έτσι η λέξη Manga αναφέρεται και στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό. Mangaka (漫画家- ακριβής μετάφραση: Manga δημιουργός) είναι η ιαπωνική λέξη που χρησιμοποιείται για τον δημιουργό του Manga. Μάθε περισσότερα για τα manga-Links www.animeplanet.gr www.anubismanga.gr www.solaris.gr

Δυναμικό comeback κάνει στη Θεσσαλονίκη το πολυαναμενόμενο The Comic Con 6 στη Θεσσαλονίκη, μετά από απουσία δύο χρόνων λόγω της πανδημίας και οι λάτρεις των κόμικ και της λογοτεχνίας του φανταστικού το αγκάλιασαν κατακλύζοντας το Βελλίδειο. Κόμικς, φιγούρες, βιβλία και αξεσουάρ από αγαπημένες ταινίες και σειρές πλημμύρισαν το Βελλίδειο στη Θεσσαλονίκη, ενώ πλήθος καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό βρίσκονται στο The Comic Con για να γνωρίσουν τους φανς τους, να υπογράψουν τις αγαπημένες τους εκδόσεις και να συζητήσουν, όπως συνήθιζαν σε εποχές προ πανδημίας. Απόγευμα Σαββάτου και εντός του Βελλίδειου δεν πέφτει καρφίτσα. Τα βλέμματα μαγνητίζουν οι πολύχρωμες εκδόσεις με διάσημους και μη χαρακτήρες, που κεντρίζουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών κάθε ηλικίας. «Είχε λείψει στον κόσμο και έρχεται με ενθουσιασμό στην έκθεση», αναφέρει στο ThessToday.gr ο δημιουργός κόμικ και σκιτσογράφος Σταύρος Κιουτσιούκης. «Είναι χαρούμενοι γιατί είχαν δύο χρόνια να έρθουν στο The Comic Con. Τους αρέσει να βρισκόμαστε όλοι μαζί στις εκδηλώσεις κόμικ και είναι χαρούμενοι που μπορούν να δουν δια ζώσης δημιουργούς που θαυμάζουν τη δουλειά τους και τους διαβάζουν. Μπορούν να μιλήσουν μαζί τους και να ανταλλάξουν απόψεις». Ο κ. Κιουτσιούκης επισημαίνει πως οι λάτρεις και συλλέκτες των κόμικς είναι όλων των ηλικιών, γεγονός που δείχνει πως η προτίμηση για το συγκεκριμένο είδος κερδίζει συνέχεια έδαφος. «Υπάρχουν σταθερά οι πιστοί των κόμικς που πάντα θέλουν να έχουν το νέο κόμικ στη συλλογή τους. Είναι φιλαναγνώστες που επιμένουν στο χαρτί και στην κλασική αφήγηση. Είναι συλλέκτες και μάλιστα δεν πρόκειται μόνο για μεγάλες ηλικίες. Είναι και πολύ νέα παιδιά οπότε αυτό μας δείχνει ότι υπάρχει μέλλον». Μάλιστα η έκθεση δίνει γόνιμο έδαφος για συνάντηση των καλλιτεχνών μεταξύ τους, πράγμα που τους «δίνει ενέργεια» και εκτός των άλλων έτσι «βλέπουμε πόσο έχει γεράσει ο καθένας», όπως αναφέρει γελώντας. Αγάπη κυρίως για τα γιαπωνέζικα κόμικς manga και τις σειρές anime δείχνουν οι νεότεροι λάτρεις των κόμικ στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τον σκιτσογράφο Κλήμη Κεραμιτσόπουλο. Ο ίδιος όμως επισημαίνει στο ThessToday.gr πως ο επισκέπτης του The Comic Con 6 μπορεί να βρει στην έκθεση «της Παναγιάς τα μάτια». Από τα γιαπωνέζικα manga, κόμικς για παιδιά αλλά και κόμικς για ενήλικες. «Το κοινό της Θεσσαλονίκης προτιμάει αυτό που αναγνωρίζει. Στη Θεσσαλονίκη φαίνεται να έχει περισσότερη πέραση το manga, το anime και οι αφίσες. Φυσικά υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και περιέργεια να γνωρίσουν και πράγματα που δεν ξέρουν και τα βλέπουν στο The Comic Con», αναφέρει χαρακτηριστικά. Ενώ δηλώνει πως περιμένει εντονότερη κίνηση την Κυριακή. «Είμαστε εδώ ξανά μετά από πολύ καιρό. Το περιμέναμε με ανυπομονησία και η ατμόσφαιρα είναι πολύ ωραία όπως πάντα. Η κίνηση στη Θεσσαλονίκη είναι κλιμακωτή. Την Παρασκευή ήταν πιο ήσυχα, το Σάββατο είχε πολύ κόσμο και την Κυριακή περιμένουμε να γίνει χαμός». Εκτός από το να γνωρίσουν από κοντά καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι επισκέπτες της διοργάνωσης έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε masterclasses και σεμινάρια. Όπως είχε δηλώσει στο ThessToday.gr ο διοργανωτής του The Comic Con Λεόντιος Παπαδόπουλος: «Ένας επισκέπτης του The Comic Con θα μπορέσει να συναντήσει από κοντά προσκεκλημένους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μεγάλα ονόματα από τον χώρο του κόμικ, σχεδιαστές και σεναριογράφους. Θα συναντήσει cosplayers, Έλληνες δημιουργούς που θα βρίσκονται στο artists alley, θα μπορέσει να παρακολουθήσει masterclasses και σεμινάρια. Θα μπορέσει να περιηγηθεί στον χώρο των επιτραπέζιων παιχνιδιών, θα συναντήσει θεματικά καταστήματα γύρω από τον χώρο του κόμικ, του animation και των video games και σίγουρα θα περάσει πολλές και ευχάριστες ώρες». Φέτος οι καλλιτέχνες ξεπερνούν τους 200, με 20 καλεσμένους από το εξωτερικό και περίπου 170 καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα. Μεταξύ των ξένων ονομάτων που φιγουράρουν στη λίστα των προσκεκλημένων βρίσκεται ο Jason Aaron, το «βαρύ πυροβολικό» της Marvel, όπως σημειώνει ο κ. Παπαδόπουλος και ο Brian Azzarello, συγγραφέας κόμικς ο οποίος έχει γράψει το σενάριο για αρκετές από τις περιπέτειες των Batman, Superman και Wonder Woman. Και τα σχετικά link...

Μου άρεσε και θέλησα να το μοιραστώ. Ανέβασε κάποιος στο φβ στο The Official Don Rosa Group το κάτωθι προσχέδιο του Don Rosa από το The Return to Xanadu σχολιάζοντας το πως στο αρχικό βέρζιον ο Ρόσα σκόπευε να μνημονεύσει τις αδερφές του Σκρουτζ, οι οποίες εντέλει πρωτοεμφανίστηκαν στο The Last of the Clan McDuck. Βρήκα ενδιαφέρουσα την απάντηση του Ρόσα "I would not have worried that most readers (actually, virtually NO readers at the time) would know of $crooge's two sisters or their names. You see by my notes on that sheet that I even knew the comic's editors (definitely NOT Barks scholars in those days) would have never heard of the sisters, and I wanted to assure them that I knew what I was doing. I always wrote BarksDuck stories for myself and just hoped someone else might like what I did. But if I liked it, that was enough. Whether or not my stories were popular with comic buyers did not matter in the least... royalties would have corrupted my creative integrity. Looking at the above storyboard-script, my thoughts now are surely what caused me to 'X' out that balloon: I think my intentions of conveying $crooge's emotional softening in that scene are well-served by the remaining monologue. There was no need for a second mention of his sisters, leaving more space for what I hoped to make a very bucolic and nostalgic tableau to put $crooge in the mind of his youth in Scotland. Every word in every balloon or caption in my stories was thoroughly thought out, written and rewritten, and then reconsidered and sometimes totally changed. That's why, when my name is used to sell a book, I want my original script translated exactly, whether it's funny enough to suit someone else or not. It's MY name on the book, not the translator's or the editor's. I rarely intend my stories as pure comedies... they are comedy-dramas, like an Ernst Lubitsch or Billy Wilder film. I'm sure that's a reason why there ARE many readers who HATE my stories... they don't think the comics should be anything but slapstick humor like a Disney Donald Duck animated cartoon. And that's fine... the comics have plenty of those type stories for all types of readers. (Well, sure, sometimes, especially my short gag-stories like "Forget It!" or "A Matter of Some Gravity" are more like a Preston Sturges movie.)"

Iga-no Kabamaru To Iga-no Kabamaru είναι μια σειρά anime ιαπωνικής παραγωγής που πρωτοπροβλήθηκε στην Ιαπωνία από τις 20-10-1983 μέχρι 29-03-1984 σε 24 επεισόδια και βασίζεται στο ομώνυμο manga του 1982. Στην Ελλάδα είναι γνωστό με το όνομα Καμπαμαρού, κυκλοφόρησε σε VHS και προβλήθηκε από το Junior’s TV. Πλοκή Kabamaru ή Kayemaru Ιka no, είναι το όνομα ενός παιδιού που μεγάλωσε με τον ερημίτη παππού του τον Sayzo έξω από ένα χωριό κοντά στο Τόκιο. Ο Sayzo είναι ένας νιντζα-παππούς που έχει αναλάβει την εκπαίδευση του Κabamaru προκειμένου να γίνει ο εγγονός του ένας σωστός Iga Ninja, ακολουθώντας την παράδοση της οικογένειας. Έχει ένα φίλο, τον Hayate, που είναι ορφανός και μένει μαζί τους και ο οποίος εκπαιδεύεται μαζί με τον Κabamaru ,ενώ κατά καιρούς οργανώνουν αποδράσεις και πάνε να χλαπακιάζουν στο χωριό. Γενικά ο Kabamaru και ο Hayate γίνονται η μάστιγα του χωριού τις νύχτες κλέβοντας φαγητό από παντού. Η αυστηρή τους εκπαίδευση περιλαμβάνει πολύ ξύλο, λίγο φαγητό (ενώ ο παππούς τρώει το καταπέτασμα) και σκληρή εξάσκηση. Κάποια στιγμή ο Hayate μην αντέχοντας άλλο τη ζωή με τον παππού το σκάει από το χωριό και πάει στο Τόκιο. Μετά το θάνατο του παππού του ο Kabamaru πάει και αυτός στο Τόκιο, να ζήσει με την γιαγιά του (αυτή δεν είναι η πραγματική γιαγιά του, αλλά μία που ήταν πολύ ερωτευμένη όταν ήταν νέα με τον Sayzo, τον παππού του Kabamaru). Εκεί θα συναντήσει την μοναδική εγγονή της γιαγιάς, θα παλέψει εναντίον του αντίπαλου σχολείου, θα τρέξει σε μαραθώνιο, θα σώσει τον φίλο του το αγριογούρουνο από το βουνό το οποίο το είχαν σε ένα ζωολογικό κήπο στο Τόκιο, θα υποστεί βασανιστήρια από την χοντρή νοσοκόμα και άλλα. Λίστα επεισοδίων 1 "The Appearance of a Fascinating and Earnest Ninja" 2 "The Unexpected Star!?" 3 "One Fight! Yakisoba D" 4 "Sweet Mai and Kabamaru-kun" 5 "White-eyes Discovery Story" 6 "The Worrysome Transformation Game" 7 "The Yakisoba Runner's Lonliness" 8 "Anecdote! The Pair from the Village of Shinobi" 9 "It Can Enchant! The Scent of Kunoichi" 10 "Jigsaw Love on Christmas Eve" 11 "Secret Formula! The Antidote of Revival" 12 "Dokkiri, the Guardman" 13 "Don't Hug Shizune on the Bed" 14 "Chance Encounter Starlight" 15 "Athletic in Iga" 16 "Justice of the Siblings of the Shinobi Village" 17 "You Are Troubled, Mai, LOVE" 18 "The Man Who Calls Upon the Storm!" 19 "Mai's Detective Story" 20 "A Classified First Love! Ran's List" 21 "Secret Technique! Mystery of the Yakisoba Baseball" 22 "Raging Mai's Jack" 23 "Showdown in a Night Fog! A Man's Choices" 24 "That One Day Which Is Called Sayonara Day" Χαρακτήρες Kabamaru Ο εγγονός του Sayzo και προστατευόμενος της Ran. Eίναι Iga Ninja αλλά πέρα από αυτό δε φημίζεται για την εξυπνάδα του, ενώ καταβροχθίζει με μανία μακαρονάδες. Maye H ανιψιά της Ran .Είναι ερωτευμένη με τον Cijune και βλέπει εφιάλτες με τον Κabamaru. Ran Διευθύντρια του σχολείου Kinyoku. Ερωτευμένη με τον Sayzo και προστάτιδα του εγγονού του, καθώς βλέπει στο πρόσωπο του Κabamaru τον Sayzo. Μισεί θανάσιμα την Sue Matzuno την διευθυντρια του σχολείου των Oyoku και μαζί έχουν θεσμοθετήσει αιώνιο μίσος και ανταγωνισμό ανάμεσα στα δύο σχολεία. Sue Matzuno Διευθύντρια του σχολείου των Οyoku. Μισεί την Ran. Και στα ελληνικά. Φωνές: Καμπαμαρού: Νέστορας Κατσιμίχας Χαγιάτε/Σιτζούνε: Χάρης Σώζος Μαετζίμα/Μικίζο/Κανάμε/Όκχι: Κώστας Πανουργιάς Σάιζο/Σιρακάβα: Γιάννης Ευδαίμων Ραν Οκούμπο/Σου Ματσούνο/Φουτάμπα/Γιαγιά Γιόνι Καμπαγιάσι: Τζένη Καλύβα Καόρου/Σουμίρε/Χοσίρε/Συγγραφέας: Λιλή Κοκκώδη Υποδιευθυντής/ Χότα/Τόχνο: Πάρις Κατσίβελος Ιερέας/Σοφέρ της Ραν/Μάγειρας/Θυρωρός: Κώστας Σκώκος Σκηνοθετική επιμέλεια: Βασίλης Συρόπουλος Η μεταγλώττιση έγινε στο στούντιο Εκράν (πηγη: greektoons.org) Περισσότερα ΕΔΩ , ΕΔΩ και ΕΔΩ. [mal type=anime id=2762]

Έχουν μαζευτεί αρκετά πράγματα τα οποία θέλω να ανεβάσω σε αυτό το θρεαντ. Θα αρχίσω με αυτά από τα 2 Con Πριν πάω στα Κον θα δείξω τις αγορές μου από το efantasy. Ήταν η φιγούρα του Gojo η οποία αγορά έτυχε την free comic book day και το κατάστημα είχε λαχνούς από τους οποίους έπαιρνες δώρα. Ο Gojo μου έδωσε την δυνατότητα για 2 λαχνούς. Κέρδισα τα παρακάτω και από τους 2 Πήρα και τα 4 τευχάκια της fbd. Demon Slayer Funkos + Αφίσες Έβλεπα και την τρίτη σεζόν του άνιμε τότε οπότε πρίμα. The Comic Con 7 Sakamoto Days Volumes 3,4,6 Kaiju No 8 Vol 1 (είπα να του δώσω μια ευκαιρία) - Blue Lock Vol 6 Από τα Λούκυ Λουκ αγόρασα την Κιβωτό του Ρανταμπλάν μόνο και τα υπόλοιπα τα είχα για υπογραφή. Μου έκανε στην κιβωτό και σχεδιάκι ο Ασντε. Από Ντισνεικά έκανα κάποιες αγορές αλλά θα αρχίσω από τις υπογραφές του Κάστυ. Αφίσες Τα 2 πρώτα από Κάστυ. Το πρώτο είναι για την ιστορία που μπαίνει το τώρα στο Μίκυ Μάους (Όλα αυτά που θα συμβούν Αύριο) και το δεύτερο παραλείφθηκε από την ιστορία Όλα αυτά που θα συμβούν Χθες που είναι πριν την ιστορία που μπαίνει τώρα στο ΜΜ. Η τρίτη αφίσα είναι του άνιμε Chainsaw Man από τον Γιώργο Καλοκαιρινό. Κλείνω το The Comic Con με το Avel Vol 2 του Καλοκαιρινού και ανοίγω το ComicDom με το God Summoner 5 του Μάνου Λαγουβάρδου με υπογραφές εννοείται. ComicDom Μια αφισούλα με την Υπογραφή της Αγγελικής Σαλαμαλίκη έτσι για το καλό. Παραγγελία μου από το Manga District. Jujutsu Kaisen Vol 19 - Spy x Family Vol 9 - Blue Period Vol 12 - The World after The Fall Vol 2(δεν ήταν στην παραγγελία αλλά το πέτυχα εκεί, το ήθελα και το τσίμπησα) Τέλος άφησα το καλύτερο και από τα 2 Κον. Τα σκιτσάκια Ένας μοντέρνος μαφιόζος Μαύρος Πητ από τον Κάστυ. Gojo Satoru - The Badass (Μάνος Λαγουβάρδος - The Comic Con) Isagi Yoichi - The Egoist (Μάνος Λαγουβάρδος - ComicDom) Θα ζητήσω και άλλα σκιτσάκια από τον Μάνο στο μέλλον Αυτά τα ολίγα για την ώρα More soon.

Εξώφυλλο του 1ου τόμου της σειράς Σίγουρα όλοι παρατηρούμε ότι τα άτομα που κάνουν παρουσιάσεις, έχουν ένα στυλ με μια συγκεκριμένη δομή. Λόγω της σειράς που θέλω να παρουσιάσω αυτή την φορά, λέω να πειράξω λίγο το φορμάτ του πως τυπικά παρουσιάζω κάτι. Έτσι κι αλλιώς, κυρίως για manga κάνω παρουσιάσεις, οπότε πόσοι να τα διαβάζουν αυτά που γράφω; ΓΙΑΤΙ ΤΟ GIN TAMA Γιατί πρέπει να υπάρχει κάπου καταγεγραμμένη σαν σειρά και όχι να υπάρχουν μόνο 6 τυχαία αποτελέσματα στην αναζήτηση από το 2014 και πριν. Είναι η σειρά που όλοι όσοι ασχολούνται με τα manga κάπου θα την έχει πάρει το αυτί τους, αλλά ελάχιστοι θα την αγγίξουν. Όμως, η σπουδαιότητα της είναι τόσο μεγάλη όσο άλλων σειρών όπως το Naruto. Ή τουλάχιστον έτσι μας είπε κάποτε το TV Tokyo αναφέροντας ότι το πρώτο anime του Gintama ήταν υπεύθυνο για τις πολλές πωλήσεις που είχε η σειρά προς την μεριά της Αμερικής αντίστοιχης με του Naruto. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Ξεκινώντας από τα βασικά, η σειρά έχει ολοκληρωθεί μετά από 77 τόμους περνώντας από μια περίεργη διαδικασία κυκλοφορίας. Βέβαια ταίριαζε στο πνεύμα της σειράς ακόμα και αυτό το κομμάτι. Ξεκίνησε ως εβδομαδιαία σειρά στο Weekly Shōnen Jump της Shueisha από τον Δεκέμβρη του 2003 μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2018, μετά μεταφέρθηκε στο Jump Giga έχοντας μία κατά κάποιον τρόπο εποχική κυκλοφορία από τον Δεκέμβρη του 2018 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019 και ολοκληρώθηκε σε ειδική εφαρμογή με όνομα Gin Tama την περίοδο Μάιος - Ιούνιος 2019. Για την anime προσαρμογή της σειράς έχουμε 367 επεισόδια και 3 ταινίες. Στην αρχή την παραγωγή ανέλαβε το στούντιο Sunrise ενώ στην συνέχεια ανέλαβε το στούντιο Bandai Namco Pictures. ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΛΟΚΗ Βρισκόμαστε στο Edo, το παλιό Tokyo, το οποίο έχει καταλάβει μία εξωγήινη φυλή με όνομα Amanto. Εμείς ακολουθούμε την ζωή του Gintoki Sakata, ενός samurai σε μια εποχή όπου δεν επιτρέπεται η κατοχή σπαθιών δημόσια. Οπότε ο Gintoki καλείται να κάνει δουλειές του ποδαριού ώστε να μπορεί να επιβιώσει. Η πρώτη απάντηση στο τι είδος σειράς είναι το Gintama συνήθως είναι κωμωδία. Δεν είναι λάθος, αλλά με τα χρόνια δεν είναι μόνο αυτό. Πρόκειται για μια κωμωδία, με έντονα τα στοιχεία της παρωδίας, όπου στην πορεία του κατάφερε να προσθέσει και το δράμα. Σειρά με samurai δεν θα μπορούσε να μην έχει και δράση. Βέβαια, εφόσον μιλάμε για κωμωδία στην Ιαπωνία, χρειάζεται να μπει μια μεγάλη διευκρίνιση. Επειδή είναι κωμωδία, δεν σημαίνει ότι είναι για όλους. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα δουλέψει σε όλους και μάλιστα υπάρχουν κομμάτια της σειράς που ίσως να χρειάζεται μια προηγούμενη επαφή με την Ιαπωνική κουλτούρα. Για όποιον έχει ήδη καλή σχέση με τα manga και τα anime, είναι σίγουρο ότι θα καταλάβει αρκετές αναφορές, ειδικότερα όταν γίνονται σε άλλες σειρές της Shueisha όπως το One Piece και το Bleach. Προφανώς δεν θα μπορούσε να λείπει το κάφρικο χιούμορ που είναι αρκετά χαρακτηριστικό της σειράς. Για παράδειγμα το καλημέρα σας η σειρά ξεκινάει λέγοντας ότι η σειρά ονομάζεται Gintama από το Gin που σημαίνει Ασημένιος και το Tama που σημαίνει Ψυχή. Αλλά προσοχή μην τυχόν κατά λάθος γράψει Kin Tama γιατί σημαίνει... όρχεις! Αυτό είναι το Gintama με πολύ λίγα λόγια και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αποτελεί σημαντικό κομμάτι της pop κουλτούρας που μας έφερε η χώρα του ανατέλοντος ηλίου.

Ομολογώ πως όσο μεγαλώνω μου γίνεται όλο και δυσκολότερο να διαβάζω ή να βλέπω θεματολογίες στα ιαπωνικά manga και κινούμενα σχέδια που να απευθύνονται σε εφήβους. Είναι όμως δύσκολο να τα αποφύγω τελείως, μιας και ανήκουν στην πλειοψηφία. Ένας λόγος που πλεόν δεν διαβάζω τόσο συχνά όπως παλιά. Και αυτό γιατί έχουν θέματα που δεν περνάνε με έναν ώριμο τρόπο που να με εκφράζει. Εκεί αν δεν εκπληρωθεί το όνειρο του πρωταγωνιστή, πάει, καταστράφηκαν όλα. Πριν 7 χρόνια, το 2011, είχα δει ένα ενδιαφέρον anime με τον τίτλο Bartender. Η πλοκή ήταν πάνω κάτω η εξής: σε ένα μικρό μπαρ, στο Τόκυο, ένας μπάρμαν με εξαιρετικές ικανότητες στη μίξη κοκτέιλ, ο Ρύου Σασακούρα, δέχεται επισκέψεις από διάφορους θαμώνες, ο καθένας και η καθεμία με τα προβλήματα τους. Αφού συζητά με τους πελάτες και ακούει τον πόνο τους, φτιάχνει το κατάλληλο κοκτέιλ και τους βοηθά να ξεφύγουν από το αδιέξοδο. Αρκετά πρωτότυπη σειρά που ξεχώριζε αρκετά για τη θεματολογία της. Όμως διαρκούσε μόνο 11 επεισόδια και δεν είχε μια κεντρική ιστορία, ούτε μαθαίναμε πολλά για τους χαρακτήρες. Το ίδιο και με μια live-action σειρά που είχε γίνει την ίδια περίοδο. Ένας λόγος που ήθελα εδώ και καιρό να διαβάσω το πρωτότυπο manga. Ολοκληρώθηκε σε 21 τεύχη πριν από καιρό, αλλά μόλις πρόσφατα μεταφράστηκε στα Αγγλικά, έστω και εθελοντικά. Ο mangaka έγραψε και άλλα manga με παρόμοια θέματα, πχ το Sommelier, το οποίο έχει σχέση με κρασιά. Αλλά συνέχισε και το Bartender με άλλους πρωταγωνιστές σε άλλα μέρη, όπως το Παρίσι. Όμως αποτελούνται από λιγότερα τεύχη και έχουν διαφορετικό σχεδιαστή. Ας συνοψίσω. Ο νεαρός πρωταγωνιστής, 26 χρονών, αφού κέρδισε έναν διαγωνισμό κοκτέιλ στη Γαλλία, αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του την Ιαπωνία και να πιάσει δουλειά σε ένα μικρό μπαρ. Το manga χωρίζεται σε διάφορα μέρη. Το πρώτο είναι αυτό που δουλεύει στο μπαρ Lapin, στο Τόκυο. Το μπαρ υπάρχει στην πραγματικότητα. Μετά αλλάζει μπαρ για να αντικαταστήσει προσωρινά κάποιον. Υπεύθυνος είναι ένας από τους πιο φημισμένους μπάρμαν. Αφού εργάστηκε και εκεί, ο μπάρμαν του προτείνει να πάει στο Eden Hall, ένα μικρό μπαρ στο υπόγειο ενός κτιρίου. Μετά από κάποιο διάστημα όμως, ο ιδιοκτήτης του μπαρ αποφασίζει να το κλείσει, αλλά ο ιδιοκτήτης ενός πολυτελούς ξενοδοχείου κάνει κάτι πρωτότυπο: μεταφέρει το Eden Hall μέσα στο ξενοδοχείο, δίπλα στο μεγάλο μπαρ, σε ξεχωριστό κλειστό χώρο. Αυτό είναι ίσως και το καλύτερο κομμάτι της σειράς, μιας και ο πρωταγωνιστής αποκτά και μαθητευόμενο αργότερα και γίνονται εμφανέστερες οι αδυναμίες του. Στο τελευταίο μέρος, εξαιτίας ανακατατάξεων στη διοίκηση του ξενοδοχείου, το μικρό μπαρ κλέινει και ο Ρύου με το μαθητευόμενο τού αποχωρούν από το ξενοδοχείο, αποφασίζοντας να εγκαινιάσουν το δικό τους μικρό μπαρ, κρατώντας παράλληλα το όνομα Eden Hall. Στη διάρκεια αυτής της ιστορίας μαθαίνουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον πρωταγωνιστή και το παρελθόν του, όπως και για τους άλλους χαρακτήρες. Η θεματολογία τou manga είναι τα κοκτέιλ, αλλά και οι ανθρώπινες σχέσεις. Για αυτό, το manga ανήκει στην κατηγορία seinen, δηλ απευθύνεται κυρίως σε ενήλικες. Δεν θα μπορούσε να μην λείπει η λεπτομερής αναφορά στα κοκτέιλ, από τον τρόπο παρασκευής μέχρι και την ιστορία τους. Βέβαια μην περιμένετε τρελές λεπτομέρειες και γνώσεις, ούτε και είναι σωστές κάποιες παραθέσεις. Το manga παίρνει άριστα ακριβώς επειδή συνδυάζει τα κοκτέιλ με τον ανθρώπινο παράγοντα, όπως αυτός εκφράζεται στο μπαρ: ιστορίες ανθρώπων κάθε ηλικίας, επαγγέλματος και φύλου. Αν και κάποια αφηγηματικά κενά και ατέλειες υπάρχουν, αλλά αυτό δεν σπιλώνει τη γενικότερη εικόνα. Ίσα ίσα αυτές οι ατέλειες, τόσο στην αφήγηση όσο και στο χαρακτήρα του πρωταγωνιστή, είναι αυτές που κάνουν το manga να το θυμάται κάποιος. Υπάρχουν στιγμές που ο Ρύου αποτυχαίνει να φτιάξει το κατάλληλο κοκτέιλ. Ή που δεν λέει τα σωστά πράγματα τη σωστή στιγμή. Πάντως ο αναγνώστης όλο και κάτι θα μάθει για τα κοκτέιλ. Βέβαια manga είναι, κανείς δεν περιμένει η γεύση ενός κοκτέιλ να λύσει όλα τα προβλήματα και να ξυπνήσει αναμνήσεις. Αλλά αυτός ο τρόπος αφήγησης σπάνια να βρεθεί αλλού και είναι αυτός που κάνει το manga μοναδικό. Νιώθω πως με λίγο περισσότερη έρευνα και μια καλύτερη αφήγηση, το manga θα μπορούσε να γίνει αριστούργημα. Πχ νομίζω πως τελειώνει κάπως απότομα. Πολλές φορές το κοκτέιλ δεν συνδέεται και τόσο καλά με την ανάλογη περίσταση. Λόγω αυτών των μικροπροβλημάτων γίνεται ένα ιδιαίτερο μεν, πολύ καλό manga δε. Κάποια μοτίβα επαναλαμβάνονται και αρκετοί χαρακτήρες επανεμφανίζονται. Κάποιες ιστορίες παίρνουν άριστα στη δραματοποίηση, άλλες έχουν μια δόση χιούμορ, ενώ άλλες υπάρχουν απλά για να υπάρχουν. Το σχέδιο είναι αρκετά καλό και οι χαρακτήρες πολύ πειστικοί και εκφραστικοί. Στα μπαρ βλέπεις κάθε λεπτομέρεια, ενώ δεν παραλείπονται και οι μάρκες αλκοολούχων ποτών. Αρκετές από τις οποίες μάλιστα δεν γνώριζα καν. Ενδιαφέροντα είναι επίσης και τα ιαπωνικά κοκτέιλ που αναφέρονται. Κάποιοι από τους πρωταγωνιστές: Ρύου Σασακούρα: ο μπάρμαν ιδιοφυΐα που μπορεί να κάνει το κατάλληλο κοκτέιλ για κάθε περίσταση. Δεν είναι ούτε τέλειος, ούτε άτρωτος, αλλά πάντα πρόθυμος να μάθει. Εκτός μπαρ είναι πάντως τελείως αδέξιος σε αρκετά ζητήματα. Έχει και μια σκοτεινή πλευρα, την οποία ο αναγνώστης μαθαίνει στη διάρκεια ανάγνωσης του manga Μίβα Κουρουσίμα: Εγγονή του Μοτομίτσου Κουρουσίμα, ιδιοκτήτη ενός πολυτελούς ξενοδοχείου. Γνωρίστηκε με τον Ρύου στο πρώτο μπαρ που δούλευε. Εργάζεται στο πολυτελές ξενοδοχείο του παππού της στο μάνατζμεντ και η ζωή τής είναι γεμάτη άγχος. Kρατά κρυφή από τους συνάδελφους τής αυτήν τη συγγένεια. Μοτομίτσου Κουρουσίμα: Ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου και ένας από τους λόγους που ο Ρύου μετακομίζει εκεί για ένα διάστημα. Όταν δοκίμασε για πρώτη φορά ένα από τα κοκτέιλ του, η γνώμη του για αυτόν άλλαξε ριζικά. Kυόκο Καβακάμι: Μαθητευόμενη μπαργούμαν και αυτή, λίγο νεότερη από τον Ρύου. Τον έχει βάλει στο μάτι, μιας και δεν μπορεί να το χωνέψει πώς είναι καλύτερος από αυτήν, αν και έχει υποτίθεται λιγότερη εμπειρία. Στη διάρκεια της σειράς αλλάζει την άποψη της για πολλά πράγματα, ακόμα και για τον ίδιο της τον εαυτό. Ρυούιτσι Κουζουχάρα: Έμπειρος μπάρμαν της παλιάς σχολής και υπεύθυνος μπαρ σε ένα επίσης πολυτελές ξενοδοχείο. Ήδη από την πρώτη συνάντηση με τον Ρύου, του υποδεικνύει ό,τι υστερεί. Στο τέλος όμως δείχνει πραγματικά πως είναι ένας μεγαλόψυχος άνθρωπος Αυτό το manga προορίζεται για μεγαλύτερους αναγνώστες και το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Παρά τα όποια προβλήματα, τέτοια manga σπάνια θα βρείτε που να συνδυάζουν κοκτέιλ με την πραγματική ζωή τόσο ωραία και με λεπτομέρεια. Όπως και οι γεύσεις των κοκτέιλ, έτσι και εδώ η κάθε ιστορία έχει διαφορετική ιδιοσυγκρασία. Ίσως όμως το σημαντικότερο που μαθαίνουμε δεν είναι για τα ποτά, αλλά για το κεντρικό πρόσωπο που συνδέει το ποτο με τον πελάτη: τον μπάρμαν και την μπαργούμαν. Αυτό το πρόσωπο είναι που βάζει την προσωπική του πινελιά και το αίσθημα του στο ποτό, φτιάχνοντας έναν ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας, που όπως αναφέρεται στο manga, μοιάζει με αυτόν ενός ιερέα προς τον εξομολογούμενο και ενός γιατρού προς τον ασθενή του. Μην ξεχνάμε πως τα οινοπνευματώδη ποτά πρώτα ως φάρμακα παρασκευάστηκαν για να απαλύνουν το σώμα από τους πόνους. Έτσι και τα κοκτέιλ εδώ απαλύνουν τον πόνο της ανθρώπινης ψυχής. [mal type=manga id=3713]

Ένα από τα αγαπημένα θέματα των κόμικς ήταν πάντα τα τυχερά παιχνίδια. Αστείες ιστορίες των αγαπημένων μας ηρώων που συχνά διαδραματίζονται σε κάποιο καζίνο ή χαρτοπαικτική λέσχη κοσμούσαν τις σελίδες των αγαπημένων μας περιοδικών. Βέβαια εδώ και αρκετά χρόνια όλες οι αναφορές στα τυχερά παιχνίδια σταμάτησαν – και πολύ σωστά – καθώς πρόκειται για μία ενασχόληση καθαρά για ενήλικες. Να τονίσουμε εδώ ότι αυτό αφορά κυρίως στα γνωστά παιδικά κόμικς που όλοι γνωρίζουμε και διαβάζαμε από μικροί. Όσον αφορά σε κόμικς για ενήλικες, ιδιαίτερα στην Ιαπωνία με τη μεγάλη παράδοση των manga, οι αναφορές σε παιχνίδια καζίνο συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Αλλά σε αυτό θα αναφερθούμε σε επόμενο αφιέρωμά μας. Σήμερα, το SPORT24 και το casinohouse.gr σάς κάνουν μία μικρή αναδρομή στα αγαπημένα κόμικς που διαβάζαμε από μικροί – από τον Λούκι Λουκ ως τον Μπάτμαν – και θυμόμαστε ιστορίες και αναφορές σε παιχνίδια καζίνο. Λούκυ Λουκ: O ληστής με το ένα χέρι Αν υπάρχει ένας ήρωας που έχει σατιρίσει την άγρια δύση και το φαρ ουέστ αυτός σίγουρα είναι ο Λούκυ Λουκ. Γραφικοί ληστές, πολύβουα σαλούν και συμπαθείς Ινδιάνοι κοσμούν τις ιστορίες του ήρωά μας. Δεν θα μπορούσαν λοιπόν να λείπουν τα καζίνο και οι χαρτοπαικτικές λέσχες από αυτές τις ιστορίες. Παραπομπές και σκηνές με παιχνίδια πόκερ υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα περιοδικά που έχουν εκδοθεί. Η ιστορία όμως "Ο ληστής με το ένα χέρι" είναι αφιερωμένο στο φαινόμενο των τυχερών παιχνιδιών στην "Άγρια Δύση". Στην ιστορία, δύο νεαρά αδέλφια που τους αρέσει να δημιουργούν εφευρέσεις, κατασκευάζουν τον πρώτο κουλοχέρη. Ένας φίλος τους γερουσιαστής, ο οποίος ενθουσιάζεται με το συγκεκριμένο μηχάνημα, ζητά από τον Λούκυ Λουκ να τους συνοδεύσει και να τους προστατεύσει στο ταξίδι τους ώστε να παρουσιάσουν την εφεύρεσή τους στην υπόλοιπη χώρα. Η συνέχεια είναι σπαρταριστή και θυελλώδης, καθώς οι ήρωες μας συναντούν κακόφημα σαλούν, φασαριόζους καουμπόηδες και κακοποιούς που ανησυχούν πως ο κουλοχέρης θα τους χαλάσει τα κέρδη που έχουν από το πόκερ. Στο τέλος και έπειτα από πολλές περιπέτειες ο Λούκυ Λουκ τούς οδηγεί με ασφάλεια σε μια αραιοκατοικημένη περιοχή που ονομάζεται… Λας Βέγκας! Για όσους ενδιαφέρονται να θυμηθούν την ιστορία μπορούν να δουν το σχετικό επεισόδιο από τη σειρά animation του Λούκυ Λουκ στο παρακάτω βίντεο: Μπάτμαν και οι "κακοί" που λατρεύουν τον τζόγο Ο σκοτεινός υπόκοσμος στον οποίο δραστηριοποιείται ο Μπάτμαν είναι βαθύτατα επηρεασμένος από τον τζόγο, τα καζίνο και τις παράνομες λέσχες. Σκεφτείτε απλά τον μεγαλύτερο του εχθρό, τον Τζόκερ, ο οποίος πήρε το όνομά του από το τραπουλόχαρτο και έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός έμπειρου παίκτη τυχερών παιχνιδιών: λατρεύει να μπλοφάρει, να σχεδιάζει και να ρισκάρει όποτε χρειαστεί. Και αν στον Τζόκερ η σχέση αυτή με τα τυχερά παιχνίδια υπονοείται, στον άλλον μεγάλο εχθρό του Μπάτμαν είναι σαφέστατη. Μιλάμε για τον Πιγκουίνο, ο οποίος διατηρεί καζίνο και club με το όνομα "The Iceberg Casino". Εκεί συχνάζουν τα παράνομα στοιχεία της Gotham City τα οποία ο Μπάτμαν προσπαθεί να ξεσκεπάσει. Όπως στην παρακάτω σκηνή από το Batman: The Animated Series όπου βρίσκουμε σε απαρτία όλους του "κακούς" να παίζουν πόκερ! Tα Στρουμφάκια… τζογάρουν Kαι ναι, ακόμα και τα Στρουμφάκια έχουν γνωρίσει τα τυχερά παιχνίδια. Σε σημείο μάλιστα να παίξουν την ύπαρξη του δάσους τους στα ζάρια! Η ιστορία στην οποία αναφερόμαστε ονομάζεται "Gambler Smurfs" (Τα Στρουμφάκια Τζογαδόροι) και έχει ως εξής: Δύο Στρουμφάκια επισκέπτονται κρυφά ένα χωριό ανθρώπων και εκεί παρακολουθούν έναν αγώνα ξιφομαχίας. Παρατηρούν δύο ανθρώπους οι οποίοι παίζουν στοίχημα για το ποιος θα κερδίσει τον αγώνα. Γυρνώντας πίσω στο στρουμφοχωριό, μοιράζονται τα νέα με τα υπόλοιπα Στρουμφάκια τα οποία επηρεασμένα αρχίζουν να στοιχηματίζουν σε διάφορα παιχνίδια. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. Τα Στρουμφάκια καταλαμβάνονται από το μικρόβιο του τζόγου και ποντάρουν σε ό,τι βρουν. Σύντομα ανακαλύπτουν τα ζαριά και τις… σαλιγγαροδρομίες και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο με τον Μπαρμπαστρούμφ να προσπαθεί εις μάτην να τα συνετίσει. Τα Στρουμφάκια μάλιστα σε σημείο να φτιάξουν και… παράνομο καζίνο! Σύντομα όμως η πραγματικότητα έρχεται να τους βάλει μυαλό. Μαθαίνουν πως οι άνθρωποι θέλουν να καταστρέψουν ένα μέρος του Δάσους προκειμένου να φτιάξουν καζίνο. Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο επιστρατεύουν τον αιώνιο εχθρό τους Δρακουμέλ (ή Γκαρκαμέλ, χρησιμοποιείστε όποιο όνομα θέλετε) προκειμένου να τους βοηθήσει αφού και ο ίδιος απειλείται. Τον πείθουν να προκαλέσει σε αγώνες τον εμπνευστή αυτού του σχεδίου Comte d'Aubenas με έπαθλο τη διατήρηση του δάσους. Μάλιστα τον εκπαιδεύουν και ο Δρακουμέλ κάνει φιλότιμες προσπάθειές να κερδίσει. Τελικά έπειτα από ισοπαλία, παίζουν το δάσος στα ζάρια. Και εκεί ο Δρακουμέλ στέκεται τυχερός! Το δάσος σώζεται αλλά ο Δρακουμέλ αλλάζει γνώμη και αρχίζει να κυνηγά τα Στρουμφάκια. Πιάνει το Στρουμφάκι-Τυχερούλη και είναι έτοιμος να τον φάει. Όμως ο Τυχερούλης του προτείνει να παίξουν στα ζάρια. Επηρεασμένος ο Δρακουμέλ και σίγουρος για τη νίκη του, δέχεται και χάνει. Έτσι ο Τυχερούλης γυρνάει στο χωριό του και στα άλλα Στρουμφ. Δυστυχώς, όσο κι αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε το συγκεκριμένο τεύχος στα ελληνικά. Παρόλα αυτά μπορείτε να το αναζητήσετε διαδικτυακά σε ξενόγλωσσα sites. Σπάιντερμαν και ο τζογαδόρος εχθρός του "Chance" Μπορεί να μην είναι ακριβώς ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς του Σπάιντερμαν, ωστόσο πρόκειται για έναν αρκετά ενδιαφέροντα χαρακτήρα "κακού" που έχει ταλαιπωρήσει ουκ ολίγες φορές τον ήρωά μας. Πρόκειται για τον Chance του οποίου όλη του η ύπαρξη είναι συνυφασμένη με τον τζόγο. Στην καθημερινή ζωή του ονομάζεται Nicholas Powell και είναι πρώην επαγγελματίας παίκτης τυχερών παιχνιδιών. Αμετανόητα εθισμένος στον τζόγο, μετατρέπεται στον villain Chance προκειμένου να ζήσει ακόμα μεγαλύτερες συγκινήσεις και να "τζογάρει" σε πιο επικίνδυνες καταστάσεις. Η ιδιαιτερότητά του είναι πως δεν πληρώνεται από τους εργοδότες του για τις υπηρεσίες του αλλά τζογάρει εναντίον τους: αν κερδίσει πληρώνεται ενώ αν χάσει τους πληρώνει ο ίδιος. Πρωτοεμφανίστηκε το 1986 στο Web Of Spider-Man Volume 1, έχει εμφανιστεί σε δεκάδες ιστορίες και αν είστε φανατικός αναγνώστης του Σπάιντερμαν σίγουρα τον έχετε συναντήσει στις σελίδες τους. Επίλογος Ο τζόγος, τα τυχερά παιχνίδια και τα καζίνο εμφανίζονταν με αρκετή συχνότητα στα mainstream παιδικά κόμικς, πάντα βέβαια με μία διδακτική προσέγγιση καθώς απευθύνονταν σε νεαρά άτομα με ιδιαίτερη ψυχολογία. Για αυτό κατά κανόνα στα κόμικς αναδεικνύονταν οι κακές συνέπειες του εθισμού στα τυχερά παιχνίδια. Παρόλα αυτά δεν λείπει και η σάτιρα και το – πολλές φορές – καυστικό χιούμορ όπως στις περιπτώσεις των Λούκυ Λουκ και Τα Στρουμφάκια. Σε επόμενο άρθρο μας θα προσεγγίζουμε τα πιο ενήλικα κόμικς, τα manga της Ιαπωνίας, όπου εκεί τα τυχερά παιχνίδια παρουσιάζονται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο. Σε κάθε περίπτωση ελπίζουμε να απολαύσατε το άρθρο μας και θα σας προτείναμε ανεπιφύλακτα να περάσετε την ημέρα σας ευχάριστα διαβάζοντας ένα καλό κόμικ! Και το σχετικό link...

Συγγραφείς: Richard Knaak, Dan Joley, Troy Lewter, Mike Wellman Σχεδιαστές: Jae-Hwan Kim, Mi-Young No, Nam Kim, Carlos Olivares Μετάφραση : Ορέστης Μανούσος Κυκλοφορία: 1ου τόμου Οκτώβριος 2008, 2ου τόμου Δεκέμβριος 2008 Εκδότης: Anubis Manga Σελίδες: 192 Σχήμα : 12,5 x 19 Χρώμα: Ασπρόμαυρο ISBN : (1ος τόμος 978-960-306-709-2) (2ος τόμος 978-960-306-737-5) Τιμή: 9,90 € Άλλη μία κυκλοφορία σχετικά με τον κόσμο του Warcraft. Στο γνωστό mangοειδές φορμάτ, το βιβλίο "Warcraft: Θρύλοι" περιέχει 4 αυτοτελείς ιστορίες από 4 διαφορετικούς συγγραφείς και σκιτσογράφους. Φαίνεται πως το franchise του Warcraft "πιάνει" και αναγνώστες πέραν των κομικσόφιλων, γι' αυτό και η Anubis έχει πέσει με τα μούτρα στην κυκλοφορία όσου σχετικού υλικού έχει διαθέσιμο. Το επόμενο τομάκι κυκλοφορήσε τον Δεκέμβριο, ενώ σύμφωνα με αυτά που αναγράφονται μέσα στο βιβλίο, θα εκδοθούν συνολικά 14 άλμπουμς σ' αυτή τη σειρά. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους GreekComicFan και ramirez.