JUPITER'S LEGACY

[nikolas12]

      

 

Σύνοψη από την εκδοτική

 

Το θρυλικό και πολυαναμενόμενο υπερηρωικό έπος, κυκλοφορεί στα ελληνικά, μια ανάσα πριν την πρεμιέρα του στο Netflix!

 

Οι Εκδόσεις Οξύ Comics με μεγάλη χαρά παρουσιάζουν το πρώτο βιβλίο του Jupiter’s Legacy, το υπερηρωικό έπος των περιφανών δημιουργών Mark Millar και Frank Quitely, όπου οι μεγαλύτεροι ήρωες του κόσμου έχουν γεράσει και η κληρονομιά τους είναι δηλητηριώδης για τα παιδιά τους, τα οποία ποτέ δε θα καταφέρουν να σταθούν στο ύψος των αξιοθαύμαστων γονιών τους.

 

Ιδεολογικές, κοινωνικές και υπαρξιακές συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών γενεών, πρότυπα και στερεότυπα, που καταρρίπτονται και επαναπροσδιορίζονται, αλλά και οι πιο βαθιά συμπλεγματικές σχέσεις, αυτές μεταξύ γονέων και παιδιών, διαπραγματεύονται με φόντο την Αμερική της Μεγάλης Ύφεσης και του Σήμερα, σε ένα graphic novel που θα αποτελέσει το καλύτερο πρόγευμα πριν την επίσημη πρεμιέρα της κινηματογραφικής του μεταφοράς στο Netflix, την 5η Μαίου.

Όσο για την κληρονομιά του, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός πως θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για όλα τα κόμικς του μέλλοντος!

Η ιστορία του Jupiter’s Legacy

 

Κίνηση ματ από τις εκδόσεις Οξύ, καθώς με αφορμή τη σειρά Jupiter’s Legacy που θα βγει στο Netflix τον επόμενο μηνα, φέρνει στα ελληνικά το source material από τους Mark Millar και Frank Quitely. Πρόκειται για μια σειρά 10 τευχών, σπασμένη σε δύο paperbacks των πέντε τευχών έκαστο, η οποία κυκλοφόρησε από την Image. Στα ελληνικά η κυκλοφορία του δεύτερου αναμένεται σύντομα. Επίσης υπάρχει μια spinoff σειρά, το Jupiter’s Circle.

 

  

 

Η ιστορία έχει πολλές επιρροές από τα Star Wars, το King Kong, τη Ρωμαϊκή Μυθολογία καθώς και τη Χρυσή Εποχή των Κόμικ με τον Millar να θέλει να εξερευνήσει τη σύνδεση των υπερηρωικών ιδανικών με την Αμερικάνικη Ιδέα. Έτσι η ιστορία φέρνει σε κόντρα δύο διαφορετικές γενιές υπερηρώων, τη Union ή Ένωση και τα παιδιά τους. Η Union αποτελείται από ήρωες με αρχηγό τον Sheldon Sampson (γνωστό και ως Utopian), ο οποίος το 1932 μαζί με τη μέλλουσα γυναίκα του Grace, τον μικρό του αδερφό Walter και άλλους συντρόφους θα καταφέρουν μέσα από τις αναζητήσεις τους να αποκτήσουν υπερδυνάμεις και να αποτελέσουν μια αχτίδα φωτός για την ανθρωπότητα. 

 

 

Οι κόντρες του Sheldon αφορούν δύο διαφορετικά μέτωπα. Το ένα μέτωπο είναι με τον αδερφό του και επίσης υπερήρωα Brainwave ή Walter, ο οποίος δε θέλει πλέον να ζει υπό τη σκιά του ηγέτη αδερφού και γι’ αυτό το λόγο διαφωνεί για τις επιλογές του και θεωρεί πως τα ιδανικά του είναι παλιομοδίτικα. Πιστεύει περισσότερο στον πολιτικό ακτιβισμό των υπερηρώων ζητώντας την κατάργηση των θρησκειών, την εξάλειψη των φόρων και την παρέμβαση για την κλιματική αλλαγή. Στην κόντρα αυτή ο Millar απεικονίζει σε μεγάλο βαθμό την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε από το 2007 έως το 2009.

 

  

 

Το άλλο μέτωπο του Sheldon είναι με τα παιδιά του, την Chloe και τον Brandon. Η Chloe είναι έγκυος, ενώ ο Brandon αδιαφορεί για την κληρονομιά του ονόματός του, αντιμετωπίζοντας την κατάσταση σαν celebrity την ίδια ώρα που ο Sheldon θέλει να τον κάνει να αναλάβει σοβαρότερες ευθύνες. Ο Brandon επίσης επηρεάζεται πολύ από τον θείο του και φαίνεται πως στρέφεται κατά του πατέρα του.

 

  

 

Σε αυτό το πρώτο μέρος πέντε τευχών ουσιαστικά έχουμε την εισαγωγή των χαρακτήρων αυτού του σύμπαντος. Ταξιδεύουμε στη δεκαετία του 30 και μαθαίνουμε το πως ο Sheldon, η Grace, ο Walter και η υπόλοιπη Union απέκτησε τις υπερδυνάμεις, καθώς και το πως ξεκινάει η κόντρα με τον Brainwave να επηρεάζει τον Sheldon ώστε να οδηγηθούν στις απολυταρχικές τους απόψεις. Όποιος έχει δει τη σειρά The Boys ή έχει διαβάσει το κόμικ έχει παρατηρήσει το πως προσπαθεί ο Ennis να απεικονίσει τον Homelander ως μια διεστραμμένη εκδοχή του Superman και την Queen Maeve ως άλλη εκδοχή της Wonder Woman, όπως αντίστοιχα ισχύει για τον Deep/Aquaman, A-Train/The Flash και τα λοιπά. 

 

  

 

Έτσι και εδώ ο Millar χρησιμοποιεί τον Sheldon ή Utopian σαν μια ολοκαίνουρια εκδοχή του Superman που συμβολίζει το Truth, Justice and the American Way πρωτοφανώς επηρεασμένος από τη Χρυσή Εποχή των Κόμικ, ενώ η γυναίκα του Grace αποτελεί αλληγορική εκδοχή της Wonder Woman. Ο Millar κάνει φανταστική δουλειά στην αποτύπωσή τους, αλλά κυρίως προκαλεί ενδιαφέρον το πόσο αριστουργηματικά σετάρει και αναπτύσσει την ιστορία καταφέρνοντας ταυτόχρονα να μιλήσει για απολυταρχικά καθεστώτα, υπερήρωες, αμερικάνικα ιδανικά (μικρή σημείωση: ο Millar είναι Σκωτσέζος), την οικονομική κρίση του 1929, την οικονομική κρίση του 2008, πολύ κοντά στην εποχή που γραφόταν το κόμικ, το πως επηρεάζονται οι κοινωνίες από τους υπερήρωες και τα λεγόμενα τους και πολλά ακόμα άλλα θέματα, στα οποία ο Σκωτσέζος δίνει ρέστα. Αν σας αρέσουν τα υπερηρωικά με ωραίες ιδέες από πίσω, θα λατρέψετε κι αυτό.

 

Το σχέδιο του Frank Quitely

 

  

Ο Quitely είναι γνωστός για τις συνεργασίες του με τον Grant Morrison (New X-Men, we3 κτλ) και αυτή είναι η πρώτη του μεγάλη συνεργασία εκτός του έτερου Σκωτσέζου και η πρώτη του με τον Millar μετά το The Authority για τη DC. Αν και δεν είμαι μεγάλος φαν της δουλειάς του, πρέπει ταπεινά να πω πως ο Quitely κάνει εξαιρετική δουλειά στο Jupiter’s Legacy και το θεωρώ εύκολα το κορυφαίο του από όσα έχω διαβάσει. Τα πρόσωπα έχουν πολύ ωραίες εκφράσεις, κάθε ήρωας σου αποπνέει ένα τεράστιο κύρος, κάθε σκηνή έχει εξαιρετικό δυναμισμό, το φόντο κάθε καρέ έχει τεράστια λεπτομέρεια και οι μάχες έχουν εξαιρετική ζωντάνια. Πραγματικά απολαυστική δουλειά.

 

Έκδοση

 

 

Περισσότερο ενθουσιάστηκα με το timing και την επιλογή της έκδοσης, πράγμα που συνηθίζουν οι ελληνικές εκδοτικές πλέον. Το Jupiter’s Legacy είναι μια εξαιρετική δουλειά που έπρεπε να δούμε στα ελληνικά και μπράβο στις εκδόσεις Οξύ που το έβγαλαν μαζί με την κυκλοφορία της σειράς. Η έκδοση είναι στο κλασικό μέγεθος της εκδοτικής και φυσικά με τις γνωστές προδιαγραφές που μας έχει συνηθίσει η Οξύ. Ανυπομονώ και για το δεύτερο μέρος της ιστορίας, από μένα καλή ανάγνωση σε όλους.

[germanicus]

Όταν είδα φωτογραφίες από την επερχόμενη σειρά του Netflix, τσίμπησα και είπα να δω τι είναι αυτό εδώ. Μου άρεσε, οπότε επί τόπου διάβασα και το αμέσως επόμενο, Jupiter's Circle. 

Μην τρομάζετε. Το Jupiter's Legacy είναι αυτοτελής ιστορία (όταν βγει και ο δεύτερος τόμος από την Οξύ έστω). Το Circle απλά λέει ιστορίες από το ίδιο σύμπαν. Χωρίς τον Quitely όμως εκείθε.

Δεν είναι κάτι το αριστουργηματικό, που θα το μνημονεύω εις τον αιώνα τον άπαντα (όπως λχ ήταν το πανάρχαιο πλέον Planetary ή το Authority), αλλά είναι άκρως διασκεδαστικό. 

 

 

[stepgios]

Το έχω διαβάσει στα αγγλικά. Είναι στο στυλ Astro city, Black Hammer κ.τλ. με ένα πλήρες σύμπαν υπερηρώων διαμορφωμένο ήδη με τους ήρωες να έχουν χρόνια προϊστορίας στις πλάτες τους. Τα προαναφερθέντα ήσαν σίγουρα καλύτερα αλλά κι αυτή είναι μια άνω του μετρίου σειρά. Δεν την αγόρασα στα αγγλικά αλλά στα ελληνικά θα την αγοράσω, μου αρέσουν τα μεταφρασμένα κόμικς.

[Kurdy Malloy]

3 ώρες πριν, stepgios είπε:

ένα πλήρες σύμπαν υπερηρώων διαμορφωμένο ήδη με τους ήρωες να έχουν χρόνια προϊστορίας στις πλάτες τους

Ό,τι καλύτερο. Έλεος με τα αδιάφορα και τραβηγμένα από τα μαλλιά origins λες και νοιάζεται κανείς για ποιο λόγο έγινε ο Φλας γρήγορος ή ο Σταρκ γκατζετάκιας.

[nikolas12]

Κυκλοφορεί σε λίγες μέρες το δεύτερο βιβλίο του Jupiter's Legacy και εμείς στο Greekcomics προσθέσαμε από τώρα στη βάση το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο! Εννοείται όταν τα διαβάσω και το δεύτερο θα έρθει μία φουλ κριτική. Επίσης το εξώφυλλο προστέθηκε στην παρουσίαση, ενώ και εκείνη θα ανανεωθεί με περαιτέρω πληροφορίες

 

  

[Mandrake]

 Η σειρά ήταν ωραία! Το κόμικ δεν το έχω ακόμη αλλά θα αγοραστεί οπωσδήποτε! Εδώ που τα λέμε, όμως, αυτό το μεγάλο μεγάλο "Netflix" στο οπισθόφυλλο είναι λίγο τραγικό...

[Otis]

Μου φάνηκαν περίεργες οι κριτικές.

 

Το sensational το μεταφράζει αισθησιακό αντί για εντυπωσιακό.

Το demolished το μεταφράζει διαλύονται αντί για κατεδαφίζονται.

To that is αντί να μεταφραστεί "φυσικά", αφαιρείται.

Αντί να συνοδεύεται το σεμινάριο στην αφήγηση, συνοδεύεται η αφήγηση σκέτη, με στραμπουληγμένα ελληνικά.

To brilliant storytelling το μεταφράζει εξαιρετική αφήγηση αντί για ευφυέστατη αφήγηση. 

Με το φαναστικό δεν εννοεί fanastic σίγουρα. Ορθογραφικό. Μεταφράζει το truly stellar art work ως πραγματικά φανταστικό σχέδιο, αντί για λαμπρό πραγματικά ή εξαιρετικό πραγματικά.

 

Είναι θέμα γούστου αυτά μέχρι ένα σημείο αλλά διαφωνώ εξαιρετικά και φανταστικά.

 

 

Edited June 7, 2021 by Otis

[nikolas12]

 

Ξαναδιάβασα τον πρώτο τόμο back to back με τον δεύτερο (επιτέλους). Αν και γενικά υπάρχει ένα closure στον πρώτο τόμο προκειμένου να συνεχίσουν τα γεγονότα στο δεύτερο, νομίζω ότι ο πρώτος παραμένει ελάχιστα ανώτερος, κυρίως γιατί μου άρεσε το πως καταπιάνεται με οικονομικά, κοινωνικά και ανθρωπιστικά ζητήματα και τη διαφωνία των ηρώων για το ποια θα πρέπει να είναι η θέση τους σε όλα αυτά. Με την πλευρά του Brandon να έχει πλέον στραφεί σε επιλογές αποτυχημένες και καθόλου δημοκρατικές απέναντι στην κοινωνία, ο δεύτερος τόμος είναι το comeback story της Chloe και της νέας της οικογένειας απέναντι σε όσους την έδιωξαν μακριά με τις ενέργειές τους.

 

  

 

Ο δεύτερος τόμος καταπιάνεται περισσότερο με θέματα ηθικής, το ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί βάζοντας τους χαρακτήρες και τα αντίπαλα "στρατόπεδα" σε μία γκρίζα ζώνη όπου ο καθένας δεν παίρνει μία επιλογή ανάλογα με το πως έχει χαρακτηριστεί έως τότε, καλός ή κακός, αλλά διαλέγει σε ποια πλευρά θα πολεμήσει. Επιπλέον έχουμε πολλές μεγάλες μάχες, εντυπωσιακή δράση, αλλά και συναισθηματική γραφή με την έννοια της οικογένειας να εξετάζεται από ποικίλες σκοπιές. Αυτό που μου άρεσε σε όλη τη διάρκεια του κόμικ είναι ο γρήγορος ρυθμός που έχει το σενάριο του Millar, γράφει πολύ ώριμα, αλλά ταυτόχρονα δεν πλατειάζει, δεν το τραβάει και μέσα σε 10 τεύχη λέει όσα θέλει να πει. Δεν είναι το κόμικ που θα σου αλλάξει τη ζωή, αλλά είναι αυτό που αναλύει και πέντε θέματα πέραν του ντάπα ντούπα, έχει καλογραμμένους χαρακτήρες και διαβάζεται νεράκι.

[papous26]

Τελείωσα και εγώ τον 2ο τόμο και το βρήκα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Εάν θες να ξεφύγεις και λίγο από Marvel & DC, αλλά να παραμείνεις στο υπερηρωϊκό είναι ότι πρέπει. Επίσης, ακόμα και σε όσους δεν αρέσουν τόσο πολύ τα κόμικς με υπερήρωες και πάλι το βρίσκω πολύ καλή επιλογή, γιατί το σενάριο είναι πολύ καλό, και όπως ειπώθηκε, θίγει και άλλα θέματα, όπως αυτό της οικογένειας. Λατρεύω Frank Quitely (από τότε με το Nen X-MEN)! Το ότι είχα δει και τη σειρά (που αν και όχι τόσο καλή, κρίμα που κόπηκε) με βοήθησε να φέρνω στο μυαλό μου τους ηθοποιούς (το casting για τον Γουόλτερ πάρα πολύ καλό) και έκανε την ιστορία πιο αληθοφανή! Να το αγοράσετε σίγουρα! Κάποια καρέ σε αφήνουν με το στόμα ανοικτό και να λες "α τον κερατά τον Millar, που το σκέφθηκε"! Διαβάζετε νερό!