ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ

[Dr Paingiver]

      

 

 

Έξυπνη σάτιρα της ζωής, μέσα από τη στιχομυθία μιάς παρέας... δεν θα έλεγα ακριβώς φίλων... Πρόκειται μάλλον για τέσσερεις ανθρώπους που βρέθηκαν μαζί σε αρκετές στιγμές της ζωής τους. Αυτό δημιουργεί παρέες αλλά όχι φιλίες. Στη θέση κάποιων από αυτούς θα μπορούσα να ήμουν εγώ ή ο οποιοσδήποτε άλλος.

Διαβάζεται πολύ ευχάριστα και ξυπνά αναμνήσεις.

 

 

 

Αφιέρωμα στον Τάσο Ζαφειριάδη - Αφιέρωμα στον Παναγιώτη Πανταζή

[oufis]

Συμφωνώ σε όλα με τον Πάυλο τον Πονοδότη, όμως προσωπικά δεν θα με χάλαγε αν ήταν λίγο μεγαλύτερο σε σελίδες.. Καλό σχέδιο, ταιριαστό με την ατμόσφαιρα, ωραίοι διάλογοι και γενικά καλό σενάριο, όμως τελειώνει κάπως απότομα. Δεν μετανιώνω που το αγόρασα σε καμία περίπτωση και αναμένω τη συνέχεια για περαιτέρω σχόλια..

 

Πάντως οι 'αλοιφές' στο τέλος έχουν πολύ πλάκα!

 

Υ.Γ. Ξέρουμε τίποτα πληροφορίες για τη συνέχεια της ιστορίας, πότε θα βγεί, πόσες συνέχειες κλπ?

[YOSHIMITSU]

Πάντως ο τίτλος έπιασε κέντρο... όντως δεν ήταν αυτό που νόμιζα. Άλλο περίμενα να διαβάσω και άλλο διάβασα, μπας και τα μπέρδεψα και άλλο ήθελα να πάρω και τελικά πήρα άλλο κόμικ; Δεν έχει σημασία όμως, ξέρετε γιατί; Απλά γιατί είχε χαβαλέ, ήταν ενδιαφέρον, μου άρεσε αν και το διάβασα αρχικά με λίγο επιφυλακτικότητα (είπαμε άλλο πράγμα περίμενα) αλλά γενικά με κέρδισε. Δεν διεκδικεί τίποτα δάφνες πρωτοτυπίας, ή μετάλλιο στο σχέδιο, στόρι, κλπ αλλά νομίζω ότι αυτό που θέλει να περάσει το πετυχαίνει. Ασπρόμαυρο και με κέρδισε άνετα, φαντάσου ότι περιμένω και την συνέχεια (μου την σπάει να γράφει #1 και να μην έχει #2 θα είναι κρίμα άλλωστε). Όμορφη η έκδοση της Jemma, ταιριαστή στο όλο ύφος αφού ακόμη και το χαρτί που επιλέγει μου δίνει το ότι δένει με το ύφος και το σχέδιο κατά κάποιο τρόπο. Μου άρεσε γενικά ελπίζω αυτό να είναι απλά η αρχή και να υπάρχει συνέχεια.

[DJO]

Κόμικς: Προφανώς «δεν είναι αυτό που νομίζεις»
Ενθουσιώδες preview του νέου graphic novel των Λουκά Τσουκνίδα, Τάσου Ζαφειριάδη και Παναγιώτη Πανταζή που έχει κάτι από τη ζεστασιά των ανεξάρτητων αμερικανικών κόμικς.

Αγιάτη Μπενάρδου ~ 23/03/2011



_{Στιγμιότυπο από το «Δεν είναι αυτό που νομίζεις» (εκδ. Jemma Press)}

Εντάξει λοιπόν, το παραδέχομαι. Μου αρέσει πολύ να διαβάζω βιβλία πριν κυκλοφορήσουν, να βλέπω ταινίες πριν προβληθούν, να είμαι ενήμερη και με άποψη όσο οι γύρω μου χαζεύουν αμέριμνοι. Ο αναμάρτητος ας με λιθοβολήσει πρώτος.

Για καιρό άκουγα για το νέο βιβλίο δύο φίλων μου, του Λουκά Τσουκνίδα και του Τάσου Ζαφειριάδη. Ο Λουκάς είναι ένα από τα πρόσωπα που έστησαν το περιοδικό Monkie, και, μαζί με τον Τάσο που είναι ψηλός, με γυαλιά και έχει έφεση στα κόμικς (μου είπε να γράψω ό,τι θέλω εδώ, αλλά, εκτός αυτών, ο Τάσος ήταν και στην παρέα που παλιότερα έκανε το Σλαπ και τα Δέντρα), έφτιαξαν το «Δεν Είναι Αυτό Που Νομίζεις».

Οχι μόνοι τους. Μαζί τους δούλεψαν οι Παναγιώτης Πανταζής που ανέλαβε το επίπονο έργο της εικονογράφησης του κειμένου των δύο φίλων μου, και Γιώργος Γούσης, που ασχολήθηκε με το εξώφυλλο και τα greytones. Με άλλα λόγια, τέσσερις φίλοι φτιάχνουν ένα βιβλίο. Ένα βιβλίο για τέσσερις φίλους:

Με σκίτσο ασπρόμαυρο που μου θύμισε αμυδρά Κρέγκ Τόμσον, και κείμενο ασπρόμαυρο επίσης, δηλαδή αστείο και πικρό και τρυφερό και μελαγχολικό μαζί, το «Δεν Είναι Αυτό Που Νομίζεις» δεν ήταν αυτό που νόμιζα.

Οι περιπέτειες του Θεσσαλονικιού Σάββα που ένα ξημέρωμα καταφθάνει με τον ΟΣΕ στον τιμημένο Σταθμό Λαρίσσης προκειμένου να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στην πρωτεύουσα, ο αθηνοποιημένος καρδιτσιώτης φίλος του από το στρατό, ο Βάιος, που, ως ειδικός, αναλαμβάνει να τον κατατοπίσει, και όλα τα άλλα πρόσωπα που γνωρίζει, όλα αυτά συνθέτουν ένα βιβλίο που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα διάσημα graph novels του Καναδά ή των Ηνωμένων Πολιτειών. Κάθε άλλο.
 

Το θέμα είναι επίκαιρο, είναι κοφτερό, είναι τελείως ελληνικό, τελείως 30-και-κάτι ή 30-παρά-κάτι, τις κουβέντες των ηρώων σχεδόν τις ακούς στα αυτιά σου -αν και σίγουρα τις έχεις ήδη ακούσει σε κάποιο διπλανό τραπέζι στο μπαρ.
 

Διάβασα το βιβλίο σε pdf στον υπολογιστή μου ένα Σάββατο μεσημέρι. Είμαι από τους πρώτους και φυσικά πολύ χαίρομαι γι’ αυτό, όχι μόνο γιατί θέλω να ενημερώνομαι, αλλά και γιατί ήταν πάρα πολύ καλό (και φυσικά γιατί τα παιδιά μου το εμπιστεύτηκαν και τους ευχαριστώ). Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις JEMMA Press και αποτελεί την αρχή μιας σειράς κόμικς που θα εμφανίζεται τρεις φορές το χρόνο τουλάχιστον.

Είμαι από αυτούς που ανακάλυψαν τον θαυμαστό κόσμο των κόμικς και των graphic novels σε (σχετικά) μεγάλη ηλικία, και σχεδόν δεν το πιστεύω ότι θα έφτανε εκείνη η μέρα που θα ανυπομονούσα να πάω σε ένα φεστιβάλ κόμικς. Το Comicdom Con θα γίνει στην Αθήνα στις 8-10 Απριλίου και, ποιος θα τo ‘λεγε, ανυπομονώ να δω εκεί το «Δεν Είναι Αυτό Που Νομίζεις» και τα παιδιά που το έφτιαξαν, αλλά και να ζητήσω στον Chris Ware να μου υπογράψει το «Jimmy Corrigan, The Smartest Kid on Earth». Ποιος θα τό ‘λεγε, πραγματικά.

Υ.Γ.: Αγαπητέ κύριε Χαρούκι Μουρακάμι, τώρα που επιτέλους παραδέχτηκα δημοσίως ότι θέλω να είμαι ενημερωμένη πριν από όλους, μήπως θα μπορούσα να έχω αύριο ένα αντίτυπο του «1Q84»; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[dionik]

Προστέθηκαν εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του #2.

 

 

[x for xepeta]

Δεν είναι αυτό που νομίζεις στο Big Bang Theory.

 

Part 1

Part 2

 

Μακρόζαχόπουλε για σένα.

[ramirez]

Από τη σημερινή Ελευθεροτυπία.

 

 

[DJO]

Δεν είναι αυτό που νομίζεις ή είναι; Είσαι επάξια υποψήφιο για καλύτερο σενάριο στα CD Awards? Review timah!

 

#1 - Το Τραίνο Της Μεγάλης Φυγής

 

 

Ο Σάββας έρχεται Αθήνα με το συρμό 505 από Θεσσαλονίκη. Τον υποδέχεται ο Βάιος, σειρούλα από τα παλιά, που τα έχει με την Ιωάννα, συμφοιτήτρια του Νίκου του παλιού του συμμαθητής του Νίκου του Καρδιτσιώτη. Εκεί ο Σάββας αποκαλύπτει ότι κατέβηκε γιατί "πολλή ανεργία επάνω, συντηριτικούρα, δε συμβαίνει τίποτα, η θάλασσα βρωμάει και η ερωτική πόλη είναι ένας μύθος, μπουζουκόπολη". Ο Σάββας λοιπόν, έγινε η μασκώτ της Θεολογικής όπου κατέβαινε για να πλυθεί καθότι το διαμέρισμά του είχε απλήρωτο κάτι κατοστάρικα λογαριασμό νερού αλλά το μόνο που ήθελε ήταν την ησυχία του: να αράζει και να φτιάχνει τα κόμικς του. Αφού γευματίζουν, πάνε να δούνε ένα διαμερισματάκι με τρεχούμενο νερό που του βρήκε ο Βάιος, το οποίο ανήκει σε έναν Κρητικό ονόματι Μανώλη Παπαράκη Μετά βγαίνουν όλοι για καφέ και όπως το φέρνει η κουβέντα, η Ιωάννα τους λέει ότι οι γυναίκες πάνε 2-2 στην τουαλέτα ώστε η μία να κρατάει την άλλη για να μην ακουμπήσει στη λεκάνη. Ο Βάιος όμως διαφωνεί και λέει ότι όταν πάνε 2-2 κάνουν λεσβιακά. Ο Σάββας αναλαμβάνει την άκρως επικίνδυνη αποστολή να μάθει την αλήθεια, η οποία τελικά είναι εκείνη του Βάιου με αποτέλεσμα να τον κυνηγάνε οι δυο λεσβίες και να καταλήγει στο Κατ λόγω διερχόμενου αμαξιού. ΓΟΥΛΟΥΓΟΥΛΟΥΓΟΥΛΟΥΓΟΥΛΟΥΓΟΥΛΟΥ!!!

 

 

Μετά τον επίλογο έχει 4 bonus ιστοριούλες 1-2 σελίδων με γενικό τίτλο "Αλοιφές", από όπου αντιγράφω το επικό από την τελευταία:

 

Αλ φα, βη τα Γα! Άμα δε Ελ, τα εψ ιλών. Στη ίγμα, (ίνα) ζη τα, η τα, θη τα Ιώτα κατά παλλάν Δα. (Ίνα) μη νυξ η, ο μικρόν (εστί) πυρός δε ίγμα ταφή εψ ιλών, φυ (οι) Ψυχή, ο μέγα (εστί)!

 

->

 

"Νοητέ ήλιε, εσύ που είσαι το φως, έλα στη Γη!

Κι εσύ, ήλιε ορατέ, ρίξε τις ακτίνες σου στον πηλό που ψήνεται.

Ας γίνει ένα καταστάλλαγμα για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν,

να υπάρξουν και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη.

Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν,

και κινδυνεύσει να χαθεί το καταστάλαγμα της φωτιάς

μέσα στην αναβράζουσα λάσπη,

κι ας αναπτυχθεί η Ψυχή,

που είναι το μέγιστο,

το σημαντικότερο όλων!"

 

 

Συμπαθητικό. Θυμίζει Common Comics αλλά με κάποια άλφα πλοκή ουσιαστικά. Αύριο θα διαβάσω το δεύτερο. Αλλά το #1 δεν είναι κάτι το τρομερό και όχι κάτι το αξιομνημόνευτο. Δύσκολα θα το ξαναδιάβαζα. Ένα 7αράκι από μένα γιατί ήταν γενικά συμπαθητικό.

[The_Sandman]

Είπα να κρατηθώ. Ο αυθορμητισμός μου με νίκησε τελικά...

 

Το αδικείς! Αξίζει παραπάνω.

 

Είναι ένα σύγχρονο (ελληνικό) κόμικ, όπως πρέπει να είναι ένα σύγχρονο (ελληνικό) κόμικ. Ζωντανό. Φρέσκο. Χαρακτήρες που τους ξέρεις γιατί ζουν γύρω σου, καταστάσεις που μπορεί να τις έχεις ζήσει κι εσύ, διάλογοι που αν δεν τους έχεις κάνει σίγουρα τους έχεις ακούσει. Εκτός κι αν ζεις απομονωμένος στον πύργο σου. (Και φυσικά μιλάω γενικά, δεν απευθύνομαι στον Ορέστη!)

 

Σε ένα κόμικ δεν είναι μόνο η ιστορία που έχει να σου πει. Μην αναλώνεσαι στο τι γίνεται. Δες πως σου παρουσιάζει το τι γίνεται. (Αυτό πάει για τον Ορέστη ) Αυτό που κάνει ο Ζαφειριάδης, να συλλέγει δηλαδή τις στιγμές της καθημερινότητάς του και να τις μετατρέπει σε ιστορίες, είναι μοναδικό.

 

Sandman Approves!

[DJO]

Το ίδιο λέμε, απλά δε με ενθουσίασε. Το #1. Επειδή θυμίζει αρκετά Common Comics...

 

...όμως ΤΟ #2 - Πιάσε Με Αν Μπορείς... Well....

 

Η παρέα των τεσσάρων πάνε στο ΙΚΕΑ για να ψωνίσουν & ντερλικόσουν (κιοφτεδάκια ) και γίνεται ΧΑΜΟΣ! Guest: Ο ΧΑΡΗΣ ΡΩΜΑΣ!!!!!!!

 

 

 

~Ο Νίκος παίρνει τηλέφωνα από γκομενάκια και στο τέλος μια μπουνιά.

~Ο Σάββας πάει να γνωρίσει κοπέλα, το οποίο και ψάχνει πλέον. Αλλά του την κάνουν χαλάστρα οι Νίκος & Βάιος ΠΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΡΩΜΑ!!!!!!!

~Ο Βάιος το μόνο ουσιαστικά που κάνει σε αυτό το τομάκι είναι να πηγαίνει στην αρχή τον Νίκο στο καλύτερο πατσατζίδικο της Αθήνας με κλειστά τα μάτια για να μην το διαδόσει και καταστρέψει!

~Η Ιωάννα τους τα χώνει γιατί κάνουν ό,τι τους κατέβει και μετά αλληλοσυγχαίρονται...

 

 

 

Στο τέλος, κλασικά αλοιφές για τον αναγνώστη, πάλι 3-4 στον αριθμό.

 

 

7.8/10! Καλό!

[Kabuki]

έξυπνο slice of life ελληνικό κόμικ, με πολύ φυσικούς διαλόγους κι αβίαστη ροή

 

οι πρωταγωνιστες, χωρίς να είναι ιδιαίτερα συμπαθείς, δενουν με εναν πολύ ρεαλιστικό τρόπο. Θα θελα να δω κι άλλο τομο απ ' αυτο το δημιουργικό team

[tik]

 Θα θελα να δω κι άλλο τομο απ ' αυτο το δημιουργικό team

 

 

Πούντος όμως;

 

Μάλλον, αν και ωραία,  εγκαταλείφθηκε η σειρά από τους δημιουργούς.