Που ειναι τα κόμικς; [ Αναφορές στα κόμικς στον καθημερινό δημόσιο λόγο. ]

[ramirez]

Ένα εξαιρετικό άρθρο του Κωστή Χριστοδούλου στο news247.gr για τον μαραθωνοδρόμο Στέλιο Κυριακίδη. Απ' ότι φαίνεται είχε βγει και κόμικ για τη νίκη του, ή ίσως μέρος κάποιας ανθολογίας σχετικής με σπορ...

 

 

[ramirez]

Απόσπασμα από άρθρο του Στάθη στην ιστοσελίδα enikos.gr στις 06/11/2014.

 

 

Παραπαίει η κυβέρνηση. Και η χώρα -όλοι μας, δεξιοί και αριστεροί- έχει την αίσθηση ότι αιωρείται σε ένα κενό. Στον αέρα. Oτι μετεωρίζεται στην ατμόσφαιρα σαν να περιμένει να ανοίξει κάτω απ’ τα πόδια της ένα κενό μέσα στο κενό και να πέσει στο χάος - όπως τα καρτούνς! Κάτι σαν Ντάφυ Ντακ. Που έχει βρεθεί στον αέρα, το αντιλαμβάνεται με άργητα Ραν Ταν Πλαν και τέλος φεύγει έκπληκτος βολίδα προς τα κάτω με ταχύτητα Μπιπ-Μπιπ.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

[ramirez]

[ramirez]

 

 

Ένθετο περιοδικό της οικονομικής εφημερίδας "Επενδυτής" της 15-16/11. Λογικά θα έχει κάποιο αρθράκι μέσα για χαρακτήρες κόμικς, αλλά δεν το έχω πάρει για να ξέρω σίγουρα. Αν το πετύχετε σε κανένα Μοναστηράκι τσεκάρετέ το...

[ramirez]

Απόσπασμα από άρθρο του Νίκου Παπαδογιάννη στην ιστοσελίδα gazzetta.gr στις 08/12/2014.

 

Το χαμόγελο της Μίνι Μάους

 

Αυτή τη φορά, αισθάνομαι πιο αισιόδοξος. Η ομάδα μας έχει βάλει το νερό στο αυλάκι, ενώ η... Μίνι Μάους χάρισε τα χαμόγελα που μας χρωστούσε η περυσινή κληρωτίδα των μουστρούφηδων Ισπανών.

 

 

(σημ.: αναφέρεται στη μασκότ του Ευρωμπάσκετ)....

 

 

 

Και το σχετικό link...

 

[ramirez]

Απόσπασμα από άρθρο του Δημήτρη Καρύδα στην ιστοσελίδα contra.gr στις 09/12/2014.

 

 

"Κανονικά πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι. Η αλήθεια όμως είναι μια και δεν έχει να κάνει με τη χθεσινή κλήρωση στη Ντίσνεϊλαντ. Μπορεί ο Μίκυ και ο Γκούφυ να μας… χαμογέλασαν αλλά το θέμα είναι το επόμενο καλοκαίρι ποια Ντισνεϊκή φιγούρα θα διαλέξουμε…

 

Του καλότυχου και πάντοτε τυχεράκια Γκαστόνε ή του Ντόναλντ, του ξάδελφού του, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και μάταια περιμένει την… κληρονομιά του θείου Σκρουτζ; Την Τρίτη (8/12) ήμασταν ολίγο από… Γκαστόνε!"

 

 

 

Και το σχετικό link...

[ramirez]

[ramirez]

[ramirez]

 

 

 

 

 

 

[ramirez]

 

 

 

 

 

 

[ramirez]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Bonadrug]

 

ΟΒΕΛΙΞ και Σια: H φαντασιακή θέσμιση της οικονομίας της αγοράς και η μπούφλα του Οβελίξ

Αρθρογράφος: 

Μόδεστος Σιώτος

 

Στις γραμμές που ακολουθούν, θα κάνουμε ένα μικρό σχόλιο πάνω στην αντι-καπιταλιστική πλευρά του Αστερίξ, βασιζόμενοι στο τεύχος Οβελίξ και Σία που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1976 στη Γαλλία. Όλα ξεκινούν, όταν ο Κάιους Τεχνοκράτιους, ένας νεαρός οικονομολόγος (σπουδαγμένος στη Λατινική Σχολή Οικονομικών σύμφωνα με τη βρετανική έκδοση του τεύχους, δηλαδή το ρωμαϊκό… London School of Economics) προτείνει στον Καίσαρα να εμποτίσει τους γαλάτες με τις αξίες του καπιταλισμού, της προσφοράς και της ζήτησης, του ποσοστού κέρδους, του καταμερισμού της εργασίας, τον ανταγωνισμό. «Η παγίδα του κέρδους το χρυσάφι. Να τί θα τους αποδυναμώσει και θα τους απασχολήσει. Θα τους εκφυλίσουμε».

 

Περιδιαβάινοντας στο γαλατικό δάσος, ο Τεχνοκράτιους πέφτει πάνω στον Οβελίξ που κουβαλάει ένα μενίρ. Ο Τεχνοκράτιους ισχυρίζεται ότι είναι αγοραστής μενίρ και ενδιαφέρεται να αγοράσει όλα τα μενίρ που φτιάχνει ο Οβελίξ. Ένας πλούσιος άνθρωπος, είναι ένας ισχυρός άνθρωπος, του εξηγεί. Αρχικά ο Οβελίξ φτιάχνει και παραδίδει ένα μενίρ την ημέρα. Ο Τεχνοκράτιους όμως του ζητά περισσότερα μενίρ, με ανταλλαγή περισσότερα χρήματα. Την επόμενη μέρα ο Οβελίξ ξαναπάει στο Μπαμπαόρουμ για να βρει τον Κάιους Τεχνοκράτιους :

ΚΤ : «Ορίστε τριακόσια συστέρσια!»

Οβελίξ: «Όχι, διακόσια».

ΚΤ: «Οι τιμές ανεβήκανε.»

Οβελίξ (Κοιτάζοντας προς τα πάνω) : «Πού πήγανε;»

Ο Κάιους Τεχνοκράτιους προσπαθεί να εξηγήσει στον Οβελίξ ότι η αγορά έχει τους δικούς της κανόνες, ότι η αγορά είναι αυτόνομη, έχει μια δική της λογική.  «…Είναι εξαιτίας της προσφοράς και της ζήτησης… Η αγορά… Τέλος πάντων, είναι μπερδεμένο, αλλά οι τιμές αυξάνουν συνέχεια». Ο Οβελίξ δεν κατανοεί όμως τους κανόνες λειτουργίας και τη λογική δράσης της αγοράς, γιατί στο μυαλό του δεν υφίσταται καν ως έννοια η «αγορά». Γυρνώντας στο χωριό, πιάνει έναν περαστικό που κουβαλά ένα αγριογόρουνο και του λέει να του το δώσει. «Σου ‘στριψε;;;» απαντάει εκείνος. «Ορίστε, μ’αυτά μπορείς να αγοράσεις πολλά πράγματα και να γίνεις ο δεύτερος πιο πλούσιος άνθρωπος του χωριού. Και αγοράζω όσα μπορείς να μου παραδώσεις.

Αύριο θα σου δώσω δύο χούφτες, γιατί οι τιμές πετάνε μαζί με την αγορά, και προσφέρω τη ζήτηση, είναι φοβερά μπερδέμενο!». Ο Οβελίξ δεν καταλαβαινει τους νόμους της αγοράς, αλλά θαμπωμένος από τα συστέρσια  ξαναγυρνάει στο στρατόπεδο. «Ορίστε οχτακόσια συστέρσια», του λέει ο Τεχνοκράτιους. «Α; Η ζητημένη προσφορά τίναξε πάλι, μετά τη χτεσινή αγορά, τις τιμές στον αέρα;», αναρωτιέται ο Οβελίξ.

Ο Κάιους Τεχνοκράτιους προσπαθεί να εντατικοποιήσει την εργασία του Οβελίξ και να τονώσει την παραγωγικότητα. Ο Οβελίξ του εξηγεί ότι δεν μπορεί να κόψει περισσότερα από ένα μενίρ την ημέρα, καθώς και αυτό το ένα που βγάζει, το βγάζει γιατί έπεσε στην χύτρα όταν ήταν μικρός. Ο ρωμαίος τεχνοκράτης του εξηγεί, λοιπόν, άλλον έναν κανόνα της αγοράς : «Αν δεν μπορείς να αυξήσεις την παραγωγή, η προσφορά δεν θα ικανοποιήσει τη ζήτηση και θα πέσουν οι τιμές». Στο μυαλό του Οβελίξ η φράση αυτή μεταφράζεται ως εξής : « Αν η προσφορόμενη ζήτηση της ικανοποιημένης παραγωγής δεν κάνω αρκετά, τότε τα συστέρσια θα πέσουν μες την τιμή τους». Καμία λογική απολύτως.

Η βιοπολιτική εργαλειοποίηση του μενίρ

Ο Κάιους Τεχνοκράτιους, στα πλαίσια μιας «βιοπολιτική» στρατηγικής, προσπαθεί να μετατρέψει τον Οβελίξ με τις γνωστές του συνήθειες σε έναν homo oeconomicus, έναν ορθολογικά σκεπτόμενο άνθρωπο της αγοράς (ό,τι δηλαδή προσπαθεί να κάνει και το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα με τα «αναπτυξιακά» της προγράμματα, στους ανθρώπους των χωρών του παλιότερα λεγόμενου Τρίτου Κόσμου εδώ και τέσσερις δεκαετίες). Ο Κάιους Τεχνοκράτιους του υποδεικνύει πώς πρέπει να φέρεται ένας καπιταλιστής και κυρίως πώς να χρησιμοποιεί το κεφάλαιο του : πρώτον, επενδύοντας, μεγαλώνοντας την επιχείρηση του και εντείνοντας την παραγωγή, εμβαθύνοντας τον καταμερισμό εργασίας και διευρύνοντας τις υποδομές του. Δεύτερον, ξοδεύοντας τα ρούχα του σε περιττά αγαθά : δεν μπορεί ο πιο σημαντικός άνθρωπος του χωριού να κυκλοφορεί με τέτοια κουρέλια, του λέει ο Τεχνοκράτιους!

Ο Οβελίξ με τα πολλά του συστέρσια πρέπει να ξοδέψει το χρήμα του για να έρθει σε λειτουργία η αγορά, αλλά ταυτόχρονα και για να αποκτήσει το συμβολικό κύρος που πρέπει να έχει ένας κεφαλαιούχος. Προσλαμβάνει τη γυναίκα του Μαθουσαλίξ ως προσωπική του μοδίστρα. Σύντομα, ο Οβελίξ θα περιφέρεται με μπέρτα, με φιόγκους στην άκρη των γαλατικών κοτσίδων του και μια καινούργια βράκα με μια τεράστια κορδέλα στη μέση. Τα νέα –γελοία- του ρούχα συμβολίζουν την κοινωνική καταξίωση, τη νέα ταξική θέση του Οβελίξ στο πρώην «αταξικό» γαλατικό χωριό.

Το «βιοπολιτικό» σχέδιο του Τεχνοκράτιους αποδίδει… Ο Οβελίξ αλλάζει συνήθειες, προτεραιότητες, αρχίζει να ντύνεται διαφορετικά, να ζει διαφορετικά, να μιλά με σνομπ ύφος στους συγχωριανούς του, να εξηγεί φωνάζοντας στον Αστερίξ ότι αυτός «έχει δουλειές, δεν έχει χρόνο να κυνηγήσει αγριογούρουνα». Εγκαταλείπει τις πρακτικές που τον χαρακτήριζαν, το κυνήγι, τους καυγάδες, τους χαβαλέδες, ακυρώνει την αταξική του ταυτότητα. Δεν είναι ο ζαπατιστέικος Οβελίξ που ξέραμε… Ο Ιντεφίξ ο σκύλος, η φωνή του υποσυνειδήτου του Οβελίξ, δεν αναγνωρίζει τον καπιταλιστή Οβελίξ, του γρυλλίζει. Ούτε ο Αστερίξ που περιφέρεται άσκοπα στο χωριό του μιλά, αφού ο Οβελίξ τον έχει κατηγορήσει ότι είναι τεμπέλης. Ο καπιταλισμός στοχοποιεί και ακυρώνει μια υπέρτατη αξία του γαλατικού χωριού: το δικαίωμα στην τεμπελιά αλλά και τη φιλία.

Ο Αστερίξ αποφασίζει να δράσει. Πείθει τους συγχωριανούς του να ασχοληθούν και εκείνοι με τη βιομηχανία μενίρ. Σιγά σιγά όλο το χωριό μετατρέπεται σε μια βιομηχανία παραγωγής μενίρ, όπου οι μισοί φτιάχνουν μενίρ και οι άλλοι μισοί κυνηγούν για τους άλλους μισούς. Τα μενίρ όμως πιάνουν χώρο στο στρατόπεδο Μπαμαπόρουμ και ο Τεχνοκράτιους αναγκάζεται να τα μεταφέρει στη Ρώμη για να δημιουργήσει νέο πλούτο. Προτείνει στον Καίσαρα να διοχετεύσουν τα μενίρ στη ρωμαϊκή αγορά. «Μα τα μενίρ δεν χρησιμεύουν πουθενά!», απαντά ο Καίσαρας. Φυσικά, αυτό δεν έχει σημασία στην λογική της αυτονομημένης οικονομίας της αγοράς.

Ο Τεχνοκράτιους καθίζει τον καίσαρα σε μια καρέκλα και του εξηγεί βάσει οικονομετρικών και ποιοτικών μελετών, πώς θα δημιουργήσουν τεχνητή ζήτηση στους καταναλωτές. «Ας μελετήσουμε τα στοιχεία που θα μας επιτρέψουν να πετύχουμε το στόχο μας… Οι άνθρωποι αγοράζουν Α: ό,τι είναι χρήσιμο, Β: ό,τι είναι άνετο, Γ: ό,τι είναι διασκεδαστικό, Δ: ό,τι κάνει τους γείτονες να ζηλέψουν». Το μενίρ θα προωθηθεί ως ένα προϊον που συμβολίζει το μεγάλο πλούτο και την κοινωνική καταξίωση. Πινακίδες που διαφημίζουν μενίρ, γεμίζουν τους δρόμους της Ρώμης, τα μενίρ διαφημίζονται στο διάλειμμα ανάμεσα στις μονομαχίες του Κολοσσαίου. Η εμπορική επιτυχία των μενίρ βάζει σε κύκλο την οικονομία : πλέον στην ρωμαϊκή αγορά μπορεί να βρει κανείς χιτώνες με ζωγραφισμένα μενίρ, ηλιακά ρολόγια-μενίρ, κοσμήματα σε σχήμα μενίρ, και κουτιά παρασκευής μενίρ : «φτιάξ’το μόνο σου».

Ωστόσο, μια εγχώρια βιομηχανία παραγωγής μενίρ κάνει την εμφάνιση της στη ρωμαϊκή οικονομία, που προτρέπει τους καταναλωτές να αγοράζουν ρωμαϊκά μενίρ. Ο Καίσαρας εκνευρισμένος, καλεί τον εκπρόσωπο της ρωμαϊκής βιομηχανίας μενίρ, διατάσοντας τον να σταματήσει την παραγωγή. Προσβλεβλημένος, ο εκπρόσωπος των ρωμαίων βιομήχανων μενίρ, θυμίζει στο καίσαρα πόσοι άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους. «Μα είναι σκλάβοι!» απαντά ο Καίσαρας, «Ακριβώς», του απαντά ο εκπρόσωπος του συνδέσμου βιομηχανών μενίρ « Η δουλειά είναι το μόνο δικαίωμα που έχει ο σκλάβος. Δεν μπορούμε να του αφαιρέσουμε κι’αυτό!»…

Η «φούσκα» των μενίρ

Υπό την πίεση των διαμαρυριών των εγχώριων παραγωγών μενίρ, ο Καίσαρας κάνει πίσω και αφήνει την αγορά λειτουργεί ελεύθερα. Ο Κάιους τεχνοκράτιους του προτείνει να ξεκινήσουν έναν πόλεμο τιμών. Όμως, οι τιμές των μενίρ αρχίζουν να πέφτουν λόγω της εισβολής Αιγυπτιακών, ελληνικών και φοινικικών μενίρ, που κατακλύζουν την αγορά. Οι ντόπιοι βιομήχανοι προχωρούν σε προσφορές : μαζί με την αγορά ενός μενίρ, δώρο δύο σκλάβοι μεταφορείς! Αλλά οι τιμές συνεχίζουν να πέφτουν και με την αγορά δύο σκλάβων, δίνεται δώρο ένα μενίρ. Η κρίση των μενίρ επηρεάζει ακόμα και το εισόδημα των πειρατών, οι οποιοι όποιο πλοίο κι’αν κουρσαρέψουν έχει μέσα μενίρ. Ωστόσο στο απομακρυσμένο γαλατικό χωριό, η οικονομική κρίση των μενίρ δεν έχει φτάσει, καθώς ο Κάιους Τεχνοκράτιους έχει κρατήσει υψηλά τις τιμές των μενίρ για να συντηρήσει τη φρενίτιδα της καπιταλιστικής συσσώρευσης, που έχει ο ίδιος δημιουργήσει τεχνητά στο γαλατικό χωριό.

Ο Οβελίξ αρχίζει να ξυπνάει σιγά σιγά… Κλαίγοντας, εξηγεί στον Αστερίξ πως βαρέθηκε να είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στο χωριό, θέλει να πάει να κυνηγήσει αγριογούρουνα με το φίλο του και να δείρει Ρωμαίους. Πρόκειται για μια βαθειά επαναστατική πράξη από μεριάς του Οβελίξ, που πρέπει να του την αναγνωρίσουμε.

Εν τω μεταξύ, ο Κάιους Τεχνοκράτιους ανακοινώνει στον Αλφαβητίξ που έχει παρατήσει την εμπορία ψαρέματος για να φτιάχνει μενίρ, ότι δεν τον ενδιαφέρουν πλέον τα μενίρ. Από εκεί και πέρα τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους. Όχι αναίμακτα όμως. Αρχικά, στρέφονται όλοι εναντίον του Οβελίξ που τους έβαλε στο δρόμο του καπιταλισμού, εκείνος απαντάει με μπούφλες και αφού πλακώνονται όλοι μαζί, σημειώνοντας συμβολικά έτσι την επιστροφή σε μια μετα-καπιταλιστική εποχή, σε μια κατάσταση ανομίας για να χρησιμοποιοήσουμε τον όρο του Ντουρκάιμ, όπου οι συμβατικές αξίες και νόρμες καταρρέουν, τρέχουν όλοι μαζί να πλακώσουν τους ρωμαίους.

Γυρνώντας από τη μάχη ο Αστερίξ πιάνει συζήτηση με το σοφό Πανοραμίξ : «Όλοι οι φίλοι μας είναι γεμάτοι με συστέρσια… Τί θα τα κάνουν;», «Πασατέμπο!» απαντά σοφά ο Πανοραμίξ, ο οποίος σχολιάζει γελώντας, με την κρίση πληθωρισμού στη Ρώμη. «Το συστέρσιο σε λίγο δεν θα αξίζει φράγκο!» λέει ο Πανοραμίξ, σκάζοντας στα γέλια με τον Αστερίξ και θυμίζοντας σε όλους μας ότι για τους πραγματικούς αντικαπιταλιστές, η «λογική» της οικονομίας της αγοράς δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας απλός παραλογισμός που έχει γεννηθεί από κάποιο τεχνοκρατικό κεφάλι ενός Κάιους Τεχνοκράτιους.

Στην ιστορια Οβελίξ και ΣΙΑ, το μενίρ αντικατροπτίζει ένα μηχανισμό, μέσω του οποίου λαμβάνει τόπο η φαντασιακή θέσμιση μιας σειράς συλλογικών νορμών και αξιών. Δεν γίνεται λόγος εδώ απλά για τη δημιουργία τεχνητών καταναλωτικών αγαθών. Προφανώς και το μενίρ είναι μια απλή πέτρα, τίποτα το εξαιρετικό. Ωστόσο, το αξιακό περιεχόμενο που του δίνει ο αρχικός κεφαλαιούχος, ο Τεχνοκράτιους, αρκεί για τη δημιουργία ένος συλλογικού, φαντασιακού πλέγματος θεσμών, των οποίων οι αλήθειες, οι τεχνικές και πρακτικές, σταδιακά εξαπλώνονται ως μια νέα, συλλογικά αποδεκτή πραγματικότητα, από την Αρμορική μέχρι τη Φοινίκη.

Αυτή η νέα πραγματικότητα είναι η λογική δράσης της οικονομίας, η οποία, παρότι είναι τόσο ξένη και παράλογη στον Οβελίξ, καταφέρνει να τον κάνει να δράσει ως υποκείμενο της. Και δεν σταματά μόνο σ’εκείνον. Όλοι οι κάτοικοι του χωριού σχεδόν σαν μαγεμένοι αγκαλιάζουν τη νέα συλλογική αλήθεια της οικονομίας της αγοράς, τους κανόνες της προσφοράς και ζήτησης, της καπιταλιστικής συσσώρευσης, κλπ. Και παρότι ακόμη και στον ανώτατο κυβερνήτη της Αυτοκρατορίας η λογική της αγοράς φαντάζει παράλογη, εκείνος όμως αναγνωρίζει σε αυτήν τη λειτουργία της ως «μηχανισμό πειθαρχίας», για τη διαχείριση ενός πληθυσμού. Στην ιστορία μας αρκούσε η επαναστατική πράξη ενός Οβελίξ που εκδηλώνεται μέσω της απλότητας της μπούφλας, αρχικά ενάντια στους μαγεμένους συγχωριανούς του και ύστερα στους Ρωμαίους, για να καταρριφθεί η φαντασιακή κυριαρχία της λογικής της αγοράς. Δυστυχώς για μας, στο δικό μας, φαντασιακό, κόσμο τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα...

 

Πηγή: paratiritis.gr via nostimonimar.gr

[CortoMaltese]

Απολαυστικό αρθράκι, θα μπορούσες να το βάλεις και μόνο του ίσως να μην χάνεται εδώ!!

[ramirez]

[ramirez]

Απόσπασμα από άρθρο του Αντώνη Καρπετόπουλου στην ιστοσελίδα oneman.gr στις 07/03/2015.

 

 

 

"Το «Man Seeking Woman» που μεταδίδεται στο FX δεν είναι κωμική σειρά: είναι η κωμική σειρά που κανείς ποτέ δεν περίμενε να δει στην αμερικάνικη τηλεόραση – μην πω στην τηλεόραση γενικά. Ένας φίλος όταν είδε το πρώτο επεισόδιο θυμήθηκε το «Κοκομπίλ», κόμικ της δεκαετίας του 70, δημιούργημα του Ιταλού Μπενίτο Γιακοβίτι, που εξαιτίας μιας σχετικής σπανιότητας των άλμπουμ απέκτησε στην Ελλάδα cult χαρακτήρα. Η διαφορά είναι ότι ο σουρεαλισμός του Κοκομπίλ, οι ιστορίες του οποίου διαδραματίζονταν στην Αγρια Δύση, χρησιμοποιούνταν από τον Γιακοβίτι ως τρόπος παρωδίας των σπαγγέτι γουέστερν, που ήταν στη μόδα.

 

Στην περίπτωση του «Man Seeking Woman» ο σουρεαλισμός δεν εξυπηρετεί καμία απολύτως ανάγκη, παρά μόνο τη διάλυση της λογικής: ό,τι παρακολουθείς μοιάζει πολύ συχνά τόσο αχαρακτήριστα εκτός πραγματικότητας, ώστε πριν γελάσεις, αναρωτιέσαι αν είσαι ξύπνιος κι αν αυτό που βλέπεις υπάρχει."

 

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

[Τυφλοπόντιξ]

Δεν καρφωσε ποτε βεβαια!

Επεξεργασία Μαρτίου 8, 2015 από Τυφλοπόντιξ

[Τυφλοπόντιξ]

  http://thebestpageintheuniverse.net/c.cgi?u=spiderwomans_ass

 

Και το βιντεο ξεχωριστα απο το αρθρο

 

https://www.youtube.com/watch?v=CB6TiRJNI-Q

Επεξεργασία Μαρτίου 9, 2015 από Τυφλοπόντιξ

[ramirez]

Από τη στήλη kourkouti του αθλητικού site sport24.gr

 

 

[ramirez]

 

Ο Τεν Τεν, ο χάρτινος δαιμόνιος ρεπόρτερ που δημιούργησε ο Ερζέ, είναι ίσως ο πιο διάσημος Βέλγος. Οι αερογραμμές των Βρυξελλών αποφάσισαν λοιπόν να τον κάνουν και «θέμα» του νέου αεροσκάφους της εταιρίας. Το αεροπλάνο γράφει απ' έξω, «σας ταξιδεύουμε στη χώρα του Τεν Τεν».

 

Πλάκα θα έχει να κάνουν και κάτι αντίστοιχο οι Γάλλοι με τον Αστερίξ.

 

 

 

Ο διάσημος Βέλγος ρεπόρτερ δεν κοσμεί μόνο το εξωτερικό, αλλά και το εσωτερικό του αεροπλάνου.

 

 

 

Και επειδή ο Τεν Τεν δεν είναι μόνο ντεκόρ, στο αεροπλάνο μπορείτε και να τον διαβάσετε (στα φλαμανδικά, στα γαλλικά και τα αγγλικά).

 

 

 

Το διάβασα εδώ...

[YOSHIMITSU]

Ο Robert Downey Jr. παραδίδει σε 7χρονο ανάπηρο ένα 3D printed πρόσθετο χέρι του Iron Man

 

 

Posted on 13 March, 2015 by Chris Elpidis

 

 

 

Η προηγούμενη σύνδεση του Robert Downey Jr. με τον πραγματικό κόσμο της τεχνολογίας ήταν για την προώθηση της HTC, ωστόσο, η Microsoft βρήκε τον καλύτερο τρόπο για να εκμεταλλευτεί τη δημοτικότητα του ηθοποιού και παράλληλα να συνδυάσει τον ρόλο του Iron Man με την πραγματικότητα που βιώνει ένα άτυχο αγόρι 7 ετών που γεννήθηκε με ατροφικά ανεπτυγμένο δεξί χέρι.

 

 

Η εταιρεία συνεργάζεται με την Limbitless Solutions, μια μη-κερδοσκοπική κατασκευάστρια πρόσθετων άκρων με τεχνολογία 3D printing, και επιστράτευσε τον Robert Downey Jr. για να παραδώσει στον πιτσιρικά το πρόσθετο χέρι που είναι σχεδιασμένο στο στυλ του Iron Man.

 

 

Χάριν στην τεχνολογία 3D printing, το πρόσθετο χέρι κόστισε μόλις $350 αντί $40.000, ποσό που συγκεντρώθηκε από τα “λεφτά για τον καφέ” της Limbitless. Έτσι, γίνεται πιο εφικτή η αγορά πρόσθετων μελών για άτομα με αναπηρία μικρής ηλικίας, καθώς χρειάζονται συχνά νέα πρόσθετα καθώς μεγαλώνουν.

 

Honored to present a bionic

#IronMan

arm to Alex through

@MSOneNote

’s

#CollectiveProject

. Check the bowtie.

#dapper

https://t.co/lhLG5g1RP8

— Robert Downey Jr (@RobertDowneyJr)

March 12, 2015

 

 

 

Δείτε το βίντεο στο:

https://www.youtube.com/watch?v=oEx5lmbCKtY

[YOSHIMITSU]

Ο Ανώνυμος Spiderman: Ένας πραγματικός σούπερ ήρωας μοιράζει φαγητό σε αστέγους κάθε βράδυ

 

(δείτε το βίντεο στο άνω Link)

 

Μάθημα ζωής από έναν 20χρονο Βρετανό που κάθε βράδυ ντύνεται Spiderman και βγαίνει στους δρόμους του Birmingham για να μοιράσει φαγητό στους αστέγους (pics & vid)

 

Οι κάτοικοι του Birmingham της Μεγάλης Βρετανίας έχουν το δικό τους πραγματικό σούπερ ήρωα, έναν Spiderman με σάρκα και οστά. Πρόκειται για έναν 20χρονο, ο οποίος κάθε βράδυ φορά τη στολή του και βγαίνει στους δρόμους για να μοιράσει φαγητό στους αστέγους της πόλης. Ο νεαρός, μπάρμαν στο επάγγελμα, εξηγεί ότι ντυμένος ως  Spiderman τραβά τα βλέμματα και προκαλεί την προσοχή του κόσμου, με αποτέλεσμα πολύ άνθρωποι να ευαισθητοποιούνται και να θέλουν να εμπλακούν προσωπικά στη διαδικασία.  "Παλιότερα, όταν έβγαινα έξω για να δώσω φαγητό στους άστεγους, κανένας δεν μου έριχνε δεύτερη ματιά", εξηγεί. Ωστόσο, παρά τη δημοσιότητα που έχει πάρει το θέμα, ο νεαρός μπάρμαν διατηρήσει την ανωνυμία του. Σαν γνήσιος σούπερ ήρωας.

 

 

 

 

 

 

 

 

[ramirez]

Από την αθλητική εφημερίδα Sportday της 13/03/2015...

 

[ramirez]

Άρθρο αγνώστου από τα σημερινά Νέα, με ένα σημαντικό λάθος (το έχω υπογραμμίσει).

 

 

 Τα social media έκοψαν το νέο εξώφυλλο της «Batgirl»

 

 

 

Σημαντικό συστατικό των κόμικς είναι τα εξώφυλλά τους. Μπορούν να συμπυκνώσουν την πλοκή, να θέσουν το βασικό ερώτημά της ή να φωτίσουν τις ιδιότητες των πρωταγωνιστών. Η απομονωμένη όμως θέση που εκ των πραγμάτων κατέχουν καθιστά το μήνυμά τους σχεδόν τελεσίδικο. Από αυτή την άποψη δεν είναι αδιανόητη η απόφαση της DC να αποσύρει ένα από τα υποψήφια εξώφυλλα για το τεύχος Ιουνίου της σειράς «Batgirl». Οι διαμαρτυρίες στα κοινωνικά δίκτυα για το γεγονός ότι στο σχέδιο του Ραφαέλ Αλμπουκέρκι η ηρωίδα απεικονίζεται δέσμια του Τζόκερ, καθώς εκείνος σχεδιάζει ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της με το αιματοβαμμένο δάχτυλό του, ήταν πολλές. Το γεγονός ότι πρόκειται για αναφορά στην ιστορία «The Killing Joke» του Αλαν Μουρ, όπου ο Τζόκερ φέρεται ότι βιάζει την κατά κόσμον Μπάρμπαρα Γκόρντον, δεν έπαιξε κανέναν ρόλο και το σχέδιο απομακρύνθηκε. Εκτός από τα αυτονόητα, άλλα ζητήματα που τέθηκαν στον διάλογο ήταν ότι η συγκεκριμένη, σχετικά ανάλαφρη, σειρά προσελκύει μέρος του γυναικείου κοινού ή ότι στο ανδρικό τμήμα του ο σεξισμός δεν είναι πάντα απών.

 

 

 

Και το σχετικό link...

[ramirez]

Απόσπασμα (του Σωτήρη Μήλιου) από συλλογικό άρθρο στην ιστοσελίδα sdna.gr στις 22/03/2015.

 

 

 Μπαρτσελόνα μέσω… ΜΠΛΕΚ

 

Την απάντηση την βρήκα, ένα απόγευμα στο ΜΠΛΕΚ. Ήταν σαν αποκάλυψη. Με μιας ήταν σαν να ανακάλυψα το νόημα της ζωής. Ο Ερίκ Καστέλ ήταν ότι πιο γοητευτικό είχε δει ποτέ στην ζωή μου. Εκείνη η «μπλαουγκράνα» φανέλα ήταν ότι πιο τέλειο είχαν αντικρίσει με τα μάτια μου. Σχεδόν έβαλα τα κλάματα όταν σε ένα τεύχος είδα τον παιχταρά να μας προδίδει για την Παρί Σεν Ζερμέν σε ένα από τα ελάχιστα τεύχη που έβγαλε για λίγο η Star Comics. Γύρισε όμως για να πάρει την ρεβάνς και να μας φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Ο Ερίκ Καστέλ ήταν ο πρώτος μου ποδοσφαιρικός Θεός. Έγινα Μπαρτσελόνα για πάρτη του. Ήταν η πιο σωστή απόφαση που πήρε ποτέ μου, για τους πιο… λάθος λόγους!

 

Η πρώτη Μπαρτσελόνα που θυμάμαι είχε για προπονητή τον Τέρι Βέναμπλς και για σταρ τον (Σκωτσέζο) Στιβ Άρτσιμπαλντ! Μεγάλωσα με το αγιάτρευτο τραύμα της Σεβίλλης (βλέπε Ντουκαντάμ) και είδα δεκάδες «κατσίκια» να φοράνε την φανέλα της. Έγινα Μπαρτσελόνα, όταν αυτή δεν ήταν μόδα, δεν έπαιζε ωραίο ποδόσφαιρο, δεν είχε Masia, δεν είχε Μέσι κι έφτυνε αίμα για να βγει Ευρώπη. Τίτλοι; Τίποτα. Εκείνη η πενταετία 85-90 ήταν τα απόλυτα πέτρινα χρόνια. Αν δεν ξέρεις το παλιό, δεν μπορείς να εκτιμήσεις το καινούριο. Στα μάτια μου, ο Έρικ Καστέλ παραμένει άφθαστος. Ότι κι αν κάνει ο Μέσι αποκλείεται να τον ξεπεράσει ποτέ…

 

 

 

Και το σχετικό link...

Επεξεργασία Μαρτίου 23, 2015 από ramirez

[ramirez]

[ramirez]

[ramirez]

Απόσπασμα από άρθρο του Δημήτρη Καρύδα στην ιστοσελίδα contra.gr στις 21/04/2015.

 

 

Evolve or die

 

Σε μια από τις πιο δημοφιλείς περιπέτειες του Spider Man ο άνθρωπος αράχνη μισοπεθαμένος υποχρεώνεται να τα βάλει με ένα τέρας για να προστατεύσει την αγάπημένη του. Κερδίζει την κρίσιμη μάχη αλλά πεθαίνει για να ανανήψει λίγο αργότερα χάρη σε ένα μαγικό κουκούλι που του δίνει τη δυνατότητα να ξαναγεννηθεί. Ο θρυλικός ήρωας των κόμικς καταφέρνει ουσιαστικά να προσαρμοστεί για να μην πεθάνει…

 

Κάπως έτσι ο σχεδόν τελειωμένος Παναθηναϊκός κατάφερε να μείνει ζωντανός για ένα βράδυ απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Η βραδιά μπορεί κάλλιστα να πάρει μια θεσούλα στα classics Ευρωπαϊκά ματς του ΟΑΚΑ. Όχι γιατί δεν άξιζε πολλά αλλά γιατί οι σχετικές βραδιές τα τελευταία 15 χρόνια είναι πάρα πολλές.

 

 

 

 

 Και το σχετικό link...

[mr-d]

ψαγμένο..

[ramirez]

Ο Hulk υπάρχει στ'αλήθεια και ζει στην Ουκρανία!

 

 

 

 

Εδώ τα λόγια είναι περιττά. Ο άνθρωπος είναι κυριολεκτικά «κτήνος». Αρκεί μία απλή αναφορά σε νούμερα και μεγέθη: Έχει ύψος 1.85 εκ, το βάρος του αγγίζει τα 140 κιλά καθαρού μυϊκού όγκου, οι καρποί του έχουν περιφέρεια 24 εκ. και οι δικέφαλοί του μόλις.... 64 εκ.

 

 

 

 

Όπως αναφέρει το athensmagazine.gr, ονομάζεται Denis Cyplenkov, είναι πρωταθλητής στο μπρα ντε φερ, διαθέτει ένα από τα πιο φοβιστικά φιζίκ που έχετε δει ποτέ και μοιάζει τρομακτικά με τον υπερήρωα των κόμιξ (πράσινο) Hulk...

 

 

[ramirez]

Απόσπασμα από άρθρο του Στάθη στην ιστοσελίδα enikos.gr στις 30/04/2015.

 

 

"Όταν ήμουν μικρός τη δεκαετία του 1960, η εποχή που μια χρονολογία όπως το 2015 σηματοδοτούσε, μου φαινόταν μια εποχή ενός μακρινού μέλλοντος, όπου ο κόσμος θα είχε φθάσει στ’ άστρα. Στα εικονογραφημένα περιοδικά επιστημονικής φαντασίας που διαβάζαμε τότε, «Διαπλανητικά», «Παράξενα» και άλλα, το έτος 1991, φέρ’ ειπείν, ήταν ένα μακρινό έτος μέσα στην αχλή ενός μέλλοντος με τηλεκίνηση, τέταρτη διάσταση, παράδοξα όντα και ατελείωτες ανακαλύψεις, ήτοι δυνατότητες, προοπτικές." ...

 

 

"Ο έρωτας θριάμβευε στο διαστρικό σμίξιμο της Αλάνκας και του Παράξενου Αδάμ, η επικοινωνία των όντων απ’ τους άλλους πλανήτες ήταν σοφή και ειρηνική, ο Σούπερμαν κατόρθωνε πάντα το σωστό, στο Star Trek ο πόλεμος ήταν απαγορευμένος και, αν σε άλλα έργα ή φιλμς εμφανιζόταν κάποιος πόλεμος, αυτός ήταν μόνον μια περιπέτεια, μια αφορμή για να νικήσει το καλό - ένας πόλεμος όπως εκείνοι που έπαιζαν τα πιτσιρίκια με τα στρατιωτάκια τους."...

 

 

"Ο Σούπερμαν κρύφτηκε σ’ ένα χωριό κάπου στην Αϊόβα, ο Μπάτμαν πνίγηκε μέσα στην αμφιθυμία του και η Ρόζα Λούξεμπουργκ γράφει γράμματα στον Λένιν, «εγώ καλά σου τα ’λεγα»."...

 

 

 

 

Και το σχετικό link...