PhantomDuck

@Manitou Αν έχεις τους 10 τόμους της fantagraphics, περιλαμβάνουν μέσα τον Βίο και μάλιστα με μπόλικες πληροφορίες, ενώ τα δύο μεμωνομένα βιβλία δεν έχουν σχεδόν τίποτα. Θα μπορούσαν να βάλουν τα ίδια άρθρα, όμως για έναν ηλίθιο λόγο, προτίμησαν να τα αφήσουν ξερά τελείως. Συγκεκριμένα, ο πρώτος τόμος του βίου περιλαμβάνει μόνο μία εισαγωγή 2 σελίδων από τον Rosa που δεν λέει κάτι που δεν ξέρεις, ενώ τα χαμένα επεισόδια έχουν το κατιτίς παραπάνω, πιθανώς επειδή τους έκραξε ο κόσμος. Συγκεκριμένα έχει μία αντίστοιχη εισαγωγή, και επιπλέον 3-4 illustrations, το γενεαλογικό δέντρο, και ένα τρισέλιδο απόν τον Paolo Castagno (Ιταλό γνώστη του είδους) σχετικά με τον Βίο. Δεν είναι και άσχημα, δεν είμαι όμως και κάτι για το οποίο αξίζει να πάρεις το βιβλίο, ειδικά αν έχεις την υπόλοιπη βιβλιοθήκη. Βέβαια σαν μέγεθος / εκτύπωση / ποιότητα, είναι εξαιρετικά όπως και να το κάνουμε. Για τα χρώματα τώρα, κάνω copy / paste από το ΠΜ που έστειλα στον germ. Όταν μελάνωνε την ιστορία και έλεγε πως θέλει π.χ. το πολεμικό πλοίο να είναι κόκκινο και άσπρο, πρέπει να είναι κόκκινο και άσπρο επειδή έχει κάνει μία έρευνα και είδε πως τα συγκεκριμένα πλοία ήταν έτσι. Και ο χρωματιστής της Egmont απλά πήρε αυτές τις σημειώσεις, τις πέταξε στα σκουπίδια και τα έκανε γκρι επειδή «έτσι είναι τα πλοία». Ή το θησαυροφυλάκιο που το έκαναν μπλε / κίτρινο, ενώ «κανονικά» είναι γκρι. Ή τα χρυσά νομίσματα του θησαυροφυλακίου, που κανονικά έπρεπε να είναι ασημένια, επειδή κατά τον Rosa εάν είναι χρυσά δίνει λάθος νόημα στον χαρακτήρα. Επειδή ο Σκρουτζ δεν φυλάει «χρυσάφι», απλά είναι τόσο τσίπης που κρατάει όλα τα ψιλά σε ένα θησαυροφυλάκιο. Ή όταν έβαλαν τη λεζάντα σε μία βιτρίνα, όπου κανονικά έπρεπε να τη βάλουν καθρεφτισμένη, και απλά ο εκάστοτε γραφίστας απλά δεν έδινε σημασία στη λεπτομέρεια. Ή να έχει σκαλίσει στον πάγο κάτι στα αγγλικά, και ο γραφίστας μιας άλλης χώρας απλά να το σβήνει πρόχειρα και να περνάει μία default μαύρη γραμματοσειρά από πάνω επειδή βαριόταν να κάνει κάτι αντίστοιχο. Ή να έχει κάνει λεπτομερέστατα κύματα και να αφήνει χώρο από κάτω για να μπει το ηχητικό εφέ, και ο γραφίστας να το βάζει απλά πάνω στα κύματα και να του χαλάει τη δουλειά. Ή τον γλόμπο που εμείς ακολουθούμε το ιταλικό φορμάτ (γαλάζιος με πάντα αναμμένη τη λάμπα) ενώ αυτός θέλει να είναι γκρίζος και η λάμπα του να είναι κανονικά σβηστή (άσπρη) και όποτε έχει κάποιο interaction τότε ανάβει και γίνεται κίτρινη. Και έεεεεενα σωρό άλλα παραδείγματα. Αυτό πουλάει ουσιαστικά με αυτήν την έκδοση. Του είπε η Fantragraphics να συνεργαστούνε μαζί, ο Rosa πέταξε τη σκούφια του επειδή επιτέλους κάποιος τον πήρε στα σοβαρά και επιτέλους του πέφτει λόγος στο να παρουσιάζει τις ιστορίες «όπως αυτός τις οραματίστηκε», η Fantagraphics το παίζει μάρκετινγκ για να βγάλει φράγκα, ο αναγνώστης χαίρεται επειδή θα διαβάσει τις ιστορίες «στην καλύτερή τους μορφή», και είμαστε όλοι χαρούμενοι

Ναι, οι εκδόσεις Disney είχαν διαφορετικό χρωματισμό ανά χώρα και ανά έκδοση. Δεν ξέρω πώς και γιατί ξεκίνησε όλο αυτό, όμως υποθέτω πως έγινε είτε επειδή κάποιος εκδότης θεωρούσε ανεπαρκή των χρωματισμό που έπαιρνε, είτε επειδή απλά σε μερικές περιπτώσεις ήταν ανύπαρκτος (μιας και οι πρώτες ιταλικές ιστορίες που δημιουργήθηκαν ήταν μισές έγχρωμες και μισές ασπρόμαυρες). Θυμάμαι οι πρώτες αμερικάνικες ιστορίες του Barks που είχαν χρωματισμό για τα μπάζα, του στυλ πράσινες μπλούζες στους Μουργόλυκους, κίτρινο αν δεν κάνω λάθος στο 313 και δεν συμμαζεύεται. Αργότερα επαναχρωματίστηκαν από άλλον (ή πιθανώς και από τον ίδιο) αμερικάνικο εκδότη, ώστε να είναι πιο όμορφα, όμως δεν είμαι σίγουρος για το εάν μπορούσε να επιλέξει χρωματισμό μία άλλη χώρα όταν τις έκανε εισαγωγή, ή απλά έπαιρνε το πιο πρόσφατο. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπως οι S-coded ιστορίες που έφτιαχναν οι Αμερικάνοι αποκλειστικά για εξαγωγή στην Ευρώπη, όπου δεν ξέρω αν τις χρωμάτιζαν ή αν τις άφηναν Α/Μ για να τις φτιάξουν όπως ήθελαν οι εκάστοτε χώρες, γενικά παίζουν πολλά. Ένα ακόμα πολύ πιθανό σενάριο, είναι πως οι ιστορίες ανήκαν μεν στην Disney, όμως ο χρωματισμός ανήκει στον εκάστοτε χρωματιστή / εκδότη, επομένως μπορεί να ήταν πιο εύκολο ή/και φθηνό εάν ο κάθε εκδότης έφτιαχνε τον δικό του. Ο Τερζόπουλος από ένα σημείο και μετά, χρωμάτιζε ξανά τις ιστορίες που δημοσίευε, ώστε να είναι συνεχώς πιο επίκαιρες, και αρκετές φορές τις έκανε εξαγωγή. Η πρώτη φορά που θυμάμαι ότι αναφέρθηκε στο φόρουμ, ήταν πριν καμιά 10ετία από τον dionik. Θυμάμαι και σε μία νορβηγική έκδοση που το είχαμε πετύχει, πιθανότατα να το είχε αναφέρει κάνας Ζοο; Δεν θυμάμαι περισσότερα αυτή τη στιγμή. Και στη βιβλιοθήκη Rosa της Fantagraphics έχουμε παραδείγματα που ο χρωματιστής ήταν είτε η Νέα Ακτίνα, είτε ο Χρήστος Κεντρωτης, που ήταν χρωματιστής στην Ακτίνα, ή τουλάχιστον ένας από όσους μπορεί να υπήρχαν. Βάζω τα περιεχόμενα από τον 1ο τόμο Rosa και το Σπαθί των Πάγων. Βέβαια το ότι αναφέρει τον χρωματισμό δεν σημαίνει πως θα είναι πανομοιότυπος με τον δικό μας, απλώς πάτησαν σε αυτόν ως βάση, και από εκεί και πέρα διόρθωσαν ό,τι άλλο ήθελαν. Αν βάλεις στο παιχνίδι τώρα μέσα και χώρες όπως Γαλλία, τις υπόλοιπες βορειοευρωπαϊκές που είχε αναλάβει η Egmont, τις ιστορίες που έφτιαχναν στη Βραζιλία, και ένα σωρό ακόμα, όπου προφανώς επαναχρωματίζανε κατά το δοκούν επειδή η καθεμία είχε διαφορετικά στάνταρ, καταλαβαίνεις πως γίνεται ένα πολύ ωραίο και όμορφο κουλουβάχατο που δεν βγαίνει άκρη με την καμία. Ευτυχώς πλέον, αυτές οι εποχές φαίνεται πως πέρασαν ανεπιστρεπτί και όποια νέα ιστορία δημιουργείται, τουλάχιστον από Ιταλία μεριά, φαίνεται πως εξάγεται αυτούσια. Το θέμα είναι στις παλιές ιστορίες όπου δεν υπάρχει κάποιος καλός χρωματισμός, και επαφίεται στον κάθε εκδότη αν και πώς θα τις ξαναχρωματίσει. Γι' αυτό και βλέπουμε τραγελαφικά παραδείγματα όπως την «Βιβλιοθήκη Σκάρπα» που η Καθημερινή αντί να πληρώσει έναν χρωματιστή, κράτησε (υποθέτω για λόγους οικονομίας χρόνου και χρήματος;; ) τον ιταλικό σάπιο χρωματισμό.

Ρώτησα εάν θα βγάλουνε τη σειρά και σε gift boxsets εκτός από τα collectors boxsets, όμως μου απάντησαν πως δεν σκοπεύουν να τα συνεχίσουν. Θα βγάζουν από εδώ και πέρα μόνο τα collectors, που ουσιαστικά περιέχουν 2 τόμους η κάθε θήκη, με τη σειρά που βγήκαν. Κρίμας, μιας και τα gift είναι πολύ πιο ωραία και είχαν και συνάφεια. Θα μπορούσαμε να είχαμε π.χ. το σπαθί των πάγων σε μια θήκη, όμως τώρα θα το έχουμε σκόρπιο. Είπαν θα ρωτήσουν και τον editor, και εάν μάθουν κάτι παραπάνω, θα μου ξαναστείλουν. Btw ανακοινώθηκε τόμος 12 με Giorgio Cavazzano (πάπιες) και 13 με Paul Murry (ποντίκια.

Γιατί ρε παιδί θέλεις πάση θυσία Apple; Είναι κάποιος συγκεκριμένος λόγος; Ή απλά δεν θες να ξαναπάς σε Lenovo και άκουσες πως η Apple είναι καλή; Η Apple δεν είναι ιδανική για παιχνίδια. Μπορεί να σου χρησιμεύσει σαν λειτουργικό σύστημα, σαν video editing ή σαν γενικό εργαλείο λόγω μερικών συγκεκριμένων προγραμμάτων, όμως αν θες να παίζεις παιχνίδια, δεν είναι ιδανικό. Οι υπάλληλοι προφανώς και θα σου πουν πως παίζει παιχνίδια, δεν λέω, 2 χιλιάρικα είναι αυτά. Και τοστιέρα να πάρεις, θα παίζει σε κάποιον βαθμό κάποια παιχνίδια . Αλλά είναι σαν να πληρώνεις για μια τεράστια βιβλιοθήκη που πιάνει όλο τον τοίχο απλά για να βάζεις μέσα μερικά βιβλία στο ένα της ράφι. Κάτι ακόμα που πρέπει να γνωρίζεις πριν πας σε imac, είναι πως δεν μπορείς να κάνεις αναβάθμιση στο μέλλον. Δηλαδή αν θέλεις να αλλάξεις τον HDD (αργό σκληρό δίσκο που έχει μέσα) για να βάλεις SSD (πολύ πιο γρήγορο), δεν μπορείς. Ή βασικά μπορείς, αλλά πρέπει να κάνεις τεράστιες μόντες με μαστορέματα που δεν είμαι σίγουρος κατά πόσον αξίζει τον κόπο. Επίσης αν προβείς σε αγορά, θα δώσεις 2 χιλιάρικα για να μείνεις για πάντα με την κάρτα γραφικών που φοράει, δηλαδή την AMD Radeon Pro 555X. Αν θες σε δυο χρόνια να παίξεις ένα καινούργιο παιχνίδι που δεν το σηκώνει το μηχάνημα τι θα κάνεις; Θα το πετάξεις για να ξαναδώσεις άλλα 2 χιλιάρικα για το καινούργιο μοντέλο; Μην ακούς τι σου λέω εγώ εδώ πέρα, κάνε δική σου έρευνα στο διαδίκτυο και δες αν όντως η Radeon Pro 555X σου κάνει. Ψάξε για «Apple και gaming» και δες. Στον αντίποδα, θα μπορούσες να φτιάξεις έναν υπολογιστή που να έχει μία 1060 6Gb των 250-350€ και να παίζεις τα πάντα όλα χωρίς να σε νοιάζει τίποτα. Τα παιχνίδια που θέλεις είναι γενικώς ελαφριά, επομένως θεωρητικά θα έπαιζαν, όμως έχε υπ' όψιν πως πολύ λίγα γενικώς υποστηρίζονται από την Apple. Fifa 20. Απ' ό,τι βλέπω παίζει οριακά μεν στο μηχάνημα ΟΜΩΣ θέλει να κάνεις μανούβρες και να εγκαταστήσεις Windows (Τα imac δεν χρησιμοποιούν Windows, έχουν άλλο OS με διαφορετικά προγράμματα και απαιτήσεις). Έχει αναλυτικές οδηγίες για το πώς να παίξει, εδώ. Tekken 7 δεν είναι σίγουρος. Ξέρω πως στην αρχή δεν υποστήριζε mac, αλλά από τότε έχω δει κάποια βίντεο που τρέχουν πετσοκομμένο το παιχνίδι στα 30 frames per second με frame drops (κανονικά πρέπει να τρέχει στα 60 ακατέβατα) WRC 8 & Marvel VS Capcom Infinite. Απ' ό,τι βλέπω στις wiki, ούτε το ένα, ούτε το άλλο υποστηρίζονται. Spiderman. Αυτό δεν παίζει σε υπολογιστή γενικά. Το χρηματοδότησε η Sony και κατά 99% θα μείνει στο Playstation. Ο μόνος τρόπος να το παίξεις σε κάναν υπολογιστή είναι πιθανόν ως streaming με το PS Now, όμως δεν είμαι σίγουρος για το εάν γίνεται ακόμα, και φυσικά αυτή η υπηρεσία δεν μπορεί να τρέξει σε iMac. Επίσης, σε όλα τα παραπάνω πρόσθεσε πως ακόμα και αααααν παίξουν κάποια από αυτά με τον χ/ψ τρόπο, θα πρέπει να κάνεις αντίστοιχες μόντες για να συνδέσεις κάποιο χειριστήριο ή αντίστοιχο έξτρα περιφερειακό. Γενικά, ένα iMac μπορεί να είναι πολυεργαλείο για συγκεκριμένους τομείς, ΟΜΩΣ θα πρέπει να ξέρεις για τι το χρειάζεσαι. Για τον απλό κοσμάκη, ένας απλός υπολογιστής είναι απείρως πιο φθηνός και χρήσιμος. Και γενικά αν θες παιχνίδια, μένεις μακριά από Apple, είναι κανόνας αυτό

Αν θες να πάρεις υπολογιστή που να παίζει τα πάντα από παιχνίδια, μείνει μακριά από Apple. Έχουν κάποια καλά στοιχεία, όμως αν δεν γνωρίζεις γιατί το χρειάζεσαι, τότε δεν κάνει για εσένα. Με τα μισά λεφτά (και πολλά λέω) μπορείς να πάρεις ένα ντούκι υπολογιστή που δεν μασάει μία. Το Spiderman επίσης είναι αποκλειστικότητα της Sony, άρα δεν νομίζω να το δούμε εκτός Playstation.

Το λέω κι εδώ, και θα το γράψω παντού. Απέφευγα να πάρω αφυγραντήρα λόγω χώρου / κόστους / θορύβου, όμως μόλις είδα τις κυματιστές σελίδες στο Artist Edition του Don Rosa, έφυγα επιτόπου και πήρα έναν. Το αποτέλεσμα ήταν να ισιώσει μέσα σε μερικές ώρες, ενώ κάποια πιο έντονα περιστατικά ήθελαν κάνα διήμερο, συν πίεση από πάνω τους. Δυστυχώς δεν μου έκοψε να βγάλω φωτογραφίες με το πώς ήταν. Πλέον δεν ξέρω πώς ζούσα τόσα χρόνια χωρίς αφυγραντήρα. Ειδικά τώρα με τις βροχές, βγάζω περίπου 3 λίτρα νερό την ημέρα. Η υγρασία έχει πέσει από το 65% στο 40-45%. Το καλοκαίρι δεν έχω θέμα, ενώ το χειμώνα πες πως με το κλιματιστικό πάλι ξεραίνεται η ατμόσφαιρα. Όμως αυτές τις ημέρες του χρόνου που έχει φυσιολογική θερμοκρασία και δεν μπορείς να βάλεις κλιματισμό, η υγρασία κάνει πάρτι στο σπίτι. Είχαμε και θέματα με την μπογιά στον τοίχο, μετά από σχεδόν κάθε χειμώνα ήθελε βάψιμο επειδή έσκαγε από την υγρασία. Για να δούμε εάν δούμε διαφορά φέτος.

Φίλε μου, έτσι όπως το κόβω, μου φαίνεται καραμπινάτη περίπτωση υγρασίας. Και εφ' όσον λες πως έχεις υγρασία στο δωμάτιο, λογικά οφείλεται σε αυτό. Καλό είναι να μην γίνεται, επειδή με το χρόνο θα επιδεινώνεται το πρόβλημα στα βιβλία, αναπτύσσονται οι συνθήκες για ψαράκι (χαρτοφάγο έντομο που θέλει υγρασία), κλπ. Επίσης το σαγρέ χαρτί που χρησιμοποιούν πολλές εκδόσεις manga, κιτρινίζει με την υγρασία, και αυτό δεν αναστρέφεται. Είχα συνέχεια στο πρόγραμμα να πάρω έναν αφυγραντήρα, όμως το αμελούσα συνεχώς. Μέχρι που πριν μερικές ημέρες συνειδητοποίησα πως μερικοί τόμοι ήταν όπως αυτοί που βάζεις εδώ, και πήρα σούμπιτος αυτόν τον αφυγραντήρα επιτόπου την ίδια ημέρα. Ένα βιβλίο ίσιωσε μέσα σε μερικές ώρες (!!!), ενώ κάποια πιο βαρβάτα περιστατικά ήθελαν να κάτσουν στο δωμάτιο κάνα διήμερο και άλλο ένα διήμερο που έβαλα καμιά 10αριά κιλά βάρος από πάνω τους για να ισιώσουν. Από 65% υγρασία, πλέον δεν πάει πάνω από 40-45%, κι αυτό με το ζόρι. Δεν θέλω να κάνω διαφήμιση, ούτε είμαι σίγουρος πως είναι ο καλύτερος αφυγραντήρας, όμως αυτόν δοκίμασα, και αυτόν αναφέρω. Επίσης δεν εγγυώμαι πως θα στανιάρουν και τα δικά σου, μην με κυνηγάς αν δεν δεις αποτέλεσμα. Αλλά στη χειρότερη, και μόνο για τους σοβάδες να πάρεις έναν, αξίζει τον κόπο εάν έχεις υγρασία στο σπίτι.

Μπορεί να φτάσουνε 5 ιστορίες πριν το τέλος και να πουν «Έχετε δίκιο, δεν έπρεπε να βάζουμε μόνο Rosa, θα τον σταματήσουμε».

Πάλι καλά που η ιστορία δεν ονομαζόταν τίποτα του στυλ «Διακοπές στη Λούτσα» (διορθώθηκε, θα εμφανιστεί αργότερα)

Μερικά είναι πιο εύκολα να μπουν, μερικά πιο δύσκολα. Το συγκεκριμένο δεν ξέρω αν και πώς μπορούμε να το καταχωρίσουμε, έχει ένα καρέ μόνο του Ντόναλντ, ανεπίσημο. Συνήθως όταν προσθέτουμε κάτι από ανεπίσημο δημιουργό, έχουμε κάποιες σελίδες ή κάποια περισσότερα καρέ. Πιθανώς να πρέπει να καταχωρίσουμε νέα πεδία των δημιουργών ώστε να είναι επίσημοι. Ίσως να το βάλουμε απλά σαν αναφορά, και βλέπουμε για το μέλλον. Τέτοια ευρήματα είναι καλό να μπαίνουν εδώ για να τα έχουμε μαζεμένα. Επειδή αν τα έχουμε χύμα, θα τα χάσουμε. Μπορεί να καθυστερήσουν κάποια από το συγκεκριμένο thread, όμως σίγουρα δεν θα χαθούν.

Για Akira ρίχτε ένα βλέφαρο εδώ.

Και μετά θα βγάλουν αυτούς τους τόμους (την ιταλική έκδοση της βιβλιοθήκης Rosa από την Fantagraphics) ως ένθετα με την Καθημερινή, και θα πετάξεις 5 χρόνια Κόμιξ μαζί με τα προηγούμενα βιβλία

Μη λυπάσαι για εμένα, επειδή αυτή τη στιγμή πλέω σε πελάγη ευτυχίας, κάτι που θα συνεχιστεί για κάμποσες εβδομάδες ακόμα

Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα την προσοχή σας για να κάνω μία από τις πιο βαρύγδουπες δηλώσεις που έχουν γίνει εδώ μέσα από εποχής ιδρύσεως του φόρουμ. Καλού κακού, καθίστε σε καμιά πολυθρόνα πριν ξεκινήσετε το διάβασμα, μην σας έρθει και κάνας νταμπλάς όταν δείτε τα αποκαλυπτήρια. Ο λόγος για τη σειρά CARL BARKS LIBRARY της ANOTHER RAINBOW, που έτρεχε από το 1983 έως το 1990. Μία από τις πρώτες πολυτελείς σκληρόδετες Disney εκδόσεις που έκαναν το αμερικάνικο κοινό να καταλάβει πως τα «παπάκια και ποντικάκια» δεν είναι απλά για παιδιά, και μπορεί με τη σωστή παρουσίαση, να πιάσει το ενήλικο κοινό των συλλεκτών και να ανέβει σε πρεστίζ στη γενική εκτίμηση του κόσμου. 10 σετ, το καθένα εκ των οποίων περιέχει μία θήκη με 3 τόμους. Σύνολο 30 τόμοι, γιγαντιαίων διαστάσεων, ~250 σελίδων έκαστος. Η έκδοση που μάζεψε για πρώτη φορά όλα τα έργα του Barks στην αυθεντική, ασπρόμαυρη μορφή τους. Η έκδοση που έδωσε όνομα στον «καλό σχεδιαστή». Η έκδοση που πήρε για πρώτη φορά στα σοβαρά τα παιδικά μικυμάου και έδειξε πως υπάρχει κοινό να στηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα. Η έκδοση που μεταξύ πολλών ακόμα σημαντικών επιτευγμάτων, ενέπνευσε τη δημιουργία του περιοδικού ΚΟΜΙΞ. Η έκδοση η οποία εάν δεν υπήρχε, πολλοί από εμάς δεν θα βρισκόμασταν εδώ μέσα για να αραδιάζουμε σοφιστείες για κόμικς. Το ιερό δισκοπότηρο, η πρωτόλεια βιβλιογραφική Disney έκδοση. Αν θέλετε να αγοράσετε τους τόμους εδώ και τώρα, θα χρειαστεί να πάρετε μεμονωμένο το κάθε σετ από ξεχωριστούς πωλητές δημοπρασιών, κάτι που μπορεί να κοστίσει περίπου από 1,5 έως 2,5 χιλιάρικα (και ακόμα περισσότερο αν έχετε χρήμα για κάψιμο). Προτείνεται να περιμένετε μέχρι να σκάσει μαζεμένη όλη η σειρά σε κάποια προσφορά ώστε να πάει κοντά στο χιλιάρικο. Τα πράγματα βέβαια γίνονται πολύ πιο δύσκολα αν συνυπολογίσει κανείς πως η σειρά έρχεται εξ Αμερικής, άρα έχει τεράστια μεταφορικά, τελωνεία κλπ. Δεν είναι απίθανο να πετύχετε κάποιον από την Ευρώπη που να την πουλάει, όμως θέλει κόπο για να την αποκτήσει ένας μη Αμερικανός, άρα θα είναι και πολύ πιο δύσκολο να την αποχωριστεί. Γενικά, μια φυσιολογική τελική τιμή που αξίζει, θα λέγαμε πως είναι περίπου 1.200 - 1.300€ (ήτοι κάνα 40άρι ανά τόμο). Και όσο πιο πολύ τείνει προς το χιλιάρικο, τόσο πιο πολύ αξίζει. Συνυπολογίστε τώρα πως οι καλές προσφορές (του στυλ χιλιάρικο και κάτω) θα εξαφανιστούν μέσα σε λίγες ημέρες ή πιθανόν και λίγες ώρες, και καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι να αποκτηθεί ολόκληρη και σε καλή κατάσταση. Και μετά υπάρχουν ανίατα περιστατικά όπως και του λόγου μου. Την έκδοση την ψείριζα για πάνω από 10 χρόνια. Τα τελευταία 5 χρόνια πιο οργανωμένα. Τα τελευταία 2, έμπαινα καθημερινά πολλές φορές σε ebay com & uk, μέχρι να σκάσει η τέλεια προσφορά. Έψαχνα για καλή κατάσταση σε φθηνή τιμή. Ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να έχω τον @thunduckal που με συμβούλευε για το εάν είναι όντως σωστή η ευκαιρία, και έψαχνε μαζί μου. Ήμουν αρκετά τολμηρός, ώστε όταν έσκασε υποψήφια αγγελία να κάνω αντιπρόταση σε τιμή χώμα, και ακόμα πιο τυχερός ώστε ο πωλητής για έναν αδιανόητο λόγο να δεχτεί! Και τράβα τώρα να δεις σε τι φάση είναι το Paypal, μίλα με τράπεζες επειδή δεν σε αφήνουν να ολοκληρώσεις την πληρωμή (πιθανόν λόγω capital controls), και ένα σωρό άλλα προβλήματα, ανησυχώντας μήπως τελικά καθυστερήσεις την πληρωμή και ακυρωθεί η παραγγελία. Τελικά όμως τέλος καλό, όλα καλά. Θαυμάστε μαζί μου τον μόχθο ετών. Υπομονή, τύχη & τόλμη, αντικατοπτρίζονται στα παρακάτω βιβλία, τα οποία βρήκαν τον δρόμο τους προς την ειδική θέση της βιβλιοθήκης που είχα κρατημένη για αυτούς εδώ και χρόνια. Αμέτρητες ώρες έρευνας σε διαδικτυακά μαγαζιά, επιτέλους απέδωσαν καρπούς. Για όσους αναρωτιούνται πόσο μου πήγε το μαλλί, θα πρέπει να σταματήσω εδώ, επειδή στην προκειμένη, η γραμμή που χωρίζει την «προσφορά» από την «ληστεία» είναι λεπτή. Πολύ λεπτή. Σε φάση τρίχα πάχους τσιγαρόχαρτου :D. Και επειδή δεν έχω καμία όρεξη να με μπάσουνε στην ψειρού για εκμετάλλευση ανυπεράσπιστων παλαιοβιβλιοπώλεων, γδάρσιμο αφελών μεγαλοεμπόρων και ειδεχθή εγκλήματα κατά αθώων μεγαλοπώλεων δημοπρασιών, θα αφήσω το ακριβές ποσό στην φαντασία σας. Θα αρκεστώ στο να πω πως ο επιμένων νικά Εικόνα από τα πακέτα. Ναι, είπα πακέτα, πληθυντικός. Επειδή δεν χωρούσαν σε ένα, ήρθαν σε δύο, 25 κιλά έκαστο. Με το που τα έβγαζα, έπεφτε επιθεώρηση σε ένα ένα ξεχωριστά, ώστε να σιγουρευτώ για την κατάστασή τους. Δυστυχώς σε τέτοιες μεταφορές μεγατόνων, πάντα θα υπάρχουν διάφορες μικροφθορές. Συγκεκριμένα, σε μία θήκη είχε φύγει πολύ μεγάλο κομμάτι από την μπλε ράχη. Δεν πτοούμεθα όμως. Πήραμε κόλα και οδοντογλυφίδες, και ξεκινήσαμε την ανασκευή επιτόπου. Δύο ακόμα θήκες είχαν ακόμα μικροπροβληματάκια, όμως διορθώθηκαν εύκολα. Η επίμαχη θήκη με το μεγάλο πρόβλημα, κατέληξε να δείχνει έτσι. Καινούργια έγινε. Μερικές συγκρίσεις με γνωστές εκδόσεις ώστε να καταλάβετε για τι διαστάσεις μιλάμε. Και τώρα ήρθε η ώρα που περιμένατε. Πώς δείχνει στο ράφι. Δύο φωτογραφίες με 5 σετ η καθεμία. Με τη ράχη μπροστά, και με τη ράχη από πίσω. Και τέλος, μία με την υπόλοιπη βιβλιοθήκη. Ταίριαξαν απόλυτα στο νέο τους σπιτικό και πλέον δεν φεύγουν από εκεί μέσα ούτε με σφαίρες

Καλημέρα φίλε, ενδιαφέρομαι για τα τεύχη 1, 6 & 7. Πόσο τα πουλάς;

Προς το παρόν θα πρέπει να βολευτούμε με το Μίκυ Μάους. Πάλι καλά να λέμε που βγαίνει έστω και έτσι, και μάλιστα με εξωφυλάρα όπως το συγκεκριμένο. Έχω διαβάσει το 1ο μέρος, όμως περιμένω να δω και το 2ο για να σχηματίσω τελικές εντυπώσεις. Κάποια στιγμή πρέπει να κάνω έναν μίνι μαραθώνιο και να διαβάσω τις προηγούμενες ιστορίες της Κλάρα(ς)

Ασχέτως σχετικό, όμως ρίξε μια ματιά στις συλλογές μελών (και γιατί όχι, δείξε μας και καμιά φωτογραφία από την δική σου). Για να δεις με τι άτομα έχεις μπλέξει, αλλά και για να πάρεις πιθανές ιδέες για μελλοντικές αγορές . Λίγοι από εμάς θα κρατούσανε συστηματικά κόμικς κλεισμένο στη ζελατίνα του, πόσο μάλλον ένα τόσο πρόσφατο, πιθανότατα και κανένας.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Βέβαια μου έχει τύχει σε μεμονωμένες παραγγελίες να μου στείλουν συστημένο με κούριερ ένα βιβλίο, όμως δεν συμβαίνει συχνά. Πάντως εάν είναι ακριβό βιβλίο π.χ. 80-100€, συνήθως θα είναι αρκετά βαρύ, επομένως δύσκολο να το αφήσει ο ταχυδρόμος στην πόρτα.

Κι εμένα μου άρεσε πολύ περισσότερο το New Avengers παρά το Extremis.

Δεν ξέρω πώς είναι της Modern Times, πάντως της Χάρτινης Πόλης είναι κάπως έτσι στο ράφι (βάζω και για σύγκριση ένα ΜΜ).

Κι ο δικός μου περιπτεράς την ίδια αντίδραση είχε «Πότε πήγε στα 10€, γιατί δεν το άφηναν στα 7€ να πουλήσει, κλπ». Του εξήγησα πως τέτοιες εκδόσεις σε βιβλιοπωλεία παίζουν στο 20ρικο και βάλε, επομένως υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται, όμως είναι ενδιαφέρον να το δούμε και από την σκοπιά των περιπτεράδων.

@john_84 Για δες στο Public μήπως βάλουν για αγορά την 3η σειρά κάποια στιγμή.

Το σχέδιο δεν ήταν τόσο άσχημο, απλά δεν ήταν κόμικς. Το κάθε καρέ δεν είχε κίνηση ούτε συνεχή δομή, ήταν σαν πίνακες ζωγραφικής (και όχι πολύ καλοί μερικές φορές, αλλά ικανοποιητικοί).

Σήμερα μόλις έκανα την τελευταία μου παραγγελία έβερ από το Public (εκτός σημαντικού απροόπτου). Οι εντυπώσεις μου δεν έχουν γίνει καλύτερες από την τελευταία μου δημοσίευση, το αντίθετο θα έλεγα. Θα περιμένω να καταφτάσουν όλες οι παραγγελίες που έχω κάνει για να γράψω αναλυτικά τις εντυπώσεις μου. Παρεμπιπτόντως, μόλις έστειλα μήνυμα να ακυρώσουν ένα βιβλίο που είχα παραγγείλει έναν μήνα πριν, το οποίο ακόμα το έψαχναν (υπ' όψιν κυκλοφορεί κανονικά σε όλα τα διαδικτυακά μαγαζιά). Και όοοοοταν το έβρισκαν, θα μου έστελναν μήνυμα πως θα έρθει σε κάναν μήνα, επομένως καλό 2020. Το πήρα από Αγγλία τελικά, θα έρθει την επόμενη εβδομάδα με 2,5€ παραπάνω. Χαλάλι τους, αν είναι να γλιτώνω τέτοια ταλαιπωρία.

Σώπα ρε. Για ρίξε ένα γενικό ΤΟΡ να ξέρουμε από περιέργεια τι παίζει;