PhantomDuck

Αυτοί προφανώς έχουν μία λίστα με τηλέφωνα που έχουν πάρει «ανεπίσημα» από κάπου, βαράνε στον γάμο του Καραγκιόζη, και όπου κάτσει, έκατσε.

Αυτά είναι απάτες που προσπαθούν να πάρουν στοιχεία / χρήματα / τραπεζικούς λογαριασμούς από ανίδεους. Ειδικά το combo Microsoft & Ινδία παίζει πολύ τον τελευταίο καιρό, πρέπει να «πουλάει» πολύ. Πρόσφατα έβλεπα και μερικά βιντεάκια από άτομα που κάνουν live streaming σε τέτοια τηλεφωνήματα, ώστε αφ' ενός να ενημερώσουν τον κόσμο για το πώς λειτουργούν, αφ' ετέρου οι scammers να τρώνε τον χρόνο τους σε αυτούς και όχι σε άλλα υποψήφια θύματα. Πριν λίγες ημέρες είχαμε και τηλεφώνημα σε σπίτι φίλου που ένας ξέμπαρκος ρωτούσε για να μάθει πληροφορίες, κλπ. Γενικά θέλει προσοχή.

Στην ιστορία Η δίκορφη πυραμίδα (1990) των Federico Povoleri (σενάριο) & Giorgio Bordini (σχέδιο), βλέπουμε κατά προσέγγιση την τοποθεσία της Λιμνούπολης. Επίσης στην ιστορία Τα βέλη του έρωτα (1993) των Nino Russo (σενάριο) & Silvio Camboni (σχέδιο) έχουμε ακόμα μία τοποθεσία στον χάρτη

Αν συνεχίσουν να βγάζουν 25 τεύχη την τριετία, το 2027 θα είμαστε σχεδόν πλήρεις από Scarpa. Το 2028 σίγουρα.

Στην ιστορία Ο θείος ασθενεί... άλλος δεινοπαθεί των Guido Martina & Giorgio Cavazzano, βλέπουμε πως ο Σκρουτζ μένει στην περιοχή του Ξυχικού. Και στα δύο τεύχη που έχει μπει, έτσι έχει ονομαστεί. Στα ιταλικά δεν ξέρω αν λέει κάτι αντίστοιχο.

Στον Τρωικό πόλεμο, ο αναγνώστης της βιβλιοθήκης διαβάζει Μίκυ. Το σκανάρισμα είναι από το ΜΜ 96 (1968), όμως και στα Κλασικά 106 (1990) που το τσέκαρα, ήταν ίδιο. Στο πρωτότυπο διαβάζει Almanacco Topolino

Θυμάμαι τον είχαμε ρωτήσει σε ένα AthensCon που είχε έρθει, επειδή ακουγόταν σαν φήμη, όμως δεν είχαμε πάρει κάποια απαγορευτική απάντηση. Έχουμε κάποια επιπλέον ενημέρωση από τότε; Αν ισχύει θα είναι κρίμα, επειδή κατ' εμέ είναι η καλύτερη της τριλογίας, και σίγουρα μία από τις καλύτερές του γενικώς.

Το καλό είναι πως ιστορίες όπως Ντάκενστάιν, Τζέκιλ & Χάυντ, συγκεκριμένες του Casty κλπ, δεν έχουν μπει στο Μίκυ Μάους, επομένως ελπίζω να τις κρατάνε για να τις βάλουν στον Κόμιξ. Τουλάχιστον αυτό λέω στον εαυτό μου, μήπως και τον πείσω πως υπάρχει πιθανότητα να ξαναγοράσω κάποτε το περιοδικό.

Το τευχάκι ήταν μπόμπα, καιρό είχα να ευχαριστηθώ τόσο ΜΜ. Η ιστορία του Sciarrone μου άρεσε υπερβολικά, ευτυχώς που θα τη δούμε σε δύο τεύχη αντί για πέντε, και θα χορτάσουμε ιστορία. Βάζω και φωτογραφίες από το δωράκι, το οποίο ήμουν έτοιμος να φάω (νόμιζα πως είναι ζελεδάκι) και τη γλύτωσα επειδή μύρισα την πλαστικούρα, όμως είμαι σίγουρος πως θα υπήρξαν πιτσιρίκια που θα το μάσησαν.

Πολύ ενδιαφέρον, όχι τόσο από άποψη περιεχόμενου, αλλά επειδή δεν είχα φανταστεί πως μπορεί να είχε δώσει συνέντευξη αποκλειστικά στον ελληνικό τύπο. Ευχαριστούμε που το ανέβασες. Στο τέλος είχε και μερικά ενδιαφέροντα αποσπάσματα, πως π.χ. έχει ακουστά τον Μάνο Χατζιδάκι, τα παιδιά του Πειραιά, τη Μελίνα Μερκούρη κλπ. Ένα λαθάκι βρήκα μόνο, επακόλουθο της εποχής. Μαζί με το υπόλοιπο καστ (Ντόναλντ, Γκούφυ, Μίκυ) αναφέρουν και τον Πόρκυ, ο οποίος προφανώς δεν ανήκει στον Disney Υπάρχει πιθανότητα να βρούμε σκανάρισμα καλύτερης ανάλυσης;

Τα μεγάλα φακελάκια έχουν μέσα κάποιες κάρτες, διαφορετικές αν θυμάμαι καλά ανά χώρα. Στην Ελλάδα δεν κυκλοφόρησαν, εμείς είχαμε μόνο αυτοκόλλητα. Ο μόνος τρόπος να αποκτήσεις τέτοιες, είναι να αγοράσεις απ' έξω. Έχω όλες τις ιταλικές, πρέπει να θυμηθώ κάποια στιγμή να τις βγάλω μια φωτογραφία.

Η πιθανότητα να είναι μαμίσια η ζελατίνα, είναι πρακτικά μηδαμινή, κατ' εμέ τουλάχιστον, άρα το ανοίγεις. Έστω και για να τσεκάρεις πως δεν λείπει καμιά σελίδα. Αν τώρα σου ξανατύχει με κάποιο άλλο τεύχος, είναι ανάλογα με το τι το θέλεις. Το θέλεις για να το διαβάσεις, ή το θέλεις απλά για να το έχεις; Προσωπικά, παρά το ψώνιο μου, δεν θα έπαιρνα ένα τεύχος μόνο και μόνο για να το αφήσω κλειστό. Τουλάχιστον τόσα χρόνια δεν το έχω κάνει, και έχω ουκ ολίγα σπάνια κομμάτια, και όχι μόνο ελληνικά. Αλλά αυτός είμαι εγώ. Άλλος γουστάρει να τα σκάει για να παίρνει CGC graded τεύχη, κάτι που εμένα με αφήνει παγερά αδιάφορο, αφού από τη στιγμή που θα μπει στη θήκη, δεν θα ξαναβγεί ποτέ. Άλλος μπορεί να γουστάρει με την ιδέα πως το τεύχος θα διατηρηθεί για πάντα στη μέγιστη δυνατή ποιότητα, εγώ το θεωρώ χαμένο τεύχος αφού δεν θα ξαναδιαβαστεί ποτέ πια από κανέναν και από εδώ και εμπρός θα διακινείται μόνο σε συλλέκτες και εμπόρους. Δεν υπάρχει λάθος ή σωστή επιλογή, κάνεις ό,τι γουστάρεις, ανάλογα με τις προτιμήσεις σου .

Η τιμή του θα αντανακλά πλην της σπανιότητος, και την πλαστότητα;

Κοίτα ποιο είναι το θέμα. Ο σεναριογράφος είναι ο Sio, κάτι που φαίνεται από τα πρώτα καρέ. Αν το ξέρεις αυτό, όλα αλλάζουν. Με το που βλέπεις το όνομά του στο σενάριο, καταλαβαίνεις πως δεν θα διαβάσεις τυπική ιστορία Disney αλλά ένα παντελώς κουφό συνονθύλευμα. Ο τύπος έχει γίνει διάσημος στην Ιταλία για το κουφό χιούμορ του, έχει πάνω από ένα εκατομμύριο συνδρομητές στο YouTube και γενικά απ' ό,τι έχω καταλάβει, στο Μίκυ Μάους διαβάζουμε αδιανόητες ιστορίες του, απλά με χαρακτήρες της Disney. Για παράδειγμα, δες μερικά από τα «Scottecs», τα κόμικς που ανεβάζει στο facebook, και κάνει animate στο YouTube. Είναι στα ιταλικά, όμως διάλεξα κάποια με ελάχιστα λόγια, που καταλαβαίνεις το νόημα από τα συμφραζόμενα. Η ιστορία του που διαβάσαμε στο ΜΜ, αν παρατηρήσεις είναι γεμάτη με running jokes, που τα τερματίζει όσο δεν πάει, σαν να διαβάζεις τον Σεφερλή σε κόμικς ένα πράμα. Έχει να κάνει με το τέρμα καμένο χιούμορ. Ένα καλύτερο παράδειγμα, ίσως να είναι ο Βαβαγιάννης που φτιάχνει τα Κουραφέλκυθρα. Φαντάσου να του είχαν δώσει το σενάριο για μερικές ιστορίες Disney, θα ήταν σχεδόν το ίδιο. Θα απευθυνόταν όμως κυρίως σε Έλληνες. Αν το διάβαζε κάνας Ιταλός χωρίς να ξέρει περί τίνος πρόκειται, θα μας έκραζε, εκτός και αν του άρεσε με την πρώτη αυτό το κουφό αποτέλεσμα. Αυτό το έχουν καταλάβει και στη σύνταξη του Topolino απ' ό,τι φαίνεται, γι' αυτό και οι σχεδιαστές που αναλαμβάνουν τα σενάριά του, είναι χαβαλετζήδες, του στυλ Stefano Intini, Corrado Mastantuono, κλπ. Το πιο χαρακτηριστικό δείγμα του που έχουμε δει στην Ελλάδα, είναι ο επίμονος χιονάνθρωπος από τον Enrico Faccini, που είναι ο πιο ταιριαστός κατ' εμέ για το στυλ που θέλει να περάσει ο Sio. Μακάρι να είχε αναλάβει περισσότερες ιστορίες, πιστεύω πως το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ καλύτερο και αντιπροσωπευτικότερο προς αυτό που είχε στο μυαλό του ο Sio όταν έγραφε το σενάριο. Ζω και αναπνέω για τη στιγμή που θα δούμε Το σπαθί των παγωτών από αυτόν και την Ziche στο σχέδιο, εκεί θα είναι παντελής παράνοια . Παρωδία του γνωστού Σπαθιού των πάγων. Εκεί πιστεύω είναι πως θα αρχίσουμε να τον εκτιμάμε και θα καταλάβουμε πλήρως το στυλ του. Η Ziche κι αυτή ταιριάζει 100% στο στυλ του, και θέλω να δω αρκετές ακόμα ιστορίες από αυτόν τον συνδυασμό. Γενικά, πιστεύω πως για το μέγιστο αποτέλεσμα, οι σχεδιαστές του πρέπει να είναι αποκλειστικά αυτή και ο Faccini. Εδώ και ένα δείγμα του εξώφυλλου της ιστορίας, με τους χαρακτηριστικούς Scottecs ήρωές του.

Διάβασα σήμερα το τευχάκι, εξαιρετικό . Εύγε, πάντα τέτοια. Είδαμε διαστημικό θρίλερ μυστηρίου από τον Cavazzano, έστω και παιδικό, και με ένα φινάλε όχι και τόσο καλό, η ιστορία ήταν αξιοπρεπέστατη. Το κάρο του νικητή ήταν ένα πολύ ωραίο παραμύθι από αυτά που μας έχουν λείψει, με ένα πολύ όμορφο τέλος από τον Carlo Panaro και το χαρακτηριστικό σχέδιο του Guerini. Ο τρελάρας ο Faccini έφτιαξε ιστορία τρόμου και κωμωδίας ταυτόχρονα, δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα πώς κατάφερε και έχωσε μανιακό δολοφόνο με μπαλτά σε ιστορία Disney. Και σαν να μην μας έφταναν όλα αυτά, έχουμε για επίλογο μία αρκετά καλή και πρωτότυπη ιστορία με τον Κύρο που παίρνει μαθήματα οικονομικών από τον Σκρουτζ. Πολύ καλό μείγμα γενικά, καιρό είχα να ευχαριστηθώ τόσο ένα ΜΜ. Ο Πητ είναι γάτα (ο κοντός με τη γραβάτα), κάτι που κάνει τον τίτλο ακόμα καλύτερο

Ενώ το προηγούμενο τευχάκι ήταν τέλειο, το συγκεκριμένο μου θύμισε πολύ άσχημες εποχές. Η ιστορία με τους Π.Α.Π.Ι. ήταν μέτρια (όπως συνήθως), από τις συμπληρωματικές άξιζε μόνο του Faccini για τον χαβαλέ (ως συνήθως) και ύστερα έχουμε την αρχιτεκτονική κληρονομιά, που διαβάζεις τους συντελεστές και λες ότι θα είναι ιστοριάρα (Tito Faraci, Roberto Vian) και τελικά είναι ό,τι χειρότερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Πλήρης εκμετάλλευση του Ντόναλντ, μηδέν αξίες, μηδέν ηθικό δίδαγμα, μηδέν απόλαυση. Είχα να διαβάσω τέτοιο ανοσιούργημα από τις εποχές του Carpi, μου θύμισε για ποιον λόγο δημιουργήθηκε ο Φάντομ Ντακ, μπας και βρεθεί ο Ντόναλντ μια φορά νικητής. Μόνο που εκείνες ήταν ιστορίες του '60, δεν περίμενα πως θα διάβαζα μία αντίστοιχη ~50 χρόνια μετά. Κρίμα για αυτούς που θα τύχει να πάρουν ένα τευχάκι δειγματοληπτικά και θα πέσουν πάνω της.

Περάστηκε και στο ο τόμος. Άντε και καλή μας αρχή. Το κύριο αξιοπερίεργο που παρατήρησα, είναι πως συμπίεσαν τα μονοσέλιδα άρθρα των ιστοριών σε μισή σελίδα, ώστε να χωράνε ιστορικά δύο ιστοριών σε μία μόνο σελίδα, φυσικά με τις ανάλογες επιπτώσεις (αφαιρέσεις κειμένου και εικόνων από τα ιταλικά άρθρα).

Τέτοια πράματα βλέπω στο ξαφνικό και συγκινούμαι

Ευχαριστώ πολύ, χρόνια πολλά στην αφεντιά μου, στον Δρ Δ, στον Μενίρ, σε όλον τον ντουνιά που έχω ξεχάσει και γενικά να ζούμε καλά και να χαιρόμαστε τα κόμικς μας

Μπορεί να του ξέφυγε καμιά υποδιαστολή και να είπε «Κόμιξ είναι, δεν βαριέσαι, άστο έτσι και θα το περάσουν για συλλεκτικό».

Θέλει να γίνεις λίγο πιο σαφής στην εικόνα, δεν καταλαβαίνω πού ακριβώς πρέπει να κοιτάξω.

Δηλώνω ευχάριστα ξαφνιασμένος, και συγκρατημένα ενθουσιασμένος με αυτή τη δήλωση.

Άσε, έχω πάθει νίλα. Τελείωσα μεν με το manga, όμως μόλις διαπίστωσα πως το Alita: Last Order (19 τόμοι) που νόμιζα πως είναι spin off, είναι άμεση συνέχεια της σειράς, επομένως πρέπει να διαβαστούν κι αυτοί. Βέβαια για να μην με λέτε υπερβολικό, θα διαβαστούν μετά την ταινία, αλλιώς θα τη δω το 2025, μαζί με τη δεύτερη που θα βγάλει ο Κάμερον . Εξ άλλου η ταινία απ' ό,τι καταλαβαίνω δεν έχει φτάσει ως εκεί, άρα είμαστε καλά.

Ακριβώς από κάτω από το post που έκανες quote, έχω γράψει δυο λόγια. Εν ολίγοις, έπαιζε περιορισμός στις συνολικές σελίδες που μπορούσε να βγάλει η εκδοτική, κι εφ' όσον τα συγκεκριμένα τεύχη είχαν περισσότερες από το συνηθισμένο, σήμαινε λιγότερο τιράζ. Τώρα αν αξίζουν 50ρικο, προφανώς και όχι, αλλά σε σύγκριση με τα υπόλοιπα τεύχη, είναι μικρότερα σε αριθμό, γι' αυτό και θεωρούνται πιο σπάνια.

Ρε σεις, τόσα χρόνια δεν είχαμε thread για την IDW, απαράδεκτοι. Εκτός και αν είχαμε και δεν το βρίσκω, επομένως ο απαράδεκτος είμαι εγώ. Ξεκινάω με ένα νέο, το Sons Of Chaos, που θα πραγματεύεται την επανάσταση του 1821. Ο πρωταγωνιστής απ' ό,τι διαβάζω, θα είναι ο Μάρκος Μπότσαρης. Ξεκινάει να κυκλοφορεί σήμερα, 16 Ιουλίου, και ήμουν περίεργος εάν το γνωρίζει κανένας συμφορουμίτης. Q&A του δημιουργού στο reddit. https://sonsofchaos.com/1821 https://www.idwpublishing.com/product/sons-of-chaos/