bouzikak

Από τη Δευτέρα και το βλέπω τώρα; (Κάλλιο αργά παρά πότε...)

+14

Στο Public Πειραιά έχει έναν πάγκο με "βιβλία από 2,99€". Στον πάγκο αυτό είχε και δύο στίβες με καμιά εικοσαριά Μπάρνυδες, οπότε στοκ από αυτά υπάρχει ακόμα.

Να γράψω κι εγώ τις σκέψεις μου για το διήμερο, όπως το έζησα από τον "μισό" πάγκο μου. - Ο κύριος χώρος της λέσχης ήταν ακριβώς όσος χρειαζόταν για 7 φουλ πάγκους και 2 μισούς, όσοι ακριβώς είμασταν. Αν προκύψει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από πωλητες, θα πρέπει να ανοίξουν και άλλοι χώροι/δωμάτια της λέσχης. - Η θερμοκρασία ήταν καλή, παρά την κόλαση που υπήρχε έξω. - Καλό και το "ντιλιβερυ-κέτερινγκ", δεν είδα κανέναν να το μνημονεύει παρά το ότι όλοι το τιμήσαμε... - Ο Σταυριανός είναι γεννημένος storyteller, πρέπει να κόψει χρόνο από τις εκδόσεις και να αφιερωθεί στη συγγραφή. Αλλά η "ψυχή του πάρτυ" ήταν ο Τομπαλίδης, χωρίς αυτόν θα είχαμε κόψει φλέβες. - Ρισπεκτ στον Κώστα τον GreekComicFan. Από τα πιο φιλότιμα/πρόθυμα/καλοπροαίρετα άτομα που έχω συναναστραφεί. Για τον πρόεδρο δεν χρειάζονται έπαινοι, απλά κάνει το καθήκον του. - Το early bird (είσοδος μόνο για μέλη της λέσχης μία ώρα νωρίτερα) πρέπει να το ξανασκεφτεί η οργάνωση, γιατί δεν ήρθε ούτε ένα μέλος, ούτε το Σάββατο, ούτε την Κυριακή. - Τα "δωράκια" στο τέλος πολύ καλή ιδέα. - Όσον αφορά στο "περιστατικό", ο τύπος ήταν άτυχος γιατί πήγε να κάνει το σκηνικό του σε πολύ δυνατό πωλητή, που έτυχε εκείνη την ώρα να έχει και tag team partner άτομο που δεν μασάει τα λόγια του, οπότε η αντιμετώπισή του ήταν υποδειγματική. Δεν αξίζει περισσότερη ανάλυση το θέμα, haters gonna hate. - Τελικός απολογισμός: θετικός, κρίνοντας με την επιείκεια της "πρώτης φοράς". Επειδή ξέρω τα άτομα που εμπλέκονται, είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά όλα (οργάνωση, διαφήμιση, προσέλευση) θα είναι καλύτερα.

Οι μικροφθορές/ξεθώριασμα σε ένα τεύχος του 1977 συγχωρούνται. Το συγκεκριμένο ελάττωμα σε ένα σύγχρονο τεύχος θα σήμαινε πτώση στο 6.5-7.0 αυτομάτως. Σε τεύχος του 1977 συγχωρείται και δεν το ρίχνει κάτω από 9.0.

20-30% πάνω για CGC μου φαίνεται πολύ λίγο, (εγώ θα έλεγα 150 με 200%, ειδικά για εννιάρι). Αλλά δεν θα εστιάσω εκεί. Θα εστιάσω στο ότι κάποιος πρόσεξε πάρα πάρα πολύ το τευχάκι του για 30 περίπου χρόνια και μπήκε και στο έξοδο να το υποβάλλει στο CGC. Αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν δεν μπορούμε να τον βάλουμε στην ίδια κουβέντα με κάποιον που βρήκε ένα διαλυμένο μίκυ μάου και το έβαλε ένα χιλιάρικο μπας και τσιμπήσει κάνα κορόιδο. Ο πρώτος έχει κάνει δουλειά και απευθύνεται σε πολύ εξειδικευμένους συλλέκτες, ο άλλος έχει ένα κατεστραμένο τεύχος και πάει να εκμεταλλευτεί τη νοσταλγία κάποιου που δεν πολυασχολείται.

Το strange embrace δεν το είχα διαβάσει, αλλά το κατέβασα να το διαβάσω όταν ανέλαβα να παρουσιάσω το πάνελ του Hine και έπαθα το ίδιο σοκ που έπαθα με το the kite runner που ανέφερα παραπάνω: ήταν εκπληκτικό! Το αγόρασα από τον ίδιο τον Hine από τον πάγκο του με 20€. (Το book depository το έχει 37,94€, το public 40,99€ και το amazon 34,99 δολλάρια + μεταφορικά).

Έχω γράψει και στο παρελθόν ότι οι πάπιες και τα ποντίκια με αφήνουν αδιάφορο. Φροντίζω όμως όποιος καλεσμένος έρχεται από το εξωτερικό, είτε στο comicdom είτε οπουδήποτε, να έχω κάτι δικό του, όσο πιο κοντά στα γούστα μου γίνεται. Του Τσελόνι λοιπόν πήρα το μόνο μη ντισνεϊκό που μπόρεσα να βρω εγκαίρως, το "The Kite Runner", το οποίο είναι καταπληκτικο και το συνιστώ ανεπιφύλακτα στον οποιονδήποτε, είτε διαβάζει υπερηρωϊκά, είτε ντίσνεϋ, είτε μάνγκα, είτε οτιδήποτε. Πήγα στον πάγκο του το Σάββατο το απόγευμα, δεν θυμάμαι ώρα ακριβώς. Πάντως το σκηνικό "από δω και πέρα στα σκετσάκια κάνουν 5€" είχε ξεκινήσει σίγουρα. Δίνοντάς του λοιπόν το τομάκι για να το υπογράψει και λέγοντας του ότι μου άρεσε πολύ, ήταν φοβερή η ιστορία από μόνη της αλλά και το σχέδιο του "έδεσε" πραγματικά και την απογείωσε και ότι και το χρώμα ήταν ακριβώς αυτό που έπρεπε, ξεκίνησε μόνος του, χωρίς να του το ζητήσω, να μου κάνει quick sketch στην πρώτη λευκή σελίδα του τόμου. Με ρώτησε μάλιστα αν θέλω κάποιον από τα πρόσωπα της ιστορίας συγκεκριμένα και του είπα να σχεδιάσει ότι θέλει αυτός. Μου έκανε λοιπόν ένα Ντόναλντ, ίσως γιατί ήθελε να κάνει αντίθεση με την τραγική ιστορία, είτε γιατί του ήταν πιο εύκολο, δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι δεν έκανε καμία κουβέντα για φράγκα. Ο Νίκος Κούτσης όταν παρουσίαζε τον Έρικ Λάρσεν μίλησε για κάτι που είχε διαβάσει στο ίντερνετ και ζήτησε από τον Λάρσεν να το επιβεβαιώσει: σε ένα συνέδριο, o Λάρσεν είχε δώσει μια ορίτζιναλ σελίδα του savage dragon σε έναν φαν δωρεάν. Ο Λάρσεν το επιβεβαίωσε λέγοντας ότι ο συγκεκριμένος φαν του είχε φέρει κάποια κόμικς για να υπογράψει, είδε την ορίτζιναλ σελίδα πάνω στον πάγκο του, αναγνώρισε από ποιό τεύχος ήταν και είπε λυπημένα, "δυστυχώς τα οικονομικά μου ποτέ δεν θα μου επιτρέψουν να αγοράσω original art". Και ο Λάρσεν την έβγαλε και του την έδωσε επί τόπου δωρεάν! Τα γράφω όλα αυτά για να γίνει διακριτή η διαφορά ανάμεσα στον πραγματικό φαν που στηρίζει τη δουλειά του καλλιτέχνη με ότι τρόπο μπορεί και σε αυτόν που τυχαίνει να βρίσκεται εκείνη την ώρα εκεί και να λέει "αφού τσάμπα είναι, θέλω κι εγώ". Μάλιστα θεωρώ ότι είναι "υποχρέωσή" μας, εμάς που διαβάζουμε κόμικς και οργανωνόμαστε σε κοινότητες σαν το greek comics να "προστατέψουμε" τους καλλιτέχνες από τους "αφού είναι τσάμπα θέλω κι εγώ" εξηγώντας τους όποτε μπορούμε και με όποιον τρόπο μπορούμε ότι και το να ζωγραφίζεις μίκυ μάου είναι βιοποριστικό επάγγελμα. Το σύμπαν θα συνωμοτήσει για τα υπόλοιπα...

Όταν ο Celoni ή ο κάθε Celoni κάνει ένα σχέδιο, δεν πληρώνεις ούτε τα δύο λεπτά που του πήρε να το κάνει, ούτε το μολύβι ή το μελάνι που χάλασε. Πληρώνεις τα χρόνια εξάσκησης που χρειάστηκαν για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο και το έμφυτο ταλέντο που αυτός διαθέτει εμείς όχι.

Αύριο στις 14.00 Q&A με Ron Marz και David Hine με συντονιστή την αφεντομουτσουνάρα μου Σας περιμένουμε!!!

https://www.youtube.com/watch?v=c2dArdwdrMg&sns=fb Με πολλές αναφορές στο Athenscon...