Πληροφορίες διά στόματος Cavazzano

[PhantomDuck]

Κάτι σαν συνέντευξη δηλαδή; Όχι, ούτε κατά διάνοια. Οι συνεντεύξεις ακολουθούν γνωστή δομή. Αυτά είναι σκόρπιες πληροφορίες που αντλήσαμε μέσα από κουβεντούλα με τον μαέστρο Giorgio Cavazzano και τις καταγράφω για δύο λόγους. Αφ' ενός για να μην τις ξεχάσω, αφ' ετέρου για να τις δουν και τυχόν ενδιαφερόμενοι.

 

 

Οι πρώτες δύο είναι απλά αν γνωρίζει άλλους συγκεκριμένους Ιταλούς σχεδιαστές.

 

Α) Ο πρώτος ήταν ο Giampero Ubezio. Ο φαλακρός κύριος με λίγα μαλλιά απάντησε. Τουλάχιστον τον ήξερε, πάλι καλά Ο συγκεκριμένος έχει κάνει λίγες καλές ιστορίες, όμως ο σχεδιασμός του μου αρέσει πολύ. Έχει ένα ιδιαίτερο στυλ. Όταν του είπα πως μου αρέσει ο Μίκυ του συγκεκριμένου δημιουργού, ο Cavazzano χαριτολογώντας μου έδωσε «Χ» και πρότεινε να μιλήσουμε για κάτι καλύτερο, όπως το τι καιρό θα κάνει. Ελπίζω δηλαδή να χαριτολογούσε . Στιγμιότυπα του συγκεκριμένου για να καταλάβετε για ποιον μιλάμε.

 

 

Β) Ο δεύτερος ήταν ο Lucio Leoni, ο οποίος πολλές φορές έκανε ιστορίες με την Emmanuela Negrin. Ο συγκεκριμένος έχει κάνει αρκετές χαζούτσικες ιστορίες, καμιά 20αριά αξιοπρεπείς και γύρω στα 5-10 αριστουργήματα. Μου είχε κάνει εντύπωση που δεν βλέπαμε σκαναρίσματα ιστοριών του στο Inducks, ενώ είχε για τον κάθε τελειωμένο. Αυτός είναι και ο λόγος που στο πεδίο του στο Inducks, πολλές φορές έχει μόνο ελληνικά σκαναρίσματα της πρώτης σελίδας, μιας και λίγοι ήμασταν όσοι ενδιαφερόμασταν για το έργο του. Είναι από τους λίγους που έχω πετύχει, που οι ιστορίες του δημοσιεύονταν σε περιοδικά όπως το Paperino Mese ή το Paperinik, αντί του Topolino. Αξίζει να αναφέρουμε πως μέχρι στιγμής, έχει δημιουργήσει την αγαπημένη μου ιστορία του Φάντομ Ντακ, το «Χάσμα του χρόνου».

 

Ο μαέστρος δυστυχώς δεν τον ήξερε, καρφώνοντάς μου έτσι ακόμα μία λεπίδα στην θέση της καρδιάς. Δεν πειράζει, καλά να 'μαστε. Δεν θα του κρατάω μούτρα την επόμενη φορά που θα τον δω. Χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από τον Leoni

 

 

Γ) Σχετικά με τον Β' κύκλο Μίκυ Μυστήριο. Αν κατάλαβα καλά, παίζει να ήταν ιδέα του Ulrich Schroder. Τον ρώτησα πώς και έβγαλε μόνο 12 τεύχη. Ακόμα και μία κυριλάτη επανέκδοση σε τόμους, σταμάτησε αμέσως μετά τον... πρώτο τόμο Η απάντησή του ήταν πως έδωσε ό,τι ήταν να δώσει μέσα σε 12 τεύχη. Εξ άλλου η βασική ιστορία ολοκληρώθηκε νωρίτερα και ύστερα έγινε βαρετό. Ο Μίκυ αντί να πηγαίνει στο Μίκυ Σίτυ, πηγαίνει στο Νταρκ Σίτυ, ενώ οι καινούργιοι χαρακτήρες άρχισαν να τον πλαισιώνουν σαν τους γνωστούς συνηθισμένους φίλους του (Γκούφυ, Μίνυ, Οράτιο, κλπ). Είναι αξιοσημείωτο να πούμε πως παρ' όλο που έκανε μόνο το πρώτο τεύχος, του έκοψαν 6 ή 7 σελίδες με παρατηρήσεις. Του στυλ να πρέπει να ξανασχεδιάσει ορισμένα πράγματα που δεν άρεσαν στα μεγάλα κεφάλια της εταιρίας, να κάνει τα μάτια ενός κακού λίγο πιο αλλήθωρα, ή την προσθήκη της τελευταίας σελίδας που κάνει τον Μίκυ να βλέπει κινηματογράφο ώστε και καλά να μην σοκάρει το κοινό.

 

 

Δ) «Ο Παπιάνθρωπος», μία ιστορία του Cavazzano που αφηγείται την ιστορία του Carl Barks. Εδώ πέρα έχασα λίγο την συζήτηση στο ενδιάμεσο της μετάφρασης. Αυτό για το οποίο είμαστε σίγουροι, είναι πως τα σκίτσα του Carl Barks που παρεμβάλλονται στην ιστορία, παρ' όλο που μοιάζουν με του Barks, είναι του Cavazzano. Ό,τι βλέπουμε στην ιστορία είναι δικά του, δεν πήρε κάποια καρέ έτοιμα και τα κότσαρε μέσα. Λόγω του φεστιβάλ της Βενετίας, αποφάσισε να συνδυάσει το γεγονός και να φτιάξει την ιστορία. Το βανάκι παρεμπιπτόντως που εμφανίζεται στην τελευταία σελίδα και παραλαμβάνει τον πίνακα, ήταν το ίδιο που χρησιμοποιείται και στην πραγματικότητα.

 

Στην συγκεκριμένη ιστορία, μιας και το έφερε η κουβέντα, μας ανέφερε πως είχε δει τον Barks σε κάποια έκθεση. Ενώ ο Barks παρατηρούσε τα σχέδια όλων των καλλιτεχνών, του έκαναν πολύ καλή εντύπωση τα σχέδια του Cavazzano. Τώρα δεν θυμάμαι αν αγόρασε κάποια ή όχι, όμως το σίγουρο είναι πως ο Barks αναγνώρισε την προσπάθειά του, και ο Cavazzano το εκτίμησε πάρα πολύ. 

[PhantomDuck]

Ε) Ιστορίες γύρω από την φωτιά. Σχεδόν όλες οι ιστορίες είναι σε σενάριο Rodolfo Cimino, ενώ ο Cavazzano έχει σχεδιάσει τις περισσότερες από αυτές. Πρόκειται για διηγήματα που αφηγείται η γιαγιά Ντακ και εξιστορούνται με διαφορετικούς χαρακτήρες. Ο ένας λόγος είναι αυτός που εικάζαμε, δηλαδή πως υπήρχε περισσότερη ελευθερία στους χαρακτήρες. Μπορούσε π.χ. να δείχνει το πλήρωμα του Μάρτιν να χάνεται για πάντα στην θάλασσα. Ο άλλος λόγος είναι πως μπορεί οι πάπιες και τα ποντίκια να είναι φανταστικοί χαρακτήρες, όμως δεν παύει η παρουσία τους να είναι σε έναν «πραγματικό» κόσμο. Οι ιστορίες γύρω από την φωτιά όμως, ήθελαν να είναι σε έναν παντελώς φανταστικό κόσμο, κάτι που έπρεπε να διαχωριστεί με κάποιον τρόπο, και επέλεξαν αυτόν.

 

Πάνω στην κουβέντα, μας ανέφερε για το σενάριο της τελευταίας ιστορίας του Rodolfo Cimino, το οποίο και σχεδίασε. Ο Cimino ήταν στο νοσοκομείο με μάσκα οξυγόνου, και του έδινε οδηγίες για το πώς να γίνει σωστά η ιστορία. Όταν ο Cimino πέθανε, ο Cavazzano αντικατέστησε την αρχική σελίδα με έναν χάρτη από νησιά, με ονόματα βασισμένα σε ιστορίες τους. Το νησί του Cimino είναι σε σχήμα καρδιάς, ενώ παρατηρούμε πολλές ακόμα γνωστές αναφορές, όπως το νησί της Reginella - Πανωραίας από την περιπέτεια κάτω από το διαφανές φράγμα, του Κι Κονγκ, της ολέθριας τριτούμπας, τον κόλπο του Μάρτιν από τα μαύρα μαργαριτάρια του Ειρηνικού και διάφορα ακόμα ωραία πράματα που χρησιμοποιήσε ως έναν συγκινητικό φόρο τιμής. Με συγκίνησε πάλι ο αλήτης...

 

Η αρχική σελίδα πριν και μετά τον θάνατο του Rodolfo Cimino

 

 

ΣΤ) Μιας και είμαστε στο κεφάλαιο του Cimino, ας αναφέρουμε λίγο πιο αναλυτικά την περιπέτεια κάτω από το διαφανές φράγμα. Πάντα είχα την απορία, πώς έγινε και τους ήρθε η ιδέα για αυτόν τον χαρακτήρα, ένα άτομο που ερωτεύτηκε τον Ντόναλντ από το πουθενά, που όμως αναγκαστικά έπρεπε να καταλήξει σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα. Ο λόγος είναι πως ο Cimino εκείνη την περίοδο είχε μία μικρή κορούλα που ήταν ερωτευμένη με τον Ντόναλντ. Καταλαβαίνετε πώς πάει το πράμα από εδώ και πέρα. Έφτιαξαν μία μικρή πριγκίπισσα που ήταν ερωτευμένη με τον Ντόναλντ και στις ιστορίες τους. Αν θυμάμαι καλά, η Πανωραία πρέπει να είναι σχετικά αγαπητός χαρακτήρας, όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά και σε άλλες χώρες όπως η Βραζιλία.

 

 

Ζ) Σχετικά με την ιστορία Η τελευταία υπόθεση, ρώτησα αν ο Gottfredson είναι αγαπητός ή απλά έχει ιστορική σημασία στην Ιταλία. Η απάντηση είναι πως είναι πολύ αγαπητός και αρέσει πολύ στον κόσμο. Είμαι σίγουρος πως θα ήταν και στην Ελλάδα, αν κυκλοφορούσαν οι ιστορίες του.

 

Η) Στην ιστορία Τα καπρίτσια της τυχερής δεκάρας του έκαναν παράπονα πως τα αμάξια του ήταν βασισμένα σε αληθινά μοντέλα και του ζήτησαν από εδώ και στο εξής να σχεδιάζει πιο καρτουνίστικα οχήματα.

 

Θ) Η ιστορία The lair of Wolf Barker με πάσα επιφύλαξη, θα αναφέρω πως είναι μία από τις ιστορίες στις οποίες του άρεσε η προσωπικότητα του Μίκυ και αποφάσισε πως η συγκεκριμένη πλευρά του χαρακτήρα του άρεσε. Λέω με επιφύλαξη, επειδή ψάξαμε στο Inducks με τον ΜΖ για την ιστορία επιτόπου, με το που την ανέφερε, όμως είχε αρκετά πιθανά αποτελέσματα. Όταν το συζητήσαμε λίγο πιο αναλυτικά, μας είπε πως είναι η ιστορία που απαγάγουν την Κλαραμπέλ. Η άνωθεν ιστορία είναι η μόνη που θυμάμαι και η μόνη που βρίσκω μέσω του Inducks με τέτοια υπόθεση, επομένως μάλλον κατασταλάξαμε.

 

 

Αυτά τα ολίγα από εμένα. Είπαμε κι άλλα που τώρα δεν μου έρχονται, άρα θα συμπληρώσω κάποια άλλη στιγμή. Γενικά, κατά 99%, για ό,τι γράφω βασίζομαι σε ντοκουμέντα, όμως στην προκειμένη, κρατήστε μία πισινή μέχρι να επιβεβαιώσει ο ΜΖ που ήταν και ο επίτιμος μεταφραστής. Τον είχα πρήξει να κάνει το φερέφωνο, και είναι πολύ πιθανό κάτι να μην μεταφέρθηκε σωστά ή να μην έγινε αντιληπτό από την μία γραμμή του τηλεφώνου στην άλλη

 

Όποιος άλλος έχει παρόμοιες πληροφορίες, είναι ευπρόσδεκτος να συνεισφέρει.

[christs]

:respect: :respect:

 

H μοναδικη πληροφορια που εχω να προσθεσω, και σιγουρα οχι ιδιαιτερα σημαντικη ,ειναι αυτη που μου εξομολογηθηκε ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Καβατσάνο, οταν του εδωσα να υπογραψει το ΚΟΜΙΞ 172, με τη γνωστη ιστορια "Λα Στράντα". Ε λοιπον, του εδωσα να υπογράψει το συγκεκριμενο δικο του σκίτσο, μετά την ιστορία, και μου σχολίασε οτι η Κλάραμπελ κανονικα δεν ειχε τοσο μεγάλα.... στηθος , αυτός το σχεδίασε έτσι πιο πληθωρικό, επίτηδες, αλλά δεν ήθελε να το παρερμηνέψω, εξού και η διευκρίνηση. :lol:

 

Και γυναικάς, και θεούλης, λεμε!

[AndreasD]

Άλλη μια σημαντική πληροφορία που έδωσε κατά τη διάρκεια του Q&A. Έχει έτοιμη νέα ιστορία με Ντακ, η οποία είναι διασκευή της νέας ταινίας Star Wars και θα κυκλοφορήσει παράλληλα είτε αμέσως μετά την προβολή της ταινίας!

 

Ας ελπίσουμε ότι δε θα χρειαστεί να την περιμένουμε πολύ παραπάνω στην Ελλάδα.

[adams]

Άλλη μια σημαντική πληροφορία που έδωσε κατά τη διάρκεια του Q&A. Έχει έτοιμη νέα ιστορία με Ντακ, η οποία είναι διασκευή της νέας ταινίας Star Wars και θα κυκλοφορήσει παράλληλα είτε αμέσως μετά την προβολή της ταινίας!

 

Ας ελπίσουμε ότι δε θα χρειαστεί να την περιμένουμε πολύ παραπάνω στην Ελλάδα.

 

   δηλαδή ξέρει το σενάριο της ταινίας;

[AndreasD]

Δεν μπηκε σε λεπτομέρειες. Ανέφερε οτι είναι μια παρωδία Star Wars, χωρίς να διευκρινίσει τι αφορά το story.

[Indian]

Πω,πω,έχω κατακλυστεί από υπέροχες πληροφορίες...!Μπράβο σας παιδιά...!

 

Όσον αφορά την νέα ιστορία,πιστεύω ότι μόλις δημοσιευτεί στο Topolino,δεν θα αργήσει να έρθει και στην Ελλάδα...!Στην Τερζόπουλου εποχή θα έλεγα ότι θα αργούσαμε να την απολαύσουμε στα Ελληνικά,αλλά τώρα με τις Καθημερινές εκδόσεις έχουμε μεγαλύτερες ελπίδες...!

[rorschach]

Δυστυχώς όμως ο Καβατσάνο δεν δουλεύει πλέον για τους Ιταλούς και έτσι οι ελπίδες να βρεθούν καλά σενάρια για να σχεδιάσει είναι περιορισμένες.

[JohnnyMZ]

Θα προσθέσω κι εγώ το λιθαράκι μου σε αυτήν την ενδιαφέρουσα συζήτηση

 

 

Α) Ο πρώτος ήταν ο Giampero Ubezio. Ο φαλακρός κύριος με λίγα μαλλιά απάντησε. Τουλάχιστον τον ήξερε, πάλι καλά Ο συγκεκριμένος έχει κάνει λίγες καλές ιστορίες, όμως ο σχεδιασμός του μου αρέσει πολύ. Έχει ένα ιδιαίτερο στυλ. Όταν του είπα πως μου αρέσει ο Μίκυ του συγκεκριμένου δημιουργού, ο Cavazzano χαριτολογώντας μου έδωσε «Χ» και πρότεινε να μιλήσουμε για κάτι καλύτερο, όπως το τι καιρό θα κάνει. Ελπίζω δηλαδή να χαριτολογούσε . 

 

Για τον Ubezio, πρόσθεσε επίσης πως κάθε φορά που συναντιούνται είναι πολύ ενθουσιώδης και τον πλησιάζει κάθε φορά και τον ρωτάει "Μαέστρο, πώς κάνεις αυτό, πώς κάνεις το άλλο;", κάθε φορά τις ίδιες ερωτήσεις... Δεν πρέπει να χαριτολογούσε ιδιαίτερα

 

Δ) «Ο Παπιάνθρωπος», μία ιστορία του Cavazzano που αφηγείται την ιστορία του Carl Barks. Εδώ πέρα έχασα λίγο την συζήτηση στο ενδιάμεσο της μετάφρασης. Αυτό για το οποίο είμαστε σίγουροι, είναι πως τα σκίτσα του Carl Barks που παρεμβάλλονται στην ιστορία, παρ' όλο που μοιάζουν με του Barks, είναι του Cavazzano. Ό,τι βλέπουμε στην ιστορία είναι δικά του, δεν πήρε κάποια καρέ έτοιμα και τα κότσαρε μέσα. Λόγω του φεστιβάλ της Βενετίας, αποφάσισε να συνδυάσει το γεγονός και να φτιάξει την ιστορία. Το βανάκι παρεμπιπτόντως που εμφανίζεται στην τελευταία σελίδα και παραλαμβάνει τον πίνακα, ήταν το ίδιο που χρησιμοποιείται και στην πραγματικότητα.

 

Στην συγκεκριμένη ιστορία, μιας και το έφερε η κουβέντα, μας ανέφερε πως είχε δει τον Barks σε κάποια έκθεση. Ενώ ο Barks παρατηρούσε τα σχέδια όλων των καλλιτεχνών, του έκαναν πολύ καλή εντύπωση τα σχέδια του Cavazzano. Τώρα δεν θυμάμαι αν αγόρασε κάποια ή όχι, όμως το σίγουρο είναι πως ο Barks αναγνώρισε την προσπάθειά του, και ο Cavazzano το εκτίμησε πάρα πολύ. 

 

Σε παρακαλώ πολύ! :lol:

Δεν είπε κάτι παραπάνω αξιοσημείωτο, εκεί, εκτός ότι σε μία σελίδα που δείχνει το σπίτι όπου μεγάλωσε ο Barks (ΚΟΜΙΞ #165 σελ.22), το σπίτι αυτό σχεδιάστηκε με βάση ένα σκίτσο του ίδιου του Barks που απεικονίζει το πατρικό του σπίτι, όπως το θυμόταν μετά από τόσα χρόνια. Τίποτα δεν άφησε στην τύχη!

 

Και για τον Barks γενικότερα, μου ανέφερε ότι ήταν πολύ καλός και ευδιάθετος κυριούλης, και ένα αστείο περιστατικό: Όταν ο Barks είχε έρθει, είχε πάρα πολλή ζέστη στην Ιταλία. Όλοι ήταν με τα κοντομάνικα και σκάγαν, ίδρωναν, λαχάνιαζαν. Ο Barks, φορούσε ένα μακρυμάνικο πουκάμισο κουμπωμένο μέχρι το λαιμό, και ήταν μια χαρά

 

Η) Στην ιστορία Τα καπρίτσια της τυχερής δεκάρας του έκαναν παράπονα πως τα αμάξια του ήταν βασισμένα σε αληθινά μοντέλα και του ζήτησαν από εδώ και στο εξής να σχεδιάζει πιο καρτουνίστικα οχήματα.

Cars.jpg

 

Ακριβώς, απλά να επισημάνουμε πως ήρθε, συγκεκριμένα, γράμμα από τα κεντρικά της Disney στην Αμερική, στην Disney Ιταλίας (Mondatori, ποιος ήταν τότε), με παράπονα για τον συγκεκριμένο σχεδιαστή που σχεδιάζει αληθινά αυτοκίνητα. "Πείτε του να προσέχει, μην έχει νομικά μπλεξίματα με τις αυτοκινητοβιομηχανίες" :lol:

Το αστείο εδώ είναι ότι είχε ήδη αναφέρει αυτήν την ιστορία σε προηγούμενη συζήτηση, και στο signing του έφεραν να την υπογράψει. Ενθουσιάστηκε, λέει "αυτή εδώ είναι που έλεγα!", και έψαξε να βρει τη σελίδα να μου δείξει τα αυτοκίνητα

 

Όσον αφορά την νέα ιστορία,πιστεύω ότι μόλις δημοσιευτεί στο Topolino,δεν θα αργήσει να έρθει και στην Ελλάδα...!Στην Τερζόπουλου εποχή θα έλεγα ότι θα αργούσαμε να την απολαύσουμε στα Ελληνικά,αλλά τώρα με τις Καθημερινές εκδόσεις έχουμε μεγαλύτερες ελπίδες...!

 

Δεν το κατάλαβα αυτό το σχόλιο ιδιαίτερα, γιατί, τα τελευταία χρόνια ο Τερζόπουλος δεν έβγαζε τις ιστορίες του Topolino μέσα σε ένα χρόνο από τη δημοσίευσή τους εκεί;

 

Θα συνεχίσω με άλλες πληροφορίες σε επόμενο ποστ, για να είναι πιο συμμαζεμένο.

[ΚΟΜΙΞ]

Άλλη μια σημαντική πληροφορία που έδωσε κατά τη διάρκεια του Q&A. Έχει έτοιμη νέα ιστορία με Ντακ, η οποία είναι διασκευή της νέας ταινίας Star Wars και θα κυκλοφορήσει παράλληλα είτε αμέσως μετά την προβολή της ταινίας!

 

Ας ελπίσουμε ότι δε θα χρειαστεί να την περιμένουμε πολύ παραπάνω στην Ελλάδα.

Θα το προσθέσω εδώ για να είναι συγκεντρωμένες όσο γίνεται οι ερωτήσεις

[JohnnyMZ]

Λοιπόν, πάμε σε πιπεράτες πληροφορίες δια στόματος Cavazzano!

 

1. Σχέσεις του με άλλους γνωστούς δημιουργούς Disney.

 

a. Silvia Ziche: Είναι δυνατόν να μη ρωτούσα για την αγαπημένη μου σχεδιάστρια; Nope! Του ανέφερα τη Silvia Ziche και μου μίλησε με ενθουσιασμό για εκείνη. "Στα 14 της ήρθε και με βρήκε στο σπίτι μου, όντας φαν της δουλειάς μου και νεαρή δημιουργός κόμικς. Μου έδειξε τα σχέδιά της, συζητήσαμε, τής έδωσα συμβουλές με κυριότερη να συνεχίσει να δουλεύει. Με ξαναβρήκε στα 16 της, έχοντας κάνει μεγάλη πρόοδο, η συμβουλή μου ωστόσο ήταν η ίδια. Όταν ξανάρθε στα 18, είδα τα σκίτσα της και έμεινα με το στόμα ανοιχτό! Αμέσως, πήρα τηλέφωνο ένα γνωστό μου στο περιοδικό Linus και σύντομα άρχισε να δουλεύει εκεί. Παράλληλα, σταδιακά ξεκίνησε να συνεργάζεται με την Disney Ιταλίας". Ταυτόχρονα, μπήκε και σε πιο προσωπικές λεπτομέρειες. "Η Silvia είναι μία αρκετά άτυχη κοπέλα. Είχε έναν ατυχή γάμο που κατέληξε σε διαζύγιο. Αργότερα, βρήκε ένα νέο σύντροφο, αρκετά γνωστό στον κύκλο μας, τον Vincenzo Cerami (σσ. με τον οποίο συνεργάστηκαν στο κόμικ Olimpo S.P.A., μία εξαιρετική δουλειά της Ziche με πρωταγωνιστές τους θεούς του Ολύμπου). Δυστυχώς, ο Cerami απεβίωσε (το 2013)". Όταν μου τα έλεγε, πώς δεν έβαλα τα πράγματα κλάματα, πραγματικά. Κρίμα, η καημένη.

 

b. Stefano Intini, Marco Gervasio, Corrado Mastantuono: Για τους δύο πρώτους είμαι σίγουρος πως υπήρξαν μαθητές του. Ειδικά ο Gervasio φέρνει αρκετά στο σχέδιο του Cavazzano, ο Intini πήρε δικούς του δρόμους στην πορεία, στην αρχή ίσως θύμιζε περισσότερο. Για τον Mastantuono δε θυμάμαι σίγουρα αν υπήρξε μαθητής του, πάντως θυμάμαι να μου λέει ότι τον εκτιμά πολύ σαν καλλιτέχνη και όταν διάβασε πρώτη φορά ιστορία του στο Topolino κοιτούσε με περιέργεια το τεύχος και σκεφτόταν "Μα δεν την έκανα εγώ αυτήν την ιστορία!"

 

Επίσης, με ένα τηλέφωνό του μπορούν να βρεθούν αυτοί οι 3 μαζί του σε όποια εκδήλωση βρίσκεται και ο ίδιος... δεν ξέρω τι εννοεί...

 

 

c. Casty: Δε μου είπε πολλά, απλά ότι τον θεωρεί από τους καλύτερους της γενιάς του και έχουν μία καλή προσωπική σχέση.

 

d. Fabio Celoni: πάνω κάτω τα ίδια με τον από πάνω, συν ότι ταξιδεύει πολύ και είναι γυναικάς.

 

e. Tito Faraci: "Από τους καλύτερους συνεργάτες μου. Είναι λίγο τρελός, ωστόσο. Γράφει άψογες ιστορίες και είναι πολύ τελειομανής. Κάθε φορά που φτιάχνουμε μαζί μία ιστορία, περνάμε ατελείωτες ώρες στο τηλέφωνο. Όλη την ώρα, με παίρνει να μου εξηγήσει πώς θέλει το συγκεκριμένο καρέ, το κλείνουμε, μετά από λίγο ξαναπαίρνει, μου κάνει διορθώσεις, ακόμα και για τη θέση των αντικειμένων στο χώρο π.χ. ο Μίκυ πρέπει να πιάσει την κούπα από τα δεξιά γιατί ο αναγνώστης διαβάζει από αριστερά κτλ. Πάντως περνάμε πολύ καλά μαζί." (το τελευταίο νομίζω ειπώθηκε στο Q&A, γενικά κάποια πράγματα επαναλαμβάνονταν γιατί κάποιες ιστορίες τις διηγούνταν ξανά και ξανά, ενώ επίσης μπορεί να ξεχνάω λεπτομέρειες λόγω της υπερπληροφόρησης )

 

*TO BE CONTINUED*

Επεξεργασία Μαίου 18, 2015 από JohnnyMZ

[petross21]

Β) Ο δεύτερος ήταν ο Lucio Leoni, ο οποίος πολλές φορές έκανε ιστορίες με την Emmanuela Negrin. Ο συγκεκριμένος έχει κάνει αρκετές χαζούτσικες ιστορίες, καμιά 20αριά αξιοπρεπείς και γύρω στα 5-10 αριστουργήματα. Μου είχε κάνει εντύπωση που δεν βλέπαμε σκαναρίσματα ιστοριών του στο Inducks, ενώ είχε για τον κάθε τελειωμένο. Αυτός είναι και ο λόγος που στο πεδίο του στο Inducks, πολλές φορές έχει μόνο ελληνικά σκαναρίσματα της πρώτης σελίδας, μιας και λίγοι ήμασταν όσοι ενδιαφερόμασταν για το έργο του. Είναι από τους λίγους που έχω πετύχει, που οι ιστορίες του δημοσιεύονταν σε περιοδικά όπως το Paperino Mese ή το Paperinik, αντί του Topolino. Αξίζει να αναφέρουμε πως μέχρι στιγμής, έχει δημιουργήσει την αγαπημένη μου ιστορία του Φάντομ Ντακ, το «Χάσμα του χρόνου».

 

Ο μαέστρος δυστυχώς δεν τον ήξερε, καρφώνοντάς μου έτσι ακόμα μία λεπίδα στην θέση της καρδιάς. Δεν πειράζει, καλά να 'μαστε. Δεν θα του κρατάω μούτρα την επόμενη φορά που θα τον δω. Χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από τον Leoni

Leoni 1.jpg Leoni 2.jpg Leoni 3.jpg Leoni 3-2.jpg

Για τον Lucio Leoni συμφωνώ με τα χίλια! Έχει κάνει ορισμένες πραγματικά φοβερές ιστορίες που έχουν δημοσιευθεί στο Αλμανάκο... Έχοντας ήδη διαβάσει μερικές από τις καλύτερές του (''Στο Χάσμα του Χρόνου'', ''Κατεψυγμένοι Εισβολείς'', ''Νέα Γενιά Φάντομ'', Κούρσα Ενάντια στον Χρόνο'' κ.α.), διάβασα επιτέλους πριν λίγο την ιστορία του με την πρώτη εμφάνιση του Καθηγητή Μπραιην, ο οποίος πρωταγωνιστεί και στο ''Χάσμα'', μιας και βρήκα το τεύχος του Αλμανάκο που την είχε. Μιλάω για την ''Σιωπηλή Συνωμοσία στον Κόσμο των Σκιών'', η οποία στο inducks βγαίνει και δικαίως στην 495η θέση... Πραγματικά εκπληκτική! Όσοι θέλετε πραγματική δράση με τον Φάντομ, και έναν πραγματικά δολοπλόκο κακό με τον οποίο έρχεται αντιμέτωπος, πρέπει να τη διαβάσετε! Οι δύο ιστορίες στις οποίες κάνει την εμφάνισή του ο Καθηγητής, παίζει να είναι οι καλύτερες του Φάντομ! 

Επεξεργασία Αυγούστου 4, 2017 από petross21

[ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ]

Πολύ ωραίες ιστορίες αυτές, πράγματι! Γενικά τα Αλμανάκο #100 - #200 κρύβουν πολύ όμορφες εκπλήξεις. 

[rorschach]

Πολύ ωραίες ιστορίες αυτές, πράγματι! Γενικά τα Αλμανάκο #100 - #200 κρύβουν πολύ όμορφες εκπλήξεις. 

 

Και μετά το #200 υπήρχαν πολύ καλές ιστορίες όπως αυτές:

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2829-2

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2593-1

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2565-1

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2675-1

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+1676-A

https://inducks.org/story.php?c=I+TL+2801-1