Το βιβλίο που διαβάζω αυτήν την περίοδο

[rolandofshire]

Ξεκίνησα στα αγγλικά το Mort από το Discworld

 

 

Είναι η πρώτη μου επαφή με Discworld και φαίνεται ενδιαφέρουσα. Ο Mort ξεκινάει να γίνει μαθητευόμενος του Θανάτου στο κόσμο του Discworld. Ο Θάνατος έχει και μια κόρη και έναν υπηρέτη και τέλος πάντων περιπλέκονται τα πράγματα. Απ'ότι έχω καταλάβει η σειρά χωρίζεται σε υποσειρές, κάθε νουβέλα ωστόσο μπορεί να σταθεί και αυτόνομα, και μπήκα λίγο να δω από πού να ξεκινήσω για να μη χαθώ, αρκετοί πρότειναν τη σειρά του Θανάτου (Death) ο οποίος μάλιστα μέσες άκρες εμφανίζεται σε κάθε βιβλίο. Ίσως ο @ germanicus  μπορεί να πει περισσότερα για τη σειρά, είναι fantasy με ΦΟΒΕΡΟ βρετανικό χιούμορ. Δε ξέρω, τελευταία ό,τι φιλοσοφεί/διακομωδεί/εξερευνά την έννοια του Θανάτου πέρα από το θρήνο που προκαλεί, με ελκύει. Ίσως γι'αυτό διαβάζω και Sandman (πέρα από όλα τα υπόλοιπα του συγκεκριμένου κόμικ), ίσως γι'αυτό έλιωσα και το Scrubs (σειράρα, δείτε το).

[Kurdy Malloy]

Εγώ θα πρότεινα τα δύο πρώτα με τον Rincewind (Ανεμοβρόχης) πραγματικά ντελιριακό χιούμορ. Αλλά και αυτό καλό είναι. Γενικά η σειρά έκδοσης του Παρά Πέντε μέχρις ενός σημείου ήταν πολύ καλή, μετά μας άφησε ακυβέρνητο καράβι.

[rolandofshire]

55 λεπτά πριν, Kurdy Malloy είπε:

Εγώ θα πρότεινα τα δύο πρώτα με τον Rincewind (Ανεμοβρόχης) πραγματικά ντελιριακό χιούμορ. Αλλά και αυτό καλό είναι. Γενικά η σειρά έκδοσης του Παρά Πέντε μέχρις ενός σημείου ήταν πολύ καλή, μετά μας άφησε ακυβέρνητο καράβι.

Αυτή είναι η σειρά της φρουράς ε; και γι'αυτην λέγανε καλά λόγια αλλά από άποψη χιούμορ τη σειρά του Death την είχαν πιο ψηλά (για να ξεκινήσει κανείς)

[Kurdy Malloy]

Όχι είναι η σειρά του Ανεμοβρόχη. Rincewind.

[destrier]

Ο Τ.Ρ. είναι κορυφαίος. Όλες οι σειρές μου αρέσουν. Μια πρόταση για σειρά ανάγνωσης συνολικά, κάθε σειράς, εισαγωγικά, companions and guidebooks: 

 

https://www.discworldemporium.com/reading-order/

 

 

Επεξεργασία Νοεμβρίου 14, 2023 από destrier

[deadneighbours]

On 14/11/2023 στο 2:32 ΠΜ, nikolas12 είπε:

Παραγωγικός και ο Οκτώβρης και πάμε να δούμε τι διάβασα:

 

    

 

Τα επόμενα βιβλία του MJ Arlidge μετά από τα τέσσερα πρώτα που παρουσίασα συνεχίζουν την ιστορία της Έλεν Γκρέις με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τρόπο. Τα πρώτα δύο (Στο Στόμα του Λύκου - Φτου και Βγαίνω) είναι η πρώτη ιστορία σε δύο μέρη όπου στο πρώτο η επιθεωρήτρια Γκρέις εξερευνά μια σειρά φόνων άρρηκτα συνδεδεμένη με το μεγαλύτερο μυστικό της και τελικά στο τέλος βγαίνει η ίδια ένοχη μετά από παγίδα του δολοφόνου. Στο Φτου και Βγαίνω έχουμε από τη μία την επίλυση μιας υπόθεσης μέσα στη φυλακή και από την άλλη την προσπάθεια συναδέλφων της να την αθωώσουν.

 

Στο Μ' Αγαπά Δε Μ' Αγαπά έχουμε μία ακόμα τρομερά ενδιαφέρουσα ιστορία όπου ο Arlidge δε γράφει για μια σειρά φόνων που συμβαίνουν σε βάθος χρόνου, αλλά ένα ανθρωποκυνηγητό γεμάτο φόνους που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια περίπου 24 ωρών. Μιλάμε για πραγματικά φοβερό βιβλίο, από τα πολύ αγαπημένα μου της σειράς έως τώρα με δραματικές εξελίξεις.

 

 

Αν ακολουθείτε το γκρουπ Η Γεωγραφία είναι Πολύ Κουλ στο Facebook τότε αυτό είναι το βιβλίο σας. Ένα πολύ όμορφο βιβλιαράκι απλά γραμμένο, με εικόνες και σχέδια για θάλασσες, βουνά, ηφαίστεια, χώρες και fun facts από κάθε πιθανό σημείο πάνω στη Γη. Μου άρεσε πραγματικά πολύ γιατί θαυμάζω και τη δουλειά στη σελίδα και έστω ένα μέρος αυτής αποτυπώθηκε στο χαρτί.

 

 

Έπαθα σοκ όταν έμαθα ότι το βιβλίο αυτό βγήκε στα 50s ωστόσο διαβάζοντας το κατάλαβα γιατί. Η ιστορία ενός ανθρώπου που προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα κόσμο γεμάτο βρικόλακες μένοντας σιγά σιγά πίσω ως ο μόνος άνθρωπος και εξελισσόμενος ο ίδιος σε θρύλο. Αν και ανά σημεία στην αρχή και τη μέση είναι κάπως βαρετό, προς το τέλος παίρνει φόρα και η γραφή του Matheson γίνεται καλύτερη. Μην περιμένετε σκηνές με βρικόλακες ή πολύ τρόμο, γιατί η ιστορία επικεντρώνεται κυρίως στον πρωταγωνιστή.

Δες και την ταινια με τον Βινσεντ Πραις του 1964!!!

[germanicus]

On 11/14/2023 at 9:06 AM, rolandofshire said:

Ξεκίνησα στα αγγλικά το Mort από το Discworld

 

 

Είναι η πρώτη μου επαφή με Discworld και φαίνεται ενδιαφέρουσα. Ο Mort ξεκινάει να γίνει μαθητευόμενος του Θανάτου στο κόσμο του Discworld. Ο Θάνατος έχει και μια κόρη και έναν υπηρέτη και τέλος πάντων περιπλέκονται τα πράγματα. Απ'ότι έχω καταλάβει η σειρά χωρίζεται σε υποσειρές, κάθε νουβέλα ωστόσο μπορεί να σταθεί και αυτόνομα, και μπήκα λίγο να δω από πού να ξεκινήσω για να μη χαθώ, αρκετοί πρότειναν τη σειρά του Θανάτου (Death) ο οποίος μάλιστα μέσες άκρες εμφανίζεται σε κάθε βιβλίο. Ίσως ο @ germanicus  μπορεί να πει περισσότερα για τη σειρά, είναι fantasy με ΦΟΒΕΡΟ βρετανικό χιούμορ. Δε ξέρω, τελευταία ό,τι φιλοσοφεί/διακομωδεί/εξερευνά την έννοια του Θανάτου πέρα από το θρήνο που προκαλεί, με ελκύει. Ίσως γι'αυτό διαβάζω και Sandman (πέρα από όλα τα υπόλοιπα του συγκεκριμένου κόμικ), ίσως γι'αυτό έλιωσα και το Scrubs (σειράρα, δείτε το).

Βρήκες τη χρονια να με ρωτήσεις  Την άνοιξη έκατσα και άκουσα 11 audiobooks και διάβασα 3 short stories  Προσωπική λατρεμένη μου υποσειρά είναι το City Watch. Δεύτερη σε προτίμηση είναι το Death, οπου το Mort είναι το πρώτο  

Λατρεύω επίσης και 2 από τις τηλεταινίες. Hogfather και Going Postal. Αμφότερες πολύ cozy και μια χαρά για χειμωνιάτικη περίοδο. 

Καλή διασκέδαση! Ειναι σούπερ!  

 

 

[Rombax]

 

Πριν από λίγο τέλειωσα το "Έγκλημα και Τιμωρία" του Ντοστογιέφσκη και μου άφησε πολύ θετική εντύπωση, αν και είχε και κάποια ελαττώματα. Δε ξέρω αν φταίει η μετάφραση ή αν έτσι ήταν και το πρωτότυπο (προφανώς δε μιλάω Ρώσικα), αλλά ορισμένα κομμάτια τα βρήκα πολύ κουραστικά, ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος. Άλλες φορές δε καταλάβαινα καν τι συνέβαινε.

 

Εκτός όμως από αυτά τα λίγα μέρη το βιβλίο μου άρεσε. Η πλοκή μετά το πρώτο μέρος είναι καθηλωτική και οι χαρακτήρες είναι όλοι πολύ ρεαλιστικοί ενώ πολλές φορές με έβαλε σε σκέψη. Γενικά νομίζω πως δικαίως θεωρείται κλασικό.

Κάποια στιγμή θα πάρω σίγουρα και άλλα βιβλία του Ντοστογιεφσκη, αλλά τώρα θα ήθελα να διαβάσω κάτι πιο απλό για να ξεκουραστώ.

 

[lovcom]

Φίλε @ Rombax σε αυτή την ηλικία διάβασες το Έγκλημα και Τιμωρία; Απο μένα απλά !

 

Σκοτεινό και δύσκολο βιβλίο απο έναν συγγραφέα που η ζωή του πραγματικά μόνο ρόδινη δεν ήταν. Προτείνω στον οποιονδήποτε που θέλει να διαβάσει Ντοστογιέφσκι, να διαβάσει κάτι βιογραφικό ώστε να έχει μία ιδέα περίπου για την ζωή του, για την εποχή που έζησε, για τα πιστεύω του. Αυτό σαφέστατα θα φωτίσει και θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την ανάγνωσή μας. Βιβλία που κάνουν λόγο για την βιογραφία του Ντοστογιέφσκι έχω αγοράσει δύο· αυτό και αυτό.  Το πρώτο είναι ογκοδέστατο βιβλίο και γράφτηκε απο άνθρωπο που γνώριζε προσωπικά την γυναίκα του Ντοστογιέφσκι. Το δεύτερο είναι πολύ μικρό σε μέγεθος και βγαίνει σαν γλυκό σε ένα με δύο  μόλις απογευματάκια. Προτείνονται ανεπιφύλακτα και τα δύο.

 

Σχετικά με την μετάφραση που έκανες λόγο, έχει γίνει απο τον πολυ γνωστό Άρη Αλεξάνδρου. Αν κάνεις αναζήτηση το όνομά του στο διαδίκτυο θα δεις ότι η μεταφραστική του εργασία πραγματικά εκθειάζεται. Εγώ την μόνη εμπειρία απο τις μεταφράσεις του έχω μόνο σε τρία διηγήματά του και για να είμαι ειλικρινής δεν μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Είναι γραμμένη σε πιο "χύμα" δημοτική της εποχής βγάζοντας σήμερα μία κάπως παρωχημένη εικόνα (άλλωστε μιλάμε για μεταφράσεις δεκαετίας του ´50). Πιθανόν λοιπόν να σε ενόχλησε και αυτό. Εμένα με είχε ενοχλήσει αλλά όταν ξαναδιάβασα ένα απο τα τρία διηγήματά του σε διαφορετική μετάφραση, πραγματικά το απόλαυσα. Η μεταφράστρια λέγεται Σταυρούλα Αργυροπούλου και προτείνεται ανεπιφύλακτα. Σχετικά με το βιβλίο που διάβασες, να πούμε ότι μόλις πρόσφατα εκδόθηκε και μία καινούργια μετάφραση. Δεν την έχω δει ολόκληρη (έχω διαβάσει μόνο το δωρεάν απόσπασμα του εκδοτικού οίκου) αλλά όπως και να χει θα την προτιμούσα απο αυτήν του Αλεξάνδρου.

 

Τέλος μία άλλη μεταφράστρια την οποία πρέπει να έχετε κατα νού, είναι η Ελένη Μπακοπούλου. Έχει μεταφράσει τα ογκώδη μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι (Καραμάζωφ, Δαιμονισμένοι, Ο Ηλίθιος, Έγκλημα και Τιμωρία, ¨Εφηβος) και για την οποία έχω ακούσει πολυ καλά λόγια. Τα βιβλία όμως με τις μεταφράσεις της είναι εξαντλημένα αλλά τα δικαιώματα τώρα τα έχει πάρει ο εκδοτικός οίκος Άγρα. Διάβασα κάπου ότι όπου να ναι πρόκειται να επανεκδοθούν οι "Δαιμονισμένοι". Μακάρι να επανεκδοθεί και το "Οι Αδελφοί Καραμάζωφ" ένα βιβλίο το οποίο θεωρείται και το magnum opus του Ντοστογιέφσι. Σε περίπτωση όμως που κάποιος δεν θέλει να περιμένει, τότε να ξέρει πως η κ. Αργυροπούλου έχει μεταφράσει ήδη το Αδελφοί Καραμάζωφ. Έχει εκδοθεί απο τις εκδόσεις Πατάκη σε δύο τόμους (εδώ και εδώ).

 

Για άλλη μιά φορά θα πω, πως πέρα απο τα έργα του, αξίζει και να βρείτε βιβλία βιογραφικά. Μόνο κερδισμένοι θα βγείτε.

Rombax όταν με το καλό περάσουν δέκα χρόνια, θα σου έλεγα να ξαναπιάσεις το βιβλίο που διάβασες ή -και γιατί όχι - και κάποιο άλλο έργο του. Τότε θα καταλάβεις διαφορετικά πράγματα και αυτό μόνο για καλό είναι.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 29, 2023 από lovcom

[albert]

@ Rombax Απλα  Respect!!!!!

Μου εχει συμβει κι εμενα στην ηλικια σου που πηγα να πιασω το "Αναφορά στον Γκρέκο" του Νικου Καζαντζάκη.

Ενα ογκοδεστατο και δυσνόητα βιβλιο για την τοτε ηλικια μου με πολλα δυσκολη γλώσσα.

Θα μου πεις πως παρακινηθηκα να το κανω αυτο (να αγαράσω κ το βιβλίο.._

Είχε ενα κείμενο σε ένα σχολικό βιβλίο (νομίζω εκτη δημοτικού θα ημουνα,αρχές γυμνασίου) που μου φανηκε πιο

"βατό" ετσι πήρα την απόφαση να διαβάσω Καζαντζάκη σε αυτην την ηλικια.

Προσωπικα οταν το επιασα τουλαχιστον 10 χρονια αργότερα το κατάλαβα καλύτερα..

Θεωρω πως αν το πιάσεις κι εσυ (οπως λεει και ο παραπανω φιλος Iovcom θα καταλάβεις πολλα περισσότερα.)

Ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ πάντως για την προσπάθεια σου!!  

[lovcom]

@ albert αν δεν έχεις διαβάσει Ντοστογιέφσκι, ξεκίνα πρώτα απο λίγα βιογραφικά και μετά δες κανα διηγηματάκι να δεις πώς σου φαίνεται. Το Όνειρο ενός Γελοίου ή (αν θες σώνει και ντε μυθιστόρημα) το Υπόγειο, νομίζω είναι καλή αρχή.

 

Το πρώτο μου που είχα διαβάσει απο Ντοστογιέφσκι ήταν το "Οι λευκές νύχτες" και ακόμα θυμάμαι τι απογοήτευση είχα φάει γι'αυτό και το συγκεκριμένο δεν το προτείνω.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 29, 2023 από lovcom

[rolandofshire]

Κι από μένα Respect. Ανάλογη εμπειρία είχα με το lord of the rings πηγαίνοντας στα 11 να το διαβάσω. Άλλη φάση τελείως 10 χρόνια μετά, πίστεψέ με.

[Rombax]

Πριν από 1 ώρα, lovcom είπε:

Φίλε @ Rombax σε αυτή την ηλικία διάβασες το Έγκλημα και Τιμωρία; Απο μένα απλά !

 

Ευχαριστώ. Γενικά τον τελευταίο καιρό έχω διαβάσει αρκετά "κλασικά" βιβλία. Τον Οκτώβριο διάβασα το 1984 και την Ιστορία Δύο Πόλεων, και από ελληνικά τον Μεγάλο Περίπατο του Πέτρου (που ομολογουμένως σε σχέση με τα άλλα δύο δεν είναι και πολύ δύσκολο, αλλά και πάλι μου άρεσε).

 

Ευχαριστώ επίσης και για τις προτάσεις σου, θα τις έχω στο νου μου.

 

Τώρα για τη μετάφραση, πάρα ό,τι είπα πιο πάνω δεν νομίζω πως ήταν και τόσο κακή. Μερικές φορές λίγο μπερδεμένη ίσως αλλά σε γενικές γραμμές μπορούσα να καταλάβω πάντα τι συνέβαινε. Δεν ένιωσα ποτέ ότι η μετάφραση έβλαψε την ιστορία (που μετά από το πρώτο μέρος έγινε πολύ ενδιαφέρουσα), οπότε δεν έχω κανένα πολύ σοβαρό παράπονο. Ακόμα και τα πιο κουραστικά κομμάτια περνούσαν γρήγορα.

 

9 λεπτά πριν, rolandofshire είπε:

Κι από μένα Respect. Ανάλογη εμπειρία είχα με το lord of the rings πηγαίνοντας στα 11 να το διαβάσω. Άλλη φάση τελείως 10 χρόνια μετά, πίστεψέ με.

 

Και γω περίπου τόσο ήμουν όταν τα διάβασα και τα βρήκα πολύ δύσκολα. Φαντάσου πως μερικά plot points, και όλη η ιστορία του Άραγκορν μου ξέφυγαν τελείως. Δε μπόρεσα να τελειώσω το τρίτο βιβλίο και μέχρι σήμερα δεν το έχω ξαναπροσπαθήσει. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να τα ξαναδιαβάσω γιατί είμαι σίγουρος πως τώρα θα μου αρέσουν πιο πολύ.

 

Πάντως το Χόμπιτ που το 'χα διαβάσει πιο νωρίς είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία , οπότε δε μου είναι εντελώς άγνωστο το σύμπαν.

 

 

[rolandofshire]

48 λεπτά πριν, Rombax είπε:

Πάντως το Χόμπιτ που το 'χα διαβάσει πιο νωρίς είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία , οπότε δε μου είναι εντελώς άγνωστο το σύμπαν.

Ε ναι αλλά και πιο παιδικό το Χόμπιτ όμως. Επίσης φαντάζομαι έχεις δει τις ταινίες, εγώ όταν το ξεκίνησα (και την πρώτη φορά απλά διάβασα τη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού και τέλος), δεν είχαν βγει οι ταινίες (δε θέλω σχόλιο εδώ ).

[Rombax]

1 λεπτό πριν, rolandofshire είπε:

Ε ναι αλλά και πιο παιδικό το Χόμπιτ όμως. 

Θα συμφωνήσω. Για αυτό μάλλον μου άρεσε τόσο πολύ όταν ήμουν μικροτερος.

Επίσης όχι δεν έχω δει τις ταινίες. 

[rolandofshire]

2 λεπτά πριν, Rombax είπε:

Επίσης όχι δεν έχω δει τις ταινίες. 

Αύριο με τον κηδεμόνα σου

[Guts]

Φίλε @ Rombax  αρχικά μπράβο που ασχολείσαι με την ποιοτική λογοτεχνία και ειδικά με τον Ντοστογιέφσκι

ο οποίος για εμένα είναι ο σπουδαιότερος λογοτέχνης που υπήρξε ποτέ.

Δεν έχω διαβάσει την συγκεκριμένη έκδοση, αλλά το Έγκλημα και Τιμωρία είναι εξαιρετικό λογοτεχνικό ανάγνωσμα.

Οι μεταφράσεις είναι ένα ζήτημα δυστυχώς, όμως δεν είμαστε σε θέση να μιλάμε για ''ελαττώματα'' του έργου η της μετάφρασης.(θέλει πολύ σοβαρή μελέτη για να πούμε κάτι τέτοιο)

 

Κάποια έργα είναι πολύ δύσκολο να αποδοθούν στα Ελληνικά, και ακόμα ποιο δύσκολη μπορεί να είναι η κατανόηση των νοημάτων

και των ιδεών που διέπουν τα έργα και τους συγγραφείς.

 

Δεν είναι εύκολο για τον αναγνώστη να αναγνωρίσει την αξία του έργου του Κάφκα για παράδειγμα, είναι ζήτημα μελέτης και χρειάζεται

καλούς λογοτεχνικούς αισθητήρες για να κατανοήσεις τα βαθιά νοήματα του συγγραφέα.

 

Απο Ντοστογιέφσκι τα καλύτερα μυθιστορήματα είναι ''Οι αδελφοί Καραμαζόφ'' , ''Ο Ηλίθιος'', ''Οι Δαιμονισμένοι'' και το ''Έγκλημα και τιμωρία''

Απο διηγήματα μπορείς να διαβάσεις το ''Όνειρο ενός γελοίου'' και τις ''Λευκές νύχτες'' που είναι και τα δύο υπέροχα αναγνώσματα.

 

Μπορεί στον φίλο lovcom να μην άρεσαν ''Οι λευκές νύχτες'' αλλά για εμένα είναι ένα απ'τα ομορφότερα διηγήματα που διάβασα ποτέ

μαζί με την ''Μεταμόρφωση'' του Κάφκα!

 

 

 

 

 

 

 

 

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 21, 2023 από Guts

[lovcom]

1 hour ago, Guts said:

Μπορεί στον φίλο lovcom να μην άρεσαν ''Οι λευκές νύχτες'' αλλά για εμένα είναι ένα απ'τα ομορφότερα διηγήματα που διάβασα ποτέ

μαζί με την ''Μεταμόρφωση'' του Κάφκα!

 

Γούστα είναι αυτά φίλε μου. Εννοείται πως ό,τι δεν άρεσε σε μένα, δεν σημαίνει πως είναι και κακό κατ' ανάγκην . Εμένα μου φάνηκε πολύ "νερόβραστο", πολύ "λίγο" για Ντοστογιέφσκι. Σε ένα βαθμό μάλλον λογικό αφού το διήγημα εντάσσεται στα πρώιμα έργα του συγγραφέα. Όμως αν κάποιος το ευχαριστήθηκε, δεν θα σκεφτώ "μα πώς του άρεσε αυτό το πράγμα" (το οποίο βέβαια για να μην κρύβομαι το έχω σκεφτεί όσο αφορά κάποια βιβλία :Ρ ).
 

Σου άρεσε η Μεταμόρφωση ε; Το έχω ήδη στα υπόψη (όπως και την Δίκη).

Επεξεργασία Νοεμβρίου 29, 2023 από lovcom

[Guts]

@ lovcom  εννοείται σεβαστό να μη σου αρέσει μια ιστορία, παίζουν σημαντικό ρόλο τα βιώματα και η αίσθηση του κάθε αναγνώστη

απέναντι στο έργο και πως τον επηρεάζει.

Πάντως δώσε άλλη μια ευκαιρία στις ''Λευκές Νύχτες'' είναι πραγματικό μάθημα ζωής και ύμνος για τον έρωτα και τη μοναχικότητα.

 

Η Δίκη είναι απ'τα αγαπημένα μου βιβλία, αλλά είναι δύσκολο ανάγνωσμα, με διάχυτο το ονειρικό στοιχείο και γεμάτο συμβολισμούς.

Η μεταμόρφωση είναι απλά υπέροχο, εύκολο στην ανάγνωση με φοβερά υπαρξιακά νοήματα για την ατομικότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις.

 

Η μεταμόρφωση είναι απ'τα λίγα έργα του συγγραφέα που κυκλοφόρησαν όσο ζούσε και είναι ολοκληρωμένο.

Απ'την Δίκη λείπουν κάποια κομμάτια του κειμένου δυστυχώς, όμως έχει τέλος κανονικά.

Ο Πύργος και η Αμερική δυστυχώς σταματάνε απότομα κάπου στη μέση της ιστορίας και δεν φτάνουν καν σε κάποιο τέλος,

αλλα παρ'όλα αυτά ο Πύργος αξίζει να διαβαστεί, τα νοήματα και οι συμβολισμοί που περιέχει το κείμενο είναι

ανεκτίμητης πνευματικής αξίας.

 

Να διαβάσεις Κάφκα οπωσδήποτε, για εμένα είναι ο σημαντικότερος συγγραφέας απ'το 1900 και μετά,

παρ'ότι το έργο του είναι ημιτελές.

 

Επεξεργασία Νοεμβρίου 29, 2023 από Guts

[Blue_Devil]

Οι μεταφράσεις του Άρη Αλεξάνδρου είναι κατά γενική ομολογία οι καλύτερες που μπορείς να βρείς για Ντοστογιέφσκι για 2 λόγους:

1) Πιστή απόδοση απο τα Ρωσικά

2) Την καλή ροή της Ελληνικής έχοντας και ο ίδιος εμπειρία απο συγγραφή.

 

Για μένα προσωπικά ότι έχει μεταφράσει ο συγκεκριμένος είναι πρότυπο μετάφρασης.

[lovcom]

Οι λευκές νύχτες είναι ένα απο τα τρία διηγήματα που ανέφερα πριν , που διάβασα σε μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου. Ίσως να έπαιξε το ρόλο του που με ξένισε σα διήγημα. Το έχω ξανα αγοράσει όμως σε μία έκδοση με διαφορετική μετάφραση. Το διήγημα πιθανόν θα ξέρεις ότι έχει αυτοβιογραφικές δόσεις αφού αυτό που διαπραγματεύεται το βιβλίο, ο Ντοστογιέφσκι το είχε ζήσει στα αλήθεια. Έχω σκοπο να το ξαναδιαβάσω.

 

Ναι ρε συ το έχω ακούσει ότι η Δικη είναι δύσκολο ανάγνωσμα. Ελπίζω να μην έκανα βλακεία που το αγόρασα : ( . Θεωρείται πάντως σημαντικό μυθιστόρημα και θα ήθελα να δώσω μία ευκαιρία. Ελπίζω τουλάχιστον να είναι μόνο δύσκολο και όχι δυσνόητο (επειδή λείπουν κομμάτια όπως λες).

[lovcom]

10 min ago , Blue_Devil said:

Οι μεταφράσεις του Άρη Αλεξάνδρου είναι κατά γενική ομολογία οι καλύτερες που μπορείς να βρείς για Ντοστογιέφσκι για 2 λόγους:

1) Πιστή απόδοση απο τα Ρωσικά

2) Την καλή ροή της Ελληνικής έχοντας και ο ίδιος εμπειρία απο συγγραφή.

 

Για μένα προσωπικά ότι έχει μεταφράσει ο συγκεκριμένος είναι πρότυπο μετάφρασης.

 

Χωρίς να ξέρω ρωσικά για να το τσεκάρω απο το προτύτυπο, εγώ προτείνω (όπως και αρκετοί άλλοι) σύμφωνα με αυτά που έχω διαβάσει, με τα χίλια την Ελένη Μπακοπούλου (και αυτή απευθείας απο το ρωσικό πρωτότυπο μεταφράζει). Πολλοί έχουν αναφέρει ότι οι μεταφράσεις της είναι εξαιρετικές καθώς και περαν τούτου μιλάμε για ένα σύγχρονο κείμενο έναντι μιας γλώσσας της δεκαετίας του ´50. Περι ορέξεως βέβαια.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 29, 2023 από lovcom

[Guts]

@ lovcom  καλά έκανες και πήρες την Δίκη, είναι ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Η πρώτη επαφή με το έργο είναι λίγο περίεργη, αλλά όταν εξοικειωθείς με τη γραφή και το ''ονειρικό'' ύφος,

θα απολαύσεις την ιστορία και θα νιώσεις στο πετσί σου την ''αλήθεια'' που θέλει να εκφράσει ο συγγραφέας.

 

Τώρα όσον αφορά τις μεταφράσεις, απο προσωπική εμπειρία μπορώ να πώ οτι είμαι αρκετά ευχαριστημένος

απο παλιές και απο καινούριες εκδόσεις των έργων του Ντοστογιέφσκι.

 

Για παράδειγμα τους Αδελφούς Καραμαζόφ τους έχω διαβάσει σε δύο εκδόσεις, η μία είναι αρκετά παλιά κάπου του 1980 και η άλλη του 2010 περίπου,

όπως και να έχει και οι δύο μεταφράσεις μου μετέδωσαν την ίδια έμπνευση και την ίδια πνευματική φλόγα του αριστουργήματος

του Ντοστογιέφσκι.( το ποιά είναι καλύτερη μετάφραση σίγουρα δεν μπορώ να το κρίνω...αλλά και τις δύο φορές το βιβλίο μου φάνηκε εξαιρετικό)

 

Το οποίο πέρα απ'το οτι είναι ότι καλύτερο έχω διαβάσει στον κόσμο της λογοτεχνίας, περιέχει μέσα και το διήγημα του ''Μέγα Ιεροεξεταστή''

που είναι ένα απ'τα σπουδαιότερα κείμενα όλων των εποχών.

Η λογοτεχνία σε όλο της το μεγαλείο!!

 

Επεξεργασία Νοεμβρίου 30, 2023 από Guts

[lovcom]

@ Guts

θυμάσαι ποιές εκδόσεις και ποιοί ήταν οι μεταφραστές που διάβασες;  Όσο αφορά τον "Μέγα Ιεροεξεταστή" τα λόγια είναι λίγα..όσες φορές και να το διαβάσεις πάντα θα σε συγκλονίζει.

[Guts]

Τελικά δεν θυμόμουν πολύ καλά..., η παλιά σκληρόδετη έκδοση δεν έχει ημερομηνία πουθενά, και μάλλον είναι πρίν το 1980.

Το πιο καινούριο βλέπω έχει αρκετές αναθεωρημένες εκδόσεις αλλά η πρώτη έκδοση είναι του 1982.

Το συγκεκριμένο επειδη το θυμάμαι καλύτερα γιατί το διάβασα πρόσφατα, είναι σε πολύ καλή τιμή, με ελάχιστα λάθη επιμέλειας,

και εξαιρετική απόδοση της ιστορίας.

 

 

[Guts]

Βρήκα σήμερα στο νετ κάποιες σελίδες απ'την μετάφραση του Αλεξάνδρου και έβαλα δίπλα τις άλλες δύο μεταφράσεις που έχω στη βιβλιοθήκη μου.

Αυτό που παρατήρησα είναι οτι η μετάφραση της Σαραντίδη είναι πολύ κοντά στου Αλεξάνδρου, έχουν ολόκληρες προτάσεις ολόιδιες, και το ύφος

είναι ακριβώς το ίδιο.

 

Η καινούρια έκδοση έχει λίγο πιο ''σύγχρονο'' ύφος που το φέρνει πιο κοντά στον τρόπο έκφρασης της γενιάς μας,

αλλά παραμένει πιστό στο νόημα και στην απόδοση του κειμένου.

 

Έχω περίπου 10-12 βιβλία του Ντοστογιέφσκι και σχεδόν όλα είναι απο διαφορετικούς μεταφραστές,

ευτυχώς δεν έχω πέσει σε κάποιο που να μου φανεί οτι κάτι πάει πολύ στραβά στη μετάφραση.

(ίσως έχω μια έκδοση απ'το Υπόγειο που είναι λίγο χαοτική η αφήγηση,αλλά είναι και το έργο λίγο ιδιαίτερο...)

 

Ξέρω οτι κυκλοφορούν άθλιες μεταφράσεις σε πολλά λογοτεχνικά αναγνώσματα, αλλά θέλω να πιστεύω πως στα έργα του Ντοστογιέφσκι τα ονόματα

που αναφέραμε έχουν κάνει αρκετά καλη δουλειά. (και η μεταφράστρια που αναφέρει ο lovcom)

 

 

 

Επεξεργασία Νοεμβρίου 30, 2023 από Guts

[lovcom]

@ Guts χωρίς βέβαια να είμαι ειδικός, νομίζω πως το θέμα της γλώσσας, οι μεταφράσεις (κυρίως την δεκαετία του '50-'60) ήταν (αλλά και είναι ακόμα) αρκετά "ιδεολογικοποιημένο" θέμα.  Χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, γενικά να πω πως έχω παρατηρήσει πως υπήρχαν μεταφραστές συγκεκριμένου "στυλ" με μία πιο ακραία δημοτική εν αντιθέσει με άλλους που έγραφαν πιο "λόγια" και πιο..καθαρευουσιάνικα. Διάβαζα τις προάλλες μία νουβέλα του Ντίκενς σε μία παλιά μετάφραση και πέρα απο την πιο "χύμα δημοτική" γλώσσα, περιείχε μέσα λέξεις και εκφράσεις πραγματικά απαράδεκτες. Παράτησα το βιβλίο αμέσως. Είναι ένα ύφος (της γλώσσας - χυμαδιό) που το έχω δει να επιβιώνει ακόμα και σε σημερινές μεταφράσεις.

 

Είναι έργα που θέλω πολύ να διαβάσω και δυστυχώς είναι μεταφρασμένα πριν απο τη δεκαετία του '80 οπότε προτιμώ να μείνω με το όνειρο ότι κάποτε θα μεταφραστούν, παρα να διαβάσω μεταφράσεις που θα με ξενίσουν. Εξάλλου τόσα βιβλία υπάρχουν. Οι μεταφράσεις του 50´ όσο και καλές και αν είναι, είναι μεταφράσεις με αρκετές ρυτίδες. Αν κάποιος δεν έχει πρόβλημα με αυτό, είναι οκ. Κατα τη γνώμη μου όποιος θέλει σύγχρονες μεταφράσεις πάνω στον Ντοστογιέφσκι, οι επιλογές είναι Μπακοπούλου και Σταυροπούλου. Άριστες γνώστριες της ρωσικής γλώσσας και κουλτούρας και οι δύο.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 30, 2023 από lovcom

[Guts]

Επειδή και εγώ έχω στη βιβλιοθήκη μου πολλές παλιές εκδόσεις, συμφωνώ οτι κάποια έχουν λίγο ''σκουριασμένη'' γλώσσα.

Υπάρχουν νέοι μεταφραστές που έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά, και νιώθεις το ύφος πιο άμεσο και πιο οικείο στη σημερινή εποχή.

 

Αξίζει να αναφέρω και μια έκδοση του 2016 σε μετάφραση της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου (απ'τα Ρωσικά) που περιέχει το ''Όνειρο ενός γελοίου''

και τις ''Λευκές Νύχτες''. Εξαιρετική δουλειά!

[lovcom]

Όσο αφορά την Αλεξάνδρα Ιωννίδου, διάβασα για λίγο ένα διήγημα του Τσέχωφ (εκδόσεις Ψυχογιός) και μού φάνηκε ότι το κείμενο έρρε πολύ ωραία.

 

Προφανώς αναφέρεις αυτή την έκδοση. Όντως φαίνεται πολύ καλή με δύο γνωστά διηγήματα του Ντοστογιέφσκι (το Όνειρο ενός γελοίου μού άρεσε πάρα πολύ) και με μία καλή μεταφράστρια. Το συγκεκριμένο βιβλίο νομίζω αξίζει να το αγοράσει κάποιος. Αν δεν είχα στην κατοχή μου άλλες εκδόσεις, θα το αγόραζα κι εγώ.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 30, 2023 από lovcom

[Guts]

@ lovcom επειδή βλέπω οτι το ψάχνεις να αγοράζεις ποιοτικές μεταφράσεις, να ξέρεις οτι γίνεται μια πολύ

καλή προσπάθεια πάνω στο έργο του Νίτσε τα τελευταία χρόνια απ'τις εκδόσεις Gutenberg.

 

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 10, 2023 από Guts