1923: ΕΧΘΡΙΚΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

[Indian]

 

Το 2019 το ταξίδι ξεκίνησε με τους “Ομήρους του Γκαίρλιτς”. Το 2020 ήταν εκεί για να μας αφηγηθεί τα καταστροφικά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής, στο “1922: Το τέλος ενός ονείρου”. Το 2022, λοιπόν, είναι η ώρα για την συνέχεια αυτών των ιστορικών αφηγημάτων, με ένα νέο graphic novel, που φέρει τον τίτλο “1923: Εχθρική Πατρίδα”. 

 

Ο αγαπημένος κομίστας Θανάσης Πέτρου, εκπονεί ακόμα μία εξαιρετική ιστορική δουλειά, η οποία ουσιαστικά αποτελεί την συνέχεια του προηγούμενου graphic novel του. Η ιστορία αφηγείται τον ξεριζωμό των κατοίκων των παράλιων της Μικράς Ασίας, θύματα της αποτυχίας της επιχείρησης “Μεγάλη Ελλάδα” και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν όταν πάτησαν το κουρασμένο πόδι τους στο ελλαδικό έδαφος. Άνθρωποι ρημαγμένοι, που χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους και που για τους Τούρκους ήταν Έλληνες, ενώ για τους Έλληνες ήταν Τούρκοι.  

 

Όσον αφορά το… σενάριο του κόμικ, νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Τόσο ο ρεαλισμός των γεγονότων, όσο και το ταλέντο του βετεράνου κομίστα, αποτελούν τον καλύτερο συνδυασμό και δεν νομίζω να υπάρξει κάποιος αναγνώστης που θα δυσαρεστηθεί. Ο Πέτρου συνθέτει μία πλοκή με απόλυτη γραμμικότητα, πιάνοντας την άκρη του νήματος με την εισαγωγή δύο πρωταγωνιστών, του Γιώργου Αμπατζή και του Σπύρου Τζανέτου, δύο συμπολεμιστών, που πήραν τα απολυτήριά τους και βρέθηκαν στον Πειραιά. Ο μεν Γιώργος, Σμυρνιός κι αποκομμένος από τους δικούς του, που τους έχασε μέσα στον χαμό, ο δε Σπύρος, από την Ζάκυνθο, να μην έχει ούτε τα ναύλα να επιστρέψει στο νησί του. Μέσω αυτών των δύο κεντρικών χαρακτήρων θα αποκαλυφθεί η άθλια καθημερινότητα των προσφύγων, η καχύποπτη (στα όρια της εχθρικής) αντιμετώπισή τους από τους “γηγενείς” Έλληνες, καθώς και η εκμετάλλευσή τους από διάφορους επιτήδειους. Επίσης, γινόμαστε μάρτυρες μίας αξιόλογης παράθεσης της πολιτικής κατάστασης της εποχής, την ώρα που τα σύννεφα μίας εμφύλιας σύρραξης πλανώνται στον ορίζοντα και φυσικά δεν παραλείπεται η περιγραφή της μποέμικης ζωής. Όμορφες κι απρόσμενες προσθήκες μερικά από τα ιερά τέρατα του ρεμπέτικου τραγουδιού, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης κι ο Στελλάκης Περπινιάδης. Μεγάλο κεφάλαιο αποτελεί το φινάλε, το οποίο έχει μία απρόσμενη εξέλιξη και πλημμυρίζει από έντονα συναισθήματα.

 

Ειδικότερα, η πλοκή έχει τον κλασικό χαρακτήρα, που συναντάμε και στο “1922”, ένα μοτίβο που φαίνεται να χαρακτηρίζει τον δημιουργό. Ομολογώ ότι η εναλλαγή των σκηνών γίνεται με μία μικρή ασυνέχεια, αλλά δεν μπορώ να πω σε καμία περίπτωση ότι με κούρασε. Όλες οι σκηνές έβγαζαν δυναμισμό και συγκινούν, ενώ υπάρχουν και μερικές που μου προκάλεσαν έκπληξη ( όπως η εν ψυχρώ δολοφονία ή οι πρόστυχες επιχειρηματικές “βλέψεις” του Μπάμπη). Βαθιά νοήματα δεν υπάρχουν, ο λόγος είναι αποτυπωμένος με την ντοπιολαλιά της εποχής και δεν γίνεται καμία προσπάθεια ωραιοποίησης ή λείανσης των γεγονότων. Ένας απίστευτος ρεαλισμός, έτσι όπως θα έπρεπε να υπάρχει.  

 

Εν κατακλείδι, εννοείται ότι προτείνεται σε αυτούς που έχουν διαβάσει το “1922”, αλλά κι αν δεν το έχουν κάνει, ας διαβάσουν και τα δύο. Δεν θα απογοητευτούν. Το κόμικ είναι εύπεπτο και προσφέρεται, επίσης, και σε εκείνους που θέλουν να μάθουν για την ταραγμένη περίοδο των αρχών του 20ου αιώνα στην χώρα μας, αλλά δεν έχουν διάθεση (ή χρόνο) να μελετήσουν βιβλία. Μην το χάσει κανείς.  

 

Όσοι γνωρίζουν το σχεδιαστικό στυλ του Πέτρου, θα βρουν μεγάλη ταύτιση με τα προηγούμενα κόμικς του. Ο εικαστικός τομέας είναι λιτός, αλλά σε καμία περίπτωση πρόχειρος. Όπου χρειάζεται βγάζει ένταση, αλλά τις περισσότερες φορές υποχωρεί για να αναδειχθεί το σενάριο. Ο χρωματισμός είναι όμορφος και ζωντανός, με μία ωραία τεχνοτροπία… νερομπογιάς, την οποία βρήκα ενδιαφέρουσα.

 

 

Η ποιότητα της έκδοσης είναι στα υψηλά πρότυπα που μας έχει συνηθίσει ο εκδοτικός οίκος. Και φυσικά έτσι θα πρέπει να φιλοξενείται ένα τέτοιο δημιούργημα. Το χαρτί νομίζω ότι δεν θα μπορούσε να είναι πιο πολυτελές. Είναι παχύ, γυαλιστερό και φυσικά τα χρώματα αποτυπώνονται στην εντέλεια. Η κόλληση στην ράχη υπόσχεται ότι ο τόμος θα αντέξει σε πολλές αναγνώσεις, ενώ κανένα παράπονο δεν έχω κι από το εξώφυλλο. Βέβαια, βαθιά μέσα μου ήθελα να ήταν σκληρόδετη η έκδοση, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Στο συνοδευτικό υλικό ξεκινάμε με μερικές γραμμές για να μάθουμε ποιοι είναι οι δύο βασικοί ήρωες, οι οποίοι έχουν αναλάβει να μας ξεναγήσουν στην ιστορία, ενώ στο τέλος του τόμου υπάρχει ένας επίλογος από τον ίδιο τον δημιουργό, ακολουθεί ένα γλωσσάρι “άγνωστων” λέξεων και φράσεων, που χρησιμοποιούσαν οι Σμυρνιοί, αλλά και τα κουτσαβάκια του Πειραιά και στην συνέχεια παρατίθεται μία σημαντική κι εκτενής βιβλιογραφία, που επιβεβαιώνει την ιστορική μελέτη που έχει εκπονήσει ο Πέτρου. Ο τόμος θα κλείσει με μερικά σκίτσα από το κόμικ, καθώς και με δύο μικρές περιλήψεις των άλλων δύο κόμικς που προανέφερα στην αρχή της φλυαρίας μου.  

 

Κάπου εδώ να πούμε ότι για όποιον ενδιαφέρεται, μπορεί να προμηθευτεί το έργο κι από την Λέσχη Φίλων Κόμικς.  

 

 

 

[Argail]

Έχω παραγγείλει όλη την τριλογία και την περιμένω από μέρα σε μέρα (και το Γρα γρου) θα τα διαβάσω όλα και θα επανέλθω με σχόλια και κριτικές

[Indian]

7 λεπτά πριν, Argail είπε:

Έχω παραγγείλει όλη την τριλογία και την περιμένω από μέρα σε μέρα (και το Γρα γρου) θα τα διαβάσω όλα και θα επανέλθω με σχόλια και κριτικές

 

Πιστεύω ότι αξίζει αυτή η αγορά. Δεν θ' απογοητευτείς.  

 

 

[germanicus]

Κομιξάρα! Από τις πρώτες 20 σελίδες ήξερα ότι διάβαζα ένα αριστούργημα  Μια σκηνή κάπου στην 35η σελίδα συνέβη στην πραγματικότητα και την αλίευσε από το αστυνομικό ρεπορτάζ της εποχής. (θα καταλάβετε ποια όταν την δείτε  είναι τόσο σοκαριστική, που θα σας ψυλλιάσει με τη μια ότι δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας ). Μόνη μου ένσταση ότι κάπου ψιλομπέρδεψα τις διάφορες φάτσες. 

Όπως μας είπε ο Πέτρου εδώ, η εκδοτική έχει κάνει διαθέσιμες τις πρώτες σελίδες του κόμικ για ανάγνωση στο issuu. Μετά από τόσα κόμικ του Πέτρου, τι να τις κάνεις βέβαια?  Γνωστό το στυλ του πλέον. Αλλά νταξ. Ας μπούνε για να τις δει και να  κα*λώσει ο κόσμος και να πάει να το πάρει   




Επόμενη στάση θα είναι το 1935 (ή 1936. δεν θυμάμαι ακριβώς ) Όπως έχει τιτλοφορήσει το 36 ο Γιαννακάρης ένα βιβλίο του "Τότε που ξημέρωνε σκοτάδι". Συγκλονιστική χρονιά για την Ελλάδα, με τους θανάτους των Κονδύλη, Βενιζέλου, Δεμερτζή και Τσαλδάρη, και τον διορισμό του Μεταξά ως πρωθυπουργού. Όχι ότι το 35 ήταν λιγότερο συγκλονιστικό. Απόπειρα πραξικοπήματος των Βενιζελικών, διωγμός τους από όλες τις κρατικές θέσεις (και τον στρατό) και κατάλυση της αβασίλευτης δημοκρατίας με το καρανόθο δημοψήφισμα που επανέφερε τον βασιλιά με 97,88%. 


 

[Argail]

Διαβάστηκε και αυτο, άλλο ενα διαμάντι απο τον @ pomakos , οφείλουμε να του πουμε ενα τεράστιο μπράβο οχι μόνο για την ποιότητα τον κομικ του αλλά και για την ταχύτητα που τα εκδίδει οταν χρειάζεται και τεράστιος χρόνος για μελέτη. Δεν εχω να πω κατι άλλο η (μέχρι στιγμής) τριλογία Γκαιρλιτς, 1922, 1923 ειναι μέσα στα καλύτερα πράγματα (λέω πράγματα γιατι δεν εννοώ μονο κομικς) που εχω διαβάσει. Αναμένω συνέχεια με μεγάλη ανυπομονησία.

[Argail]

Μετά από κάποιες μέρες έκανε το κλικ στο μυαλό μου για τα Βούρλα, το κτηριακό συγκρότημα που εμφανίζεται στο τεύχος. 

Το συγκρότημα αυτό μετατράπηκε σε φυλακές την περίοδο της ναζιστικής κατοχής και παρέμεινε έτσι μετά την απελευθέρωση. Στα βούρλα λοιπόν το 1955 έγινε μία από τις πιο μυθιστορηματικές/κινηματογραφικές αποδράσεις στην ιστορία, όπου 27 Κομμουνιστές κρατούμενοι έσκαψαν τούνελ και κατάφεραν να αποδράσουν. Εντάξει προφανώς δεν είναι όσο απλό ακούγεται, υπάρχει πλούσια αρθρογραφία στο ιντερνέτ αλλά και ντοκιμαντέρ από την ΕΡΤ(δεν το έχω δει). Δεν θα ήταν καταπληκτικό σενάριο όμως να το δούμε και σε κόμικ?

[germanicus]

9 hours ago, Argail said:

Δεν θα ήταν καταπληκτικό σενάριο όμως να το δούμε και σε κόμικ?

Έχοντας φρέσκο στο νου μου το "Μάης 1936", δε νομίζω ότι θα έβγαινε κάτι που να με ενδιαφέρει  

Από εκει και πέρα, μιλώντας για τα Βούρλα, έχει κάνει έρευνα για αυτά (και έχει δημοσιεύσει βιβλίο) η Τέτη Σώλου. Μπορεί κάποιος να διαβάσει πράγματα εδώθε. Το μνημονεύω και διότι είναι ενδιαφέρον θέμα αλλά και διότι η Τέτη Σώλου φτιάχνει κόμικ από το 90 μέχρι σήμερα (αν και πολύ αραιά )  

 

 

[Argail]

16 ώρες πριν, germanicus είπε:

Έχοντας φρέσκο στο νου μου το "Μάης 1936", δε νομίζω ότι θα έβγαινε κάτι που να με ενδιαφέρει  

Εντάξει δεν εννοούσα ανάλυση των πολιτικών γεγονότων(εντάξει σε ένα βαθμό πρέπει να υπάρχει μιας και ήταν πολιτικοί κρατούμενοι) αλλά να επικεντρώνει στην απόδραση αυτή καθαυτή. Πως σχεδιάστηκε, τι βοήθεια είχαν απέξω, πως εκτελέστηκε κτλ

[pomakos]

Ένα κείμενο από την Athens Voice

https://www.athensvoice.gr/culture/book/763227-1923-ehthriki-patrida-o-thanasis-petroy-kanei-tin-istoria-kai-tin-ithografia

 

[albertus magnus]

Αγοραστηκε με καποια καθυστερηση αλλα διαβαστηκε γρηγορα.  Και πραγματικα το απολαυσα και το βρηκα πολυ πολυ πολυ καλο οπως και τα αλλα δυο του ιδιου δημιουργου με τους ιδιους χαρακτηρες. Ελληνικο θεμα, δυσκολο θεμα γιατι υπηρξε σκληροτητα απο μερος των Ελληνων στους προσφυγες που ηταν επισης Ελληνες και σε καποιες σκηνες μαγκωθηκε η ψυχη μου. Αλλα ετσι επρεπε να νιωσω γιατι τα πραγματα που εδειξε δεν ηταν ευχαριστα. Ειχε βεβαια στο τελος μια ευχαριστη νοτα και το γλυκανε καπως. Συγχαρητηρια στο δημιουργο απο μενα και φυσκα περιμενω με ανυπομονησια και την συνεχεια! Τρια τευχη ειναι πολυ λιγα!

Edited October 24, 2022 by albertus magnus

[nikolas12]

Το διάβασα και αυτό, ολοκληρώνοντας την έως τώρα τριλογία των ιστοριών του Θανάση Πέτρου, η οποία συνεχίζει με το 1923: Εχθρική Πατρίδα. Ο Πέτρου μας άφησε στο 1922 ακριβώς πριν την Καταστροφή της Σμύρνης και σε αυτό το κόμικ έχει στόχο να αποτυπώσει πως πήγαιναν τα πράγματα στην Ελλάδα και ειδικά στον Πειραιά με τους πρόσφυγες που κατέφτασαν. Πρωταγωνιστές μας παραμένουν οι δύο στρατιώτες που συναντήσαμε στην μικρασιατική εκστρατεία, ο Γιώργος Αμπατζής με καταγωγή από τη Σμύρνη που ψάχνει την οικογένεια του και ο Σπύρος Τζανέτος. Οι δύο ήρωες φθάνουν μαζί με τους πρόσφυγες μετά το απολυτήριο τους και μένουν στα ίδια μέρη με εκείνους.

 

Ο Πέτρου αποτυπώνει, ξανά εξαιρετικά την κατάσταση στον προσφυγικό Πειραιά. Βλέπουμε τις δουλειές που δίδονταν και τα εργασιακά δικαιώματα που διεκδικούσαν, τη στάση της κυβέρνησης Πλαστήρα, τις εκλογές, αλλά κυρίως το σκληρό πρόσωπο που έδειξαν οι ντόπιοι στους πρόσφυγες, ειδικά μέσα από την ιστορία του Καραλή που φαίνεται ότι απεικονίζει την ελληνική κοινωνία. Ο Καραλής εκμεταλλεύεται τους πρόσφυγες οικονομικά είτε με το να τους καταγράψει είτε με το να οδηγήσει μια νεαρή κοπέλα στην πορνεία είτε με το να τους κλέψει είτε με το να δημιουργήσει γενικότερα αναταραχές στο αποσταθεροποιημένο πολιτικό περιβάλλον. 

 

Ο Πέτρου τελειώνει πολύ γλυκόπικρα αυτό το εξαιρετικό κόμικ, με μια ανατροπή και μια περίεργη εξέλιξη που δεν ξέρουμε αν θα έχει συνέχεια ή όχι. Ομολογουμένως κάνει ξανά τη δουλειά του εξαιρετικά τιμώντας τη βιβλιογραφία και παρουσιάζοντας μας την πολιτική κατάσταση της χώρας και το σκληρό πρόσωπο που έδειξε η κοινωνία στους συμπατριώτες της καθώς και τη δυσκολία τους στην καθημερινή ζωή. Η τριλογία του Θανάση Πέτρου πέραν της απόδοσης των ιστορικών γεγονότων και κάποιες μίξεις που έχουμε εδώ με αληθινά πρόσωπα, αναδεικνύεται εξαιρετική και μακάρι να δούμε κι άλλα ανάλογα graphic novels από το δημιουργό και από άλλες φάσεις του Ελληνισμού.

[Indian]

Η Πρωτοπορία δίνει το κόμικ με έκπτωση 40%, στα 9,96€.  

 

 

[Lelis]

Διαβάστηκε και το συγκεκριμένο.

 

Όμορφο και αυτό, αν και το δεύτερο μου άρεσε περισσότερο.

Το συγκεκριμένο το βρήκα κάπως πιο φλατ στην υπόθεση και συγκριτικά πάντα με το δεύτερο. Είχε όμως καλή αφήγηση και ροή. Στην ουσία και αυτά διαβάζεται αυτόνομα , αλλά σίγουρα είναι διαφορετική η ανάγνωση αν τα πάρεις όλα από την αρχή. 

 

Το σχέδιο λίγο πολύ ίδιο με τα προηγούμενο, αν και ίσως να ήταν κάπως με λιγότερες λεπτομέρειες.

 

Έκδοση πολύ όμορφη όπως ακριβώς και στα προηγούμενα και μέσα στην βδομάδα, θα πάω να πάρω και το τελευταίο μέρος.

 

Γενικά όμορφη δουλειά που αξίζει κάποιος να ρίξει μια ματιά.