Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'anime'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. kaneda

    A Silent Voice / Koe no Katachi (2016)

    Ποτέ ξανά ένα Χαμόγελο δεν είχε τόσες πολλές Ερμηνείες Το A Silent Voice είναι μία coming of age άνιμε ταινία του 2016, η οποία βασίζεται στο ομώνυμο μάνγκα της Yoshitoki Ōima. Σε σκηνοθεσία της Naoko Yamada, το άνιμε είναι μία παραγωγή του στούντιο Kyoto Animation. Την συγγραφή του σεναρίου επιμελείται η Reiko Yoshida, με τον σχεδιασμό των χαρακτήρων και την σύνθεση της μουσικής να αναλαμβάνουν ο Futoshi Nishiya και ο Kensuke Ushio αντίστοιχα. Με λίγα λόγια Η υπόθεση έχει να κάνει με την επική φλογερή συνάντηση μεταξύ δύο παιδιών όταν πηγαίνουν στο δημοτικό, του Shouya Ishida (ο οποίος είναι ο άτυπος αρχηγός της τάξης του) και της Shouko Nishimiya (η οποία είναι μία νεοαφιχθείσα κωφάλαλη μαθήτρια). Αν και από την πρώτη στιγμή φαίνεται ότι και οι δύο θέλουν όσο τίποτε άλλο να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, παρόλα αυτά η αφέλεια, αλλά και η έντονη περιέργεια που συνοδεύουν την συγκεκριμένη ευαίσθητη ηλικία ως προς το οτιδήποτε μη συνηθισμένο, θα οδηγήσουν τον Shouya στην χειρότερη δυνατή προσέγγιση που θα μπορούσε να κάνει κανείς, καθώς ξεκινάει να ασκεί ένα ακατάπαυστο bullying στη Shouko, το οποίο μέρα με την ημέρα ξεφεύγει και γίνεται όλο και πιο ακραίο, όλο και πιο αδίστακτο. Τελικά η Shouko θα αναγκαστεί να αλλάξει σχολείο και ο Shouya θα έρθει αντιμέτωπος με τις σκληρές συνέπειες των πράξεών του. Τα χρόνια περνούν και πλέον οι δυο μας πρωταγωνιστές ετοιμάζονται για την αποφοίτησή τους στην τελευταία τους χρονιά στο λύκειο. Ο καιρός που μεσολάβησε οδήγησε και τους δύο σε διαφορετικά μονοπάτια. Εντελώς ξαφνικά όμως, μία μέρα οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν ξανά και ο Shouya θα συναντήσει ξανά τη Shouko. Θα μπορέσει αυτή την φορά να της μιλήσει καθαρά και να της απολογηθεί για όσα της έκανε στο παρελθόν; Αλλά και το σημαντικότερο... Η Shouko θα δεχθεί να "ακούσει" τον Shouya; Προσωπική άποψη Ορισμένα άνιμε απλά υπάρχουν για να μας υπενθυμίσουν την δύναμη της συγχώρεσης, την μαγεία της φιλίας, το χάρισμα της αυταπάρνησης, καθώς επίσης και την αξία της αυτοεκτίμησης. Το A Silent Voice είναι ένα από αυτά τα άνιμε. Ένα άνιμε διδακτικό, μελαγχολικό, σε σημεία ψυχοπλακωτικό, και κυρίως, ένα άνιμε αληθινό, που δεν φοβάται να κοιτάξει κατάματα το θηρίο (που ακούει στο όνομα miscommunication) και να τα βάλει μαζί του. Με αξιαγάπητους χαρακτήρες, πρωτότυπη πλοκή, απαλό μελωδικό soundtrack, σκηνοθεσία που βρίθει από συμβολισμούς και σχέδιο που ξεχειλίζει από εκφραστικότητα και λεπτομέρεια, το A Silent Voice παρουσιάζει με τρυφερή κυνικότητα τόσο τον επίπονο και δύσβατο δρόμο της εξιλέωσης, όσο και το τρομερά αγεφύρωτο χάσμα της επικοινωνίας... Το να θέλεις όσο τίποτε άλλο να μιλήσεις με κάποιον και να μην μπορείς... Το να μην θέλεις να ακούσεις κάποιον ενώ μπορείς... Το να θέλεις να επικοινωνήσεις με κάποιον και να επιλέγεις τον πιο λάθος τρόπο για να το κάνεις. Όλα αυτά είναι το A Silent Voice και ακόμη περισσότερα. Είναι ένα εξαιρετικό, ένα πραγματικά αψεγάδιαστο άνιμε που θίγει μία σειρά από διάφορα, και συνάμα πολύ σοβαρά, ζητήματα. Παρουσιάζει με απίστευτη ρεαλιστική απεικόνιση τον σχολικό εκφοβισμό και το πώς μέσα από το τρίγωνο "θύμα-θύτης-παρατηρητής" οι δύο τελευταίοι φέρουν την ίδια, ισομερή ευθύνη. Μας δείχνει ότι τα παιδιά κάποιες φορές, χωρίς να το θέλουν, μπορεί να πληγώσουν τους συνομήλικούς τους. Πραγματεύεται επίσης την ακαριαία, σκληρή αποξένωση των πρώιμων φιλικών σχέσεων, το χάσμα της επικοινωνίας, καθώς ακόμη και το φαινόμενο της αυτοκτονίας. Όλα αυτά το άνιμε καταφέρνει και τα εντάσσει ομαλά στην πλοκή του, χωρίς να αποσυντονίζει στιγμή τον θεατή. Μα πάνω από όλα όμως, αυτό το άνιμε μιλάει για την εξιλέωση. Για το πώς τελικά ο άνθρωπος, αν θέλει, μπορεί να αλλάξει, να επανορθώσει για τα λάθη του παρελθόντος του και να ξεκινήσει να χαίρεται με αισιοδοξία την ζωή. Περισσότερες σκέψεις πάνω στο άνιμε Αντί επιλόγου Πολλές είναι οι σκηνές που θα μείνουν χαραγμένες ανεξίτηλα στην ψυχή του θεατή. Τρανό αποκορύφωμα αποτελεί η τελευταία σκηνή της ταινίας, καθώς επίσης και αυτή στο λούνα παρκ, οι οποίες και είναι αναμφισβήτητα ο απόλυτος ορισμός της ευφορίας. Αξίζει να κάνετε, όλοι και όλες, το δώρο στον εαυτό σας και να δείτε αυτό το άνιμε. Και αν μετά την προβολή του συνεχίζετε να αναζητάτε περισσότερη συγκίνηση, περισσότερο συναίσθημα, περισσότερο υποβόσκοντα ρομαντισμό, τότε μπορείτε να κάνετε το δεύτερο δώρο στον εαυτό σας και να προχωρήσετε με γενναιότητα στην ανάγνωση του μάνγκα, μιας και αυτό παίρνει όλα τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο άνιμε και τα αναδεικνύει στο επί χίλια. Σε κάθε επόμενη προβολή του άνιμε, σε κάθε επόμενη ανάγνωση του μάνγκα, το A Silent Voice πάντα όλο και κάτι καινούργιο θα έχει να μας χαρίσει. Πάντως για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Ανεξαρτήτως του τί τους επιφυλάσσει το μέλλον, ο Shouya και η Shouko θα είναι για πάντα μαζί. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους και σε όλες. "Σε βρήκα... Ξέρεις, είναι κάπως παράξενο. Εγώ... ήθελα να πεθάνω... Α, ναι... Η Τρίτη θα τελειώσει σύντομα. Τα λέμε." (Shouya Ishida) Μία συζήτηση σχετικά με τους συμβολισμούς του άνιμε Υ.Γ.: Την παρουσίαση του μάνγκα μπορείτε να την δείτε εδώ.
  2. Το «Pluto», η νέα σειρά άνιμε που προβάλλεται στο Netflix, βασισμένη στο ομώνυμο μάνγκα του Naoki Urasawa, είναι μια υπαρξιακή και πέρα για πέρα επίκαιρη ιστορία. «Τα ανδροειδή ονειρεύονται ηλεκτρικά πρόβατα;» αναρωτιέται ειρωνικά ο Philip K. Dick στον τίτλο του ομότιτλου μυθιστορήματός του στο οποίο βασίστηκε και η ταινία «Blade Runner». O Ιάπωνας δημιουργός Naoki Urasawa έρχεται με το «Pluto» για να απαντήσει: «Ναι». Για τους λάτρεις των μάνγκα και των άνιμε, των ιαπωνικών κόμικς και κινουμένων σχεδίων, το όνομα του Urasawa δεν είναι καθόλου άγνωστο. Δημιουργός ενήλικων σειρών (seinen) μάνγκα όπως τα «Monster», «20th Century Boys» και «Billy Bat», τα έργα του είναι φιλοσοφικές ιστορίες αγωνίας που αντιμετωπίζουν με αφοπλιστική ειλικρίνεια θεμελιώδη ερωτήματα γύρω από την ανθρώπινη φύση. Από τα μάνγκα του, μόνο το «Monster» έχει μεταφερθεί σε μορφή άνιμε. Οπότε η μεταφορά του «Pluto» σε μίνι σειρά άνιμε φέτος από το Netflix, έπειτα από έξι χρόνια παραγωγής, αποτέλεσε σημαντικό γεγονός για τους λάτρεις του δημιουργού και του μέσου. Το «Pluto» είναι μια ιδιαίτερη δημιουργία του Urasawa (και του συνδημιουργού του Takashi Nagasaki) καθώς πρόκειται για έναν φόρο τιμής. Η πλοκή και οι ήρωες βασίζονται στο διάσημο μάνγκα «Astro Boy» του «πατέρα των μάνγκα» Osamu Tezuka, και συγκεκριμένα στην ιστορία «Το Σπουδαιότερο Ρομπότ της Γης». O Urasawa αποτίνει με το «Pluto» ένα homage στον μεγάλο δάσκαλο Tezuka, αναπλάθοντας την ιστορία του και κάνοντάς την σκοτεινότερη, πιο πεσιμιστική, φορτίζοντάς την με τις σημερινές ανησυχίες πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη. Ο Naoki Urasawa, δημιουργός του «Pluto» Σε ένα μέλλον όπου άνθρωποι και ρομπότ συνυπάρχουν ειρηνικά, σε έναν κόσμο που επουλώνει από έναν αιματηρό πόλεμο και βασίζεται στο θεμελιώδες αξίωμα πως «τα ρομπότ απαγορεύεται να σκοτώσουν άνθρωπο», ο ανθρωπόμορφος ρομπότ αστυνόμος Gesicht αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μια σειρά μυστηριωδών φόνων. Θύματα είναι οι υψηλότερες τεχνητές νοημοσύνες του κόσμου και άνθρωποι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των ρομπότ. Μοτίβο του δολοφόνου είναι τα κλαδιά που στερεώνει σαν κέρατα πάνω από τα κεφάλια των θυμάτων του. Η φύση του παραμένει μυστήρια: άνθρωπος, ρομπότ ή κάτι άλλο; Η αστυνομία του δίνει το όνομα «Pluto» (Πλούτωνας), ο θεός του Κάτω Κόσμου. Έτσι, παρακολουθούμε τις προσπάθειες του Gesicht μαζί με την πιο προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη όλων, τον Atom (η προσωποποίηση του Astro Boy), να εντοπίσουν τον μυστηριώδη δολοφόνο. Το άνιμε είναι ένα μυστήριο επιστημονικής φαντασίας που φιλοσοφεί πάνω στην ανθρωπότητα, την τεχνητή νοημοσύνη και τον πόλεμο. Τα ρομπότ στο «Pluto» δεν είναι απλοί ανταγωνιστές ή μια υπόνοια κατασκευασμάτων ισάξιων με τους ανθρώπους. Είναι ισάξια με αυτούς: διαθέτουν ίσα πολιτικά δικαιώματα με τους ανθρώπους (όπως το δικαίωμα να παντρευτούν και να υιοθετήσουν παιδιά), φυσικά και ψυχικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων σε σημείο που να μην ξεχωρίζουν εμφανισιακά. Μπορούν ακόμα και να βλέπουν όνειρα στον ύπνο τους. Το «ανθρώπινο» στοιχείο στη σειρά πολλές φορές υπερισχύει σε χαρακτήρες τεχνητής νοημοσύνης παρά στους ίδιους τους ανθρώπους. Όμως, ο κόσμος αποδεικνύεται πιο βρώμικος και άνισος για τα ρομπότ από ότι δείχνει η επιφάνεια. Ο Osamu Tezuka, δημιουργός του «Astro Boy» Σημαντικό κομμάτι της ιστορίας αποτελεί ο περασμένος 39ος Κεντροασιατικός Πόλεμος ενάντια στην Περσία (μετά από κατηγορία για παράνομη κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής), στον οποίο ρομπότ δολοφόνησαν χιλιάδες αμάχους, ρομπότ και ανθρώπους. Ο πόλεμος αυτός ακούγεται γνώριμος μια και πρόκειται για αλληγορία της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ (το μάνγκα δημοσιεύτηκε από το 2003 έως το 2009), μια αλληγορία που δυστυχώς παραμένει ακόμα σύγχρονη. Οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να ξεπεράσουν τα ψυχικά τους τραύματα από τον πόλεμο καθώς «οι άνθρωποι ξεχνούν, μα τα ρομπότ δεν ξεχνούν τίποτα», όπως δηλώνει το ρομπότ North No. 2 που αποφασίζει να μάθει πιάνο από το να είναι μια πολεμική μηχανή. Όλα τα στοιχεία που κάνουν το μάνγκα του Pluto μοναδικό μεταφέρονται άρτια με κίνηση και χρώμα στο μέσο του animation. Τα οκτώ επεισόδια διάρκειας μίας ώρας το καθένα πλημμυρίζουν από προβληματισμό και έντονα συναισθήματα, κάνοντας το «Pluto» μία από τις καλύτερες φετινές σειρές που μπορεί να δει κάποιος στο Netflix και μια εξαιρετική εισαγωγή στο έργο του Ιάπωνα δημιουργού. Και το σχετικό link...
  3. StefanosPap

    One Piece Film: Red

    Ήταν Νοέμβριος του 2021 όταν για τα 1000 επεισόδια της σειράς του One Piece, ανακοινώθηκε η ταινία One Piece Film: Red με αποκάλυψη του αντίστοιχου teaser και poster. 6 Αυγούστου του 2022 ξεκίνησε η προβολή της ταινίας στους κινηματογράφους της Ιαπωνίας. Μέχρι τις 30 Οκτωβρίου, το One Piece Film: Red είναι η ταινία του franchise με τα περισσότερα έσοδα και εκείνη με τις περισσότερες εισπράξεις για το 2022 στην χώρα Η υπόθεση της ταινίας ακολουθεί το πλήρωμα του Luffy να πηγαίνει στο νησί Elegia για να παρακολουθήσει την συναυλία της τραγουδίστριας Uta. Όλα, όμως, ανατρέπονται όταν αποκαλύπτεται ότι η συγκεκριμένη τραγουδίστρια δεν είναι τυχαία και έχει άμεση σχέση με τον Luffy. Πρόκειται για την κόρη του Shanks. Την παραγωγή της ταινίας ανέλαβε η Toei Animation με σκηνοθέτη τον Gorō Taniguchi (γνωστό από δουλειές του όπως το Code Geass και και το Planetes). Την μουσική ανέλαβε ο Yasutaka Nakata ενώ η φωνή που αναλαμβάνει να μας ταξιδέψει είναι εκείνη της Ado. Στις 3 Νοεμβρίου του 2022, το One Piece Film: Red έγινε η πρώτη ταινία του One Piece που προβάλλεται σε ελληνικούς κινηματογράφους και η πρώτη anime ταινία που προβάλλεται μετά από πολλά χρόνια γενικότερα. Το τρέιλερ της ταινίας με ελληνικούς υπότιτλους
  4. Τα κινούμενα σχέδια ιαπωνικής προέλευσης, τα περίφημα anime, μπορεί να αποτελούν ένα σύγχρονο πολιτιστικό φαινόμενο διαρκώς αυξανόμενης έντασης, ωστόσο η παρουσία τους στην ελληνική τηλεόραση και στους κινηματογράφους ακολουθεί αντίστροφη πορεία. Αυτό επιχειρεί να αλλάξει η Digital Soul Entertainment. Για πολλές δεκαετίες, τα πρωινά του σαββατοκύριακου ήταν συνυφασμένα με την προβολή κινουμένων σχεδίων, πολλά εκ των οποίων ήταν ιαπωνικής προέλευσης. Καμπαμαρού, Ντράγκον Μπολ, Χάιντι, Σέιλορ Μουν, Πόκεμον, μερικοί μόνο από τους τίτλους που έκαναν δημοφιλή τη συγκεκριμένη καλλιτεχνική παραγωγή στη χώρα μας. Ο Ακίνδυνος Γκίκας και η Έλενα Δελακούρα δίνουν τη φωνή τους στους χαρακτήρες Ολ Μάιτ και Οτσάκο Με το πέρασμα των χρόνων ωστόσο, και για σειρά λόγων, τα τηλεοπτικά κανάλια γύρισαν την πλάτη συνολικά στο παιδικό πρόγραμμα, συνακόλουθα και στην προβολή σειρών anime, οι οποίες εν πολλοίς αντιμετωπίζονται ως τέτοιες. Το συγκεκριμένο είδος κινουμένων σχεδίων όμως έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια μεγάλη άνθηση, με εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο – χωρίς η χώρα μας να αποτελεί εξαίρεση. Ελλείψει επίσημης διανομής, οι Έλληνες θεατές καταφεύγουν επί σειρά ετών σε εναλλακτικές διαδικτυακές διαδρομές, επιλέγοντας συνήθως και ελλείψει εναλλακτικών τον πρωτότυπο ήχο και αγγλικούς υπότιτλους. Την πραγματικότητα αυτή επιχειρεί να αντιστρέψει η νέα εταιρεία διανομής ταινιών και τηλεοπτικών σειρών Digital Soul Entertainment, ένα φιλόδοξο εγχείρημα με στόχο την επαναφορά των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων στο ελληνικό κοινό, τόσο σε επίπεδο οικιακής όσο και κινηματογραφικής ψυχαγωγίας. Με βασικούς συντελεστές τον Φώτη Μιχαηλίδη, ο οποίος ασχολείται χρόνια με την ελληνική μεταγλώττιση, και τον Δημήτρη Σαρλό, ανερχόμενο ηθοποιό φωνής, φιλοδοξεί όχι απλά να προσφέρει δημοφιλείς τίτλους στην ελληνική αγορά, αλλά και να επαναφέρει στην ελληνική anime κοινότητα την ελληνική μεταγλώττιση… με αξιοπρεπείς όρους. Έχοντας επιδείξει ήδη εξαιρετικά δείγματα γραφής με την κυκλοφορία του πρώτου κύκλου του «My Hero Academia – Η Δική Μου Ακαδημία Ηρώων», σε μια συλλεκτική κασετίνα για οικιακή χρήση, με ελληνική μεταγλώττιση και συμμετοχές ηθοποιών όπως ο Ακίνδυνος Γκίκας, ο Σπύρος Μπιμπίλας και ο Δημήτρης Σαρλός, αναμένεται να κυκλοφορήσει κινηματογραφικά τις ταινίες «Μιράι: η μικρή μου αδελφή» και «Belle» του Μαμόρου Χόσοντα, για πρώτη φορά στα ελληνικά. Δύο ταινίες του Μαμόρου Χόσοντα, σύντομα στους ελληνικούς κινηματογράφους Ακόμα, έχει ανακοινωθεί η μεταφορά της σειράς «Death Note: Relight», της συμπυκνωμένης εκδοχής του γνωστού manga και anime «Death Note – Τετράδιο Θανάτου» (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis). Και το σχετικό link...
  5. kaneda

    Jujutsu Kaisen (2020-)

    Το Jujutsu Kaisen είναι μία shounen σειρά άνιμε βασισμένη στο ομώνυμο μάνγκα του Gege Akutami. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στο Τόκιο στην σημερινή εποχή και ακολουθεί τον Yuugi Itadori έναν δεκαπεντάχρονο μαθητή λυκείου, ο οποίος παρότι φαίνεται να είναι άριστος σε κάθε αθλητική δραστηριότητα αντ' αυτού προτιμάει να περνάει τον ελεύθερο χρόνο του είτε συναντώντας τους φίλους του από την λέσχη του αποκρυφισμού, είτε επισκέπτοντας τον παππού του που βρίσκεται στο νοσοκομείο. Ένα βράδυ όμως σε μία από τις καθιερωμένες συναντήσεις στην λέσχη ο Itadori θα καταλήξει να καταπιεί το δάχτυλο του Ryoumen Sukuna. Αυτή η ενέργεια θα έχει ως αποτέλεσμα την αφύπνιση του ίδιου του Sukuna με τον Itadori να γίνεται ο ξενιστής του. Αν σας μπέρδεψα απλά δείτε τον Itadori και τον Sukuna σαν τον Eddie Brock και τον Venom αντίστοιχα. Μόνο που στο άνιμε ο Itadori έχει τον απόλυτο έλεγχο στο σώμα του και ως εκ τούτου ο Sukuna δεν μπορεί να δράσει όποτε του καπνίσει. Ο Sukuna τώρα, είναι ένα παντοδύναμο Καταραμένο Πνεύμα που είναι επίσης γνωστός και ως ο Βασιλιάς των Κατάρων. Η παρουσία και μόνο των δαχτύλων του κάπου είναι αρκετή για να προσελκύσει Καταραμένα Πνεύματα (πιο γνωστά και ως Κατάρες), σκοπός των οποίων είναι να βασανίζουν και να σκοτώνουν ανθρώπους. Οι Κατάρες στον κόσμο του Jujutsu Kaisen είναι τερατώδη πλάσματα που έχουν "γεννηθεί" από την αρνητική ενέργεια-συναισθήματα που εμφανίζουν-"αποβάλουν" οι άνθρωποι (ή αλλιώς την Καταραμένη Ενέργεια που αυτοί δεν μπορούν να χειριστούν) και μπορούν να εξοντωθούν μόνο με τον Εξορκισμό. Ο Εξορκισμός όμως μπορεί να γίνει μόνο από μία ομάδα-φυλή ανθρώπων οι οποίοι μπορούν να χειριστούν την Καταραμένη Ενέργεια που διακατέχει το σώμα τους και να την χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν. Αυτοί ονομάζονται Μάγοι Τζου-τζούτσου ή αλλιώς Σαμάνοι και κύριος σκοπός τους είναι η εξάλειψη όλων των Κατάρων. Οι πιο δυνατοί Σαμάνοι και Κατάρες που έχουν αναπτύξει με την πάροδο του χρόνου ιδιαίτερα υψηλή Καταραμένη Ενέργεια μπορούν να την χρησιμοποιήσουν κατάλληλα ώστε να εκτελέσουν την λεγόμενη Καταραμένη Τεχνική (η οποία και διαφέρει από χρήστη σε χρήστη), ούτως ώστε οι επιθέσεις τους να είναι πιο αποτελεσματικές. Πιο απλά όπως εξηγείται και στο άνιμε, αν η Καταραμένη Ενέργεια είναι για παράδειγμα ο ηλεκτρισμός και η Καταραμένη Τεχνική η ηλεκτρική σκούπα ή ο φούρνος, θα πρέπει να υπάρξει μία σύνδεση μεταξύ τους (μέσω ενός καλωδίου) προκειμένου η σκούπα να ρουφήξει την σκόνη και ο φούρνος να ψήσει το φαγητό. Αποκορύφωμα της Καταραμένης Τεχνικής είναι η Διεύρυνση Πεδίου με την οποία ο χρήστης δημιουργεί μία διάσταση τσέπης (σαν αυτή που δημιούργησε ο Δόκτωρ Στρέιντζ στο τελευταίο επεισόδιο του What If...?) όπου οι επιθέσεις μέσα της είναι αδύνατον να αναχαιτιστούν. Έτσι λοιπόν επιστρέφοντας στην ιστορία του άνιμε, αφού ο Itadori μάθει όλα αυτά περί Τζου-τζούτσου και Κατάρες θα βρεθεί μπροστά σε ένα δίλημμα. Είτε θα πρέπει να πεθάνει αμέσως ούτως ώστε με αυτόν τον τρόπο να εξαλειφθεί το δάχτυλο του Sukuna που βρίσκεται μέσα του, είτε θα πρέπει να γίνει μαθητής στο Μητροπολιτικό Τεχνικό Λύκειο Τζου-τζούτσου του Τόκιο και να εκπαιδευτεί ως Σαμάνος, προκειμένου να καταβροχθίσει στην πορεία όλα τα δάχτυλα του Sukuna (τα οποία επί την ευκαιρία στο σύνολό τους είναι είκοσι μιας και ο Sukuna είχε τέσσερα χέρια) και στην συνέχεια να πεθάνει, ώστε ο Sukuna να εξαλειφθεί μια για πάντα. Ο Itadori ενθυμούμενος τα λόγια του παππού του "να βοηθάει πάντα τους αδύναμους" και "να γνωρίσει καλούς ανθρώπους οι οποίοι θα τον συντροφεύσουν μελλοντικά", θα διαλέξει την δεύτερη επιλογή. Στην συνέχεια της ιστορίας ο ήρωάς μας θα δεθεί στενά με τα άλλα δύο πρωτάκια του Τεχνικού Λυκείου, τον Megumi Fushiguro έναν στωικό τύπο που δεν του αρέσουν οι πολλές συναναστροφές και την Nobara Kugisaki μία εξωστρεφής και ντόμπρα κοπέλα. Την εκπαίδευση και καθοδήγηση των τριών αυτών μαθητών αναλαμβάνει ο Satoru Gojou ένας μάγκας με αυτοπεποίθηση στο 1.000% και αλαζονεία εκεί που δεν πάει την οποία και αντισταθμίζει με τον απίθανο "τρεις λαλούν και δυο χορεύουν" χαρακτήρα του (από τις κωμικές του ατάκες δηλαδή). Α, και παραλίγο να το ξεχάσω. Ο Gojou είναι ο δυνατότερος Μάγος Τζου-τζούτσου. Και όταν λέμε ο δυνατότερος εννοούμε ο δυνατότερος. Επίσης κατά την διάρκεια των επεισοδίων θα κάνουν την εμφάνισή τους και οι δευτεροετής συμμαθητές του Itadori (μία ζόρικη και badass γυναικάρα που είναι εξοστρακισμένη από την φυλή της, ένας άλλος που μιλάει με λέξεις φαγητών και ένα Πάντα που δεν είναι πάντα), όπως και οι υπόλοιποι συμμαθητές του από το Τεχνικό Λύκειο του Κιότο (μεταξύ των οποίων και "ο καλύτερός του φίλος"). Έτσι λοιπόν όλοι αυτοί οι χαρακτήρες θα κληθούν να βάλουν τις όποιες διαφορές τους στην άκρη και να συνεργαστούν, ούτως ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις διάφορες Κατάρες που θα βρεθούν στον δρόμο τους. Θα είναι αυτό όμως από μόνο του αρκετό απέναντι σε μία δαιμόνια ομάδα από Καταραμένα Πνεύματα τα οποία υπό την αρχηγία ενός πρώην Σαμάνου σχεδιάζουν την ολοκληρωτική απελευθέρωση του Sukuna; Το μάνγκα ξεκίνησε την κυκλοφορία του από τον Μάρτιο του 2018 και συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Εκδίδεται από το περιοδικό Weekly Shounen Jump του εκδοτικού οίκου Shueisha. Παρένθεση... Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι ο μανγκάκα πριν από την συγγραφή του Jujutsu Kaisen είχε κυκλοφορήσει μεταξύ του Απριλίου και του Ιουλίου του 2017 το μάνγκα Tokyo Metropolitan Curse Technical School, αλλιώς γνωστό και ως Jujutsu Kaisen 0 (περισσότερα για αυτό και παρακάτω), το οποίο και αποτελεί prequel του μάνγκα/άνιμε Jujutsu Kaisen. Πίσω στο κυρίως μάνγκα τώρα, οι επιρροές σύμφωνα με τον ίδιο τον δημιουργό όσον αφορά τον πυρήνα της ιστορίας και την παρουσίαση της μαγείας προέρχονται από τα μάνγκα/άνιμε Neon Genesis Evangelion και Hunter x Hunter, καθώς επίσης και από ταινίες θρίλερ και found footage. Άλλοι καλλιτέχνες από τους οποίους έχει επηρεαστεί είναι ο δημιουργός του Naruto και ο σχεδιαστής του One-Punch Man. Η άνιμε σειρά μέχρι στιγμής αποτελείται από μία σεζόν των 24 επεισοδίων τα οποία ξεκίνησαν να προβάλλονται από τον Οκτώβρη του 2020 μέχρι τον Μάρτιο του 2021. Την παραγωγή του άνιμε έχει αναλάβει το πολύ γνωστό στούντιο MAPPA (στούντιο που βρίσκεται πίσω από την "τελευταία-τελευταία σεζόν" του Attack on Titan) σε σκηνοθεσία του Sunghoo Park. Τον σχεδιασμό των χαρακτήρων και την συγγραφή των σεναρίων επιμελούνται οι Tadashi Hiramatsu και Hiroshi Seko αντίστοιχα. Τον Φλεβάρη του 2022 ανακοινώθηκε ότι η δεύτερη σεζόν του άνιμε αναμένεται να προβληθεί κάπου μέσα στο 2023. Καλά όλα αυτά μέχρι εδώ, αλλά τί έχει μεσολαβήσει μεταξύ της πρώτης και της επερχόμενης δεύτερης σεζόν του άνιμε; Ίσως θυμάται κάποιος από την παρουσίασή μου για το Demon Slayer το τί είχε μεσολαβήσει μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης σεζόν εκείνου του άνιμε. Μία άνιμε ταινία sequel της πρώτης σεζόν η οποία και ήταν πιστή μεταφορά της συνέχειας του μάνγκα. Δεν ήταν δηλαδή μία απλή filler ταινία μόνο και μόνο για να αυξηθούν τα έσοδα του franchise. Ε λοιπόν η MAPPA εμπνευσμένη από το παράδειγμα της Ufotable (του στούντιο πίσω από το Demon Slayer) αποφάσισε να κάνει το ίδιο αλλά στο ανάποδο. Τον Δεκέμβρη του 2021 κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία η άνιμε ταινία Jujutsu Kaisen 0, η οποία όπως αναφέρθηκε παραπάνω λειτουργεί ως prequel της πρώτης σεζόν του άνιμε. Για την ταινία δεν θέλω να επεκταθώ πολύ μιας και δεν την έχω δει ακόμα, αλλά αν κρίνω με βάση τα έσοδα που έχει στο box office μέχρι στιγμής (αυτήν την στιγμή βρίσκεται στο #14 στο γιαπωνέζικο box office) και τις διθυραμβικές κριτικές η ταινία πάει τρένο. Περνώντας στα επιτεύγματα του Jujutsu Kaisen αξίζει να αναφερθεί ότι το μάνγκα ήταν το #1 σε πωλήσεις για το 2021 με πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και ότι την ίδια χρονιά το επίσημο μουσικό βίντεο του πρώτου opening της σειράς έφτασε τις 100 εκατομμύρια θεάσεις στο Youtube, καθιστώντας το έτσι ένα από τα γρηγορότερα άνιμε openings που καταφέρνουν κάτι τέτοιο. Η σειρά κατάφερε να ξεπεράσει ακόμη μέχρι και το Squid Game ως η #2 σε συζήτηση σειρά στο Twitter. Σε πιο βαριά χαρτιά τώρα στα 5α και 6α ετήσια βραβεία του Crunchyroll το άνιμε κατάφερε να φύγει ως ο μεγάλος νικητής της βραδιάς (και τις δύο φορές) κερδίζοντας τα περισσότερα βραβεία από οποιοδήποτε άλλο άνιμε. Μεταξύ των βραβείων ενδεικτικά η σειρά κέρδισε αυτό του καλύτερου άνιμε της χρονιάς και του καλύτερου ending για το 2021, καθώς επίσης και αυτό του καλύτερου κοριτσιού (για την Nobara Kugisaki) και του καλύτερου σχεδιασμού χαρακτήρων για το 2022. Μέχρι σήμερα εκτιμάται ότι το όλο franchise έχει αποφέρει πάνω από 70 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως καθιστώντας το ένα από το καλύτερα σε πωλήσεις μάνγκα όλων των εποχών. Η προσωπική μου γνώμη; Το άνιμε τα σπάει. Έχει ωραίο animation με ζωντανές και παραστατικές μάχες, έχει μία πολύ καλή ιστορία που δημιουργεί σασπένς στα κατάλληλα σημεία αλλά και μεγάλες προσδοκίες για την συνέχεια, έχει επίσης έναν πρωταγωνιστή κάπως πιο ιδιαίτερο (με την καλή έννοια) από αυτούς που έχουμε συνηθίσει στα περισσότερα shounen, και φυσικά το soundtack του άνιμε είναι σε άλλο επίπεδο. Ξεκινώντας από το τελευταίο δεν ξέρω τί να πω. Βλέποντας κάποιος για πρώτη φορά το opening καταλαβαίνει ήδη από τα πρώτα τρία δευτερόλεπτα ότι η μουσική είναι θέμα χρόνου μέχρι να του κολλήσει. Στο τέλος που βλέπει και το ending είναι πλέον σίγουρος ότι αν το opening θα του κολλούσε δέκα φορές το ending θα του κολλούσε εκατόν δέκα. Η σειρά καθόλη την διάρκειά της έχει ωραία ροή και δεν φαίνεται να κάνει κάπου κοιλιά μιας και οι εξελίξεις από επεισόδιο σε επεισόδιο είναι καταιγιστικές. Επίσης το όλο στοιχείο του άνιμε με το μεταφυσικό (μάγοι, κατάρες, τεχνικές κλπ.) εξηγούνται επαρκώς προς μεγάλη μου ανακούφιση. Όλοι οι χαρακτήρες φαίνεται να έχουν ενδιαφέρον backstory με τις ανατροπές να μην απουσιάζουν από το πρόγραμμα. Καλοί που γίνονται κακοί, κακοί που γίνονται καλοί, κακοί που παραμένουν κακοί, Κατάρες που θέλεις να τους τσιμπήσεις τα μαγουλάκια, γυναίκες Σαμάνοι που θες να σου τσιμπήσουν το... Εντάξει, μόλις το παράκανα. Το μόνο μικρό αρνητικό στοιχείο για εμένα είναι η διάχυτη τοποθέτηση ορισμένων χιουμοριστικών σκηνών, η οποία σε κάποια κρίσιμα σημεία της σειράς με αποσυντόνιζε. Τέλος, ακόμα ένα πάρα πολύ μεγάλο θετικό στοιχείο είναι η παρουσίαση και η διαχείριση των γυναικείων χαρακτήρων, οι οποίες και παρουσιάζονται όπως πρέπει να παρουσιάζονται οι γυναικείοι χαρακτήρες τον 21ο αιώνα. Disclaimer: Η σειρά περιέχει αρκετές βίαιες σκηνές.
  6. kaneda

    Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba (2019-)

    Το Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba πρόκειται για ένα shounen άνιμε το οποίο βασίζεται στο αντίστοιχο ομώνυμο μάνγκα της Koyoharu Gotouge. Η ιστορία λαμβάνει χώρα στην Ιαπωνία την περίοδο Taisho (1912-1926) και ακολουθεί τον Tanjiro, τον μεγαλύτερο γιο και προστάτη της οικογένειας Kamado, ο οποίος αφού βρει μία μέρα ξαφνικά όλη του την οικογένεια δολοφονημένη ανακαλύπτει ότι η αδερφή του, η Nezuko, δεν είναι νεκρή αλλά αντ' αυτού έχει μετατραπεί σε δαίμονα. Έτσι λοιπόν ο Tanjiro στην προσπάθειά του να κάνει ξανά άνθρωπο την αγαπημένη του αδερφή, αποφασίζει να γίνει μέλος σε μία, από τους περισσότερους ανθρώπους άγνωστη, ομάδα που ακούει στο όνομα Σώμα Φονιάδων Δαιμόνων. Σκοπός της ομάδας αυτής που απαρτίζεται από δεινούς και επιδέξιους σαμουράι και των δύο φύλων, είναι να βρίσκει και να εξολοθρεύει πανούργους ανθρωπόμορφους Δαίμονες. Οι Δαίμονες με την σειρά τους αναζητούν διακαώς ανθρώπινη σάρκα μιας και μόνο με το αίμα αυτής μπορούν να μεγαλώσουν και να εξελίξουν τις δυνάμεις τους, μερικές από τις οποίες είναι η υπεράνθρωπη δύναμη, η χρήση μαγείας και η ικανότητα να αναγεννούν σημεία του σώματός τους που έχουν πληγεί. Μπορούν να εξοντωθούν μόνο μέσω της έκθεσής τους στον ήλιο, ή μέσω δηλητηρίασης από το φυτό Γλυσίνα, καθώς επίσης και μέσω αποκεφαλισμού από ένα ειδικό μέταλλο. Όσο περισσότερο αίμα παίρνει από τους ανθρώπους ένας Δαίμονας, τόσο περισσότερο μπορεί να μεγαλώσει τις δυνάμεις του, όπως επίσης και να δημιουργήσει μία ειδική δύναμη που καλείται ως Αιματηρή Τεχνική. Απάντηση στην Αιματηρή Τεχνική αποτελεί η Τεχνική Αναπνοής που χειρίζεται κάθε μέλος στο Σώμα Φονιάδων Δαιμόνων και είναι ικανή να δώσει στον χειριστή της μεγαλύτερη δύναμη, ευελιξία και αντοχή. Η κάθε Τεχνική Αναπνοής έχει διαφορετικούς τύπους (όπως Αναπνοή του Νερού, Αναπνοή της Φλόγας, Αναπνοή του Εντόμου κ.ά.), η κάθε μία από τις οποίες διαθέτει δέκα (κάποιες μπορεί λιγότερες ή και περισσότερες) ειδικές μορφές (ή αλλιώς επιθέσεις). Ο Tanjiro μέσα από το ταξίδι του θα γνωρίσει πιστούς συντρόφους, απροσδόκητους συμμάχους καθώς και μοχθηρούς εχθρούς. Στην πορεία της ιστορίας θα κάνουν την εμφάνισή τους και οι Χασίρα, μία ομάδα που αποτελεί την ελίτ από τους καλύτερους και δυνατότερους κυνηγούς μέσα στο Σώμα Φονιάδων Δαιμόνων, όπως επίσης και κάποιοι από τους Δαίμονες που ανήκουν στα Δώδεκα Δαιμονικά Φεγγάρια. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι κατά κάποιο τρόπο τα Δώδεκα Δαιμονικά Φεγγάρια αποτελούν την απάντηση στους Χασίρα (ή και το αντίθετο). Τελικά θα μπορέσει ο Tanjiro να κάνει την Nezuko ξανά άνθρωπο; Θα μάθει ποιός μπορεί να ευθύνεται για τον θάνατο της οικογένειάς του; Και τέλος πάντων, τί δουλειά έχει σε ένα άνιμε ο Μάικλ Τζάκσον (ναι, αυτός που σκέφτεστε); Μένει μόνο να το μάθετε βλέποντας το άνιμε (ή διαβάζοντας το μάνγκα, για τους πιο ανυπόμονους). Το μάνγκα κυκλοφόρησε μεταξύ των ετών 2016-2020 στο πολύ γνωστό (στην Ιαπωνία) περιοδικό Weekly Shounen Jump από τον εκδοτικό οίκο Shueisha. Σύμφωνα με την μανγκάκα οι μεγαλύτερες επιρροές που δέχθηκε σχεδιάζοντας την ιστορία προέρχονται από τα μάνγκα/άνιμε (ενδεχομένως γνωστά και σε εσάς) JoJo's Bizarre Adventure, Naruto και Bleach. Η προβολή του άνιμε ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2019 και συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Την μεταφορά του έχει αναλάβει το στούντιο Ufotable σε σκηνοθεσία του Haruo Sotozaki. Η πρώτη σεζόν αποτελείται από 26 επεισόδια, με την δεύτερη σεζόν (την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) να προβάλλεται ήδη στην Ιαπωνία από τον Οκτώβριο του 2021. Παρένθεση... Μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης σεζόν κυκλοφόρησε το 2020 (από τους ίδιους συντελεστές) η άνιμε ταινία Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba - The Movie: Mugen Train, η οποία συνεχίζει την ιστορία από εκεί που τελείωσε η πρώτη σεζόν. Τώρα, τον Οκτώβριο του 2021 που ξεκίνησε η προβολή της δεύτερης σεζόν, τα πρώτα εφτά επεισόδια του άνιμε παρουσιάζουν τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στην ταινία με επιπλέον υλικό και σκηνές. Οπότε όποιος θέλει να ξεκινήσει τώρα το άνιμε μπορεί αν θέλει να παραλείψει την ταινία. Τί να πρωτο-γράψει κανείς για το Demon Slayer; Για το adaptation του στούντιο που είναι για σεμινάριο; Για την πλοκή και την αφήγηση της ιστορίας που σε κρατάει σε κάθε επεισόδιο; Για τις μάχες που σε κάνουν να νομίζεις ότι αυτό που βλέπεις είναι live action (μην αγχώνεστε, η σειρά είναι άνιμε υψηλού επιπέδου); Ή μήπως να ξεκινήσω αναφέροντας μερικά από τα ρεκόρ που έχει σπάσει και τα βραβεία που έχει κερδίσει; Εν τάχει, η σειρά άνιμε έχει κερδίσει πολυάριθμα βραβεία για το animation, το character design, τη σκηνοθεσία, καθώς επίσης και για το voice acting. Τα τραγούδια που συνοδεύουν το άνιμε δε ήταν για αρκετό καιρό στις πρώτες θέσεις στα ιαπωνικά charts. Όσο αφορά το μάνγκα το 2019 κατάφερε να ξεπεράσει σε πωλήσεις μέχρι και το θρυλικό One Piece. Το μόνο που θα αναφέρω για την ταινία άνιμε (πέρα του ότι είναι η #1 ταινία στο παγκόσμιο box office για το 2020) είναι ότι αποτελεί πλέον την #1 ταινία (γενικά, όλων των ειδών) στο ιαπωνικό box office, ξεπερνώντας το μαγευτικό Spirited Away του Hayao Miyazaki που κρατούσε τα ηνία για 19 ολόκληρα χρόνια. Θέλετε και άλλα; Έρευνα έδειξε στην Ιαπωνία ότι το άνιμε ήταν παράγοντας για να γεφυρώσει τις σχέσεις μεταξύ ηλικιωμένων και παιδιών, καθώς επίσης μέρος από το intro της σειράς ακούστηκε στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020. Παρότι μεγάλος φαν των άνιμε μπορώ να πω ότι δεν έχω παρακολουθήσει τόσες σειρές, όσο αυτές που ενδεχομένως έχουν παρακολουθήσει οι πιο σκληροπυρηνικοί. Γενικά, ανεξαρτήτου είδους, τείνω να βλέπω περισσότερο μία ταινία από ότι μία σειρά (εν ολίγοις έχω δει περισσότερες άνιμε ταινίες από ότι σειρές). Ξεκινώντας να δω το Demon Slayer κόλλησα αμέσως με την πλοκή και τους χαρακτήρες της ιστορίας. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση που το άνιμε σπάει (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) κάποια ταμπού που απαρτίζουν γενικά το shounen είδος (π.χ. ο πρωταγωνιστής δεν θα καταφέρνει πάντα να νικήσει μόνος του τον τάδε κακό, ο κακός δεν θα γίνει μετά σύμμαχος του πρωταγωνιστή, οι γυναικείοι χαρακτήρες είναι πάρα πολύ καλά γραμμένοι κλπ.). Η αφήγηση της ιστορίας είναι τέτοια που καταφέρνει να παρουσιάσει τις οπτικές και των δύο πλευρών (καλών και κακών), κεντρίζοντας την προσοχή του θεατή καθόλη την διάρκεια των επεισοδίων. Ειδικά μάλιστα σε κάποιες σκηνές ο θεατής μπορεί να φτάσει στο σημείο να συμπάσχει (μαζί με τον Tanjiro) τον κακό. Τουλάχιστον εμένα δεν μου έρχεται κάποιο άλλο άνιμε στο μυαλό που να καταφέρνει κάτι παρόμοιο. Για να μην μιλήσω για τις πολύ δυνατές (και ενίοτε συγκινητικές) στιγμές όταν στο άνιμε παρουσιάζονται έννοιες όπως η αδερφική αγάπη, η συντροφικότητα και η δύναμη που κρύβει ο καθένα μέσα του προκειμένου να ανταπεξέλθει σε ακραίες καταστάσεις. Μέχρι και μία διαφορετική εκδοχή σχετικά με την, πολύ γνωστή σε εμάς, "δύναμη και ευθύνη" παρουσιάζεται μέσω των Χασίρα. Ακόμη και τα αστεία (βασιζόμενα στο ιαπωνικό χιούμορ) που γίνονται, παρότι σε κάποιους μπορεί να μην "πιάνουν" πάντα, κάνουν τον θεατή σε σκηνές να δακρύζει από τα γέλια. Όπως καταλαβαίνεται το hype μου για αυτό το άνιμε είναι στον ουρανό και ελπίζω η συνέχεια της σειράς να παραμείνει στο ίδιο επίπεδο και γιατί όχι να ανέβει και άλλο. Disclaimer: Η σειρά περιέχει αρκετές βίαιες σκηνές. Υ.Γ.: Αυτή είναι η πρώτη μου παρουσίαση. Προσπάθησα να αναφέρω τα απαραίτητα που πρέπει να γνωρίζει κάποιος που ενδιαφέρεται να δει το άνιμε, μαζεύοντας τις περιγραφές μου όσο το δυνατόν μπορούσα. Ελπίζω να σας φανεί χρήσιμη και το σημαντικότερο, για εμένα, να μην σας κουράσει.
  7. GeoTrou

    Cowboy Bebop / Kaubōi Bibappu (1998)

    Παίρνουμε μια κανάτα επιστημονική φαντασία. Ρίχνουμε μερικά κομμάτια νουάρ, ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε λίγο ξύσμα από western. Μόλις φτιάξαμε το Cowboy Bebop! Περίπου. Το Cowboy Bebop είναι anime σειρά, που αναπτύχθηκε από την Sunrise, σε σκηνοθεσία του Shinichiro Watanabe (Samurai Champloo, Space Dandy) και σενάριο της Keiko Nobumoto (Wolf’s Rain, Tokyo Godfathers, Samurai Champloo κ.ά.). Έτρεξε για 26 επεισόδια το 1998 και συγκεκριμένα μεταξύ 3 Απριλίου και 26 Ιουνίου. Το 2001 βγήκε και μια επιτυχημένη ταινία, η οποία τοποθετείται μεταξύ των επεισοδίων 22 και 23. Από αριστερά προς τα δεξιά: Spike, Jet, Faye, Ed και Ein Η ιστορία εκτυλίσσεται στο έτος 2071, σε μια εποχή που η ανθρωπότητα έχει αποικήσει τους περισσότερους πλανήτες και δορυφόρους του ηλιακού μας συστήματος. Η Γη έχει εν πολλοίς καταστεί μη κατοικήσιμη, αν και δεν έχει εγκαταληφθεί πλήρως. Ο πρωταγωνιστής Spike Spiegel είναι κυνηγός επικηρυγμένων και συνεργάζεται με τον Jet Black, οδηγό και ιδιοκτήτη του διαστημόπλοιου Bebop. Στην πορεία προστίθενται στο πλήρωμα η Faye Valentine, μια απατεώνισσα με άστατο χαρακτήρα, η Ed, ένα αγοροκόριτσο χάκερ, και ο Ein, ένα σκυλί ράτσας με ανεπτυγμένη νοημοσύνη. Στη σειρά δεν υπάρχει εξ αρχής κεντρική ιστορία. Παρακολουθούμε, μέσα από αυτοτελή επεισόδια, τις διάφορες περιπέτειες του πληρώματος ενάντια σε κλέφτες, serial killers, οικολογικούς τρομοκράτες και λοιπά καλόπαιδα. Σταδιακά ωστόσο ξετυλίγεται το νήμα του παρελθόντος του Spike, που θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον μεγαλύτερο εχθρό του και πάλαι ποτέ φίλο του, τον αιμοσταγή Vicious. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της εν λόγω σειράς (και γενικότερα του Watanabe) είναι η σχέση της με τη μουσική, όπως φαίνεται και από τον ίδιο τον τίτλο: bebop λέγεται ένα στυλ της τζαζ. Οι τίτλοι πολλών επεισοδίων αναφέρονται σε κάποιο μουσικό είδος (π.χ. Asteroid Blues, Heavy Metal Queen, Mushroom Samba) ή έχουν το όνομα κάποιου συγκεκριμένου τραγουδιού (π.χ. Honky Tonk Women, Bohemian Rhapsody). Η συνθέτις Yoko Kanno δημιούργησε την μπάντα Seatbelts για τις ανάγκες της σειράς και σύμφωνα με την ίδια, το soundtrack άρχισε να δουλεύεται πριν καν ολοκληρωθεί το character design ή η πλοκή. Κατά κύριο λόγο ακούγονται τζαζ και blues μελωδίες, αλλά δε λείπουν οι ηλεκτρισμένοι ήχοι της μέταλ ή κάποιοι ενδιαφέροντες πειραματισμοί. Και το intro απλά τα σπάει. Ο Watanabe έχει ποικίλες επιρροές και δεν διστάζει να το δείξει με διάφορους τρόπους. Το επεισόδιο Pierrot le Fou έχει πάρει το όνομά του από την ομώνυμη γαλλική ταινία, η υπόθεση του Toys in the Attic θυμίζει έντονα το Alien και κάθε τόσο υπάρχουν αναφορές σε έργα όπως το Desperado, το Game of Death και το Chinatown. Βέβαια, το πράγμα δεν περιορίζεται στο σινεμά. Από τους τρεις εγκληματίες ονόματι Huey, Louie και Dewey μέχρι τον έμπορο ναρκωτικών με το όνομα Asimov, το Cowboy Bebop βρίθει αναφορών σε άλλα μέσα. Το animation της σειράς είναι φανταστικό και αρκετά μακριά από αυτό που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα anime. Το σενάριο είναι έξυπνο, χωρίς φανφαρονισμούς ή φιγούρα, διαθέτοντας εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στην δράση, το χιούμορ και το δράμα. Το βασικότερο όμως γνώρισμα της συγκεκριμένης σειράς είναι η αληθοφάνειά της (πάντα στο πλαίσιο του sci-fi), που την κάνει να διαφέρει από το τυπικό anime. Ο θεατής δεν θα δει χαρακτήρες να γρονθοκοπούνται επί ώρες χωρίς να παθαίνουν κάτι ή γιγάντια ρομπότ να καταστρέφουν ολόκληρες πόλεις. Βέβαια, το γεγονός τούτο ίσως να απωθήσει όσους ψάχνουν αυτά ακριβώς από ένα anime επιστημονικής φαντασίας. Όπως και να ‘χει, το Cowboy Bebop είναι μια σειρά αλλιώτικη, που θεωρείται σπουδαίο έργο της anime κουλτούρας. Προσωπικά είναι η αγαπημένη μου, με διαφορά από την επόμενη. See you space cowboy! [mal type=anime id=1]
  8. Θρηνωδός

    AVATAR: THE LAST AIRBENDER COMICS [GENE LUEN YANG,GURIHIRU]

    Το Avatar: The Last Airbender είναι μια anime σειρά από Αμερικάνους παραγωγούς που έπαιζε στο κανάλι Nickelodeon, και μια από τις αγαπημένες μου. Είναι επίσης ένα από τα λίγα παραδείγματα όπου πρώτα βγήκε το Anime και μετά το Manga. Πρακτικά, τα κόμικ που ακολούθησαν είναι μια μείξη manga/αμερικάνικων αλλά υπάρχουν Ιάπωνες συντελεστές που έχουν βάλει αρκετά το χεράκι τους ώστε να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Η σειρά προβλήθηκε την τριετία 2005 - 2008 και η πρώτη ανθολογία με ιστορίες εκδόθηκε το 2011. Στο σύνολο τους δημιουργήθηκαν 28 ιστορίες από διάφορους δημιουργούς και συμπεριλήφθηκαν στο Nickelodeon Magazine και στα DVD των σεζόν της σειράς, μέχρι να τυπωθούν όλες μαζί σε 3 τόμους στις 15 Ιουνίου 2011. Αυτές οι ιστορίες λαμβάνουν μέρος παράλληλα με την σειρά και συμβαίνουν μεταξύ των επεισοδίων. Έναν χρόνο μετά, και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2012 άρχισαν να εκδίδονται graphic novels των οποίων η υπόθεση διαδραματίζεται μετά τα γεγονότα της σειράς και αποτελούν sequel, χωρίς να έχουν κάποια σχέση με την συνέχεια του Anime που ονομάζεται Legend of Korra. Μέχρι στιγμής λοιπόν έχουν εκδοθεί 3 τόμοι με ιστορίες κατά την διάρκεια του anime και 3 gn ως sequel, με το 4ο να αναμένεται εντός του Δεκέμβρη του 2015. Είδος: Fantasy, Comedy, Shonen Υπόθεση: Ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι χωρισμένος σε 4 κράτη: Τις φυλές του νερού, το βασίλειο της γης, το κράτος της φωτιάς και τους νομάδες του αέρα. Σε κάθε μια από τις 4 φυλές υπάρχουν συγκεκριμένοι άνθρωποι που ονομάζονται benders και μπορούν να χειρίζονται και να ελέγχουν το φυσικό στοιχείο του κράτους τους χρησιμοποιώντας κινήσεις από διάφορες πολεμικές τέχνες. Υπάρχουν waterbenders, airbenders, earthbenders και firebenders. Μόνο ένας άνθρωπος υπάρχει στον κόσμο που μπορεί να ελέγχει και τα 4 στοιχεία, και αυτός ονομάζεται Avatar. Η σειρά έχει ως πρωταγωνιστή τον Aang, όπου με την βοήθεια του ιπτάμενου βούβαλού του Appa και των φίλων του Katara (waterbender) και τον αδερφό της Sokka, προσπαθούν να επαναφέρουν την ισορροπία μεταξύ των στοιχείων η οποία διαταράχθηκε μετά την εισβολή του κράτους της φωτιάς στα άλλα τρία κράτη και την εξάλειψη των νομάδων του αέρα. Avatar: The Last Airbender - The Lost Adventures Συλλογή 28 ιστοριών που διαδραματίζονται παράλληλα με τις 3 σεζόν του Anime. Οι ιστορίες ακολουθούν τους τρεις ήρωες, Aang, Katara και Sokka, που μπλέκουν σε διαφόρων ειδών ανάλαφρες περιπέτειες μέσα από την εξέλιξη της κύριας πλοκής. Έχουν εκδοθεί 3 τόμοι (σε παρένθεση οι τίτλοι των ιστοριών που περιέχονται σε κάθε τόμο - εδώ οι περιλήψεις των υποθέσεων): Book One: Water [ Bee Calm, Water War, Don't Blow It!, Relics, Momo in "Fruit-stand Freestyle"] Book Two: Earth [sleepbending, Lessons, Sokka the Avatar, Dirty is Only Skin Deep, Divided We Fall, Reach for the Toph, It's Only Natural!, Going Home Again, The Bridge] Book Three: Fire [Private Fire, Night Animals, Boys' Day Out, Ember Island Arcade, Monster Slayer, Combustion Man on a Train, Swordbending, No Benders Allowed, Love is a Battlefield, Dragon Days, Game Time!, Bumi VS. Toph] Κάθε ιστορία έχει ξεχωριστό σχεδιαστή και σεναριογράφο, αλλά οι περισσότεροι συμμετείχαν και στην δημιουργία του Anime (Joshua Hamilton, Justin Ridge, Johane Matte, Brian Ralph, Gurihiru). H Dark Horse κυκλοφόρησε έναν συγκεντρωτικό paperback τόμο όπου περιέχονται όλες οι ιστορίες μαζί, και έχει το παρακάτω εξώφυλλο. Graphic Novel Trilogies Έχουν εκδοθεί 3 graphic novels sequel του Anime και έχει προγραμματιστεί μια τριλογία ακόμα, με τον 4ο τόμο να εκδίδεται 16 Δεκεμβρίου του 2015. Τα σενάρια είναι γραμμένα από τον Gene Luen Yang με βοηθούς τους Michael Dante DiMartino και Bryan Konietzko και το σχέδιο από τον Gurihiru. Αρχικά βγήκαν σε 3 τεύχη η κάθε ιστορία και στη συνέχεια σε Gn. Πλέον έχουν κυκλοφορήσει και τα Library editions που περιέχουν σημειώσεις από τους δημιουργούς και προκαταρκτικά σκίτσα. Αναλυτικότερα: 1. The Promise - 2012 2. The Search - 2013 3. The Rift - 2014 4. Smoke and Shadow - 2015/16 Free Comic Book Day - Darkhorse Η Dark Horse έβγαλε 3 μικρές ιστορίες του Avatar στα Free Comic Book Day κομικ της, μία κάθε χρόνο από το 2013 με τίτλους Rebound (2013), Shells (2014) και Sisters (2015). Τα συγκεκριμένα κόμικ δεν τα βρήκα κάπου σκαναρισμένα. Επίσης κυκλοφόρησε ένα Prequel mini story με την ιστορία του Zuko (του κύριου bad guy turned good) με τον τίτλο Zuko's Story, επίσης από την Dark Horse και είναι non-canon στο Anime. Το Avatar: The Last Airbender - The Lost Adventures μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Τα 3 graphic novels μπορείτε να τα βρείτε εύκολα από τα γνωστά sites και να τα κατεβάσετε. Ενδεικτικά δύο σελίδες από το Lost Adventures για να δείτε το σχέδιο: Η σειρά όπως είπα είναι από τις αγαπημένες μου. Τα κόμικς όχι και τόσο. Φαίνονται επιτηδευμένα. Για κάποιον που του άρεσε η σειρά αξίζει να διαβάσει τα Lost Adventures για να πάρει λίγο χρόνο ακόμα με τους αγαπημένους του ήρωες, αλλά προσωπικά θα πρότεινα τα 3 graphic novels. Είναι προσεγμένη δουλειά, πιο επαγγελματική,δεμένη σεναριακά και διαπραγματεύεται πιο ώριμα θέματα. Το σκίτσο είναι και δεν είναι manga, ίσως americanized manga. Παρόλα αυτά μου αρέσει γιατί είναι διαφορετικό από αυτά που έχω συνηθίσει όταν πω ότι θα διαβάσω Ιαπωνικά. Καλή Ανάγνωση!
  9. Ο κόσμος του ιαπωνικού μάνγκα ωθεί μαθητές και νέους λάτρεις του είδους στα άκρα. Ένας φόνος έχει αποδοθεί στο ιαπωνικό σίριαλ, ενώ έχουν γίνει και πλείστες αναφορές για σχολικό εκφοβισμό. Φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού, βίας, αλλά και μια δολοφονία ανά τον κόσμο φαίνεται πως είναι το αποτέλεσμα της δημοτικότητας μιας σειράς κινουμένων σχεδίων από την Ιαπωνία, με τίτλο "Death Note". Το μάνγκα, όπως ονομάζονται τα καρτούν του είδους, έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές και στη χώρα μας με την εισαγγελία πρωτοδικών Ηρακλείου Κρήτης να εφιστά την προσοχή στα σχολεία της χώρας. Σύμφωνα με την επείγουσα ανακοίνωση που απευθύνεται τόσο στους διευθυντές σχολείων όσο και στα ΜΜΕ ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθανάσιος Γαλήνας εφιστά την προσοχή για το γιαπωνέζικο σίριαλ και περιοδικό το οποίο όπως σημειώνει έφτασε σε σημείο να επηρεάζει εφήβους ανά τον κόσμο ενώ ήδη έχουν καταγραφή σοβαρά περιστατικά ακόμα και δολοφονία. Στο κείμενο της εισαγγελίας περιγράφεται με λεπτομέρεια το σίριαλ, που θέλει έναν μαθητή Λυκείου να σώζει τον κόσμο με την βοήθεια ενός υπερφυσικού σημειωματάριου. Σε αυτό σημειώνονται τα ονόματα των "κακών" του κόσμου του "Death Note", οι οποίοι με αυτό τον τρόπο βρίσκουν τον θάνατο. Το 2007, στο Βέλγιο ένας άνδρας βρέθηκε νεκρός έχοντας στο πλάι του δύο χειρόγραφες σημειώσεις που παρέπεμπαν στο μάνγκα, με τον φόνο του να περιγράφεται στα βελγικά ΜΜΕ, ως ο φόνος του Μάνγκα. Η δημοτικότητα του “Death Note” σε μαθητές σε διάφορες χώρες του κόσμου προκάλεσε την αντίδραση των αρχών, καθώς διάφορα τετράδια με τίτλο “Death Note”, με ονόματα συμμαθητών τους ή καθηγητών έχουν βρεθεί σε διάφορα σχολεία. Η κυκλοφορία του “Death Note” έχει απαγορευτεί σε διάφορες πόλεις της Κίνας, όπως το Πεκίνο και η Σαγκάη, ενώ στις Η.Π.Α. υπάρχουν περιπτώσεις όπου μαθητές αποβλήθηκαν, όταν βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους παρόμοια τετράδια. Το στόρι έχει μεταφερθεί και στο αμερικανικό δίκτυο Netflix, όπου προβλήθηκε μια ταινία βασισμένη στον κόσμο του ιαπωνικού κινουμένου σχεδίου και αναρτήθηκε τον Αύγουστο του 2017. Αυτό είναι το τρέιλερ: Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθανάσιος Γαλήνας ζητά από τους διευθυντές σχολείων όλων των βαθμίδων αλλά και από τα ΜΜΕ να ενημερώσουν τα παιδιά και τις οικογένειες του για το συγκεκριμένο ζήτημα εφιστώντας την προσοχή όλων προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα. Δείτε την ανακοίνωση του εισαγγελέα: "Με αφορμή πληροφορίες που περιήλθαν σε γνώση της Εισαγγελίας, και σε εκτέλεση της με αριθμό 5155/18.06.2018 παραγγελίας της κας Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή στους ανηλίκους, και κυρίως στους εφήβους, σχετικά με την επικινδυνότητα του “Death Note”, γιαπωνέζικου σίριαλ κινουμένων σχεδίων, όπου «ο καλός ήρωας θέλει να σώσει τον κόσμο σκοτώνοντας μέσα από ένα ημερολόγιο με υπερφυσικές δυνάμεις τους κακούς». Το συγκεκριμένο παιχνίδι, είναι σειρά ιαπωνικών manga, σε σενάριο 'Οομπα Τσογκούμι και εικονογράφηση Τακέσι Ομπάτα. Πρόκειται για την ιστορία του μαθητή λυκείου Γιαγκάμι Λάιτ, ο οποίος ανακαλύπτει ένα τετράδιο, με το οποίο μπορεί να σκοτώσει οποιονδήποτε, απλά γράφοντας το όνομά του σε αυτό σκεπτόμενος το πρόσωπό του. Η πλοκή παρακολουθεί τις προσπάθειες του να καθαρίσει από τους εγκληματίες μία «κοινωνία που σαπίζει» και να γίνει ο ίδιος κριτής και «θεός ενός νέου κόσμου» οδηγούμενος σταδιακά στην παράνοια. Εμπόδιο στα σχέδια του στέκεται η αστυνομία με την πολύτιμη βοήθεια του καλύτερου ντετέκτιβ του κόσμου, του "L". Αρχικά, το μάγνκα δημοσιεύτηκε σε σελίδες περιοδικού, ενώ η μεταφορά σε άνιμε έπαιξε στην ιαπωνική τηλεόραση. Η σειρά ενέπνευσε επίσης ταινίες, μυθιστορήματα και αρκετά βιντεοπαιχνίδια. Το magna κυκλοφορεί και στα ελληνικά. Η δημοτικότητα του “Death Note” σε μαθητές σε διάφορες χώρες του κόσμου προκάλεσε την αντίδραση των αρχών, καθώς διάφορα τετράδια με τίτλο “Death Note”, με ονόματα συμμαθητών τους ή καθηγητών έχουν βρεθεί σε διάφορα σχολεία. Η κυκλοφορία του “Death Note” έχει απαγορευτεί σε διάφορες πόλεις της Κίνας, όπως το Πεκίνο και η Σαγκάη, ενώ στις Η.Π.Α. υπάρχουν περιπτώσεις όπου μαθητές αποβλήθηκαν, όταν βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους παρόμοια τετράδια. Την πιο σημαντική περίπτωση αποτελεί η δολοφονία ενός άντρα στο Βέλγιο τον Σεπτέμβριο του 2007. Πλάι του βρέθηκαν δύο σημειώσεις, με σαφή επιρροή από το μάνγκα. Ο φόνος αυτός έγινε γνωστός στη χώρα με το όνομα "Mangamoord" (Φόνος του Manga). Ακόμη, αναφέρθηκε περίπτωση όπου μαθητής, που είχε δεχθεί ενδοσχολικό bullying για το χρώμα του και τα κιλά του, βρήκε μία υποστηρικτική «οικογένεια» στα anime (ιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια) και απέκτησε ένα αίσθημα παντοδυναμίας βλέποντας το “Death Note”. Από τα ανωτέρω, διαφαίνεται ο σοβαρός κίνδυνος που διατρέχουν οι ανήλικοι και κυρίως οι έφηβοι, που ενδεχομένως είναι περισσότερο ευάλωτοι (είτε λόγω ιδιοσυγκρασίας είτε διότι αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα). Για την έγκαιρη πρόληψη του ανωτέρω φαινομένου και προς αποφυγή των παραπάνω κρουσμάτων στην περιοχή του Ηρακλείου, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ τους ίδιους τους ανηλίκους, αλλά και τους γονείς, εκπαιδευτικούς, και όσους άλλους έχουν την επιμέλειά τους, να επιδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή και να επαγρυπνούν. Παρακαλούμε τους κ.κ. Διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων, Γυμνασίων και Λυκείων της Π.Ε. Ηρακλείου, όπως και μέχρις ότου λήξη η τρέχουσα σχολική χρονιά, αλλά και με την αρχή της νέας, ενημερώσουν και προφορικά τους μαθητές που φοιτούν στα σχολεία τους, σχετικά με το προαναφερόμενο γιαπωνέζικο σίριαλ κινούμενων σχεδίων με την επωνυμία “Death Note”. Τέλος, παρακαλούμε τους Διευθυντές όλων των Μ.Μ.Ε. (εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοτηλεοπτικών μέσων, διαδικτυακών) της ευρύτερης περιοχής του Ηρακλείου και της Κρήτης εν γένει, για τη δημοσιοποίηση της προκείμενης. Εκ της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Ηρακλείου." Αθανάσιος Κ. Γαλήνας Εισαγγελέας Πρωτοδικών Και το σχετικό link... ΥΓ.
  10. Γάντζος

    Batman Ninja

    Battoman!! Και ναι, ειναι γεγονος.. Το ''Batman Ninja'' ειναι η πρωτη αμιγως anime ταινια με τον Batman (το ''Batman: Gotham Knight'' ειχε καποια στοιχεια anime, αλλα δε μπορουμε να το καταταξουμε στις anime ταινιες). Σκηνοθετης ο Junpei Mizusaki Το character design ειναι του Takashi Okazaki, δημιουργου του ''Afro Samurai'' Σεναριογραφος ο Kazuki Nakashima, δουλειες του οποιου ειναι τα ''Gurren Lagann'' και ''Kill la Kill'' Δεν υπαρχει ακομα ακριβης ημερομηνια κυκλοφοριας.. αυτο που ξερουμε ειναι οτι θα μας ερθει το 2018. (24 Απριλη) Το trailer ομως κυκλοφορησε... anime fans απολαυστε IMDb / wiki
  11. Angel.tze

    Mob Psycho 100 (2016)

    Το intro σε ολο του το μεγαλειο, για μια πρωτη γευση Το Mob Psycho 100 ξεκινησε ως webcomic απο τον δημιουργο του One Punch Man, ONE (αν εχετε διαβασει/δει one punch man, καταλαβαινετε για τι πραγμα μιλαμε ). Υστερα, με συνεργασια με την Bones, δημιουργηθηκε το ανιμε σε σκηνοθεσια Yuzuru Tachikawa το οποιο ξεκινησε να προβαλλεται στην Ιαπωνια στις 11 Ιουλιου του '16. Δωδεκα επεισοδια μεχρι τωρα, η δευτερη season εχει ανακοινωθει αλλα δεν εχει ανακοινωθει ημερομηνια προβολης ακομη. Ενας μαθητης δημοτικου, ο Shigeo Kageyama εχει ψυχικες δυναμεις αλλα δεν ειναι δημοφιλης. Σκοπευει να κανει την ομορφη της ταξης του, την Tsubomi, να τον προσεξει και ετσι αποφασιζει να μπει σε ενα κλαμπ γυμναστικης. Τοτε τα πραγματα περιπλεκονται, καθως μπαινουν στη μεση πνευματα, μια κοπελα που θελει να μαθει να χρησιμοποιει κι εκεινη δυναμεις και ανταγωνιστες! Μαζι με τον "υπερπαντοδυναμο" μεντορα του (ο οποιος δεν εχει ψυχικες δυναμεις), τον Reigen, δουλευει σε ενα γραφειο εξορκισμου πνευματων. Ολα αυτα ενω μια μυστικη οργανωση, που σκοπευει να χρησιμοποιησει τη δυναμη του Shigeo, η Claw, εμφανιζεται. Αλλοι χαρακτηρες που εμφανιζονται ειναι ο Teruki Hanazawa, ενα παιδι το οποιο επισης εχει ψυχικες δυναμεις και θελει να αποδειξει οτι ειναι πιο δυνατος, ο Dimple, ενα πνευμα το οποιο εχει σκοπο να κατακτησει τον κοσμο, ο αδελφος του Shigeo, Ritsu Kageyama, και τα μελη του κλαμπ γυμναστικης. Αυτη η σειρα ειναι κωμικη και το γελιο ειναι αβιαστο, κυριως απο τις εκφρασεις των χαρακτηρων και απο τον τροπο που παρουσιαζονται τα γεγονοτα και προχωρα η ιστορια. Αν ειδατε One Punch Man, ξερετε τι να περιμενετε και ειστε προετοιμασμενοι xDD Προσωπικα το λατρεψα και το προτιμω απο το OPM λογω του character development και της απιστευτης πλοκης [mal type=anime id=32182]
  12. Monkey D. Luffy

    Sword Art Online / Sōdo Āto Onrain (2012)

    Σειρά άνιμε επιστημονικής φαντασίας βασισμένη στην ομώνυμη σειρά light novel του Reki Kawahara. Υπόθεση Το έτος 2022, τοποθετείται ένα Εικονικής Πραγματικότητας Διαδικτυακό Παιχνίδι Ρόλων Μαζικής Πολυχρηστικότητας (VRMMORPG) με την ονομασία Sword Art Online (SAO). Σε αυτό το παιχνίδι οι παίκτες περνούν ρεαλιστικές στιγμές, αφού μπορούν να ελέγχουν το σώμα του χαρακτήρα τους όπως το δικό τους, χάρη σε ένα κράνος εικονικής πραγματικότητας που ονομαζεται Nerve Gear! Όταν, όμως, οι παίκτες συνειδητοποιούν πως δεν υπάρχει τρόπος αποσύνδεσης απ' το παιχνίδι, κάνει την εμφάνισή του ο δημιουργός του, προκαλώντας τους να τερματίσουν το παιχνίδι, άμα θέλουν να ελευθερωθούν! Εκτός τοις άλλοις, όποιος πεθαίνει στο παιχνίδι αποβιώνει και στην πραγματικότητα! Πρωταγωνιστές Kirito Ο κύριος πρωταγωνιστής της σειράς, beta tester και solo player, γρήγορα ξεπερνά το σοκ και αναδύεται σε θαρραλέο τερματιστή επιπέδων, ενισχύοντας σημαντικά τις ικανότητές του στο ξίφος και βελτιώνοντας τις τεχνικές του! Είναι, επίσης, γνωστός, εντός της κοινότητας του παιχνιδιού, ως ο Black Swordman! Στον αληθινό κόσμο είναι μαθητής. Asuna Η κύρια ηρωίδα του παιχνιδιού και κύρια συμπρωταγωνίστρια είναι φίλη του Kirito, ενώ αργότερα αναπτύσσεται μεταξύ τους ένας δυνατός δεσμός αγάπης! Αποδεικνύεται σημαντική σύμμαχος του Kirito, καθώς διαθέτει μεγάλη εμπειρία στο ξίφος και σημαντικές ικανότητες! Στον αληθινό κόσμο είναι και αυτή μαθήτρια. Klein Γνωρίζει απ' την αρχή του παιχνιδιού τον Kirito και γρήγορα γίνονται φίλοι. Παρόλο που χωρίζουν οι δρόμοι τους, είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει το φίλο του, όταν χρειαστεί. Δεν είναι πολλά πράγματα γνωστά για τη ζωή του στον αληθινό κόσμο. Agil Ιδιοκτήτης ενός μαγαζιού στο παιχνίδι, είναι καλόκαρδος και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει τον Kirito σε δύσκολες καταστάσεις. Στον αληθινό κόσμο διευθύνει ένα μπαρ, το οποίο αναλαμβάνει η γυναίκα του για όσο καιρό είναι παγιδευμένος στον εικονικό κόσμο. Silica και Lisbeth Τα κυριότερα κορίτσια της σειράς, μετά την Asuna, τα οποία αναπτύσσουν αισθήματα για τον Kirito, στα οποία δεν μπορεί να ανταποκριθεί ο πρωταγωνιστής, λόγω της σχέσης του με την Asuna και των ιδιαίτερων ικανοτήτων του, που του επιτρέπουν να έρχεται αντιμέτωπος με πολύ επικίνδυνες καταστάσεις. Στον αληθινό κόσμο είναι και αυτές μαθήτριες. Yui Η "υιοθετημένη κόρη" του Kirito και της Asuna βρίσκεται πάντα στο πλευρό τους και είναι ευτυχισμένη, όταν είναι μαζί τους. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια τεχνητή νοημοσύνη με ανθρώπινα συναισθήματα και τρόπο σκέψης και αποτελεί πρόγραμμα του παιχνιδιού! Το άνιμε αυτό, κατά τη γνώμη μου, έχει το καλύτερο theme song από κάθε άλλο άνιμε και ταιριάζει γάντι στη σειρά!!! Κόσμοι Sword Art Online (SAO) Πρόκειται για το πρώτο παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας "πλήρους βύθισης" που κυκλοφόρησε το 2022 και στο οποίο λαμβάνει χώρα το παιχνίδι θανάτου που προκάλεσε ο δημιουργός του! Ο κόσμος, κοιτώντας τον από μακριά, παίρνει τη μορφή ενός γιγαντιαίου κάστρου, με 100 επίπεδα-ορόφους, που πλέει στον ουρανό, ανάμεσα στα σύννεφα! Κάθε επίπεδο έχει μεσαιωνική θεματολογία γραφικών και ένα Boss φύλακα, τον οποίο οι παίκτες καλούνται να νικήσουν! Το όνομα του κάστρου, Aincrad! 3.853 παίκτες συνολικά σκοτώθηκαν στο παιχνίδι αυτό! Alfheim Online (ALO) Το δεύτερο παιχνίδι στο οποίο μεταβαίνει ο πρωταγωνιστής, Kirito, μαζί με το προαναφερόμενο, καλύπτουν την 1η σεζόν της σειράς. Ο κόσμος αυτός των Νεράιδων είναι βασισμένος στη σκανδιναβική μυθολογία και, συγκεκριμένα, στο Álfheimr, έναν απ' τους Εννιά Κόσμους και πατρίδα των Light Elves. Ο Kirito διαλέγει ανάμεσα σε εννιά είδη Νεράιδας το avatar που θα υιοθετήσει και βουτά στον κόσμο αυτόν για να σώσει την Asuna, η οποία εγκλωβίζεται στην κορυφή του World Tree, ένα πανύψηλο δέντρο στο κέντρο του κόσμου αυτού, το οποίο διαδραματίζει έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στο παιχνίδι: σκοπός των παικτών είναι να φτάσουν στην κορυφή αυτού του δέντρου! Πώς;;; Μα φυσικά... πετώντας! Κι αυτό, διότι είναι ο μοναδικός κόσμος στον οποίο οι παίκτες έχουν φτερά και μπορούν να πετάνε! Πίσω από αυτόν τον όμορφο κόσμο, όμως, κρύβεται για άλλη μια φορά μια μεγάλη απειλή τόσο για τον Kirito και την Asuna, όσο και για όλους τους παίκτες που παίζουν το παιχνίδι, αυτή τη φορά και για όλο τον κόσμο! Gun Gale Online (GGO) Με το παιχνίδι αυτό ξεκινά η 2η σεζόν! Το παιχνίδι αυτό αναπτύσσεται από μια αμερικανική εταιρεία, τη Zaskar, και τοποθετείται σε μια μεταποκαλυπτική κατεστραμμένη Γη, στην οποία υπάρχουν από σύγχρονα όπλα μέχρι και φωτόσπαθα! Δικαίως θεωρείται το πιο απαιτητικό παιχνίδι, καθώς τα χρήματα που αποκτά κανείς σ' αυτό μπορεί να τα ανταλλάξει με αληθινά λεφτά στον πραγματικό κόσμο, προσελκύοντας επαγγελματίες gamers να βγάζουν το ψωμί τους από το παιχνίδι αυτό και μόνο! Όπως και στο ALO, οι παίκτες επιτρέπεται να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο μέσα στο παιχνίδι! Πού 'ναι το κακό με αυτό; Ένας παίκτης, ονόματι Death Gun, πυροβολεί κορυφαίους παίκτες με ένα ειδικό όπλο και τη στιγμή που τους σκοτώνει στο παιχνίδι, αυτοί πεθαίνουν και στον πραγματικό κόσμο!!! Έτσι, ο Kirito, με προτροπή κυβερνητικού παράγοντα, αναλαμβάνει να ερευνήσει το μυστήριο και να ανακαλύψει πώς μια σφαίρα του εικονικού κόσμου μπορεί να σκοτώσει έναν παίκτη στον πραγματικό κόσμο!!! Η σεζόν αυτή κλείνει με το arc Mother's Rosario που λαμβάνει χώρα και εκτός και εντός εικονικής πραγματικότητας και, συγκεκριμένα, σε ένα ανανεωμένο ALO! UnderWorld (UW) Ο τέταρτος και τελευταίος, μέχρι στιγμής, κόσμος είναι βέβαιο ότι θα προβληθεί στην 3η σεζόν! Είναι ο πρώτος Εικονικός Κόσμος που δεν πρόκειται για παιχνίδι, αλλά για Προσομείωση Τεχνητής Νοημοσύνης! Περιλαμβάνεται στο Project Alicization, ένα κορυφαίας μυστικότητας πρότζεκτ της ιαπωνικής κυβέρνησης! Το UnderWorld τοποθετείται σε μια παρελθοντική εποχή, όταν η επιστήμη και η φιλοσοφία μόλις ανακαλύπτονταν! Στον κόσμο αυτόν, οι κάτοικοι φτιάχνουν τη δική τους κοινωνία! Ο μεσολαβητής για να βουτήξει κανείς σε αυτόν τον κόσμο είναι το Soul Translator, μηχανή που συνδέεται με το Fluctlight του ανθρώπου, με άλλα λόγια τη συνείδηση/ψυχή του, αντί τον εγκέφαλό του! Έτσι, δημιουργείται μια Τεχνητή Νοημοσύνη με ανθρώπινη επίγνωση και προσαρμοστικότητα, ένας κλώνος της ψυχής του ανθρώπου, με ανθρώπινες ικανότητες! Σε αυτόν τον κόσμο ο χρόνος κυλά 1.000 έως 1.500 φορές ταχύτερα από τον πραγματικό επιτρέποντας μια ολόκληρη κοινωνία να εξελιχθεί μέσα σε διάστημα λίγων μηνών! Τώρα, πια, ο πρωταγωνιστής συμμετέχει σε αυτό το πρότζεκτ ως δουλειά μερικής απασχόλησης, σχεδόν 2 χρόνια αφότου τερμάτισε το SAO! Οι προκλήσεις και σ' αυτόν τον κόσμο είναι υψηλές, ενώ το arc δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα στο light novel! [mal type=anime id=11757]
  13. Θρηνωδός

    ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ [MANGA]

    Μετά από περίπου 6 μήνες, 4 βιβλία, 46 σελίδες και 18400 λέξεις, τελείωσε το αφιέρωμα που ετοίμαζα για τον κόσμο των manga! Δημιούργησα αυτό τον οδηγό γιατί τα τελευταία χρόνια που έχω επαφή με τα ιαπωνικά κόμικς περισσότερο και με τα οπτικό-ακουστικά παράγωγα τους λιγότερο, έχω συνειδητοποιήσει πως το Ελληνικό αναγνωστικό κοινό αντιμετωπίζει το θέμα με αρκετά επιφυλακτική ματιά. Αν εξαιρέσουμε τα πολλά άτομα που έχω γνωρίσει και δεν τους αγγίζει η σχεδιαστική τεχνοτροπία και το φορμά ανάγνωσης, υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν τολμούν να αναμειχθούν λόγω των χαωδών διαστάσεων του κόσμου αυτού και της τελείως διαφορετικής πορείας που ακολουθεί τις τελευταίες δεκαετίες σε σχέση με το ευρωπαϊκό και τον αμερικανικό χώρο. Επιπλέον, αυτή η μελέτη θα καθοδηγήσει κάθε φίλο του GC που είναι νέος στην Ιαπωνική σχολή, με τον γράφοντα να ξεκίνησε από αυτή ακριβώς τη θέση της απόλυτης άγνοιας. Δυστυχώς δεν έχω μπορέσει να επισκεφθώ ακόμα τη χώρα του ανατέλλοντος ήλιου, ούτε ορίζω τον εαυτό μου ως γνώστη ή ειδικό, αλλά θα εκθέσω την δική μου οπτική γωνία ως θαυμαστή, αναγνώστη και ερευνητή του ειδικού αυτού τομέα αλλά και της γενικότερης μυστηριακής κουλτούρας. Θα γίνει η προσπάθεια σιγά σιγά να προσεγγισθεί το manga και ας αξιολογήσει ο καθένας με τις κατάλληλες πλέον γνώσεις και πληροφορίες αν αξίζει να διαθέσει το χρόνο του εκεί. Ακολουθώντας το πλαίσιο στο οποίο δημιουργήθηκε το θέμα "ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ", το αφιέρωμα είναι χωρισμένο σε ενότητες και υπάρχει το αντίστοιχο νήμα για διορθώσεις, παρατηρήσεις και σχόλια ΕΔΩ. Καλή ανάγνωση! ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 1ο - 1200 μ.χ. ΕΩΣ 1945 μ.χ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 2ο - 1945 μ.χ. ΕΩΣ 1980 μ.χ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ANIME: ΜΕΡΟΣ 3ο - 1980 μ.χ. ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ MANGA ΚΑΙ ΑΝΙΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΦΙΛ ΕΝΟΣ MANGAKA ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ MANGA ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΩΝ MANGA ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ/F.A.Q. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 1ο ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 2ο ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: ΜΕΡΟΣ 3ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΝ MANGA ΣΤΟ GC ΠΗΓΕΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1: ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΚΟΜΙΚΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
  14. x for xepeta

    Belladonna of Sadness / Kanashimi no Beradonna (1973)

    Εικαστική πορνογραφία. Είναι η καλύτερη φράση που μπόρεσα να σκεφτώ γι’ αυτό το κινούμενο σχέδιο. Τη λέξη πορνογραφία τη χρησιμοποιώ όπως νομίζω ότι την όρισε ο Alan Moore. H Belladonna είναι μια χυμώδης γυναίκα που θυμίζει την Druuna αλλά στη Γαλλία του 1780. Ο Φεουδάρχης της περιοχής την… κακομεταχειρίζεται, γίνεται αντικείμενο πόθου, κατηγορείται για μαγεία, το χωριό τη μισεί, περνάει μια κόλαση. Ένας δαίμονας τη δίνει δύναμη να εκδικηθεί. Ξαναβιάζεται, εκτελείται… και όλα αυτά είναι εικασίες που διάβασα στο ίντερνετ, γιατί δεν κατάλαβα και πολλά. Η εξέλιξη και τα νοήματα δεν είναι ξεκάθαρα. Υπάρχουν πάρα πολλές ψυχεδελικές εικόνες ενδιάμεσα που δε σε αφήνουν να καταλάβεις το σενάριο. Ερωτικές σκηνές με διάφορα φαλλικά σύμβολα, της πανίδας της γης και της θαλάσσης, χλωρίδα, ακόμη και ο δαίμονας στριφογυρίζει στα δάχτυλα της ηρωίδας με έναν περίεργο τρόπο. Ξέρετε… Αίματα, δέντρα, ψάρια όλα συμμετέχουν σε όργια, άνω των 2 ατόμων, ακόμη και κάτω των 2 ατόμων. Δεν υπάρχει όριο. Για μένα είναι οι σελίδες της Βαβελ που με έφερναν σε αμηχανία από τα 14 μου ως και σήμερα. Δεν είναι ακριβώς κινούμενο σχέδιο, αλλά σχέδιο που κινείται. Στατικές εικόνες που εναλλάσσονται, με πολύ λίγα λεπτά πραγματικού καρτούν. Ακόμη και η τεχνοτροπία δεν είναι σταθερή, και μπορείτε να δείτε σελίδες από το Heavy Metal ή από το Yellow Submarine των Beatles. Θεωρώ την παρακολούθησή του άκρως οδυνηρή. Έκανα 3 μέρες να το τελειώσω, και κείνο με πολλά διαλλείματα. Μερικές φορές 5 λεπτά ήταν πάρα πολλά. Δεν υπήρχε καμιά χαρά. Κάπου διάβασα ότι είναι ένα από τα καλύτερα ενήλικα καρτούν. Τρομάρα τους. Στο IMDB έχει βαθμολογία 7,5. Δις τρομάρα τους. Στον επίλογο συνδέει την ιστορία της με τους αγώνες ενάντια στη φεουδαρχία και βασιλεία των Γάλλων το 1800. Ακόμη και με την γυμνόστηθη γυναίκα που συμβολίζει την Ελευθερία. Τέτοια χατίρια δε χαλάω. Σελίδα στο IMDB εδώ. Σελίδα στο Wiki εδώ. [mal type=anime id=3220]
  15. Akira: To cyberpunk anime του '88 που ακόμη μας εξουσιάζει Μία σημαντική ταινία κινούμενων σχεδίων που επηρέασε όσο ελάχιστες άλλες και στοιχεία της βρίσκουμε σε σύγχρονες ταινίες και σειρές, στη μουσική και στην urban δυστοπική κουλτούρα Το Akira θεωρείται δίκαια η πιο σημαντική ταινία κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών. Όταν πρωτοβγήκε το 1988, κανείς δεν φανταζόταν τον αντίκτυπο που θα είχε μέχρι και σήμερα. Σίγουρα, είχαν γίνει κινούμενα σχέδια για ενήλικες παλιότερα, αλλά τίποτα δεν πλησίαζε το όραμα που είχε ο Katsuhiro Otomo, ούτε την τελειομανία του. Σε μια εποχή που τα κινούμενα σχέδια απευθύνονταν κυρίως σε παιδιά, το Akira ήταν μια παρέκκλιση. Και δεν ήταν μόνο μια παρέκκλιση, ήταν κάτι ξένο, μια ανωμαλία. Αν και θα πίστευε κανείς ότι αφορούσε μόνο σκληροπυρηνικούς φαν των κόμικς, ξαφνικά οι αμερικανικοί κινηματογράφοι άρχισαν να κάνουν μεταμεσονύκτιες προβολές ασταμάτητα. Λατρεύτηκε τόσο για τις υπερβίαιες εικόνες του όσο και για την ιδιαίτερη αισθητική του και έγινε ένα καλτ cyberpunk χιτ. Μέτρησε πολύ και το γεγονός ότι ο Otomo την είχε κάνει τόσο φιλική προς ένα πιο δυτικό κοινό. Στην πραγματικότητα όμως, αυτό που κατάφερε ήταν κάτι πιο ουσιώδες, να ξεκινήσει μια πολιτισμική επανάσταση που λίγα φιλμ έχουν καταφέρει στην ιστορία του κινηματογράφου. Με ένα τρόπο, θα μπορούσες να πεις ότι ήταν μια εισβολή του ιαπωνικού πολιτισμού στην Δύση. Μόνο του ήταν υπεύθυνο για την μανία με τα άνιμε – τα γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια. Για όσους το είδαν τότε, αυτό το ακαταλαβίστικό φιλμ με τους κρυπτικούς φιλοσοφικούς διαλόγους, τον άκρατο συμβολισμό, τον απίστευτο σχεδιασμό, τους θυμωμένους εφήβους, τη φρενήρη δράση αναμεμειγμένη με υπέρμετρη βία για την δεκαετία του ‘80, δημιούργησε μια ακόρεστη περιέργεια που δεν είχε προηγούμενο. Στην Βρετανία η αρχική σκέψη του Andy Frain, που τότε ασχολείτο με την παραγωγή μουσικών βίντεο, ήταν ότι ήταν σαν να έβλεπε το Blade Runner σε κινούμενα σχέδια. Είχε πει τότε: «Άρχισα να σκέφτομαι ότι το Akira ήταν κάτι περισσότερο από ένα καταπληκτικό φιλμ. Μπορούσε να γίνει ένα φαινόμενο. Υπήρχαν περισσότερες τέτοιες ταινίες στην Ιαπωνία; Αν όντως ίσχυε κάτι τέτοιο θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι σαν μια δισκογραφική εταιρεία, κάτι σαν την Def Jam, που να βγάζει ένα είδος μόνη της. Κανείς στη Βρετανία δεν ήξερε τους τίτλους των ταινιών, τα ονόματα των σκηνοθετών, τίποτα γι’ αυτά εκτός του ότι επρόκειτο για κάτι τελείως καινούργιο και αν σου άρεσε ένα φιλμ, το πιο πιθανό ήταν να σου αρέσουν και άλλα». Έτσι, το 1991, ο Frain αποφάσισε να ιδρύσει τον σημερινό κολοσσό στην βιομηχανία των άνιμε που λέγεται Manga Entrainment. Ήταν σαν κάποιος να άνοιξε το κουτί της Πανδώρας από την αρχή όπου από μέσα βγήκε ένας θαυμαστός καινούργιος κόσμος με πλάσματα όπως τα Pokemon, αντιήρωες, CGI τερατογενέσεις και techno-punk αριστουργήματα όπως το Ghost in the Shell. Γιατί όμως το Akira θεωρείται τόσο σημαντικό; Ένας λόγος είναι η υπόθεση του που μας μεταφέρει στο 1988. Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι γεγονός, όταν μια μυστηριώδης ψυχική έκρηξη καταστρέφει ολοσχερώς το Τόκιο. Αρκετά χρόνια μετά, το 2019 υψώνεται στην θέση του, το Νέο-Τόκιο, μια τεράστια τεχνολογική μεγαλούπολη που ετοιμάζεται να υποδεχτεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 με τρομοκρατικές επιθέσεις και συμμορίες να μαστίζουν τους δρόμους της. Ένα βράδυ, ένας έφηβος, ο Kaneda μαζί με την μηχανόβια συμμορία του, τους Capsules μάχονται τους Κλόουν στις λεωφόρους της πόλης. Κατά την διάρκεια της μάχης, ο καλύτερος φίλος του, Tetsuo τρακάρει την μηχανή του για να αποφύγει τον Takashi, ένα μικρό περίεργο αγόρι με ψυχικές δυνάμεις που έχει αποδράσει από ένα μυστικό εργαστήριο που ελέγχει η κυβέρνηση. Ο Συνταγματάρχης Shikishima πιάνει τον Takashi και διατάζει να νοσηλευτεί ο Tetsuo. Μετά το ατύχημα, ο Tetsuo αρχίζει να εκδηλώνει ψυχικές δυνάμεις και να έχει οράματα για ένα περίεργο αγόρι με το όνομα Akira που ήταν υπεύθυνο για την καταστροφή της πόλης πριν από 31 χρόνια. Παράλληλα με μια φιλοσοφική ταινία επιστημονικής φαντασίας, το Akira είναι ιδιαίτερα πολιτικό. Για να το κατανοήσει κανείς καλύτερα πρέπει να πάει πολλά χρόνια πίσω, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τον Αύγουστο του 1945 οι Αμερικάνοι ρίχνουν την πρώτη ατομική βόμβα στην Χιροσίμα, τρεις μέρες μετά έχει σειρά το Ναγκασάκι. Το μέγεθος της καταστροφής είναι αδιανόητο για τον ανθρώπινο νου. Η εικόνα της έκρηξης ακόμη και σήμερα φαντάζει ψεύτικη. Η Ιαπωνία δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Το φιλμ ξεκινάει με μια έκρηξη, μια μαύρη τρύπα που καταβροχθίζει το Τόκιο. Τριανταένα χρόνια μετά γίνεται μια ασταμάτητη μάχη εξουσίας και δύναμης για το ποιος θα ελέγχει το αναγεννημένο Neo-Tokyo. Από τις απλές συμμορίες που μάχονται στους δρόμους μέχρι τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τους στρατιωτικούς, τις θρησκευτικές και τις τρομοκρατικές οργανώσεις, όλοι αποτελούν ένα μέρος αυτού του ζωντανού παλλόμενου οργανισμού όπως παρομοιάζεται σε μια αρχική σκηνή η μητρόπολη και όλοι θέλουν από ένα κομμάτι του. Σε μια από τις ενδιαφέρουσες στιγμές της ταινίας ο Συνταγματάρχης με το αυστηρό στρατιωτικό βλέμμα κοιτάζει την πόλη και λέει ότι πλέον βρίσκονται σε μια εποχή που έχουν ξεθυμάνει οι χαρές και έχει ξεχαστεί η όρεξη για ανοικοδόμηση. Ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές του φιλμ επομένως είναι η ίδια η πόλη και ο Otomo ασκεί συχνά έντονη κριτική στην σύγχρονη κοινωνία της Ιαπωνίας όπου ζει. Το Akira είναι γεμάτο από τέτοιους απόηχους. O Katsuhiro Otomo γεννήθηκε το 1954. Ανήκε σε μια γενιά που πρόλαβε το τραύμα που άφησαν οι πυρηνικές εκρήξεις και έζησε από πρώτο χέρι όλη την προσπάθεια της αναγέννησης της Ιαπωνίας από ένα ηττημένο έθνος σε μια τεχνολογική αυτοκρατορία. Από μικρός ήταν μαγεμένος με τον κινηματογράφο και με αμερικάνικες ταινίες όπως το Easy Rider και το Bonnie and Clyde. Ξεκίνησε να σχεδιάζει και να γράφει το Akira σαν μάνγκα το 1982. Αποφάσισε να το κάνει ταινία προτού ολοκληρωθεί η ιστορία του κόμικ. Η ταινία κυκλοφόρησε το 1988, το μάνγκα τέλειωσε δύο χρόνια μετά το 1992. Στις δύο ώρες που διαρκεί το φιλμ, υπάρχουν μοτίβα που είναι αρκετά γνώριμα στην γενικότερη θεματολογία των άνιμε όπως η νεανική αποξένωση, η φιλία, το νόημα της ζωής, ο πόλεμος, η αναγέννηση, κ.α. Υπάρχουν όμως και θέματα όπως τα ναρκωτικά, η τρομοκρατία, τα παράνομα πειράματα και η πολιτική διαφθορά. Η λίστα δεν έχει τελειωμό. Ο τόνος της όμως την κάνει τρομακτικά επίκαιρη στο πέρασμα του χρόνου. Δεν λέμε ότι ένα μάτσο έφηβοι με ψυχικές δυνάμεις θα εμφανιστούν από το πουθενά και θα αλλάξουν τον κόσμο (θα είχε πλάκα), αλλά πριν ζαλιστείς από τις πανέμορφες πανοραμικές εικόνες του Neo-Tokyo, σκέψου την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στον δυστοπικό κόσμο που περιγράφει. Η Ιαπωνία ή ότι έχει απομείνει από αυτή είναι ένα αστυνομικό κράτος όπου οι δρόμοι της κατακλύζονται από φοιτητικές διαδηλώσεις και πορείες ενώ οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι ένα συνηθισμένο καθημερινό φαινόμενο. Γίνεται ακόμη και στρατιωτικό πραξικόπημα σε κάποια φάση. Καταστάσεις που φαντάζουν πλέον τόσο οικείες και κοντινές στην σύγχρονη τάξη πραγμάτων. Επίσης, Το 2020 όντως θα γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ιαπωνία. Φαντάσου, δηλαδή, σύμπτωση! Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι θεωρείται προπομπός όλων των υπερηρωικών φιλμ που βλέπουμε σήμερα. Σε μια σκηνή –που είναι και από τις αγαπημένες μου όλων των εποχών- ο Tetsuo, αυτή η συναρπαστική μεσσιανική φιγούρα με τα ανασηκωμένα μαλλιά, το οργισμένο σύνδρομο κατωτερότητας και το απειλητικό άρρωστο βλέμμα σκίζει ένα κόκκινο πανί και το φοράει σαν μπέρτα. Σε ένα κινηματογραφικό σύμπαν που έχουμε μπουχτίσει από τα ηθικά ψευτοδιλήμματα των 'καθαρών' υπερηρώων (ειδικά στις πρόσφατες κινηματογραφικές ενσαρκώσεις τους), ο Tetsuo αντί για σωτηρία φέρνει εφιάλτες και μεταμορφώνεται αυτόματα σε μια έξοχη παραβολή για αρκετά πράγματα. Μπορείς να διαβάσεις καταπληκτικές έως και εξαιρετικά τραβηγμένες αναλύσεις που κάνουν οι φαν για τον χαρακτήρα του. Και αλήθεια, πόσο πιο πολύ συμβολισμό μπορεί να αντέξει κανείς από μόνο μια εικόνα; Εκεί κρύβεται όμως και το μυστικό ολόκληρου του φιλμ, κάθε προβολή του ανά τα χρόνια γίνεται με νέα ματιά και φέρνει νέες αναγνώσεις. Και ακόμη και σήμερα μετά από τόσο καιρό, το φιλμ απασχολεί την επικαιρότητα, σαν να μην θέλει να ξεχαστεί. Άλλοτε για τις προσπάθειες του Χόλιγουντ να γυρίζουν μια live-action εκδοχή του – οι τελευταίες φήμες λένε ότι ο Christopher Nolan θα αναλάβει την κινηματογραφική μεταφορά του – αλλά και για διάφορους άλλους λόγους που θα δούμε στην συνέχεια. Manga vs Anime Το πιο συχνό λάθος που γίνεται όσον αφορά το φιλμ είναι ότι οι περισσότεροι νομίζουν ότι ο κύριος πρωταγωνιστής είναι ο Akira. Ο Otomo όμως βάφτισε την ταινία εμπνεόμενος από ένα σχεδόν μυθικό ανθρώπινο ον που συμβολίζει την απόλυτη δύναμη. Στο φιλμ εμφανίζεται μόνο 2 δευτερόλεπτα ή τουλάχιστον κάποια όργανα του σε γυάλες για περισσότερο χρόνο. Εντάξει, στο μάνγκα είναι ζωντανός και ολόκληρος και όλοι τον λατρεύουν σαν Lord Akira, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Μια ακόμη μεγάλη διαφορά είναι ότι ένας απαραίτητος χαρακτήρας για την πλοκή, η Lady Miyako, εμφανίζεται ελάχιστα. Στο μανγκα είναι μία από τα πιο ισχυρά espers δηλαδή ένα από τα φρικιαστικά παιδιά των πειραμάτων - που μόνο σαν παιδιά δεν μοιάζουν αλλά περισσότερο σαν γέροι νάνοι – στο φιλμ είναι απλά σαν μια προφήτης της επερχόμενης αποκάλυψης που δοξάζει τον Akira σαν τον θεό μιας νέας αίρεσης. Μάλιστα ένα αστείο trivia είναι ότι στην Αγγλική μεταγλώττιση της δίνουν την φωνή άντρα. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλούς άλλους ήρωες – να εμφανίζονται δηλαδή ελάχιστα - όπως π.χ. τον Yamagata, που από κατακλυσμικό πρόσωπο για την δράση και την δυναμική της σχέσης του Tetsuo με τον Kaneda, υποβιβάζεται δραματικά. Οι λίγες σκηνές που εμφανίζεται δεν έχουν το ίδιο συναισθηματικό αποτέλεσμα ούτε την ίδια ένταση, δυστυχώς. Τα πάντα εξηγούνται μέσα. Και ναι, πολλές φορές αισθάνεσαι ότι φιλμ είναι χαοτικό μιας και δημιουργεί πολλά υποσενάρια και καταστάσεις που δεν εξηγούνται ποτέ αλλά υπονοούνται αλλά υποθέτω ότι δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Παρόλαυτα είναι τόσο πολυεπίπεδο και σφιχτό ταυτόχρονα που στο τέλος όλα βγάζουν άκρη, αρκεί να μπορέσεις να πιάσεις τις μικρολεπτομέρειες. Ο Otomo δεν θα μπορούσε αλλιώς να χωρέσει σε 2 ώρες, τους 6 τόμους και τις πάνω από 2000 σελίδες του μάνγκα. Η τέχνη του Akira Παρά τα άλματα που έχουν γίνει στον τομέα των κινουμένων σχεδίων τα τελευταία χρόνια το Akira δεν έχει χάσει στο ελάχιστο την φρεσκάδα του. Είναι σαν να το έφτιαξαν σήμερα. Δεν έχει γεράσει καθόλου με λίγα λόγια. Ο τρόπος δημιουργίας του φιλμ αποτελεί ένα κεφάλαιο από μόνο του. Πριν από μερικούς μήνες έφυγε από την ζωή στην ηλικία των 57 χρόνων, η Makiko Futaki μιας από τους τοπ σχεδιαστές και εικονογράφους του Studio Ghibli και υπεύθυνη για ταινίες όπως τα κλασικά πλέον, Princess Mononoke, My Neighbour Totoro και το Howl’s Moving Castle. Η ειδικότητα της ήταν να ζωγραφίζει πουλιά και φύση. Η Makiko όμως δούλεψε και στον Akira. Σίγουρα δεν θα την μνημονεύουν γι’ αυτή την συμμετοχή της μιας και ήταν μια από τους 68 σχεδιαστές του. Σύμφωνα με τον Otomo ορισμένοι από τους σχεδιαστές του φιλμ κατάφεραν να κάνουν την καλύτερη τους δουλειά. Στο φιλμ χρησιμοποιήθηκε ο αριθμός ρεκόρ των 327 χρωμάτων - 50 αποχρώσεις δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για την παραγωγή. Οι εικόνες σφύζουν από ζωντάνια και ρεαλισμό. Κάθε σκηνή αποτελείται από 24 κάδρα το δευτερόλεπτο, όλα ζωγραφισμένα στο χέρι. Μια άλλη επαναστατική κίνηση του Otomo στον τομέα των κινουμένων σχεδίων ήταν να ηχογραφήσει πρώτα τους διαλόγους των ηθοποιών έτσι ώστε να ζωγραφίσουν πιο πειστικά τις εκφράσεις τους, να μην έχουν στατικά πρόσωπα και να μπορούν να κινούν πειστικά τα χείλη τους όταν μιλούν. Ήταν τόσο πρωτοποριακό άνιμε που στις σκηνές του εργαστηρίου γίνεται χρήση CGI πριν ακόμη αυτή η τεχνική διαδοθεί. Η πρωτοπορία όμως έχει και το τίμημα της. Στοίχισε 8 εκατομμύρια γιεν, ποσό αστρονομικό για την εποχή του. Υπήρχε τόση αφοσίωση στην δημιουργία του που σήμερα φαντάζει ότι είναι δουλειά ενός τελειομανή τρελού. Εξάλλου, ο Otomo δέχτηκε να κάνει το φιλμ μόνο αν είχε τον απόλυτο καλλιτεχνικό έλεγχο. Σχεδίασε μόνος του στο χέρι όλα τα storyboards των 783 σκηνών της ταινίας. Προσωπικά, δεν μπορώ να διανοηθώ καν τι σημαίνει αυτό σε φιλμικούς όρους. Ήταν ένα έργο ζωής. Ποτέ δεν μπόρεσε να επαναλάβει την επιτυχία του παρά τα φιλόδοξα πρότζεκτ που καταπιάστηκε στην συνέχεια όπως το Steamboy του 2004. Κάποιος όμως έφτιαξε αυτό το βίντεο στο youtube που εξηγεί τι έχουν κάνει ακριβώς και είναι απίστευτο: https://youtu.be/BBAJdtPVnZc Το σάουντρακ Αν κάτι είναι ανώτερο από την ίδια την ταινία, τότε αυτό είναι χωρίς αμφιβολία το σάουντρακ της. Ο Rogert Ebert είχε γράψει στην κριτική του ότι η μουσική είναι το ίδιο παρανοϊκή όσο το άνιμε. Σε μια cyberpunk ταινία με πρωταγωνιστές μηχανόβιους θα περίμενε κανείς ότι για μουσική υπόκρουση θα διάλεγαν σκληρούς ήχους όπως το heavy metal. Αντίθετα, ο Otomo προσέλαβε την μουσική κολεκτίβα Geinoh Yamashirogumi. Ο Tsutomu Onashi ίδρυσε την κολεκτίβα το 1974. Μέλη της ήταν εκατοντάδες άτομα από γιατρούς, δημοσιογράφους, φοιτητές μέχρι και επιχειρηματίες. Έπαιζαν μια μίξη παραδοσιακής gamelan μουσικής αλλά και φολκ από όλο τον κόσμο. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 αποφάσισαν να εντάσσουν τον ηλεκτρονικό ήχο στην μουσική τους. Υπό αυτό το πρίσμα, γεννήθηκε μια τριλογία από άλμπουμ που το δεύτερο στην σειρά ήταν το Akira. Τα άλλα δύο ήταν τα Ecophony Rinne (1986) και Ecophony Gaia (1990). Την μουσική συνέθεσε και διηύθυνε ο Onashi που τότε είχε το ψευδώνυμο Shoji Yamashiro. Το σάουντρακ αποτελείται από 10 κομμάτια. Τρία από αυτά ανήκουν στον ίδιο ρυθμικό κύκλο, "Kaneda", "Battle Against Clown" και "Exodus From the Underground Fortress". Το σκορ κυκλοφόρησε με τα κομμάτια στην σειρά που ακούγονται στην ταινία. Είναι μια εξαιρετική απαράμιλλη δουλειά με απόκοσμους επιβλητικούς ήχους και ψαλμωδίες που χρησιμοποιούνται αριστοτεχνικά στο φιλμ. Στο εναρκτήριο κομμάτι ‘Kaneda’ που ξεκινάει με τον ήχο μιας μηχανής και έχει συνδεθεί άρρηκτα με την ταινία, οι στίχοι μας συστήνουν τους ήρωες με τα ονόματα τους, Kaneda, Tetsuo, Kai,Yamagata. https://youtu.be/Af5r8ONtacw Σε μια ελεύθερη απόδοση, οι στίχοι λένε: «Καταιγίδα, Χαλίκια, Φλόγα, Θραύσματα, Πόλη, Ανεμοστρόβιλος, Ισχύς, φως, Εκείνοι, Φεστιβάλ, Ουρανός, Φίλοι Τρέχτε, (Το Rassera μάλλον δεν σημαίνει κάτι) Φιλοι τρέχτε, Kaneda, Tetsuo, Kai, Yamagata Φίλε τρέξε, Kaneda, Tetsuo, Kai, Yamagata», ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων! Δεν θα μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα από διάφορες σχολιαστές στο youtube: «Απίθανο σάουντρακ επιστημονικής φαντασίας που μιξάρει παραδοσιακή μουσική και συνθεσάιζερ σε κάθετη κλίμακα (του παρελθόντος και του παρόντος), αλλά επίσης μιξάρει διαφορετικές κουλτούρες (τη δυτική με το ηλεκτρονικό όργανο, την ιαπωνική με την παραδοσιακή μουσική, αλλά και άλλες ασιατικές μουσικές επιρροές όπως είναι το gamelan) για να δώσει την εντύπωση μιας διεθνούς φουτουριστικής κουλτούρας". Το Akira όμως κρύβεται πίσω και από αυτά: -Φέτος, είδαμε το ‘Stranger Things’ και λατρέψαμε την Έντεκα (11), την φοβερή πιτσιρίκα με τις υπερφυσικές δυνάμεις. Στο Akira, όλα τα παιδιά με τις δυνάμεις είναι επίσης αποτελέσματα των πειραμάτων της κυβέρνησης και του στρατού. Δεν έχουν ονόματα, αλλά αριθμούς, έτσι η Kiyoko είχε το νούμερο 25, ο Takashi το νούμερο 26 και ο Masaru, το 27. Συχνά τους αποκαλούν με τους αριθμούς παρά με τα ονόματα τους και για όσους είναι περίεργοι ο Akira είναι το 28 και ο Tetsuo, το 41. -Φέτος, επίσης, ο Bwana ή αλλιώς Nathan Micay, ένας πιτσιρικάς μουσικός παραγωγός με έδρα το Τορόντο του Καναδά κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς εμπνευσμένο από το Akira. Στα 9 κομμάτια του EP, ‘Capsule’s Pride’ που εμφανίστηκε πρώτα διαδικτυακά χρησιμοποιεί διαλόγους από την αγγλική βερσιόν της ταινίας και samples από το σάουντρακ, πάντοτε με την δική του σκοπιά. Το αποτέλεσμα είναι ένα άκρως πετυχημένο και απενοχοποιημένο χορευτικό υβρίδιο. Είχε μάλιστα τόση επιτυχία το πρότζεκτ που τελικά βγήκε και σε βινύλιο. https://youtu.be/8nCg3D6tnLk -Είναι γνωστή η αγάπη των αδερφών Γουατσόφσκι για τα άνιμε. Το The Matrix Revolutions ήταν σαν ένα live-action mecha – το πιο κοντινό που μπορούσαμε να δούμε με ζωντανούς ηθοποιούς. Συχνά αναφέρεται ότι η βασική επιρροή τους ήταν το Ghost in the Shell αλλά το Akira υπάρχει στην αισθητική του. Ας πάρουμε το πρωταγωνιστικό δίδυμο, τον Neo και τη Trinity δηλαδή που είναι ανδρόγυνο όσο δεν πάει στις αφίσες. Στο Akira η Kai μοιάζει τόσο πολύ σαν αγόρι και στον Kaneda που την ξεχωρίζεις μόνο από την φωνή της σε κάποιες σκηνές. Και τι γίνεται με όλα αυτά τα καλώδια δεν μοιάζουν τόσο πολύ με το τεράστιο τεχνολογικό αυγό όπως το ξεθάβει ο Tetsuo για να βρει τον Akira ή αργότερα με το τεχνητό χέρι από μέταλλο που φτιάχνει; Και προφανώς υπάρχουν κι άλλα. -Στην Ιαπωνία, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία της ταινίας, ο Shinya Tsukamoto έφτιαξε ένα από τα πιο ακραία φιλμ όλων των εποχών και το βάφτισε με το όνομα τουTetsuo. Το cult cyberpunk φιλμ, Tetsuo, The Iron Man (που το ακολούθησαν άλλες δυο συνέχειες) ήταν αρκετά low-budget αλλά και μια μεγάλη υπόκλιση στις τρομακτικές μεταλλάξεις του Tetsuo. - Η επιρροή του Akira στον κινηματογράφο δεν σταματάει εκεί. Ταινίες όπως το Looper, το Chronicle, και το Inception, έχουν άμεσες αναφορές. Τα κινηματογραφικά του δικαιώματα ανήκουν στον Leonardo Di Caprio και κάθε χρόνο υπάρχουν φήμες ότι κάποιος διάσημος σκηνοθέτης θα την γυρίσει. Μέχρι στιγμής δεν το αγγίζει κανείς. Ο Otomo από την άλλη πρόσφατα άφησε υπόνοιες ότι μπορεί να κάνει μια άνιμε σειρά. Επιπλέον υπάρχει εδώ: https://youtu.be/0P4A1K4lXDo H πιο κοντινή μεταφορά που έχουμε δει με ζωντανούς ανθρώπους είναι αυτή: https://youtu.be/PsO6ZnUZI0g Ο Hype Williams γύρισε το βίντεοκλιπ για το κομμάτι ‘Stronger’ που έγραψε ο Kanye West σε συνεργασία με τους Daft Punk. Μέχρι σήμερα είναι η αγαπημένη ταινία του Kanye μαζί με το There Will Be Blood. Επίλογος Στην Ελλάδα δεν μπορώ να ανακαλύψω την πορεία της. Αν προβλήθηκε π.χ. στις αίθουσες ή αν βγήκε κατευθείαν σε βίντεο, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή. Το να μεγαλώνεις, όμως, βλέποντας το Akira τα τέλη του ’80, στις αρχές ‘90 σε μια οπισθοδρομική τεχνολογικά χώρα σαν την Ελλάδα, ήταν κάτι σαν αποκάλυψη. Σου άνοιγε το μυαλό σε άπιαστες μέχρι τότε πιθανότητες και κόσμους κι ας μην κατανοούσες τι συνέβαινε στην οθόνη. Θυμάμαι ότι την πρωτοείδα, όταν ήμουν γύρω στα 12 και δεν είχα καταλάβει τίποτα. Δεν θυμάμαι καν αν μου είχε αρέσει. Στο μυαλό μου όμως είχαν αποτυπωθεί τα περίεργα παιδάκια, η οργή του Tetsuo και οι αιματηρές εικόνες του. Ιδιαίτερα αυτές τις εικόνες συγκεκριμένα τις ποτισμένες με τόνους γαργαλιστικό κόκκινο χρώμα και απόκοσμες τερατομορφώσεις, τις θεωρούσα πιο ανατριχιαστικά ρεαλιστικές ακόμη και από όσα συνέβαιναν σε κανονικές ταινίες με ζωντανούς ηθοποιούς. Σήμερα θεωρώ όχι απλά ότι είναι η σημαντικότερη ταινία κινουμένων σχεδίων που έχει γυριστεί ποτέ, αλλά ίσως η σημαντικότερη ταινία επιστημονικής φαντασίας που έχει γίνει ποτέ. Η ειρωνεία είναι ότι γίνεται προφητική ακόμη και για την ίδια ακόμη καταλυτική επίδραση που συνεχίζει να ασκεί όλα αυτά τα χρόνια στην ποπ κουλτούρα. Τα τελευταία λόγια (sic) που κλείνουν το φιλμ λένε: «Κάποια μέρα θα μπορέσουμε να ...επειδή έχει ήδη αρχίσει». Και τέλος έχει ένα από τα πιο κουλ μότο που υπάρχει σε ταινία, έτσι απλά: ‘Neo Tokyo is about to E-X-P-L-O-D-E’ Το γιαπωνέζικο τρέιλερ του 1988: https://youtu.be/rZR-5AI0k7Q Και το αγγλικό: https://youtu.be/pC6Qk5XxGIY Σημείωση: Αν κάποιος δεν το έχει δει, ας προτιμήσει να βρει την βερσιόν με τους ορίντζιναλ ιαπωνικούς διαλόγους. Πηγή Παρουσίαση του μάνγκα Αφιέρωμα στον Katsuhiro Otomo Παρουσίαση μιας ελληνικής αυτοέκδοσης με θέμα το έργο και το δημιουργό Ήταν να γυριστεί και μια διλογία με ηθοποιούς... Αξίζει να ανακαλύψετε κι αυτό το λιγότερο γνωστό, αλλά εξίσου καλό (κατά τη γνώμη μου) έργο του Otomo. Και μια δική μου παρατήρηση, σε σχέση με κάτι για το οποίο αναρωτιέται η συγγραφέας προς το τέλος του άρθρου: η ταινία δεν προβλήθηκε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες, τουλάχιστον όχι σε κανονική προβολή (ίσως να υπήρξε κάποια προβολή σε κάποιο φεστιβάλ, αλλά δεν το γνωρίζω). Δεν ξέρω εάν κυκλοφόρησε σε βίντεο, αλλά σίγουρα βγήκε σε DVD και μάλιστα δόθηκε και από το βραχύβιο περιοδικό ΣΙΝΕΣυλλογή.
  16. H «Κάντι Κάντι» ήταν σειρά γιαπωνέζικων κινουμένων σχεδίων, 115 επεισοδίων που προβαλλόταν από την ΕΡΤ την δεκαετία του ‘80. Κάθε εβδομάδα τα κορίτσια κάθονταν μπροστά στην τηλεόραση για να παρακολουθήσουν τις περιπέτειες της μικρής Κάντι με τις ξανθές μπούκλες, τις φακίδες στη μύτη, τα τεράστια καταπράσινα μάτια και το ρακούν που τη συνόδευε όπου κι αν πήγαινε. Το σενάριο είχε στοιχεία μελοδραματικής σαπουνόπερας με ίντριγκες, έρωτες, μυστήριο, κλπ. Η ιστορία αρχίζει σε ένα ορφανοτροφείο κοντά σε μια λίμνη της βόρειας Αμερικής. Μια κρύα νύχτα του χειμώνα η κυρία Πόνυ και η αδερφή Μαρία βρίσκουν δύο καλάθια με δύο μωρά έξω από την πόρτα του «σπιτιού του μικρού αλόγου». Στο ένα καλάθι ήταν η Κάντι και στο άλλο η Άννυ. Τα δύο κορίτσια χώρισαν μετά από έξι χρόνια όταν η Άννυ υιοθετήθηκε από μία πλούσια οικογένεια και η θετή της μητέρα της απαγόρευσε να έχει οποιαδήποτε επικοινωνία με το ορφανοτροφείο, άρα και με την Κάντι. Το ξανθό κορίτσι με τις πλούσιες κοτσίδες ανέβηκε κλαίγοντας στο λόφο πίσω από ορφανοτροφείο. Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας όμορφος νέος με σκωτσέζικη ενδυμασία που της είπε ότι είναι πιο όμορφη όταν γελάει κι εξαφανίστηκε. Από τότε η Κάντι τον αποκαλούσε «πρίγκιπα του λόφου» και δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να τον σκέφτεται. Η σειρά έκανε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα. Κυκλοφόρησε και σε εβδομαδιαίο περιοδικό. Μερικά χρόνια αργότερα η Κάντι προσλαμβάνεται από μια πολύ πλούσια οικογένειά για να κάνει παρέα σε μια νεαρή κοπέλα, την Ελίζα που είχε αδερφό τον Νηλ. Και οι δύο μετατρέπουν σε εφιάλτη τη ζωή του κοριτσιού. Με τεχνάσματα κάνουν την οικογένεια να πιστέψει ότι η Κάντι δεν είναι αυτό το καλό κορίτσι που νόμιζαν κι έτσι καταλήγει να παίζει τον ρόλο της υπηρέτριας στη φάρμα. Από τη φάρμα τη σώζει ο μυστηριώδης θείος Γουίλιαμ που την υιοθετεί παρά το γεγονός ότι η θεία Ελρόι δεν τη συμπαθεί. Γνωρίζει τον Άντονι, τον Στίαρ και τον Αρτσι, γόνους πλούσιας οικογένειας. Η Κάντι ερωτεύεται τον Άντονι που μοιάζει με τον «πρίγκιπα του λόφου». Ο Άντονι όμως σκοτώνεται όταν πέφτει από άλογο. Την επόμενη ημέρα της προβολής του συγκεκριμένου επεισοδίου τα κορίτσια του δημοτικού πήγαν στο σχολείο κλαίγοντας. Τα επόμενα χρόνια η Κάντι πήγε σε κολέγιο στην Αγγλία, γνώρισε τον Τέρι, ξανασυνάντησε τον Νηλ και την Ελίζα που δεν έχασαν την ευκαιρία να της ξανακάνουν τη ζωή κόλαση. Γνώρισε την Πάτυ, τον Άλμπερτ και ξαναείδε την Αννυ. Η Κάντι ερωτεύτηκε τον Τέρι όπως και η Ελίζα η οποία κατάφερε να τους χωρίσει. Η Κάντι επιστρέφει στην Αμερική, γίνεται νοσοκόμα και φροντίζει τους στρατιώτες που τραυματίζονται στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ξανασυναντά τον Τέρυ, αλλά δεν μπορεί να μείνει μαζί του γιατί εκείνος αναγκάζεται να μείνει με τη Σουζάνα που είχε τραυματιστεί σε ατύχημα. Κάθε φορά που η Κάντι αντιμετώπιζε μια δυσκολία, επέστρεφε στο «σπίτι του μικρού αλόγου» για να σκεφτεί ή να συμβουλευτεί την κα Πόνυ και την αδερφή Μαρία. Την τελευταία φορά συνάντησε τον «πρίγκιπα του λόφου» που της αποκάλυψε την πραγματική του ταυτότητα. Ήταν ο Άλμπερτ, το ίδιο πρόσωπο με τον μυστηριώδη θείο Γουίλιαμ. Σύμφωνα με την ιταλική εκδοχή πάντως, στο τελευταίο επεισόδιο η Κάντι συναντάει τον Τέρι και αποφασίζουν να μείνουν μαζί. Κάποιοι θεωρούν ότι η σειρά ίσως να μην έχει τελειώσει... Ο μακρυμάλλης Τέρι που γοήτευσε την Κάντι. Ερωτεύτηκαν, αλλά πάντα κάποιος έβαζε εμπόδια στη σχέση τους. Η δικαστική διαμάχη Η διαμάχη μεταξύ της σεναριογράφου Κυόκο Μιζούκι και της σχεδιάστριας Γιούμικο Ιγκαράσι άρχισε στα μέσα της δεκαετίας του ΄90. Αφορμή στάθηκε η εκμετάλλευση των σχεδίων από την Ιγκαράσι για εμπορικούς σκοπούς, χωρίς την άδεια της Μιζούκι. Ο δικαστικός πόλεμος κράτησε αρκετά χρόνια. Τελικά το δικαστήριο δικαίωσε την Μιζούκι και απαγόρευσε στην Ιγκαράσι να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε σχετικό όνομα ή σχέδιο στις δημιουργίες της. Η σεναριογράφος, σε μήνυμά της προς τους θαυμαστές της το 2006 είπε ότι είναι κουρασμένη και στεναχωρημένη από την πολύχρονη δικαστική διαμάχη. Από τότε έχουν περάσει δέκα χρόνια και κανείς δεν ξέρει αν η Μιζούκι αλλάξει γνώμη και συνεχίσει την ιστορία της Κάντι... Και το σχετικό link...
  17. x for xepeta

    5 centimeters per second / Byôsoku 5 senchimêtoru (2007)

    Κάπου είδα τον τίτλο και μου έκανε κλικ. Μια ταινία anime χτισμένη σε τρεις πράξεις. Αρκετά ρομαντική, μιλά για ανεκπλήρωτους εφηβικούς έρωτες που στοιχειώνουν τις ζωές τους. Μέσα από τις εναλλαγές των εποχών παρουσιάζονται τα συναισθήματα ενός νέου και του περίγυρού του σε τρεις διαφορετικές στιγμές της ζωής του. Στο πρώτο μέρος έφηβος προσπαθεί να κρατήσει επαφή με την αγαπημένη του αλλά όταν ζουν σε διαφορετικές πόλεις περνούν από μεγάλη δοκιμασία. Τους δίνεται ευκαιρία να βρεθούν αλλά τα τρένα και η κακοκαιρία δεν τους το επιτρέπουν. Στο δεύτερο μέρος μια συμφοιτήτριά του αγωνίζεται να κερδίσει το ενδιαφέρον του. Ο πρωταγωνιστής όμως είναι τόσο ριζωμένος στον ανεκπλήρωτο έρωτά του που αφήνει τη ζωή να τον ξεπεράσει. Στο τρίτο μέρος η μοίρα φέρνει τους ερωτευμένους τόσο κοντά που ένα βλέμμα απαιτείται για να τους ξαναενώσει. Σκηνοθετικά είναι αριστούργημα. Τα πλάνα, η ροή, τα χρώματα, οι εναλλαγές των εποχών, είναι άριστα δοσμένες. Το σενάριο όμως δε βοηθά. Κάπου χανόμουν και δεν έβγαζα νόημα. Αναγκάστηκα να διαβάσω ιντερνετικές αναλύσεις για να καταλάβω τι γίνεται. Εδώ καλά καλά δεν παρουσιάζεται ως μία ιστορία. Οι αναμνήσεις μπορούν να περάσουν από μπροστά σας χωρίς να καταλάβετε ότι είναι καν αναμνήσεις. Η μουσική θυμίζει Ιταλική Ποπ, τύπου «το νου σου κύριε οδηγέ» και άλλα τραγούδια της Laura Pausini. Τα 5 εκατοστά ανά δευτερόλεπτο αναφέρεται στην ταχύτητα που πέφτουν τα πέταλα μιας κερασιάς. Η κερασιά είναι ένα πολύ σημαντικό δέντρο της Ιαπωνίας. Ο κόκκινος κύκλος στη σημαία τους είναι ένα κεράσι, και όχι ο ήλιος που έχει τύχει να ακούσω. Μάλλον και τα δύο θα έλεγα. Η κίνηση αυτή παρομοιάζει τις ζωές των ανθρώπων που ενώ ξεκινούν οι στιγμές της ζωής πάνω στο δέντρο με άλλους ανθρώπους, είναι μοίρα τους να πέσουν μόνοι. Ακολούθησε μυθιστόρημα και κόμικ manga. Η ταινία πήρε και βραβείο Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων το 2007 στην εκδήλωση Asia Pacific Screen Awards. Δεν μπορώ να σας την προτείνω, από την άλλη δε θα χάσετε και τίποτα. Η ταινία θέλει την ανάλογη παρέα. Μία ώρα είναι. Εδώ η ταινία με υπότιτλους στο YouTube. Σελίδα στο IMDB. Σελίδα στο Wikipedia. Σελίδα του δημιουργού. [mal type=anime id=1689]
  18. Με αφορμή το sequel του manga που μας ανέθρεψε (με μακαρονάδες), ο Στέφανος Τριαντάφυλλος βάζει το μαχαίρι στο κόκαλο και προσπαθεί να κλέψει τη δόξα (και τις μακαρονάδες) του Καμπαμαρού. "Έρχεται sequel του manga Kabamaru μετά από 32 χρόνια" έγραψε το News247.gr ψες το μεσημέρι. Και ξάφνου τα timeline(s) γέμισαν Καμπαμαρού, πυροδοτώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση. Πώς είναι αυτές οι περίεργες δημιουργίες ακόμη πιο περίεργων τύπων, που προφανώς έχουν πολύ χρόνο στα χέρια τους; Αυτά που το ένα αντικείμενο κινεί ένα άλλο σαν ένα μεγάλο ντόμινο και στο τέλος γίνεται κάτι που πραγματικά ασήμαντο; Έτσι έγινε και με τον Καμπαμαρού. Κάποιος εξέφρασε την χαρά ( ; ) του για την επιστροφή του μοναδικού νίντζα που δεν φοράει στολή νίντζα (νίντζα γιαλαντζί δηλαδή ... ναι ... ναι... έρχεται... ω ναι... όχι... όχι... όχι, δεν γίνεται να με σταματήσεις... γιαλανίντζα δηλαδή) και μόλις πάτησε post άνοιξε το κουτί που έκρυβε την παιδική μου κατάθλιψη. Stefanos Triantafyllos is feeling depressed με άλλα λόγια με emoticon μια φατσούλα να κλαίει γοερά κάτω από το ντουζ. Ο Καμπαμαρού είναι η πιο καταθλιπτική σειρά που προβλήθηκε ποτέ. Ισοδύναμη με Κυριακή απόγευμα. Χειμώνα. Μη σου πω ότι ψιλοβρέχει κιόλας. Και αύριο πρώτη ώρα Φυσική. Η μόνη που μπορεί να την κοντράρει στα ίσα είναι ένα άλλο κινέζικο που έδειχνε η ΕΤ2 παλιά με έναν δράκο που πέταγε και ήταν σχεδιασμένο λες και οι τύποι είχαν δύο αριστερά χέρια. Η επιτομή της Κομμουνιστικής Κίνας αν αντί για ρύζι έτρωγαν "κουμπιά". Πριν πεις όχι όχι εμένα μου άρεσε πολύ ο Καμπαμαρού ήταν πολύ γλυκούλης ή κάτι του στυλ ωχ άρχισες πάλι τις βλακείες σου, άσε με να ανέβω στο βήμα για να χτίσω την γραμμή υπεράσπισης των εγκεφαλικών κυττάρων που πέθαναν μπροστά από μια τηλεόραση. Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο του Καμπαμαρού σου συστήνονται έννοιες όπως bullying, παιδική κακοποίηση, αιμομιξία και φυσικά εξάρτιση από το φαγητό. ΟΚ, δεν θα πω ψέμματα. Για την τελευταία δεν χρειαζόμουν τον παμφάγο νίντζα για την γνωρίσω. Είχαμε εξαιρετικές σχέσεις από μικροί, λέγε με Hemo (κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ για περισσότερες κουταλιές σε ένα ποτήρι γάλα). Επειδή προφανώς δεν θα θυμάσαι πολλά από αυτά, allow me: Μουσική αρχής: Πιο ντίσκο και από Giorgio Moroder. "Χόρεψε - χόρεψε". "Αγάπα-αγάπα", όλα αυτά με μια σθεναρή προσπάθεια να πάθουμε επιληψία. Υπερβολικά 80's ακόμη και για τα ίδια τα 80's. Μεταγλώττιση: Το χάλια είναι λίγο. Λάθος λέξεις. Λάθος νοήματα. Και φωνές που στοίχισαν τα παιδικά μας χρόνια: Τζένη Καλύβα, Λίλη Κοκκώδη, Πάρις Κατσίβελος, ο Χάρης Σώζος, ο Γιάννης Ευδαίμων και φυσικά ο μεγάλος Κώστας Σκώκος. Μόνο ο Ακίνδυνος Γκίκας έλειπε. Η πρώτη σκηνή: Μια γιαγιά που μιλάει μόνη της σαν την τρελή. Αχ, εξαιρετικά! Πάντα ήθελα να βλέπω κινούμενα σχέδια με γιαγιάδες. Που μιλάνε μόνες τους. Η πρώτη ατάκα: "Ο παππούς πέθανε". Αυτές είναι οι πρώτες λέξεις που ακούγονται από το στόμα του Καμπαμαρού. Τι ωραία. Είμαι 6 χρονών και βλέπω ένα παιδικό (όπως τα λέγαμε τότε) για έναν τύπο που μόλις έχασε τον παππού του. Μαμά, ο δικός μου παππούς ζει; Λογικό. Κι όμως η πρώτη ατάκα δεν είναι το χειρότερο: ο Καμπαμαρού έχασε τον παππού του. Αλλά για εκείνον όλο αυτό είναι κάτι καλό. Οκκκκκκκκκκκκκ.... Και ξαφνικά αρχίζει να χορεύει γιατί όπως αποδείχτηκε ο παππούς του ήταν ένας σαδιστής παλιοκαργιόλης. Μαμά, ο δικός μου παππούς είναι ένας σαδιστής παλιοκαργιόλης; Κι αυτό λογικό. Ο Σάιζου (προφανώς με αυτό το όνομα έκανε καριέρα στη σαδομαζοχιστική σκηνή της παγκόσμιας πορνό βιομηχανίας) χτυπούσε τον Καμπαμαρού ανελέητα. Σε άλλη σκηνή βλέπουμε τον μικρό να έχει κλέψει ένα κουτί με φαγητό, τον παππού του να τον τσακώνει και να τον τιμωρεί με υποδειγματικό τρόπο: τον έδεσε, τον κρέμασε από το ταβάνι και άρχισε να τρώει μπροστά του το κουτί με τις τηγανητές γαρίδες. Σε άλλο επεισόδιο ο μικρός βουλιμικός νίντζα τρέχει μαζί με τον Χαγιάτε τον οποίο βλέπουμε επίσης με σκισμένα ρούχα στα χωράφια. "Χαγιάτε να ξεκουραστούμε λίγο" ρωτάει ο Καμπαμαρού. "Όχι, δεν γίνεται. Αν σταματήσουμε ο παππούς θα μας δείρει". Από παιδάκι μου άρεσαν οι ιστορίες ενδοοικογενειακής βίας. Η δεύτερη σκηνή: Η κηδεία του παππού. Τι πιο αβανταδόρικο θέμα σε ένα παιδικό από μια κηδεία! Ο μικρός Στέφανος συνέχισε να κρατάει σημειώσεις για τις συναντήσεις με τον παιδοψυχολόγο που θα ακολουθούσαν. Χτίσιμο χαρακτήρα: Στην πρώτη γνωριμία με τον Καμπαμαρού τον βλέπουμε να καταβροχθίζει κέικ ρυζιού (και σαν να μην έφτανε αυτό να λέει "πόσο ωραίο είναι το κέικ ρυζιού", δεν φτάνει που τρώει σαν χαβούζα, δεν ξέρει να τρώει κιόλας) και στη συνέχεια μια ολόκληρη φέτα καρπούζι. Ο-ΛΟ-ΚΛΗ-ΡΗ. Όχι μόνο δεν έφτυσε τα κουκούτσι, έφαγε και το πράσινο. Ρε, θα ξεχάσουμε αυτά που ξέρουμε. Ρε. Κι επειδή η διαδικασία "χτισίματος" χαρακτήρα είναι δύσκολη υπόθεση δεν φτάνει μόνο αυτή η σκηνή, αλλά έρχεται και η επόμενη που τα "κοράκια" που κουβαλούν το φέρετρο του παππού ξεκινούν την κουβέντα τους λέγοντας "ο Καμπαμαρού είναι ηλίθιος". Έτσι για να ταυτιστούμε. Η ανατροπή: Για να αιχμαλωτίσουν τον Καμπαμαρού, γιατί τότε ήταν πολύ της μόδας η παιδική αιχμαλωσία - Κωσταλέξι κι έτσι - δεν περιμέναμε τον Λάνθιμο, έστησαν μια αυτοσχέδια παγίδα. Έβαλαν καλαμπόκι κάτω από ένα σιδερένιο κλουβί. Η ανατροπή ήταν μεγαλειώδης. Ο Καμπαμαρού τον οποίο είχαμε γνωρίσει ως "εντελώς ηλίθιο" αποδεικνύεται ακόμη πιο ηλίθιος. Η ανατροπή είναι ότι δεν έγινε ανατροπή και τελικά πιάστηκε στην φάκα. Το animation αυτό καθ' αυτό: Ξαφνικά το κεφάλι του Καμπαμαρού (που εν τω μεταξύ σημαίνει στόμα ιπποποτάμου - τι γλυκό) γίνεται τεράστιο καθώς σκούζει μπροστά στη γιαγιά του. Στη συνέχεια τα μαλλιά του πετάγονται σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Γενικά οι δεξιόχειρες καρτουνίστες με τα αριστερά χέρια δεν το είχαν πολύ. Η τυπική σκηνή αιμομιξίας: Η γιαγιά του που τον πήρε μαζί της στο Τόκιο είχε μια (άλλη) εγγονή. Η οποία μάλιστα δεν τον γούσταρε καθόλου. Ίσως γιατί εκείνος συνήθιζε να παίρνει έναν κουβά (κουβά όντως - κανονικό) με ρύζι και να τον τρώει πάνω στο δέντρο που έβλεπε στο παράθυρο τους. Ίσως το χειρότερο πέσιμο που είδαμε ποτέ. Αλλά εντάξει δεν ήταν η αληθινή του γιαγιά. Έτσι τουλάχιστον είπαν στο δικαστήριο. Pop αναφορές: Η γιαγιά τον συστήνει σε έναν τύπο που δεν θυμάμαι ποιος είναι και τι κάνει. "Ο Καμπαμαρού, λοιπόν, θα πάει στην τάδε τάξη" του λέει. Αλλά πουθενά ο Καμπαμαρού. Ώσπου ξαφνικά σηκώνουν τα κεφάλια τους (πριν αυτά μεγεθυνθούν όπως προστάζει ο αριστερόχειρας καρτουνίστας) και τον βλέπουν να κρέμεται από το ταβάνι. Μια ξεκάθαρη αναφορά στον Εξορκιστή. Το κοινωνικό μήνυμα: το bullying είναι κακό. Ο τραμπούκος της γειτονιάς πλακώνει κόσμο, αλλά καταλήγει κρεμασμένος από ένα ρολόι να μυξοκλαίει παρακαλώντας τον Καμπαμαρού ο οποίος είναι νίντζα, έστω κι αν κανείς δεν έχει φροντίσει να μας δείξει κάτι σχετικά με αυτό. Σάμπως τι είμαστε; Μήπως είμαστε έξι χρονών και ψοφάμε για νίντζα; Ή μήπως κάθε Παρασκευή πηγαίναμε στο Imagine για να πάρουμε την ίδια κασέτα που στο τέλος πάλευε ένας μαύρος και ένας άσπρος νίντζα και δεν βλέπαμε καν την αρχή, αλλά μόνο το τέλος; Κάθε Παρασκευή; Τα κοινωνικά μηνύματα, ωστόσο, δεν τελειώνουν εκεί. Ο τραμπούκος γύρισε σπίτι του, όπου άρχισε να τον μαστιγώνει ο "αφέντης" του επειδή δεν τραμπούκισε καλά. Δεν φταίει αυτός που είναι τραμπούκος, φταίνε τα δύσκολα παιδικά του χρόνια κτλ κτλ Το μαστίγωμα όμως μαστίγωμα, γιατί εντάξει δεν είναι δα ότι έβαλαν στο κινούμενο σχέδιο κηδείες.... Χμ... Το φαγητό: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΙ ΦΑΣΗ; Γιατί τρώει συνέχεια; Και το κυριότερο; Γιατί δεν παχαίνει; Ίσως αυτό να με πόνεσε περισσότερο στην όλη υπόθεση. Διότι εντάξει να τρως σαν μπουχέσας, αυτό το δέχομαι. Δεν κρίνουμε εδώ. Όλοι το κάναμε κάνουμε. Αλλά αυτός εδώ τρώει σαν μπουχέσας, αλλά δεν είναι μπουχέσας. Ε, όχι. Εδώ πρέπει να τραβήξουμε κάπου μια κόκκινη γραμμή. Flash-back. Ο Καμπαμαρού μεγάλωσε μες στην ανέχεια και με έναν παππού που όχι μόνο τον χτυπούσε, αλλά τον έδενε και έτρωγε μπροστά του χωρίς να του δίνει μπουκιά. Σε μια σκηνή μάλιστα εξιστορείται ότι "ήμουν χαρούμενος που μπορούσα να φάω τηγανητή γαρίδα στη ζωή μου", ενώ σε άλλη έχει αγκαλιάσει το πιάτο με το φαγητό και μονολογεί "μπορώ να φάω χωρίς να με ενοχλεί ο παππούς. Βλέπεις παππού τρώω. Δηλαδή, συγγνώμη. Ποιος αρρωστημένος άνθρωπος έκανε μια ιστορία κινουμένων σχεδίων με αυτό το θέμα; Αφού λοιπόν μάθαμε το ζόρι που τραβάει ο "στόμα ιπποπόταμου", ψιλοκαταλαβαίνουμε γιατί είναι τόσο τρελαμένος με το φαγητό και δεν σταματάει να μασαμπουκώνει, αλλά και πάλι οι τύποι είναι υπερβολικοί. Σοβαρή καταγγελία να πεις "υπερβολικούς" κάποιους τύπους που εμπνεύστηκαν την ιστορία ενός νίντζα που πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια με μαστίγωμα και έναν σαδιστή παππού, μεγάλωσε ορφανός και τώρα ζει με τη γιαγιά και την εγγονή της την οποία γουστάρει, ο οποίος μάλιστα προσπαθεί να καταπολεμήσει τα έντονα ψυχολογικά του προβλήματα βρίσκοντας διέξοδο στο φαγητό. Χάθηκαν τα ναρκωτικά; Δηλαδή, τα βαποράκια τι θα γίνουν; Κλέφτες; Εδώ, όμως, πραγματικά το παράκαναν. Βλέπουμε τον Καμπαμαρού διαδοχικά να πιάνει τον μάγειρα και κλαίγοντας να του λέει με λυγμούς "ήθελα να φάω κι άλλο ρύζι", να καταβροχθίζει ένα ολόκληρο τραπέζι και να παγώνει (σαν τον Παπαδόπουλο στους Απαράδεκτους όταν τον έλεγαν "μαλάκα") μπροστά από μια βιτρίνα που είχε πίσω από το τζάμι ένα πιάτο μακαρόνια (γιατί ως συνήθως όλες οι βιτρίνες έχουν μακαρονάδες για το χάζι), λέγοντας "μακαρονάααααααδα. Είχα φάει κάποτε όταν ήμουν παιδί". Κατάθλιψη. (Click on the picture to watch) Και το σχετικό link...
  19. Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο παρατηρούμε μια ανοδική πορεία των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων η αλλιώς anime. Τι είναι τα anime; Πρόκειται για σειρές κινουμένων σχεδίων που προέρχονται από τη χώρα της Ιαπωνίας(πολλά βασίζονται σε κόμικ-manga το Ιαπωνικό όνομα και μεταφέρονται μετά σε κινούμενα σχέδια), χαρακτηριστικό στοιχείο στο σχεδιασμό τους αποτελεί η “υπερβολή” στις σωματικές αναλογίες των χαρακτήρων(μεγάλα αυγοειδή μάτια, στόματα που ανοίγουν σε μέγεθος μπάλας ποδοσφαίρου). Υπάρχουν διαφόρων ειδών anime, αθλητικά, μυστηρίου, εφηβικά, επιστημονικής φαντασίας κ.α. Στη χώρα μας έχουν γίνει ιδιαίτερα γνωστά τα dragon ball και sailor moon. Που υπάρχει πρόβλημα; Όπως ανέφερα πιο επάνω τα anime βασίζονται στην υπερβολή. Αυτή η υπερβολή όμως παίρνει διάφορες εκτάσεις και διαστάσεις. Έτσι, σε πολλά anime έχουμε αμείλικτες μάχες μεταξύ νεαρών παιδιών(dragon ball, naruto one piece, bleach)στις οποίες εάν κάποιος κόψει κάποιον με ένα σπαθί τότε με το στοιχείο της “υπερβολής” θα εκτιναχτούν λουτρά αίματος τα οποία καλύπτουν μέσα στο αίμα ολόκληρο τον χαρακτήρα, με μαγικές τεχνικές που βασίζονται στην ιαπωνική θρησκεία/μυθολογία(κι, τσάκρα) ακρωτηριάζουν και διαλύουν με απόλυτα ωμό τρόπο τους εχθρούς τους. Στο anime deathnote, ο πρωταγωνιστής κατέχει ένα τετράδιο με το οποίο σκοτώνει όποιον επιθυμεί, σημειώνοντας το όνομα του υποψήφιου θύματος στο τετράδιο. Το θύμα, του οποίου το όνομα θα σημειωθεί στο τετράδιο πεθαίνει από καρδιακή προσβολή. Ο κάτοχος του τετραδίου μπορεί και να σκηνοθετήσει, μια ολόκληρη διαδικασία για να σκοτώσει το θύμα με τον ποιο αρεστό τρόπο. Στην Ελλάδα είχαμε την ατυχία προβολής μίας τέτοιας σειράς, της σειράς με το όνομα dragon ball η οποία προβαλλόταν μέσα στο παιδικό πρόγραμμα του σαββατοκύριακου σαν «παιδικό». Πέρα από το στοιχεία της έντονης βίας που χαρακτηρίζουν αυτά τα κινούμενα σχέδια, κατακλύζονται επίσης και από αρρωστημένα σεξουαλικά μηνύματα. Η πλειονότητα των εφηβικών-νεανικών σειρών, προωθεί την ομαλοποίηση της ομοφυλοφιλίας, πολλά περνούν αμυδρά μηνύματα παιδοφιλίας(dragon ball,-η μπουλμα που πουλάει το σώμα της στο γέρο για να πάρει τη dragonball-η ίδια συχνά εμφανίζεται γυμνή)-bleach, laputa castle in the sky) ενώ στις σειρές φαντασίας βλέπουμε τους χαρακτήρες να χρησιμοποιούν τις υπερφυσικές δυνάμεις τους προκειμένου να ενδώσουν σε διατροφικές ενέργειες, στο γνωστό naruto ο πρωταγωνιστής μεταμορφώνετε σε γυμνή γυναίκα,(και μέσα του έχει φυλακισμένο έναν δαίμονα, που όποτε επιθυμεί του παρέχει δύναμη παίρνοντας τον έλεγχο του σώματος του) ενώ στο επίσης γνωστό one piece έχουμε έναν χαρακτήρα τραβεστί ο οποίος αλλάζει το φύλο των εχθρών του επεμβαίνοντας στις ορμόνες τους. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα από τις διαστροφές που προωθεί η συντριπτική πλειοψηφία των anime, και τα anime αυτού του τύπου, είναι αυτά που προτιμούντα από τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων και προωθούνται ποιο πολύ από όλα τα άλλα. Υπάρχουν anime τα οποία έχουν αξιόλογο περιεχόμενο, όμως σπανίζουν και τα προαναφερθέντα κερδίζουν τις προτιμήσεις.. Αξίζει να αναφέρω πως στο διάσημο dragon ball το οποίο προβαλλόταν για χρόνια στη χώρα μας υπάρχει ένας χαρακτήρας που ονομάζετε Σατανάς, και σε ένα σχέδιο (πάνω σε ένα αυτοκίνητο)ενός εισαγωγικού τραγουδιού(από το dragon ball z)είναι σχεδιασμένος ο αριθμός 666. Τυχαίο, δεν νομίζω… Όντας και ο ίδιος κάποτε fan αυτών των σειρών, ξέρω λίγο πολύ για τι μιλάω. Πολλά από αυτά περιέχουν σενάριο με ευπαθείς χαρακτήρες( ο naruto είναι ένα μοναχικό παιδί που δεν τον θέλει κανείς επειδή έχει μέσα του έναν δαίμονα) προκειμένου να προσελκύσουν ευκολότερα, μεγαλύτερο κοινό, μπλέκουν ιστορίες αγάπης και φιλίας διαστρεβλώνοντας το νόημα τους. Το μεγάλο λάθος είναι να κατατάσσουμε αυτές τις σειρές στις κατηγορίες των «παιδικών». Το ότι είναι κοιμούμενα σχέδια, δεν σημαίνει ότι είναι κατάλληλα για παιδιά, συγκεκριμένα,χωρίς να υπερβάλλω, όποιος επιθυμεί να διατηρήσει, την ψυχική του ακεραιότητα, ανεξαιρέτως ηλικίας, καλό θα ήταν να τα αποφεύγει. Κάποια από τα ποιο διάσημα anime τα οποία έχουν μεγάλη επιτυχία σε όλον τον κόσμο και στην Ελλάδα και παρακολουθούνται και από μικρά παιδιά. (φωτογραφικό υλικό και περιγραφές). Dragon ball: Οι ήρωες, πρέπει να φτάσουν σε ακράτητα σημεία μίσους, απέχθειας και οργής προκειμένου να γίνουν ποιο δυνατοί.... Δηλαδή, το μίσος και ο θυμός, είναι τα κλειδιά για να δυναμώσει κάποιος... Naruto: Ο πρωταγωνιστής φιλιέται, "κατά λάθος" με έναν φίλο του. Naruto: Ο πρωταγωνιστής(ένα αγόρι 12 χρονών) μεταμορφώνεται σε γυναίκα... One piece: Προώθηση των ομοφυλόφιλων... Naruto: Ο πρωταγωνιστής κυριεύετε από τον δαίμονα του... Dragon ball: Ωμός τεμαχισμός και αίμα... Dragon ball 666 Bleach: Ο πρωταγωνιστής έχει καταβληθεί από τον εσωτερικό του δαίμονα... Deathnote: Ο εικονιζόμενος χαρακτήρας διαθέτει ένα τετράδιο, με το οποίο σκοτώνει όπιον θέλει, απλώς σημειώνοντας το όνομα του θύματος στο τετράδιο του. Bleach:"Μπορώ εύκολα να σε τσακίσω" Ο κεντρικός ήρωας φοράει μια δαιμονική μάσκα που του χαρίζει μεγάλη δύναμη. Τη δύναμη την αντλεί από έναν εσωτερικό εαυτό ο οποίος αποτελεί τη δαιμονική, διεστραμμένη πλευρά του. Παρατηρήστε το μίσος που είναι διοχετευμένο στην έκφρασή του... One piece: Ο εικονιζόμενος χαρακτήρας είναι ένας τραβεστί που έχει τη δυνατότητα να αλλάζει το φύλο των εχθρών του επεμβαίνοντας στις ορμόνες τους. Naruto:"θέλω να σε σκοτώσω τόσο πολύ που τρέμω". Προφανή μηνύματα μίσους συνδυασμένα με έντονα σχέδια που προκαλούν ένταση και ταραχή. Claymore: Αιματοβαμμένες, δαιμονικές γυναίκες, βιασμοί, ωμή βία με ακρωτηριασμούς και λουτρά αίματος. Elfenlied: Νεαρά κορίτσια με αρρωστημένες δολοφονικές τάσεις, αίμα και βία. Sailor moon: Ένα φαινομενικά αθώο, cartoon, γιατί οι σχεδιαστές να διάλεξαν αυτή τη χειρονομία ; Επίσης, γνωρίζετε πως στη σειρά εμφανίζονται δυο χαρακτήρες sailor οι οποίες είναι λεσβίες: Highschool of the dead: Ζόμπι, χαρακτήρες που ξερνούν αίμα, διαστροφές. Claymore:η εικόνα μιλάει από μόνη της. Dragon ball: Υποτίθεται, πως οι "ήρωες" της σειράς διδάσκουν τις αρετές των πολεμικών τεχνών... Πια αρετή μπορεί να περνάει η βια, ειδικά όταν παίρνει αποτρόπαιες μορφές όπως στην παραπάνω εικόνα; Dragon ball: Η αδιαμφισβήτητα ωμή βία, επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά... Naruto: Δύο αδέρφια παλεύουν ανελέητα μεταξύ τους, στην συγκεκριμένη εικόνα, ο μεγάλος αδερφός επιχειρεί να ξεριζώσει το μάτι του μικρότερου για να πάρει δύναμη... Bleach: Ο χαρακτήρας ακρωτηριάζεται και η σκηνή προβάλλεται σαν κάτι απόλυτα φυσικό... Death note: Ο πρωταγωνιστής μαζί με τον συνεργάτη του, ο οποίος είναι ένας θεός του θανάτου. Στο τέλος της σειράς, ο πρωταγωνιστής πεθαίνει, και η ύπαρξη του εκμηδενίζεται... Death note: Η εικονιζόμενη χαρακτήρας, έχει πουλήσει τα μισά χρόνια της ζωής της στο θεό του θανάτου της, για να της δώσει ως αντάλλαγμα την ικανότητα να βλέπει τα ονόματα των θυμάτων της ώστε να τα σημειώνει στο τετράδιο της. Τα anime επικαλούνται την κατώτερη φύση μας. Τα πιο πρωτόγονα, σκοτεινά σημεία της ανθρώπινης ψυχής. Η ματαιοδοξία, ο άκρατος συναισθηματισμός, τα ένστικτα... όταν ένα θέαμα στα σερβίρει αυτά με τον κατάλληλο τρόπο, σου δημιουργεί μια περιεργη έλξη στην ιστορία τους ακόμα κι αν δεν έχει κανένα αληθινό ενδιαφέρον... κάτι σαν υποσυνείδητο μήνυμα... Αν μπεις για καλά μέσα στη νοοτροπία τους γίνεσαι και φανατικός υποστηρικτής τους... στο βαθμό που να κάθεσαι να φτιάχνεις ελληνικούς υπότιτλους για να τα προωθήσεις σε άλλους... να παρεξηγιέσαι όταν κάποιος σου πει ότι κάτι είναι στραβό μαζί τους... Οι αρρωστημένοι Ιάπωνες και γενικά όσοι ασχολούνται και προωθούν κατά οποιονδήποτε τρόπο αυτή την "τέχνη", θέλουν να μας πείσουν πως η οποιαδήποτε σεξουαλική διαστροφή και η οποιαδήποτε βίαιη εξόρμηση του ανθρώπου είναι φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, και πως μέσα από αυτές τις διαστροφές μπορεί να περάσει κάποιο θετικό μήνυμα... αν είναι δυνατών... Όσοι παρακολουθούν αυτές τις σειρές γενικά, καλλιεργούν την τάση να αυτοσχεδιάζουν ότι παραλογισμό μπορούν να βρουν για να δικαιολογήσουν ηθικά αυτό που τους διασκεδάζει.. και δεν προβληματίζονται ιδιαίτερα... Τα περισσότερα anime, προσφέρουν κάποιο ενδιαφέρον, επιφανειακά, σενάριο το οποίο ως μόνο σκοπό έχει να δικαιολογήσει και να παρουσιάσει σαν φυσιολογικά τα αρρωστημένα και ζωώδη σκηνικά στα οποία εκτίθεται ο θεατής. Μιλούν, περί δικαιοσύνης, αγάπης, φιλίας και τα συναφή, όμως πάντα όλα είναι συνδεδεμένα με κάτι απόκρυφο, βίαιο και σκοτεινό. Προβάλλουν την αγάπη, τη φιλία και τη δικαιοσύνη σαν τον σκοπό τους, όμως αυτά τα στοιχεία δεν είναι παρά ένα όμορφο περιτύλιγμα για να καλύψουν τις χυδαίες και αποκρουστικές καλλιτεχνικές ανησυχίες των δημιουργών. Λόγο των σχεδίων και των χρωμάτων τα anime γίνονται ποιο προσιτά και στα μικρά παιδιά. Έτσι, εάν ένα παιδί έβλεπε αυτές τις βίαιες σκηνές σε μια ρεαλιστική ταινία θα αποτραβιόταν από την αηδία, όμως στα anime η βία σερβίρεται με έναν πολύ ύπουλο τρόπο. Προσοχή λοιπόν, σε αυτή την επικίνδυνη "τέχνη". Από τη σελίδα http://orthodoxy-rainbow.blogspot.gr/2010/11/anime.html Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2010
  20. GeoTrou

    Steamboy / Suchīmubōi (2004)

    Το Steamboy είναι steampunk ταινία κινουμένων σχεδίων του 2004, σε σκηνοθεσία του Katsuhiro Otomo και σενάριο των Otomo και Sadayuki Murai. Πρόκειται για την δεύτερη μεγάλου μήκους animated ταινία του Otomo, αλλά και μια από τις ακριβότερες ταινίες του είδους στην Ιαπωνία. Βρισκόταν στο στάδιο της παραγωγής επί δέκα χρόνια και χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 180.000 σκίτσα. Βρισκόμαστε στον 19ο αιώνα, σ' έναν κόσμο που έχει κάνει αλματώδη πρόοδο στον τομέα της τεχνολογίας, με την βοήθεια του ατμού. Ο νεαρός Ray Steam ζει στο Μάντσεστερ με την μητέρα του και τρέφει ιδιαίτερη αγάπη προς τις μηχανές. Μια μέρα, λαμβάνει ένα απρόσμενο δέμα από τον παππού του, ο οποίος πραγματοποιεί πειράματα με τον πατέρα του Ray στην μακρινή Αλάσκα. Στο δέμα περιέχεται μια μικρή συσκευή, την οποία εποφθαλμιά μια πανίσχυρη εταιρεία, αλλά και η βρετανική κυβέρνηση. Το animation της ταινίας είναι εξαιρετικό, σίγουρα από τα καλύτερα που έχω δει. Δυστυχώς για το σενάριο δεν είμαι τόσο ενθουσιώδης. Η ιστορία ξεκινάει με ωραίο και πολύ ενδιαφέροντα τρόπο. Η δράση μπλέκεται με το μυστήριο και την απίθανη φαντασία του Otomo. Από τη μέση περίπου και μετά, όμως, καταλήγει μια ταινία καταστροφής που δεν έχει να προσφέρει και πολλά. Ωστόσο, το έργο μιλάει για ένα φλέγον και μάλλον διαχρονικό θέμα: την ηθική του επιστήμονα. Ποια είναι η θέση ενός τέτοιου ανθρώπου, όταν βλέπει τα επιτεύγματά του να χρησιμοποιούνται μονάχα για το κέρδος ή/και τον θάνατο; Μπορεί τελικά να μην είναι "η" ταινία, αλλά βλέπεται ευχάριστα κι έχει ένα-δυο πράγματα να πει. [mal type=anime id=565]
  21. Εδω ψηφιζουμε τους αγαπημενους μας Disney(D1-D2) δημιουργους και τους αγαπημενους μας manga δημιουργους (M1-M2). Απο τους παραπανω ομιλους θα περασουν οι 2 πρωτοι απο καθε ομιλο δηλ απο τα Disney 2Χ2=4. Το ιδιο και για τους M1-M2. Ψηφιζετε οσους θελετε. Σε περιπτωση που σε καποιον ομιλο κερδισει ο ΚΑΝΕΝΑΣ τοτε ο ομιλος αυτος χανει μια θεση που παει στους επιλαχοντες που θα προκυψουν στο τελος της ψηφοφοριας απο ολους τους ομιλους. Μην ξεχασετε να ασκησετε το εκλογικο σας καθηκον ( ) και στα : Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α1-Α4 Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α5-Α6 Ευρωπαικα/Λατινοαμερικανικα Ε1-Ε4 Alternative και Underground U1-U2
  22. Το Neko no ongaeshi (The Cat Returns ή σε πιστή μετάφραση The Cat's Repayment) είναι ένα anime από την Ιαπωνία, του σκηνοθέτη Hiroyuki Morita (πρώτη κινηματογραφική του προσπάθεια). Την παραγωγή ανέλαβαν οι Toshio Suzuki, Hayao Miyazaki, Nozomu Takahashi. Και (όπως συνήθως) και το Studio Ghibli. Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 19 Ιουλίου του 2002. Η διάρκειά της είναι 1 ώρα και 15 λεπτά και μουσική έχουμε από τον Yuji Nomi. Τheme song από Tsuji Ayano. Το τραγούδι στους τίλους τέλους: Become the Wind Βασίζεται στο Neko no Danshaku (Baron of Cat) της Hiiragi Aoi. Δύο από του χαρακτήρες του άνιμε, οι Muta και Baron είναι χαρακτήρες που πρωτοεμφανίστηκαν στο ‘’Whisper of the Heart’’ της Aoi. Το 2002 έλαβε το Excellence Prize στο Japan media arts festival. Στο Imdb έχει βαθμολογία 7,2 και στο rotten tomatoes 94%. To 2008 βρέθηκε στη θέση 23 στο Top 25 Animated Movies of All Time στο IGN. Πλοκή Ο κύριος χαρακτήρας της ιστορίας είναι η 17χρονη Haru. Ένα κορίτσι ντροπαλό, χαμηλών τόνων που.. πάντα αργεί να φτάσει στο σχολείο και δυσκολεύεται να πάρει οποιαδήποτε απόφαση. Έτσι, πάντα αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις θέσεις/απόψεις των άλλων. Μια μέρα, η Haru σώζει τη ζωή μιας γάτας αρπάζοντάς την λίγο πριν την χτυπήσει φορτηγό, βάζοντας σε κίνδυνο τον ίδιο της τον εαυτό. Η γάτα όχι μόνο.. της μιλάει αλλά αποδεικνύεται ότι είναι ο πρίγκιπας Lune από το Βασίλειο των Γατιών (The Cat Kingdom)!! Τότε, αρχίζουν και τα προβλήματα, αφού ο Βασιλιάς αποφασίζει να παντρέψει την Haru με τον γιο του. Παρ’ όλο που εκείνη αρνείται, ο Βασιλιάς την πηγαίνει με το ζόρι στο Βασίλειο των Γατιών. Η Haru είναι παγιδευμένη εκεί, όμως έχει τη βοήθεια των Baron, Muta, Toto (που κατοικουν στο cat bureau) αλλά και μιας αναπάντεχης συμμάχου.. Τελικά, θα καταφέρει να ξεφύγει και τι επιδράσεις θα υπάρξουν από αυτή την εμπειρία; Και ένα μικρο trivia.. 1. Όταν ο Μuta σηκώνεται από την καρέκλα αφήνει την εφημερίδα του πάνω στην καρεκλα. Στο επόμενο καρε, η εφημερίδα έχει εξαφανιστεί.. 2. Στην πρώτη σκηνη της ταινίας βλέπουμε ότι έξω από το σπίτι του Baron δεν υπάρχει γραμματοκιβώτιο. Όταν όμως, η Haru φτάνει στο bureau, ξαφνικα εμφανίζεται ενα.. 3. Όταν μια φίλη της Haru την φωνάζει, βρίσκεται δίπλα σε ένα τραπεζάκι με ένα φυτό κι ένα βαζο. Στην επόμενη σκηνη, το τραπεζάκι εξαφανιίζεται.. πηγές: .wikipedia , myanimelist.net, anidb.net, .imdb [mal type=anime id=597]
  23. Monkey D. Luffy

    Accel World / Akuseru Wārudo (2012)

    Μετά το θαυμάσιο Sword Art Online, άλλη μια σειρά άνιμε από τον κορυφαίο Kawahara Reki βασισμένη στο ομώνυμο light novel του! Το Accel World αποτελεί, κατά πολλούς, σειρά crossover με το Sword Art Online, καθώς η πρώτη διαδραματίζεται 20 χρόνια μετά τα γεγονότα της δεύτερης και συγκεκριμένα το έτος 2046. Το Accel World, όπως και το SAO, εκτυλίσσεται γύρω απ' την Εικονική Πραγματικότητα Πλήρους Βύθισης (FullDive), αποτελώντας μια εξελιγμένη εκδοχή του SAO! Στον κόσμο αυτόν οι άνθρωποι έχουν απ' τη γέννησή τους ένα περιλαίμιο ονόματι Neuro Linker, που είναι σαν προσωπικός υπολογιστής και επικοινωνεί με τον εγκέφαλο του χρήστη. Έχει δυο λειτουργίες: την "Εικονική Πραγματικότητα" και την "Επαυξημένη Πραγματικότητα". Είναι ο τεχνολογικός διάδοχος του NerveGear απ' το Sword Art Online. Πρωταγωνιστές Arita Haruyuki Εν συντομία "Haru", είναι ο κύριος πρωταγωνιστής της σειράς. Ένα κοντό και μεγαλόσωμο αγόρι, αρχικά δειλό και με μηδαμινή αυτοεκτίμηση λόγω του ότι πέφτει θύμα bulling ενός νταή στο γυμνάσιο που φοιτά, περνά τον περισσότερο χρόνο του με παιχνίδια Εικονικής Πραγματικότητας, για να διαφεύγει απ' τη σκληρή πραγματικότητα. Παίζοντας στον Εικονικό Κόσμο με avatar γουρουνιού καταφέρνει να αποκτήσει μεγάλες ταχύτητες στα παιχνίδια, ο λόγος για τον οποίο προσεγγίζεται από την αντιπρόεδρο του μαθητικού συμβουλίου, μια δημοφιλή μαθήτρια, για να την βοηθήσει να εκπληρώσει το στόχο της. Έτσι, του περνά την εφαρμογή Επαυξημένης Πραγματικότητας Brain Burst, μια μυστική εφαρμογή που επιτρέπει σε ένα άτομο να κάνει το χρόνο να σταματά φαινομενικά με το να "επιταχύνει" τα εγκεφαλικά του κύματα! Για να "επιταχύνεις" πρέπει να ξοδεύεις πόντους της εφαρμογής, τους οποίους κερδίζεις με νίκες από μονομαχίες με άλλους παίκτες ή αλλιώς Burst Linkers! Αν μηδενιστούν οι πόντοι κάποιου, η εφαρμογή διαγράφεται αυτόματα και ο παίκτης δεν μπορεί να ξανακατεβάσει ποτέ την εφαρμογή!!! Το duel avatar του Haru στο Brain Burst είναι ο Silver Crow και φέρνει σε φτερωτό ρομπότ, ενώ είναι ο μόνος που έχει τη δυνατότητα πτήσης! Kuroyukihime Μια αρκετά δημοφιλής μαθήτρια και αντιπρόεδρος του μαθητικού συμβουλίου του γυμνασίου όπου ο πρωταγωνιστής και η ίδια φοιτούν, η Kuroyukihime είναι το αντίθετο άκρο του πρωταγωνιστή! Τον προσεγγίζει για να την βοηθήσει να εκπληρώσει το στόχο της: να φτάσει το επίπεδο 10 και να γνωρίσει το δημιουργό της εφαρμογής! Στη συνέχεια, μεταξύ αυτής και του πρωταγωνιστή αναπτύσσεται ένας δεσμός αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τον έναν να προστατεύει τον άλλο και μαζί ξεκινούν το μακρύ και δύσκολο δρόμο για το επίπεδο 10! Το duel avatar της στο Brain Burst είναι η Black Lotus, όμως είναι γνωστή και ως Black Queen. Kurashima Chiyuri Παιδική φίλη του πρωταγωνιστή, η Chiyu νοιάζεται σε μεγάλο βαθμό για τον Haru και φοιτά στο ίδιο σχολείο με αυτόν και την Kuroyukihime. Είναι καλόκαρδη και συγχωρεί εύκολα, ενώ η παρουσία της αποδεικνύεται καθοριστική για το μέλλον των πρωταγωνιστών στο Brain Burst! Mayuzumi Takumu Παιδικός φίλος του Haru και της Chiyu, με την οποία έχει σχέση, ο Taku είναι κι αυτός Burst Linker και βρίσκεται πάντα στο πλευρό του πρωταγωνιστή! Η φιλία των δυο αγοριών περνά μεγάλη δοκιμασία, αλλά οι δυο τους τα ξαναβρίσκουν και γίνονται κολλητοί όπως παλιά! Ήταν πολύ καλός στην πολεμική τέχνη kendo, αν και τις επιδόσεις του τις όφειλε στην επιτάχυνση που επιτύγχανε με το Brain Burst! Το duel avatar του είναι ο Cyan Pile! Kozuki Yuniko Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται ως ένα κανονικό κορίτσι με καλούς τρόπους, στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα αγενές ζωντόβολο που εκνευρίζεται εύκολα! Μαζί με την Black Lotus είναι απ' τους ισχυρότερους παίκτες του Brain Burst με duel avatar τη Scarlet Rain και, πιστέψτε με, δε θα θέλατε να βρεθείτε στο δρόμο της! Είναι, επίσης, γνωστή ως η δεύτερη Red King! [mal type=anime id=11759]
  24. Για χρόνια το άκουγα, φέτος επιτέλους το διάβασα. Η τρομερή σειρά manga του Naoki Urasawa ακολουθεί μια παρέα παιδικών φίλων που προσπαθούν -για δεκαετίες- να σώσουν τον κόσμο. Kαμιά φορά αναρωτιέμαι, αν μπορούσαμε να ξεκλειδώσουμε όλες τις παιδικές μας αναμνήσεις, να τις βλέπαμε σαν άλμπουμ φωτογραφιών, πεντακάθαρες τη μία δίπλα στην άλλη, τι πράγματα θα ανακαλύπταμε; Πόσες ξεχασμένες ιστορίες, πόσα σβησμένα πρόσωπα, πόσα περιστατικά καταπιεσμένα από τη μνήμη-φρουρό; Η μνήμη είναι φτιαγμένη για να μας προστατεύει, σβήνοντας, περιορίζοντας, ξεθωριάζοντας, αλλοιώνοντας. Ποτέ τίποτα που θυμάσαι από τόσο παλιά δε συνέβη όπως το θυμάσαι. Ποτέ δεν το θυμόμαστε δύο άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο. Οι παιδικές αναμνήσεις είναι το τελευταίο σύνορο, είναι εκεί που έχουν φωλιάσει, μακριά από το φως, τα μεγαλύτερα μυστικά, κρυμμένα από ακόμα κι εμάς τους ίδιους. Σαν undercover πράκτορες α λα “Departed”, που χάθηκε η αληθινή τους ταυτότητα και τώρα βρίσκονται μετέωροι, σε limbo. Αυτά τα Χαμένα Κεφάλαια μπορεί να είναι γεμάτα ενθουσιασμό κι ελπίδα και δίψα για ζωή και ανακάλυψη, αλλά και τρόμο και φόβο και πόνο. Φυσικά κάποιος, κάποτε, κάπως, όφειλε να γράψει ένα επιβλητικό sci-fi έπος που διασχίζει σχεδόν μισό αιώνα ιστορίας, φτάνει μέχρι το τέλος του κόσμου, μα παραμένει πάντα βαθιά ριζωμένο σε κάποιο παιδικό καλοκαίρι που ακροβατεί βίαια ανάμεσα στο ζωντανό και το ξεχασμένο. Το “20th Century Boys” θα σε ταξιδέψει πολύ. Στο μέλλον και στο παρελθόν. Όλη η αλήθεια για τα παιδιά του ‘69 Το καλοκαίρι του 1969 μια παρέα φίλων μαζεύεται και φτιάχνει ένα κρυφό αρχηγείο στη μέση ενός παρατημένου λιβαδιού. Εκεί παραχώνουν αγαπημένα μάνγκα, χαζεύουν ‘απαγορευμένα’ ενήλικα περιοδικά, ακούν μουσική, και σχεδιάζουν το μέλλον τους. Γράφουν ένα βιβλίο με προφητείες, γεμάτο πράγματα που ένα παιδικό μυαλό μόνο θα μπορούσε να σκεφτεί. Για τον πλανήτη που απειλείται από τεράστια ρομπότ, από φονικούς ιούς, από επιβλητικά όπλα λέιζερ. Και για μια παρέα αγοριών που θα ενωθούν για να τον προστατέψουν. Οι δεκαετίες περνούν και τα παιδιά μεγαλώνουν, ξεχνώντας το αρχηγείο, ξεχνώντας τις προφητείες, ξεχνώντας ακόμα και ονόματα και πρόσωπα. Έχει συμβεί σε όλους μας, και θα συμβαίνει για πάντα. Όμως, καθώς ο αιώνας ετοιμάζεται να εκπνεύσει, ένας μυστηριώδης θάνατος εκκινεί μια σειρά από σοκαριστικές αποκαλύψεις, με αποκορύφωμα αυτή: ένας αγνώστου ταυτότητας Φίλος, ετοιμάζεται να κάνει τις παιδικές προφητείες πραγματικότητα. Αυτά τα 20th Century Boys είναι τώρα το μόνο που μπορεί να σώσει τον κόσμο από την καταστροφή, το μόνο που στέκεται εμπόδιο στο Τέλος της Ιστορίας. Ο εθνικός θησαυρός της Ιαπωνίας Ο Naoki Urasawa θεωρείται κάτι σαν εθνικός θησαυρός στην Ιαπωνία ή τελοσπάντων αυτό μας υπενθυμίζει διαρκώς ένα quote του Junot Diaz που κοσμεί τη ζακέτα του κάθε τόμου της σειράς. Ο Urasawa έχει γράψει αρκετές ακόμα σειρές που έχουν υμνηθεί από την κριτική όπως το “Monster” (το οποίο σκοπεύω να ξεκινήσω στην τηλεοπτική μεταφορά του) και το “Pluto” (του οποίου οι τόμοι έχουν ήδη στοιχηθεί και περιμένουν να τους ξεκινήσω). Το “20th Century Boys” πάντως, το οποίο έχει μεταφερθεί και σε μια κινηματογραφική τριλογία (αλλά προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε το κόμικ αντ’ αυτής), το ξεκίνησε το 1999 σε εβδομαδιαία κεφάλαια που έτρεξαν ως τον Ιανουάριο του 2007, δεμένα πλέον σε 22+2 τόμους. Πάντα θαύμαζα ανθρώπους που έχουν μια τόσο σαφή δομή της ιστορίας τους μες στο κεφάλι τους ώστε να μπορέσουν να τη μανατζάρουν για ένα τόσο μεγάλο διάστημα, με συνέπεια και focus. Ο Urasawa ξεκινά μπλέκοντας το τότε με το τώρα (όπου το ‘τώρα’ είναι λίγο πριν το τέλος του 20ου αιώνα), μεταπηδώντας από φλάσμπακ και αναμνήσεις των κεντρικών ηρώων, στις όλο και πιο αγωνιώδεις προσπάθειές τους να αποσοβήσουν την καταστροφή που κάποτε είχαν οι ίδιοι σκεφτεί, ως παιδικό παιχνίδι, ως κάτι που στους ανήλικους εαυτούς τους φαινόταν κουλ, μια φοβερή μακρινή επιστημονική φαντασία από τον κόσμο του αύριο. Ενώ αρχικά θα πιάσεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται πόσο μπορεί να διαρκέσει αυτή η ιστορία καθώς φτάνει προς μια πρώτη φυσική κορύφωση (το βλέμμα παίζει προς το ράφι με τους 20 τόμους και αναρωτιέσαι τι στα κομμάτια μπορεί να συμβαίνει σε αυτούς), γρήγορα ο Urasawa με μια άμεση κίνηση θα ανατινάξει την ιστορία και θα επεκτείνει το σύμπαν της αφήγησής του, κάνοντάς σε να πιστεύεις πως μπορεί πλέον να διαρκέσει για δεκάδες τόμων. Μα ποτέ, σε κανένα σημείο, δε θα νιώσεις την ιστορία να του ξεγλιστρά. Παραμένει focused όσο κι αν το εύρος του σύμπαντός του μεγαλώνει. Fantastic Four and Doom Στην καρδιά της ιστορίας είναι 4 παιδικοί φίλοι. Ο Κέντζι, που λατρεύει τη ροκ εν ρολ και τα μάνγκα, και είναι κάτι σαν αρχηγός αλλά με έναν πολύ χαλαρό, θέλω-να-κάνω-κουλ-πράγματα τρόπο. Ο Γιόσι είναι ο πιο ανασφαλής, εσωτερικός τύπος, που βοήθησε τον Κέντζι να φτιάξει το κρυφό αρχηγείο. Ο Ότσο είναι ο τρίτος της παρέας, ο πιο πιθανός να αποκτήσει κάποτε δικό του action franchise. Και η Γιουκίτζι, το αγοροκόριτσο που κάνει παρέα με τον Κέντζι και προστατεύει τα παιδιά όποτε χρειάζεται- μια φορά τα έβαλε μόνη της με τους δίδυμους bullies του σχολείου που ήθελαν να καταστρέψουν το αρχηγείο. Όπως φυσικά συμβαίνει πάντα, γύρω από αυτό τον κεντρικό πυρήνα της παρέας σχηματίζεται κάτι πολύ ευρύτερο. Παιδιά που είναι φίλοι μα όχι κολλητοί. Παιδιά που θέλουν να γίνουν μέλη της Κουλ Παρέας. Παιδιά που είναι καταδικασμένα ως παντοτινοί outsiders. Παιδιά που είναι εκεί για να παίρνουν το φταίξιμο, να δέχονται τις κοροϊδίες, να φορτώνονται το παραμικρό. Είπαμε, είναι μια σκληρή περίοδος η παιδική ηλικία- τα παιδιά είναι ακόμα αθώα και δεν έχουν πλήρη συναίσθηση της ασχήμιας ή της σκληρότητας κάποιων πράξεών τους. Καθώς τα χρόνια περνούν, προστίθενται κι άλλοι χαρακτήρες, άλλοι καλοί, άλλοι κακοί, άλλοι περαστικοί, άλλοι κερδίζουν τη θέση τους στο κέντρο της ιστορίας. (Κάννα!) Μα, κυρίως, υπάρχει ο Φίλος: μια μυστηριώδης φιγούρα που ηγείται ενός τρομακτικού cult και ενορχηστρώνει κάθε παγκόσμιας κλίμακας καταστροφή που είχε ‘προφητευτεί’ σε εκείνο το παιδικό βιβλίο των παιδιών, δίχως να είναι γνωστή η ταυτότητά του. Είναι όμως σαφές πως έχει μεγάλη σύνδεση με τα παιδιά, με το κρυφό αρχηγείο, με το καλοκαίρι του ‘69. Υπό αυτή τη σκοπιά, το “20th Century Boys” είναι μια από τις πιο σημαντικές coming of age ιστορίες που έχουν γραφτεί ποτέ. Κάθε πράξη κακού, κάθε πράξη ηρωισμού, κάθε αποκάλυψη, κάθε ανατροπή, κάθε κίνητρο, τα πάντα βρίσκουν τις ρίζες τους πίσω, στο παρελθόν, στην παιδική ηλικία. Σε πράγματα ή πρόσωπα που έχει ξεχάσει ή έχει αφήσει το χρόνο να αλλοιώσουν μέσα του. Η ελαχιστότερη των πράξεων μπορεί να δημιουργεί κύματα συνεπειών, σαν βοτσαλάκι που κάποιος έριξε άτσαλα στα λιμνάζοντα νερά του χρόνου. Τίποτα που συμβαίνει δεν σβήνεται. Μπορεί απλά να ξεχνιέται. Για λίγο. Το Stand By Me συναντά το War of the Worlds Το “20th Century Boys” τελικά δε μένει ποτέ αρκετά στάσιμο ώστε να γίνει προβλέψιμο ή βαρετό, παρά τον μεγάλο του όγκο. Διασχίζει με την ευκολία που σχηματίζεται μια ανάμνηση, την απόσταση από μια περιπέτεια εφηβικής ανακάλυψης τύπου “Stand By Me” σε μια αποκαλυπτική ταινία καταστροφής τύπου “War of the Worlds”. Κινείται στο βυθό των αναμνήσεων, επιστρέφοντας διαρκώς στις ίδιες καθοριστικές στιγμές ξανά και ξανά, σαν πολυπαιγμένο ρεφρέν που, όταν πια λιώνει η κασέτα, αποκαλύπτει νέα επίπεδα ανάγνωσης. Αλλά και περπατά στους sci-fi διαδρόμους της εικονικής πραγματικότητας. Διανθίζει την αφήγηση με αναφορές στη μουσική και στα κόμικς, ενισχύοντας την ιδέα πως η τέχνη μας κάνει αυτό που είμαστε. Εισάγει χαρακτήρες και κόσμους με ευκολία, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του στο δράμα χαρακτήρων ή στην κομεντί. Ανοίγει συνεχώς νέους αφηγηματικούς ιστούς, οδηγώντας τον αναγνώστη στα γνώριμα σκηνικά από διαφορετικά σημεία εισόδου, κρατώντας σε σε εγρήγορση και κάνοντάς σε διαρκώς να αμφισβητείς ή να εξετάζεις και να αναλύεις αυτό που βλέπεις μπροστά σου. Κι όσο κι αν αυτό το επικό στόρι απλώνεται σε δεκαετίες και κόσμους συχνά διαφορετικούς, νέους, τρομακτικούς, γεμάτους απειλές, συνωμοσίες, θανάτους και παντός είδους εξωφρενικές επιθέσεις, δε χάνει ποτέ τον στόχο, το κέντρο βάρους του. Είναι πάντα η ιστορία που ξεκίνησε ένα καλοκαίρι, όταν μια παρέα παιδιών περίμενε εναγωνίως την επερχόμενη Expo, μια έκθεση όπου θα γίνονταν, εν έτει 1969, μάρτυρες του κόσμου του αύριο. Η ιστορία μιας παρέας ανθρώπων που στιγματίστηκε για πάντα από τα όσα έζησαν ως παιδιά, και που συνέχισαν να αντιστέκονται σε μια κοινωνία καταστροφής και ελέγχου με μόνο τους καύσιμο τον ενθουσιασμό που είχαν ως παιδιά. Το “20th Century Boys” θα σου κόψει την ανάσα με την αφήγηση, τους χαρακτήρες και το έντεχνο πολύτομο πλάνο του, μα κυρίως επειδή δεν ξεχνά ποτέ πως ο κόσμος του αύριο γεννιέται σε κάθε ανεπαίσθητη στιγμή του χθες. * Για παραγγελίες υπάρχουν τα γνωστά βιβλιοπωλεία, όπως το Solaris. Και το σχετικό link...
  25. GeoTrou

    Memories / Memorîzu (1995)

    Ιαπωνική ανθολογία κινουμένων σχεδίων του 1995, αποτελούμενη από τρεις ιστορίες: Magnetic Rose (σκηνοθεσία: Koji Morimoto), Stink Bomb (σκηνοθεσία: Tensai Okamura) και Cannon Fodder (σκηνοθεσία: Katsuhiro Otomo). Και τα τρία μέρη βασίζονται σε σύντομες ιστορίες του Otomo, αλλά το σενάριο του πρώτου είναι γραμμένο από τον Satoshi Kon. Ανήκουν στον ευρύτερο χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Στο Magnetic Rose, ένα σκουπιδιάρικο του διαστήματος λαμβάνει μια έκκληση διάσωσης από έναν επικίνδυνο τομέα. Πιστός στους διεθνείς κανονισμούς, ο αρχηγός του πληρώματος αποφασίζει να βοηθήσει τον άγνωστο που βρίσκεται σε κίνδυνο. Στην δεύτερη ιστορία, ένας εργαζόμενος σε φαρμακευτική εταιρεία δοκιμάζει κρυφά ένα χαπάκι για να αντιμετωπίσει τη γρίπη. Μόνο που το χαπάκι δεν είναι αυτό που νομίζει. Στην τελευταία ιστορία, μεταφερόμαστε σε έναν steampunk κόσμο. Βλέπουμε μια πόλη που ζει και αναπνέει μόνο για τον ατελείωτο πόλεμο με εχθρούς τους οποίους βομβαρδίζουν καθημερινά, αλλά δεν έχουν αντικρίσει ποτέ. Η πρώτη ιστορία είναι σίγουρα η αρτιότερη όλων. Η σκηνοθεσία και το animation είναι σε υψηλά επίπεδα. Η καταπληκτική χρήση της κλασικής μουσικής (συγκεκριμένα της όπερας του Πουτσίνι Μαντάμα Μπατερφλάι, σε εκτέλεση της Μαρίας Κάλλας) προσδίδει κάτι το απόκοσμο στο τρομακτικό σενάριο. Η δεύτερη ιστορία έχει επίσης πολύ καλό animation και παρότι είναι χιουμοριστική, δε λείπουν στοιχεία θρίλερ. Χιούμορ υπάρχει και στην τρίτη ιστορία, αναμεμειγμένο όμως με τη μιζέρια που χαρακτηρίζει τον κόσμο που εκτυλίσσεται η υπόθεση. Το animation δε μοιάζει καθόλου σε κλασικό anime και μου θύμισε ορισμένες γαλλικές ταινίες. Παράλληλα, είναι η μόνη ιστορία που θέλει να περάσει κάποιο μήνυμα, καθώς θυμίζει αρκετά το 1984 του Όργουελ. Συνολικά πρόκειται για μια αξιόλογη ταινία, που μπορούν να την απολαύσουν όχι μόνο οι φαν των anime. [mal type=anime id=1462]
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.