Αναζήτηση στην Κοινότητα

Πριν από 26 χρόνια, τον Ιούλιο του 1997, κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία ένα κόμικ ή πιο σωστά manga, το οποίο θα γινόταν ένα από τα πιο δημοφιλή του είδους και αυτό με τις περισσότερες πωλήσεις. Συγκεκριμένα το 2012 έγινε το πρώτο manga που είχε πουλήσει εκατό χιλιάδες αντίτυπα, ενώ σήμερα έχει ξεπεράσει το μισό δισεκατομμύριο. Η δημοφιλία του το οδήγησε πρόσφατα να γίνει και σειρά live-action από την πλατφόρμα του Netflix. Και το όνομα αυτού “One Piece” γραμμένο και εικονογραφημένο από τον Eiichiro Oda. ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΓΙΚΟΣ Η ιστορία του One Piece, εξελίσσεται σε έναν φανταστικό κόσμο, στο οποίο κατοικούν διάφορες φυλές, όπως άνθρωποι, νάνοι, γίγαντες, ψαράνθρωποι, άνθρωποι με μεγάλα άκρα ή μεγάλους λαιμούς, άνθρωποι-ζώα κ.ά. Ο κόσμος αποτελείται από δύο μεγάλους ωκεανούς που χωρίζονται από μια τεράστια οροσειρά, γνωστή ως “Κόκκινη Γραμμή”. Κάθετα σε αυτήν υπάρχει μια λωρίδα ωκεανού, γνωστή ως “Μεγάλη Γραμμή”, στην οποία υπάρχουν τεράστια τέρατα που τρώνε πλοία. Ο κόσμος χωρίζεται σε τέσσερα γεωγραφικά μέρη, στα οποία είναι δύσκολο το πέρασμα από το ένα στο άλλο. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει μια Παγκόσμια Κυβέρνηση που τον διοικεί. Όργανά της είναι το Ναυτικό, το οποίο είναι ο θαλάσσιος στρατιωτικός στόλος, που προστατεύει τις θάλασσες από πειρατές και εγκληματίες, καθώς και η “Cipher Pol” μια ομάδα πρακτόρων που λειτουργεί σαν μυστική αστυνομία. Απέναντί της η κυβέρνηση έχει τους πειρατές, αλλά και έναν Επαναστατικό Στρατό που επιθυμεί την ανατροπή της. Οι πειρατές δεν είναι κατ’ ανάγκη οι ηθικά “κακοί”, καθώς σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται και άτομα που δεν θέλουν να υποταχθούν στους αυταρχικούς και πολλές φορές διφορούμενους ηθικά, νόμους της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Τέλος, στον κόσμο αυτόν υπάρχει και το στοιχεία του υπερφυσικού, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα φρούτα του διαβόλου, τα οποία δίνουν σε όποιον τα τρώει μεταμορφωτικές δυνάμεις. Ο MONKEY D. LUFFY Σε αυτόν τον κόσμο ζει ο Monkey D. Luffy, ένας δεκαεφτάχρονος έφηβος, ο οποίος τρώγοντας κατά λάθος ένα φρούτο του διαβόλου έχει αποκτήσει υπερφυσική ελαστικότητα. Ο Luffy ξεκινάει ένα ταξίδι στην Ανατολική θάλασσα για να βρει τον θρυλικό θησαυρό του νεκρού βασιλιά των πειρατών Gol D. Roger, ο οποίος συνελήφθη και εκτελέστηκε αρκετά χρόνια πριν. Ο θησαυρός αυτός είναι γνωστός ως “One Piece”, απ’ όπου παίρνει και το όνομά της όλη η σειρά. Στην προσπάθειά του αυτή οργανώνει το πλήρωμά του, γνωστό ως Straw Hat Pirates, το οποίο αποτελείται σταδιακά από μια σειρά από ιδιαίτερους χαρακτήρες. Πιο σημαντικός από αυτούς είναι ο Rorona Zoro, ένας κυνηγός και ξιφομάχος, το οποίο ο Luffy σώζει και γίνονται κολλητοί φίλοι. Άλλοι χαρακτήρες του πληρώματος είναι η Nami, μια εθισμένη στο να κλέβει χρήματα και πλοηγό, ο Usopp, ελεύθερος σκοπευτής και ψυχαναγκαστικός ψεύτης, ο Tony Chopper, ένας ανθρωπόμορφος γιατρός ταράνδων, η Nico Robin μια αρχαιολόγος και πρώην δολοφόνος, ο Brook ένας σκελετός που είναι μουσικός και ξιφομάχος και πολλοί ακόμη. Το πλοίο που αποκτούν στην αρχή είναι το περίφημο Going Merry το οποίο θα αντικατασταθεί κάποια στιγμή από το Thousand Sunny. Στην πορεία τους για τον θησαυρό θα μπλεχτούν σε πολλές περιπέτειες με άλλους πειρατές, κυνηγούς επικηρυγμένων μυστικούς πράκτορες, επιστήμονες, στρατιώτες της κυβέρνησης κ.λπ. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ Το ενδιαφέρον του δημιουργού Eiichiro Oda για τους πειρατές, είχε ξεκινήσει από την παιδική του ηλικία όταν είχε την σειρά “Vicky the Viking” η οποία του ενέπνευσε να κάνει ένα manga με πειρατές. Πραγματοποίησε έρευνα σε αληθινά βιογραφικά πειρατών, πολλά στοιχεία από τα οποία έδωσε και στους χαρακτήρες της σειράς. Βέβαια μεγάλη επιρροή άσκησε πάνω του η σειρά Dragon Ball, αλλά και ο Μάγος του Οζ. Μάλιστα για το τελευταίο ισχυρίζεται ότι δεν αντέχει τις ιστορίες όπου η ανταμοιβή είναι μόνο η ίδια η περιπέτεια. Άρχισε να γράφει τη σειρά το 1996, ώς δύο αυτόνομες ιστορίες που περιλάμβαναν τον Luffy ως κεντρικό χαρακτήρα. Μάλιστα το manga είχε απορριφθεί τρεις φορές μέχρι να συμφωνηθεί από άλλη εταιρία η δημοσίευσή του. Η αρχική του πρόθεση ήταν να έχει διάρκεια πέντε χρόνια, ενώ είχε ήδη αποφασίσει για το τέλος. Ωστόσο στην πορεία διαπίστωσε ότι του άρεσε πολύ η ιστορία για να την τελειώσει σε αυτό το χρονικό διάστημα. Έτσι η σειρά manga αναμένεται να τελειώσει μέσα στο 2024-2025, έχοντας ολοκληρώσει 28 χρόνια κυκλοφορίας και περισσότερα από 100 τεύχη. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ Φυσικά μια τέτοια επιτυχία δεν θα μπορούσε να μείνει στην έντυπη έκδοση. Έτσι το 1999 κυκλοφορεί το πρώτο επεισόδιο της σειράς σε μορφή animation. Η σειρά συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, έχοντας φτάσει στην 20η σεζόν και στασ 1078 επεισόδια. Στην Ελλάδα είχε αρχίσει να προβάλλεται μεταγλωττισμένο, ωστόσο διακόπηκε απότομα από το Ε.Σ.Ρ ως ακατάλληλη για παιδική εκπομπή λόγω βίαιου περιεχομένου. Για το One Piece έχουν δημιουργηθεί ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, art books, μέχρι που πριν 3 περίπου μήνες, έκανε την πρεμιέρα του στο Netflix η Live-action τηλεοπτική μεταφορά του Manga. Η σειρά έφτασε να είναι το νούμερο ένα σε 86 χώρες, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ του Stranger Things και του Wednesday, με περισσότερους από 18 εκατομμύρια θεατές. Η σειρά παρουσιάζει κάποιες αλλαγές σε σχέση με το πρωτότυπο manga, ωστόσο αυτές γίνονται με την συγκατάθεση του δημιουργού, ο οποίος συνεντεύξεις του τις αποδίδει κυρίως στην αλλαγή του μέσου. ΠΗΓΗ

Τεχνητή Νοημοσύνη: το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣOΥΛΙΑΣ Μάλλον δεν τα έχουμε δει όλα από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη τους φόβους για το ChatGPT κι ας υποδεχτούμε το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. Όλο και πιο συχνά έρχονται ειδήσεις για συνεκτικό περιεχόμενο φτιαγμένο από Τεχνητή Νοημοσύνη, έχουμε παραδείγματα για σύνθεση εικόνων, πίνακες ζωγραφικής ακόμα και μουσικές συνθέσεις. Συνεπώς ήταν ζήτημα χρόνου να παρουσιαστεί ένα έργο Manga χωρίς την υπογραφή ανθρώπου σχεδιαστή. Ο συγγραφέας του, Rootport, είναι ένας 37χρονος άνδρας χωρίς εμπειρία στο σχέδιο. Κι όμως παρουσίασε το έργο “του” με τίτλο Cyberpunk: Peach John. Για τους λάτρεις των κόμιξ, είναι γνωστό ότι τα Manga είναι μία ολόκληρη κατηγορία, πολλή διαφορετική με οτιδήποτε άλλο. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι το μαυρόασπρο σχέδιο. Το Cyberpunk: Peach John όμως είναι έγχρωμο! Πολύ σπάνιο στην ιαπωνική παραγωγή. Και βέβαια αυτή δεν είναι η μόνη του διαφορά. Αποτελεί το πρώτο στο είδος του που σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από A.I. Όπως προαναφέραμε ο Rootport δεν είχε ασχοληθεί με το σχέδιο. Για αυτό χρησιμοποίησε το Midjourney. Πρόκειται για μια γενετική τεχνητή νοημοσύνη στα ίχνη του Dall-E. Το αποτέλεσμα; Μια ιστορία εκατό σελίδων! Συνήθως, ένα τέτοιο manga απαιτεί ένα χρόνο δουλειάς από έναν καλλιτέχνη. Με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης ο Rootport ολοκλήρωσε τον τόμο σε μόλις έξι εβδομάδες! Πώς εργάστηκε; Ο Rootport τροφοδοτούσε το Midjourney με λέξεις-κλειδιά που απεικονίζουν δημοφιλείς έννοιες και ιδέες. Το βασικό θέμα ήταν η περιπέτεια ενός αγοριού από την Ασία με ροζ μαλλιά και σακάκι. Η A.I. δημιούργησε εικόνες τις οποίες ο συγγραφέας συγκέντρωσε σε λευκές σελίδες. Οι πιο παρατηρητικοί θα δουν ότι το πρόσωπο του ήρωα είναι μερικές φορές διαφορετικό από το ένα καρέ στο άλλο. Παρόλα αυτά, ο Rootport κατάφερε να δημιουργήσει μια περιπέτεια που ρέει χωρίς πρόβλημα. Και αυτό το τελευταίο είναι που ανησυχεί μέρος της βιομηχανίας Μanga, για εύλογους λόγους. Αυτή η πρακτική που θα μπορούσε κάλλιστα να εκτινάξει τον αριθμό των Μanga που παράγονται από μηχανές. Ο συγγραφέας παραδέχεται ότι δεν έχει καλλιτεχνικό ταλέντο και ότι σίγουρα είναι πολύ πιο ικανοποιητικό να ζωγραφίζει κανείς κάτι μόνος του. Όμως η συνδρομή της Τεχνητής Νοημοσύνης θα επιτρέψει να εμφανιστούν νέοι συγγραφείς που σίγουρα δεν ξέρουν πώς να κρατούν πινέλο, αλλά έχουν καλές ιστορίες να πουν. Το ίδιο ενστερνίζονται και καλλιτέχνες, όπως η Madoka Kobayashi, που πιστεύουν ότι η A.I. μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη δημιουργία. Συγκεκριμένα θα βοηθήσει έναν δημιουργό να οπτικοποιήσει αυτό που έχει στο μυαλό του και να προτείνει ιδέες. Στη συνέχεια εναπόκειται στον δημιουργό να βελτιώσει αυτές τις προτάσεις, εν ολίγοις, να τις διευθετήσει. Οι εικόνες που δημιουργούνται από το Dall-E, το Midjourney, το Stable Diffusion και άλλες παρόμοιες εφαρμογές μπορούν πράγματι να είναι χρήσιμες στο «ξεκλείδωμα» της φαντασίας. Οι καλοί Mangaka – δημιουργοί Manga – δεν φαίνονται να ανησυχούν. Υποδέχονται το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. όντας σίγουροι ότι μόνο οι άνθρωποι έχουν τέτοια αίσθηση του χιούμορ και ξέρουν πώς να παράγουν «ατελή» ή «ακατάστατα» σχέδια. Πηγή

Θα σταθεί αντάξια η προσαρμογή του Netflix; Για όσους δεν γνωρίζουν, manga αποκαλούνται, εκτός Ιαπωνίας, τα Ιαπωνικά κόμικς και graphic novels. Στην Ιαπωνία, ο όρος manga αναφέρεται σε οποιοδήποτε κόμικ ή καρτούν, ανεξαρτήτως προέλευσης. Ένας από τους δημοφιλέστερους mangaka (δημιουργούς manga) παγκοσμίως, είναι ο Junji Ito. Ο Ito είναι γνωστός για ιστορίες τρόμου όπως το «Tomie», το «Uzumaki», το «Gyo», το «Hanging Balloons» και πολλές άλλες. Καθιερωμένος ως ένας από τους «δασκάλους» του είδους, ο Ιάπωνας mangaka έχει επιδράσει βαθιά στο σύγχρονο horror. Το «Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre» είναι μια νέα ανθολογία του Netflix, αποτελούμενη από 20 διαφορετικές ιστορίες του δημιουργού προσαρμοσμένες για την οθόνη. Μέχρι σήμερα δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να μην «συγκινηθεί» με τη δουλειά του Ito. Συγκίνηση ίσως να μην είναι η σωστή λέξη. Ταρακούνημα μάλλον ή και, αντίθετα, απόλυτο πάγωμα. Το πενάκι του Junji Ito είναι αφάνταστα δυνατό, στο κείμενο και στις εικόνες εξίσου. Το σωματικό horror, το κοσμικό horror, οι φοβίες και οι ψυχώσεις είναι λέξεις κλειδιά που έρχονται κατά νου, αλλά είναι πραγματικά δύσκολο, αν όχι ανώφελο, να το περιγράψεις. Η φόρμα του manga είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των ιστοριών. Το κάδρο, το γύρισμα της σελίδας και η ασπρόμαυρη παλέτα είναι εργαλεία που ο Ito χειρίζεται μαεστρικά, για να πυροδοτήσει μια αξέχαστη, σωματική αίσθηση ανησυχίας στον αναγνώστη. Όλα αυτά δεν καθιστούν ανέφικτη μια αποτελεσματική προσαρμογή. Στο Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre θα δούμε αυτό το εγχείρημα με ιστορίες όπως το «The Strange Hikizuri Siblings», το «Hanging Balloon”, το «Tomb Town» και το 2o κεφάλαιο του «Tomie» με τίτλο «Photo». Καθένα από τα 12 επεισόδια φαίνεται να διαρκεί γύρω στα 24 λεπτά. Η νέα σειρά του Netflix δεν είναι η πρώτη απόπειρα προσαρμογής των manga του Junji Ito. To 1998 το «Tomie», η πρώτη ταινία βασισμένη σε ιστορία του Ito, δε γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Το ίδιο συνέβη και με τις μετέπειτα παραγωγές, που ουδέποτε στάθηκαν αντάξιες του αυθεντικού υλικού. Αυτό δεν είναι ένα κείμενο κριτικής ή εντυπώσεων, αλλά θα τολμήσω να κάνω μια κρίση με αρκετά αυτοπεποίθηση: Καμία προσαρμογή του Ito, ακόμα και μια αντάξια, δε θα καταφέρει να υποκαταστήσει τα manga του. Αν λοιπόν έχετε όρεξη για βουτιά στο εμβληματικό horror του Junji Ito, δείτε την ανθολογία του Netflix, γιατί όχι, αλλά τολμήστε και το manga. Απλώς μην το διαβάσετε το βράδυ πριν τον ύπνο. Και το σχετικό link...

Ένα μαγαζί που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις της ιαπωνικής κουλτούρας κόμικς. Άνοιξε τις πόρτες του, στις 30/09/2022, με ένα μικρό πάρτυ που διοργάνωσε για τα εγκαίνια( με διαφόρων ειδών σνακ, ποτά( τόσο αναψυκτικά, όσο κι αλκοολούχα) και πολλούς φίλους των κόμικς της Άπω Ανατολής και μη). Στο κατάστημα, θα βρείτε, πάρα πολλά manga για όλα τα γούστα, άπειρα funko pops, φιγούρες και λοιπά collectibles. Το μαγαζί το διαχειρίζονται- απ' όσο ξέρω- τρεις συνεργάτες, οι οποίοι είχαν και την ιδέα. Είχε αναφερθεί ότι τον Οκτώβριο θα άνοιγε και το e-shop, αλλά μάλλον, καθυστέρησε λίγο παραπάνω, καθώς όπως φαίνεται, είναι ακόμη υπό κατασκευή. Προς το παρόν, το κατάστημα διατηρεί επαφή με τους πελάτες μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης( από το tiktok, αλλά διατηρεί και- ανενεργό- λογαριασμό στο instagram). Αξίζει να περάσετε, αν ο δρόμος σας περνάει από τα Εξάρχεια, ενώ αν είστε μόνιμοι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας και δεν έχετε περάσει ακόμη, θα σας κυνηγάει ο Δικαστής Ντρεντ σε ιαπωνική version( να είμαστε εντός του κλίματος). Manga District Σουλτάνη 19, Εξάρχεια Αθήνα 106 82 21 1001 0567 tiktok instagram ΚΑΛΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

Μόλις άνοιξε στα Εξάρχεια το πρώτο μαγαζί στην Αθήνα που είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στη γιαπωνέζικη ποπ κουλτούρα. Την πιο άστοχη ερώτηση που μπορείς να κάνεις σε κάποιον που διαβάζει manga είναι πoιο είναι το πιο αγαπημένο του. Δεν θα σου πει ποτέ μόνο έναν τίτλο αλλά δεκάδες. Το γνωρίζω από προσωπική εμπειρία και ενασχόληση. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εξειδικευμένα μαγαζιά πάνω στα manga, τουλάχιστον στην Αθήνα. Το συγκεκριμένο είδος των κόμικς πάντοτε συνυπήρχε ως ένα ξεχωριστό section σε ράφια μαζί με αμερικανικά κόμικς και τη λογοτεχνία φαντασίας σε βιβλιοπωλεία ή κομιξάδικα. Το Manga District στα Εξάρχεια ίσως είναι το πρώτο μαγαζί στην Ελλάδα που αφορά αποκλειστικά τη σκηνή των manga και των anime και φέρνει οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτά, από κούπες, αυτοκόλλητα, αγαλματάκια και φιγούρες Funko Pop μέχρι σκουλαρίκια, δίσκους και είδη μοντελισμού, εκτός από κόμικς. Δεν γίνεται να μην το πάρει το μάτι σου αν περνάς από την οδό Σουλτάνη και μπορεί να μην είναι μεγάλο, αλλά έχει πολύ merchandise για να κάθεσαι να χαζεύεις με τις ώρες. Οι τοίχοι του είναι γεμάτοι εντυπωσιακές αφίσες αλλά και σπάνια βινύλια OST διάσημων αλλά και πιο άγνωστων ταινιών anime που κυριολεκτικά μοιάζουν με έργα τέχνης (και δεν είναι προς πώληση). Το μαγαζί ήταν μια ιδέα τριών φίλων συλλεκτών manga, του Παναγιώτη, του Νίκου και του Άγγελου. Στο ταμείο βρίσκεις στον Παναγιώτη, ο οποίος μου δείχνει ένα απίθανο παλιό τσίγκινο κουτί με καραμέλες που δεν έχει ανοιχτεί ποτέ και ήταν το πρόμο για την ταινία του στούντιο Ghibli, Grave of the Fireflies, την οποία σκηνοθέτησε ο συγχωρεμένος πια Isao Takahata το 1988. Φυσικά, οι καραμέλες έχουν γίνει μια ομοιόμορφη μάζα και δεν τρώγονται πια. «Έκανα πλάκα με τους άλλους ιδιοκτήτες, και φίλους, γιατί τους έλεγα πως ό,τι μου αφήνουν εδώ πέρα θα το πουλάω. Τους τρόμαζα επειδή είναι αυτά πολύ ιδιαίτερα πράγματα που δεν τα ξαναβρίσκεις», μου αναφέρει ο Παναγιώτης. Άνοιξε πριν από περίπου δύο μήνες και ο λόγος που το έφτιαξαν ήταν η λατρεία τους για τη συγκεκριμένη κουλτούρα. Το σκεφτόντουσαν καιρό αλλά με τον κορωνοϊό και τις καραντίνες, και λόγω των άλλων ασχολιών τους, είχε πάει πίσω μέχρι τώρα. Παρά το γεγονός ότι είναι μια πρόσφατη άφιξη, έχει ακουστεί και το επισκέπτεται συνεχώς κόσμος. Αυτό συνέβη μόλις ο Παναγιώτης άνοιξε λογαριασμό στο TikTok και άρχισε να ανεβάζει αστεία βίντεο με το εμπόρευμα. «Το πρώτο βίντεο στο οποίο ανακοινώσαμε ότι υπάρχει μαγαζί manga είχε 45.000 views. Δεν το πίστευα. Δεν λέω ότι όλοι όσοι το έχουν δει έχουν προλάβει να περάσουν από το μαγαζί, αλλά είναι ενδιαφέρον να βλέπεις ότι οι ηλικίες που ασχολούνται με τα manga ασχολούνται και με το TikTok». Το επισκέπτονται από παιδιά του δημοτικού μέχρι 40άρηδες και 50άρηδες. Μπορεί να ψάχνουν οτιδήποτε, από συναρμολογούμενα Gundam, τα οποία έχουν ένα πολύ ένθερμο κοινό, μέχρι συλλέκτες που ενδιαφέρονται και για φιγούρες, εκτός από τόμους. Ζητάνε διάφορους τίτλους που είναι πάρα πολύ παλιοί και είναι πάρα πολύ δύσκολο να τους βρούμε. Είναι ιδιαίτερη η κατάσταση με τις εκδόσεις των manga, επειδή δεν ξέρεις πότε θα τα ανατυπώσουν, αν θα τα ξανανατυπώσουν ή αν θα τα βγάλουν σε ένα ωραίο collection ή σε κάποιο boxset. Οι τιμές ενός τεύχους ξεκινάνε από οκτώ ευρώ και μπορούν να φτάσουν μέχρι τα τριάντα». Βέβαια, όσον αφορά τα manga, όπως μου εξηγεί, δεν έρχεται τίποτε από την Ιαπωνία, επειδή όλα είναι μεταφρασμένα στα αγγλικά και δεν έχει και νόημα, αφού πάρα πολλές εταιρείες έχουν πάρει το licensing και τα βγάζουν σε Αμερική και Ευρώπη. Τώρα, σχετικά με τα διάφορα αντικείμενα, πέφτει πολύ ψάξιμο online και φέρνουν οτιδήποτε ιδιαίτερο τους κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτήν τη στιγμή οι πωλήσεις των manga στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να ξεπερνούν αυτές των αμερικανικών κόμικς. Υπάρχει ένα τεράστιο hype. «Ακούγεται ότι η αγορά θα διπλασιαστεί και θα τριπλασιαστεί τα επόμενα πέντε-έξι χρόνια, τόσο σύντομα», αναφέρει. Πολλά παιδιά αρχίζουν να μαθαίνουν ιαπωνικά λόγω των manga, όπως συνέβη με την ανιψιά του Παναγιώτη. «Δεν είναι εύκολο να έχεις στην Ελλάδα ένα εξειδικευμένο μαγαζί. Εμείς το αγαπάμε και γι’ αυτό το κάνουμε, ξεκάθαρα. Επίσης, είμαστε συλλέκτες και θα συνεχίσουμε να είμαστε. Καταλαβαίνω απόλυτα τη χαρά του άλλου που θα μπει στο μαγαζί και θα βρει αυτό που θέλει. Κάθε μήνα φέρνουμε καινούργια κομμάτια που ξεκινούν από το πρώτο τεύχος κανονικά, πράγματα που μόλις κυκλοφόρησαν. Θέλω ο κόσμος που μας επισκέπτεται να το ψάχνει και το σχόλιο που μας κάνουν συνήθως είναι ότι εδώ βρίσκουν πράγματα τα οποία δεν υπάρχουν αλλού». Και το σχετικό link...

3 manga για το διάστημα 1)Planetes [MAKOTO YUKIMURA] Τo Planetes είναι ένα ιαπωνικό manga επιστημονικής φαντασίας και αποτελείτε από 4 τόμους. Έχει βγει και σε anime 24 επεισοδίων το 2003. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το πλήρωμα ενός σκάφους συλλογής διαστημικών απορριμμάτων το έτος 2075. 2)ēlDLIVE[AKIRA AMANO ] Το Ēldlive είναι μια ιαπωνική σειρά manga από τον Akira Amano . Ο Chūta Kokonose είναι ένα αγόρι γυμνασίου που μπόρεσε να ακούσει μια φωνή που κανείς άλλος δεν μπορούσε να ακούσει για όσο καιρό μπορούσε να θυμηθεί. Μια μέρα, ένας παράξενος μπλε εξωγήινος με το όνομα Τσιπς εμφανίστηκε και τον στρατολόγησε στη διαστημική αστυνομία, ēlDLIVE επειδή ταίριαζε στις απαιτήσεις. Κατά τη διάρκεια του εισαγωγικού του τεστ, ανακάλυψε ότι η φωνή που ακούει προέρχεται στην πραγματικότητα από έναν μικρό λευκό εξωγήινο που ζούσε στο σώμα του, τον οποίο αργότερα ονόμασε Dolugh. Συνδυάζοντας τη δύναμή του με τον Dolugh, μπόρεσε να ολοκληρώσει τις εξετάσεις του χρησιμοποιώντας μια δύναμη που ονομάζεται SPH (Διαστημική Φερομόνη), που χρησιμοποιείται μόνο από εξωγήινους. Ο Chūta, τώρα αξιωματικός, μαζί με τον συνάδελφο και συμμαθητή του, Misuzu Sonokata, και τον υπόλοιπο σταθμό της περιοχής του ηλιακού συστήματος πρέπει να συνεργαστούν για να προστατεύσουν το σύμπαν από επικίνδυνους εγκληματίες. 3)Reborn as a Space Mercenary: I Woke Up Piloting the Strongest Starship![RYUTO-TETSUHIRO NABESHIMA] (ναι αυτός ειναι ο τίτλος, όχι η περίληψη) Το "Reborn as a Space Mercenary: I Woke Up Piloting the Stronest Starship!" είναι ένα isekai Space Opera Light Novel , γραμμένο από τον Ryuto και εικονογράφηση Tetsuhiro Nabeshima. Δημιουργήθηκε ως διαδικτυακό σειριακό μυθιστόρημα και εκδόθηκε από την GC Novels στην Ιαπωνία. Μια διασκευή manga που σχεδίασε ο Shinichi Matsui βρίσκεται επίσης σε παραγωγή. Η ιστορία ακολουθεί τον καπετάνιο Takahiro "Hiro" Satou όπου ήταν ο τυπικός Ιάπωνας μισθωτός, του οποίου η κανονική ρουτίνα περιλαμβάνει να πηγαίνει στη δουλειά, να γυρίζει σπίτι, να τρώει , να περνά μια ή δύο ώρες στο αγαπημένο του MMO, Stella Online και μετά να πηγαίνει για ύπνο. Εκτός από ένα «πρωί», ξυπνάει τρέμοντας στο πιλοτήριο ενός διαστημόπλοιου που ταιριάζει με το on-line πλοίο του, το Krishna. Μόλις ξεκινήσει το πλοίο του, τον πηδούν πειρατές. Ευτυχώς για αυτόν, η λεηλασία των ναυαγίων που προκύπτουν από την επιτυχημένη μάχη του δίνει ένα εύλογο εξώφυλλο, τη διάταξη του star-system στο οποίο βρίσκει και τα διαπιστευτήρια που χρειάζεται για να γίνει ένας πολύ, πολύ επιτυχημένος μισθοφόρος. Υπάρχουν πάρα πολλά manga σχετικά με το διάστημα όμως αρκέστηκα σε αυτα τα 3.

Η νέα δουλειά του νεαρού Έλληνα mangaka είναι αυτό που θα διαβάζουν όλο το καλοκαίρι όσοι αγαπούν τα manga. O Oδυσσέας Θεoδωράτος ξεκίνησε να κάνει manga από τα δεκαέξι, όταν είδε anime για πρώτη φορά στη ζωή του. Σήμερα, στα είκοσι ένα του, έχει αφοσιωθεί στη γιαπωνέζικη αυτή τέχνη. Είναι μία από τις πιο δύσκολες σκηνές στον τομέα των κόμικ ‒ είναι σχεδόν ακατόρθωτο να επιβιώσεις σε αυτήν αν δεν κατάγεσαι από την Ιαπωνία. Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει, όπως μου λέει ο Οδυσσέας. «Παρ' όλο που τα τελευταία χρόνια η σκηνή των anime έχει γίνει πιο φιλική προς τους καλλιτέχνες της Δύσης, παραμένει δύσκολη η κατάσταση. Αν δεν είσαι Ιάπωνας και θέλεις να κάνεις όνομα στον χώρο των manga, θα πρέπει να είσαι έτοιμος, ψυχολογικά και σωματικά, να αφιερώσεις κάθε λεπτό της ζωής του στην τέχνη αυτή. Ακριβώς όπως κάνουν οι μεγάλοι mangaka της Ιαπωνίας». Ο ίδιος δεν το βάζει κάτω. Έχει διακριθεί σε διάφορους διαγωνισμούς στο εξωτερικό, όπως τα μηναία Manga Awards του Shounen Shoujo, ενώ ήταν ανάμεσα στους φιναλίστ του Kyoto International Manga Contest. Η τελευταία του δουλειά είναι το Tomahawk Angel, που δημοσιεύεται εβδομαδιαία στο Webtoon, την κορεατική πλατφόρμα για κόμικ. Από τις πρώτες δύο εβδομάδες έχει καταφέρει να κάνει 40.000 views, που συνεχώς ανεβαίνουν. Η υπόθεσή του διαδραματίζεται το 2050 στην Αθήνα. Η ηρωίδα του είναι ένα κορίτσι που ζει σε έναν δυστοπικό κόσμο, στα πρόθυρα της καταστροφής λόγω της κλιματικής αλλαγής. «Και σαν να μην είναι αυτό αρκετό, με έναν μυστηριώδη τρόπο έχει κατακλυστεί από τέρατα άγνωστης προέλευσης. Η καταστροφή του κόσμου, σε συνδυασμό με τέρατα, είναι η ιστορία που πάντοτε ήθελα να γράψω. Είναι ο κόσμος μέσα στον οποίον θα ήθελα να υπάρξω. Φυσικά, δεν θέλω να καταστραφεί ο κόσμος και να γεμίσει τέρατα ο τόπος» προσθέτει ο Οδυσσέας. «Ο μεγαλύτερος στόχος μου είναι να γίνει anime ή σειρά στο Netflix. Ήταν ένας λόγος που αποφάσισα να το δημοσιεύσω στο Webtoon, επειδή αυτή η πλατφόρμα είναι η ιδανικότερη για νέους καλλιτέχνες, καθώς το κοινό εκεί είναι πολύ μεγάλο και πολύ φιλικό. Το επόμενο πράγμα που θέλω να καταφέρω είναι να μπω στα Webtoon Οriginals. Τα Webtoon Originals είναι τα πιο πετυχημένα κόμικ στην πλατφόρμα του Webtoon και αρκετά γίνονται anime ή σειρές. Για να γίνει αυτό, πρέπει να συνεχίσω να βγάζω ένα κεφάλαιο κάθε βδομάδα. Αργότερα σχεδιάζω να βγάλω το Tomahawk Angel σε μορφή βιβλίου. Ιδανικά, θα ήθελα να εκδοθεί από έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο στην Ιαπωνία, αλλά αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο να γίνει». Ο Οδυσσέας μού μιλάει για την απόφασή του να ασχοληθεί με τη ζωγραφική, ένα πάθος που ξεκίνησε από την ηλικία των τεσσάρων και δεν το άφησε ποτέ. «Ήμουν πάντα κάπως κλειστός ως παιδί και μου ήταν δύσκολο να εκφραστώ και να επικοινωνήσω με τους συμμαθητές μου στο σχολείο, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην έχω πολλούς φίλους στα παιδικά μου χρόνια. Αυτό με επηρέασε αρκετά, γιατί γενικά ένιωθα πολύ μόνος και πολλές φορές σκεφτόμουν σκοτεινά πράγματα, είχα περίεργες φαντασιώσεις. Ωστόσο, χαίρομαι που όλα αυτά τα κράτησα μέσα μου, γιατί αργότερα αυτό έγινε το “καύσιμο” που χρειάστηκα για να δημιουργήσω τα manga που δημιουργώ σήμερα. Πλέον είμαι πιο χαρούμενος από ποτέ. Στην αρχή, είχα άλλα σχέδια, να γίνω αρχιτέκτονας ή ζωγράφος, όμως όλα αυτά άλλαξαν όταν στα δεκαέξι ανακάλυψα την τέχνη των γιαπωνέζικων κόμικ. Είδα το Death Note και το Tokyo Ghoul και αμέσως πήγα και αγόρασα τα manga. Από τότε η ζωή μου άλλαξε για πάντα, επειδή κάθε λεπτό που είμαι ξύπνιος ζωγραφίζω manga χωρίς διακοπή. Τώρα, πλέον, δεν ασχολούμαι με τίποτε άλλο πέρα από αυτό και κάτι που ήταν ένα απλό πάθος για ζωγραφική, τώρα έχει γίνει ο κύριος λόγος για τον οποίο ζω. Όταν ζωγραφίζω manga, η ζωή μου έχει νόημα, γι’ αυτό έχω αποφασίσει να ασχοληθώ επαγγελματικά και να δώσω το 100% του εαυτού σε αυτή την τέχνη. Δεν έχω κάποιο plan b. I’m going all the way with this. Τα σκίτσα του Tokyo Ghoul ειδικά ήταν το πιο εντυπωσιακό πράγμα που είδα ποτέ, ότι πιο εκφραστικό. Ο καλλιτέχνης που έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο στον τρόπο που σχεδιάζω ήταν ο Sui Ishida, μετά ο Takeshi Obata (του Death Note), ο Hajime Isayama (του Attack on Titan) και ο Yusuke Murata (του One Punch Man). Έχω μελετήσει τον τρόπο σχεδίασης πολλών καλλιτεχνών, αλλά αυτοί οι τέσσερις είναι οι πιο σημαντικοί για μένα. Θεματικά, έχω επηρεαστεί όχι μόνο από άλλα manga/anime άλλα και από ταινίες κυρίως, όπως το Αlien franchise, το Τhing, το Μaze Runner και ταινίες zombie. Όπως φαίνεται, τείνω πιο πολύ προς το horror genre και το post-apocalyptic. Θεωρώ αυτά τα είδη ταινιών τα πιο συναρπαστικά, επειδή πάντα με κάνουν να σκέφτομαι τι θα έκανα εγώ εκείνη τη στιγμή. Δεν ξέρω γιατί, αλλά για κάποιον λόγο πάντα που άρεσαν περισσότερο οι ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε μια γυναίκα, π.χ. στο Hunger Games ή στο Alita Battle Angel. Οι ηρωίδες μού φάνηκαν πολύ δυναμικές κι αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Έτσι κι εγώ ήθελα η δική μου ιστορία να έχει ως κύριο χαρακτήρα ένα δυναμικό κορίτσι που το κοινό θα αγαπούσε. Θα μπορούσα να διαλέξω ένα αγόρι, αλλά, τουλάχιστον εμένα, αυτό μου φαίνεται λίγο συνηθισμένο. Προσωπικά, νομίζω πως χωρίς τη Valerie ως πρωταγωνίστρια, η ιστορία του Tomahawk Angel δεν θα ήταν αυτό που είναι τώρα. Τα κόμικ μάς χαρίζουν τη δυνατότητα να διηγηθούμε μια ιστορία με έναν μοναδικό τρόπο. Όλοι κρύβουμε μέσα μας πράγματα που θέλουμε να εκφράσουμε και τα κόμικ αποτελούν, εκτός από έναν τρόπο αφήγησης, έναν τρόπο επικοινωνίας, κάτι που χρειαζόμαστε εδώ στην Ελλάδα, πιο πολύ από κάθε άλλη στιγμή. Όλοι έχουμε περάσει δύσκολες στιγμές τα τελευταία χρόνια και περισσότερα κόμικ σημαίνει περισσότερο χρώμα στη ζωή μας. Για την ώρα δεν έχω μεγάλα κέρδη από αυτό που κάνω. Ζω με τον πατέρα μου, καθώς εκείνος είναι ο άνθρωπος που με στηρίζει τόσα χρόνια, μόνος του χωρίς καμία βοήθεια. Ωστόσο σιγά-σιγά αρχίζω να βλέπω αποτελέσματα. Ακολουθώντας αυτό που αγαπώ, ξέρω πως η επιτυχία κάποια στιγμή θα έρθει κι αυτό είναι θέμα χρόνου, όσο η προσπάθεια δεν σταματάει. Όσο έχω κυρίως τον πατέρα μου αλλά και την κοπέλα μου δίπλα μου, ξέρω πως μπορώ να συνεχίσω να προχωράω». Μπορεί κανείς να διαβάσει το Tomahawk Angel ΕΔΩ. instagram.com/mangaka_ody Και το σχετικό link...

Τα ιαπωνικά κόμικς κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος στη Δύση τις τελευταίες δεκαετίες. Στην Ιαπωνία κάνουν θραύση. Το «Sailor Moon» της Ελένης Λουκάκη παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την κατανόηση αυτού του πολύπλοκου εκδοτικού, πολιτιστικού και κοινωνικού φαινομένου. Μεγάλα μάτια, μικρές μυτούλες, εντυπωσιακές σκηνές δράσης, μετα-πυρηνικά τοπία, πολυσέλιδες ιστορίες σε πολυετείς συνέχειες, πρωτότυπες ονοματοποιίες και πολλά ακόμα ξεχωριστά χαρακτηριστικά καθιστούν τα σύγχρονα ιαπωνικά κόμικς ένα διακριτό είδος της ένατης τέχνης. Η τεράστια αναγνωσιμότητά τους στην Ιαπωνία, όπου υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο πωλούνται περισσότερα από 450 εκατομμύρια αντίτυπα, και η διάδοσή τους με ταχείς ρυθμούς στον δυτικό κόσμο έχουν προσελκύσει τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον πολιτισμικών αναλυτών, ιστορικών και θεωρητικών της τέχνης, παιδαγωγών και άλλων ειδικών επιστημόνων σε θέματα αφήγησης, εικόνας, μαζικής κουλτούρας κ.λ.π. Στην Ελλάδα μέχρι πρότινος η μόνη ολοκληρωμένη μελέτη των ιαπωνικών κόμικς ήταν αυτή της Μυρτώς Τσελέντη στο εξαιρετικό βιβλίο της «Manga: Φαντασία και Πραγματικότητα – Θραύσματα Κόσμων Κοντινών» (εκδόσεις Αιγόκερως, 2007). Πριν από λίγες μέρες στην πενιχρή βιβλιογραφία προστέθηκε ακόμα ένα βιβλίο, μικρό σε μέγεθος αλλά πλήρες ως προς τα θέματα που καλύπτει. Στο «Sailor Moon, Τα Μαγικά Κορίτσια στα Shojo Manga» (εκδόσεις Δίσιγμα, 80 σελίδες), όπως περιγράφει και ο υπότιτλος του βιβλίου («Μια αναδρομή στην ιστορία και την εξέλιξη των manga») η Ελένη Λουκάκη επιχειρεί να μεταφέρει ευσύνοπτα και απλά τη σύγχρονη κατάσταση των manga, να καταγράψει το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύχθηκαν και να ερμηνεύσει τη διείσδυσή τους στο αναγνωστικό κοινό με περίπτωση μελέτης τη γνωστή σειρά «Sailor Moon». «Sailor moon», της Naoko Takeuchi Το βιβλίο προλογίζει η Μαριάννα Μίσιου, πανεπιστημιακός με ειδίκευση στην αφηγηματική λειτουργία των κόμικς και συγγραφέας μεταξύ άλλων των «Τα Κόμικς από το Περίπτερο στη Σχολική Τάξη: ...ξεφυλλίζοντας τον Γκοσινί : θεωρητικές, ερμηνευτικές και διδακτικές διαστάσεις» (εκδ. ΚΨΜ) και «Βουβά Κόμικς και Εικονοβιβλία – Τεχνικές αφήγησης στα κόμικς χωρίς λόγια» (εκδ. Καλειδοσκόπιο). Στον πρόλογό της παρουσιάζει συνοπτικά ορισμένες από τις αφηγηματικές, γλωσσικές και σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες των manga (κατηγορίες αναγνωστικού κοινού, σχεδιαστικές λεπτομέρειες, φορά ανάγνωσης, ασπρόμαυρο χρώμα, κεντρικοί χαρακτήρες, μακρές αφηγήσεις κ.ά.) και υπογραμμίζει τη μεγάλη τους διαφορά από τα δυτικά κόμικς που δεν αποτελεί τροχοπέδη, αλλά πρόκληση για τον δυτικό αναγνώστη: «Μαζί με τις οπτικές και σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες των manga, φραγμούς στην κατανόηση μπορεί να αποτελέσουν και η θεματολογία τους, οι πολιτισμικές αναφορές, οι μύθοι και οι άγνωστες για το δυτικό κοινό ιστορίες που συμπεριλαμβάνονται σε αυτά. Ωστόσο ο αναγνώστης μπορεί να γοητευθεί ακριβώς γι’ αυτές τις ιδιαιτερότητες και να ενθαρρυνθεί στο να ανακαλύψει το σημαντικό αυτό πεδίο της πολιτισμικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας, αλλά και γενικότερα του σύγχρονου πολιτισμού. Όταν δε ο αναγνώστης τυχαίνει να είναι παράλληλα και ερευνητής, όπως η συγγραφέας αυτού του βιβλίου, τότε τα manga από αγαπημένο ανάγνωσμα μετατρέπονται σε αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Ανοίγεται έτσι και στη χώρα μας ο δρόμος για την υποδοχή μιας κουλτούρας που έχει πολλά να προσφέρει στο ευρύτερο πεδίο της τέχνης των εικόνων σε αλληλοδιαδοχή». «Αkira», του Katsuhiro Otomo και «Naruto», του Masashi Kishimoto Στο πρώτο κεφάλαιο με τίτλο «Θεωρητική προσέγγιση των manga», η Ελένη Λουκάκη αναφέρει διάφορους ορισμούς που έχουν προταθεί για το είδος και καταγράφει τις κατηγορίες των manga τόσο ως προς το αναγνωστικό τους κοινό (Kodomo για μικρά παιδιά, Shonen για μεγαλύτερα αγόρια και Shojo για μεγαλύτερα κορίτσια, Seinen για άνδρες, Josei για γυναίκες) όσο και ως προς το περιεχόμενο στο οποίο παρουσιάζεται μεγάλη εξειδίκευση (φαντασίας, τρόμου, δράσης, ερωτικά, πολεμικών τεχνών κ.ά.). Δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα Shojo manga, αναγνωρίζει την τεράστια επιρροή που άσκησε ο Osamu Tezuka στους μεταγενέστερους δημιουργούς διαμορφώνοντας σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη τυπολογία με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα μεγάλα μάτια των πρωταγωνιστριών. Κατά τη συγγραφέα που στο συγκεκριμένο σημείο παραπέμπει στον Paul Gravett, ο Tezuka υιοθέτησε την τεχνική αυτή επηρεασμένος από τις εμφανίσεις και το βαρύ μακιγιάζ των ηθοποιών του τοπικού θεάτρου Takarazuka που παρακολουθούσε σε νεαρή ηλικία. «Death Note» των T. Ohba kai T. Obata και «Fullmetal Alchemist», του Hiromu Arakawa Όπως αναφέρει: «Η συμπάθεια του Tezuka για τις παραστάσεις αυτές τον επηρέασε, με αποτέλεσμα να απεικονίζει γυναικείους χαρακτήρες με πολύ μεγάλα λαμπερά μάτια, πλημμυρισμένα συχνά από καταρράκτες δακρύων». Στη συνέχεια κάνει μια ιστορική αναδρομή των Shojo manga εκκινώντας από τις αρχές του εικοστού αιώνα και επιχειρώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο με βάση την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας σε κρίσιμες στιγμές όπως ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η μεταπολεμική περίοδος κατά την οποία οι γυναίκες άρχισαν να εργάζονται μαζικά αλλά και να διαβάζουν κόμικς πιο συστηματικά. Μετά τα ενδιαφέροντα σχόλιά της πάνω στον ερωτισμό των συγκεκριμένων manga, περνά στο δεύτερο κεφάλαιο («Magical Girl στα Shojo Manga») στο οποίο περιγράφει την έννοια του «magical girl» σε μια γενικώς ανδροκρατούμενη κοινωνία καθώς και την αμφισβήτηση των στερεότυπων αναφορικά με τις γυναίκες σε ανάλογα σύγχρονα manga: «Από τη θέση τους, δηλαδή ως νοικοκυρές ή ως γκέισες με κιμονό και γενικά ως παρουσίες στην κοινωνία της Ιαπωνίας όπου υπάρχουν μόνο για να υπηρετούν τους άνδρες, μετατρέπονται σε δυναμικές ηρωίδες με τόλμη και αυτοπεποίθηση. Στην κατηγορία αυτή μάλιστα, οι γυναικείοι χαρακτήρες απεικονίζονται πολύ πιο δυναμικοί από τους άνδρες, σε σημείο να τους ξεπερνούν όχι μόνο ως προς τη σωματική τους δύναμη, αλλά και ως προς την κοινωνική τους θέση». «One Piece», του Eiichiro Oda και «Dragon Ball», του Akira Toriyama Στο τρίτο κεφάλαιο («Sailor Moon: Ένα χαρισματικό magical girl») επικεντρώνεται στη συγκεκριμένη δημοφιλή σειρά, τα χαρακτηριστικά της, τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα και τις αξίες που πηγάζουν από τη σεναριακή ιδέα και την εξέλιξη των ιστοριών. Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο με τίτλο «Τα manga ως κλασική αξία: διάδοση, υποδοχή, αποδοχή», αναφέρεται στον τρόπο με το οποίο τα ιαπωνικά manga διείσδυσαν σταδιακά στον ευρωπαϊκό εκδοτικό χώρο και αύξησαν προοδευτικά τους αναγνώστες τους εντοπίζοντας ως πρώτο παράδειγμα το εμβληματικό «Akira» του Katsuhiro Otomo, που με την τεράστια επιτυχία του έστρωσε τον δρόμο στους μεταγενέστερους δημιουργούς βοηθώντας να αρθούν ή τουλάχιστον να μετριαστούν οι πρότερες επιφυλάξεις: «Οι χώρες της Δύσης για παράδειγμα, είχαν – και εξακολουθούν να έχουν – πολλές προκαταλήψεις όσον αφορά τα manga, τα οποία ήταν παρεξηγημένα και υποτιμημένα ως έργα. Οι αναγνώστες έκαναν συχνά αρνητικά σχόλια του τύπου “όλοι οι χαρακτήρες έχουν μεγάλα μάτια που μοιάζουν με αυτά του Bambi”, “τα περιοδικά είναι παχιά σαν τηλεφωνικοί κατάλογοι”, “οι επιχειρηματίες τα καταβροχθίζουν σε τρένα ή δημόσιους χώρους”, “είναι γεμάτα σεξ και βία”». Η μεγάλη ποικιλία όμως των manga των τελευταίων δεκαετιών σε συνδυασμό με τη στρατηγική μάρκετινγκ των ιαπωνικών εκδοτικών οίκων και το, δειλό στην αρχή, πιο τολμηρό στη συνέχεια, άνοιγμα μεγάλων αγορών όπως η γαλλική και η γερμανική αλλά και οι πολυάριθμες λέσχες, ομάδες, διαδικτυακά στέκια κ.λ.π. που δημιουργήθηκαν, σταδιακά έφεραν αποτέλεσμα και τα manga συναγωνίζονται πια επί ίσοις όροις τα ευρωπαϊκά κόμικς ως προς τον αριθμό των εκδόσεων και τη μερίδα του αναγνωστικού κοινού που διεκδικούν. Σημαντικό ρόλο παίζει φυσικά και η ολοένα και μεγαλύτερη ενσωμάτωση της κουλτούρας των manga στις νεότερες γενιές, που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με δεδομένη την ύπαρξη του συγκεκριμένου πολιτισμικού προϊόντος, σε αντίθεση με παλαιότερες γενιές. Εξίσου σπουδαίο ρόλο παίζει και η παράλληλη ή και προηγηθείσα διάδοση των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων, γνωστών ως anime, σε τηλεοπτικές σειρές που έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλείς τις τελευταίες δεκαετίες ακολουθώντας παρόμοια σεναριακά μονοπάτια και αντίστοιχες σχεδιαστικές τεχνοτροπίες με αυτές των manga. Διαμορφώνοντας έτσι μια σύγχρονη πραγματικότητα στην οποία τα ιαπωνικά κόμικς και κινούμενα σχέδια είναι άμεσα αναγνωρίσιμα στα περισσότερα νέα παιδιά, χωρίς να τα ξενίζουν ή να τα απωθούν λόγω των εμφανών διαφορών τους από τα δυτικά. Από την άλλη είναι αυτονόητο ότι μέσα στην τεράστια παραγωγή των manga υπάρχουν έργα πολλών ταχυτήτων που δεν είναι δυνατόν να καλύπτουν τα γούστα κάθε αναγνώστη. Οι πολιτισμικές ορίζουσες ωστόσο και οι συνθήκες εντός των οποίων αυτά τα αναγνώσματα παράγονται και διαδίδονται, είναι πάντα ενδιαφέρον να ερευνούνται και να ερμηνεύονται. Ως προς αυτό το βιβλίο της Ελένης Λουκάκη έχει να προσφέρει πολλά στους αναγνώστες των manga αλλά και σε όσους ενδιαφέρονται να κατανοήσουν αυτό το τόσο σύνθετο και δημοφιλές είδος κόμικς. Και το σχετικό link...

Ο COVID-19 και οι συνέπειές του αλλάζουν με ταχείς ρυθμούς τον τρόπο ζωής σε όλο τον πραγματικό κόσμο. Στον χάρτινο κόσμο των ιαπωνικών κόμικς, οι πανδημίες είναι κάτι συνηθισμένο. Το Anime Planet έχει συγκεντρώσει τα σημαντικότερα manga που έχουν ως θέμα τους την πανδημία σε μια εφιαλτική λίστα. Στην παράδοση των ιαπωνικών κόμικς, η μετααποκαλυπτική θεματολογία είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένη. Δεκάδες τίτλοι εδώ και δεκαετίες εξετάζουν τη ζωή μετά από μεγάλες καταστροφές, πυρηνικά ατυχήματα, παγκόσμιους πολέμους, επιθέσεις τεράτων, σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς, εισβολές εξωγήινων κ.λ.π. Από τα πιο αγαπημένα και συνάμα τρομακτικά θέματα είναι οι πανδημίες και τα manga που τις τοποθετούν στο επίκεντρο γίνονται, λόγω της τρέχουσας κατάστασης, περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Στη λίστα του Anime Planet περιλαμβάνονται 54 manga της πρόσφατης και της σύγχρονης, εν εξελίξει, παραγωγής με εφιαλτικές αρρώστιες υψηλής μεταδοτικότητας, επικίνδυνους ιούς που προσβάλλουν αδιακρίτως, θανατηφόρα μικρόβια αδιευκρίνιστης προέλευσης, επιδημίες που εξαπλώνονται και γίνονται πανδημίες. Με μια προσεκτική ματιά στη λίστα και λαμβάνοντας υπόψη τα ratings του Anime Planet, ορισμένες ιστορίες ξεχωρίζουν τόσο για την ευρηματικότητα των δημιουργών τους όσο και για τους παραλληλισμούς που εξάγονται σε σχέση με την παγκόσμια κινητοποίηση λόγω του κορονοϊού. Το «Καρέ Καρέ» επιλέγει και παρουσιάζει δέκα από αυτές, με την ευχή η πραγματικότητα να μην αρχίσει να τους μοιάζει όλο και περισσότερο. Eden: It ’s an Endless World, του Hiroki Endo Σε 18 τόμους απλώνεται η ιστορία του Hiroki Endo σε ένα κοντινό μέλλον, με το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού να έχει πεθάνει μετά από μια θανατηφόρα επιδημία. Ο «ιός του αποχαιρετισμού» χτυπά αδιακρίτως κάθε οργανική ύλη και ακόμα κι όταν δεν σκοτώνει, προκαλεί δυσπλασίες, παραμορφώνει και σακατεύει τα σώματα. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν ο ιός μεταλλάσσεται και αρχίζει να επιτίθεται ακόμα και στην ανόργανη ύλη. Alive: The Final Evolution, των Tadashi Kawashima και Adachitoka Ο ιός, έργο μιας εξωγήινης οντότητας, που εξαπλώθηκε κατά τη διάρκεια της «Εφιαλτικής Εβδομάδας», οδηγεί τους ανθρώπους σε αυτοκτονικές τάσεις και συμπεριφορές. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πεθαίνει. Κάποιοι λίγοι που ανθίστανται αποκτούν όμως υπεράνθρωπες δυνάμεις σε μια σειρά που ολοκληρώθηκε μετά από 21 ολόκληρους τόμους. Highschool of the Dead, των Shouji Satou και Daisuke Satou Τα πάντα κυλούν ομαλά σε ένα Λύκειο μέχρι που ξεσπά η επιδημία. Οι άνθρωποι μετατρέπονται σε ζόμπι και αρχίζει το μακελειό. Ο ιός εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνήσεις χάνουν τον έλεγχο, επικρατεί παγκόσμιο χάος και οι λιγοστοί μαθητές του σχολείου που καταφέρνουν να γλιτώσουν πρέπει να βρουν τρόπο να επιβιώσουν. Οι επτά τόμοι που κυκλοφόρησαν καλύπτονται από ένα λουτρό αίματος που έμεινε ωστόσο ατελές, καθώς ο σεναριογράφος της σειράς πέθανε το 2017 αφήνοντας την ιστορία ανολοκλήρωτη. I am a Hero, του Kengo Hanazawa Σε 22 τόμους και πολλά spin-off εξελίσσεται άλλη μια ιστορία τρόμου με διψασμένα για αίμα και ανθρώπινη σάρκα ζόμπι που σπέρνουν τον πανικό στο Τόκιο και άλλες ιαπωνικές πόλεις. Όταν ο ιός ZQN αρχίζει να μεταδίδεται ανεξέλεγκτα, ο πρωταγωνιστής της σειράς, ένας δημιουργός κόμικς με χαμηλή αυτοεκτίμηση, δημιουργικά αδιέξοδα και υπαρξιακά προβλήματα, αρπάζει το όπλο του, αναζητά κι άλλους επιζώντες και καταφεύγουν στο όρος Φούτζι. Biomega, του Tsutomo Nihei Στο εξάτομο έργο του Ιάπωνα δημιουργού, ο ιός N5S σπέρνει τον όλεθρο στην ανθρωπότητα μεταμορφώνοντας τους ανθρώπους σε παραμορφωμένα και άβουλα ζόμπι. Ο πρωταγωνιστής της σειράς αναλαμβάνει να εντοπίσει τους επιζώντες που μπορούν να αντισταθούν τόσο στον ιό όσο και στα ζόμπι σε ένα ταξίδι επιβίωσης σε σουρεαλιστικά, μετααποκαλυπτικά τοπία ενός όχι και τόσο μακρινού μέλλοντος. Tokyo Undead, των Tsukasa Saimura και Shigeo Nakayama Ο ιός Κ-Virus, κατασκευασμένος σε εργαστήριο, ξεφεύγει και διασπείρεται στο Τόκιο με τρομακτικές συνέπειες. Τα ανθρωποφάγα ζόμπι βρίσκονται σε κάθε γωνιά και λυμαίνονται τους δρόμους της πόλης. Όλες οι ελπίδες για την εύρεση της θεραπείας εναποτίθενται στα χέρια και τις πράξεις ενός νέου ανθρώπου που ξεκινά το δικό του ταξίδι επιβίωσης και περιπέτειας. God Eater 2, του Ikumi Katagiri Βασισμένη στο ομώνυμο παιχνίδι, η δεκάτομη σειρά ξεκινά με την επιδημία της Μαύρης Πανούκλας που προκαλεί η Κόκκινη Βροχή να έχει απλωθεί σε όλη την Άπω Ανατολή. Μια ομάδα μελών από τις ειδικές δυνάμεις αναλαμβάνει δράση σε μια ιστορία γεμάτη θάνατο και αποκλεισμένες περιοχές. Manhole, του Tetsuya Tsutsui Στο τρίτομο έργο του Tsutsui, μια επιδημία που προέρχεται από τα κουνούπια ή από τα σκοτεινά σχέδια μιας τρομοκρατικής οργάνωσης απειλεί την ανθρωπότητα. Μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και δύο ντετέκτιβ πρέπει να λύσουν το μυστήριο της προέλευσής της, ενώ η αρρώστια εξακολουθεί να μεταδίδεται με αυξανόμενους ρυθμούς. Infection, του Tooru Oikawa Μια ομάδα εφήβων από ένα σχολείο της Ιαπωνίας βλέπει τη ζωή να αλλάζει σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα όταν ξαφνικά στο σχολείο εμφανίζονται άνθρωποι που από το στόμα, τα μάτια και τα αυτιά τους βγαίνουν σκουλήκια. Μια νέα, εφιαλτική αρρώστια μεταδίδεται ταχύτατα και οδηγεί στον θάνατο και τα έξι παιδιά πρέπει να παραμείνουν ζωντανά σε μια σειρά που μετρά ήδη 18 τόμους και συνεχίζεται. Seraph of the Ends, των Yamato Yamamoto και Takaya Kagami Μια θανατηφόρα επιδημία εξολοθρεύει όλο τον ενήλικο πληθυσμό της Γης, ενώ στη συνέχεια εμφανίζονται γιγάντια βαμπίρ που υποδουλώνουν τους επιζήσαντες για να τους χρησιμοποιήσουν ως τροφή. Μια παρέα νέων παιδιών πρέπει να αποδράσουν και να αντισταθούν σε μια σειρά που συνεχίζεται έχοντας συμπληρώσει 20 τόμους. Και το σχετικό link...

Μετά από χρόνια συνετής αγοράς κόμικς έχω ξανά κάποια που δε θέλω στη συλλογή μου. Δεν είναι ακριβώς ότι δε θέλω, αλλά ότι είναι σειρές που δεν τις σηκώνει πια το πορτοφόλι μου για να τις συνεχίσω οπότε αντί να τις κρατάω μισές είπα να τις δώσω μήπως κάποιος ψάχνει ευκαιρία. Επειδή είναι σειρές το ιδανικό είναι να πάνε η κάθε μία πακέτο. Αν δεν υπάρξει ανταπόκριση και κάποιος θέλει κάτι πιο συγκεκριμένο θα το συζητήσουμε. Η λίστα: Saga TPB Vol. 1-9 : €85 My Hero Academia Vol. 1-14 : €80 Dragon Ball Super Vol. 1-3 : € 15 Platinum End Vol. 1-6 : €35 Τα έξοδα αποστολής τα χρεώνεται ο παραλήπτης οπότε μπορεί να επιλέξει και τη μέθοδο αποστολής. (ΕΛΤΑ, κουριερ, κτλ.) (Υπάρχει και επιλογή χέρι με χέρι σε Βόλο και Τρίκαλα). Η πληρωμή θα γίνεται με κατάθεση σε τράπεζα.

Το Φάντασμα-Το νοτιοκορεάτικο manga (manhwa) είναι μια καλοζυγισμένη δυστοπική ιστορία δράσης Επιστροφή σε μια παλαιότερη μετάφραση της  Jemma Comics, που αποτελεί την ιδανική εναλλακτική για όσους θέλουν να πειραματιστούν με αυτή την ιδιαίτερη φόρμα manga. Για όσους δεν γνωρίζουν, τα Manhwa είναι τα Κορεάτικα Manga/Comics (Νότια Κορέα προφανώς)τα οποία τα διαβάζεις όπως τα δυτικά comics από τα αριστερά προς τα δεξιά. Ένας μεγάλος αριθμός Manhwa, σε αντίθεση με τα Manga είναι ολοκληρωτικά χρωματισμένα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι υστερούν σε ποιότητα τα σχέδια, πράγμα το οποίο είναι μια φρέσκια και ευπρόσδεκτη αλλαγή από την ασπρόμαυρη μονοτονία των Manga. Δυστυχώς, ένα αρνητικό στοιχείο των Manhwa σε αυτήν την λίστα είναι ότι τα περισσότερα είναι Web-Comics, δηλαδή δεν εκδίδονται σε υλική μορφή Manga/Comic άρα μπορείς να τα βρεις μόνο στο ίντερνετ. Yπάρχουν δεκάδες Manhwa που ανταγωνίζονται ή και ακόμα ξεπερνάνε σε ποιότητα τα κλασικά και πλέον πασίγνωστα manga τα οποία ανήκουν στην Ιαπωνική κουλτούρα. Μια παλαιότερη λίστα με προτάσεις για webcomic αυτού του είδους θα βρεις εδώ . Η Κορέα του 2020 είναι ο τόπος και ο χρόνος όπου τοποθετείται το manhwa δηλαδή ο αναγνώστης του τώρα απέχει δυο χρόνια από την φανταστική ημερομηνία. Ωστόσο, το μέλλον όπως περιγράφεται από τον Seok Jeong-Hyun βρίσκει τον ανθρώπινο πληθυσμό κατά 60% μειωμένο από αυτόν στις αρχές του 20ου αιώνα, αφού οι φυσικές καταστροφές και οι εμφύλιες συρράξεις έχουν εξολοθρεύσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας. Εκεί λοιπόν γίνεται μια συμφωνία για παύση οποιασδήποτε πολεμικής σύρραξης και ο πλανήτης διανύει ίσως την πρώτη περίοδο ολοκληρωτικής ειρήνευσης. Έτσι το άλλοτε τηλεπικοινωνιακό κέντρο της Κορέας περνά την περίοδο της επονομαζόμενης Αναγέννησης που συνδέεται από τον μαρασμό της τηλεόρασης ως μέσο πληροφόρησης και την ταυτόχρονη ανάδειξη του ίντερνετ. Μια τρομοκρατική επίθεση έρχεται να ταράξει το ειρηνευτικό προσωπείο της Συμμαχίας των Εθνών. Μια νεαρή δημοσιογράφος μαζί με τον καμεραμάν καταγράφουν το γεγονός, χωρίς να είναι πιστοποιημένοι από την αστυνομία που οργανώνεται πια σε Πολιτοφυλακές και έτσι ξεδιπλώνεται όλη η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού αλλά και ένα μυστικό από το οποίο εξαρτάται η τύχη όλης της ανθρωπότητας. Η κριτική στα ΜΜΕ ως μέσο στήριξης της κυρίαρχης πολιτικής με βάση τον φόβο και την παραπληροφόρηση δεν απέχει πολύ από τα fake news και τα πληρωμένα τρολλ που κατακλύζουν το διαδίκτυο. Εξάλλου, μεγάλο μέρος της ρητορικής του Τραμπ προεκλογικά και μετεκλογικά αναλώθηκε στην θυματοποίηση του από τον «κίτρινο» τύπο. Όμως στην Κορέα της Συμμαχίας των Εθνών η παραπληροφόρηση γίνεται σε ένα πλαίσιο υπεραναπτυγμένης τεχνολογίας, όπου οι Πολιτοφυλακές έχουν ειδικούς ρομποτικούς εξωσκελετούς για τα μέλη τους. Στην πραγματικότητα, αυτό που θίγεται είναι η σχέση των τηλεοπτικών σταθμών με τις Πολιτοφυλακές, όπου οι δεύτερες χρηματοδοτούν τους πρώτους για την ανάδειξη της αποτελεσματικής τους δράσης στην διαδικασία ειρήνευσης που τόσο διατείνεται το καθεστώς. Όμως η νεαρή δημοσιογράφος μπαίνει στο στόχαστρο όχι για την επαγγελματική της ιδιότητα αλλά επειδή είναι μέρος μυστικού πειράματος που σχετίζεται με την άμβλυνση των αισθήσεων στα πλαίσια δημιουργίας εξελιγμένων ανθρώπινων όντων. Ζητήματα βιοηθικής μπολιασμένα με έντονες σκηνές δράσης και καταδίωξης διατρέχουν το σύνολο του manhwa. Το αισθητικό μέρος είναι ίσως αυτό που θα εκπλήξει ευχάριστα αναγνώστες και μη των manhwa. Κυρίαρχοι οι σκουρόχρωμοι τόνοι και οι αποχρώσεις του γκρι που έρχονται σε αντίθεση με το λαδί και τα άσπρα συννεφάκια κειμένου. Οι σκηνές δράσης φωτίζονται από τις εκρήξεις με τόνους κόκκινου και πορτοκαλί, ξεκουράζοντας το μάτι. Η αφήγηση ακολουθεί την καταιγιστική δράση με σύντομες περιγραφές και διαλόγους, ενώ στο τέλος ακολουθεί αναλυτική περιγραφή της υπόθεσης και επιπλέον σκηνές που δεν χρησιμοποιήθηκαν στο τελικό αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια, τόσο η καλή ποιότητα της έκδοσης όσο και της επιμέλειας από την Jemma Press καθιστούν το «Φάντασμα» μια θαυμάσια εναλλακτική για τους λάτρεις ή μη του είδους. Πηγή

L'Ascension du Haut Mal, δηλαδή Η Άνοδος του Υψηλού Κακού, όπου «υψηλό κακό», μια παρωχημένη φράση για την επιληψία.* Δημιουργός αυτού του κόμικ είναι ο David B., που διηγείται στιγμιότυπα από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, δίνοντας έμφαση στην ασθένεια του μεγάλου του αδερφού. Το L'Ascension du Haut Mal αποτελεί ένα εκ των σημαντικότερων έργων που ξεπήδησαν από το ρεύμα των εναλλακτικών γαλλόφωνων κόμικς της δεκαετίας του 1990 και έναν από πλέον επιδραστικούς αυτοβιογραφικούς τίτλους, τουλάχιστον στη γαλλοβελγική παράδοση. Κυκλοφόρησε μεταξύ 1996 και 2003 σε έξι άλμπουμ από την L’Association. Στα αγγλικά κυκλοφορεί από την αμερικανική Pantheon Books και τη βρετανική Jonathan Cape. Ο David B. μας μιλάει αρχικά για τον «ατέλειωτο κύκλο των γιατρών» που εξετάζουν τον Jean-Christophe. Όταν οι ελπίδες από την επιστημονική κοινότητα σβήνουν, η οικογένειά του στρέφεται σε εναλλακτικές θεραπείες: μακροβιοτική δίαιτα, μαγνητισμός, εσωτεριστικές ομάδες και η λίστα συνεχίζεται. Μας δείχνει πώς η επιληψία τρώει σιγά-σιγά την ενεργητικότητα των γονιών του, πώς ο αδερφός του παραιτείται από τη μάχη, πώς ο ίδιος συμφιλιώνεται (;) με την ιδέα ότι, εξαιτίας της, δεν έχει μεγαλύτερο αδερφό. Ωστόσο, η ασθένεια του Jean-Christophe δεν είναι το μόνο που απεικονίζεται στις 361 σελίδες του κόμικ. Διαβάζουμε επίσης για την αρχή της καριέρας του David B., για την προσπάθεια της μητέρας του να ξεπεράσει το θάνατο του πατέρα της, ακόμα και για τα δεινά των παππούδων του στους δύο παγκόσμιους πολέμους. Στο μυαλό του David B. όλα συνδέονται με κάποιον τρόπο με την επιληψία. Η επιληψία είναι το ερπετόμορφο τέρας με τα αναρίθμητα χέρια, όπως απεικονίζεται, που βρίσκεται πάντοτε στο παρασκήνιο και τυραννά, σαν δράκος των παραμυθιών, τους πρωταγωνιστές. Το μεγαλύτερο προσόν του L'Ascension du Haut Mal είναι οι εικόνες. Όχι τόσο η ροή, που παρά τα καλοτοποθετημένα flashback, γίνεται ελαφρώς ανιαρή. Ούτε και η γλώσσα, η οποία ναι μεν έχει τις στιγμές της, αλλά δεν εντυπωσιάζει πραγματικά. Μες στην απλότητα του ασπρόμαυρου σχεδίου του David B. ζωντανεύουν πολλά καρέ που μένουν στο μυαλό του αναγνώστη. Ο πρώτος παροξυσμός του Jean-Christophe, σε ένα σοκάκι στην Ορλεάνη. Η ιδέα του μικρού David B. να «μεταμοσχεύσουν» το τέρας της αρρώστιας στο δικό του κεφάλι, ώστε να το νικήσει. Όταν κάποιος θιασώτης της μακροβιοτικής διατροφής που υπόσχεται θεραπεία του θυμίζει γάτα, τον σχεδιάζει ως γάτα. Όταν ο ίδιος προσπαθεί να θωρακιστεί ενάντια στην περιέργεια και την κακογλωσσιά του κόσμου, σχεδιάζει τον εαυτό του σαν τρομερό πολέμαρχο. Γενικά, ο συμβολισμός και το στοιχείο του φανταστικού είναι έντονα στην αφήγηση, προσδίδοντας μια ισχυρότερη καλλιτεχνική υπόσταση στο «πεζό» είδος της αυτοβιογραφίας. Κόμικς τέτοιου όγκου, δύσκολα είναι αψεγάδιαστα. Όμως το L'Ascension du Haut Mal αποτελεί ένα μεγαλεπήβολο εγχείρημα, χορταστικό, ένα χωνευτήρι διαφορετικών σχεδιαστικών στυλ και καλλιτεχνικών ρευμάτων, που εν τέλει κάνει (πολύ καλά) αυτό που υπόσχεται κάθε αυτοβιογραφικό κόμικ: προσφέρει μια ειλικρινή ματιά στην ψυχή και το μυαλό του δημιουργού. *

Κυριακάτικο στριπάκι του πρωτόγονου Peter Piltdown από τον Mal Eaton, δημοσιευμένο στις 13 Ιουνίου 1937 μέσα στις σελίδες της New York Tribune.

Γεια σας παιδιά. Άνοιξα αυτό το topic για όσους ασχολούνται με σχεδίαση manga και θα ήθελαν να μιλήσουμε live, ενώ σχεδιάζω manga και γενικός comics κτλ μέσω skype ή ότι άλλο πρόγραμμα σας βολεύει, για να με βοηθούσατε κτλ. Όποιος θέλει ας γράψει εδώ skype id ή όποιο πρόγραμμα θέλει ή ας μου στείλει ΠΜ

Όπως μας εξηγεί αναλυτικά σε αυτό το θέμα ο αγαπητός Malk, το γυμνάσιο Ιαλυσού Ρόδου εκδίδει από το 2016 το δικό του φανζινάκι εμπνευσμένο θεματολογικά και σχεδιαστικά από τα manga και την αγάπη που τρέφουν οι μαθητές γι'αυτά. Μια αξιέπαινη προσπάθεια, μεγάλο μέγεθος στις 24 σελίδες μαζί με τα εξώφυλλα, περιέχει τρεις ολιγοσέλιδες ιστορίες, δύο μονοσέλιδες και κάποια σκίτσα στο τέλος. Θέμα; Χιουμοριστικό, μυστηρίου, ρομαντικό, γενικά ότι τους έβγαινε και γούσταραν να κάνουν Δυστυχώς το πρώτο τεύχος πληροφορηθήκαμε ότι είναι εξαντλημένο, αλλά ευελπιστώ να βρεθεί κάποια στιγμή. Εύχομαι να υπάρξει συνέχεια στην προσπάθεια αυτή την οποία λέω ξανά εδώ πως σέβομαι πάρα πολύ, δεδομένων των καιρών που ζούμε και της κουλτούρας που υπάρχει γύρω από τα κόμικς στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης - εγώ προσωπικά τα εικαστικά τα θεωρούσα πάντα την ώρα του παιδιού, γιατί δεν βρέθηκε κάποιος να μου μάθει το αντίθετο όπως κάνει ο Νίκος με τους μαθητές του. Δεν ξέρω ποιος/ποια σχεδίασε την τρίτη ιστορία αλλά το 'χει πραγματικά, μπορεί να κάνει φοβερά πράγματα στο μέλλον αν το πάρει ζεστά. Μακάρι να δούμε τους μαθητές αυτούς κάποια στιγμή μέλη στο φόρουμ μας. (χωρίς αλκοόλ )

Τιμή: 5 ευρώ Manga κοριτσίστικης θεματολογίας (να δεις, κάπως λέγονται αυτά...) που πρωτοπαρουσιάστηκε στο RUN Thessaloniki IV: Animecon. Τόσο το σενάριο όσο και το σχέδιο είναι σε εμβρυακή φάση, έχει όμως ωραίες ιδέες (το αστείο για τους κοκκινομάλλιδες με έκανε όντως να γελάσω) και είμαι σίγουρος πως με πολύ δουλειά ίσως δούμε κάτι καλό στο μέλλον. Συγχαρητήρια για την προσπάθεια, έχουμε όμως ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας

Αφου και εδω ειχαμε ισοπαλια καλειστε να επιλεξετε τον αντιπροσωπο του ειδους που θα προκριθει στην επομενη φαση, αυτη των 64. Μια ψηφος μονο και το θεμα ανοιχτο μεχρι αυριο βραδυ.

Εδω ψηφιζουμε τους αγαπημενους μας Disney(D1-D2) δημιουργους και τους αγαπημενους μας manga δημιουργους (M1-M2). Απο τους παραπανω ομιλους θα περασουν οι 2 πρωτοι απο καθε ομιλο δηλ απο τα Disney 2Χ2=4. Το ιδιο και για τους M1-M2. Ψηφιζετε οσους θελετε. Σε περιπτωση που σε καποιον ομιλο κερδισει ο ΚΑΝΕΝΑΣ τοτε ο ομιλος αυτος χανει μια θεση που παει στους επιλαχοντες που θα προκυψουν στο τελος της ψηφοφοριας απο ολους τους ομιλους. Μην ξεχασετε να ασκησετε το εκλογικο σας καθηκον ( ) και στα : Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α1-Α4 Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α5-Α6 Ευρωπαικα/Λατινοαμερικανικα Ε1-Ε4 Alternative και Underground U1-U2

Μια βουκολική manga τριλογία Η τριλογία Μαύρη Φουστανέλα του Χρήστου Σταμπουλή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ink Situ Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Ενας βοσκός, γνωστός ως Μαύρη Φουστανέλα, που θυμίζει τον Τσακ Νόρις βγαλμένο από ταινία του Ταραντίνο, αναζητεί τη Μαυροβουλίτσα, την τσούπρα του την πολυαγαπημένη. Και στον δρόμο ξαναζεί και «διορθώνει» όλη την ιστορία του νεοελληνικού κράτους. Δεν θα του σταθεί εμπόδιο ούτε ο Θεός ούτε ο Χάρος. Μόνο ο Φρόιντ θα τον βάλει σε σκέψεις… «Eλεος Μαύρη Φουστανέλα! Λυπήσου μας! Είμαστε απλά πιόνια! Τρεις κι εξήντα παίρνουμε…» Ο Τζέκος αλαλάζοντας «Χόι, Χόι, Χόι» ξεχύνεται στην ελληνική ύπαιθρο αποφασισμένος να βρει την ερωμένη του, την όμορφη άσπρη προβατίνα του. Στην περιπλάνησή του θα διασταυρωθεί με πρόσωπα και καταστάσεις από τη νεότερη αλλά και από την αρχαία ελληνική ιστορία και μυθολογία. Αξεστος και μπρουτάλ, πλην όμως τίμιος και ηθικός, με έναν δικό του κώδικα τιμής, δεν μασάει τα λόγια του έστω και αν η προφορά του είναι δυσνόητη και «δυσανάγνωστη». Σε καίρια σημεία της πλοκής, ένας «χορός» αποτελούμενος από τρεις μαυροφορεμένες γιαγιάδες επεμβαίνει στην πλοκή και ανακουφίζει το κουρασμένο παλικάρι. «Τρέμε άγνωστε! Είμαστε μάγισσες! Θα σου μικρύνουμε το πουλί!», τον απειλούν. Κι αυτός εξαγοράζει τις συμβουλές τους με ένα χοιρομέρι. Και παίρνει δώρο και ένα τσιγαριλίκι. Με αληθόχορτο! Τσαρούχια, φλογέρα, φλογοβόλο Κανείς δεν πτοεί τη Μαύρη Φουστανέλα…ούτε και ο ίδιος ο Ιησούς σε ρόλο λαϊκού τραγουδιστή Το ταξίδι προς την προβατίνα και την αυτογνωσία ξεκινά από την Επανάσταση του 1821 και η Μαύρη Φουστανέλα συναντά τον Μαυροκορδάτο, τον Κολοκοτρώνη, τον Ιμπραήμ, τον Αλή Πασά, τον Κοραή, τον Κωλέττη, την αδερφή του Μεγαλέξαντρου αλλά και τους γέρους του Μάπετ Σόου. Στο δεύτερο μέρος («Ο Αμνός του Θεού») ταξιδεύει μέχρι το Θιβέτ και συζητά με μοναχούς Σαολίν αλλά και τον Yoda από το Star Wars, κάνει ένα πέρασμα από την κόλαση, συνομιλεί με τον Θεό και τον Προμηθέα, εξοργίζεται με την υποκρισία του λαϊκού τραγουδιστή Ιησού και κατατροπώνει θεούς, αδιακρίτως, μπάτσους και παπάδες. Τέλος, στο τρίτο μέρος («Στον Κάτω Κόσμο») δέχεται την πρόσκληση του Χάροντα και συζητά μαζί του για τον Αχιλλέα και την Ωραία Ελένη, ενώ τα λέει με τον Δία, τον Σίσυφο, τον Ορφέα, τον Διγενή Ακρίτα, τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ (!) και τον Ζίγκμουντ Φρόιντ. Και στο εκρηκτικό φινάλε, σε μια επικών διαστάσεων μάχη, ξαναβρίσκει τη Μαυροβουλίτσα! Η απομυθοποίηση προσώπων και καταστάσεων βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής και ιστορικής κριτικής του Σταμπουλή… (πάνω) … και μαζί η απομυθοποίηση των διαχρονικών «σωτήρων» της Ελλάδας (κάτω) Η Μαύρη Φουστανέλα του Χρήστου Σταμπουλή (Charlotte, Οι Αρχοντες της Πορφυρής Κοιλάδας, Balzac? κ.ά.) που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ink Situ συλλέγει τα τρία μέρη του έργου σε έναν ενιαίο τόμο. Και ιδωμένα όλα μαζί δημιουργούν μια απολαυστική και πολυεπίπεδη παρωδία, ένα βουκολικό manga σκηνοθετημένο στην ελληνική χωρική, χρονική και ιστορική επικράτεια που παρουσιάζεται απογυμνωμένη από τους μύθους της και τους θεούς της, έρμαιο ρασοφόρων και καιροσκόπων, τυχοδιωκτών και συμφεροντολόγων, προδοτών και ευκολόπιστων. Φτάνοντας στην αρχαία Αθήνα με τη βάρκα του Χάροντα, ο Τζέκος αντικρίζει διαφημίσεις για wi-fi, τον Παρθενώνα με σταυρό και την επιγραφή «Babis Vovos» και διαγράμματα για το success story. Οι κάτοικοι γεμίζουν στα νερά του Αχέροντα τον Πίθο των Δαναΐδων για να «πληρώσουν το χρέος» και «να πάρουμε τη δόση». Και η Μαύρη Φουστανέλα ξεσπά κατατροπώνοντας μια δράκα νεοναζιστών, μονολογώντας: «Τι στο… Αυτοί οι Σπαρτιάτες σας κάπως ληγμένοι είναι». Τα αμέτρητα, μα τόσο «λίγα» ιστορικά και μυθολογικά πρόσωπα που κλείνουν τον δρόμο του Τζέκου προς την προσωπική λύτρωση, το σαρκαστικό και σκληρά ειρωνικό χιούμορ, το ανυπότακτο του χαρακτήρα του πρωταγωνιστή απέναντι σε εξουσίες, θεούς και δαίμονες, οι συναρπαστικά «χορογραφημένες» παρωδίες μαχών με όπλα, μαχαίρια και σπαθιά και τα εκτενή σχόλια-σημειώσεις του Χρήστου Σταμπουλή στο τέλος του βιβλίου καθιστούν τη Μαύρη Φουστανέλα μια μοναδική καταγραφή των προβλημάτων από τη διαχρονική ελληνική (πολιτική; ) παθογένεια. Που «προτείνει» λύσεις. Αλλά είναι λύσεις (παρωδίες; )που κοστίζουν και επιτυγχάνονται με αίμα. Πηγή Παρουσίαση της έκδοσης Αφιέρωμα στο δημιουργό

Η Ιταλίδα καλλιτέχνης Angela Vianello πήρε μερικούς από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες Ντίσνεϊ, όπως η Μπελ, το τέρας, τη Χιονάτη, την Άριελ, τον Έρικ και την Ραπουνζέλ και τους σκίτσαρε σε στιλ manga. Προσωπικά, μετέτρεψε αυτούς τους χαρακτήρες σε ακόμα καλύτερες εκδόσεις των εαυτών τους. Είναι μια καινούργια οπτική πάνω σε κάτι που όλοι γνωρίζουν και αγαπούν. Μου αρέσει το ότι πήρε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δυτικά στιλ σχεδιασμού και κινουμένων σχεδίων και τα "μετέφρασε" στο ακριβώς αντίθετο στιλ, τα πολύ δημοφιλή Ιαπωνικά manga. Ακόμα και η ιδέα να μην ήταν αρκετή, το γεγονός ότι η Vianello κάνει τέλεια κάθε μετατροπή και στην πράξη με κάνει να λιγοθυμώ (ΣτΜ - πάντα στην υπερβολή αυτοί οι Αμερικάνοι). Το στιλ της, οι καθαρές γραμμές, ο χρωματισμός, η λεπτομέρεια και τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι όλα αψεγάδιαστα. Η δουλειά της σε εμπνέει και είμαι περίεργη πως θα ήταν ένα κανονικό Anime remake των κλασσικών ταινιών. Προσωπικά θα ήθελα να δω μια έκδοση της ταινίας "Η πεντάμορφη και το τέρας" από το Studio Ghibli με ένα μικρό ποσοστό παραδοσιακών Ιαπωνικών πνευμάτων και τεράτων για ισορροπία - ότι έκαναν δηλαδή στο Diana Wynne Jones' Howl's Moving Castle (το οποίο είναι ένα φοβερό βιβλίο και πολύ κλασάτη ταινία). Η Vianello όχι μόνο μεταφέρει τους χαρακτήρες τέλεια σε manga μορφή, αλλά τους δίνει και μια μοντέρνα χροιά. Πιστεύω ότι είναι αρκετά πετυχημένο το ότι η Χιονάτη αναβαθμίστηκε και από το μήλο πήγε στο μήλο του iPhone. Αν σας αρέσουν οι παραπάνω και παρακάτω δουλειές της Vianello, επισκεφτείτε το site της για να δείτε ολόκληρο το portfolio της. Σαν προειδοποίηση, αν δεν είστε Ιταλοί έχετε έτοιμο το google translate γιατί η σελίδα της είναι μόνο στα Ιταλικά. Πηγή

Για χρόνια το άκουγα, φέτος επιτέλους το διάβασα. Η τρομερή σειρά manga του Naoki Urasawa ακολουθεί μια παρέα παιδικών φίλων που προσπαθούν -για δεκαετίες- να σώσουν τον κόσμο. Kαμιά φορά αναρωτιέμαι, αν μπορούσαμε να ξεκλειδώσουμε όλες τις παιδικές μας αναμνήσεις, να τις βλέπαμε σαν άλμπουμ φωτογραφιών, πεντακάθαρες τη μία δίπλα στην άλλη, τι πράγματα θα ανακαλύπταμε; Πόσες ξεχασμένες ιστορίες, πόσα σβησμένα πρόσωπα, πόσα περιστατικά καταπιεσμένα από τη μνήμη-φρουρό; Η μνήμη είναι φτιαγμένη για να μας προστατεύει, σβήνοντας, περιορίζοντας, ξεθωριάζοντας, αλλοιώνοντας. Ποτέ τίποτα που θυμάσαι από τόσο παλιά δε συνέβη όπως το θυμάσαι. Ποτέ δεν το θυμόμαστε δύο άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο. Οι παιδικές αναμνήσεις είναι το τελευταίο σύνορο, είναι εκεί που έχουν φωλιάσει, μακριά από το φως, τα μεγαλύτερα μυστικά, κρυμμένα από ακόμα κι εμάς τους ίδιους. Σαν undercover πράκτορες α λα “Departed”, που χάθηκε η αληθινή τους ταυτότητα και τώρα βρίσκονται μετέωροι, σε limbo. Αυτά τα Χαμένα Κεφάλαια μπορεί να είναι γεμάτα ενθουσιασμό κι ελπίδα και δίψα για ζωή και ανακάλυψη, αλλά και τρόμο και φόβο και πόνο. Φυσικά κάποιος, κάποτε, κάπως, όφειλε να γράψει ένα επιβλητικό sci-fi έπος που διασχίζει σχεδόν μισό αιώνα ιστορίας, φτάνει μέχρι το τέλος του κόσμου, μα παραμένει πάντα βαθιά ριζωμένο σε κάποιο παιδικό καλοκαίρι που ακροβατεί βίαια ανάμεσα στο ζωντανό και το ξεχασμένο. Το “20th Century Boys” θα σε ταξιδέψει πολύ. Στο μέλλον και στο παρελθόν. Όλη η αλήθεια για τα παιδιά του ‘69 Το καλοκαίρι του 1969 μια παρέα φίλων μαζεύεται και φτιάχνει ένα κρυφό αρχηγείο στη μέση ενός παρατημένου λιβαδιού. Εκεί παραχώνουν αγαπημένα μάνγκα, χαζεύουν ‘απαγορευμένα’ ενήλικα περιοδικά, ακούν μουσική, και σχεδιάζουν το μέλλον τους. Γράφουν ένα βιβλίο με προφητείες, γεμάτο πράγματα που ένα παιδικό μυαλό μόνο θα μπορούσε να σκεφτεί. Για τον πλανήτη που απειλείται από τεράστια ρομπότ, από φονικούς ιούς, από επιβλητικά όπλα λέιζερ. Και για μια παρέα αγοριών που θα ενωθούν για να τον προστατέψουν. Οι δεκαετίες περνούν και τα παιδιά μεγαλώνουν, ξεχνώντας το αρχηγείο, ξεχνώντας τις προφητείες, ξεχνώντας ακόμα και ονόματα και πρόσωπα. Έχει συμβεί σε όλους μας, και θα συμβαίνει για πάντα. Όμως, καθώς ο αιώνας ετοιμάζεται να εκπνεύσει, ένας μυστηριώδης θάνατος εκκινεί μια σειρά από σοκαριστικές αποκαλύψεις, με αποκορύφωμα αυτή: ένας αγνώστου ταυτότητας Φίλος, ετοιμάζεται να κάνει τις παιδικές προφητείες πραγματικότητα. Αυτά τα 20th Century Boys είναι τώρα το μόνο που μπορεί να σώσει τον κόσμο από την καταστροφή, το μόνο που στέκεται εμπόδιο στο Τέλος της Ιστορίας. Ο εθνικός θησαυρός της Ιαπωνίας Ο Naoki Urasawa θεωρείται κάτι σαν εθνικός θησαυρός στην Ιαπωνία ή τελοσπάντων αυτό μας υπενθυμίζει διαρκώς ένα quote του Junot Diaz που κοσμεί τη ζακέτα του κάθε τόμου της σειράς. Ο Urasawa έχει γράψει αρκετές ακόμα σειρές που έχουν υμνηθεί από την κριτική όπως το “Monster” (το οποίο σκοπεύω να ξεκινήσω στην τηλεοπτική μεταφορά του) και το “Pluto” (του οποίου οι τόμοι έχουν ήδη στοιχηθεί και περιμένουν να τους ξεκινήσω). Το “20th Century Boys” πάντως, το οποίο έχει μεταφερθεί και σε μια κινηματογραφική τριλογία (αλλά προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε το κόμικ αντ’ αυτής), το ξεκίνησε το 1999 σε εβδομαδιαία κεφάλαια που έτρεξαν ως τον Ιανουάριο του 2007, δεμένα πλέον σε 22+2 τόμους. Πάντα θαύμαζα ανθρώπους που έχουν μια τόσο σαφή δομή της ιστορίας τους μες στο κεφάλι τους ώστε να μπορέσουν να τη μανατζάρουν για ένα τόσο μεγάλο διάστημα, με συνέπεια και focus. Ο Urasawa ξεκινά μπλέκοντας το τότε με το τώρα (όπου το ‘τώρα’ είναι λίγο πριν το τέλος του 20ου αιώνα), μεταπηδώντας από φλάσμπακ και αναμνήσεις των κεντρικών ηρώων, στις όλο και πιο αγωνιώδεις προσπάθειές τους να αποσοβήσουν την καταστροφή που κάποτε είχαν οι ίδιοι σκεφτεί, ως παιδικό παιχνίδι, ως κάτι που στους ανήλικους εαυτούς τους φαινόταν κουλ, μια φοβερή μακρινή επιστημονική φαντασία από τον κόσμο του αύριο. Ενώ αρχικά θα πιάσεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται πόσο μπορεί να διαρκέσει αυτή η ιστορία καθώς φτάνει προς μια πρώτη φυσική κορύφωση (το βλέμμα παίζει προς το ράφι με τους 20 τόμους και αναρωτιέσαι τι στα κομμάτια μπορεί να συμβαίνει σε αυτούς), γρήγορα ο Urasawa με μια άμεση κίνηση θα ανατινάξει την ιστορία και θα επεκτείνει το σύμπαν της αφήγησής του, κάνοντάς σε να πιστεύεις πως μπορεί πλέον να διαρκέσει για δεκάδες τόμων. Μα ποτέ, σε κανένα σημείο, δε θα νιώσεις την ιστορία να του ξεγλιστρά. Παραμένει focused όσο κι αν το εύρος του σύμπαντός του μεγαλώνει. Fantastic Four and Doom Στην καρδιά της ιστορίας είναι 4 παιδικοί φίλοι. Ο Κέντζι, που λατρεύει τη ροκ εν ρολ και τα μάνγκα, και είναι κάτι σαν αρχηγός αλλά με έναν πολύ χαλαρό, θέλω-να-κάνω-κουλ-πράγματα τρόπο. Ο Γιόσι είναι ο πιο ανασφαλής, εσωτερικός τύπος, που βοήθησε τον Κέντζι να φτιάξει το κρυφό αρχηγείο. Ο Ότσο είναι ο τρίτος της παρέας, ο πιο πιθανός να αποκτήσει κάποτε δικό του action franchise. Και η Γιουκίτζι, το αγοροκόριτσο που κάνει παρέα με τον Κέντζι και προστατεύει τα παιδιά όποτε χρειάζεται- μια φορά τα έβαλε μόνη της με τους δίδυμους bullies του σχολείου που ήθελαν να καταστρέψουν το αρχηγείο. Όπως φυσικά συμβαίνει πάντα, γύρω από αυτό τον κεντρικό πυρήνα της παρέας σχηματίζεται κάτι πολύ ευρύτερο. Παιδιά που είναι φίλοι μα όχι κολλητοί. Παιδιά που θέλουν να γίνουν μέλη της Κουλ Παρέας. Παιδιά που είναι καταδικασμένα ως παντοτινοί outsiders. Παιδιά που είναι εκεί για να παίρνουν το φταίξιμο, να δέχονται τις κοροϊδίες, να φορτώνονται το παραμικρό. Είπαμε, είναι μια σκληρή περίοδος η παιδική ηλικία- τα παιδιά είναι ακόμα αθώα και δεν έχουν πλήρη συναίσθηση της ασχήμιας ή της σκληρότητας κάποιων πράξεών τους. Καθώς τα χρόνια περνούν, προστίθενται κι άλλοι χαρακτήρες, άλλοι καλοί, άλλοι κακοί, άλλοι περαστικοί, άλλοι κερδίζουν τη θέση τους στο κέντρο της ιστορίας. (Κάννα!) Μα, κυρίως, υπάρχει ο Φίλος: μια μυστηριώδης φιγούρα που ηγείται ενός τρομακτικού cult και ενορχηστρώνει κάθε παγκόσμιας κλίμακας καταστροφή που είχε ‘προφητευτεί’ σε εκείνο το παιδικό βιβλίο των παιδιών, δίχως να είναι γνωστή η ταυτότητά του. Είναι όμως σαφές πως έχει μεγάλη σύνδεση με τα παιδιά, με το κρυφό αρχηγείο, με το καλοκαίρι του ‘69. Υπό αυτή τη σκοπιά, το “20th Century Boys” είναι μια από τις πιο σημαντικές coming of age ιστορίες που έχουν γραφτεί ποτέ. Κάθε πράξη κακού, κάθε πράξη ηρωισμού, κάθε αποκάλυψη, κάθε ανατροπή, κάθε κίνητρο, τα πάντα βρίσκουν τις ρίζες τους πίσω, στο παρελθόν, στην παιδική ηλικία. Σε πράγματα ή πρόσωπα που έχει ξεχάσει ή έχει αφήσει το χρόνο να αλλοιώσουν μέσα του. Η ελαχιστότερη των πράξεων μπορεί να δημιουργεί κύματα συνεπειών, σαν βοτσαλάκι που κάποιος έριξε άτσαλα στα λιμνάζοντα νερά του χρόνου. Τίποτα που συμβαίνει δεν σβήνεται. Μπορεί απλά να ξεχνιέται. Για λίγο. Το Stand By Me συναντά το War of the Worlds Το “20th Century Boys” τελικά δε μένει ποτέ αρκετά στάσιμο ώστε να γίνει προβλέψιμο ή βαρετό, παρά τον μεγάλο του όγκο. Διασχίζει με την ευκολία που σχηματίζεται μια ανάμνηση, την απόσταση από μια περιπέτεια εφηβικής ανακάλυψης τύπου “Stand By Me” σε μια αποκαλυπτική ταινία καταστροφής τύπου “War of the Worlds”. Κινείται στο βυθό των αναμνήσεων, επιστρέφοντας διαρκώς στις ίδιες καθοριστικές στιγμές ξανά και ξανά, σαν πολυπαιγμένο ρεφρέν που, όταν πια λιώνει η κασέτα, αποκαλύπτει νέα επίπεδα ανάγνωσης. Αλλά και περπατά στους sci-fi διαδρόμους της εικονικής πραγματικότητας. Διανθίζει την αφήγηση με αναφορές στη μουσική και στα κόμικς, ενισχύοντας την ιδέα πως η τέχνη μας κάνει αυτό που είμαστε. Εισάγει χαρακτήρες και κόσμους με ευκολία, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του στο δράμα χαρακτήρων ή στην κομεντί. Ανοίγει συνεχώς νέους αφηγηματικούς ιστούς, οδηγώντας τον αναγνώστη στα γνώριμα σκηνικά από διαφορετικά σημεία εισόδου, κρατώντας σε σε εγρήγορση και κάνοντάς σε διαρκώς να αμφισβητείς ή να εξετάζεις και να αναλύεις αυτό που βλέπεις μπροστά σου. Κι όσο κι αν αυτό το επικό στόρι απλώνεται σε δεκαετίες και κόσμους συχνά διαφορετικούς, νέους, τρομακτικούς, γεμάτους απειλές, συνωμοσίες, θανάτους και παντός είδους εξωφρενικές επιθέσεις, δε χάνει ποτέ τον στόχο, το κέντρο βάρους του. Είναι πάντα η ιστορία που ξεκίνησε ένα καλοκαίρι, όταν μια παρέα παιδιών περίμενε εναγωνίως την επερχόμενη Expo, μια έκθεση όπου θα γίνονταν, εν έτει 1969, μάρτυρες του κόσμου του αύριο. Η ιστορία μιας παρέας ανθρώπων που στιγματίστηκε για πάντα από τα όσα έζησαν ως παιδιά, και που συνέχισαν να αντιστέκονται σε μια κοινωνία καταστροφής και ελέγχου με μόνο τους καύσιμο τον ενθουσιασμό που είχαν ως παιδιά. Το “20th Century Boys” θα σου κόψει την ανάσα με την αφήγηση, τους χαρακτήρες και το έντεχνο πολύτομο πλάνο του, μα κυρίως επειδή δεν ξεχνά ποτέ πως ο κόσμος του αύριο γεννιέται σε κάθε ανεπαίσθητη στιγμή του χθες. * Για παραγγελίες υπάρχουν τα γνωστά βιβλιοπωλεία, όπως το Solaris. Και το σχετικό link...

Θα παρακαλούσα τα σχόλια, το κράξιμο, τις απόψεις σας για τον ΟΔΗΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ [MANGA] εδώ. Ότι προστίθεται εδώ θα μπαίνει και στην κατάλληλη ενότητα διορθωμένο στο πλαίσιο της μελέτης από εμένα.

Μετά από περίπου 6 μήνες, 4 βιβλία, 46 σελίδες και 18400 λέξεις, τελείωσε το αφιέρωμα που ετοίμαζα για τον κόσμο των manga! Δημιούργησα αυτό τον οδηγό γιατί τα τελευταία χρόνια που έχω επαφή με τα ιαπωνικά κόμικς περισσότερο και με τα οπτικό-ακουστικά παράγωγα τους λιγότερο, έχω συνειδητοποιήσει πως το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό αντιμετωπίζει το θέμα με αρκετά επιφυλακτική ματιά. Αν εξαιρέσουμε τα πολλά άτομα που έχω γνωρίσει και δεν τους αγγίζει η σχεδιαστική τεχνοτροπία και το φορμά ανάγνωσης, υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν τολμούν να αναμειχθούν λόγω των χαωδών διαστάσεων του κόσμου αυτού και της τελείως διαφορετικής πορείας που ακολουθεί τις τελευταίες δεκαετίες σε σχέση με το ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό χώρο. Επιπλέον, αυτή η μελέτη θα καθοδηγήσει κάθε φίλο του GC που είναι νέος στην Ιαπωνική σχολή, με τον γράφοντα να ξεκίνησε από αυτή ακριβώς τη θέση της απόλυτης άγνοιας. Δυστυχώς δεν έχω μπορέσει να επισκεφθώ ακόμα τη χώρα του ανατέλλοντος ήλιου, ούτε ορίζω τον εαυτό μου ως γνώστη ή ειδικό, αλλά θα εκθέσω την δική μου οπτική γωνία ως θαυμαστή, αναγνώστη και ερευνητή του ειδικού αυτού τομέα αλλά και της γενικότερης μυστηριακής κουλτούρας. Θα γίνει η προσπάθεια σιγά σιγά να προσεγγισθεί το manga και ας αξιολογήσει ο καθένας με τις κατάλληλες πλέον γνώσεις και πληροφορίες αν αξίζει να διαθέσει το χρόνο του εκεί. Ακολουθώντας το πλαίσιο στο οποίο δημιουργήθηκε το θέμα "ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ", το αφιέρωμα είναι χωρισμένο σε ενότητες και υπάρχει το αντίστοιχο νήμα για διορθώσεις, παρατηρήσεις και σχόλια ΕΔΩ. Καλή ανάγνωση! ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 1ο - 1200 μ.χ. ΕΩΣ 1945 μ.χ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 2ο - 1945 μ.χ. ΕΩΣ 1980 μ.χ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 3ο - 1980 μ.χ. ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ MANGA ΚΑΙ ΑΝΙΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΦΙΛ ΕΝΟΣ MANGAKA ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ MANGA ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΩΝ MANGA ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ/F.A.Q. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 1ο ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 2ο ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 3ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΝ MANGA ΣΤΟ GC ΠΗΓΕΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1: ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ