nikolas12

Καιρό έχουμε να το ανανεώσουμε αυτό το τοπικ-μελέτη. Δε θα ψάξω προηγούμενα τεύχη, αλλά θα προσθέσω ότι στο τεύχος 321 και την ιστορία "Ο Αθραυστος Κουμπαράς", ο Κύρος θέλει να πάρει την πατέντα για το σκληρόνιο, το πιο σκληρό αντικείμενο στον κόσμο και με το οποίο δημιουργεί τον συγκεκριμένο κουμπαρά:

Τόμος 24: Avengers - Μάχη στο Χρόνο Μέρος Δεύτερο Μπορώ να πω ότι είναι ο πρώτος τόμος μετά το Doctor Strange που τελείωσε και ένιωσα μια κάποια ανακούφιση που έφτασα στο τέλος της ιστορίας. Γενικά μου αρέσουν οι Avengers και εννοείται ότι καταλάβαινα τα περισσότερα references, ωστόσο όλη η ιστορία με κούρασε αρκετά. Είναι εξαιρετικά πυκνογραμμένη και σε αυτόν τον τόμο υπάρχουν δύο τεύχη που είναι σχεδόν ολόκληρα ένα μεγάλο exposition, όπου οι χαρακτήρες κάθονται και απαριθμούν γεγονότα, κάποια από αυτά συνοδεύονται με σχέδιο μήπως και πιάσουμε ακριβώς τι συμβαίνει. Στα τελευταία δύο τεύχη η ιστορία παίρνει λίγο μπρος, η δράση είναι περισσότερη (αυτό το πράγμα να ανακατεύουν τα καρέ της δράσης με πάρα πολύ κείμενο δεν το καταλαβαίνω), αλλά η τελική μάχη αν και χάρη στο σχέδιο του Pacheco φαίνεται επική και σχεδιαστικά είναι όμορφη δεν ήταν μια μάχη που μπορώ να πω ότι απήλαυσα. Μια καλή τελική μάχη λειτουργεί σαν closure για όλες τις εξελίξεις που συνέβησαν σε μια ιστορία, οπότε όταν η ιστορία σε έχει κουράσει, ακόμα και μια τιτάνια μάχη δε θα βοηθήσει τον αναγνώστη να τη βιώσει όπως θα γινόταν αντίστοιχα σε μια ιστορία που θα ήταν καλύτερα σεναριακά δομημένη. Γενικά αν διαβάζετε επιλεκτικά τόμους και δεν είστε πολύ του υπερηρωικού δεν το προτείνω, για τους υπόλοιπους είναι σίγουρα μια πολύ γνωστή ιστορία, πρώτη φορά στα ελληνικά, οπότε να πράξετε όπως καταλαβαίνετε. Δε μετάνιωσα που την αγόρασα (αυτό έλειπε ), αλλά αυτό το δίτομο κατατάσσεται μεταξύ των λιγότερο αγαπημένων μου τόμων.

Εγώ νομίζω το είχα βρει το 2017 ή 2018. Θυμάμαι η Anubis είχε κάμποσο στοκ στο κατάστημα της και στα Comicdom. Γενικά πάντως είναι καλή επανέκδοση όπως ήταν και του Thor ή των X-Men, η έκδοση της Anubis ήταν παρόμοια με της συλλογής, σκληρόδετο εξώφυλλο βέβαια σε αντίθεση με τις προαναφερόμενες που ήταν σε τευχάκια, αλλά μιλάμε για εξαντλημένο τίτλο. Γενικά είναι δύσκολο να βρεις τον τόμο της Anubis, πόσο μάλλον αυτούς της Modern Times και μιλάμε για τρομερή ιστορία, άρα καλά έκαναν και το συμπεριέλαβαν. Προσωπικά τη συλλογή δεν την αγοράζω ούτε για τη ράχη (το πολύ πολύ αν θέλω να τη συμπληρώσω θα τους βρω μεταχειρισμένους ή στη χειρότερη θα τους αγοράσω από την εκδοτική αν δεν έχουν τελειώσει), ούτε για να την ολοκληρώσω, αλλά γιατί θέλω να διαβάσω ιστορίες που δεν έχω ξαναδεί στα ελληνικά ή όσες διάβασα στα αγγλικά να τις δω και στη γλώσσα μου. Από τη στιγμή που αυτός είναι ο πρωταρχικός μου στόχος, με βοηθάει κιόλας κάποιους τόμους να μην τους αγοράζω (αυτός θα είναι ο τρίτος) και να διοχετεύω τα 10 ευρώ είτε σε τευχάκια και κόμικ από τη Λέσχη είτε σε μεταχειρισμένα τεύχη που αναζητώ καιρό. Ξαναλέω πάντως ότι αν δεν το έχετε ή αγοράζετε τόμους περιστασιακά, αυτόν πρέπει να τον έχετε οπωσδήποτε!

Παρατήρησα σήμερα στο σάιτ της εκδοτικής ότι τα επόμενα δύο μέρη διατίθενται προς πώληση. Είναι κάτι που εφαρμοζόταν και στο παρελθόν; Γιατί θυμάμαι ότι τα Κόρτο Μαλτέζε έβγαιναν μετά την κυκλοφορία της εφημερίδας στο σάιτ. Μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια...

Κατάφερα και βρήκα τον τόμο 25 σήμερα, οπότε μαθαίνουμε λίγο νωρίτερα ότι ο 26 θα είναι το Marvels. Προσωπικά το έχω ήδη και δε θα το αγοράσω ξανά, όσοι δεν το έχετε, να το αγοράσετε οπωσδήποτε, πολύ ωραία ιστορία και εκπληκτικό σχέδιο:

Δε μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα με αυτό το τευχάκι. Αγαπημένη μου ιστορία ήταν η τρίτη με τον Κόκκινο Κωδικό, ωραία περιπέτεια με πλήθος χαρακτήρων να εμφανίζεται, μυστήριο και πολύ ωραίο σχέδιο. Πολύ καλή πραγματικά. Η κεντρική επίσης ήταν διασκεδαστική με πανέμορφο σχέδιο αν και πολύ απλή σεναριακά. Η δεύτερη στην οποία ο Ντόναλντ μιλάει στα ζώα δε μου άρεσε, τη βρήκα λίγο βαρετή αν και είχε κάποια όμορφα φιλοζωικά μηνύματα. Τέλος η ΤΝΤ ιστορία είχε κλασικά το σχέδιο που δε με ενθουσιάζει, αλλά αυτή τη φορά ούτε σεναριακά με ενθουσίασε. Γενικά τα τελευταία τεύχη Ντόναλντ δε με έχουν εξιτάρει. Το Μίκυ Μάους με καλύπτει αρκετά μέχρι τώρα και θεωρώ πως η ποιότητα των ιστοριών του είναι αρκετά καλύτερη από του Ντόναλντ. Η πλάκα είναι ότι από τότε που άρχισα να αγοράζω ξανά Disney, είχα το Ντόναλντ σαν σταθερά γιατί μου άρεσε και παλιά σαν περιοδικό, αλλά πλέον μάλλον το Μίκυ Μάους έχει γίνει η σταθερά και το Ντόναλντ θα το αγοράζω αν υπάρχει κάποια ιστορία που θα δω καλά σχόλια.

Μόλις τελείωσα τη δεύτερη σεζόν, η οποία όπως και η πρώτη μου άρεσε πολύ. Στην αρχή δεδομένου ότι θα διαδραματιζόταν σε προηγούμενη δεκαετία, είχα στο μυαλό μου ότι θα πάμε για μια πιο μεταβατική σεζόν, αν και αυτό δεν ισχύει 100%. Είναι όμως μια σεζόν που δίνει έμφαση στην ανάπτυξη των χαρακτήρων. Ξεκινάει αρκετά δυναμικά, προς τη μέση λίγο άρχισα να βαριέμαι, αλλά στα τελευταία 4 επεισόδια πατάει γκάζι και προσφέρει ένα φοβερό φινάλε. Το κωμικό στοιχείο παραμένει σε μικρές δόσεις και όλοι ανεξαιρέτως οι χαρακτήρες της Ακαδημίας θα μπλεχτούν σε νέες περιπέτειες που θα τους αλλάξουν. Συνήθως όλο και κάποιος παραγκωνίζεται, αλλά το Umbrella Academy κάνει πολύ καλή δουλειά στο να τους έχει όλους στο προσκήνιο. Αγαπημένος μου φυσικά παραμένει ο Five, πραγματικά ο ηθοποιός που τον ενσαρκώνει είναι εξαιρετικός. Πάμε και στα spoilers:

Εμένα η καραντίνα με κατέστρεψε σε αυτήν την ποσόστωση. Έχω ένα αρχείο σημειώσεων στο κινητό όπου σε ένα φάκελο ταξινομώ σημειώσεις, κάθε μία ανάλογα με το είδος του κόμικ που διαβάζω. Έχω μια για υπερηρωικά, μία για Disney, μία για Λούκυ Λουκ-Αστερίξ, μία για τη Βιβλιοθήκη Barks, μία για του Σκάρπα και μία για διάφορους άλλους τίτλους που έχω στο ράφι είτε ελληνικούς (π.χ. Μίστερ Νο) ή ξένους π.χ. από Image, Dark Horse και τα λοιπά. Καραντίνα δεν έκανα, λόγω του ότι τα πρωινά δούλευα, αλλά τα απογεύματα γύριζα σπίτι και διάβαζα τίτλους με γοργούς ρυθμούς, ωστόσο σε κάποια φάση έβρισκα πολλές προσφορές είτε σε κομμάτια των Βιβλιοθηκών που μου λείπανε (πλέον τις συμπλήρωσα), είτε σε Αστερίξ-Λούκυ Λουκ που δεν είχα, οπότε από εκεί που είχα έναν μικρό αριθμό αδιάβαστων, αυτός εκτοξεύτηκε από το πουθενά. Τώρα κάνω μια συντήρηση και προσπαθώ να διαβάσω όσο περισσότερο γίνεται, αλλά έχω καιρό στο μυαλό μου μια μεγάλη παραγγελία από Amazon με το The Boys και κάποια υπερηρωικά που μάλλον θα πραγματοποιήσω στα τέλη του μήνα, οπότε άστα να πάνε

Προτιμώ τα αδιάβαστα γενικά. Έχω τόσα πολλά στο ράφι που θέλω να διαβάσω που πραγματικά προτιμώ να πιάσω κάτι καινούριο και να εισέλθω σε μια καινούρια κομιξοεμπειρία. Πάντως που και που θα πιάσω και κάποιον παλιό αγαπημένο τίτλο

Είχα μια κάποια επαφή με Κόρτο Μαλτέζε μέσω ολιγοσέλιδων ιστοριών και αν και δεν συνηθίζω να έρχομαι σε πρώτη major επαφή με την πιο γνωστή και κατά πολλούς καλύτερη περιπέτεια του εκάστοτε ήρωα, επέλεξα τη Μπαλάντα περισσότερο γιατί θεωρώ ότι ο Κόρτο δεν είναι ένας χαρακτήρας κοντά στα θέλω μου, οπότε μια πολύ καλή ιστορία θα με κάνει να θέλω να διαβάσω και άλλες περιπέτειες του. Και πράγματι πιστεύω ότι κάτι τέτοιο ως ένα βαθμό το πέτυχε. Είναι μια ιστορία με πολύ καλή δομή στο σενάριο της και κυλάει όμορφα και σταθερά σε κάθε άλμπουμ. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να είναι και λίγο μικρότερη, αλλά οι περισσότερες σελίδες βοηθούν πολύ στις αλληλεπιδράσεις και την εξέλιξη των χαρακτήρων που κατά τη γνώμη μου είναι το δυνατότερο σημείο της. Γενικά υπάρχουν αρκετοί χαρακτήρες, όλοι χρήσιμοι και όλοι ενδιαφέροντες και αυτό είναι που σε κρατάει στην εξέλιξη της ιστορίας. Γενικά δεν είμαι μεγάλος φαν του σχεδίου του Pratt. Ειδικά οι μικρές σκηνές δράσης μου φάνηκαν μη ρεαλιστικές και κυρίως χωρίς προσανατολισμό σε κάθε καρέ. Τα τοπία και το σχέδιο στη θάλασσα είναι μια άλλη ιστορία, καθώς είναι πραγματικά απολαυστικό. Προσωπικά μου άρεσε αρκετά ο χρωματισμός με απαλά, ζεστά χρώματα που βοηθούν πολύ στην ατμόσφαιρα των νησιών του Ειρηνικού όπου διαδραματίζεται η ιστορία. H έκδοση του Μικρού Ήρωα μου άρεσε αρκετά, δεν έχω πιάσει βέβαια εκδόσεις Κόρτο από Μαμούθ ή της συγκεκριμένης ιστορίας από ARS Longa για να μπορώ να κρίνω, αλλά γενικά ο Μικρός Ήρως καλύπτει σχεδόν πάντα το γούστο μου με τις εκδόσεις του. Πρώτη επαφή λοιπόν με τον ήρωα κρίνεται απολύτως θετική, θα διαβάσω κάποια στιγμή και την Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου που είχα πάρει μαζί με τη μπαλάντα και από εκεί και πέρα θα διαβάσω και από το φόρουμ για να δω ποιες άλλες ιστορίες θα αγοράσω ή με ποια σειρά

Δυστυχώς το Halo πήγε για 2021 με ανακοίνωση στο Twitter:

Οι πένες ό,τι καλύτερο! Ειδικά αυτή με το Master of Puppets (είναι ο αγαπημένος μου δίσκος, τον έχω πάντα στο αμάξι, σε μπλούζα, σε ζακέτα και σε κούπα στο γραφείο) και αυτές των Maiden μαγικές! Κρίμα που δε μπορώ να βάλω περισσότερα από ένα respect σε ένα τέτοιο ποστ-ωδή στο σκληρό ήχο που λατρεύω!

Ο Aaron Greenberg ανακοίνωσε πριν από μερικά λεπτά μέσα από τον λογαριασμό του στο Twitter ότι το Xbox Series X πρόκειται να κυκλοφορήσει μέσα στο Νοέμβριο. Προς το παρόν δεν έχει γίνει γνωστό το κόστος της κονσόλας.Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Xbox Series X:Processor: 8-core, 3.8-GHz AMD Zen 2GPU: 12 teraflop AMD RDNA 2RAM: 16GB GDDR6Storage: 1TB custom NVMe SSDRay Tracing: YesMaximum resolution: 8KOptical drive: 4K UHD Blu-ray driveExternal storage: USB 3.2 external HDD supportMaximum framerate: 120 frames per second Πηγή από το https://www.superheronews.gr/2020/08/xbox-series-x-november.html Προσωπικά το design του μου φαίνεται σαν design μεγάλου ηχείου για ηχοσύστημα σε σαλόνι Κατά τ' άλλα είναι μια αναμενόμενη κίνηση δεδομένου ότι θα γινόταν ταυτόχρονο λανσάρισμα με το PS5. Το κακό για την εταιρεία είναι ότι το Halo Infinite που ήταν προγραμματισμένο να βγει ως τίτλος-ναυαρχίδα μαζί με την κονσόλα, θα πάει για το 2021.

Εγώ μικρότερος είχα αρκετά μεγάλη συλλογή με νομίσματα. Ήμουν τυχερός, γιατί η νονά μου δούλευε στο εξωτερικό, αλλά ταξίδευε για projects σε όλο τον κόσμο και μου έφερνε πολλά νομίσματα. Το ίδιο και η θεία μου που ταξίδευε αρκετά. Επίσης χάρη στη νονά μου είχα συλλογή με καρτ ποστάλ από κάθε πόλη που πήγαινε. Η πρώτη συλλογή δεν ξέρω που βρίσκεται, τα νομίσματα τα είχα σε κουμπαρά και τον ήθελε πολύ ο αδερφός μου για να τη συνεχίσει, αλλά τώρα που έψαξα το δωμάτιο του δεν ξέρω που τον έχει Η δεύτερη έχει διασωθεί σε κουτάκια ευτυχώς. Γύρω στο 2016 μάζευα τα εισιτήρια του σινεμά, έκλεινα από πριν θέση και μετά το τύπωνα, με τα χρόνια απλά βαρέθηκα και για να μπω μου σκανάρουν το εισιτήριο στο κινητό Σε κάποιες πόλεις του εξωτερικού έπαιρνα ταμπελάκια με την πόλη και το όνομα μου σαν αυτά: Εισιτήρια από συναυλίες κρατάω μόνο από μεγάλα φεστιβάλ ή μεγάλες συναυλίες που έχω πάει. Συγκεκριμένα βρήκα πρόχειρα των Megadeth από Ιερά Οδό το 2012, των Red Hot Chili Peppers το 2012, των Gojira-Flogging Molly από Rockwave 2017 (Evanescence δε θέλω καν να θυμάμαι ότι ήταν headliners, είχα πάει για Gojira μόνο) και φυσικά των Iron Maiden-Volbeat-Tremonti στο Rockwave 2018 σε μια βραδιά που δε θα ξεχάσω ούτε αν μου κάνουν λοβοτομή: Κάποια στιγμή είχα πολλά κουτάκια με video games από όλες τις κονσόλες που είχα. Αυτά είναι που διασώζονται από τον αδερφό μου, δυστυχώς είχα πάρα πολλά από PSP, αλλά είναι τόσο καταχωνιασμένα που δεν είναι για φωτό. Ως πρόσκοπος έχω μαζέψει αρκετά κουτάκια με προσκοπικά αντικείμενα από όλο τον κόσμο, κυρίως κρίκους με το καμάρι να είναι ένας ιταλικός κρίκος που μου έδωσε ένας βαθμοφόρος από το Παλέρμο που ήταν ειδικός και τασσόταν κατά της Μαφίας που μαστίζει την περιοχή. Επίσης λόγω συμμετοχής στο Jamboree της Σουηδίας το 2011 (κατασκήνωση με προσκόπους από όλο τον κόσμο, γίνεται κάθε 4 χρόνια), είχα μαζέψει πάνω από 30-35 μαντήλια από ξένες χώρες. Δυστυχώς και αυτά είναι δύσκολο να φωτογραφηθούν. Ήλπιζα κάποια στιγμή να πάω και σε άλλο για την επεκτείνω, γιατί ήταν υπέροχη συλλογή. Από εκεί και πέρα μόνο βιβλία. Βιβλιοφάγος από 6 ετών, έχω μαζέψει περίπου τρία μέρη γεμάτα βιβλία στο δωμάτιό μου, τα παλιότερα τα έχω στο δωμάτιο του αδερφού μου να γεμίζουν όλη τη βιβλιοθήκη του. Δεν προσμετρώ σχολικά και πανεπιστημιακά, αυτά τα έχω στείλει αλλού προ πολλού.

Και εγώ δεν τα γνωρίζω, αλλά μην ξεχνάμε πως είμαστε στο GC, οπότε υπάρχει παρουσίαση (με όλα τα εξώφυλλα σκαναρισμένα και των τευχών και των τόμων):

Πολύ ωραία παρουσίαση @lovcom! Λόγω του ότι είχα τα πιο καινούρια εξώφυλλα σκαναρισμένα για παρουσίαση, τα πέρασα στη βάση μαζί με αυτά της πρώτης έκδοσης που σκάναρε ο @lovcom, ενδεικτικά:

Πράγματι το τελευταίο μέρος του Μαύρου Κεραυνού κλείνει εξαιρετικά την όλη ιστορία. Όπως πάντα το σχέδιο είναι εξαιρετικό, αλλά το σενάριο του Κάστυ σε ενθουσιάζει πάντα με τις ανατροπές του και τις πολύ ωραίες σκέψεις με τις οποίες το αναπτύσσει. Από εκεί και πέρα δε μπορώ να πω ότι μου πολυάρεσε το υπόλοιπο τεύχος. Η δεύτερη ιστορία με τα ηφαίστεια-κλιματιστικά αν και ξεκίνησε ωραία, δεν εξελίχθηκε εξίσου καλά και το τέλος μου φάνηκε βιαστικό. Γενικά έμοιαζε ημιτελής. Η τρίτη με το παρκάρισμα και τον Ντόναλντ ήταν αρκετά διασκεδαστική, αν και η δομή της είναι κάπως τετριμμένη, δηλαδή "Ντόναλντ αγανακτεί με τη δωρεάν δουλειά - Βρίσκει σε τι είναι καλός - Γίνεται γνωστός - Όλοι ενθουσιάζονται - Τα πράγματα στραβώνουν - Όλοι τσαντίζονται με τον Ντόναλντ - Ντόναλντ τρέχει να σωθεί" με έχει κουράσει κάπως, οπότε περίμενα κάτι περισσότερο. Από εκεί και πέρα περνάμε σε μια σειρά από μικρές ιστορίες όπου οι μόνες που είχαν κάτι να πουν ήταν η πισίνα του Γκούφυ που είχε την πλάκα της και ο κουμπαράς του Ντόναλντ κυρίως χάρη στο σχέδιο που απέδιδε τέλεια τις τραγελαφικές καταστάσεις που ζούσε ο ήρωας. Και οι μονοσέλιδες για το καλοκαίρι είχαν την πλάκα τους. Γενικά πάντως μέτριο τεύχος που σώθηκε χάρη στον Μαύρο Κεραυνό, αλλά η πλαισίωση της κεντρικής ιστορίας με μέτριους συμπαραστάτες δεν το βοηθά.

Πραγματικά μου κάνει και εμένα εντύπωση που βγήκε πακέτο με κόμικ Τερζόπουλου από τη στιγμή που ο Τερζόπουλος έχει κλείσει. Πριν λίγες μέρες είχα πάει στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Καλοκάθη στο κέντρο και μου είχε πει εκεί ο κύριος (που δεν ήξερε πολλά από κόμικ και τιμές, δηλαδή το Βίο και Πολιτεία τον έδινε 12 ευρώ και του έφυγαν όλα τα κομμάτια αμέσως) ότι είχε πάρει ένα μέρος του στοκ του Τερζόπουλου και μάλιστα το έχει διαθέσιμο σε άριστη κατάσταση, αλλά γενικά δεν είναι γνωστό σε ποιους άλλους είχε μοιραστεί το στοκ εκείνο. Αν μπορεί κάποιος να δει πάνω στο πακέτο αν αναγράφεται κάποιος εκδότης, θα μας λύσει την απορία (ή θα δημιουργήσει περισσότερες )

Πολύ όμορφο που αυτή τη χρονιά έχω μια ακόμα διαδικτυακή παρέα να μου στέλνει τις ευχές της. Έστω και λίγο καθυστερημένα, σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις ευχές σας, να είστε καλά και πάντα υγιείς

Το τεύχος 320 ξεκινάει με μια πολύ δυνατή τριάδα ιστοριών. Η κεντρική, το τρίτο μέρος της ιστορίας του Κάστυ με το Ρομποτόραμα συνεχίζει την πολύ όμορφη πορεία της ιστορίας μέχρι τώρα (περιμένω πως και πως σε λίγο να διαβάσω το τέλος στο τεύχος 321), είχε μια αρκετά δυστοπική ατμόσφαιρα καθ' όλη τη διάρκεια της και σε έκανε να νιώθεις τους ήρωες σου να απειλούνται. Φάντομ Ντακ είδα στη δεύτερη και δε γινόταν να μην την αγαπήσω. Φοβήθηκα ότι ίσως δεν έχουμε τον ήρωα να λύνει κάποιο μυστήριο, αλλά τελικά κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και ο Φάντομ Ντακ κλήθηκε να βρει τον σαμποτέρ σχετικά με τα γυρίσματα της ταινίας. Έξυπνη και διασκεδαστική. Πολύ καλή και η τρίτη, αναδεικνύει την οικονομική ευφυΐα του θείου Σκρουτζ και όλα αυτά με πολύ ωραίο σχέδιο. Η δεύτερη τριάδα με τις πιο μικρές ιστορίες δε συμβαδίζει σε ποιότητα με την πρώτη, αλλά σίγουρα έχει τις στιγμές της. Του Χειροπαίδαρου είχε το χαβαλέ της, το Κολύμπι μου άρεσε πιο πολύ από τα υπόλοιπα αθλήματα αυτής της σειράς ιστοριών, ενώ η ιστορία της Κατρίνας με απογοήτευσε λίγο από την άποψη ότι περίμενα πράκτορα Ντακ. Όπως και να 'χει σίγουρα το τεύχος αξίζει για τις πρώτες 3 ιστορίες του, οι οποίες είναι πολύ διασκεδαστικές.

Αν δεν τα τιμήσει ο @christs πάντως, τα τιμώ κι εγώ

Και εμένα ο Λούκυ Λουκ που μου αρέσει σχεδιαστικά περισσότερο είναι από το 1969 έως το 1974. Είναι πιο badass με το τσιγάρο, είναι πιο επιβλητικός γενικά, φαίνεται αρκετά σοβαρός και ταυτόχρονα αστείος ως ο πρωταγωνιστής μας. Μου αρέσει πολύ και ο χρωματισμός στις συγκεκριμένες εικόνες.

Τουλάχιστον @TheMetalBat εσύ επηρεάστηκες από τη λέσχη Disney (και εγώ από εδώ την πάτησα και ψάχνω παντού τεύχη Φαντομία τώρα ), ο @Retroplaymo με avatar Thanos, Stan Lee εξώφυλλο που έμπλεξε με μερικούς OGs αυτής της παπιολέσχης τύπου @Indian και @Μενίγ Πουαγώ και τώρα τις Παρασκευές ανεβάζει τα εξωφυλλάκια του ΜΜ πρώτος πρώτος τι να πει; Μέχρι και thread για τόμο του Σκάρπα άνοιξε

Εγώ νόμιζα ότι ανανεώναμε τη βάση κάθε εβδομάδα και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι είχαμε ξεχαστεί 90 τεύχη πίσω

Εγώ ξεκίνησα αρκετά μικρός με Disney, Αστερίξ, Λούκυ Λουκ, Ποπάυ που είχαν μείνει στο σπίτι του παππού μου από τη συλλογή της θείας μου. Μέχρι το Λύκειο έπαιρνα σταθερά Αλμανάκο, Μεγάλα Σήριαλ και περιοδικά αγόραζα Μίκυ Μάους. Κάπου εκεί έκανα ένα ψιλομεγάλο διάλειμμα μέχρι που σε κάποια φάση συνειδητοποίησα ότι βλέπω φανατικά υπερηρωικές ταινίες, αλλά δεν είχα διαβάσει πολλά κόμικ που τις ενέπνευσαν. Κάπου εκεί αγόραζα της Anubis, μετά ήρθε και το Οξύ και σιγά σιγά για όποια κόμικ μου άρεσαν έψαχνα τις συνέχειες ή παρεμφερή τους στα αγγλικά. Αγόρασα αρκετά είτε σε ταξίδια είτε ηλεκτρονικά. Πλέον συνεχίζω να διαβάζω αρκετά υπερηρωικά, πρόσφατα ξανάρχισα τα Disney κυρίως μέσω του Μίκυ Μάους, αλλά ψάχνω και συγκεκριμένα τευχάκια από ενδιαφέρουσες ιστορίες, ενώ διαβάζω ξανά Αστερίξ και Λούκυ Λουκ. Επίσης αγοράζω σειρές από Image, Vertigo και Dark Horse αν μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Προσπαθώ ταυτόχρονα να εντρυφήσω στην παλιά και νέα ευρωπαϊκή σκηνή που δεν έχω τόση εξοικείωση. Πρόσφατα ήρθα σε επαφή με τον Κόρτο Μαλτέζε, αγοράζω το ΜΠΛΕΚ και μόλις πριν λίγες μέρες πήρα τεύχη από Βαβέλ και Πάρα Πέντε. Κάποια στιγμή θέλω να ψάξω και λίγο παραπάνω BD που έχουν βγει στα αγγλικά, αλλά αυτό είναι αρκετά μελλοντικό project, αφού η στοίβα με τα αδιάβαστα έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη