Η κληρονομιά του Αστερίξ [ Βιστωνίτης Αναστάσιος, tovima.gr, 10/05/2009 ]

[ramirez]

Ο δημιουργός του Αστερίξ, Αλμπέρ Ουντερζό, κρατώντας ομοίωμα
των δύο κωμικών πρωταγωνιστών της θρυλικής σειράς, του Αστερίξ και του Οβελίξ

Ο Αλμπέρ Ουντερζό, δημιουργός του πασίγνωστου Αστερίξ, ούτε που θα το φανταζόταν πριν από χρόνια ότι μια μέρα η κόρη του Σιλβί θα στρεφόταν εναντίον του δικαστικώς αντιδρώντας στην απόφαση του πατέρα της να πουλήσει το 60% των δικαιωμάτων του οίκου Αlbert-Ren, της οικογενειακής επιχείρησης που εκδίδει τη θρυλική σειρά, στον εκδοτικό κολοσσό Ηachette Livre. Τα στελέχη του τελευταίου δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους. Οι περιπέτειες του Αστερίξ θα συνεχίσουν να διαβάζονται με τον ίδιο ενθουσιασμό και τα επόμενα εκατό χρόνια, υποστηρίζουν. Η υπόθεση, όπως ήταν αναμενόμενο, έχει συγκινήσει μικρούς και μεγάλους και η σχετική ειδησεογραφία έκανε τον γύρο του κόσμου.

Η συμφωνία του Ουντερζό με τον Ηachette προβλέπει ότι η σειρά θα εξακολουθήσει να εκδίδεται και μετά τον θάνατο του 81χρονου σήμερα δημιουργού της. Αφού εκατομμύρια παιδιά τα τελευταία πενήντα χρόνια μεγάλωσαν με τις περιπέτειες του Αστερίξ και του φίλου του Οβελίξ, γιατί οι δημοφιλείς ήρωες και οι συμπατριώτες τους να μη συνεχίσουν να κατατροπώνουν τους Ρωμαίους προς τέρψιν και των μελλουσών γενεών;

 

Ο χάρτινος αδελφός της

Η κόρη του Ουντερζό δεν συμφωνεί. «Είναι σαν να έχουν ανοίξει διάπλατα οι πύλες του γαλατικού χωριού (του Αστερίξ,του Οβελίξ και των άλλων ηρώων της σειράς) στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία»έγραψε η Σιλβί Ουντερζό τον περασμένο Ιανουάριο στον «Μonde». Σε μια ηρωική αποστροφή μάλιστα προσέθεσε:«Ξεκινώ την αντίσταση εναντίον των χειρότερων ίσως εχθρών του Αστερίξ, των ανθρώπων της οικονομίας και της βιομηχανίας».Και ίσως τίποτε άλλο δεν εκφράζει τη συναισθηματική της - υποτίθεται- φόρτιση καλύτερα από τη δήλωσή της ότι ο Αστερίξ είναι«ο χάρτινος αδελφός της».

Το πόσο ιδεαλίστρια είναι η Σιλβί Ουντερζό συνιστά φυσικά ένα ερώτημα. Οι καχύποπτοι εύλογα θα αναρωτηθούν μήπως τελικά η προσφυγή στα δικαστήρια υπαγορεύεται απλώς και μόνον από το γεγονός ότι ο Ουντερζό δεν αφήνει όλα τα δικαιώματα στην κόρη του αλλά μόνο το 40%. Η ίδια απορρίπτει τις κατηγορίες ως κακόβουλες. Λέει ότι ο πατέρας της έκανε στροφή 180 μοιρών και ακολουθώντας τις προτροπές κακών συμβούλων αρνείται τώρα τις αξίες με τις οποίες τη μεγάλωσε: ανεξαρτησία, αδελφοσύνη, φιλία και διάθεση για αντίσταση. Γι΄ αυτό και εκείνη αποφάσισε να αγωνιστεί, όπως λέει, όχι εναντίον του πατέρα της αλλά προκειμένου να διατηρηθούν όσα επέτυχε ο ίδιος. Εις επίρρωσιν των παραπάνω, προσθέτει ότι ο πατέρας της ήθελε πάντοτε οι εκδόσεις του Αστερίξ να πραγματοποιούνται από τον εκδοτικό οίκο της οικογενείας, αυτόν που ίδρυσε μετά τον θάνατο, το 1977, του Ρενέ Γκοσινί, του σκιτσογράφου με τον οποίο δημιούργησε τον Αστερίξ το 1959. Η κόρη ωστόσο του σκιτσογράφου, Αν Γκοσινί, δεν δίστασε να δώσει τη συγκατάθεσή της ώστε να επιτευχθεί η συμφωνία με τον Ηachette.

Η διαμάχη της κόρης και του πατέρα Ουντερζό θέτει δύο σοβαρά ερωτήματα: Πρώτον, κατά πόσον ο δημιουργός μπορεί να εκχωρήσει το δικαίωμα να συνεχιστεί από άλλους μια σειρά που ο ίδιος δημιούργησε όταν δεν θα βρίσκεται στη ζωή και δεν θα μπορεί να ελέγχει τον χαρακτήρα και το περιεχόμενό της. Δεύτερον, ποια θα είναι η σχέση των νέων έργων σε σύγκριση με τα παλιά. Δεν θα αποτελεί ένα είδος «εξαπάτησης» των αναγνωστών; Δεν θα είναι έργο άλλων ανθρώπων; Ενα κακό ή εν πάση περιπτώσει διόλου πιστό αντίγραφο, μια ρεπλίκα; Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα με βάση τα ως τώρα δεδομένα είναι ότι μπορεί, αλλά στα ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας κάθε χώρα έχει τις ιδιαιτερότητές της, γι΄ αυτό και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την τελική έκβαση αυτής της δικαστικής διαμάχης. Οσο για το δεύτερο ερώτημα, ασφαλώς και τα νέα έργα θα έχουν κάποιες διαφορές από τα παλιά. Αλλά σε ό,τι αφορά τα προϊόντα της μαζικής κουλτούρας δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν ότι οι διαφορές αυτές στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ μικρές.

Τα πραγματικά γεγονότα εν τούτοις και οι αντίστοιχες περιπτώσεις διεθνώς μας παραπέμπουν αλλού. Επιτυχημένοι ήρωες σε σειρές της παγκόσμιας λαϊκής φιλολογίας, λ.χ., δεν είχαν καμιά επιτυχία όταν μετά τον θάνατο των δημιουργών τους ανέλαβαν άλλοι να τους κρατήσουν «ζωντανούς» και να τους οδηγήσουν σε νέες περιπέτειες. Ο Τζέιμς Μποντ και ο Σέρλοκ Χολμς αποτελούν τις δύο πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Αλλά ο Αστερίξ είναι καρτούν, και τα καρτούν αποδείχθηκαν πιο ανθεκτικά από τους «ζωντανούς» ανθρώπους. Το θεαματικότερο παράδειγμα είναι ο Μίκι Μάους και οι υπόλοιποι χάρτινοι ήρωες του Ντίσνεϊ. Επομένως η εκτίμηση ότι ο Αστερίξ και ο Οβελίξ θα ζουν και θα θαυματουργούν σε νέες περιπέτειες ακόμη και όταν ο έτερος των δημιουργών τους θα έχει αποχαιρετίσει τον μάταιο τούτο κόσμο διόλου δεν στερείται βάσεως.

 

Είναι πολλά τα λεφτά

Η διαμάχη Αλμπέρ και Σιλβί Ουντερζό όμως δεν είναι τωρινή. Οπως θα έλεγε γνωστός ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, «είναι πολλά τα λεφτά». Πέραν των ιδεαλιστικών επιφωνημάτων υπάρχουν τα πραγματικά γεγονότα, αυτά που είναι γνωστά και εκείνα που δεν τα γνωρίζουμε. Και από τα πρώτα αρκεί να αναφέρει κανείς μόνο ένα: ως πέρυσι η Σιλβί Ουντερζό ήταν η διευθύντρια των εκδόσεων Αlbert-Ren. Δεν παραιτήθηκε βέβαια. Την απέλυσε ο ίδιος ο πατέρας της.«Είναι μια πολύ οδυνηρή οικογενειακή ιστορία» δήλωσε στον Τσαρλς Μπρέμερ, συντάκτη των «Τimes» του Λονδίνου, η Αν Γκοσινί, η οποία δεν έχει καμιά ανησυχία για το μέλλον του Αστερίξ στις εκδόσεις Ηachette.«Αγαπώ τη Σιλβί σαν αδελφή μου... Αλλά ο Αστερίξ είναι ένας χαρακτήρας πολύ δυνατός. Αυτός θα οδηγήσει εκείνους που θα τον κρατήσουν από το χέρι και όχι το αντίστροφο. Δεν ανησυχώ καθόλου» προσέθεσε.

Η συμφωνία που επιτεύχθηκε σημαίνει βέβαια ότι υπάρχει και προβλέπεται ότι θα υπάρχει επί αρκετά ακόμη χρόνια σημαντική αγορά για τη σειρά. Μετά τον θάνατο του Γκοσινί πολλοί αναγνώστες του Αστερίξ απογοητεύτηκαν τόσο από τη νέα εικονογράφηση όσο και από τα ίδια τα κείμενα του Ουντερζό, τα οποία, όπως υποστήριξαν, έφεραν φανερά σημάδια κοπώσεως. Αλλά η σειρά παρέμεινε εξαιρετικά δημοφιλής και συνέχισε να προσελκύει όλο και περισσότερους αναγνώστες. Και αυτοί είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα επηρεαστούν από τις δικαστικές περιπέτειες στις οποίες έχει εμπλακεί η οικογένεια Ουντερζό. Εκείνο που περιμένουν είναι το νέο τεύχος με περιπέτειες του Αστερίξ που θα κυκλοφορήσει τον ερχόμενο Οκτώβριο για την επέτειο των 50 χρόνων από τη δημιουργία του πασίγνωστου ήρωα. Οσο για την έκβαση της δικαστικής διαμάχης του πατέρα και της κόρης, μόνο εικασίες μπορούν να διατυπωθούν προς το παρόν. Η Σιλβί Ουντερζό, αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς τις δηλώσεις και τις ενέργειές της, μοιάζει να ζητά από τον Αστερίξ, τον «χάρτινο αδελφό της», να πιει το μαγικό φίλτρο που τον καθιστά ακαταμάχητο όταν ορμά και κατατροπώνει τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Οι λεγεώνες όμως τώρα δεν είναι ρωμαϊκές αλλά οι δυνάμεις της αγοράς, και αυτές δεν κατατροπώνονται με μαγικά φίλτρα.
 

Από αριστερά: η Αντά και ο Αλμπέρ Ουντερζό,η Αν Γκοσινί και η Σιλβί Ουντερζό

Τεράστια εκδοτική επιτυχία

Η σειρά του Αστερίξ είναι μια από τις μεγαλύτερες -και διαχρονικές- εκδoτικές επιτυχίες. Τα 33 τεύχη που κυκλοφόρησαν από το 1961 ως σήμερα πούλησαν 325 εκατ. αντίτυπα. Μεταφράστηκαν σε 107 γλώσσες και ιδιώματα, συμπεριλαμβανομένων του κρητικού, του ποντιακού και του κυπριακού ιδιώματος, όπως και της αρχαιοελληνικής (της αττικής διαλέκτου) και της λατινικής γλώσσας. Γυρίστηκαν οκτώ ταινίες με ήρωες της σειράς, που είχαν επίσης μεγάλη εμπορική επιτυχία. Τα συνολικά ετήσια έσοδα της επιχείρησης Αστερίξ που προέρχονται από τις εκδόσεις, τα δικαιώματα από τον κινηματογράφο και τα εμπορικά σήματα ανέρχονται στο ποσό των 25 εκατ. ευρώ. Σε αυτά περιλαμβάνονται και τα έσοδα από το θεματικό πάρκο (Ρarc Αsterix) έξω από το Παρίσι κοντά στο αεροδρόμιο Charles de Gaulle.



Και το σχετικό link.

[dimis]

Χτες και γω το διαβασα το αρθρο και γελουσα... Χαλαρα η Σιλβι το παιζει ιδεαλιστρια αποκλειστικα για τα λεφτα, να μην χασει την κληρονομια, την περιουσια. Μου κανει εντυπωση η σταση της ειδικα για ενα θεμα για το οποιο δεν κατεβαλε αποκλειστικα κανενα κοπο στην δημιουργια του. Αλοιμονο αν ο δημιουργος Uderzo δεν μπορει να διαχειριστει τις πνευματικες δημιουργιες του.

 

Αυτα τα περι κλονων, που θα προκυψουν μετα τον θανατο του Uderzo, που λεει το αρθρο ειναι κωμικα. Με το ιδιο σκεπτικο, κλωνοι ειναι οι δημιουργιες του uderzo μετα το θανατο του goscinny, ιδιαιτερα αν αναλογιστουμε την πτωση της ποιοτητας των σεναριων... Επισης, μου κανει εντυπωση οτι απο το αρθρο λειπει το παραδειγμα του Λουκυ Λουκ. Μετα το θανατο του Morris η σειρα συνεχιζεται με αρκετη επιτυχια. Μαλλον τον Morris ειχε στο μυαλο του ο Uderzo οταν υπεγραφε με την Hachette.

 

Νομιζω μια αποκληρωση χρειαζεται η "μικρη" Σιλβι για να δει με άλλο ματι την σχεση με τον χαρτινο "αδερφο"...

 

[x for xepeta]

Εμένα μου φάνηκε ότι ο Uderzo το μετάνοιωσε και έβαλε μπροστάρισσα την κόρη του να τους μυνήσει. Δεν τον είδα να πέρνει θέση. Γιατί η συμφωνία μου φάνηκε ηλίθια από την αρχή.

[AndreasD]

Όχι μόνο δεν το μετάνοιωσε, αλλά έκανε και δηλώσεις πως πίσω απο τη στάση της κόρης του είναι ο γαμπρός του. Γενικά τους χαρακτήρισε "αχόρταγους", δήλωσε την στενοχώρια του και μέχρι έκει.

[frogs]

Δεν εχω αποψη για το κουτσομπολιιστικο μερος τη υπόθεσης, αλλα προσωπικα πιστευω οτι ο Αστεριξ επρεπε να εχει σταματήσει πριν βγει η "Γαλερα του Οβελιξ".... Με καθε καινουρια ιστορια μισουσα τον Ουντερζο ολο και περισσοτερο. Κανονικα θα ημουν 100%με το μερος της Συλβι: ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΑΣΤΕΡΙΞ! αλλα τελικα ισως οι διαδοχοι του Ουντερζο να ειναι πιο πιστοι στο πνευμα του Γκοσινι απότι αυτος... (ο Ουντερζο λεω...)

[x for xepeta]

Όχι μόνο δεν το μετάνοιωσε, αλλά έκανε και δηλώσεις πως πίσω απο τη στάση της κόρης του είναι ο γαμπρός του. Γενικά τους χαρακτήρισε "αχόρταγους", δήλωσε την στενοχώρια του και μέχρι έκει.

 

Βρεγμένη σανίδα δοκίμασε;

 

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία Αστερίξ ήταν λίγο... λίγα. Τα αγόραζα σχεδόν από υποχρέωση, να μη μου λείπουν. Τα νέα Λούκυ Λουκ όμως μου άρεσαν πολυ. Γούστα.

[AndreasD]

Και εδώ γεννάται το μεγάλο ερώτημα.

 

Το δημιούργημα ανήκει στον δημιουργό ή στο κοινό του. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, θα μας πεί αν ο ΥΔΕΡΖΟ έκανε καλά που έδωσε συνέχεια στον Αστερίξ ή όχι.....

[x for xepeta]

Για μένα δεν υφίσταται η ερώτηση. Είναι απόφαση του δημιουργού. Αν θέλει να συνεχίσουν το έργο του άλλοι δημιουργοί, με γεια του και χαρά του. Πουλάει τα δικαιώματα και χαίρεται τα γεράματά του. Αν όχι, τα θάβει μαζί του.

[AndreasD]

Μωρέ μπορεί να πάρει ότι απόφαση θέλει. Το θέμα είναι ποιά είναι η πιο σωστή.

 

Για φαντάσου (σε έναν ιδανικό για τους δημιουργούς κόσμο) να αποφάσιζε ο Σίγκελ και ο Σούστερ να σταματήσουν τον Σούπερμαν ή ο Κέϊν να σταματούσε τον Μπάτμαν ή ο Τζεΐκομπς να σταματούσε τους Μπλέηκ και Μόρτιμερ....

 

Δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό....

[GreekComicFan]

Θα συνεχίζανε να τους βγάζουνε οι εταιρίες σαν what ifs!

[x for xepeta]

Μα αυτό λέω. Δεν υπάρχει σωστό. Είναι κομπλεξισμός των υπόλοιπων 6.000.000.000 ανθρώπων αν νομίζουμε ότι μπορούμε να αποφασίσουμε ποιο είναι το σωστό για τους καλλιτέχνες. Αν είμουν ο Urdezo θα έλεγα "Το σωστό είναι να σας στραγγαλίσω, που νομίζετε ότι μπορείτε να έχετε γνώμη τι θα σας κάνω τα δημιουργήματά μου"! Τα λέω χωρίς να θέλω να εκνευρίσω κανέναν στο σάιτ. Αν δείχνω κάτι τέτοιο απλά ζητώ συγνώμη.

 

Ο Αριστοφάνης κορόιδευε τις Ιδανικές Ουτοπίες των Αρχαίων Φιλοσόφων σχεδόν σε όλα τα έργα του. Τις παρουσίαζε απλά ως Δυστοπίες.

Επεξεργασία Μαίου 12, 2009 από frequently_attitudes

[AndreasD]

"Είναι κομπλεξισμός των υπόλοιπων 6.000.000.000 ανθρώπων αν νομίζουμε ότι μπορούμε να αποφασίσουμε ποιο είναι το σωστό για τους καλλιτέχνες."

 

Είναι;

 

Μιλάμε για τα κόμιξ, μια τέχνη που λόγω του μέσου που επιλέγει απευθύνεται σε μάζες "θεατών". Κακά τα ψέμματα. Ενας ζωγράφος ή ένας γλύπτης μπορεί να "ζεί" και να "δημιουργεί" ακόμα και εάν έχει έναν και μόνο έναν θαυμαστή πρόθυμο να αγωράσει τα έργα του.

 

Ένας κομίστας θέλει τις πλατιές μάζες για να συνεχίσει να "υπάρχει" καλιτεχνικά. Και στην περίπτωση των κόμιξ το κοινό σπάνια αγαπά τον δημιουργό. Συνήθως αγαπά το δημιούργημα.

 

Δεν είναι λοιπόν φοβερά εγωϊστικό απο τη μεριά του δημιουργού να "θάψει" μαζί με το σαρκίο του και το δημιουργήμα του;

 

Αυτό δε σημαίνει πως διαφωνώ με την άποψή σου. Απλά το κουβεντιάζουμε για να δούμε τι θα βγεί.

[x for xepeta]

Προς Θεού! Απόψεις να πούμε όσες θέλουμε! Υποκειμενικά έχω και γω μια θέση. Άσε να αναπνεύσει και στα χέρια κάποιου άλλου. Ίσως βγει κάτι καλό. Αλλά αντικειμενικά δε μπορούμε να θεωρίσουμε όλοι οι αναγνώστες κάτι το δεδομένο για τους δημιουργούς, κομικσάκιδες και πάσης φύσεων καλλιτέχνες. Κατάλαβες που κολλάω;

 

Βέβαια έχω και μια σχετικά αντίθετη άποψη. Ο καλύτερος τρόπος για να την παρουσιάσω είναι να διαβάσετε το Escapists του Brian K. Vaughan, και ειδικά την τελευταία σελίδα.

[ramirez]

Υπάρχει το παράδειγμα του Herge, που αποφάσισε να "πεθάνει" μαζί του ο Tεν Τεν. Και παρ' όλο που έχουν προσφέρει στη χήρα του απίστευτα ποσά για να δώσει την άδεια να συνεχιστούν οι ιστορίες από άλλους, αυτή αρνείται σεβόμενη την επιθυμία του (και μπράβο της). Το τι θα γίνει όταν φύγει κι αυτή απ' τη ζωή από άλλους συγγενείς που θα έχουν τ δικαιώματα της κληρονομιάς είναι άλλου παπά ευαγγέλιο...