ΤΟ ΧΩΡΙΟ

[Indian]

  

 

 

Πρόκειται για ένα πολύ ωραίο και προσεγμένο άλμπουμ από τον Αποστόλη Ιωάννου, το οποίο κυκλοφόρησε επίσημα σαν fanzine στο Comicdom Con 2015...! Για την έκδοση αυτή, ο δημιουργός στηρίχτηκε στο crowdfunding και έλαβε μεγάλη απήχηση από το κοινό...!

 

Το "Χωριό" είναι ένα άλμπουμ-φόρος τιμής από τον Ιωάννου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Φήκη, ένα χωριό έξω από τα Τρίκαλα...! Στην Φήκη λοιπόν αποφάσισε να εγκατασταθεί και μέσω αυτού του graphic novel μας περιγράφει την ζωή στην Ελληνική επαρχία...!

 

Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι όποιος έχει περάσει τα καλοκαίρια του με την γιαγιά και τον παππού στο χωριό, θα βρει πάρα πολλές ομοιότητες με τις περιγραφές αυτού του άλμπουμ...!

 

Στην αρχή του άλμπουμ έχουμε έναν πρόλογο από τον Τάσο Ζαφειριάδη, ενώ στο τέλος έχουμε τα ονόματα όσων συνέβαλαν με την συνδρομή τους στην δημιουργία του...!

 

Την γραφιστική επιμέλεια την έχει κάνει ο Νίκος Τσιώλης, ενώ την εκτύπωση την έκανε η εταιρεία Βογιατζόγλου...!

 

Πληροφορίες για την καμπάνια...!

 

 

[YOSHIMITSU]

Εξαιρετικό απλά... μου αρέσει πόσο ταιριάζει το άσπρο μαύρο με το θέμα και πόσο όμορφη δουλειά έχει γίνει τόσο από σχεδιαστική/σεναριακή πλευρά όσο και από πλευρά ποιότητας έκδοσης.

[dimious200]

μακραν το καλυτερο αποκτημα απο το φετινο comicdom μεχρι στιγμης (και μμαλλον θα ναι το καλυτερο ετσι οπως το κοβω). Δεν ξερω πως να αρχισω να μιλαω για αυτο το κομικ. Αρχικα,θα πω για το ατού του που δεν ειναι αλλο από το σχεδιο!Απλα μαγευτικό,παμπολλα τα καρε που απλα τα χαζευα. ΦΟβερη χρηση του μελανιου για να βαλει σκιες,να δωσει βαθος κλπ κλπ,τρελο απο αποψη σχεδιου!

Η ιστορια τώρα,ηταν ψιλοαπλή,μια οικογένεια παει για λίγες μέρες στο χωριό,στον παππού και τη γιαγιά, και βλέπουμε λίγο τη ζωή εκεί,τα παιδιά με τις παρέες τους,το κλασικό πανηγυρι κλπ. Εδώ έχω να παρατηρήσω το εξής: μπορεί η ιστορία αυτη καθε αυτή να μου φανηκε καπως παιδική αλλά και εχει και πραγματα να πει στους μεγαλυτερους,με αλλο τροπο ομως. Τα καρε-στιγμιοτυπα της φυσης που δειχνουν την ηρεμια της ζωης στην εξοχη και τις ευκαιριες που σου δινει για να παρατηρησεις τα απλα πραγματα πιστευω οτι ενα παιδια θα τα προσπερασει,οχι ομως και ο μεγαλυτερος.. 

Μου θυμισε λιγο αυτο που λεμε δηλαδη για κομικς οπως ο αστεριξ,που αλλα χαιρεσαι σε αυτο μικρος και αλλα μεγαλος..Νομίζω μετά απο αυτον τον "επαινο" δεν εχω να πω κατι αλλο για το "χωριό".

 

ΥΓ:ισως σε ολα αυτο να βοηθα το οτι ειμαστε κοντοχωριανοι με το δημιουργο και πολλα απο αυτα που χει το κομικ τα χω ζησει σχεδον αυτουσια (χωρια πανω στις πλαγιες,τα μετεωρα,πανηγυρια με τσαμικα και κλαρινα κλπ κλπ) αλλα προσωπικα το αποκλείω

 

9,5+/10

[totally_wired]

Το τσίμπησα χτες και το διάβασα μέσα σε μισή ώρα... Αν και δεν έχω σχέση με κανένα χωρίο, με την έννοια που περιγράφει ο Ιωάννου, κάπως έτσι φανταζόμουν το όλο σκηνικό. Η ιστορία απλή, θα μπορούσε να πει και κάτι, πέρα από την απλή περιγραφή των καταστάσεων και της ζωής στην εξοχή.

 

Το σχέδιο είναι όμορφο και χαρακτηριστικό αν και προς το τέλος έγιναν σοβαρές εκπτώσεις (ή τουλάχιστον έτσι νομίζω). Γενικά διαβάζεται πάρα πολύ γρήγορα αφού έχει τεράστια καρέ (κακό imo) και λίγους και συντομότατους διαλόγους. Κάποια καρέ είναι απίστευτα και αξίζουν το μέγεθος τους, άλλα πάλι απλά κλέβουν χώρο.

 

 

Τελικό συμπέρασμα... Αν και δεν με ενθουσίασε το στορυ, αν και με ενόχλησε το πόσο μικρό είναι τελικά ( )  το σχέδιο αποζημιώνει (αλλά όχι με το παραπάνω).

 

 

Υ.Γ.

Αρίθμηση στις σελίδες; Όχι;

Edited May 16, 2015 by totally_wired

[tik]

Κι εγώ το πήρα μιας και διάβασα τις δύο πρώτες διθυραμβικές κριτικές.

 

Δεν με απογοήτευσε αλλά γενικά ούτε κρύο-ούτε ζεστη.

 

Έχω να πω τα εξής:

 

1. Για το σχέδιο ό,τι γράφει ο dimious με καλύπτει.

 

2. Όντως είναι μια πολύ όμορφη και προσεγμένη έκδοση.

 

3. Η ιστορία εμένα δεν μου φάνηκε να πλησιάζει τη σύγχρονη ελληνική επαρχία. Ίσως να μοιάζει λίγο με την εικόνα που έχουμε για την επαρχία μερικές δεκαετίες πίσω, την οποία ανοπολούμε νοσταλγικά ή με την εικόνα που έχουμε για την παιδική ηλικία όπως τη διιαβάζουμε σε βιβλία ή την βλέπουμε σε ταινίες.

 

4. Δεν κατάλαβα για ποιο λόγο επιλέχτηκε τό μεγάλο φορμά. ΟΚ υπάρχουν μερικά λεπτομερή καρέ, αλλά αν θυμάμαι καλά οι περισσότερες σελίδες έχουν 3-4 καρά με απλό (αν και ωραίο) σχέδιο.

 

5. Δεν κατάλαβα για ποιο λόγο κοστίζει 12 ευρώ. Αν μπορεί κάποιος να μου το εξηγήσει. Ξέρω ότι τον τελευταίο καιρό επαναλαμβανόμαστε λιγάκι στη συζήτηση περί αριθμού σελίδων, κόστους ανα σελίδα και πάει λέγοντας. Ωστόσο εξακολουθώ να θέλω να μου το εξηγήσει κάποιος ειδικά για αυτή την περίπτωση.

[Blackbeard]

Το είχα πάρει κι εγώ από την καμπάνια και είχα τη χαρά να το παραλάβω από τα χέρια του ίδιου του Αποστόλη στην έκθεση που είχε κάνει την περίοδο του Πάσχα στα Τρίκαλα. Όπου είχα και την τιμή να δω μερικές από τις αυθεντικές σελίδες σε Α2 και πιστέψτε με, μερικές ήταν απλά έργα τέχνης. 

 

Από την αρχή είχε γίνει ξεκάθαρο σε μένα ακριβώς πως θα ήταν το κόμικ γιατί έχω κι εγώ εμπειρίες από χωριό και μάλιστα από τις ίδιες περιοχές που βασίστηκε ο Αποστόλης. (Ασπροπόταμο και νομίζω είχε αναφέρει και το Χαλίκι συγκεκριμένα κάπου. Και εγώ περνούσα και περνάω κάθε καλοκαίρι στο διπλανό χωριό) Είχα καταλάβει τι εννούσε ότι δε θα δώσει έμφαση στο σενάριο.

 

Γενικά το λάτρεψα. Έχει πετύχει ακριβώς την αίσθηση της νοσταλγίας για μας τους *αχεμ* μεγάλους και θέλω να πιστεύω ταύτιση για τους *αχεμ* πολύ νεώτερους που έχουν τις συγκεκριμένες εμπειρίες. 

 

Δεν θεωρώ ότι στοχεύει σε απαιτητικούς αναγνώστες και γιαυτό το διάβασα με περισσότερη ευχαρίστηση. Νομίζω είναι σημαντικό να έχεις στο μυαλό σου από την αρχή ότι δε διαβάζεις κάτι που προορίζεται για νεαρούς που διαβάζουν νταμπαντούπα ή για διανοούμενους. Έχει στόχο αυτούς που θα διαβάσουν κάτι απλό ή και πιο λαϊκούς ανθρώπους. π.χ. άνετα θα το ξεφύλλιζε και ο παππούς στο χωριό ας πούμε. 

 

Κι εγώ πιστεύω ότι το σενάριο θα μπορούσε να είναι καλύτερο ακόμη και σε απλή μορφή, αλλά μάλλον δε χρειάζεται γιατί ο σκοπός του συγκεκριμένου κόμικ είναι οι εικόνες. Όταν είδα και τις αυθεντικές σελίδες στην έκθεση πραγματικά μου ερχόταν στο μυαλό παρόμοιες εικόνες που έχω αντικρίσει σε τέτοια μέρη. Είναι τόσο καλά σχεδιασμένες και τόσο πιστά που τις χάζευα συνεχώς. Και με εντυπωσιάζει που και το σκίτσο γενικά είναι πάρα πολύ απλό, αλλά καταφέρνει να κάνει κάθε γραμμή να μετράει ώστε να αποδώσει το ύφος, την υφή, την υλικότητα. Κάτι που πιστεύω θα'θελε να πετύχει κάθε κόμικ άρτιστ. 

 

Για να μην τα πολύλογω: Ενα απλό κόμικ για τους λάτρεις της ζωής στα ορεινά χωριά. Με εξαιρετικό σκίτσο σε πολλά σημεία και με μέτριο σε κάποια άλλα.

Edited May 16, 2015 by Blackbeard

[batigoal]

Απο οσες φετινες αυτοεκδοσεις εχω διαβασει, ειναι σιγουρα η καλυτερη, κατι μου λεει

οτι και οταν (και αν) τις διαβασω ολες, παλι η ιδια εντυπωση θα μου μεινει!

 

Το στορυ απλο, οπως μας ειχε προϊδεασει ο Αποστολης Ιωαννου απο την καμπανια του crowdfunding.

Μια ιστορια γλυκια, ταξιδιαρικη, απλη και χαλαρωτικη!

 

Το σχεδιο υπεροχο σε γενικο πλαισιο, στο τελος οντως δινει την εντυπωση πως εχουν γινει "εκπτωσεις",

νομιζω ομως πως αυτο ειναι αποτελεσμα του οτι για πολλες σελιδες το στορυ διαδραματιζεται

κυριως στην εξοχη του χωριου, οπου ο καλιτεχνης "ζωγραφιζει" κυριολεκτικα και μεταφορικα,

ενω στο τελος ειναι μονο μεσα στο χωριο, οπου επιλεγει να εστιασει περισσοτερο στους χαρακτηρες

και στην εξελιξη της ιστοριας!

 

Η εκδοση αξιοπρεπεστατη, μου αρεσει που ειναι σε μεγαλο φορματ και ας μην ηταν τοσο απαραιτητο.

 

Προτινεται σε ενηλικες αναγνωστες, οι οποίοι ειμαι σιγουρος, θα βρουν ενα κομματι απο το παρελθον τους,

αλλοι μικροτερο και αλλοι μεγαλυτερο στις σελιδες του Χωριου!

 

Υγ. Η καλυτερη προταση (μου) Ελληνικου κομικ για δωρο σε "αμυητους", μαζι με τα Κουραφελκυθρα

 

[x for xepeta]

Αξιόλογο κόμικ αλλά ως εκεί. Το σενάριο είναι υποτυπώδες, ήταν αυτό που περίμενα αν και μου υποσχέθηκε κάποιος ότι δεν είναι Θυμιζει παιδικό βιβλίο δημοτικού για το χωριό, με καταγραφή σκηνών της υπαίθρου και το ανάλογο σκίτσο. Για τα μάτια μου λειτουργεί περισσότερο ως διαφημιστικό υλικό των δυνατοτήτων του δημιουργού. Και αλληλουχία έχει και σταθερές γραμμές έχει και λιτό λόγο έχει. Παραμένει όμως σε επίπεδο "έλα να σου κάνω ένα καφέ στο χωριό", "ένα να δεις πώς αρμέγουν", "αυτή είναι η λάμπα πετρελαίου", "πάμε να παίξουμε βώλους, τζιτζιλίδες ή μπίλιες", μια τηλεοπτική βουκολική διαφήμιση ελληνικού καφέ περασμένων δεκαετιών με την ανάλογη μουσική. Το Ρομπότ και το κορίτσι είναι απόδειξη πως έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες με δυναμικές που δείχνουν να κατανοεί εις βάθος το μέσον.

[Paris]

Ξέρει κανείς, αν μπορεί να βρεθεί και στα εξειδικευμένα μαγαζιά με comics ή μόνο μέσω ιδιωτών; 

[germanicus]

Μετά από 7 χρόνια, το διάβασα  Είχε σκηνές που με συγκίνησαν, είχε όμως και σκηνές που δεν μου μίλησαν. Δεν ξέρω κατά πόσο τα πράγματα που περιγράφει είναι πράγματα που συμβαίνουν ακόμα. Το κόμικ όμως από μόνο του δεν λέει κάπου ότι λαμβάνει χώρα τώρα. Τουναντιον έχει πάρα πολλά στοιχεία που λένε ότι συνέβαινε στο παρελθόν. (λχ δεν έχει κινητά, οι βαλίτσες στην οροφή του αμαξιού είναι σκηνή από 30 χρόνια πριν (νομίζω )). 

 

Μου άρεσε πάρα πολύ το ξεκίνημα. Σε ξεκινάει στο χωριό και μετά σε στέλνει στην πόλη όπου ετοιμάζονται οι άλλοι για να φύγουν. Δεν μπορώ να περιγράψω το πόσο μου γύρισαν τα άντερα Αυτό το κόντραστ του χωριού των παιδικών μου χρόνων, της ανεμέλιας, της φύσης με την ασχήμια της πόλης.  Ένοιωθα κι εγώ ένα "άντε να φεύγουμε από αυτές τις σελίδες, πάμε πίσω στα ωραία"  

 

πάντως ενώ υπήρχαν εξαιρετικά σημεία, υπήρχαν και στιγμές που το έχανε πολύ σεναριακά. Δεν μπορώ να προσδιορίσω το πως, που, πότε και γιατί. Κάπου όμως χάνει κάτι. 

Συνολικά πάντως, δεν με χάλασε. Είμαι και άτομο που κάθε καλοκαίρι στο δημοτικό με πάρκαραν για 3 μήνες στο χωριό  Και τουλάχιστον μια βδομάδα τα Χριστούγεννα, ίσως και 2 εβδομάδες το Πάσχα. Στη β'βάθμια, σίγουρα 1 μήνας κάθε καλοκαίρι. 

4* στα 5