Αναζήτηση στην Κοινότητα

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες για την αυταρχική και εκδικητική απόφαση της υπουργού Πολιτισμού να εκδιώξει τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων από το υπέροχο κτίριο του Θησείου, στο οποίο στεγάζεται εδώ και αρκετές δεκαετίες, επειδή «τόλμησε» να διαθέσει τον χώρο για εκδηλώσεις που εξέθεταν την κυβερνητική πολιτική. Ελπίζουμε να ανατραπεί η απόφαση αυτή και υπό τις έντονες πιέσεις που ασκούν επαγγελματικοί σύλλογοι, σωματεία, κόμματα, φορείς, οργανώσεις και απλοί πολίτες και να συνεχίσει ο ΣΕΑ να ασκεί το έργο του σε έναν χώρο που είναι πάντα ανοιχτός και φιλόξενος στη διάδοση των ιδεών και στην καλλιέργεια διαλόγου. Στη δροσερή αυλή του κτιρίου του ΣΕΑ, αλλά και στο ευρύχωρο εσωτερικό του, έχουν πραγματοποιηθεί αμέτρητες εκδηλώσεις πολιτιστικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και είναι χρέος όλων να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη χρήση των δημόσιων κτιρίων για δράσεις που υπερβαίνουν τα καθαρά επαγγελματικά ενδιαφέροντα των μελών των συλλόγων. Μια τέτοια σπουδαία εκδήλωση με τα κόμικς και την αρχαιολογία στο επίκεντρο πραγματοποιήθηκε πριν από εννέα χρόνια στο κτίριο του ΣΕΑ, και όσοι/όσες είχαμε παρευρεθεί θα τη θυμόμαστε για πάντα για την πρωτοτυπία της. Το Φεστιβάλ «Με Πενάκι και Σκαπάνη» έλαβε χώρα από τις 4 έως τις 6 Ιουλίου του 2014 με διοργανωτές τις εκδόσεις ΚΨΜ, το Comicon-Shop και τις εκδόσεις Ρενιέρη και τον ίδιο τον ΣΕΑ. Βασικό θέμα των περισσότερων κόμικς και των γελοιογραφιών που εκτέθηκαν τότε αλλά και των συζητήσεων που πραγματοποιήθηκαν ήταν η αρχαιολογία και η ιστορία, δοσμένες όμως με έναν εντελώς ιδιαίτερο και χιουμοριστικό τρόπο. Η κεντρική αφίσα του φεστιβάλ, που ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του Μάριου Μεγαπάνου του Comicon-Shop ο οποίος είχε πεθάνει λίγο πριν από τα εγκαίνια, ήταν φιλοτεχνημένη από τον Malk, ενώ συμμετείχαν με έργα τους δεκάδες καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες και ήταν ιδιαίτερα μεγάλη η προσέλευση του κοινού. Η επιτυχία του τριήμερου αυτού οδήγησε στη συνέχεια του φεστιβάλ για ακόμη δύο χρονιές πάντα με τον ίδιο τίτλο, πάντα με μεγάλη συμμετοχή, πάντα στον χώρο του ΣΕΑ. Έναν χώρο-όαση στο κέντρο της Αθήνας που πρέπει να αγωνιστούμε για να παραμείνει ζωντανός. Και το σχετικό link...

Η εφημερίδα "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ", στα πλαίσια της συνεργασίας που είχε με τις εκδόσεις "ΜΙΛΗΤΟΣ" κυκλοφόρησε μία σειρά βιβλίων που έχουν θέμα τα "ΝΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ". Μέσα από τις σελίδες τους δίνονται στοιχεία και πληροφορίες για τα πιο γνωστά και κοσμοπολίτικα νησιά της πατρίδας μας, ενώ παράλληλα δεν παραλείπεται το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που κάνει τον αναγνώστη να ανυπομονεί να έρθει το καλοκαίρι! Η έκδοση κυμαίνεται ακριβώς στα ίδια επίπεδα με την άλλη υπέροχη δουλειά της εκδοτικής, τις "ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ". Είναι σκληρόδετη και το χαρτί στο εσωτερικό είναι πολυτελές κι όμορφο στην υφή. Η επιλογή των φωτογραφιών μυρίζει... καλοκαίρι, ενώ είναι εκείνες που επικρατούν κατά κράτος στο έντυπο.

Το 2014 η εφημερίδα "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ" φιλοξένησε μία σειρά βιβλίων, των εκδόσεων "ΜΙΛΗΤΟΣ", η οποία αποκαλούνταν "ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ". Στόχος της συγκεκριμένης σειράς είναι να ξεναγήσει τους αναγνώστες σε γειτονιές που πλέον τις χαίρονται άλλοι, όπως είναι η Καππαδοκία, η Κωνσταντινούπολη, η Σμύρνη και η Τραπεζούντα. Περιέχονται όμορφα κι εκτενή άρθρα με πληροφορίες ιστορικές και γεωπολιτικές που αφορούν την εκάστοτε περιοχή, ενώ το δυνατότερο σημείο του κάθε βιβλίου είναι το φωτογραφικό υλικό, το οποίο αποτελείται από φωτογραφίες σύγχρονες, αλλά και παλιές, που άνετα θα μπορούσαμε να τις θεωρήσουμε ιστορικά κειμήλια. Η έκδοση είναι πολυτελής σε κάθε της λεπτομέρεια. Για αρχή να πούμε ότι είναι σκληρόδετη και σε μεγάλο μέγεθος,, ενώ οι σελίδες στο εσωτερικό είναι κατασκευασμένες από γυαλιστερό χαρτί, καλής υφής, που υπακούει άψογα στην εκτύπωση των χρωμάτων. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία δουλειά που αξίζει να τιμηθεί από όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για τέτοιου είδους θεματολογίες και είναι 100% σίγουρο ότι θα αποτελέσει ένα κόσμημα για τις βιβλιοθήκες τους.

Το περιοδικό Car and Driver έβγαλε Special Edition με το ίδιο θέμα.

Το ημερολόγιο του 2015 με σκίτσα του Στάθη, που κυκλοφόρησε στα περίπτερα με την Real News.

Το Μάρτιο του 2014 οι Αττικές Εκδόσεις κυκλοφορούν το 1ο τεύχος του περιοδικού ζαχαροπλαστικής «Γλυκές Αλχημείες». Η ομώνυμη εκπομπή ήταν ήδη πολύ δημοφιλής, όπως και ο παρουσιαστής της Στέλιος Παρλιάρος, οπότε η έκδοση και ενός ανάλογου περιοδικού φάνηκε ως λογική συνέχεια. Η εταιρεία ξεκίνησε να εκδίδει 10 περιοδικά (162 σελίδων) ανά έτος αλλά η οικονομική κρίση άλλαξε τα σχέδια, με αποτέλεσμα το 2017 (αν δεν κάνω λάθος) να αλλάξει εκδότη, να γίνει διμηνιαίο (100 σελίδων) και πλέον να δίνεται μαζί με την Κυριακάτικη Καθημερινή.

"Καλησπέρα,σε αυτήν τη σελίδα είναι πάντα απόγευμα μεσάνυχτα- αναρτήσαμε το Ρολόι του Κόσμου στην επάνω δεξιά γωνία. Ονομάζομαι Βούλγαρη Κατερίνα και τα τελευταία 4 χρόνια εκτίω τη ποινή μου στο τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, στον τομέα των Υπολογιστικών Συστημάτων κι Εφαρμογών. Δεν αναγνωρίζω το νεό πρόγραμμα σπουδών και τις ροές του. Επιβίωσα των βασανιστηρίων της αϋπνίας -αλήθεια,εμείς και η NSA- και της εμπόλεμης ζώνης των γενικών συνελεύσεων για να φτιάξω αυτή τη σελίδα που μόνο χρέη βιογραφικού δεν εκτελεί. Συγχωροχάρτι των αμαρτιών μου που με καταδίκασαν, το πτυχίο μου θα γράφει 7,65, πάνω-κάτω μερικά χιλιοστά του «Λίαν Καλώς»" Πηγή:2015 Voulgary Katerina | cgi.di.uoa.gr Με αυτο το μικρο κ συνοπτικό κείμενο μας καλοσοριζε η Κ.Βούλγαρη στο βραχυβιο εγχείρημα εκδοσης αυτοέκδοσης του περιοδικού "Πρίζα" όπως ονομαζόταν. Βασικοί ήρωες του κόσμου της δημιουργού ο Πόντε Κονιγκσμπεργκ ο Φόρκυς και Φόγλης. Κυκλοφόρησε συμφωνα με τις σχετικες πηγες της σελιδας του περιοδικόυ το 2004 με 4 πιλοτικά τευχη (Τεύχη α',β'γ' και δ'). μετα συνέχεια είχαν τα "Κλασσικα Μηχανογραφημένα" με 2 τεύχη με ΄ηρωες τον Φόρκυ και Φόγλη αντίστοιχα, και στο τέλος σειρα είχαν 8 αφιερωματικα τεύχη σε θεματα όπως "Γαία","Ρόμβος","Εργασία","Σολιτόνια", "Πύρ","Φοικικόπτερο","Στόχος" και "Τρανζίστορ" αντίστοιχα. Σύνολο 14 διαπιστωμένα τεύχη. Στην δημιουργία της Πρίζας εκτος απο την Κατερίνα Βούλγαρη που είχε αναλάβει το σχέδιο, έπαιρνε μέρος στο σενάριο και ο Παναγιώτης Βούλγαρης.Εκτός απο τα κομικ μερος ειχαν στην εκδοση και κάποια κουίζ,σταυρόλεξα,γρίφοι. Να σημειωθει πως καποια τευχη επανεκδόθηκαν με αφορμή κάποια φέστιβαλ (1ο φεστιβάλ αυτοεκδόσεων ΛΕΦΙΚ/07.2017) ή για το ComicConAthens 04.2017. Ακουλουθουν εξωφυλλα/οπισθόφυλλα των τευχων καθως και κάποιες ενδεικτικές σελίδες: Ευχαριστίες στην ΛΕΦΙΚ για την παραχωρηση των εντύπων..

Τίτλοι που χάρισαν και χαρίζουν αμέτρητες ώρες ψυχαγωγίας Η τύχη, οι γνώσεις, η σκέψη, οι επικοινωνιακές ικανότητες. Όποιες και αν είναι οι δεξιότητες που κάθε επιτραπέζιο παιχνίδι ζητάει, ο παράγοντας ψυχαγωγία είναι πανταχού παρών! Οι τίτλοι επιτραπέζιων είναι πάμπολλοι, καθώς αποτελεί μια αγαπημένη δραστηριότητα της ανθρώπινης κοινωνίας εδώ και χιλιετίες. Όποια και αν είναι τα γούστα του καθενός -μιας και τα είδη των επιτραπέζιων μόνο λίγα δεν είναι- παρακάτω θα δείτε μια λίστα με αγαπημένα παιχνίδια που μας έχουν μείνει αξέχαστα... Εκτός της λίστας έχουν μείνει παιχνίδια-ορόσημα όπως το σκάκι ή η ντάμα, καθώς είναι μια κατηγορία από μόνα τους. Μάντεψε ποιος Δύο παίκτες, ένα ταμπλό με φιγούρες και περιγραφικές ερωτήσεις που απαντώνται με ένα ναι ή όχι, συνθέτουν το σκηνικό ενός εξαιρετικά διασκεδαστικού παιχνιδιού, που συνεχίζει να παίζεται από μικρούς φίλους. Subbuteo Το απόλυτο παιχνίδι προσομοίωσης ποδοσφαίρου απέκτησε πλήθος φανατικών παικτών που πάλευαν να συγκεντρώσουν ομάδες αλλά και αξεσουάρ για το γήπεδό τους. Χάρισε αμέτρητες ώρες διασκέδασης με τις φιγούρες με τις χαρακτηριστικές βάσεις... Μονόπολυ Το κλασικό παιχνίδι αγοραπωλησίας ακινήτων είναι και ένα από τα πιο δημοφιλή παγκοσμίως. Δίχασε οικογένειες, προκάλεσε έριδες μεταξύ φίλων (δύσκολη η δουλειά του «τραπεζίτη») και προσέφερε άπειρες στιγμές διασκέδασης. Stratego Ένα ακόμη παιχνίδι στρατηγικής που συνεπαίρνει μικρούς και μεγάλους. Με τις 40 φιγούρες που κάθε παίκτης ελέγχει πρέπει να βρει και να πάρει τη σημαία του αντιπάλου. Hotel Το αντίπαλον δέον της Μονόπολυ, ανέβαινε κυριολεκτικά επίπεδο καθώς χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήταν τα περίφημα ξενοδοχεία που υψώνονταν πάνω στο ταμπλό του παιχνιδιού. Μυθικές πλειοδοτήσεις για το Πρέσιντεντ, σκληρές οικονομικές διαπραγματεύσεις και... προσευχές πριν τη ζαριά, συνθέτουν την εικόνα του δημοφιλούς παιχνιδιού. Ναυμαχία Το κλασικό παιχνιδάκι αναμέτρησης δύο παικτών, μπορούσε να κρατήσει το ενδιαφέρον των μικρών ναυάρχων μέχρι να καταφέρουν να ανακαλύψουν και να καταστρέψουν τον αντίπαλο στόλο. Trivial Pursuit Ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν το απόλυτο παιχνίδι γνώσεων. Παρεΐστικο και διασκεδαστικό προκαλεί τη μνήμη και βάζει δύσκολα ακόμη και στους γνώστες της παρέας. Risk Το επιτραπέζιο παιχνίδι κατάκτησης του κόσμου ανέδειξε μεγάλους στρατηγούς, οι οποίοι βέβαια κατηγορούνταν ότι απλά είχαν την τύχη με το μέρος τους, δίδαξε λίγο γεωγραφία και προκάλεσε επικές μονομαχίες. Ταμπού Το Ταμπού γράφει τη δίκη του ιστορία, όντας ένα από τα πιο παρεΐστικα παιχνίδια που σχεδιάστηκαν ποτέ. Οι ομηρικοί αγώνες για να βρεθεί η λέξη χωρίς να χρησιμοποιηθούν οι όροι «ταμπού», καταφέρνουν να εξάπτουν το ενδιαφέρον, την ώρα που η κλεψύδρα αδειάζει... Jenga Το επιτραπέζιο παιχνίδι που ούτε γνώσεις, ούτε ιδιαίτερη σκέψη απαιτεί. Αντίθετα ζητάει από εμάς το μέγιστο της επιδεξιότητας που έχουμε, ώστε να αφαιρέσουμε τα τουβλάκια. Βέβαια, μέρος της πρόκλησης και αστείρευτη πηγή διασκέδασης είναι η αφαίρεση του κομματιού εκείνου που θα προκαλέσει κατάρρευση όταν έρθει η σειρά του αντιπάλου! Σκραμπλ Τα λόγια περιττεύουν για ένα από τα πιο διάσημα παιχνίδια στον κόσμο που βάζει το μυαλό σε κίνηση για τα καλά. Στο συγκεκριμένο επιτραπέζιο η ηλικία μετράει, όπως φυσικά και το πλούσιο λεξιλόγιο, η ορθογραφική δεινότητα και ο προσεκτικός υπολογισμός για μεγιστοποίηση των πόντων. Cluedo Αγαπημένο παιχνιδάκι για φέρελπις ντετέκτιβ, το Cluedo προσφέρει σε δαιμόνιους ερευνητές τη δυνατότητα να βρουν τις απαντήσεις σε εγκλήματα, συγκεντρώνοντας και συνδυάζοντας τα στοιχεία! Pictionary Για το Pictionary ή αλλιώς Σκιτσογραφίες, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αφορά μονάχα τα ταλέντα στο σχέδιο. Και όμως, το συγκεκριμένο παιχνίδι γίνεται απείρως διασκεδαστικότερο με τους λιγότερο ταλαντούχους καθώς οι συμπαίκτες του αγωνίζονται να βγάλουν άκρη με τα σκίτσα του! Σκορ 4 Ένα ακόμη all time classic παιχνίδι, που ξυπνά παιδικές αναμνήσεις και προκαλεί πονοκεφάλους για τη λύση του! Στόχος του παζλ με τις μαθηματικές αναφορές, η τοποθέτηση 4 ίδιου χρώματος δίσκων κάθετα, οριζόντια ή διαγώνια. Φιδάκι, Γκρινιάρης Τα δύο παιχνίδια που «σύστησαν» τους περισσότερους στον κόσμο των επιτραπέζιων δεν είναι άλλα από τον Γκρινιάρη και το Φιδάκι. Ιδιαίτερα εύκολα στο παίξιμο, τα δύο παιχνίδια, μπορεί να φαντάζουν σήμερα απλοϊκά και όμως καταφέρνουν να κερδίζουν την αγάπη των μικρών. ΠΗΓΗ

Ο Π. Νιράκης, ο ιδιοκτήτης της Συλλεκτικής Αθηνών, μάς οδηγεί σε «σπάνια» μονοπάτια Η ελληνική τηλεκάρτα μετράει ήδη 22 χρόνια ζωής. Η πρώτη που κυκλοφόρησε από τον ΟΤΕ το 1992 με τον ήλιο της Βεργίνας, εκτιμάται ότι τυπώθηκε σε 30.000 αντίτυπα, αριθμός ο οποίος όμως δεν επιβεβαιώνεται, καθώς οι συλλέκτες εκτιμούν ότι το τιράζ της ήταν αρκετά μικρότερο. Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπίρης , Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος Μερικές από αυτές που ανήκουν στη λεγόμενη... σειρά μπορεί να τις βρει κανείς ακόμα και με λίγα λεπτά του ευρώ ή να τις μαζέψει από έναν τηλεφωνικό θάλαμο, όπου κάποιος βιαστικός ή αδιάφορος ομιλητής την παράτησε λίγα λεπτά νωρίτερα. Οι πιο δύσκολες και σπάνιες όμως βρίσκονται στα χέρια συλλεκτών, οι οποίοι ως συνδρομητές έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν εκείνες που δεν θα συναντήσει κανείς στο περίπτερο της γειτονιάς του ή σε κάποιο υποκατάστημα του ΟΤΕ. Στο ερώτημα αν κάποιοι διαθέτουμε έναν... κρυφό θησαυρό σε κάποια ντουλάπα του σπιτιού μας ή στη βιβλιοθήκη μας κρυμμένο σε κάποιο άλμπουμ, ο Παναγιώτης Νιράκης, ιδιοκτήτης της Συλλεκτικής Αθηνών, ο οποίος εμπορεύεται συλλεκτικά προϊόντα, απαντάει πως είναι αρκετά δύσκολο, όχι όμως και απίθανο. Αν σκεφτεί λοιπόν κανείς ότι μία «ακριβοθώρητη» τηλεκάρτα μπορεί να κοστίζει ακόμα και 700 ευρώ, ίσως είναι καιρός κάποιοι να αλλάξουν άποψη γι' αυτή τη μικροσκοπική πλαστική επιφάνεια, εκείνοι που μέχρι σήμερα την εγκατέλειπαν με κάποια δόση περιφρόνησης στον τηλεφωνικό θάλαμο της γειτονιάς τους. - Κύριε Νιράκη, πόσα χρόνια ζωής μετράει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η τηλεκάρτα; Από το 1992. Τότε ξεκίνησαν οι πρώτες δοκιμαστικές τηλεκάρτες. Υπάρχουν δοκιμαστικές, απλές, συνδρομητικές, σύνθετες, σπάνιες και... εύκολες. Μία συλλογή τεράστια, με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. - Η πρώτη τηλεκάρτα που κυκλοφόρησε είναι αν δεν κάνω λάθος αυτή με τη Βεργίνα... Ναι. Είναι ο πόθος πολλών συλλεκτών. Δεν είναι τόσο ακριβή πια, αλλά είναι πολύ δύσκολο να τη βρει κανείς. Η τιμή διαμορφώνεται ανάλογα με την ποιότητά της. Εξαρτάται δηλαδή από το αν θα είναι κλειστή και αμεταχείριστη ή ανοιχτή. Συνήθως βρίσκουμε ανοιχτές τηλεκάρτες με τη Βεργίνα, των οποίων η τιμή κυμαίνεται γύρω στα 100 με 150 ευρώ. - Πόσες τηλεκάρτες με τη Βεργίνα είχαν τυπωθεί τότε; Δεν είναι πολλές και γι' αυτό είναι και σπάνιες. Ο ακριβής αριθμός του τιράζ όμως δεν είναι γνωστός. Σίγουρα είναι πολύ μικρότερος ο αριθμός που τυπώθηκε, από αυτόν που φημολογείται στην αγορά. - Είναι η μόνη που δεν αναγράφει το τιράζ πάνω; Όχι. Είναι κι άλλες. Κάποιες δοκιμαστικές ή κάποιες μαγνητικές δεν αναγράφουν το τιράζ. - Τι είναι αυτό που τις κάνει σπάνιες και διαφορετικές; Καταρχάς οι τηλεκάρτες αποτελούν μία πολύ μεγάλη συλλογή με τεράστια γκάμα απεικονίσεων. Έχουν χαρακτήρα επιμορφωτικό και πολιτισμικό. Μπορεί να μάθει κανείς χίλια δύο πράγματα. Είναι ένα προϊόν, το οποίο λόγω των απεικονίσεών του, όπως εκθέματα μουσείων, φωτογραφίες τοποθεσιών, ιστορικά πρόσωπα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί ο οποιοσδήποτε να δει ένα πολύ μικρό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Πολλοί συλλέκτες, μαζεύουν τηλεκάρτες με βάση το θέμα τους. Άλλοι μαζεύουν λουλούδια, άλλοι αυτοκίνητα, άλλοι τοπία. Οπότε μπορεί να διαμορφωθεί και μία συλλογή όχι μόνο με βάση τη σπανιότητα και την έκδοσή τους, αλλά και με βάση το θέμα που παρουσιάζουν. Πολύ πιο απλά και πιο οικονομικά σε αυτή την περίπτωση. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες, για τους οποίους μπορεί κάποιος να επιλέξει να ασχοληθεί με την τηλεκάρτα. Βέβαια, η κατάσταση όπως σε όλα τα χόμπι και λόγω της κρίσης δεν είναι αυτή που ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο δεν παύει να υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από την πλευρά των συλλεκτών. - Ποιες χαρακτηρίζονται ως μοναδικές και περιζήτητες; Υπάρχουν συγκεκριμένες τηλεκάρτες που είναι «δύσκολες». Όπως άλλωστε συμβαίνει και με όλα τα συλλεκτικά προϊόντα. Κάποια μπορεί να τα βρει κανείς στο παζάρι ή στο μπαούλο της γιαγιάς. Υπάρχουν όμως και τα περιζήτητα προϊόντα, αυτά που έχουν «κόψει» λίγα κομμάτια και κυρίως απευθύνονται σε συλλέκτες. Οι πιο σπάνιες τηλεκάρτες πέρα από τη «Βεργίνα», είναι και αυτές που απεικονίζουν τον «Παρθενώνα», από τις πρώτες που εκδόθηκαν. Επίσης σπάνιες είναι οι δοκιμαστικές, τα δοκίμια όπως τα λέμε εμείς, που και γι' αυτά δεν υπάρχει σαφής καταγραφή των απεικονίσεων. Είναι γνωστές δύο ή τρεις απεικονίσεις και από 'κει και ύστερα μπορεί να προκύψουν και κάποιες καινούργιες που δεν έχουμε ξαναδεί στην αγορά. Πολύ σπάνιες βέβαια είναι και αυτές που έχουν τυπωμένες την Πάτμο, τα Μετέωρα, το Ρίζο, το Λύτρα κλπ. Οι τηλεκάρτες με την Πάτμο ή τα Μετέωρα έχουν πολύ μικρό τιράζ και αυτές είναι που κρατούν τα σκήπτρα. Ένας συλλέκτης που έχει προχωρήσει τη συλλογή του, έχει όνειρο να πάρει κάποια στιγμή ένα ζευγάρι «Πάτμο – Μετέωρα», σφραγισμένα στη ζελατίνα του. Αυτές οι δύο τηλεκάρτες, αν πουληθούν κλειστές χωρίς πρόβλημα στη ζελατίνα κοστίζουν γύρω στα 600 ευρώ το ζευγάρι, αλλά μπορεί και περισσότερο. - Ποια είναι η διαφορά που εμφανίζεται στις τιμές αν τις συγκρίνουμε με εκείνες που ίσχυαν προ κρίσης; Υπάρχει ένας κανόνας στα συλλεκτικά προϊόντα. Αυτός ο κανόνας λέει ότι το καλό προϊόν δεν χάνει ποτέ την αξία του. Εφόσον αναφέραμε τις τηλεκάρτες με την Πάτμο και τα Μετέρωα, θα σας αναφέρω χαρακτηριστικά ότι πριν από πέντε χρόνια κόστιζαν γύρω στα 700 με 800 ευρώ. Μπορεί να έχει πέσει η τιμή τους, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η παλιά τιμή ήταν και η σωστή. Κατά την άποψή μου η σημερινή τιμή τους είναι και πιο κοντά στην πραγματικότητα. Πάντα, όταν υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην αγορά, δημιουργείται αυτό που ονομάζουμε «φούσκα». Σε όλα τα συλλεκτικά είδη όμως ισχύει κάτι ανάλογο. Η τηλεκάρτα σε σχέση με το γραμματόσημο και το νόμισμα βρίσκεται σε πιο άσχημη κατάσταση, δεν παύει όμως να διατηρεί ένα σημαντικό μέρος της αξίας της. - Φαντάζομαι ότι υπάρχουν κάποια σφάλματα κατά τη διαδικασία παραγωγής, τα οποία έκαναν πιο σπάνια μία τηλεκάρτα. Ποια είναι αυτά; Τα πιο γνωστά ήταν για παράδειγμα μία τηλεκάρτα της Lufthansa με το «σπασμένο» μηδέν. Είχε τυπωμένο ένα μηδενικό με μια κάθετο πάνω σε αυτό. Πρόκειται για σφάλματα τυπώματος. Υπάρχουν επίσης σφάλματα στα τσιπ, σφάλματα στο κόψιμο και πολλών ειδών ακόμα λάθη. Το σφάλμα όμως έχει υπερτιμηθεί. Παρόλ' αυτά πολύς κόσμος το αναζητά. Μία καλή συλλογή για 'μένα είναι μία ολοκληρωμένη συλλογή ή μία θεματική συλλογή. Μεγάλο ενδιαφέρον πιστεύω ότι έχει η παράσταση μιας τηλεκάρτας. Αρκεί να μελετήσουμε αυτό το «κάτι» που έχει η καθεμία από αυτές. Όταν δηλαδή έχω μία τηλεκάρτα με την Πάτμο, καλό είναι να γνωρίζουμε και κάποια πράγματα για την ιστορία της Πάτμου. - Πόσο πιθανό είναι να έχουμε στο σπίτι μας μία τηλεκάρτα αξίας χωρίς να το γνωρίζουμε; Καθημερινά έρχονται στο κατάστημά μου πολλοί άνθρωποι. Οι περισσότεροι βρίσκουν πράγματα ξεχασμένα, πεταμένα ή οτιδήποτε άλλο. Όλοι αυτοί έρχονται με την προσδοκία ότι θα εισπράξουν πολλά χρήματα. Δυστυχώς οι 99 στους 100 επισκέπτες έχουν βρει «σκουπίδια». Κάποιες τηλεκάρτες άνευ σημασίας με αξία 1 λεπτό, 2 λεπτά... Το ίδιο ισχύει και με τα νομίσματα. Έρχονται κάποιοι και με ρωτάνε: «Πόσο κάνουν αυτά; Είναι ακριβά; Μα είδαμε στο ίντερνετ ότι πωλούνται πανάκριβα». Ο καθένας μπαίνει στο ίντερνετ και προτείνει για το οτιδήποτε μία αστρονομική κοστολόγηση. Στην πραγματικότητα όμως είναι πολύ δύσκολο να βρούμε κάτι, το οποίο να αξίζει πραγματικά, χωρίς βέβαι να αποκλείεται. Συνήθως αυτά που βρίσκουμε τζάμπα, είναι και... τζάμπα. Τα καλά πράγματα προέρχονται κυρίως από συλλογές, δημοπρασίες ή πρόκειται για συλλογές που περνάνε από γενιά σε γενιά. - Έχει έρθει κάποιος να σας πει ότι «εγώ είμαι από τα Μετέωρα» και τότε που είχε βγει αυτή η τηλεκάρτα είχα πάρει δύο -τρεις και τις κράτησα κλειστές; Σαφώς υπάρχουν τέτοια παραδείγματα. Πρέπει να σας πω όμως ότι το ζευγάρι «Πάτμος – Μετέωρα» δεν πουλήθηκε ποτέ στην ονομαστική του αξία. Απευθυνόταν μόνο σε εγγεγραμμένους συλλέκτες και όταν βγήκαν προς πώληση ήταν ήδη ακριβές αυτές οι κάρτες. - Άρα δεν θα την έβρισκε κανείς στο περίπτερο; Όχι. Την Πάτμο όχι... Το ίδιο ισχύει άλλωστε και για τα γραμματόσημα ή τα νομίσματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν έρθει άνθρωποι που έχουν βρει πράγματα, και έχουν συλλεκτική αξία. Έχει τύχει να μου φέρει κάποιος προπολεμικά χαρτονομίσματα που βρήκε, μεγάλης αξίας. Αυτά ήταν κρυμμένα σε ένα μπαούλο του παππού. - Οι τηλεκάρτες πεντακοσίων ή χιλίων μονάδων που είχαν κυκλοφορήσει, είχαν κι εκείνες συλλεκτική αξία; Βεβαίως και είχαν. Έχουν ακόμα δηλαδή. Αυτές είναι καλύτερες από τις άλλες γιατί έχουν μεγαλύτερη ονομαστική αξία. Ειδικά αν κάποιος τις έχει κρατήσει κλειστές. Γιατί το να κρατήσει κάποιος μία κάρτα χιλίων μονάδων χωρίς να τη χρησιμοποιήσει ήταν αρκετά δύσκολο. Δεν μπορούσε να αποταμιεύσει κανείς μια κάρτα χιλίων μονάδων, τόσο εύκολα όσο μία των εκατό. - Αυτές είχαν και μικρότερο τιράζ από τις τηλεκάρτες των 100 μονάδων. Έτσι δεν είναι; Ναι έτσι είναι. Αρνητικό βέβαια για τους συλλέκτες είναι το γεγονός ότι ο ΟΤΕ εμπορευματοποίησε κατά πολύ την έκδοση τηλεκαρτών. Αρκετοί συλλέκτες μάλιστα, δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν όλο το εύρος των συλλογών που εκδίδονται κατά καιρούς. Δεν μπορεί για παράδειγμα σε ένα μήνα να κυκλοφορούν δέκα διαφορετικές τηλεκάρτες, τη στιγμή που παλαιότερα κυκλοφορούσε μία ή δύο το μήνα. Αφιερωμένο στον καλό φίλο @Valtasar, που μου εκμυστηρεύτηκε την παλιά του αγάπη για τις τηλεκάρτες. ΠΗΓΗ

"Το κομικ Out of Life αποτελει το προιον της εικονικης επιχειρησης Youth Alert, που δημιουργησαν οι μαθητες της Β Λυκειου του Αρσακειου Ψυχικου στο πλαισιο του προγραμματος επιχειρηματικοτητας που οργανωνει το σωματειο επιχειρηματικοτητας των νεων σε συνεργασια με το Υπουργειο Παιδειας. Εκδοθηκε σε 1000 αντιτυπα και τα εσοδα προοριζονται για φιλανθρωπικους σκοπους. Καθε τευχος κοστιζει 3 ευρω." Τάδε έφη @kwtsos πριν από 5 χρόνια όταν παρουσίαζε το ξενόγλωσσο. Και εγώ δεν έχω να προσθέσω κάτιπαραπάνω Για σχόλια πηγαίντε από εκεί Έχει ήδη 2 από Λένα και Γιάννη Βγήκε σε 800 κομμάτια στα ελληνικά και σε 200 στα αγγλικά. Στην παρουσίαση του ξενόγλωσσου μνημονεύει στο σενάριο Maria Pappa, Angela Tzamali. Δεν είδα τέτοια ονόματα να αναφέρονται κάπου στο ελληνικό. Ντοντ ασκ μη γουάη

Μια μικρή αυτοέκδοση 16 σελίδων, από το 2014 με δημιουργό τον Νίκο Σκαμάγκα. Περιέχει μικρές ιστορίες φαντασίας. Σας βάζω μια σελίδα για να δείτε το σχέδιο Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Φαλκάτα: Σπαθί χρησιμοποιούμενο από τους γηγενείς της Ιβηρικής Χερσονήσου, κατά την αρχαιότητα. Εξηγείται κάπου ο τίτλος ή έχει το κόμικ σχέση με το σπαθί; Όχι. Ενδιαφέρον εξώφυλλο. Συναντάμε μέσα αυτό το τέρας ή αναφέρεται με κάποιο τρόπο; Όχι. Είναι τόσο δυναμικό το σχέδιο μέσα; Όχι, έχει διακυμάνσεις με τάση προς την προχειρότητα, με λίγες εκλάμψεις. Από σενάριο, τι λέει; Spoilers ahead! ΄Ένα αγόρι και ένα κορίτσι τρέχουν να γλυτώσουν από κάτι λύκους. Τα σώζει ο Γκάνταλφ... εμ... ένας γέροντας με λευκή χλαμύδα και ραβδί θέλω να πω, που για να τα κατευνάσει, και παρόλο που μόλις έχουν χάσει τους γονείς τους και το χωριό τους που κάηκε(!) από τους προφανώς υπερφυσικούς λύκους, τους εξιστορεί μια μπακαλίστικη εκδοχή της εκθρόνισης του Κρόνου από το δωδεκάθεο και την πάλη με τους Τιτάνες. Τα παιδιά κοιμούνται, και όταν ξυπνάει το αγόρι, ο γέροντας και το κορίτσι έχουν εξαφανιστεί. Στην θέση του έχει μείνει μια περικεφαλαία, που μπορεί να σηκώσει μόνο ο μικρός Δημήτριος (ναι, έχει το όνομα του δημιουργού ο χαρακτήρας), όπως διαπιστώνουν κάτι ελεεινοί και τρισάθλιοι στρατιώτες, που πάνε να κάνουν bulling στον ήρωα μας. Κάνουμε άλμα στο μέλλον και έναν άλλο χαρακτήρα, που επειδή χρωστάει και της Μιχαλούς και το μόνο που τον γλυτώνει είναι το ότι είναι μορφονιός, ταξιδεύει στον Πειραιά. Από εκεί και πέρα, η ιστορία θεωρεί πως ο χαρακτήρας είναι στην Αθήνα (όπως νομίζουν οι Επαρχιώτες πως είμαστε το ίδιο πράγμα και οι αποστάσεις είναι σαν να πας στο περίπτερο της γειτονιάς σου). Καταλήγει σε ένα καπηλειό και μια ομάδα στρατιωτών που με το που μαθαίνουν πως ψάχνει δουλειά ο Αλκιβιάδης (ο μορφονιός που λέγαμε), τον παίρνουν ως χαμάλη. Δεν μένει όμως και πολύ σε αυτή την κατάσταση, γιατί τους την πέφτουν οι Στυμφαλίδες Όρνιθες με φόντο το τείχος της Αθήνας (που μοιάζει πιο πολύ με τείχη μεσαιωνικής πόλης, σε αυτή την εκδοχή). Όλοι ψοφάνε, εκτός από τον Αλκιβιάδη, που ενώ κρύφτηκε στο πρώτο ντου, αποφάσισε να κάνει τον ήρωα και να πιάσει το τόξο μόλις ταβλιάστηκαν όλοι. Φυσικά το σημάδι του είναι τζούφιο, και εκείνη την στιγμή πετάγεται ο - ενήλικος πλέον - Δημήτριος και τις ξεπαστρεύει. Έτσι γνωρίστηκαν οι δύο χαρακτήρες... και δεν μαθαίνουμε τίποτα άλλο, μιας και έτσι απότομα τελειώνει και το κόμικ, χωρίς ούτε ένα ...to be continued. Περίεργη ιστορία. Είναι στρωτή και καλοδουλεμένη τουλάχιστον; Μπα. Γενικά είναι μια πολύ πρόχειρη έκδοση, με καθόλου επιμέλεια, λατινικά ερωτηματικά, σφικτή ράχη, με αποτέλεσμα να χάνεται μέρος του σχεδίου και πανάκριβη τιμή, που δεν δικαιολογείται ακόμα και με την γνώση πως πρόκειται για περιορισμένα κομμάτια σε ψηφιακή εκτύπωση. Σεναριακά, όπως καταλάβατε, δεν μου άρεσε, αλλά αυτού του είδους η θεματολογία δεν με ελκύει εύκολα πλέον, μιας και έχω διαβάσει μερικές χιλιάδες βιβλία και μερικές δεκάδες χιλιάδες κόμικς στην ζωή μου. οπότε αυτομάτως θα πρέπει να μου δώσει κάτι παραπάνω σε αυτό το σκηνικό για να με κρατήσει. Δεν είναι όλοι εγώ βέβαια. Θα υπάρχουν και άτομα που θα τους ελκύσει αυτό, βάσει εξωφύλλου και μόνο, αλλά πιστεύω πως θα απογοητευτούν από το περιεχόμενο. Για αυτούς τουλάχιστον θα έπρεπε να γίνει μια μεγαλύτερη προσπάθεια στο να παρουσιάσουν κάτι πιο μεστό και με λίγη προσπάθεια τουλάχιστον στα γραφιστικά του.

Το The Body είναι περιοδικό ασχολούμενο κυρίως με γυμναστική, δίαιτα, υγιεινή διατροφή αλλά και λίγο με μόδα και καλλυντικά ενώ έχει και συνεντεύξεις διάσημων. Εκδίδεται κάθε μήνα με τιμή που ποικίλει μαζί με δώρο (συνήθως καλλυντικά).

"miss Glitter" περιοδικό μόδας που ασχολείται με ρούχα, καλλυντικά, αξεσουάρ κτλ Έχει κυρίως διαφημίσεις μέσα και κάποια άρθρα. Κυκλοφορεί κάθε μήνα αν και έχει κάποια διμηνιαία τεύχη (το καλοκαίρι κυρίως). Η τιμή ποικίλει καθώς κάθε μήνα κυκλοφορούν 2-3 διαφορετικές βερσιόν με διαφορετικό δώρο μαζί. Ξεκίνησε να κυκλοφορεί το 2014. Το μέγεθος του είναι μικρότερο από τα περισσότερα αντίστοιχα περιοδικά καθώς διαφημίζεται και έτσι, δηλ σαν fashion pocket περιοδικό.

Άλλο ένα τηλεοπτικό περιοδικό, από τα πολλά που κυκλοφορούν στην χώρα μας, το οποίο μάλιστα ξεκίνησε να κυκλοφορεί μόλις το 2014, απόδειξη πως αυτού του τύπου τα περιοδικά συνεχίζουν να πουλάνε και ας μην υπάρχει τόση ανάγκη για τις στήλες του προγράμματος καθαυτές. Ας είναι καλά οι κουτσομπολίστικες στήλες και η υπερανάλυση των σαπουνόπερων και των reality.

Το 2014 η MARVEL κυκλοφορεί υπό μορφή Graphic Novel, την επετειακή έκδοση για το επικό Limited Series, "Marvel Super Heroes Secret Wars", έργο των Jim Shooter (σενάριο), Mike Zeck και Bob Layton (σχέδια). Μια κοσμική οντότητα, ο Beyonder, παρακολουθεί το σύμπαν της Marvel και εντυπωσιάζεται από την παρουσία των Υπερηρωων στην Γη και τις δυνατότητες τους. Έτσι - και καθαρά από καπρίτσιο - επιλέγει μια ομάδα Υπερηρώων και μια ομάδα Υπερκακών και τους μεταφέρει σε ένα μακρινό γαλαξία. Ο κόσμος που μεταφέρονται, είναι εξοπλισμένος με εξωγήινα όπλα και τεχνολογία. Ο Beyonder τους δηλώνει: "Καταστρέψτε τον αντίπαλο σας και όσα επιθυμείτε, θα είναι δικά σας. Τίποτα που ονειρεύεστε, δεν ειναι δύσκολο για μένα να το πραγματοποιήσω!" . Ο Πόλεμος αρχίζει Υπερήρωες όπως: Captain America, Captain Marvel, Hawkeye, Iron Man, She-Hulk, Thor, Wasp, Human Torch, Mister Fantastic, Thing, Spider-Man, Spider-Woman, Hulk, Colossus, Cyclops, Nightcrawler, Professor X, Rogue, Storm, Wolverine, απέναντι σε μια επίσης δυνατή ομάδα Υπερκακών όπως: Absorbing Man, Doctor Doom, Doctor Octopus, Enchantress, Kang the Conqueror, Klaw, Lizard, Molecule Man, Titania, Ultron, Volcana, Wrecking Crew και Galactus. Από τις κορυφαίες στιγμές του κόμικ, η εμφάνιση για πρωτη φορά, της μαύρης στολής του Spider-Man. Όμορφη στιβαρή έκδοση, με illustration χαρτί, extras και 336 σελίδες κλωτσοπατινάδας, που σίγουρα αξίζει να βρίσκεται στο ράφι της βιβλιοθήκης, κάθε MARVEL fan!

Ένα ακόμη παιδικό κόμικς (νομίζω είναι το δεύτερό του) από τον Χρήστο Γουσίδη. Αυτή τη φορά διασκευάζει αποσπάσματα από το Γεροντικόν. Περίπου το μισό βιβλίο είναι κόμικς, ενώ το υπόλοιπο είναι εικονογραφημένο κείμενο. Οι ιστορίες των οσίων ασκητών πάντα έχουν ενδιαφέρον και εδώ είναι ιστορημένες με μεράκι από τον δημιουργό. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν διαδραστικές κομιξοσελίδες. Όχι και τόσο δυνατό το αποτέλεσμα όσο τα άλλα βιβλία του κ. Γουσίδη, αλλά αξιοπρεπές.

Από δημοσίευση του DJO εδώ στο στο Greek Comics: " Από τις 27 Απριλίου ξεκίνησε η Γ' Περίοδος του περιοδικού! Και πλέον βγαίνει με την Καθημερινή κάθε 3η Κυριακή του μήνα και στη συνέχεια στα περίπτερα στα 4€. ΕΔΩ η Α' περίοδος του τίτλου ΕΔΩ η Β' περίοδος του τίτλου Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Θρηνωδός & albertus magnus.

1973. H Velvet Templeton είναι γραμματέας στη Mi-6 (τη μυστική υπηρεσία της Μ. Βρετανίας), τέως εξαιρετικά επιτυχημένη μυστική πράκτορας και (όχι μόνο τέως, αλλά και νυν) μοιραία γυναίκα με ένα εντυπωσιακό παλμαρέ κατακτήσεων, που περιλαμβάνει πολλούς μυστικούς πράκτορες (και όχι μόνο), τόσο Βρετανούς, όσο και αλλοδαπούς. Όταν ένας από τους πιο επιτυχημένους μυστικούς πράκτορες της υπηρεσίας της (και παλιά κατάκτησή της, βεβαίως, βεβαίως )δολοφονείται μυστηριωδώς, η Velvet, θορυβημένη, αποφασίζει να ψάξει λίγο μόνη της την υπόθεση, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει πάρα πολύ σύντομα, ότι η βασική ύποπτος είναι η ίδια... Και φυσικά, θα καταφύγει στην παρανομία προσπαθώντας να ξεδιαλύνει μόνη της την πλεκτάνη. Αυτά για την υπόθεση, ο,τιδήποτε άλλο θα είναι spoiler. Σεναριογράφος ο πολύ πετυχημένος και πάρα πολύ καλός Ed Brubaker, ο οποίος μας δίνει ένα ακόμα σενάριο, το οποίο εμβαθύνει με μεγάλη διορατικότητα στους κεντρικούς χαρακτήρες, οι οποίοι εξελίσσονται διαρκώς και αποκαλύπτουν τα μυστικά τους αργά αργά, επιφυλάσσοντάς μας τη μια ανατροπή μετά την άλλη και προσφέροντάς μας ένα ιδιαιτέρως πολύπλοκο μυστήριο. Και εδώ έγκειται το βασικό πρόβλημα της σειράς (δυστυχώς, κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε ο Brubaker :D), ότι δηλαδή η πλεκτάνη είναι τόσο βαθιά και πολύπλοκη, ώστε ούτε ο ίδιος ο σεναριογράφος μπορεί να την ξεδιαλύνει χωρίς να καταφύγει σε κάποιες εύκολες λύσεις (υπάρχει ένα συγκεκριμένο gadget, το οποίο λύνει τα χέρια της ηρωίδας με απαράδεκτα εύκολο τρόπο) ή αναληθοφάνειες (ένας πράκτορας εναντίον μιας ολόκληρης μυστικής υπηρεσίας; Χμμμ... ), που δεν αρμόζουν σε ένα συγγραφέα του επιπέδου του Brubaker. Για να μην είμαι όμως άδικος, αυτά τα ελαττώματα δεν είναι τόσα πολλά, έτσι ώστε να καταστρέψουν την απόλαυση της ανάγνωσης, η οποία βασίζεται, όπως σχεδόν όλες οι προσωπικές δουλειές του Brubaker, στην εκτεταμένη χρήση εσωτερικού μονόλογου. Αντιθέτως, δεν έχω τίποτα αρνητικό να γράψω για το σχέδιο του εξαιρετικού Epting. Θεωρώ ότι τα καταφέρνει τέλεια σε όλα τα επίπεδα, και στο στήσιμο των σκηνών και στις σκηνές δράσης και στην ψυχολογική απεικόνιση των χαρακτήρων, καλύπτει εν μέρει κάποιες από τις προαναφερθείσες αναληθοφάνειες και πιστώνεται σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό την επιτυχία του κόμικ. Θα ήταν άδικο να μην αναφέρω και τους εξαίρετους χρωματισμούς της Elizabeth Breitweiser: μουντά και ψυχρά χρώματα (εξάλλου η ιστορία διαδραματίζεται εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου), οι νυχτερινές σκηνές που κυριαρχούν στο κόμικ αναδεικνύονται πλήρως και οι σκιές έχουν έναν εξίσου σημαντικό ρόλο με τα λόγια και με τα βλέμματα. Η σειρά ολοκληρώθηκε σε 15 τεύχη, τα οποία συλλέχθηκαν σε 3 TPB, από όπου και τη διάβασα. Κανένας από τους τρεις τόμους δεν περιέχει επιπλέον υλικό, πέραν των αυθεντικών εξωφύλλων. Λόγω των σκηνών βίας και κάποιου περιορισμένου γυμνού, η σειρά χαρακτηρίστηκε ως "Μ" (Mature) και ως εκ τούτου απευθύνεται σε ενήλικο κοινό.

Ειδική έκδοση από την Anubis αφιερωμένο στο Μουντιάλ του 2014 με 2 ιστορίες κόμικ, 16 σελίδες κόμικ το σύνολο και οι υπόλοιπες γεμίζουν παιχνίδια, αφίσα, κατασκευές κτλ. Το περιοδικό συνοδεύεται από φιγούρα. Μια σελίδα από την πρώτη ιστορία για να πάρετε μια γεύση. Και μια σελίδα από την δεύτερη ιστορία η οποία είναι άσχετη με ποδόσφαιρο!

Παραδόξως μέχρι στιγμής δεν υπήρχε (στα Ελληνικά τουλάχιστον) κάποιο κόμικ σχετικά με τους Beatles, και αυτή την έλλειψη ήρθε να καλύψει το παρόν βιβλίο - εκ Φινλανδίας ορμώμενο παρακαλώ ! Η αφήγηση αφορά κατά κύριο λόγο τον Τζον Λένον και κατά δευτερεύοντα τον Πωλ ΜακΚάρτνεϊ, από την παιδική ηλικία μέχρι την κυκλοφορία των πρώτων τους σινγκλ και την επιτυχία που διαφαινόταν στον ορίζοντα. Το κακό είναι πως εκεί τελειώνει το κόμικ, ενώ θα μπορούσε αν είχε π.χ. τις διπλάσιες σελίδες από τις 74 της εικονογράφησης, να κάλυπτε και τα χρόνια που έδρασε η μπάντα και υπήρξε το πρώτο και πιο επιτυχημένο super group της ιστορίας. Αντιθέτως το βιβλίο αναλώνεται περισσότερο σε απεικονίσεις διαπροσωπικών σχέσεων των μελών του γκρουπ με συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα, ακόμη κι αν κάποια απ' αυτά δεν παίζουν κανένα ρόλο ούτε στο μέλλον της μπάντας αλλά ούτε και στην προσωπική τους ζωή. Με δυο λόγια θα έλεγα πως απευθύνεται πιο πολύ σε φανατικούς των Beatles παρά σε αναγνώστες που θα ενδιαφέρονταν για μια ολοκληρωμένη βιογραφία του συγκροτήματος...

Τιμή Καταλόγου: 18,70€ Από το οπισθόφυλλο: Συστάσεις για την πειρατική περιπέτεια του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον που κυκλοφόρησε το 1883 και έβαλε τα θεμέλια για να αναπτυχθεί μια ολόκληρη βιομηχανία βασισμένη στη θεματολογία της, σίγουρα δεν χρειάζονται. Το κλασικό έργο του γνωστού συγγραφέα διασκευάστηκε και μεταφέρθηκε σε κόμικ από τον Νταβίντ Σοβέλ σε συνεργασία με τον εικονογράφο Φρεντ Σιμόν για να δώσουν μια νέα διάσταση στην ιστορία, πιο σύγχρονη αλλά προσεγμένη και με σεβασμό στο πρωτότυπο. Οι πειρατές, τα καράβια, οι χάρτες, το ρούμι, τα χρυσά νομίσματα και οι παπαγάλοι είναι στοιχεία που αποτελούν τη βάση της ιστορίας και περιπλέκονται σε ακανόνιστους συνδυασμούς. Ζωντανά χρώματα και καθαρό σχέδιο με λεπτομέρεια ενδυναμώνουν την αφήγηση μέσα από τη ματιά του μικρού ήρωα Τζιμ. Το lettering έχει γίνει με πεζούς χαρακτήρες, κάτι που δίνει επιπρόσθετο ενδιαφέρον και ύφος στο ανάγνωσμα αλλά ταυτόχρονα το καθιστά και ευκολότερο στις νεαρότερες ηλικίες. Δύο ενδεικτικές σελίδες προς τέρψιν οφθαλμού: Αν είστε λοιπόν λάτρεις των πειρατικών ιστοριών, των κλασικών μυθιστορημάτων ή απλώς θέλετε να δώσετε σε κάποιο παιδί τη χαρά να γνωρίσει αυτό το παγκοσμίου φήμης έργο μέσα από την 9η τέχνη τότε η αγορά του συγκεκριμένου τίτλου είναι μονόδρομος. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα σας παραπέμπω στον ίδιο τον Στίβενσον που κάνει προσωπική έκκληση στους διστακτικούς αγοραστές στην αρχή του βιβλίου! Ahoy Matey!

Πρόκειται για την ασπρόμαυρη επανέκδοση του Κέλτικα, το οποίο είχε κυκλοφορήσει και παλιότερα (1999), αλλά σε έγχρωμη μορφή τότε. Εκτός από τη βασική αυτή διαφορά, υπάρχουν και μερικές ακόμα : μικρότερο μέγεθος το καινούργιο, κάποιες μικροαλλαγές στο οπισθόφυλλο, ενώ εδώ έχει προστεθεί και ένα 3σέλιδο με εξτραδάκια, που περιέχει ένα ενδιαφέρον κείμενο του Π. Κουτρουλάρη και μερικές ιστορικές φωτογραφίες! Η κυκλοφορία του από την Μαμούθ, τοποθετείται κάπου μέσα στον Απρίλιο του 2014. Οι σελίδες (μαζί με τα εξώφυλλα) φτάνουν τις 144, οπότε μιλάμε για ένα χορταστικότατο άλμπουμ! Η τιμή του, επίσης, θεωρώ ότι είναι κάτι παραπάνω από δελεαστική, για αυτό που παίρνεις. Οι έξι ιστορίες που εμφανίζονται κατά σειρά μέσα στο άλμπουμ, είναι οι παρακάτω : 1. Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ 2. ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ 3. ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΣΕ Ο' ΜΙΝΟΡΕ ΓΙΑ ΑΡΠΑ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ 4. ΟΝΕΙΡΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟΥ ΠΡΩΙΝΟΥ 5. ΚΟΤ ΝΤΕ ΝΟΥΙ ΚΑΙ ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΠΙΚΑΡΔΙΑΣ 6. ΜΠΟΥΡΛΕΣΚ ΜΕΤΑΞΥ ΖΥΝΤΚΟΤ ΚΑΙ ΜΠΡΕΫ-ΝΤΥΝ Όλες τους είχαν πρωτοκυκλοφορήσει το 1993 σε έγχρωμη μορφή, μοιρασμένες σε 3 τεύχη μεγάλου μεγέθους, που κατατάσσονται στην 2η περίοδο του Κόρτο. Πιο δυνατές από αυτές θεωρώ την 3η, για την φοβερή ανατροπή στο τέλος και την 5η, που αναφέρεται στον "Κόκκινο Βαρώνο". Παραπάνω ένα δείγμα από το εξτρα-αφιέρωμα που υπάρχει στην αρχή της έκδοσης και μια τυχαία σελίδα από το εσωτερικό, για να πάρετε μια μικρή γεύση της ασπρόμαυρης εκδοχής του άλμπουμ. Αφιέρωμα στον Hugo Pratt Ομαδοποίηση των άλμπουμ του Hugo Pratt Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον constantinople.

O Riad Sattouf είναι ο Άραβας του μέλλοντος. Ή έστω αυτό ήθελε ο πατέρας του να γίνει. Στην πράξη ήταν ένα ξανθομάλλικο παιδάκι με μακρύ μαλλί, γιος ενός Σύριου γιατρού και μιας Γαλλίδας. Μετά τη λήξη των σπουδών του και ελλείψει άλλων καλύτερων εναλλακτικών, ο πατέρας του πήρε τη σύζυγο και τον μικρό Ριάντ και ξεκίνησε ή μάλλον προσπάθησε να ξεκινήσει καρριέρα στην νέα τότε Αραβία των μεγάλων ηγετών της (σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής) Καντάφι, Άσαντ κλπ. Έτσι από πολύ μικρός ο Ριάντ βρέθηκε να έχει εικόνες από τη Λιβύη του Καντάφι, τη Συρία του Άσαντ (πατέρα), αλλά και τη Γαλλία όπου γεννήθηκε και ζούσε το σόι της μάνας του. Εμείς μαζί του ακολουθούμε την πορεία του. Αυτοβιογραφικό κόμικ από τον Σατούφ ο οποίος κάνει τα πάντα σε αυτό. Σενάριο, σχέδιο και τους όποιους χρωματισμούς. Το σενάριο είναι αρκετά χαριτωμένο, περιγράφει το πολιτισμικό σοκ ενός ευρωπαίου στη Μέση Ανατολή, τους αραβικούς παράδεισους των μεγάλων δικτατόρων, τη ζωή, τις δυσλειτουργίες της αραβικής κοινωνίας. Και όλα αυτά χρησιμοποιώντας το χρώμα με έναν πρωτότυπο τρόπο. Χρησιμοποιώντας διχρωμία, σχεδιάζει σε α/μ, αλλά υπάρχει ένας απαλός συνήθως (ή και έντονος σε έντονες στιγμές) επιχρωματισμός που υποδηλώνει τον τόπο που βρίσκεται ο Ριάντ. Γαλάζιο για τη Γαλλία, κίτρινο για τη Λιβύη, ροζ για τη Συρία, πράσινο για τις διακοπές. Επίσης ενώ χρησιμοποιεί έντονα και άφθονα μπαλονάκια, αρέσκεται να γεμίζει τα σχέδιά του με πολλές σημειώσεις σε βελάκια για λεπτομέρειες που όμως δίνουν το όλο κλίμα. Λίγα BD των τελευταίων ετών έχουν κάνει μεγαλύτερη αίσθηση. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Ήδη μεταφρασμένο σε 16 γλώσσες, σωρός από βραβεία. Πολλοί το θεωρούν ως την Περσέπολη των 10ς, εμένα να μου επιτρέψετε όμως να κρατήσω μικρότερο καλάθι. Είναι πάρα πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα, πάρα πολύ ενδιαφέρον επίσης και διδακτικό. Το σχέδιό του είναι ακριβώς αυτό που πρέπει και ο τρόπος που δουλεύει το σύνολο του planche ο Σατούφ με όλες τις λεπτομέρειες και τα χρώματα δείχνει μεγάλη δεξιοτεχνία. Αλλά Περσέπολη δεν είναι, δε μου έδωσε ούτε αυτή την συγκίνηση, τη γλυκόπικρη γεύση ή το μεγαλείο της Περσέπολης. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι είναι μάπα, απλά προσπαθώ να προσγειώσω κάποιον που ενδεχομένως θα διαβάσει το παλμαρές της σειράς και θα περιμένει το κάτι άλλο. Είναι πάρα πολύ καλό, συμφωνεί σε αυτό αγορά και κριτικοί, αλλά όχι το καλύτερο. Και αφού μιλήσαμε για παλμαρές: Βραβείο BD Stas/Ville του Saint-Étienne Μεγάλο βραβείο του RTL για τα BD 2014 Fauve d'or: Καλύτερο άλμπουμ στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 2015 Φιναλίστ στα βραβεία BD Fnac 2015 Βραβείο των Los Angeles Times στην κατηγορία Graphic Novel/comics για την αμερικάνικη έκδοση (The Arab of the Future A Childhood in the Middle East, 1978-1984: A Graphic Memoir) Υποψήφιο στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 2016 (2ος τόμος) Υποψήφιο στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 2017 (3ος τόμος) Υποψήφιο στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 2019 (4ος τόμος) Όπως ξαναέγραψα και παραπάνω κυκλοφορεί σε 16 γλώσσες, άρα εύκολα κάποιος μπορεί να βρει κάποια που τον ενδιαφέρει, η πρωτότυπη σειρά αριθμεί ήδη 4 τόμους (εγώ έχω βρει και διαβάσει μόνο τους 3): Une jeunesse au Moyen-Orient (1978-1984), 2014 Une jeunesse au Moyen-Orient (1984-1985), 2015 Une jeunesse au Moyen-Orient (1985-1987), 2016 Une jeunesse au Moyen-Orient (1987-1992), 2018 Une jeunesse au Moyen-Orient (1992-1994), 2020 Une jeunesse au Moyen-Orient (1994-2011), 2022 Μία νιότη στη Μέση Ανατολή ονομάζονται τα βιβλία. Links: Επίσημη σελίδα στον εκδότη. Αγγλική επίσημη σελίδα Bedetheque

Μια ημιτελής σειρά το Αρκα η οποία δημοσιεύτηκε στην βραχύβια Γ΄ περίοδο του ΜΕΤΡΟ. Δυστυχώς διαθέτω μόνο το πρώτο τεύχος, οπότε δεν γνωρίζω αν υπήρχε και στα επτά τεύχη του περιοδικού. Ενδεικτική σάρωση από το 1ο τεύχος