Τι διαβάσατε τελευταία; [ ...αυστηρά κόμικς μόνο. ]

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

Μολις ολοκληρωσα τον Γκουφη Γουτεμβεργιο απο τα μεγαλα κλασικα Δραγουνη

Ειχε πολυ πλακα και πολυ φαση χαρη στην γνωστη αφελεια που χαρακτηριζει τον Γκουφη ως χαρακτηρα

 

Διαβασα επισης και το Σουπερ Μικυ 4 οπου εντυπωσιαστηκα με την τοσο μεγαλη ιστορια "ο μοναρχης της Μεδιοκα"

 

Επισης ολοκληρωσα και τον τομο του Ταρζαν Νο11 ..........

 

 

Παμε για αλλα τωρα.............

[tryfev]

Μολις ολοκληρωσα τον Γκουφη Γουτεμβεργιο απο τα μεγαλα κλασικα Δραγουνη

Ειχε πολυ πλακα και πολυ φαση χαρη στην γνωστη αφελεια που χαρακτηριζει τον Γκουφη ως χαρακτηρα

 

Διαβασα επισης και το Σουπερ Μικυ 4 οπου εντυπωσιαστηκα με την τοσο μεγαλη ιστορια "ο μοναρχης της Μεδιοκα"

 

Επισης ολοκληρωσα και τον τομο του Ταρζαν Νο11 ..........

 

 

Παμε για αλλα τωρα.............

 

Πολύ ωραία η σειρά "Goofy as a famous historic person" http://coa.inducks.org/subseries.php?c=GO+Classics&c1=date&pg=2

 

Δυστυχώς, από τις 50 περίπου ιστορίες που περιλαμβάνει η σειρά, έχουν δημοσιευθεί στη χώρα μας μόνο 16. Από αυτές, οι 11 μόνο στη σειρά "Μεγάλα Κλασικά" τού Δραγούνη (τεύχη #3, 6, 7, 11, 13, 14, 15, 17, 19, 21 και 22), άλλες 3 στην ίδια σειρά (τεύχη #5, 12 και 16) με αναδημοσίευση στο "Κόμιξ" (τεύχη #123, 97 και 85 αντίστοιχα) και 2 μόνο στο "Κόμιξ" (τεύχη #167 και 259).

 

΄Οσο για τον "Μονάρχη τής Μεδιόκα", είναι remake από τον Bill Wright τής ομώνυμης κλασικής ιστορίας τού Floyd Gottfredson http://coa.inducks.org/story.php?c=W+WDC+117-22P και πρωτοδημοσιεύθηκε σε έξι συνέχειες στα τεύχη #56-61 τού "Μεγάλο Μίκυ", ενώ δημοσιεύθηκε για τρίτη φορά, επίσης σε έξι συνέχειες, στα τεύχη #127-132 τού "Κόμιξ". Εγώ έχω τις δημοσιεύσεις στο "Σούπεr Μίκυ" και στο "Κόμιξ".

Η αρχική ιστορία τού Gottfredson δεν έχει δημοσιευθεί στη χώρα μας, αλλά την έχω στον 4ο τόμο τής "Floyd Gottfredson Library" της Fantagraphics.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 19, 2013 από tryfev

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

Τα Στριπ του κομιξ !!!!!!

 

Ηταν απολαυστικοτατα και ειχαν παρα πολυ χιουμορ !!!!!

[tryfev]

Πράγματι είναι θαυμάσια. Για να τα αποκτήσω έγινα πριν μερικά χρόνια συνδρομητής στο "Κόμιξ". ΄Ομως. με το #4 Γκούφυ, παίχτηκε η εξής ιστορία: Επειδή ανυπομονούσα να το αποκτήσω, ρώτησα τηλεφωνικά μια υπάλληλο τής Νέας Ακτίνας αν μπορώ να πάω να το πάρω από εκεί, πληρώνοντάς το και χωρίς να ανανεώσω τη συνδρομή και μου απάντησε καταφατικά. ΄Οταν πήγα, οι αρμόδιοι αρνήθηκαν, εγώ όμως επέμεινα επικαλούμενος όσα μου ειπώθηκαν τηλεφωνικά, καθώς και τον κόπο μου να πάω ως εκεί σε συνδυασμό με την ηλικία μου και τελικά τους έπεισα να μού το πουλήσουν.

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

Μολις διαβασα τα Παμκιν-3 !!!!!!!

 

Τα βρηκα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ παρα τα οποια κενα στο σεναριο

Μου αρεσε παρα πολυ η μιξη του μικυ μαους με κανονικους ανθρωπους παρα τα σεναριακα κενα στις ιστοριες

Μου κανει τρομερη εντυπωση που δεν φτιαξανε μια ξεχωριστη σειρα με ηρωα τον Παμκιν-3.....

 

Τα κλου των ιστοριων ηταν τα εξης...

 

1 - Ο γνωριμος αφελης χαρακτηρας του Γκουφη με ξεσπασματα εντονου δυναμισμου που κρινουν σε ολες τις ιστοριες την συνεχεια και το τελος

 

2 - Τα ελλειπεστατο σεναριακο κενο σε ολες τις ιστοριες καθως και η μεταφραση που εχει αρκετα ορθογραφικα λαθη και μερικες εκφρασεις στην καθαρευουσα

 

 

Πιστευω οτι θα μπορουσε να στηθει μια καλη σειρα κομικς πανω σε αυτον τον ιδιομορφο ηρωα αν επιχειρουσαν το εγχειρημα αυτο !!!!!!!!

 

 

3η φορα που διορθωνω το ποστ ....... κατι φαινεται κοβει λεξεις και γραμμες

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 23, 2013 από Σκρουτζ μακ Ντακ

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

Ξεκινησα να διαβαζω τον ETERNAUTA και εχοντας φτασει στην 70 σελιδα του πρωτου τομου δηλωνω φοβερα εκστασιασμενος απο την πλοκη του σεναριου και την εμβαθυνση των χαρακτηρων !!!!!!!

 

Απορω που ενω με εντυπωσιαζε ως εμφανιση το κομικς οπου το εβλεπα δεν το τσιμπαγα......

 

Εννοειται οτι μολις τελειωσει η αναγνωση και των δυο τομων θα γραφτει μια προσωπικη κριτικη στο αντιστοιχο τοπικ της παρουσιασεως του εν λογω κομικς

[tryfev]

Πολύ ωραία τα Πάμπκιν-3 φίλε Δημήτρη, με ατμόσφαιρα Noir και στιλ διαφορετικό από το συνηθισμένο. Από τις πολύ καλές δουλειές τού Paul Murry με τη συνεργασία τού Dan Spiegle (ή αντίστροφα, γιατί στο Inducks αναφέρεται πρώτο το όνομα τού Spiegle και δεύτερο τού Murry).

[Wiccan492]

Τελευταία διαβάζω το All new X-men, που δυστυχώς το ανακάλυψα κατόπιν εορτής και έφαγα κόλλημα.

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

Ολοκληρωσα τον πρωτο τομο του ΕΤΕΡΝΑΟΥΤΑ

 

Εχει φοβερη πλοκη και πραγματικα απιστευτο σεναριο που σε κρατα καθηλωμενο !!!!!!!!!

Εχει μεγαλη εμβαθυνση στους χαρακτηρες σε βαθμο που σε βαζει μεσα στις σκεψεις τους και σε καθε τους κινηση

Εχει τρομερο σασπενς

 

Το μονο μειον εκτος απο την τσουχτερη τιμη των 24 ευρων ανα τομο που μπορω να καταλογισω στην εκδοτικη ειναι το εντελλως αβολο εκδοτικο κοψιμο σε βαθμο που σε κανει να τρεμεις μην σκισεις καμια σελιδα ειδικα αν εισαι ξαπλωμενος

 

Πιστευω οτι ειναι ενα κοσμημα για καθε κομικσιστικη βιβλιοθηκη επιστημονικης φαντασιας !!!!!!!!!!

 

Εδω πρεπει να πω κι ενα ευχαριστω στον φιλο GreekComicFan χαρη στον οποιο μπηκα στο τρυπακι να ξεκινησω την αναγνωση αυτου του κομικσιστικου διαμαντιου μεσω της ανταλλαγης του πρωτου τομου με μερικα απο τα ανταλλαγματα μου

[Dark Chris]

Τέλειωσα τον πρώτο Omnibus τόμο του Starman του Robinson. Από τα πρώτα 4 τεύχη, πίστευα ότι θα το βρω κορυφαίο. Αφού διάβασα τα 17 τεύχη του τόμου, σιγουρεύτηκα. Ένα από τα καλύτερα κόμικς των 90's χωρίς αμφιβολία. 

 

Ο Robinson προσπαθεί να κάνει διάφορα νέα πράγματα με το genre. Μας παραδίδει ένα νέος είδος ήρωα, έναν ήρωα που στην αρχή τουλάχιστον δεν νιώθει άνετα με την κληρονομιά του πατέρα του, πρώην Starman, και του αδερφού του, Starman για μικρό χρονικό διάστημα επειδή δολοφονήθηκε. Πιστεύει ότι όλα αυτά είναι μπούρδες και προτιμά να απορροφηθεί στην αναζήτηση των σπάνιων αντικειμένων που εμπορεύεται. Δεν βάζει τον Jack Knight σε καλούπια και κλισέ που κατέκλυζαν το είδος. Εφαρμοστή στολή; Χαζομάρες, googles για να εμποδίζει τον αέρα και παλτό με ένα αστέρι καρφιτσωμένο. Άνεση με το υπερηρωιλίκι; Καμία απολύτως σχέση, το θεωρεί χαζομάρα και παιδικά απωθημένα. Είναι ένας πιο punk ήρωας. 

 

Επιπλέον, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα ρεαλιστικό περιβάλλον, σαν την καθημερινότητα μας. Ο Harris φοράει τα ίδια ρούχα στον Jack ανά τεύχη (δεν έχει random μπλουζάκια), αποκτάς οικειότητα με την Opal City καθώς βλέπεις περιοχές να εμφανίζονται και να αναφέρονται συνεχώς.  

 

Ένα σχετικό μεγάλο cast, αποτελείται από τους Starman, τον πατέρα του Ted, την οικογένεια O'Dare, οικογένεια αστυνόμων που έχουν ορκιστεί να βοηθούν τον Starman, ο Mikaal Tomas, ένας εξωγήινος που έφερε το όνομα Starman, o Shade και η νέμεσις του Starman, της οποίας το όνομα δεν θα αποκαλύψω. Κυρίαρχα θέματα είναι η κληρονομιά και η αποδοχή αυτής, η άνεση του καθημερινού ανθρώπου με όλα τα περίεργα που θα μπορούσε να βιώσει όντας υπερήρωας και οι (προβληματικές) σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας. 

 

Αυτός ο τόμος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και Season 1, καθώς το τελευταίο arc ψιλοκλείνει διάφορα plotpoints και στήνει άλλα για την συνέχεια και φυσικά πολλά είναι ακόμα φλου. Έχουμε δει και μερικά teasers για τις επόμενες περιπέτειες του Jack και φαίνονται συναρπαστικές. 

 

Σε πολλά σημεία γίνεται meta. Οι Flash, Green Lantern και Starman του παρελθόντος παραδέχονται μερικές αλήθειες για το πως έχει αλλάξει το "επάγγελμα" του υπερήρωα, ενώ και ο μεγάλος αντίπαλος του Jack καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει για να γίνει μεγάλη και τρανή villan και ξέρει ότι οι δύο τους έχουν ένα σημαντικότερο ρόλο. 

 

Ο Tony Harris στο σχέδιο είναι απλά κορυφή. Το σχέδιο του δεν είναι το υπερβολικά ρεαλιστικό σχέδιο των μετέπειτα χρόνων, αλλά είναι άρχοντας της σκηνοθεσίας της δράσης, της σχεδίασης των χαρακτήρων και της.... εκμετάλλευσης των σκιών. Συμμετέχουν και άλλοι καλλιτέχνες, κυρίως στα Shade's Journals, τα οποία είναι "ευχάριστα" διαλείμματα από την κυρίως πλοκή, συμπληρώνουν όμως κάποια σημαντικά κομμάτια για τα οποία γνωρίζαμε λίγα. 

 

Όπως καταλαβαίνετε, μου άρεσε. Πολύ. 

 

___________________________________________________________

 

Επίσης διάβασα το Punisher: Welcome Back, Frank, αλλά μετά από την πιο πάνω κομιξάρα, όλα τα άλλα είναι γατιά. 

 

Υ.Γ. Σε μερικές μέρες.  

[Hellboy]

καλά, το σχέδιο του Harris σε αυτό το κομικ απλά δεν παίζεται! Έχει και μια σχετικά 'σκοτεινή' χροιά και είναι μούρλια  ! 

[aragorn]

Διάβασα το Ends of the Earth από Spiderman και το Sinestro Corps War που για κάποιο λόγο μου είχε ξεφύγει   και πέρασα στο Locke & the Key, ο πρώτος τόμος ήταν αληθινά εξαιρετικός και πολύ ξεχωριστή/πρωτότυπη ιστορία. Ο δεύτερος είναι σαφώς κατώτερος μέχρι τώρα αλλά ίδωμεν...

[Dark Chris]

Και επειδή βρήκα χρόνο να διαβάσω μερικά κόμικς, είπα να συνεχίσω με Marvel.....

 

Πρώτα να πω για το Welcome Back, Frank. Με έψησε για περισσότερο Punisher (φυσικά διά χειρός Ennis, και βαριά βαριά Aaron που έχω διαβάσει μερικά), ενώ στο παρελθόν δεν με είχε πωρώσει τόσο. Το γράψιμο του Ennis είναι γρήγορο, η βία ατέλειωτη, οι διάλογοι και οι σκέψεις του Punisher συχνά είναι.... διασκεδαστικές, το σχέδιο του Dillon κάνει την δουλειά του. Αφότου το διάβασα και το άφησα κάτω, δεν το ανακήρυξα αριστούργημα, αλλά το καταδιασκέδασα και συνειδητοποίησα ότι όλο το βράδυ δεν το άφησα. Τελευταία μέρα της 7ήμερης, όλη μου η παρέα να είναι στο 10ο όνειρο λόγω της κούρασης μιας εβδομάδας, αλλά παρά την κούραση το διάβασα. Τόσο πολύ μου άρεσε. Οπότε προτείνεται και σίγουρα θα ψαχτώ με τον χαρακτήρα. 

 

__________________________________________________________________________________________

 

Συνεχίζουμε με ένα πολύ πιο μικρό arc, αλλά ταυτόχρονα ένα arc που έθεσε πολλούς κανόνες για αυτό το είδος των ιστοριών (και ίσως δημιούργησε αυτό το υποείδος ιστοριών) και θεωρείται από πολλούς το κορυφαίο της σειράς. Μιλάω για το Days of Future Past. Ένα arc που είναι από τα καλύτερα των X-τίτλων. Ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ο Claremont μέσα σε δύο τεύχη έβαλε πάρα πολλά πράγματα και απέδειξε γιατί είναι από τους κορυφαίους συγγραφείς που έχουν περάσει ή θα περάσουν από τους μεταλλαγμένους. Το 2013 τα Sentinels έχουν πάρει την εξουσία των ΗΠΑ, μετά από μια σειρά γεγονότων που ξεκίνησε με την δολοφονία του Kelly, υποψήφιο για πρόεδρο το 1980. Φυσικά οι μεταλλαγμένοι έχουν εξολοθρευτεί και όσοι έχουν απομείνει είναι φυλακισμένοι και δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις τους. 

 

Οι Storm, Wolverine, Shadowcat, Colossus, Franklin Richards και Rachel (Summers) του μέλλοντος ετοιμάζουν ένα σχέδιο, το οποίο είναι η τελευταία τους ελπίδα για να αναιρέσουν αυτό το εφιαλτικό σενάριο. O Claremont ΞΕΡΕΙ τους χαρακτήρες σαν την τσέπη του και όλοι οι διάλογοι, αν και κάπως dated (ειδικά οι εσωτερικοί μονόλογοι), ακούγονται τελείως in-character. Με ένα καρέ μόνο βάζει τον σπόρο από τον οποίο θα αποκαλυφθεί ποια είναι η οικογένεια του Nightcrawler, καθώς και αρχίζουν τα πρώτα παράπονα από τις αποφάσεις της Storm ως νέα αρχηγός της ομάδας. Οι πιο δυνατές στιγμές όμως είναι στο μέλλον, όταν βλέπεις την Kitty να κάνει αναφορά στα νεκρά παιδιά της, όταν βλέπεις τον Colossus, ένα από τα μέλη που αποτελούσαν την καρδιά της ομάδας, να έχει γίνει πιο σκοτεινός και σκληρός, όταν βλέπεις την Storm να εξοργίζεται με τον θάνατο ενός από τους συντρόφους της και ούτω καθεξής. 

 

Θα ήταν αμαρτία να μην αναφερθώ στον Byrne, co-plotter και penciller. Για την συνεισφορά του στην πλοκή δεν γνωρίζω, αλλά το σχέδιο του είναι άψογο. Hands-down ένας από τους καλύτερους artists που έχει δουλέψει σε Marvel/DC, εδώ το αποδεικνύει με κάθε σελίδα. Θες τους χαρακτήρες που είναι τέλεια σχεδιασμένοι, τις εκφράσεις των X-Men του μέλλοντος, τις σελίδες γεμάτες δράση, τον τρόπο που οδηγεί το μάτι του αναγνώστη κατά μήκος της σελίδας;  

 

Damn, είχα ξεχάσει πόσο καλό είναι. Περιμένω ακόμη περισσότερο την ταινία τώρα (και την περίμενα ήδη αρκετά). 

 

Υ.Γ. Germ, αν διαβάζεις αυτό το post, ξέρω τι θες να σχολιάσεις.  

[x for xepeta]

Διαβάζω για δεύτερη φορά την πρώτη σειρα Elementals της Comico, και είμαι στα τελειώματα. Σενάριο του Bill Willingham πολύ πριν γίνει γνωστός με το Fables.

 

Τέσσερις χαρακτήρες αποκτούν σουπερδυνάμεις βασισμένες στα 4 αρχαιοελληνικά στοιχεία. Μια εμπειρία θανάτου τους φέρνει κοντά με μυστικιστικές θεότητες, και η οδυνηρή εμπειρία τους κάνει ομάδα. Διάφοροι τους κυνηγάνε για να ελέγξουν τις δυνάμεις τους και να μάθουν τα μυστικά τους. Λειτουργούν και ως ομάδα κρούσης μεγάλων κρίσεων. Χθεσινά σενάρια. Ο συγγραφέας χτίζει τους δικούς του χαρακτήρες για να παίξει με τους Χ-ΜΕΝ του. Δεν είναι ασχημα αλλά είναι τρομερά ξεπερασμένα. Ο Willingham αυτοπαρουσιαζόταν ως ο τρίτος σημαντικό συγγραφέας ώριμων σουπερηρώων, μετά το Watchmen και το Dark Knight. Ο αθεόφοβος! Μέτριο άνευρο σκίτσο, μερικές φορές και δικό του. Mike Mignola, Jill Thompson στα ξεκινήματά τους, που μάλλον δε θα θέλατε να δείτε.

 

Ακολούθησαν αρκετά Limited series, μια ακόμη Ongoing.

 

Με το ζόρι ένα 6άρι που θα έλεγε και ο DJO.

[zade]

To Starman εν τω μεταξύ είναι όντως ένα από τα καλύτερα κόμικ που βγήκαν στα 90's. Το παράδοξο είναι πως ότι και να έκανε μετά από αυτό ο Robinson είτε είναι μέτριο προς χάλια είτε δεν διαβάζεται. Λες και μετά από αυτό το κόμικ κάηκε εντελώς. ΔΗλαδή είναι σχεδόν παράλογο αυτό που του συνέβη. Οι περισσότεροι γράφτηδες (writers) δεν γράφουν μόνο ένα πράγμα που να έιναι αριστούργημα και μετά όλο πατάτες. Συνήθως γράφουν και κάνα δυό τρια καλά ακόμα (εκτόις εάν είσαι ο Brubaker που είναι όλα καλά) και μετά η ποιότητα φθίνει. Ε, ο Robinson το έπαθε αυτό έχοντας κάνει το Starman.

 

Από τις ποιό ανεξήγητες φάσεις στα κόμικς.

[kwtsos]

Διαβασα το Legends Of The Dark Knight : Alan Davis (v.1) . Ηταν διασκεδαστικοτατο . Που και που ειναι ωραιο να διαβαζεις και καμια ιστορια στην οποια ο Batman δεν ειναι ο κλασσικος μουντρουχαλος αλλα σκαει και κανα αστειο με τον Robin που και που. Oι ιστοριες που εχει ο τομος ειναι περισσοτερο αναλαφρες απο τις πιο γνωστες του ηρωα. Πιο πολυ μου αρεσε μια μεγαλη ιστορια στην οποια μπλεκεται με καποιον τροπο και ο Sherlock Holmes. Ειχε και καποια κομματια απο το Batman Year Two αλλα καθως ο τομος εχει μεσα μονο ιστοριες στις οποιες εχει συμμετεχει με καποιον τροπο ο Davis, καποια κομματια λειπουν οποτε δεν βγαζει και πολυ νοημα. Το σεναριο τον ιστοριων ειναι απο τον Barr . Το σχεδιο πολυ ωραιο και λιτο , με εξαιρεση το Year Two , το οποιο βρηκα πολυ φορτωμενο και λιγο κιτς. Σαν εκδοση πολυ ομορφο και προσεγμενο HC. kwtsoκλιμακα 8/10

[Dark Chris]

Διάβασα το Thor του JMS. 

 

Αν δεν έφευγε από τον τίτλο, ίσως (ίσως) είχαμε ένα από τα σύγχρονα αριστουργήματα της Marvel. Το τέλος του όμως είναι βιαστικό και κυρίως αυτό του στερεί την κορυφή για πολύ λίγο. Να τα πάρουμε όμως από την αρχή.....

 

Στο Κενό, ο Blake, το ανθρώπινο alter-ego του Thor τον πείθει να αναστηθεί και να επαναφέρει την Asgard και τους κατοίκους της μετά τον θάνατο τους κατά την διάρκεια του Ragnarok (3 χρόνια πριν in real time). Ο Thor επιστρέφει και επαναφέρει την Asgard στην Οκλαχόμα, 5 μέτρα πάνω από το έδαφος. Είναι μία από τις κινήσεις του να χαράξει μια νέα πορεία για τον λαό του (ο Odin είναι νεκρός και τον έχει διαδεχτεί) και να μην επαναλάβει τα λάθη του πατέρα του. Ταυτόχρονα, γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειας του να βρει τους υπόλοιπους Ασγκαρντιανούς, οι οποίοι βρίσκονται μέσα σε ανθρώπινα σώματα. Και λίγο πολύ αυτό είναι το πρώτο arc. Το γράψιμο του JMS στα πρώτα 6 τεύχη είναι λιτό, τα περισσότερα λέγονται μέσα από τα σκίτσα του Coipel. Το σχέδιο του Coipel μπορώ να το χαρακτηρίσω..... ανάλαφρο και λιτό. Μου βγάζει μια τέτοια αίσθηση. 

 

Στην συνέχεια, περισσότεροι χαρακτήρες αποκτούν σημαντικότερο ρόλο, όπως ο Loki (πλέον η Loki καθώς έχει γυναικείο σώμα), o Odin, o Balder, η Jane Foster και περισσότεροι τους οποίους δεν θα αποκαλύψω. 

 

Ο JMS καταφέρνει να βάλει πολλά στοιχεία του υπόλοιπου Marvel Universe, διατηρώντας όμως την προσβασιμότητα της ιστορίας. Ταυτόχρονα όμως βάζει και πολλά στοιχεία της μυθολογίας του Thor (τα οποία είναι κατά κύριο λόγο fantasy).  

 

Εκτός του Thor, την παράσταση κλέβει ο Loki. Όπως λέει και ο Παντελίδης, όσο δέρμα και αν πετάξει, φίδι είναι, δεν θα αλλάξει. Μου είχε λείψει αυτός ο Loki. To master plan του είναι να το πιεις στο ποτήρι.  Πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρας και ο Bill και η Kelda (η οποία στα τεύχη του Fraction παίρνει μια ενδιαφέρουσα τροπή). Και φυσικά ο Volstagg. Ακόμα και αν δεν αρέσει το run του JMS, αξίζει για τα πειράγματα μεταξύ των Warriors Three. 

 

Στα μολύβια ο Coipel και ο Djurcevic. Για τον πρώτο τα είπα, όσο εύκολα σχεδιάζει μάχες, άλλο τόσο εύκολα σχεδιάζει ολοσέλιδα καρέ που απεικονίζουν την Asgard ή επιβλητικές πόζες θεών και ανθρώπων. Ο Djurcevic από την άλλη έχει πιο sketchy σχέδιο (καμία σχέση με τα painted εξώφυλλα του) που ταιριάζει στις σελίδες με πιο fantasy περιεχόμενο και σε μάχες με δαίμονες και άλλους θεούς. 

 

Μπορεί να μην το τέλειωσε με τους δικούς του όρους (είχε τον Gillen να αναλαμβάνει την θέση του και να κάνει αξιοπρεπή δουλειά (και μετά ακολούθησε το Journey Into Mystery and the rest is history)), έφερε όμως αρκετές αλλαγές μέχρι και το τέλος. 

 

Συμπέρασμα: έγραψε μια ιστορία βουτηγμένη στο post-Civil War Marvel Universe, κρατώντας την όμως στην δική της γωνιά. Μας ξαναγνώρισε όλους τους σημαντικούς χαρακτήρες που κατοικούν στην Asgard, άλλαξε δύο-τρεις φορές το status quo και όλα αυτά σχεδιασμένα από τους Coipel και Djurcevic. Not bad. Επίσης είχε Volstagg. 

 

Μου φαίνεται τώρα που είμαι σε Thor mode θα πιάσω και του Simonson κατευθείαν.  

 

To Starman εν τω μεταξύ είναι όντως ένα από τα καλύτερα κόμικ που βγήκαν στα 90's. Το παράδοξο είναι πως ότι και να έκανε μετά από αυτό ο Robinson είτε είναι μέτριο προς χάλια είτε δεν διαβάζεται. Λες και μετά από αυτό το κόμικ κάηκε εντελώς. ΔΗλαδή είναι σχεδόν παράλογο αυτό που του συνέβη. Οι περισσότεροι γράφτηδες (writers) δεν γράφουν μόνο ένα πράγμα που να έιναι αριστούργημα και μετά όλο πατάτες. Συνήθως γράφουν και κάνα δυό τρια καλά ακόμα (εκτόις εάν είσαι ο Brubaker που είναι όλα καλά) και μετά η ποιότητα φθίνει. Ε, ο Robinson το έπαθε αυτό έχοντας κάνει το Starman.

 

Από τις ποιό ανεξήγητες φάσεις στα κόμικς.

 

Ο Robinson δεν έγραψε και το JL: Cry for Justice; Πείτε μου ότι είναι άλλος James Robinson. Το Earth 2 του μου άρεσε όσο είχα διαβάσει και τώρα θέλω να δω τι θα κάνει με τους F4 και τους νέους Invaders. 

[x for xepeta]

Τα διάφορα JL του Robinson είναι από τα πιο κακογραμμένα περιοδικά που διάβασα. Στο ίδιο καρέ στριμώχνει τις μονολεκτικές σκέψεις του νέου «ΒΑΤΜΑΝ», του νέου «Superman», της νέας «Wonder Woman», και αυτό το κάνει σε όλα τα καρέ, με αποτέλεσμα να διαβάζεις έναν αχταρμά σκέψεων χωρίς νόημα.

[mr-d]

σβηστε το ποστ του νταρκ κρις κ δωστε του κ κανα 5ημερο μπαν..

 

ακους εκει, κριτικη κομικς με στιχο απο παντελιδη!!!!!!!!!!!!

 

 

 

 

[Dark Chris]

Τα διάφορα JL του Robinson είναι από τα πιο κακογραμμένα περιοδικά που διάβασα. Στο ίδιο καρέ στριμώχνει τις μονολεκτικές σκέψεις του νέου «ΒΑΤΜΑΝ», του νέου «Superman», της νέας «Wonder Woman», και αυτό το κάνει σε όλα τα καρέ, με αποτέλεσμα να διαβάζεις έναν αχταρμά σκέψεων χωρίς νόημα.

 

Εκείνα τα JL με Batman Grayson, Supergirl και Donna Troy λες; 

[x for xepeta]

Αυτές τις μπούρδες ναι. To δικό του Earth 2 βέβαια έχει ενδιαφέρον.

[Strativarious]

συνήθως διαβάζω το κομικ που ειναι κατάλληλο με τη διάθεση μου. Αυτός είναι και ο λόγος που αρκετές φορές καθυστερώ να διαβασω ενα κομικ που αγοραζω, όσο καλο κι αν ειναι..

 

αυτη τη φορα, όμως διαβασα ενα περίεργο μειγμα ειδων.. λοιπόν..

 

SAMURAI - ΓΗ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΣ το τομακι. Πολύ καλο κομικ με δραση και ωραιο σχεδιο! μια βόλτα από το παζαρι της Anubis, επιβάλλεται..

 

Τανκς τευχος 546 και Έφοδος το 103 ωραίες ιστορίες και οι δυο. Όμως, το συγκεκριμενο τευχος απο τανκς εχει πολυ καλη πλοκή και εχει μπει στα αγαπημένα μου!!

 

Περιπέτεια -Όμπραξ, Η συμμορία της ερήμου!! άλλη μια πολύ καλη ιστορία απο Όμπραξ! ληστες,συμμορίες, κοσμήματα, παπάδες και φυσικά μεταμφιέσεις..

 

Deadpool   one shot.. χαβαλεδιαρικη ιστορία.. Το μονο που μπορω να πω..   deadpool.. γιατί μπορεί!

 

και τέλος, ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΑΡΤΛΑΝΤ το 5^ο τεύχος. Δεν περιμενα ότι θα μου αρεσε τοσο πολύ! Εχε πολλες λεπτομέρειες το σχεδιο και ομορφα καρε. το σεναριο, μου αρεσε επίσης. γουστερν απο τα ωραια!!

 

Αυτα!!!

 

*τα εξωφυλλα από τανκς, εφοδος και Περιπέτεια τα πηρα απο τις παρουσίασεις γιατι δεν ηταν καλα τα δικά μου

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 31, 2013 από Strativarious

[x for xepeta]

Τι κορίτσι είσαι εσύ;; Τι πράματα διαβάζεις; Εσύ φταις που έκλεισε η Μανίνα!

[Strativarious]

Τι κορίτσι είσαι εσύ;; Τι πράματα διαβάζεις; Εσύ φταις που έκλεισε η Μανίνα!

 

:lol:

 

ασε ακομα με κυνηγανε! Η Μανίνα, η Κατερινα, η Αλικη..

 

αλλα τι να κανω.. αν την Περιπετεια ξεκινήσεις, ποτέ δε θα ξεκολλήσεις..

και μην αρχισω και με τα πολεμικά..

Επεξεργασία Ιανουαρίου 1, 2014 από Strativarious

[the comic guide]

Διαβασα το Astonishing X-Men Ultimate Coll. 2 Whedon/Cassaday

 

Το τελος ηταν... ηταν... ηταν

 

 

 

 

 

Οποιος καταλαβε, καταλαβε για τι μιλαω. Επομενο ειναι το GL Sinestro. (new 52)

[Wiccan492]

 

Δεν διάβασα ποτέ τι απέγινε η Κίτυ μέσα στη σφαίρα που εκτοξεύτηκε στη Γη. Η Ανούμπις το σταμάτησε εκεί. Ξέρω ότι ξαναεμφανίστηκε φορώντας για λίγο καιρό μια γυάλα στο κεφάλι. Για ποιο λόγο;

 

[Dark Chris]

 

Δεν διάβασα ποτέ τι απέγινε η Κίτυ μέσα στη σφαίρα που εκτοξεύτηκε στη Γη. Η Ανούμπις το σταμάτησε εκεί. Ξέρω ότι ξαναεμφανίστηκε φορώντας για λίγο καιρό μια γυάλα στο κεφάλι. Για ποιο λόγο;

 

 

Όταν οι X-Men μετακόμισαν στο δικό τους κράτος, την Utopia, o Magneto αποφάσισε να συμμαχήσει με τους X-Men βλέποντας ότι ήταν η μόνη λύση για να μην αφανιστούν και οι μερικές εκατοντάδες μεταλλαγμένοι που είχαν απομείνει. Φυσικά κανείς δεν τον εμπιστευόταν απόλυτα και αποφάσισε να φέρει πίσω την γιγάντια σφαίρα ως ένδειξη ότι έχει αλλάξει. Όταν τα κατάφερε και κατέβηκε από την σφαίρα, συνειδητοποίησε ότι ήταν μονίμως άυλη, για αυτό έπρεπε να φοράει μια ειδική στολή.

 

 

Το run του Fraction το βρίσκω υποτιμημένο, ίσως έφταιγε που τα μισά τεύχη τα σχεδίαζε ο Land, που και πάλι με ψιλοάρεσε. Ίσως βέβαια φταίει που ουσιαστικά το πρώτο τεύχος αμερικάνικου X-Men που διάβασα ήταν το πρώτο από το Nation X arc και ήταν από τα πρώτα αμερικάνικα τεύχη που πήρα. Αν και πρόσφατα τα ξαναδιάβασα και μου φάνηκαν καλά όχι επειδή τα θυμώνουν καλά.

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

Διαβασα μερικα Αλμανακο απο τα παλια .... (πρωτα νουμερα τευχων)

Παρατηρησα οτι πασχουν πολυ στον χρωματισμο σε σχεση με τα τελευταια

[Blackbeard]

Uncanny X-Men Omnibus Vol. 1 (Claremont)& The Dark Phoenix Saga................................................. . . . . . . . . . . . . .  .  .  . .  .  .  .  .  .  .  .   .   .   .    .     .     .      .       .      .         .       .          .               .

 

 

Εντάξει, σοβαρά τώρα;;;; Με βλέπω να ξεκινάω και κομικς του Kirby γιατί συνήθισα να διαβάζω ΕΠΙΚΑ.- κόμικς.

[supertramp]

God's End και The Deal από Gerardo Preciado και Daniel Bayliss. Ωραία fan fiction και τα δύο.