ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 389 [Σκοτεινά σχέδια]

[jimakoszs97]

 

Η περιπέτεια και το γέλιο συνεχίζονται στις νέες ιστορίες του Μίκυ Μάους που κυκλοφορεί στα περίπτερα.

 

ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΣΧΕΔΙΑ
ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ ΤΟ ΔΙΚΤΥΑΚΟ ΦΙΑΣΚΟ
ΜΑΤΖΙΚΑ ΝΤΕ ΣΠΕΛ ΣΧΟΛΗ ΜΑΓΙΣΣΩΝ
ΦΕΘΡΥ ΝΤΑΚ ΤΥΠΙΚΟΣ ΦΕΘΡΥ
ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

 

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια, αυτή την Παρασκευή 26/11 (Νο. 389)

[Rombax]

Η Καθημερινή έδειξε το τεύχος όπου υπάρχει μια προηγούμενη ιστορία αντί για να κάνει μόνο μια αόριστη αναφορά στο τίτλο ; Από πότε συμβαίνει αυτό ;;

 

Αν αναρωτιέται κανείς αυτό βρίσκεται στη 14η σελίδα του τεύχους

Edited November 26, 2021 by Orignal357

[Θοδωρής Καραπάνος]

Στις ιστορίες που δημοσιεύτηκαν από τα περιοδικά της(π.χ. ο σκοτεινός κόσμος) βάζει κανονικά τα στοιχεία του τεύχους. Όταν η ιστορία ήταν δημοσιευμένη από τον Τερζόπουλο έχουμε το θέμα.

22 λεπτά πριν, Orignal357 είπε:

Η Καθημερινή έδειξε το τεύχος όπου υπάρχει μια προηγούμενη ιστορία αντί για να κάνει μόνο μια αόριστη αναφορά στο τίτλο ; Από πότε συμβαίνει αυτό ;;

 

Αν αναρωτιέται κανείς αυτό βρίσκεται στη 14η σελίδα του τεύχους

 

[Indian]

Στο αρχικό ποστ προστέθηκαν τα υπόλοιπα links των ιστοριών στο Inducks.  

 

 

[Calisota]

Νομίζω πως, συνολικά (αν και γενικά σπανίζουν)σε αρκετές περιπτώσεις έχουν γίνει συγκεκριμένες αναφορές σε ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί παλιότερα και επί καθημερινής και επί Τερζοπουλου.

 

Αυτή που θυμάμαι χαρακτηριστικά και μου ήρθε τώρα φλασια ήταν μια αναφορά στο Μίκυ #2259 (Οκτώβριος 2009) όπου δημοσιεύθηκε η εξαιρετική ιστορία Ο Άρχοντας του Χρόνου του Casty στο Διπλό Μυστήριο του Μαύρου Φαντάσματος που είχε δημοσιευθεί στο ΚΟΜΙΞ #91. Εγω καθότι πρώτη δημοτικού αναρωτιομουν σε τι απόκρυφα κιτάπια βρισκόταν η άλλη αυτή ιστορία 

Και έτυχε χθες, να βρω το συγκεκριμένο τεύχος του ΚΟΜΙΞ. 

 

 

Θα ήταν πολύ ωραίο να ήταν τακτικότερες τέτοιες αναφορές.. 

Edited November 26, 2021 by Calisota

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #389 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο. (Από τον φίλτατο @ Indian ο...)



Εδώ Μίκυ Σιτυ! (By Silvia Ziche)

Ιστορίες.

"Σκοτεινά σχέδια."

Ο Μίκυ πετυχαίνει τον Γκούφυ έξω από το πάρκο του Μίκυ Σίτυ.

Spoiler

Ο Γκούφυ είναι απορροφημένος στο κινητό του και του απαντάει αφηρημένα. Ασχολείται με το νέο παιχνίδι που έχει κατακλύσει το Μίκυ Σίτυ από ότι θα καταλάβει και Μίκυ. Το κυνήγι φσντασμάτων. Αν και ο ίδιος δηλώνει άγνοια για την ύπαρξή του. Ο Γκούφυ του προτείνει να τον εγγράψει αλλά εκείνος δεν ενδιαφέρεται. Το παιχνίδι το βγάζει η Ούλτρανετ. Το όνομα της οποίας κάτι λέει στον Μίκυ. Στα κεντρικά της γραφεία ο ιδιοκτήτης της δίνει συνέντευξη τύπου προφέροντας έναν πλουσιοπάροχο μπουφέ. Ενθουσιασμένοι οι δημοσιογράφοι ορμάνε ευελπιστώντας να είναι το ίδιο καλό και το προιόν που θα τους παρουσιάσει.

Στην παρουσίαση μαθαίνουν ότι η πόλη σαν πεδίο δράσης για την εξέλιξη του τελευταίου παιχνιδιού είναι πολύ μικρή. οπότε αποφασίζει να το μεταφέρει στο διάστημα που υπάρχει πολύ άπλετος χώρος. Για να το κάνει αυτό όμως πρέπει να διαλύσει την σκοτεινή ύλη που βρίσκεται παντού γύρω μας αλλά και στο σύμπαν. Για αυτό τον λόγο έχει δημιουργήσει και ένα ειδικό όπλο. Όπως παρατηρούν όμως οι δημοσιογράφοι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Το επιβεβαιώνει και καθηγητής Ένιγκμα που εμφανίζεται ξαφνικά στην παρουσίαση. Μέσα στην αναμπουμπούλα όμως το όπλο εξαφανίζεται.

Το έχει πάρει το Μαύρο Φάντασμα και σκέφτεται να του κάνει κάποιες μετατροπές για να το κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο. Για να μη το χρησιμοποιήσει ζητάει αμνηστία και φυλάκιση του Μίκυ. Ο Επιθεωρητής Ο' Χάρα και οι άντρες του με την βοήθεια του Μίκυ ξεψαχνίζουν ολόκληρη την πόλη αλλά εις μάτην. Τελικά καταφέρνουν να βρουν το καταφύγιό του χάρη στο παιχνίδι. Για να τον παγιδεύσουν ο Μίκυ προσφέρεται να ικανοποιήσει το αίτημά του. Να παραδοθεί. Αλλά όχι αμαχητί. Αποφασίζει να κάνει εγγραφή στο περιώνυμο παιχνίδι.

Ώστε να  στείλει στην φυλακή ο άβατάρ του αντί να πάει ο ίδιος. Χάρη στην βοήθεια των προγραμματιστών της Ούλτρανετ και του ιδιοκτήτη της. Οπότε το Μαύρο Φάντασμα σοκάρεται όταν μετά από λίγο του χτυπά την πόρτα η αστυνομία. Ακόμα πιο πολύ εκπλήσσεται όταν βλέπει μπροστά του τον Μίκυ. Παράλληλα ο Καθηγητής Ένιγκμα απειλεί να χρησιμοποιήσει ένα πολύ πιο δυνατό όπλο από το τροποποιημένο του Μαύρου Φαντάσματος. Το Μαύρο Φάντασμα καταφέρνει να το ξεφύγει. Μερικά καρέ αργότερα μαθαίνουμε ότι το φοβερό μηχάνημα του Καθηγητά είναι ένας παρασκευαστής ροφημάτων.

Ο ιδιοκτήτης της Ούλτρανετ πληρώνει τα κρίματά του με κοινωφελή εργασία. Παράλληλα ο Γκούφυ μαθαίνει στον Μίκυ το νέο παιχνίδι που έχει κατακλύσει την πόλη. Λέγεται κανονίζουμε ηλεκτρονικά που θα συναντηθούμε για να παίξουμε όλοι μαζί.

"Το δικτυακό φιάσκο."

Ο Σκρούτζ πρέπει να φύγει την ανακαλύψει ενός θησαυρού. Οπότε αφήνει στο πόδι του τον καθ' ύλην αρμόδιο.

"Σχολή μαγισσών."

Η Μάτζικα αναλαμβάνει χρέη δασκάλας προκειμένου να προαχθεί.

"Τυπικός Φέθρυ."

Ο Ντόναλντ δείχνει στον ξάδελφό του πόσο σημαντικό είναι να έχεις καλούς συγγενείς.

Time machine (mis)adventures: "Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Ο Σκρούτζ για να υπερβεί τον Τζον πάει με τον Ντόναλντ στην εποχή που ο Λεονάρντο ήταν παιδάκι και ενδιαφερόταν για τον Κέρμιτ και τους φίλους του. 

Μονοσέλιδη ιστορία.

Η ζωή του σούπερ ήρωα: "Δυσπεψία.

Αιτήσεις συνδρομής για Μίκυ Μάους Ντόναλντ και ΚΟΜΙΞ.

Εν κατακλείδι.

Εμπνευσμένη από παιχνίδι για κινητά η πρώτη ιστορία που έκανε πάταγο πριν μεριά χρόνια. το σημαντικό είναι ότι μετά από πολύ καιρό έχουμε κεντρική ιστορία με τον Μίκυ και τον καλύτερο αντίπαλό του. Το Μαύρο Φάντασμα. Αν και ουσιαστικά δύο είναι οι κακοί της ιστορίας. Πάρα πολύ καλή περιπέτεια.

Ακολουθεί μία ιστορία από την "σειρά" με γενικό τίτλο "Ο Ντοναλντ τα καταφέρνει μία χαρά μέχρι να έρθουν οι δύο τρομάρες." Συμπαθητική ιστορία. Εύστοχες οι ενέργειες των τριών ανιψιών. Η διάσημη μάγισσα από τον Βεζούβιο αναλαμβάνει δύσκολο έργο αλλά εν τέλει το ολοκληρώνει άψογα... Όμορφη ιστορία Συνεχίζουμε με μία ιστορία με πρωταγωνιστή τον Φέθρυ.. Αρκετά καλή με όμορφα στιγμιότυπα. Το τεύχος κλείνει με μία ενδιαφέρουσα ιστορία από το παρελθόν.

Η μονοσέλιδη με τον υπέρτατο Γκουφυ διαβάζεται ευχάριστα!!!

Σειρά προτίμησης ιστοριών.

1. "Σκοτεινά σχέδια."
2. Time machine (mis)adventures: "Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
3. "Τυπικός Φέθρυ."
4. "Σχολή μαγισσών."
5. "Το δικτυακό φιάσκο."

8.1/10!!! Με ένα πολύ καλό τεύχος κλείνει ο Νοέμβριος!!!

[Rombax]

13 ώρες πριν, Calisota είπε:

Νομίζω πως, συνολικά (αν και γενικά σπανίζουν)σε αρκετές περιπτώσεις έχουν γίνει συγκεκριμένες αναφορές σε ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί παλιότερα και επί καθημερινής και επί Τερζοπουλου.

 

Αυτή που θυμάμαι χαρακτηριστικά και μου ήρθε τώρα φλασια ήταν μια αναφορά στο Μίκυ #2259 (Οκτώβριος 2009) όπου δημοσιεύθηκε η εξαιρετική ιστορία Ο Άρχοντας του Χρόνου του Casty στο Διπλό Μυστήριο του Μαύρου Φαντάσματος που είχε δημοσιευθεί στο ΚΟΜΙΞ #91. Εγω καθότι πρώτη δημοτικού αναρωτιομουν σε τι απόκρυφα κιτάπια βρισκόταν η άλλη αυτή ιστορία 

Και έτυχε χθες, να βρω το συγκεκριμένο τεύχος του ΚΟΜΙΞ. 

 

 

Θα ήταν πολύ ωραίο να ήταν τακτικότερες τέτοιες αναφορές.. 

 

Και τα δύο αυτά τεύχη όμως βγήκανε από τον Τερζόπουλο, και το πρόβλημα είναι με τη Καθημερινή

[m_pan]

"Το δικτυακό φιάσκο"
Υπάρχει φόρος τιμής σε παλιά ιστορία Disney. Το προσέξατε;

[Manitou]

6 ώρες πριν, m_pan είπε:

"Το δικτυακό φιάσκο"
Υπάρχει φόρος τιμής σε παλιά ιστορία Disney. Το προσέξατε;

Σταρ Τρακ???

[doom]

Μπαλαμπού

[m_pan]

40 λεπτά πριν, Manitou είπε:

Σταρ Τρακ???

Σε ιστορία Disney αναφέρομαι. Το Σταρ Τρακ είναι τόσο ξεκάθαρο που αναφέρεται όσο και το φεησντακ 

 

28 λεπτά πριν, doom είπε:

Μπαλαμπού

Αυτή την ιστορία σκεφτόμουν όταν έκανα την ερώτηση. 

 

Εντωμεταξύ ξαναδιάβασα την ιστορία μήπως καταλάβω γιατί υπάρχουν τα γυαλιά στο καπέλο του Σκρουτζ (εδώ χρειάζομαι βοήθεια) και θυμήθηκα ακόμα δύο αναφορές σε ιστορίες Disney που παρατήρησα και μία αναφορά σε ολόκληρη σειρά ιστοριών. Επομένως το quiz συνεχίζεται.....

 

Επίσης είμαι σίγουρος ότι κάπου έχω ξαναδεί την καρέ/φωτογραφία του Σκρουτζ από το πικ νικ αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ που

[m_pan]

με μια μικρή καθυστέρηση (λόγω δουλειάς) οι αναφορές που βρήκα σε άλλες ιστορίες Disney στο "Το δικτυακό φιάσκο".
Έχω την εντύπωση ότι υπάρχουν και άλλες αλλά δεν μπορώ να τις εντοπίσω

 

το καρέ για την ιστορία που ανέφερε ο @ doom

Spoiler

ο Φέθρυ λέει ότι η πρώτη λέξη που του πέρασε από μυαλό ήταν Μπαλαμπού, κάτι που συνέβει και στην ιστορία "Το τελευταίο Μπαλαμπού"

 

 

το καρέ για την δεύτερη αναφορά σε ιστορία

Spoiler

(δεν φαίνεται πολύ καθαρά) ο Σκρούτζ δέχεται να συγχρηματοδοτήσει την παραγωγή παστών γαρίδων ......... το εργοστάσιο που έχει στην ιστορία Το μυστήριο των παστών γαρίδων

 

      

ενδιαφέρον έχει το όχημα το Σκρούτζ

Spoiler

το άφησαν πίσω οι Εβρονιανοί

 

τέλος όταν είδα το παραπάνω καρέ κατευθείαν θυμήθηκα την ιστορία

Spoiler

Το νησί των καρπουζοκέφαλων (ή Χοντροκέφαλων)

 

  

 

[Calisota]

On 28/11/2021 στο 10:10 ΜΜ, m_pan είπε:

Εντωμεταξύ ξαναδιάβασα την ιστορία μήπως καταλάβω γιατί υπάρχουν τα γυαλιά στο καπέλο του Σκρουτζ (εδώ χρειάζομαι βοήθεια) και θυμήθηκα ακόμα δύο αναφορές σε ιστορίες Disney που παρατήρησα και μία αναφορά σε ολόκληρη σειρά ιστοριών. Επομένως το quiz συνεχίζεται.....

Τα γυαλιά αυτά εμφανίζονται στο καπέλο του Σκρουτζ σε διάφορες νεότερες κυρίως ιταλικές ιστορίες εξερεύνησης/αναζήτησης θησαυρού.

Πχ στην Αναζήτηση του Ορειχαλκου (ΜΜ #2401)

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2862-1

 

 

Ή στην ιστορία Ο Γαλάζιος Πάγος (ΜΜ #2111)

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2515-5 

 

 

Θα έλεγα ότι πρωτεργάτης ιστοριών τέτοιου στυλ είναι ο Cimino.

[m_pan]

19 ώρες πριν, Calisota είπε:

Τα γυαλιά αυτά εμφανίζονται στο καπέλο του Σκρουτζ σε διάφορες νεότερες κυρίως ιταλικές ιστορίες εξερεύνησης/αναζήτησης θησαυρού.

Πχ στην Αναζήτηση του Ορειχαλκου (ΜΜ #2401)

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2862-1

 

Ή στην ιστορία Ο Γαλάζιος Πάγος (ΜΜ #2111)

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2515-5 

 

Θα έλεγα ότι πρωτεργάτης ιστοριών τέτοιου στυλ είναι ο Cimino.

 

Πρώτη φορά τα παρατήρησα (αν και είχα την αίσθηση ότι κάπου τα είχα ξαναδεί) 

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες  

ήταν καλό κίνητρο να ξαναδιαβάσω τις ιστορίες

[Manitou]

Μενέλαε άψογες οι αναφορές σου σε παλαιότερες ιστορίες. Ακόμα και το Σταρ Τρακ που είπα νομίζω οτι είναι. Σταρ Τρακ αν θυμάμαι καλά είναι το όνομα της παρωδίας με τον Μίκυ και τον Γκούφυ σε αντίθεση με το original Σταρ Τρεκ.

[Calisota]

Μου άρεσε η ιστορία Τυπικός Φεθρυ από το τεύχος. Είναι κλασικό κονσεπτ να καταφθάνει ο Φεθρυ στον κήπο του Ντόναλντ, όπου ο τελευταίος κοιμάται στην αιώρα του και να του χαλάει τη νιρβάνα, προτείνοντας του κάποια παρανοϊκή ιδέα με καταστροφικά αποτελέσματα, ωστόσο αυτή τη φορά έρχεται ο Ντόναλντ να του προτείνει την υλοποίηση μιας τέτοιας ιδέας του, και γενικά όλη η ιστορία προχωρα κάπως ανάποδα. Και όλα αυτά επειδή είναι τα γενέθλια του και ο Ντόναλντ έβαλε στο τριπακι όλους τους συγγενείς να του κάνουν ως δώρο την "επιτυχή" υλοποίηση μιας φαεινης του ιδέας.

 

Πράγματι, η ιστορία δημοσιεύθηκε στην Ιταλία την παραμονή των 54ων "γενεθλίων" του Φεθρυ, την 1η Αυγούστου 2018 στο Topolino #3271. Η παρθενική εμφάνιση του Φεθρυ είχε γίνει στις 2 Αυγούστου 1964 στο Topolino #453 στην ιστορία The Health Nut (Ελ:Αν έχεις τύχη διαβαινε/Ζήσε τη ζωή)   

[m_pan]

33 λεπτά πριν, Manitou είπε:

Μενέλαε άψογες οι αναφορές σου σε παλαιότερες ιστορίες. Ακόμα και το Σταρ Τρακ που είπα νομίζω οτι είναι. Σταρ Τρακ αν θυμάμαι καλά είναι το όνομα της παρωδίας με τον Μίκυ και τον Γκούφυ σε αντίθεση με το original Σταρ Τρεκ.

Έχεις δίκιο. Σταρ Τρακ είναι η παρωδία του Σταρ Τρεκ που είχε δημοσιευτεί σε συνέχειες στο Μίκυ Μάους της Καθημερινής.

Δεν πήγε καθόλου το μυαλό μου εκεί καθώς δεν είναι παλιά κλασική ιστορία. Τις νεότερες ιστορίες τις ξεχνάω πιο εύκολα 

 

[Indian]

Στην εναρκτήρια ιστορία του τεύχους #389, του αγαπημένου μας περιοδικού, δύο συνήθεις ύποπτοι θα προσπαθήσουν ν’ ανατρέψουν τα “Σκοτεινά σχέδια” μίας εγκληματικής ιδιοφυίας. Μία ηλιόλουστη ημέρα, κοντά στο πάρκο της Λιμνούπολης, ο Μίκυ συναντάει τον φίλο του, τον Γκούφυ, ο οποίος φαίνεται να είναι υπερβολικά αφοσιωμένος στο κινητό του τηλέφωνο. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ένα νέο ηλεκτρονικό παιχνίδι επαυξημένης πραγματικότητας, στο οποίο “εμφανίζει” στην οθόνη μικρά φαντάσματα και οι παίκτες καλούνται να τα πιάσουν. Κάτι σαν το Pokemon Go, δηλαδή! Μάλιστα, στο συγκεκριμένο παιχνίδι έχει εθιστεί ένα μεγάλο μέρος χρηστών. Την ίδια στιγμή, στα γραφεία της εταιρείας που έχει δημιουργήσει το παιχνίδι αυτό, ο Πρόεδρος έχει καλέσει τον Τύπο, προκειμένου να κάνει μία νέα αποκάλυψη. Στις καινοτομίες της εταιρείας, έχει δημιουργηθεί ένα πλανητάριο, που παρουσιάζει μία ψηφιακή αναπαράσταση του ηλιακού μας συστήματος. Σε αυτό το ψηφιακό σύμπαν, θέλει ν΄ αναβαθμίσει το παιχνίδι και να βάλει κι εκεί τα “φαντάσματα” που θα κληθούν να αιχμαλωτίσουν οι επίδοξοι Ghostbusters! Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι η σκοτεινή ύλη, η οποία βρίσκεται σχεδόν παντού. Έτσι, έχει δημιουργήσει ένα ηλεκτρονικό όπλο, το οποίο έχει την ιδιότητα να δημιουργεί μαύρες τρύπες, που σκοπό έχουν να “καταπιούν” την σκοτεινή ύλη. Δυστυχώς, όμως, το Μαύρο Φάντασμα είναι πανταχού παρόν, όταν υπάρχει κέρδος κι έτσι εισβάλλει στο πλανητάριο, κλέβει την εν λόγω συσκευή κι απειλεί με καταστροφή ολόκληρου του Μίκυ Σίτυ, αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά του. Αυτά είναι να του δοθεί αμνηστία για όλα τα ποινικά του αδικήματα και το σημαντικότερο… να κλειστεί ο Μίκυ σε ένα κελί δικής του επινόησης, από το οποίο δεν θα μπορέσει να δραπετεύσει ποτέ! Εννοείται, λοιπόν, πως η πρόκληση αυτή δεν μπορεί να περάσει "αναίμακτα" κι έτσι ο διάσημος ποντικός με την παρέα του, αλλά και την Αστυνομία ξεκινούν έναν αγώνα δρόμου, προκειμένου ν’ εντοπίσουν τον συμφεροντολόγο τρομοκράτη και να τον φέρουν ενώπιων της δικαιοσύνης. Θα τα καταφέρουν? Κι αν ναι, με ποιον τρόπο? Μιλάμε για ένα κλασικό σενάριο, που ενώ περιέχει μία όμορφη ιδέα, που θα μπορούσε να με κρατήσει, καταφέρνει όχι μόνο να μην μ’ ενθουσιάσει, αλλά να με απογοητεύσει… Όταν μιλώ για την ιδέα, αναφέρομαι στην αιώνια κόντρα ανάμεσα στον Μίκυ και το Μαύρο Φάντασμα, μία αναμέτρηση που συνήθως περιέχει δράση, ένταση, περιπέτεια, αλλά και… λογική. Εδώ, δυστυχώς, όλες οι εισαγωγικές σκηνές (αυτές με το παιχνίδι, την σκοτεινή ύλη και τις μαύρες τρύπες) ήταν, πέραν του δέοντος, σαχλές, με αποτέλεσμα, πολλές φορές να ξινίζω την μούρη μου κατά την ανάγνωση. Μία από τις προτεραιότητες της πλοκής ήταν να πιάσει τον σφυγμό της νεολαίας, αλλά δυστυχώς νομίζω ότι πλατειάζει και κάπου το χάνει με την επιστημονική φαντασία. Κάποια στιγμή επικεντρώνεται στην μάχη των δύο πρωταγωνιστών και κάπου εκεί αποκτά ενδιαφέρον, αλλά έρχεται η σαχλεπίσαχλη λύση στο φινάλε, που μας επιστρέφει στον ίδιο παρονομαστή. Ακόμα και το ηθικό δίδαγμα, που επιχειρείται να δοθεί, δίνεται (και) σε μία επεξηγηματική λεζάντα στο τελευταίο καρέ και δεν υπονοείται απλά, ακόμα ένα γεγονός του κακού σεναρίου. Γενικά μιλάμε για μία ιστορία, που είχε όλα τα φόντα να τα πάει καλύτερα, αλλά χάθηκε πίσω από την σκοτεινή ύλη… Το σχέδιο, από την άλλη, μου άρεσε αρκετά. 

 

Αφήνουμε την επιστήμη της Αστροφυσικής και μπαίνουμε στα λημέρια της Πληροφορικής και της Οικονομολογίας. Στην ιστορία “Το δικτυακό φιάσκο”, ο θείος Σκρουτζ έχει αναθέσει την επίβλεψη ολόκληρου του εταιρικού του δικτύου στον ανιψιό του, τον Ντόναλντ. Φαντάζομαι ότι θα καταλάβατε τον λόγο. Μα, φυσικά γιατί ο Ντόναλντ εργάζεται αμισθί! Κάποια στιγμή ο εργοδότης του θα πρέπει να λείψει εκτός Λιμνούπολης για λίγο καιρό, προκειμένου να επιδοθεί σε ένα ακόμα κυνήγι θησαυρού κι έτσι του ανακοινώνει ότι του αναθέτει και την ψηφιακή του αλληλογραφία, τις τηλεδιασκέψεις και τις επενδύσεις στο χρηματιστήριο. Ο φόρτος εργασίας, λοιπόν, είναι μεγάλος για τον δύσμοιρο φίλο μας, ο οποίος αναγκάζεται να μένει ξάγρυπνος τα βράδια, μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή και μάλιστα χωρίς το παραμικρό όφελος. Το μοναδικό του κέρδος είναι ότι επαίρεται στα social media ότι κατέχει θέση διευθυντή στις Επιχειρήσεις Μακ Ντακ! Ένα πρωινό εισβάλλει στο θησαυροφυλάκιο ο σίφουνας που ακούει στο όνομα Φέθρυ κι αρχίζει ν’ αναστατώνει τον ξάφελφό του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο Ντόναλντ να μπερδέψει τις υποχρεώσεις του και να προκαλέσει το απόλυτο χάος. Για την ακρίβεια, στέλνει απόρρητες επιχειρηματικές πληροφορίες στον Ρόμπαξ, στέλνει ένα υβριστικό e-mail στον Δήμαρχο, στέλνει ένα άσχετο μήνυμα στο χρηματιστήριο κι ανακοινώνει τις μετοχές που σκοπεύει να αγοράσει ο Σκρουτζ, στην παρέα του που παίζει μπιρίμπα! Όταν ο θείος του επιστρέφει, είναι λογικό να γίνει έξαλλος με την ανευθυνότητα του ανιψιού του. Θα μπορέσει, όμως, ν’ αναστρέψει κάπως τις καταστάσεις και να τις κάνει να λειτουργήσουν υπέρ του? Σε αυτό θα βάλουν τα χέρι τους τρία μικρά παπάκια… Σίγουρα η παρούσα ιστορία δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, αλλά την βρήκα (πολύ) καλύτερη από την εναρκτήρια. Το σενάριο βασίζεται σε κλασικές μανιέρες, όπως είναι ο εγωκεντρικός κι εκμεταλλευτής Σκρουτζ, ο ανεύθυνος και γκαφατζής Ντόναλντ κι ο κατεργάρης Φέθρυ, με τον τελευταίο να έχει λίγα λεπτά συμμετοχής, αλλά να κλέβει την παράσταση. Η πλοκή είναι σφιχτοδεμένη και δημιουργεί όμορφα γκαγκ, στα οποία επικρατεί το κωμικό στοιχείο. Άνετα θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε σαν μία φαρσοκωμωδία. Το φινάλε δεν είναι 100% ευτυχές για τον Σκρουτζ, γεγονός που βγάζει έναν ρεαλισμό προς τα έξω, ενώ θα μπορούσαμε να το πούμε κι ανατρεπτικό. Και φυσικά γι΄ ακόμα μία φορά θα πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στα τρία ανιψάκια του Ντόναλντ, για την οξυδέρκεια και την επιχειρηματική τους δεινότητα. Γενικά την βρήκα μία χαριτωμένη δουλειά, που με διασκέδασε, χωρίς να με συναρπάσει. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο, προς καλό. 

 

Στην πρώτη ιστορία ταξιδέψαμε μέχρι το Μίκυ Σίτυ, στην δεύτερη ήμασταν στην Λιμνούπολη, ε, στην τρίτη θα αφήσουμε την επαρχία της Καλισότα και θα μεταφερθούμε στην γειτονική μας Ιταλία, στους πρόποδες του Βεζούβιου, όπου η Μάτζικα ετοιμάζει ένα από τα πολλά μαγικά της φίλτρα. Την ώρα εκείνη ένας ιπτάμενος αγγελιαφόρος θα κάνει την εμφάνισή του και θα της επιδώσει ένα γράμμα από το ανώτατο συμβούλιο. Το γράμμα αναφέρει ότι η φίλη μας καλείται στην “Σχολή μαγισσών” για να εκπαιδεύσει την νέα τάξη! Εντελώς απρόθυμα, αλλά με τον φόβο, μήπως η άρνησή της θα της στερήσει μία ενδεχόμενη προαγωγή, δέχεται την θέση, μαζεύει τα μπογαλάκια της και πηγαίνει στην Σχολή για ν’ αναλάβει υπηρεσία. Αυτό που συνειδητοποιεί με μία πρώτη ματιά, είναι ότι η Σχολή έχει αλλάξει εντελώς από τότε που εκείνη φοιτούσε εκεί. Οι νέες τεχνολογίες έχουν μπει για τα καλά στην διδασκαλία, ενώ οι μαθητές είναι σωστά ζιζάνια, που έχουν περισσότερη ενέργεια για σκανδαλιές, παρά όρεξη για μάθημα. Ένα τυπικό σχολείο στο Αιγάλεω, δηλαδή! Η φίλη μας, λοιπόν, φαίνεται ότι έχει δύσκολο έργο μπροστά της, καθώς θα πρέπει να τιθασεύσει την τάξη της και να της μεταλαμπαδεύσει τις απαραίτητες γνώσεις μαγείας. Θα τα καταφέρει? Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μία χαριτωμένη ιστορία, της οποίας η πρωτοτυπία έγκειται στο γεγονός ότι η πρωταγωνίστρια δεν επιδεικνύει τον κλασικό κακό χαρακτήρα της. Απεναντίας, αποδεικνύει την αγάπη της για την “επιστήμη” της, τις μαθήτριές της, καθώς κι εκπαιδευτικό ζήλο. Η πλοκή δεν έχει να παρουσιάσει κάτι το τρομερό, αλλά αναλώνεται σε διαδοχικές σκηνές της εκπαίδευσης. Το όλο σκηνικό, θυμίζει έντονα το  Hogwarts, από τον Harry Potter! Βγάζει έντονα το αίσθημα της μαγείας, το οποίο φαντάζομαι ότι είναι και το ζητούμενο. Το φινάλε ήταν διφορούμενο κι αυτό γιατί ο αναγνώστης θα το θεωρούσε ευτυχές, ενώ η Μάτζικα σίγουρα όχι. Γενικά μου άρεσε η συγκεκριμένη ιστορία, για όσο κράτησε. Ο εικαστικός τομέας με ικανοποίησε αρκετά, τόσο σχεδιαστικά, όσο και χρωματικά. Το μοναδικό μου παράπονο είναι ότι θα ήθελα λίγη περισσότερη φροντίδα στην απόδοση των χαρακτήρων. 

 

Ιστορία, αφιερωμένη στον πιο ατζαμή ήρωα της Λιμνούπολης, είναι η επόμενη που εμφανίζεται στο τεύχος, καθώς ο “Τυπικός Φέθρυ”, θα κάνει τους πάντες να τρελαθούν με τις φαεινές του ιδέες! Ο φίλος μας βρίσκεται στον κήπο του σπιτιού και κάνει ηλιοθεραπεία στις… πατούσες του, όταν η παράδοση σπάει και τον επισκέπτεται ο Ντόναλντ, αυτή την φορά. Αυτό που θέλει ο ξάδελφός του είναι να υλοποιήσουν από κοινού ένα από τα πάμπολλα ευφάνταστα σχέδιά του! Ο Φέθρυ δέχεται με ευχαρίστηση και η ιδέα που επιλέγει είναι η… ατομική ορχήστρα, μία ορχήστρα δηλαδή, που αποτελείται από πολλά μουσικά όργανα, αλλά μόνο έναν μουσικό! Αμέσως, λοιπόν, ξεκινάνε τον σχεδιασμό κι όταν αυτός ολοκληρώνεται, το επόμενο στάδιο είναι η δημιουργία ενός πρωτότυπου μοντέλου. Αυτό το μοντέλο το αναλαμβάνει ο Κύρος, που κι εκείνος φαίνεται πρόθυμος να βοηθήσει. Ο επόμενος σταθμός του project δεν είναι άλλος από την χρηματοδότηση. Και ποιος είναι εκείνος που διαθέτει την οικονομική ευρωστία για κάτι τέτοιο? Μα, ο θείος Σκρουτζ, φυσικά, ο οποίος βρίσκεται στο αγρόκτημα της Γιαγιάς Ντακ. Αφού, λοιπόν, τον επισκέπτονται και του εκθέτουν την εφεύρεση, αντί να τους πετάξει με τις κλωτσιές, αντιθέτως, δέχεται να υπογράψει συμβόλαιο με τον εμπνευστή της ιδέας για την παραγωγή δεκατεσσάρων κομματιών! Μα τι έχει συμβεί επιτέλους? Γιατί όλοι είναι συνεννοημένοι να πάνε με τα νερά του Φέθρυ και να πραγματοποιήσουν κάθε του τρελή επιθυμία? Μιλάμε για ένα πρωτότυπο σενάριο, που αν μη τι άλλο, προκαλεί την έκπληξη στον αναγνώστη που ξέρει το ποιόν του πρωταγωνιστή και τι συνήθως ακολουθεί, αφού εκθέσει στον ξάδελφό του κάποια από τις ηλίθιες περίεργες ιδέες του. Κάθε γκαγκ της πλοκής μάς κάνει να σκεφτόμαστε ότι κάποιον λάκκο έχει η φάβα κι ομολογώ ότι η σκηνοθεσία φροντίζει να υπάρχει μία ομαλή και χαρακτηριστική κλιμάκωση. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν και μερικοί διάλογοι, που επιχειρούν ν΄ αναδείξουν τον τρελό χαρακτήρα του φίλου μας και το κάνουν κάπως άτσαλα, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι σαχλό. Ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζει ο εντυπωσιακός αριθμός των ηρώων που κάνουν την εμφάνισή τους στο cast και δεν είναι άλλοι από την αφρόκρεμα του Δήμου Λιμνούπολης. Και φυσικά το ότι είναι όλοι στο κόλπο, δείχνει την σύμπνοια και τις οικογενειακές αξίες που υπάρχουν στην παρέα. Το φινάλε αποδεικνύεται αναμενόμενο, αλλά ταιριαστό. Γενικά την βρήκα μία μέτρια προσπάθεια, που όμως δεν μετάνιωσα που την διάβασα. Το σχέδιο το βρήκα μέτριο, προς καλό. 

 

Λίγο πριν πέσει η αυλαία, θα βρούμε και μία μονοσέλιδη ιστορία, με πρωταγωνιστή τον Σούπερ Γκούφυ, ο οποίος παθαίνει “Δυσπεψία”, από τα πολλά σούπερ φιστίκια. Πρόκειται για μία γελοιογραφική απόπειρα, παρμένη από την σειρά “Η ζωή του σούπερ ήρωα”, η οποία μου άφησε το αναμενόμενο χαμόγελο στα χείλη. Το σχέδιο, αν και δεν προλαβαίνει να δείξει πολλά, μιας και η ιστορία διαθέτει μόλις πέντε καρέ, δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. 

 

Και θα ολοκληρώσουμε το ταξίδι μας στο τεύχος με ένα επεισόδιο από την σειρά “Time Machine (Mis)Adventures”. Αυτή την φορά οι φίλοι μας θα γνωριστούν από κοντά με τον “Λεονάρντο Ντα Βίντσι”. Ο επίγονος του Κύρου, έχει όρεξη και περιέργεια γι΄ ακόμα μία βουτιά στην ιστορία του προγόνου του και ξεκινάει να παρακολουθεί ακόμα μία περιπέτειά του. Στην Λιμνούπολη του σήμερα, τα μέλη της Λέσχης των εκατομμυριούχων απολαμβάνουν έναν από τους πολλούς διαπληκτισμούς ανάμεσα στον Σκρουτζ και τον Ρόμπαξ. Αυτή την φορά, οι δύο μεγιστάνες, μαλώνουν για… την τέχνη. Ο Ρόμπαξ κορδώνεται για την απόκτηση ενός σπάνιου πίνακα, η οποία τον κατατάσσει στους φιλότεχνους εκατομμυριούχους. Όπως είναι φυσικό, ο Σκρουτζ αντιδρά με τον συνήθη άτσαλο τρόπο του, αλλά όταν ακούει τους συναδέλφους του να παίρνουν το μέρος του αντιπάλου του, τότε απογοητεύεται και ψάχνει να βρει εκδίκηση. Την ιδέα την ρίχνει στο τραπέζι ο Ντόναλντ, ο οποίος λέει ότι θα ανέβαινε στα μάτια τους, αν είχε στην κατοχή του ένα έργο του μεγάλου πολυπράγμονα εφευρέτη, όταν εκείνος ήταν στην παιδική του ηλικία. Η χρονομηχανή του Κύρου επιστρατεύεται, λοιπόν, κι ο θείος με τον ανιψιό μεταφέρονται στην Ιταλία του 13ου αιώνα μ.Χ., στο μέρος όπου έζησε ο Λεονάρντο. Το ταξίδι θ΄ αποδειχθεί άκρως επιτυχημένο για τους φίλους μας, αλλά όταν επιστρέφουν στο παρόν, θα διαπιστώσουν ότι ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι δεν έγινε ποτέ διάσημος εφευρέτης, αλλά ένας απλός εκτροφέας βατράχων, που μάλιστα ευθύνεται για μία μεγάλη εισβολή τους στην Φλωρεντία! Έτσι, θ’ αναγκαστούν να επιστρέψουν πίσω στο παρελθόν για να διορθώσουν την κατάσταση. Και σε αυτό το επεισόδιο ένιωσα ότι πήγαμε καλά, όσον αφορά την διαχείριση της ιδέας, αλλά σίγουρα (πλέον) δεν μας κάνει εντύπωση η πλοκή, από την στιγμή που ο σκελετός είναι ίδιος κάθε φορά. Η συγκεκριμένη ιστορία άνετα θα μπορούσε να σταθεί αυτόνομα κι όχι μέσα στην σειρά αυτή, ενώ δεν παραλείπεται και η παράθεση πληροφοριών που έχουν ιστορικό ενδιαφέρον, όπως η αναφορά στον Αντρέα ντελ Βερρόκκιο, που (και πάλι) με έκαναν να επιστρατεύσω την Βικιπαίδεια. Το φινάλε ίσως και να ήταν κάπως ανατρεπτικό, από την στιγμή που ο θείος Σκρουτζ δεν πετυχαίνει (επακριβώς) τον στόχο του. Γενικά είδα με θετικό μάτι κι αυτό το επεισόδιο, αλλά σίγουρα δεν μιλάμε για μία αριστουργηματική σειρά. Το σχέδιο είναι λεπτομερές, αλλά καθαρό κι, αν και ελαφρός καρικατουρίστικο, βγάζει μία φρεσκάδα και νεανισμό. Το χρώμα είναι κομπιουτερίστικο, αλλά πιστεύω ότι ταιριάζει άψογα με την υφή που έχει το σχέδιο.