Search the Community
Showing results for tags 'ars longa'.
-
"Η Επόμενη Μέρα δεν είναι απλώς ένα περιοδικό κόμικς, αλλά μαζί κι ένα περιοδικό πληροφόρησης, έρευνας και κριτικής. Ένα περιοδικό που θέλει να απευθυνθεί σε ενηλίκους, με ενήλικο τρόπο. "Απροσχημάτιστο" και "ανεπιφύλακτο" επειδή δεν έχει σκοπιμότητες, "σκληρό" γιατί δεν έχει κανένα σοβαρό λόγο να εξωραΐζει μια βίαιη πραγματικότητα, "ερωτικό" γιατί το σεξ μας καθορίζει, "πολιτικό" γιατί έχει άποψη. Αλλά είναι ένα περιοδικό κόμικς κι έχει να σας παρουσιάσει μερικά από τα σημαντικότερα σύγχρονα κόμικς, μεγάλους δημιουργούς και "νέο αίμα", αναγνωρισμένα στυλ και πρωτοπορίες..." Αυτά αναφέρονταν μεταξύ άλλων στον πρόλογο του 1ου τεύχους (από τον Ηλία Μπαζίνα ; Δεν έχει υπογραφή). Μια σειρά που δυστυχώς διήρκεσε σκάρτα δύο χρόνια και κατάφερε να βγάλει 9 τεύχη. Πιο μπροστά από την εποχή του, ένα περιοδικό με όντως ενήλικο περιεχόμενο (με την έννοια του "ψαγμένου") και καλλιτέχνες με δύσκολο σκίτσο για τους "αμύητους" στην τέχνη των κόμικς - βλ. Druillet, Liberatore, Vuillemin κλπ. Ανάμεσα στις ιστορίες που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό ήταν το "ΟΜ" του Caza (που έχει δημοσιευθεί ξανά και στο 9), το 2ο μέρος της "Salammbo" του Druillet (το πρώτο μέρος έχει κυκλοφορήσει σε άλμπουμ) από τη Βαβέλ, το 1ο μέρος του "Ranxerox" των Liberatore/Taburini (αργότερα θα κυκλοφορήσει και ως αυτόνομο άλμπουμ από την Ars Longa), διάφορες μικρές ιστορίες του Bilal, όπως και η ιστορία του "Η πόλη που δεν υπήρξε ποτέ" (που η δημοσίευσή της δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αν και κάποια στιγμή εκδόθηκε ως αυτόνομο άλμπουμ), ο "Ψωριάρης Ραούλ εναντίον των Δρούζων" του Vuillemin και άλλες. Στο τελευταίο τεύχος αναφέρεται πως είτε θα έπρεπε να αυξηθεί κατά πολύ η τιμή του περιοδικού ώστε να μπορέσει να μείνει στα στάνταρ που είχε ορίσει (μεγάλο μέγεθος, πολλές ιλλουστρασιόν σελίδες, πολύ χρώμα κλπ.) είτε να κλείσει για να μην επιβαρύνει περαιτέρω τους αναγνώστες (τους λίγους αλλά φανατικούς που το αγόραζαν). Προφανώς επιλέχθηκε η 2η λύση. Μάλιστα προαναγγέλεται και ένα 10ο τεύχος εκτός σειράς σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να τυπωθεί και η τελευταία συνέχεια του "Η πόλη που δεν υπήρξε ποτέ" των Bilal/Christin μαζί με άλλο υλικό στο στυλ της Επόμενης Μέρας που υπήρχε διαθέσιμο. Κάτι τέτοιο όμως δεν πραγματοποιήθηκε τελικά. Ακολούθησε η έκδοση τόμων του περιοδικού.
-
Όσοι/ες έχετε διαβάσει το κλασσικό ποστ του XIII, πιθανόν να το θυμάστε (τα λοιπά μέλη, μπορείτε ή να το διαβάσετε ή να διαγράψετε το account σας). Μέσα από τη σειρά Les Cités obscures (bedetheque) των Benoît Peeters και François Schuiten, έχουμε τη μετάφραση του La fièvre d'Urbicande 2ου, πλην όμως αυτοτελούς, τόμου της σειράς. 96 α/μ σελίδες από την Ars Longa/Nemo από το 1988 σε μετάφραση Λίλης Ιωαννίδου και διαστάσεις 22,5χ30 εκ. Σε δημοπρασία στο διαδίκτυο έχω πετύχει και αυτό εδώ το εξώφυλλο, που λέει σκέτο "Ars Longa". Δεν γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες για αυτή την έκδοση. ------------ Edit διαχείρησης: Το 2015 βγήκε σε επανέκδοση με διαφορετικό εξώφυλλο. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα της επανέκδοσης τους nikos99 & GreekComicFan.
- 20 replies
-
- 27
-
Πρώτη έκδοση το 1985 όπως λέει μέσα. Λογικά είναι μετάφραση του Gros dégueulasse του Jean-Marc Reiser (αφιέρωμα ΕΔΩ), (σε αντιδιαστολή με το συλλογή από διάφορες σκόρπιες ιστορίες). 21χ28 εκατοστά, 80 α/μ σελίδες Το γνωστό ασεβές, δηκτικό και κυνικό χιούμορ του Reiser, ένα κλικ ακόμα πιο σκληρό.... Η τρίτη έκδοση εικάζω ότι είναι μετά το 2004. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον Melandros. Bedetheque Αφιέρωμα στον Jean Marc Reiser - Ομαδοποίηση Reiser
- 14 replies
-
- 17
-
Reiser (αφιέρωμα ΕΔΩ). Έκδοση της Ars Longa, λογικά τέλη δεκαετίας 80, σύγχρονη ή λίγο μετά από τα "Η ζωή στον καθαρό αέρα" και "Προσοχή στο κτήνος" του ιδίου που διαφημίζονται μέσα. 64 α/μ σελίδες, 21x27,5 εκ, μετάφραση Νίκη Τζούδα του "Mon Papa". Μέσα τιτλοφορείται ως "Ο μπαμπάς μου και οι άλλοι". Στο πρώτο μισό ιστοριούλες ενός μπέκρου πατέρα, στο δεύτερο μισό "οι άλλοι", στο όλο, τυπικός κυνικός δηκτικός ανόσιος Reiser (ή σου αρέσει, ή δεν σου αρέσει) Στην Πρωτοπορία λέει "υπό επανέκδοση", οπότε βάσει των πρόσφατων επανεκδόσεων Reiser από το Παρά Πέντε, μάλλον και αυτό θα είναι στα σκαριά. Bedetheque Αφιέρωμα στον Jean Marc Reiser - Ομαδοποίηση Reiser
-
Μέρος μιας άτυπης τριλογίας [Le Ville qui n'existe pas (1977), Les Phalanges de l'ordre noir (1979), Partie de chasse (1983)],της κατ’εξοχήν πολιτικής τριλογίας του Enki BIlal (διότι και η τριλογία του Νικοπόλ μπορεί να θεωρηθεί πολιτικό έργο), οι Φάλαγγες είναι ένα πολύ ιδιαίτερο έργο. Εν περιλήψει, μια ομάδα δεξιών εξτρεμιστών, βετεράνων του ισπανικού εμφυλίου, 40 χρόνια μετά τη λήξη του ισπανικού εμφυλίου (άρα το 1979 μετά το θάνατο του Φράνκο) αποφασίζει να εκδικηθεί για τις απώλειες που είχαν υποστεί σ’ένα απομονωμένο χωριό της Αραγονίας. Εξοντώνουν τους 72 κατοίκους του, αριστερούς στην πλειοψηφία τους και καίνε το χωριό. Τα νέα φτάνουν στον Πρίτσαρντ, συντάκτη της Daily Telegraph, που αποφασίζει, σε πείσμα της αδιαφορίας όλων,να ανασυστήσει την ομάδα των συντρόφων του της 15ης Διεθνούς Ταξιαρχίας και να κλείσει τους λογαριασμούς του με τους παλιούς του εχθρούς, τις Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης. Προς μεγάλη του έκπληξη οι περισσότεροι σύντροφοί του δέχονται και τότε αρχίζει ένα αδυσώπητο κυνηγητό που διαδραματίζεται σε μεγάλο τμήμα της Ευρώπης (ακολουθούν τα βήματα των νεοφασιστικών οργανώσεων που συνδέονται με τις Φάλαγγες ) και που εξελίσσεται σε λουτρό αίματος με δεκάδες νεκρούς, εμπλεκόμενους και αθώους). Το τέλος δε μοιάζει για κάθαρση...αλλά ίσως και να είναι, ανάλογα με το πώς το βλέπει κανείς. Τόσο οι Φάλαγγες όσο και η Παρτίδα κυνηγιού έχουν ως βασικό τους θέμα τα γηρατειά και τη μνήμη. Τι γίνεται τελικά στα γηρατειά, οξύνονται τα πάθη ή αμβλύνονται; Είναι γελοίο να μιλά κανείς για πάθη στα γεράματα ή μήπως είναι θλιβερό; Εδώ έρχεται να μιλήσει η μνήμη, μια μνήμη που περνά μέσα από τη βία, άλλοτε τυφλή και ανεξέλεγκτη - Δυτικού τύπου -όπως στις Φάλαγγες, άλλοτε αργή και μεθοδική, μέσα από ένα δίχτυ με συνομωσίες και ίντριγκες δεκαετιών – Ανατολικού τύπου – όπως στη Παρτίδα. Η μνήμη πάλι μας διδάσκει ότι τίποτα δε γυρνά πίσω: απολιθώνεται, παγιώνει, δεν επανέρχεται. Για οποιοδήποτε λόγο και αν επιχειρήσει κανείς να την αναστήσει θα αποτύχει: στην καλύτερη περίπτωση θα είναι μια καρικατούρα του παρελθόντος, στη χειρότερη μια τραγωδία, χωρίς να αποκλείεται και ο συνδυασμός τους. Μην περιμένετε απαντήσεις: είτε τις βρίσκει κανείς μόνος του είτε βολεύεται με την αρχή της σχετικότητας των πάντων. Βαθιά πολιτικό, βαθιά απαισιόδοξο το έργο των Christin/ Bilal κεντρίζει τα πλευρά της κοιμισμένης Ευρώπης που φροντίζει να κρύψει κάτω από το χαλί την ενοχλητική ιστορία της στο όνομα της ευημερίας και της προόδου. Στο όνοματων ίδιων δηλαδή αξιών για τις οποίες έκλεισαν τα μάτια τους στο Χίτλερ, τον Μουσολίνι και τον Φράνκο. Μα θα μου πείτε: υπάρχουν σήμερα τέτοιοι; Αν ψάχνουμε για τύπους με γελοίο μουστάκι που να ρίχνουν πιστολιές σε μπυραρίες, ίσως όχι. Μην ξεχνάμε όμως ότι αν οι λαοί χρειαστούν έναν Χίτλερ τότε αυτός θα βρεθεί, αργά η γρήγορα. Και αν φτάσουμε να δουλεύουμε ως τα 67, δεν θα αργήσει να εμφανιστεί ο πρώτος επίδοξος σωτήρας... Πρώτη κυκλοφορία στα ελληνικά: περ. Βαβέλ, τ.29 Σεπτ. 1983 – 36 (πιθανόν κατά Valt) Ευχαριστίες: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Γιώργο (Valt) για τις πληροφορίες που μου έδωσε σχετικά με την - εξαιρετικά δυσεύρετη πια έκδοση της Ars Longa (είπαν ότι θα το ανατυπώσουν αλλά...) καθώς και για το 29ο τεύχος της Βαβέλ που μου έχει στείλει. Από τη στιγμή που δεν έχω το συγκεκριμένο άλμπουμ ήταν για μένα δύσκολο να παραθέσω τα στοιχεία για την ελληνική έκδοση. Πληροφορίες: πρωτίστως η συνέντευξη του Bilal που πρωτοδημοσιεύτηκε στα ελληνικα στο ίδιο τεύχος της Βαβέλ που ξεκινούν και οι Φάλαγγες, το τεύχος 29 http://www.greekcomi...c=5661&hl=bilal Επιπλέον: http://en.wikipedia....k_Order_Brigade και αναλυτικότερα http://fr.wikipedia.org/wiki/Les_Phalanges_de_l'Ordre_noir και τέλος μία συνέντευξη του Bilal στο UNESCO Courier :http://www.unesco.or...k/dires.htm#top Bedetheque Ομαδοποίηση Μπιλάλ
-
- Είσαι ΓΟΥΡΟΥΝΙ... - Ναι αλλά καημένε μου, εσύ είσαι κόκκορας... Πρώτη φορά ένα γουρούνι έχει τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση για το εαυτό του και ένας κόκκορας βρίσκεται στο ακριβώς αντίθετο άκρο. Γεμάτος ψυχολογικά προβλήματα, χωρίς καθόλου (μα καθόλου) εκτίμηση για τον εαυτό του, προσπαθεί συνέχεια να βγει από το (ψυχολογικό) αδιέξοδο που τον πνίγει αλλά - δεν θυμάται από που μπήκε... Αποτυχημένος εραστής, μόνιμα στο φτύσιμο από τις φτερωτές γκόμενες του κοτετσιού (ούτε στον ύπνο του δεν του κάθονται), τριγυρνά στην αυλή να συλλογίζεται πάσης φύσεως θέματα και να ψυχοπλακώνεται με το γιατί κανείς δεν τον εκτιμάει. Σύντροφος του στους καθημερινούς προβληματισμούς είναι το γουρούνι. Απαθέστατο, απροβλημάτιστο, υπεραισιόδοξο, με όλες τις καλές γκόμενες γύρω του (ακόμα και τις φτερωτές), είναι το τελευταίο χτύπημα στην ψυχολογική κατάρρευση του κόκκορα. Κυκλοφορούν και άλλα ζώα, από σκουλίκια, ποντίκια, περιστέρια και χελιδόνια μέχρι κοτόπουλα ή και ένα αυγό. Ξεκίνησε πρώτη φορά από το περιοδικό ΒΑΒΕΛ τον Σεπτέμβριο του 1981, μετά μεταπήδησε στο περιοδικό ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ, ενώ έχει εκδοθεί σε 7 τομάκια από την ARS LONGA αρχικά και έπειτα από τις εκδόσεις γράμματα. Τα τομάκια αυτά είχαν συνήθως περί τις 82 ασπρόμαυρες σελίδες με στριπάκια μίας γραμμής και τριών ή τεσσάρων καρέ πλην του "Υπόθεση Βιασμού" που έχει 59 σελίδες και στριπάκια δύο γραμμών και από 4 καρέ συνήθως έως και μέχρι 7 καρέ. Μικρές διαστάσεις 13Χ21 εκατοστα κυρίως (το αντίτυπο του βιασμού που έχω είναι σε διαστάσεις 16Χ24 από την εκδοτική ARS LONGA). Το σχέδιο είναι πάρα πολύ απλό, αλλά οι διάλογοι είναι εξαιρετικοί και η έμπνευση μοναδική πέρα από κάθε μέτρο, σχεδόν σε κάθε σελίδα. Αποθέωση φυσικά το γουρούνι... θα θέλετε να ταυτιστείτε μαζί του αλλά προσοχή μην γίνει το αντίθετο και ταυτιστείτε με τον κόκκορα... Το 1991 έγινε η επανέκδοση σε καλύτερο χαρτί και το 2002 κυκλοφόρησε ένα σκληρόδετο επίτομο μεγάλου μεγέθους 21,5Χ29,5 εκατοστά , όλα από την εκδοτική γράμματα, με όλες τις ιστορίες του και από τα 7 τομάκια και μάλιστα χρωματισμένο. Παρουσίαση θα βρείτε ΕΔΩ. Πηγή: http://www.arkas.gr Κάντε και ένα κλικ ΕΔΩ για στριπάκια με τον κόκκορα. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον leonidio. Αφιέρωμα στον Αρκά
-
Το δεύτερο μέλος της οικογένειας «Παρά Πέντε» κυκλοφόρησε το 1986 σε μικρό(μεσαίο) σχήμα και τιμή 140 δρχ. Οι συντελεστές και η ύλη παρόμοιοι με το αδελφάκι του. Ενδεικτικά αναφέρω : Αρκάς, Πλατής-Μαλανδράκης (αγαπημένοι μου), Χριστοδούλου (τοίχος) από τους Έλληνες. Έφτασε ( @ ramirez ) τα 43 τεύχη. Και το σημείωμα του εκδότη από το πιλοτικό #0 Εκδότης Μπαζίνας Γιώργος Ars Longa Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους bonadrug (+Telamon), dionik, andstef, Melandros, ramirez & Pavlos.
- 14 replies
-
- 10
-
- ΟΚ, φίλε μου σταμάτα για λίγο τα σκαναρίσματα και βγες από την απομόνωση να μας πεις την ιστορία σου... Από τα αγαπημένα μου στριπάκια και από τα "παλιά" του μοναδικού Αρκά ήταν και είναι ο Ισοβίτης. Εντάξει μπορεί να πει κανείς ότι είναι εξίσου απαισιόδοξος, κακομοίρης και γεμάτος ψυχολογικά προβλήματα με τον κόκκορα. Όμως τα δικά του δεν έχουν να κάνουν με την σεξουαλικότητα του και την κατά συνέπεια χαμηλή εκτίμηση ως προς τον εαυτό του. Έχουν να κάνουν με το ότι είναι καταδικασμένος σε ισόβια και αναγκασμένος να περάσει τα 622 καλύτερα χρόνια της ζωής του στην φυλακή. Οι άσχημες καθημερινές συνθήκες διαβίωσης όπως το κρύο και η υγρασία τον Χειμώνα, η αφόρητη ζέστη το Καλοκαίρι, το απίστευτα ελεεινό φαγητό της φυλακής, η έλλειψη ενδιαφερόντων και φυσικά η μοναξιά σε ωθούν στα όρια σαν άνθρωπο. Τί είπα η μοναξιά; Ωπ, να ένα ποντίκι που θα μπορούσε να κρατάει παρέα στον φίλο μας και να του δώσει το κουράγιο να ξεπεράσει όλα αυτά τα προβλήματα της καθημερινής του ζωής στην φυλακή. Κι όμως αυτό δεν είναι ένα απλό ποντίκι, είναι ο Μοντεχρήστος. Τα πάντα μπορούν για αυτόν να είναι εμπορεύσιμα, ακόμα και τα συναισθήματα. Άλλωστε έχει ζήτηση αφού είναι ετοιμόλογος και γεμάτος "σοφία" αλλά και κυνικότητα. Είναι εξαιρετικά εγωιστής και εγωπαθείς, ενώ κάνει τα αδύνατα δυνατά να μηδενίσει τον όποιο ανταγωνισμό, ακόμα και όταν αυτός εμφανίζεται στο πρόσωπο ενός σπουργιτιού, της Κλημεντίνης που είναι εξίσου κυνική και το φόρτε της είναι τα κακά μαντάτα. Μην ξεχάσουμε και τους υπόλοιπους κρατούμενους και φυσικά τους θανατοποινίτες, που περιμένουν ακόμα και την ύστατη στιγμή της εκτέλεσης τους να χτυπήσει το τηλέφωνο και να είναι η χάρη. Ξεκίνησε να δημοσιεύεται σε καθημερινή βάση τον Σεπτέμβριο του 1988 στην εφημερίδα ΠΡΩΤΗ, ενώ πολύ σύντομα κυκλοφόρησε σε 4 τομάκια αρχικά από τις εκδόσεις ARS LONGA/ΝΕΜΟ (1989-1990) και έπειτα από τις εκδόσεις ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ - Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ (1991) και ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Τα τομάκια αυτά είχαν συνήθως περί τις 70 ασπρόμαυρες σελίδες με στριπάκια, σε σύνολο 82 σελίδων με τις κενές και τα εξώφυλλα. Μικρές διαστάσεις 16,5Χ23 εκατοστα. Όπως πάντα το σχέδιο είναι απλό, αλλά οι εξαιρετικοί διάλογοι που μας έχει συνηθίσει ο Αρκάς με τα μοναδικά "τελειώματα" του, σου προσφέρουν την απόλαυση και το γέλιο κυριολεκτικά σε κάθε σελίδα. Είπαμε είναι από τα αγαπημένα μου και φυσικά ο Μοντεχρήστος μας προσφέρει απίστευτα διδάγματα για να χρησιμοποιούμε καθημερινά στη ζωής μας όπως: "εάν δεν πουλήσεις λίγη μούρη εδώ μέσα, σε έχουν όλοι χεσμένο" και... Τον Νοέμβριο του 2004 κυκλοφόρησε ένα σκληρόδετο επίτομο μεγάλου μεγέθους 21,5Χ29,5 εκατοστά από την εκδοτική ΓΡΑΜΜΑΤΑ με όλες τις ιστορίες του Ισοβίτη επιχρώματισμένες και είναι κατά την γνώμη μου ένα εξαιρετικό κομμάτι για την συλλογή σας. Παρουσίαση του επίτομου αυτού θα βρείτε ΕΔΩ Πηγές: http://www.arkas.gr facebook Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον leonidio. Αφιέρωμα στον Αρκά
- 19 replies
-
- 13
-
Το πρώτο άλμπουμ της Ντρούνα (για την περίπτωση που μας διαβάζει κάποιος εξωγήινος ή χρονοταξιδευτής ή από εναλλακτική πραγματικότητα και δεν γνωρίζει τι εστί Ντρούνα , ας περάσει μια βόλτα από το siteτης) βγήκε στην Ελλάδα το 1987 από την Ars Longa (από την Dargaud είχε βγει το 1986). Δημιουργία του "Master of the Ass", όπως λέει και η Lambiek , Βενετού Paolo E. Serpieri (πιο πολλά εδώ). Αυτή τη στιγμή το Morbus Gravis I πρέπει να είναι στην τρίτη έκδοση στην Ελλάδα. O Serpieri έχει δώσει 7 συνέχειες στην αρχική ιστορία. Τουλάχιστον οι 6 συνέχειες έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα (δεν παίρνω όρκο για την τελευταίο, το Clone) ΤΙΜΗ: Δεν αναγράφεται, είναι σίγουρο ότι πουλιόταν κοντά στις 2000 ΔΡΧ κάποια στιγμή πρώτη σελίδα (scans@Valtasar) Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Lord Makro, Melandros, Dr Paingiver & Retroplaymo. Ομαδοποίηση Druuna
-
ΤΙΜΗ: δεν αναγράφεται, σε έναν κατάλογο του Παρά Πέντε τιμάται 2.400 Δρχ - αλλά δεν είναι αυτή η αρχική τιμή Η Γιορτή των Αθανάτων πρωτοεμφανίστηκε σε συνέχειες στη Βαβέλ από το τεύχος 15 το 1982. Το επόμενο έτος βγήκε και το τεράστιο για τα δεδομένα της εποχής (23Χ30) πολυτελές άλμπουμ. Είναι ο πρώτος Bilal που εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στον τόμο περιλαμβάνονται κριτικό σημείωμα για το κόμικ, όπως και βιογραφικό και συνέντευξη του Bilal. Η Γιορτή των Αθανάτων είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας με το όνομα ΝΙΚΟΠΟΛ που συνεχίζει με τη ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΑΓΙΔΑ (1986) και το ΙΣΗΜΕΡΙΝΟ ΨΥΧΟΣ (1992). Ιδού πως παρουσιάζεται η Γιορτή των Αθανάτων από το Comic Orange.gr Με τη "Γιορτή των Αθανάτων" (1980) ο Bilal αφήνει τα χρώματα και τις ιδέες να τον οδηγήσουν στο κορυφαίο σκαλί της δημιουργίας. Ο "A. Nikopol" είναι ο ήρωας του κόμικς αυτού, στην ουσία ένα θύμα, το ιδανικό Θύμα κάθε είδους χειραγώγησης, χαρακτηριστικό απόκληρο μιας απάνθρωπης κοινωνίας. Πολλές οι αναφορές στο γερμανικό κινηματογράφο της δεκαετίας του εβδομήντα. ("Το μαχαίρι στο κεφάλι", "ο Αμερικανός φίλος", απ' όπου και π ομοιότητα του "Nikopol" με το μεγάλο ηθοποιό Bruno Ganz. Ξεκινώντας από μια ασφυκτική ατμόσφαιρα μιας καταπιεσμένης πόλης, δημιουργήθηκε η προβολή του Παρισιού σε ένα κοντινό μέλλον (2023) και η καρικατούρα μιας απολυταρχικής εξουσίας. Η εικόνα που απορρέει δεν είναι ακριβώς μελλοντολογική. Οι αναφορές στο παρόν και στο παρελθόν δίνουν μια εντύπωση βιωμένων καταστάσεων, επανάληψης, επιστροφής στα ίδια. Πρόκειται για μια ιστορία πολιτική αλλά με γενικότερη έννοια, υπάρχουν αναφορές στο ναζισμό, στο φασισμό και σε δικτατορίες του '30 και '40, στην εκκλησία (π.χ. παπάδες), στον μιλιταρισμό. Ο Bilal έφερε το ρεύμα των εκκεντρικών ιστοριών στο απόγειο της δόξας τους. Όπως και ο συγγραφέας ΕΦ Roger Zelazny στο βιβλίο του "Το βασίλειο του σκότους και του φωτός", έτσι και ο Bilal εμφανίζει στο κόμικς του αιγυπτιακές θεότητες, θεοί που με σκάφος τους μια ιπταμένη πυραμίδα μένουν από καύσιμα πάνω από το Παρίσι. Ο πιο συμπαθής από αυτούς ο Χόρους, ο τρελός επαναστάτης, φονιάς Θεός με την ανθρώπινη ψυχή, παρανοϊκός και φιλόδοξος που μπαίνει στο κορμί του Νικοπόλ καταλαμβάνοντάς τον και χαρίζοντας του ένα πόδι από σίδερο. Αιγύπτιοι Θεοί με ανθρώπινα ελαττώματα, ο ευαίσθητος, αγνός ήρωας Νικοπόλ με ένα πόνο σπαραχτικό, ο γιος του που είναι όμοιός του (Ο Νικοπόλ καταψύχτηκε και στάλθηκε εξορία στο διάστημα για 30 χρόνια) και έχει το ίδιο όνομα με τον πατέρα του (τον γιο ας τον λέμε Νίκο) και την ίδια προσωπικότητα. Στοιχεία σουρεαλιστικής οπτικής που συγχέονται σε ένα παράλογο σύμπαν που σφύζει από εξωγήινους, μηχανές που μιλούν, τέρατα, βίαιους ακρωτηριασμούς, σφαγές. απόγνωση, θλίψη, τον Θάνατο, την ανάσταση και το πέρασμα στους δρόμους της ψυχικής αρρώστιας. Πεσιμιστική διάθεση από τον ιδιοφυή Bilal απέναντι σ' ένα κόσμο τρελών. Η Γιορτή των Αθανάτων στη Wikipedia H Γιορτή στο Answers.com Bedetheque Ομαδοποίηση Μπιλάλ Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους tik & KILLMATH.
- 18 replies
-
- 19
-
Σε διάστημα 3 μηνών (Αύγουστος-Οκτώβριος 1989), η Ars Longa/NEMO κυκλοφορεί σε 3 τεύχη την ΠΩΛΕΤ, μια δουλειά των Wolinski(σενάριο) & Pichard(σχέδιο) Μεγάλο μέγεθος(22Χ29,5), έγχρωμο, 56 σελίδες και καθαρά ερωτικό περιεχόμενο. H Ars Longa τα κυκλοφόρησε και σε τόμο τα επόμενα χρόνια. Παραθέτω μια εσωτερική σελίδα για να δείτε το σχέδιο. Ευχαριστούμε για το οπισθόφυλλο του τεύχους #03 τον albert. Bedetheque
-
Το 1984 η εκδοτική ARS LONGA, η οποία ήδη εξέδωσε το περιοδικό Παρά Πέντε, αποφάσισε να επεκταθεί και στα βιβλία ΕΦ και να εκδώσει μια σειρά με επιλεγμένα μυθιστορήματα. Τελικά κυκλοφόρησαν 12 τόμοι σε αυτή τη σειρά, μεταξύ των ετών 1984 και 1990, ενώ η εκδοτική κυκλοφόρησε και άλλες σειρές ΕΦ στη συνέχεια, αλλά και μεμονωμένα βιβλία ΕΦ. Η συγκεκριμένη σειρά, αποτελούνταν από προσεκτικά επιλεγμένα βιβλία γνωστών συγγραφέων ΕΦ και προσπαθούσε να επιστρέψει στις ρίζες των εκδόσεων ΕΦ διαφοροποιούμενη αισθητικά από προηγούμενες απόπειρες επιλέγοντας μικρό μέγεθος για την έκδοση και ως επί το πλείστον βιβλία που δεν ήταν ιδιαιτέρως πολυσέλιδα, όπως ήταν και τα πρώτα μυθιστορήματα ΕΦ που κυκλοφόρησαν στις ΗΠΑ. Για μια ακόμα φορά εντυπωσίαζαν τα εξώφυλλα, ενώ πρέπει να επισημανθούν οι σχετικά καλές μεταφράσεις και επιμέλειες, οι περισσότερες από το Δημήτρη Αρβανίτη. Γενικά ήταν μια προσεγμένη απόπειρα, που είχε δημιουργήσει μια αίσθηση στην κοινότητα ΕΦ στη χώρα μας σε μια εποχή, που πλέον μόνο ο Κάκτος και η Ωρόρα βγάζανε νέες εκδόσεις. Για μένα έχει μια ιδιαίτερη συναισθηματική σημασία, αφού ήταν η πρώτη σειρά που αγόραζα όταν κυκλοφορούσε. Τα βιβλία που κυκλοφόρησαν ήταν τα εξής: 1 Ο Τζακ Μπάρον και η Αιωνιότητα (Bug Jack Barron, 1969) 1ος τόμος - Norman Spinrad 2 Ο Τζακ Μπάρον και η Αιωνιότητα (Bug Jack Barron) 2ος τόμος - Norman Spinrad 3 Το Ηλεκτρικό Πρόβατο (Do Androids dream of electric sheep?, 1968) – Philip K. Dick (εδώ φυσικά βασίστηκε το θρυλικό Blade Runner) 4 Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς (The Three Stigmata of Palmer Eldritch, 1965) - Philip K. Dick 5 Βαβέλ-17 (Babel-17, 1966) – Samuel R. Delany 6 Γκόλεμ 100 (Golem100. 1980) – Alfred Bester 7 Ο Τελευταίος παγκόσμιος Πόλεμος (World War Last, 1985) – Norman Spinrad 8 Σκοτάδι Συγκεντρώσου! (Gather Darkness!, 1950) – Fritz Leiber 9 Οι Εραστές (The Lovers, 1961) - Philip Jose Farmer 10 Στρατόπεδο Α (Camp Concentration. 1968) – Thomas M. Disch 11 Η Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος (The Word for World is Forest, 1972) - Ursula K. Le Guin 12 Ο Κυρίαρχος των Ονείρων (Dream Master, 1966) – Roger Zelazny Από αυτά τα βιβλία, κάποια επανεκδόθηκαν από την ίδια εκδοτική την επόμενη δεκαετία στη συλλογή In Orbit ενώ Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς κυκλοφόρησε και εκτός σειράς σε άλλη έκδοση. Το Σκοτάδι συγκεντρώσου! κυκλοφόρησε και στη σειρά Σύμπαν των εκδόσεων Λυχνάρι με τον τίτλο Ο Σατανικός Πέπλος. Δεν γνωρίζω εάν αυτή η έκδοση κυκλοφόρησε πριν ή μετά από αυτή των Ars Longa. Γενικά, τα βιβλία δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Μια λογική τιμή θα ήταν 5 με 7 ευρώ, παραπάνω μη δώσετε. Θεωρώ ότι από όλα αυτά το πιο σπάνιο είναι Τα Τρία Στίγματα του Πάλμερ Έλντριτς, που δεν το έχω δει ποτέ από αυτή την έκδοση. Επισυνάπτω τα εξώφυλλα των 11 από τα 12 βιβλία. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου #04 τον gkp.
- 8 replies
-
- 21
-
- ars longa
- δημήτρης αρβανίτης
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
H Μαφάλντα όσο και εάν δεν της φαίνεται "γεννήθηκε" στην Αργεντινή το 1963. Δημιουργός της Μαφάλντα είναι ο αργεντινός Quino (Joaquin Lavado) και είναι αυτή του η δουλειά που τον έκανε αρχικά γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο. Mπορεί να έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που ο Quino τις έπλασε στο μυαλό του, αλλά οι ιστορίες της είναι ακόμα επίκαιρες - λες και γράφτηκαν σήμερα. Μπορεί να γράφτηκαν έχοντας σαν πηγή έμπνευσης την Αργεντινή και τα προβλήματα της, αλλά μέσα από τις σελίδες τους, νομίζεις ότι οι πρωταγωνιστές ζουν στην Ελλάδα. Η μικρή Μαφάλντα, είναι απίστευτα (και εκνευριστικά μερικές φορες) έξυπνη, σαρκαστική και απαισιόδοξη για τον κόσμο που την περιβάλει. Α! ναι, μην το ξεχάσω... Σιχαίνεται την σούπα. Παρέα της: ο μικρός αδελφός της Γκιγιέ (Νάντο), η Σουσανίτα, ο Φελίπε, ο Μανολίτο, ο Μιγκελίτο, η Ελευθερία και βέβαια οι γονείς αυτών. Στην Ελλάδα δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πότε πρωτοκυκλοφόρησε αλλά ξέρω ότι είναι σε δώδεκα (12) μικρά αλμπουμάκια με περίπου 80 ασπρόμαυρες σελίδες το καθένα. Το τεύχος 1 που έχω στην κατοχή μου έχει εκδοθεί τον Ιούνιο του 1983 από την εταιρεία ARS LONGA και από το 1991 και μετά την σκυτάλη παρέλαβε η εκδοτική ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ / ΜΕΔΟΥΣΑ, από τις οποίες νομίζω εκδίδεται έως και σήμερα. Σε φωτό έχω και μία έκδοση της ΒΑΒΕΛ για την οποία όμως δεν γνωρίζω ημερομηνία. Κατά την γνώμη μου είναι από τις μικρές συλλογές που πρέπει να έχετε στην βιβλιοθήκη σας. Πληροφορίες σχετικές με την Μαφάλντα: Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους L K S, erma jaguar, Djo & tik. Ομαδοποίηση Quino - Αφιέρωμα στον Quino - Αφιέρωμα στη Μαφάλντα (Χαρακτήρες)
- 17 replies
-
- 23
-
-
Πρόκειται για το δεύτερο τεύχος της σειράς ΝΕΜΟ ΣΥΛΛΟΓΗ ΧΡΩΜΑΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΚΟΚΚΙΝΟ Το πρώτο τεύχος MAGNUS - NEKΡON (εδώ) 2 : ΜΟΝΟN ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ του μυθικού WALLY WOOD. Πάρτε και μια γεύση: Στο τεύχος αυτό, μετάφραση του Gang Bang #1 του 1980, ο μέγας Wallace (Wally) Wood (1927-1981) διασκευάζει με βλάσφημο τρόπο τα παραμύθια του Ντίσνεϊ αλλά και τις ηρωίδες των αμερικάνικων στριπς σαν τη Sally Forth (αν θυμάμαι καλά). O Wood είναι από τις μεγαλύτερες μορφές του αμερικάνικου comic. Υπήρξε ένας από τους βασικούς σχεδιαστές για το MAD των fifties και αργότερα εργάστηκε στα EC Comics (Tales from the crypt etc), στην Atlas (σήμερα Marvel), στη DC, στη Warren, στη Gold Key , στην ίδια τη Marvel ως σχεδιαστής (Daredevil v1 issues 5-8) και μελανίστας. Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του στο άρθρο : Wallace Wood - The Tragedy Of A Master S.F. Cartoonist . εξώφυλλο - οπισθόφυλλο (scanner: ftsgr)
-
Τιμή: 9, 50 ευρώ Από το οπισθόφυλλο σχολιασμός από τον Rene Goscinny Με τεράστιο κέφι, ο Λωζιέ παρατηρεί όλους αυτούς που ζουν με τις αντιφάσεις τους, όλους αυτούς που δεν θέλουν να χάσουν το τελευταίο τρένο, όλους αυτούς που θέλουν να πάρουν μέρος στις χορωδίες μια μέρα αφού τραγουδήσουν. Για να πετύχει τους στόχους του χρησιμοποιεί το εκπληκτικό του σκίτσο που του επιτρέπει να ξεσκεπάζει τα πρόσωπα κάτω από τις μάσκες, και τη δηλητηριώδη πένα του για να αναπαράγει την αργκό της μόδας με αλάνθαστη ακρίβεια. Αστοί, στρατιωτικοί, αποτυχημένοι, πετυχημένοι, ρεμάλια της νύχτας, του πρωινού και της ζωής, επαναστάτες με δέρμα λαγού, δυσκοίλιοι που μπερδεύουν τις πεπτικές τους ανωμαλίες με τις κρίσεις συνειδήσεως, συνθέτουν τον κόσμο του Λωζιέ. Υπάρχουν εκεί για να μας αναστατώνουν, να μας εκπλήσσουν και κυρίως να μας κάνουν να γελάμε... και τι γέλιο! Από τα αγαπημένα μου άλμπουμ, σήμερα συνειδητοποίησα ότι δεν έχει γίνει παρουσίαση! Καυστικός όσο λίγοι και διεισδυτικός στην κοινωνική πραγματικότητα της εποχής του, ο Lauzier φτιάχνει ένα εκπληκτικό ψηφιδωτό χαρακτήρων και συμπεριφορών, μέσα από τις σχέσεις τους, τις αντιφάσεις και τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Το κόμικ πρωτεκδόθηκε το 1976 στο τέλος μιας εποχής, στην αυγή της επόμενης. Η πεσιμιστική σκιαγράφηση της εποχής, μέσα από τόνους πικρού χιούμορ (μαζί με τα κόμικς του Reiser για Γαλλία) είναι πολύ μπροστά σε σχέση με πολλές κοινωνιολογικοιστορικές αναλύσεις! (κατα τα άλλα καλύφθηκα από τον Goscinny )
-
Χμμμμμμμμμμμμμμμμμμ! Το έχουμε πει πολλές φορές αλλά νομίζω αξίζει άλλη μία: ΑΥΤΗ είναι κατά τη γνώμη μου η 1η έκδοση του Αρκά σε άλμπουμ. Για τους υπόλοιπους Κόκορες, αλλά και για πληροφορίες για τον δημιουργό και το περιεχόμενο (υπάρχει άραγε κανείς που να μην ξέρει τον δημιουργό και το περιεχόμενο; ) βλ. Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ (ARS LONGA) Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ - ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΙΑΣΜΟΥ (ΒΑΒΕΛ; ) Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ (ΓΡΑΜΜΑΤΑ) Αφιέρωμα στον Αρκά
-
Edika! (αφιέρωμα ΕΔΩ) Στη πραγματικότητα ίσως και να είναι σε λάθος δεκαετία. Μέσα αναφέρει ως copyright 1987 και λέει "Αυτό το άλμπουμ είναι επιλογή από τις καλύτερες ιστορίες του Edika που δημοσιεύτηκαν στο Παρά Πέντε". Στο οπισθόφυλλο δεν έχει τηλέφωνα με το πρόθεμα 210 που υποδηλώνει ημερομηνία κυκλοφορίας πριν τον Οκτώβρη του 2002. Από την άλλη όμως η ποιότητα του εξώφυλλου είναι ίδια με αυτά από τους άλλους τόμους που έχω και που είναι μετά το 2002.... (Η παράγραφος αφορά το εξώφυλλο στα δεξιά με τον γάτο και όχι το εξώφυλλο αριστερά με τη τύπισσα) Tο εξώφυλλο είναι το ίδιο με αυτό του Orteils Coincés (τ. 11), το οπισθόφυλλο ίδιο με το αντίστοιχο του Débiloff Profondikoum (τ.1), και τα περιεχόμενα δεν αντιστοιχούν σε κάποια συγκεκριμένη Γαλλική έκδοση. 96 α/μ σελιδούλες, μεταφραστές Λιλή Ιωαννίδου, Γιώργος Μαθιόπουλος και έχει διαστάσεις 21χ28 Περιέχει τις ιστορίες (σε παρένθεση ο γαλλικός τίτλος, ο αριθμός του γαλλικού τόμου απ'όπου προέρχεται και τεύχος και ημερομηνία του Fluide Glacial όπου πρωτοδημοσιεύτηκε): Ξεμυαλίσματα (Etourderies, 9, 04/85) Το μαύρο είναι μαύρο (Noir c'est noir, 9, 103 01/85) Μια προικισμένη οικογένεια... (Une famille surdouée..., 3, 67 01/82) Θέλω να χέσω με την ησυχία μου! (Je veux chier en paix!, 1, 53 11/80) Σουβενίρ από το Palavas (Souvenirs de Palavas les flots, 6, 85 7/83) Λένε ότι στα χείλια μιας γυναίκας το μίσος έχει τη γεύση του έρωτα (On dit que sur les lèvres d’une femme la haine a le goût de l’amour, 7, 92 02/84) Οι τελωνειακοί είναι συμπαθητικοί τύποι (Les douaniers sont sympas, 6, 87 9/83) Κρουαζιέρα ( Voyage organisé, 10, 112 10/85) Rue St. Denis (Rus Saint-Denis, 7, 93 03/84) Ο αναποφάσιστος (L'indécis, 7, 94 04/84) Είναι Μάης, ο πιό ωραίος μήνας (C’est le mois de Mai, c’est le mois le plus beau…, 2, 60 06/81) Ιστορία ενός διαδρόμου (Histoire d’un couloir, 6, 80 02/83) Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης είναι από τον DJO και της Β' από τον melandros. Edika ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ
-
Dust cover πρώτης έκδοσης Εξώφυλλο Β' έκδοσης Εξώφυλλο Γ' έκδοσης Η πρώτη εμφάνιση του Corto Maltese, του γνωστού τυχοδιώκτη ναυτικού συντελείται ανάμεσα Οκτ. 1913 με Ιαν.1915. Βρίσκεται στην υπηρεσία ενός διάσημου πειρατή, του "Καλόγερου" (Monk) που ελέγχει μεγάλο τμήμα του χώρου γύρω από τη Ν.Γουίνέα (με επίκεντρο τη περιοχή ανάμεσα στη Θάλασσα Βίσμαρκ και τα νησιά του Σολομώντα). Μαζί του πρωτοεμφανίζεται και ο επίσης γνωστός όσο και αδίστακτος (ψιλοπαρανοϊκός κατ'έμέ) Ρασπούτιν, το αρνητικό αντίστοιχο το Corto. O "Καλόγερος" προμηθεύει με κάρβουνο τις γερμανικές μονάδες στόλου της περιοχής (που προετοιμάζεται για τον επερχόμενο πόλεμο) και θησαυρίζει. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν το πλοιάριο του Ρασπούτιν μαζεύει δύο ναυαγούς...και σε λίγο τον ίδιο τον Corto σε μια κάπως άβολη κατάσταση. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Με φόντο την έναρξη του Α΄Π.Π ο Pratt χτίζει μια γραφική νουβέλλα (ο όρος συζητήσιμος) που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ιστορίες του Τζ. Κόνραντ ("Ο νέγρος του Νάρκισσου", "Λόρδος Τζιμ", "Τυφώνας", "Νοστρόμο") ή του Χ. Μέλβιλ ("Μόμπυ Ντικ") ή του Ντ. Ντεφόε ("Ροβινσων Κρούσος") ή και του Ρ.Λ. Στήβενσον ("Το νησί των θησαυρών") Ο Pratt, γνωστός βιβλιοφάγος, συνομιλεί αρκετές φορές στο έργο του, περισσότερο ή λιγότερο, με τους προηγούμενους. Πέρα από αυτό, το έργο έχει τα πάντα όσα θα ζητούσε κανείς από μια εξωτική περιπέτεια: ανατροπές, συνωμοσίες και ίντριγκες, πειρατές, ανθρωποφάγους, Άγγλους, Γερμανούς, Ιάπωνες, φοβερά μυστικά και σοφούς καρχαρίες. Και δράση. Συνεχή και ατελείωτη δράση. Και μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια. Στολές, όπλα, πλοία, χάρτες, τα πάντα είναι προσεγμένα και όσο γίνεται ακριβή. Το ίδιο ισχύει και με το χρόνο που διαδραματίζονται τα γεγονότα - μόνιμο πρόβλημα στους περισσότερους συγγραφείς. Το σχέδιο πάλι, χωρίς να είναι και το πλέον εντυπωσιακό, δεν υστερεί (γενικά έχω κάποιες ενστάσεις στο σχέδιο του Pratt αλλά όχι να το κάνω και θέμα). Συνολικά μια εξαιρετική ιστορία για όσους τη βρίσκουν ακόμη με πειρατές και μακρινές θάλασσες (εγώ πρώτος) Χρωστούσα αυτή την παρουσίαση. Το γιατί υπάρχει εδώ Πως; Δεν πιστεύετε στη μοίρα; Ούτε και ο Κόρτο πίστευε...αλλά καλού κακού φρόντισε να μεγαλώσει τη γραμμή της ζωής στην παλάμη του... Η έκδοση περιλαμβάνει και πέντε σελίδων συνέντευξη στον Κλωντ Μολιτερνί. === έξτρα από 2 γαλλικές εκδόσες αυτού του κόμικ Mpalanta Almyrhs Ualassas extras.cbr Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους ramirez, constantinople & Pantheon.
-
Έκδοση της Ars Longa του 1987 που συνοδευόταν από μια κασέτα με τίτλο "Ραδιοφωνικοί Θρύλοι". Περιλαμβάνει κείμενα των Πλατή και Μαλανδράκη για : 1) το περιοδικό Μάσκα: Το γλυκό δάγκωμα της αράχνης 2) το περιοδικό Ταμ Ταμ: 20 έτη πριν την αθρόα εισβολή τηλεφωνικών συσκευών 3) το περιοδικό Γκαούρ Ταρζάν: Το σατανικό ξέσπαμα του Νίκου Β. Ρούτσου 4) το περιοδικό Υπεράνθρωπος : Ο Πρώτος Έλληνας που είδε τη Νέα Υόρκη από ψηλά 5) τον ραδιοφωνικό ντετέκτιβ Τζων Γκρηκ 6) την Κατερίνα, το κορίτσι φάντασμα (Από το Μικρό Ήρωα)
- 10 replies
-
- 17
-
Η εκδοτική ARS LONGA κυκλοφόρησε το 1989 μια σειρά 5 τευχών με ιστορίες του θρυλικού πειρατή ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ σε σχέδιο REMACLE. Σε μεγάλο μέγεθος, έγχρωμο, εκδόθηκε σε άτακτα χρονικά διαστήματα, με τελευταίο τον Ιούλιο του 1990. Τον Μαυρογένη οι παλιότεροι τον είχαν γνωρίσει από την σειρά ΛΑΚΥ και ΣΟΥΠΕΡ ΛΑΚΥ στα μέσα του 70 και αρχές του 80. Μπόλικο γέλιο και φαιδρές καταστάσεις από την ωραία πέννα του REMACLE, αξίζει να του ρίξετε μια ματιά. Εκδόθηκαν επίσης και δύο τόμοι που περιείχαν τα 4 πρώτα τεύχη. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα των τόμων τον Ion13.
- 12 replies
-
- 14
-
To 1986 η ARS LONGA κυκλοφορεί ένα άλμπουμ αφιερωμένο στον RANXEROX των Liberatore-Tamburini (μετάφραση Βαγγέλης Μολαδάκης) Μεγάλο μέγεθος(21Χ28), μισό έγχρωμο, μισό ασπρόμαυρο, 80 σελίδες, με ιστορίες γεμάτες βία και παράνοια. Σημειώνω ότι η πρώτη εμφάνιση του RANXEROX στην Ελλάδα έγινε μέσα από τις σελίδες του περιοδικού ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ. Άλλο ένα άλμπουμ κυκλοφόρησε η ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ το 1991 (αφιέρωμα ΕΔΩ).
- 7 replies
-
- 10
-
- stefano tamburini
- tanino liberatore
-
(and 3 more)
Tagged with:
-
Έκδοση του 1988 (αν και αυτό που έχω στα χέρια μου είναι σίγουρα επανέκδοση μετά το 2004......). Λογικά είναι μετάφραση του Jeanine του Jean-Marc Reiser (αφιέρωμα ΕΔΩ), (σε αντιδιαστολή με το συλλογή από διάφορες σκόρπιες ιστορίες). 21χ28 εκατοστά, 72 α/μ σελίδες Το γνωστό ασεβές, δηκτικό και κυνικό χιούμορ του Reiser. ΥΓ 5% πιθανότητα να το "διαβάζω" λάθος και το copyright Ars Longa 1988 που λέει μέσα, να αναφέρεται στα δικαιώματα που είχαν από τότε για το περιοδικό Παρά-Πέντε..... 5%.... Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον ftsgr. Αφιέρωμα στον Jean Marc Reiser - Ομαδοποίηση Reiser
-
Προσωπικά δεν μπορώ και δεν θέλω να είμαι αντικειμενικός για έναν από τους αγαπημένους μου σχεδιαστές και σεναριογράφους και αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να πω κάτι για τον Quino, που να μην το έχει εκφράσει πάρα πολύ καλύτερα ο ίδιος με τα σκιτσάκια του. Ποστάρω δύο από τις αγαπημένες μου σελίδες (δεν θυμάμαι αν έχουν δημοσιευθεί στο 9). Όποιος θέλει, προσθέτει και άλλα στοιχεία ή σχόλια. Ομαδοποίηση Quino