Αναζήτηση στην Κοινότητα

Διευθυντής & Υπεύθυνος Έκδοσης: Λεωκράτης Ανεμοδουράς Αρχισυντάκτης: Λευτέρης Ταρλαντέζος Art Director - Χρωματισμός: Γιάννης Μπεβεράτος Graphic Design - Layout: Μαρίνα Πάνου Ο Μπλεκ, από τους μακροβιότερους τίτλους στην Ελληνική ιστορία κόμικς, επιστρέφει αυτή τη φορά ως πολυθεματικό περιοδικό, με πάνω από 10 ιστορίες κόμικς σε κάθε τεύχος -οι περισσότερες αυτοτελείς-, με τίτλους από κάθε λογής χώρα (Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Αργεντινή, Γαλλία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Ελλάδα κα) και θεματολογία (κοινωνικό, επιστημονικής φαντασίας, μυστηρίου, δράσης, εποχής, αστυνομικό, υπερηρωικό κα). Το περιοδικό θα εκδίδεται σε διμηνιαία βάση, με πολύ καλύτερες προδιαγραφές από κάθε προηγούμενη έκδοση του ήρωα. Συγκεκριμένα, έχει σχήμα 17×24, 164 σελίδες και πολυτελή χαρτιά. Το πρώτο τεύχος κυκλοφορεί από την Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου σε επιλεγμένα σημεία και στα βιβλιοπωλεία. Το πρώτο τεύχος της 8ης περιόδου του ήρωα, περιλαμβάνει 12 κόμικς, ανάμεσά τους τα εξής: Μπλεκ, Μάντυ Ρίλεϋ, Γιορ, Στορμ, Παιδί Πάνθηρας, Κόρτο Μαλτέζε, Λακ Σταρ Ο'Χαρά, Ταρζάν, Δικαστής Ντρεντ, Φάντομ και τα ελληνικής προέλευσης Λ-Ο του Σπύρου Ορνεράκη και το αυτοτελές κόμικς του Νίκου Κούτση "Με Κομμένη Την Ανάσα". Από αυτά όλα είναι αυτοτελή εκτός του Παιδιού Πάνθηρα. Επιπροσθέτως, περιέχει 8 σελίδες αρθογραφία, 3 σελίδες με συνεντεύξεις του Ν. Κούτση και P. Zanotti, 2 σκίτσα και μία γελοιογραφία. Με περισσότερη λεπτομέρεια: Σελ. 2 - Γελοιογραφία "Μα Τα Χίλια..." του Βαγγέλη Σαΐτη Σελ. 3 - Editorial Σελ. 4-5 - Κόμικς Νέα του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 6-25 - Ιστορία Μπλεκ "Περιπέτεια στο Σαν Λορέντζο" (Il Grande Blek #1-4, 1994 / Il Grande Blek #100, 2010) [Dario Guzzon & Mario Volta / Aldo Capitanio] Σελ. 26-37 - Ιστορία Μάντυ Ρίλεϋ "Ο Χείμαρρος" (Scorpio #95, 1983) [Ray Collins / Ernesto Gracia Seijas] Σελ. 38-39 - Συνέντευξη Patrizia Zanotti Σελ. 40-47 - Ιστορία "Λακ Σταρ Ο'Χαρά" (Misterix #808, 1964 / Corto Maltese #105, 1992 / Pandora #4, 2018) [Hugo Pratt] Σελ. 48-49 - Ιστορία Κόρτο Μαλτέζε "Επίλογος Στα Κέλτικα" (Les Femmes De Corto Maltese, 1994) [Hugo Pratt] Σελ. 50-53 - Ιστορία Λ-Ο "Πήγασος 4-Ω" (Το Ρόδι, 1981) [Σπύρος Ορνεράκης] Σελ. 54 - Συνέντευξη Νίκος Κούτσης Σελ. 55 - Σκίτσο "Μπλεκ" από τον Νίκο Κούτση Σελ. 56-57 - Ιστορία "Με Κομμένη Την Ανάσα" (Γαλέρα, 2005) [Ελένα Αργύρη / Νίκος Κούτσης] Σελ. 58-67 - Ιστορία Φάντομ "Οι Πέντε Ημέρες Του Δράκου Μέρος Α" (The Phantom Annual #1, 2007) [Ron Marz / Ruben Procopio] Σελ. 68-69 - The Pop Corner του Μάνου Νομικού Σελ. 70-75 - Ιστορία Δικαστής Ντρέντ "Μία Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" (2000AD Winter Special, 1989) [Alan Grant / Arthur Ranson] Σελ. 76-87 - Ιστορία Γιορ "Το Πεδίο Της Μάγισσας" (Scorpio Gran Color #44, 1978) [Diego Navarro / Juan Zanotto] Σελ. 88-89 - Αφιέρωμα "Οι Σημαντικότεροι Δημιουργοί Της 9ης Τέχνης: Rene Goschiny" του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 90 - Ρετρό "Νούμερο Ένα: Δυναμικό Αγόρι #1" του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη Σελ. 91-108 - Ιστορία Ταρζάν "Το Κτήνος Της Σελήνης" (Tarzan #225, 1973) [Joe Kubert] Σελ. 109 - Εξώφυλλο Ιστορία Στορμ σε σχέδιο του Don Lawrence Σελ. 110 - Αφιέρωμα "Ο Μύθος Του Στορμ" του Λευτέρη Ταρλαντέζου Σελ. 111-156 - Ιστορία Στορμ "Ο Δολοφόνος Του Έριμπαν" (Eppo, 1984 / Storm #13, 1985) [Martin Lodewijk / Don Lawrence] Σελ. 157-162 - Ιστορία "Το Παιδί Πάνθηρας" (Buster Comic, 1976) [T. Tully / W. Western & E. Bradbury] Ένα πραγμαρικά τρομερό τεύχος. Νομίζω πως πλέον το περιοδικό Μπλεκ μπήκε στη σωστή τροχιά, και τα καλύτερα έρχονται... Το trailer του πρώτου τεύχους: Η πρώτη σελίδα από τα 12 κόμικς: Όπως έγραφε στο Editorial, 1617 τεύχη και συνεχίζουμε... Το επόμενο τεύχος κυκλοφορεί αρχές Φεβρουαρίου... Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: GreekComicFan, germanicus, KILLMATH, φλοκ, james768 & albert.

Το "Marvel Platinum: The Definitive Thanos", είναι το πιο πρόσφατο συλλογικό έργο της Panini Comics, από την σειρά "Marvel Platinum". Μέσα σε 296 σελίδες, συγκεντρώνει μερικές από τις πιο κλασικές ιστορίες του Θάνου, του Τρελού Τιτάνα, γραμμένες από ονόματα όπως: Jim Starlin, Dan Jurgens, Steve Englehart, Jeff Lemire και Donny Cates. Σχεδιαστικα εχουμε ονοματα οπως: John Romita JR, Ron Lim, Mike Deodato και German Peralta. Οι ιστορίες που περιλαμβάνονται είναι οι εξής... The Invincible Iron Man #55: Beware the Blood Brothers (πρώτη εμφάνιση του Θάνου) Captain Marvel #31: The Beginning of the End Captain Marvel #32: Thanos the Insane God Captain Marvel #33: The God Himself Silver Surfer#34: Even Demigods Must Dream! Silver Surfer#35: The Name is Thanos!! Silver Surfer#44: Epiphany Silver Surfer#45: Thanos vs Mephisto The Mighty Thor #25: The Final Morning Thanos Vol. 2 #1: Thanos Returns Thanos Vol. 2 #11 Thanos Vol 2 #12 Thanos #13: Thanos Wins Η εκδοσή είναι αρκετά στιβαρή - με βάρος κοντά στο 1kg (!), διαστάσεων 17.0 x 26.0, με χοντρό illustration χαρτί και με μπόλικo εξτρά υλικό, το οποίο περιλαμβάνει, τα original εξώφυλλα (που λειτουργούν ως φυσικοί σελιδοδείκτες), εναλλακτικά εξώφυλλα των Infinity και Thanos Rising, ενώ οι τελευταίες 14 σελίδες, είναι αφιερωμένες στο βιογραφικό και στο origin του Τρελού Τιτάνα. Προσωπικά, με κέρδισαν οι ιστορίες δια χειρός Jim Starlin καθώς και η ιστορία με τον Thor, των Jurgens/Romita JR. Αν το βαθμολογούσα....Ε, ένα 10αρακι, για ευνόητους λόγους, θα το έβαζα χαλαρά!

Τιμή καταλόγου: 16,50€ Το κείμενο στο οπισθόφυλλο: Ο ΑΛΛΟΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ Ο Άρθουρ Κάρι είναι διχασμένος ανάμεσα σε δύο κόσμους. Έξι χρόνια πριν, ήταν ο γιος ενός φαροφύλακα και κάτοικος της επιφάνειας. Ώσπου το πεπρωμένο του αποκαλύφθηκε και ο νεαρός Άρθουρ Κάρι διεκδίκησε το κληρονομικό του δικαίωμα: το θρόνο της Ατλαντίδας. Μα η βασιλεία του ήταν σύντομη. Όταν ο κόσμος της επιφάνειας βρέθηκε σε κίνδυνο, έγινε μέλος της ομάδας των υπερηρώων, της διάσημης Justice League, κι απαρνήθηκε το σκήπτρο του. Αλλά ακόμα και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το παρελθόν δεν μπορεί να παραμείνει θαμμένο. Μια μοχθηρή δύναμη οδηγεί τους δύο κόσμους του Άκουαμαν στη σύγκρουση. Ο Άρθουρ θα πρέπει να πάρει πίσω το θρόνο του, γνωρίζοντας πως, αν αποτύχει, δε θα χάσει μόνο το βασίλειό του αλλά και την ίδια του τη ζωή! Οι δημιουργοί GEOFF JOHNS, IVAN REIS, PAUL PELLETIER και PETE WOODS θα μας διηγηθούν μια συναρπαστική ιστορία σύγκρουσης και αμέτρητων προκλήσεων! ----------------------------------------- Να και η πρώτη καθαρόαιμη έκδοση του Άκουαμαν στην Ελλάδα! Στην ιστορία αυτού του τόμου φαίνεται να βασίζεται ένα σημαντικό μέρος της πλοκής της ταινίας που θα βγει σε λίγες ημέρες στους κινηματογράφους. Το plus εδώ είναι ότι εκτός από τον Άκουαμαν στην ιστορία συμμετέχουν και τα μέλη της Justice League, οπότε μέσα στις σελίδες της άψογης έκδοσης της Anubis θα δούμε και τους Σούπερμαν, Μπάτμαν, Γουόντερ Γούμαν και λοιπούς και μη εξαιρετέους συνδικαλισμένους υπερήρωες! Ο τόμος περιλαμβάνει τα τεύχη του Aquaman No.0, 14, 15 και 16 καθώς και του Justice League No.15, 16, 17, συνολικά 180 σελίδες! Το σκίτσο είναι εντυπωσιακό και η μόνη απορία που μπορεί να σας δημιουργηθεί είναι εάν το πάρετε χωρίς να το ξεφυλλίσετε και όταν πάτε να το διαβάσετε αντιληφθείτε ότι υπάρχει μια μικρή διαφορά στην εμφάνιση του Aquaman στο εξώφυλλο με το εσωτερικό του τεύχους: => Είδατε τι κάνει η υπερβολική ηλιοθεραπεία; Να προσέχουμε να μην το πάθουμε κι εμείς! Η έκδοση φαίνεται ιδανική για να μας προετοιμάσει για την επερχόμενη ταινία, ενώ δεν βλάπτει και η χρήση των σχετικών αξεσουάρ που μετατρέπουν την υπόθεση "Άκουαμαν" σε ανδρικό προνόμιο!

Τον Οκτώβριο του 2018 η εφημερίδα "Καθημερινή" ξεκίνησε να δίνει με το κυριακάτικο φύλλο της, βιογραφίες σπουδαίων Ελλήνων ηθοποιών γραμμένες από τον ηθοποιό Μάκη Δελαπόρτα (ο οποίος έχει ασχοληθεί αρκετά με την ζωή πολλών καλλιτεχνών μας και έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής 25 βιβλία του με την ζωή και την καριέρα τους). Η προσφορα αυτή ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2019 αφού δοθηκαν συνολικά 18 τεύχη. Περιλαμβάνουν μέσα πλούσιο φωτογραφικό υλικό και δίνουν πολλές πληροφορίες για τη ζωή των αγαπημένων μας ηθοποιών ξεκινώντας από τα παιδικά τους χρόνια και καταγράφοντας όλη την καριέρα τους σε θέατρο, κινηματογράφο και τραγούδι. Τα τεύχη είναι: 01) Λάμπρος Κωνσταντάρας 02) Ρένα Βλαχοπούλου 03) Διονύσης Παπαγιαννόπουλος 04) Τζένη Καρέζη 05) Ντίνος Ηλιόπουλος 06) Αλίκη Βουγιουκλάκη 07) Δημήτρης Παπαμιχαήλ 08) Μάρθα Καραγιάννη 09) Αλέκος Αλεξανδράκης 10) Ζωή Λάσκαρη 11) Θανάσης Βέγγος 12) Άννα Φόνσου 13) Μίμης Φωτόπουλος 14) Άννα Καλουτά 15) Γεωργία Βασιλειάδου 16) Νίκος Κούρκουλος 17) Κώστας Χατζηχρήστος 18) Τα Μιούζικαλ Του Σινεμά

Το κείμενο στο οπισθόφυλλο: Ο ΝΤΕΝΤΠΟΥΛ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ & ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ! Ο ΝΤΕΝΤΠΟΥΛ ΠΑΡΕΝΟΧΛΕΙ, πυροβολεί, και μαχαιρώνει κόσμο εδώ και πάρα πολύ καιρό. Έχει αποκτήσει πολλούς εχθρούς. Ένας απ’ αυτούς, τον οποίο δεν μπορεί να θυμηθεί ακριβώς, είναι ο Θάμπερ, ο οποίος εμφανίζεται στα ξαφνικά και τον κάνει λιώμα στο ξύλο. Ποια σχέση έχει το παρελθόν του Ντέντπουλ με αυτόν τον μπρατσωμένο τραμπούκο; Και τι τρέχει με τον Κέιμπλ, την Ντόμινο και τους άλλους στο εξώφυλλο; Θα είναι κι αυτοί στην ιστορία; (Ναι, θα είναι!) Ο συνδημιουργός του χαρακτήρα, Rob Liefeld, συνεργάζεται με τους Chris Sims και Chad Bowers (“X-Men’92”) για να δείξει πώς ο μεγαλύτερος ήρωάς του (εντάξει, αυτό κάντε πως δεν το ακούσατε) τρώει το ξύλο της ζωής του! Ρίξτε μια ματιά – πριν ΣΑΣ βρει ο Ντέντπουλ! ---------------------------------------------- Ενδιαφέρουσα ιστορία, με λιγότερες σελίδες από ότι έχουμε συνηθίσει από τους τόμους που κυκλοφορούν τελευταία και συνεπώς φτηνότερη. Πρόκειται για ένα graphic novel που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις αρχές του 2017. Ο Rob Liefeld, ο άνθρωπος που μετέτρεψε τους New Mutants σε Χ-Force, συνδημιουργός των Deadpool και Cable και ένας από τους ιδρυτές της Image Comics είναι παλιά καραβάνα και πετυχαίνει να δώσει μια γεύση αρχών της δεκαετίας του 1990 στο κόμικ, βοηθούμενος και από τους συν-σεναριογράφους Chris Sims and Chad Bowers οι οποίοι έμαθαν κι αυτοί καλά την δεκαετία του '90 μέσω της ενασχόλησης τους στη σειρά Χ-ΜΕΝ'92. Αυτή η ρετρό αίσθηση που αποπνέει το κόμικ είναι για μένα κάτι το θετικό, για άλλους όμως μπορεί να είναι αρνητικό. Ο Liefeld παρουσίαζε τον Deadpool περισσότερο ως έναν δολοφόνο που κάνει αστεία (σπάιντερμαν με όπλα είχαν πει κάποιοι), παρά ως παρανοϊκό γελωτοποιό όπως εμφανίζεται στις σύγχρονες ιστορίες του, και η ίδια συνταγή ακολουθείται κι εδώ, συνεπώς θα δείτε έναν πιο σοβαρό Deadpool από αυτόν που έχουμε συνηθίσει τώρα τελευταία. Το μόνο έξτρα υλικό που περιέχει είναι μια σελίδα με τις βιογραφίες των συντελεστών. Η έκδοση της Anubis άψογη, fans του Deadpool, σπεύσατε!

Τιμή καταλόγου: 14,99€ Προβοκατόρικος τίτλος, έτσι; Ιδίως αν δει κανείς ποιος είναι ο Αγγλικός. Η παρούσα έκδοση είναι κόμικ. Δεν τις φαίνεται, ούτε στο στήσιμο ούτε θεματολογικά. Σχεδιαστικά είναι ανεπαρκές, ενώ καταστρατηγεί οποιοδήποτε κανόνα του είδους, σεναριακά και σχεδιαστικά και στο στήσιμο πολλές φορές θυμίζει απλό εικονογραφημένο διήγημα. Αλλά... Σεναριακά έχει κάτι να πει. Ο τίτλος μιλάει για το τρέξιμο και την ιεροτελεστία του πράγματος, αλλά δεν γράφτηκε για το κοινό του γυμναστηρίου και τους τρέντυ χιπστεράδες που το παίζουν δρομείς. Αντίθετα είναι μια αυτοβιογραφική ματιά του δημιουργού, στο τρέξιμο. Στο γιατί ξεκίνησε να τρέχει και στο γιατί συνεχίζει να το κάνει. Το τι έμαθε ως άτομο για τον εαυτό του κάνοντας το. Στο πως, παρόλο το πόνο που προκαλεί, είναι προτιμότερο από το να κάθεται να απλά να χλαπακιάζει. Το ότι συνεχίζει να χλαπακιάζει παρόλο την σοβαρή ενασχόληση του με το τρέξιμο και τους κάθε λογής μαραθώνιους. Χωρίς να ωραιοποιεί τίποτα αλλά με μπόλικο χιούμορ, αυτό το βιβλίο απευθύνεται στο καθημερινό άνθρωπο, δρομέα ή όχι. Και αξίζει να του ρίξετε μια ματιά και να μην το κρίνετε από το φαίνεσθαι. Παρόλο που το φαίνεσθαι δεν μπορεί να τραβήξει ένα κανονικό αναγνώστη κόμικ χωρίς παρότρυνση, σε αντίθεση με τους κάζουαλ αναγνώστες που δεν πιστεύω να έχουν τέτοια προβλήματα Και φυσικά θα μάθετε πολλά αχρείαστα (να είναι) εγκυκλοπαιδικά στοιχεία για τις Ιαπωνικές σφήκες και μέλισσες. Σελίδες δείγμα (στα Αγγλικά) από το σάιτ του δημιουργού. Υ.Γ. Το κόμικ βγήκε στις αρχές του Οκτώβρη, παρόλο που μέσα στην έκδοση αναφέρει πως βγήκε τον Σεπτέμβρη.

Υπόθεση Ο Chas Chandler, ένας παλιός φίλος του John Constantine, τον οποίο έχει να δει σχεδόν μια δεκαετία, του ζητάει να τον βοηθήσει με την κόρη του Trish, που έπεσε απροσδόκητα σε κώμα και υποψιάζεται ότι είναι αποτέλεσμα μαύρης μαγείας. Η αναζήτηση, φέρνει τους δυο φίλους στο Λος Άντζελες, οπού αναμετρούνται με έναν πανίσχυρο δαίμονα. Ενδεικτικά Screenshots Ταυτότητα ταινίας Τίτλος: Conastantine: City of Demons Παραγωγή: Αμερικάνικη Εταιρεία παραγωγής: Warner Bros Animation Έτος: 2018 Αρχική Γλώσσα: Αγγλικά Σενάριο: John Marc DeMatteis Σκηνοθεσία: Doug Murhy Πρωταγωνιστές: Matt Ryan, Damian O' Hare, Laura Bailey, Emily O'Brien, Rachel Kimsey, Robin Atkins Downes, Jim Meskimen Διάρκεια: 90min. Constantine: City of Demons Trailer (2018) Σχετικά link Constantine: City of Demons dccomics.com/constantinecityofdemons Σχόλιο του γράφοντος Πολύ κάλο animation, γρήγορη πλοκή, μπόλικες μάχες και γενικά έχει όλο εκείνο σκοτεινό και βίαιο κλίμα που ταιριάζει στον ντετέκτιβ με τις υπερφυσικές ικανότητες. Πιστεύω ότι οι fan του είδους - και του ήρωα - θα το ευχαριστηθούν. Στη ουσία πρόκειται για τα πρώτα πέντε επεισόδια της ομότιτλης σειράς, υπό μορφή ταινίας. Προσωπική Βαθμολογία : 8/10 ps. Μιας και είναι η πρωτη μου παρουσίαση, για κάποια ταινία γενικώς, παρακαλώ να είστε επιεικείς με τα όποια λαθάκια υπάρχουν. [imdb=tt9177882]

Παραθέτω παρακάτω κείμενό μου - κριτική στο comic για το Smassing Culture: Ο Frank Castle «κανονίζει» το κύκλωμα των εμπόρων λευκής σαρκός Οι Marvel σειρές του Netflix αποτελούν ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το superhero είδος τηλεοπτικών σειρών (με εξαίρεση το φανταστικό Legion). Στον απόηχο του ντόρου που έχει κάνει αυτό τον καιρό η 3η σεζόν του Daredevil, οι εκδόσεις Οξύ επέλεξαν να γυρίσουν λίγο πίσω το χρόνο και να ξανασυστήσουν στο ελληνικό κοινό έναν παλιό γνώριμο, τον Punisher, έναν anti-hero που εντυπωσιάζει με τον ηθικό του κώδικα, είτε τον συμπαθεί, είτε τον αντιπαθεί κανείς. Τον Punisher (τηλεοπτικά) τον είχαμε δει παλιότερα στη 2η σεζόν του Daredevil, αλλά και πιο πρόσφατα στη δικιά του solo σειρά, η οποία γρήγορα κέρδισε τις εντυπώσεις. Το comic, το οποίο επιλέγουν να μεταφράσουν στα ελληνικά οι εκδόσεις Οξύ ονομάζεται «Δουλέμποροι» και αποτελεί μέρος του πολύ δυνατού run του Garth Ennis, του σεναριογράφου του θρυλικού Preacher, αλλά και άλλων πολύ αξιόλογων comics, όπως τα The Boysκαι του Ghost Rider (απ’ τον κόσμο της Marvel).Συγκεκριμένα, ο τόμος «Δουλέμποροι» εμπεριέχει μία ολοκληρωμένη ιστορία, η οποία εκτυλίσσεται στα τεύχη 25-30 εκείνης της περιόδου του ήρωα της Marvel, η οποία μέτρησε συνολικά 60 τεύχη και έχει σημαδέψει την πορεία του χαρακτήρα. Πιο συγκεκριμένα το comic προέρχεται από μια περίοδο όπου ο Garth Ennis είχε ασχοληθεί συστηματικά με τον ήρωα της Marvel για 8 ολόκληρα χρόνια. Είχε ξεκινήσει το 2000δημιουργώντας τον τίτλο «Marvel Knights: The Punisher», τον οποίο διαδέχτηκαν άλλοι τίτλοι όλα τα επόμενα χρόνια μέχρι και το 2008. Η σειρά απ’ την οποία προέρχεται το συγκεκριμένο comic είναι η «Punisher MAX», η οποία εκδιδόταν απ’ το 2004 έως το 2008. Μέσω αυτής ο Ennis αναδιαμόρφωσε τον Frank Castle δίνοντας πολλά νέα στοιχεία στον σκληροτράχηλο ήρωα, τα οποία τον χαρακτηρίζουν μέχρι και σήμερα. Ο Punisher είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση anti-hero. Ο Frank Castle έχοντας χάσει την οικογένειά του αποφασίζει να αντιμετωπίσει το άδικο αποτελεσματικότερα απ’ την αστυνομία και τους «νομοταγείς» superheroes. Βασισμένος στον προσωπικό του ηθικό κώδικα επιλέγει να πολεμήσει τη φωτιά με φωτιά και να αντιμετωπίσει με τον πιο σκληρό τρόπο την εγκληματικότητα. Έτσι, στο ηθικό δίλημμα που έχει ταλανίσει κατά καιρούς κάθε αξιοπρόσεκτο superhero, το οποίο είναι αν θα θέσει σαν όριο στη δράση του την αφαίρεση της ζωής του αντιπάλου τους, ο Castle απαντά αρνητικά. Ο Punisher προτίθεται να τιμωρήσει με τον πιο σκληρό τρόπο το έγκλημα. Φυσικά, αυτή η απόφαση του Castle είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενη, τόσο στον πραγματικό κόσμο, όσο και στον φανταστικό κόσμο των superheroes. Δεν είναι τυχαίο ότι το ερώτημα αν οιsuperheroes μπορούν να σκοτώνουν έχει αποτελέσει τη βάση ιστοριών, ορισμένες απ’ τις οποίες θεωρούνται απ’ τα αριστουργήματα των comics, όπως το Injustice: Gods among us, στο οποίο ο Superman εγκαθιστά τη δικιά του τάξη πραγμάτων, στην οποία απειλεί τους εχθρούς του ακόμα και με θάνατο. Αντίστοιχα διλήμματα έχουν προβληματίσει κατά καιρούς και άλλους superheroesπρώτης γραμμής, όπως ο Batman, ο Arrow και ο Daredevil. Βέβαια υπάρχουν απ’ την άλλη και anti-heroes όπως ο Deadpool, αλλά και οι Kick-Ass και Hit Girl, οι οποίοι χρησιμοποιούν σκληρή βία στις περιπέτειές τους και γι’ αυτό τα comics τους απευθύνονται κυρίως στο ενήλικο κοινό. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την αδιανόητη βία με την οποία ο Deadpool είχε εξαφανίσει ολόκληρο το Marvel Universe; Οι «Δουλέμποροι» είναι μια χαρακτηριστική ιστορία ενήλικου comic. Είναι χαρακτηριστική του brandname «Max Comics», το οποίο συνοδεύει τον τίτλο και δόθηκε απ’ τους δημιουργούς για να τονίσει τη διαφορά σε σχέση με τη συνηθισμένη λογική των Marvel Comics. Με τα «Max Comics» η Marvel ήθελε να εγκαινιάσει μια ενήλικη comic σειρά με πολύ περισσότερη βία, αλλά και πιο κοινωνική θεματολογία. Ήταν μια αντίστοιχη προσπάθεια με εκείνη της DC που είχε ιδρύσει τα comics Vertigo, η οποία (πριν αυτονομηθεί) ήδη μας είχε χαρίσει φοβερές στιγμές, όπως το Preacher και το Transmetropolitan. Το συγκεκριμένο comic αφορά ειδικότερα μια δραματική ιστορία εμπνευσμένη απ’ την πιο σκληρή πραγματικότητα του εγκληματικού κόσμου, απ’ το εμπόριο λευκής σαρκός. Θύματα της ιστορίας είναι νεαρές αλλοδαπές, προερχόμενες απ’ την Ευρώπη, τις οποίες δουλέμποροι τις εξαπατούν υποσχόμενοι ένα καλύτερο μέλλον στην Αμερική, στην οποία με το που φτάνουν τις παγιδεύουν σε σπίτια και τις αναγκάζουν με τις πιο βάναυσες μεθόδους να εκπορνευτούν. Οι εγκληματίες που διευθύνουν το συγκεκριμένο κύκλωμα έχουν επιρροή στα υψηλά κλιμάκια της αστυνομίας, η οποία την ίδια περίοδο ξεκινά να καταδιώκει τον Punisher σκηνοθετώντας δήθεν επιθέσεις του σε αστυνομικούς, προκειμένου να προστατευτούν οι μαφιόζοι. Πρόκειται για μια πολύ σκοτεινή υπόθεση, η οποία γίνεται ακόμα πιο θλιβερή αν σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στο comic λίγο μόνο απέχουν απ’ την πραγματικότητα του εγκληματικού κόσμου. Σε αυτό το σημείο είναι αναγκαίο να σημειωθεί, ότι το χαρακτήρα της ενήλικης θεματολογίας ακολουθούν τόσο οι βίαιες σκηνές, όσο και η σκληρή γλώσσα του comic. Εδώ πάντα δημιουργείται ο κίνδυνος για τον μεταφραστή, ο οποίος καλείται να μεταφράσει στα ελληνικά την αμερικάνικη αργκό και αν δεν βρει τον κατάλληλο τρόπο να το κάνει κινδυνεύει πάντα να δημιουργήσει ένα παιδιάστικο αποτέλεσμα. Γνωρίζοντας, προφανώς αυτούς του κινδύνους ο Σάββας Αργυρού μας προσφέρει μια εξαιρετική απόδοση του ύφους του πρωτότυπου κειμένου, η οποία είναι εμφανώς δουλεμένη και προσεγμένη, όπως μας έχουν συνηθίσει με τα comics τους οι εκδόσεις Οξύ (και που δυστυχώς δεν είναι πάντα δεδομένο για ελληνικές μεταφράσεις comics, αφού όλοι έχουμε συναντήσει το φαινόμενο να μην δίνεται η απαραίτητη επιμέλεια και σημασία στο κείμενο ορισμένων comics από άλλους εκδοτικούς οίκους). Επιστρέφοντας στο σχολιασμό του σεναρίου, αξίζει να παρατηρήσουμε ότι το σκηνικό που στήνει ο Garth Ennis είναι ιδανικό για να δοκιμαστούν και να νομιμοποιηθούν κοινωνικά οι αμφιλεγόμενες μέθοδοι που χρησιμοποιεί ο Punisher. Σίγουρα κανένας δεν θα κλάψει για τους αιμοσταγείς δουλέμπορους και αυτό δίνει το πλεονέκτημα στον Punisher να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, όσο βάρβαρο κι αν είναι, προκειμένου να εξοντώσει την συμμορία τους και να προστατέψει τα θύματά τους. Ο Garth Ennis χειρίζεται εξαιρετικά την ιστορία του, βυθίζοντάς μας στον σκοτεινό κόσμο της εγκληματικότητας, της διαπλοκής της αστυνομίας, αλλά και στην αιματηρή πορεία εκδίκησης του Frank Castle. Ο Ennis, ο οποίος έχει μακρά θητεία στα comics με ενήλικη και κοινωνική θεματολογία, μας διηγείται μια σκληρή ιστορία, βυθισμένη στο σκοτάδι των πιο βάρβαρων ενστίκτων της ανθρωπότητας, η οποία μάλιστα είναι απ’ τις κλασσικότερες ιστορίες του Punisher. Βέβαια, αξίζει ένας περαιτέρω προβληματισμός στο συγκεκριμένο comic. Αν προσπαθήσουμε να εκλογικεύσουμε τον ηθικό κώδικα του Punisher και να τον εντάξουμε στις συνθήκες της πραγματικής ζωής, θέτοντας τον προβληματισμό για τα όρια των αντεγκληματικών μεθόδων (εν προκειμένω για τα όρια της δράσης των superheroes), μάλλον θα πρέπει να συμφωνήσουμε περισσότερο με τον Batman (ή τον Captain America) και όχι με τον Punisher. Ο Frank Castle, θυμίζει με τη δράση του διάφορους άλλους αυταρχικούς χαρακτήρες, οι οποίοι υπηρετούν συνήθως ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως είναι ο Judge Dredd ή ο Superman του Injustice. Πράγματι, μπορεί εύκολα να εξοργιζόμαστε όλοι και να επιζητούμε εκδίκηση από ειδεχθείς εγκληματίες, όπως οι δουλέμποροι του εμπορίου λευκής σαρκός. Όμως πώς θα κρίναμε τις σκληρές μεθόδους του Punisher απέναντι σε διαφορετικούς τύπους εγκλημάτων; Με βάση ποιανού το συμφέρον κρίνεται το πόσο σοβαρό είναι ένα έγκλημα; Λογικά του κράτους, το οποίο θέλει να επιβάλλει το νόμο (του) και την τάξη. Όμως, πώς θα έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Punisher «εγκληματίες» για παράδειγμα σαν αυτούς του Casa de Papel, οι οποίοι θέλουν να στείλουν ένα κοινωνικό μήνυμα με το σχέδιό τους, που (κατά τα άλλα) χτυπά στην καρδιά του το κράτος; Ή αλλιώς η μηδενική ανοχή του Punisher θα ήταν εξίσου νομιμοποιημένη αν αντιμετώπιζε τη νεανική παραβατικότητα ή αν ενίσχυε την αστυνομία στις επιθέσεις της σε κινήματα, όπως το Black Lives Matter (που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας δολοφονικών επιθέσεων της ίδιας της αστυνομίας); Και τι γίνεται με τους πολέμους που εξαπολύουν ανά τον κόσμο οι ΗΠΑ (σε αυτό το ζήτημα μας έχει δώσει κάποιες απαντήσεις με άλλη ευκαιρία ο Venom); Οι απαντήσεις σε αυτά δεν μπορούν να δοθούν με την ευκολία του άσπρου – μαύρου. Γι’ αυτό και ο Punisher είναι ένας πολύ ιδιαίτερος anti-hero. Οι «Δουλέμποροι» είναι μια ιστορία που έχει γραφτεί ακριβώς στα μέτρα του από τον Garth Ennis, ο οποίος αναδεικνύει τα δυνατά χαρτιά του ηθικού κώδικα που ακολουθεί ο Frank Castle. Όμως δεν είναι κάθε ιστορία του Punisher ιδανική για να εφαρμοστούν οι πεποιθήσεις του. Σε άλλες συνθήκες (οι οποίες είναι και οι συνηθέστερες) δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και έτσι εξηγείται για παράδειγμα η στάση του Frank Castle στα γεγονότα του Secret Empire, όπου έγινε εύκολα εκτελεστικό όργανο του Captain America/Hydraκαι τότε αυτή η συστράτευση δεν είχε εκπλήξει κανέναν μας (όπως αντίστοιχα δεν μας είχε παραξενέψει και η -ότι να ‘ναι- λογική με την οποία διάλεξε στρατόπεδο ο έτερος αιμοσταγής ήρωας, ο Deadpool). Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Garth Ennis, πρώτος ο ίδιος αναμετράται στα comics του, με πρωταγωνιστή τον Punisher, με αυτά τα ερωτήματα. Γι’ αυτό είναι δεδομένη η επιθυμία μας οι εκδόσεις Οξύ να συνεχίσουν με την έκδοση και της υπόλοιπης σειράς του Punisher, δια χειρός Garth Ennis, προκειμένου να αποκτήσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα ενός απ’ τα κλασσικότερα runτου θρυλικού anti-hero της Marvel. Όμως, παρά τα όποια μελλοντικά σχέδια, είναι σαφές ότι οι «Δουλέμποροι» είναι μια εξαιρετική έκδοση ενός κλασσικού ενήλικου comic, το οποίο αποτελεί μια πολύ ψαγμένη και αξιέπαινη πρόταση απ’ τις εκδόσεις Οξύ.

1800. Τουρκοκρατία. Ελασσόνα. Δίπλα από τη Μελούνα. Εκεί που θα είναι τα όρια του Ελληνικού Κράτους μετά τη προσάρτηση της Θεσσαλίας το 1881 και κατά τον πόλεμο του 1897. Ο Δήμος Καραμάνος έχει τη φαμέλια του, έχει τα 5 παιδιά του, ζει μια φυσιολογική φτωχική ζωή. Έχει όμως ένα παρελθόν. Το οποίο τον βρίσκει. Και μαζί με αυτό το παρελθόν συναντάμε και εμείς ονόματα τόσο από το 1821, όσο κυρίως από την περίοδο λίγο πριν το 1821. Δεν τα αναφέρω για να μειώσω τα σπόιλερ Δημιουργός ο πρωτοεμφανιζόμενος (σε εμένα έστω) Θανάσης Καραμπάλιος. Από την Ελασσόνα Στη σελίδα του στο φβ έχει καμπόσες σελίδες μέσα από το κόμικ. Χωρίς μπαλονάκια και αναρτημένες το 2016. Άρα προφανώς το δουλεύει καιρό Παραθέτω μερικές για να έχετε μια ιδέα για το σχέδιο. Το κόμικ περιέχει 2σέλιδη εισαγωγή από τον Πάνο Ζαχαρη, 2 σελίδες με βιογραφικά ιστορικών χαρακτήρων που εμφανίστηκαν στον τόμο (η βιογραφία τους μέχρι το 1800 αλλά και με τα στοιχεία που εξηγούν τα όσα είδαμε στο κόμικ) και μια σελίδα με μια βιβλιογραφία που αποτελείται κυρίως από πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές. === Σχόλια? Με το που έμαθα πριν κανά μήνα από το τόπικ Νέα Κόμικς από την Jemma και το λαγωνικό τον GCF ότι βγαίνει και εν συνεχεία είδα τις σελίδες στο φβ του δημιουργού, έπαθα κάτι τις. Το υλικό με αφορούσε 132%. (α) Ελλαδάρα (β) Ελληνική Ιστορία (γ) μια περίοδος που δεν "πολυεπισκεπτόμαστε". Χτες είπαν από τη Jemma στο φβ ότι το παρέλαβαν (αφού σκοπεύουν να το κάνουν επίσημη πρεμιέρα στο Γαλλικό στη Θεσ/νικη το ερχόμενο ΣΚ), σήμερα με το που άνοιξαν το μαγαζί ήμουν εκεί για να το τσιμπήσω Δεν τα συνηθίζω αυτά Expectations στο Θεό λοιπόν, κάτι που συνήθως μεταφράζεται σε απογοήτευση Συνήθως. Διότι εδώ δεν απογοητεύθηκα Το σχέδιο μου άρεσε πάρα πολύ. Υπάρχουν κάποια καρέ που δε με ενθουσίασε η απουσία φόντου, υπάρχουν καρέ που με μάγεψαν με την Ελλαδάρα του 1800 που δείχνουν. Ο ρυθμός πάρα πολύ καλός. Άμα ξεκινάει τις επίσημες εκδόσεις του ο Καραμπάλιος με αυτό τον τρόπο, τι ακριβώς θα κάνει στο μέλλον? Δηλώνω πάντως φαν Σενάριο. Δεν είναι το Watchmen το 1986 ή το Batman Year One το 1987. Δεν αφηγείται μια περιπέτεια που δεν έχει ξανααφηγηθεί κανείς Τα μοτίβα είναι γνώριμα. Δεν την βρήκα όμως κλισαρισμένη. Είναι μια δετή σφιχτή περιπέτεια, έχει ρυθμό, ήταν ένα άγριο αχαλίνωτο σεξ με τον εγκέφαλό μου Συν τοις άλλοις καραγουστάρησα μέχρι εκεί που δεν πάει κάποια από τα ιστορικά πρόσωπα που εμφανίζονται. Σε τεράστιο βαθμό διότι εμφανίζονται με την ηλικία που είχαν το 1800 (και πάντα με σεβασμό στα όσα ξέρουμε από τις πηγές για τον χαρακτήρα τους). Πάρα πολύ μεγάλη απόλαυση. Συνήθως μνημονεύουμε κάποιους ανθρώπους από το 1821, χωρίς όμως να λέμε τι ηλικία είχαν ανά πάσα στιγμή. Για παράδειγμα, εκτιμώ πως το 99% εξ ημών δεν γνωρίζει εάν το 1821 στην Αλαμάνα ο Αθανάσιος Διάκος ήταν 23 ετών, 33 ετών, 43 ετών ή κάτι άλλο Τεράστια όμως η κουβέντα του Ζάχαρη όπως εμφανίζεται στο οπισθόφυλλο. "Οι πρωταγωνιστές της περιόδου, οι καπεταναίοι, οι κλέφτες και οι αρματολοί, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν σε γοητεία από τους πολυσκιτσαρισμένους ντεσπεράντο και τους σκοτεινούς παρανόμους των μαύρων ευρωπαϊκών δασών". Τεράστια. Και 100% αληθινή Το κακό είναι ότι το τέλειωσα... Και η ιστορία συνεχίζεται. 48 σελίδες και έχω την αίσθηση πως είμαστε ακόμα στον προλογο. Έχουν εμφανιστεί πολλοί "παίχτες", έχει απλωθεί πολύς τραχανάς, θέλω τους επόμενους τόμους (που δεν ξέρω πόσοι θα είναι) ΤΩΡΑ Ελπίζω επίσης να πατήσει πολλούς κάλλους και να εκνευρίσει πολλούς Διότι υπάρχει η ιστορία, όπως συνέβη, με τα καλά της και με τα κακά της, υπάρχουν όμως και οι εθνικοί μύθοι Που, well... είναι μυθοι. Εθνικοι Καραγουστάρησα Φέρτε μου τα επόμενα λέμε Τώρα που γυρίζει Ευχαριστούμε για το υπόλοιπα εξώφυλλα τους albertus magnus, Jack62 & Comichunter.

Τιμή καταλόγου: 16,60 € Η νέα δουλειά του Soloup είναι εδώ. Μετά το υπέροχο Αϊβαλί ο Soloup επιστρέφει με ένα κοινωνικό graphic novel που διαπραγματεύεται ένα δύσκολο και επίκαιρο θέμα. Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο: Παιδιά και γονείς. Παιδιά και χωρισμένοι γονείς. Έρωτες που κατέρρευσαν. Σιωπές και φωνές. Δικαιολογίες κι αφορμές όταν, κάποια στιγμή, τον έναν σύντροφο έπαψε να τον αφορά ό,τι απασχολεί τον άλλον. Έπειτα διαζύγια, εντάσεις, αίθουσες δικαστηρίων, απαρχαιωμένοι νόμοι, χρονοβόρες δίκες, προκάτ αποφάσεις. Παράλογος πόλεμος χαρακωμάτων εκεί που κάποτε υπήρχε αγάπη. Κάπου ανάμεσα, στα ερείπια των ερώτων, παιδιά μπερδεμένα καλούνται να διαλέξουν στρατόπεδο. Άραγε, οι γονείς παίρνουν διαζύγιο και από τα παιδιά τους; Ποιος κερδίζει όταν το παιδί αποξενώνεται από τον έναν γονιό; Πόσο συνυπεύθυνη σε αυτή την αδικία είναι η Δικαιοσύνη; Πεταλούδες, γραμματόσημα, δαχτυλήθρες, δόντια, ταξί. Σκιές και μαύρες τρύπες. Μια παρέα στο καφενείο, ένα καναρίνι και μια διάρρηξη, δυο φίλοι, η πόρτα μιας πολυκατοικίας, η Κοκκινοσκουφίτσα. Πέντε διηγήματα κι ένα παραμύθι για τον «κακό» λύκο. Ένα graphic novel για την οδυνηρή απόσταση που χωρίζει τον Διονύση από τη μικρή Φωτεινή. Πρόκειται για ένα υπέροχο graphic novel που τιμάει τόσο το δύσκολο θέμα με το οποίο ασχολείται όσο και τη φήμη του δημιουργού. Πέντε και μια ιστορίες οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους κάτω από το κοινό πέπλο της σχέσης δύο χωρισμένων γονιών με το παιδί τους. Το σχέδιο απλό υποβλητικό γεμάτο συναίσθημα. Το σενάριο σφιχτό δυνατό και έξυπνο. Κάθε μία ιστορία σε οδηγεί πιο κοντά στην ολοκλήρωση του έργου που συμβαίνει με την τελευταία από αυτές. Οι τέσσερις πρώτες ιστορίες και η τελευταία είναι ασπρόμαυρες γεμάτες ρεαλισμό. Η πέμπτη έγχρωμη ή μάλλον χρωματισμένη σε αποχρώσεις του πράσινου και του κόκκινου πρόκειται για ένα παραμύθι. Ή μήπως όχι? Στα τεχνικά θέματα, τόσο η εκτύπωση, όσο και η ποιότητα του βιβλίου είναι εξαιρετικά! Ωραίο χαρτί ωραία χρώματα (όπου είχε) ωραία αίσθηση. Σε προκαλεί να το διαβάσεις. Το διάβασα μονορούφι. Μ άρεσε περισσότερο από το Αϊβαλί λόγω των συναισθημάτων που μου έβγαλε. Η δύναμη ενός τέτοιου graphic novel είναι συγκρίσιμη σαφώς με αυτή ενός καλού βιβλίου. Άλλη μια εξαιρετική δουλειά του Soloup λοιπόν. Προβληματίστηκα, μελαγχόλησα, αλλά απόλαυσα ένα πολύ σοβαρό έργο που με άφησε με μια γλυκόπικρη γεύση. Πικρή γιατί πικρό είναι το θέμα που πραγματεύεται. Γλυκιά γιατί γλυκό ήταν το φιλί που έδωσα στην κόρη μου χτες καθώς κοιμόταν μετά το τέλος του βιβλίου σαν ένα φόρο τιμής στους Διονύσηδες (και Διονυσίες) του κόσμου τούτου.

Πρόκειται για μια ειδική έκδοση της ANUBIS που βασίζεσαι στους ήρωες της παιδικής σειράς κινουμένων σχεδίων PJ MASKS ή Πιτζαμο-ήρωες στα Ελληνικά. Έχει ένα μικρό κόμικ 8 σελίδων και τις υπόλοιπες σελίδες καταλαμβάνουν ζωγραφική, τεστ, αφίσες και παρουσιάσεις. Το τεύχος συνοδεύεται από ένα φακελάκι που περιέχει μια φιγούρα-σφραγίδα. Αναφέρει ότι είναι ειδική έκδοση (δηλαδή κάτι που βγαίνει μόνο μία φορά) αλλά στο οπισθόφυλλο έχει διαφήμιση για το επόμενο τεύχος που το ονομάζει και εκείνο ειδική έκδοση. Κανένα από τα δύο τεύχη δεν έχει αρίθμηση. Αργότερα κυκλοφόρησε και ένας τόμος ΣΥΛΛΟΓΗ που περιείχε τα 2 τεύχη Δύο σελίδες από το κόμικ για να πάρετε μια γεύση.

Ο Spidey συνεργάζεται με την μαύρη γάτα, σε μια υπόθεση που μας βάζει μέσα στον κόσμο των ναρκωτικών. Ένα από τα λίγα κόμικ που έχει γράψει ο γνωστός σκηνοθέτης Κέβιν Σμιθ, σε ένα τίτλο που βγήκε σε μια περίοδο που η προσέλκυση αστέρων του Χόλυγουντ για την δημιουργία ιστοριών ήταν ακόμα καινοτομία. Είναι επίσης ένα κόμικ που «στιγματίστηκε» από καθυστερήσεις μιας και ουσιαστικά ο σκηνοθέτης το είχε παρατήσει για τέσσερα χρόνια, πριν αποφασίσει να το ολοκληρώσει στις αρχές του 2006. Παραμένει όμως μια από τις δημοφιλείς μίνι σειρές του Σπάιντυ. Η έκδοση είναι στα γνωστά στάνταρ της Οξύ, όπως συνήθως. Πρώτη διανομή στον μήνα Οξύ (Νοέμβριος 2018) , στην Λέσχη Φίλων Κόμικς. Ευρεία διανομή στις 07-11-2018.

Τιμή καταλόγου: 17,99€ 27 χρόνια μετά την τελευταία φορά που κυκλοφόρησε στην χώρα μας έκδοση αφιερωμένη αποκλειστικά στον Τιμωρό, η Οξύ προσθέτει στον κατάλογο της μια ιστορία παρμένη μέσα από την καταξιωμένη θητεία του Garth Ennis στον τίτλο, με τα καταπληκτικά εξώφυλλα του Tim Bradstreet. Το Punisher Max φτιάχτηκε ακριβώς για να δώσει στον συγγραφέα την άνεση για να δώσει τις πιο ενήλικες ιστορίες που ήθελε να πει, μακριά από τον υπερηωικό κομμάτι της εταιρίας, πιο ρεαλιστικό και με θέματα που θα απασχολούσαν υπό κανονικές συνθήκες έναν μη υπερήρωα, αυτόκλητο τιμωρό. Και τι πιο καυτό για αρχή, ώστε να μπούμε και εμείς στο κλίμα, από την εμπορία ανθρώπων; Για την υπόθεση έχει μιλήσει ήδη αναλυτικά ο kwtsos εδώ, οπότε δεν θα σας κουράσω με επαναλήψεις. Η έκδοση είναι στα γνωστά στάνταρ της Οξύ, οπότε επίσης δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω. Η συγκεκριμμένη ιστορία αναμένεται να αποτελέσει την βάση για την δεύτερη σεζόν του Punisher του Netflix.

Ένα ελληνικό κόμικ με θέμα τη ζωή του γνωστού αστροφυσικού. Αξιοπρεπέστατο. Δύσκολα να σκανάρω εσωτερική σελίδα λόγω του δεσίματος του. Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο: Οι φυσικές θεωρίες -από τις θεμελιώδεις τους έννοιες, μέχρι τις τελικές διατυπώσεις τους- είναι εν γένει μαθηματικές θεωρίες. Τούτο σημαίνει ότι η γλώσσα της θεωρητικής φυσικής είναι τα μαθηματικά. Ωστόσο, δεν είναι αμελητέα η συνεισφορά της φιλοσοφίας στη φυσική και αντίστροφα. Ο Γαλιλαίος είναι η πρωτοπόρα φυσιογνωμία της σύγχρονης φυσικής, ο πρώτος φυσικός με τη σύγχρονη έννοια του όρου: αυτός που μέσω του πειράματος σε συνδυασμό με την αντίστοιχη μαθηματική διατύπωση έδωσε την ώθηση στην ανάπτυξη αυτής της επιστήμης. Ήταν εκείνος, ο πρώτος φυσικός και αστρονόμος που παρατήρησε με το τηλεσκόπιό του "αόρατα" με το γυμνό μάτι άστρα στον έναστρο ουρανό, αλλά και ταυτόχρονα αυτός που οριοθέτησε τον κλάδο της μηχανικής. Ακολουθώντας τα βήματα του νεαρού Γαλιλαίου, ο συγγραφέας Κωστής Παπαϊωάννου σε συνεργασία με τη σκιτσογράφο Ελένη Τσάμπρα μάς οδηγούν πίσω στην Τοσκάνη, στην Πίζα, στη Ρώμη και στη Φλωρεντία της Αναγέννησης. Μέσα από την ένταση των συναισθημάτων του, των αποριών του, αλλά και της θέλησής του για μάθηση, διδασκόμαστε κι εμείς την εξήγηση των διαφόρων φυσικών φαινομένων. Ας εμπλουτίσουμε λοιπόν τις γνώσεις μας, διαβάζοντάς το... (Για την εκδοτική ομάδα της Ε.Ε.Φ. Ο Πρόεδρος Στράτος Θεοδοσίου, Αστροφυσικός - Ο Αντιπρόεδρος Παναγιώτης Φιλντίσης, Εκπαιδευτικός) Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει υπόμνημα 26 σελίδων με πληροφορίες για τη ζωή του και το έργο του.

Ένα οδυνηρό παραμύθι Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Στα παραμύθια οι «κακοί» παρουσιάζονταν και έπρεπε να φαίνονται ως πραγματικοί κακοί. Και ο Κακός Λύκος είναι ένας από τους διασημότερους τέτοιους κακούς των παραμυθιών. Στο νέο βιβλίο του ο Soloúp σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός σύγχρονου «κακού λύκου» με τα μάτια των άλλων. Που τελικά δεν είναι και τόσο κακός. Οσο κι αν η ελληνική δικαιοσύνη επιμένει να τον θεωρεί και να τον αντιμετωπίζει ως τέτοιον. Ανέκαθεν τα κόμικς μπορούσαν –και το έκαναν– να αφηγηθούν μεγάλες ιστορίες κοινωνικού περιεχομένου που απευθύνονταν αποκλειστικά σε ενήλικο κοινό. Τις τελευταίες δεκαετίες, από τότε που τα graphic novels καθιερώθηκαν ως αυτόνομες ενιαίες εκδόσεις, στοχεύοντας σε έμπειρους και «ώριμους» (ίσως η λέξη να μην είναι η κατάλληλη αλλά, χάριν συμβάσεως και για την οικονομία του λόγου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί – άλλωστε και οι Αμερικανοί αναφέρονται σε «mature readers») αναγνώστες, με ακόμα πιο εμφατικό τρόπο η θεματολογία των κόμικς έχει απλωθεί σε κάθε κοινωνική και πολιτική πτυχή. Τα κόμικς που αγγίζουν ευαίσθητες πλευρές των εύθραυστων ανθρώπινων σχέσεων, είτε ως μυθοπλασίες είτε ως απομνημονεύματα και αυτοβιογραφίες, αποτελούν μια διακριτή τάση με θαυμαστά δείγματα έως τώρα και απ’ ό,τι φαίνεται με μεγάλη δυναμική και πλούσιο μέλλον. Τέτοιο δείγμα είναι και «Ο Συλλέκτης» του Soloup με υπότιτλο «έξι διηγήματα για έναν κακό λύκο» (εκδόσεις Ικαρος) που δομείται ως μια σπονδυλωτή ιστορία με κεντρικό πρόσωπο τον Διονύση, έναν πατέρα που βυθίζεται στην άβυσσο της γραφειοκρατίας πασχίζοντας απελπισμένα να ξαναδεί το παιδί του. H «σιωπηλή κραυγή» ενός «κακού λύκου» Με τη χρήση εναλλακτικών εκδοχών γνωστών παραμυθιών όπως η «Κοκκινοσκουφίτσα» και η «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων», με αλληγορίες όπως το «Σπήλαιο» του Πλάτωνα και με τις διαφορετικές οπτικές γωνίες από τις οποίες ο αναγνώστης μαθαίνει τα γεγονότα, ο Soloup δημιουργεί ένα συγκινητικό έργο που διαβάζεται σαν παραμύθι. Οι διαφορετικές σχεδιαστικές τεχνοτροπίες που εφαρμόζει ο δημιουργός, η επιλογή άλλοτε ασπρόμαυρων σχεδίων και άλλοτε έγχρωμων εικόνων, οι εναλλαγές σε διάφορους χρόνους εντός των οποίων εκτυλίσσονται οι αριστοτεχνικά συνδεδεμένες μεταξύ τους ιστορίες και η απόδοση του πρώτου λόγου στην αφήγηση σε διαφορετικά πρόσωπα σε κάθε κεφάλαιο, συνθέτουν ένα έργο που το θέμα του αποκαλύπτεται σιγά – σιγά κρατώντας τον αναγνώστη σε μια βασανιστική στάση αναμονής. Οταν πλέον ξετυλιχτεί η υπόθεση και περιγραφεί μέσω πολλαπλών οπτικών γωνιών η δυσάρεστη οικογενειακή κατάσταση του πρωταγωνιστή, γίνεται ξεκάθαρο με δραματικό τρόπο και το γιατί από ένας ευτυχισμένος πατέρας και σύζυγος, ο Διονύσης αυτοπροσδιορίζεται ως «συλλέκτης» καθώς και το τι ακριβώς «συλλέγει». Τα παραμύθια και οι αλληγορίες που ιδιοποιείται, προσαρμόζει και τροποποιεί ο Soloup αποκτούν τότε νόημα και «ηθικό δίδαγμα». Καθιστώντας το δικό του «παραμύθι» μια οδυνηρή παραβολή για τις οικογενειακές σχέσεις και το πώς αυτές, όταν «στραβώσουν», μπορούν να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε «Συλλέκτες» και «Κοκκινοσκουφίτσες». Βιβλιοπαρουσίαση Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου στο βιβλιοπωλείο Public της Πλατείας Συντάγματος, στο Public Café (5ος όροφος), θα γίνει η πρώτη επίσημη παρουσίαση του νέου βιβλίου του Soloúp «O Συλλέκτης - Εξι διηγήματα για έναν κακό λύκο» (εκδόσεις Ικαρος). Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Κουκουλάς, ο δικηγόρος και μέλος του Δ.Σ. του International Council on Shared Parenting (ICSP), Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος, και ο δημιουργός του «Συλλέκτη». Μετά τις ομιλίες και τη συζήτηση με το κοινό, θα παρουσιαστεί πρωτότυπη μουσική σύνθεση, γραμμένη ειδικά για τον «Συλλέκτη», από τους «Drums & Voice Jazztronica Duet», ένα πρότυπο Nu Jazz ντουέτο τυμπάνων-φωνής, από την Αγγελική Τουμπανάκη και τον Ηλία Δουμάνη. Πηγή Συνέντευξη του Soloup στο Γιάννη Κουκουλά για την Εφημερίδα των Συντακτών Μην ξεχάσετε την παρουσίαση του κόμικ

Ο Αστερίξ και ο Υπεριταλικός: Η νέα εποχή και το ιστορικό πνεύμα του Αστερίξ Οι περιπέτειες του Αστερίξ έχουν μπει για τα καλά σε μία νέα εποχή. Ο «Υπεριταλικός» είναι το τρίτο τεύχος που μας έρχεται, πάντα στις εκδόσεις Μαμούθκομιξ, από τους νέους δημιουργούς, Ντιντιέ Κονράντ (σχέδιο) και Ζαν-Υβ Φερί (σενάριο), μετά το «ο Αστερίξ στους Πίκτους» και τον «Πάπυρο του Καίσαρα». Καθώς η χρονική απόσταση μεταξύ των τευχών μικραίνει, δημιουργούνται ελπίδες για μία νέα πορεία, γεμάτη πολλές νέες ιστορίες από τους αγαπημένους Γαλάτες. Όπως και πολλές άλλες περιπέτειες, ο «Υπεριταλικός» ξεκινάει στη ρωμαϊκή σύγκλητο όπου ο συγκλητικός Λάκτους Μπίφιδους υπεύθυνος για το οδικό δίκτυο, βρίσκεται να κατηγορείται από τους πολιτικούς αντιπάλους του για την κατάσταση των δρόμων. Βρίσκει διέξοδο στα θεάματα, στη διοργάνωση ενός μεγάλου αγώνα με άρματα που θα περάσει από όλη την ιταλική χερσόνησο. Η συμμετοχή στον αγώνα είναι ανοιχτή για όλους τους λαούς και το κάλεσμα φτάνει. Ο αγώνας προσελκύει το ενδιαφέρον του Καίσαρα που τον βλέπει ως ευκαιρία να αναδειχθεί, ακόμα μία φορά, η ρωμαϊκή ανωτερότητα απέναντι στους «βάρβαρους» αλλά και η υπακοή των λαών της ιταλικής χερσονήσου στην εξουσία της Ρώμης. Όμως, το κάλεσμα θα φτάσει μέχρι τη Γαλατία και το ανυπότακτο χωριό όπου ο Οβελίξ θα αποφασίσει να γίνει ηνίοχος, παίρνοντας τον Αστερίξ για συνοδηγό του. Για τους φανατικούς αναγνώστες Αστερίξ –αμφιβάλλω αν υπάρχει και άλλη κατηγορία-, η ιστορία θυμίζει ένα μείγμα «Γύρου της Γαλατίας», «Ολυμπιακούς αγώνες» με μία μικρή δόση από «Κορσική». Τα μεγάλα ταξίδια, οι διαγωνισμοί –που έχουν πάντα ασαφείς κανόνες σχετικά με τις μπούφλες, όπως τονίζει ο Οβελίξ- και η ενότητα όσων καταπιέζονται από τους Ρωμαίους είναι κλασικές θεματικές. Ο Φερί της αξιοποιεί για να δώσει μία νέα ιστορία που θα κινείται στο μήκος κύματος των ιστοριών του Γκοσινύ που έκαναν εκατομμύρια ανθρώπους να αγαπήσουν τους ανυπόταχτους Γαλάτες. Οι ιστορίες του Αστερίξ πάντα μεγαλουργούν όταν καταφέρουν να συνδυάσουν μαθήματα ιστορίας, μυθοπλασία και αναχρονισμούς. Περνώντας μέσα από την ιταλική χερσόνησο, πολλούς αιώνες προτού αποτελέσει ενιαίο ιταλικό κράτος, οι Αστερίξ και Οβελίξ θα γνωρίσουν τους λαούς που ηττήθηκαν από τους Ρωμαίους στα πρώτα χρόνια της συγκρότησης της αυτοκρατορίας και δίνουν τους δικούς τους αγώνες ακόμα. Πλάι σε αυτούς είναι πλήθος λαών του αρχαίου κόσμου, καθώς Βρετανοί, Γότθοι, Σκανδιναβοί και πολλοί ακόμα συμμετέχουν στην αρματοδρομία, για να αποτινάξουν τον τίτλο του βαρβάρου και να ταπεινώσουν τους ρωμαίους. Αποδίδονται, όπως επιβάλλει η παράδοση του Αστερίξ, με δικές τους γραμματοσειρές στους διαλόγους και με έμφαση σε διάφορα στερεότυπα –οι Βρετανοί αντιμετωπίζουν φλεγματικά τη διάλυση του άρματος τους- χωρίς ίχνος ρατσισμού. Μέσα στην πορεία της αρματοδρομίας, θα εμφανιστούν στον αρχαίο κόσμο στιγμιότυπα της μεταγενέστερης ιταλικής χερσονήσου. Η Μόνα Λίζα, ο πύργος της Πίζας, η Βενετία που βυθίζεται και πολλά ακόμα είναι παρόντα στην πορεία των Γαλατών και θα προσφέρουν ευκαιρίες για διάφορα αστεία, λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένα. Κομμάτι των αναχρονισμών είναι και η κριτική σε σύγχρονα φαινόμενα. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν σπόντες στην αξιοποίηση του αθλητισμού για τις επιδιώξεις της πολιτικής εξουσίας αλλά και για την εμπορευματοποίηση της εικόνας των αθλητών, η οποία θα παρασύρει ακόμα και τους ανατρεπτικούς πρωταγωνιστές σε μία συμφωνία με το βασικό χορηγό της αρματοδρομίας. Τίποτα από αυτά δεν ξενίζει, αντιθέτως συνεχίζει την παράδοση όσων στοιχείων έκαναν τόσο αγαπητό τον Αστερίξ και την εικόνα του ανυπότακτου Γαλάτη που τα βάζει με έναν κόσμο που μοιάζει πολύ με τον δικό μας. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μπούφλες στους Ρωμαίους και όλα τα σχετικά γκαγκ. Οι λεγεωνάριοι παρατάσσονται κατά μήκος της αρματοδρομίας με διπλό ρόλο: οπαδοί του Ρωμαίου αρματοδρόμου αλλά και σαμποτέρ στην προσπάθεια των υπολοίπων. Θα εκπληρώσουν το ρόλο τους, κάνοντας την ψυχή του Οβελίξ να αγαλλιάσει, ο οποίος, κουρασμένος από τις συναντήσεις με τους άλλους λαούς που κατοικούν στη χερσόνησο, θα αναφωνήσει « Αληθινοί Ρωμαίοι, όπως στη Γαλατία!» Ο «Υπεριταλικός» είναι μακράν το καλύτερο τεύχος της νέας περιόδου. Από αυτό και μόνο δημιουργούνται προσδοκίες για τη συνέχεια αφού οι νέοι δημιουργοί βρίσκουν σταδιακά τα πατήματα τους. Ωστόσο, ισχύει ό,τι γράφαμε για τον «Πάπυρο του Καίσαρα». Υπάρχει ακόμα κάποια απόσταση από τις καλύτερες στιγμές του Αστερίξ, τα αριστουργήματα του Γκοσινύ. Ο κόσμος του Αστερίξ προσφέρεται για νέες προσπάθειες, για απρόσμενα αστείους και έξυπνους συνδυασμούς του αρχαίου κόσμου με τον σύγχρονο. Οι Φερί και Κονράντ, για να φτάσουν να γράψουν τη δική τους ιστορία, ίσως πρέπει να αναπτύξουν δικές τους θεματικές και να μην αρκεστούν σε ό,τι τους έχει κληρονομηθεί. Έχουν αποδείξει, εξάλλου, ότι έχουν αυτή τη δυνατότητα και το μέλλον τους ανήκει. Πηγή

Κυκλοφόρησε και φέτος ημερολόγιο...

Ένα από τα πιο αξιόλογα ιστορικά περιοδικά που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία 6 χρόνια στο εξωτερικό, είναι το All About History, μια πλούσια εικονογραφημένη έκδοση που προσπαθεί να παρουσιάσει όσο πιο αμερόληπτα, συνοπτικά, ουσιαστικά και εκλαϊκευμένα, μερικά από τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα της ανθρωπότητας, καταρρίπτοντας αρκετούς μύθους στην πορεία. Το περιοδικό ξεκίνησε υπό την στέγη της εγγλέζικης Imagine Publishing - μάλλον το 2012 - και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, έχοντας πλέον περάσει στον κατάλογο της Future Publishing, μετά από την εξαγορά της Imagine από την Future. Προφανώς δεν ήμουν ο μόνος που πίστευε πως θα ήταν καλό να κυκλοφορήσει το περιοδικό και στα Ελληνικά, μιας και η Brainfood, η εταιρία πίσω από τις εκδόσεις Οξύ, ξεκίνησε να βγάζει το περιοδικό σε συνεργασία με το Έθνος της Κυριακής από σήμερα (27-10-2018), με αφορμή τη επέτειο της 28 Οκτωβρίου. Το περιοδικό βέβαια είναι κατά βάση μετάφραση της ξένης έκδοσης, αλλά περιέχει και Ελληνική αρθρογραφία. Με μια πρώτη ματιά, θα έλεγα πως και η Ελληνική έκδοση είναι εξίσου αξιόλογη θεματολογικά, αν και ως ποιότητα έκδοσης θα περίμενα να είναι τεύχος με ράχη, κάπως πιο μικρό και πιο στιβαρή έκδοση, μιας και τα ιστορικά περιοδικά συνήθως καταλήγουν στις βιβλιοθήκες αντί για τον κάδο, αλλά για αυτά που στοιχίζει δεν παραπονιέμαι. Μάλλον επίσης θα διατίθεται και αυτόνομα προς 5€. Παραθέτω και το editorial του τεύχους. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους: fotdim, Retroplaymo & albertus magnus.

Graphic Design: Μαρίνα Πάνου Το απόλυτο έργο του αείμνηστου Στέλιου Ανεμοδουρά επιστρέφει αυτή τη φορά σε μορφή κόμικς, το πρώτο σε αυτόνομη - graphic novel - μορφή! Η συγγραφική ομάδα από το βιβλίο Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ - Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ (2017) επιστρέφει, με τον Γιώργο Βλάχο να αναλαμβάνει το σενάριο και τον Κώστα Φραγκιαδάκη στο σχέδιο. Το νέο κόμικς του Μικρού Ήρωα έρχεται για να γιορτάσει τα 90 χρόνια της εκδοτικής πορείας του οίκου Ανεμοδουρά (και τα 5 για την εκδοτική του Μικρού Ήρωα). Είναι 24 σελίδες, σε σχήμα 17×24. Η βιβλιοδεσία είναι καρφίτσα, με το εξώφυλλο να είναι σκληρό (όσο μπορεί να είναι) και τα χαρτιά πολυτελείας! Η ιστορία έχει ως εξής: Μία νέα απειλή με γερμανικά βομβαρδιστικά που προσβάλουν συμμαχικούς στόλους, εμφανίζεται στα παράλια της Αφρικής και στη Μεσόγειο. Στη συνέχεια χάνονται κάπου πάνω στο Λασίθι, στην Ανατολική Κρήτη! Το Παιδί-Φάντασμα αναλαμβάνει την αποστολή να εντοπίσει και να καταστρέψει το μυστικό αεροδρόμιο... Το τεύχος, επίσης, περιλαμβάνει 2-σέλιδο αφιέρωμα-εισαγωγή του συγγραφέα Γιώργου Βλάχου, με τίτλο "Ο Μύθος Του Μικρού Ήρωα" (σελίδες 2 και 27). Προσωπική άποψη: είναι πάρα πολύ όμορφα σχεδιασμένο, αν και το σενάριο όπως και να το κάνουμε έχει παιδικές ασάφειες. Είναι μία πάρα πολύ καλή έκδοση που αξίζει στήριξη καθώς πλέον στις ημέρες γίνετε όλο και πιο δύσκολο να δούμε κόμικς ελληνικής παραγωγής στην χώρα μας. Τέλος, είναι μία έκδοση που αποτελεί must για όλους τους παλιούς αναγνώστες του Μικρού Ήρωα, καθώς σέβεται την παράδοση, δίνοντας μας νέα πράγματα. Κυκλοφορεί την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου, 2018 με την Εφημερίδα Των Συντακτών - Σαββατοκύριακο και σύντομα στα βιβλιοπωλεία! Το αφιέρωμα του Γιώργου Βλάχου "Ο Μύθος Του Μικρού Ήρωα" Το trailer της έκδοσης:

Μια ακόμα εκδοτική παρουσία του πολυαγαπημένου Ανθρώπου Αράχνη στην Ελλάδα, η οποία θα ολοκληρωθεί σε τρία τεύχη, που θα κυκλοφορήσουν ανά δίμηνο περίπου. Εδώ ο τίτλος βρίσκεται στο vol.4 πλέον και η Anubis παρουσιάζει σε αυτό το τεύχος τα δύο πρώτα (από τα τρία συνολικά, εάν δεν κάνω λάθος) τεύχη από το Dark KIngdom (το οποίο κατά την πάγια μεταφραστική λογική της εταιρείας αποδόθηκε ως "Σκοτενοί Αντίπαλοι") και λογικά, θα δούμε και τη συνέχειά του, το επόμενο story arc, Scorpio Rising εάν κρίνω από το εξώφυλλο του επόμενου τεύχους, που αντιστοιχεί στο #9 της αμερικανικής έκδοσης. Διάφοροι παλαιοί γνώριμοι κάνουν την εμφάνισή τους, δεν έχω διαβάσει την ιστορία για να εκφέρω άποψη, αλλά δεν έχω πλέον εμπιστοσύνη στη Marvel. Συνεπώς, όσοι πιστοί προσέλθετε. Η έκδοση της Anubis στα γνωστά επίπεδα. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον constantinople.

Η 17η έκθεση Comic 'N' Play έρχεται με "Σιγή Ασυρμάτου" Η μακροβιότερη έκθεση Ελλήνων δημιουργών κόμικς και επιτραπέζιων παιχνιδιών στρατηγικής και φαντασίας επιστρέφει για 17η χρονιά! Εκδόσεις & έργα κόμικς - παιχνίδια ρόλων & φαντασίας - προσκεκλημένοι δημιουργοί - κληρώσεις δώρων - bazaar εκθετών - εργαστήρια - ομιλίες - προβολές ταινιών - cosplay - αυτοεκδόσεις Από τις 9 έως τις 11 Νοεμβρίου στην γκαλερί του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης! Είσοδος ελεύθερη! Links: comic-n-play.gr - facebook.com/comicnplay.gr

Το γνωστό βιβλίο κυκλοφόρησε φέτος (2018) και αγγλιστί. Για την ελληνική έκδοση παρακαλώ πατήστε εδώ.

Ένα κόμικ που ξεκινάει από ένα φαινομενικό one-night stand και καταλήγει σε μια μεταφυσική αλληγορία για το ταξίδι της αρετής ή της καταδίκης. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση αν και θα μπορούσε να έχει εμπλουτιστεί με μερικά ακόμα στοιχεία για να έχει την επίδραση που ήθελε να έχει στον αναγνώστη. Όπως είναι τώρα, απλά δεν πάει παραπέρα από ένα σύντομο ανασήκωμα του δεξιού φρυδιού.

Τιμή καταλόγου: 14,90 Δεύτερη εκδοτική παρουσία του διάσημου εχθρού του Spider-Man στη χώρα μας μετά από εκείνη του Οξέος προ εξαμήνου. Σε αντίθεση με εκείνη την έκδοση, αυτή έχει ως βασικό πρωταγωνιστή. τον αυθεντικό Venom, τον Eddie Broc και αφηγείται την ιστορία του πώς ο απογοητευμένος, διψασμένος για αναγνώριση και κοινωνικά αδέξιος και τελικά στα όρια του κοινωνικώς αποδεκτού δημοσιογράφος έγινε υποχείριο της εξωγήινης οντότητας και δημιούργησαν έτσι τον Venom. Ουσιαστικά το κόμικ αφηγείται κάποια από τα γεγονότα που είχαν διαδραματιστεί στα τεύχη του Σπάιντερ Μαν της δεκαετίας του 1980 (πολλές από αυτές τις ιστορίες είχαν δημοσιευτεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καμπανά), αλλά αυτή τη φορά από τη σκοπιά του Broc. Ενδιαφέρουσα η σεναριακή προσέγγιση, σίγουρα διαφωτίζει και προσπαθεί να εξανθρωπίσει τον (αντι)ήρωα, αλλά δεν είναι και κάτι που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει σε διάφορες παραλλαγές. Εντυπωσιακό, κατά τη γνώμη μου το σχέδιο του Medina, αποδίδει με εξαιρετικό τρόπο τις εκφράσεις των πρωταγωνιστών, με ιδιαίτερη έμφαση στο βλέμμα τους, αν και κάπου το παρακάνει με κίνδυνο να πέσει στα όρια της καρικατούρας, Σε γενικές γραμμές πάντως, εξυπηρετεί και προάγει την ιστορία σε μεγάλο βαθμό. Η έκδοση της Anubis, όπως πάντα εξαιρετική. Θεωρώ ότι οι οπαδοί των υπερηρωικών κόμικ αξίζει να το αποκτήσουν. Είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία και απολύτως διαφορετική προσέγγιση από εκείνη του Οξέος.

Αν υποψιαζόσασταν πως ένα κόμικ με αυτόν τον τίτλο θα είχε σχέση με τους μύθους του Αισώπου, τότε πέσατε μέσα. Μόνο που εδώ όλα τα ηθικά διδάγματα αναιρούνται και οι ακόλαστοι, κοπρόσκυλοι, ρέμπελοι, μαστούρηδες χαρακτήρες έχουν το πάνω χέρι, με τους ηθικά ακέραιους χαρακτήρες να κουρελιάζονται κυριολεκτικά και μεταφορικά! Θεματολογικά λοιπόν το κόμικ έχει ενδιαφέρον ή, θα έπρεπε να πω, θα είχε ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς η εκτέλεση του μου φάνηκε ανέμπνευστη. Σαν να εξαντλήθηκε όλη η έμπνευση στην αρχική ιδέα. Κρίμα. Σχεδιαστικά επίσης μπορεί να μην είναι τίποτε σπουδαίο αλλά ταιριάζει στο όλο κλίμα, κάτι που θεωρώ από τα θετικά της έκδοσης.