ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ: Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΑΛΜΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

[hudson]

32 λεπτά πριν, Rombax είπε:

Βέβαια όμως, πιστεύω πως το στυλ αυτό, όπως και η ίδια η ποίηση άλλωστε, είναι κάτι που θέλει πολύ συγκεκριμένα γούστα για να το απολαύσεις. Σε κάποιους, όπως εμένα, θα αρέσει και άλλοι μπορεί να το θεωρήσουν ανούσιο και να το προσπεράσουν για ένα πιο κλασικό ή "σφιχτοδεμένο" σενάριο. Όχι ότι υπάρχει κάτι κακό σε αυτό φυσικά. Απλά πιστεύω πως το Κόρτο, από τη φύση του, δεν είναι ένα κόμικ που θα έχει απήχηση σε όλους.

Παρόλα αυτά όμως φαίνεται ότι έχει περισσότερη απήχηση στο Ελληνικό κοινό από άλλα κόμικς με πιο ωραίο και πιο καθαρό και λεπτομερές σχέδιο και ίσως πιο κατανοητό;; ή πιο απλό, σε αφήγηση, σενάριο. Πχ Λάργκο Γουίντς, λέω εγώ τώρα.

[Manitou]

55 λεπτά πριν, hudson είπε:

Παρόλα αυτά όμως φαίνεται ότι έχει περισσότερη απήχηση στο Ελληνικό κοινό από άλλα κόμικς με πιο ωραίο και πιο καθαρό και λεπτομερές σχέδιο και ίσως πιο κατανοητό;; ή πιο απλό, σε αφήγηση, σενάριο. Πχ Λάργκο Γουίντς, λέω εγώ τώρα.

Κοίτα θα αφήσω κάτι εδώ παρόλο που είμαι φανατικός Κορτακιας (sic) και έχω τα πάντα όλα του έγχρωμα και ασπρόμαυρα. Οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε είχαν μεγάλη απήχηση παλαιότερα και στο μεγαλύτερο -ηλικιακα- κοινό που ήταν πιο ποιητικό πιο ρομαντικό αλλά και πιο... δήθεν . Ήταν ένα κόμικ γκομενοπαγιδα να το έχεις σε ένα τραπέζι ατάκτως πεταμένο. Αντίθετα το Λαργκο Γουιντς είναι πιο συμβατικό όπως λες. Όμως αν μου πεις τώρα τι απόλαυσα καλύτερα θα σου πω το Λαργκο παρόλο που το Κόρτο το αγαπάω και οι πρώτες περιπέτειες του τα σπαγανε. Οι δύο τελευταίοι τόμοι του Λαργκο των εκδόσεων Μ. Ήρωας μου έδωσαν μια συγκίνηση και μια αγωνία που είχα χρόνια να νιώσω σε κόμικ. Το Κόρτο πιο ποιητικό πιο αφηρημένο τελικά μπορεί να γίνει και πιο flat καμιά φορά. Πρόχειρη ανάλυση αλλά ήθελα να την γράψω. 

[Θοδωρής Καραπάνος]

Βρε @ Manitou  στο μυαλό μου είσαι;;; Ακριβώς τα ίδια θα έλεγα κι εγώ... Μόνο που δεν θα έγραφα δικό μου ποστ, απλώς θα παρέθετα τα λόγια του @ germanicus  από εδώ...

Παράθεση

Δεν εντυπωσιάζομαι χιλιοστό.  Νομίζω ότι η συγκλονιστική πλειοψηφία δεν αγαπάει τον Πραττ, αλλά κάτι άλλο. Κάτι πολύ επιφανειακό. Ίσως μόνο το ότι τους είπαν πως είναι κουλ, καλός, εμβληματικός. Άνοιωθοι κουλτουριάρηδες γεμάτοι δήθεν και τίποτα.  

Μεγάλα λόγια

[Laz33]

Θα συμφωνήσω με τις δύο παραπάνω απόψεις.

Τον Κόρτο, επειδή έχει ποιητική αύρα, τον προτιμούν οι κάπως μεγαλύτερης ηλικίας αναγνώστες, οι οποίοι μάλιστα είναι (ή το παίζουν) ψαγμένοι/κουλτουριάρηδες/δήθεν, όπως θες πες τους.

Επίσης θα πρόσθετα ότι έχει μεγαλύτερο κοινό απ΄τον Λάργκο και λόγω ηλικίας.

Αν έβγαινε Λάργκο απ΄τη δεκαετία του ΄90 μπορεί να είχε ίση ή και ακόμα μεγαλύτερη δημοφιλία στη χώρα μας.

Σαν περιεχόμενο πάντως δεν το συζητώ.

Για μένα ο Λάργκο είναι κλάσεις ανώτερο κόμικ

[hudson]

Άρα φαντάζομαι πχ σε μια παραλία να βλέπεις κάποιους να "διαβάζουν" Κόρτο, ενώ στην πραγματικότητα να έχουν από μέσα ένα Μίκυ Μάους.  Όπως κάναμε μικροί και είχαμε ανοιχτό το βιβλίο της ιστορίας, λόγου χάρη, ενώ μέσα ξεφυλλίζαμε κάποιο περιοδικό ή κάποιο κόμικ.

[Rombax]

12 λεπτά πριν, hudson είπε:

Άρα φαντάζομαι πχ σε μια παραλία να βλέπεις κάποιους να "διαβάζουν" Κόρτο, ενώ στην πραγματικότητα να έχουν από μέσα ένα Μίκυ Μάους.  Όπως κάναμε μικροί και είχαμε ανοιχτό το βιβλίο της ιστορίας, λόγου χάρη, ενώ μέσα ξεφυλλίζαμε κάποιο περιοδικό ή κάποιο κόμικ.

 

Οκ. Αλλά αν διαβάζουν Κόρτο και από μέσα έχουν τον Μίκυ Μαλτέζε τι γίνεται; 

Επεξεργασία Οκτωβρίου 22, 2024 από Rombax

[Indy]

Οι ίδιοι οι ξένοι εκδότες είχαν παρομοιάσει τον Κόρτο με την Μέριλιν Μονρόε. Όλοι ξέρουν την φιγούρα, σχεδόν κανείς δεν έχει διαβάσει/δει τα κόμικς/ταινίες του καθενός.

Σχετικά με το "ψαγμένο ανάγνωσμα", το θέμα είναι πως έχουν πολιτικοποιήσει απαράδεκτα και τον Κόρτο Μαλτέζε, αλλά και τον Ούγκο Πρατ. Τον έχουν κάνει σύμβολο της αριστεράς, ενώ το κόμικ δεν θέλει να περάσει αυτό. Σίγουρα έχει κάποιες πολιτικές απόψεις, αλλά μιλάμε για έναν πιο ουδέτερο χαρακτήρα που άλλα λέει σήμερα και άλλα κάνει αύριο. Αυτή όμως η πολιτικοποίηση έχει καταντήσει τον χαρακτήρα ανάγνωσμα για ψευτοκουλτουριάριδες, ψευτοαναρχικούς. Εδώ είχαν καλέσει τον Πρατ στο αστυνομικό τμήμα, γιατί ένας των Ερυθρών Ταξιαρχιών συστήθηκε ως Κόρτο Μαλτέζε.

Για αυτό όμως ποτέ δεν σκέφτηκα το αντίκτυπο που έχει ένα κόμικ στην κοινωνία. Αν κάτι με τραβάει σαν ιδέα, ή σχεδιαστικά, τότε θα το ξεφυλλίσω και σιγά σιγά θα μπω στον κόσμο του. Αν μου αρέσει θα μείνω. Τον κόσμο του Κόρτο τον λάτρεψα. Έμεινα και μάλιστα πιέζω και φίλους να του δώσουν μια ευκαιρία, παρ' όλο που ξέρω πως από την μία η ποιητικότητα και από την άλλη κάτι τεράστια μπαλονάκια με κείμενο, δεν είναι κάτι που μπορεί να τραβήξει σε όλους την προσοχή.

Σχεδιαστικά, ο καλύτερος Πρατ (σε σχέση με Κόρτο Μαλτέζε) είναι στις μικρές ιστορίες και στην Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου. Σεναριακά τα απόλαυσα όλα. Ακόμη και το Μου (με πυροβολάτε ως ανώμαλο ελεύθερα )

Πιστεύω πως πρέπει να ξεκινήσεις με την Μπαλάντα και για να μπεις στο πνεύμα και να συνεχίσεις με τις μικρές ιστορίες για να δεθείς μαζί του. Άρα χρονολογικά. Όσον αφορά τις ιστορίες των επιγόνων, είτε μετά των Πρατ, είτε με χρονολογική σειρά, άρα ενδιάμεσα του Πρατ, το ίδιο είναι. Αποτελούν καλές περιπέτειες που δεν θα σε πετάξουν έξω από το στυλ των πρωτότυπων.

Τα τεύχη 1 και 2 της σειράς με τις μικρές ιστορίες, πιθανότατα περιέχουν σπασμένο το Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου γιατί διαδραματίζεται χρονολογικά ακριβώς πριν από τις μικρές του Πρατ. Ήθελαν να το εκδώσουν και βρήκαν την ευκαιρία. Συν όλα αυτά που αναφέρθηκαν σε προηγούμενα posts.

Ουχ! Tα δάχτυλά μου πιάστηκαν

 

 

[Θοδωρής Καραπάνος]

Πριν από 1 ώρα, Laz33 είπε:

Σαν περιεχόμενο πάντως δεν το συζητώ.

Για μένα ο Λάργκο είναι κλάσεις ανώτερο κόμικ

Εγώ δεν καταλαβαίνω προς τι η σύγκριση... Όχι ότι εμένα δεν μου αρέσει ο Λάργκο!!!

Το ακριβώς αντίθετο, τον λατρεύω!!!!!!!

Αλλά άλλο να πεις "Μου αρέσει ο Λάργκο και όχι ο Κόρτο" και άλλο "Ο Λάργκο είναι ανώτερος από τον Κόρτο"... Η σύγκριση, απλώς αδικεί και υποβαθμίζει πιστεύω αμφότερα τα κόμικς!

Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για εντελώς διαφορετικούς δημιουργούς, με εντελώς διαφορετικές κοσμοθεωρίες, που έδρασαν σε διαφορετικές εποχές...

Πριν από 1 ώρα, Rombax είπε:

Οκ. Αλλά αν διαβάζουν Κόρτο και από μέσα έχουν τον Μίκυ Μαλτέζε τι γίνεται; 

ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ!!!!!!!!!!! ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ!!!!!!!!!!!!

 

Edit: @ Laz33 , βλέπω ότι έβαλες μπέρδεμα. Γιατί;

Δεν το λέω ούτε ειρωνικά, ούτε με εριστικό τόνο, αλλά από περιέργεια( και όρεξη για συζήτηση)

[chrisbouk]

Θυμάστε την πρώτη εμφάνιση του Κόρτο στην Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας;

Ήταν δεμένος σε έναν σταυρό-σχέδια και παρατημένος στον ωκεανό....έτσι δεν είναι ή μπερδεύτηκα μετά από τόσα χρόνια;

[Manitou]

Τα Κόρτο που διαδραματίζονται στην εποχή της μπαλάντας εκεί στις τροπικές θάλασσες τα σπάνε. Είναι εξαιρετικά κόμικ με ωραίο σχέδιο και ωραίες υποθέσεις. Μετά επίσης φοβερά είναι αυτά στους Κέλτες. Όσο συνεχίζονται μετά γίνονται λίγο πιο αφηρημένα και πιο άναρχα με αποκορύφωμα τα τελευταία τεύχη που με το ζόρι (για εμένα) διαβάζονται. Όσο για την σύγκριση με τον Λαργκο @ Θοδωρής Καραπάνος την ανέφερε ο @ hudson πιο πάνω σαν ενδεικτικό παράδειγμα, και με ιντριγκαρε γιατί όντως είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που ένα εξαιρετικό κόμικ αδικείται σε πωλήσεις - δημοφιλία σε σχέση με ένα επίσης πολύ καλό κόμικ με απείρως καλύτερο διαχρονικό μάρκετινγκ και "μύθο". @ Rombax  ο Μίκυ Μαλτέζε με αποτελείωσε. Για τον αληθινά Ντισνεϋκο παντού υπάρχει ένας Μίκυ να βγάζει τη γλώσσα. 

[rolandofshire]

Χαχα ευχαριστώ όλους παιδιά για τις απόψεις και τις συμβουλές. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω πρόβλημα με το αφαιρετικό σχέδιο νομίζω, αρκεί να καταλαβαίνεις τι γίνεται. Εκεί που έπεσε στο σκυλόψαρο, παιδιά, σόρρυ, δε καταλάβαινα τι συνέβαινε. Κάτι σκιές από δω κι από κει. Μπορείς να δώσεις ποιητική αύρα και με καλύτερο σχέδιο

 

ΟΚ, αν η πλοκή είναι όμορφη στα επόμενα, πιθανά να μπορώ να το ξεπεράσω. Θα επανέλθω με απόψεις στα αντίστοιχα threads.