gotham-city

Σάββατο πρωί και ας επιχειρήσω να γράψω κι εγώ λίγα λόγια για τα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο μήνα... Τα βιβλία του Αίματος -1 (Clive Barker) : Πρόκειται για όσους δεν τα γνωρίζουν για μία συλλογή ιστοριών τρόμου- μεταξύ αυτών και μερικές πιο ανάλαφρες- που απαριθμεί 6 βιβλία. Είχα διαβάσει σπουδαίες κριτικές για την ατμόσφαιρα και το feeling κυρίως των εν λόγω ιστοριών, μαζί με δηλώσεις πως βάζει κάτω τον Stephen King , αλλά ομολογώ πως η πρώτη μου επαφή με τον Βρετανό συγγραφέα δε με εντυπωσίασε όσο ανέμενα. Σίγουρα η γραφή του είναι εξαιρετική, καθιστώντας page turners ακόμη και τις ιστορίες με πιο αδύναμα κόνσεπτ, αλλά οι περιγραφές του δεν κατάφεραν να με καθηλώσουν. Σε αντίθεση με τον King ο οποίος πολλά βράδια με έχει κρατήσει άυπνο, παρά τα λίγα βιβλία και του ίδιου που έχω διαβάσει. Βεβαίως, να του δώσω εδώ το ελαφρυντικό πως οι ιστορίες αυτές γράφτηκαν το 1984 και πως τα στανταρ του τρόμου, καθώς και οι εικόνες οι οποίες πλέον τρομάζουν κάποιον έχουν αλλάξει ριζικά σε σχέση με την εποχή τους. Ιδέες και εικόνες τότε πρωτότυπες και καινοτόμες, φαντάζουν χιλιοειπωμένες σε κάποιον σύγχρονο με την τεράστια εξέλιξη του horror κινηματογράφου. Επιφυλάσσομαι πως ακολουθούν άλλα 5 βιβλία και πως ακόμα ψάχνεται λίγο στο 1ο. Ξεχωρίζω ξεκάθαρα και με διαφορά τις ιστορίες : Μπλουζ αίματος για ένα γουρούνι , με την πέρα για πέρα αγχωτική ατμόσφαιρα της (Εδώ πράγματι το καταφέρνει άψογα) και τη λιγότερο δημοφιλή στο κοινό Το φλύαρο και ο Τζακ, μια ιστορία πραγματικά πρωτότυπη και ιδιαιτέρως χιουμοριστική (εντυπωσιακή ιδέα και πολύ καλή εκτέλεση). Θα φτύσω στους τάφους σας (Boris Vian) : Πραγματεύεται την άκρως ρατσιστική και σεξουαλική πραγματικότητα της Αμερικής του 1930 και αφορά σε μια ιστορία εκδίκησης. Το βιβλίο, αν και δικαίως έχει κατηγορηθεί για το υπερβολικά μεγάλο μέρος το οποίο σχετίζεται με σεξουαλικές πράξεις, είναι πέρα για πέρα ρεαλιστικό. Αναφέρομαι κυρίως στο κομμάτι του ρατσισμού, το οποίο σε μένα μόνο από ταινίες και βιβλία είναι γνωστό και ως εκ τούτου σε πολλά από αυτά φαντάζει τραβηγμένο, που αποδίδεται εξαιρετικά. Ειλικρινά, ο συγγραφέας σκιαγραφεί με σπουδαίο τρόπο τον ψυχισμό του ήρωα και κάνει τα κίνητρα, τα οποία πυροδοτούν αυτή του την εκδίκηση πλήρως κατανοητά, όπως και το ευρύτερο κλίμα του ρατσισμού που επικρατούσε στην εποχή εκείνη. Νότια των συνόρων, Δυτικά του Ήλιου (Haruki Murakami) : Ένα βιβλίο για ρομαντικούς. Εξιστορεί τη ζωή του πρωταγωνιστή Χατζίμε, η οποία αν και παίρνει το δρόμο της, παραμένει για πάντα στιγματισμένη από την απώλεια του παιδικού του έρωτα και δέσμια αυτής. Πανέμορφα γραμμένο, όπως πάντα ο Μουρακάμι μας βάζει μέσα στο μυαλό του πρωταγωνιστή του, τις σκέψεις του οποίου χρησιμοποιεί για να θίξει τα γενικότερα ερωτηματικά που λίγο πολύ απασχολούν κάθε άνθρωπο στις εκάστοτε φάσεις και καταστάσεις της ζωής του. Θα μπορούσα να γράψω πολλά περισσότερα, θα ξέφευγα όμως από το πλαίσιο της βιβλιοπαρουσίασης, οπότε θα το κλείσω λέγοντας πως είναι ένα βιβλίο που κυλάει σαν νερό, διαβάζεται ευχάριστα, αν και δεν είναι από τις δουλείες οι οποίες καθιέρωσαν το συγγραφεα. Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ (Scott Fitzgerald) : Ο Τζ Γκάτσμπυ έχει καταφέρει τα πάντα, βρίσκεται στην κορυφή της κοινωνίας της Νέας Υόρκης, γνωστός για τα δημοφιλέστατα πάρτυ που διοργανώνει. Το μόνο που του λείπει είναι επίσης ο έρωτας της νιότης του. Πασίγνωστο έργο που συγκαταλέγεται στις περισσότερες λίστες των τοπ 5 βιβλίων που πρέπει όλοι να διαβάσουν. Δεν ξέρω τί να γράψω για αυτό το έργο. Είμαι μπερδεμένος. Αδιαμφισβήτητα σκιαγραφεί εξαιρετικά την επιφανειακή αμερικανική κοσμική κοινωνία των πρώτων δεκαετιών της Αμερικής και το ότι ακόμη και αν πετύχει το american dream, ο από τις χαμηλές τάξεις άνθρωπος αργά ή γρήγορα στοιχιώνεται από το παρελθόν του, καθώς και από τον τρόπο σκέψεως που αυτές του έχουν προσδώσει και τον κάνουν να μην είναι στην πραγματικότητα ένας από αυτούς. Από την άλλη, δε με άφησε χορτάτο αυτό το βιβλίο. Κάτι σαν να μου λείπει σε επίπεδο ιστορίας. Έχει την κατάρα των κλασσικών... Διάβασα και τον ΕΠΙΚΟ πόλεμο των θεών του Neal Gaiman, αλλά επειδή αν συνεχίσω, το κείμενο δε θα διαβάζεται ευχάριστα λόγω μεγέθους θα το αφήσω για επόμενη φορά. Τώρα διαβάζω την Υπομονή του Ελεύθερου Σκοπευτή του Reverte...

Και Gotham μεσα !!!

Πάμε !!! Κι εγώ μέσα!!!

Στην επαρχεία πάντως εγώ το έχω βρει μέχρι και σε περίπτερα. Έχει γίνει τεράστια διανομή για τα συνήθη στάνταρ!!

Ξέρουμε αν τα essential editions της DC είναι στην ίδια ποιότητα με το απλό trade ή έχει διαφορές ( στο χαρτί κτλ) ?

Με είχε πονέσει πολύ όταν απο 50 ευρώ ανέβηκαν σε 70 και παραπάνω στο τέλος της εβδομάδας που αναφέρεις...

Μιας και τα έβγαλα φωτογραφίες θα τα ανεβάσω κι εδώ ... Κάπου σε 2 διαφορετικά σπίτια εδώ και χρόνια υπάρχουν αυτά τα 4+2 κόμικ. Περιμένω τη στιγμή που θα τα μαζέψω σε ένα, να γίνουν οι σχετικές συγκρίσεις και να τα βγάλω και μια φωτογραφιάρα!!!!

Mε το Batman Dark Victory ξεκίνησα εγώ το έτος!!! Αρκετά καλή ιστορία, που δεν πιάνει τα στάνταρ του προπομπού της Long Halloween, το οποίο και προσπαθεί να μιμηθεί σε σημαντικό βαθμό. Ωστόσο, δεν παύει να είναι από τις καλύτερες ιστορίες μυστηρίου με τον Bats, ιδιαιτέρως ατμοσφαιρική, με καλούς διαλόγους και pacing στην ανάπτυξη της ιστορίας (ο Loeb στα καλά του ακόμα) και ένα εκπληκτικό και καλύτερο από του LH σκίτσο από τον εξαιρετικό στον Μπατμαν Tim Sale !!!

Μόνο σε μένα δεν ανοίγει η σελίδα τις τελευταίες 3 μέρες;;

Ήταν πολύ καλό και τότε με τις προπαραγγελίες το είχαμε βάλει αρκετά μέσα το Public

Μπόλικες παραλαβές τον τελευταίο καιρό κυρίως από bookdepository !! (Δυστυχώς τα planetary και Sandman omnibus δεν πάνε για μένα, αλλά δε μπόρεσα να αντισταθώ στο να τα συμπεριλάβω στις φώτο )

O Derek Landy είναι ο συγγραφέας αυτής της επικής σειράς βιβλίων εφηβικής λογοτεχνίας. Άκρως διασκεδαστικά, πράγματι με καλό χιούμορ σε αρκετά σημεία (υπερβάλλει που και που, αλλά τουλάχιστον το χιούμορ είναι ταιριαστό με τους χαρακτήρες του βιβλίου, οπότε από ένα σημείο και μετά εκπνέει αυτή την αίσθηση της φυσικότητας και δε φαίνεται βεβιασμένο) και πολυάριθμες ανατροπές αστυνομικά βιβλία μυστηρίου σε ένα φανταστικό κόσμο που υπάρχει παράλληλα με το δικό μας και με πρωταγωνιστή το ζωντανό σκελετό ντετέκτιβ Skulduggery Pleasant.

Δε λέμε αυτό. Λέμε ότι η παλαιότερη έκδοση ήταν μαζεμένη σε 4 βιβλία

Καπετάν Αντρέα Ζέπο χαίρομαι όταν σε βλέπω