Διαφορετικές απόψεις για κόμικς εγνωσμένης αξίας

[Dredd]

Το story πίσω από αυτό το θέμα : Ξεκίνησα να διαβάζω το Incal των Jodorowsky και Moebius, όντας σίγουρος ότι το είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια. Τελικά κάτι άλλο πρέπει να είχα διαβάσει, γιατί δεν μου θυμίζει τίποτα (καταραμένο Αλτσχάϊμερ!). Το κόμικ το έχετε διαβάσει οι περισσότεροι από εσάς, και αν δεν το έχετε διαβάσει, σίγουρα θα το ξέρετε ή θα ξέρετε για αυτό. Η αποδοχή του είναι καθολική και οι λάτρεις του, επώνυμοι και μη, δημιουργοί κόμικς και απλοί αναγνώστες, πολλοί.

 

Έλα όμως που δεν μου αρέσει!!! Όχι πως το θεωρώ για τα σκουπίδια, αλλά πραγματικά δεν βρίσκω γιατί λατρεύεται από όλους, Έχω διαβάσει 70 σελίδες σε 4 φορές που το έχω πιάσει. Κάθε φορά, μετά από 10-15 σελίδες, πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζω το ταβάνι ή να χασμουριέμαι ακατάπαυστα.   

 

Πέρα από την πλάκα, πραγματικά δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο με κόμικ τέτοιας ευρείας αποδοχής. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι "εκπαιδευμένος" σε διάφορα είδη και σε διάφορες σχολές κόμικς, και ειδικά με sci-fi και ακόμα περισσότερο indie sci-fi.

 

Θέλω να ανοίξω μια ωραία κουβεντούλα για αντίστοιχες εμπειρίες που πιθανόν είχατε. Αν τα παρατήσατε, αν το παλέψατε, αν στην πορεία αλλάξατε γνώμη ή όχι.

 

Για πείτε.......

 

Υ.Γ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα δεν θα το παρατήσω. Έχω πεισμώσει! Βέβαια, δεν ξέρω αν πρέπει να διαβάζεις, κάτι το οποίο πρέπει να σου προσφέρει απόλαυση, από πείσμα.... 

[GeoTrou]

Κόμικς που δε με εντυπωσίασαν, ενώ θεωρούνται διαμάντια; Μα φυσικά!

• Killing Joke: πολύ ωραίο, απίθανο σχέδιο, αλλά δε μου έκανε *το* κλικ, τουλάχιστον στην πρώτη ανάγνωση.
• Ερωτόκριτος: το κόμικ-φαινόμενο της περσινής χρονιάς, μία που του διάβασα και μία που το έβαλα για πούλημα
• Τα κόμικς του Daniel Clowes: θεωρείται τοπ όνομα του indie αμερικάνικου κόμικ, αλλά για εμένα είναι ο δημιουργός που λατρεύω να μισώ.

Σίγουρα ξεχνάω κάτι.

Η άποψή μου όμως σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η εξής. Δεν έχεις το «δικαίωμα» να κράζεις άσχημα ένα κόμικ που έχει καθολικές ή έστω πολλές θετικές γνώμες. Δηλαδή, δε θα πάω να πω «τι παπάτζα εκείνο ή το άλλο», ενώ είμαι ο μόνος που έχει αντίθετη γνώμη. Καλά κάνω και την έχω, αλλά πρέπει να σεβαστώ τις απόψεις άλλων. Οπότε θα εκφραστώ πιο κόσμια και θα πω «Δε μου άρεσε».

Και το ίδιο κάνω και για τις ταινίες. Εκεί κι αν έχω χασμουρηθεί με ταινίες που θεωρούνται τοπ και άνθρωποι κόβουν φλέβα γι' αυτές.

[Laz33]

Ωραίο θέμα

Κόμικ ευρείας αποδοχής που το διάβασα και το παράτησα στη μέση δεν υπήρξε.
Αλλά έχουν υπάρξει κάποια που η συντριπτική πλειοψηφία τα θεωρεί διαμάντια κι εγώ τα βρήκα απλώς καλά και όχι κάτι το φοβερό.

1ο και καλύτερο το Blacksad.
Το πιο υπερτιμημένο κόμικ που έχω διαβάσει.
Δεν είναι κακό αλλά ούτε έκοψα φλέβα. Απλά συμπαθητικό το βρήκα.
Οπότε το να παίρνει 4.20-4.30 στο goodreads και πάνω από 8 στο senscritique(τη στιγμή που τα top Aστερίξ για παράδειγμα έχουν 7.6 με 7.8) είναι άκυρο/άδικο.

Αρκετά υπερτιμημένα θεωρώ και τα ΤενΤεν.
M΄αρέσουν βέβαια αρκετά, δεν μπορώ να πω, αλλά η βαθμολογία τους(που αντικατοπτρίζει την αποδοχή του κόσμου) είναι κατά την άποψή μου μεγαλύτερη απ΄όσο αξίζουν.
 

Tέλος θα βάλω και τo XIII.
Θεωρείται η top σειρά του Van Hamme και μια απ΄τις καλύτερες BD ever, αλλά για μένα τo Largo Winch (του ίδιου συγγραφέα), που δε χαίρει της ίδιας αποδοχής, είναι άνετα καλύτερo.

Aυτά
 

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 26, 2018 από laz33

[christs]

Logicomix. Ακομη δεν εχω μπορεσει να το διαβασω....

[totally_wired]

Γιάννη, εδώ δεν λες γιατί δεν αρέσει όμως... λες απλά πως χασμουριέσαι. 

 

Μήπως θα πρέπει να μας πεις αν δεν σ'αρέσει το σχέδιο ή το σενάριο; Διότι αν είναι το σχέδιο τότε η περίπτωση σου είναι για μελέτη σε επόμενο con... 

 

Τώρα για το σενάριο όσο και να σου φαίνεται περίεργο, μπορώ να σε καταλάβω. Το incal όσο space opera είναι,άλλο τόσο είναι ένα εσωτερικό κόμικ αναζήτησης. Με πολλά newage στοιχεία και συμβολισμούς που στην εποχή μας είναι ξεπερασμένα ως ένα βαθμό, αλλά ίσως και όταν βγήκε. Δεν σου κρύβω πως και εγώ απορώ που έγινε τόσο μεγάλη επιτυχία. Την συνδέω κυρίως με 2 παραμέτρους. α) το σχέδιο β) τα πολλά επίπεδα της ιστορίας.

 

Λέγοντας πολλά επίπεδα εννοώ πως ο αναγνώστης χωρίς γνώσεις περί newage κτλ μπορεί να φτάσει στο βάθος που θέλει και να το ευχαριστηθεί.

 

 

Το story πίσω από αυτό το θέμα : Ξεκίνησα να διαβάζω το Incal των Jodorowsky και Moebius, όντας σίγουρος ότι το είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια. Τελικά κάτι άλλο πρέπει να είχα διαβάσει, γιατί δεν μου θυμίζει τίποτα (καταραμένο Αλτσχάϊμερ!). Το κόμικ το έχετε διαβάσει οι περισσότεροι από εσάς, και αν δεν το έχετε διαβάσει, σίγουρα θα το ξέρετε ή θα ξέρετε για αυτό. Η αποδοχή του είναι καθολική και οι λάτρεις του, επώνυμοι και μη, δημιουργοί κόμικς και απλοί αναγνώστες, πολλοί.

 

Έλα όμως που δεν μου αρέσει!!! Όχι πως το θεωρώ για τα σκουπίδια, αλλά πραγματικά δεν βρίσκω γιατί λατρεύεται από όλους, Έχω διαβάσει 70 σελίδες σε 4 φορές που το έχω πιάσει. Κάθε φορά, μετά από 10-15 σελίδες, πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζω το ταβάνι ή να χασμουριέμαι ακατάπαυστα.   

 

Πέρα από την πλάκα, πραγματικά δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο με κόμικ τέτοιας ευρείας αποδοχής. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι "εκπαιδευμένος" σε διάφορα είδη και σε διάφορες σχολές κόμικς, και ειδικά με sci-fi και ακόμα περισσότερο indie sci-fi.

 

Θέλω να ανοίξω μια ωραία κουβεντούλα για αντίστοιχες εμπειρίες που πιθανόν είχατε. Αν τα παρατήσατε, αν το παλέψατε, αν στην πορεία αλλάξατε γνώμη ή όχι.

 

Για πείτε.......

 

Υ.Γ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα δεν θα το παρατήσω. Έχω πεισμώσει! Βέβαια, δεν ξέρω αν πρέπει να διαβάζεις, κάτι το οποίο πρέπει να σου προσφέρει απόλαυση, από πείσμα.... 

[Bonadrug]

4 φορές ξεκίνησα το incal και άλλες τόσες το παράτησα. τελικά το πούλησα να πάει στο καλό.

τεν τεν δεν μπόρεσα να διαβάσω ούτε ως έφηβος,

 

αλλά τα ΧΙΙΙ τα έχω διαβάσει 5 φορές και τα εκτιμώ ιδιαίτερα!

[Dredd]

Κόμικς που δε με εντυπωσίασαν, ενώ θεωρούνται διαμάντια; Μα φυσικά!

• Killing Joke: πολύ ωραίο, απίθανο σχέδιο, αλλά δε μου έκανε *το* κλικ, τουλάχιστον στην πρώτη ανάγνωση.
• Ερωτόκριτος: το κόμικ-φαινόμενο της περσινής χρονιάς, μία που του διάβασα και μία που το έβαλα για πούλημα
• Τα κόμικς του Daniel Clowes: θεωρείται τοπ όνομα του indie αμερικάνικου κόμικ, αλλά για εμένα είναι ο δημιουργός που λατρεύω να μισώ.

Σίγουρα ξεχνάω κάτι.

Η άποψή μου όμως σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η εξής. Δεν έχεις το «δικαίωμα» να κράζεις άσχημα ένα κόμικ που έχει καθολικές ή έστω πολλές θετικές γνώμες. Δηλαδή, δε θα πάω να πω «τι παπάτζα εκείνο ή το άλλο», ενώ είμαι ο μόνος που έχει αντίθετη γνώμη. Καλά κάνω και την έχω, αλλά πρέπει να σεβαστώ τις απόψεις άλλων. Οπότε θα εκφραστώ πιο κόσμια και θα πω «Δε μου άρεσε».

Και το ίδιο κάνω και για τις ταινίες. Εκεί κι αν έχω χασμουρηθεί με ταινίες που θεωρούνται τοπ και άνθρωποι κόβουν φλέβα γι' αυτές.

Δεν έχω διαβάσει κανένα από αυτά που αναφέρεις, αλλά συμφωνώ απόλυτα με τη λογική σου για την κριτική που κάνεις σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Πάντα σκέφτομαι το "ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε" και συνήθως ο γυαλός (η άποψη δηλαδή των πολλών) είναι μια χαρά.

Ωραίο θέμα

 

Κόμικ ευρείας αποδοχής που το διάβασα και το παράτησα στη μέση δεν υπήρξε.

Αλλά έχουν υπάρξει κάποια που η συντριπτική πλειοψηφία τα θεωρεί διαμάντια κι εγώ τα βρήκα απλώς καλά και όχι κάτι το φοβερό.

 

1ο και καλύτερο το Blacksad.

Το πιο υπερτιμημένο κόμικ που έχω διαβάσει.

Δεν είναι κακό αλλά ούτε έκοψα φλέβα. Απλά συμπαθητικό το βρήκα.

Οπότε το να παίρνει 4.20-4.30 στο goodreads και πάνω από 8 στο senscritique(τη στιγμή που τα top Aστερίξ για παράδειγμα έχουν 7.6 με 7.8) είναι άκυρο/άδικο.

 

Αρκετά υπερτιμημένα θεωρώ και τα ΤενΤεν.

M΄αρέσουν βέβαια αρκετά, δεν μπορώ να πω, αλλά η βαθμολογία τους(που αντικατοπτρίζει την αποδοχή του κόσμου) είναι κατά την άποψή μου μεγαλύτερη απ΄όσο αξίζουν.

 

Tέλος θα βάλω και τα XIII.

Θεωρείται η top σειρά του Van Hamme και μια απ΄τις καλύτερες BD ever, αλλά για μένα τα Largo Winch πχ(του ίδιου συγγραφέα) είναι άνετα καλύτερα.

 

Aυτά

 

Blacksad δεν έχω διαβάσει. Το Asterix όμως εγώ το βάζω στην κατηγορία που βάζεις εσύ το TinTin. Αξιόλογο δηλαδή έως πολύ καλό αλλά υπερεκτιμημένο λόγω αναγνωρισιμότητας. Το ΧΙΙ είναι στα προς ανάγνωση.

Logicomix. Ακομη δεν εχω μπορεσει να το διαβασω....

Δεν το έχω ξεκινήσει ακόμα.

4 φορές ξεκίνησα το incal και άλλες τόσες το παράτησα. τελικά το πούλησα να πάει στο καλό.

τεν τεν δεν μπόρεσα να διαβάσω ούτε ως έφηβος,

 

αλλά τα ΧΙΙΙ τα έχω διαβάσει 5 φορές και τα εκτιμώ ιδιαίτερα!

Πάντως χθες το βράδυ συνέχισα την προσπάθεια και μπορώ να πω ότι αρχίζει και μου τσουλάει κάπως καλύτερα. Ώρες-ώρες έχω την αίσθηση ότι πάσχει από κακή σεναριακή δομή. Σαν να "πηδάει" εννοιολογικά από καρέ σε καρέ, σαν να έχουν ξεχάσει να βάλουν κάποιο μπαλονάκι για να γίνει πιο στρωτή η αφήγηση. Τέλος, πείτε με ιερόσυλο, αλλά το σχέδιο του Moebius, δεν με τρελαίνει. Προς θεού, δεν είναι κακό, αλλά δεν με τρελαίνει κιόλας.

 

Άβυσσος η ψυχή του κομιξοαναγνώστη!!!

[ramirez]

Ο τρόπος αφήγησης τoυ "Incal" θα έλεγα πως θυμίζει ταινία που αρχίζεις να παρακολουθείς 20 λεπτά μετά την έναρξή της. "Πιάνεις" μετά από λίγο τι παίχτηκε στην αρχή, αλλά λογικά κάποια κενά τα έχεις. Έτσι ήθελε ο Jodo βέβαια να εξελιχθεί η ιστορία και έτσι έγινε. Ίσως η ανάγνωση του "Πριν το Ίνκαλ" να βοηθούσε στη ροή του διαβάσματος...

[Dredd]

Το σκεφτηκα αυτο που λες για το Before The Incal, αλλα οπου διαβασα στο internet, προτεινουν να γινει η αναγνωση με τη σειρα που τα εγραψε.

[Kurdy Malloy]

Η ανάγνωση του "Πριν το Ίνκαλ" καλό είναι να γίνει .... μάλλον ποτέ. Όσο για το Ίνκαλ;

 

 

 

Πως λες για κάποιες γυναίκες αυτή είναι ωραία παρά την ηλικία της και για κάποιες άλλες ότι αυτή δε γέρασε καλά; Έτσι και το Ίνκαλ. Εντυπωσιακό για όταν βγήκε, αλλά γέρασε και ξεπεράστηκε πάρα πολύ γρήγορα. Φαίνεται πιο γερασμένο και πιο παρωχημένο από πολλά παλαιότερά του.

Να μη μιλήσω για τα πριν, μετά, κατά, διά, επί και πάει λέγοντας

 

Για το θέμα μας τώρα. Εξαρτάται. Όσοι δίνουν βάση κυρίως στο σενάριο τείνουν να απογοητεύονται πιο εύκολα. Εγώ που δίνω μεγάλη βάση στο σχέδιο και όσοι σαν κι εμένα, νομίζω ότι έχουν λιγότερες τέτοιες απογοητεύσεις.

 

Θα έβαζα πάντως από αυτά που μπορώ να εκφέρω άποψη ως πλέον ειδικός (το να αναφέρω τα Ντίσνεϋ είναι θέμα γούστου πχ) θα έβαζα σίγουρα τα περισσότερα Σπιρού από παλιά και κάτι Μπαρακούντα από πιο πρόσφατα. Επίσης ζορίστηκα πάρα πολύ να βρω τι έχει ενθουσιάσει σε κοινό και κριτικούς στο De Cap et de Crocs αλλά δεν τα κατάφερα.

[Dredd]

Με κέρδισε...

Παραδέχομαι την ήττα μου!

 

Αντιγράφω αυτά που έγραψα στην παρουσίαση του Ινκαλ :

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μετά από αρκετές προσπάθειες, τελικά κατάφερα να διαβάσω 150 σελίδες μέχρι να το παρατήσω χθες βράδυ με γ$^#σταυρίδια. Ώρες-ώρες πραγματικά έχανα την μπάλα!!        

 

Δεν ξέρω αν ήταν κακό timing ή δεν είμαι ακόμα ώριμος ακόμα "κομιξοαναγνωστικά". Θα ακολουθήσω την συμβουλή του germanicus και δεν θα το ζορίσω άλλο και θα το ξαναπιάσω αργότερα.

 

Τα λέμε εδώ σε μερικά χρόνια. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Laz33]

Στις παραπάνω μου επιλογές να προσθέσω (και μη με βρίσετε) τα Κόρτο Μαλτέζε.

 

Έχω διαβάσει 4 τεύχη που θεωρούνται απ´τα καλύτερα της σειράς(Μπαλάντα, Σιβηρία, Σαμαρκάνδη, Κέλτικα).

Τα ξαναδιάβασα.

Τη 2η φορά μου άρεσαν περισσότερο. Και γενικώς τα βρίσκω συμπαθητικά.

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν τα θεωρώ αριστουργήματα όπως κάνει ο περισσότερος κόσμος.

Sorry guys

[Θρηνωδός]

Μην σε απασχολεί, δεν ξέρω κανέναν που γουστάρει πολύ κόρτο να πιστεύει ότι είναι αριστούργημα το Μπλέικ και Μόρτιμερ οπότε πατσίζεις

[Laz33]

Τα Μπλέικ και Μόρτιμερ γενικώς δεν θεωρούνται αριστουργήματα.

Δεν είναι μόνο άποψη των φανς του Κόρτο αυτή.

Και τη συμμερίζομαι.

Τα γουστάρω πάρα πολύ, εννοείται περισσότερο απ´τα Κόρτο, αλλά ούτε αυτά τα θεωρώ αριστουργήματα.

Είναι πολύ ποιοτικά αλλά μέχρι εκεί. Το αριστούργημα είναι πολύ βαριά λέξη και δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση.

Τα Μ&Μ πιστεύω έχουν την αποδοχή που τους αξίζει. Μπορεί και να είναι αδικημένα.

Υπερεκτιμημένα όμως σίγουρα δεν είναι

 

Θα είχε πάντως ενδιαφέρον να ανοίγαμε και το αντίστροφο θέμα.

Σειρές εξαιρετικές που όμως δεν χαίρουν μεγάλης αποδοχής.

Έχω ήδη 1-2 στο μυαλό μου

[GeoTrou]

Τα Μπλέικ και Μόρτιμερ, θεωρώ ότι είναι κάτι σαν τα αμερικανικά υπερηρωικά του 40 ή του 50. Αποτελούν την κληρονομιά και τις βάσεις των αντίστοιχων σχολών και γι' αυτό εκεί τα λατρεύουν, αλλά κακά τα ψέματα έχουν ξεπεραστεί. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να σε διασκεδάζουν. Ο καθένας έχει το γούστο του.

[Θρηνωδός]

Έχω χρησιμοποιήσει την λέξη αριστούργημα για 5 κόμικ συγκεκριμένα, και την λέξη την εγραψα επειδή εσυ ο ίδιος είπες "δεν τα θεωρώ αριστουργήματα". Κατά καιρούς έχεις συγκρίνει όμως το Μπλέικ με τίτλους όπως το Κορτο, το Μπλακσαντ κλπ ( μια σύγκριση που είναι άστοχη για πολλούς λόγους) και για αυτό έδωσα την απάντηση όπου συμπεριέλαβα το Μπλέικ. Παλιότερα μάλιστα θα έγραφα σε αυτό το θέμα για το ποσό υπερεκτιμημένα είναι τα ΜΜ. Θέμα γούστου είναι αλλά κάποια κόμικ έχουν αντικειμενική αξία και δεν συγκρίνονται με αλλά. Και αυτή η αντικείμενικη αξία που αποτελεί συνάρτηση της προσφοράς τους στον τομέα είναι πολύ πιο πάνω από την εκάστοτε προσωπική άποψη.

[Laz33]

Μα δεν θεωρούνται φοβερή σειρά τα Μπλέικ και Μόρτιμερ.

Για ποιο λόγο είναι υπερεκτιμημένα;

Αν δεις σε διεθνή sites που ψηφίζουν απ´όλο τον κόσμο, όπως το goodreads ή το senscritique, τα Μ&Μ έχουν σημαντικά χαμηλότερες βαθμολογίες από Κόρτο, Blacksad, XIII, μέχρι κι από ΤενΤεν.

Κανένας δεν τα θεωρεί αριστουργήματα.

Ούτε εγώ όπως προείπα.

 

Υπερεκτιμημένη είναι μια σειρά που παίρνει ιδιαιτέρως υψηλές βαθμολογίες, χωρίς να τις δικαιολογεί η ποιότητά της.

Τα Μ&Μ δεν τα θεωρώ υπερεκτιμημένα απ´τη στιγμή που δεν έχουν υψηλές βαθμολογίες

 

Το ίδιο και σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό συμβαίνει με τα Λούκυ Λουκ.

Εκείνα είναι αδικημένα.

Μη βλέπετε στην Ελλάδα που τα έχουμε σε υπόληψη.

Στο εξωτερικό δεν χαίρουν ιδιαίτερα μεγάλης εκτίμησης και αναγνωρισιμότητας.

Πέρα από τα 5-6 πολύ top του Goscinny, τα υπόλοιπα έχουν πολύ μέτριες βαθμολογίες.

Επεξεργασία Αυγούστου 19, 2017 από laz33

[Θρηνωδός]

Είναι μεγάλη παγίδα οι λεγόμενες "βαθμολογίες". Δεν τις παίρνω ποτέ στα σοβαρά γιατί πολύ απλά δεν δίνω βάση στην γνώμη του κόσμου αλλά σε ανθρώπους που γνωρίζω και σέβομαι την άποψη τους, και σίγουρα έχουν διαβάσει μπόλικα πράγματα ώστε να έχουν σφαιρική άποψη. Εδώ στο bedetheque που αποτελεί την Βίβλο της γαλλικής σκηνής και οι βαθμολογίες στις γνωστές σειρές ανέρχονται σε μερικές δεκάδες.

 

Σε πληροφορώ ότι το ΜΜ και το ΤΤ είναι πολύ ψηλά στην εκτίμηση των ντόπιων των χωρών που βγήκαν. Έχω μιλήσει με Γάλλους και Βέλγους αναγνώστες αλλά και ιδιοκτήτες κομιξομαγαζων και σταθερές πωλήσεις αυτά κάνουν. Και ερχόμαστε στο θέμα του ότι κρίνεις κάτι με βάση την εποχή και την χώρα που βγήκε. Λίγη σημασία έχει το τι γράφει το Goodreads για το ΜΜ όταν η πόλη της ανγκουλεμ έχει τοιχογραφίες με τους ΜΜ, τον λουκυ και τον Αστερίξ. Τον λασερνε πόσοι τον ξέρουν εδώ; Το blast έχει μόλις 905 ratings και στην Γαλλία άπαντες πίνουν νερό στο όνομα του. Ποιους θα υπολογίσεις, τις κριτικές η το αγοραστικό κοινό;

 

Όταν με το καλό ανεβεί το κομμάτι της αγοραστικής δυναμικής της Γαλλίας στο αφιέρωμα θα δεις ποσά εκατομμύρια αγοράζουν και σύγκρινε με το πόσοι μπαίνουν στην διαδικασία να βαθμολογήσουν η και να μπουν καν στα οποία σάιτ.

[Aoshi]

Tο watchmen το είχα διαβάσει στο λύκειο, θυμάμαι ότι δεν με ξετρέλανε. E λοιπόν αφού όλοι πίνουν νερό στο όνομα του, ξεκίνησα να το ξαναδιαβάζω πριν απο κάτι μήνες, πιστεύοντας ότι τώρα που έχω μεγαλύτερη πείρα θα το εκτιμήσω περισσότερο....και το παράτησα στο τεύχος 4.

Καταλαβαίνω γιατί είναι αριστούργημα για τους Αμερικάνους, αλλά το watchmen για μένα δεν είναι τόσο ιστορία όσο sample για το τι μπορεί να κάνει κανείς με τα κόμιξ. Ναι είναι άρτια δομημένο, με κρυφές λεπτομέρειες δεξιά και αριστερά και κάποιος που to διάβασε στα 80ς η 90ς λογικό να ξετρελάθηκε αλλά πιστεύω ότι τώρα ζούμε σε ένα κόσμο που οι ιδέες του watchmen είναι πολύ-παιγμένες άρα χάνει την αίγλη του, αλλά ΚΑΙ η μαστοριά του είναι ποιο κοινή. 

 

Για μένα τίποτα δεν έχει ξεπεράσει την μαστοριά του Planetary σε θεματολογία και meta-θεματολογία.

 

Το Preacher επίσης είναι τελείως παράγωγο του καιρού του και δεν έχει γεράσει καλά.

[Laz33]

Mα όταν μιλάμε για καθολική αποδοχή/παραδοχή δεν εστιάζουμε στο τι γίνεται στη χώρα έκδοσης.

Ένα BD κόμικ θα θεωρηθεί επιτυχημένο όταν κάνει πωλήσεις και αποκτήσει φανς στη Γερμανία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και σ'όλα τα πλάτη του κόσμου.

Όχι μόνο στη Γαλλία και το Βέλγιο.

Το ίδιο κι ένα manga.

TΙ να το κάνω αν έχει εκατομμύρια πωλήσεις στην Ιαπωνία αλλά στον υπόλοιπο κόσμο δεν ασχολούνται καν μαζί του;

 

Για τις βαθμολογίες συμφωνώ. Έχω αρχίσει κι εγώ να μην τις δίνω μεγάλη σημασία γιατί συνήθως δεν συμφωνώ μαζί τους.

Αλλά δεν παύουν να λένε κάτι για το τι πιστεύει ο κόσμος(οι απλοί αναγνώστες, όχι οι ειδήμονες) για μια σειρά

[Θρηνωδός]

Ένα κόμικ θα θεωρηθεί επιτυχημένο όταν κάνει γενικά πωλήσεις. Είναι πάρα πολλοί οι παράγοντες που παίζουν στο αν ένα κόμικ θα "πιάσει" σε ξένες αγορές. Από την γλώσσα που χρησιμοποιεί, τις τοπικές αναφορές, τα λογοπαίγνια, την θεματολογία κλπ. Οι μυθοναύτες στο πρώτο τεύχος (μπορεί και το δεύτερο απλά δεν το ξέρω) έφυγαν αέρα πατέρα στο κόμικντομ και μετά τα επανατύπωναν για να καλύψουν την ζήτηση. Αν έβγαζες στις Η.Π.Α. τους μυθοναύτες με πρωταγωνιστές έναν Κολοκοτρώνη, μια σαν Μπουμπουλίνα και έναν κάφρο τσολιά που φωνάζει "γιούργια" και την πέφτει σε φανταστικά τέρατα, πόσο νομίζεις θα πούλαγε; Αναφορές που εγώ και εσύ τις πιάνουμε λόγω κουλτούρας. Από πρότερη εμπειρία με τέτοιες προσπάθειες (από την χ χώρα στην ψ, όχι μόνο με Ελληνικά κόμικ) θα πούλαγε ελάχιστα. Θα είχε κανένα νόημα να πει ο λαζιέ33 (ο αντίστοιχος του frenchcomics.fr ) ότι εκείνο το Ελληνικό το "Μυθοναύτες" είναι αποτυχημένο επειδή δεν έχει καθολική αποδοχή; 

 

Στις Η.Π.Α. ελάχιστοι διαβάζουν Ρόσα. Ο τύπος ανεβάζει φωτογραφίες από συνέδρια που βαράει μύγες και όταν είχε έρθει στην λέσχη αλλά και στον Ελευθερουδάκη το '04 παίζαμε το διάσημο παιχνίδι "ποιος θα λιποθυμήσει πρώτος από την ασφυξία και την ιδρωτίλα" για να τον δούμε. Οπότε με το σκεπτικό σου δεν έχει καθολική αποδοχή. Άρα δεν είναι πετυχημένος.  Και δεν είναι υπεραπλούστευση αυτό που κάνω ούτε διαστρεβλώνω σκεπτικά. Γενικά τα παραδείγματα είναι άπειρα - γιατί μόνο με παραδείγματα μπορούμε να μιλήσουμε, τα θεωρητικά είναι για τους εμπορικούς αναλυτές και τους γνώστες των αγορών, που εμείς δεν είμαστε.

 

Ξέρεις πόσα manga είναι εκπληκτικά  και δεν έχουν μεταφραστεί καν στα Αγγλικά; Γιατί δικαιώματα, γιατί συνθήκες, γιατί συμφέροντα γιατί γιατί. Και έχουν όχι εκατομμύρια, αλλά εκατοντάδες εκατομμύρια πωλήσεις από tankobon ετησίως. Το ότι κάτι δεν το ξέρουμε για τον χ,ψ λόγο δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει ή δεν είναι επιτυχία. Και ξαναλέω, κρίνουμε πάντα με βάση την χώρα έκδοσης γιατί εκεί απευθύνεται πρωτίστως και μετά οπουδήποτε αλλού (και προσθέτω και την εποχή που κυκλοφορεί οτιδήποτε). Είδα και κάτι σειρές που τις ξέρει και η κουτσή μαρία και είναι κυριολεκτικά για πέταμα. 

[rorschach]

Sandman - διαβασα 8 τευχη, δε μου εκανε κλικ ωστε να συνεχισω. Δεν ήταν κακό, ούτε βαρετό. Απλά αδιάφορο.

 

+ ό,τι εχει γραψει με Μπατμαν ο Γκραντ Μορισον. Άθλια όλα. Αν και απ'ό,τι έχω δει υπάρχουν πολλοί που συμφωνούν μαζί με σε αυτό, οπότε δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί "εγνωσμένης αξίας".

[Laz33]

Ανανεώνω τη λίστα μου με τις υπερεκτιμημένες σειρές.

- 1η θέση πάει πανηγυρικά στον Gaston
Για μένα είναι ένα κόμικ του 5/10 και βλέπω χτυπάει βαθμολογίες ψηλότερες κι από Αστερίξ
- Στη 2η ο Blacksad

- Στην 3η ο Corto Maltese

 

Ακολουθούν XIII και TinTin, τα οποία μ΄αρέσουν αρκετά βέβαια.
Αλλά αριστουργήματα δεν είναι

 

Το Incal προσπάθησα να το ξεκινήσω πρόσφατα αλλά δεν άντεξα. Έφτασα μέχρι την 3η σελίδα και το παράτησα.
Βασικά με απωθεί η θεματολογία.
Δεν θα το βάλω στα υπερεκτιμένα απ΄τη στιγμή που δεν το διάβασα, αλλά τα πρώτα δείγματα δεν είναι ενθαρρυντικά