ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΑΝ ΠΟΕ: ΟΙ ΦΟΝΟΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΜΟΡΓΚ / ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙ ΡΟΖΕ

[vaios]

  

 

 

Ονομαστική τιμή: 11€

Δύο αστυνομικές νουβέλες του “σκοτεινού” συγγραφέα σε κόμιξ. Ο σκιτσογράφος αποδίδει στην εντέλεια την ατμόσφαιρα των έργων, υποβάλει τον αναγνώστη και τον εισάγει στον παράξενο κόσμο του Έντγκαρ Άλαν Πόε.

Η έκδοση είναι θαυμάσια. Σκληρό εξώφυλλο, τυπογραφικά πιασμένα με λινό σκοινί, βιβλιοδετικά φινιρίσματα άψογα. Συγχαρητήρια στη Γνώση από έναν ερασιτέχνη βιβλιοδέτη για τα ωραία βιβλία-κόμιξ που μας προσφέρει τον τελευταίο καιρό.

 

Vaios

[Jim®]

Πολύ ωραίος ο Πόε. Μαζί με τον Ντόυλ από τους αγαπημένους μου κλασσικούς στο συγκεκριμένο είδος.

[Dark Chris]

Και η τιμή είναι πολύ καλή.

[Mandrake]

Φίλε Βάιε, ήθελα να σε ρωτήσω... Βλέπεις πουθενά κάποια ένδειξη ότι θα βγουν κι άλλα τέτοια κόμικς απ' την εκδοτική με διπλά διηγήματα του Edgar Allan Poe; Όχι απαραίτητα αρίθμηση αλλά κάποιο άλλο "σημάδι" που μπορεί να πρόσεξες! Αν και δεν έχεις δώσει κάποια εσωτερική σελίδα, θα το τσεκάρω επειδή φαίνεται προσεγμένη έκδοση!

[Tightwad]

Αν δεν κάνω λάθος, η πρώτη ιστορία αποτελεί το 'λίκνο' των μοντέρνων ιστοριών ντεντέκτιβ. Πολύ ενδιαφέρον.

[vaios]

Φίλε Βάιε, ήθελα να σε ρωτήσω... Βλέπεις πουθενά κάποια ένδειξη ότι θα βγουν κι άλλα τέτοια κόμικς απ' την εκδοτική με διπλά διηγήματα του Edgar Allan Poe; Όχι απαραίτητα αρίθμηση αλλά κάποιο άλλο "σημάδι" που μπορεί να πρόσεξες! Αν και δεν έχεις δώσει κάποια εσωτερική σελίδα, θα το τσεκάρω επειδή φαίνεται προσεγμένη έκδοση!

 

 

 

Όχι δεν γνωρίζω κάτι σχετικά με τον προγραμματισμό της Γνώσης σε εκδόσεις κόμιξ. Πάντως είναι σίγουρο ότι οι υπεύθυνοι μας ετοιμάζουν πολλές εκπλήξεις στον τομέα αυτό.

 

Vaios

[DJO]

Λοιπόν, το τίμησα, αν και φοβόμουν μήπως ήταν ένα ακόμα BD επιπέδου Μεγάλοι Ντετέκτιβ που είναι χάλια μεταφορές προσωπικά... Από Πόε μονάχα εκείνο το φανζινοειδές που είχε ανεβάσει ο zoo έχω διαβάσει οπότε ουσιαστικά ήταν πρώτη επαφή.

 

Πρόκειται για δυο αυτοτελή BD's, το Double assassinat dans la rue Morgue, d'Edgar Allan Poe του 2008 και το Le Mystère de Marie Roget, d'Edgar Allan Poe του 2011, αμφότερα από Delcourt και με το ίδιο team. Πολύ καλό σχέδιο από τον Druet, ατμοσφαιρικότατο και με καλή ροή, όμως το σενάριο... δεν ξέρω, αλλά μάλλον υπάρχει θέμα με τη μετάφραση. Είναι καλή όσον αφορά την απόδοση, αλλά δε ρέει καθόλου καλά, με αποτέλεσμα ειδικά στη δεύτερη ιστορία να χάσω τη μπάλα. Πολύ κακή ροή, λες και το κάθε μπαλονάκι δεν εξαρτάται από τα υπόλοιπα. Τουλάχιστον όλα τα υπόλοιπα με αποζημείωσαν και πρόκειται για μια καλή έκδοση στο σύνολό της και καλύτερη από τους Μεγάλους Ντετέκτιβ. Ο επιθεωρητής Ντυπέν είναι by all means, ο πρόγονος του Σέρλοκ και αμφότερες οι ιστορίες εξιχνίασης φόνων στο Παρίσι έχουν απρόβλεπτη κατάληξη, αν και το τέλος της δεύτερης ιστορίας με καταμπέρδεψε... Έπρεπε να προσέξουν καλύτερα τη μετάφραση, γιατί χάνεσαι στις διάφορες ορολογίες και φιλοσοφίες χωρίς ροή.

 

 

7.25/10

[Ion]

Εντυπωσιακότατη έκδοση με δύο BD σε ένα, δύο πολύ ωραίες καλοσχεδιασμένες αστυνομικές ιστορίες σε έναν πολύ όμορφο χορταστικό τομάκο. Έχει δίκιο ο DJO όσον αφορά το σενάριο της 2ης, κάπου κάτι μπερδεύει. Οπότε σίγουρα θα ξεχωρίσω την 1η ιστορία που ήταν πιο εύπεπτη, πιο περίεργη και μας δίνει και 2-3 παραπάνω πληροφορίες για τον ίδιο τον Ντυπέν. Στη Γαλλία δεν έχει βγει κάτι παραπάνω οπότε δυστυχώς για την ώρα δεν έχουμε να περιμένουμε κάτι αντίστοιχο.

 

[dimious200]

Για αυτήν την εβδομάδα διαθεσιμο με 2,90€ απο την πρωτοπορια 

[totally_wired]

ακόμα ο χρυσός γάιδαρος!

[batigoal]

Το τιμησα απο την σουπερ προσφορα της Πρωτοποριας κι εγω!

 

Μετριες ιστοριες, δεν νομιζω οτι ειναι ενα κομικ που θα θελησω να ξαναδιαβασω...

 

Σε αντιθεση με τους προλαλησαντες, εμενα με μπερδεψε λιγο η ροη της πρωτης ιστοριας...

 

Go figure...

 

Η εκδοση ειναι πολυτελης, με ομορφο, στιβαρο δεσιμο αλλα στο γνωστο μεσαιο μεγεθος,

που δυστυχως πνιγει τις BD ιστοριες

 

Δεν θα το προτεινα παρα μονο σε φαν του ειδους, αν και στην τιμη της προσφορας ηταν σαν

να τους εκλεψα ενα πραμα

 

[Θρηνωδός]

Θα συμφωνήσω σε κάποιες γενικές εντυπώσεις με τους παραπάνω. Όντως, το μέγεθος συμπύκνωσε πολύ και το σχέδιο και το σενάριο, δίνοντάς μου την αίσθηση ότι ήταν αρκετά βαρύ για μια ανάγνωση χωρίς διάλειμμα. Το σχέδιο παρόλα αυτά το βρήκα εξαιρετικό, μακάβριο όπου έπρεπε αλλά και φινετσάτο ταυτόχρονα. Το σενάριο είναι δοκιμασμένο, ήξερα τι συνέβη και στις δύο υποθέσεις επειδή είχα διαβάσει τις ιστορίες του μέγιστου Πόε, οπότε δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι ήταν δυσνόητο.  Το μόνο που με κούρασε κατιτίς, ήταν οι απότομες εναλλαγές μεταξύ φιλοσοφίας και επαγωγικής μεθόδου, που για να δεθούν ομοιόμορφα και να παράγουν τέχνη στην νόρμα των αυθεντικών ιστοριών, ήθελαν ίσως ταλέντο μεγαλύτερο της μεταφράστριας. 

 

Για να μην παρεξηγηθώ, η μετάφραση μου φάνηκε άρτια, αλλά υπήρχαν 2-3 σημεία που λογικά δεν έβγαζε νόημα. Έψαξα να το βρω σε Αγγλική μετάφραση χωρίς αποτέλεσμα, οπότε επιφυλάσσομαι ότι δεν φταίει αμιγώς η μεταφράστρια και ήταν λάθος στο πρωτότυπο. Αν κάποιος έχει στην κατοχή του την Γαλλική έκδοση, ας μας διαφωτίσει περαιτέρω. Συγκεκριμένα, στην πρώτη ιστορία Σελ. 44, 

 

 

όπου ο Ντυπέν εξηγεί το τραίνο σκέψης του που έφτασε στον ένοχο ουρακοτάγκο και επιβεβαιώνεται η ιστορία και από τον ναύτη, λέει στο τρίτο μεσαίο καρέ ότι ο ουρακοτάγκος τρόμαξε από την κραυγή του και επέστρεψε μέσα στο δωμάτιο. Το σκίτσο παρόλα αυτά δεν δείχνει το ζώο να επιστρέφει μέσα, αλλά να κατεβαίνει μαζί του και με το πτώμα. Αν έμενε ο ουρακοτάγκος μέσα στο δωμάτιο, μέσα στο πανικό και τον τρόμο που τον είχε πιάσει, θα προσπαθούσε να διαφύγει όταν άκουγε φωνές και, ή θα τον έβλεπε το πλήθος κόσμου που είχε συγκεντρωθεί και ανέβαινε τις σκάλες, ή θα έσπαγε το παράθυρο (οπότε δεν θα είχε εγκλωβιστεί η αστυνομία στο παράλογο συμπέρασμα ότι το παράθυρο ήταν καρφωμένο από μέσα). Ίσως εκεί να υπάρχει θέμα με το κείμενο ή την μετάφραση. 

 

 

επίσης,

 

 

ενώ στις σελίδες 19 - 20 δείχνει το πτώμα της κόρης στο δωμάτιο μπροστά στο τζάκι και το πτώμα της μητέρας στο έδαφος της πίσω αυλής (γνωρίζουμε σε αυτό το σημείο η κόρη στραγγαλίστηκε και η μάνα δολοφονήθηκε με ξυράφι και κομμένο λαιμό),  στις σελίδες 26 - 27 όπου εκτίθενται οι απόψεις των μαρτύρων, και συγκεκριμένα του ιατροδικαστή, όταν εκείνος μιλάει για το πτώμα της κόρης στο σκίτσο φαίνεται ότι το πτώμα της είναι στην πίσω αυλή, ενώ όταν μιλάει για το πτώμα της μάνας βλέπουμε το πτώμα της κόρης ξανά αλλά αυτή τη φορά στο δωμάτιο. Ίσως να μην αποσκοπούσαν οι δημιουργοί στην πλήρη αναλογία σκίτσου - κειμένου σε αυτή την περίπτωση, αλλά το πρόσεξα.

 

 

Μου άρεσε στο τέλος που βλέπουμε τον ίδιο τον Πόε να αφηγείται στον ίδιο του τον χαρακτήρα σαν, πρακτικά, διπλά εξωτερικός παρατηρητής, την ιστορία και να θέλει να παίξει μέσα στην αποδεκτή πεζότητα του ζάρια αντί για ουίστ. Μαζί με 2 - 3 ορθογραφικά λαθάκια, μπορώ να πω ότι η έκδοση στο σύνολο της, και για τα 6.60 που πλήρωσα, ήταν μια χαρά και πολύ προσεγμένη (δέσιμο, εξώφυλλο, ποιότητα χαρτιού) και το ευχαριστήθηκα πολύ. Θα ήθελα να δω και άλλες ιστορίες με τον ντετέκτιβ Ντυπέν, αυτή τη φορά με πιο προσεγμένη και λιγότερο ασαφή μετάφραση. 

 

Edit: Οκ, το ψυρίζω πολύ αλλά πρόσεξε κανείς ότι στο οπισθόφυλλο τα καρέ που έχουν μπει κάτω από τους τίτλους των ιστοριών είναι ανάποδα;

 

Edit 2: Τα μπαλονάκια στα δύο όρθια καρέ πάνω δεξιά στην σελίδα 12 είναι και αυτά ανάποδα...

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 5, 2015 από Θρηνωδός

[Karyot]

Πολύ ωραίο σχέδιο και οι ιστορίες του Πόε, εννοείται, πολύ ωραίες!!!   
Πάντως γνώμη μου είναι, γενικώς, ότι δύσκολα μπορεί να γίνει τέλεια μεταφορά κλασσικής αστυνομκής ιστορίας (Χολμς, Πόε κ.λ.π.) σε κόμικ εκτός κι αν κυκλοφορεί σε συνέχειες. Όσες ιστορίες έχω διαβάσει, τέτοιου είδους, πάντα μου δίνουν την αίσθηση ότι τελειώνουν απότομα καθώς χρειάζονται πολλά καρέ για να μπει ο αναγνώστης στο κλίμα της υπόθεσης και μετά δεν υπάρχει αρκετό περιθώριο για να γίνει κλιμάκωση πρός τη λύση. Απλά ο ντετέκτιβ εξηγεί το σκεπτικό του και συλλαμβάνει το δολοφόνο. Αλλά μπορώ να πω ότι το σχέδιο ήταν τόσο καλό που με αποζημίωσε ασυζητητί! 
 
Με μπέρδεψε κάπως ο τρόπος που έγινε η αφήγηση της 2ης ιστορίας γιατί εναλλασσόταν μεταξύ υποθέσεων, ειδήσεων και πραγματικών γεγονότων και δεν μπορούσα πάντα να καταλάβω τι, από τα τρία, διάβαζα. Άρα πιστεύω ότι ευχαριστήθηκα περισσότερο την 1η ιστορία, καθώς και ο τρόπος της αναπαράστασης των συμβάντων ήταν πιο επιβλητικός, ειδικά στην αρχή. Ακόμη εξελίσσεται πιο ομαλά η υπόθεση.
 
Όσον αφορά τα λάθη της μετάφρασης, ο Θρηνωδός έβαλε τα μεγάλα μέσα ( ) και βρήκε τη γαλλική έκδοση. Υπάρχουν τελικά 2 λάθη:
- στη σελίδα 12 στα καρέ πάνω δεξιά τα μπαλονάκια είναι ανάποδα.
- στη σελίδα 44 δεν έχει μεταφραστεί σωστά το τρίτο καρέ της μεσαίας γραμμής. Πιο συγκεκριμένα...

στην ελληνική έκδοση καταλαβαίνουμε από τα λεγόμενα του Ντυπέν ότι η μαϊμού ξαναμπήκε στο δωμάτιο και μετά έκλεισε το παράθυρο. Αυτό δεν μπορεί να ισχύει γιατί οι ατυνομικοί θα την έβρισκαν μέσα στο δωμάτιο όταν βρήκαν και το πτώμα μιας και δεν υπήρχε διαφυγή από κάπου αλλού. Πράγματι στη γαλλική έκδοση γράφει ότι η μαϊμού έφυγε από το δωμάτιο τρομάζοντας από την κραυγή του ναύτη και μετά έκλεισε το παράθυρο.

 

 

Ακόμη στις σελίδες 26 και 27 πρέπει να έχει γίνει κάποιο μπέρδεμα με το κείμενο και το σκίτσο και στις 2 εκδόσεις.

Αν παρατηρήσει κανείς η περιγραφή του ιατροδικαστή για τα δύο πτώματα γίνεται ανάποδα. Δηλαδή για άλλο πτώμα μιλάει και άλλο πτώμα απεικονίζεται στο σχέδιο.

 

 

Αλλά τα λάθη περνάνε σχεδόν απαρατήρητα καθώς είναι πολύ ωραία έκδοση. Γενικά πολύ καλή επιλογή και ειδικά αν κάποιος έιναι φαν των αστυνομικών ιστοριών! Καλή ανάγνωση!!

 

[averel]

Τι πάτε και παρατηρείτε! 

Εχετε επικοινωνήσει με τον εκδότη μήπως διορθωθούν τα λάθη που αναφέρετε;

 

όνειρο μέσα σε όνειρο

https://www.youtube.com/watch?v=mkrxXaPlNvE

Επεξεργασία Μαίου 29, 2016 από averel

[averel]

    Διάβασα κι εγώ το βιβλίο.Η πρώτη ιστορία πιο εύκολη στην ανάγνωση. Πολύ προσεγμένη έκδοση που τα βασικότατα λάθη που επεσήμαναν οι θρηνωδός και karyot χαλάνε την προσπάθεια αυτή. Είναι ανεπίτρεπτο να γίνονται λάθη που παραπλανούν στη λύση της υπόθεσης! Ετσι αυτοαναιρείται η όλη υπόθεση, και το ίδιο το βιβλίο.Ποιος ο λόγος να διαβάσει κάποιος ένα κόμιξ αστυνομικό,όταν στην περιγραφή της λύσης οι απαντήσεις που δίνονται είναι λανθεσμένες;

Επεξεργασία Αυγούστου 8, 2016 από averel

[Θοδωρής Καραπάνος]

Μια σύντομη κριτική- παρουσίαση:

 

Αρχικά, το μάτι μου, έπεσε στο υπέροχο σχέδιο του εξωφύλλου. Το ξεφύλλισα κι αποφάσισα να το αγοράσω. Η τιμή τσουχτερή η αλήθεια είναι, στα 11,90 αν θυμάμαι καλά, αλλά θεωρώ ότι τα χρήματα αυτά άξιζαν και με το παραπάνω!

 

ΣΧΕΔΙΟ

 

Το σχέδιο, είναι λεπτομερές και συνάμα αφαιρετικό. Τα εγκλήματα, απεικονίζονται ρεαλιστικά, με ωμότητα, σε αντίθεση με τους ανθρώπους, των οποίων οι γραμμές είναι αρκετά πιο "φευγάτες". Βέβαια, τα συναισθήματα των ηρώων, φαίνονται ξεκάθαρα μέσα από τις ολοκάθαρες εκφράσεις των. Πολλούς βαθμούς προσθέτει κι ο υπέροχος χρωματισμός των ιστοριών.

 

ΣΕΝΑΡΙΟ

 

Το σενάριο είναι βασισμένο στα διηγήματα του Πόε, τα οποία δεν έχω διαβάσει, οπότε δε μπορώ να κρίνω τη μεταφορά. Αυτό που θα πω, είναι πως οι ιστορίες ήσαν εξαιρετικά ατμοσφαιρικές, με την αγωνία να κλιμακώνεται  σε κάθε σελίδα και το τέλος του πρώτου είναι πραγματικά ανατρεπτικό! Το φινάλε της δεύτερης ιστορίας, με άφησε εντελώς μπερδεμένοκι όπως προείπε ο @ DJO ,

On 31/5/2012 στο 6:05 ΜΜ, DJO είπε:

στη δεύτερη ιστορία να χάσω έχασα τη μπάλα

Δηλαδή, δεν έβγαζα νόημα παρ' ότι το διάβασα τρεις φορές. Κρίμα, γιατί είχε καλύτερη εξέλιξη από την πρώτη ιστορία, αλλά εντελώς ακατανόητο τέλος.

Ήταν μια αγορά που δε μετανιώνω, πέρασα καλά , αλλά θα ήθελα ένα ομαλότερο τέλος.

[Θοδωρής Καραπάνος]

On 8/10/2022 στο 8:21 ΜΜ, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Μια σύντομη κριτική- παρουσίαση:

Αφού έγραψα μια σύντομη κριτική, ας κάνω και μία εκτενέστερη.

Παράθεση

Ευχαριστώ

Την οικογένειά μου για την υποστήριξή της ,

τους φίλους μου Συλβέν, Στεφ και Φρεντ,

κι όλους τους άλλους για τις πολύτιμες συμβουλές τους.

Ευχαριστώ τη Μαέλ, το αστέρι μου, τον πλανήτη μου.

Και τέλος τον J.D.M. για το ταλέντο του

Οι ευχαριστίες του σχεδιαστή Fabrice Druet, όπως αυτές παρουσιάζονται στη σελίδα #2 του άλμπουμ "Οι φόνοι της οδού Μοργκ"

Παράθεση

Στον Μπωντλέρ, τον έξοχο μεταφραστή του Πόε.

Παράθεση

Αφιερώνω αυτό το βιβλίο:

Στο γιο μου που γεννήθηκε φέτος,

Στην Ιζαμπέλ,

Στη γυναίκα μου και στην οικογένειά μου

                           για την υποστήριξή τους,

στον Συλβέν και τη Μαρί για τη φιλία τους.

Οι ευχαριστίες του σεναριογράφου Jean David Morvan(πάνω) και του σχεδιαστή  Fabrice Druet, όπως ακριβώς παρουσιάστηκαν στη σελίδα #50 του τόμου, δηλαδή στη σελίδα #2 του άλμπουμ "Το μυστήριο της Μαρί Ροζέ"

 

Το 2011, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις γνώση ένα "graphic novel" που αφορά τη βιογραφία του μετρ του τρόμου, κύριου εκπρόσωπου κι ενδεχομένως και πατέρα του αμερικανικού ρομαντισμού στην ποίηση και την πεζογραφία. Έναν χρόνο αργότερα, θα κυκλοφορήσει ένας σκληρόδετος τόμος με δύο από τις γνωστότερα διηγήματα του σπουδαίου συγγραφέα, που η πένα του, ανεξίτηλα σημάδεψε την παγκόσμια λογοτεχνία! Πρόκειται λοιπόν, για έναν συγκεντρωτικό τόμο που περιέχει τους "Φόνους της οδού Μοργκ"(2008) και το "Μυστήριο της Μαρί Ροζέ"(2011), των εκδόσεων Delcourt(περαιτέρω πληροφορίες εδώ κι εδώ).

 

ΣΧΕΔΙΟ

Λεπτομερές, περιγραφικό, με έμφαση στις σκιές και στα σκηνικά θα το χαρακτήριζα με λίγα λόγια. Φυσικά όμως, δεν θέλουμε, μία κούτσικη παρουσίαση, αλλά μία εκτενή, ανάλυση! Το σχέδιο λοιπόν, χαρακτηρίζεται από καθαρότητα κι απλότητα όσον αφορά τους χαρακτήρες, ενώ κινείται σε πιο εξεζητημένα στάδια, στα διάφορα σκηνικά, όπως λόγου χάρη τα κτήρια ή τα φυσικά τοπία. Επιπλέον, πολύ προσεγμένα έχουν αποδοθεί και οι σκιάσεις, οι οποίες μάλιστα είναι εξαιρετικά ρεαλιστικές. Επίσης, κάτι ακόμα που είναι αξιοσημείωτο, είναι ο τρόπος, με τον οποίον έχει περαστεί στο χαρτί το γενικό κλίμα της Εποχής. Θα έλεγα, ότι, αν και δεν είμαι ειδήμων,  έχει γίνει αριστοτεχνικά, κι αναπαρίσταται θαυμάσια ο τρόπος ένδυσης, το πώς ήταν κατασκευασμένα τα κτήρια, το πώς ήταν οι παριζιάνικοι δρόμοι. Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως αν και κόμικ μυστηρίου, παράλληλα, εμπερικλείει και ιστορικό υπόβαθρο και μπορώ να πω ότι οι δημιουργοί το χειρίστηκαν πολύ καλά και το αποτέλεσμα είναι άρτιο.

 

ΣΕΝΑΡΙΟ

Σκοτεινά και διεστραμμένα μυστήρια στις αρχές του αιώνα( 19ου) στη μαγικότερη πόλη όλων, το Παρίσι. Υποθέσεις άγριες και συνάμα εντελώς ακατανόητες για έναν κοινό επιθεωρητή πλην όμως παιχνιδάκια για τον ξεπεσμένο Γάλλο αριστοκράτη Ωγκύστ Ντυπόν( ξεκάθαρα αποτέλεσε έμπνευση για τον χαρακτήρα του Σέρλοκ Χολμς), ο οποίος γνωρίζεται με έναν πλούσιο Βρετανό επισκέπτη της μαγευτικής πόλης. Κοινό σημείο αναφοράς, η αγάπη τους για το Ουίστ, τα βιβλία, αλλά και για το μυστήριο! Ο Βρετανός, του προσφέρει κατάλυμα, οι δυο τους απομονώνονται, όλο την ημέρα βρίσκονται στο δικό τους, νεφελώδη, κόσμο των βιβλίων και ξεμυτίζουν μόνο τις νύχτες, οι οποίες τους φαίνονται τόσο απόκοσμα γοητευτικές. Αποφασίζουν να αρχίσουν να κινούνται και τις ημέρες, μόλις εμφανίζεται ένας ενδιαφέορν γρίφος- μυστήριο. Εδώ είναι που υπάρχει θέμα. Το σενάριο, δεν πρόκειται για κάτι πέρα από μία προσαρμογή των ήδη έτοιμων διηγημάτων του Πόε. Είναι όμως αυτή επιτυχημένη. Κατ' αρχάς, ομολογώ, ότι δεν έχω διαβάσει Πόε για να γνωρίζω εάν όντως  οι μεταφορές έχουν πετύχει ή αν αποκλίνουν από το αρχικό πνεύμα των ιστοριών. Κρίνω  λοιπόν, αυτό που διαβάζω κι όχι συγκριτικά. Πρώτα πρώτα, η σκηνοθεσία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός σφιχτού κλίματος, όπως - κατά τη γνώμη μου- αρμόζει σε τέτοιες σκοτεινές ιστορίες. Έπειτα, η πρώτη ιστορία κυλούσε υπέροχα, το μυστήριο κάποια στιγμή αποκορυφώθηκε, με αποτέλεσμα να βυθιστώ στην αγωνία και γενικά κύλησε πολύ όμορφα! Στο τέλος, που αποκαλύφθηκε ο ένοχος, θα έλεγα πως ξενέρωσα κάπως με την ταυτότητά του, αλλά από την άλλη, έχω βαρεθεί τα κοινότοπα μυστήρια, με επίπεδο τέλος. Η δεύτερη ιστορία πάλι, με μπέρδεψε πάρα πολύ. Βασικά, δε μπορώ καν να σας την περιγράψω, καθώς δεν κατάφερα, όσες φορές κι αν το διάβασα, να κατανοήσω το τέλος. Κρίμα, καθώς πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα ιστορία, μέχρι τις τρεις- τέσσερις τελευταίες σελίδες.

 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ

 Δεν ξέρω πώς είναι η γαλλική, η ελληνική πάντως έκδοση, είναι φανταστική κι αποτελεί υπόδειγμα προς όλους τους εκδότες, καθώς η "Γνώση", που τότε έκανε ακόμη τα πρώτα της βήματα στον τομέα των κόμικς, επιτρέψτε μου να πω, ότι τους έβαλε τα γυαλιά για τα καλά! Σκληρόδετο, με ανθεκτικότατη κόλληση, υπέροχη και συνάμα υψηλή ποιότητα εκτύπωσης, ιλουστρασιόν, "βαρύ", χαρτί κι επιτέλους μια γραμματοσειρά που γεμίζει ΟΛΟ το μπαλονάκι των διαλόγων! Πραγματικό στολίδι δηλαδή! Στη ράχη, αναγράφεται ο τίτλος του άλμπουμ, καθώς και οι δύο επιμέρους τίτλοι των ιστοριών, το εσώφυλλο, φέρει μια εντυπωσιακή ζωγραφική αναπαράσταση που απεικονίζει τον Ντυπόν, μαζί με τον φίλο του, να παίζουν το αγαπημένο τους Ουίστ, ενώ στο οπισθόφυλλο, όπως βλέπετε και οι ίδιοι βρίσκεται ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του Πόε, καθώς και οι περιλήψεις των ιστοριών. Εκθείασα την έκδοση, όμως έχει κι αυτή ορισμένα αρνητικά. Πρώτα πρώτα, υπάρχουν γύρω στα τέσσερα- πέντε ορθογραφικά λάθη. Εντάξει, σε έναν τόμο 100 σελίδων δικαιολογούνται. Επίσης, υπάρχουν δύο σημεία, που εξ' αιτίας της μετάφρασης( την οποία υπογράφει η κυρία Πένυ Μηλιώνη) χαλάει το νόημα. Δυστυχώς δεν έχω τη γαλλική έκδοση, αλλά φαίνεται ότι νοηματικά είναι λάθος. Βέβαια, ενδέχεται να έχουν κάνει λάθος οι δημιουργοί.  Επιπρόσθετα, αν θέλουμε να είμαστε λεπτολόγοι, πρέπει να παρατηρήσουμε, ότι στο οπισθόφυλλο, τα καρέ των ιστοριών, έχουν μπει ανάποδα.Τέλος, θα ήθελα να έχει μεγαλύτερο μέγεθος, αλλά χαλάλι,αφού η έκδοση πωλείται έναντι 10,95€.

 

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Σε όσους, επιθυμούν να διαβάσουν δύο πραγματικά σκοτεινές/noir ιστορίες μυστηρίου, που θα τους λούσουν στον κρύο ιδρώτα. Ειδικά η πρώτη.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Η εισαγωγικές σελίδες των ιστοριών, άλλο ένα δείγμα της υψηλής ποιότητας της έκδοσης.