Manitou

Ενδιαφέρον. Δεν το πήρα είδηση αν και μπαίνω συχνά στο site τους. Να είναι άραγε καθαρά παιδικό?

Και έχω να σχολιασω εδώ ότι το νέο αίμα του forum μας (νέα μέλη ή πρόσφατα επανενεργοποιημένα) τον τελευταίο αρκετό καιρό μας έχει ανανεώσει αρκετά και είναι πολύ πολύ ωραίο!!! Άσχετο με το τοπικ αλλά το καλό πρέπει να λέγεται.

Και είναι και του Ντίκενς κιόλας. Γι αυτό σου έγραψα για το ρίσκο γελώντας πιο κάτω. Ήταν σαν να έγραφες για τη "Χιονάτη" ότι "βάζω στοίχημα ότι θα έχει τους επτά νάνους". Respect όμως για το αυτομαστιγωμα σου όταν το πήρες χαμπάρι. Είσαι νέος και ωραίος!!!

Τα πρόσφατα Μικυ Μαους πάντως είναι καταπληκτικά σε αυτόν τον τομέα. Έχω διαβάσει ιστορίες οικολογίας, ιστορίες για τη σωστή χρήση του ίντερνετ, ιστορίες για το μπουλινγκ κ.α. Μια καταπληκτική ιστορία για τον εφηβικό εκφοβισμό που δεν θυμάμαι πως τη λένε είχε να κάνει με τα παπάκια που είχαν έναν φίλο εκφοβιστη και η όλη ιστορία ήταν στο να αναδείξει το γιατί ένα παιδί γίνεται εκφοβιστης. Στο τέλος δε που βρήκαν την πηγή του κακού (οι γονείς του παιδιού του ασκούσαν πίεση και αυτό με τη σειρά του την έβγαζε στα άλλα παιδιά) τη θεραπευσαν και έγιναν φίλοι. Φοβερή ιστορία.

Άμα το στοίχημα έχει ρίσκο.....

Πολύ ωραίο θέμα. Νομίζω ότι λείπει αυτό το τεύχος που ανέβασε το επίπεδο κάπου στο τεύχος 2100 ίσως. Μπορεί να είναι αυτό με τη ράχη που λες. Πάντως από ένα σημείο και πέρα υπήρχαν τεύχη με μοντέρνες ωραίες ιταλικές ιστορίες όπως ο πράκτορας Ντακ κ.τ.λ. Αν σκεφτώ θα γράψω κ αλλά.

Και ο Τεν Τεν έχει ενδιαφέροντα θέματα επίσης

@Bilis και @Laz33 και εγώ αυτής της άποψης είμαι. Χρειάζεται προσεκτική επιλογή. Από εκεί και πέρα πεδίον δόξης λαμπρό. Εγώ είχα φιλόλογο που το 1995 μας έκανε κομμάτι του "Αστερίκιος εν Ολυμπία". Βέβαια ο συγκεκριμένος μας είχε πάει εκδρομή στο νεκροταφείο της Κέρκυρας (από εκεί κατάγομαι) για να μας δείξει τους τάφους επιφανών Κερκυραίων και να μας κάνει μια ολόκληρη διάλεξη σχετικά με το να μην αγχωνόμαστε στη ζωή γιατί όλοι μια μέρα θα γίνουμε τροφή για τα σκουλήκια. @O Φρατζάτος δεν μπορούσα να μην γελάσω με τον Punisher και τα ΕΠΑΛ. Έχοντας κάνει μάθημα προ εικοσαετίας εκεί δεν μπορούσα να μην συμφωνήσω.

Το κόμικ όπως πολύ καλά γνωρίζουμε εμείς εδώ μέσα είναι μια τέχνη. Τα παιδιά μας πρέπει να έχουν πρόσβαση στις τέχνες από μικρά. Βρίσκω μόνο θετικά σε πρωτοβουλίες όπως αυτή του @Θεόδωρος. Ακόμα και για τον Punisher

Αυτό θα άξιζε να αυτονομηθεί σαν θέμα. Και εγώ πιστεύω ότι κάποια εξ αυτών (π.χ. το Punisher) είναι λίγο βίαια για ένα σχολείο. Όμως θεωρώ σωστή την κίνηση των κόμιξ στα σχολεία. Πολύ σωστή. Πιο πολύ θα σκεφτόμουν κάποια graphic novel δικά μας (π.χ. Ερωτόκριτος, Χαλεπάς, Μυστικά του Βάλτου) κάποια ξένα (π.χ.αυτο με τα κοτσύφια) αρκετα BD (το τελευταίο ΛΛ έχει θέση σε σχολείο) κάποια εβδομαδιαία Μίκυ Μαους που έχουν φοβερά διδακτικές ιστορίες και φυσικά κάποια από τα Graphic novel που αναφέρει ο φίλος μας ο @Θεόδωρος. Ας πούμε το Marvels ή αυτά για τους Χ Μen.

Πρωτότυπες επιλογές. Μου άρεσαν. Το τρυφερό πόδι είναι η αγαπημένη μου από τις δικές σου. Δεν θα την έβαζα στις πέντε αγαπημένες μου αλλά σίγουρα στην πρώτη δεκάδα. Ωραίος.

Εγώ νομίζω θα τον πάρω. Μου άρεσε ο 12 και θέλω να έχω την ιστορία ολόκληρη. Πάντως και εγώ έχω γίνει πολύ επιλεκτικός. Λογικό άλλωστε για κάποιον σαν και μένα χωρίς καθόλου επαφή με το είδος.

Πολύ καλό τευχάκι. Το απόλαυσα. Πλέον έχω σχεδόν τα πάντα όλα του Κλήμη με αφιερώσεις παρακαλώ. Το συγκεκριμένο είναι από τα καλύτερα του. Γλυκό χιούμορ και πανέμορφο σχέδιο!!!! Και φυσικά εξαιρετική εκτύπωση και χρώματα σε μια παρα πολύ καλή αυτοέκδοση. Αν θέλετε να το προμηθευτείτε βρείτε στο fb τον Κλήμη!

@Laz33 πραγματικά είναι παράξενο αυτό με τον Αστερίξ και τον ΛΛ. Όμως τα ΛΛ είναι παραπάνω από τα διπλάσια. Οπότε έτσι βγαίνει ίσως το νούμερο αυτό.

Είναι τεύχος Ιανουαρίου παρόλο που μάλλον θα κυκλοφορήσει την Πέμπτη 31/12. Για αυτό μάλλον. Φάντομ φουλ. Δεν σταματάει!!!

Πάρα πολύ ωραίο θέμα συζήτησης. Μπράβο. Θα επανέλθω με ένα πιο λεπτομερές σχόλιο. Προς το παρόν έχω κάποιες σκέψεις. Που είναι το topolino? Που είναι τα Marvel? Μήπως ο διαμειρασμος μιας ομάδας κόμικ σε πολλά διαφορετικά τεύχη πολλών διαφορετικών εκδόσεων επηρεάζει αυτή την ανάλυση? Ας πούμε τα disney παγκοσμίως απασχολούν πάρα πάρα πολλά περιοδικά πολλών εκδοτικών πολλών χωρών. Αυτό τα εξαφανίζει από τη λίστα λόγω ακριβώς του πλήθους των περιοδικών. Έτσι δεν είναι? Από την άλλη βέβαια νομίζω ότι η Ιαπωνία είναι η χώρα που τα κόμικ (τα δικά τους βέβαια) λατρεύονται πιο πολύ από κάθε άλλη χώρα. Δεν ξέρω λεπτομέρειες ούτε είμαι ειδικός. Απλά σκόρπιες σκέψεις κάνω. Εξαιρετικό θέμα πάντως.

Βρίσκω κάπως υπερβολικο τον λόγο της απελπισίας σου αλλά περί ορέξεως...

Πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση με εξαιρετικά εξτραδακια.

Πάντως @nikolas12 το τέλος του X-Men δεν με άφησε με απορία. Απλά δεν κατάλαβα τίποτα. Ποιοι είναι αυτοί οι τρεις (ο ένας δεν είναι ο καθηγητής?) και ποιο ακριβώς είναι το spoiler που λες. Αλλά αφού δεν πρόκειται να διαβάσω τη συνέχεια δεν με απασχολεί και τόσο. Ούτως ή άλλως για ένα σαν και μένα είναι ουτοπικό να μην έχω κενά!!

Εμένα πάλι μου φάνηκε μια χαρά εξέλιξη, αν και απότομη. Και ξέρεις και τι άλλο. Με αυτό τον τρόπο δείχνει με τη μία τη λύση όλων των προβλημάτων (ΚΚΚ, Διαχείριση ξαφνικού πλουτισμού από τον ΛΛ, Ντάλτον). Επιπροσθέτως να αναφέρω ότι οι τυφώνες είναι πολύ χαρακτηριστικό της περιοχής, άρα ταιριάζει, είναι πρωτότυπο και είναι και αστείο με όλον τον αχταρμά που γίνεται. Δεν μου φαίνεται λοιπόν βιαστικό αλλά ταιριαστό.

Πόσο μα πόσο μερακλής εισαι ρε @PhantomDuck. Το βιντεάκι για τον Σκάρπα δεν είναι απλά ο πλήρης σχολιασμός της έκδοσης αλλά απογειώνει την ίδια την ανάγνωση της. Respect για όλα αλλά ιδίως για τη δουλειά που έριξες στον τομέα του σχολιασμού της μετάφρασης. Όπως και όλα σου τα βιντεάκια είναι απλά υπέροχο. Μερικά σχόλια από μένα σαν συζήτηση. Πρώτη φορά άκουσα μια τόσο καλή ανάλυση για τα χρώματα. Για αυτό σε εμάς τους πιο γέροντες μας κάνουν διάφορα τελικα τα παλιά ΜΜ λόγω των χρωμάτων τους και της μη ψηφιοποίησης τους. Δηλαδή τελικά στα πιο σύγχρονα ΜΜ (κάπου εκεί γύρω στο τεύχος 2000 του Τερζοπουλου) μου έκανε άσχημη εντύπωση στο μάτι το (πολύ πιο σωστό φυσικά) φόντο με διαβάθμιση σε σχέση με το παλιό μονόχρωμο κακοχρωματισμενο. Είδες τι είναι η δύναμη της συνήθειας τελικά. Μου αρέσει που τα εκτυπώνουν έτσι απλά θα έπρεπε να το αναφέρουν. Αλλά εδώ δεν αναφέρουν αλλά βασικότερα Το θέμα με το χαρτί και το μέγεθος είναι θέμα έλλειψης από μεράκι και συμμόρφωση που και εγώ έχω αναφέρει πάμπολλες φορές και εσύ λες στο βίντεο σου. Η αρίθμηση και τα περιεχόμενα όμως είναι κάτι αδιανόητο ακόμα και για εμένα που τόσα ελαφρυντικά τους δίνω σε παλαιότερα σχόλια μου. Αδιανόητο πραγματικά και χωρίς λογική. Κάνανε τόση δουλειά και δεν κάνανε περιεχόμενα που θέλει ξέρω εγώ μια ώρα δουλειά. Τωρα το πώς αντιμετωπίζουν στην εκδοτική τα Ντίσνεϋ θα μας μείνει αναπάντητο ερώτημα νομίζω. Από τη μια επενδύουν βγάζουν υλικό μάλλον έχουν καλούς συνεργάτες, αλλά από την άλλη το δουλεύουν στον αυτόματο και κάνουν αδιανόητα αυτογκολ. Νομίζω (για να κάνω ένα ποδοσφαιρικό σχόλιο) μοιάζει με το πώς διαχειρίζεται ο Αλαφούζος τον Παναθηναϊκό. Χωρίς λογική. Ελπίζω να ολοκληρωθεί η έκδοση ακόμα και χωρίς αρίθμηση και περιεχόμενα (το inducks και αυτοί που το ενημερώνουν να είναι καλά) γιατί οι μη γνωρίζοντες Ιταλικά δεν έχουν καμία άλλη επιλογή. Και αυτό είναι το πιο στενάχωρο από όλα. Ο Ιταλικός θησαυρός απαιτεί να ξέρεις Ιταλικά. Αν το ήξερα στα 13 μου δεν θα έκανα δεύτερη γλώσσα γερμανικά.

Νομίζω ότι το τέλειο ΚΟΜΙΞ είναι όπως τα πρώτα 19 με αυτούς που ανέφερα πιο πάνω. Όλους μαζί. Πρέπει να ψάξουν να βρουν ιστορίες καλές. Ακόμα και αν είναι δημοσιευμένες παλιά. Κάρπι, Ντε Βίτα, όπως είπες, έχουν κάνει διαμάντια. Μην κολλάμε σε Ιταλική, παλιά, νέα, Ευρωπαική κ.τ.λ. Πρέπει να γίνει κάτι σαν το Disney Masters.

Για αυτό είπα "τροφή για σκέψη". Πραγματικά ισχύει αυτό που λέει ο @PhantomDuck πιο πάνω. Όλοι αυτοί έχουν κάνει και ωραίες ιστορίες. Πραγματικά ωραίες δηλαδή. Απλά τις περισσότερες ή τις έχουμε δει ή τις έχουμε για κάποιο λόγο αδημοσίευτες. Επίσης με τη στρατηγική των ελληνικών Ντίσνεϋ που είναι Σκάρπα σε εγκυκλοπαίδειες Μπαρκς σε εγκυκλοπαίδειες Ροσα μαζικά Καστυ και νέοι Ιταλοί στο ΜΜ περιορίζονται οι επιλογές για ένα καλό περιοδικό με τις καλύτερες ιστορίες όλων των δημιουργών. Ας πούμε εγώ θέλω στο Κόμιξ να μπαίνει ο Νταν Γιιπες. Δεν τον βλέπω πουθενά αλλού και μου αρέσουν οι ιστορίες του. Για αυτό πιστεύω ότι είναι μονόδρομος να γίνει το Κόμιξ κάτι σαν τα παλιά Κλασικά όπου θα μπαίνουν παλιές ιστορίες όλων των μεγάλων δημιουργών (συμπεριλαμβανομένων Γκοντφερσον Μαρρυ Καστυ Μοτουρα Τσιμινο Καβατσανο) αλλά και Γιιπες Χευμανς Βαν Χορν (εμένα δεν μου αρέσει καθόλου αλλά αρέσει σε αρκετούς και θεωρείται κλασικός) . Όχι Ροσα και Μπαρκς για μερικά χρόνια γιατί τους έχουμε φάει στη μάπα. Όχι πολύ Σκάρπα γιατί βγαίνει τρέχουσα εγκυκλοπαίδεια. Καστυ Μοτουρα ας βάλουν με το σταγονόμετρο γιατί θέλουν να τις βάζουν στο ΜΜ. Ή ας βάλουν καμία σπάνια π.χ. από Αλμανακο παλιό. Για μένα αυτό βλέπω σαν μια εξαιρετική λύση για το Κόμιξ. Σίγουρα όχι όπως είναι τώρα χωρίς καμία καλή ιστορία κράχτη. Σίγουρα όχι ένα πιο καλό νέο ΜΜ. Τα άρθρα αν δεν είναι συνεντεύξεις δημιουργών ή καμία καλή έρευνα πάνω στην ιστορία δεν με ενδιαφέρουν. Τι να το κάνω να διαβάσω μια κριτική πάνω σε μια ιστορία από έναν άνθρωπο που πιθανώς έχει λιγότερες γνώσεις στα Ντίσνεϋ από τους περισσότερους από εμάς εδώ μέσα. Αυτό που γίνεται τώρα δηλαδή. Προκάτ άρθρα από το lidl (με όλο το σεβασμό στο μάρκετ). Σχετικα με τον Φάντομ, παρόλο που από την αρχή δεν δήλωσα fan μου άρεσε που τον έβαλαν έτσι μαζεμένο. Μου άρεσε και πολύ μάλιστα.Γενικά είμαι φίλος της τακτικής να μπαίνουν μαζεμένες ιστορίες από έναν κόσμο. Όπως με τον Φαντομια και με τόσες άλλες ομάδες ιστοριών. Μόνο έτσι μπορείς να τις εκτιμήσεις μαζικά.

Ρε Larry, τρυπώσει σε κουβέντα για ελληνικά κόμικ το 2020? Πώς τους τσαλάκωσες έτσι????

Πάντως αν δεις τη σειρά Disney Masters έχει μέσα όλους αυτούς που βάζει το ΚΟΜΙΞ. Και Βαν Χορν και Μπας Χευμανς και Μίλτον και Γιιπες. Δεν το λέω γιατί Μ αρέσουν τόσο (αν εξαιρέσεις τον Γιιπες) αλλά σαν τροφή για σκέψη.