PhantomDuck Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 31, 2011 Member ID: 2414 Group: Veterans Topic Count: 206 Content Count: 5712 Reputation: 45804 Achievement Points: 5809 Days Won: 48 With Us For: 6180 Days Status: Offline Last Seen: 1 ώρα πριν Age: 37 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 31, 2011 Κι εμένα μου είχε κακοφανεί αυτή η εικόνα. Εμένα όμως μου είχαν πει πως έτσι ήταν οι ήρωες στην "αρχαία εποχή", γι' αυτό και δεν έδωσα σημασία. 5 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
zade Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 31, 2011 Member ID: 6474 Group: Members Topic Count: 98 Content Count: 4211 Reputation: 27519 Achievement Points: 4211 Days Won: 3 With Us For: 5726 Days Status: Offline Last Seen: Ιανουαρίου 31, 2020 Age: 34 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 31, 2011 Aν σας πω ότι ήμουν από τα λίγα παιδάκια στην ηλικία μου που καταλάβαινε τι υποδήλωνε αυτή η εικόνα και την εξηγούσα στα άλλα παιδάκια θα με πιστέψετε; Μάλλον αυτό μου έχει μείνει κουσούρι γιατί ακόμα και σήμερα διαβάζω πάντα τα credits τα περιοδικά που αγοράζω.Θέλω να ξέρω ποιός γράφει. 7 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Λένα Δημοσιεύτηκε Φεβρουαρίου 1, 2011 Member ID: 8772 Group: Members Topic Count: 25 Content Count: 645 Reputation: 3877 Achievement Points: 645 Days Won: 4 With Us For: 5557 Days Status: Offline Last Seen: Αυγούστου 31, 2016 Age: 36 Share Δημοσιεύτηκε Φεβρουαρίου 1, 2011 Όπως ήταν στην πραγματικότητα=όπως ήταν στην αρχαία εποχή Καλά, εσύ τι άνθρωπος είσαι; Δεν νοιώθεις; 1 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
zade Δημοσιεύτηκε Φεβρουαρίου 1, 2011 Member ID: 6474 Group: Members Topic Count: 98 Content Count: 4211 Reputation: 27519 Achievement Points: 4211 Days Won: 3 With Us For: 5726 Days Status: Offline Last Seen: Ιανουαρίου 31, 2020 Age: 34 Share Δημοσιεύτηκε Φεβρουαρίου 1, 2011 Όπως ήταν στην πραγματικότητα=όπως ήταν στην αρχαία εποχή Καλά, εσύ τι άνθρωπος είσαι; Δεν νοιώθεις; Γιατί ρε ,επειδή είχα περιέργεια και μου έρεσε να συνδυάζω γεγονότα από μικρός ήμουν παράξενος; Δηλαδή άμα σου πω ότι έπαιζα και σκάκι ,τι είμαι εξωγήινος; 2 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Λένα Δημοσιεύτηκε Φεβρουαρίου 2, 2011 Member ID: 8772 Group: Members Topic Count: 25 Content Count: 645 Reputation: 3877 Achievement Points: 645 Days Won: 4 With Us For: 5557 Days Status: Offline Last Seen: Αυγούστου 31, 2016 Age: 36 Share Δημοσιεύτηκε Φεβρουαρίου 2, 2011 Γιατί ρε ,επειδή είχα περιέργεια και μου έρεσε να συνδυάζω γεγονότα από μικρός ήμουν παράξενος; Δηλαδή άμα σου πω ότι έπαιζα και σκάκι ,τι είμαι εξωγήινος; Για τον Φάντομ Ντακ πήγαινε αυτό (Αμέσως, να παρεξηγηθείς εσύ) Κι εγώ έπαιζα σκάκι από 5 χρονών, είμαστε και οι δύο εξωγήινοι. Που μας το παίζεις κι έξυπνος 2 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Bonadrug Δημοσιεύτηκε Φεβρουαρίου 3, 2011 Member ID: 1271 Group: Veterans Topic Count: 716 Content Count: 3479 Reputation: 20268 Achievement Points: 3536 Days Won: 16 With Us For: 6291 Days Status: Offline Last Seen: 6 ώρες πριν Share Δημοσιεύτηκε Φεβρουαρίου 3, 2011 Κάποια θραύσματα αναμνήσεων και μια μικρή ιστορία --Θυμάμαι κάποιο Πάσχα μάλλον στο χωριό (δε θα μουν πάνω από 11 χρονών) όπου με είχαν στείλει με τη γιαγιά μου. Πρέπει να έκανε κ*λ*καιρο και την είχα αρπάξει για τα καλά. Ήμουνα τάβλα και λιώμα από τον πυρετό και η γιαγιά μου είχε καλέσει τη μάνα να έρθει από Αθήνα. Ήρθε με το ΚΤΕΛ μες στη μαύρη νύχτα. Ήρθε κοντά μου, άγγιξε το μέτωπο μου και μου ακούμπησε στα χέρια το Σπάιντερ Μαν και το Κάπτεν Αμέρικα του Καμπανά που είχαν μόλις βγει στην Αθήνα. Ήταν σα να μου έλεγε συγγνώμη που δεν ήταν κοντά μου γιατί αν ήμασταν στην Αθήνα αποκλείεται να μου τα έπαιρνε Άμα δεν ήταν τα δυο περιοδικά στη μέση αποκλείεται να θυμόμουν ακόμα το περιστατικό. --Θυμάμαι που δεν θα πήγαινα ακόμα σχολείο γιατί δεν ήξερα να διαβάζω, άντε να πήγαινα πρώτη, που καθόμουν στα πόδια του πατέρα μου και μου διάβαζε το Όμπραξ..... Και μετά τον έβαζα να μου ζωγραφίζει στρατιώτες και καουμπόηδες. -- Θυμάμαι που όταν γύρναγαμε σπίτι από το Γυμνάσιο (1,5 χιλ) μαζί με μια κοπελίτσα που ήμουν τσιμπημένος, έπαιρνα το Μικρό Παρά Πέντε για να το παίξω τύπος cool και κουλτούρα να φύγουμε --Θυμαμαι (11 χρονών) που η θεία μου στην Κρήτη ήθελε να φωνάξει τον παπά όταν άνοιξε τη βαλίτσα μου και βρήκε κάτω από τα ρούχα κάτι τεύχη Γκραν Γκινιόλ και Κόμη Δράκουλα του Καμπανά ----Στην ιστορία μας τώρα.. Όταν ήμουν από 8 έως 13 ετών έπαιρνα τα κόμικς μου από ένα μαγαζάκι στην Αλίμου απέναντι από τον Άη Γιώργη. Το μαγαζί το είχε μια γυναίκα, Κυρά-Χάρις τη λέγαμε, αλλά σχεδόν πάντα το δούλευε ένας πολύ ευγενικός κύριος με καλοκάγαθη όψη, που ήταν όμως κωφάλαλος. Δηλαδή όχι τελείως αλλά δεν άκουγε καλά -εκ γενετής μάλλον- και έτσι ίσως δεν έμαθε να μιλάει και καλά. Πηγαίναμε από κει μετά το Σχολείο (ένα Δημοτικό της Αργυρούπολης που σήμερα δεν υπάρχει πια) και σκαλίζαμε τα περιοδικά κάθε μέρα γιατί τότε βγαίνανε κόμικς κάθε μέρα ακόμα και το Σάββατο που ήταν εργάσιμη. Η συνεννόηση με τον κακομοίρη τον "Κουφό" - έτσι τον λέγαμε, ποτέ δεν μάθαμε το όνομά του - ήταν πολύ δύσκολη. - Ήρθε ο Άιρον Μαν; του έλεγα... -Τι; καρφίτσες; μου έλεγε αυτός. Τελικά έβγαζε το μπλοκάκι με το μολύβι που είχε πάντα μαζί του και μου έλεγε γράψτο. Κι έτσι σιγά σιγά συννενοηθήκαμε. Μετά από κάποιο καιρό ο Κουφός είχε μάθει τα χούγια μου και μου ξεχώριζε τις ημερήσιες αγορές μου πριν καν πάω να τις ζητήσω. Κάθε Παρασκευή ας πούμε ήταν το Αγόρι, κάθε Τετάρτη ο Μπλεκ και πάει λέγοντας. Μια Παρασκευή μάλιστα που, αντί για το Αγόρι που μου είχε κρατήσει, ζήτησα τον Μικρό Καουμπόι και τον Τιραμόλα μου φάνηκε ότι τον αποδιοργάνωσα τελείως . Κι έτσι κράτησε χρόνια η καθημερινή μας επαφή. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και μια μέρα όταν γύριζα από το σχολείο βρήκα το μαγαζί κλειστό. Τι είχε γίνει; Είχαν αλλάξει διεύθυνση; το ξενοίκιασαν; άνοιξαν αλλού; ποτέ δεν έμαθα, ή μάλλον έμαθα πολύ αργότερα. Αναγκάστηκα να αλλάξω μαγαζί που αγόραζα κόμικς αλλά δεν ήταν πια το ίδιο, γιατί έπρεπε να τα ζητάω από τον ψιλικατζή και όχι να τα ξεφυλλίζω και να του τα πηγαίνω ο ίδιος. Μετά από αρκετά χρόνια, γύρω στα 4-5, επέστρεφα από το Λύκειο του Άγιου Παντελεήμονα και μόλις είχα στρίψει από το δρόμο της Tasty στη Μεγάλου Αλεξάνδρου με κατεύθυνση προς την Αλίμου. Στο δεξί μου χέρι πρόσεξα ένα υπόγειο μαγαζάκι κάτω από μια πολυκατοικία και κάτι θέλησα να πάρω, καμιά σοκολάτα προφανώς. Με το που μπήκα μέσα άκουσα κάποια καρέκλα να τρίζει και κάποιον να σηκώνεται. Γύρισα προς το μέρος και είδα τον καλοκάγαθο "κουφό" να έχει σηκωθεί όρθιος και να με κοιτάει. Τον κοίταγα κι εγώ κι είχα χάσει τη μιλιά μου. Ήταν πολύ πιο αδύνατος και δεν μπορούσε πια να μιλήσει καθόλου. Μήπως είχε καρκίνο του λάρυγγα; Δεν θα μου προξενούσε απορία γιατί κάπνιζε σαν φουγάρο. Βγήκε από το ταμείο και πήγε να μου σφίξει το χέρι αλλά μετά φάνηκε να το σκέφτηκε και με αγκάλιασε. Πήγε αμέσως προς τα κόμικς , άρπαξε καμιά δεκαριά και μου τα έχωσε στη σχολική μου τσάντα παρά τις διαμαρτυρίες μου. Λεφτά δεν ήθελε με τίποτα. Όταν έφυγα στεκόταν στην πόρτα και μου κουνούσε το χέρι. Μετά μπήκε ο Χειμώνας και πηγαινοερχόμουν σπίτι - σχολείο με το λεωφορείο. Την άνοιξη που έφτιαξε ο καιρός και άρχισα πάλι να πηγαίνω με τα πόδια κατέβηκα στο μαγαζάκι αλλά κάποιος άγνωστος ήταν στο ταμείο. Δεν πήρα τίποτα κι έφυγα. Ούτε τον ξανάδα τον φίλο μου τον κουφό, ούτε ξανάκουσα γι' αυτόν.... Αλλά και ποτέ μου δεν τον ξέχασα. ................... (ρε μπας και την έχω ξαναγράψει την ιστορία , τόσα χρόνια στο greekcomics ούτε που θυμάμαι πια τι έχω γράψει ) 23 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Paliakoudis Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 4, 2012 Member ID: 18542 Group: Members Topic Count: 31 Content Count: 1635 Reputation: 9632 Achievement Points: 1635 Days Won: 0 With Us For: 4699 Days Status: Offline Last Seen: Σάββατο στις 10:46 PM Age: 25 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 4, 2012 Διάβαζοντας για 5η φορά όλο το θέμα, όταν είμουν στο πόστ του Dr.Zed θυμήθηκα κάτι όχι ίδιο αλλά στο περίπου... Στα πρώτα βήματα της συλλογής μου(ξεκίνησα όπως έχω πει με το μίκυ 2051, τον νοέμβριο του 05') δεν καταλάβαινα πολλά. θυμάμαι η πρώτη ιστορία που διάβασα δεν την κατάλαβα, αλλά μου είχε αφήσει μια πολύ καλή εικόνα που με ώθησε να αρχίσω(μυστηριωδώς είχα χάσει το επόμενο τεύχος και πήρα το 2053, τώρα όμως το έχω ). Τότε σημειωτέον είχα τη συλλογή σε σχολικές τσάντες(!)... Στο τεύχος 2064 λοιπόν που είχα πάρει φόρα κάθε βδομάδα, και είχα αρχίσει και τις μηνιαίες εκδόσεις του τερζό, είχε κάνει η καθηγήτρια μου στους γονείς μου μια αρνητική παρατήρηση και έτσι μυγιάγγιχτοι που είναι σε θέματα σχολείου μου λένε Μίκυ Μάους όχι αυτή τη βδομάδα... Να μου πήγε τότε... ... έφαγα 1 ώρα να πείσω τον μπαμπά μου να πάω στο περίπτερο, έστω να το χαζέψω... Την επόμενη(Σάββατο) κατά τις 11.00 λίγο πριν φύγω για προπόνηση είχα δει ακουμπισμένο πάνω στο τραπέζι τον <<Αγγελιοφόρο>> του μπαμπά μου... Αφού είχα λίγη ώρα μέχρι να φύγω και είχα ντυθεί κιόλας τον ξεφύλλισα και στη μέση μαζί με άλλα ένθετα τι βλέπω?? Το μίκυ της εβδομάδας!!! Το τσιμπάω αμέσως και λέω στον μπαμπά μου ότι αφού το βρήκα είναι δικό μου και αυτός γελούσε που με έβλεπε έτσι χαρούμενο... Δεν είχα καταλάβει πως βρέθηκε εκεί αυτό το πολυπόθητο έντυπο αλλά σε όλη την άλλη χρονιά δεν έκανα ούτε μια ατασθαλία μη το ξανακάνει στα αλήθεια όμως. Αυτά! 11 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
x for xepeta Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 4, 2012 Member ID: 3787 Group: Veterans Topic Count: 488 Content Count: 12120 Reputation: 82150 Achievement Points: 12142 Days Won: 79 With Us For: 6067 Days Status: Offline Last Seen: Σάββατο στις 08:08 PM Age: 50 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 4, 2012 6η δημοτικού έζησα ένα δράμα. Ήμουν ο καλύτερος μαθητής της τάξης και δεν είχα κανέναν φίλο. Κανείς δε με ήθελε γιατί ο δάσκαλος όλο με παίνευε ότι είμαι ο καλύτερος ανάμεσά τους. Φωτιές έβγαζαν όλα τα μάτια των συμμαθητών μου. Κάποτε ήρθε στο σπίτι μας να δει που διαβάζω επίσκεψη. Μάλιστα μας παρήγγειλε ψάρια μπαρμπούνια να του μαγειρέψουμε. Εννοείται κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο του σερβίραμε. Στο τραπέζι λέει στους γονείς μου ότι με έιδε στο δρόμο να διαβάζω περιοδικά και καλά θα κάνω να τα κόψω γιατί με αποσπούν από τα μαθήματα. Μα ήμουν ο καλύτερος μαθητής!! Πόσο ζόμπι να γίνω!!! Ενοείται ότι δε σταμάτησα. Ευτυχώς πήγα Γυμνάσιο και απόκτησα νέους φίλους. Κάποιους από αυτούς ακόμη τους έχω, ενώ δεν έχω κανέναν φίλο από το δημοτικό. Και ποτε δεν πήρα αριστείο. Η απόδοση στο σχολείο έπεσε, πάντα έβγαζα 17 (δηλαδή 18 - 18,8 με τα σημερινά δεδομένα) και διάβαζα πάντα όλα τα κόμικς μου. Όχι όπως τώρα... Και τώρα διαβάζω τα μαθήματά μου πιο πολύ από μαθητής! 10 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Kabuki Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 4, 2012 Member ID: 5259 Group: Veterans Topic Count: 207 Content Count: 9437 Reputation: 76876 Achievement Points: 9439 Days Won: 100 With Us For: 5873 Days Status: Offline Last Seen: Νοεμβρίου 10, 2021 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 4, 2012 Και για τους δικούς μου γονείς ήταν βασικό επιχείρημα ότι "τα κόμικς με αποσπούν από τα μαθήματά μου" για να μου τα πετάνε στην κάθε ευκαιρία... Συνήθως μου έδινε ο αγαπημένος μου παππούς λεφτά για κόμικς και λογοτεχνικά (ναι κι αυτά θεωρούσαν πως με αποσπούν από τα μαθήματά μου!). κι όλα αυτά, παραβλέποντας το γενονός ότι ήμουν πολύ καλή μαθήτρια (ή είσαι nerd ή δεν είσαι ). Ήμουν μόνιμα στην παρανομία! Κι όπου και να τα κρυβα πάντα τα έβρισκαν. Είχα πειστεί ότι η μάνα μου είχε μαντικές ικανότητες, πραγματικά! Το θέμα ήταν ότι πέρα από την οικιακή κομικσοαπαγόρευση, ήμουν αρκετά κολλημένη, ωστε να διαβάζω σχεδόν ό,τι κόμικ κυκλοφορούσε . Το χαρτζιλίκι, ενώ ήταν αρκετό, φυσικά δεν έφτανε για τις υπερβολές που έκανα για την ηλικία μου... Πηγαίναμε λοιπόν, πέμπτη- έκτη δημοτικού, με ένα άλλο κοριτσάκι στο περίπτερο, η μια απασχολούσε τον περιπτερά και η άλλη ξάφριζε κόμικς. Μες στη μανία μου να τα διαβάσω όλα, κάποια στιγμή είχα παρει κατα λάθος κάτι "φερμουάρ"(τσοντοκόμικ). Μού'χαν φανεί πολύ χάλια, είχα ντραπεί και θεωρούσα πως ήταν η τιμωρία μας που ξαφρίζαμε το περίπτερο. Το άλλο κοριτσάκι μου πε πως θα τα πάρει να τα πετάξει και την επόμενη μέρα τα πούλησε σε συμμαθητές μας στο φροντιστήριο! Μοιραστήκαμε τα λεφτά, αλλά φοβόμουν ότι χόντρυνε η ιστορία κι ότι θα το μάθαιναν οι γονείς μου, οπότε το κοψα το σπόρ . Απλά , μετά, έκανα παραπάνω νάζια στον παππού μου να μου δώσει κι άλλα λεφτά για κόμικς... 16 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
ScroogeMcKostas Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 4, 2012 Member ID: 23838 Group: Members Topic Count: 2 Content Count: 118 Reputation: 573 Achievement Points: 118 Days Won: 0 With Us For: 4533 Days Status: Offline Last Seen: Νοεμβρίου 14, 2012 Age: 27 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 4, 2012 (Επεξεργασία) Σχετικά με τις κομιξο-εκκαθαρίσεις, τακτικά σκισίματα τευχών χρησίμευαν ως τιμωρία για ατασθαλίες! Ένιωθα τυχερός όταν άκουγα ότι οι γονείς κάποιων φίλων μου χρησιμοποιούσαν τις σελίδες των κόμιξ τους όταν έβαφαν τα σπίτια τους! Επεξεργασία Ιανουαρίου 4, 2012 από ScroogeMcKostas 8 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
tryfev Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 5, 2012 Member ID: 11531 Group: Members Topic Count: 34 Content Count: 4674 Reputation: 35913 Achievement Points: 4674 Days Won: 33 With Us For: 5289 Days Status: Offline Last Seen: Απριλίου 1, 2020 Age: 77 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 5, 2012 (Επεξεργασία) Παιδιά, μην σας φανεί παράξενο, αλλά ζηλεύω λίγο με τις περιπέτειες που είχατε στα παιδικά σας χρόνια ή εξακολουθείτε καμιά φορά να έχετε οι μικρότεροι. Ειδικά η αφήγηση της Λένας/Kabuki είναι τόσο σπαρταριστή που θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε σύντομο διήγημα. Αντίθετα, ο αδελφός μου κι εγώ, όπως έχω πει και πιο πάνω, είχαμε την τύχη ο πατέρας μας, αν και εκπαιδευτικός, να μας αγοράζει ο ίδιος το "Γέλιο και Χαρά", ενώ η μάνα μας ποτέ δεν είχε αντιρρήσεις για την αγάπη μας στα Μικυμάους, όπως τα έλεγε. Μάλιστα, όταν καμιά φορά ο αδελφός μου, που ήταν δύο χρόνια μικρότερος, την εκνεύριζε, του φώναζε "Κάτσε ήσυχος βρε Μικυμάους". Δυστυχώς, αυτό δεν έσωσε τα καημένα τα περιοδικά μας από την καταστροφή γιατί δεν τα βλέπαμε ως συλλεκτικά αντικείμενα. ΄Αλλωστε, πιστεύω ότι την εποχή εκείνη, μέσα της δεκαετίας του '50, στην Ελλάδα τουλάχιστον, ελάχιστα παιδιά τα έβλεπαν έτσι. Τα μουτζουρώναμε λοιπόν, τα σκίζαμε και γενικά αδιαφορούσαμε για την κατάστασή τους, με αποτέλεσμα, καθώς μεγαλώναμε κιόλας και άλλαζαν τα ενδιαφέροντά μας, να τα πετάξουμε κάποια φορά -είτε όλα μαζί είτε λίγα λίγα- μόνοι μας. Και ήταν τα πρώτα, τα καλά, τα οποία -ειδικά τα Ντίσνεϋ- είναι πανάκριβα σήμερα και από τα οποία -όπως έχω ξαναπεί πολλές φορές- τα #2 και 3 τα ξαναγόρασα πληρώνοντας ουκ ολίγα, ιδιαίτερα για το #3. Στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα. Επεξεργασία Ιανουαρίου 5, 2012 από tryfev 9 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
x for xepeta Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Member ID: 3787 Group: Veterans Topic Count: 488 Content Count: 12120 Reputation: 82150 Achievement Points: 12142 Days Won: 79 With Us For: 6067 Days Status: Offline Last Seen: Σάββατο στις 08:08 PM Age: 50 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Έβαλα τα ανηψάκια μου να δούνε κινούμενα σχέδια Fantastic Four. Έβαλαν τα κλάματα γιατί ο Χούλκ χτύπησε το Πράγμα. Αγαπάμε Πράγμα!! 8 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Paliakoudis Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Member ID: 18542 Group: Members Topic Count: 31 Content Count: 1635 Reputation: 9632 Achievement Points: 1635 Days Won: 0 With Us For: 4699 Days Status: Offline Last Seen: Σάββατο στις 10:46 PM Age: 25 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Πόσο χρονών είναι? 1 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
x for xepeta Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Member ID: 3787 Group: Veterans Topic Count: 488 Content Count: 12120 Reputation: 82150 Achievement Points: 12142 Days Won: 79 With Us For: 6067 Days Status: Offline Last Seen: Σάββατο στις 08:08 PM Age: 50 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 4,5 & 2 ετών 4 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Dark Chris Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Member ID: 12722 Group: Members Topic Count: 176 Content Count: 7346 Reputation: 39534 Achievement Points: 7346 Days Won: 40 With Us For: 5065 Days Status: Offline Last Seen: Χθες στις 05:19 PM Age: 27 Συγγραφέας Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Πες τους ότι ο ξάδερφος τους τους έχει δώρο όταν μεγαλώσουν. 4 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
figolfin Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Member ID: 7294 Group: Veterans Topic Count: 74 Content Count: 1543 Reputation: 11740 Achievement Points: 1543 Days Won: 9 With Us For: 5653 Days Status: Offline Last Seen: Μαίου 9, 2018 Age: 44 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Ιούλιος 1988. Λίγο πριν κλείσω τα 9. Η γιαγιά μου με κουβαλάει σε μια δουλειά, για να μη με αφήσει μόνο μου σπίτι. Ήταν πρωί, έκανε ζέστη, βαρέθηκα, δεν άντεχα... Επιτέλους η δουλειά τελειώνει και καθώς περνάμε από ένα περίπτερο ζητάω ένα περιοδικό ως ανταμοιβή για το χαμένο και βαρετό χρόνο... Κάπως έτσι έγινα περήφανος κάτοχος του Κόμιξ #1 9 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Toutatis Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 Member ID: 22312 Group: Banned Topic Count: 24 Content Count: 1067 Reputation: 5082 Achievement Points: 1067 Days Won: 0 With Us For: 4624 Days Status: Offline Last Seen: Ιουνίου 14, 2013 Age: 42 Share Δημοσιεύτηκε Ιανουαρίου 25, 2012 (Επεξεργασία) Τέλος πάντων, κάποια στιγμή πέφτει στα χέρια μου ένα από τα τεύχη που έχουν στην αρχή μια σελίδα που γράφει vis comica και απο κάτω uderzorix και goscinirix και ακόμη πιο κάτω τις καρικατούρες των δημιουργών ως Αστερίξ και Οβελίξ. Παραξενεμένη, ρώτησα τον πατέρα μου γιατί ήταν ζωγραφισμένοι έτσι. Αυτός, αφ' ενός για να με ξεφορτωθεί, αφ' ετέρου επειδή δεν ήθελε να φανεί ότι δεν είναι παντογνώστης, οπότε έπρεπε να απαντήσει κάτι, μου είπε ότι... έτσι ήταν στην πραγματικότητα ο Αστερίξ και ο Οβελίξ!!! Εγώ εννοείται ότι τον πίστεψα και το είχα πάρει πολύ άσχημα και δεν άντεχα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ την νύχτα και μόνο που δεν έκλαιγα... Βασικά, μπορεί να έκλαιγα και να μην το θυμάμαι, είναι απίθανο να μην έκλαιγα... Το είχα πάρει κατάκαρδα, επειδή ο Αστερίξ, που ήταν ο τότε μεγάλος μου έρωτας, στην πραγματικότητα ήταν κακάσχημος!!! Δεν το πιστευω! Το ιδιο ακριβως ψεμα με τον δικο μου πατερα στην ακριβως ιδια εικονα! Μονο που δεν θυμαμαι σε ποιο ακριβως τευχος! Εχω την εντυπωση οτι κι οι 2 μπαμπαδες ειπαν την αληθεια και μαλιστα ηξεραν παρα πολυ καλα, τι, και γιατι, το ελεγαν. Το ιδιο ειπα και εγω στα μικρα ανιψακια μου. Επεξεργασία Ιανουαρίου 25, 2012 από komicbest 5 Παράθεση Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Προτεινόμενες Καταχωρήσεις
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.