Καλοκαιρινές εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ (2012) [Μεγάλα Σήριαλ και ίσως PKNA]

[Jim®]

Έδωσες λεφτά για αυτό και σε τομάκι και σε τεύχη; Μα καλά, η Νταίζυ, η Γιαγιά Ντακ, ο Κύρος και η Μάτζικα γιατί συμπεριφέρονται τόσο διαφορετικά; Άκου εκεί η Μάτζικα να έχει και μια τιμή.

 

Είναι σατυρικά! Σε τεύχη δεν έδωσα! Κάτα τύχη σκόρπια! Διάβαζε τι γράφω!!

[Dark Chris]

Αφού λες ότι πήρες μερικά τεύχη σκόρπια. Τσάμπα στα έδωσαν;

[Jim®]

Αφού λες ότι πήρες μερικά τεύχη σκόρπια. Τσάμπα στα έδωσαν;

 

Είχα πάρει κάποια τέυχη κανα δυο και έτυχε να έχουν μέσα επεισόδια του Σπλας! Αλλά όπως καταλαβαινεις δεν κατάλαβα Χριστό γιατί ήταν σε προχωρημένα επεισόδια!

[Dark Chris]

Είχα πάρει κάποια τέυχη κανα δυο και έτυχε να έχουν μέσα επεισόδια του Σπλας! Αλλά όπως καταλαβαινεις δεν κατάλαβα Χριστό γιατί ήταν σε προχωρημένα επεισόδια!

 

Exactly. Εντωμεταξύ, όταν μυρίστηκα την δουλειά και συνειδητοποίησα ότι όσο διάβαζα ήταν ανούσιο για την εξέλιξη της ιστορίας, προσπέρασα τα 2-3 επεισόδια που είχαν μείνει και πήγα στο τελευταίο απευθείας. Περιττό να πω ότι τα κατάλαβα όλα. Μετά πήγα, διάβασα τα επεισόδια που άφησα και πήγα να βαρέσω το κεφάλι μου στον τοίχο.......

[Jim®]

Πάντως άσχημο δεν το λες! Κλασσική Ζικε! Μην μου πεις πως δεν γέλασες δυνατά σε καμία στιγμή;

[Dark Chris]

Πάντως άσχημο δεν το λες! Κλασσική Ζικε! Μην μου πεις πως δεν γέλασες δυνατά σε καμία στιγμή;

 

Γέλασα μόνο σε μία στιγμή. Εκεί που ο Παντάξιος είπε πως έκλεψε τον Σκρουτζ κατά τον ελεύθερο του χρόνο και το καρέ που ακολούθησε. Κατά τα άλλα, κάνα δύο χαμογελάκια και τίποτα παραπάνω.

[Jim®]

Κατά τα άλλα, κάνα δύο χαμογελάκια και τίποτα παραπάνω.

 

Έριξες και χαμογελάκια όμως! ΧΑ!

[Dark Chris]

Έριξες και χαμογελάκια όμως! ΧΑ!

 

Ένα και αν. Οι χειρότερες ιστορίες του Μίκυ Μάους ήταν καλύτερες.

 

Για να μην τα πολυλογώ και επειδή πρέπει να κλείσω, ήταν ένα από τα χειρότερα κόμικς που διάβασα ever.

[JohnnyMZ]

Κρατάτε με!

[Duck]

Ρε σταματήστε ρε να κανετε ανουσιες συζητησεις. Μα είναι δυνατόν να μαλωνετε και να σπαταλατε τόσο χρονο για το αν ηταν καλη μια ιστορία ή όχι;

 

 

 

Και τώρα θα εξηγησω γιατί οι πρώτες ιστορίες του Φάντομ ήταν χάλια.

 

Ο Φάντομ Ντακ ξεπήδησε από τα μυαλά του Γκουίντο Μαρτίνα και του Τζιοβαν Μπατιστα Καρπι, δύο δημιουργούς που είχαν τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση των Ντισνευκών χαρακτήρων και του ύφους των Ιταλικών ιστοριών την εποχή που η Ιταλική σχολή άρχιζε να ασχολείται εντατικά με τους ήρωες που είχε δημιουργήσει ο Καρλ Μπαρκς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Οι δημιουργοί αυτοί πήραν το σύμπαν του Μπαρκς και το εμπλούτισαν, το διαμόρφωσαν και το προσάρμοσαν αρκετά σε δικές τους ιδέες και εμπειρίες. Κατά τα φαινόμενα όμως, και κατά την άποψή μου, οι κύριοι αυτοί δεν κατάφεραν να πιάσουν το νόημα.

Ο Καρλ Μπαρκς δούλεψε σκληρά σχεδόν μισό αιώνα για να διαμορφώσει ένα πολύ συγκεκριμένο κλίμα στις ιστορίες του. Πήρε τους δυο-τρεις υπάρχοντες πάπιους και, αφού τους προσέδωσε βάθος, τους πλαισίωσε με ένα απίθανο καστ από μικρούς και μεγαλύτερους ρόλους. Στο σύνολό της, και όσο θα μπορούσε κανείς να το συνοψίσει, η Μπαρκσεία μπάντα αποτελούνταν από μια ομάδα ηρώων πρώτα από όλα ανθρώπινων και ρεαλιστικών. Ανθρώπινες ευαισθησίες, ανθρώπινα πάθη και καθημερινές ιδιοτροπίες ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των παπιών του θείου Καρλ, τα οποία ζούσαν και αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους έχοντας ο ένας για τον άλλο σεβασμό, οικογενειακή αγάπη και συνήθως αλληλεγγύη, όμορφα συναισθήματα που συχνά διαταράσσονταν από μικρές οικιακές εκρήξεις αντιζηλίας, καθώς και νορμάλ οικογενειακά καυγαδάκια ή μικροσυγκρούσεις. Όλα αυτά, στα πλαίσια μιας φυσιολογικής, δεμένης οικογένειας, τα μέλη της οποίας μπορεί να έχουν τις διαφορές τους, αλλά θα συμπαρασταθούν ο ένας στον άλλον όταν χρειαστεί. Πιο συγκεκριμένα, ο Ντόναλντ θα γκρινιάξει για την τσιγκουνιά και τις παραξενιές του θείου του, αλλά δε θα τον εγκαταλείψει ποτέ όταν θα ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου στις 4 γωνιές της Γης προκειμένου να σώσει την περιουσία του. Τα ανιψάκια μπορεί να εκνευρίζονται όταν ο θείος τους τα υποχρεώνει να μελετήσουν και να σκαρφίζονται αθώες φάρσες εις βάρος του για να σπάσουν λίγο πλάκα, αλλά θα σπαταλήσουν κάθε σταγόνα ενέργειας που έχουν για να τον βοηθήσουν όταν αυτός βρίσκεται σε (οικονομικές και μη) δυσκολίες. And so forth, and so on.

Για να γυρίσουμε στους Ιταλούς, ο Μαρτίνα πήρε αυτούς τους χαρακτήρες και τους προσάρμοσε σε μια νέα λογική. Για κάποιον λόγο, ο διάσημος δημιουργός είδε στην Μπαρκσική οικογένεια μια βίαιη κοινωνία, μια ομάδα χαρακτήρων που αντιπαθούν ο ένας τον άλλο μέχρι αηδίας και ενοχλούνται από την παρουσία του, ενώ πολύ θα ήθελαν να μπορούσαν να τους διώξουν όλους από τη ζωή τους. Κανένα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια δεμένη οικογένεια δεν υπάρχει εδώ. Υπάρχει μόνο πίκρα, ειρωνία και μιζέρια, με τον Ντόναλντ να επιστρατεύει τους χείριστους τρόπους για να ''διαπαιδαγωγήσει'' τα ανιψάκια του (βεργα, ξυλο, απανωτες τιμωρίες, κυνηγητό) ενώ αυτά με τη σειρά τους βγάζουν την καταπίεση κάνοντας ο,τι περνάει από το χέρι τους για να τον τσαντίσουν. Ο Σκρουτζ είναι ένας άκαρδος και ανελέητος τύρρανος, που δε θα είχε κανένα πρόβλημα να αρπάξει ο,τι περιουσιακό στοιχείο έχει ο ανιψιός του, ο οποίος από την άλλη θα απολάμβανε να δει τον θείο του να καταρρέει, είτε οικονομικά, είτε ψυχολογικά. Ένας φαύλος κύκλος ακατάπαυστης δυσαρκέσκειας και μίσους: Ο κάθε ήρωας θέλει να ισοπεδώσει ή να γελοιοποιήσει τους άλλους, οι συζητήσεις είναι ψυχρές και στάζουν φαρμάκι, ενώ ο Ντόναλντ βρίσκεται πάντα στο κέντρο του κυκλώνα της ατυχίας, ώντας ταυτόχρονα και ο χειρότερος χαρακτήρας.

Ουδέποτε, λοιπόν, απόλαυσα αυτές τις ιστορίες. Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω τι το αστείο έχουν gags που είναι τόσο κακεντρεχή και κυρίως, αυτή η ατελείωτη βροχή από δυσάρεστα γεγονότα δεν μου έχει χαρίσει ούτε μια στιγμή χαράς ή ευχαρίστησης (που ας μην ξεχνάμε πως αυτό είναι το νόημα των κομικ Ντισνευ, δεν διαβαζουμε Αλαν Μουρ). Πώς λοιπόν θα μπορούσα να απολαύσω τις πρώτες ιστορίες ενός ήρωα που δημιουργήθηκε από τον Μαρτίνα ακριβώς ως ένας ακόμη τρόπος κακιασμένης εκδίκησης του Ντόναλντ εναντίων των κακιασμένων συγγενών του;

Σημειώνω πως ούτε τις υπόλοιπες ιστορίες του φάντομ θεωρώ σπουδαίες. Ο χαρακτήρας δεν είναι από τους τρομερά αγαπημένους μου και σε γενικές γραμμές οι περιπέτειές του μου είναι από αδιάφορες μέχρι αρκετά ευχάριστες, αλλά ποτέ κάτι το φοβερό. PKNA δεν έχω διαβάσει, ενώ Highlight πιστέυω οτι είναι τα έργα του -πως τον λένε;- αυτού που έγραψε τον ''Απαίσιο Σωσία''. Οι πρώτες-πρώτες ιστορίες του ήρωα όμως, δεν μου είναι απλά αδιάφορες. Μου είναι δυσάρεστες. Μου φαίνονται, δηλαδή, χάλια.

[Marsiana]

Χαρά στο κουράγιο σου που έκατσες και έγραψες τέτοιο κείμενο

 

Respects βρε Duck! Και για την ανάλυση φυσικά!

[germanicus]

Άρα, δεν γουστάρω τον Καζαντζίδη, έκατσε και τραγούδησε ένα σωρό Ινδικες μελωδίες με ελληνικούς στίχους συνεισφέροντας τα μαλα στην καταστροφή του ρεμπετικου και της λαϊκής ελληνικής μουσικής. Ως εκ τούτου το "Υπάρχω" είναι ένα κακό τραγούδι.

 

 

[tryfev]

Μια χαρά τα λέει ο Dark Chris φίλε Jim. Προσωπικά, διαβάζοντας τόν Μεγάλο Σπλας, μόνο γκριμάτσες δυσαρέσκειας έκανα. Φυσικά, όπως έχω πει και πιο πάνω, όλες οι απόψεις είναι σεβαστές και δεν θα ισχυριστώ ποτέ ότι οι δικές μου είναι οι σωστότερες. Απλά είναι δικές μου.

΄Οσο για την εμπεριστατωμένη ανάλυση τού Duck, ως προς το πρώτο σκέλος (περί Barks κλπ.), αλλά το δεύτερο δεν με πείθει και διαπνέεται από σοβαρή προκατάληψη εις βάρος τού Guido Martina, την οποία επισημαίνει -αν ερμηνεύω σωστά την περί Καζαντζίδη άποψή του, την οποία και σε μεγάλο βαθμό συμμερίζομαι- και ο ex-Germ (θα αργήσω να συνηθίσω φίλε Νικόλα το νέο nickname σου).

Δεν είμαι fan του Φάντομ Ντακ, αλλά αν ξεχωρίζω κάποιες ιστορίες του, είναι ακριβώς αυτές οι παλιές που δεν αρέσουν στον Duck (βλ. και ποστ μου της 21 Μαΐου), στις περισσότερες από τις οποίες σεναριογράφος είναι ο Martina και σχεδιαστές οι μεγάλοι Scarpa και Capri και ο σημαντικός Massimo de Vita (σε μία μόνο, του Carpi σεναριογράφος είναι ο Fabio Michelini).

Προχωρώντας παραπέρα, θα πω ότι ο Guido Martina έχει γράψει το σενάριο μιας από τις σημαντικότερες -για μένα και πολλούς άλλους πιστεύω- ιστορίες Disney που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, της "Ιστορίας και Δόξας της Δυναστείας των Ντακ" κι ακόμη της "Κόλασης τού Μίκυ", του "Σενιόρ (Σιορ) Σκρουτζ" και του "Διπλού Μυστηρίου του Μαύρου Φαντάσματος". Θα προσθέσω ότι οι τέσσερις αυτές ιστορίες μαζί με δύο από τις παλιές ιστορίες το Φάντομ που αναφέρω στο ποστ της 21/5 ("Το μυστικό τής Βίλας των Ρόδων" και "Φάντομ Ντακ εναντίον Φαντομία") φιγουράρουν στην λίστα των 100 καλύτερων ιστοριών Disney τού Inducks και μάλιστα η Βίλα των Ρόδων και το Μυστήριο του μαύρου Φαντάσματος στην 18η και 19η θέσεις αντίστοιχα http://coa.inducks.o...nd.php?top100=1

Συμπερασματικά, εκφράζω την πλήρη διαφωνία μου με το δεύτερο σκέλος της ανάλυσης τού φίλου Duck.

Επεξεργασία Μαίου 28, 2012 από tryfev

[paola]

Συμφωνω με οτι εγραψε ο Dark Chris παραπανω,για τον Μεγαλο Σπλας

Διαφωνω με τον Duck.

[JohnnyMZ]

Έχουμε ξεφύγει αρκετά, αλλά δεν πειράζει! It's too late to turn back now!

 

1.) Όσον αφορά αυτό που λέει ο Duck, παρ' όλο που ισχύει, δεν είναι ο λόγος που δεν βρίσκω τις πρώτες ιστορίες τόσο καλές όσο το PKNA, και προσωπικά δεν με έχει ενοχλήσει κιόλας, τουλάχιστον όχι τόσο πολύ. Απλά είναι "κλασικές", έχουν μία κάποια αξία σαν παλιές/πρώτες ιστορίες του ήρωα και ορισμένες έχουν και μια ωραία πλοκή. Και αυτό είναι όλο (για μένα). Πέρα από το PKNA (που ανυπομονώ να διαβάσω για να έρθω σ' αυτό το topic και να πω με σιγουριά "Ναι, αυτή είναι η καλύτερη ιστορία με τον Φάντομ!"), έχω διαβάσει και άλλες καλύτερες ιστορίες με τον Φάντομ, όπως μερικές του Λεόνι, για παράδειγμα. Η αγαπημένη μου ιστορία με τον Φάντομ Ντακ ever είναι η εξής.

 

 

2.) Κάτω τα χέρια από το Μεγάλο Σπλας!!!

Βασικά, όπως και σε όλες τις ιστορίες σε σενάριο Τζίκε (ακόμα και σε αυτές που σχεδιάζει γιατί συνήθως και ορθώς της αναθέτουν τέτοιου είδους ιστορίες ), ο αναγνώστης πρέπει να ξέρει εξ' αρχής πως αυτό που θα διαβάσει δεν πρέπει να το πάρει στα σοβαρά! Αλλιώς το έχει χάσει το παιχνίδι.

Ο Μεγάλος Σπλας είναι μια θεοκαμμένη χαζοϊστορία/παρωδία που μόνο σκοπό έχει να σε κάνει να πεθάνεις στο γέλιο με τα απανωτά gags. Μερικά είναι πετυχημένα, μερικά όχι, αλλά είναι γεγονός ότι βγάζει γέλιο! Σε συνδυασμό με το έντονο σχέδιο της Τζίκε, το καταφέρνει ακόμα καλύτερα.

 

Άμα λοιπόν δεις την ιστορία σοβαρά ή δεν σου αρέσει αυτό το είδος χιούμορ, θα την θεωρήσεις μία βλακεία και μισή.

 

Εγώ όμως δεν μπορώ να μην λιώσω στο γέλιο όταν βλέπω τον Ντόναλντ με την πετσέτα και την βούρτσα του μπάνιου να κρεμιέται από τις ρίζες μιας γιγαντιαίας ιπτάμενης σεκόιας και να λέει την επική ατάκα: "Ίσως οι κανόνες καλής συμπεριφοράς να απαιτούν πιο επίσημο ένδυμα για μια τέτοια αποστολή! Εδώ που τα λέμε, όμως, δεν έχει σημασία το ντύσιμο! Αυτό που μετράει είναι το στυλ!"

[onewarmslime]

 

Από το οπισθόφυλλο του νέου Ντόναλντ...

[Θλιμμένος Μπούφος]

Αμάν αυτή η κατάσταση με την επαρχία βρε παιδιά!

[Quackmore]

Ο Μεγάλος Σπλας είναι μια θεοκαμμένη χαζοϊστορία/παρωδία που μόνο σκοπό έχει να σε κάνει να πεθάνεις στο γέλιο με τα απανωτά gags. Μερικά είναι πετυχημένα, μερικά όχι, αλλά είναι γεγονός ότι βγάζει γέλιο! Σε συνδυασμό με το έντονο σχέδιο της Τζίκε, το καταφέρνει ακόμα καλύτερα.

Αυτός είναι και ο λόγος που πραγματικά την ευχαριστήθηκα πιο πολύ, από κάθε άλλη ιστορία. Το θέμα είναι ότι, αν έχεις όρεξη να διαβάσεις μια περιπέτεια και πας να διαβάσεις την συγκεκριμένη ιστορία, ή το Παπιομυστήριο, τότε κάνεις τεράστιο λάθος και σαφώς θα σου φανεί μπαρούφα.Αν όμως έχεις διάθεση, για κωμωδία και όρεξη για πολύ γέλιο, τότε αυτό είναι που πρέπει να διαβάσεις.

Επεξεργασία Μαίου 28, 2012 από Quackmore

[Jim®]

Το εξώφυλλο για τις νέες περιπέτειες του Φάντομ τα σπάει! Ήδη προσδίδεται σκοτεινός χαρακτήρας στον ήρωα μόνο που το βλέπεις! Ανυπομονώ για την ποιότητα των ιστοριών! Και μιας και είναι 72 όλες οι ιστορίες θα το έχουμε παρείτσα για 6 χρόνια! Επιτέλους να σοβαρευτεί λιγάκι ο χαρακτήρας! Έχει πολλές δυνατότητες!

 

Επί το Σπλάσιου θέματος, παιδιά, η Τζίκε, όπως λέει και ο Γιάννης είναι καθαρά για χαβαλέ! Οι ιστορίες της είναι θεότρελες! Πρέπει να είναι θεότρελες κι αυτό μας αρέσει στην συγκεκριμένη! Είναι η υπεραφασία των Disney Comics! Δεν έχω διαβάσει κάτι πιο θεότρελο!!

 

Μην κάθεστε να την παίρνετε σοβαρά! Αν το κάνατε, χάσατε το παιχνίδι!

[gotham-city]

τελειο το νεο εξοφυλλο. κριμα που πρεπει να περιμενουμε μεχρι τις αρχες αυγουστου για να το απολαυσουμε...

[Nikodimos]

 

Από το οπισθόφυλλο του νέου Ντόναλντ...

 

 

Τιμη δεν γραφει, ετσι;

[onewarmslime]

Ναι ούτε σελίδες...

[Nikodimos]

Ναι ούτε σελίδες...

 

Ε λογικα 84 σελιδες

[DJO]

86-90 μαζί με τις διαφημίσεις!

 

(άσχετα με την πλάκα βαρβάτο νέο!!! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!!!!!!!)

[Θλιμμένος Μπούφος]

Δηλαδή αν βγαίνει σε διαστήματα όπως το Μίκυ Μυστήριο τότε κάπου 2€ λογικά.Και μηνιαίο να είναι(που δεν το κόβω)δεν πιστεύω να το χρεώσουν παραπάνω-κάτω

[DJO]

Αναλόγως, αν είναι μεγάλου μεγέθους το κόβω 3-4€. Αλλά χαλάλι. Κάτι τέτοιο έχει να βγει από το Μίκυ Μυστήριο Α + Β.

[Jim®]

84 σελίδες Φάντομ Ντακ υψηλού επιπέδου!!?? Holy Crap!!

[germanicus]

Το Παπιομυστήριο τα σπάει

 

[mr-d]

στις νέες περιπέτειες του φάντομ ντακ θα έχει τις νέες ή τις παλιές; ευχαριστώ.

[Kabuki]

στις νέες περιπέτειες του φάντομ ντακ θα έχει τις νέες ή τις παλιές; ευχαριστώ.

 

διχόνοιο πλάσμα, παίζεις με τον πόνο των παπιών του φόρουμ!

 

(κρυφοντισνεϊκέ... )