ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ: ΜΟΥ

[albertus magnus]

    

 

"Κόρτο Μαλτέζε: Μου"  Η τελευταία περιπέτεια του αγαπημένου μας ευγενή τυχοδιώκτη ναυτικού  που δημοσίευσε ο δημιουργός του, ο σπουδαίος Hugo Pratt.

 

Οι εκδόσεις Μικρός Ήρως πιστές στην υπόσχεση που δώσανε στους φίλους του Κόρτο Μαλτέζε δημοσίευσαν και αυτή την περιπέτεια του Κόρτο οπότε πλεόν έχουμε όλες τις περιπέτειες του και έγχρωμες και κλείνουν αυτό το κύκλο με επιτυχία. Τον Οκτώβριο του 2022 λοιπόν ο Μικρός Ήρως δημοσιέυει το ΜΟΥ (πρώτα κυκλοφορούν με το Σαββατιάτικο φύλο της "Εφημερίδας των Συντακτών και μετά αυτόνομα) στη γνωστή καλή ποιότητα με μαλακό εξώφυλλο και ράχη, έγχρωμο, χωρισμένο σε τρία μέρη των 60 σελίδων περίπου το καθένα. Στα δύο πρώτα μέρη έχει ένα διήγημα του Hugo Pratt που λέγεται "Οι Ατλάντιοι" που είναι είναι prequel της συγκεκριμένης περιπετειας ενώ στο 3ο μέρος έχει ένα άρθρο του Gianluigi Gasparini όπου εξηγεί κάποια πράγματα για την θωρία της ΜΟΥ.

 

Η "ΜΟΥ"  είναι μια λέξη που την έχουμε ακούσει και άλλες φορές σε άλλες περιπέτειες του Κόρτο και αφορά μια μυθική υποθετική χαμένη ήπειρο που ο Κόρτο και οι φίλοι του ονειρεύονται κάποια στιγμή να βρουν. Έτσι λοιπόν σε αυτή την περιπέτεια ο Hugo Pratt εκπληρώνει το όνειρο τους και φέρνει μαζι αρκετούς δευτερεύοντες χαρακτήρες για αυτή την περιπέτεια που ξεκινάει από την θάλασσα, μετά στη ζούγκλα πρωτού βρεθούν σε ένα αρχαίο ναό που χρήζει εξερεύνησης. Εκεί μέσα ο Κόρτο θα συναντήσει πολύ κόσμο και θα ζήσει μια περιπέτεια φανταστική αλλά κυριολεκτικά φανταστική καθώς τελικά δεν ξέρουμε ποια γεγονότα γίνανε στην αλήθεια και ποια στη φαντασία του....

 

Για να κάνω την παρουσίαση χθές την διάβασα για 2η φορά στη ζωή μου. Δικαιολογημένα ο πολύς κόσμος την θεωρεί σαν πιο παράξενη και αδύναμη περιπέτεια του Κόρτο οπότε εγώ θα προτείνω σε όσους δεν την έχουν διαβάσει να την αφήσουν για το τέλος. Αξίζει κάποιος να το έχει στην συλλογή του σαν το τελευταίο Κόρτο του σπουδαίου Hugo Pratt σίγουρα απλά μην το διαβάσει νωρίς και τον αποθαρρύνει από τα υπόλοιπα Κόρτο γιατί θα είναι κρίμα.

 

 

Τέλος αφού ολοκληρώθηκαν πλέον οι εκδόσεις του Κόρτο και έγχρωμες θα βάλω link σε όλες τις παρουσιάσεις των εκδόσεων από Μικρό Ήρωα ωστε κάποιος να τα βρίσκει πιο έυκολα.

 

Από τον Hugo Pratt

 

Η μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας - παρουσίαση εδώ

Στον αστερισμο του Αιγόκερω, Ο Αετός της βραζιλίας, Βουντού για τον κύριο πρόεδρο, Κελτικά, Αιθιοπικά - παρουσίαση εδώ

Η κρυφή αυλή του μυστηρίου - παρουσίαση εδώ

Βενετσιάνικο Παραμύθι - παρουσίαση εδώ

Το χρυσό σπίτι της Σαμαρκάνδης - παρουσίαση εδώ

Τανγκό - παρουσίαση εδώ

Τα νεανικά χρόνια - παρουσίαση εδώ

Ελβετικά - παρουσίαση εδώ

 

από τους επιγόνους του

 

Κάτω από τον ήλιο του μεσονυκτίου - παρουσίαση εδώ

Εκουατόρια  - παρουσίαση εδώ

Η Μέρα της Ταροβεάν - παρουσίαση εδώ

Νύχτες του Βερολίνου - παρουσίαση εδώ

Η γραμμή της ζωής - παρουσίαση εδώ

 

Επίσης

 

Μαύρος Ωκεανός - παρουσίαση εδώ

Η βασίλισσα της Βαβυλώνας - παρουσίαση εδώ

 

που είναι μια μεταφορά του Κόρτο στην εποχή μας (σαν restart ή re-imagine οπως λεγανε και στο χωριό μου)

 

Τέλος να βάλω το Link από ένα χρήσιμο Thread εδώ μέσα με την λίστα των εκδόσεων του Κόρτο - δείτε εδώ

Επεξεργασία Ιανουαρίου 5 από albertus magnus

[Manitou]

Υπέροχο το συγκεντρωτικό. Να πω και εγώ ότι διαβάζοντας την για δεύτερη φορά, έχω να παρατηρήσω ότι το χρώμα κάπως την κανει λίγο πιο εύπεπτη. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να είναι κάτι χαώδες. Καλό είναι πράγματι να διαβαστεί στο τέλος των περιπετειών του Κόρτο σαν ένας σουρεαλιστικός επίλογος. Φίλε @ albertus magnus  εξαιρετική η ομαδοποίηση που έκανες.

 

[Rombax]

Spoiler

Συγγνώμη αλλά ο Ρασπούτιν πεθαίνει στο τέλος? Δεν εμφανίζεται σε κανένα από τα επόμενα άλμπουμ των επιγόνων?

 

[Θοδωρής Καραπάνος]

@ Rombax

Εμφανίζεται σίγουρα στη Μέρα της Ταροβεάν, που  διαδραματίζεται πριν τη Μπαλάντα. Νομίζω κάτι είχα ακούσει για το Εκουατόρια, αλλά δεν είμαι σίγουρος.

[albertus magnus]

@ Rombax   

 

Spoiler

τα αλμπουμ δεν πανε με χρονολογικη σειρα. Σκεψου οτι ολα των επιγονων εξελισσονται ΠΡΙΝ απο το ΜΟΥ το οποιο ειναι και το τελευταιο στην εσωτερικη χρονολογηση (οπως γραφω και στην παρουσιαση).  Αρα ο Ρασπουτιν σε ολα τα αλμπουμ των επιγονων σιγουρα ζει (ασχετα αν δεν ειναι μαζι με τον Κορτο εκεινη την στιγμη)

 

[Comichunter]

Έχει βγει κάποια έκδοση με διορθώσεις;; 

[nikolas12]

Το διάβασα και το είδα σαν έναν επίλογο στις Κόρτο ιστορίες που είχα ξεκινήσει να διαβάζω αργά και σταθερά. Βάσει σχολίων εδώ μέσα, το περίμενα αρκετά χειρότερο και η αλήθεια είναι ότι στάθηκε στο ύψος του αν και έχει το ίδιο σουρεαλιστικό ύφος με τα Ελβετικά που προσωπικά δε μου άρεσε. Η όλη ιστορία για τη χαμένη ήπειρο του Μου ενυπάρχει στις ιστορίες του Κόρτο και εδώ ουσιαστικά φτάνει στην κορύφωση της με τον Κόρτο και τον Ρασπούτιν να συναντούν ένα μεγάλο αριθμό ηρώων. Πιστεύω πως πριν τη σουρεαλιστική του στροφή στο δεύτερο μέρος του, η ιστορία πήγαινε πολύ καλύτερα και μπορούσε να μείνει σε αυτό το ύφος.

 

Από εκεί και μετά ο Pratt διατηρεί την αλλαγή στο σχέδιο του που έκανε στα Ελβετικά και έτσι από πολλά και λεπτομερή καρέ, περνάει στη μορφή των έξι ψηλών καρέ ανά σελίδα με λίγες λεπτομέρειες και ανά σημεία κάπως αφαιρετικά. Ωστόσο το σχέδιο ταιριάζει στο πνεύμα της ιστορίας και πιστεύω πως ο χρωματισμός δίνει όντως κάτι όμορφο, λογικά σε ασπρόμαυρο θα με είχε κάπως ξενίσει σε αρκετά σημεία. Από εκεί και μετά σίγουρα δεν είναι στις καλύτερες ιστορίες του ήρωα, αλλά διαβάζεται και φεύγει ευχάριστα ακόμα και χωρίς να εντυπωσιάσει  

[Manitou]

Άρα το συμπέρασμα είναι @ nikolas12 ότι αφού σ άρεσε και αυτή η ιστορία τότε πραγματικά σ άρεσε ο Κόρτο Μαλτέζε. Πράγματι έγχρωμη ήταν κάπως καλύτερη. Ασπρόμαυρη έχανε λαμβάνοντας υπόψη και όλο το σουρεαλιστικό σκηνικό. Τώρα που τα τελείωσες όλα ποια ήταν η καλύτερη σου ιστορία?

[nikolas12]

4 ώρες πριν, Manitou είπε:

Άρα το συμπέρασμα είναι @ nikolas12 ότι αφού σ άρεσε και αυτή η ιστορία τότε πραγματικά σ άρεσε ο Κόρτο Μαλτέζε. Πράγματι έγχρωμη ήταν κάπως καλύτερη. Ασπρόμαυρη έχανε λαμβάνοντας υπόψη και όλο το σουρεαλιστικό σκηνικό. Τώρα που τα τελείωσες όλα ποια ήταν η καλύτερη σου ιστορία?

 

Από Pratt η ιστορία που μου άρεσε περισσότερο είναι η Μπαλάντα. Από εκεί και πέρα κάποιες από τις πιο μικρές του στα άλμπουμ ήταν πραγματικά φανταστικές. Γενικώς πάντως μου άρεσε πολύ ο Κόρτο και θεωρώ εξαιρετικό το επίπεδο των ιστοριών των επιγόνων οπότε ευτυχώς που τα φέρνουν γρήγορα οι εκδόσεις Μικρός Ήρως.

[Θοδωρής Καραπάνος]

Μιας που ανοίξαμε συζήτηση περί Κόρτο, προσωπικά μου έκανε πάρα πολύ καλή εντύπωση η Μπαλάντα και πείστηκα να συνεχίσω τη σειρά. Μπορώ να πω ότι κουράστηκα από το άλμπουμ που διάβασα( το "Τανγκό" πήρα) και το παράτησα στην αρχή! Μπορεί να μην έκανα σωστή επιλογή, μπορεί να έπρεπε να ξεκινήσω με ένα άλλο άλμπουμ, όμως κατάλαβα γιατί θεωρείται από πολλούς η Μπαλάντα ως κάτι ξεχωριστό.

[Manitou]

31 λεπτά πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Μιας που ανοίξαμε συζήτηση περί Κόρτο, προσωπικά μου έκανε πάρα πολύ καλή εντύπωση η Μπαλάντα και πείστηκα να συνεχίσω τη σειρά. Μπορώ να πω ότι κουράστηκα από το άλμπουμ που διάβασα( το "Τανγκό" πήρα) και το παράτησα στην αρχή! Μπορεί να μην έκανα σωστή επιλογή, μπορεί να έπρεπε να ξεκινήσω με ένα άλλο άλμπουμ, όμως κατάλαβα γιατί θεωρείται από πολλούς η Μπαλάντα ως κάτι ξεχωριστό.

Να τα πάρεις με τη σειρά. Τα τεύχη γύρω από τον τροπικό του Αιγόκερω και τα Κέλτικα για μένα είναι με διαφορά τα καλύτερα.

[nkak]

Το Μου ήταν το πρώτο Κόρτο Μαλτέζε που διάβασα πριν λίγες μέρες. Ήταν πάνω πάνω στο κουτί του Μικρού Ήρωα και ξεκίνησα από κει. Γενικά μου πήρε τρεις μέρες, το έλιωσα με ChatGPT και αναζητήσεις να βρω περισσότερες πληροφορίες για τις αναφορές που έκανε σε κάθε σχεδόν σελίδα ο Πρατ σε μύθους, ονόματα, κλπ.

 

Το πρώτο μέρος από τα τρία ήταν πολύ καλό. Εντάξει, διάβαζα κάθε καρέ 5 φορές τουλάχιστον για να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής αλλά στο τέλος του τεύχους νομίζω έβγαλα μια άκρη. Είχε και ωραία σκηνοθεσία στις πρώτες σελιδες.

 

Στο δεύτερο τεύχος, το πάλεψα αλλά από ένα σημείο και μετά απλά ήρθε η κατρακύλα. Τι ασυναρτησίες, λάθη στο σχέδιο, παραλείψεις, κλπ. Μπαίνει ο Κόρτο στο νερό, βγαίνει στεγνός! Ωπ, σου λέει ο Πρατ, στην έσκασα, ήταν όνειρο! Χμ, λες, ΟΚ το δέχομαι. Πριτς, σου λέει ο Πρατ, στον λαβύρινθο όλα είναι πραγματικότητα, οι δονήσεις βλεπεις. Είναι και δεν είναι. Κεφτές και δεν φταις. Μια σαχλαμάρα παιδιά, μια αηδία. Και δώστου η Μου είναι δυτικά, η αζτλαν ανατολικά, στη μεση ο λαβύρινθος, δυτική έξοδος, νοτιοανατολική είσοδος, υποθαλάσσια είσοδος, ηφαιστειακός έξοδος, πού πάει ο Κορτο, πάνω κατω, μπρος πίσω, μέσα έξω, μπερδεύτηκε στο ασανσερ; Τι γινεται παιδια; Γενικά μια σύγχυση. Ο Κόρτο εν τω μεταξύ δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του, περνάει κάτι δοκιμασίες και αποτυγχάνει σε όλες, αλλά νταξ, του λένε κάτι Μαθουσάλες τρωγλοδύτες, πέρασες στην επόμενη πίστα και να πάρε και ένα ματζουνι ή ένα ξόρκι ή κατιτις να σε βοηθήσει. Και τα κάνει πάλι ρόιδο. Ο ίδιος δεν κάνει προσπάθεια να καταλάβει τπτ, απλά λέει στην αρχή σε όποιον τον ρωτάει "ήρθα για να μπω", στη μέση "ήρθα για να βρω" και στο τέλος "πώς θα βγω;". Κουκουρούκου.

 

Το σχέδιο πάλι, πολύ ατσάλο. Στο ένα καρέ είναι ο Κόρτο, στο επόμενο ο ξάδερφος μου απο τη Λαμία σε ανφας. Στο ένα βλέπεις τον Ρασπούτιν, στο άλλο τον Ιζνογκούντ. Και μεγάλα καρέ αλλά φτωχά τα περισσότερα.

 

Το διάβασα πάντως μέχρι τέλους. Στο τρίτο τεύχος το πήγα χαλαρά, λέω νταξ η φάση είναι σουρεαλ, κατσε μπας και βρω κάνα μπαλονάκι που να εξηγεί τπτ. Διάβαζα, διάβαζα, χμμ, εδώ τι λέει, χμμμ, εκεί; χμμμμμμ, στο τέλος έκανα ένα μμμμμοουυυ σαν αγελάδα, και κατάλαβα από πού βγαίνει ο τίτλος.

 

Ευτυχώς με φώτισε ο Θεός και ο Άγιος Σεραφείμ και πήγα και διάβασα την μπαλάντα μετά και αγάπησα τον Κόρτο.

Επεξεργασία Ιανουαρίου 5 από nkak

[albertus magnus]

@ nkak

 

Χαιρομαι που μπηκες στον κοσμο του Κορτο Μαλτεζε και σου προτεινω να τα διαβασεις ολα. Ειναι πολυ ωραια κομικ.  Το ΜΟΥ βεβαια οπως γραφω και στην παρουσιαση πανω καλο ειναι να το αφηνουμε τελευταιο γιατι δυστυχως ειναι μπερδεμενο παραξενο κτλ κτλ και σχηματιζεις λαθος εντυπωση για τα Κορτο.   Κακως το διαβασες πρωτο αλλα αφου δεν σε αποθαρυνε τοσο και συνεχιζεις με τα υπολοιπα παλι καλα!  Καλη αναγνωση σου ευχομαι στα υπολοιπα!

Επεξεργασία Ιανουαρίου 6 από albertus magnus