DaDiRa

Μεταφέρθηκε στη Γενική Συζήτηση, γιατί δεν έχει τη δομή που τηρούμε στην κατηγορία των Αμερικάνικων. Πάντως αν έχεις όρεξη μπορείς να ρίξεις μια ματιά στη μορφή που έχουν συνήθως τα θέματα εκεί και να κάνεις και εσύ μία παρουσίαση.

Πρέπει να φταίει η εποχή . Εδώ (και ας μην έχω κήπο), όμως, είναι νυχτόβιες και μαλώνουν πάντα 3-5 το ξημέρωμα.

Αν και δεν έχω να πω κάτι καινιούριο θα γράψω και εγώ δυο κουβέντες όπως συνιθίζω να κάνω με κάθε τεύχος. Το Kobane Calling είναι σαφώς το highlight αυτού τους τεύχους, και γενικά διεκδικεί τη θέση του καλύτερου κόμικ που μπήκε στον Μπλε Κόμητη. Οι άλλες ιστορίες συνεχίζουν να προχωρούν χωρίς να έχω κάτι ιδιαίτερο να παρατηρήσω. Με την Άρπη εγώ δεν έχω απογοητευτεί, απλά θέλω να δω που θα καταλήξει πριν το σχολιάσω σεναριακά γιατί η δομή του είναι κάπως χαοτική. (Απίστευτο ότι πέρασε ένας χρόνος από την τελευταία φορά που έγραψα Καλό Σεπτέμβρη )

Poorly Drawn Lines από τον Reza Farazmand. Μακρόβιο webcomic καθώς συνεχίζει μετά από 11 χρόνια. Περισσότερα στο poorlydrawnlines.com

22-23 Ιουνίου το επόμενο τεύχος. Με Columba και Άρπη.

Επιτέλους, και κάποιος που αφήνει τα τεύχη του στο ράφι. Πρέπει να συνασπιστούμε. Πολύ όμορφα τα πρώτα ράφια με τον μαύρο τοίχο background. Και φαίνονται στιβαρά παρά το μήκος τους.

Και εγώ μέσα.

Εξαιρετικό. Άψογη ισορροπία μεταξύ αντιπολεμικής σάτιρας και θλιβερής σαπίλας (κυριολεκτική και μεταφορική) στα χαρακώματα. Αστεία κοντά στα γούστα μου που ταυτόχρονα δίνουν και συμπυκνωμένη πληροφορία για την κατάσταση εκεί. Τόσο συμπυκνωμένη που και οι 20 σελίδες εξηγήσεων στο τέλος περιείχαν μόλις τα απολύτως απαραίτητα. Καλοσχεδιασμένοι χαρακτήρες και κυρίως ο εξοπλισμός, όπου εμφανίζεται. Η παλέτα επίσης ωραία ιδέα, εννοείται ότι βελτίωσε το σκέτο ασπρόμαυρο. Νομίζω πως αξίζει μια θέση στη βιβλιοθήκη όλων.

BE8F7N7YF3SA Το δικό μου -10% για όποιον θέλει.

Κάτι με αισθητική Moebius και πάνελ.

Είμαι και εγώ στην πλευρά των μη ενθουσιασμένων. Το χιούμορ "της κρίσης" δεν είναι καθόλου του γούστου μου και (με) κουράζει εύκολα. Γενικά τα περισσότερα gags μια που τα διάβαζα και μια που τα αντιστοιχούσα σε κάποιο παλιότερο αστείο που άκουσα. Βέβαια του αναγνωρίζω ότι είχε έξυπνες αναφορές και σεναριακά το εκμεταλλεύτηκε όσο καλύτερα μπορούσε. Το σχέδιο νόμιζα ότι δεν μου άρεσε, αλλά συγκρίνοντας τα δύο διαφορετικά themes κατάλαβα ότι φταίει ο χρωματισμός (θνητοί vs Όλυμπος). Σαν σύνολο διαβάζοντάς το κατέληξα ότι θα έπρεπε να είναι animation και όχι κόμικ.

Έπεσε "Η Αρχή" στα χέρια μου χωρίς να έχω διαβάσει τα προηγούμενα. Δεν ήταν κακό, αρκετά ευανάγνωστο, όχι πολύ χορταστικό όμως. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι μου προσέφερε κάτι τρομερό, αλλά λογικά φταίει που δεν έχω ξαναδιαβάσει Ζαγκόρ. Αν και το σενάριο είναι στοιχειώδες ως προς τα συστατικά και τη ροή του, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια να το κακολογήσεις επειδή εκτυλίσσεται άμεσα και χωρίς περικοπές. Μένω σε αυτό και στην ατμόσφαιρα που καταφέρνει να χτίσει σε τόσο λίγη έκταση.

Μετά από δύο χρόνια συμπλήρωσα επιτέλους τα Κουλούρια που μου έλειπαν. Στην φωτογραφία δεν φαίνεται ο Άνθρωπος στο Ψηλό Κάστρο που μου προτείνατε σε άλλο topic. Μάλλον τελευταία φουρνιά μέχρι να διαβάσω όλα αυτά μαζί με τα προηγούμενα.

Το Rime free to keep στο Epic Store μέχρι 30 Μαϊου. https://www.epicgames.com/store/en-US/product/rime/home

Ακόμα ένα C&H

Every noise at once. Ένας χάρτης-διάγραμμα για τα μουσικά genres με δεδομένα που πάρθηκαν από 3063 genres στο spotify. Φτιαγμένος αλγοριθμικά, οπότε προφανώς όχι άψογος. Πάνω είναι τα "ηλεκτρονικά" και κατεβαίνοντας προς τα κάτω είναι τα "οργανικά". Αριστερά είναι τα πιο "βρώμικα" και ατμοσφαιρικά, και στα τα δεξιά τα πιο εύθυμα και χαλαρά. Η μη dadiroποιημένη έκδοση των παραπάνω από το site Έχει ώρες που ασχολούμαι κλικάρω σε genres που δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν. Εξαιρετικό αν θες να ακούσεις καινούρια μουσική συγκεκριμένης υφής και δεν ξέρεις πως να την ψάξεις.

Θα έλεγα ότι είναι (σχεδόν) απαραίτητο να έχουν διαβαστούν τα Homo πριν από αυτό. Σε ό,τι αφορά τη συνοχή του περιεχομένου, τουλάχιστον. Γιατί στα υπόλοιπα δεν νομίζω να σου αλλάξουν ριζικά τη γνώμη.

Μόλις ήρθα να το ποστάρω

Μου θύμισε το arc με τους joker από το Gotham. Ούτε εγώ ενθουσιάστηκα, αλλά παραμένω ουδέτερος.

Διαβάστε και τι γράφει.

Για την προώθηση του επερχόμενου Curse of the White Knight θα βγαίνουν επεισοδιάκια σε 8-bit αισθητική, σε animation του Chris Fequiere. Ορίστε το πρώτο. Edit: Προσοχή, έχει spoiler για όσους δεν διάβασαν τον Λευκό Ιππότη.

Εννοείται. Αλλά γνωρίζοντας τις αναγνωστικές μου συνήθειες, ίσως περιμένω πρώτα να πάρω το δεύτερο πριν αρχίσω το πρώτο.

Οι αγορές του μήνα. Τα ξενόγλωσσα από το -70% του public. Να δω με τι καρδιά θα παραγγείλω τα υπόλοιπα Aama σε κανονική τιμή . Όσο για τα Valerian, στάθηκα κ***φαρδος αφού τα παρήγγειλα χωρίς να ελέγξω τίποτα απλά επειδή είχαν 1.5€ και τελικά έτυχε να είναι δύο συνέχειες (και τα μόνα που μεταφράστηκαν στα ελληνικά). Επίσης περιμένω και το The Living Mummy and Other Stories. Τέλος, λίγη γκρίνια για την κατάσταση που μου ήρθε το Giant Monster.

Με το 8ο τεύχος οι ιστορίες έχουν επιτέλους προχωρήσει αρκετά ώστε να μπορώ να γράψω και δύο πράγματα παραπάνω. Τις θεωρώ όλες σε πολύ καλό καλό δρόμο, την κάθε μια με τον χαρακτήρα της. Το διάβασα με τα δύο προηγούμενα τεύχη από δίπλα για να φρεσκάρω και παράλληλα. Χάρηκα που επιτέλους επέστρεψαν τα διηγήματα, ενώ αντίστοιχα η έλλειψη συνέντευξης δεν με χάλασε και τόσο. Το κακό είναι ότι δεν είχαμε και πάλι Γυμνά Οστά. Το Σατάνια έχει προχωρήσει βαθιά στον κόσμο (χαρ χαρ) που χτίζει. Πράγμα για το οποίο χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί φοβόμουν ότι θα αργήσει να μας δείξει κάτι ουσιαστικό. Οι Ληστές έχουν ωραίο, ατμοσφαιρικό γράψιμο και ταιριαστό σχέδιο, αν και δεν ξέρω πως θα συνεχίσουν μετά από αυτό το τεύχος. Ελπίζω ότι θα μας εκπλήξει θετικά. Στην Άρπη είχαμε origin story, το οποίο παράλληλα αποκαλύπτει και πολλά για αυτό το σύμπαν του Κυριαζή. Μου αρέσει πολύ και σχεδιαστικά, αλλά και η "ελληνοποίηση" των διαλόγων - του δίνει χαρακτήρα και δεν σε αφήνει να το υποβαθμίσεις με συγκρίσεις. Μετά από όλα αυτά το Μέρες Λατρείας είναι ό,τι πρέπει για να χαλαρώσεις. Μέχρι τώρα το διάβαζα κάπως αμέτοχος, αλλά πλέον έχω μπει στην ατμόσφαιρα και θέλω να δω τι θα γίνει. Το Kobane Calling έχει αρχίσει να παίρνει μπροστά. Κάνει ήπιο σχολιασμό, αν και ακόμα μάλλον δεν έχει μπει στο ψητό. Για το συγκεκριμένο μπορεί να μην αντέξω και να το διαβάσω πριν μεταφραστεί. Το Μυρίζει Αίμα ήταν κάπως μέτριο αν εξαιρέσεις το έξυπνο αφηγηματικό τρικάκι, το ίδιο και το Λεγεών που το ψιλοπροέβλεψα - αν και είχε ωραίο γράψιμο. Τα του Βαβαγιάννη είναι όπως πάντα εγγύηση και το Ζάχαρη ήταν καλό για κλείσιμο, αν και λιγότερο αστείο από το πρηγούμενο. Τσοντούλα δεν είχε, θα σας μαλώσω . Edit: Προστέθηκε και στο goodreads για τους ψυχαναγκαστικούς με το tracking όπως εγώ.