Αναζήτηση στην Κοινότητα

Πριν από 26 χρόνια, τον Ιούλιο του 1997, κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία ένα κόμικ ή πιο σωστά manga, το οποίο θα γινόταν ένα από τα πιο δημοφιλή του είδους και αυτό με τις περισσότερες πωλήσεις. Συγκεκριμένα το 2012 έγινε το πρώτο manga που είχε πουλήσει εκατό χιλιάδες αντίτυπα, ενώ σήμερα έχει ξεπεράσει το μισό δισεκατομμύριο. Η δημοφιλία του το οδήγησε πρόσφατα να γίνει και σειρά live-action από την πλατφόρμα του Netflix. Και το όνομα αυτού “One Piece” γραμμένο και εικονογραφημένο από τον Eiichiro Oda. ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΓΙΚΟΣ Η ιστορία του One Piece, εξελίσσεται σε έναν φανταστικό κόσμο, στο οποίο κατοικούν διάφορες φυλές, όπως άνθρωποι, νάνοι, γίγαντες, ψαράνθρωποι, άνθρωποι με μεγάλα άκρα ή μεγάλους λαιμούς, άνθρωποι-ζώα κ.ά. Ο κόσμος αποτελείται από δύο μεγάλους ωκεανούς που χωρίζονται από μια τεράστια οροσειρά, γνωστή ως “Κόκκινη Γραμμή”. Κάθετα σε αυτήν υπάρχει μια λωρίδα ωκεανού, γνωστή ως “Μεγάλη Γραμμή”, στην οποία υπάρχουν τεράστια τέρατα που τρώνε πλοία. Ο κόσμος χωρίζεται σε τέσσερα γεωγραφικά μέρη, στα οποία είναι δύσκολο το πέρασμα από το ένα στο άλλο. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει μια Παγκόσμια Κυβέρνηση που τον διοικεί. Όργανά της είναι το Ναυτικό, το οποίο είναι ο θαλάσσιος στρατιωτικός στόλος, που προστατεύει τις θάλασσες από πειρατές και εγκληματίες, καθώς και η “Cipher Pol” μια ομάδα πρακτόρων που λειτουργεί σαν μυστική αστυνομία. Απέναντί της η κυβέρνηση έχει τους πειρατές, αλλά και έναν Επαναστατικό Στρατό που επιθυμεί την ανατροπή της. Οι πειρατές δεν είναι κατ’ ανάγκη οι ηθικά “κακοί”, καθώς σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται και άτομα που δεν θέλουν να υποταχθούν στους αυταρχικούς και πολλές φορές διφορούμενους ηθικά, νόμους της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Τέλος, στον κόσμο αυτόν υπάρχει και το στοιχεία του υπερφυσικού, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα φρούτα του διαβόλου, τα οποία δίνουν σε όποιον τα τρώει μεταμορφωτικές δυνάμεις. Ο MONKEY D. LUFFY Σε αυτόν τον κόσμο ζει ο Monkey D. Luffy, ένας δεκαεφτάχρονος έφηβος, ο οποίος τρώγοντας κατά λάθος ένα φρούτο του διαβόλου έχει αποκτήσει υπερφυσική ελαστικότητα. Ο Luffy ξεκινάει ένα ταξίδι στην Ανατολική θάλασσα για να βρει τον θρυλικό θησαυρό του νεκρού βασιλιά των πειρατών Gol D. Roger, ο οποίος συνελήφθη και εκτελέστηκε αρκετά χρόνια πριν. Ο θησαυρός αυτός είναι γνωστός ως “One Piece”, απ’ όπου παίρνει και το όνομά της όλη η σειρά. Στην προσπάθειά του αυτή οργανώνει το πλήρωμά του, γνωστό ως Straw Hat Pirates, το οποίο αποτελείται σταδιακά από μια σειρά από ιδιαίτερους χαρακτήρες. Πιο σημαντικός από αυτούς είναι ο Rorona Zoro, ένας κυνηγός και ξιφομάχος, το οποίο ο Luffy σώζει και γίνονται κολλητοί φίλοι. Άλλοι χαρακτήρες του πληρώματος είναι η Nami, μια εθισμένη στο να κλέβει χρήματα και πλοηγό, ο Usopp, ελεύθερος σκοπευτής και ψυχαναγκαστικός ψεύτης, ο Tony Chopper, ένας ανθρωπόμορφος γιατρός ταράνδων, η Nico Robin μια αρχαιολόγος και πρώην δολοφόνος, ο Brook ένας σκελετός που είναι μουσικός και ξιφομάχος και πολλοί ακόμη. Το πλοίο που αποκτούν στην αρχή είναι το περίφημο Going Merry το οποίο θα αντικατασταθεί κάποια στιγμή από το Thousand Sunny. Στην πορεία τους για τον θησαυρό θα μπλεχτούν σε πολλές περιπέτειες με άλλους πειρατές, κυνηγούς επικηρυγμένων μυστικούς πράκτορες, επιστήμονες, στρατιώτες της κυβέρνησης κ.λπ. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ Το ενδιαφέρον του δημιουργού Eiichiro Oda για τους πειρατές, είχε ξεκινήσει από την παιδική του ηλικία όταν είχε την σειρά “Vicky the Viking” η οποία του ενέπνευσε να κάνει ένα manga με πειρατές. Πραγματοποίησε έρευνα σε αληθινά βιογραφικά πειρατών, πολλά στοιχεία από τα οποία έδωσε και στους χαρακτήρες της σειράς. Βέβαια μεγάλη επιρροή άσκησε πάνω του η σειρά Dragon Ball, αλλά και ο Μάγος του Οζ. Μάλιστα για το τελευταίο ισχυρίζεται ότι δεν αντέχει τις ιστορίες όπου η ανταμοιβή είναι μόνο η ίδια η περιπέτεια. Άρχισε να γράφει τη σειρά το 1996, ώς δύο αυτόνομες ιστορίες που περιλάμβαναν τον Luffy ως κεντρικό χαρακτήρα. Μάλιστα το manga είχε απορριφθεί τρεις φορές μέχρι να συμφωνηθεί από άλλη εταιρία η δημοσίευσή του. Η αρχική του πρόθεση ήταν να έχει διάρκεια πέντε χρόνια, ενώ είχε ήδη αποφασίσει για το τέλος. Ωστόσο στην πορεία διαπίστωσε ότι του άρεσε πολύ η ιστορία για να την τελειώσει σε αυτό το χρονικό διάστημα. Έτσι η σειρά manga αναμένεται να τελειώσει μέσα στο 2024-2025, έχοντας ολοκληρώσει 28 χρόνια κυκλοφορίας και περισσότερα από 100 τεύχη. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ Φυσικά μια τέτοια επιτυχία δεν θα μπορούσε να μείνει στην έντυπη έκδοση. Έτσι το 1999 κυκλοφορεί το πρώτο επεισόδιο της σειράς σε μορφή animation. Η σειρά συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, έχοντας φτάσει στην 20η σεζόν και στασ 1078 επεισόδια. Στην Ελλάδα είχε αρχίσει να προβάλλεται μεταγλωττισμένο, ωστόσο διακόπηκε απότομα από το Ε.Σ.Ρ ως ακατάλληλη για παιδική εκπομπή λόγω βίαιου περιεχομένου. Για το One Piece έχουν δημιουργηθεί ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, art books, μέχρι που πριν 3 περίπου μήνες, έκανε την πρεμιέρα του στο Netflix η Live-action τηλεοπτική μεταφορά του Manga. Η σειρά έφτασε να είναι το νούμερο ένα σε 86 χώρες, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ του Stranger Things και του Wednesday, με περισσότερους από 18 εκατομμύρια θεατές. Η σειρά παρουσιάζει κάποιες αλλαγές σε σχέση με το πρωτότυπο manga, ωστόσο αυτές γίνονται με την συγκατάθεση του δημιουργού, ο οποίος συνεντεύξεις του τις αποδίδει κυρίως στην αλλαγή του μέσου. ΠΗΓΗ

Θα σταθεί αντάξια η προσαρμογή του Netflix; Για όσους δεν γνωρίζουν, manga αποκαλούνται, εκτός Ιαπωνίας, τα Ιαπωνικά κόμικς και graphic novels. Στην Ιαπωνία, ο όρος manga αναφέρεται σε οποιοδήποτε κόμικ ή καρτούν, ανεξαρτήτως προέλευσης. Ένας από τους δημοφιλέστερους mangaka (δημιουργούς manga) παγκοσμίως, είναι ο Junji Ito. Ο Ito είναι γνωστός για ιστορίες τρόμου όπως το «Tomie», το «Uzumaki», το «Gyo», το «Hanging Balloons» και πολλές άλλες. Καθιερωμένος ως ένας από τους «δασκάλους» του είδους, ο Ιάπωνας mangaka έχει επιδράσει βαθιά στο σύγχρονο horror. Το «Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre» είναι μια νέα ανθολογία του Netflix, αποτελούμενη από 20 διαφορετικές ιστορίες του δημιουργού προσαρμοσμένες για την οθόνη. Μέχρι σήμερα δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να μην «συγκινηθεί» με τη δουλειά του Ito. Συγκίνηση ίσως να μην είναι η σωστή λέξη. Ταρακούνημα μάλλον ή και, αντίθετα, απόλυτο πάγωμα. Το πενάκι του Junji Ito είναι αφάνταστα δυνατό, στο κείμενο και στις εικόνες εξίσου. Το σωματικό horror, το κοσμικό horror, οι φοβίες και οι ψυχώσεις είναι λέξεις κλειδιά που έρχονται κατά νου, αλλά είναι πραγματικά δύσκολο, αν όχι ανώφελο, να το περιγράψεις. Η φόρμα του manga είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των ιστοριών. Το κάδρο, το γύρισμα της σελίδας και η ασπρόμαυρη παλέτα είναι εργαλεία που ο Ito χειρίζεται μαεστρικά, για να πυροδοτήσει μια αξέχαστη, σωματική αίσθηση ανησυχίας στον αναγνώστη. Όλα αυτά δεν καθιστούν ανέφικτη μια αποτελεσματική προσαρμογή. Στο Junji Ito Maniac: Japanese Tales of the Macabre θα δούμε αυτό το εγχείρημα με ιστορίες όπως το «The Strange Hikizuri Siblings», το «Hanging Balloon”, το «Tomb Town» και το 2o κεφάλαιο του «Tomie» με τίτλο «Photo». Καθένα από τα 12 επεισόδια φαίνεται να διαρκεί γύρω στα 24 λεπτά. Η νέα σειρά του Netflix δεν είναι η πρώτη απόπειρα προσαρμογής των manga του Junji Ito. To 1998 το «Tomie», η πρώτη ταινία βασισμένη σε ιστορία του Ito, δε γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Το ίδιο συνέβη και με τις μετέπειτα παραγωγές, που ουδέποτε στάθηκαν αντάξιες του αυθεντικού υλικού. Αυτό δεν είναι ένα κείμενο κριτικής ή εντυπώσεων, αλλά θα τολμήσω να κάνω μια κρίση με αρκετά αυτοπεποίθηση: Καμία προσαρμογή του Ito, ακόμα και μια αντάξια, δε θα καταφέρει να υποκαταστήσει τα manga του. Αν λοιπόν έχετε όρεξη για βουτιά στο εμβληματικό horror του Junji Ito, δείτε την ανθολογία του Netflix, γιατί όχι, αλλά τολμήστε και το manga. Απλώς μην το διαβάσετε το βράδυ πριν τον ύπνο. Και το σχετικό link...

Τεχνητή Νοημοσύνη: το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣOΥΛΙΑΣ Μάλλον δεν τα έχουμε δει όλα από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη τους φόβους για το ChatGPT κι ας υποδεχτούμε το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. Όλο και πιο συχνά έρχονται ειδήσεις για συνεκτικό περιεχόμενο φτιαγμένο από Τεχνητή Νοημοσύνη, έχουμε παραδείγματα για σύνθεση εικόνων, πίνακες ζωγραφικής ακόμα και μουσικές συνθέσεις. Συνεπώς ήταν ζήτημα χρόνου να παρουσιαστεί ένα έργο Manga χωρίς την υπογραφή ανθρώπου σχεδιαστή. Ο συγγραφέας του, Rootport, είναι ένας 37χρονος άνδρας χωρίς εμπειρία στο σχέδιο. Κι όμως παρουσίασε το έργο “του” με τίτλο Cyberpunk: Peach John. Για τους λάτρεις των κόμιξ, είναι γνωστό ότι τα Manga είναι μία ολόκληρη κατηγορία, πολλή διαφορετική με οτιδήποτε άλλο. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι το μαυρόασπρο σχέδιο. Το Cyberpunk: Peach John όμως είναι έγχρωμο! Πολύ σπάνιο στην ιαπωνική παραγωγή. Και βέβαια αυτή δεν είναι η μόνη του διαφορά. Αποτελεί το πρώτο στο είδος του που σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από A.I. Όπως προαναφέραμε ο Rootport δεν είχε ασχοληθεί με το σχέδιο. Για αυτό χρησιμοποίησε το Midjourney. Πρόκειται για μια γενετική τεχνητή νοημοσύνη στα ίχνη του Dall-E. Το αποτέλεσμα; Μια ιστορία εκατό σελίδων! Συνήθως, ένα τέτοιο manga απαιτεί ένα χρόνο δουλειάς από έναν καλλιτέχνη. Με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης ο Rootport ολοκλήρωσε τον τόμο σε μόλις έξι εβδομάδες! Πώς εργάστηκε; Ο Rootport τροφοδοτούσε το Midjourney με λέξεις-κλειδιά που απεικονίζουν δημοφιλείς έννοιες και ιδέες. Το βασικό θέμα ήταν η περιπέτεια ενός αγοριού από την Ασία με ροζ μαλλιά και σακάκι. Η A.I. δημιούργησε εικόνες τις οποίες ο συγγραφέας συγκέντρωσε σε λευκές σελίδες. Οι πιο παρατηρητικοί θα δουν ότι το πρόσωπο του ήρωα είναι μερικές φορές διαφορετικό από το ένα καρέ στο άλλο. Παρόλα αυτά, ο Rootport κατάφερε να δημιουργήσει μια περιπέτεια που ρέει χωρίς πρόβλημα. Και αυτό το τελευταίο είναι που ανησυχεί μέρος της βιομηχανίας Μanga, για εύλογους λόγους. Αυτή η πρακτική που θα μπορούσε κάλλιστα να εκτινάξει τον αριθμό των Μanga που παράγονται από μηχανές. Ο συγγραφέας παραδέχεται ότι δεν έχει καλλιτεχνικό ταλέντο και ότι σίγουρα είναι πολύ πιο ικανοποιητικό να ζωγραφίζει κανείς κάτι μόνος του. Όμως η συνδρομή της Τεχνητής Νοημοσύνης θα επιτρέψει να εμφανιστούν νέοι συγγραφείς που σίγουρα δεν ξέρουν πώς να κρατούν πινέλο, αλλά έχουν καλές ιστορίες να πουν. Το ίδιο ενστερνίζονται και καλλιτέχνες, όπως η Madoka Kobayashi, που πιστεύουν ότι η A.I. μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη δημιουργία. Συγκεκριμένα θα βοηθήσει έναν δημιουργό να οπτικοποιήσει αυτό που έχει στο μυαλό του και να προτείνει ιδέες. Στη συνέχεια εναπόκειται στον δημιουργό να βελτιώσει αυτές τις προτάσεις, εν ολίγοις, να τις διευθετήσει. Οι εικόνες που δημιουργούνται από το Dall-E, το Midjourney, το Stable Diffusion και άλλες παρόμοιες εφαρμογές μπορούν πράγματι να είναι χρήσιμες στο «ξεκλείδωμα» της φαντασίας. Οι καλοί Mangaka – δημιουργοί Manga – δεν φαίνονται να ανησυχούν. Υποδέχονται το πρώτο Manga σχεδιασμένο από A.I. όντας σίγουροι ότι μόνο οι άνθρωποι έχουν τέτοια αίσθηση του χιούμορ και ξέρουν πώς να παράγουν «ατελή» ή «ακατάστατα» σχέδια. Πηγή

Ένα μαγαζί που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις της ιαπωνικής κουλτούρας κόμικς. Άνοιξε τις πόρτες του, στις 30/09/2022, με ένα μικρό πάρτυ που διοργάνωσε για τα εγκαίνια( με διαφόρων ειδών σνακ, ποτά( τόσο αναψυκτικά, όσο κι αλκοολούχα) και πολλούς φίλους των κόμικς της Άπω Ανατολής και μη). Στο κατάστημα, θα βρείτε, πάρα πολλά manga για όλα τα γούστα, άπειρα funko pops, φιγούρες και λοιπά collectibles. Το μαγαζί το διαχειρίζονται- απ' όσο ξέρω- τρεις συνεργάτες, οι οποίοι είχαν και την ιδέα. Είχε αναφερθεί ότι τον Οκτώβριο θα άνοιγε και το e-shop, αλλά μάλλον, καθυστέρησε λίγο παραπάνω, καθώς όπως φαίνεται, είναι ακόμη υπό κατασκευή. Προς το παρόν, το κατάστημα διατηρεί επαφή με τους πελάτες μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης( από το tiktok, αλλά διατηρεί και- ανενεργό- λογαριασμό στο instagram). Αξίζει να περάσετε, αν ο δρόμος σας περνάει από τα Εξάρχεια, ενώ αν είστε μόνιμοι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας και δεν έχετε περάσει ακόμη, θα σας κυνηγάει ο Δικαστής Ντρεντ σε ιαπωνική version( να είμαστε εντός του κλίματος). Manga District Σουλτάνη 19, Εξάρχεια Αθήνα 106 82 21 1001 0567 tiktok instagram ΚΑΛΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

Τα ιαπωνικά κόμικς κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος στη Δύση τις τελευταίες δεκαετίες. Στην Ιαπωνία κάνουν θραύση. Το «Sailor Moon» της Ελένης Λουκάκη παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την κατανόηση αυτού του πολύπλοκου εκδοτικού, πολιτιστικού και κοινωνικού φαινομένου. Μεγάλα μάτια, μικρές μυτούλες, εντυπωσιακές σκηνές δράσης, μετα-πυρηνικά τοπία, πολυσέλιδες ιστορίες σε πολυετείς συνέχειες, πρωτότυπες ονοματοποιίες και πολλά ακόμα ξεχωριστά χαρακτηριστικά καθιστούν τα σύγχρονα ιαπωνικά κόμικς ένα διακριτό είδος της ένατης τέχνης. Η τεράστια αναγνωσιμότητά τους στην Ιαπωνία, όπου υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο πωλούνται περισσότερα από 450 εκατομμύρια αντίτυπα, και η διάδοσή τους με ταχείς ρυθμούς στον δυτικό κόσμο έχουν προσελκύσει τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον πολιτισμικών αναλυτών, ιστορικών και θεωρητικών της τέχνης, παιδαγωγών και άλλων ειδικών επιστημόνων σε θέματα αφήγησης, εικόνας, μαζικής κουλτούρας κ.λ.π. Στην Ελλάδα μέχρι πρότινος η μόνη ολοκληρωμένη μελέτη των ιαπωνικών κόμικς ήταν αυτή της Μυρτώς Τσελέντη στο εξαιρετικό βιβλίο της «Manga: Φαντασία και Πραγματικότητα – Θραύσματα Κόσμων Κοντινών» (εκδόσεις Αιγόκερως, 2007). Πριν από λίγες μέρες στην πενιχρή βιβλιογραφία προστέθηκε ακόμα ένα βιβλίο, μικρό σε μέγεθος αλλά πλήρες ως προς τα θέματα που καλύπτει. Στο «Sailor Moon, Τα Μαγικά Κορίτσια στα Shojo Manga» (εκδόσεις Δίσιγμα, 80 σελίδες), όπως περιγράφει και ο υπότιτλος του βιβλίου («Μια αναδρομή στην ιστορία και την εξέλιξη των manga») η Ελένη Λουκάκη επιχειρεί να μεταφέρει ευσύνοπτα και απλά τη σύγχρονη κατάσταση των manga, να καταγράψει το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύχθηκαν και να ερμηνεύσει τη διείσδυσή τους στο αναγνωστικό κοινό με περίπτωση μελέτης τη γνωστή σειρά «Sailor Moon». «Sailor moon», της Naoko Takeuchi Το βιβλίο προλογίζει η Μαριάννα Μίσιου, πανεπιστημιακός με ειδίκευση στην αφηγηματική λειτουργία των κόμικς και συγγραφέας μεταξύ άλλων των «Τα Κόμικς από το Περίπτερο στη Σχολική Τάξη: ...ξεφυλλίζοντας τον Γκοσινί : θεωρητικές, ερμηνευτικές και διδακτικές διαστάσεις» (εκδ. ΚΨΜ) και «Βουβά Κόμικς και Εικονοβιβλία – Τεχνικές αφήγησης στα κόμικς χωρίς λόγια» (εκδ. Καλειδοσκόπιο). Στον πρόλογό της παρουσιάζει συνοπτικά ορισμένες από τις αφηγηματικές, γλωσσικές και σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες των manga (κατηγορίες αναγνωστικού κοινού, σχεδιαστικές λεπτομέρειες, φορά ανάγνωσης, ασπρόμαυρο χρώμα, κεντρικοί χαρακτήρες, μακρές αφηγήσεις κ.ά.) και υπογραμμίζει τη μεγάλη τους διαφορά από τα δυτικά κόμικς που δεν αποτελεί τροχοπέδη, αλλά πρόκληση για τον δυτικό αναγνώστη: «Μαζί με τις οπτικές και σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες των manga, φραγμούς στην κατανόηση μπορεί να αποτελέσουν και η θεματολογία τους, οι πολιτισμικές αναφορές, οι μύθοι και οι άγνωστες για το δυτικό κοινό ιστορίες που συμπεριλαμβάνονται σε αυτά. Ωστόσο ο αναγνώστης μπορεί να γοητευθεί ακριβώς γι’ αυτές τις ιδιαιτερότητες και να ενθαρρυνθεί στο να ανακαλύψει το σημαντικό αυτό πεδίο της πολιτισμικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας, αλλά και γενικότερα του σύγχρονου πολιτισμού. Όταν δε ο αναγνώστης τυχαίνει να είναι παράλληλα και ερευνητής, όπως η συγγραφέας αυτού του βιβλίου, τότε τα manga από αγαπημένο ανάγνωσμα μετατρέπονται σε αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Ανοίγεται έτσι και στη χώρα μας ο δρόμος για την υποδοχή μιας κουλτούρας που έχει πολλά να προσφέρει στο ευρύτερο πεδίο της τέχνης των εικόνων σε αλληλοδιαδοχή». «Αkira», του Katsuhiro Otomo και «Naruto», του Masashi Kishimoto Στο πρώτο κεφάλαιο με τίτλο «Θεωρητική προσέγγιση των manga», η Ελένη Λουκάκη αναφέρει διάφορους ορισμούς που έχουν προταθεί για το είδος και καταγράφει τις κατηγορίες των manga τόσο ως προς το αναγνωστικό τους κοινό (Kodomo για μικρά παιδιά, Shonen για μεγαλύτερα αγόρια και Shojo για μεγαλύτερα κορίτσια, Seinen για άνδρες, Josei για γυναίκες) όσο και ως προς το περιεχόμενο στο οποίο παρουσιάζεται μεγάλη εξειδίκευση (φαντασίας, τρόμου, δράσης, ερωτικά, πολεμικών τεχνών κ.ά.). Δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα Shojo manga, αναγνωρίζει την τεράστια επιρροή που άσκησε ο Osamu Tezuka στους μεταγενέστερους δημιουργούς διαμορφώνοντας σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη τυπολογία με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα μεγάλα μάτια των πρωταγωνιστριών. Κατά τη συγγραφέα που στο συγκεκριμένο σημείο παραπέμπει στον Paul Gravett, ο Tezuka υιοθέτησε την τεχνική αυτή επηρεασμένος από τις εμφανίσεις και το βαρύ μακιγιάζ των ηθοποιών του τοπικού θεάτρου Takarazuka που παρακολουθούσε σε νεαρή ηλικία. «Death Note» των T. Ohba kai T. Obata και «Fullmetal Alchemist», του Hiromu Arakawa Όπως αναφέρει: «Η συμπάθεια του Tezuka για τις παραστάσεις αυτές τον επηρέασε, με αποτέλεσμα να απεικονίζει γυναικείους χαρακτήρες με πολύ μεγάλα λαμπερά μάτια, πλημμυρισμένα συχνά από καταρράκτες δακρύων». Στη συνέχεια κάνει μια ιστορική αναδρομή των Shojo manga εκκινώντας από τις αρχές του εικοστού αιώνα και επιχειρώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο με βάση την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας σε κρίσιμες στιγμές όπως ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και η μεταπολεμική περίοδος κατά την οποία οι γυναίκες άρχισαν να εργάζονται μαζικά αλλά και να διαβάζουν κόμικς πιο συστηματικά. Μετά τα ενδιαφέροντα σχόλιά της πάνω στον ερωτισμό των συγκεκριμένων manga, περνά στο δεύτερο κεφάλαιο («Magical Girl στα Shojo Manga») στο οποίο περιγράφει την έννοια του «magical girl» σε μια γενικώς ανδροκρατούμενη κοινωνία καθώς και την αμφισβήτηση των στερεότυπων αναφορικά με τις γυναίκες σε ανάλογα σύγχρονα manga: «Από τη θέση τους, δηλαδή ως νοικοκυρές ή ως γκέισες με κιμονό και γενικά ως παρουσίες στην κοινωνία της Ιαπωνίας όπου υπάρχουν μόνο για να υπηρετούν τους άνδρες, μετατρέπονται σε δυναμικές ηρωίδες με τόλμη και αυτοπεποίθηση. Στην κατηγορία αυτή μάλιστα, οι γυναικείοι χαρακτήρες απεικονίζονται πολύ πιο δυναμικοί από τους άνδρες, σε σημείο να τους ξεπερνούν όχι μόνο ως προς τη σωματική τους δύναμη, αλλά και ως προς την κοινωνική τους θέση». «One Piece», του Eiichiro Oda και «Dragon Ball», του Akira Toriyama Στο τρίτο κεφάλαιο («Sailor Moon: Ένα χαρισματικό magical girl») επικεντρώνεται στη συγκεκριμένη δημοφιλή σειρά, τα χαρακτηριστικά της, τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα και τις αξίες που πηγάζουν από τη σεναριακή ιδέα και την εξέλιξη των ιστοριών. Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο με τίτλο «Τα manga ως κλασική αξία: διάδοση, υποδοχή, αποδοχή», αναφέρεται στον τρόπο με το οποίο τα ιαπωνικά manga διείσδυσαν σταδιακά στον ευρωπαϊκό εκδοτικό χώρο και αύξησαν προοδευτικά τους αναγνώστες τους εντοπίζοντας ως πρώτο παράδειγμα το εμβληματικό «Akira» του Katsuhiro Otomo, που με την τεράστια επιτυχία του έστρωσε τον δρόμο στους μεταγενέστερους δημιουργούς βοηθώντας να αρθούν ή τουλάχιστον να μετριαστούν οι πρότερες επιφυλάξεις: «Οι χώρες της Δύσης για παράδειγμα, είχαν – και εξακολουθούν να έχουν – πολλές προκαταλήψεις όσον αφορά τα manga, τα οποία ήταν παρεξηγημένα και υποτιμημένα ως έργα. Οι αναγνώστες έκαναν συχνά αρνητικά σχόλια του τύπου “όλοι οι χαρακτήρες έχουν μεγάλα μάτια που μοιάζουν με αυτά του Bambi”, “τα περιοδικά είναι παχιά σαν τηλεφωνικοί κατάλογοι”, “οι επιχειρηματίες τα καταβροχθίζουν σε τρένα ή δημόσιους χώρους”, “είναι γεμάτα σεξ και βία”». Η μεγάλη ποικιλία όμως των manga των τελευταίων δεκαετιών σε συνδυασμό με τη στρατηγική μάρκετινγκ των ιαπωνικών εκδοτικών οίκων και το, δειλό στην αρχή, πιο τολμηρό στη συνέχεια, άνοιγμα μεγάλων αγορών όπως η γαλλική και η γερμανική αλλά και οι πολυάριθμες λέσχες, ομάδες, διαδικτυακά στέκια κ.λ.π. που δημιουργήθηκαν, σταδιακά έφεραν αποτέλεσμα και τα manga συναγωνίζονται πια επί ίσοις όροις τα ευρωπαϊκά κόμικς ως προς τον αριθμό των εκδόσεων και τη μερίδα του αναγνωστικού κοινού που διεκδικούν. Σημαντικό ρόλο παίζει φυσικά και η ολοένα και μεγαλύτερη ενσωμάτωση της κουλτούρας των manga στις νεότερες γενιές, που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με δεδομένη την ύπαρξη του συγκεκριμένου πολιτισμικού προϊόντος, σε αντίθεση με παλαιότερες γενιές. Εξίσου σπουδαίο ρόλο παίζει και η παράλληλη ή και προηγηθείσα διάδοση των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων, γνωστών ως anime, σε τηλεοπτικές σειρές που έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλείς τις τελευταίες δεκαετίες ακολουθώντας παρόμοια σεναριακά μονοπάτια και αντίστοιχες σχεδιαστικές τεχνοτροπίες με αυτές των manga. Διαμορφώνοντας έτσι μια σύγχρονη πραγματικότητα στην οποία τα ιαπωνικά κόμικς και κινούμενα σχέδια είναι άμεσα αναγνωρίσιμα στα περισσότερα νέα παιδιά, χωρίς να τα ξενίζουν ή να τα απωθούν λόγω των εμφανών διαφορών τους από τα δυτικά. Από την άλλη είναι αυτονόητο ότι μέσα στην τεράστια παραγωγή των manga υπάρχουν έργα πολλών ταχυτήτων που δεν είναι δυνατόν να καλύπτουν τα γούστα κάθε αναγνώστη. Οι πολιτισμικές ορίζουσες ωστόσο και οι συνθήκες εντός των οποίων αυτά τα αναγνώσματα παράγονται και διαδίδονται, είναι πάντα ενδιαφέρον να ερευνούνται και να ερμηνεύονται. Ως προς αυτό το βιβλίο της Ελένης Λουκάκη έχει να προσφέρει πολλά στους αναγνώστες των manga αλλά και σε όσους ενδιαφέρονται να κατανοήσουν αυτό το τόσο σύνθετο και δημοφιλές είδος κόμικς. Και το σχετικό link...

Μόλις άνοιξε στα Εξάρχεια το πρώτο μαγαζί στην Αθήνα που είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στη γιαπωνέζικη ποπ κουλτούρα. Την πιο άστοχη ερώτηση που μπορείς να κάνεις σε κάποιον που διαβάζει manga είναι πoιο είναι το πιο αγαπημένο του. Δεν θα σου πει ποτέ μόνο έναν τίτλο αλλά δεκάδες. Το γνωρίζω από προσωπική εμπειρία και ενασχόληση. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν εξειδικευμένα μαγαζιά πάνω στα manga, τουλάχιστον στην Αθήνα. Το συγκεκριμένο είδος των κόμικς πάντοτε συνυπήρχε ως ένα ξεχωριστό section σε ράφια μαζί με αμερικανικά κόμικς και τη λογοτεχνία φαντασίας σε βιβλιοπωλεία ή κομιξάδικα. Το Manga District στα Εξάρχεια ίσως είναι το πρώτο μαγαζί στην Ελλάδα που αφορά αποκλειστικά τη σκηνή των manga και των anime και φέρνει οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτά, από κούπες, αυτοκόλλητα, αγαλματάκια και φιγούρες Funko Pop μέχρι σκουλαρίκια, δίσκους και είδη μοντελισμού, εκτός από κόμικς. Δεν γίνεται να μην το πάρει το μάτι σου αν περνάς από την οδό Σουλτάνη και μπορεί να μην είναι μεγάλο, αλλά έχει πολύ merchandise για να κάθεσαι να χαζεύεις με τις ώρες. Οι τοίχοι του είναι γεμάτοι εντυπωσιακές αφίσες αλλά και σπάνια βινύλια OST διάσημων αλλά και πιο άγνωστων ταινιών anime που κυριολεκτικά μοιάζουν με έργα τέχνης (και δεν είναι προς πώληση). Το μαγαζί ήταν μια ιδέα τριών φίλων συλλεκτών manga, του Παναγιώτη, του Νίκου και του Άγγελου. Στο ταμείο βρίσκεις στον Παναγιώτη, ο οποίος μου δείχνει ένα απίθανο παλιό τσίγκινο κουτί με καραμέλες που δεν έχει ανοιχτεί ποτέ και ήταν το πρόμο για την ταινία του στούντιο Ghibli, Grave of the Fireflies, την οποία σκηνοθέτησε ο συγχωρεμένος πια Isao Takahata το 1988. Φυσικά, οι καραμέλες έχουν γίνει μια ομοιόμορφη μάζα και δεν τρώγονται πια. «Έκανα πλάκα με τους άλλους ιδιοκτήτες, και φίλους, γιατί τους έλεγα πως ό,τι μου αφήνουν εδώ πέρα θα το πουλάω. Τους τρόμαζα επειδή είναι αυτά πολύ ιδιαίτερα πράγματα που δεν τα ξαναβρίσκεις», μου αναφέρει ο Παναγιώτης. Άνοιξε πριν από περίπου δύο μήνες και ο λόγος που το έφτιαξαν ήταν η λατρεία τους για τη συγκεκριμένη κουλτούρα. Το σκεφτόντουσαν καιρό αλλά με τον κορωνοϊό και τις καραντίνες, και λόγω των άλλων ασχολιών τους, είχε πάει πίσω μέχρι τώρα. Παρά το γεγονός ότι είναι μια πρόσφατη άφιξη, έχει ακουστεί και το επισκέπτεται συνεχώς κόσμος. Αυτό συνέβη μόλις ο Παναγιώτης άνοιξε λογαριασμό στο TikTok και άρχισε να ανεβάζει αστεία βίντεο με το εμπόρευμα. «Το πρώτο βίντεο στο οποίο ανακοινώσαμε ότι υπάρχει μαγαζί manga είχε 45.000 views. Δεν το πίστευα. Δεν λέω ότι όλοι όσοι το έχουν δει έχουν προλάβει να περάσουν από το μαγαζί, αλλά είναι ενδιαφέρον να βλέπεις ότι οι ηλικίες που ασχολούνται με τα manga ασχολούνται και με το TikTok». Το επισκέπτονται από παιδιά του δημοτικού μέχρι 40άρηδες και 50άρηδες. Μπορεί να ψάχνουν οτιδήποτε, από συναρμολογούμενα Gundam, τα οποία έχουν ένα πολύ ένθερμο κοινό, μέχρι συλλέκτες που ενδιαφέρονται και για φιγούρες, εκτός από τόμους. Ζητάνε διάφορους τίτλους που είναι πάρα πολύ παλιοί και είναι πάρα πολύ δύσκολο να τους βρούμε. Είναι ιδιαίτερη η κατάσταση με τις εκδόσεις των manga, επειδή δεν ξέρεις πότε θα τα ανατυπώσουν, αν θα τα ξανανατυπώσουν ή αν θα τα βγάλουν σε ένα ωραίο collection ή σε κάποιο boxset. Οι τιμές ενός τεύχους ξεκινάνε από οκτώ ευρώ και μπορούν να φτάσουν μέχρι τα τριάντα». Βέβαια, όσον αφορά τα manga, όπως μου εξηγεί, δεν έρχεται τίποτε από την Ιαπωνία, επειδή όλα είναι μεταφρασμένα στα αγγλικά και δεν έχει και νόημα, αφού πάρα πολλές εταιρείες έχουν πάρει το licensing και τα βγάζουν σε Αμερική και Ευρώπη. Τώρα, σχετικά με τα διάφορα αντικείμενα, πέφτει πολύ ψάξιμο online και φέρνουν οτιδήποτε ιδιαίτερο τους κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτήν τη στιγμή οι πωλήσεις των manga στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να ξεπερνούν αυτές των αμερικανικών κόμικς. Υπάρχει ένα τεράστιο hype. «Ακούγεται ότι η αγορά θα διπλασιαστεί και θα τριπλασιαστεί τα επόμενα πέντε-έξι χρόνια, τόσο σύντομα», αναφέρει. Πολλά παιδιά αρχίζουν να μαθαίνουν ιαπωνικά λόγω των manga, όπως συνέβη με την ανιψιά του Παναγιώτη. «Δεν είναι εύκολο να έχεις στην Ελλάδα ένα εξειδικευμένο μαγαζί. Εμείς το αγαπάμε και γι’ αυτό το κάνουμε, ξεκάθαρα. Επίσης, είμαστε συλλέκτες και θα συνεχίσουμε να είμαστε. Καταλαβαίνω απόλυτα τη χαρά του άλλου που θα μπει στο μαγαζί και θα βρει αυτό που θέλει. Κάθε μήνα φέρνουμε καινούργια κομμάτια που ξεκινούν από το πρώτο τεύχος κανονικά, πράγματα που μόλις κυκλοφόρησαν. Θέλω ο κόσμος που μας επισκέπτεται να το ψάχνει και το σχόλιο που μας κάνουν συνήθως είναι ότι εδώ βρίσκουν πράγματα τα οποία δεν υπάρχουν αλλού». Και το σχετικό link...

Η νέα δουλειά του νεαρού Έλληνα mangaka είναι αυτό που θα διαβάζουν όλο το καλοκαίρι όσοι αγαπούν τα manga. O Oδυσσέας Θεoδωράτος ξεκίνησε να κάνει manga από τα δεκαέξι, όταν είδε anime για πρώτη φορά στη ζωή του. Σήμερα, στα είκοσι ένα του, έχει αφοσιωθεί στη γιαπωνέζικη αυτή τέχνη. Είναι μία από τις πιο δύσκολες σκηνές στον τομέα των κόμικ ‒ είναι σχεδόν ακατόρθωτο να επιβιώσεις σε αυτήν αν δεν κατάγεσαι από την Ιαπωνία. Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει, όπως μου λέει ο Οδυσσέας. «Παρ' όλο που τα τελευταία χρόνια η σκηνή των anime έχει γίνει πιο φιλική προς τους καλλιτέχνες της Δύσης, παραμένει δύσκολη η κατάσταση. Αν δεν είσαι Ιάπωνας και θέλεις να κάνεις όνομα στον χώρο των manga, θα πρέπει να είσαι έτοιμος, ψυχολογικά και σωματικά, να αφιερώσεις κάθε λεπτό της ζωής του στην τέχνη αυτή. Ακριβώς όπως κάνουν οι μεγάλοι mangaka της Ιαπωνίας». Ο ίδιος δεν το βάζει κάτω. Έχει διακριθεί σε διάφορους διαγωνισμούς στο εξωτερικό, όπως τα μηναία Manga Awards του Shounen Shoujo, ενώ ήταν ανάμεσα στους φιναλίστ του Kyoto International Manga Contest. Η τελευταία του δουλειά είναι το Tomahawk Angel, που δημοσιεύεται εβδομαδιαία στο Webtoon, την κορεατική πλατφόρμα για κόμικ. Από τις πρώτες δύο εβδομάδες έχει καταφέρει να κάνει 40.000 views, που συνεχώς ανεβαίνουν. Η υπόθεσή του διαδραματίζεται το 2050 στην Αθήνα. Η ηρωίδα του είναι ένα κορίτσι που ζει σε έναν δυστοπικό κόσμο, στα πρόθυρα της καταστροφής λόγω της κλιματικής αλλαγής. «Και σαν να μην είναι αυτό αρκετό, με έναν μυστηριώδη τρόπο έχει κατακλυστεί από τέρατα άγνωστης προέλευσης. Η καταστροφή του κόσμου, σε συνδυασμό με τέρατα, είναι η ιστορία που πάντοτε ήθελα να γράψω. Είναι ο κόσμος μέσα στον οποίον θα ήθελα να υπάρξω. Φυσικά, δεν θέλω να καταστραφεί ο κόσμος και να γεμίσει τέρατα ο τόπος» προσθέτει ο Οδυσσέας. «Ο μεγαλύτερος στόχος μου είναι να γίνει anime ή σειρά στο Netflix. Ήταν ένας λόγος που αποφάσισα να το δημοσιεύσω στο Webtoon, επειδή αυτή η πλατφόρμα είναι η ιδανικότερη για νέους καλλιτέχνες, καθώς το κοινό εκεί είναι πολύ μεγάλο και πολύ φιλικό. Το επόμενο πράγμα που θέλω να καταφέρω είναι να μπω στα Webtoon Οriginals. Τα Webtoon Originals είναι τα πιο πετυχημένα κόμικ στην πλατφόρμα του Webtoon και αρκετά γίνονται anime ή σειρές. Για να γίνει αυτό, πρέπει να συνεχίσω να βγάζω ένα κεφάλαιο κάθε βδομάδα. Αργότερα σχεδιάζω να βγάλω το Tomahawk Angel σε μορφή βιβλίου. Ιδανικά, θα ήθελα να εκδοθεί από έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο στην Ιαπωνία, αλλά αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο να γίνει». Ο Οδυσσέας μού μιλάει για την απόφασή του να ασχοληθεί με τη ζωγραφική, ένα πάθος που ξεκίνησε από την ηλικία των τεσσάρων και δεν το άφησε ποτέ. «Ήμουν πάντα κάπως κλειστός ως παιδί και μου ήταν δύσκολο να εκφραστώ και να επικοινωνήσω με τους συμμαθητές μου στο σχολείο, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην έχω πολλούς φίλους στα παιδικά μου χρόνια. Αυτό με επηρέασε αρκετά, γιατί γενικά ένιωθα πολύ μόνος και πολλές φορές σκεφτόμουν σκοτεινά πράγματα, είχα περίεργες φαντασιώσεις. Ωστόσο, χαίρομαι που όλα αυτά τα κράτησα μέσα μου, γιατί αργότερα αυτό έγινε το “καύσιμο” που χρειάστηκα για να δημιουργήσω τα manga που δημιουργώ σήμερα. Πλέον είμαι πιο χαρούμενος από ποτέ. Στην αρχή, είχα άλλα σχέδια, να γίνω αρχιτέκτονας ή ζωγράφος, όμως όλα αυτά άλλαξαν όταν στα δεκαέξι ανακάλυψα την τέχνη των γιαπωνέζικων κόμικ. Είδα το Death Note και το Tokyo Ghoul και αμέσως πήγα και αγόρασα τα manga. Από τότε η ζωή μου άλλαξε για πάντα, επειδή κάθε λεπτό που είμαι ξύπνιος ζωγραφίζω manga χωρίς διακοπή. Τώρα, πλέον, δεν ασχολούμαι με τίποτε άλλο πέρα από αυτό και κάτι που ήταν ένα απλό πάθος για ζωγραφική, τώρα έχει γίνει ο κύριος λόγος για τον οποίο ζω. Όταν ζωγραφίζω manga, η ζωή μου έχει νόημα, γι’ αυτό έχω αποφασίσει να ασχοληθώ επαγγελματικά και να δώσω το 100% του εαυτού σε αυτή την τέχνη. Δεν έχω κάποιο plan b. I’m going all the way with this. Τα σκίτσα του Tokyo Ghoul ειδικά ήταν το πιο εντυπωσιακό πράγμα που είδα ποτέ, ότι πιο εκφραστικό. Ο καλλιτέχνης που έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο στον τρόπο που σχεδιάζω ήταν ο Sui Ishida, μετά ο Takeshi Obata (του Death Note), ο Hajime Isayama (του Attack on Titan) και ο Yusuke Murata (του One Punch Man). Έχω μελετήσει τον τρόπο σχεδίασης πολλών καλλιτεχνών, αλλά αυτοί οι τέσσερις είναι οι πιο σημαντικοί για μένα. Θεματικά, έχω επηρεαστεί όχι μόνο από άλλα manga/anime άλλα και από ταινίες κυρίως, όπως το Αlien franchise, το Τhing, το Μaze Runner και ταινίες zombie. Όπως φαίνεται, τείνω πιο πολύ προς το horror genre και το post-apocalyptic. Θεωρώ αυτά τα είδη ταινιών τα πιο συναρπαστικά, επειδή πάντα με κάνουν να σκέφτομαι τι θα έκανα εγώ εκείνη τη στιγμή. Δεν ξέρω γιατί, αλλά για κάποιον λόγο πάντα που άρεσαν περισσότερο οι ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε μια γυναίκα, π.χ. στο Hunger Games ή στο Alita Battle Angel. Οι ηρωίδες μού φάνηκαν πολύ δυναμικές κι αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Έτσι κι εγώ ήθελα η δική μου ιστορία να έχει ως κύριο χαρακτήρα ένα δυναμικό κορίτσι που το κοινό θα αγαπούσε. Θα μπορούσα να διαλέξω ένα αγόρι, αλλά, τουλάχιστον εμένα, αυτό μου φαίνεται λίγο συνηθισμένο. Προσωπικά, νομίζω πως χωρίς τη Valerie ως πρωταγωνίστρια, η ιστορία του Tomahawk Angel δεν θα ήταν αυτό που είναι τώρα. Τα κόμικ μάς χαρίζουν τη δυνατότητα να διηγηθούμε μια ιστορία με έναν μοναδικό τρόπο. Όλοι κρύβουμε μέσα μας πράγματα που θέλουμε να εκφράσουμε και τα κόμικ αποτελούν, εκτός από έναν τρόπο αφήγησης, έναν τρόπο επικοινωνίας, κάτι που χρειαζόμαστε εδώ στην Ελλάδα, πιο πολύ από κάθε άλλη στιγμή. Όλοι έχουμε περάσει δύσκολες στιγμές τα τελευταία χρόνια και περισσότερα κόμικ σημαίνει περισσότερο χρώμα στη ζωή μας. Για την ώρα δεν έχω μεγάλα κέρδη από αυτό που κάνω. Ζω με τον πατέρα μου, καθώς εκείνος είναι ο άνθρωπος που με στηρίζει τόσα χρόνια, μόνος του χωρίς καμία βοήθεια. Ωστόσο σιγά-σιγά αρχίζω να βλέπω αποτελέσματα. Ακολουθώντας αυτό που αγαπώ, ξέρω πως η επιτυχία κάποια στιγμή θα έρθει κι αυτό είναι θέμα χρόνου, όσο η προσπάθεια δεν σταματάει. Όσο έχω κυρίως τον πατέρα μου αλλά και την κοπέλα μου δίπλα μου, ξέρω πως μπορώ να συνεχίσω να προχωράω». Μπορεί κανείς να διαβάσει το Tomahawk Angel ΕΔΩ. instagram.com/mangaka_ody Και το σχετικό link...

3 manga για το διάστημα 1)Planetes [MAKOTO YUKIMURA] Τo Planetes είναι ένα ιαπωνικό manga επιστημονικής φαντασίας και αποτελείτε από 4 τόμους. Έχει βγει και σε anime 24 επεισοδίων το 2003. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το πλήρωμα ενός σκάφους συλλογής διαστημικών απορριμμάτων το έτος 2075. 2)ēlDLIVE[AKIRA AMANO ] Το Ēldlive είναι μια ιαπωνική σειρά manga από τον Akira Amano . Ο Chūta Kokonose είναι ένα αγόρι γυμνασίου που μπόρεσε να ακούσει μια φωνή που κανείς άλλος δεν μπορούσε να ακούσει για όσο καιρό μπορούσε να θυμηθεί. Μια μέρα, ένας παράξενος μπλε εξωγήινος με το όνομα Τσιπς εμφανίστηκε και τον στρατολόγησε στη διαστημική αστυνομία, ēlDLIVE επειδή ταίριαζε στις απαιτήσεις. Κατά τη διάρκεια του εισαγωγικού του τεστ, ανακάλυψε ότι η φωνή που ακούει προέρχεται στην πραγματικότητα από έναν μικρό λευκό εξωγήινο που ζούσε στο σώμα του, τον οποίο αργότερα ονόμασε Dolugh. Συνδυάζοντας τη δύναμή του με τον Dolugh, μπόρεσε να ολοκληρώσει τις εξετάσεις του χρησιμοποιώντας μια δύναμη που ονομάζεται SPH (Διαστημική Φερομόνη), που χρησιμοποιείται μόνο από εξωγήινους. Ο Chūta, τώρα αξιωματικός, μαζί με τον συνάδελφο και συμμαθητή του, Misuzu Sonokata, και τον υπόλοιπο σταθμό της περιοχής του ηλιακού συστήματος πρέπει να συνεργαστούν για να προστατεύσουν το σύμπαν από επικίνδυνους εγκληματίες. 3)Reborn as a Space Mercenary: I Woke Up Piloting the Strongest Starship![RYUTO-TETSUHIRO NABESHIMA] (ναι αυτός ειναι ο τίτλος, όχι η περίληψη) Το "Reborn as a Space Mercenary: I Woke Up Piloting the Stronest Starship!" είναι ένα isekai Space Opera Light Novel , γραμμένο από τον Ryuto και εικονογράφηση Tetsuhiro Nabeshima. Δημιουργήθηκε ως διαδικτυακό σειριακό μυθιστόρημα και εκδόθηκε από την GC Novels στην Ιαπωνία. Μια διασκευή manga που σχεδίασε ο Shinichi Matsui βρίσκεται επίσης σε παραγωγή. Η ιστορία ακολουθεί τον καπετάνιο Takahiro "Hiro" Satou όπου ήταν ο τυπικός Ιάπωνας μισθωτός, του οποίου η κανονική ρουτίνα περιλαμβάνει να πηγαίνει στη δουλειά, να γυρίζει σπίτι, να τρώει , να περνά μια ή δύο ώρες στο αγαπημένο του MMO, Stella Online και μετά να πηγαίνει για ύπνο. Εκτός από ένα «πρωί», ξυπνάει τρέμοντας στο πιλοτήριο ενός διαστημόπλοιου που ταιριάζει με το on-line πλοίο του, το Krishna. Μόλις ξεκινήσει το πλοίο του, τον πηδούν πειρατές. Ευτυχώς για αυτόν, η λεηλασία των ναυαγίων που προκύπτουν από την επιτυχημένη μάχη του δίνει ένα εύλογο εξώφυλλο, τη διάταξη του star-system στο οποίο βρίσκει και τα διαπιστευτήρια που χρειάζεται για να γίνει ένας πολύ, πολύ επιτυχημένος μισθοφόρος. Υπάρχουν πάρα πολλά manga σχετικά με το διάστημα όμως αρκέστηκα σε αυτα τα 3.

Θα παρακαλούσα τα σχόλια, το κράξιμο, τις απόψεις σας για τον ΟΔΗΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ [MANGA] εδώ. Ότι προστίθεται εδώ θα μπαίνει και στην κατάλληλη ενότητα διορθωμένο στο πλαίσιο της μελέτης από εμένα.

L'Ascension du Haut Mal, δηλαδή Η Άνοδος του Υψηλού Κακού, όπου «υψηλό κακό», μια παρωχημένη φράση για την επιληψία.* Δημιουργός αυτού του κόμικ είναι ο David B., που διηγείται στιγμιότυπα από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, δίνοντας έμφαση στην ασθένεια του μεγάλου του αδερφού. Το L'Ascension du Haut Mal αποτελεί ένα εκ των σημαντικότερων έργων που ξεπήδησαν από το ρεύμα των εναλλακτικών γαλλόφωνων κόμικς της δεκαετίας του 1990 και έναν από πλέον επιδραστικούς αυτοβιογραφικούς τίτλους, τουλάχιστον στη γαλλοβελγική παράδοση. Κυκλοφόρησε μεταξύ 1996 και 2003 σε έξι άλμπουμ από την L’Association. Στα αγγλικά κυκλοφορεί από την αμερικανική Pantheon Books και τη βρετανική Jonathan Cape. Ο David B. μας μιλάει αρχικά για τον «ατέλειωτο κύκλο των γιατρών» που εξετάζουν τον Jean-Christophe. Όταν οι ελπίδες από την επιστημονική κοινότητα σβήνουν, η οικογένειά του στρέφεται σε εναλλακτικές θεραπείες: μακροβιοτική δίαιτα, μαγνητισμός, εσωτεριστικές ομάδες και η λίστα συνεχίζεται. Μας δείχνει πώς η επιληψία τρώει σιγά-σιγά την ενεργητικότητα των γονιών του, πώς ο αδερφός του παραιτείται από τη μάχη, πώς ο ίδιος συμφιλιώνεται (;) με την ιδέα ότι, εξαιτίας της, δεν έχει μεγαλύτερο αδερφό. Ωστόσο, η ασθένεια του Jean-Christophe δεν είναι το μόνο που απεικονίζεται στις 361 σελίδες του κόμικ. Διαβάζουμε επίσης για την αρχή της καριέρας του David B., για την προσπάθεια της μητέρας του να ξεπεράσει το θάνατο του πατέρα της, ακόμα και για τα δεινά των παππούδων του στους δύο παγκόσμιους πολέμους. Στο μυαλό του David B. όλα συνδέονται με κάποιον τρόπο με την επιληψία. Η επιληψία είναι το ερπετόμορφο τέρας με τα αναρίθμητα χέρια, όπως απεικονίζεται, που βρίσκεται πάντοτε στο παρασκήνιο και τυραννά, σαν δράκος των παραμυθιών, τους πρωταγωνιστές. Το μεγαλύτερο προσόν του L'Ascension du Haut Mal είναι οι εικόνες. Όχι τόσο η ροή, που παρά τα καλοτοποθετημένα flashback, γίνεται ελαφρώς ανιαρή. Ούτε και η γλώσσα, η οποία ναι μεν έχει τις στιγμές της, αλλά δεν εντυπωσιάζει πραγματικά. Μες στην απλότητα του ασπρόμαυρου σχεδίου του David B. ζωντανεύουν πολλά καρέ που μένουν στο μυαλό του αναγνώστη. Ο πρώτος παροξυσμός του Jean-Christophe, σε ένα σοκάκι στην Ορλεάνη. Η ιδέα του μικρού David B. να «μεταμοσχεύσουν» το τέρας της αρρώστιας στο δικό του κεφάλι, ώστε να το νικήσει. Όταν κάποιος θιασώτης της μακροβιοτικής διατροφής που υπόσχεται θεραπεία του θυμίζει γάτα, τον σχεδιάζει ως γάτα. Όταν ο ίδιος προσπαθεί να θωρακιστεί ενάντια στην περιέργεια και την κακογλωσσιά του κόσμου, σχεδιάζει τον εαυτό του σαν τρομερό πολέμαρχο. Γενικά, ο συμβολισμός και το στοιχείο του φανταστικού είναι έντονα στην αφήγηση, προσδίδοντας μια ισχυρότερη καλλιτεχνική υπόσταση στο «πεζό» είδος της αυτοβιογραφίας. Κόμικς τέτοιου όγκου, δύσκολα είναι αψεγάδιαστα. Όμως το L'Ascension du Haut Mal αποτελεί ένα μεγαλεπήβολο εγχείρημα, χορταστικό, ένα χωνευτήρι διαφορετικών σχεδιαστικών στυλ και καλλιτεχνικών ρευμάτων, που εν τέλει κάνει (πολύ καλά) αυτό που υπόσχεται κάθε αυτοβιογραφικό κόμικ: προσφέρει μια ειλικρινή ματιά στην ψυχή και το μυαλό του δημιουργού. *

Κυριακάτικο στριπάκι του πρωτόγονου Peter Piltdown από τον Mal Eaton, δημοσιευμένο στις 13 Ιουνίου 1937 μέσα στις σελίδες της New York Tribune.

Ο COVID-19 και οι συνέπειές του αλλάζουν με ταχείς ρυθμούς τον τρόπο ζωής σε όλο τον πραγματικό κόσμο. Στον χάρτινο κόσμο των ιαπωνικών κόμικς, οι πανδημίες είναι κάτι συνηθισμένο. Το Anime Planet έχει συγκεντρώσει τα σημαντικότερα manga που έχουν ως θέμα τους την πανδημία σε μια εφιαλτική λίστα. Στην παράδοση των ιαπωνικών κόμικς, η μετααποκαλυπτική θεματολογία είναι ιδιαιτέρως διαδεδομένη. Δεκάδες τίτλοι εδώ και δεκαετίες εξετάζουν τη ζωή μετά από μεγάλες καταστροφές, πυρηνικά ατυχήματα, παγκόσμιους πολέμους, επιθέσεις τεράτων, σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς, εισβολές εξωγήινων κ.λ.π. Από τα πιο αγαπημένα και συνάμα τρομακτικά θέματα είναι οι πανδημίες και τα manga που τις τοποθετούν στο επίκεντρο γίνονται, λόγω της τρέχουσας κατάστασης, περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Στη λίστα του Anime Planet περιλαμβάνονται 54 manga της πρόσφατης και της σύγχρονης, εν εξελίξει, παραγωγής με εφιαλτικές αρρώστιες υψηλής μεταδοτικότητας, επικίνδυνους ιούς που προσβάλλουν αδιακρίτως, θανατηφόρα μικρόβια αδιευκρίνιστης προέλευσης, επιδημίες που εξαπλώνονται και γίνονται πανδημίες. Με μια προσεκτική ματιά στη λίστα και λαμβάνοντας υπόψη τα ratings του Anime Planet, ορισμένες ιστορίες ξεχωρίζουν τόσο για την ευρηματικότητα των δημιουργών τους όσο και για τους παραλληλισμούς που εξάγονται σε σχέση με την παγκόσμια κινητοποίηση λόγω του κορονοϊού. Το «Καρέ Καρέ» επιλέγει και παρουσιάζει δέκα από αυτές, με την ευχή η πραγματικότητα να μην αρχίσει να τους μοιάζει όλο και περισσότερο. Eden: It ’s an Endless World, του Hiroki Endo Σε 18 τόμους απλώνεται η ιστορία του Hiroki Endo σε ένα κοντινό μέλλον, με το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού να έχει πεθάνει μετά από μια θανατηφόρα επιδημία. Ο «ιός του αποχαιρετισμού» χτυπά αδιακρίτως κάθε οργανική ύλη και ακόμα κι όταν δεν σκοτώνει, προκαλεί δυσπλασίες, παραμορφώνει και σακατεύει τα σώματα. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν ο ιός μεταλλάσσεται και αρχίζει να επιτίθεται ακόμα και στην ανόργανη ύλη. Alive: The Final Evolution, των Tadashi Kawashima και Adachitoka Ο ιός, έργο μιας εξωγήινης οντότητας, που εξαπλώθηκε κατά τη διάρκεια της «Εφιαλτικής Εβδομάδας», οδηγεί τους ανθρώπους σε αυτοκτονικές τάσεις και συμπεριφορές. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πεθαίνει. Κάποιοι λίγοι που ανθίστανται αποκτούν όμως υπεράνθρωπες δυνάμεις σε μια σειρά που ολοκληρώθηκε μετά από 21 ολόκληρους τόμους. Highschool of the Dead, των Shouji Satou και Daisuke Satou Τα πάντα κυλούν ομαλά σε ένα Λύκειο μέχρι που ξεσπά η επιδημία. Οι άνθρωποι μετατρέπονται σε ζόμπι και αρχίζει το μακελειό. Ο ιός εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνήσεις χάνουν τον έλεγχο, επικρατεί παγκόσμιο χάος και οι λιγοστοί μαθητές του σχολείου που καταφέρνουν να γλιτώσουν πρέπει να βρουν τρόπο να επιβιώσουν. Οι επτά τόμοι που κυκλοφόρησαν καλύπτονται από ένα λουτρό αίματος που έμεινε ωστόσο ατελές, καθώς ο σεναριογράφος της σειράς πέθανε το 2017 αφήνοντας την ιστορία ανολοκλήρωτη. I am a Hero, του Kengo Hanazawa Σε 22 τόμους και πολλά spin-off εξελίσσεται άλλη μια ιστορία τρόμου με διψασμένα για αίμα και ανθρώπινη σάρκα ζόμπι που σπέρνουν τον πανικό στο Τόκιο και άλλες ιαπωνικές πόλεις. Όταν ο ιός ZQN αρχίζει να μεταδίδεται ανεξέλεγκτα, ο πρωταγωνιστής της σειράς, ένας δημιουργός κόμικς με χαμηλή αυτοεκτίμηση, δημιουργικά αδιέξοδα και υπαρξιακά προβλήματα, αρπάζει το όπλο του, αναζητά κι άλλους επιζώντες και καταφεύγουν στο όρος Φούτζι. Biomega, του Tsutomo Nihei Στο εξάτομο έργο του Ιάπωνα δημιουργού, ο ιός N5S σπέρνει τον όλεθρο στην ανθρωπότητα μεταμορφώνοντας τους ανθρώπους σε παραμορφωμένα και άβουλα ζόμπι. Ο πρωταγωνιστής της σειράς αναλαμβάνει να εντοπίσει τους επιζώντες που μπορούν να αντισταθούν τόσο στον ιό όσο και στα ζόμπι σε ένα ταξίδι επιβίωσης σε σουρεαλιστικά, μετααποκαλυπτικά τοπία ενός όχι και τόσο μακρινού μέλλοντος. Tokyo Undead, των Tsukasa Saimura και Shigeo Nakayama Ο ιός Κ-Virus, κατασκευασμένος σε εργαστήριο, ξεφεύγει και διασπείρεται στο Τόκιο με τρομακτικές συνέπειες. Τα ανθρωποφάγα ζόμπι βρίσκονται σε κάθε γωνιά και λυμαίνονται τους δρόμους της πόλης. Όλες οι ελπίδες για την εύρεση της θεραπείας εναποτίθενται στα χέρια και τις πράξεις ενός νέου ανθρώπου που ξεκινά το δικό του ταξίδι επιβίωσης και περιπέτειας. God Eater 2, του Ikumi Katagiri Βασισμένη στο ομώνυμο παιχνίδι, η δεκάτομη σειρά ξεκινά με την επιδημία της Μαύρης Πανούκλας που προκαλεί η Κόκκινη Βροχή να έχει απλωθεί σε όλη την Άπω Ανατολή. Μια ομάδα μελών από τις ειδικές δυνάμεις αναλαμβάνει δράση σε μια ιστορία γεμάτη θάνατο και αποκλεισμένες περιοχές. Manhole, του Tetsuya Tsutsui Στο τρίτομο έργο του Tsutsui, μια επιδημία που προέρχεται από τα κουνούπια ή από τα σκοτεινά σχέδια μιας τρομοκρατικής οργάνωσης απειλεί την ανθρωπότητα. Μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και δύο ντετέκτιβ πρέπει να λύσουν το μυστήριο της προέλευσής της, ενώ η αρρώστια εξακολουθεί να μεταδίδεται με αυξανόμενους ρυθμούς. Infection, του Tooru Oikawa Μια ομάδα εφήβων από ένα σχολείο της Ιαπωνίας βλέπει τη ζωή να αλλάζει σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα όταν ξαφνικά στο σχολείο εμφανίζονται άνθρωποι που από το στόμα, τα μάτια και τα αυτιά τους βγαίνουν σκουλήκια. Μια νέα, εφιαλτική αρρώστια μεταδίδεται ταχύτατα και οδηγεί στον θάνατο και τα έξι παιδιά πρέπει να παραμείνουν ζωντανά σε μια σειρά που μετρά ήδη 18 τόμους και συνεχίζεται. Seraph of the Ends, των Yamato Yamamoto και Takaya Kagami Μια θανατηφόρα επιδημία εξολοθρεύει όλο τον ενήλικο πληθυσμό της Γης, ενώ στη συνέχεια εμφανίζονται γιγάντια βαμπίρ που υποδουλώνουν τους επιζήσαντες για να τους χρησιμοποιήσουν ως τροφή. Μια παρέα νέων παιδιών πρέπει να αποδράσουν και να αντισταθούν σε μια σειρά που συνεχίζεται έχοντας συμπληρώσει 20 τόμους. Και το σχετικό link...

Μετά από χρόνια συνετής αγοράς κόμικς έχω ξανά κάποια που δε θέλω στη συλλογή μου. Δεν είναι ακριβώς ότι δε θέλω, αλλά ότι είναι σειρές που δεν τις σηκώνει πια το πορτοφόλι μου για να τις συνεχίσω οπότε αντί να τις κρατάω μισές είπα να τις δώσω μήπως κάποιος ψάχνει ευκαιρία. Επειδή είναι σειρές το ιδανικό είναι να πάνε η κάθε μία πακέτο. Αν δεν υπάρξει ανταπόκριση και κάποιος θέλει κάτι πιο συγκεκριμένο θα το συζητήσουμε. Η λίστα: Saga TPB Vol. 1-9 : €85 My Hero Academia Vol. 1-14 : €80 Dragon Ball Super Vol. 1-3 : € 15 Platinum End Vol. 1-6 : €35 Τα έξοδα αποστολής τα χρεώνεται ο παραλήπτης οπότε μπορεί να επιλέξει και τη μέθοδο αποστολής. (ΕΛΤΑ, κουριερ, κτλ.) (Υπάρχει και επιλογή χέρι με χέρι σε Βόλο και Τρίκαλα). Η πληρωμή θα γίνεται με κατάθεση σε τράπεζα.

Συνέντευξη με τους δημιουργούς του πρώτου ελληνικού manga "Thessaloniki Through Time": Οι Mangatellers μόλις δημιούργησαν ένα ιαπωνικό manga - οδοιπορικό της Θεσσαλονίκης μέσα στον χρόνο. Οι Magnatellers είναι μια ομάδα νέων δημιουργών από την Θεσσαλονίκη που ειδικεύονται και τρέφουν μεγάλη αγάπη για την τέχνη του ιαπωνικού κόμικ, και την mainstream j pop culture γενικότερα. Στα πλαίσια του Thessaloniki: European Youth Capital 2014, η ομάδα των Mangatellers εξέδωσε το πρώτο ελληνικό manga, το "Thessaloniki Through Time: ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΝΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ", το οποίο κυκλοφορεί από σήμερα. Τους γνωρίζουμε! Who is who: Ο Ραφαήλ Βουτσίδης και ο Φύλλης Χατζόπουλος είναι 29 ετών, συγγραφείς screenplay σεναρίων για manga, και ιδρυτικά μέλη των Mangatellers. Οι βασικοί συνεργάτες τους είναι ο main σκιτσογράφος Μάνος Λαγουβάρδος από την Αθήνα, και ο assistant artist & 3Ddesigner Νικήτας Εφημίδης, που ζει πλέον κι εργάζεται στο Εδιμβούργο. Πώς προέκυψε η ομάδα των Mangatellers; -Σαν Mangatellers ξεκινήσαμε δειλά δειλά το 2008, όπου μετά από αρκετή έρευνα και μελέτη πάνω στην συγγραφή σεναρίων screenplay, στην σκηνοθεσία και το paneling, πειραματιστήκαμε και μετατρέψαμε τα σενάρια των ιστοριών μας από μορφή νουβέλας σε μορφή screenplay για manga. Το 2010, αφού ολοκληρώσαμε αρκετά κεφάλαια από τις μεγάλες σειρές μας R.u.N. και Mythos, τα παρουσιάσαμε στον σκιτσογράφο Μάνο Λαγουβάρδο ο οποίος δέχτηκε να συνεργαστεί μαζί μας και να μετατρέψει τα σενάρια μας σε manga. Εκείνη την περίοδο εντάχθηκε στο δυναμικό της ομάδας και ο Νικήτας Εφημίδης. Εκτός από την δημιουργία των manga σειρών, διοργανώνουμε το event "RUN Thessaloniki", ένα event για manga, anime, cosplay, J-music και parkour στην Θεσσαλονίκη, καθώς επίσης και διάφορα workshops και ομιλίες για manga και comics. -Πώς ξεκίνησε όλη αυτή η "τρέλα" με τα manga και την ιαπωνική pop culture; -Η αγάπη μας για τα manga ξεκίνησε από τα anime τα οποία άρχισαν να προβάλλονται στην ελληνική τηλεόραση από τα μέσα της δεκαετίας του '80. Η αγορά των manga στην Ελλάδα ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '90, όταν το καταναλωτικό κοινό είχε πλέον ωριμάσει με τις σειρές anime. Εκείνη την περίοδο έκανε τα πρώτα του βήματα και το broadband ίντερνετ στην Ελλάδα μέσα από το οποίο γνωρίσαμε καλύτερα τα manga, αλλά και την Japanese Mainstream Pop Culture γενικότερα. Επίσης, ως αυτοδίδακτοι συγγραφείς, το ίντερνετ μας έδωσε την δυνατότητα να αναζητήσουμε ευκολότερα tutorials και οδηγούς συγγραφής σεναρίων μέσα από forums και άλλες πηγές. -Και γιατί manga και όχι κόμικς γενικότερα; -Επειδή μας αρέσουν πιο πολύ τα manga δεν σημαίνει ότι δεν μας αρέσουν και τα comics του δυτικού κόσμου, όπως της Marvel, της DC και της Dark Horse. Το χαρακτηριστικό των manga που μας "κέρδισε" έναντι των comics, είναι ότι οι κεντρικοί χαρακτήρες των περισσότερων σειρών είναι καθημερινοί άνθρωποι και όχι superheroes, πράγμα το οποίο σε οδηγεί να ταυτίζεσαι πιο εύκολα μαζί τους. -Αγαπημένα σας manga; -Ραφαήλ: Τα αγαπημένα μου manga είναι τα Naruto, One Piece, Hajime No Ippo, Hunter X Hunter και Berserk. -Φύλλης: Τα δικά μου αγαπημένα manga ανήκουν στην κατηγορία shonen sports manga, όπως τα Hajime No Ippo, Eyeshield 21, Ping Pong, Haikyu και το Fullmetal Alchemist (το οποίο δεν εντάσσεται στην κατηγορία των sports). Shonen manga είναι manga με target group κυρίως αγόρια της ηλικίας 10 με 18. -Πόσα και ποια άλλα manga έχετε δημιουργήσει; Μιλήστε μας λίγο για την υπόθεση τους. -Εκδίδουμε online την web manga σειρά "R.u.N." (Remember Ur Nature) η οποία αριθμεί αυτήν την στιγμή εφτά κεφάλαια. Είναι στα αγγλικά με Ιαπωνικά Kanji για sound effects. Επειδή δημοσιεύονται μόνο online, τα δημιουργούμε στα αγγλικά και μπορεί ο καθένας να τα διαβάσει δωρεάν. Το R.u.N. είναι ένα shonen sports manga και η ιστορία του αφορά την καθημερινή ζωή του Jean Liam. Ενός Γάλλου έφηβου ο οποίος μετακομίζει στην Ιαπωνία με την μητέρα του για να ζήσουν εκεί. Ο Jean είναι traceur, δηλαδή δρομέας parkour, και χάρη στο parkour γνωρίζει διάφορα παιδιά που ασχολούνται με αυτό και μπλέκουν σε πολλές περιπέτειες. Επίσης, έχουμε εκδώσει online το shonen manga one shot (short story) "WiFi Wars", το οποίο εξελίσσεται στο Τόκιο και η ιστορία του αφορά ένα race με μηχανές και hacking. Υπάρχει και το "Mythos" που είναι seinen manga (Seinen = manga με target group άτομα ηλικίας άνω των 16 ετών), και είναι ακόμα υπό ανάπτυξη, έτσι δεν έχει ανεβεί κάποιο ολοκληρωμένο επεισόδιο. "RuN" "RuN" "RuN" "RuN" -Ασχολείστε καθημερινά με τα projects των Μangatellers; -Φυσικά! Τα projects αυτά δεν είναι πλέον ένα απλό hobby, αλλά η δεύτερη μας "δουλειά". Όσο μπορούμε και μας επιτρέπουν οι άλλες μας υποχρεώσεις, προσπαθούμε να είμαστε ενεργοί σε αυτόν τον τομέα. -Και τώρα ας περάσουμε στο ολοκαίνουριο "Thessaloniki Through Time". Περι τίνος πρόκειται; -Το "Thessaloniki Through Time" (ελληνικός τίτλος "Τότε και Τώρα, Πάντα Θεσσαλονίκη"), είναι ένα manga oneshot γραμμένο στα ελληνικά και στα αγγλικά, στο οποίο παρουσιάζουμε μέσα από 80 σελίδες (30 στα ελληνικά και 30 στα αγγλικά) ένα οδοιπορικό της Θεσσαλονίκης μέσα στον χρόνο. Από την Θεσσαλονίκη της αρχαίας Ελλάδας μέχρι σήμερα, στην Θεσσαλονίκη της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας. Μέσα από τα μάτια των χαρακτήρων των ιστοριών R.u.N. και Mythos, ο αναγνώστης μαθαίνει ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας της πόλης. Η διανομή είναι δωρεάν, και ξεκινάει σήμερα, 12 Ιουνίου, από το Νέο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης και στην συνέχεια από τα κεντρικά γραφεία της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσα Νεολαίας. Οι σεναριογράφοι είμαστε εμείς, ο σκιτσογράφος είναι ο Μάνος Λαγουβάρδος και ο assistant artist είναι ο Νικήτας Εφημίδης. Για την ολοκλήρωση του manga χρειάστηκαν περίπου τέσσερις μήνες. -Πώς προέκυψε, όμως, η ιδέα ενός ιαπωνικού manga που θα παρουσιάζει την ιστορία της Θεσσαλονίκης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα;! Πλησιάσαμε την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας, και της προτείναμε την δημιουργία ενός manga έργου για την Θεσσαλονίκη. Η ιδέα και ο ξεχωριστός χαρακτήρας των manga άρεσε, κι έτσι μας ζητήθηκε το σενάριο να βασίζεται στην διαδοχή της κληρονομιάς από την μία γενιά στην άλλη. -Δυσκολίες που αντιμετωπίσατε στην ολοκλήρωση του εγχειρήματος; -Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν ο περιορισμός των σελίδων. Το manga έπρεπε να έχει έκταση 80 σελίδες, να είναι δίγλωσσο, και να περιέχει και κάποιες extra πληροφορίες για την Θεσσαλονίκη. Θέλαμε να πούμε περισσότερα, αλλά έπρεπε να σεβαστούμε τον περιορισμό των σελίδων. -Πώς πραγματοποιήθηκε η έρευνα για τα ιστορικά στοιχεία του σεναρίου; -Τα ιστορικά στοιχεία τα οποία χρησιμοποιήθηκαν είναι βασισμένα σε μελέτη και προσωπική έρευνα σε βιβλιοθήκες, μουσεία και online εγκυκλοπαίδειες. Αφού ολοκληρώθηκε το στάδιο συγγραφής, παραδώσαμε το υλικό στην καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Ελένη Χοντολίδου για να επιβλέψει και να ελέγξει τις ιστορικές πηγές και πληροφορίες. -Αλήθεια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για το πρώτο ελληνικό manga; -Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλές ερασιτεχνικές προσπάθειες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια (doujinshi = ανεξάρτητα manga έργα), αλλά κανένα ελληνικό manga δεν έχει εκδοθεί σύμφωνα με τις Ιαπωνικές προδιαγραφές. -Οι οποίες είναι; -Να διαβάζεται από δεξιά προς τα αριστερά (οι σελίδες), να υπάρχουν ιαπωνικά Kanji για sound effects, και να έχει συγκεκριμένες διαστάσεις (μήκος 330-365 χιλ., οριζόντια 230- 260 χιλ., πλαίσιο αναφοράς: ύψος 270 χιλ., δευτερεύοντα 180 χιλ.). -Τελειώνοντας, ποια πιστεύετε ότι είναι η σχέση του ελληνικού κοινού με τα manga και την jpop culture; Τι σας λέει η εμπειρία σας μέχρι τώρα; -Όπως είπαμε και παραπάνω, το ελληνικό κοινό ξεκίνησε πρώτα να γνωρίζει τα anime της δεκαετίας του '80, και μετά τα manga της δεκαετίας του '90. Πλέον, το 2014, χάρη στα social media, τα forum, και την πειρατεία υλικού στο ίνετερνετ, το κοινό έχει γαλουχηθεί και σε αυτού του είδους την ψυχαγωγία. Απ' όσο γνωρίζουμε δυνατός κρίκος για την διεύρυνση των manga στην Ελλάδα, αποτελούν και το cosplay και η J-music, που μαζί με τα manga και τα anime εντάσσονται στην γενική Japanese Pop Culture. Η άποψη μας είναι ότι από το 2013 και μετά η Ελλάδα γνωρίζει ένα αναγεννημένο trend και ένα δεύτερο J-Boom (το πρώτο έγινε στα τέλη της δεκαετίας του '90 με τις σειρές DragonBall, Pokemon, YuGiOh, Digimon, etc) Πηγή: www.lifo.gr

Το Φάντασμα-Το νοτιοκορεάτικο manga (manhwa) είναι μια καλοζυγισμένη δυστοπική ιστορία δράσης Επιστροφή σε μια παλαιότερη μετάφραση της  Jemma Comics, που αποτελεί την ιδανική εναλλακτική για όσους θέλουν να πειραματιστούν με αυτή την ιδιαίτερη φόρμα manga. Για όσους δεν γνωρίζουν, τα Manhwa είναι τα Κορεάτικα Manga/Comics (Νότια Κορέα προφανώς)τα οποία τα διαβάζεις όπως τα δυτικά comics από τα αριστερά προς τα δεξιά. Ένας μεγάλος αριθμός Manhwa, σε αντίθεση με τα Manga είναι ολοκληρωτικά χρωματισμένα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι υστερούν σε ποιότητα τα σχέδια, πράγμα το οποίο είναι μια φρέσκια και ευπρόσδεκτη αλλαγή από την ασπρόμαυρη μονοτονία των Manga. Δυστυχώς, ένα αρνητικό στοιχείο των Manhwa σε αυτήν την λίστα είναι ότι τα περισσότερα είναι Web-Comics, δηλαδή δεν εκδίδονται σε υλική μορφή Manga/Comic άρα μπορείς να τα βρεις μόνο στο ίντερνετ. Yπάρχουν δεκάδες Manhwa που ανταγωνίζονται ή και ακόμα ξεπερνάνε σε ποιότητα τα κλασικά και πλέον πασίγνωστα manga τα οποία ανήκουν στην Ιαπωνική κουλτούρα. Μια παλαιότερη λίστα με προτάσεις για webcomic αυτού του είδους θα βρεις εδώ . Η Κορέα του 2020 είναι ο τόπος και ο χρόνος όπου τοποθετείται το manhwa δηλαδή ο αναγνώστης του τώρα απέχει δυο χρόνια από την φανταστική ημερομηνία. Ωστόσο, το μέλλον όπως περιγράφεται από τον Seok Jeong-Hyun βρίσκει τον ανθρώπινο πληθυσμό κατά 60% μειωμένο από αυτόν στις αρχές του 20ου αιώνα, αφού οι φυσικές καταστροφές και οι εμφύλιες συρράξεις έχουν εξολοθρεύσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας. Εκεί λοιπόν γίνεται μια συμφωνία για παύση οποιασδήποτε πολεμικής σύρραξης και ο πλανήτης διανύει ίσως την πρώτη περίοδο ολοκληρωτικής ειρήνευσης. Έτσι το άλλοτε τηλεπικοινωνιακό κέντρο της Κορέας περνά την περίοδο της επονομαζόμενης Αναγέννησης που συνδέεται από τον μαρασμό της τηλεόρασης ως μέσο πληροφόρησης και την ταυτόχρονη ανάδειξη του ίντερνετ. Μια τρομοκρατική επίθεση έρχεται να ταράξει το ειρηνευτικό προσωπείο της Συμμαχίας των Εθνών. Μια νεαρή δημοσιογράφος μαζί με τον καμεραμάν καταγράφουν το γεγονός, χωρίς να είναι πιστοποιημένοι από την αστυνομία που οργανώνεται πια σε Πολιτοφυλακές και έτσι ξεδιπλώνεται όλη η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού αλλά και ένα μυστικό από το οποίο εξαρτάται η τύχη όλης της ανθρωπότητας. Η κριτική στα ΜΜΕ ως μέσο στήριξης της κυρίαρχης πολιτικής με βάση τον φόβο και την παραπληροφόρηση δεν απέχει πολύ από τα fake news και τα πληρωμένα τρολλ που κατακλύζουν το διαδίκτυο. Εξάλλου, μεγάλο μέρος της ρητορικής του Τραμπ προεκλογικά και μετεκλογικά αναλώθηκε στην θυματοποίηση του από τον «κίτρινο» τύπο. Όμως στην Κορέα της Συμμαχίας των Εθνών η παραπληροφόρηση γίνεται σε ένα πλαίσιο υπεραναπτυγμένης τεχνολογίας, όπου οι Πολιτοφυλακές έχουν ειδικούς ρομποτικούς εξωσκελετούς για τα μέλη τους. Στην πραγματικότητα, αυτό που θίγεται είναι η σχέση των τηλεοπτικών σταθμών με τις Πολιτοφυλακές, όπου οι δεύτερες χρηματοδοτούν τους πρώτους για την ανάδειξη της αποτελεσματικής τους δράσης στην διαδικασία ειρήνευσης που τόσο διατείνεται το καθεστώς. Όμως η νεαρή δημοσιογράφος μπαίνει στο στόχαστρο όχι για την επαγγελματική της ιδιότητα αλλά επειδή είναι μέρος μυστικού πειράματος που σχετίζεται με την άμβλυνση των αισθήσεων στα πλαίσια δημιουργίας εξελιγμένων ανθρώπινων όντων. Ζητήματα βιοηθικής μπολιασμένα με έντονες σκηνές δράσης και καταδίωξης διατρέχουν το σύνολο του manhwa. Το αισθητικό μέρος είναι ίσως αυτό που θα εκπλήξει ευχάριστα αναγνώστες και μη των manhwa. Κυρίαρχοι οι σκουρόχρωμοι τόνοι και οι αποχρώσεις του γκρι που έρχονται σε αντίθεση με το λαδί και τα άσπρα συννεφάκια κειμένου. Οι σκηνές δράσης φωτίζονται από τις εκρήξεις με τόνους κόκκινου και πορτοκαλί, ξεκουράζοντας το μάτι. Η αφήγηση ακολουθεί την καταιγιστική δράση με σύντομες περιγραφές και διαλόγους, ενώ στο τέλος ακολουθεί αναλυτική περιγραφή της υπόθεσης και επιπλέον σκηνές που δεν χρησιμοποιήθηκαν στο τελικό αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια, τόσο η καλή ποιότητα της έκδοσης όσο και της επιμέλειας από την Jemma Press καθιστούν το «Φάντασμα» μια θαυμάσια εναλλακτική για τους λάτρεις ή μη του είδους. Πηγή

MANGA - Τα κόμικς της Ιαπωνίας Η ανάπτυξη των Manga στη σημερινή τους μορφή, ήρθε μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου με την ανάμιξη της παραδοσιακής ζωγραφικής που ονομάζεται Ukiyoe (浮世絵 - ακριβής μετάφραση: “ζωγραφιές από τον κόσμο που επιπλέει”) και του δυτικού τρόπου ζωγραφικής κόμικς των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο λόγος γι’ αυτήν την ανάμιξη, προσδίδεται στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της Ιαπωνίας με την εισαγωγή δυτικών καλλιτεχνών, προκειμένου να διδαχθούν έννοιες, όπως η μορφή και το χρώμα, μέθοδοι στις οποίες οι Ιάπωνες δεν έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα. Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, ο όρος Manga για τους Ιάπωνες δεν αναφέρεται μόνο στα κόμικς που προέρχονται από την Ιαπωνία αλλά σε οτιδήποτε έχει σχέση με το κόμικς. Ο ορισμός της λέξης άλλαξε στην διάρκεια του 20ού αιώνα για να περιγράψει τα παιδικά κινούμενα σχέδια, όταν η δυτική λέξη κόμικ προστέθηκε στην Ιαπωνική γλώσσα. Ο σχεδιασμός των Manga είναι πολύ ιδιαίτερος. Αντίθετα με τα δυτικά κόμικς, τα καρέ που χρησιμοποιούνται είναι πολύ πιο ελεύθερα και συχνά μπορούν να παραβιάζονται από τους χαρακτήρες της ιστορίας. Οι ίδιοι οι χαρακτήρες, δείχνουν τον συναισθηματισμό τους με διάφορα έντονα χαρακτηριστικά του προσώπου ή του σώματος τους. Φωτογραφία 2 : Απόδοση συναισθηματισμών Ένα παράδειγμα απόδοσης συναισθημάτων στο σχεδιασμό των manga, μπορείτε να δείτε μέσα από το video . Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αποτελεί το μέγεθος του κεφαλιού στους χαρακτήρες. Είναι σύνηθες να σχεδιάζουν το κεφάλι σε ίση αναλογία με το υπόλοιπο σώμα και να στρογγυλοποιούν τα μάτια τόσο πολύ ώστε να καλύπτει μεγάλο μέρος του πρόσωπου(βλ. video ). To χαρακτηριστικό των ματιών έχει γίνει μόνιμη ιδιότητα των Manga από την δεκαετία του ’60 όταν ο Osamu Tezuka άρχισε να σχεδιάζει με τον τρόπο αυτό, επηρεασμένος από τα σχέδια της Disney. Ο Osamu θεωρείται από πολλούς ως ο πατέρας της σύγχρονης τεχνικής των Manga με την πιο διάσημη δημιουργία του, το Astro Boy. Βέβαια αυτό δεν αποκλείει δημιουργούς Manga να παραμένουν πιστοί στις πιο παραδοσιακές μορφές των Ukiyoe, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Akira, το οποίο είναι και το πιο δημοφιλές Manga στη δύση, μιας και ήταν από τα πρώτα που προβλήθηκαν στις χώρες της Δύσης. Τα Manga γνωρίζουν μεγάλη άνθιση στην Ιαπωνία με εκατοντάδες καινούριες κυκλοφορίες κάθε εβδομάδα. Πολλά περιοδικά ειδικεύονται στην ανάδειξη και ταξινόμησή τους, με εβδομαδιαίες κυκλοφορίες στις οποίες εμφανίζονται μέρη μιας συνεχόμενης ιστορίας. Αυτά τα περιοδικά τυπώνονται σε χαμηλής ποιότητας χαρτί εφημερίδας και μπορεί να φτάσουν από 200 σελίδες ανά τεύχος μέχρι και 850! Κατά κύριο λόγο δεν χρησιμοποιούνται χρώματα στα σχέδια. Αν κάποιες από τις ιστορίες θεωρηθούν επιτυχημένες, μπορεί να συνεχιστούν για χρόνια. Πολλοί δημιουργοί δημοσιεύουν μικρές αυτοτελείς ιστορίες με σκοπό να συνεχιστούν, αν λάβουν καλές κριτικές. Ένα από τα πιο γνωστά περιοδικά που ειδικεύεται σε αυτήν την κατηγορία θεωρείται τοShonen Jump (http://shonenjump.viz.com/). Σειρές που συνεχίζονται για πολύ καιρό δημοσιεύονται μαζί σε τόμους κανονικού βιβλίου με κανονικής ποιότητας χαρτί ονομαζόμεναTankoubon (単行本- ακριβής μετάφραση: ανεξάρτητα εμφανιζόμενο βιβλίο). Τα βιβλία αυτά έχουν συλλεκτική αξία με αρκετές πολυτελείς εκδόσεις που δημιουργούνται για τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες. Επίσης, υπάρχουν και επανεκδόσεις παλιών ιστοριών σε ακόμα χαμηλότερης ποιότητας χαρτί από αυτό των περιοδικών και πωλούνται σε πολύ φτηνή τιμή. Ο πιο εύκολος τρόπος εύρεσής τους, είναι σε μικρά μαγαζιά, τα οποία κάνουν και ανταλλαγές αλλά και αγοροπωλησίες Tankoubon. Ένας άλλος τρόπος απόλαυσης Manga, είναι τα Manga kissaten (マンガ喫茶店- ακριβής μετάφραση: Manga καφενεία). Διαθέτουν μεγάλη συλλογή βιβλίων τα οποία μπορούν να διαβαστούν με ένα καφέ ή ακόμα και φαγητό. Αυτή η λύση προτιμάται από άτομα τα οποία δεν έχουν μεγάλη οικονομική δυνατότητα να παρακολουθούν τις αγαπημένες τους ιστορίες επί εβδομαδιαίας βάσης. Τα Manga, παραδοσιακά γράφονται και διαβάζονται από τα δεξιά προς τα αριστερά. Με την εισαγωγή τους στις δυτικές χώρες, υπήρξε μια σύγχυση με τον τρόπο διαβάσματος και γι' αυτό το λόγο πολλές δυτικές κυκλοφορίες έχουν μια εικόνα στην πρώτη τους σελίδα (τελευταία για τους Ιάπωνες) που αναγράφουν οδηγίες για τον τρόπο γραφής τους. Προσπάθειες έγιναν ώστε Manga που εκδίδονταν στις δυτικές χώρες να είναι γραμμένα με τον τρόπο διαβάσματος των δυτικών, αλλά αυτός ο τρόπος δεν απέδωσε, περισσότερο από την επιθυμία των αναγνωστών να απολαμβάνουν τον παραδοσιακό τρόπο των Γιαπωνέζων. Ο τρόπος παραγωγής Manga έχει αναπτυχθεί ραγδαία στη δύση με πολλούς δημιουργούς Manga να μην είναι Ιαπωνικής καταγωγής. Το πρώτο έργο είναι του Ben Dunn (ιδρυτή της Atlantic Express) που εξέδωσε το Mangazine (ΕΧΕΙ ΥΛΙΚΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ) και το Ninja High School. Η ιστοσελίδα www.megatokyo.com που παραθέτει αποσπάσματα του Megatokyo είναι ένα καλό παράδειγμα των δυτικών Manga. Μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες δυτικών Manga θεωρείται η Tokyopop, η οποία όμως απασχολεί και Ιάπωνες αλλά και Κορεάτες συγγραφείς. Από τους πιο γνωστούς τίτλους είναι το Warcraft και το Princess Ai. Τα Manga παίζουν πολύ σημαντικό μέρος της Ιαπωνικής κουλτούρας. Θεωρημένα ως υψηλή μορφή τέχνης αλλά και ως ανάπτυξη λαϊκής λογοτεχνίας, είναι σεβαστά από την κοινωνία της Ιαπωνίας. Για αυτόν το λόγο η απόλαυση τους δεν θεωρείται ταμπού από οποιαδήποτε ομάδα της Ιαπωνίας. Είναι ένα αρκετά σύνηθες γεγονός να διαβάζονται από επιχειρηματίες, κομψά ντυμένους με κοστούμια, ενώ ταξιδεύουν από ή προς την δουλειά τους με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Όπως είναι λογικό όμως, και τα Manga εμπίπτουν σε λογοκρισία, όπως και οι περισσότερες μορφές τέχνης (περισσότερο για απρεπές υλικό), με την εξαίρεση ότι δεν υπάρχει νόμος περιόρισής τους. Με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει η ελευθερία στους δημιουργούς να φτιάξουν Manga που να απευθύνονται σε άτομα όλων των ηλικιών αλλά και να αντιπροσωπεύουν πολλά και διαφορετικά θέματα, είτε είναι κοινωνικά και πολιτικά, είτε συναισθηματικά και οικογενειακά. Μετά την έκρηξη των Manga στον παγκόσμιο χώρο, εκτός από πολλούς ακόλουθους είχε και πολλούς μιμητές που προσπάθησαν να δώσουν μια “manga” διάσταση στο έργο τους. Αυτό προκαλεί δυτικότροπους καλλιτέχνες να επηρεάζουν και να κάνουν τον κόσμο των Manga ολοένα και πιο προσιτό. Επιρροές μπορούν να αποδοθούν ακόμα και σε καλλιτέχνες όπως ο Scott McCloud και ο πιο γνωστός Frank Miller. Βέβαια δεν είναι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες που ακολουθούν αυτά τα ρεύματα. Το “La nouvelle Manga” κίνημα στη Γαλλία, δημιουργημένο από τον Frederic Boilet, είχε σκοπό να συνδέσει τα Manga με την Γαλλική κουλτούρα των κόμικς ή BD για τους Γάλλους. Manga στην Ελλάδα Στην Ελλάδα η διάδοση των Manga αυξάνεται συνεχώς, με όλο και περισσότερους αναγνώστες. Καταστήματα τα οποία είχαν στο παρελθόν κατ'εξοχήν αμερικάνικου τύπου κόμικς, έχουν αρχίσει και αναπτύσσουν συλλογές Manga που διαθέτουν προς πώληση. Ένα καλό παράδειγμα είναι το βιβλιοπωλείο Solaris στα Εξάρχεια, το οποίο διαθέτει μινιατούρες αλλά και μπλουζάκια με τους αγαπημένους χαρακτήρες των πιο δημοφιλών Manga (www.solaris.gr), καθώς επίσης και το “Otaku No Sekai” στους Αμπελόκηπους (tsukasagr@yahoo.gr/). Όμως η πραγματική έκρηξη στην Ελλάδα έγινε μέσω του διαδικτύου. Συνηθέστερη είναι η ανακάλυψη καινούριων κυκλοφοριών Manga μέσω ξένων Websites όπως το βρετανικόwww.Manga.co.uk, αλλά και του ευρέως χρησιμοποιημένου Youtube, στο οποίο παραθέτονται επεισόδια Anime συνηθέστερα στα Ιαπωνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Πάραυτα, συνεχόμενες προσπάθειες γίνονται από διάφορα μέλη, συμπεριλαμβανoμένου και sitewww.oikonomakou.gr, για την ευκολότερη προώθηση αυτού του υλικού σε ενδιαφερόμενους Έλληνες. Χαρακτηριστικότερο και καλύτερο παράδειγμα είναι το site www.animeplanet.gr. Προσφέρει πληροφορίες σχετικά με τις τελευταίες Manga δημιουργίες στα ελληνικά αλλά και σχετικές εικόνες, video, Ιαπωνική μουσική ακόμα και ένα μικρό λεξιλόγιο με εκφράσεις που συναντούνται σε Anime. Πολλές ομάδες που ασχολούνται με την προώθηση της Ιαπωνικής κουλτούρας κατά καιρούς θα δημοσιεύουν ανακοινώσεις σχετικά με events που διοργανώνονται στη Αθήνα, με ένα από τα πιο γνωστά να είναι τα Cosplay parties στα οποία οι ενδιαφερόμενοι πηγαίνουν μασκαρεμένοι ως οι αγαπημένοι τους Anime χαρακτήρες. Άλλο ένα παρόμοιο Ελληνικό site είναι το www.anime.gr. Τα Manga, στα όποια παρουσιάζεται το μεγαλύτερο εμπορικό ενδιαφέρον, ανακατασκευάζονται σε Anime. Η λέξη Anime είναι συντομογραφία της αγγλικής λέξης ‘Animation’. Συχνά τα Anime τροποποιούν μερικά στοιχεία του κόμικ ώστε το αποτέλεσμα να είναι πιο ελκυστικό σε μεγαλύτερο αριθμό κοινού, ή για να επιτύχουν κάποιους περιορισμούς, όπως γραφικές σκηνές μάχης ή γύμνια. Εντούτοις, τα Anime είναι ο κατ'εξοχήν λόγος για τον οποίο η κουλτούρα των Manga κατέκτησε την Δύση. Από τα πρώτα και πιο σημαντικά έργα τα οποία προβλήθηκαν στις δυτικές κινηματογραφικές αίθουσες ήταν το “Akira” του Katsuhiro Otomo γυρισμένο το 1988. Η ταινία ήταν βασισμένη στο ομότιτλο Manga του Katsuhiro Otomo, είχε γραφτεί το 1980, συνεχιζόταν για 2.182 σελίδες και ήταν η αιτία δημιουργίας των μεγαλύτερων δυτικών Manga εταιρειών με πιο υπερήφανη την Manga Entertainment. Μετά το “Akira” συνεχίστηκε η εισροή των διαφόρων Anime ταινιών αλλά και των σειρών που προβάλλονταν στην Ιαπωνία. Η δεύτερη μεγάλη έκρηξη όμως ήρθε με την ταινία “Ghost In The Shell”, όπου την ακολούθησαν ένα σίκουελ και δύο σειρές επονομαζόμενες “The Stand Alone Complex”. Άλλος ένας, επίσης σπουδαίος, καλλιτέχνης και δημιουργός της πασίγνωστης πια Ghibli Studios, είναι ο Hideo Miyazaki, ο οποίος εντυπωσίασε τον κόσμο και έφερε πάλι στο προσκήνιο το Anime το 2001 με την ταινία “Spirited Away” (Στην Χώρα Των Θαυμάτων) και μετά με το “Howl’s Moving Castel” (Το Κινούμενο Κάστρο Του Χάουλ). Αν επιθυμεί κάποιος να μυηθεί στην τέχνη και την ομορφιά των Manga, οι ταινίες του Miyazaki είναι ο πρώτος σταθμός. Αντίστοιχα περιοδικά με πληροφορίες για τα Manga κυκλοφορούν και για τα Anime. Συνηθίζουν να παραθέτουν μερικές σκηνές από τις καινούριες κυκλοφορίες, την σχετική ιστορία που διαδραματίζεται (σαν την υπόθεση μιας ταινίας) και τους χαρακτήρες που θα εμφανίζονται με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά τους. Ένα πολύ δημοφιλές περιοδικό αυτού του τύπου θεωρείται το “Newtype”. Σχετικές πληροφορίες με δραστηριότητες που έχουν σχέση με την Ιαπωνική κουλτούρα στην Ελλάδα ανακοινώνονται και στο site της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Ελλάδα www.gr.emb-japan.go.jp, αλλά και στο site www.greece-japan.com/gr.htm, μια ιστοσελίδα που αναρτήθηκε ως μέρος του Ελληνο-Ιαπωνικού κέντρουwww.greecejapan.org, το οποίο έχει μια εξαιρετική συλλογή βιβλίων για την Ιαπωνία και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Επίσης υπάρχει στο Κολωνάκι ένα μαγαζί με ιαπωνικές ζωγραφιές και μικροαντικείμενα: Art Maiko (Αναγνωστοπούλου 43, 10673 Κολωνάκι τηλ.2103618861) Λίγη Γραμματική Στα Ιαπωνικά τα ουσιαστικά δεν διαφέρουν ανάλογα με τον αριθμό και το γένος, έτσι η λέξη Manga αναφέρεται και στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό. Mangaka (漫画家- ακριβής μετάφραση: Manga δημιουργός) είναι η ιαπωνική λέξη που χρησιμοποιείται για τον δημιουργό του Manga. Μάθε περισσότερα για τα manga-Links www.animeplanet.gr www.anubismanga.gr www.solaris.gr

Σήμερα έπεσα πάνω σε αυτό www.animehouse.gr www.facebook.com/AnimeCast Επειδή δεν έχει ανοίξει ακόμα το site, παραθέτω πληροφορίες από το φατσοβιβλίο του (που καταντήσαμεν) Αν και η σελίδα του είναι προσβάσιμη σε όλους, παραθέτω μερικές χαρακτηριστικές εικόνες. Στο FB αναφέρει πως θα ανοίξει κάποια στιγμή αύριο (Τρίτη 9 Αυγούστου 2011) και απ' ό,τι καταλαβαίνουμε μάλλον θα λειτουργεί αποκλειστικά μέσω διαδικτύου. Για να δούμε...

Αν ήσασταν κομικσόφιλοι μου, χαρακτηρας από κόμιξ πως θα ήσασταν σχεδιαστικά; θα ήσασταν manga ή κόμικ μαρβελόηρωες και υπερήρωες ή απλοί κομικςοθνητοί; Που θα κάνατε την φιγούρα σας στα μαρβελ κόμικς ή στα dc ή στα μαγκα; Σε ποιον κόσμο θα ζούσατε; Θα ειχατε χιουμορ η θα ζούσατε απίστευτες περιπέτειες; Η δύναμη είναι στα χέρια σας και την κάνετε ότι θέλετε, εσείς αποφασίζετε!!!

Γεια σας παιδιά. Άνοιξα αυτό το topic για όσους ασχολούνται με σχεδίαση manga και θα ήθελαν να μιλήσουμε live, ενώ σχεδιάζω manga και γενικός comics κτλ μέσω skype ή ότι άλλο πρόγραμμα σας βολεύει, για να με βοηθούσατε κτλ. Όποιος θέλει ας γράψει εδώ skype id ή όποιο πρόγραμμα θέλει ή ας μου στείλει ΠΜ

Book-Design: Θοδωρής Ταρλαντέζος Πρόλογος: Έυη Σαμπανίκου Περιέχει Βιβλιογραφία. Τιμή: 20€ «Από την ηλικία των έξι ετών είχα τη μανία να σχεδιάζω το περίγραμμα και τη μορφή διάφορων πραγμάτων. Στα πενήντα μου είχα εκδώσει ένα ολόκληρο σύμπαν από σχέδια. Όμως, δεν αξίζει να ασχοληθεί κάποιος με ό,τι έχω κάνει πριν τα εβδομήντα μου. Στα εβδομήντα πέντε μου θα έχω μάθει κάτι από τα αρχέτυπα της φύσης, των ζώων, των φυτών, των δέντρων, των πουλιών, των ψαριών και των εντόμων. Στα ογδόντα μου θα δείτε αληθινή πρόοδο. Στα ενενήντα μου θα έχω βρει ένα μονοπάτι βαθιά μέσα στο μυστήριο της ζωής. Στα εκατό θα είμαι ένας θαυμάσιος καλλιτέχνης. Στα εκατόν δέκα, οτιδήποτε θα δημιουργώ, μια κουκίδα, μια γραμμή, θα γίνεται τόσο ζωντανό όσο ποτέ άλλοτε. Σε όλους εσάς που θα ζήσετε όσο και εγώ, υπόσχομαι να πραγματοποιήσω αυτά που λέω. Γράφω όλα αυτά όντας σε γεροντική ηλικία. Συνήθιζα να αποκαλώ τον εαυτό μου Hokusai, όμως σήμερα θα υπογράψω ως «ο γέρος που είναι τρελός με το σχέδιο». Katsushika Hokusai [...] Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι στην ουσία μια περιήγηση. Μια ξενάγηση σε έναν τόπο που ακόμη φαντάζει αρκετά "εξωτικός" για να είναι παράλληλα και ιδιαίτερα συναρπαστικός. Μια ξενάγηση στην ψυχή των manga πολιτών αυτού του κόσμου και στα όνειρα τους όπως διαβάζονται μέσα από τις σελίδες των αγαπημένων τους ιστοριών. Ή, μια συνάντηση γενεών. Της γενιάς "του Ευρωπαϊκού", της γενιάς "του Αμερικάνικου" και της γενιάς των manga που τυχαίνει να είναι και η νεώτερη, άρα, δε μπορεί, και η πιο ελπιδοφόρα. Μας περιμένει εδώ. εμάς τουλάχιστον τους παλαιότερους, ένα συναρπαστικό ξάφνιασμα, ίσως το ξάφνιασμα που περιγράφει ο Peter Carey στο πρόσφατο βιβλίο του, καταγραφή ενός ταξιδιού στην Ιαπωνία με τον δωδεκάχρονο γιο του που κυριολεκτικά ζει μέσα στα manga και για τα manga. Ο συγγραφέας περιγράφει συγκλονισμένος τα στάδια ανακάλυψης της "αληθινής Ιαπωνίας" που δεν είναι πλέον τα αρχαιολογικά μνημεία και οι ιστορίες των σαμουράι, αλλά η πολιτισμική "διαφορετικότητα" όπως σταδιακά γίνεται κατανοητή και αποδεκτή μέσα από τις manga ιστορίες. Τίποτε εδώ δεν είναι "αυτονόητο" με τη δυτική έννοια του όρου. Ούτε καν η σχέση ανθρώπου - μηχανής: "Όταν βλέπεις τα ρομπότ να πέφτουν και να τραυματίζονται, θα προσέξεις ότι πονάνε και τα άτομα που τα χειρίζονται...Αν αυτό το σκεφτείς λογικά, δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Κανονικά θα έπρεπε να είναι σαν τους τύπους μέσα στα στρατιωτικά άρματα μάχης, που ταρακουνιούνται ίσως αρκετά, αλλά εσύ εδώ θα πρέπει να καταλάβεις ότι οι πιλότοι αυτοί βρίσκονται στη μήτρα. Νιώθουν αυτό που νιώθει η μητέρα τους" . Και παρακάτω: " Υπάρχει μια ιαπωνική λέξη. η γκουτάϊ, που σημαίνει ότι δύο ή περισσότερα πράγματα ενώνονται ώστε τελικά να γίνουν ένα. Αυτό που συμβαίνει στο Gundam Mobile Suit δεν είναι όπως γίνεται στα τανκς, αλλά είναι ένα είδος ένωσης". [...] Εύη Σαμπανίκου, Επίκουρος Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Πολιτιστικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου Η αρχή των ιαπωνικών κόμικς τοποθετείται τον 12ο αιώνα. Ο ιερέας της εποχής Heian/Χεϊάν, Toba Sojo Kakuyu (1053-1140), γνωστός επίσης με το ψευδώνυμο Abbot Of Toba, ήταν ο δημιουργός των Choju Giga emaki/Choujuu Giga (Οι πάπυροι των ζώων), που εντάσσονται στην καλλιτεχνική σχολή Yamato-e και στο στυλ Otoko-e (καρικατούρα πάνω στην πολιτική και τη θρησκεία). Ενώ οι δημιουργίες Choju Giga διαβάζονταν μόνο από ιερείς και ευγενείς, οι δημιουργίες Ukiyo-e (αρχικά ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες), που έκαναν την εμφάνιση τους την περίοδο Edo/Έντο (1600/1603-1867), απευθύνονταν σε ένα πιο ευρύ κοινό, το οποίο καλωσόρισε αυτές τις ξυλογραφίες με ποικίλα θέματα (σατιρικό, ιστορικό, ερωτικό κ.λπ.), που τους προσέφεραν μια απόδραση από τη μίζερη ζωή τους και μια φυγή σε (καλύτερους) φανταστικούς κόσμους. Ο σημαντικότερος και καλύτερος Ukiyo-e καλλιτέχνης ήταν ο Katsushika Hokusai (1760-1849), ο οποίος το 1814 εφηύρε τον όρο manga, χρησιμοποιώντας 2 κινέζικα ιδεογράμματα (kanji), το «man» που σημαίνει «χαλαρό» και το «ga» που σημαίνει «εικόνα», για να περιγράψει τις αφαιρετικά εικονογραφημένες του γραμμές. Κυριολεκτικά μεταφρασμένο, το manga σημαίνει «τυχαίες (ή παράξενες) εικόνες». Στα 15 λευκώματα (εκ των οποίων δυο εκδόθηκαν μετά το θάνατό του) του περίφημου έργου του, Hokusai Manga (1814-1878), έθεσε τις βάσεις για αυτό που σήμερα αποκαλούμε ιαπωνικό κόμικς ή manga. Ένα γοητευτικό ταξίδι στην ιστορία και την εξέλιξη των ιαπωνικών κόμικς –πιο γνωστών ως manga- έρχεται να προσφέρει το βιβλίο Manga: Φαντασία και Πραγματικότητα {θραύσματα κόσμων κοντινών} των εκδόσεων Αιγόκερως. Αξίζει να σημειωθεί πως είναι το πρώτο και μοναδικό ελληνικό βιβλίο με το συγκεκριμένο θέμα. Μία μελέτη της σύγχρονης πραγματικότητας, μέσα από το πρίσμα ρομπότ, τεράτων, μαγείας και φουτουριστικής τεχνολογίας. Η Μυρτώ Τσελέντη ανοίγει την γυάλινη πόρτα και προσκαλεί μυημένους και αμύητους σε κόσμους που βρίσκονται δίπλα μας. 28 ξεχωριστές περιπτώσεις γιαπωνέζικων κόμικς (από το Dark Water, το Appleseed ως το Nausicaa of the Valley of The Wind, το Berserk, και το θαυμαστό Akira) αποτελούν, μέσα από την σκιαγράφηση της σημερινής ιαπωνικής κοινωνίας, τον οδηγό για τον σχολιασμό του κόσμου μας όπως αυτός αντανακλάται στις εικόνες φαντασίας των δημιουργών τους. Στις έξι θεματικές ενότητες που διατρέχουν την έκδοση παρελαύνουν όλοι οι πρωταγωνιστικοί ήρωες που εμπνέουν σήμερα τους σχεδιαστές. Από τις γυναίκες-ανδροειδή, τους δράκους, τους ιππότες, τις πριγκίπισσες και τους κλέφτες μέχρι τους βρικόλακες, τους μάγους, τα φαντάσματα, τους αγγέλους και τους δαίμονες. Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στα manga τρόμου, στις κοινωνίες του μέλλοντος, αλλά και σε αυτά που προσεγγίζουν τις βιολογικές μεταλλάξεις στον άνθρωπο. Στις 180 σελίδες του βιβλίου, η συγγραφέας επικεντρώνεται –τόσο μέσα από τα κείμενα όσο και με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό- στα σύγχρονα manga (από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα) και στο πως επεξεργάζονται, φιλτράρουν και αποτυπώνουν τελικά την πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε. Το βιβλίο «κλείνει» με ένα χρήσιμο γλωσσάρι ιαπωνικών εννοιών και με μια λίστα διαδικτυακών τόπων. Περιεχόμενα: Σημείωμα της έκδοσης Πρόλογος Εισαγωγή Πρώτη Ενότητα:Μηχανικά αιδοία – Οι γυναίκες ανδροειδή Angelic Layer των Clamp Chobits των Clamp Doll της Mitsukazu Mihara Gunslinger Girl της Yu Aida Δεύτερη Ενότητα:Αίμα και εφιάλτες – Τα manga τρόμου The Pet Shop of Horrors της Matsuri Akino Dark Water και Ring των Koji Suzuki και Meimu The Red Snake και The Bug Boy του Hideshi Hino GYO του Junji Ito Ultra Gash Inferno του Suehiro Maruo Τρίτη Ενότητα:Ουρανοξύστες, ηλεκτρικά κυκλώματα και άνθρωποι – Οι κοινωνίες του μέλλοντος Appleseed του Masamune Shirow Blame! του Tsutomu Nihei Nausicaä of the Valley of The Wind του Hayao Miyazaki Akira του Katsuhiro Otomo Τέταρτη Ενότητα:Η εξέλιξη κάνει ένα βήμα εμπρός – Άνθρωποι ή κάτι άλλο Rizelmine της Yukiru Sugisaki Seraphic Feather του Hiroyuki Utatane Parasyte του Hitoshi Iwaaki Elfen Lied της Rin Okamoto Πέμπτη Ενότητα: Δράκοι, Ιππότες, Πριγκίπισσες, Κλέφτες και Ξόρκια – Το μεσαιωνικό Fantasy Sorcerer Hunters των Satoru Akahori and Rei Omishi Berserk του Kentarou Miura Madara των Tajima Sho-u και Otsuka Eiji Those Who Hunt Elves του Yu Yagami Record of the Lodoss War του Ryo Mizuno Έκτη Ενότητα:Βρικόλακες, Μάγοι, Φαντάσματα, Άγγελοι, Δαίμονες και άλλοι – Τα υπερφυσικά όντα Hellsing του Kouta Hirano Negima του Ken Akamatsu Vulgar Ghost Daydream των Saki Okuse και Sankichi Meguro Mermaid Saga της Rumiko Takahashi Full Metal Alchemist της Hiromu Arakawa Angel Sanctuary της Kaori Yuki Επίλογος «Μαμά έχω άγνωστες λέξεις, γιατί μιλάει γιαπωνέζικα αυτή?» Μερικές Βασικές Έννοιες Βιβλιογραφία Ευχαριστίες

Όπως μας εξηγεί αναλυτικά σε αυτό το θέμα ο αγαπητός Malk, το γυμνάσιο Ιαλυσού Ρόδου εκδίδει από το 2016 το δικό του φανζινάκι εμπνευσμένο θεματολογικά και σχεδιαστικά από τα manga και την αγάπη που τρέφουν οι μαθητές γι'αυτά. Μια αξιέπαινη προσπάθεια, μεγάλο μέγεθος στις 24 σελίδες μαζί με τα εξώφυλλα, περιέχει τρεις ολιγοσέλιδες ιστορίες, δύο μονοσέλιδες και κάποια σκίτσα στο τέλος. Θέμα; Χιουμοριστικό, μυστηρίου, ρομαντικό, γενικά ότι τους έβγαινε και γούσταραν να κάνουν Δυστυχώς το πρώτο τεύχος πληροφορηθήκαμε ότι είναι εξαντλημένο, αλλά ευελπιστώ να βρεθεί κάποια στιγμή. Εύχομαι να υπάρξει συνέχεια στην προσπάθεια αυτή την οποία λέω ξανά εδώ πως σέβομαι πάρα πολύ, δεδομένων των καιρών που ζούμε και της κουλτούρας που υπάρχει γύρω από τα κόμικς στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης - εγώ προσωπικά τα εικαστικά τα θεωρούσα πάντα την ώρα του παιδιού, γιατί δεν βρέθηκε κάποιος να μου μάθει το αντίθετο όπως κάνει ο Νίκος με τους μαθητές του. Δεν ξέρω ποιος/ποια σχεδίασε την τρίτη ιστορία αλλά το 'χει πραγματικά, μπορεί να κάνει φοβερά πράγματα στο μέλλον αν το πάρει ζεστά. Μακάρι να δούμε τους μαθητές αυτούς κάποια στιγμή μέλη στο φόρουμ μας. (χωρίς αλκοόλ )

Μετά από περίπου 6 μήνες, 4 βιβλία, 46 σελίδες και 18400 λέξεις, τελείωσε το αφιέρωμα που ετοίμαζα για τον κόσμο των manga! Δημιούργησα αυτό τον οδηγό γιατί τα τελευταία χρόνια που έχω επαφή με τα ιαπωνικά κόμικς περισσότερο και με τα οπτικό-ακουστικά παράγωγα τους λιγότερο, έχω συνειδητοποιήσει πως το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό αντιμετωπίζει το θέμα με αρκετά επιφυλακτική ματιά. Αν εξαιρέσουμε τα πολλά άτομα που έχω γνωρίσει και δεν τους αγγίζει η σχεδιαστική τεχνοτροπία και το φορμά ανάγνωσης, υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν τολμούν να αναμειχθούν λόγω των χαωδών διαστάσεων του κόσμου αυτού και της τελείως διαφορετικής πορείας που ακολουθεί τις τελευταίες δεκαετίες σε σχέση με το ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό χώρο. Επιπλέον, αυτή η μελέτη θα καθοδηγήσει κάθε φίλο του GC που είναι νέος στην Ιαπωνική σχολή, με τον γράφοντα να ξεκίνησε από αυτή ακριβώς τη θέση της απόλυτης άγνοιας. Δυστυχώς δεν έχω μπορέσει να επισκεφθώ ακόμα τη χώρα του ανατέλλοντος ήλιου, ούτε ορίζω τον εαυτό μου ως γνώστη ή ειδικό, αλλά θα εκθέσω την δική μου οπτική γωνία ως θαυμαστή, αναγνώστη και ερευνητή του ειδικού αυτού τομέα αλλά και της γενικότερης μυστηριακής κουλτούρας. Θα γίνει η προσπάθεια σιγά σιγά να προσεγγισθεί το manga και ας αξιολογήσει ο καθένας με τις κατάλληλες πλέον γνώσεις και πληροφορίες αν αξίζει να διαθέσει το χρόνο του εκεί. Ακολουθώντας το πλαίσιο στο οποίο δημιουργήθηκε το θέμα "ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ", το αφιέρωμα είναι χωρισμένο σε ενότητες και υπάρχει το αντίστοιχο νήμα για διορθώσεις, παρατηρήσεις και σχόλια ΕΔΩ. Καλή ανάγνωση! ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 1ο - 1200 μ.χ. ΕΩΣ 1945 μ.χ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 2ο - 1945 μ.χ. ΕΩΣ 1980 μ.χ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 3ο - 1980 μ.χ. ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ MANGA ΚΑΙ ΑΝΙΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΦΙΛ ΕΝΟΣ MANGAKA ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ MANGA ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΩΝ MANGA ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ/F.A.Q. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 1ο ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 2ο ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 3ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΝ MANGA ΣΤΟ GC ΠΗΓΕΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1: ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

An introduction to Anime and Manga… Αυτό το θεματάκι το ανοίγω για να εισάγω των μαγικό κόσμο των Ιαπωνικών κόμικς και κινουμένων σχεδίων στα μέλη αυτού του φόρουμ. Κάνοντας μια γύρα στο φόρουμ παρατήρησα ότι δεν υπάρχουν πολλά ανάλογα θέματα, και αυτά που υπάρχουν δεν δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τι εστί Ιαπωνικό κόμικ. Παρατήρησα ότι υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν να μάθουν κάτι παραπάνω, οπότε αυτό το tutorial είναι για εσάς. Το πρώτο και βασικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι: Manga = Japanese comics Anime = Japanese cartoons Με λίγα λόγια λοιπόν είναι μια ακόμα υπό-κατηγορία της 9ης τέχνης στην οποία είναι αφιερωμένη αυτό το φόρουμ. Δεν είναι κάτι διαφορετικό. Δεν είναι κάτι το ξένο. Δεν είναι κάτι το ανταγωνιστικό. Αυτοί που αγαπάνε τα δυτικά κόμικς έχουν όλες τις προϋποθέσεις για να αγαπήσουν τα Ιαπωνικά και vice versa. Αυτό το επισημάνω γιατί έχουν παρατηρηθεί τάσεις τον τελευταίο καιρό οι θαυμαστές των μεν να θάβουν τα δε. Τα ιαπωνικά κόμικς διαφέρουν αρκετά σε σχέδιο και νοοτροπία για να μπορούν να συγκριθούν με τα δυτικά, αλλά δεν παύουν να είναι όλα κόμικς. Μιλάμε για τις 2 όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν είναι δίκαιο να πει κανείς ότι τα superhero comics είναι βαρετά και προπαγανδιστικά ή ότι τα manga είναι κακοσχεδιασμένα και πορνογραφικά. Ας ξετυλίξουμε λοιπόν το κουβάρι της Ιαπωνικής ενάτης τέχνης για να κατανοήσουμε τι είναι τα anime και τα manga και τι είναι αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν τόσο. How it all started… Τα ιαπωνικά κόμικς στηρίζονται σε παραδόσεις αιώνων. Ο προπομπός τους εμφανίστηκε από τον 16ο αιώνα με την μορφή των Ukiyo-e, τις περίφημες ιαπωνικές ξυλογραφίες. Αυτές ήταν εικαστικές εικόνες από την ιαπωνική παράδοση και καθημερινή ζωή οι οποίες συνοδεύονταν από περιγραφικό κείμενο. Αυτά εξελιχθήκαν στα Ukiyo-zoshi στον 19ο αιώνα, τα οποία ήταν Ukiyo-e σε μορφή πανελ που διηγούνταν μια ιστορία. Ο όρος Manga είχε επινοηθεί νωρίτερα από τον μεγάλο σχεδιαστή Ukiyo-e, τον Hokusai και σήμαινε «ανεύθυνες εικόνες». Τον 19ο αιώνα έκαναν και την εμφάνιση τους και τα δυτικά κομικ-στριπς που δημοσιεύονταν στις κυριακάτικες εφημερίδες. Εκείνη την εποχή η Ιαπωνία ήταν μια ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη. Η δυτικοποιηση της χώρας είχε αρχίσει εδώ και πολλές δεκαετίες και τα κόμικς δεν αποτέλεσαν εξαίρεση. Έτσι υπήρχαν αμερικανικά στριπς που ταξίδεψαν μέχρι την άλλη άκρη του ειρηνικού. Η μεγαλύτερη όμως επιρροή στο ιαπωνικό κομικ-στριπ ηρθε από Γιαπωνέζους δεύτερης γενιάς που μεγάλωσαν και έμαθαν την τέχνη του στριπ στην Αμερική και μετά την μετέφεραν στην παλιά τους πατρίδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Yoshitaka Kiyama που έμαθε την τέχνη στο San Francisco (1904 - 1924) και δημοσίευσε τις εμπειρίες του σε αμερικάνικου στυλ gag-strip comic. Σε αυτό το κλίμα κινούνταν τα ιαπωνικά κόμικς εκείνη την εποχή. Τα επόμενα χρόνια υπηρξε μια κάμψη γιατί οι Ιάπωνες ήταν απασχολημένοι με το να κατακτήσουν την Ασία, ενώ τα αμερικανικά κόμικς πέρασαν στην αντεπίθεση με αντί-ιαπωνικές προπαγανδιστικές ιστορίες κατά την διάρκεια του πολέμου. Όταν άρχισε η αμερικανική κατοχή, τα ιαπωνικά κόμικς πήραν πάλι τα πάνω τους κυρίως για 2 λόγους. Πρώτον το δυσάρεστο κλίμα ευνοούσε την ανάπτυξη καλλιτεχνικών ανησυχιών, και δεύτερο, τα κόμικς ήταν μια φτηνή και προσιτή ψυχαγωγία για εκείνους τους δύσκολους καιρούς. Ευνόητο ήταν ότι ο πόλεμος έδωσε πλούσια θεματολογία για τα μεταπολεμικά manga. Το πιο κλασσικό παράδειγμα είναι το Barefoot Gen του Keiji Nakazawa. Ήταν ένας από τους επιζώντες της Hiroshima και στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ξεκίνησε να σχεδιάσει το αυτοβιογραφικό του manga το οποίο είναι και σήμερα μια από τις πιο γραφικές και ιστορικά ορθές απεικονίσεις του πυρηνικού ολοκαυτώματος. Το manga κυκλοφορεί σε 10 τόμους και είναι must have για τους φαν των κόμικς. Το παρακάτω αποσπασμα είναι από την anime μεταφορά του manga: http://www.youtube.com/watch?v=zJUksMX8qmc Η μορφή όμως που καθιέρωσε τα manga ως μια από τις βασικές ψυχαγωγικές ενασχολήσεις των Ιαπώνων κάθε ηλικίας στην μεταπολεμική εποχή δεν ήταν άλλη από τον Osamu Tezuka. Για πολλούς θεωρείται ο πατέρας των manga και ο Walt Disney της Ιαπωνίας. Ο Tezuka ήταν μεγάλος θαυμαστής του Disney και η επιρροή αυτή φαίνεται στο έργο του. Ο Tezuka ήταν αυτός που καθιέρωσε τα μεγάλα μάτια ως ένα από τα οπτικά χαρακτηριστικά των χαρακτήρων των manga. Αυτό έγινε γιατί οι Ιάπωνες πιστεύουν ότι τα μάτια είναι το πιο εκφραστικό μέρος του ανθρωπίνου σώματος. Πολλά δυτικά κόμικς και καρτούν δεν πέτυχαν στην Ιαπωνία γιατί οι πρωταγωνιστές τους θεωρούνταν ανέκφραστοι. Ένα από τα άλλα οπτικά χαρακτηριστικά των manga είναι ότι διαβάζονται ανάποδα από την πίσω σελίδα και από δεξιά προς αριστερά σύμφωνα με τον παραδοσιακό ιαπωνικό τρόπο. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που εμπόδισαν την διάδοση στη δύση των manga του Tezuka. 2 από τα πιο γνωστά του έργα είναι το Astro Boy και το Kimba the white lion πάνω στο οποίο βασίστηκε το Lion King. Στις δεκαετίες του 60 και 70 τα manga είχαν πια καθιερωθεί ως μια καθημερινή και απόλυτα φυσιολογική ψυχαγωγική ενασχόληση των Ιαπώνων ανεξαρτήτου ηλικίας. Κα αυτό αποτελεί μια βασική διαφορά από τα δυτικά κόμικς. Στην δύση, και βασικότερα στην Αμερική τα κόμικς ποτέ δεν έπαψαν να είναι ένα είδος ψυχαγωγίας που απευθύνονταν αποκλειστικά σε παιδιά. Αυτό είχε το αρνητικό αντίκτυπο του ότι τα αμερικάνικα κόμικς είχαν περιορισμένο αριθμό θεμάτων. Καταστάσεις και φαινόμενα που αφορούσαν τους ενήλικες ποτέ δεν καταπιάστηκαν από τους Αμερικανούς δημιουργούς κόμικς. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η λογοκρισία που επιβλήθηκε στα αμερικανικά κόμικς από την ίδια την γερουσία με αφορμή το βιβλίο του Dr Frederic Wertham “Seduction of the Innocent”. Στην δεκαετία του 70 ειδικά, τα αμερικάνικα κόμικς κινδύνεψαν με αφανισμό. Σε αυτά τα επεισόδια όμως θα αναφερθώ σε άλλη παρουσίαση. Από την άλλη, τα manga δεν είχαν κανένα φυσικό εχθρό. Το ότι τα διάβαζαν ενήλικες όσο και παιδιά, βοήθησε στο να αποκτήσουν μια ανεξάντλητη θεματολογία. Υπήρχαν manga που σχεδιάζονταν αποκλειστικά για νοικοκυρές και manga για υπαλλήλους γραφείων. Το ξέρατε ότι σε σεισμολογικό manga έχει κάνει και την εμφάνιση του ο δικός μας καθηγητής Βαρωτσος? Επίσης η ιαπωνική κουλτούρα ποτέ δεν έδειξε ηθικούς φραγμούς σε θέματα σεξ και βίας πράγμα που οδήγησε στην παντελή έλλειψη λογοκρισίας. Πολλά από τα manga εκείνης της εποχής σοκάρουν ακόμα και σήμερα. Οι κατηγορίες πάντως που είχαν τις μεγαλύτερες κυκλοφορίες ήταν τα shonen και τα shoujo. Αυτά ήταν manga που απευθύνονταν σε εφήβους και έφηβες αντίστοιχα. Τα manga αυτά συνήθως κυκλοφορούσαν ως επεισοδιακές ιστορίες μέσα σε νεανικά περιοδικά ποικίλης ύλης σαν το Shonen Jumb και το Shojo Beat. Περιοδικά που υπάρχουν ακόμα, και στο απόγειο τους πουλούσαν εκατομμύρια αντίτυπα κάθε εβδομάδα. Τα manga αυτών των περιοδικών κυκλοφορούσαν σε τόμους κάθε μήνα για τους συλλέκτες. Αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα. Τα εβδομαδιαία τεύχη συνήθως τα πετάνε και συλλέγουν τους μηνιαίους τόμους που περιέχουν πολλά κεφάλαια μαζεμένα και είναι εκδόσεις καλύτερης ποιότητας. Εκείνη την εποχή εμφανίστηκαν στο χώρο ονόματα που είναι ενεργά ακόμα και σήμερα. Ο Hayao Miyazaki και ο Isaao Takahata έκαναν εκείνη την εποχή τα πρώτα τους βήματα. Στα τέλη της δεκαετίας του 70, ο Miyazaki είχε ήδη σκηνοθετήσει αρκετά επεισόδια της anime σειράς Lupin The Third καθώς και την πρώτη του ταινία “Lupin The third: The Castle of Cagliostro”. Στα μέσα της δεκαετίας του 70 όλα τα νεαρά κορίτσια της Ιαπωνίας περίμεναν με ανυπομονησία το επόμενο τεύχος με τις ιστορίες της Candy Candy. Η δεκαετία του 80 συνεπεσε με το τεχνολογικό μπαμ της Ιαπωνίας και αυτό συνοδεύτηκε από την ραγδαία ανάπτυξη του Ιαπωνικού επιπέδου ζωής και την ταύτιση της καθημερινότητας με τις τελευταίες λέξεις τις τεχνολογίας. Η ξαφνική εισβολή της τεχνολογίας, η επιστημονική φαντασία, και οι φόβοι για την αβεβαιότητα του μέλλοντος και η θέση του ανθρώπου σε έναν τεχνολογικά εξελιγμένο κόσμο, οδήγησαν στην ωρίμανση των manga και την δημιουργία πιο κλειστοφοβικών και πεσιμιστικών τίτλων. Η επιστημονική φαντασία έγινε η πιο δημοφιλής θεματολογία, και τα πρώτα αριστουργήματα που τράβηξαν την προσοχή της δύσης βγηκαν εκείνη την δεκαετία. Ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας πολλές anime σειρές διασχίσαν τον ειρηνικό και άρχισαν να προβάλλονται στην αμερικάνικη τηλεόραση. Σειρές σαν το Macross (Robotech) η το Area 88 είχαν μεγάλη επιτυχία αν και οι Αμερικάνοι λογοκριτές τις έκαναν πραγματικά αγνώριστες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ταινία του Hayao Miyazaki “Nausicaa of the Valley of the Wind” που υπέστη περικοπές συνολικά 30 λεπτών για να αμερικανοποιηθει. Αυτό φρίκαρε τον Miyazaki που απαγόρεψε την εξαγωγή των ταινιών του στη δύση για μια δεκαετία με αποτέλεσμα εμείς να τον γνωρίσουμε στην δύση της καριέρας του με την ταινία “Spirited Away”. H δεκαετία του 80 καθιέρωσε την επιστημονική φαντασία ως μια βασική πηγή για τα θέματα των manga και των anime. Και το μπαμ δεν άργησε να γίνει. Στα τέλη της δεκαετίας έκανε την εμφάνιση της η ταινία anime “Akira” από το ομώνυμο manga, που προκάλεσε διθυραμβικά σχόλια από δυτικούς κριτικούς, καθώς και το “Ghost in the Shell”. Τα manga και τα anime είχαν πια τραβήξει για τα καλά την προσοχή της δύσης. Η δεκαετία του 90 δεν παρουσίασε κάμψη, αντίθετα ενίσχυσε την θέση των anime και των manga ως μορφές τέχνης. Το δεύτερο μπαμ έγινε στα μέσα της δεκαετίας με την σειρά “Neon Genesis Evangelion”. Ήταν η σειρά που έκανε εκατομμύρια εφήβους σε όλο τον κόσμο να αντιδράσουν με την φράση “What the fuck?” Ήταν μια απίστευτα πεσιμιστική σειρά με πολλά μυνηματα και ισχυρό ψυχολογικό υπόβαθρο που έκαναν πολλούς να μην πιστεύουν ότι αυτό που έβλεπαν ήταν κινούμενα σχέδια. Ήταν μια σειρά που απέκτησε φανατικούς θαυμαστές ανά τον κόσμο η οποία έχει αντίκτυπο ακόμα και σήμερα αν και έχουν βγει πολύ καλυτέρα anime από τότε. Αυτή η σειρά εισήγαγε μια νέα κατηγορία anime την “I fuck with your brain”. Είναι από τις σειρές που επιβάλλεται να τις δεις πάνω από μια φορά για να καταλάβεις όλα τα μυνηματα της. Αρκεί να αντικαταστήσετε τα 2 τελευταία επεισόδια με την ταινία “End of Evangelion” που αποτελεί το τέλος που ήθελε να δώσει ο σκηνοθέτης. Τα τελευταία χρόνια τα anime και τα manga έχουν γνωρίσει μια μεγάλη άνθιση χάρη στο ιντερνετ. Σειρές κυκλοφορούν με υπότιτλους στο ιντερνετ 2 με 3 μέρες αφού προβληθούν τα επεισόδια στην ιαπωνική τηλεόραση. Anime που σπάνε τις παραδόσεις και αποτελούν τεχνικά και σεναριακα επιτεύγματα εξακολουθούν να βγαίνουν. Με λίγα λόγια, they are here to stay… Υπάρχουν πολλοί τομείς που καθορίζουν την επιτυχία των anime και manga σήμερα. Δεν είναι μόνο η ποιότητα και επιτυχία μιας σειράς. Είναι η αγάπη για την ιαπωνική κουλτούρα γενικότερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί που κολλάνε στα anime και τα manga, παθαίνουν μια ανάλογη πώρωση με τις ιαπωνικές ταινίες, παραδόσεις, μοντέρνα μουσική και φαγητό. Οι φαν των ανιμε ξερόυν απέξω ποιοι ηθοποιοί κάνουν τις φωνές των αγαπημένων τους ηρωων, και πια συγκροτήματα τραγουδάνε τα τραγούδια των σειρών. Η εμπειρία των anime και των manga δεν αφορά μόνο την ανάγνωση του κόμικ η την θέαση της σειράς. Ένα παγκόσμιο φαινόμενο τα τελευταία χρόνια είναι το cosplay, όπου φαν πάνε στα comic book conventions ντυμένοι σαν τους αγαπημένους τους χαρακτήρες. Τώρα νομίζω ότι θα ήταν καλή ευκαιρία να προτείνω κάποιους τίτλους εκκίνησης για τους αμύητους. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζουν τα manga ως τρόπος έκδοσης, πιστεύω ότι είναι καλύτερα να ξεκινήσετε πρώτα με anime και να προχωρήσετε στα manga αργότερα. Υπάρχουν anime για όλα τα γούστα. Ίσως να νομίζετε κάποιοι ότι όλα τα ανιμε μοιάζουν σχεδιαστικά με την “Sailor Moon”. Σ’αυτό κάνετε μεγάλο λάθος. Υπάρχουν πολλές σχεδιαστικες τεχνοτροπίες ανάλογα με το studio παραγωγής, το genre, η την φιλοσοφία του δημιουργού. Είναι δύσκολο να απομονώσω και να προτείνω συγκεκριμένους τίτλους, οπότε θα παραθέσω μερικους χαρακτηριστικούς για τα αγαπημένα μου genres: Death Note Πρόκειται για ένα αστυνομικό ανιμε με ενδιαφέρουσα ιστορία με μεταφυσικά στοιχειά και αρκετά plot twists. Βασίζεται περισσότερο σε battle of wits παρά σε σκηνές δράσης. Death Note Episode 1 (poor quality) Inuyasha Παλιό ανιμε, αλλά με ωραία φανταστική ιστορία που σε ταξιδεύει στους μύθους και δοξασίες της παλιάς Ιαπωνίας. Inuyasha Episode 1 (poor quality) Boogiepop Phantom Μεταφυσικό θρίλερ με πολύπλοκη ιστορία και ενδιαφέρον σχέδιο. Δύσκολος τίτλος που απαιτεί την προσοχή σας κατά την διάρκεια της θέασης αφού μόνο στο τέλος μπαίνουν τα κομμάτια του παζλ στη θέση τους. Boogiepop Phantom Episode 1 (poor quality) Nana Φαινομενικά γυναικείος τίτλος, αλλά βλέπεται ευχάριστα από άντρες γιατί είναι πολύ ρεαλιστικό και με φοβερή μουσική. Αποτελεί καλή εισαγωγή στην σύγχρονη ιαπωνική ποπ σκηνή. Nana Episode 1 (poor quality) School Rumble School Comedy, με ωραίο και πολλές φορές κουφό χιούμορ και αξιαγάπητους χαρακτήρες. School Rumble Episode 1 (spanish subs) Επίσης αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να δείτε τις ταινίες του Hayao Miyazaki. Αποτελούν εξαιρετική εισαγωγή στα ανιμε. Επίσης αξίζει και με το παραπάνω να ψάξετε τις ανιμε ταινίες του σκηνοθέτη Satoshi Kon που μερικές από αυτές (Paprika, Tokyo Godfathers) μπορείτε να τις νοικιάσετε απο τα βιντεο κλαμπ της γειτονιάς σας!

www.justmanga.com Γενικά για το justmanga Όπως καταλαβαίνετε και από το όνομα του μαγαζιού, ειδικεύεται στα manga (γιαπωνέζικα κόμικς). Έχει τεράστια ποικιλία από τίτλους, γνωστούς και άγνωστους. Αν θέλετε να αγοράσετε κάποιον τίτλο που δεν είναι γνωστός και δεν κυκλοφορεί στο online εμπόριο, στο justmanga υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το βρείτε. Ανανεώνεται συνεχώς με όλες τις νέες κυκλοφορίες, ενώ σε όλους τους τίτλους προσφέρει έκπτωση της ονομαστικής τους τιμής και κλασσικά μπορείτε να κάνετε pre-order. Πληρωμή - αποστολή - μεταφορικά Το Justmanga υποστηρίζει πλήρως paypal, επομένως δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την πληρωμή. Εδρεύει στην Αμερική, επομένως μερικές φορές ίσως καθυστερήσει να έρθει το δέμα. Σύνολο έχω παραγγείλει τρεις φορές και κάθε φορά μου έκανε περίπου 20 μέρες για να έρθει. Τα περιοδικά ήταν πολύ καλά συσκευασμένα. Όσο πιο μεγάλο είναι το κόστος, τόσα περισσότερα ψιλολοΐδια και ψιψιψόνια βάζουν μέσα στο δέμα. Καραμέλες, τσίχλες και ζελεδάκια για να γλυκάνουν τον κόσμο, ενώ κατά διαστήματα χαρίζουν μπρελόκ και κουκλάκια. Τα μεταφορικά υπολογίζονται με βάση τα units του κάθε προϊόντος. Ένα συνηθισμένο manga μετράει σαν 1 unit, ένα artbook μεγαλύτερων διαστάσεων για 3 units κ.ο.κ. Δίπλα σε κάθε περιοδικό αναφέρει πόσα ακριβώς units πιάνει. Αν αγοράσετε μόνο eligible products με το συγκεκριμένο σηματάκι , θα σας κάνουν μία γενναία έκπτωση στα μεταφορικά. Το καλό είναι πως ως eligible θεωρείται σχεδόν το 95% των περιοδικών, επομένως υπολογίζετε σχεδόν πάντα λιγότερα μεταφορικά. Επιπλέον Features Το justmanga έχει κυρίως δύο χαρακτηριστικά που το κάνουν να υπερτερεί από τα υπόλοιπα μαγαζιά του είδους. 1) Πόντους αγοράς. Για κάθε δολάριο που ξοδεύετε, κερδίζετε 10 πόντους. Τους πόντους αυτούς μπορείτε να τους διαθέσετε προς αγορά σε διάφορα manga related προϊόντα που συνεχώς ανανεώνονται. Επιπλέον πόντους μπορείτε να κερδίσετε αν κάνετε review για ένα manga ή αν αφήσετε την άποψή σας. 2) Το Club 555. Στους πελάτες που έχουν κάνει πάνω από μία παραγγελία, δίνουν την ευκαιρία μαζί με κάθε επιπλέον αγορά να επιλέξουν από μία ενδεικτική λίστα, ένα (και μόνο ένα) επιπλέον manga για το οποίο θα πληρώσουν μόνο 5.55$ (4€). Με λίγα λόγια πουλάνε κάτω του κόστους. Ξαναλέω πως σε κάθε αγορά έχετε δυνατότητα να πάρετε μόνο ένα τεύχος από το Club 555. Ανάλογα με τα units που έχετε αγοράσει, ανεβαίνετε levels, και όσο υψηλότερο level είστε, τόσες περισσότερες επιλογές έχετε από το Club 555. Άλλες εξυπηρετήσεις που κάνει το justmanga είναι η δημιουργία λίστας με τα manga σας, αποστολή προστατευτικών ζελατινών δωρεάν με κάθε αγορά, δυνατότητα αγοράς anime DVDs, anime-manga toys κλπ. Γενικά είναι ίσως το πιο οργανωμένο μαγαζί του είδους. Αν κάποιος θέλει εξειδικευμένες αγορές manga, ή αναζητά τίτλους που δεν βρίσκονται στο BookDepository (), αξίζει να του ρίξει μια ματιά. Το μόνο αρνητικό είναι πως αν κάποιος δεν αγοράσει για πάνω από 6 μήνες, χάνει το account του, δηλαδή όλους τους πόντους και τα level του Club 555.

Βρήκα αυτή την καφετέρεια στο ιντερνετ. Βρίσκεται Αθ. Διάκου 2 & Πορίνου, Ακρόπολη Αθήνα και εχει αποκλειστική θεματολογία τα manga/anime. Από ότι είδα στο site τους έχουν και μια βιβλιοθήκη με manga για όποιον θέλει να διαβάσει καθώς πινει τον καφέ του. (έχει και για να φας αν θες πχ. κρέπες εμπνευσμένες από manga) Κάνει και events, cosplay κλπ. Στην σελίδα τους, έχουν βάλει τον κατάλογο με τις τιμές, ιο οποίες ειναι πολυ καλές ειδικά σε σχέση με καφε της περιοχής αυτης. Δεν εχω πάει αλλά θα πήγαινα να δω τι παίζει. Παρακάτω η ιστοσελίδα του. Manga Cafe