ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ: ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΘΡΥΛΟΙ ΑΠ’ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ

[Indian]

  

 

Ο Θανάσης Καραμπάλιος, γνωστός από την εξαιρετική best seller σειρά του “1800”, ενώνει τις δυνάμεις του με τον Νίκο Σταυριανό, γιο του εκδότη της Jemma, με πολλά fanzines στο ενεργητικό του και μαζί επιχειρούν να μας περιγράψουν μερικές ιστορίες από τα χωριά της Ελασσόνας, όπως τις άκουσαν από τους καλύτερους story tellers του κόσμου, που δεν είναι άλλοι από τους παππούδες μας.   Κι όλα αυτά… Στη σκιά του Ολύμπου.  

 

 

Στο άλμπουμ περιέχονται τέσσερις σύντομες, αλλά απολαυστικές ιστορίες, κάποιες αληθινές, κάποιες φανταστικές και κάποιες και τα δύο, όπως μας ενημερώνει ο Θανάσης, τις οποίες τις άκουσε κατά την παιδική του ηλικία από συγγενικά του πρόσωπα. Οι ιστορίες αυτές παίρνουν τους τίτλους τους από τα χωριά στα οποία “γεννήθηκαν” και είναι οι εξής:

 

• “Καρυά” (Ένα ζευγάρι προσπαθεί να κάνει παιδιά, αλλά δεν τα καταφέρνει. Αποφασίζει, λοιπόν, να ζητήσει την βοήθεια μίας νεράιδας που κατοικεί σε μία λίμνη. Το αντίτιμο, όμως, θα είναι πολύ βαρύ.)
• “Κεφαλόβρυσο” (Ένα φτωχό ορφανό κλέβει φαγητό από τον μεγαλο-κτηματία της περιοχής, ο οποίος το είχε εμπιστευτεί. Όταν αυτός το μαθαίνει, η κατάληξη θα είναι πολύ άσχημη.)
• “Πύθιο” (Ένας Ιερέας, βλέποντας ότι το ποίμνιό του χάνει την πίστη του στον Θεό, δεν διστάζει να αναμετρηθεί με τον κόσμο της μαγείας.)
• “Παλαιόκαστρο” (Ένας προδότης καταδίδει τους κλέφτες και τους αρματολούς του χωριού του στην Χωροφυλακή και η ποινή που θα του επιβληθεί από τους προδομένους επαναστάτες θα είναι τρομακτική.)

 

 

Επηρεασμένος από τις ιστορίες που άκουγα κι εγώ μικρός στο χωριό μου και οι οποίες με τρόμαζαν, αλλά παράλληλα με συνάρπαζαν, βρήκα την συγκεκριμένη ανθολογία του γούστου μου. Σε όλες τις ιστορίες επικρατεί το horror στοιχείο, το οποίο στήνεται εκθετικά και δημιουργεί αγωνία για την κατάληξη, που ομολογουμένως δεν μας εκπλήσσει όταν τελικά έρχεται. Ο Καραμπάλιος βρίσκεται στο στοιχείο του κι έτσι αποδεικνύει ότι διαθέτει άνεση στην περιγραφή ιστοριών που βασίζονται σε χρονικά πλαίσια μιας άλλης εποχής, παλαιότερης. 

 

Εν κατακλείδι, όλες οι ιστορίες με ικανοποίησαν και δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω κάποια. Αν, πάντως, θα έπρεπε να το κάνω αυτή θα ήταν η ιστορία από την “Καρυά”. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις των σεναρίων της αντίστοιχης θεματολογίας και φυσικά στους θαυμαστές του συγγραφέα. Πιστεύω ότι δεν θα απογοητευτούν.  

 

 

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τον εικαστικό τομέα, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Νίκος Σταυριανός αρχίζει κι ανδρώνεται επαγγελματικά κι οπτικοποιεί τα μακάβρια σενάρια με το κατάλληλο ύφος και με σχεδιαστικά μοτίβα που θυμίζουν πολύ το στυλ του μεγάλου Mike Mignola. Η αλήθεια είναι ότι εντοπίζουμε καρέ που θα τα χαρακτηρίζαμε αρκετά αφηρημένα, αλλά υπάρχουν κι άλλα που είναι περισσότερο εύστοχα κι αληθοφανή. Οι σκιάσεις κι ο ασπρόμαυρος χρωματισμός στέκονται ιδανικά σε μία τέτοια θεματική ιστοριών, αλλά έχω την εντύπωση ότι το παρακάνει λίγο με τους τόνους του μαύρου.  

 

 

Η Jemma φρόντισε να δώσει στην έκδοσή της το μέγεθος ενός τυπικού BD και η κόλληση στην ράχη απαντάει στα γνωστά επίπεδά της. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι παχύ και ματ κι έχω την αίσθηση ότι όπου θα έπρεπε να υπάρχει ένα αμιγώς λευκό χρώμα, αυτό έχει αντικατασταθεί με μία κρεμ απόχρωση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η αντίθεση που υπάρχει με το μαύρο, να μην είναι τόσο κολακευτική για το σχέδιο. Αυτό, βέβαια, αποτελεί μία προσωπική μου εκτίμηση και σίγουρα δεν είναι κάτι που με απέτρεψε από το να απολαύσω το κόμικ. Όσον αφορά το εξώφυλλο, αυτό θα το ήθελα λίγο πιο παχύ για να αποφεύγονται τα τσαλακώματα και τα κατσαρώματα από την υγρασία. Να πούμε ότι οι ιστορίες χωρίζονται μεταξύ του με ένα μονοσέλιδο σκίτσο, που φέρει τον τίτλο της καταγωγής τους. Πέρα από ένα εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα, που το βρίσκουμε στο εσωτερικό μέρος του εξώφυλλου, δεν θα βρούμε άλλο εξτραδάκι.  

 

Αφιέρωμα στην εκδοτική

 

 

 

[hudson]

Το διάβασα πριν κάτι μέρες και το βρήκα πολύ καλό.

Το σχέδιο αν και ασπρόμαυρο (γενικά είμαι του έγχρωμου) νομίζω ότι του ταιριάζει γάντι.

Η μόνη μου παρατήρηση είναι ότι σε κάποιες ιστορίες θα ήθελα λίγο περισσότερες λεπτομέρειες στην αφήγηση.

Πάντως εξαιρετική δουλειά από τους δημιουργούς.

Ελπίζω να έχει και άλλες ιστορίες ο Καραμπαλιος και να δούμε και συνέχεια...

[diotsoumas]

Και εμένα μου άρεσε αρκετά, τόσο οι ιστορίες όσο και το σχέδιο. Αλλά αυτό που κλέβει την παράσταση ειναι αυτο το εξώφυλλο. Αχ αυτο το εξώφυλλο 

[nikolas12]

Το διάβασα και εγώ σήμερα και αυτό που πρέπει να πω είναι ότι ο Καραμπάλιος εξελίσσεται σε έναν δημιουργό που κάθε του δουλειά είναι εξαιρετική και δεν απογοητεύει σε τίποτα. Πρόκεται για τέσσερις ιστορίες από χωριά της Ελασσόνας, ιστορίες πραγματικές, ιστορίες με το υπερφυσικό στοιχείο να κυριαρχεί, ιστορίες για το Θεό και τον μυστικισμό, για μάγισσες και νύμφες, για φτωχούς και πλούσιους. Καμία τους δεν είναι για να τις αφηγηθείς σε μικρά παιδιά και όλες τους έχουν ένα πολύ σκληρό και απαισιόδοξο τέλος.

 

Η αφήγηση του Καραμπάλιου είναι φανταστική και μου αρέσει που χρησιμοποιεί έναν απρόσωπο αφηγητή όπου σε κάθε καρέ το lettering έχει κεφαλαία και οι λίγοι διάλογοι γίνονται με μικρά, αφού ο Καραμπάλιος δεν αφηγείται την ιστορία συμβατικά, αλλά όπως θα την άκουγες από έναν παππού ή γιαγιά δηλαδή θα σου την έλεγε και που και που θα έβαζε και λίγους διαλόγους με αλλαγή φωνής.

 

Τώρα όσον αφορά το σχέδιο, σίγουρα αν το αναλάμβανε και αυτό ο Καραμπάλιος θα είχαμε περισσότερη λεπτομέρεια, αλλά μήπως τελικά αυτό ακριβώς θέλουν αυτές οι ιστορίες; Οι σκοτεινές και περίεργες αφηγήσεις θελουν ένα εξίσου αφαιρετικό σχέδιο, ασπρόμαυρο, χωρίς πολλή λεπτομέρεια, αλλά με λίγα χαρακτηριστικά που απεικονίζουν 100% τον ανθρώπινο πόνο και τις δυσκολίες της ζωής. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η προσπάθεια και θα ήθελα τους Καραμπάλιο και Σταυριανό να μας αφηγηθούν κι άλλες ιστορίες. Είναι η παράδοση του τόπου μας και μάλιστα μιας μικρής περιοχής της Θεσσαλίας και των χωριών της. Είναι παράδοση που καταγράφεται και προσφέρεται σε εμάς, ιστορίες που δύσκολα θα ακούγαμε κάπου αλλού. Η έκδοση είναι ποιοτική φυσικά και το εξώφυλλο φανταστικό και εύχομαι τόσο ο Καραμπάλιος όσο και η Jemma να μας δώσουν κι άλλα τέτοιου τύπου κόμικς. 

[Ion]

Πολύ ωραίο αλμπουμάκι! Με τράβηξε αρχικά τόσο το όμορφο εξώφυλλο όσο και ο ενδιαφέρον τίτλος, και με δικαίωσαν το υπέροχο ασπρόμαυρο σχέδιο του Σταυριανού και οι αγωνιώδεις σκοτεινοί θρύλοι του Καραμπάλιου. Γενικά μου αρέσει να διαβάζω παλιούς μύθους και θρύλους, οπότε αυτό το άλμπουμ είχε όλα τα συστατικά για να με κερδίσει.

 

[Lelis]

Τα είπαν όλα στις κριτικές τους τα παιδιά. Διαβάστηκε σήμερα και από μένα... 

Μου άρεσε. Αν και ήταν πολύ γρήγορη ανάγνωση, το όλο ύφος μαζί με το σχέδιο ήταν αρκετά ατμοσφαιρικό και εκφραστικό . Από εκείνες τις ιστορίες που το ασπρόμαυρο του πάει πολύ. Οι σελίδες μάλλον από ανακυκλωμένο χαρτί , ήταν κάπως κίτρινες και έδειχναν παλιακες, αλλά ακόμα και αυτό έδεινε στο όλο ύφος της έκδοσης.

Προτείνετε σαν ένα εναλλακτικό διάβασμα από τα συνηθισμένα 

[albertus magnus]

Επιτελους μπηκε και αυτο στα διαβασμενα μου (διαβασα χθες τις 2 ιστοριουλες και αλλες 2 σημερα). Συμφωνω με τους προηγουμενους μια ωραια δουλεια πολυ πολυ πολυ ατμοσφαιρικη που μυριζει Ελλαδα και φυσικα θυμιζει σε ολους μας λιγο πολυ τις ιστοριες που μας λεγανε οι παππουδες μας και οι γιαγιαδες μας.