ALLEGRO MA NON TROPPO

[vaios]

Γραμμή καθαρή, με λεπτό πενάκι· σχέδιο λιτό. Μικρές σατιρικές ιστορίες με οικολογικές, πολιτικές ή κοινωνικές ανησυχίες. Άνθρωποι που αδιαφορούν για το διπλανό τους, άνθρωποι απελπισμένοι και προβληματισμένοι. Άνθρωποι όμως που πατούν γερά στη γη (τα μεγάλα παπούτσια εκεί παραπέμπουν) και προσπαθούν να βρουν κάποια διέξοδο. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των γελοιογραφιών αυτού του άλμπουμ της Billie Goussiou (Μπίλλη Γουσίου) που μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε στο εξωτερικό, αλλά επέστρεψε στην πόλη της και διακρίθηκε στον τομέα της γελοιογραφίας και του σκίτσου.
Το βιβλίο συμπληρώνουν μία συνέντευξη της σκιτσογράφου, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μακεδονία στις 5-1-1983 και γνώμες πολλών φίλων της. Προλογίζει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.

vaios
 

Αφιέρωμα στην Μπίλλη Γουσίου

[success4a]

Πολύ δυνατή. Απόδειξη του όσο πιο λιτό το σχέδιο τόσο πιο ηχηρό το μήνυμα.

Το έργο (δίγλωσσο ελληνικά-γερμανικά) αποτελεί φόρο τιμής στη δημιουργό και εκδόθηκε λίγους μήνες μετα το θάνατό της.

απ' τη Μπίλλη για τη Μπίλλη.

Οι γελοιογραφίες αναπτύσσονται σε περίπου 70 σελίδες και το άλμπουμ συμπληρώνουν ενότητες όπως: "οι φίλοι θυμούνται", "γνώμες", "βιογραφία".

Αντιγράφω τον πρόλογο του Χριστιανόπουλου που αναφέρει και ο vaios παραπάνω:

 

Η  ΜΠΙΛΛΗ ΜΑΣ

Η Μπίλλη στη δεκαετία του '50. Αμυδρή ανάμνηση. Οι συμμαθήτριες της και οι φιλενάδες της την έχουν σε μεγάλη εκτίμηση, την αγαπούν πολύ και τη θεωρούν πολύ σπουδαία.

 

Η Μπίλλη στη δεκαετία του '60. Σπουδές στο εξωτερικό. Επιστροφή. Δημοσιεύει γελοιογραφίες στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Δράσις", που κάνουν πολύ μεγάλη εντύπωση. Αρέσουν πολύ και σε μένα.

 

Η Μπίλλη στη δεκαετία του '70. Αφοσιώνεται στις γελοιογραφίες, που την καθιερώνουν στη συνείδηση των καλλιτεχνών της Θεσσαλονίκης. Υποστηρίζει τη φίλη της Χάννελορε Όξ στην έκδοση του σημαντικού περιοδικού "Ausblicke".

 

Η Μπίλλη στη δεκαετία του '80. Μετά το "Ausblicke", η Όξ συνεργάζεται σταθερά με τη "Διαγώνιο". Η Μπίλλη τη βοηθάει πιο ενεργά μεταφράζοντας γερμανική λογοτεχνία με το ψευδώνυμο Κατερίνα Ψάλτου. Θεωρώ την προσπάθεια τους ηρωική.

 

Η Μπίλλη στη δεκαετία του '90. Πεθαίνει απο την επάρατο. Πρόλαβε όμως να δώσει πολλά στην τέχνη, στους φίλους και στη Θεσσαλονίκη. Πολλά: με έργο και παραδείγματα.

Ντίνος Χριστιανόπουλος

 

Εργογραφία στο GC

 

Παρουσίαση της εποχής:

 

Επεξεργασία Ιουνίου 20, 2014 από Locke