Ο Άλαν Μουρ προειδοποιεί: «Η παιδιάστικη αγάπη στους σουπερήρωες μπορεί να είναι πρόδρομος φασισμού» [Δημόπουλος Ηλίας, cinemagazine.gr, 10/10/2022]

[nikolas12]

 

Ο θρύλος των κόμικς, συγγραφέας μεταξύ άλλων του «V for Vendetta» και των «Watchmen», επισημαίνει και συσχετισμούς με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ.

 

Για το ταλέντο και το ειδικό βάρος του 69χρονου δημιουργού στα περί των κόμικς ίσως δεν χρειάζονται συστάσεις. Κάποιες δουλειές του τον ανεβάζουν στους ζώντες θρύλους, ενώ οι περιστασιακές παρεμβάσεις του, καθώς και οι συνέπειες του έργου του, διαθέτους ιδιαίτερο κοινωνικό και πολιτικό βάρος. 

 

Ρωτήθηκε λοιπόν για την μανία που δεν δείχνει σημάδια κινηματογραφικής κόπωσης και απάντησε: «Οι ουρές στους κινηματογράφους για υπερηρωικές ταινίες μπορεί να αποδειχθούν προάγγελος φασισμού», είπε επισημαίνοντας την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ.

 

«Είχα πει εκεί περίπου στο 2011 την γνώμη ότι υπάρχουν ανησυχητικές συνέπειες στο μέλλον, εαν εκατομμύρια ενηλίκων κάνουν ουρές για τα Μπάτμαν. Είναι ένα είδος βρεφοποίησης που προτείνει απλούστερους καιρούς, απλούστερες πραγματικότητες, πράγματα που μπορεί να είναι πρόδρομος φασισμού.» Διερωτάται κανείς, άραγε πια, για πολιτικές ηγεσίες που υπερψηφίζονται «απλοποιώντας» και «εκλαϊκεύοντας» τα πράγματα για τους ψηφοφόρους τους;

 

Το 2016, στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ επανέλαβε: «Εκατοντάδες χιλιάδες ενηλίκων πάνε να δουν καταστάσεις που δημιουργήθηκαν για να διασκεδάσουν 12χρονους - και είναι πάντοτε αγόρια - προ 50ετίας. Δεν είναι ενήλικο θέαμα οι υπερήρωες. Αυτό είναι μια παρεξήγηση που γεννήθηκε την δεκαετία του '80 - στην οποία ευθύνομαι και εγώ - όταν γεμίσαμε τίτλους που έλεγαν ότι ΄Τα Κόμικς ενηλικιώθηκαν'. Όχι δεν είχαν ενηλικιωθεί. Υπήρχαν κάποιοι τίτλοι που ήταν ωριμότεροι απ' όσο ο κόσμος είχε συνηθίσει, όμως η πλειοψηφία ήταν όπως πάντα.»

 

Είναι ένα σημείο προς σκέψη, ενός ανθρώπου πολιτικής διορατικότητας, του οποίου μάλιστα το «V for Vendetta» έχει μέσα στον χρόνο αποκτήσει μια συμβολική βαρύτητα σε διαμαρτυρίες και κινήματα ανά τον κόσμο. Ο ίδιος πάντως λέει ότι «πάντοτε θα αγαπώ τα κόμικς, αλλά η βιομηχανία τους και ότι προσαρτάται σε αυτήν μου είναι πλέον αβάσταχτα.»

 

 

Και η πηγή

[Θοδωρής Καραπάνος]

Θα συμφωνήσω με όσους έβαλαν "γελάκι" στο ποστ. Βέβαια, εσύ Νικόλα, μια χαρά έκανες που μας ενημέρωσες. Με τον κύριο Moore είναι που έχω το θέμα... Όντως, ζούμε σε δύσκολους καιρούς, που δοκιμάζεται η δημοκρατία, καθώς και η αντοχή του κοινωνικού ιστού, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όποιος ενήλικας προσπαθώντας να ξεφύγει από αυτή την τόσο αφόρητη καθημερινότητα, ασχολείται με κάτι. Ίσα- ίσα, εάν όλοι είχαν μια ασχολία και μπορούσε το μυαλό τους να ξεφεύγει, πιστεύω ότι θα ακούγαμε πολύ λιγότερα εγκλήματα καθημερινά... Συμφωνείτε;

[StefanosPap]

Το πραγματικά κωμικοτραγικό είναι ότι με ακόμα πιο πρόσφατα παραδείγματα (πχ The Boys) επιβεβαιώνεται αυτό που θέλει να πει... Όχι πως ισχύει στον απόλυτο βαθμό. Αλλά το μόνο εύκολο είναι να σταθεί κάποιος στο "ε δεν είναι όλοι ίδιοι"...

[Guts]

Ο Άλαν Μούρ είναι εξαιρετικός καλλιτέχνης με πολύ δυνατή γραφή.

Διαφωνώ ως προς το παράδειγμα που δίνει κάνοντας αναφορά στον Batman, γιατί είναι ο μοναδικός υπερήρωας που οι ταινίες του

(και τα κινούμενα σχέδια) είναι της προκοπής.

Κατα τ'αλλα το οτι η Marvel έχει κατακλύσει τον κινηματογράφο με σαχλά σενάρια,ψεύτικα εφέ και άθλια digital εικόνα είναι αλήθεια.

 

Και κάνει κακό και στον κινηματογράφο και στην τέχνη γενικότερα.

[StefanosPap]

55 min ago , Guts said:

Ο Άλαν Μούρ είναι εξαιρετικός καλλιτέχνης με πολύ δυνατή γραφή.

Διαφωνώ ως προς το παράδειγμα που δίνει κάνοντας αναφορά στον Batman, γιατί είναι ο μοναδικός υπερήρωας που οι ταινίες του

(και τα κινούμενα σχέδια) είναι της προκοπής.

Κατα τ'αλλα το οτι η Marvel έχει κατακλύσει τον κινηματογράφο με σαχλά σενάρια,ψεύτικα εφέ και άθλια digital εικόνα είναι αλήθεια.

 

Και κάνει κακό και στον κινηματογράφο και στην τέχνη γενικότερα.

 

Δεν είναι αυτό το σκεπτικό του προβληματισμού που θέτει. Δεν αναφέρεται στην ποιότητα των ταινιών. Γι'αυτό και η αναφορά στον Batman ήταν τυχαία. Θα μπορούσε να πει οποιοδήποτε χαρακτήρα. Απλά επέλεξε έναν από τους πιο δημοφιλείς.

[albertus magnus]

1 hour ago, Θοδωρής Καραπάνος said:

Θα συμφωνήσω με όσους έβαλαν "γελάκι" στο ποστ. Βέβαια, εσύ Νικόλα, μια χαρά έκανες που μας ενημέρωσες. Με τον κύριο Moore είναι που έχω το θέμα... Όντως, ζούμε σε δύσκολους καιρούς, που δοκιμάζεται η δημοκρατία, καθώς και η αντοχή του κοινωνικού ιστού, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όποιος ενήλικας προσπαθώντας να ξεφύγει από αυτή την τόσο αφόρητη καθημερινότητα, ασχολείται με κάτι. Ίσα- ίσα, εάν όλοι είχαν μια ασχολία και μπορούσε το μυαλό τους να ξεφεύγει, πιστεύω ότι θα ακούγαμε πολύ λιγότερα εγκλήματα καθημερινά... Συμφωνείτε;

 

 

Μια χαρα τα λεει ο Moore.  Και εγω αγαπω τους υπερηρωες και ειδικα σαν παιδακι μεσω της τηλεορασης (γιατι τοτε δεν ειχα διαβασει υπερηρωικα κομικς) και ελπιζω να συνεχισουν να βγαινουν χαλαρες ταινιες για να διασκεδαζουμε αλλα θελει παντα προσοχη και επαγρυπνηση σχετικα με το τι συμβαινει στην κοινωνια.  Αυτοι που βαλανε γελακι ξερουν γιατι το βαλανε.

[Manitou]

Τεράστια κουβέντα με τεράστιες υποκουβεντες. Εγώ μεγάλωσα με το carmaggedon 2 και στην ενήλικη ζωή μου οδηγάω ακολουθώντας τα όρια ταχύτητας παντού. 

[Guts]

2 hours ago, StefanosPap said:

 

Δεν είναι αυτό το σκεπτικό του προβληματισμού που θέτει. Δεν αναφέρεται στην ποιότητα των ταινιών. Γι'αυτό και η αναφορά στον Batman ήταν τυχαία. Θα μπορούσε να πει οποιοδήποτε χαρακτήρα. Απλά επέλεξε έναν από τους πιο δημοφιλείς.

 

Σίγουρα δεν τις θεωρεί ποιοτικές ταινίες πάντως...θίγει ξεκάθαρα το επίπεδο και την κουλτούρα των θεατών που κάνουν ουρές στους κινηματογράφους.

[v hunter d]

Δεν καταλαβαίνω γιατί έχει τόση σημασία η άποψη του Alan Moore, ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι. Όπως δε καταλαβαίνω γιατί έχει βαρύνουσα σημασία η άποψη του Frank Miller, του Richie Blackmore, του Murinho ή του Jigoro Kano για θέματα πέρα από τα κόμικς, τη μουσική, το ποδόσφαιρο και το τζούντο αντιστοίχως. Γενικά δεν καταλαβαίνω γιατί μετράει τόσο πολύ η άποψη ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή είναι καλοί σε κάποια τέχνη ή άθλημα. 

 

Στο διά ταύτα τώρα, ο κόσμος ναι, θέλει δυο τρεις ώρες να ξεσκάσει γιατί τις υπόλοιπες 21-22 τρελαίνεται από τα χρήματα που λιγοστεύουν, την εγκληματικότητα και την ανεργία που αυξάνονται και από το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Και δε νομίζω πως ο Τραμπ άντλησε πολλούς ψηφοφόρους από τους φαν της Disney. 

[Bilis]

Δεν συμφωνώ απόλυτα με τον Moore αλλά καταλαβαίνω πολύ καλά τι θέλει να πει. Πλέον ζούμε σε μία εποχή όπου παράγονται υπέρογκες ποσότητες περιεχομένου. Σε σημείο όπου οι προσωπικότητες πολλών ανθρώπων βασίζονται στο τι ταινίες βλέπουν και τι προϊόντα ή υπηρεσίες καταναλώνουν. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στην φύση των υπερηρωικών ταινιών όμως έχουν πάρει τέτοια έκταση όπου για αρκετά άτομα το πιο σημαντικό γεγονός της ζωής τους είναι η κυκλοφορία της επόμενης ταινίας του αγαπημένου τους franchise. Το να δίνεται τόσο μεγάλη βαρύτητα σε ιστορίες με χάρτινους ήρωες πιστεύω είναι αυτό που ανησυχεί τον Moore και οδηγεί στην υπεραπλούστευση των πραγμάτων. Οι υπερήρωες πλέον είναι μυθικοί ήρωες σαν αυτούς της αρχαίας Ελλάδας μόνο που ανήκουν σε τεράστιες εταιρίες.
 

2 ώρες πριν, Manitou είπε:

Τεράστια κουβέντα με τεράστιες υποκουβεντες. Εγώ μεγάλωσα με το carmaggedon 2 και στην ενήλικη ζωή μου οδηγάω ακολουθώντας τα όρια ταχύτητας παντού. 

Νομίζω παρεκκλίνεις λίγο. Όντως, υπάρχουν μέχρι και σήμερα συζητήσεις για το πως τα παιχνίδια και οι ταινίες μπορούν να δώσουν αρνητικά πρότυπα αλλά δεν πιστεύω πως ο Moore φοβάται ότι άνθρωποι θα αρχίσουν να κυκλοφορούν με στολές και να πλακώνουν κόσμο. Απ' ότι καταλαβαίνω εγώ, κάνει λόγο για το πως εύκολα μπορεί να ελεγχθεί ο φανατισμός. 

 

Πριν από 1 ώρα, v hunter d είπε:

Δεν καταλαβαίνω γιατί έχει τόση σημασία η άποψη του Alan Moore, ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι. Όπως δε καταλαβαίνω γιατί έχει βαρύνουσα σημασία η άποψη του Frank Miller, του Richie Blackmore, του Murinho ή του Jigoro Kano για θέματα πέρα από τα κόμικς, τη μουσική, το ποδόσφαιρο και το τζούντο αντιστοίχως. Γενικά δεν καταλαβαίνω γιατί μετράει τόσο πολύ η άποψη ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή είναι καλοί σε κάποια τέχνη ή άθλημα.

Ο Alan Moore λέει την άποψη του όπως και κάθε άνθρωπος. Η "σημασία" αυτής της άποψης αποδίδεται από τις αντιδράσεις. Όπως είναι λογικό, κάποιος με μεγαλύτερο κοινό θα προκαλέσει περισσότερες αντιδράσεις.

[StefanosPap]

1 hour ago, v hunter d said:

Δεν καταλαβαίνω γιατί έχει τόση σημασία η άποψη του Alan Moore, ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι. Όπως δε καταλαβαίνω γιατί έχει βαρύνουσα σημασία η άποψη του Frank Miller, του Richie Blackmore, του Murinho ή του Jigoro Kano για θέματα πέρα από τα κόμικς, τη μουσική, το ποδόσφαιρο και το τζούντο αντιστοίχως. Γενικά δεν καταλαβαίνω γιατί μετράει τόσο πολύ η άποψη ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή είναι καλοί σε κάποια τέχνη ή άθλημα.

 

Αντίστοιχα, τι βαρύτητα έχει η δική σου άποψη και η δική μου που γράφεται σε ένα ελληνικό forum στο ίντερνετ; Ο Moore και κάθε Moore έχει μια άποψη και την εκφράζει. Δεν σημαίνει αυτόματα ότι πρέπει να συμφωνήσουμε ή διαφωνήσουμε με αυτά. Απλά επειδή λόγω της δουλειάς του έγινε γνωστός, αν εκφράσει κάποια άποψη θα ακουστεί σε μεγαλύτερο κοινό.

[v hunter d]

@ Bilis , @ StefanosPap , γράφει το άρθρο: "Κάποιες δουλειές του τον ανεβάζουν στους ζώντες θρύλους, ενώ οι περιστασιακές παρεμβάσεις του, καθώς και οι συνέπειες του έργου του, διαθέτουν ιδιαίτερο κοινωνικό και πολιτικό βάρος. " Εκεί εστιάζω. Ότι οι απόψεις του δε μπορούν να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από την όποια βαρύτητα έχει η δική μου ή η δική σας (που καλώς κι αυτές δεν έχουν ιδιαίτερο βάρος) επειδή έγραψε μεγαλειώδη, κατά τη γνώμη μου, κόμικς. Η βαρύτητα της οποιαδήποτε άποψης ορίζεται από τα  επιχειρήματα που τη στηρίζουν και όχι από το πρόσωπο που την εκφέρει. Αυτή είναι η ένστασή μου στο άρθρο.

[Argail]

Μέσες άκρες συμφωνώ με το ρεζουμέ της δήλωσης του Μούρ όμως νομίζω πως μια τέτοια προσέγγιση δεν γίνεται σε 5 γραμμές και με 2 ατάκες, αν θες να πεις κάτι τέτοιο θέλει μελέτη και ανάλυση ως προς το φαινόμενο και τις συνέπειες. 

Ότι πιο κοντινό σε κάτι τέτοιο είναι αυτό εδώ το βιβλίο το οποίο παίρνει 478 σελίδες για να αναπτύξει και να μελετήσει το θέμα Υπερήρωες και πως αντικατοπτρίζουν την κοινωνία μας αλλά και πως δημιουργούν αντιλήψεις κτλ. 

[deadneighbours]

Κατα την αποψη μου, το θεμα με τους υπερηρωες ειναι ενα θεμα λιγο ελαστικο, δηλαδη, μπορει παραδειγματος χαρην ο Μπατμαν να δημιουργηθηκε για τα μικρα παιδια αλλα αλλο αυτο , αλλο τι εκφραζει και αλλο οι μεθοδοι που χρησιμοποιει για να πολεμησει το κακο(τζοκερ, πιγκουινο) εκει ειναι το θεμα της ηθικης ας πουμε, ετσι πολυ συγγραφεις αφησαν τον εαυτο τους ελευθερο και δημιουργησαν τους ηπερηρωες να κανουν καποια πραγματα με ασυδωσια, χωρις ελεγχο, δεν πιστευω οτι αυτο ειναι πονηρο, λιγο σοκαριστικο ναι αλλα οχι πονηρο, το θεμα ειναι πως το βλεπει κανεις, τα πραγματα εχουν αλλαξει και νομιζω οτι αν καποιος εφτιαχνε σημερινες ιστοριες για τον Μπατμαν, οι αποψεις του Αλαν Μουρ θα ξεφευγαν τελειως απο αυτα που λεει τωρα.

[Θοδωρής Καραπάνος]

7 ώρες πριν, v hunter d είπε:

Η βαρύτητα της οποιαδήποτε άποψης ορίζεται από τα  επιχειρήματα που τη στηρίζουν και όχι από το πρόσωπο που την εκφέρει. Αυτή είναι η ένστασή μου στο άρθρο.

Ναι, αλλά καλώς ή κακώς, στην αρθρογραφία, χρησιμοποιείται πολύ συχνά η λεγόμενη:" Επίκληση στην αυθεντία", που είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις.

[v hunter d]

36 λεπτά πριν, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Ναι, αλλά καλώς ή κακώς, στην αρθρογραφία, χρησιμοποιείται πολύ συχνά η λεγόμενη:" Επίκληση στην αυθεντία", που είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις.

Δεν υπάρχουν αυθεντίες. Αυτά ανήκουν σε περασμένους αιώνες. Τώρα είτε έχεις επιχειρήματα, όπως στο βιβλίο που παραθέτει ο @ Argail (το οποίο δεν έχω διαβάσει και μπορεί να διαφωνώ ή να συμφωνώ αλλά σε επιχειρηματα και όχι στο "το είπε ο τάδε" ) είτε δεν έχεις άποψη αλλά συνθήματα.