ΜΙΚΥ ΜΑΟΥS

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση- κριτική του υπ' αριθμόν #38 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (Η επιστροφή του Βασιλιά!!!).

 

Εδώ Λιμνούπολη! (by Silvia Ziche)

 

Ιστορίες.

 

"Η Μελωδία της επιτυχίας."

 

Η Μίννι με τον Μίκυ φτάνουν σε ένα πάρτυ.

Το πάρτυ το διοργανώνει η φίλη της η Ζωή που έχει φέρει τον καλύτερο D.J. Που ,δυστυχώς για τον Μίκυ, είναι ο Μόρτιμερ. Φυσικά δε χάνει ευκαιρία για να κάνει κομπλιμέντο στην Μίννι. Ο Μίκυ δε συμπαθεί ούτε εκείνον ούτε την μουσική του. Για να τον πικάρει λέει σε όλους ότι απλώς διαλέγει κομμάτια που τα έχουν γράψει άλλοι. Ο Μόρτιμερ αντιδρά λέγοντας ότι σημασία έχει η σειρά με την οποία θα τα παίξεις τα κομμάτια.

 

Ο Μίκυ του λέει ότι δεν είναι δύσκολο να γράψει κάποιος ένα τραγούδι. Οπότε μπαίνουν στα ενδότερα προς ενόχληση του παπαγάλου που διαμαρτύρεται. Ο Μίκυ κάθεται στο πιάνο και συνθέτει την "Φευγάτη αγελάδα." Ο Μόρτιμερ καταλαβαίνει ότι έχει λαβράκι μπροστά του. Συμφωνεί και ο παπαγάλος. Πρέπει λοιπόν να το ψαρέψει. Οπότε ηχογραφεί την μελωδία στο κινητό του κρυφά από τον Μίκυ. Μετά το... ρεσιτάλ του Μίκυ ο Μόρτιμερ αποχωρεί χλευάζοντάς τον.

Λίγες μέρες αργότερα η Μίννι τηλεφωνεί στον Μίκυ για να πάνε σε ένα άλλο πάρτυ μαζί με την Κλάραμπελ και τον Οράτιο. Ο δύστυχος ο Μίκυ μόλις ετοιμαζόταν να πέσει για ύπνο. Φτάνουν στο πάρτυ και ο Μόρτιμερ είναι πάλι στα ντεκ. Ο κόσμος του ζητάει να ξαναβάλει την "Φευγάτη αγελάδα." Τα ωτά του Μίκυ δε καλοδέχονται το άσμα. Το ενθουσιώδες κοινό χορεύει τραινάκι στους φευγάτους ρυθμούς και ο Μίκυ σηκώνει κόκκινο σήμα. Δηλώνει σε όλους ότι είναι ο δημιουργός του τραγουδιού. Αμ δε. Η αποκάλυψή του πέφτει στο κενό.

Ο Μόρτιμερ ανακοινώνει ότι ο Μίκυ τα λέει όλα αυτά από την ζήλεια του. Ο Οράτιος τον ρωτάει αν όντως το έγραψε και εκείνος το παραδέχεται. Όλοι χορεύουν στους ρυθμούς της Αγελάδας (φευγάτα πάντα) και ο Μόρτιμερ δε χάνει την ευκαιρία να ρίξει τον Μίκυ στην πισίνα. Οι φίλοι μας αποχωρουν από το πάρτυ και ο Μίκυ είναι φανερά εκνευρισμένος. Τα λόγια του Οράτιου δε τον καθησυχάζουν (ότι θα είναι εφήμερο σουξέ) και το βράδυ βλέπει εφιάλτες με "φευγάτες" αγελάδες. Ξυπνάει την άλλη μέρα και όπου και να πάει ακούει την αγελάδα που είναι φευγάτη. Τουλάχιστον αρέσει και στα παιδιά.

Αλλά για κακή τύχη του Μίκυ κόλλησε και ο Οράτιος. Το τράγουδι πιάνει κορυφή, παίζεται παντού και η Μίννι συνεχίζει να είναι δύσπιστη. Οπότε ο Μίκυ για να ξεσκάσει πάει για ψάρεμα με τον Γκούφυ που είναι και ο μόνος που τον πιστεύει. Η Μίννι θεωρεί ότι του φέρθηκε σκληρά και τον καλέι στο κινητό. Δεν απαντάει και η Μίννι νομίζει ότι το κάνει από ευθιξία. Εν τω μεταξύ Ο Μόρτιμερ περνάει για να την προσκαλέσει να εμφανιστεί μαζί του στην τηλεόραση. Η Μίννι φεύγει μαζί του. Ο Μίκυ με τον Γκούφυ καιθονται για φαγητό στου Σαμ και βλέπουν τον Μόρτιμερ με την Μίννι στην τηλεόραση. 

Οπού δηλώνει ότι με την Μίννι είναι απλώς φίλοι πράγμα που φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Όλοι χορεύον "φευγάτα" στο στούντιο και ο Μίκυ με τον Γκούφυ τους προλαβαίνουν κατά την έξοδό τους από αυτό. Ένας δημοσιογράφος σπρώχνει τον Μίκυ πάνω στο Μόρτιμερ που κάνει ,δήθεν, τον χτυπημένο. Ο Μίκυ απειλεί ότι θα τον ξεσκεπάσει και τον Μόρτιμερ τον ζώνουν τα φίδια. Οπότε τον έχει υπο στενή παρακολούθηση.

Ο Μίκυ σκέφτεται πως θα μπορέσει να αποκαλύψει την απάτη του Μόρτιμερ. Τηλεφωνεί στον Επιθεωρητή Ο' Χάρα που υπόσχεται να τον βοηθήσει. Διότι όλο το αστυνομικό τμήμα τον έχει ζαλίσει με την "Φευγάτη αγελάδα." Εν τω μεταξυ κάποιος προσπαθεί να δει τον Επιθεωρητή αλλά ένας αστυνομικός τον αποτρέπει. Ο Ο' Χάρα κανονίζει να μαζέψει και άλλους αγελαδόπληκτους και να συναντηθούν με το Μίκυ σε μία καφετέρια. Εκεί είναι και ο Μπερτ που ειδικεύεται στην πληροφορική.

Λέει στον Μίκυ ότι πιθανώς να έχει κρατήσει ένα αντίγραφο του κομματιού στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του ο Μόρτιμερ. Εκείνος τους ακούει όμως και προλαβαίνει να το μπλοκάρει. Οπότε πρέπει να επισκεφτούν τον κεντρικό server. Ο Εισαγγελέας μόλις μαθαίνει το λόγο που θέλει ο Ο' Χάρα να κάνει έρευνες εκεί τους στέλνει με χαρά το ένταλμα. Ο Μόρτιμερ δυστυχώς καταφέρνει να φτάσει πρώτος και πέρνει πληροφορίες από έναν καθαριστή για το πως μπορεί να καταστρέψει τον server. Πάνω που είναι έτοιμος να βρει το αντίγραφο ο Μπερτ γίνεται μία έκρηξη και όλοι πετάγονται έξω.

Ο Μίκυ και ο Ο' Χάρα αναζητούν τον Μόρτιμερ στο σπίτι του που κάνει σαν να έχει βγει μόλις από το μπάνιο. Ο Μόρτιμερ δέχεται τηλεφώνημα από μεγάλη μουσική τηλεοπτική εκπομπή και ενημερώνεται για την πώληση ενός εκατομμυρίου δίσκων. Ετοιμάζεται να εμφανιστεί και εκεί είναι και ο Γκούφυ με τον Μίκυ. Ο Μίκυ προτείνει μία συμφωνία στον Μόρτιμερ αφού τον αποτρέπει ο Γκούφυ να του πετάξει ντομάτες. Ενώ Ο Μίκυ παραδέχεται ότι δεν έγραψε την "Φευγάτη Αγελάδα" εκείνος λέει στις κάμερες ότι η Μίννι είναι ο μεγάλος του έρωτας. Ο Μίκυ φεύγει εκνευρισμένος και τον πλησιάζει ο Φράνκυ Κρούνερ. Θέλει να του δείξει κάτι. Ο Μίκυ δέχεται. Στον Μόρτιμερ απονέμεται ο χρυσός δίσκος και όλοι ετοιμάζονται να χορέψουν στους ρυθμούς της "Φευγάτης αγελάδας."

Περιέργως η μελωδία είναι σε πιο αργούς ρυθμούς και με άλλους στίχους. Ο Φράνκυ είχε γράψει τα "Δύο μάτια γαλανά" πριν αρκετά χρόνια. Ο Μίκυ το άκουγε συνεχώς μικρός στο σπίτι της θείας και του είχε εντυπωθεί η μελωδία. Ο Μόρτιμερ φανερά στρεσαρισμένος κατηγορεί τον Μίκυ για κλοπή. Είχε λησμονήσει όμως την δημόσια παραδοχή του για το αντίθετο. Τελικά οι ντομάτες που είχε φέρει ο Μίκυ δε πήγαν χαμένες. Η Ιστορία κλείνει με τον Μίκυ και την Μίννι να καταθέτουν έναν μικρό φόρο τιμής στον Διονύση Σαββόπουλο.

 

 

"Το καλό κακό αστέρι."

Ο αδελφός της Μάτζικα πιστεύει ότι αυτός φταίει για όλες τις κακοτυχίες της αδελφής του και αποχωρεί από τον Βεζούβιο μπας και η Μάτζικα καταφέρει να πάρει επιτέλους την τυχερή δεκάρα.

 

"Το αληθινό πρόσωπο του Ντόναλντ."

Μία φωτογραφία του τον βάζει σε απίστευτους μπελάδες και τον ρίχνει στα μάτια της Νταίζυ ενώ προσπαθεί να την ευχαριστήσει.

Οι 12 και 1/2 άθλοι του Γκουφακλή.

"Ο Δεινόταυρος."

Ο Γκουφακλής και ο Μικόλαος προσπαθούν να πιάσουν τον φοβερό Δεινόταυρο για να τον πάνε στον Μέλανα Πέτρο.

 

Οι 12 και 1/2 άθλοι του Γκουφακλή.

 

"Οι φοράδες του Γκουφυμήδη."

 

Θα καταφέρει ο ήρωας μας με τον πιστό του σύντροφο να πιάσει τις θρυλικές φοράδες;

Το κυνήγι των τροπαίων.

 

"Ο αδηφάγος μεσοεπιθετικός."

Σειρά του Πασχάλη να δείξει τις ικανότητές του στο Ράγκμπυ. Το στομάχι του ,όμως, έχει άλλη άποψη.

 

Αξιοπερίεργα, κρυπτόλεξο και μία αίτηση συνδρομής στο Μίκυ Μάους.

 

Εν κατακλείδι.

 

Σε μουσικούς ρυθμούς η πρώτη ιστορία. Η από δεκαετιών διαμάχη του Μίκη με τον Μόρτιμερ δεν έχει τέλος. Ευχάριστη ιστορία χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Είχε αναμενόμενη εξέλιξη. Η Ιστορία με τον Πόε αρκετά ευχάριστη και με όμορφα μηνύματα. Δε τον έχω ξαναπετύχει σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ιστορία με τον Ντόναλντ λίγο αδιάφορη και ομολογώ πως δε κατάλαβα το τέλος. Οι δύο νέοι άθλοι του Γκουφακλή στο ίδιο μοτίβο με τους υπόλοιπους. Τέλος ο Πασχάλης κάνει ενδιαφέρον παιχνίδι σε μία καλή ιστορία για το κλείσιμο του τεύχους.

7/10!!! 

Επεξεργασία Μαρτίου 6, 2015 από Μενίγ Πουαγώ

[rorschach]

τεύχος 38

 

 

Η μελωδία της επιτυχίας

Δε συγκρίνεται με άλλες ιστορίες του Κάστυ αλλά παραμένει μια διασκεδαστική ιστορία. 6,5/10

 

Το καλό κακό αστέρι

Mου άρεσε πολύ ειδικά το τέλος. 7,5/10

 

Το αληθινό πρόσωπο του Ντόναλντ

Περίεργη ιστορία, δεν ξέρω αν ο σεναριογράφος ήθελε όντως να πει αυτά που κατάλαβα εγώ, εμένα πάντως μου άρεσε. ?/10

 

Το μεγάλο κυνήγι των τροπαίων, μέρος 4ο

Κλασική χαζομάρα με τον Πασχάλη να τρώει και να κοιμάται. 3/10

 

 

το ατέρμονο βασανιστήριο με το όνομα "Γκουφακλής" το προσπέρασα.

[hardivic]

 

τεύχος # 38

 

 

Η μελωδία της επιτυχίας

 

Δεν είναι καμιά κορυφαία ιστορία και ευτυχώς που δείχνουν να γνωρίζουν ότι όλες οι ιστορίες του Κάστι δεν είναι υλικό για το ΚΟΜΙΞ. Ευχάριστη ιστοριούλα με αρκετά καλά σημεία και με το πάντα καλό σχέδιο του Μάσιμο Ντε Βίτα.  7/10

 

Το καλό κακό αστέρι

 

Επίσης πολύ συμπαθητική ιστορία.Αρκετά διαφορετική από τις περισσότερες που διαβάζουμε, με τον Πόε σε έναν αλλιώτικο ρόλο. 7/10

 

Το αληθινό πρόσωπο του Ντόναλντ

 

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς εδώ; το σχέδιο του Φατσινι; Το αδιάφορο σενάριο; Να ομολογήσω ότι ούτε εγώ κατάλαβα τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής με το τέλος που έδωσε... 3/10

 

Οι 12 και 1/2 Άθλοι Του Γκουφακλή

 

όλο και πιο χάλια...άλλα αντι άλλων το σενάριο...το σχέδιο συμπαθητικό 5/10

 

Το μεγάλο κυνήγι των τροπαίων, μέρος 4ο

 

Νομίζω έχει αρχίσει να με κουράζει και αυτή η σειρά. Είχε την πλάκα της, αλλά η ανατροπή μου φάνηκε υπερβολική και χαζή.... 6/10

Επεξεργασία Μαρτίου 8, 2015 από hardivic

[rorschach]

 

το σχέδιο του Φαράτσι; 

 

Φατσίνι

[GreekComicFan]

Τεύχος 39.

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

Στο επόμενο τεύχος επιστρέφει ο Άρχοντας των Μάγων.

 

Επίσης, όσοι χάσατε το προηγούμενο τεύχος, μπορείτε ακόμα να το προμηθευτείτε, καθώς δεν το μάζεψαν σε κανένα από τα περίπτερα που είδα.

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #39 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

 

Εξώφυλλο (από τον GreekComicFan).

 

Εδώ Λιμνούπολη (by Silvia Ziche).

 

Ιστορίες.

 

"Οι πειρατές της Μαλαισίας."

 

Ο Μίκυ λαχανιασμένος τρέχει να προλάβει το πλοίο πριν σαλπάρει.

Όχι για λιμάνια ξένα που λέει και το γνωστό άσμα. Ευτυχώς το προλαβαίνει στο παρά πέντε. Σκοπός του είναι να κάνει ένα ρεπορτάζ για το "Μίκυ Σίτυ Τζεογράφικ." Οπότε σάλπαρε ως δημοσιογράφος. Δύο ναύτες πετάγονται και κάτι αναφέρουν για πειρατές. Ο Καπετάνιος νευριασμένος τους στέλνει να σερβίρουν τον καλύτερο επιβάτη του πλοίου. Τον Λόρδο Τζέρεμυ.

Δυστυχώς ο Καπετάνιοςλέει στον Μίκυ ότι τα λόγια των δύο ναυτών έχουν βάση. Αρκετά χρόνια τώρα οι πειρατές λυμαίνονται αυτά τα νερά και φοβάται μήπως το πλοίο του είναι το επόμενο στην λίστα. Ο Μίκυ απολαμβάνει ένα αναψυκτικό στην ξαπλώστρα του και παίρνει ως ρέστα πλαστό χαρτονόμισμα. Ο ναύτης που τον εξυπηρέτησε αναφέρει ότι του το έδωσε ο Λόρδος Τζέρεμυ. Ξαφνικά εμφανίζονται πειρατές και τους συγκεντρώνουν όλους στο κατάστρωμα. Μετά από λίγο πετάγεται ένας πειρατής κυνηγημένος από έναν παπαγάλο που τον έχει ταράξει στις τσιμπιές στο κεφάλι.

 

Το πτηνό του Μίκυ του είναι οικείο. Λέγεται Αθηναγόρας και ανήκει στον Λόρδο Τζέρεμυ που κάνει την εμφάνισή του. Για τον Μίκυ Θείος Ιερεμίας. Ο Μίκυ αρπάζει ένα όπλο πάνω σε μία στιγμή αφηρημάδας των πειρατών και τους σημαδεύει. Για έναν ανεξήγητο λόγο ο Θείος Ιερεμίας του βάζει τρικλοποδιά και καταλήγουν αιχμάλωτοι στο αμπάρι του καραβιού των πειρατών. Ο Θείος Ιερεμίας ως πλούσιος και Μίκυ ως παράπλευρη απώλεια. Ο Θείος εξηγεί στον ανηψιό του ότι ήθελε να τον πιάσουν οι πειρατες ώστε να τον πάνε στο νησί Κομπρασέμ που κρύβεται ένας μεγάλος θησαυρός. Για αυτό παρίστανε τον πλούσιο Λόρδο.

Λίγο πριν φτάσουν στο Κομπρασέμ ο Καπετάνιος Κομπράν ανοίγει μία καμουφλαρισμένη είσοδο με ένα τηλεχειριστήριο. Μετά από λίγο αποπλέουν στο λιμάνι που βρίσκεται το χωριό των πειρατών. Ο Κομπράν αναφέρει στον Αρχηγό του τον Ζάντοκαν ότι έχουν δύο αιχμαλώτους που θα του αποφέρουν πολύ χρήμα. Εμφανίζεται ο Ιερεμίας με τον Μίκυ και τον Αθηναγόρα και ο πρώτος κάνει νύξη στον Ζάντοκαν για τον κρυμμένο θησαυρό. Εκείνος του λέει ότι είναι απλώς ένα παραμύθι που του έλεγε ο προπάππους του. Ο Ιερεμίας του δείχνει ένα χάρτη που έχει στην κατοχή του και δείχνει την θέση του θησαυρού. Ένας πειρατής του τον αρπάζει από τα χέρια.

 

Αλλά ο Ιερεμίας έχοντας προβλέψει αυτό το ενδεχόμενο έχει κρατήσει για τον εαυτό του ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Οπότε ο Ζάντοκαν και οι φίλοι μας με τον Αθηναγόρα ξεκινάνε για την εύρεση του του θυσαυρού. Πρώτη στάση το "Έλος του ύπνου. Με απλά λόγια ένα έλος τίγκα στο κουνούπια που σε στέλνει στην αγκαλιά του Μορφέα άμα σε τσιμπήσουν. Το μπαγιατικό λάδι που λούζονται οι φίλοι αποθαρρύνει τα κουνούπια. Όχι όμως και τον ρινόκερο που του πέρνει στο κυνήγι. Ο Μίκυ βουτάει να πλυθεί στην "Λίμνη της στερνής Ελπίδας." Που λέγεται έτσι εξαιτίας των κροκοδείλων που ζουν εκεί. Αφου ξεπλένονται σε έναν καταρράκτη οι φίλοι μας συνεχίζουν τον δρόμο τους.

 

Φτάνουν σε μία γκρεμισμένη γέφυρα που την διασχίζουν χάρη σε ένα δέντρο που ρίχνει ο Ζάντοκαν. Αμέσως μετά ο Μίκυ βλέπει ίχνη τίγρης. Κοινώς πρέπει να περάσουν το "Μονοπάτι των αγριμιών". Όσο είναι δίπλα στο ποτάμι είναι ασφαλείς. Μετά όμως πρέπει να διασχίσουν το δάσος. Ο Ζάντοκαν προτείνει να διανυκτερεύσουν σε ένα ξέφωτο. Το βράδυ ο Αθηναγόρας βαράει συναγερμό και εμφανίζεται ο Ζάρακ ο γέρος και φαφούτης τίγρης της περιοχής. Αφού γευμάτισε χυλό από κουκιά πήρε τον ομματιών του και έφυγε.

 

Ξημερώνει και φίλοι μας μετά από πεζοπορία φτάνουν στον βράχο του θησαυρού. Η τελευταία ένδειξη του χάρτη είναι δυσνόητη στον Ιερεμία. Όχι όμως και στον Μίκυ. Ακολουθώντας τις οδηγίες ξεθάβουν ένα σεντούκι. Ο θησαυρός  βρίσκεται στο πηγάδι του πειρατικού χωριού. Επιστρέφουν στο χωριό και τον ανασύρουν από το πηγάδι Ο Κομπράν αναφέρει ότι είναι ζάμπλουτοι ποιά και δε χρείαζεται καν να μοιραστούν το θυσαυρό. Ο Ζάντοκαν αποφασίζει όμως να ξεκινήσει μία καινούρια και τίμια ζωή. Ο Κομπραν επαναστατεί και ο Μίκυ τον βγάζει εκτός μάχης.

 

Ο Ζάντοκαν με την οικονομική ενίσχυση του Ιερεμία χτίζει ένα πολυτελές θέρετρο. Την "Ακτή των πειρατών". Η ιστορία κλείνει με τον Μίκυ να υπενθυμίζει στον Θείο του τα πλαστά χαρτονομίσματα και εκείνος να παραπονιέται στην άσπλαχνη μοίρα για τον ανηψιό του.

 

 

"Το σύστημα της νίκης."

 

Υπάρχει ποδοσφαιρικό σύστημα που να εξασφαλίζει την νίκη ακόμα και σε ομάδα ωμέγα κατηγορίας; Αυτό πιστεύει ο Λούντβιχ και προσπαθεί να το αποδείξει με τη βοήθει ατου Ντόναλντ.

 

"Σωσίας υπεράνω υποψίας."

 

Οι Μουργόλυκοι επιστρατεύουν έναν σωσία του Παντάξιου ώστε να καταφέρουν να αδειάσουν το θυσαυροφυλάκιο.

 

Οι 12 και 1/2 άθλοι του Γκουφακλή.

 

"Η ζώνη της Γκουφολύτης."

 

Ο Γκουφακλής με τον Μικόλαο επισκέπτονται τις θρυλικές Αμαζόνες ώστε να καρπωθούν την ζώνη της αρχηγού τους Γκουφολύτης.

 

"Ο Τριγηρυόνης ο τριμάνατζερ."

 

Ο επόμενος άθλος που καλούνται να φέρον εις πέρας οι ήρωές μας έχει να κάνει με τον θρυλικό Τριγηρυόνη.

 

Το μεγάλο κυνήγι των τροπαίων.

 

Ανίκητος τερματοφύλακας.

 

Ο Θείος Σκρουτζ επιστρατεύει την τύχη του Γκαστόνε μπας και κερδίσει στον ποδοσφαιρικό αγώνα που οργάνωσε ο ο Φιλ Ο' Λυμπικ.

 

Μονοσέλιδη ιστορία.

100% Σκρουτζ: "Πολυτελή κουζίνα."

 

Αξιοπερίεργα, ανέκδοτα, κρυπτόλεξο και μία αίτηση συνδρομής στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους.

Εν κατακλείδι.

Πάρα πολυ καλή και ευχάριστη η κεντρική ιστορία με τον Μίκυ. Εξωτικά μέρη, πειρατές και κυνήγι θυσαυρού. Όμορφη ροή χωρίς κενά. Οι επιστημονικές γνώσει του Λούντβιχ σε συνδυασμό με την πείρα του Ντόναλντ μας χαρίζουν μία πρωτότυπη σεναριακά ,δεύτερη, ιστορία. Οι άθλοι του Γκουφακλή κινούνται στου ρυθμους των υπόλοιπων οχτώ. Διαβάζονται όμως αρκετά ευχάριστα. Η τύχη του Γκαστόνε βοηθάει τον Σκρουτζ να φτάσει στην πηγή αλλά όχι να πιεί νερό. Αρκετά καλή ιστορία. Τέλος, μετά από πολύ καιρό εμφανίζεται μονοσέλιδη ιστορία.

8/10!!!

Επεξεργασία Μαρτίου 13, 2015 από Μενίγ Πουαγώ

[rorschach]

τεύχος 39

 

 

Οι πειρατές της Μαλαισίας

Ωραία περιπέτεια. Δεν είναι βέβαια πρωτότυπη και η εξέλιξή της είναι αρκετά αναμενόμενη. 7,5/10

 

Το σύστημα της νίκης

Πολύ διασκεδαστική ιστορία με έξυπνο σενάριο και ωραίο τέλος. 8/10

 

Σωσίας υπεράνω υποψίας

Καλή και αυτή η ιστορία, διαβάζεται πολύ ευχάριστα. 7/10

 

9ος άθλος: Η ζώνη της Γκουφολύτης

Σε σχέση με τους άλλους άθλους που είχα διαβάσει, αυτός ήταν ο λιγότερος δυσάρεστος. 3/10

 

10ος άθλος: Ο Τριγηρυόνης ο Τριμάνατζερ

αντιαισθητική από τον τίτλο και τα ονόματα, στο σενάριο και τα σχέδια. 0/10

 

Το μεγάλο κυνήγι των τροπαίων: ανίκητος τερματοφύλακας

νομίζω μια από τις καλύτερες ιστορίες της συγκεκριμένης σειράς...όμορφη και η βραζιλιάνα πάπια. 7/10

 

μονοσέλιδη: Πολυτελής Κουζίνα

άλλο κουζίνα κι άλλο λιμουζίνα

[Manitou]

τεύχος 39

 

 

Οι πειρατές της Μαλαισίας

Ωραία περιπέτεια. Δεν είναι βέβαια πρωτότυπη και η εξέλιξή της είναι αρκετά αναμενόμενη. 7,5/10

 

Το σύστημα της νίκης

Πολύ διασκεδαστική ιστορία με έξυπνο σενάριο και ωραίο τέλος. 8/10

 

Σωσίας υπεράνω υποψίας

Καλή και αυτή η ιστορία, διαβάζεται πολύ ευχάριστα. 7/10

 

9ος άθλος: Η ζώνη της Γκουφολύτης

Σε σχέση με τους άλλους άθλους που είχα διαβάσει, αυτός ήταν ο λιγότερος δυσάρεστος. 3/10

 

10ος άθλος: Ο Τριγηρυόνης ο Τριμάνατζερ

αντιαισθητική από τον τίτλο και τα ονόματα, στο σενάριο και τα σχέδια. 0/10

 

Το μεγάλο κυνήγι των τροπαίων: ανίκητος τερματοφύλακας

νομίζω μια από τις καλύτερες ιστορίες της συγκεκριμένης σειράς...όμορφη και η βραζιλιάνα πάπια. 7/10

 

μονοσέλιδη: Πολυτελής Κουζίνα

άλλο κουζίνα κι άλλο λιμουζίνα

 

Δεν χρειάζεται να γράψω και εγώ κριτική αυτή την εβδομάδα γιατί με καλύπτει απόλυτα η κριτική του Rorschach. Ωραίο τεύχος. Ιδιοι ακριβώς βαθμοί και από εμένα, εκτός από τον 9ο άθλο που ήταν απαράδεκτος. Οι άθλοι αυτή τη φορά ήταν άθλιοι!!! Σε άλλα νέα, η βραζιλιάνα πάπια όλα τα λεφτά. Και ναι νομίζω ότι η ιστορία "Ανίκητος Τερματοφύλακας" είναι η ιστορία με τον πιο συμπαθή Γκαστόνε όλων των εποχών. Και αφού αγόρι μου Γκαστόνε μπορείς και βγάζεις τέτοιες πάπιες Τι ασχολείσαι με την Νταίζυ???Τσ τσ τσ   

[Indian]

Ωραίο τεύχος το 39ο του Μίκυ Μάουs...!

 

Οι "Πειρατές της Μαλαισίας" μου άρεσαν αρκετά...!Όμορφη περιπέτεια,με τον Μίκυ να είναι σε δεύτερο ρόλο,πίσω από τον θείο του τον Ιερεμία...!Στο τέλος,βέβαια,βοηθάει στην ανακάλυψη τυο θησαυρού κι αποκαθιστά την φήμη του...!Έμεινα ευχαριστημένος από το σενάριο και την πλοκή,που ήταν έξω από τα όρια του Μίκυ Σίτυ...!Είχε δράση,ανατροπές κι εξωτικά μέρη...!Εξίσου καλό ήταν και το σχέδιο...!

 

Το "Σύστημα της νίκης" δεν είχε μεγάλη δόση περιπέτειας,αλλά είχε έξυπνο σενάριο με πολλά στοιχεία χιούμορ...!Πλάκα-πλάκα δεν ήταν κακό το σύστημα που ανακάλυψε ο Λούντβιχ...!Θα έπρεπε να το εφαρμόζουν,που και που,μερικές ομάδες της Α Εθνικής...! Κι όπως κάθε φορά,ο Ντόναλντ τα κάνει μαντάρα με απολαυστικό τρόπο...!Το σχέδιο είχε πολλές γωνίες με αποτέλεσμα να βγαίνουν οι χαρακτήρες ελαφρώς παραμορφωμένοι,αλλά δεν κούραζε στο μάτι...!

 

Ο "Σωσίας υπεράνω υποψίας" ήταν άλλη μία χαριτωμένη ιστορία στο τεύχος...!Την βρήκα αρκετά πρωτότυπη και καλοδουλεμένη...!Είχε πολλές χιουμοριστικές στιγμές κι έξυπνο τέλος...!Φυσικά θα πρέπει να τονίσουμε και το γεγονός ότι είναι από τις λίγες φορές σε ιστορία,που ο Σκρουτζ φέρεται ανθρώπινα σε υπάλληλό του...!Το σχέδιο μου άρεσε αρκετά...!

 

Για τους "12 (και 1/2) άθλους του Γκουφακλή" τι να πω...?Το σχέδιο είναι ,όπως πάντα,πολύ ωραίο αλλά δυστυχώς είναι το μοναδικό ωραίο στοιχείο στην σειρά αυτή...!Γι'άλλη μία φορά το σενάριο ήταν επιεικώς απαράδεκτο για να μην πω ελεεινό...!Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να σχολιάσω περαιτέρω...!Ευτυχώς που τελειώνει (μάλλον) στο επόμενο τεύχος...!

 

Και για το τέλος το επεισόδιο από το "Μεγάλο κυνήγι των τροπαίων"...!Όμορφο κι αυτό το επεισόδιο της σειράς...!Ο δημιουργός χειρίστηκε πολύ έξυπνα το γεγονός ότι έπρεπε να χάσει (για να υπάρξουν κι άλλα επεισόδια) ένα εξωφρενικά τυχερό παπί,όπως ο Γκαστόνε...!Το σχέδιο κι εδώ ήταν πολύ ωραίο...!Μου άρεσαν πολύ τα τοπία και τα χρώματα...!Μακάρι να γινόταν κάτι ανάμεσα στον Γκαστόνε και την Σούζυ και να άφηνε επιτέλους ήσυχη την Νταίζυ...!

 

Στο επόμενο τεύχος θα απολαύσουμε "΄Αρχοντα των μάγων"...!

 

[GreekComicFan]

Εξώφυλλο του τεύχους 40.

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

 

Και την επόμενη βδομάδα, στα πρότυπα του Είμαστε όλοι Charlie, το Μίκυ Μάους αντιτείνει το Είμαστε Όλοι Μπαμ-Μπαμ!

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #40 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

 

Εξώφυλλο (από τον GreekComicFan).

 

 

Το τεύχος ξεκινάει με αφιέρωμα στους ήρωες της σειράς "Ο Άρχοντας των Μάγων" καθώς και στις προηγούμενες περιπέτειες του Μίκυ και των φίλων του.

 

Ιστορίες.

 

Ο Άρχοντας των Μάγων: 'Η σκοτεινή κληρονομιά."

 

"Οι στρατιές την νύχτας."

Μετά από μία μικρή εισαγωγή όπου οι βάρδοι τραγουδούν τα επικά καταρθώματα των ηρώων μας και όλοι το γιορτάζουν, δείχνει να περνάει ο καιρός και τα γεγονότα να μεταφέρονι στην... λήθη!
 

Σε ένα τοπικό εστιατόριο λοιπόν ο ιδιοκτήτης τα έχει βάλει με τον τοπικό βάρδο.

Μπας και πει κανένα χαρούμενο τραγουδάκι. Μην έχοντας άλλη επιλογή αρχίζει να άδει χαρούμενα. Στο εστιατόριο τρεις οικείες μας ,και άφραγκες, φυσιογνωμίες τρώνε υπό κάλυψη. Είναι ο μόνος τρόπος για να συλλέξουν πληροφορίες όπως ενημερώνει ο Μίκυ τον Ντόναλντ. Εκείνει την στιγμή μπαίνει στο εστιατόριο ένα καψομύτικο Τρολ. Που στο επόμενο καρέ σκιάζεται από μία ,ακίνδυνη, ταραντούλα φλεγμάτικους. Καλά θα κάνει ο Μίκυ να μη βιάζεται να κρίνει. Το Τρολ ανακοινώνει τον αρραβώνα του Ρωμύλου με την Τζουλιέτα και την συμφιλίωση των δύο οικογενειών. Οπότε ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου αποφασίζει να κεράσει όλο το μαγαζί. Οι φίλοι μας αποχωρούν με φόντο το ηλιοβασίλεμα.

 

Παράλληλα κάποιοι γνωστοί μας παράνομοι κουβαλώντας τις σιδερένιες μπάλες τους προσπαθούν να το σκάσουν. Εμφανίζεται ένας άγνωστος και τους καλεί να κρυφτούνε στον "Ζοφερό Δρυμό" μπας και γλυτώσουν από τον Πασχάλη και την συνοδεία του. Ολίγον τι δύσκολο με τόσο έξτρα βάρος. Οπότε με δάκρυα κροκοδείλια  ο νέος τους φίλος σπάει τα δεσμά τους. Τους πάει μέσα στο δάσος εκεί που έχει κατασκηνώσει και η υπόλοιπη παρέα του. Ο Μαύρος Πιτ δε σηκώνει  ηττοπάθειες αλλά η Τρούντυ είναι εκείνη που εμψυχώνει τους νέους φίλους τους. Οι Μουργόλυκοι συμφωνούν ότι τα λόγια της ανέβασαν το ηθικό της ομάδας. Όμως αισθάνονται ότι κάποιος τους παρακολουθεί. Κάποια μάτια κρύβονται σε σπηλιά μικρή ενω μία πεταλούδα σκίζει τον αέρα της πανσέληνης νύχτας.

 

Με κατεύθυνση τον πύργο του Υπέρτατου Μάγου Νέστορα οπού καταφτάνουν και οι φίλοι μας. Μια φλόγα από τον πύργο βάζει υποψίες στον Ντόναλντ ότι ο Φαίδωνας θα έχει μετατρέψει την τροπική ζούγκλα σε αποκα'ί'δια. Φτάνοντας στον πύργο μαθαίνει από τον Νέστορα ότι έχει μάθει να ελέγχει πολύ καλά την φλόγα του. Η φλόγα προερχόταν από τον "Φοίνικα των Απαρχών" ένα πανάρχαιο λουλούδι που ανθίζει στις χαρές και μαραίνεται στις λύπες. Μόλις φτάνει και η πεταλούδα και ενημερώνει τον Νέστορα.

 

Το άλλο πρωί ταξιδιώτες προς το Νίτγκαρντ περνούν μέσα από τα επικίνδυνα μονοπάτια και πέφτουν σε ενέδρα της "Συμμορίας της νύχτας." Η οποία με την σειρά της πέφτει σε ενέδρα των τριων Μάγων. Εκ των οποιών ο ένας πασχιζεί να βγει από το βαρέλι που κρύφτηκε. Ο Ντόναλντ τα καταφέρνει χάρη στον Φαίδων αφού ο Μίκυ και ο Γκουφυ έχουν τρέψει την συμμορία σε φυγή. Οι φίλοι μας δε δυσκολεύονται να βρουν τους κακούς αφού του φωνάζουν οι ίδιοι. Παγιδεύονται όλοι λοιπόν ,ήρωες και μη, στο ιστό της Αράχνης. Η οποία κρατά έναν μαύρο μανδύα ενώ εμφανίζεται μία μαύρη σκιά που τους μιλάει. Στρατολογεί τον Πητ και την συμμορία του και δίνει τους φίλους μας στην Αραχνούλα για κολατσιό. Με την βοήθεια του Φαίδωνα σπάνε τον ιστό και καταλήγουν στο εργαστήριο του Μαύρου Φαντάσματος.

 

Εξερευνούν τον χώρο όμως η Αραχνίτσα μας δε τους έχει ξεχάσει. Ήρθε η ώρα του Ντόναλντ να την βγάλει από την μέση μία και καλή χάρη στη ιδέα του Μίκυ. Οι φίλοι φτάνουν στην Νίτγκαρντ από αέρος όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έχει στρατολογηθεί ήδη. Επίθεση λοιπόν με το Μαύρο Φάντασμα να καταφέρνει να βγάλει τον Μίκυ εκτός μάχης. Ξαφνικά τα μαύρα κουκούλια της Αράχνης διαλύονται και οι ρόλοι αντιστρέφονται. 'Ολο τπ χωριό το γιορτάζει κυνηγώντας τους κακους. Επιστροφή στον πύργο του Νέστορα όπου τους συστήνει να είναι πάντα σε επιφυλακή. Η ιστορία κλείνει με την επίσκεψη των φιλενάδων τον ηρώων μας και τον Φαίδωνα να καίει τα λουλούδια που προσέρει ο Ντόναλντ στην Νταίζυ.

 

 

Εδώ Μίκυ Σίτυ! (by Silvia Ziche)

 

Ο Άρχοντας των Μάγων: 'Η σκοτεινή κληρονομιά."

 

"Οι φρουροί της μνήμης."

 

Ήρθε η σειρά της ομάδας της Σεληνόπετρας να δείξει την αξία της αντιμετωπίζοντας μία φοβερή Μάγισσα. Όμως "έρως ανίκατε μάχαν."

 

Οι 12 και 1/2 άθλοι του Γκουφακλή.

 

"Τα χρυσά μήλα των Σκρουτζείδων."

 

Ο Γκουφακλής και ο Μικόλαος σε αναζήτηση χρυσών μήλων με οδηγό τον Άτλαντα.

 

Το μεγάλο κυνήγι των τροπαίων.

 

"Ο Μεγάλος Σένσει."

 

Ο Φέθρυ σε ρόλο Καράτε Κιντ αποπειράται να ικανοποιήσει την απληστία του Θείου του.

 

Μονοσέλιδη ιστορία.

 

Πιο πονηρός και από τους πονηρούς: "Ταξίδι για δουλειές."

 

Ανέκδοτα, κρυπτόλεξο και μία αίτηση συνδρομής στο Μίκυ Μάους.

 

Εν κατακλείδι.

 

Απολαυστικότατο τευχάκι. Πολύ καιρό είχα να απολαύσω τόσο πολύ Μίκυ Μάους. Άψογη η πρώτη ιστορία ακολουθούμενη από μία ιστορία μαγείας και έρωτα. Που ήταν εξίσου καλή χωρίς να φτάνει την πρώτη. Ο 1 και 1/2 άθλος του Γκουφακλή ο καλύτερος από όλους μέχρι τώρα κατ' εμέ. Τέλος ο Φέθρυ δίνει ρεσιτάλ με ένα απολαυστικό "Χάρη" στο πλευρό του!!!

9/10!!!

[rorschach]

τεύχος 40

 

 

Ένα τεύχος προς αποφυγή για μένα.

Οι Μάγοι δε μου άρεσαν ποτέ, έτσι και τώρα βαρέθηκα διαβάζοντας τα 2 πρώτα μέρη της ιστορίας, δεν είναι του γούστου μου. Επιεικώς θα βάλω ένα 4/10.

Τον Γκουφακλή δε τον διάβασα (υπομονή, τον φάγαμε το γάιδαρο)

Η ιστορία με τον Φέθρυ είχε καναδυό διασκεδαστικά σημεία αλλά γενικά ήταν μια απο τις τυπικες ιστοριες του Φεθρυ, τιποτα ξεχωριστο. Και εδω ενα 4/10.

Αξιοσημείωτες σε αυτη την ιστορια τις αναφορες στον Μιγιαζάκι, με την παρουσία του Totoro, του No-Face, και των sootballs.

[tryfev]

Θα συμφωνήσω κι εγώ σε γενικές γραμμές με τον φίλο Γιώργο.

 

Ποτέ δεν πήγαινα τους ΄Αρχοντες των Μάγων. 5,5/10 λοιπόν.

 

Οι 1 1/2 άθλοι του Γκουφακλή και ιδίως ο 11 1/2 κάπως καλύτεροι από τους προηγούμενους. 5,5/10 λόγω και του καλού σχεδίου.

 

Η ιστορία με τον Φέθρυ μετριότατη (όπως και όλη η σειρά με το κυνήγι των τροπαίων). 5/10.

 

Λόγω του ωραίου σκίτσου της Τζίκε και της πολύ καλής μονοσέλιδης με τον Σκρουτζ, βάζω στο τεύχος ένα γενικό βαθμό 6/10.

[hardivic]

 

θα συμφωνήσω και με τους 2 σας, το τεύχος είναι επιεικώς μέτριο...χαζομαρούλες οι άρχοντες των μάγων (από τα χειρότερα επεισόδια μιας έτσι κι αλλιώς μέτριας σειράς), επιτέλους τελειώνουν σύντομα και οι άλλες 2 σειρές...δυστυχώς και το επόμενο τεύχιος μυρίζει μετριότητα με μπαμ μπαμ, το 12ο άθλο και τη συνέχεια των τροπαίων..

[Indian]

"Μαγικό" τεύχος το 40ο του Μίκυ Μάουs...!

 

Πιστεύω ότι ήταν πολύ καλή η κίνηση των υπευθύνων να βάλουν λίγα λόγια για τον Άρχοντα των Μάγων στην αρχή...!Μία επανάληψη δεν έβλαψε κανένα...!

 

Και πάμε τώρα στις ιστορίες...!

 

"Οι στρατιές της νύχτας" είναι μία κλασική ιστορία της δημοφιλούς σειράς,με πρωταγωνιστές την αφρόκρεμα του κόσμου του Disney...!Το σενάριο,αν και λίγο μακριά από τα γούστα μου,είχε όμορφη υπόθεση και αρκετή δράση...! Στα αρνητικά κατατάσω το τέλος,το οποίο και βρήκα κάπως απότομο κι εύκολο στην λύση...!Το σχέδιο ήταν ωραίο...!Ο καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει πολλούς "κομπάρσους",οι οποίοι είχαν διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους,πράγμα που θέλει μεγάλη φαντασία και ταλέντο για να πραγματοποιηθεί...!

 

Το σενάριο της ιστορίας "Οι φρουροί της μνήμης" το βρήκα λίγο καλύτερο από την προηγούμενη,με την Μάτζικα στον πρωταγωνιστικό ρόλο κι αρκετές αναφορές στον κλασικό κόσμο των Ντακ (πχ κι εδώ θέλει να κλέψει την αντίστοιχη πρώτη δεκάρα του βασιλιά Σκρουτζ)...!Πλάκα είχε και η αναφορά στο βιβλίο "Βίος & Πολιτεία του βασιλιά Σκρουτζ"...! Κάτι μου θυμίζει αυτό...!   Το σχέδιο,όπως και στην προηγούμενη ιστορία,ήταν πολή καλό και τα χρώματα έντονα...!

 

Θα συμφωνήσω με τον Τρύφωνα για τον συγκεκριμένο άθλο από του "12 και 1/2 άθλους του Γκουφακλή"...!Είχε ένα (πολύ μικρό) ενδιαφέρον σε σχέση με τους υπόλοιπους...!Αστείο στοιχείο ο Χειροπαίδαρος στον ρόλο του γίγαντα Κοτζαμπαίδαρου...!Έξυπνη η μετάφραση του ονόματος...! Ε,αυτά,τίποτα το ιδιαίτερο πάλι...!Το σχέδιο ήταν κι εδώ καλό...!

 

Στο "Μεγάλο κυνήγι των τροπαίων" πρωταγωνιστής είναι ο Φέθρυ που γι'άλλη μία φορά δίνει ρεσιτάλ ατζαμοσύσης,με αρκετές δόσεις χιούμορ...!Κι εδώ το σενάριο δεν ήταν κάτι το τρομερό,αλλά είναι καλογραμμένο...! Ικανοποιημένος έμεινα και από το σχέδιο...!Και η αγωνία κορυφώνεται...!

 

 

[Manitou]

Μέτριο το 40ο τεύχος.

 

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με όλους. (τι διπλωμάτης  )

 

Οι Μάγοι μ αρέσουν σαν σειρά. Έχω την εντύπωση όμως οτι τους έχουν ξεχειλώσει λίγο. Ωραίο το εισαγωγικό ένθετο, αν και με ΧΑΛΑΕΙ η μη αναφορά στον προηγούμενο κύκλο ΜΜ τα Μεγάλα Σήριαλ κλπ.

 

Αυτή η ιστορία του Γκουφακλή ήταν η πιο καλή από τις άλλες που ήταν χάλια. Αρα αυτή ήταν απλά μέτρια. Με χαλάει που δεν υπάρχει καθόλου μα καθόλου δράση. Καμία ιστορία. Αναφέρουν τον άθλο, τον λύνει με ένα χαζό τρόπο και τέλος. Άρπα κόλα.

 

Το μεγάλο κυνήγι των τροπαίων μ αρέσει. Αυτή ήταν η χειρότερη ιστορία του αν κ ο Φέθρυ είχε φάση που τα έκανε πάλι όλα χάλια.

 

Το επόμενο τεύχος θα είναι μάλλον το τελευταίο με τρόπαια, γκουφακλήδες και μάγους. Άντε το προτελευταίο. Μετά ποιος ξέρει τι έχουν στα σκαριά. Μ αρέσει αυτό.

 

[petross21]

Πάνω κάτω συμφωνώ με τον Ιndian και τον ChrisL!

Γενικά μ άρεσε σαν τεύχος!

[Βασιλεύς των κόμικς]

Τεύχος 41 και είμαστε ολοι μπαμ μπαμ που θα διαβασουμε περιπετεια με ήρωα τον Μπαμ^{2 .}

^{Καλό θα ηταν για το Ελληνικο κοινό να αλλαξει ο τιτλος σε Μπουμ-Μπουμ  γιατι έχουμε σαν κράτος βαρέσει διάλυση.Στο επομενο ο Μ.Μ. στ ΚΟΧΥΛΙ ΤΗΣ ΚΟΝΚΟΡΑ.}           

 

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #41 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (Βασιλική προσφορά).

 

 

 

Εδώ Μίκυ Σίτυ! (by Silvia Ziche)

 

Iστορίες.

 

"Ένα πρόσωπο στο πλήθος."

 

Ο Μπαμ-Μπαμ βάφει κάτι κάγκελα υπό το βλέμμα του εργοδότη του.

Ο οποίος μένει απόλυτα ευχαριστημένος από τον ζήλο και τον ενθουσιασμό του. Εκεί που συνεχίζει ανέμελος το μπογιάτισμα βλέπει να πέφτει το μαντίλι μίας κυρίας. Τρέχει να την προλάβει να της το δώσει αλλά εκείνη μόλις τον βλέπει αρχίζει το τρέξιμο φανερότατα τρομαγμένη. Διηγείται το περιστατικό στο Ντόναλντ και στον Κύρο. Πρώτα του λένε ότι η φυσιογνωμία του δεν είναι και τοσο καθησυχαστική και μετά του δείχνουν το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας. Ο γνωστός "Νονός" που συνελήφθει του μοιάζει.

 

Τα αστεία των φίλων του κάνουν τον Μπαμ-Μπαμ να αποχωρήσει νευριασμένος. Δυστυχώς όπου περνάει στον δρόμο αντικρύζει τρομαγμένα πρόσωπα και μητέρες να απομακρύνουν τα παιδιά τους. Ακόμα και τα προιόντα πρως πώληση είναι εναντίον του. Το "Σκληρό Παπί" της κινηματογραφικής προβολής του μοιάζει. Υπό την απειλή των αστυνομικών όπλων στην τράπεζα για να κάνει την δουλειά του. Ακόμα και οι μητέρες απειλούν τα παιδιά ότι θα των "φωνάξουν" έται και δε κάτσουν ήσυχα. Μόνο καταφύγιο για τον Μπαμ-Μπαμ το μπαρ του Κροκέτα ώστε να πνίξει τον πόνο του στη βυσσινάδα.

Εκεί τον βρίσκουν και οι φίλοι του σε κακή κατάσταση. Οπότε για να του ανεβάσουν το ηθικό του προτείνουν μία βόλτα στην εξοχή. Όμως πέφτουν σε έλεγχο της Αστυνομίας. Ενώ το αμάξι του Ντόναλντ είναι καθ' όλα νομότυπο και ο Μπαμ-Μπαμ έχει πάνω όλα τα έγγραφα ταυτοπροσωπίας τον παίρνουν για εξακρίβωση στο τμήμα. Πέρνα λοιπόν δύο μέρες στο φρέσκο. Βγαίνοντας από το μπάνιο αναρρωτιέται γιατί όλη η πόλη τα έχει βάλει μαζί του. Και αν θα τους ήταν πιο αρεστός αν ήταν καλοντυμένος.  Ξαφνικά ακούει μία φωνή από τον καθρέφτη του. Είναι η μάσκα που σε παλιότερη ιστορία τον ανάγκαζε να λέει πάντα την αλήθεια. Δυστυχώς δε μπορεί να κάνει αυτόν καλύτερο οπότε της ζητάει να κάνει τους άλλους χειρότερους εμφανισιακά.

Ο Κύρος και ο Ντόναλντ περνάνε να δούνε πως είναι. Ανοίγει την πόρτα και βλέπει ότι όλοι είναι ίδιοι ,στο πρόσωπο, με αυτόν. Όλοι τον χαιρετάνε, τα παιδιά δε τον φοβούνται και τα κορίτσια δε τρέχουν πανικόβλητα μακρυά του. Βγάινει βόλτα με τους φίλους του στην έξοχη και στον έλεγχο ,παρά της παρατυπίες, τον αφήνουν να φύγει. Όμως σιγά-σιγά κάνουν την εμφάνισή τους και τα αρνητικά αυτής της κατάστασης. Ο πωλητής στο κατάστημα δεν τον αναγνωρίζει και δε κάνει εκπτωση στον Ντόναλντ. Πάρομοιες καταστάσεις αντιμετωπίζει και στο καθαριστήριο αλλά και στο κατάστημα που αγοράζει μπογιές. Κανείς δε τον θυμάται. Ούτε ο Σκρουτζ. Ακόμα και ο Κροκέτας. Το περιέργο είναι ότι οι υπόλοιποι Λιμνουπολίτες δείχνουν να το διασκεδάζουν.

Ψυχικό ράκος πλέον ο Μπαμ-Μπαμ καταρρέει στην μέση του δρόμου. Γυρνάει σπίτι του όπου η μάσκα του λέει ότι μπορεί να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της μόνο κάθε 5 χρόνια. Απογοητευμένος  βγαίνει στον δρόμο όπου εκνευρίζεται τρομερά όταν δεν αναγνωρίζουν και καταλήγει πάλι στην φυλακή. Μετά από λίγες μέρες τον βγάζουν με εγγύηση οι φίλοι του που έχουν ξαναγίνει οι εαυτοί τους. Περιχαρής ο Μπαμ-Μπαμ γυρνάει στο σπίτι του όπου η μάσκα γνωρίζοντας ότι θα το μετανιώσει είχε κάνει μάγια με ημερομηνία λήξης. Βγαίνει να το γιορτάσει με τους φίλους του μοιράζοντας καρεμέλες σε ένα παιδάκι στο δρόμο. Η ιστορία κλείνει με τους πιστωτές του Μπαμ-Μπαμ να τον κυνηγάνε και εκείνος να είναι απόλυτα ικανοποιημένος που τον αναγνωρίζουν.

 

 

"Εξετάσεις μαγικής επάρκειας."

Η Μάτζικα με την βοήθεια του Κύρου περνά διάφορες δοκιμασίες για να επιβεβαιώσει στο συμβούλιο των Μάγων ότ άξια κατέχει το Δίπλωμα Μαγείας.

"Σε αναζήτηση κρησφύγετου."

Οι Μουργόλυκοι περνάνε τα πάνδεινα προσπαθώντας να βρουν ένα ασφαλές κρησφύγετο.

 

Οι 12 και 1/2 άθλοι του Γκουφακλή.

 

"Το σκυλί με τα τρία κεφάλια."

Στο τελευταίο άθλο ο Γκουφακλής με τον Μικόλαο αναζητούν τον μυθικό τρικέφαλο κύνο.

Το μεγάλο κυνήγι των τροπαίων.

 

"Το μεγάλο φινάλε."

 

Τελευταία ευκαιρία της Νταίζυ για λογαρισμό του Σκρουτζ σε αγώνες θαλάσσιου σκι.

 

Ανέκδοτα, κρυπτόλεξο και μία αίτηση συνδρομής στο Μίκυ Μάους.

Εν κατακλείδι.

 

Θα ομολογήσω ότι η κεντρική ιστορία με είχε προ'ι'δεάσει αρνητικά από την αναγγελία της στο προηγούμενο τεύχος. Βρέθηκα προ εκπλήξεως γιατί την ευχαριστήθικα περισσότερο από ότι περίμενα. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι ο Μπαμ- Μπαμ ίσως είναι ο πιο αδύναμος από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες. Οπότε είναι δύσκολο να δώσει καλές ιστορίες. Πόσο μάλλον κεντρικές. Οι περιπέτειες της Μάτζικα με τον Κύρο είχαν μία... μαγεία! Όμορφη και διασκεδαστική ιστορία χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Η αναζήτηση κρησφύγετου απλά για να περνάει η ώρα. Δε βαρέθηκα αλλά ούτε και θα μου λείψει. Μετά από αγωνία και αναμονή ο Γκουφακλής ολοκληρώνει τους άθλους τους. Γενική εντύπωση; Πέρασα ευχάριστα διαβάζοντάς τους αλλά πιο πλάκα είχει ο επίλογος. Έπεσε η αυλαία και για τις αθλοπαιδιές του Φιλ Ο' Λυμπικ. Όμορφη σειρά με το τελευταίο επεισόδειο να κλέβει και εδώ την παράσταση χάρη στο φινάλε του.

7/10!

Υ.γ.: 31/3 κυκλοφορεί το Κόμιξ και 7/4 το Super Μίκυ!

Επεξεργασία Μαρτίου 27, 2015 από Μενίγ Πουαγώ

[petross21]

Διάβασα κι εγώ το Μίκυ Μάους #41 και θα συμφωνήσω με την κριτική του Μενίγ Πουαγώ

[tryfev]

ΜΜ #41. Τεύχος για τα μπάζα. Δι' ολίγων:

 

Σκίτσο Jiche. πολύ κατώτερο από το σύνηθες επίπεδο των σκίτσων της.

 

΄Ενα πρόσωπο στο πλήθος. Ανοησία που κάνει μπαμ (εν προκειμένω μάλλον μπαμ-μπαμ). 4/10.

 

Ανέκδοτα σελ. 37. Σαχλά πλην του τρίτου "Μια κυρία περασμένης ηλικίας" το οποίο το είχα διαβάσει πολύ παλιά ως πραγματικό περιστατικό που αποδίδεται στον μεγάλο George Bernard Shaw. 

 

Εξετάσεις μαγικής επάρκειας. Καλή ιστορία. 7/10. ΄Ενας κούκος όμως δεν φέρνει την άνοιξη.

 

Σε αναζήτηση κρησφύγετο. Μετριότης. 5/10.

 

Οι 12 1/2 άθλοι του Γκουφακλή. Ευτυχώς αυτή η αηδία τελειώνει. Η σημερινή ιστορία από τις χειρότερες, 2/10 (γλυτώνει την αρνητική βαθμολογία λόγω σκίτσου και ειδικότερα λόγω επιτυχημένου σχεδιασμού του Κέρβερου).

 

Το Μεγάλο κυνήγι των τροπαίων. Αρκετά καλή. 6/10.

 

Μέσος όρος: 5/10.

Επεξεργασία Μαρτίου 27, 2015 από tryfev

[rorschach]

τεύχος 41, το οποίο πλην του Γκουφακλή ήταν καλούτσικο.

 

Η ιστορία με τον Μπαμ μπαμ ήταν αρκετά καλή, ενώ μου άρεσε και εκείνη με τη Μάτζικα.

Ανεκτή η ιστορία των Μουργόλυκων, άθλιος ο Γκουφακλής όπως πάντα(επιτέλους τελείωσε) και συμπαθητικό το τέλος του κυνηγιού των τροπαίων.

[hardivic]

 

θα συμφωνήσω κατά βάση με τον Τρύφωνα...το τεύχος #41 είναι επιεικώς μέτριο, εύκολα στα 4-5 χειρότερα της δεύτερης περιόδου

 

ο Μπαμ Μπαμ είναι τραγικός και δε φτάνει που είναι τραγικός, σε αυτή την ιστορία είναι τραγικοί και όλοι οι υπόλοιποι..σχεδιαστικά πόνεσαν τα μάτια μου..αυτό ισχύει και για την ιστορία με τη Μάτζικα και για την αλλη με τους μουργόλυκους...σεναριακές χαζομάρες, σχεδιαστικά τέρατα..

κατά τα λοιπά επιτέλους τέλος για το Γκουφακλή και τους άθλους του, και για τα τρόπαια του σκρουτζ, που είναι μεν σαφώς καλύτερα από το Γκουφακλή, αλλά όχι και τόσο καλά που να θέλω να διαβάζω 130 σελίδες με τις ιστορίες τους...

 

4/10 για ένα τεύχος που το έχω ξεχάσει ήδη.....

 

[Indian]

Δεν θα το χαρακτήριζα αηδία,αλλά σίγουρα έχουμε ξεφυλλίσει καλύτερα Μίκυ Μάουs Β' Περιόδου από το 41ο...!

 

Στην ιστορία "Ένα πρόσωπο στο πλήθος",για άλλη μία φορά (μετά το "Τέλειο Ανδροειδές") ο αδιάφορος,για εμένα,χαρακτήρας του Μπαμ Μπαμ με εξέπληξε ευχάριστα...!Το σενάριο το βρήκα χαριτωμένο με καλή ροή και φυσικά με σωστό ηθικό δίδαγμα στο τέλος...!Ήταν αντίθετο (χωρίς φυσικά να προσπαθώ να συγκρίνω τα ασύγκριτα) ,από το "Παπί που δεν υπήρξε ποτέ" του μεγάλου Don Rosa,αλλά κατέληγε σχεδόν στο ίδιο συμπέρασμα...!Το σχέδιο το βρήκα λίγο ατσούμπαλο και χοντροκομμένο...!Θα μπορούσε να ήταν καλύτερο...!

 

Στις "Εξετάσεις μαγικής επάρκειας" βρήκα πολύ πρωτότυπη την κίνηση του συγγραφέα να ενώσει το καλό με το κακό με τέτοιον τρόπο,βάζοντας την Μάτζικα να συνεργάζεται με τον Κύρο...!Το σενάριο είχε έξυπνη και διασκεδαστική πλοκή,με ακόμα πιο αστεία κατάληξη στις δύο τελευταίες σελίδες...!Το σχέδιο μπορώ να πω ότι μου άρεσε...!Οι χαρακτήρες και τα τοπία ήταν ευδιάκριτα και καθαρά...!

 

Η σύντομη ιστορία "Σε αναζήτηση κρυσφήγετου" νομίζω ότι μπήκε απλά για να κλείσει το τεύχος...!Για άλλη μία φορά οι Μουργόλυκοι την πατάνε...!Το σενάριο ήταν αρκετά προβλέψιμο,αλλά και αστείο...!Το σχέδιο το βρήκα λίγο παραφορτωμένο αλλά δεν ήταν κακό...!Γενικά η ιστορία αυτή ήταν πολύ καλύτερη από κάποιες άλλες ιστορίες στο ίδιο τεύχος (δες παρακάτω)...!

 

Και πάμε τώρα στους "12 και 1/2 άθλους του Γκουφακλή"...!Δεν ξέρω για εσάς αλλά προσωπικά νομίζω ότι πρόκειται για το καλύτερο επεισόδιο της σειράς κι αυτό για έναν και μοναδικό λόγο...!Επειδή επιτέλους η σειρά ΤΕΛΕΙΩΣΕ...!

Είχα πολλά χρόνια να κάνω αγγαρεία διαβάζοντας μία ιστορία Disney και την έκανα με την συγκεκριμένη...!Την βρήκα στο σύνολό της πάρα πολύ σαχλή και μόνο το σχέδιο της (όπως είπε και ο Τρύφωνας) της έδινε κάποια αξία...!Ας ελπίσουμε ότι οι υπεύθυνοι της σύνταξης να σκεφτούν περισσότερο όταν αποφασίσουν να βάλουν πάλι σειρά στο Μίκυ Μάους...!

 

Επίσης και το "Μεγάλο κυνήγι των τροπαίων" έλαβε τέλος,με τον Σκρουτζ να μην βγαίνει εντελώς χαμένος από την εξέλιξη των γεγονότων...!Απεναντίας,αδικημένοι μάλλον βγήκαν οι συγγενείς του που έκαναν όλη την "βρώμικη δουλειά" γι'αυτόν...! Θα προτιμούσα στο σενάριο να έπρεπε οι Ντακ να κερδίσουν όλα τα τρόπαια για να πάρουν την περιουσία του Ο'Λύμπικ κι όχι μόνο ένα...!Και φυσικά οι κακοί της υπόθεσης να αποτύγχαναν πάντα...!Κι εδώ το σχέδιο με άφησε ικανοποιημένο...!Μου άρεσαν πολύ οι σκηνές με την Νταίζυ και την Πέγκυ μέσα στο νερό,καθώς και το ξενοδοχείο με το τοπίο στην πρώτη σελίδα...!

 

[Βασιλεύς των κόμικς]

Εγω διαβάζω Μικυ Μαου και τευχος 42 που έχει και κοχύλια της κονκορα.Ειμαι ντισνεακιας.Θα βάλω το τευχακι στη λαμπαδα μου.ΜΕ ΚΡΑΖΕΙΣ;ΜΕ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ.

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

[Μενίγ Πουαγώ]

Παρουσίαση-κριτική του υπ' αριθμόν #42 τεύχους του νέου Μίκυ Μάους.

Εξώφυλλο (Ο Βασιλιάς μας πάλι τίμησε την βάση δεδομένων του Forum).

 

 

Εδώ Μίκυ Σίτυ! (by Silvia Ziche)

 

Ιστορίες.

"Το κοχύλι της Κόνκορα."

Μαύρα μεσάνυχτα. Στην έπαυλη του Ναύαρχου Στοκ κάποιος προσπαθεί να μπει κρυφά.

Ανεβαινει με γάντζο και κόβει το τζάμι ώστε να ανοίξει το παράθυρο από μέσα. Εξευρενά με φακό τους διάφορους χώρους του σπιτιού. Φτάνει στην αίθουσα που φυλλάσονται τα κοχύλια. Φαίνεται να αναζητάει κάποιο συγκεκριμένο. Όμως πριν προλάβει να το αρπάξει ανοίγει το φως ο οπλισμένος φύλακας που μπαίνει στην αίθουσα.

Ο Μίκυ αγουροξυπνημένος (μέτα από "κακό" ύπνο) ετοιμάζει γερό πρωινό για να δυναμώσει. Δε προλαβαίνει να το χαρεί γιατί χτυπάει το τηλέφωνο. Ο Επιθεωρητής Ο' Χάρα του λέει ότι τον ζητάει ένας γνωστός του. Που του μοιάζει και υποστηρίζει πως είναι και θείος του. Ο Ο' Χάρα έχει βάσιμες υποψίες ότι λέει την αλήθεια. Ο Μίκυ φτάνει στο τμήμα και βλέπει τον Θείο Ιερεμία πίσω από τα κάγκελα. Λόγω διάρρηξης. Ο Ιερεμίας αναφέρει ότι αποπειράθηκε να πάρει πίσω ένα κοχύλι που είχε χάσει σε μία στημένη παρτίδα χαρτιών, σε ένα καπηλειό στη Νότια Κίνα πολλά χρόνια πριν. 

Δυστυχώς δε φτάνει ο λόγος του Μίκυ για να αποφυλακιστεί ο Ιερεμίας. Πρέπει να αποσύρει την μήνυση ο Ναύαρχος. Ο οποίος φτάνει περιχαρής στο τμήμα. Μετά από μία μικρή ανταλλαγή "φιλοφρονήσεων" ο Στοκ μαθαίνει τι έχει συμβεί. Μεταξύ άλλων ο Ιερεμίας αναφέρει και μία δακρύβρεχτη ιστορία για μία παλιά του αγάπη την Ναόμι. Είχαν χαθεί για χρόνια αλλά ξαναβρέθηκαν. Ε λοιπόν τον ρώτησε αν είχε κρατήσει το κοχύλι που του είχε χαρίσει όταν πρωτογνωρίστηκαν. Οπότε για να καλύψει το ψέμα που της είπε προέβει στο απονενοημένο διάβημα. Ο Στοκ συγκινείται και αποσύρει την μήνυση. Ο Ιερεμίας παίρνει και το κοχύλι. Στην επιστροφή με το αυτοκίνητο αποκαλύπτει στον Μίκυ ότι όλα αυτά ήταν προιόν μυθοπλασίας.

 

Σπεύδουν στο πανδοχείο όπου εν τω μεταξύ ο Αθηναγόρας έχει κάνει άνω κάτω την κουζίνα και το εστιατόριο με τον μάγειρα να τον κυνηγάει. Ο Μίκυ αναγκάζεται να πληρώσει τα σπασμένα. Ανεβαίνουν στο δωμάτιο και ο Ιερεμίας εξηγεί στον Μίκυ γιατί είναι τόσο πολύτιμο το κοχύλι. Ο Ιερεμίας αγόρασε σε μία δημοπρασία το μπαούλο του Ναύαρχου Βαν Χοντ που ταξίδευε στις Ολλανδικές Ινδίες τον 17ο αιώνα. Μέσα στα άλλα περιείχε και το ημερολόγιό του που μίλαγε για έναν θησαυρό.Ο Βαν Χοντ συνεργαζόταν με τον ζάμπλουτο Βασιλιά της Κόνκορα (νησί του συμπλέγματος των νησιών του Σολομώντα) προτού ανατραπεί από τον αδελφό του. Χάρη στο κοχύλι περιορίζεται αρκετά η προς εξερεύνηση θαλάσσια έκταση. 

Μία βδομάδα ερευνών είναι άκαρπες μέχρι που ανακαλύπτουν σε ένα νησί σε σχήμα λουλουδιού. Επί τέλους το πρώτο στοιχείο. Προσαρράζουν και αρχίζουν τις έρευνες. Αρχίζουν να κάνουν διάφορες εικασίες και ο Ιερεμίας στέλνει τον Αθηναγόρα για εναέρια εξερεύνηση. Φτάνουν σε ένα βουνό ,που μοιάζει με πουλί, καλυμμένο με κισσό που μοιάζει με φτερά πουλιού. Ώρα για αναρρίχιση που φέρνει στο φως μία σπηλιά σε άνοιγμα μισοφέγγαρου. Δυστυχώς η πρόσβαση είναι μόνο από το έδαφος. Χάρη στους ναυτικούς κόμπους του Αθηναγόρα καταφέρνουν να αναρριχηθούν στην είσοδο της σπηλιάς και να μπουν μέσα.

 

Μετά την παρενόχληση των ,θηλαστικών, κατοίκων της σπηλιάς ανακαλύπτουν ένα σχέδιο κοχυλιού με μία τρύπα στην μέση. Ενώ ο Ιερεμίας ετοιμάζει τον κασμά ο Μίκυ συνειδητοποιεί ότι το κοχύλι είναι κλειδί και η τρύπα κλειδαριά. Οπότε ανοίγει μία μυστική κρύπτη. Δε προλαβαίνουν να χαρούν το... σεντούκι και εμφανίζεται ο Στοκ με το τσιράκι του. Ένας πομπός στο κοχύλι έκανε όλη την δουλειά. Ο Στοκ είχε υποψιαστεί ότι υπήρχε κάτι πολύτιμο και τους αολουθούσε από απόσταση ασφαλείας. Άνθρακες ο θησαυρός όμως... Ή καλύτερα κοχύλια. Που ήταν και το τοπικό νόμισμα των νησιών εκείνη την εποχή. Κάτι που ο Στοκ το γνώριζε.

Μετά από όλα αυτά ο Στοκ ζητάει και τα ρέστα για την ταλαιπωρία που πέρασε. Κάνεις όμως δε τον υποχρέωσε να ακολουθήσει τους φίλους μας. Τον θησαυρό δε τον θέλει αλλά ζητάει πίσω το κοχύλι του. Απόφασιζούν να το παίξουν στα χαρτιά. Αλλά επειδή ο ένας δεν εμπιστεύεται την τράπουλα του άλλου ο Μίκυ αποφασίζει να τις χρησιμοποιούν εναλλάξ. Ο Μίκυ με το τσιράκι του Στοκ περιμένουν υπομονετικά μπας και τελειώσει ποτέ η παρτίδα. Που καταλήγει σε καυγά. Και έτσι κλείνει η ιστορία.

 

 

"Χαμένος στον χρόνο."       

 

Ένας Καθηγητής από το παρελθόν ανακαλύπτει την τεχνολγία του σήμερα ενώ ο Ντόναλντ αναλαμβάνει τις δημόσιες σχέσεις του για χάρη του Σκρουτζ.

"Η φωνή του αγνώστου."

Ο Σκρουτζ ακούει φωνές να τον καλούν. Ευρισκόμενος σε απόγνωση κάνει χρήση γνωστού επιχειρήματος για να υποχρεώσει τον Ντόναλντ να τον βοηθήσει να ανακλύψει από πού προέρχονται.

 

"Εξειδικευμένη ανακύκλωση."

Ο Κύρος και τα τρία ανηψάκια προτρέπουν τον κόσμο σε ένα διαφορετικό είδος ανακύκλωσης. Αφορμή για αυτό η νέα εφεύρεση το Κύρου.

Αξιοπερίεργα, ανέκδοτα, κρυπτόλεξο και μία αίτηση συνδρομής στο Μίκυ Μάους.

Εν κατακλείδι.

Ο Ιερεμίας κερδίζει όλο και πιο πολύ την συμπάθειά μου. Κάνει όμορφο ντουέτο με τον ανηψιό του και μας έδωσαν πάλι μία όμορφη και δεμένη ιστορία. Χωρίς ιδιαίτερη δράση κυλάει ομαλά και έχει στρωτή ροή με αρχή, μέση και τέλος. Ο Ντόναλντ πρωταγωνιστεί σε μία ιστορία με όμορφα μηνύματα και χιουμοριστικά μπαλονάκια. Αρκετά ευχάριστη. Η... μεταφυσική περιπέτεια του κροίσου της Λιμνούπολης καταλήγει σε ταξίδι που δε λοίπουν οι ανατροπές και το σασπενς. Η οικολογική περιπέτεια του Κύρου και των τριών ανηψιών κλείνει το τεύχος γλυκά και με ευαισθησία.

8/10!!!

[petross21]

Εν κατακλείδι.

 

Ο Ιερεμίας κερδίζει όλο και πιο πολύ την συμπάθειά μου. Κάνει όμορφο ντουέτο με τον ανηψιό του και μας έδωσαν πάλι μία όμορφη και δεμένη ιστορία. Χωρίς ιδιαίτερη δράση κυλάει ομαλά και έχει στρωτή ροή με αρχή, μέση και τέλος. Ο Ντόναλντ πρωταγωνιστεί σε μία ιστορία με όμορφα μηνύματα και χιουμοριστικά μπαλονάκια. Αρκετά ευχάριστη. Η... μεταφυσική περιπέτεια του κροίσου της Λιμνούπολης καταλήγει σε ταξίδι που δε λοίπουν οι ανατροπές και το σασπενς. Η οικολογική περιπέτεια του Κύρου και των τριών ανηψιών κλείνει το τεύχος γλυκά και με ευαισθησία.

 

8/10!!!

Θα συμφωνησω σε όλα!Και μένα μ άρεσε πάρα πολύ σαν τεύχος!!!

 

 

Γενικά όλα τα Μίκυ Μάους της Καθημερινης μ άρεσαν μεχρι τώρα εκτός αυτών των τευχών που είχαν τις ιστορίες με το Αρμαντίλο του Φάντομ Ντακ!

 

Editor,keep the good work! :beer:

[rorschach]

τεύχος 42

 

 

Για τις ιστορίες τα έγραψε ο Μενίγ Πουαγώ, οπότε θα βάλω μόνο τις βαθμολογίες μου αυτή τη φορά.

 

Το κοχύλι της Κονκόρα: 7,5/10

Χαμένος στον χρόνο: 8/10

Η φωνή του αγνώστου: 7/10

Εξειδικευμένη ανακύκλωση: 6/10

 

Συνολικά ένα αρκετά ωραίο τεύχος, και αυτό που απόλαυσα ακόμα περισσότερο ήταν η απουσία των Γκουφακλήδων, επιτέλους!

[ΚΟΜΙΞ]

MM #42

 

Βαθμολογίες

1. Το κοχύλι της Κονκόρα: 7/10 ,δε με ενθουσίασε και πολύ σαν ιστορία...
2. Χαμένος στον χρόνο: 8,5/10, πάρα πολύ ωραία ιστορία! Ελπίζω να υπάρξει και συνέχεια διότι αυτό κατάλαβα από το τέλος. Μου άρεσε και το σχέδιο της πολύ.
3. Η φωνή του αγνώστου: 8/10, Και αυτή πολύ καλή ιστορία με ωραίο σχέδιο.
4. Εξειδικευμένη ανακύκλωση: 7,5/10, όμορφη ιστορίουλα σχετική με την ανακύκλωση! Την θεωρώ αρκετά καλύτερη από την προηγούμενη που είχαν βάλει σε παλιότερο τεύχος!

Συνολικά: 8/10! Πάρα πολύ ωραίο τεύχος με υψηλά στάνταρ! Άξιζε κριτική λοιπόν και για αυτό έγραψα αυτήν τη φορά. 

[Indian]

Αρκετά καλό τεύχος το 42ο του Μίκυ Μάους...!Το μόνο κακό είναι ότι με έχει πιάσει μία μελαγχολία επειδή δεν υπάρχουν πια οι 12 άθλοι του Γκουφακλή...!

 

:lol:

 

 

Το "Κοχύλι της Κονκόρα" είναι μία όμορφη ιστορία που μας ταξιδεύει σε εξωτικά μέρη...!Το σενάριο το βρήκα αρκετά καλό...!Είχε ωραία πλοκή με πολλές ανατροπές και με έναν θείο Ιερεμία τετραπέρατο...!Αρχίζω να τον συμπαθώ αυτόν τον γερο-κατεργάρη...!

Το σχέδιο ήταν εξίσου όμορφο και τα χρώματα πολύ ζωντανά...!

 

Διασκεδαστική και πρωτότυπη βρήκα και την ιστορία "Χαμένος στον χρόνο",η οποία είναι τρομερά επίκαιρη,αν αναλογιστούμε τι σκουπίδια μάς σερβίρουν τα περισσότερα κανάλια της τηλεόρασης...!Σ'αυτή την ιστορία παρουσιάζονται τα τρία γνωστά ανιψάκια ως πολύ υπεύθυνα και συνειδητοποιημένα άτομα...!Το μόνο που δεν μου άρεσε στο σενάριο ήταν ο τρόπος που εντοπίστηκε ο καθηγητής στο κρησφύγετο των Μουργόλυκων...!Θα το ήθελα κάπως αλλιώς...!Το σχέδιο το βρήκα ικανοποιητικό...!

 

Κατά την γνώμη μου,η "Φωνή του αγνώστου" είχε όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει πολύ καλύτερη,εάν ο δημιουργός έβαζε πιο αληθοφανή στοιχεία...!

 

 

Μία συσκευή που παράγει ήχους που τους ακούει μόνο ο Σκρουτζ και μάλιστα από τεράστια απόσταση...ΕΛΕΟΣ...! 

 

 

Γενικά όμως η πλοκή μού άρεσε αρκετά,αποδεικνύοντας γι'άλλη μία φορά ότι όποιος θέλει τα πολλά,χάνει και τα λίγο...!Το σχέδιο κι εδώ το βρήκα ωραίο...!

 

Τέλος,νομίζω ότι η ιστορία "Εξειδικευμένη ανακύκλωση" ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος στο τεύχος...!Το σενάριό της περνάει οικολογικά μηνύματα στον αναγνώστη κι αυτό είναι θετικό,αλλά η πλοκή είναι πολύ ρηχή,βιαστική και παιδιάστικη...!Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε...!Από την άλλη το σχέδιο δεν ήταν κακό...!Μου άρεσε...!

 

Και μία μικρή παρατήρηση...!Το τεύχος 42 είναι το επόμενο μετά το 3 που έχει μπλε ράχη...!