Αναζήτηση στην Κοινότητα

Πρόκειται για μία από τις πάμπολλες εκδόσεις που κυκλοφόρησαν στο τέλος του προηγούμενου αιώνα, υπό την αιγίδα του έγκριτου περιοδικού "Αθηνόραμα". Η συγκεκριμένη έκδοση δεν φέρει αρίθμηση, αλλά συνήθως έβγαινε σε περιόδους γιορτών κι αργιών (όπως το Πάσχα, το καλοκαίρι και τα Χριστούγεννα) και η ύλη του εστιαζόταν κυρίως σε προτάσεις για προορισμούς διακοπών και διασκέδασης, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Μέσα από τις σελίδες του ο αναγνώστης μπορεί να πάρει χρήσιμες πληροφορίες από τα άρθρα, ν' απολαύσει πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αλλά και να βρει τηλέφωνα κι οδηγίες για τους προορισμούς της αρεσκείας του. Ακόμα μία χρήσιμη σειρά εγχειριδίων, λοιπόν, με την εγγύηση ενός κορυφαίου περιοδικού στον χώρο, σε μία εποχή που το ίντερνετ δεν ήταν ακόμα ευρέως γνωστό. Κατά κύριο λόγο ο αριθμός των σελίδων του ήταν 68, αλλά υπήρχαν και μερικά τεύχη (μετά το 2001) που αριθμούσαν 100 ή ακόμα και 132 σελίδες. Άγνωστο το πότε ξεκίνησε να κυκλοφορεί ή το πόσα τεύχη έβγαλε στο σύνολο.

Πρόκειται για ένα περιοδικό, το οποίο έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στον τομέα της οικογένειας. Ο λόγος για το "Παιδί & Νέοι Γονείς", το οποίο ξεκίνησε την κυκλοφορία του τον Ιανουάριο του 1999 και είχε μηνιαία περιοδικότητα. Η θεματολογία του (όπως προδίδει κι ο τίτλος) έχει να κάνει με τους νέους γονείς και το πώς θα αντιμετωπίσουν τα διάφορα προβλήματα με τα βλαστάρια τους, που στην αρχή μοιάζουν δυσεπίλυτα. Προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες και συμβουλές, καθώς επίσης φιλοξενεί συνεντεύξεις διάσημων γονέων. Δεν γνωρίζουμε πόσα ακριβώς τεύχη έχουν κυκλοφορήσει, αλλά είναι αρκετά. Σίγουρα πάνω από 180 τεύχη. Να αναφέρουμε, επίσης, ότι στις αρχές του 2018 το περιοδικό ξεκίνησε να διανέμεται δωρεάν κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα με την εφημερίδα "Ελευθερία του Τύπου".

Ήταν Νοέμβριος 1999 όταν εμφανίστηκε το CRASH στα περίπτερα. Εστίαζε στο νεανικό ανδρικό κοινό παρουσιάζοντας φωτογραφίσεις από ντόπια μοντέλα, με ελάχιστο γυμνό αν και με σαφείς πικάντικες βλέψεις. Φυσικά, δεν παρέλειπε σελίδες με gadget και ανδρικές συνεντεύξεις. Απ' ότι γνωρίζω δεν ηταν πολλοί οι μήνες του.

Λοιπόν μιας και με μια πρωτη ψαχτική, παρουσίαση για τον ΚΥΡ δεν βρήκα και στις γελοιογραφίες δεν "κολλάει", οπότε, το παρκάρω εδώ. Εν έτη 1999, οι εκδόσεις Αρμονία, δια μέσου της εφημερίδας Ελευθεροτυπίας κυκλοφορούν ένα μίνι λεξικό, διαστάσεων 9.0 x 13.0, του οποίου την εικονογράφηση στο εξώφυλλο την είχε κάνει ο Γιάννης Κυριακόπουλος, ο γνωστός μας ΚΥΡ. Αν υπάρχει θέμα που να "κολλάει" το παρόν και δεν το πρόσεξα θα αυτοκαταστραφεί με συνοπτικές!

Μια εκτός σειράς έκδοση που βγήκε στις αρχές του 1999 για να εκμεταλλευτούν την επιτυχία που είχε εκείνο το διάστημα το περιοδικό, πετυχαίνοντας πρωτιές στον ανδρικό τύπο αλλά και δεύτερες θέσεις στα γενικά, ποικίλης ύλης έντυπα. Ή τουλάχιστον αυτά ισχυρίζεται το editorial. Κατά τα άλλα, δεν έχει ιδιαίτερες διαφορές από το κανονικό μηνιαίο τίτλο. Λείπουν κάποιες στήλες, αλλά μέχρι εκεί.

Ομολογώ πως με έχει μπερδέψει αυτή η έκδοση, όσο αφορά την προέλευση της. Υπάρχει μια έκδοση της δεκαετίας του '80 με το ίδιο όνομα που δεν πρέπει να έχει σχέση, αλλά ακόμα και να έχει, θα είναι η Α' περίοδος, μια έκδοση που λέγεται Computer & Software που είναι της δεκαετίας του '90 και πρέπει να είναι είτε ο πρόδρομος αυτής ή η αμέσως προηγούμενη ονομασία του τίτλου και φυσικά η παρούσα έκδοση με το τρέχον λογότυπο. Όπως και να έχει, το τεύχος που έχω στα χέρια μου είναι της Motor Press Hellas και κάθε χρόνο ξεκίναγε η αρίθμηση από την αρχή. Θεματολογικά επικεντρώνεται στο software και κατά βάση στις επαγγελματικές λύσεις, οπότε απευθυνόταν και σε μικρότερο κοινό.

Πολύ απλά, πρόκειται για το περιοδικό της Λίτσα Πατέρα, η οποία εκμεταλλευόμενη την μακροχρόνια συνεργασία της με τον Όμιλο του Αντέννα, έβγαλε το παρόν περιοδικό μέσω της θυγατρικής του ομίλου, την Δάφνη Επικοινωνίες. Υπολογίζω πως το περιοδικό ξεκίνησε το 1999 και κοντεύει τα 240 τεύχη και τις 2 δεκαετίες κυκλοφορίας, κάνοντας το πιθανόν το μακροβιότερο περιοδικό στο είδος του (αστρολογικές προβλέψεις και συμβουλές). Η Λίτσα Πατέρα κρατάει τον ρόλο της Διευθύντριας της έκδοσης, ενώ προσφάτως πέρασε και η αρχισυνταξία στα χέρια της. Η εκτύπωση και η βιβλιοδεσία γίνεται από την Νίκη εκδοτική Α.Ε. Υ.Γ. Όχι, δεν θέλω να μου πείτε τι λένε τα άστρα για το ζώδιο μου. Αν δεν ήταν το φόρουμ, δεν θα έμπαινα στον κόπο να τα πιάσω και να τα ξεφυλλίσω, πόσο μάλλον να τα κάνω παρουσίαση.

Η περίοδος του περιοδικού που είχε την μεγαλύτερη σχέση με το αντικείμενο του φόρουμ. Αλλά όχι από την αρχή. Έχοντας ως σύμβουλο έκδοσης τον Θέμο Αναστασιάδη στα πρώτα τεύχη, η τρίτη περίοδος του Penthouse ξεκίνησε πλήρως Κλικοποιημένη© στην προσέγγιση της. Ήτοι, άνεμοι, ύδατα, αμπελοφιλοσοφία και γυμνό για να δέσει το γλυκό. Αυτή ήταν επίσης η περίοδος που το περιοδικό έβαλε στόχο για τα καλά, το να γδύσει τις Ελληνίδες σελέμπριτις (ύστερα από τα συγκρατημένα βήματα της Β' Περιόδου) και όποια φέρελπι Ελληνίδα στάρλετ, στην αρχή με καλλιτεχνικές προσεγγίσεις, και στην πορεία όλο και πιο προκλητικές και φωτοσοπαρισμένες, όσο τέλειωναν τα σημαντικά ονόματα. Όταν ανέλαβαν ως διευθυντής έκδοσης ο Γιώργος Πούλος και αρχισυντάκτης ο Πάνος Πιλάτος, η έμφαση δόθηκε πλέον ξεκάθαρα στο σεξ και στα πάντα γύρω από αυτά. Σε αυτή την περίοδο μπήκαν μέσα στο περιοδικό και τα κόμικς, ως μέρος της ενότητας Hot Zone , μια ενότητα που συνδύαζε Ερωτικά κόμικς Ελληνικής παραγωγής και ιστορίες σεξουαλικής φαντασίας τύπου Tutti, μαζί με παρασκήνια φωτογραφεων του περιοδικού και βλεφάρισμα στον ξένο τύπο. Βασικός συνεργάτης για τα κόμικς του περιοδικού ήταν ο Άκης Μελάχρης (γνωστός στο GC και ως @lurker) είχε όμως και κόμικς από Barcode Crew (με συμμετοχή του Αρχισυντάκτη στους διαλόγους, ο οποίος έβαζε και δικά του κόμικ κατά καιρούς), Τάσο Αναστασιάδη, Ανδρέα Μπιμπίτα (που έκανε κόμικ με το σήμα κατατεθέν το περιοδικού, τη Jenna Jameson), Σπύρο Αρμένη (σε συνεργασία με τον Μελάχρη) και πιθανότατα και από άλλους. Η ύλη των κόμικς έμπαινε κυρίως προς το τέλος σε χαρτί-πολτό, έναντι του ιλουστρασιόν που είχε η υπόλοιπη ύλη. Δυστυχώς τα κόμικς πρέπει να σταμάτησαν λίγο μετά το τεύχος 96. Είχε προηγηθεί μια αλλαγή Διευθυντή και Αρχισυντάκτη και επήλθε άλλη μια αλλαγή στις σχετικές θέσεις μερικούς μήνες μετά και λίγο πριν κλείσει αυτή η περίοδος. Το περιοδικό εντωμεταξύ, ακολουθώντας προφανώς γραμμή από το εξωτερικό, άρχισε να δίνει βάση στο προμοτάρισμα των πορνοταινίων παραγωγής του Penthouse, δίνοντας τα ανάλογα DVD και χαρίζοντας τα εξώφυλλα στις διάφορες πορνοστάρ. Οι τελευταίες σελίδες δε, εκεί που ήταν άλλοτε τα κόμικς, γέμισαν με αγγελίες ροζ τηλεφώνων. Υ.Γ. Στα πρώτα τεύχη, το περιοδικό έδινε και κάποια ένθετα με φωτογραφίες ξένων pets. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Retroplaymo, tonytony & nick777.

Το Νοεμβριο του 1999, κυκλοφορει στην αγορα των gaming εντυπων, το Powerstation Tips. Το περιοδικο αναπαραγει την υλη και τα θεματα του απο το αντιστοιχο περιοδικο Powerstation της αγγλικης Paragon Publishing . Η υλη του ηταν κυριως, οδηγοι στρατηγικης και κολπα για τα video games. Το εντυπο ειχε μηνιαια κυκλοφορια, αλλα δυστυχως δεν γνωριζω στα ποσα τευχη σταματησε να εκδιδεται, μιας και εχω μονο το 7ο τευχος.

Μετά την πολύ επιτυχημένη πορεία του horror/mystery παιχνιδιού περιπέτειας Gabriel Knight: Sins Of The Fathers (1993), η αμερικάνικη εταιρία games Sierra On-Line που το δημιούργησε, δεν έμεινε στις δάφνες τις! Αντιθέτως προχώρησε σε βάθος το project, φτιάχνοντας μαζί με τη συγγραφέα Jane Jensen το GK 2: The Beast Within (1995) και αργότερα το GK 3: Blood Of The Sacred, Blood Of The Damned (1999). Στο μεσοδιάστημα η Jensen κυκλοφόρησε και σε βιβλία τα GK 1 και GK 2, επιχειρώντας έτσι να προωθήσει ακόμα περισσότερο το σύμπαν του Gabriel Knight στο ευρύ κοινό. Με την ευκαιρία, επίσης, της ανάπτυξης του GK 3 (πήρε 4 χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί, λόγω των διαρκών τροποποιήσεων της engine του παιχνιδιού), ρίχτηκε κάποια στιγμή και η ιδέα να ξαναφτιάξουν ένα graphic novel που θα συμπεριλαμβανόταν στο πακέτο, όπως είχαν κάνει παλιότερα και με το πρώτο παιχνίδι (ΕΔΩ η παρουσίαση για το κόμικ του Sins Of The Fathers)! Το σενάριο, φυσικά, ανήκε και πάλι στην Jane Jensen, ενώ το σχέδιο αυτή τη φορά ανέλαβε ο Ron Spears. Η βασική διαφορά με το παλιότερο κόμικ είναι ότι, σε αντίθεση με εκείνο, που αποτελούσε ένα flashback για να καταλάβουμε πώς ξεκίνησαν όλα, ο ρόλος του καινούργιου είναι σαφώς ουσιαστικότερος, μιας και πρόκειται για τον πρόλογο του παιχνιδιού! Όταν το είχα αγοράσει, θυμάμαι ότι είχα τρέξει αμέσως στο σπίτι να το εγκαταστήσω στο pc και από την ανυπομονησία μου να το δω, δεν είχα δώσει σημασία στο graphic novel. Βλέποντας όμως ότι το παιχνίδι ξεκινούσε πολύ απότομα, έψαξα τότε μέσα στο κουτί και μόνο όταν ξεφύλλισα το κόμικ πήρα χαμπάρι τι έπαιζε : το gameplay ξεκινούσε ακριβώς από εκεί που τελείωνε αυτό! Όσον αφορά το στόρι, αυτή τη φορά ο Gabriel και η βοηθός του Grace δέχονται μια πρόσκληση από κάποιον πρίγκηπα James Stewart, για να ταξιδέψουν στο Rennes-le-Château της Γαλλίας. Μετά από μικρή σκέψη τελικά θα δεχτούν, ελπίζοντας να περάσουν εκεί μερικές ξένοιαστες ημέρες διακοπών. Όταν όμως μαθαίνουν ότι ο πραγματικός σκοπός της πρόσκλησης είναι να αναλάβουν να προστατέψουν ένα νεογέννητο γαλαζοαίματο βρέφος, απόγονο μιας ευγενούς μυστηριώδους οικογένειας, τότε τα πράγματα περιπλέκονται. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που το μωρό θα απαχθεί κατά περίεργο τρόπο, κάτω από τη μύτη τους... Το κόμικ βγήκε επίσης και σε digital μορφή και συμπεριλήφθηκε στο δισκάκι του παιχνιδιού, αλλά και στις επανεκδόσεις που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια (μπορείτε να το βρείτε σε pdf ΕΔΩ). Έχει κάποιες διαφορές από την έντυπη έκδοση, όπως για παράδειγμα μερικές περίεργες λέξεις (κάποια στιγμή τις συναντάμε και μέσα στο παιχνίδι) και έναν αριθμό στο οπισθόφυλλο (στην digital δεν υπάρχουν αυτά). Άλλες μικροδιαφορές εντοπίζονται στο εξώφυλλο (στην digital κάτω δεξιά αναγράφεται το λογότυπο της Sierra και δεν υπάρχει η λέξη prologue κάτω από τον τίτλο, σε αντίθεση με την έντυπη), ενώ στην πρώτη σελίδα της έντυπης υπάρχει και το σχετικό copyright (με χρονολογία 1998, ενώ το παιχνίδι με το κόμικ κυκλοφόρησαν επίσημα το 1999). Για όσους ενδιαφέρονται να αποκτήσουν σε έντυπη μορφή το Gabriel Knight: Blood Of The Sacred, Blood Of The Damned (Prologue), ισχύουν τα ίδια που είχα γράψει και για το Sins Of The Fathers : είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί για αγορά μόνο του, ενώ μπορείτε ευκολότερα να αναζητήσετε το ίδιο το παιχνίδι που το περιέχει (ανεβάζοντας όμως σημαντικά το ποσό που θα ξοδέψετε). Μια καλή περίπτωση που αξίζει, είναι να καταφέρετε να βρείτε το παραπάνω boxάκι! Περιέχει τα 2 πρώτα παιχνίδια της σειράς, το κόμικ και επίσης το βιβλίο της Jane Jensen για το GK 1! Για να σας βάλω λιγάκι στην πρίζα, πάντως, απλά θα πω ότι το GK 3 έχει - εκτός των άλλων - να κάνει και με βαμπίρ! Για bonus, τέλος, πάρτε και μια βιντεο-παρουσίαση του κόμικ : https://www.youtube.com/watch?v=fxk-ePenUGk

Μετά την έναρξη της σειράς από την εκδοτική "Ελάφακι" και την συνέχεια από τον Ψυχογιό, την σκυτάλη ανέλαβε *κάπου* στο 1999 η εκδοτική "Ελληνικά Γράμματα". Συνέχισε να εκδίδει βιβλία πάνω στις ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney αλλά αυτή τη φορά βγήκαν και ταινίες από άλλα στούντιο (τουλάχιστον μία, το "Ο Δρόμος για το Ελ Ντοράντο" της DreamWorks) γι'αυτό και απουσιάζει ο χαρακτηρισμός από τον τίτλο. Δυστυχώς τιτλοφόρηση επίσημη από την εταιρία δεν υπάρχει, εκτός από ένα "Σειρά: Μίνι" που αναγράφεται στο εσώφυλλο. Ίδιο μέγεθος, σκληρόδετα στις 32 σελίδες, τα δύο πρώτα που έχω "Γουίνι το Αρκουδάκι" και "Ταρζάν" με ημερομηνία έκδοσης 1999 έχουν στην ράχη αρίθμηση, ενώ τα άλλα δύο όχι. Ωστόσο μέσα αναγράφουν όλα το "Σειρά: Μίνι". Μεταφράστρια και στα τέσσερα είναι η Ρένα Ρώσση-Ζαϊρη.

Το βιβλίο αυτό είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος. Ένας λεπτομερής εικονογραφημένος οδηγός της ομώνυμης ταινίας που κυκλοφόρησε παράλληλα με αυτήν. Περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό πληροφοριών με οτιδήποτε συναντάμε στην ταινία, όπως: Χαρακτήρες, φυλές, όπλα, διαστημόπλοια και λοιπά αντικείμενα, έτσι ώστε να γνωρίζουμε κάθε λεπτομέρεια γύρω από την εξέλιξη της ιστορίας. Πρωτοκυκλοφόρησε στην Αγγλία το 1999 και στη συνέχεια κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τον ΔΟΛ, μάλλον την ίδια εποχή. Η ημερομηνία που αναγράφεται είναι της Αγγλικής έκδοσης δεδομένου ότι πουθενά δεν αναγράφεται η ημερομηνία της Ελληνικής έκδοσης. Θεωρώ όμως ότι κυκλοφόρησε στο τέλος του 1999, που παίχτηκε (παραμονές Χριστουγέννων αν θυμάμαι καλά) και η ταινία στις αίθουσες. Αν κάποιος γνωρίζει έγκυρα κάτι άλλο ας με διορθώσει.

Πάμε λοιπόν να ρίξουμε μία ματιά και σε μία άλλη σειρά παιδικών βιβλίων που ακούει στο όνομα "Τα Μικρά Τερατάκια"...! Η συγκεκριμένη σειρά είναι Βρετανικής προέλευσης και απευθύνεται σε πολύ μικρό σε ηλικία αναγνωστικό κοινό...!Δημιουργός της είναι ο Tony Garth,ο οποίος ήταν animator στην γνωστή σειρά της δεκαετίας του '80 Danger Mouse και μετέπειτα σκηνοθέτης της μεταφοράς των Little Monsters στην μικρή οθόνη...! Τα βιβλιαράκια κυκλοφόρησαν στην Ελληνική γλώσσα από την Modern Times το 1999 κι έχουν την ίδια δομή με τους "πατριώτες" του,τους Μικρούς Κύριους - Μικρές Κυρίες...!Έχουν κείμενο στην αριστερή σελίδα,σχέδιο στην δεξιά και κεντρικός ήρωας είναι ένα παιδάκι,αυτή την φορά,το οποίο έχει ένα χαρακτηριστικό (π.χ. είναι ανυπόφορος,εξυπηρετικός,μαρτυριάρα,ξεχασιάρα κ,ά)...! Το 2015 κυκλοφόρησαν πάλι με ελαφρώς παραλλαγμένο εξώφυλλο από τις εκδόσεις "Χάρτινη Πόλη" στην τιμή των 1,90€...! Η τιμή τους όταν είχαν βγει ήταν στις 500 δρχ...!Ακριβά ακόμα και τότε...! Συνολικά, αν κρίνουμε από το οπισθόφυλλο, πρέπει να κυκλοφόρησαν συνολικά 30 βιβλιαράκια...!Δεν γνωρίζω εάν υπήρξαν κι άλλα...! Το 2000 η Modern Times κυκλοφόρησε την σειρά "Τα μικρά τερατακια - Παίζω και μαθαίνω",της οποίας την παρουσίαση θα βρείτε ΕΔΩ...! Τέλος την σειρά μπορούν να την απολαύσουν οι μικροί μας φίλοι σε cartoon μεταγλωττισμένη ΕΔΩ...! Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τους Γάντζο, Dr Paingiver & Ion.

Η κατά Μίλο Μανάρα εκδοχή του Κάμα Σούτρα ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων. Δόθηκε ως ένθετο με το περιοδικό MAX, τεύχος 111, 6ος/1999 (η πρωτότυπη έκδοση είναι του 1997, νομίζω). Εξαιρετική έκδοση, έγχρωμη και σε μεγάλο σχήμα, που αναδεικνύει απόλυτα το σχέδιο του Μανάρα. Δυστυχώς όμως, την ίδια στιγμή, εκθέτει ανεπανόρθωτα και το προσχηματικό σενάριο. Προτιμήστε το Σιμιόττο ή το Τζουζέπε Μπέργκμαν ή το Χάρτινο Άνθρωπο, τότε που ο Μανάρα είχε κάτι να πει και δεν αρκούταν στο να προσφέρει οφθαλμόλουτρο. Παραθέτω και το οπισθόφυλλο, αν και δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει λόγος.

Ας πάμε λίγο στη δεκαετια του 1980. Την δεκαετία που κατά πολλούς το Αμερικάνικο κόμικ ωρίμασε, οι χαρακτήρες απέκτησαν πολύ περισσότερο βάθος και πιο «ενήλικα θέματα» άρχισαν να εμφανίζονται στα ευπώλητα (mainstream) κόμικ εκείνης της εποχής. Αυτή η μεταστροφή/μετάβαση οφείλεται κατά κύριο λόγο σε δύο δημιουργούς, τον Alan Moore και τον Frank Miller οι οποίοι άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα τους στην ιστορία του μέσου. Η κληρονομιά των παραπάνω δημιουργών εκτός από όλα τα θετικά που αναφέρθηκαν παραπάνω , δυστυχώς άφησε και πολλά κουσούρια που η βιομηχανία των κόμικ θα ξεπέρναγε μόνο πολλά χρόνια αργότερα. Περισσότερη και πιο σαδιστική βία στα κόμικς, υποβαθμιση του ρόλου των συγγραφέων και εξύψωση του ρόλου των σκιτσογράφων σε επίπεδο ροκ σταρ , πιο πολλές μίζερες και μαύρες ιστορίες που ήταν δήθεων «γειωμένες στην πραγματικότητα» και το κυριότερο , εξάλειψη της διασκέδασης. Πολύ απλά τα κόμικ έπαψαν να είναι πλέον διασκεδαστικά. Σίγουρα είχαν γίνει πολύ πιο «βαθιά» , πολύ πιο μελετημένα, αλλά είχαν χάσει την διασκέδαση που προσέφεραν στο κοινό. Δηλαδή σίγουρα , το watchmen είναι φοβερό κόμικ, αλλά μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι διασκεδαστικό; Μπορεί κανείς να πει ότι είναι διασκεδαστικό το Dark Knight returns ; Μάλλον όχι. Πάμε λοιπόν στο 1999 . Ένας νέος (τότε) δημιουργός, ονόματι Warren Ellis, ξεκινά μια νέα σειρά ονόματι Planetary H συγκεκριμένη σειρά , είναι κατά τη γνώμη μου η σειρά που συνέβαλλε στο να ξαναγίνουν τα κόμικ επιτέλους διασκεδαστικά. Τα σενάρια, ήταν ένα κράμα από ό,τι μπορεί να φαναστεί κανείς. Από επιστημονική φαντασία και αρχαιολογία ,μέχρι καμένες περιπέτειες Κινέζικης παραγωγής και το διαστελλόμενο σύμπαν του Αϊνστάιν. Το κόμικ περιέγραφε τις ιστορίες μιας ομάδας τεσσάρων ατόμων , με την ονομασία Planetary , που τιτλοφορούνταν ως «Archeologists of the unknown» και αντιμετώπιζαν κάθε λογής απειλές και παράξενες καταστάσεις όπως αυτές που περιέγραψα παραπάνω. Η ομάδα αποτελείται από τέσσερα μέλη, την Jakita Wagner (μια γυναίκα με υπερδυνάμεις παρόμοιες με την Wonder Woman) , τον Drummer (που είναι άσσος στην πληροφορική) ,τον μυστηριώδη Elijah Snow και το τέταρτο άνθρωπο που μαθαίνουμε την ταυτότητά του μόνο στο τέλος της σειράς. Τα τρια πράγματα που διέκριναν την σειρά ήταν 1) το πόσο διασκεδαστική ήταν σε αντίθεση με τα στάνταρ της εποχής 2) οι πάμπολλες αναφορές που έκανε σε παλιότερα κόμικ και χαρακτήρες 3) Το λεπτομερέστατο , και πλήρως εντυπωσιακό σκίτσο του Cassady Eιδικά το τελευταίο λειτούργούσε πάρα πολύ καλά στα περισσότερα τεύχη , καθώς ο Cassaday παρόλο που είναι αρκετά στατικός στις σκηνές μάχης, είναι εξαρετικός όταν πρόκειται για απεικονίσεις παράξενων , προτώτυπων και σχεδόν υπερρεαλιστικών κόσμων. Το Planetary ωστώσο παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα. Για να το καταλάβεις πλήρως πρέπει να γνωρίζεις κάποια πράγματα από την ιστορία των κόμικς. Όχι γενικά, κυρίως του Αμερικάνικου υπερηρωϊκού και μερικά πράγματα από τα παλπ διηγήματα του 30' και του 40'. Δηλαδή για παράδειγμα ,πρέπει να γνωρίζεις ποιός είναι ο Doc savage και τι περίπου έκανε. Φυσικά και να μην έχει κανείς καμία πρότερη γνώση ,μπορεί να καταλάβει πλήρως τι γίνεται ,ωστόσο αυτές οι μικρές λεπτομέρειες καια αναφορές είναι που μετατρέπουν το κόμικ από «πολύ καλό» σε «αριστουργημα». Η σειρά είχε πολύ ασταθή περιοδικότητα και το τελευταίο τεύχος άργησε περίπου 5 χρόνια να βγει. Για να καταλάβετε το μέγεθος της αστάθειας, η σειρά διήρκεσε μόλις 27 τεύχη και αυτά τα τεύχη βγήκαν σε διάστημα 10 ετών. Το εξαιρετικό ωστόσο είναι το πόσο ομαλά κυλάει ακόμα και με τέτοιες τρομακτικές καθυστερήσεις. Ιδιαίτερα εάν αγοράσετε κάποια συγκεντρωτική έκδοση , οι καθυστερήσεις δεν φαίνονται καθόλου και όλη η ιστορία κυλάει ως ένα ενιαίο σύνολο. Από συγκεντρωτικές εκδόσεις παντως, υπάρχει μια πληθώρα για να διαλέξετε. Τα δύο absolute editions , που είναι πλέον δυσεύρετα , τα ταπεινά χαρτόδετα τομάκια και η OMNIBUS έκδοση που περιλαμβάνει όλο το υλικό που έχει εκδοθεί και αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα. Προσοχή πάντως , εάν επιλέξετε τα δύο Absolute , να γνωρίζετε ότι ΔΕΝ περιλαμβάνουν τα τρία one shots που κυκλοφόρησαν και ουσιαστικά είναι team-up με άλλους χαρακτήρες του σύμπαντος της DC. Κλείνοντας, είναι μια εξαιρετική σειρά που επανέφερε το χιούμορ και τη διασκέδαση στα κόμικ και γι αυτό το λόγο to middle finger του τίτλου και σίγουρα αξίζει να διαβαστεί από όλους. Εάν πιστεύετε ότι ακόμα δεν γνωρίζετε αρκετά για να την πιάσετε, μην απογοητεύεστε. Διαβάστε την τώρα και σε μερικά χρόνια που θα έχετε αποκτήσει πολύ περισσότερες κομιξικές γνώσεις και εμπειρίες την ξαναπιάνετε. Άλλωστε είναι μια σειρά που προσφέρεται για πολλές αναγνώσεις και που πρέπει να έχει διαβάσει ο καθένας . Αλλα απο Warren Ellis στο GC : Ελληνικες Εκδοσεις : IRON MAN - EXTREMIS Ξενες Εκδοσεις: TRANSMETROPOLITAN AUTHORITY Οrbiter FELL CRECY BLACK SUMMER Κομικς απο τον John Cassaday : ASTONISHING X-MEN (ελληνικη εκδοση) STAR WARS

Βασισμένο στην κινηματογραφική ταινία της Warner Bros. Quest for Camelot. Η Κέιλυ, ένα κορίτσι στην εφηβεία, θέλει να γίνει ιππότης της Στρογγυλής Τραπέζης στο Κάμελοτ, όπως ο πατέρας της, ο Σερ Λάιονελ! Ο Γκάρετ, είναι ένας τυφλός νεαρός, που θέλει μονάχα την ησυχία του! Ο σερ Ρούμπερ θέλει....τα πάντα δικά του! Το Εξκάλιμπερ θα ενώσει τους δρόμους τους! Οι δύο αρχικές σελίδες:

Τον Νοέμβριο του 1999 η Μ.Τ. επιχειρεί να συνεχίσει την σειρά της Χαΐντι σε mini album όπως είχε κάνει σε αρκετούς απο τους τίτλους της -ΗΛΕΚΤΡΑ, ΜΙΚΡΗ ΛΟΥΛΟΥ(θα έλειπε ο Μάης απο την Σαρακοστή) ΖΗΝΑ κ.λ.π.- Το ίδιο κάνει και εδώ με την ΜΆΓΙΑ ΤΗΝ ΜΈΛΙΣΣΑ που κυκλοφορούν ταυτόχρονα.Η προσπάθεια αποτυνχάνει και κυκλοφορεί από 1 τεύχος ο τίτλος.Μετά απο 6 χρόνια τον Οκτώβριο του 2005 ξεκινά την σειρά της Χαΐντι απο την αρχή για να κάνει 22 με 23 τεύχη. Αυτή κανονικά είναι η Β΄περίοδος της σειράς. Και τώρα μερικές πληροφορίες για όσους τους ενδιαφέρει.Η πρώτη περίοδος σταματά στα 9 τεύχη η σειρά συνεχίζεται στα ΡΟΖΥ 2,4,6 & 8.Η 14η συνέχεια είναι αυτη που δημοσιεύεται σε αυτό το mini album. Αργότερα ακολούθησε η Β' σειρά με τα vcd's. Ο ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΣΑΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

Τον Σεπτέμβριο του 1999 Κυκλοφόρησε το περιοδικό «ΤΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ» με 100 σελίδες που διαδέχτηκε τον ομώνυμο τίτλο που είχε δει το φως στα περίπτερα πριν 3 μήνες .που περιέιχε λιγότερες σελίδες και μόνο μία ιστορία.Δηλαδή αν και τόμος δεν περιείχε παλιές ιστορίες απο τεύχη αλλά πιο πολλές σελίδες,τώρα γιατί δεν συνέχισε την αρίθμηση και την ξεκίνησε απο τη αρχή μόνο η Κατερίνα Γιαγτζόγλου το ξέρει που ήταν η εκδότρια-δεν ξέρω αν είναι η γνωστή Κατερίνα ή απλή συνωνυμία-. Το περιοδικό ακολούθησε την ιδια τεχνική του περιοδικού « Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ». Δηλαδή να φωτογραφίζει εικόνες απο σειρές κινουμένων σχεδίων και να βάζει λεζάντες και συννεφάκια κανοντάς τα κόμικς.Οι σειρές ήταν Ανιμέ και πρέπει να προβαλόνταν απο το Κανάλι JUNIOR TV.Οι σειρές ήταν: Ο ΜΟΓΛΗΣ (Σελίδα απο Μόγλη) Η ΧΙΟΝΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ 7 ΝΑΝΟΙ Ο ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ Στο δεύτερο τεύχος την Η ΧΙΟΝΑΤΗ την αντικατέστησε ο ΖΟΡΡΟ. Τα επεισόδια αυτά μπορούσες να τα δείς στις 2 κασσέτες που συνοδεύαν το περιοδικό. Δεν ξέρω αν βγήκε 3ο τεύχος.

Παιδικό περιοδικό της Ε.ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΙΑ Ε.Ε. με ποίκιλες σε κάθε τεύχος χαρούμενες περιπέτειες διαφόρων χαρακτήρων. Στο πρώτο τεύχος υπάρχουν τρείς ιστορίες των: 1)Ρομπεν των Δασών. 2)Χριστόφορος Κολομβος 3)Αλή Μπαμπάς Στο 4ο τεύχος 1)Ο Ατσίδας 2)Ο Τρωϊκός Πόλεμος 3)Το νησί του θησαυρού 4)το Βιταμινούχο σανό. Εχουμε ένα περιοδικό σε μεγάλο σχήμα με μία πατέντα προφανώς Ελληνική - αλλιώς λαμογιά - Εχουν "τραβήξει" φωτογραφίες απο τρεις μικρές ταινίες κινουμένων σχεδίων (αρκετά παλιάς χρονολογίας και εταιρίας που δεν υπάρχει πια, ώστε να μην έχουν προβλήματα δικαιωμάτων, ταινιάκια που είχαν προβληθεί απο τα ιδιωτικά κανάλια κατά κόρο στα πρώτα τους χρόνια, NEW CHANNEL,ANT 1 κ.λ.π. (δυστυχώς δεν θυμάμαι εταιρία,αν βρω την κασσέτα θα το αναφέρω) βάλανε λεζάντες και το κάνανε κόμικς. Το ίδιο κολπάκι κάνανε και σε άλλο περιοδικό <<ΤΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ>> από άλλη εταιρία η μόνη διαφορά ήταν η Εθνικότητα των ταινιών. Προερχόντουσαν απο την Ιαπωνία. Το τεύχος συνοδευότανε πάντα με βιντεοκασσέτα που μπορούσες να δεις τις ταινίες αυτές. Ο ΠΑΝΤΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ Ή αλλιώς με το άχαρο όνομα ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει και τα 5 τεύχη της σειράς και κυκλοφόρησε με σκληρό εξώφυλλο και χοντρό χαρτί με 92 σελίδες συνολικά, σε διαστάσεις 31,5x24,5 (αναγραφόμενη τιμή 16,80€). Μία εξαιρετική έκδοση όπως όλοι σας συμφωνείτε άλλωστε, σε πολύ καλό χαρτί και εξαιρετικά χρώματα. Η επιτυχία της ταινίας και η ποιότητα σε συνδυασμό με την αρκετά προσιτή τιμή έσπρωξε πολλούς να τον προμηθευτούν για τους ίδιους ή και για τους φίλους τους ;-). Ήδη μέχρι τον Απρίλιο του 2007 "μετράει" τέσσερις εκδόσεις. Μία μόνο δικαιολογία μπορεί να σας στερήσει από τον να τον έχετε στην βιβλιοθήκη σας... λόγω σχήματος πάντα θα περισσεύει από τις βιβλιοθήκες βάθους 28~30 εκατοστών. Οι πληροφορίες και τα εξώφυλλα του τόμου είναι από τον Yoshimitsu Το τόπικ για την ταινία βρίσκεται εδώ. Ευχαριστούμε για το εναλλακτικό εξώφυλλο τους Dr Paingiver & Retroplaymo.

Επαναλαμβάνω πως κάποιος, κάπου, μας κάνει πλάκα. Δεν γίνεται τόσοι άνθρωποι και ακόμα να βρίσκουμε πράγματα. Λοιπόν τούτο δω είναι ένα περιοδικό μεγάλου σχήματος, το δεύτερο τεύχος που έχω έχει ημερομηνία κυκλοφορίας Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 1999, εξού και το ερωτηματικό για το αν όντως ήταν μηνιαίο όπως αναφέρει. Περιέχει έγχρωμα χιουμοριστικα κόμικς από δυο πηγές: τα Κυριακάτικα αμερικάνικα strips όπως μπητλ μπέιλυ, ΜΠΛΟΝΤΥ, Ντένις ο Τρομερός, Ο ΕΛΑΦΡΟΠΟΔΑΡΟΣ, ΜΠΑΚΛΣ, Άρτσι, ΟΙ ΛΟΚΧΟΡΝΣ, ΜΩΡΟΥΔΙΑΣΜΑΤΑ, ΜΑΡΒΙΝ, ΧΑΓΚΑΡ κ.α και β) Γαλλοβελγικά όπως ΟΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΣ, Κιουπιντόν, ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ Ο ΙΣΙΔΩΡΟΣ κ.α. Καλή έκδοση και καλή ιδέα που, προφανώς, δεν περπάτησε. Το 2000 βγήκε κλασσικά και ξεστοκ τόμος που περιείχε και τα 4 τευχάκια μέσα: Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον comicsking και για τα εξώφυλλα του τόμου τον The_Sandman.

Πρόκειται για ένα κόμικ που δόθηκε δώρο με το περιοδικό Τα Σαΐνια, άγνωστο όμως το πότε ακριβώς. Αν το εντοπίσει κανείς σε διαφήμιση σε κάποιο εξώφυλλο ας το αναφέρει, σίγουρα το έτος κυκλοφορίας είναι μεταξύ 1999 - 2001 λόγω της θεματολογίας, στα εξώφυλλα του 1999 δεν το εντόπισα πουθενά, οπότε υποθέτω ότι είναι σε κάποιο απ' τις ελλείψεις μας του 2000 ή 2001. Χορηγός η Τράπεζα Εγνατία (εξού και ο τίτλος), που σε συνεργασία με τον Αλέκο Παπαδάτο δημιούργησαν ένα κόμικ που αφηγείται την ιστορία του χρήματος. Παρακάτω σκαναρισμένο ολόκληρο το κόμικ, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε και στη Λέσχη Φίλων Κόμικς. Egnanteuontas.cbr Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον tik.

Τον Δεκέμβριο του 1999 το περιοδικό Τα Σαΐνια δίνει δώρο με το τεύχος # 93 ένα μίνι-κόμικ με μια περιπέτεια του Δόκτορα Πος. Όταν λέω μίνι-κόμικ αναφέρομαι στις μικρές διαστάσεις του χαρτιού, γιατί τις 48 σελίδες δε τις λες και λίγες. Πρόκειται για μετάφραση στα ελληνικά του 10ου τόμου (Οκτώβριος 1995) της γαλλικής σειράς Docteur Poche από τις εκδόσεις Casterman. Συνολικά στη Γαλλία κυκλοφόρησαν 14 άλμπουμ, και η επιλογή του συγκεκριμένου έγινε προφανώς λόγω Χριστουγέννων. Παρακάτω σκαναρισμένο ολόκληρο το κόμικ, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε και στη Λέσχη Φίλων Κόμικς. Docteur Poche.cbr

Γραμμή καθαρή, με λεπτό πενάκι· σχέδιο λιτό. Μικρές σατιρικές ιστορίες με οικολογικές, πολιτικές ή κοινωνικές ανησυχίες. Άνθρωποι που αδιαφορούν για το διπλανό τους, άνθρωποι απελπισμένοι και προβληματισμένοι. Άνθρωποι όμως που πατούν γερά στη γη (τα μεγάλα παπούτσια εκεί παραπέμπουν) και προσπαθούν να βρουν κάποια διέξοδο. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των γελοιογραφιών αυτού του άλμπουμ της Billie Goussiou (Μπίλλη Γουσίου) που μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε στο εξωτερικό, αλλά επέστρεψε στην πόλη της και διακρίθηκε στον τομέα της γελοιογραφίας και του σκίτσου. Το βιβλίο συμπληρώνουν μία συνέντευξη της σκιτσογράφου, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μακεδονία στις 5-1-1983 και γνώμες πολλών φίλων της. Προλογίζει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος. vaios Αφιέρωμα στην Μπίλλη Γουσίου

Ένας τίτλος από τη δεξαμενή της Vertigo Comics που εκδόθηκε τη χρυσή εποχή της, το 1993-1997. Κυκλοφόρησαν 70 τεύχη και ένα annual. Όλες οι ιστορίες ολοκληρώνονταν σε τέσσερα μέρη εκτός την τελευταία που λειτούργησε σαν επίλογος. Εκδόθηκαν οκτώ tpb μέχρι στιγμής που το καθένα είχε 4 ή 8 τεύχη, 1 ή 2 περιπέτειες. Εδώ πρόκειται για τα πρώτα 4 τεύχη, εισαγωγή στο νέο αυτό κόμικ. Βρισκόμαστε στη Νέα Υόρκη του 1938. Η εικοσιπεντάχρονη Dian Belmont, κόρη εισαγγελέα, προσπαθεί να βρει τη θέση της στην αστική τάξη της πόλης. Διασκεδάζει τη ζωή της, το ταπεραμέντο της όμως την οδηγεί να ασχοληθεί με χαλαρό τρόπο με τις υποθέσεις του πατέρα της που ασκούν μια γοητεία πάνω της. Όταν απαγάγεται μια φίλη της για λύτρα, το πράγμα σοβαρεύει. Το έγκλημα συσχετίζεται και με άλλες περιπτώσεις και προσπαθεί να βοηθήσει προσωπικά. Στην μεγαλούπολη εμφανίζεται και ένας μασκοφόρος τυχοδιώκτης που δείχνει και αυτός μια προθυμία να διαλευκάνει το μυστήριο, σε μια άτυπη συνεργασία με τον πατέρα της. Φοράει μια βαριά επιβλητική καμπαρτίνα και οπλισμένος με ένα πιστόλι αναισθητικού αερίου και μια μάσκα οξυγόνου τρομοκρατεί αυτούς που τον συναντούν. Ένας χαρακτήρας στα πρότυπα του γνωστού μας ΒΑΤΜΑΝ. Οι διάφορες κοπέλες φαίνεται να συνδέονται με το προσωπικό μιας οικογενειακής επιχείρησης μέχρι που απαγάγεται και η κόρη της οικογένειας. Μια οικογένεια σε διάλυση που το κάθε μέλος είναι πιο αινιγματικό από το άλλο. Μεταξύ της Dian Belmont και του Sandman δημιουργείται μια έλξη, ακόμη και με το alter ego του. Τουλάχιστον δεν αναλώνεται μέσα στις δεκαετίες, όπως το τρίγωνο των Lois Lane – Clark Kent – Superman. Ένα αστυνομικό κόμικ στα πρότυπα των ταινιών νουάρ και των πάλπ μυθιστορημάτων. Από τα πρώτα crime comic της Vertigo, που αργότερα την χαρακτήριζαν σε μεγάλο βαθμό. Σενάριο του Matt Wagner, γνωστός από τις creator owned δημιουργίες του, Mage (Comico) και Grendel (Comico-Dark Horse). Στα επόμενα τεύχη συνεργάζεται με τον συγγραφέα Steven T. Seagle. Το σκίτσο αλλάζει συχνά με κάθε νέο story, εδώ όμως έχουμε τον ικανότατο Guy Davis, που μεγαλούργησε στα διάφορα limited series του γνωστού B.P.R.D. (Bureau for Paranormal Research and Defense), spin-off τίτλο του Hellboy. Από τα αρτίοτερα κόμικ όσον αφορά το στήσιμο των φιγούρων στα καρέ και τη ροή της ιστορίας στις σελίδες. H Νέα Υόρκη του 1938 παρουσίαζεται πολύ όμορφα με λιτές γραμμές, χωρίς να πνίγει το σκίτσο με βαριά μελάνια, όπως κάνουν συνήθως, αλλά με τη βοήθεια γήινων χρωμάτων πετυχαίνει το μελαγχολικό τοπίο πιο όμορφα. Ακόμη και οι φιγούρες στο κόμικ δεν υπακούουν τα πρότυπα των ηρώων της Άριας φυλής αλλά είναι πληθωρικοί σε κιλά και συνηθισμένοι σε χαρακτηριστικά προσώπου. Ο τίτλος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την επιτυχία του Sandman του Neal Gaiman χωρίς να γίνει φτηνό αντίγραφό του. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν τόσο διαφορετικό, δυστυχώς όμως οικονομικά δεν είχε και την καλύτερη τύχη. Το πρώτο βιβλίο τιμάται στα 10$, μια πολύ καλή τιμή για να δοκιμάσετε αν αυτός ο τίτλος ανταποκρίνεται στα γούστα σας. Δεν είναι Philip Marlowe, έχει όμως αρκετά στοιχεία που θα ικανοποιήσει τους οπαδούς του. Το σουπερηρωικό στοιχείο είναι σχεδόν ανύπαρκτο, ή τουλάχιστον το ποσοστό του είναι ελάχιστο. http://en.wikipedia....Mystery_Theatre