ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥΣ

[gkouk]

Διαγωνισμός κόμικς «Το Ποντίκι»

Εκδήλωση –συζήτηση για τα κόμικς στο Public Συντάγματος

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010, 11:00, 5ος Όροφος

 

 

 

Η εφημερίδα «Το Ποντίκι» στο πλαίσιο του Διαγωνισμού Κόμικς με τίτλο: «Ξένοι στην ίδια πόλη» διοργανώνει συζήτηση με θέμα «Τα ελληνικά κόμικς και το κοινό τους» σε συνεργασία με τη σχολή σκίτσου «Ορνεράκη» και το Public Συντάγματος.

 

Στη συζήτηση θα συμμετέχουν ο Απόστολος Δοξιάδης (συγγραφέας), ο Σταμάτης Κραουνάκης (μουσικός), ο Σπύρος Ορνεράκης (σκιτσογράφος) και ο Αλέκος Παπαδάτος (δημιουργός κόμικς). Από το «Ποντίκι» την κουβέντα θα συντονίζουν ο Γιάννης Κουκουλάς (δημοσιογράφος) και ο Soloup (σκιτσογράφος).

 

Ταυτόχρονα με τη συζήτηση, οι μαθητές της σχολής Ορνεράκη, αλλά και όσοι επιθυμούν, θα συμμετέχουν στην κατασκευή ενός ‘flip comic’ (συνειρμικό κόμικ, όπου ο καθένας προσθέτει στην ιστορία το δικό του καρέ) .

 

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Café του Public, στο Σύνταγμα, στον 5ο όροφο, το πρωί της Κυριακής 7 Μαρτίου στις 11:00.

 

«Το Ποντίκι»

Περισσότερες πληροφορίες για τον διαγωνισμό: www.topontiki.gr

[gkouk]

Εννοείτε ότι είστε όλοι και όλες καλεσμένοι-ες. Ελάτε να συζητήσουμε για το μέλλον και το παρόν των ελληνικών κόμικς.

[thebadpainter]

Αυτό που δεν έχω καταλάβει με όλες αυτές τις "φιλοσοφικό - δημιουργικές"

εκδηλώσεις είναι σε τι οφελούν;.

στο πλαίσιο του Διαγωνισμού Κόμικς με τίτλο: «Ξένοι στην ίδια πόλη» διοργανώνει συζήτηση

με θέμα «Τα ελληνικά κόμικς και το κοινό τους»

WOW!!!!!!!!!!!!!!!!!

εκδηλώσεις όπου όλοι μπορούν να πουν την άποψη τους και μετά να δημιουργήσουν κιόλας διό-

τι όλοι κρύβουν έναν καλλιτέχνη μέσα τους. Προσωπικά προτιμώ του Αμερικάνικού τύπου pro-

motion τα οπoία είναι πιο fun και κοστίζουν το κάτι τις, ξέρεται δωράκια, γνωστοί σχεδιαστές

στολές κτλ.

Και παραφράζωντας τον Τζιμάκο "όχι άλλο Νταλάρα όχι άλλη Αλεξίου" όχι άλλο Ορνεράκη, όχι άλ-

λο Public όχι άλλο Mall

[mits63]

Αυτό που δεν έχω καταλάβει με όλες αυτές τις "φιλοσοφικό - δημιουργικές"

εκδηλώσεις είναι σε τι οφελούν;.

WOW!!!!!!!!!!!!!!!!!

εκδηλώσεις όπου όλοι μπορούν να πουν την άποψη τους και μετά να δημιουργήσουν κιόλας διό-

τι όλοι κρύβουν έναν καλλιτέχνη μέσα τους. Προσωπικά προτιμώ του Αμερικάνικού τύπου pro-

motion τα οπoία είναι πιο fun και κοστίζουν το κάτι τις, ξέρεται δωράκια, γνωστοί σχεδιαστές

στολές κτλ.

Και παραφράζωντας τον Τζιμάκο "όχι άλλο Νταλάρα όχι άλλη Αλεξίου" όχι άλλο Ορνεράκη, όχι άλ-

λο Public όχι άλλο Mall

 

Θα διαφωνήσω κάθετα! Ενδεχομένως πολύ από εμάς, απολύτως σεβαστό, προτιμούν να απολαμβάνουν τα κόμικς τους χωρίς την συζήτηση γύρω από αυτά. Όμως υπάρχουν σοβαρά θέματα που άπτονται των κόμικς, τόσο όσον αφορά το περιεχόμενο τους όσο και πρακτικές που τα αφορούν. Στο βαθμό μάλιστα που, υποθέτω, ότι όλοι ενδιαφερόμαστε για την κατάσταση του είδους στην Ελλάδα θα έλεγα ότι αυτά μας αφορούν όλους. Ότι όλα αυτά τα μεγαλο-μάγαζα μου κάθονται λίγο στο στομάχι συμφωνώ, ο Κουκουλάς και ο Soloup όμως είναι σοβαρότατοι μελετητές και πιστεύω πως θα κατευθύνουν την συζήτηση σε ενδιαφέροντα μονοπάτια, παρά την ελαφρώς περίεργη σύνθεση του πάνελ.

Θα 'θελά να ΄μουν εκεί.

Να ελπίζω σε κάποια αναμετάδοση, περίληψη, σύμπτυξη, της συζήτησης;

Μην ξεχνάτε την αγνή και ηρωική ελληνική επαρχία!

[AndreasD]

Ανέβασε πρώτα την παρουσίασή σου απο τη Μυτλήνη και μετα τα λέμε...

[thebadpainter]

Δημήτρη πιστεύω ότι όλες αυτές οι συζητησεις είναι ένα φτηνό

δίχως φαντασία marketing, το οποίο επαναλαμβάνεται με το ίδιο

background σχεδόν πάντα (σχολή Ορνεράκη, Public, Mall).

 

Ποιος σοβαρός εκδότης περιμένει τα συμπεράσματα μιας τέτοιας

συζήτησης για να πάρει εκδοτικές αποφάσεις; κανείς.

 

Το μέλλον του κόμικ, της λογοτεχνείας, του βιβλίου σε κάθε

χώρα το ορίζουν οι εκδότες και μόνο αυτοί, για αυτό και άλ-

λα τα στάνταρτς τα εκδοτικά στην Ευρώπη άλλα στην Αμερική

άλλα στην Ιαπωνία (σελιδοποίηση, αριθμός σελίδων, ύφος σχεδια-

στικό, είδος ιστοριών).

 

Το παραμύθι ότι οι δημιουργοί μόνοι τους άναρχα δίχως στίγμα

θα ορίσουν τα πράγματα χωρίς τους εκδότες να έχουν την κύρια

ευθύνη δεσπόζει μόνο στην χώρα του Αισώπου, την Ελλάδα, επίσης

πρέπει να είναι η μόνη (ή μία από τις χώρες) όπου το κοινό δεν

αντιμετωπίζεται ως κοινό (το κάνεις να περάσει όμορφα, του προ-

σφέρεις διαφημιστικά δώρα κτλ)αλλά αντιμετωπίζεται σαν κοινονιο-

λόγος, σαν ειδικός του marketing σαν θεωρητικός ή σαν δημιουργός

(γιατί αυτό είναι τζάμπα - το να του προσφέρεις κοστίζει).

 

Αυτή είναι η άποψη μου.

[soloup]

Δημήτρη πιστεύω ότι όλες αυτές οι συζητησεις είναι ένα φτηνό

δίχως φαντασία marketing, το οποίο επαναλαμβάνεται με το ίδιο

background σχεδόν πάντα (σχολή Ορνεράκη, Public, Mall).

 

Ποιος σοβαρός εκδότης περιμένει τα συμπεράσματα μιας τέτοιας

συζήτησης για να πάρει εκδοτικές αποφάσεις; κανείς.

 

Το μέλλον του κόμικ, της λογοτεχνείας, του βιβλίου σε κάθε

χώρα το ορίζουν οι εκδότες και μόνο αυτοί, για αυτό και άλ-

λα τα στάνταρτς τα εκδοτικά στην Ευρώπη άλλα στην Αμερική

άλλα στην Ιαπωνία (σελιδοποίηση, αριθμός σελίδων, ύφος σχεδια-

στικό, είδος ιστοριών).

 

Το παραμύθι ότι οι δημιουργοί μόνοι τους άναρχα δίχως στίγμα

θα ορίσουν τα πράγματα χωρίς τους εκδότες να έχουν την κύρια

ευθύνη δεσπόζει μόνο στην χώρα του Αισώπου, την Ελλάδα, επίσης

πρέπει να είναι η μόνη (ή μία από τις χώρες) όπου το κοινό δεν

αντιμετωπίζεται ως κοινό (το κάνεις να περάσει όμορφα, του προ-

σφέρεις διαφημιστικά δώρα κτλ)αλλά αντιμετωπίζεται σαν κοινονιο-

λόγος, σαν ειδικός του marketing σαν θεωρητικός ή σαν δημιουργός

(γιατί αυτό είναι τζάμπα - το να του προσφέρεις κοστίζει).

 

Αυτή είναι η άποψη μου.

 

Αγαπητέ thebadpainter συμφωνώ απόλυτα μαζί σου (με την τελευταία πρότασή σου).

Αυτή είναι η άποψή σου. Έπέτρεψε όμως να έχουμε κι εμείς τη δική μας. Κι αν θες, έλα να τις συζητήσουμε μαζί την Κυριακή.

 

Να παρατηρήσω μόνο τα εξής πάνω σε αυτά που λες.

* Την συνάντηση δεν την κάνουμε για να πάρουμε "εκδοτικές αποφάσεις".

* Στην "χώρα του Αισώπου" τίποτα δεν έχει γίνει σήμερα στα κόμικς (όποια και αν είναι αυτά)από κάποιους (μεγαλο)εκδότες. Όλοι έχουν ξεκινήσει από την αγάπη κάποιων ανθρώπων για το είδος, είτε το παίζουν εκδότες, είτε σκιτσογράφοι, ειτε αναγνώστες, είτε δημοσιγράφοι (Μαμούθ, Κολούμπρα, Βαβέλ, ΠαραΠέντε, Γαλέρα, Comicdom,Comicart, Greekcomics,Iconotopia, Giganto, Αρκάς, Ψυχής τα Λαμπυρίσματα, ΚΨΜ, φανζινάκια, Jemma, φεστίβαλ, Con...και ό,τι άλλο ξεχνάω.)Φυσικά και παίζουν τεράστιο λόγο οι εκδότες, αλλά ξεκινάμε απο΄αυτό που έχουμε.

* Δεν ξέρω τι παρακολουθείς από Αμερική και Ευρώπη, αλλά μάλλον παρακολουθούμε διαφορετικά πράγματα.

* Το ..."κοινό" δεν είναι ένα συμπαγές κράμα άβουλων καταναλωτών. Έχει απ'όλους ο ...μαχκτσές! Αν είσαι (μεγαλο) εκδότης και όπως λες καθορίζεις την "σελιδοποίηση,τον αριθμό σελίδων, το ύφος το σχεδιαστικό, το είδος των ιστοριών" (και δίνεις διαφημιστικά δωράκια), τότε πραγματι απευθύνεσαι σε ένα "κοινό που το αντιμετωπίζεις ως 'κοινο'".

*Δεν χρειάζεται να είσαι κοινωνιολόλος για να συζητάς για πράγματα που σε ενδιαφέρουν.

Περίπου αυτά.

Και πάλι, μιας και δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, πέρνα να τα κουβεντιάσουμε και απο κοντά. Για να κουβεντιάζουμε τέτοια πράγματα γίνονται τέτοιες συζητήσεις.

 

S.

[starsky]

 

Να ελπίζω σε κάποια αναμετάδοση, περίληψη, σύμπτυξη, της συζήτησης;

Μην ξεχνάτε την αγνή και ηρωική ελληνική επαρχία!

 

 

αν δεν εχουν προβλημα οι παρευρισκομενοι να μαγνητοσκοπηθουν,ισως και να το αναλαμβαναν και οι ιδιοι,θα ηταν πολυ καλη ιδεα και θα λειτουργουσε πολλαπλασιαστικα στην ολη προσπαθεια της εκδηλωσης και θα προκαλουσε γενικοτερα περισσοτερη προσοχη γυρω απο τα κομικ.

[germanicus]

Απορία. Ο Κραουνάκης ως τι θα είναι εκείθε? Τον γουστάρω σαν μουσικό και από κάτι φάσεις που τον έχω δει στην τηλεόραση, μου φαίνεται μια αρκετά larger than life προσωπικότητα (από κάθε άποψη ) που θα τον γούσταρα για παρέα. Αλλά εδώ μου φαίνεται ξεκάρφωτος Να υποθέσω ότι είναι συλλέκτης/μανιακός αναγνώστης?

 

(και επιτέλους κάποιος ανέβασε την κομματάρα

στο youtube )

 

Από εκεί και πέρα, ακόμα θυμάμαι την παρουσίαση του Ετερνάουτα με Κάουα + Κουκουλά να μιλάνε. Με αρκετή νοσταλγία θα έλεγα και αυτό με προδιαθέτει θετικά για το event (δυστυχώς δεν ήμουνα στην παρουσίαση του Ανθρωπόλυκου για να ξέρω πόσα απίδια πιάνει ο soloup στο πάνελ για να κάνω ένα αντίστοιχο σχόλιο (άσχετα που τον έχω γνωρίσει δια ζώσης και έχω μια ιδέα του πόσα πιάνει ως συνομιλητής/παρέα (ΟΥΙΧΙ ))

 

Από την άλλη, είχα βρεθεί σε αυτόν τον χώρο στην παρουσίαση του Ian Rankin και κάπου μου είχε δοθεί η εντύπωση ότι για μεγάλο μέρος του ακροατηρίου ήταν εκεί γιατί ήταν must/hip/in....... Bέβαια φαντάζομαι ότι άλλο πράγμα μια παρουσίαση με τον Λάλα συντονιστή (και σπόνσορα νομίζω το mad?) και άλλο κάτι με τους συγκεκριμένους για παρουσιαστές και με στήριξη από το Ποντίκι (αν και δεν έχω αγοράσει ούτε μισό φύλλο από όταν πουλήθηκε σε κάποιον με πολύ συγκεκριμένες πολιτικές καταβολές που εκτίμησα ότι δεν συνδεόντουσαν/συνάδαν με αυτές του προηγούμενου)

 

[AndreasD]

Εγώ βασικά να πούμε, γουστάρω που θα γίνει κουβεντούλα για τα κόμικς στην καφετερία να πούμε(τρελή 80ρία; ).

 

Μια χαρα η εκδήλωση. Αν τα καταφέρω θα περάσω παρ' όλο που ώρα/μέρα έναρξης δεν συνάδει με την ψυχοσύνθεσή μου...

[starsky]

δεν ειναι απαραιτητα κακη επιλογη ο Κραουνακης αν και στην αρχη και μενα με ξενισε.

δεν υπαρχουν ειδικοι στα κομικ.

ενδιαφερον θα ειχε να οριζαμε ειδικα σε κριτικες επιτροπες ,ποιος και με πιο τροπο κανει κριτικη.

ευκολα βγαινουν ακαταλληλοι ολοι και ευκολα καταλληλοι.

το προβλημα ειναι οτι διαμορφωνονται παγιωμενες αντιληψεις για τα κομικ η πως πρεπει να ειναι και εκει γινονται μπαχαλο ολα.

 

γενικα μιλαω οχι για καποιον συγκεκριμενα.

 

επισης κατι ακομη ,καλη επιτυχια στο διαγωνισμο και ασχετως χορηγων ,επειδη αυτα καλο κανουν ,ευχομαι ο διαγωνισμος να συνεχιστει και στα επομενα χρονια.

[thebadpainter]

Δίχως διάθεση αντιπαράθεσης Soloup άλλα αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ποιο

το νόημα της εκδήλωσης, «Τα ελληνικά κόμικς και το κοινό τους» και ποιος θα

το απαντήσει αυτό το ερώτημα εγώ;, εσύ;, όποιος άλλος έρθει;, ή πολύ εμπερι-

στατομένα μια έρευνα αγοράς όπως αυτές που έχουν στα γραφεία τους οι περισσό-

τεροι εκδότες;, ειδικά όταν τα ελληνικά κόμικ δεν έχουν μια ταυτότητα όπως

λέμε underground comic, super hero comics, comiXXX, manga, BD κτλ άλλα είναι

το καθένα και αυτό που είναι. Και αν πραγματικά δεν ζητήτε κάποια απάντηση

αλλά για να έχουμε κάτι να λέμε, τι να πω καλή φάση.

 

Ταυτόχρονα με τη συζήτηση, οι μαθητές της σχολής Ορνεράκη, αλλά και όσοι επιθυμούν,

θα συμμετέχουν στην κατασκευή ενός ‘flip comic’ (συνειρμικό κόμικ, όπου ο καθένας προσθέτει

στην ιστορία το δικό του καρέ) .

 

Αυτά είναι που με πεθαίνουν, κόλπα ιδιωτικών σχολών ότι σου προσφέρουν extra γνώση,

οι μαθητές ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ θα δημιουργούν - και η συζήτηση θα εξελίσεται.

 

Όσο για τους εκδότες όλοι (όσους αναφέρεις) έχουν ένα concept μια κεντρική ιδέα -

ταυτότητα που λανσάρουν, άλλοι είναι Νέοι και ωραίοι, άλλοι επαναστάτες, άλλοι

ιεραπόστολοι του κόμικ που σώζει την ψυχή και το νου, Αλλά γαμ0το διότι η ζωή είναι

μεγάλη _τάνα αυτοί που μανιασμένα πολεμούν το κεφάλαιο και αγνές ιδεολογίες μεθούν

το μυαλό τους, συχνά ζουν κάνοντας τους (καλοπληρωμένους) υπαλλήλους του εχθρου, ή

είναι και αυτοί άνθρωποι απλοί με απλές ανθρώπινες αδυναμίες και ανάγκες όπως όλοι μας,

anyway δεν είναι ενολοίγις καλύτεροι από τους άλλους, άλλοι (εκδότες) είναι πατριώτες

και άλλοι απλά εκδότες που εκδίδουν ότι πιστεύουν ότι αξίζει τον κόπο ή ότι δεν θα τους

βάλει μέσα, μια και οι εκδόσεις δεν γίνονται τζάμπα, οι τελευταίοι κατά την άποψη μου

είναι οι πιο σωστοί, ποτέ δεν θα με απογοητεύσουν ούτε θα με κάνουν να νιώσω εξαπατημένος.

(edit) αυτό που θέλω να πω είναι ότι η κατάσταση δεν είναι και τόσο χύμα (ρομαντική) ο

καθένας έχει τον σκοπό του και τον εξυπηρετεί με τον τρόπο του (αυτή την αίσθηση έχω εγώ)

άλλος το κέρδος, άλλος την πρωώθηση των πιστεύω του, άλλος την δημιουργία ενός κοινού με

το οποίο να έχει επαφή και να επιρεάζει και ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει ελληνικό κόμικ

ή απλά κάποια δείγματα ότι μπορεί να υπάρξει ελληνικό κόμικ.

 

Anyway από την άλλη καλά γίνεται και διοργανώνεται μια τέτοια συζήτηση αφού

όσους ενδιαφέρει θα έρθουν να την παρακολουθήσουν, απλά επειδή μου κάνουν

κλικ κάποια πράγματα μπήκα στην διαδικασία να το σχολιάσω.

[Valtasar]

Θα το πω μια φορά ακόμα, οτιδήποτε γίνεται με θέμα τα κόμικς είναι θετικό. Αν είναι κακό, λάθος ή δήθεν, θα φανεί και το θετικό είναι ότι ο κόσμος θα το κρίνει. Με λίγα λόγια πρέπει να γίνεται κάτι για να μπορεί κάποιος να κρίνει. Το χειρότερο σενάριο είναι να μην γίνεται τίποτα, να μην κουνιέται τίποτα. Εκεί δεν υπάρχει ούτε σκηνή, ούτε κοινό, ούτε εκδότες, ούτε κόμικς.

 

Στην φύση υπάρχει η διαδικασία της ζύμωσης. Χωρίς αυτή δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Τα υλικά θα κρίνουν αν το αποτέλεσμα είναι γερό να αντέξει και να φέρει ικανοποίηση και ευχαρίστηση.

Τα τελευταία χρόνια ενεργοποιήθηκε πάλι η ζύμωση στα κόμικς. Κάτι γίνεται, κάτι μαζεύεται, κάτι κινείται. Σίγουρα γίνονται λάθη, σίγουρα υπάρχουν παράσιτα, σίγουρα υπάρχουν πειραματισμοί.

Εκδοτικές κλείνουν, εκδοτικές ανοίγουν, νέα κόμικς δημιουργούνται, νέα κόμικς μεταφράζονται. Υπάρχει πληροφόρηση και δειλά-δειλά αρχίζει να φαίνεται και η εκπαίδευση. Η ποιότητα αρχίζει να κάνει δειλά την εμφάνισή της.

 

Πριν μερικά χρόνια δεν υπήρχε ένα μέρος (ζωντανό ή εικονικό) να μπορούμε να μιλάμε απλά για κόμικς. Τώρα υπάρχουν και τα δύο και σίγουρα θα γίνουν και άλλα.

Έχουμε αρχίσει και σπάμε το ταμπού ότι τα κόμικς είναι περιθώριο.

Βλέπουμε επιχειρήσεις/αλυσίδες να επενδύουν στα κόμικς, όχι στο περιθώριο αλλά επικεντρωμένα και με βάθος.

 

Όλα αυτά δημιουργούν κλίμα ότι κάτι κινείται και σιγά-σιγά ενεργοποιούνται άτομα που ποτέ πριν δεν ήταν ενεργά στον κόσμο αυτό. Όλο αυτό δημιουργεί ένα αυξανόμενο συνειδητοποιημένο κοινό που θα αποτελέσει την βάση για το μέλλον.

Οι σταθερές του παρελθόντος έχουν αλλάξει. Τώρα το κοινό δεν το διαμορφώνει το περίπτερο και η εφημερίδα. Όσοι έχουν μείνει στο παρελθόν έχουν ξοφλήσει από τα δρώμενα.

 

Ναι, συζητήσεις πρέπει να γίνονται. Όσο περισσότερες, τόσο καλύτερα. Ποιό είναι το ζητούμενο ; Ανταλλαγή απόψεων/ιδεών. Είναι προϊόν ζύμωσης και σίγουρα κάτι αφήνει στους συμμετέχοντες/ακροατές. Σίγουρα δεν υπάρχουν ειδικοί με την βούλα, αλλά υπάρχουν έμπειροι και η πείρα είναι ένα εργαλείο χρήσιμο.

Αν δεν υπήρχαν συζητήσεις δεν θα υπήρχε το GreekComics, δεν θα υπήρχε η Λέσχη Φίλων Κόμικς και είμαι σίγουρος δεν θα υπήρχαν και πολλά άλλα πάνω σε αυτό το θέμα.

 

Αναφέρεται ότι όλοι έχουν τον στόχο/σκοπό τους. Τι πιο φυσιολογικό από αυτό ; Μια κοινωνία έτσι είναι φτιαγμένη, κάθε δάχτυλο να κάνει διαφορετική δουλειά από το άλλο. Το θέμα είναι ότι κανένας κρίκος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τον άλλο. Δεν αναφέρομαι φυσικά στα παράσιτα που δυστυχώς υπάρχουν παντού... αλλά δεν θα εστιάσω σε αυτά, δεν είναι το κυρίως θέμα, είναι απλά αναγκαίο κακό.

 

Θα είμαι εκεί, καφεδάκι και κουβέντα για κόμικς, τι πιό όμορφο για Κυριακή πρωί

 

[soloup]

Θα το πω μια φορά ακόμα, οτιδήποτε γίνεται με θέμα τα κόμικς είναι θετικό. Αν είναι κακό, λάθος ή δήθεν, θα φανεί και το θετικό είναι ότι ο κόσμος θα το κρίνει. Με λίγα λόγια πρέπει να γίνεται κάτι για να μπορεί κάποιος να κρίνει. Το χειρότερο σενάριο είναι να μην γίνεται τίποτα, να μην κουνιέται τίποτα. Εκεί δεν υπάρχει ούτε σκηνή, ούτε κοινό, ούτε εκδότες, ούτε κόμικς.

 

Στην φύση υπάρχει η διαδικασία της ζύμωσης. Χωρίς αυτή δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Τα υλικά θα κρίνουν αν το αποτέλεσμα είναι γερό να αντέξει και να φέρει ικανοποίηση και ευχαρίστηση.

Τα τελευταία χρόνια ενεργοποιήθηκε πάλι η ζύμωση στα κόμικς. Κάτι γίνεται, κάτι μαζεύεται, κάτι κινείται. Σίγουρα γίνονται λάθη, σίγουρα υπάρχουν παράσιτα, σίγουρα υπάρχουν πειραματισμοί.

Εκδοτικές κλείνουν, εκδοτικές ανοίγουν, νέα κόμικς δημιουργούνται, νέα κόμικς μεταφράζονται. Υπάρχει πληροφόρηση και δειλά-δειλά αρχίζει να φαίνεται και η εκπαίδευση. Η ποιότητα αρχίζει να κάνει δειλά την εμφάνισή της.

 

Πριν μερικά χρόνια δεν υπήρχε ένα μέρος (ζωντανό ή εικονικό) να μπορούμε να μιλάμε απλά για κόμικς. Τώρα υπάρχουν και τα δύο και σίγουρα θα γίνουν και άλλα.

Έχουμε αρχίσει και σπάμε το ταμπού ότι τα κόμικς είναι περιθώριο.

Βλέπουμε επιχειρήσεις/αλυσίδες να επενδύουν στα κόμικς, όχι στο περιθώριο αλλά επικεντρωμένα και με βάθος.

 

Όλα αυτά δημιουργούν κλίμα ότι κάτι κινείται και σιγά-σιγά ενεργοποιούνται άτομα που ποτέ πριν δεν ήταν ενεργά στον κόσμο αυτό. Όλο αυτό δημιουργεί ένα αυξανόμενο συνειδητοποιημένο κοινό που θα αποτελέσει την βάση για το μέλλον.

Οι σταθερές του παρελθόντος έχουν αλλάξει. Τώρα το κοινό δεν το διαμορφώνει το περίπτερο και η εφημερίδα. Όσοι έχουν μείνει στο παρελθόν έχουν ξοφλήσει από τα δρώμενα.

 

Ναι, συζητήσεις πρέπει να γίνονται. Όσο περισσότερες, τόσο καλύτερα. Ποιό είναι το ζητούμενο ; Ανταλλαγή απόψεων/ιδεών. Είναι προϊόν ζύμωσης και σίγουρα κάτι αφήνει στους συμμετέχοντες/ακροατές. Σίγουρα δεν υπάρχουν ειδικοί με την βούλα, αλλά υπάρχουν έμπειροι και η πείρα είναι ένα εργαλείο χρήσιμο.

Αν δεν υπήρχαν συζητήσεις δεν θα υπήρχε το GreekComics, δεν θα υπήρχε η Λέσχη Φίλων Κόμικς και είμαι σίγουρος δεν θα υπήρχαν και πολλά άλλα πάνω σε αυτό το θέμα.

 

Αναφέρεται ότι όλοι έχουν τον στόχο/σκοπό τους. Τι πιο φυσιολογικό από αυτό ; Μια κοινωνία έτσι είναι φτιαγμένη, κάθε δάχτυλο να κάνει διαφορετική δουλειά από το άλλο. Το θέμα είναι ότι κανένας κρίκος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τον άλλο. Δεν αναφέρομαι φυσικά στα παράσιτα που δυστυχώς υπάρχουν παντού... αλλά δεν θα εστιάσω σε αυτά, δεν είναι το κυρίως θέμα, είναι απλά αναγκαίο κακό.

 

Θα είμαι εκεί, καφεδάκι και κουβέντα για κόμικς, τι πιό όμορφο για Κυριακή πρωί

 

 

 

"Ποιό είναι το ζητούμενο ; Ανταλλαγή απόψεων/ιδεών. Είναι προϊόν ζύμωσης και σίγουρα κάτι αφήνει στους συμμετέχοντες/ακροατές. Σίγουρα δεν υπάρχουν ειδικοί με την βούλα, αλλά υπάρχουν έμπειροι και η πείρα είναι ένα εργαλείο χρήσιμο". Ακριβώς αυτό είναι και το δικό μου σκεπτικό. Με καλύπτει ο Valtasar απόλυτα.

Νομίζω πως κάπως έτσι πάμε παραπέρα. Γι αυτό και η συζήτηση που ανακοινώσαμε δεν λέει μόνο 'Τα ελληνικά κόμικς" και τελείωσε. Μιλάει και για "το κοινό" τους. Που σημαίνει ότι τα κόμικς με τα καλά και τα στραβά τους είναι ανοιχτά στον διάλογο.

Όσοι συμφορουμήτες λοιπόν ξυπνήσετε κυριακάτικο εγκαίρως και γουστάρετε, κοπιάστε για καφεδάκι.

[leafar14]

Νομίζω ότι οι Valtasar και soloup μας κάλυψαν όλους και για να πω και εγώ την γνώμη μου και μονό αυτή η κουβέντα εδώ είναι εξέλιξη για την ελληνική σκηνή στα κόμικ. σκέφτομαι όταν ήμουν μικρότερος(όχι ότι τώρα είμαι μεγάλος )που τα μόνα άτομα που μίλαγα για κόμικ ήταν το πολύ 5 και τώρα μια ολόκληρη ομάδα κινητοποιείται και σιγά σιγά δημιουργείται μια κοινότητα(αν δεν έχει δημιουργηθεί ήδη) πολύ μεγάλη σε αναλογία πιστεύω με τις προσδοκίες του καθενός μας. Λάθη θα υπάρξουν και αυτό είναι λογικό διότι εμείς δεν έχουμε την ποικιλία, να το πω, των ξένων χωρών αλλά μέσα από αυτή την αναζήτηση θα δημιουργηθεί το ελληνικό κόμικ και θα είναι ελληνικό γιατί 8α είναι δημιούργημα δικό μας, εμάς εδώ αλλά και κάθε συνομηλίκου μου ή δικού σας ο οποίος βλέπει τα κόμικ κάτι παραπάνω από κάτι που απλώς θα κάνει όταν βαριέται. τέλος συγνώμη άμα έχω λάθη και εγώ τώρα μπαίνω στην σκηνή και πάνω από όλα καλή επιτυχία σε όσους παίρνουν μέρος και στον διαγωνισμό (ένας από αυτούς θα είμαι και εγώ!! )

[soloup]

Η εκδήλωση πήγε εξαιρετικά καλά. Στην αρχή οι αρμόδιοι του χώρου φοβόντουσταν μήπως λόγω του θέματος (των κόμικς) δεν γέμιζε η αίθουσα και ίσως να κάναμε την εκδήλωση σε μικρότερο χώρο. Η αίθουσα που ήταν για 200 άτομα όχι μόνο γέμισε αλλά από κει που καθόμουν, κατά τις 12:30 περίπου και μετά, έβλεπα και πολλούς όρθιους.

Η υπόθεση πήρε αρκετή δημοσιότητα, στις εφημερίδες και στα κανάλια. Μας τίμησαν επι τόπου και πολλοί άνθρωποι έξω από τον στενό κόσμο των κόμικς, όπως ηθοποιοί , σκηνοθέτες, απ' την Καλών Τεχνών, δημοσιογράφοι.. ακόμα και εκτός Αθηνών, ήρθε ένας πατέρας με το παιδί του κι ένα ντοσιέ γεμάτο σκίτσα για να παρακολουθήσουν την συζήτηση. Και πολλά πολλά άλλα που ίσως να ανεβούν αργότερα με λεπτομέρειες και φωτο από την συζήτηση, ειδικά για κάτι τύπους σαν τον Πρασινομύτη.

 

Αγαπητέ thebadpainter, το μόνο σίγουρο είναι ότι τουλαχιστον αυτή η κουβέντα δεν έκανε κακό στα...κόμικς.

 

Καλή συνέχεια σε όσους πάρουν μέρος.

[derveniotis]

Αγαπητέ thebadpainter, το μόνο σίγουρο είναι ότι τουλαχιστον αυτή η κουβέντα δεν έκανε κακό στα...κόμικς.

 

Και πως θα μπορούσε, εφ όσον αυτά δεν ήταν καν εκεί.

[germanicus]

... μην αρχίσουμε τίποτα μυστήρια δε χρειάζονται τέτοια Σπύρο εδώ μέσα και το ξέρεις Εάν υπάρχει κάτι με το οποίο διαφωνείς, δεν έχεις παρά να το γράψεις τεκμηριωμένα και με επιχειρήματα, χωρίς τσιτάτα και ατάκες που μόνο γκρίνια και προστριβή μπορούν να φέρουν, χωρίς ταυτόχρονα να κάνουν σοφότερους όσους δεν πήγαμε (είτε λόγω απόστασης, είτε λόγω αδιαφορίας, είτε γιατί όταν ανοίξαμε τα μάτια είχε ήδη πάει 2 το μεσημέρι)

 

[derveniotis]

Germanicus, γράφω τώρα απλά για να καθησυχάσω τους φόβους σου για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας, ευαισθησία μάλλον νεοαποκτηθείσα, δεδομένου ότι έχω δεί στο φόρουμ αρκετές οξείες παρεμβάσεις σου, ενώ θα πρέπει να ψάξεις μάλλον αρκετά βαθιά για να βρείς έστω και μία δική μου. Γι αυτό που ζήτησες, δώσ μου λίγο χρόνο, και συγχώρεσέ με για το ελλειπτικα διατυπωμένο συμπέρασμα: θεώρησα ότι δε χρειάζεται άλλη επεξήγηση, αλλά μάλλον έκρινα λάθο ς.

[thebadpainter]

Χθες είχα μια συζήτηση με την ιδιοκτήτρια του Solaris γενικά

για το κόμικ στην Ελλάδα, εκδοτική νοοτροποία κτλ, και με αυτά

που μου είπε με έκανε να αλάξω ριζικά άποψη και οπτική απέναντι

στα πράγματα.

Δυστηχώς ή ευτυχώς πράγματα που εμένα μπορεί να μου κάθονται

άσχημα τελικά λειτουργούν υπέρ του κόμικ και επομένος καλός

γίνονται, συγκεκριμένα πάνω σε αυτό το θέμα όταν της είπα για

ένα περιοδικό ότι δεν βοήθησε όσο θα μπορούσε, μου είπε απλά

μία ατάκα "το αντίθετο εμάς τα μαγαζιά μας βοήθησε αρκετά φέ-

ρνοντας νέο κόσμο στο χώρο" άρα έλεγα μ@λ@κίες - δεν το λέω

ειρωνικά παραδέχομαι πως είχα λάθος άποψη - έκανα λάθος.

Και στο άλλο θέμα με τα έντυπα που μου έδιναν την εντύπωση ότι

κάνουν προπαγάνδα (παρόλο που τα κόμικ που δημοσίευαν μου άρεσαν)

μου είπε πως αυτό που πίστευα ότι δεν τους ενδιέφερε να πουλήσουν

δεν ύσχιε απλά δεν κατάφεραν να πουλήσουν άρα και αυτό επίσης που

πίστευα ήταν λάθος.

 

ΗΜΟΥΝ ΛΑΘΟΣ

 

Δυστηχώς ένα μεγάλο μέρος της οπτικής απέναντι στα πράγματα πηγάζει

μέσα από προσωπικές εμπειρίες αλλά και το πως εκλαμβάνει κάποιος

πως να το πω τώρα την επικοινονία του εντύπου με τον αναγνώστη

 

Π.Χ. η στήλη των γραμμάτων του 9, όταν ένα γράμμα (όχι δικό μου) εκφράζει

μία αρνητική άποψη για κάποια δουλειά που έχει δημοσιευτεί στο έντυπο

και αντί μιας λογικής αιτιολογιμένης απάντησης του τι διέκρινε το

έντυπο σε αυτή τη δουλειά και την επέλεξε δίνεται μια εξυπναδίστικη

με λογοπαίγνια και γενικό ύφος σε έχουμε γραμμένο στα τέτοια μας - άσχετε

και θα βάζουμε ότι γουστάρουμε και είσαι πολύ βλάκας και άσχετος για να

μας κρίνεις. Αν τύχει τώρα να συμφωνείς με την άποψη που εξέφραζε το

γράμμα μην έχοντας λάβει κάποια αιτιολογιμένη απάντηση, βγάζεις το συμπέ-

ρασμα ΚΛΙΚΑ, το συζητάς και με κανά δυο άλλους και το έδεσες πια, παρό-

λο που δεν είναι έτσι.

 

Η αγνό πριν από χρόνια επέλεξε τον Γκάλη να διαφημίσει το γάλα της, πιστεύοντας

ότι αφού τον αγαπούσε όλη η Ελλάδα θα αγαπούσε και το γάλα της, αυτό που κατάφερε

ήταν μέσα σε ένα βράδυ να χάσει τους μισούς πελάτες της, όλοι οι ΠΑΟΚτζήδες είπαν

δεν πίνουμε ΑΡΗανά γάλατα. Λάθος επικοινονεία = λάθος συμπεράσματα.

 

Δεν ήρθα όχι λόγο σνομπισμού απλά δεν μπορώ τις μετακινήσεις - έχω μια κάποια

αγοραφοβία και δεν μπορώ τους μη γνώριμους χώρους - οι καλοπροέρετες συγκρούσεις

μου αρέσουν

[germanicus]

@graves Έχεις δίκιο ότι δεν είμαι και ο πιο ήρεμος σε αυτό το φόρουμ Έχοντας δει όμως πολλά τα ματάκια μου, είπα να ρίξω νερό πριν δω φωτιά Τουλάχιστον ξέρεις ότι κακές προθέσεις δεν έχω

 

[Valtasar]

Αφού παραβρέθηκα θα πω τα συμπεράσματά μου για όλους αυτούς που δεν ήταν και για ένα είδους αρχείο που φαίνεται ότι κρατάμε εδώ μέσα...

 

Θα διευκρινήσω ότι βρέθηκα εκεί σαν αναγνώστης και άνθρωπος που προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να "τονώσει" τον κόσμο των κόμικς στην Ελλάδα. Δεν το παίζω ειδικός, δεν είμαι κριτικός ούτε ειδήμων, δεν ανήκω σε καμία ομάδα των κόμικς εκτός από των απλών αναγνωστών. Δεν σημαίνει ότι η οπτική γωνία μου είναι σωστή ή αντικειμενική, απλά σημαίνει ότι είναι η άποψή μου.

 

Το πάνελ είχε 6 άτομα. Τον Αντώνη (Soloup), τον Γιάννη Κουκουλά, τον Ορνεράκη, τον Απόστολο Δοξιάδη, τον Αλέκο Παπαδάτο(σχεδιαστή του Logicomix) και τον γνωστό συνθέτη Κραουνάκη.

 

Την εκδήλωση οργάνωσε η εφημερίδα ΠΟΝΤΙΚΙ με χορηγό τις σχολές Ορνεράκη. Παρόντες κάποιο κανάλι που τράβηξε τους ομιλητές και πλάνα από τον κόσμο, ηθοποιοί, ο Παύλος Τσίμας(είναι στην επιτροπή του διαγωνισμού που γίνεται στο Ποντίκι), δημιουργοί(Δερβενιώτης, Θανάσης Πέτρου, Βανέλλης κ.ά), εκδότες(μόνο τον Σταυριανό αναγνώρισα), πολλοί μαθητές από τις σχολές Ορνεράκη (που περισσότερο ασχολήθηκαν με το κόμικ που σχεδιαζόταν εκείνη τη στιγμή) και άλλος κόσμος που δεν ήξερα. 200 άτομα δεν θα έκρινα ότι ήταν αλλά σίγουρα γύρω στα 150 ήταν.

 

Μίλησαν όλοι οι ομιλητές με την σειρά και μετά το μικρόφωνο πήγε σε μερικούς από το κοινό που διατύπωσαν κάποιες σκέψεις/απόψεις, υπήρξε μια δευτερολογία από το πάνελ και αυτό ήταν.

 

Συζήτηση δεν θα την έλεγα, συζήτηση για τα κόμικς και το κοινό τους, ούτε που πλησίασε. Προτάσεις δεν έγιναν, απόψεις δεν αναφέρθηκαν.

Το πάνελ φάνηκε απροετοίμαστο για το θέμα (με μοναδική εξαίρεση τον Κουκουλά που είναι ο μοναδικός στην ομιλία του που ανέφερε την πορεία των κόμικς τις τελευταίες δεκαετίες και αναφέρθηκε στο κοινό). Ο Soloup αναφέρθηκε στο Ποντίκι και τον διαγωνισμό (λογικό), ο Κος Ορνεράκης στους μαθητές της σχολής και την αγάπη του για τα κόμικς, ο Απόστολος Δοξιάδης για την δουλειά που έγινε στο Logicomix με πολύτιμες συμβουλές για τους δημιουργούς, ο Αλέκος Παπαδάτος για το πως μπήκε στο team του Logicomix και ο Κος Κραουνάκης για την αγάπη του για τα κόμικς.

 

Με την σειρά πήραν το μικρόφωνο η Κα Ορνεράκη(αναφέροντας ότι το αναγνωστικό κοινό πρέπει να ξεφύγει από τις ξένες επήρειες), ο Παύλος Τσίμας(αναφέροντας ότι πάντα ήταν φαν των κόμικς), ο Λευτέρης Σταυριανός (αναφέροντας ότι οι έλληνες δημιουργοί του φέρνουν ατελείς δουλειές), εγώ (που αναφέρθηκα στο κοινό και ότι πρέπει να γίνουν από όλους μας δουλειές βάσεις για το κόμικ ώστε να ανεβάσουμε το κύρος και την δύναμή του για να έχουμε περισσότερο και καλύτερο κοινό) και τέλος ένα παλληκάρι(δημιουργός μάλλον) που ανέφερε την εμπειρία που είχε κάποτε με κάποια δουλειά που είχε κάνει.

 

Τα συμπεράσματά μου :

- Το θέμα της εκδήλωσης ήταν άτοπο με αυτά που αναφέρθηκαν.

- Δεν ήταν συζήτηση ουσίας για γνώστες αλλά "συζήτηση" επιφάνειας/γνωριμίας για να τραβήξει κόσμο.

- Η ύπαρξη καλλιτεχνών από τον κόσμο του θεάματος/τηλεόρασης σε τέτοια εκδήλωση είναι πολύ θετική γιατί τραβάει και κόσμο έξω από τα κόμικς.

- Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ΠΟΝΤΙΚΙ και τις σχολές ΟΡΝΕΡΑΚΗ που διοργάνωσαν την εκδήλωση(και διοργανώνουν τον διαγωνισμό)

- Θα προτιμούσα περισσότερο χρόνο και λόγο στον Κουκουλά γιατί έχει και τις γνώσεις αλλά και την άνεση λόγου να κατευθήνει την συζήτηση σε πολύ θετικά μονοπάτια.

- Παρ' όλες τις αδυναμίες συνεχίζω να πιστεύω ότι κάθε εκδήλωση με θέμα κόμικς, προσθέτει στον χώρο μας και δεν αφαιρεί. Είμαι σίγουρος ότι η επόμενη εκδήλωση παρόμοιου είδους θα είναι καλύτερη και ουσιαστικότερη, άλλωστε είναι η πρώτη που έχω δει εγώ με τέτοιο τρόπο.

 

Εύχομαι να έχουμε και άλλα τέτοια στο μέλλον. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι για να μπει το κόμικ (συνειδητά) στο ευρύ κοινό χρειάζεται και μάρκετιγκ εκτός από κύρος(κινήσεις ουσίας και βάσης). Δυστυχώς (είτε μας αρέσει είτε όχι) πρέπει να έχει κάτι καλό περιτύλιγμα για να τραβήξει το ενδιαφέρον κάποιου να το ανοίξει και να δει τι έχει μέσα. Τα κόμικς έχουν την ουσία και τον πλούτο να γίνουν αγαπητά στον πολύ κόσμο αρκεί να τον πείσουμε ότι αξίζει τον κόπο.

 

[derveniotis]

O Valtasar με απάλλαξε από πολύ πληκτρολόγημα, και συμφωνώ με τις περισσότερες παρατηρήσεις του.

Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να κάνω στην παρέμβαση του Κραουνάκη, μια κι είναι και μέλος της κριτικής επιτροπής.

Η όλη ομιλία του, επικεντρωμένη στο "γιατί αγαπάμε κόμικς" περιόριζε τα κόμικς (ή έστω την εικόνα του γι αυτά) κυριολεκτικά στο ρόλο των "μίκη μάους"-κομπλέ με το παράδειγμα για το ανθρωπάκι που μπορεί να φάει ένα ταψί στο κεφάλι και στο επόμενο καρέ να είναι ολοζώντανο και αρτιμελές. Η δε προτροπή του για το πετυχημένο κόμικ ("το σουξέ θέλει ατάκα" ήταν η ακριβής του φράση) ηχούσε μάλλον παράξενη μπροστά: α) στο κοινό του "blankets", του "sandman", β)στoυς δημιουργούς του "Logicomix" και γ)από το δημιουργό του "τα πιό ωραία λαικά" (θα χρυσώσω τον πρώτο που θα μου τραγουδήσει από μνήμης τους στίχους του).

Όποιος λοιπόν απορούσε, καλοπροαίρετα ή μή, με τη συμμετοχή του συνθέτη "καί όχι μόνο" (τελικά, μείναμε με την απορία "και τι άλλο;") στην κριτική επιτροπή, ελπίζοντας ότι ενδεχομένως ο άνθρωπος είναι γνώστης ή έστω ενήμερος για το είδος και απλά δεν το ξέραμε, χρήσιμο θα ήταν να ξέρει ότι το ερώτημα απαντήθηκε δημόσια και ενώπιον κοινού.

[x for xepeta]

...σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χωρέψει...

[derveniotis]

στο ρεφρέν σε θέλω μάγκα

[x for xepeta]

Έλα μην κλαις,

μη μου κλαις σε γιάτρεψα

λύπες και αγάπες παλιές ανάτρεψα.

 

Έλα μην κλαις

μη μου κλαις στ' ορκίζομαι

για παραισθήσεις καλές φημίζομαι.

 

Δε θέλω να με χρυσώσεις. Θα ήθελα ως δώρο το αυθεντικό σκιτσάκι (με ιδιόχειρη αφιέρωση) του τυπου που πίνει μπύρες γιατί έχασε τη γυναίκα του από τους Αταίριαστους.

 

 

[Cotsos]

Με την σειρά πήραν το μικρόφωνο η Κα Ορνεράκη(αναφέροντας ότι το αναγνωστικό κοινό πρέπει να ξεφύγει από τις ξένες επήρειες),

 

 

huh? Τι εννοούσε με αυτό?

[thebadpainter]

Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να νιώθεις μ@λ@κ@ς - μου συμβαίνει συχνά

διότι έχω βαθειά μέσα μου έναν φόβο μην αδικήσω τον άλλο - μην είμαι

υπερβολικός ή άδικος και τελικά καταλήγω τελικά συχνά Μ@Λ@Κ@Σ.

(ψυχανάληση over)

 

Διαβάζοντας τις ανταποκρίσεις από την "συζήτηση" (και καλά) με θέμα

«Τα ελληνικά κόμικς και το κοινό τους» καταλήγω στα εξής.

 

Α. καλώς δεν πήγα να χάσω τον καιρό μου.

 

Β. αν και η "συζήτηση" έγινε με αφορμή τον "διαγωνισμό" ο οποίος

έχει ΑΥΣΤΗΡΑ αντι-ρατσιστική οπτική δηλαδή ρατσιστική (μια και όλοι

οι μετανάστες είναι το ίδιο δεν έχουν προσωπικότητα - είναι όλοι

καλοί άνθρωποι που θέλουν ότι όλοι μας - over here γιατί αυτό είναι

άλλο μεγάλο θέμα) λοιπόν η συζήτηση έγινε σε έναν χώρο που η εκμε-

τάλευση και η ψυχολογική πίεση των εργαζομένων είναι καθεστώς (μέλος

του forum το οποίο εργαζόταν εκεί μας τα έχει πει), αλλά αυτά είναι

ψηλά γράμματα όταν είναι να κάνουμε την δουλειά μας.

 

Γ. (βασιζόμενος στις ανταποκρίσεις πάντα) όπως το είχα προφητεύσει

κανένα απολύτος πόρισμα - συμπέρασμα - δεν βγήκε όσο αναφορά το θέ-

μα «Τα ελληνικά κόμικς και το κοινό τους» Ω! τι μέγα έκπληξη.

 

Δ. Τα πράγματα ήταν αυτό που δείχνανε εξ'αρχής κάποιος προτείνει στο

Ποντίκι έναν Συνασπίστικο ΩΧ!!!! sorry έναν αντι- ρατσιστικό (ρατσι-

στικό μεσο αστικό διαγωνισμό) το ποντίκι δέχεται αλλά φοβάται ότι αυτά

τα Μίκυ Μάου δεν πουλάνε (να ήταν καμιά γελοιογραφία κάτι θα γινόταν -

έτσι απορίφθηκε η υποψηφιότητα του Στάθη) για αυτό η επιτροπές εμπλου-

τίζονται από "προσωπικότητες" οι οποίες μπορούν να έλξουν ένα κάποιο

extra κοινό στα Μίκυ Μάου.

Η σχολή Ορνεράκη προσφέρει τις γνωστές Bodyline υποτροφίες οι 10 πρώτες

επισκέψεις δωρεάν - και παράλληλα πουλάει εμπειρία στους ήδη φοιτούντες

(τα έχουμε ζήσει σε άλλες σχολές αυτά - καταστάσεις καρμπόν).

Υποσημείωση αυτά τα "βραβεία" τα δικαιούνται μόνο όσοι ακολουθήσουν το

concept οι μετανάστες είναι καλοί άνθρωποι που ζουν γύρω μας και εμείς

αδιαφορούμε για αυτούς (αλλά είπαμε - μεγάλο θέμα - άλλη συζήτηση)

 

Ε.'Ολοι όσοι συμετείχαν έγιναν σοφότεροι και ο διαγωνισμός έκανε ένα

φτηνό promotion, η σχολή Ορνεράκη διαφημίστηκε και έδειξε εξωσχολική

δραστηριότητα, το Public διαφημίστηκε επίσης και τσίμπισε και κανά πελα-

τάκι και πάνω κάτω αυτά.

 

Κατά το ίδιο σκεπτικό και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι μέγας ευεργέτης του ελληνικού

ροκ γιατί κυκλοφορεί ελληνόφωνες ροκ συλλογές (φυσικά ναζιστο φασιστικές)

αλλά ροκ και με ελληνικό στοίχο πάντα, κάνει ανάλογες συναυλίες και βγάζει

ακόμα και περιοδικό για το πατριωτικό ροκ.

[Valtasar]

Καλέ μου φίλε στο κεντρικό νόημα θα διαφωνήσω μαζί σου αν και αρκετά από αυτά που αναφέρεις είναι σωστά...

 

Εξαρτάται τι ζητάει ο καθένας. Εγώ δεν πήγα να βγω σοφότερος από τέτοια εκδήλωση. Πήγα να πιω καφεδάκι στο Σύνταγμα, να συναντήσω φίλους από τα κόμικς και ίσως να γνωρίσω μερικά άτομα ακόμα. Η εκδήλωση φαινόταν ότι δεν θα είναι μια εκ βαθέων συζήτηση για τα προβλήματα των κόμικς. Μην γελιόμαστε, ποτέ δεν το είπα και ποτέ δεν το εννόησα, ούτε οι διοργανωτές άλλωστε. Η εφημερίδα ήθελε να κάνει μια μικρή εκδήλωση για τον διαγωνισμό που διοργανώνει και μπράβο της (και για το διαγωνισμό και για την εκδήλωση). Όλα ήταν πληρωμένα και απλά τους ευχαριστώ για το κέρασμα και για μια ευκαιρία να ακούσω την λέξη κόμικς μέσα σε ένα χώρο που είναι γεμάτος από νέα και "παλιά" παιδιά.

 

Το να αφορίζω οτιδήποτε δεν μου κάθεται καλά λόγω γενικών αντιλήψεων, δεν είναι του τύπου μου. Απλά προσπαθώ να κρατήσω τα καλά (λίγα ή πολλά) που βρίσκω μπροστά μου. Το ανέφερα παραπάνω, θα το πω και εδώ : από το να μην υπάρχουν καθόλου τα κόμικς μέσα στην ζωή μου και στα πολιτιστικά δρώμενα της Ελλάδος, προτιμάω έστω και αυτά τα λίγα. Όσοι έχουμε ζήσει την δεκαετία του 90 στα κόμικς, αισθανόμαστε πολύ καλύτερα τώρα.

Σίγουρα δεν λύθηκαν όλα τα προβλήματα αλλά μου φτάνει που κάποιος επένδυσε τα πολύτιμα χρήματά του για μια εκδήλωση για τα κόμικς (άσχετα που αποσκοπεί) και εγώ πέρασα ένα ευχάριστο πρωινό με καφεδάκι και κάποιους φίλους. Άλλωστε δεν ζήτησα τίποτα παραπάνω... το να εκτιμάς λίγο αυτά που έχεις νομίζω επιβάλλεται αν και ΦΥΣΙΚΑ πρέπει να προσπαθείς για περισσότερα και καλύτερα...

 

Σχετικά με πιο σοβαρές συζητήσεις, θα διοργανώσουμε στην Λέσχη Φίλων Κόμικς πολύ σύντομα, πιστεύω να παρευρεθείς και να συμμετάσχεις.

 

[soloup]

Όλες οι κρίσεις είναι θετικές κι ευπρόσδεκτες για να διορθωνόμαστε και να πηγαίνουμε παραπέρα. Ειδικά όταν είναι καλοπροαίρετες όπως του Valtasar.

Για άλλες λιγουλάκι «χολιασμένες» και μάλιστα από … «συναδέλφους», μου φαίνεται πως έγιναν ευδιάκριτες από μόνες τους και θα μπορούσαν να λείπουν . Τώρα για τον thebadpaineter, τι να πω. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.

 

Λίγα σχόλια πάνω σε αυτά.:

 

1. Η εκτίμηση για τον αριθμό των ανθρώπων δεν είναι αυθαίρετη αλλά προέρχεται από τους υπεύθυνους του χώρου. Εμείς θα ήμασταν και με 100 ανθρώπους ικανοποιημένοι, δηλαδή με μια αίθουσα αξιοπρεπώς μισογεμάτη, γιατί επιμείναμε να κάνουμε την εκδήλωση εκεί και όχι κάτω στο βιβλιοπωλείο που χωράει σαφώς λιγότερους. Η αίθουσα λοιπόν με τα καθίσματα ήταν γεμάτη, οι πάγκοι μέχρι και το καπνιστήριο επίσης και είχε και όρθιους. Οπότε ήμασταν …σούπερ και οι αρμόδιοι έμειναν υπέρ ευχαριστημένοι.

 

 

2. Η κουβέντα πράγματι δεν ήταν για «δυνατούς λύτες». Για ανθρώπους δηλαδή που ασχολούνται χρόνια είτε ως σκιτσογράφοι, είτε ως φανατικοί αναγνώστες είτε ως δημοσιογράφοι. Και που θα θέλανε ίσως περισσότερο εξειδικευμένες συζητήσεις. Η προσπάθειά μας έχει δηλωθεί ξεκάθαρα στον διαγωνισμό, ότι προσπαθούμε να απευθυνθούμε και στο ευρύτερο κοινό, ένα εν δυνάμει κοινό κόμικς, έστω και αν μερικοί, κομματάκι μίζερα, επιμένουν να κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν.

Κουβέντες ειδικού ενδιαφέροντος όντως κάνουμε πολύ συχνά στην .. «κοινότητα» των κόμικς . Και με παρουσιάσεις που γίνονται και καλώς να γίνουν όπως λέει ο Γιώργος και άλλες στη Λέσχη. (Θα είμαι παρόν από τους πρώτους). Όμως στόχος της συγκεκριμένης εκδήλωσης όσο και του διαγωνισμού δεν είναι αυτό. Κέρδος θα ήταν ν’ ασχοληθούν και να εξερευνήσουν και άλλοι «παραέξω» αυτό που τόσο μας απασχολεί όλους μας εδώ μέσα. Το ότι ήρθαν τόσοι άνθρωποι και το ότι το άκουσαν τελικά ότι «κάτι τρέχει με ελληνικά κόμικς», αυτό ήταν το ζητούμενο. Και αυτό έγινε. Πέρα από το ότι όποιος θέλει να έχει όφελος από τέτοιες συζητήσεις, αν είναι ανοιχτόμυαλος θα το έχει. Όσο γνώστης και «ειδικός» να είναι.

 

 

3. Η πλάκα είναι ότι πριν την εκδήλωση, η κατηγορία για τη συζήτηση ήταν για τους «ειδικούς» που θα μας μιλήσουν «εξ άμβωνος» για τα κόμικς, ενώ μετά την συζήτηση, ότι η συζήτηση δεν ήταν τόσο «ειδική».

 

 

4. Τα λεγόμενα του Κραουνάκη που τόσο ξίνισαν στον Δερβενιώτη, να θυμίσω ότι είναι η mainstream άποψη «εκεί έξω» για τα «κόμικς». Και δεν σημαίνει πως αυτό που περιέγραψε για την «ατάκα» αλλά και για τους ήρωες που «τρώνε την καρπαζιά και παραμένουν ατσαλάκωτοι», δεν είναι κόμικς. Όλα αυτά τα κόμικς που περιγράφονται ως τέτοια, ΔΕΝ είναι αναγκαστικά «μικυμάου». (Αν και υπάρχουν πάμπολοι σ’ αυτό το φόρουμ που είναι λάτρεις των παπιών και των ποντικιών και τα θεωρούνε δικαίως επίσης κόμικς). «Ο Φανούρης Απλας», η «Μάνα Ρέιβερ», ο «Μήτσος Κυκλάμινος», η «Χωματερή» του Λέανδρου, ο «Ισοβίτης» του Αρκά, ο «Αστερίξ», ο «Λούκυ Λούκ», ο «Ιζνογκούντ», ο «Αντιρίξ και Συμφωνίξ», ο «Τεντεν», ο «Γκαστόν», ο «Κοκομπίλ», ο «Ούμπαπά», ο «Μαυρογένης», οι ήρωες του Βιτάλη, του Βαβαγιάννη, του Χριστούλια, του Τασμάρ, (κάποιοι) του Τσούκη, του Κων, του Κράμπ, του Ρεζέ, του Εντικά, του Σέλτον, του Αλτάν, του Βιλιεμιν, του Γκοτλίμπ, του Μπινέ, του Μαρζερέν και όσους άλλους ξεχνάω, και φυσικά περισσότερο απ’ όλους ίσως ο Krazy Cat του Herriman, είναι τέτοια «ατσαλάκωτα» κόμικς. Αν λοιπόν αγαπητέ Σπύρο λάβεις μέρος στον διαγωνισμό, ποιο πολύ πρέπει να υπολογίζεις στην ψήφο του Κραουνάκη παρά στου Δοξιάδη.

 

 

 

5. Για την κουβέντα όπως εξελίχθηκε, να πω πως, κατά την άποψή μου, δεν ήταν τόσο για τα «μπάζα» όπως παρουσιάζεται. Εγώ δυστυχώς δεν αναφέρθηκα επί της ουσίας στην κουβέντα, σε όσα δηλαδή άκουγα και διαφωνούσα ή συμφωνούσα, γιατί ο ρόλος μου ήταν του συντονιστή. Τον ρόλο του «χαλιού» δηλαδή της περιγραφής της ελληνικής πραγματικότητας στα κόμικς από το ’80 μέχρι και σήμερα με τα ιντερνέτια, τις Λέσχες και τα Logicomix, το έκανε εξαιρετικά ο Γιάννης Κουκουλάς. Από κει και πέρα είχαν τον λόγο οι ομιλητές του πάνελ που είπαν τις απόψεις τους. Φάνηκαν λοιπόν δυο αντιλήψεις πάνω στα κόμικς. Η μια, η πιο διαδομένη εκφράστηκε από τον Σπύρο Ορνεράκη και τον Σταμάτη Κραουνάκη. Μια αντίληψη που έχει να κάνει κυρίως με τα χιουμοριστικά κόμικς. Αυτά που έχει στο μυαλό του ο περισσότερος κόσμος «εκεί έξω». Το πλατύ «Κοινό» των κόμικς που έλεγε και ο τίτλος της κουβέντας.

Η άλλη, η πιο πρόσφατη και ίσως η πιο ενδιαφέρουσα μιας και κομίζει κάτι διαφορετικό, η άποψη του Δοξιάδη και του Παπαδάτου. Απόψεις που δείχνουν προς τα Graphic Novels . Με ιδιαίτερη αφηγηματική βαρύτητα και που στοχεύουν περισσότερο στην «ψυχ-αγωγία» παρά στην «δια-σκέδαση».

Η «κόντρα» λοιπόν ήρθε ακριβώς εκεί. Ανάμεσα στις δύο αντιλήψεις. Το κέρδος της εκδήλωσης λοιπόν δεν ήταν μόνο πως ακούστηκαν ταυτόχρονα οι δύο αντιλήψεις στο ίδιο πάνελ (από κάποιους όπως εμείς εδώ μέσα που τις γνωρίζουμε αρκετά καλά), αλλά ακούστηκαν από τον κόσμο που είχε κατά νου μόνο την πρώτη αντίληψη.

 

 

6. Η εκδήλωση που «απουσίαζαν τα κόμικς», είχε για το «Ποντίκι» που διοργανώνει τον διαγωνισμό, απρόσμενες εκπλήξεις. Από τη Δευτέρα (που παίχτηκε και στα κανάλια η εκδήλωση), έχουν σπάσει τα τηλέφωνα στην εφημερίδα και στο email από ανθρώπους που ρωτούν «για τον διαγωνισμό ΚΟΜΙΚΣ που διοργανώνει το Ποντίκι». Και οι ίδιοι οι συνάδελφοί μου στην εφημερίδα με ρωτούν τι συμβαίνει με τα ΚΟΜΙΚΣ και δεν περίμεναν να έχει τέτοια απήχηση . Φανταστείτε να ήταν και «παρόντα» τα κόμικς τι θα γινόταν.

 

 

7. Για τους «δυνατούς λύτες» που ξέρουν να εκτιμούν και να ξεχωρίζουν έναν καλό σκιτσογράφο από έναν σεναριογράφο, να θυμίσω ότι οι στίχοι «Τα πιο ωραία Λαϊκά» δεν είναι του Σταμάτη Κραουνάκη αλλά της Λίνας Νικολακοπούλου.