Αναζήτηση στην Κοινότητα

Αύριο, Κυριακή 11 Μαΐου, στη 1.00 το μεσημέρι, στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης με τιμώμενη χώρα την Ιταλία, θα κουβεντιάσουμε με τον Marco Steiner, φίλο και συνεργάτη του Hugo Pratt, γύρω από το έργο του μεγάλου δημιουργού κόμικς με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα ετών από τον θάνατό του. «Ο Hugo κι εγώ, εξερευνητές πέρα από τα όρια της φαντασίας» είναι ο τίτλος της εκδήλωσης που θα λάβει χώρα στο Ιταλικό Περίπτερο και σίγουρα το ενδιαφέρον θα μονοπωλήσει ο Κόρτο Μαλτέζε, ο πιο διάσημος πρωταγωνιστής του Hugo Pratt, για τη χάρτινη ιστορία του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη μια μεγάλη έκθεση με το χρονικό των περιπετειών του. Λιγότερο γνωστός αλλά όχι λιγότερο σπουδαίος είναι όμως ο Έρνι Πάικ, ο πολεμικός ανταποκριτής, του οποίου τις αντιηρωικές περιπέτειες ξεκίνησε να σχεδιάζει ο Hugo Pratt σε σενάρια του Hector Oesterheld το 1957 (στην Ελλάδα κυκλοφορεί ο τόμος «Έρνι Πάικ, Ιστορίες Πολέμου» από τις εκδόσεις Ars Longa). Για να δημιουργήσει το προφίλ του χαρακτήρα του, ο Oesterheld βασίστηκε στη ζωή και την καριέρα του Έρνι Πάιλ, πραγματικού Αμερικανού δημοσιογράφου και πολεμικού ανταποκριτή που έγινε διάσημος στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου για τις ευαίσθητες ανταποκρίσεις του και την εστίαση των άρθρων του στην ανθρώπινη διάσταση των στρατιωτών, τα βάσανά τους, τη φρίκη του πολέμου κ.ά. πέρα από ανδραγαθήματα και ηρωισμούς. Για το έργο του μάλιστα, ο Πάιλ τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ ένα χρόνο πριν το θάνατό του, το 1945, στο πεδίο μάχης της Οκινάουα στην Ιαπωνία. Με παρόμοια ευαισθησία ο Έρνι Πάικ των Oesterheld και Pratt, περιγράφει τις ανθρώπινες στιγμές του πολέμου. Με αποκορύφωμα την ιστορία «Νοκ-Άουτ Σιμς» στην οποία ένας Αμερικανός υπολοχαγός αρνείται να δεχτεί την προαγωγή του σε λοχαγό μετά τον σοβαρό τραυματισμό του την ώρα της μάχης, τη διάσωσή του την τελευταία στιγμή από έναν γιατρό ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά και την ανεπιτυχή προσπάθειά του στη συνέχεια να σώσει αυτός τον γιατρό όταν πυροβολείται κι εκείνος. Αντί προαγωγής επιλέγει να μετατεθεί στο υγειονομικό ώστε να μην χρειάζεται να σκοτώνει αλλά να βοηθά τα επόμενα θύματα της βίας του πολέμου. Και το σχετικό link...

Ένας από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες των ευρωπαϊκών κόμικς του εικοστού αιώνα και όχι άδικα, ο τυχοδιώκτης και ονειροπόλος Κόρτο Μαλτέζε με το χρυσό σκουλαρίκι και το ναυτικό καπέλο, ταξίδεψε σε όλα τα μέρη που γράφτηκε Ιστορία για να πάρει το μέρος των αδύνατων και των καταπιεσμένων ενάντια σε αποικιοκράτες, απατεώνες, στρατούς και κάθε είδους εξουσίες. Πνεύμα ελεύθερο κι ατίθασο, όπως και ο δημιουργός του Hugo Pratt (1927-1995), έγραψε τη δική του μοναδική ιστορία την οποία συνεχίζουν σήμερα με μεγάλη επιτυχία νεότεροι δημιουργοί. Αυτή την ιστορία παρουσιάζει η έκθεση «Hugo Pratt: η κληρονομιά, το έργο, η βιογραφία» σε επιμέλεια Patricia Zanotti και διοργάνωση του νεοσύστατου φορέα πολιτισμού Centaurus Art. Η έκθεση περιλαμβάνει 27 πίνακες μεγάλης κλίμακας που αποτελούν ένα οπτικό και ενημερωτικό ταξίδι στην καριέρα του Pratt και του δημοφιλούς χαρακτήρα του, δύο βίντεο με συνεντεύξεις και κινούμενα σκίτσα του Hugo Pratt και έναν διαδραστικό χάρτη με τα ταξίδια του Κόρτο Μαλτέζε. Πού: Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο ντε Κίρικο, Μεταμορφώσεως 3, Βόλος Πότε: 5-14 Φεβρουαρίου (11.00-14.00 και 18.00-21.00) Εγκαίνια: Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου στις 18.30 με ομιλητές τους Γιάννη Ιατρού (Centaurus) και Ίωνα Αγγελή (εκδ. Μικρός Ήρως) Είσοδος ελεύθερη Και το σχετικό link...

Μία νέα live-action τηλεοπτική σειρά βασισμένη στο έργο του Ούγκο Πρατ αναμένεται να δημιουργήσει το ιταλικό στούντιο Rainbow Group («Winx»), σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του περιοδικού Variety. Συγκεκριμένα, το στούντιο Rainbow υπέγραψε πρόσφατα συμφωνία με την την εταιρία Cong SA, που διατηρεί τα δικαιώματα στο έργο του Πρατ, με σκοπό τη δημιουργία μίας τηλεοπτικής σειράς βασισμένης στις περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε. Η εμβληματική σειρά graphic novel ακολουθεί έναν κοσμοπολίτη καπετάνιο που κάνει τον γύρο του κόσμου στις αρχές του 20ου αιώνα, και αποτελεί μία από τις πιο επιδραστικές δουλειές κόμικς που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Στιγμιότυπο από έκθεση που έγινε το 2016 στη Μπολόνια για τα 50 χρόνια του μύθου του Κόρτο Μαλτέζε. «Αυτό το πρότζεκτ είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα», δήλωσε ο CEO της Rainbow Group και δημιουργός των Winx Iginio Straffi: «Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Ούγκο Πρατ και πάντα ήθελα να δουλέψω στο "Κόρτο Μαλτέζε"... Περίμενα υπομονετικά τη σωστή στιγμή και [...] επιτέλους, αυτή η μέρα έχει έρθει!» συμπληρώνει με ενθουσιασμό ο Ιταλός επιχειρηματίας. Το έργο του Ούγκο Πρατ αποτελεί πυλώνα της παγκόσμιας 9ης τέχνης, σημαδεύοντας ανεξίτηλα το ευρωπαϊκό ρεύμα της δεκαετίας του '60 και επηρεάζοντας πολλαπλές γενιές κομιστών. Ο Πρατ γεννήθηκε το 1927 στο Rimini της Ιταλίας και ξεκίνησε να διηγείται τις περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε το 1967, συνεχίζοντας ακάθεκτος μέχρι και το 1990 – ενώ μετά το θάνατό του το 1995, οι περιπέτειες του Μαλτέζε συνεχίστηκαν με την υπογραφή του Juan Diaz Canales (Blacksad) και του Bastien Vives (La boucherie). Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι περιπέτειες του Μαλτέζε «έβαλαν πλώρη» για την μικρή οθόνη, με τον Αμερικανό κομίστα και κινηματογραφιστή Frank Miller να επιχειρεί να μεταφέρει τη δουλειά του Ούγκο Πρατ στην τηλεόραση το 2022 – ένα πρότζεκτ που δυστυχώς, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Σε μορφή κινουμένων σχεδίων, οι περιπέτειες του Μαλτέζε έχουν μεταφερθεί στη μικρή οθόνη το 2002 από το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι Studiocanal. Οι περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε κυκλοφορούν στη χώρα μας από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως. Και το σχετικό link...

Για εμάς που μεγαλώσαμε χωρίς μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με τηλεόραση που είχε αρχικά δύο κανάλια (οι γονείς μάς έβαζαν να κάνουμε εμείς το τηλεκοντρόλ), τα κόμικς μάς άνοιξαν το παράθυρο στον κόσμο. Ανάμεσα σε φαντασία και πραγματικότητα, οι ήρωές τους μας ταξίδεψαν και μας έμαθαν άπειρα πράγματα, συνεπώς, ως γενιά, τους οφείλουμε. Προσωπικώς η δική μου οφειλή επικεντρώνεται κυρίως σε ένα πρόσωπο: εκείνο του τολμηρού ναυτικού Κόρτο Μαλτέζε που λάτρεψα στην εφηβεία μου και δεκαετίες μετά τον θεωρώ μια φιγούρα οικεία και αγαπημένη. Με το πουράκι, τη φαβορίτα, το καπέλο, ο Κόρτο αγαπήθηκε από πολλούς. Τον Μάιο είχε γίνει μια έκθεση για εκείνον και τον δημιουργό του, τον Ούγκο Πρατ, στην Τεχνόπολη, σε μια συνεργασία ανάμεσα στο Comicdom και στο Ιταλικό Ινστιτούτο που συγκέντρωσε όλους τους aficionados του Κόρτο. Όμως το πιο σημαντικό αφιέρωμα που έχει γίνει ποτέ γι’ αυτόν παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στο Κέντρο Πομπιντού. Η Γαλλία, δεύτερη πατρίδα του Ιταλού κομικογράφου, ήταν άλλωστε η πρώτη χώρα που αντιλήφθηκε την ισχύ των κόμικς και έβαλε τους πρωταγωνιστές τους σε μουσειακή έκθεση το 1986. Για τους αναγνώστες που δεν ξέρουν τον βίο και την πολιτεία του Μαλτέζε, ο οποίος μετά τον θάνατο του Πρατ συνεχίζει να ζει σε σκίτσα που κάνουν ο Χουάν Ντίαζ Κανάλες και ο Ρούμπεν Πελεχέρο, ήταν ο νόθος γιος ενός ναύτη από την Κορνουάλη, με μητέρα μια τσιγγάνα από τη Σεβίλλη. Γεννήθηκε στη Μάλτα, μεγάλωσε στην εβραϊκή συνοικία της Κόρδοβα και σάλπαρε για τα πιο μακρινά μέρη του κόσμου, από την Ασία και την Αφρική μέχρι τους ωκεανούς. Έκανε το ντεμπούτο του στην «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας», μια ιστορία που εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στον Ειρηνικό. Προστατευτικός στους αδύναμους, ιπποτικός με τις γυναίκες, ανεκτικός με κάθε ράτσα και θρησκεία, με ροπή προς τον μυστικισμό, ο μακρυκάνης Κόρτο, που άπλωνε τα πόδια του πάνω στο τραπέζι και έσπαγε τα καρέ του κόμικ με τον καπνό από τα πουράκια του, ήταν ένας κοσμοπολίτης Ευρωπαίος. Το ίδιο ήταν άλλωστε και ο Πρατ, γι’ αυτό και κατάφερε να κάνει τον χάρτινο ήρωά του τόσο συμπεριληπτικό, σε μια εποχή που τέτοια προτάγματα δεν υπήρχαν ακριβώς. Είχε γεννηθεί στο Ρίμινι, ανδρώθηκε στη Βενετία (στην οποία αφιέρωσε και μια πολύ ωραία ιστορία), με αίμα γαλλικό, τουρκικό και σεφαραδίτικο, μετοίκησε τελικά στη Γαλλία. Το Κέντρο Πομπιντού – η έκθεση είναι στη βιβλιοθήκη του – ιχνηλατεί την εκδοτική γέννηση του Κόρτο και μετά αναπλάθει ένα είδος βιογραφίας του χάρτινου ναυτικού με λογοτεχνικές και ιστορικές αναφορές. Η ζωή του Μαλτέζε γίνεται ένα «κλειδί» για να κατανοήσει κανείς γεγονότα του 20ού αιώνα, ιδωμένα μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που απεχθανόταν τα σύνορα και τη μισαλλοδοξία. Όπως έλεγε ο Πρατ: «Σε αντίθεση με άλλους που λένε παραμύθια και προσπαθούν να τα περάσουν για αλήθεια, εμένα μου αρέσει να λέει την αλήθεια σαν να ήταν ένα ψέμα. Έτσι η ανάγνωση κάθε ιστορίας αποκτά πολλά επίπεδα και ο αναγνώστης αποκτά επίσης το ζιζάνιο να ψάξει για να δει τι γίνεται στην πραγματικότητα». Στα δικά μου μάτια ο Κόρτο δεν είναι απλώς ένας ήρωας της εφηβείας μου, αλλά ένας ήρωας του αναλογικού κόσμου, όπου οι άνθρωποι είχαν άλλο κώδικα τιμής. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις αρχές Νοεμβρίου. Και το σχετικό link...

«Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία. Μην περιμένετε σπουδαίους ηθοποιούς. Γιατί πρωταγωνιστούν απλοί άνθρωποι. Άνθρωποι σαν εσάς και σαν εμένα. Το βασικό για να αντέξει μια ιστορία στον χρόνο δεν είναι ούτε τα πρόσωπα ούτε η πλοκή… Είναι η μνήμη. Δίχως μνήμη, οι ιστορίες χάνονται. Οι άνθρωποι δίχως μνήμη είναι κούφιοι. Και μια κοινωνία δίχως μνήμη είναι ωρολογιακή βόμβα». Με αυτά τα λόγια υποδέχεται ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιόζεφ Ροτ (πραγματικό πρόσωπο με έντονη δράση και καριέρα την περίοδο του Μεσοπολέμου) τον Κόρτο Μαλτέζε στο Βερολίνο του 1924 στη νέα περιπέτεια του τυχοδιώκτη ναυτικού από τους Juan Diaz Canales και Ruben Pellejero με τίτλο Νύχτες του Βερολίνου (μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια, εκδόσεις Μικρός Ήρως, 86 σελίδες). Από την έκθεση του Hugo Pratt Μπορεί ο Hugo Pratt, ο δημιουργός του Κόρτο Μαλτέζε, να πέθανε το 1995, αλλά το έργο του είναι ακόμα ζωντανό ακριβώς γιατί διατηρεί τη μνήμη για όλα όσα συνέβησαν στις αρχές του εικοστού αιώνα σε ολόκληρο τον κόσμο. Και το έργο αυτό συνεχίζεται από νέους καλλιτέχνες που από τη μια αποτείνουν φόρο τιμής στον μεγάλο δάσκαλο της περιπέτειας κι από την άλλη προσθέτουν νέα δεδομένα στο μαγικό σύμπαν που αυτός φιλοτέχνησε. Τούτη τη φορά η δράση μεταφέρεται από τους εξωτικούς τόπους και τις αχαρτογράφητες θάλασσες του Pratt στην καρδιά μιας Ευρώπης που καταρρέει λίγο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο, λίγο πριν τον ναζισμό. Ο Κόρτο Μαλτέζε θα είναι πάντα επίκαιρος και διαχρονικός όσο υπενθυμίζει πόσο αναγκαία είναι η μνήμη. Και θα μπορεί να μεταφέρεται σε κάθε εποχή. Όπως συμβαίνει στη Βασίλισσα της Βαβυλώνας (μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια, εκδόσεις: Μικρός Ήρως, 192 σελίδες) όπου ταξιδεύει στη Βενετία και στο Σεράγεβο του σήμερα, από τους Martin Quenehen και Bastien Vives, για μια βαθιά πολιτική, σύγχρονη περιπέτεια. Μια μοναδική ευκαιρία γνωριμίας με το μεγάλο έργο του Ιταλού παραμυθά προσφέρει η έκθεση Hugo Pratt: η κληρονομιά, το έργο, η βιογραφία, που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Comicdom Con μέχρι αύριο το βράδυ στην Τεχνόπολη. Μια έκθεση με στόχο τη διατήρηση της μνήμης και της ανάγκης για περιπέτεια. Και το σχετικό link...

Έκθεση στην Αθήνα αφιερωμένη στον «πατέρα» του Κόρτο Μαλτέζε. Ψηλός, με φαβορίτες και χρυσό σκουλαρίκι. Πολυταξιδεμένος, περιπετειώδης και τυχοδιώκτης, αλλά με χρυσή καρδιά. Μέχρι και στη Ρόδο των αρχών του 20ού αιώνα και στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη έφτασε κάποτε ο Κόρτο Μαλτέζε, που πρωταγωνιστεί σε μία από τις εκθέσεις του φεστιβάλ κόμικς Comicdom Con. (Φωτ. Ακουαρέλα του Ούγκο Πρατ για την «Μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας», την πρώτη περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε). Πώς το είπε κάποτε ο Ουμπέρτο Έκο; «Όταν θέλω να χαλαρώσω, διαβάζω δοκίμια του Ένγκελς. Όταν θέλω κάτι πιο σοβαρό, διαβάζω Κόρτο Μαλτέζε». Η δήλωση είχε ειπωθεί μισοαστεία–μισοσοβαρά, είχε όμως τη σημασία της. Μεταξύ άλλων, γιατί οι περιπέτειες του λιγομίλητου ναυτικού με τις φαβορίτες, το χρυσό σκουλαρίκι και τα μάτια στο χρώμα του μελιού, ήταν ίσως από τις πρώτες στην ιστορία της ένατης τέχνης που έφεραν επάξια – πριν ακόμη καθιερωθεί – τον πολυφορεμένο πια όρο «graphic novel». Ο δημιουργός του Κόρτο Μαλτέζε, ο Ιταλός κομίστας Ούγκο Πρατ (1927-1995) θεωρείται από πολλούς ένας λογοτέχνης που εικονογραφούσε τις αφηγήσεις του με σχέδια τόσο ονειρικά και ταυτόχρονα ακριβή, ώστε έφταναν στον πυρήνα ανθρώπων, τόπων και καταστάσεων. Λόγος και εικόνα βασίζονταν στην αστείρευτη διάθεση του Πρατ για ταξίδια και εξερευνήσεις, αλλά και στις εκτεταμένες ιστορικές του έρευνες. Όπως έλεγε, «από τη στιγμή που σχεδιάζω έναν στρατιώτη των αγγλικών αποικιών, θέλω να υπάρχει πιστότητα ακόμη και στα κουμπιά της στολής του». Στο Comicdom Con Η έκθεση «Ούγκο Πρατ – Η κληρονομιά, το έργο, η βιογραφία», που το φεστιβάλ Comicdom Con παρουσιάζει σε συνεργασία με το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών (και σε επιμέλεια της διαχειρίστριας του έργου του Πρατ, Πατρίτσια Ζανότι) περιλαμβάνει 27 μεγάλα πάνελ με εικόνες και κείμενα, που τεκμηριώνουν το εύρος του σύμπαντος του Ιταλού δημιουργού και του σημαντικότερου δημιουργήματός του. Βλέπουμε τον Κόρτο Μαλτέζε, τον γιο ενός ναύτη από την Κορνουάλη και μιας τσιγγάνας από τη Σεβίλλη, που γεννήθηκε το 1887 στη Βαλέτα και μεγάλωσε στην εβραϊκή συνοικία της Κόρδοβα, να αφηγείται πως όταν μια φίλη της μητέρας του διαπίστωσε έντρομη πως το χέρι του δεν είχε γραμμή της μοίρας, εκείνος πήρε ένα μαχαίρι και χάραξε μια δική του. Τον ακολουθούμε σε κινδύνους και σε απανεμιές που εκτείνονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό και τη Λατινική Αμερική μέχρι την Αφρική και την Ασία, μελαγχολικό και αινιγματικό, αλλά πρόθυμο να χαρίσει τη φιλία του σε όποιον την άξιζε και ικανό στο να διευθετεί εκείνες ειδικά τις υποθέσεις του, που ακόμη κι αν δεν ήταν απολύτως καθαρές, συχνά τον έφερναν ενώπιον μιας γοητευτικής γυναίκας ή στο πλευρό ενός κολασμένου της γης: ήταν «ένας τζέντλεμαν της καλοτυχίας», ένα «παλιόμουτρο με χρυσή καρδιά». Γεννημένος στο Ρίμινι, μεγαλωμένος στην κοσμοπολίτικη Βενετία, με πατέρα αξιωματικό του ιταλικού στρατού και μητέρα που διάβαζε τις κάρτες Ταρώ, αλλά και με ρίζες γαλλικές, τουρκικές και σεφαραδίτικες, ο Ούγκο Πρατ σχεδόν δεν θα μπορούσε να μην επινοήσει τον Κόρτο Μαλτέζε. Του χάρισε τη δική του αντιπάθεια για σύνορα και πολέμους, τη δική του αγάπη για τους πολιτισμούς του κόσμου, καθώς και μια ροπή στην Ιστορία και τη λογοτεχνία, που στην περίπτωση του ταξιδιάρη ναυτικού σήμαινε συναντήσεις με πρόσωπα όπως ο Τζέιμς Τζόις και ο Τζακ Λόντον, ο Στάλιν και ο Ενβέρ Πασά. Τον τελευταίο τον βρίσκει στο «Χρυσό σπίτι της Σαμαρκάνδης», σε μια ιστορία που ξεκινάει με τον Κόρτο Μαλτέζε στη Ρόδο να αναζητεί ένα χειρόγραφο του Λόρδου Βύρωνα, που ο Έντουαρντ Τζον Τρελόνι είχε κρύψει στο Καβακλί Τζαμί. Σε μια από τις πρόσφατες ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε, σχεδιασμένες πλέον από τους Χουάν Ντίαζ Κανάλες και Ρούμπεν Πελεχέρο, ο ήρωας συναντάει στην Αλεξάνδρεια τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Τα έργα του Πρατ με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε (όπως το «Βενετσιάνικο παραμύθι», η «Κρυφή αυλή του μυστηρίου» και βέβαια η σπουδαία «Μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας», όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1967), καθώς και εκείνα των συνεχιστών του («Κάτω από τον ήλιο του μεσονυκτίου», «Εκουατόρια» κ.ά.) κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Θα βρίσκονται και αυτά στο φετινό 18ο Comicdom Con που θα υποδεχθεί το κοινό του στις 17-19 Μαΐου στην Τεχνόπολη. Το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνει επίσης εκθέσεις για την τέχνη των ιαπωνικών manga και για τα 40 χρόνια του Dragon Ball, αφιερώματα σε Έλληνες δημιουργούς, διεθνείς καλεσμένους, θεματικές συζητήσεις, τα ελληνικά βραβεία κόμικς κ.ά. Και το σχετικό link...

Τι δεν πρέπει να χάσει κανείς από τη φετινή εντυπωσιακή διοργάνωση που θα διαρκέσει τρεις μέρες, από τις 17 ως τις 19 Μαΐου, και θα διεξαχθεί στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Junji Kanzaki, Junko. Το Comicdom Con Athens είναι το μακροβιότερο φεστιβάλ κόμικς όχι μόνο της Αθήνας αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Επί 18 χρόνια μυεί το κοινό στον θαυμαστό κόσμο των κόμικς με μια μεγάλη γιορτή που διαρκεί τρεις μέρες. Φέτος, επιστρέφει με ένα μεγάλο αφιέρωμα στην Ιαπωνία, τη χώρα των manga και τον άνιμε, παρουσιάζοντας ίσως τη μεγαλύτερη διοργάνωση στην ιστορία του. Για δεύτερη φορά η Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων ανοίγει τις πόρτες της από τις 17 έως τις 19 Μαΐου για να υποδεχτεί τους λάτρεις των κόμικς που θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά το έργο 170 καλλιτεχνών αλλά και να περιηγηθούν σε διεθνείς εκθέσεις, αφιερώματα, προβολές animation, ντοκιμαντέρ, φιλμ, πάνελ και ειδικά workshops πάνω στο κόμικ. Παράλληλα, σαράντα εγχώριες επιχειρήσεις και εκδοτικοί οίκοι θα παρουσιάσουν όλες τις σχετικές νέες εκδόσεις – ελληνικές και ξένες – και τα gadgets που κυριαρχούν στα trends σε όλο τον κόσμο. Τέλος, για δεύτερη χρονιά το φεστιβάλ παρουσιάζει το Agora, ίσως τον σημαντικότερο θεσμό στην ιστορία του φεστιβάλ, όπου οι Έλληνες δημιουργοί έχουν τη δυνατότητα να προωθούν τη δουλειά τους σε μεγαλύτερες διεθνείς αγορές του χώρου της ένατης τέχνης. Τι δεν πρέπει να χάσει κανείς Τρεις είναι οι μεγάλες εικαστικές εκθέσεις για τον κόσμο των manga που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε. Αρχικά, τη «Manga Originals: A close-up on Japanese comics art», που κάνει μια εισαγωγή στην ιστορία του μέσου μέσα από 37 πρωτότυπες σελίδες με αντιπροσωπευτικά έργα mangakas όπως οι Akira Matsubara, Akiyoshi Giron Saito, Aya Kosugi, Chikae Ide, Chiyoji, Dai Yoshimura, Daisuke Ichiba, Daisuke Terasawa, Hatinoji Yasuhiko, Hideshi Hino, Hiroshi Takase, Hitoshi Tanimura, Junji Kanzaki κ.ά. Τα έργα είναι μέρος της συλλογής του εικονογράφου και συλλέκτη manga, Dan Byron, ο οποίος θα βρίσκεται στο Comicdom CON Athens 2024 για μια live ξενάγηση κατά την οποία ο επισκέπτης θα μάθει τα πάντα για τις ειδικές κατηγορίες και τα διάφορα είδη των manga, π.χ. το shonen και το shoujo. Akira Matsubara, Battle arena toshinden. Επίσης, την έκθεση «Make mine manga» που έχει δημιουργηθεί ειδικά από τον Paul Gravett, έναν από τους σημαντικότερους δημοσιογράφους στον χώρο των κόμικς και συγγραφέα του 60 years of japanese comics. Ο ίδιος θα βρίσκεται στην Αθήνα, καλεσμένος του φεστιβάλ, και θα απαντήσει σε κάθε ερώτηση των επισκεπτών. Το αφιέρωμα στα manga και στα άνιμε συνεχίζεται με το έργο του Akira Toriyama, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, και το φαινόμενο του «Dragon Ball», μία από τις πιο πετυχημένες σειρές manga και άνιμε όλων των εποχών. Είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές manga στον κόσμο μετά το «One Piece», έχοντας πουλήσει 230 αντίτυπα παγκοσμίως. Τη δημοφιλία του εν μέρει την οφείλει στη σαρωτική επιρροή που είχε το anime «Dragon Ball Z» στη Δύση. Δεκαπέντε Έλληνες δημιουργοί (Μαγδαληνή Βεντούρη, Ευγενία Βερελή, Ντένις Γιατράς, Γιώργος Καμπάδαης, Αρινέλα Κοτσίκο, Μάνος Λαγουβάρδος, Νίκος Μπράτος, Μαρία Μπιντζιλαίου-Seeker, Σιαδώρα Παπαθεοδώρου, Γιάννης Ρουμπούλιας, Ειρήνη Σκούρα, Αδριανός Σταγγίδης, Dani, Voss K., Harry Saxon) σε επιμέλεια Αντώνη Αντωνιάδη και Θωμά Παπαδημητρόπουλου αποτίουν φόρο τιμής στην παιδική σειρά που καθήλωσε στη μικρή οθόνη όλο τον κόσμο τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Sintaro Kago, Family. Το Comicdom Con Athens 2024 όμως, δεν είναι μόνο manga και άνιμε φέτος. Για τους λάτρεις των δυτικών κόμικς υπάρχει μια μεγάλη αφιερωματική έκθεση στον Hugo Pratt, έναν από τους μεγαλύτερους δημιουργούς παγκοσμίως, με έμφαση στον πιο διάσημο ήρωά του, τον Corto Maltese. Ο Pratt ξεχώρισε για το πρωτοποριακό λογοτεχνικό και κινηματογραφικό στυλ του, αντιμετωπίζοντας τα κόμικς ως κάτι παραπάνω από ένα μέσο που απευθυνόταν μόνο σε παιδιά. Η έκθεση, σε επιμέλεια Patrizia Zanotti, περιλαμβάνει 27 panels μεγάλων διαστάσεων που αποτυπώνουν τη φαντασία του δημιουργού τους, ανατρέχοντας σε διάφορους σταθμούς στην πλούσια βιβλιογραφία του. Όσον αφορά την Ελλάδα, τα φώτα στρέφονται στο έργο της Κορίννας Μέι Βεροπούλου, που είναι η τιμώμενη καλλιτέχνις της φετινής διοργάνωσης και έχει φιλοτεχνήσει την αφίσα του φεστιβάλ, όπως ορίζει η παράδοση. Η Κορίννα, που ζει μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου, άρχισε να κυκλοφορεί μόνη της τα κόμικς της το 2015, ενώ πρόσφατα συνεργάστηκε με τη 2000AD. Η Κορίννα Μέι Βεροπούλου έχει φιλοτεχνήσει την αφίσα του φεστιβάλ. Η φετινή διοργάνωση τιμά επίσης το ιδιαίτερο έργο του Γιώργου Τασιούλα που έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 2021, πάνω στην ακμή του. Αυτοδίδακτος και αυτόνομος καλλιτέχνης, εικαστικός-σκιτσογράφος-κομικογράφος, το στίγμα του ως storyboard artist στον χώρο του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου είναι ανεξίτηλο. Το «Σύμπαν του Tass» παρουσιάζει όλες τις πτυχές της εντυπωσιακής πορείας του. Την έκθεση συνοδεύει η ξεχωριστή δίγλωσση (ελληνικά/αγγλικά) έκδοση The Tass Book | The Art of Storyboard. Φυσικά, δεν λείπει ο καθιερωμένος και λατρεμένος διαγωνισμός cosplay που φέτος αναβαθμίζεται και γίνεται προκριματικός του πανευρωπαϊκού Europa Cosplay Cup, πράγμα που σημαίνει ότι το επίπεδο έχει ανέβει. Το ατομικό cosplay που θα κερδίσει, θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει στη Γαλλία για να εκπροσωπήσει την ελληνική κοινότητα ανάμεσα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στην τρίτη διοργάνωση του διαγωνισμού. Foyer panels. Τέλος, το Agora επιστρέφει για δεύτερη χρονιά με τα Portfolio Review Sessions. Μια δράση που ενθαρρύνει την εξωστρέφεια, ανοίγοντας την ελληνική αγορά σε εκδότες από τη Νορβηγία, τη Γαλλία, τη Φινλανδία, τη Δανία, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Τσεχία και το Βέλγιο. Ταυτόχρονα, βοηθά στη διεθνή δικτύωση των Ελλήνων δημιουργών, αυξάνοντας κατακόρυφα τις πιθανότητές τους να εξασφαλίσουν την εκτός συνόρων έκδοσή τους. Φέτος, για πρώτη φορά θα συμμετέχουν και εταιρείες παραγωγής animation αλλά και κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών. Και το σχετικό link...

"Κόρτο Μαλτέζε: Μου" Η τελευταία περιπέτεια του αγαπημένου μας ευγενή τυχοδιώκτη ναυτικού που δημοσίευσε ο δημιουργός του, ο σπουδαίος Hugo Pratt. Οι εκδόσεις Μικρός Ήρως πιστές στην υπόσχεση που δώσανε στους φίλους του Κόρτο Μαλτέζε δημοσίευσαν και αυτή την περιπέτεια του Κόρτο οπότε πλεόν έχουμε όλες τις περιπέτειες του και έγχρωμες και κλείνουν αυτό το κύκλο με επιτυχία. Τον Οκτώβριο του 2022 λοιπόν ο Μικρός Ήρως δημοσιέυει το ΜΟΥ (πρώτα κυκλοφορούν με το Σαββατιάτικο φύλο της "Εφημερίδας των Συντακτών και μετά αυτόνομα) στη γνωστή καλή ποιότητα με μαλακό εξώφυλλο και ράχη, έγχρωμο, χωρισμένο σε τρία μέρη των 60 σελίδων περίπου το καθένα. Στα δύο πρώτα μέρη έχει ένα διήγημα του Hugo Pratt που λέγεται "Οι Ατλάντιοι" που είναι είναι prequel της συγκεκριμένης περιπετειας ενώ στο 3ο μέρος έχει ένα άρθρο του Gianluigi Gasparini όπου εξηγεί κάποια πράγματα για την θωρία της ΜΟΥ. Η "ΜΟΥ" είναι μια λέξη που την έχουμε ακούσει και άλλες φορές σε άλλες περιπέτειες του Κόρτο και αφορά μια μυθική υποθετική χαμένη ήπειρο που ο Κόρτο και οι φίλοι του ονειρεύονται κάποια στιγμή να βρουν. Έτσι λοιπόν σε αυτή την περιπέτεια ο Hugo Pratt εκπληρώνει το όνειρο τους και φέρνει μαζι αρκετούς δευτερεύοντες χαρακτήρες για αυτή την περιπέτεια που ξεκινάει από την θάλασσα, μετά στη ζούγκλα πρωτού βρεθούν σε ένα αρχαίο ναό που χρήζει εξερεύνησης. Εκεί μέσα ο Κόρτο θα συναντήσει πολύ κόσμο και θα ζήσει μια περιπέτεια φανταστική αλλά κυριολεκτικά φανταστική καθώς τελικά δεν ξέρουμε ποια γεγονότα γίνανε στην αλήθεια και ποια στη φαντασία του.... Για να κάνω την παρουσίαση χθές την διάβασα για 2η φορά στη ζωή μου. Δικαιολογημένα ο πολύς κόσμος την θεωρεί σαν πιο παράξενη και αδύναμη περιπέτεια του Κόρτο οπότε εγώ θα προτείνω σε όσους δεν την έχουν διαβάσει να την αφήσουν για το τέλος. Αξίζει κάποιος να το έχει στην συλλογή του σαν το τελευταίο Κόρτο του σπουδαίου Hugo Pratt σίγουρα απλά μην το διαβάσει νωρίς και τον αποθαρρύνει από τα υπόλοιπα Κόρτο γιατί θα είναι κρίμα. Τέλος αφού ολοκληρώθηκαν πλέον οι εκδόσεις του Κόρτο και έγχρωμες θα βάλω link σε όλες τις παρουσιάσεις των εκδόσεων από Μικρό Ήρωα ωστε κάποιος να τα βρίσκει πιο έυκολα. Από τον Hugo Pratt Η μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας - παρουσίαση εδώ Στον αστερισμο του Αιγόκερω, Ο Αετός της βραζιλίας, Βουντού για τον κύριο πρόεδρο, Κελτικά, Αιθιοπικά - παρουσίαση εδώ Η κρυφή αυλή του μυστηρίου - παρουσίαση εδώ Βενετσιάνικο Παραμύθι - παρουσίαση εδώ Το χρυσό σπίτι της Σαμαρκάνδης - παρουσίαση εδώ Τανγκό - παρουσίαση εδώ Τα νεανικά χρόνια - παρουσίαση εδώ Ελβετικά - παρουσίαση εδώ από τους επιγόνους του Κάτω από τον ήλιο του μεσονυκτίου - παρουσίαση εδώ Εκουατόρια - παρουσίαση εδώ Η Μέρα της Ταροβεάν - παρουσίαση εδώ Νύχτες του Βερολίνου - παρουσίαση εδώ Η γραμμή της ζωής - παρουσίαση εδώ Επίσης Μαύρος Ωκεανός - παρουσίαση εδώ Η βασίλισσα της Βαβυλώνας - παρουσίαση εδώ που είναι μια μεταφορά του Κόρτο στην εποχή μας (σαν restart ή re-imagine οπως λεγανε και στο χωριό μου) Τέλος να βάλω το Link από ένα χρήσιμο Thread εδώ μέσα με την λίστα των εκδόσεων του Κόρτο - δείτε εδώ

Ο θρυλικός ήρωας του Ούγκο Πρατ ζωντανεύει μέσα από την πένα του Ισπανού διαδόχου του, Χουάν Ντίαθ Κανάλες, ο οποίος φέρνει τα κλασικά κόμικς στη νέα εποχή και μιλάει στο «Κ» με αγάπη και σεβασμό για τις ιστορίες που μας μεγάλωσαν. Ο Χουάν Κανάλες «Ποια βιβλία έχουν μια θέση στη μνήμη σας;» Αυτή την ερώτηση έθεσε η εφημερίδα Le Monde και από τις απαντήσεις 17.000 Γάλλων προέκυψε η λίστα των 100 βιβλίων του 20ού αιώνα, η οποία δημοσιεύτηκε την άνοιξη του 1999. Ανάμεσα στα μυθιστορήματα του Καμί, του Τζόις και του Προυστ, βρίσκεται και το όνομα του Ιταλού κομίστα Ούγκο Πρατ με την Μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας, την πρώτη περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Il Sergente Kirk στο τέλος της δεκαετίας του ’60 και κυκλοφόρησε ως αυτοτελής ιστορία λίγα χρόνια αργότερα. Κατά κάποιον τρόπο δηλαδή, έχει την ίδια ηλικία με τον Χουάν Ντίαθ Κανάλες, τον Ισπανό δημιουργό στον οποίο ανατέθηκε από το ίδρυμα που διαχειρίζεται τα δικαιώματα του Πρατ να συνεχίσει τον μύθο των ιστοριών του. «Είναι τεράστια η ευθύνη, αλλά ευτυχώς η χαρά και ο ενθουσιασμός αυτής της αποστολής υπερτερούν», μου λέει ο ίδιος και σχολιάζει τη «γενναιοδωρία» του Πρατ να «αφήσει ανοιχτή την πόρτα για τους επόμενους». Ξεκινάμε την κουβέντα από το προφανές. Διάβαζε Κόρτο Μαλτέζε μικρός; «Ήμουν 14 χρονών όταν τον ανακάλυψα, ενώ έψαχνα παλιά κόμικς με τον μεγάλο μου αδερφό. Στην αρχή δεν μου άρεσε». Γιατί; «Μου φαινόταν πολύ “φλύαρο” και όχι ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένο. Τότε προτιμούσα πολύχρωμες εικόνες και απλές ιστορίες και απέφευγα να τον διαβάσω. Όταν τελικά το έκανα, ερωτεύτηκα το σύμπαν του Πρατ για πάντα». Με θητεία στο animation και έχοντας στο βιογραφικό του το παγκόσμιο μπεστ σέλερ Blacksad, μια σειρά graphic novel με ήρωα μια ανθρωπόμορφη γάτα σε νουάρ στιλ Ρέιμοντ Τσάντλερ, ο Κανάλες έχει πλέον ολοκληρώσει τρεις καινούργιες ιστορίες με τον Κόρτο Μαλτέζε, σε συνεργασία με τον σχεδιαστή Ρουμπέν Πεγεχέρο, οι οποίες κυκλοφορούν και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Μάλιστα το Εκουατόρια επανακυκλοφόρησε πρόσφατα σε μια εμπλουτισμένη έκδοση. Ο Κόρτο Μαλτέζε σχεδιασμένος από τον Ρουμπέν Πεγεχέρο, πιστό αντίγραφο του ήρωα που δημιούργησε στο τέλος της δεκαετίας του ’60 ο Ούγκο Πρατ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΧΘΕΣ Ο Κόρτο Μαλτέζε λοιπόν. Γιος μιας Τσιγγάνας από τη Σεβίλλη και ενός ναυτικού από την Κορνουάλη, γεννήθηκε στη Βαλέτα, στην καρδιά της Μεσογείου, παιδί της θάλασσας και του fin de siècle, με έμφυτη λαχτάρα για περιπέτεια. Στις ιστορίες τον γνωρίζουμε ενήλικο, σε τυχαίες στιγμές των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Ο κόσμος του είναι ένας χαμένος κόσμος, είναι ο κόσμος του χθες όπως θα έλεγε ο Τσβάιχ, αλλά πώς συνδέεται με το παρόν; Πώς γίνεται επίκαιρος 100 χρόνια μετά; «Ένας καλός φίλος και σπουδαίος μελετητής του Κόρτο Μαλτέζε, ο κομίστας Άνχελ ντε λα Κάγιε, λέει πως κάθε φορά που γράφουμε για κάτι ιστορικό και γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν, μιλάμε τελικά για το παρόν μας. Ο Κόρτο Μαλτέζε δεν νομίζω ότι αποτελεί εξαίρεση». Το εξώφυλλο από το Εκουατόρια Στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 υπήρξε βασικό στοιχείο στην κουλτούρα της κομίστικης κοινότητας, ειδικά στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα έγινε ένα σύμβολο με τεράστια αισθητική (και εμπορική) αξία. Συζητάμε τι τον έκανε τόσο επιτυχημένο. «Υπάρχουν πολλοί λόγοι», λέει ο Κανάλες. «Πρώτα απ’ όλα, ο Κόρτο Μαλτέζε είναι κάποιος που όλοι θα ήθελαν να έχουν φίλο: είναι έξυπνος, κουλ, αστείος και πιστός. Επίσης, ζει περιπέτειες σε εξωτικά μέρη, σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, γεγονός που εξάπτει τη φαντασία μας. Και το πιο σημαντικό είναι ότι οι ιστορίες του είναι γεμάτες λογοτεχνία, πολιτισμό, μαγεία, πολιτική και ιστορία». Καρέ από το Εκουατόρια, συγκεκριμένα από τη συνάντηση του Κόρτο με τον Καβάφη. Στο Εκουατόρια ο Κόρτο φτάνει κάποια στιγμή στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και προς μεγάλη μου έκπληξη τον βλέπω να συναντάει τον φίλο του, όπως λέει, Κωνσταντίνο Καβάφη. «Δεν είχα κάποια ιδιαίτερη γνώση για την ποίηση του Καβάφη μέχρι που έγραψα το σενάριο», λέει ο Κανάλες. «Ευτυχώς πλέον έχω αποκτήσει αρκετή εξοικείωση. Είναι το υπέροχο πλεονέκτημα του να είσαι αφηγητής μιας ιστορίας, μαθαίνεις συνέχεια». Εν προκειμένω φαίνεται ότι έμαθε αρκετά, φτάνοντας στο σημείο να σχολιάσει τις εκδοτικές πρακτικές του ποιητή (που δεν δημοσίευε τα ποιήματά του), ενώ παραθέτει στίχους από το ποίημα Η πόλις και, παραδόξως, ένας από αυτούς («Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δεν θα βρεις άλλες θάλασσες») δένει αρμονικά με την αίσθηση του ανεκπλήρωτου που έχει ο μονίμως εν κινήσει Κόρτο Μαλτέζε. Όλες οι παλιές και νέες ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Ο ΚΟΡΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ Διαβάζοντας τα καινούργια κόμικς, και με σημαντική χρονική απόσταση από τις τελευταίες ιστορίες του Πρατ, δεν βρίσκω σημαντικές διαφοροποιήσεις ούτε στο σχέδιο ούτε στο ύφος της αφήγησης. Ο Κανάλες και ο Πεγεχέρο έχουν σεβαστεί το υλικό τους και έχουν προχωρήσει «ξεπατικώνοντας» τις βασικές αρχές. Αυτό που ίσως αλλάζει είναι ότι ο ρομαντικός μποέμ ήρωας του Πρατ στον 21ο αιώνα προσλαμβάνεται ως ένα μετα-χίπστερ πρότυπο. Θα μπορούσε εύκολα να αφομοιωθεί από κάποιο αθηναϊκό μπαρ με τη βίντατζ αισθητική του, το τσιγάρο του, το επιλεκτικό του βλέμμα, τη στιλιζαρισμένη κοσμοπολίτικη ιδιοσυγκρασία και τις αρετές του μοντέρνου αντιήρωα. Επιστρέφοντας στην ιστορία του Εκουατόρια και στην Αλεξάνδρεια, εκτός από τον Καβάφη, ο Κόρτο γνωρίζει τον νεαρό Βρετανό πολιτικό Γουίνστον Τσόρτσιλ που επισκέπτεται την πόλη – μάλιστα του σώζει τη ζωή. Αυτή ήταν μια πάγια σεναριακή τακτική του Πρατ, ο οποίος έβαζε τον ήρωά του να συναντιέται με ένα σωρό υπαρκτά πρόσωπα της εποχής του, από τον Χέμινγουεϊ μέχρι τον Στάλιν. Αυτή την ανάμειξη μυθοπλασίας και πραγματικότητας ο Κανάλες τη συνεχίζει στις νέες ιστορίες, αλλά την εφαρμόζει και στο Blacksad. «Πράγματι», παραδέχεται. «Ως αναγνώστης πάντα θαύμαζα τον τρόπο που ο Πρατ συνδύαζε τη μυθοπλασία με ιστορικά πρόσωπα ή γεγονότα. Είναι ένα είδος αφήγησης που προσπαθώ να χρησιμοποιώ κι εγώ. Η ιδέα στο Blacksad ήταν να αναμείξω τον μύθο, ένα από τα αρχαιότερα λογοτεχνικά είδη, με το νουάρ, ένα από τα σύγχρονα». Αυτή τη στιγμή ετοιμάζει παράλληλα το έβδομο Blacksad, ένα βιογραφικό graphic novel για την Αμερικανίδα μουσικό Τζούντι Σιλ, μια κομίστικη sci fi περιπέτεια και φυσικά έναν ακόμα Κόρτο Μαλτέζε, τον τέταρτο δικό του – και το ταξίδι συνεχίζεται. Και το σχετικό link...

Ο Κόρτο Μαλτέζε, ο τυχοδιώκτης κυνηγός της περιπέτειας του Ούγκο Πρατ, «επιστρέφει» στο παρόν και ταξιδεύει στις θάλασσες του Τόκιο και στα βουνά του Περού τις μέρες της πτώσης των Δίδυμων Πύργων. Για περισσότερα από είκοσι χρόνια (1967-1989), ο Ούγκο Πρατ φιλοτεχνούσε ιστορίες με πρωταγωνιστή έναν τυχοδιώκτη ναυτικό στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο μοναχικός και λιγομίλητος Κόρτο Μαλτέζε, ταγμένος πάντα στο πλευρό των αδύναμων και φύσει ενάντια σε εξουσιαστές και αποικιοκράτες, ταξίδεψε όπου γραφόταν η Ιστορία. Μετά τον θάνατο του Πρατ το 1995, ο Κόρτο Μαλτέζε έμεινε «ορφανός» για είκοσι χρόνια μέχρι οι Ruben Pellejero και Juan Díaz Canales, διατηρώντας το πνεύμα της δουλειάς του μεγάλου δασκάλου, να αναβιώσουν τον δημοφιλή χαρακτήρα. Μέχρι σήμερα οι δυο Ισπανοί καλλιτέχνες έχουν δημιουργήσει τρεις ιστορίες με τον Κόρτο Μαλτέζε με αρκετά μεγάλη επιτυχία. Η μεγάλη στροφή στη νέα περίοδο του πολυδιάστατου ήρωα ήρθε όμως με το έργο των Γάλλων δημιουργών Martin Quenehen και Bastien Vivès που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες. Κι αυτό γιατί «Ο Μαύρος Ωκεανός» (μετάφραση: Τατιάνα Ραπακούλια, Γαβριήλ Τομπαλίδης, εκδόσεις Μικρός Ήρως) ανανεώνει ριζικά και αναπάντεχα τον μύθο του ταξιδευτή και θαλασσοπόρου Κόρτο, μεταφέροντάς τον στη σύγχρονη εποχή. Κάτι παρόμοιο είχαν εφαρμόσει λίγα χρόνια νωρίτερα οι δημιουργοί του Mister No στη σειρά «Revolution» πάνω σε μια ιδέα του σεναριογράφου Michele Masiero: αφηγήθηκαν μια συναρπαστική ιστορία του διάσημου πολεμιστή και πιλότου στη Νότιο Αμερική, τοποθετώντας τον όμως 25 ολόκληρα χρόνια μετά από το κανονικό χρονικό πεδίο δράσης του. Ακόμα πιο τολμηροί οι Quenehen και Vivès, μετέφεραν τον Κόρτο Μαλτέζε έναν αιώνα μετά από την εποχή του. Ο νέος Κόρτο Μαλτέζε μοιάζει πολύ με τον πρωτότυπο, φορά το ίδιο σκουλαρίκι-κρίκο αλλά όχι την κλασική ναυτική στολή. Θυμίζει περισσότερο έναν νέο της σύγχρονης εποχής με τα t-shirts του και τα χακί πουκάμισα, την μπαντάνα του και το τζόκεϊ. Η ζωή του όμως είναι τελείως διαφορετική. Η περιπέτειά του στον «Μαύρο Ωκεανό» ξεκινά από μια πειρατεία και συνεχίζεται στην Ιαπωνία, μέσα σε παραδοσιακά θέατρα και στα βουνά του Περού, στην αναζήτηση ιερών αντικειμένων αμύθητης οικονομικής και πολιτικής αξίας. Και όπως πάντα, ο Κόρτο θα πάρει το μέρος της δικαιοσύνης και της αλήθειας, θα προστατέψει όσους αθώους κινδυνεύουν, θα σεβαστεί την ανθρώπινη ζωή, θα αντιταχθεί σε νοσταλγούς του φασισμού και εμπόρους κοκαΐνης, θα βυθιστεί σε κόσμους γεμάτους παραισθήσεις και μαγικό ρεαλισμό αλλά όχι το 1901 όπως συνήθως. Το 2001! Αυτή την αλλαγή στη μορφή και το πεδίο δράσης του Κόρτο Μαλτέζε υπερασπίζεται η Patrizia Zanotti, επικεφαλής του οργανισμού CONGSA που διαχειρίζεται παγκοσμίως το έργο του Ούγκο Πρατ, σε συνέντευξή της που δημοσιεύεται στο βιβλίο: «Το να έβλεπε [ο Ούγκο Πρατ] τον Κόρτο στη νέα χιλιετία αντιμέτωπο με θεματικές της εποχής, θα του προκαλούσε μεγάλο ενδιαφέρον μα πάνω απ’ όλα θα εκτιμούσε το γεγονός πως δύο νεαροί δημιουργοί εξέφρασαν την επιθυμία να ερμηνεύσουν εκ νέου τον ήρωά του, δίνοντάς του μια νέα ζωή και μια καινούργια νιότη! Για έναν δημιουργό, το να βλέπει τον ήρωά του να καταφέρνει να μεταδώσει τις αξίες που τον έκαναν σύμβολο σε επόμενες γενιές, σημαίνει να συνεχίσει να ζει και σε μια εποχή διαφορετική. Είναι κάτι το φανταστικό, μια μαρτυρία της δύναμης και της οικουμενικότητας του ήρωα που τον καθιστούν ικανό να ανεξαρτητοποιηθεί από τον δημιουργό του». Και συνεχίζει ξεκαθαρίζοντας ότι δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία η ναυτική στολή αλλά οι πράξεις: «Το σημαντικό είναι η ουσία, όχι η μορφή, ο χαρακτήρας του Κόρτο είναι τόσο ισχυρός ώστε να του επιτρέπει να μπορεί να βγάλει τη στολή του χωρίς να χάσει τίποτα από το ελεύθερο πνεύμα του και το ενδιαφέρον που δείχνει για τους συνανθρώπους του». Αυτή η ικανότητα προσαρμογής είναι απολύτως ταιριαστή με το ελεύθερο πνεύμα του κοσμοπολίτη Κόρτο που μάχεται διαρκώς για την ελευθερία να απολαμβάνει τη θάλασσα και τα ταξίδια. Όπως επισημαίνει και ο Benoit Mouchart στον επίλογό του: «Γεμάτος περιέργεια για άλλους πολιτισμούς, ο Κόρτο είναι πολίτης του κόσμου χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς τα δεσμά καμιάς θρησκείας ή ιδεολογίας. Ενώ προτιμά να σταθεί στο πλευρό των καταπιεσμένων παρά των ισχυρών, ρίχνεται στη μάχη για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των φίλων του ή… τα δικά του! Απαλλαγμένος από κάθε μορφή αφελούς ιδεαλισμού, αυτός ο σύγχρονος και ελευθερόφρονας Οδυσσέας, αρνείται σθεναρά να χαρακτηριστεί “ήρωας”». Δεν είναι ακόμη γνωστό αν η απόπειρα των Quenehen και Vivès θα έχει συνέχεια. Η τόλμη τους όμως να αναμετρηθούν με έναν θρύλο και να τον επανεπικαιροποιήσουν τόσο έξυπνα είναι σίγουρα αξιέπαινη και ενδιαφέρουσα. Και το σχετικό link...

Από το οπισθόφυλλο του τεύχους : - Ποιος είναι παράλογος; Εκείνος που κυνηγά το χρυσάφι ή αυτός που μάχεται για την τιμή του; - Όλα εξαρτόνται απ'το τι λείπει στον καθένα. Όταν ψάχνεις στ'αλήθεια για κάτι ανύπαρκτο, αυτό καταλήγει πάντοτε να υπάρχει. Δύο νεαροί και ιδιαίτερα δημοφιλείς Γάλλοι δημιουργοί, ο Martin Quenehen και ο Bastian Vives, μας παρουσιάζουν μια νέα εκδοχή του Κόρτο Μαλτέζε του οποίου ήταν ανέκαθεν φανατικοί λάτρες. Η γραφιστική αναπαράστασή τους, θυμίζει τρόπους αφήγησης, σιωπές και ατμόσφαιρες που παραπέμπουν στον Ούγκο Πρατ, σε μια ιστορία που σηματοδοτεί μια νέα πορεία για τον ναυτικό που χάραξε μονάχος στο χέρι του τη γραμμή της τύχης. Στο τεύχος περιέχεται συνέντευξη της Patrizia Zanotti. Η Ζanotti ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Hugo Pratt σε ηλικία 17 ετών, το 1979. Αρχικά, με τον χρωματισμό των κόμικς του μεγάλου δημιουργού και στη συνέχεια με τη γραφιστική των βιβλίων του. Συνέχισε με την επιμέλεια αρκετών διεθνών εκθέσεων και σήμερα είναι η επικεφαλής της CONG SA που διαχειρίζεται παγκοσμίως το έργο του Hugo Pratt. Μια ακόμα αξιόλογη έκδοση βασισμένη στον ήρωα του Hugo Pratt από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως σε 180 έγχρωμες σελίδες μεγέθους 20x27. Ονομαστική τιμή 17.50 €

23 χρόνια μετά την πρωτη κυκλοφορία της Μπαλάντας στην χωρά μας, από την ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ το 1998, το έργο του Ιταλού δημιουργού Hugo Pratt, "Τανγκό", με πρωταγωνιστή τον ονειροπόλο, ρομαντικό και τυχοδιώκτη ναυτικό, Κόρτο Μαλτέζε, έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Αυτή την φορά η εκδοτική Μικρός Ηρώς του Λεωκράτη Ανεμοδούρα, σε συνεργασία με την "Εφημερίδα των Συντακτών", προσφέρει από αυτό το πρωτο Σάββατο της νεας χρονιας (02.01.21) το αριστουργηματικό έργο του Pratt, στο αναγνωστικό κοινό των κόμικς, Η έκδοση είναι ίδιας ποιότητας με τα υψηλα στανταρ που εχει θεσει η εκδοτική, με illustration εξώφυλλο, καλό χαρτί και έγχρωμη.(Χρώμα:Patrizia Zanotti). Στις πληροφοριες της σχετικης εκδοσης βλεπουμε πως η εκδοση ειχε τυπωθει ήδη απο τον Οκτωμβριο του 2020 και προφανως λογω του κορονοϊου καθυστερησε καποιους μηνες. O συνοδευτικος 5σελιδος πρόλογος ειναι του: Juan Antonio de Blas & του ίδιου του Hugo Pratt. Ομολογω πως τοσο η εγχρωμη εκδοχη -που μολις καποιες ωρες εχω στην κατοχη μου-οσο και αυτη της Μαμουθ-Α/Μ- μου αφηνουν αριστες εντυπωσεις.. Οσοι τυχον δεν προλαβατε την σχετικη προσφορα με την Εφημεριδα των Συντακτων που εχει 3.90 θα επιβαρυνθειται με 2 ευρω επιπλεον (5,90) ως μεμονομενο εντυπο. Σελίδα δείγμα. Παρουσίαση της έκδοσης του 1998 : https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/7191-κορτο-μαλτεζε-τανγκο/

Από την σημερινή (29/8/2020) Εφ. Συν. και το Καρέ-Καρέ, άρθρο του Γιάννη Κουκουλά για τον Μίκυ Μαλτέζε.

1825. Ελληνοτουρκικος πόλεμος ,ο αμύθητος θησαυρός του Μ.Αλεξάνδρου κρυμμένος στα βουνά του ΚΑΦΙΡΙΣΤΑΝ ,μια φυλακή με το όνομα ΧΡΥΣΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΚΑΝΔΗΣ ,τυχοδιόκτες από διάφορα μέρη του κόσμου αναμεσά τους και ο ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ ...και η περιπέτεια αρχίζει . Μετά απο τις τρείς εκδόσεις της ΜΑΜΟΥΘ το 1993 το 1995 και το 2013 του συγκεκριμένου άλμπουμ στην νέα εποχή έχουν αναλάβει οι εκδόσεις Μ.ΗΡΩΣ να επανεκδόσουν τις περιπέτειες του γνωστού τυχοδιώκτη ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ ,για να τον γνωρίσουν και οι νέοι αναγνώστες (εκτός βέβαια αν είναι σαν τον LAZZ 33 και τον ξέρουν πριν αρχίσουν να μιλάνε ,μπορεί και από το μαιευτήριο ) σειρά έχει και το ΧΡΥΣΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΚΑΝΔΗΣ κατά πολλους το καλύτερο άλμπουμ του ΚΟΡΤΟ .Για άλλη μια φορά πραγματικά γεγονότα αναμειγνύονται με μυθοπλασία . Κυκλοφορεί σαν ένθετο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ του Σαββάτου σε τρία μέρη .Σαν αυτόνομο θα τιμάται 4,90 ενώ με την εφημερίδα 3,90..Φαίνεται ότι η συνεργασία εκδοτικής -εφημερίδος έχει αποδώσει και για αυτό συνεχίζεται . Το άλμπουμ συνοδεύεται με ένα μικρό άρθρο για τα γεγονότα της εποχής . ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΛΟ ΚΥΝΗΓΙ ΘΗΣΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ GREEKCOMICS ΒΑΣΙΛΕΥΣ των ΚΟΜΙΚΣ

Ακόμα ένας ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ απο την εκδοτική που εδώ και αρκετό καιρό ανέλαβε να ξαναεκδόσει τα άπαντα (από ότι προβλέπεται )του τυχοδιώχτη ναυτικού . Το ενδιαφέρον στην ιστορία αυτή είναι που για μια ακόμη φορά η φαντασία μπερδεύεται με την πραγματικότητα ,όπου κάνει την εμφανισή του ο γνωστός συγγραφέας ΤΖΑΚ ΛΟΝΤΟΝ και για μια ακόμα φορά ο ΡΑΣΠΟΥΤΙΝ. Περισσότερα και καλύτερα απο μένα για την ιστορία μπορείτε να διαβάσετε στην παρουσίαση που είχε κάνει ο ΛΕΟΝΙΔΙΟ τον Απρίλιο του 2012 για την έκδοση της ΜΑΜΟΥΘ εδώ Το άλμπουμ αποκτα χρώμα για πρώτη φορά σε Ελληνικη έκδοση ( αν και το προτιμώ ασπρόμαυρο ) έχει εισαγωγικό πρόλογο απο τον ΠΡΑΤΤ και τον ΧΟΥΑΝ ΑΝΤΟΝΙΟ ΝΤΕ ΠΛΑΣ συν τις πρώτες σελίδες του 2ου κεφαλάιου που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ .Το κόμιξ διατίθεται σαν ένθετο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ που αναλαμβάνει και πάλι τον ρόλο του διανομέα κατόπι θα αυτονομηθεί . Υ.Γ. Η ιστορία έχει ως εξής ο μικρός Κόρτο διάβαζε ΠΟΠΑΥ και είπε στον μπαμπά του μια μέρα <<Μπαμπάκο εγω οταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σαν τον ΠΟΠΑΥ >> <<Τρώγε το σπανάκι σου και θα γίνεις.>>Πιάτα σπανάκι κατέβαζε ο μικρος Μαλτεζάκος και τα αποτελέσματα τα είδαμε .Ευτυχώς που δεν διάβαζε ΜΙΚΡΗ ΛΟΥΛΟΥ . ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ GREEK COMICS Β.τ Κ.

32 χρόνια μετά την πρωτη κυκλοφορία της Κρυφής Αυλής στην χωρά μας, από την Μαμούθ το 1987 και 17 χρόνια μετά την Β' εκδοσή της, πάλι από την Μαμούθ το δεύτερο μεγάλο και εμβληματικό έργο του Ιταλού δημιουργού Hugo Pratt, "Η Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου", με πρωταγωνιστή τον ονειροπόλο, ρομαντικό και τυχοδιώκτη ναυτικό, Κόρτο Μαλτέζε, έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Αυτή την φορά η εκδοτική Μικρός Ηρώς του Λεοκράτη Ανεμοδούρα, σε συνεργασία με την "Εφημερίδα των Συντακτών", προσφέρει από αυτό το Σάββατο (21/12/2019) το αριστουργηματικό έργο του Pratt, στο αναγνωστικό κοινό των κόμικς, το οποίο και θα ολοκληρωθεί σε 2 μέρη. Το 2ο μέρος θα κυκλοφορήσει το άλλο Σάββατο στις 28/12.

Με την κυκλοφορία του τέταρτου μέρους της ολοκληρώνεται σήμερα στην «Εφ. Συν.» η «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας» του Ούγκο Πρατ (1927 – 1995). Με αυτή την αφορμή το Καρέ Καρέ ξαναθυμάται τη ζωή και το έργο του μεγάλου Ιταλού δημιουργού και τις περιπέτειες του πιο δημοφιλούς χαρακτήρα του. Η πρώτη του εμφάνιση στα κόμικς, το 1967, δεν προμήνυε τη συνέχεια. Ήταν σφιχτά δεμένος, σταυρωμένος σε μια σχεδία, κάτω από τον καυτό ήλιο, στη μέση του ωκεανού. Ο θάνατός του ήταν βέβαιος. Και θα ήταν αργός και βασανιστικός. Είχε πέσει θύμα της ανταρσίας των ναυτών του για να του αρπάξουν τα όπλα που έκρυβε στο αμπάρι. Επιπλέον, είχε τάξει γάμο στην αδερφή του λοστρόμου και δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Τον πέταξαν στη θάλασσα. Ο Κόρτο Μαλτέζε, όμως, κατάφερνε να επιβιώνει ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Κάτι απροσδόκητο θα συνέβαινε πάντα για να σωθεί. Στη «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας», η έκπληξη εμφανίζεται με το πρόσωπο ενός τυχοδιώκτη, πρώην καλόγερου και άσπονδου φίλου του Κόρτο. Ο καπετάν Ρασπούτιν σώζει τον Κόρτο από τους καρχαρίες, τη δίψα και την αλμύρα και οι περιπέτειες του σκουλαρικοφόρου ναυτικού στον κόσμο των κόμικς ξεκινούν. «Μπράβο Ρασπούτιν, μια μέρα θα το θυμηθώ αυτό...», λέει ο ψύχραιμος και λακωνικός ναύτης που ήξερε πάντα να αναγνωρίζει το δίκαιο, να βοηθά τους φίλους του αλλά και τους αδύναμους αυτού του κόσμου όπου γης. Ήταν γεννημένος στη Μάλτα, γιος ενός Άγγλου αξιωματικού του πολεμικού ναυτικού και μιας Ανδαλουσιανής Τσιγγάνας, και έγινε κοσμοπολίτης εκ των πραγμάτων, ωθημένος πάντα από ένα κίνητρο αναζήτησης της περιπέτειας. Ταξίδεψε σε κάθε γωνιά της Γης, σε τόπους φορτισμένους με μνήμες, σε περιπέτειες που λάμβαναν χώρα κατά το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα, σε όλα τα μέρη που γράφτηκε η Ιστορία και συνάντησε «πραγματικά» πρόσωπα από τον χώρο της λογοτεχνίας και της πολιτικής που συμμετείχαν ως ισότιμοι με αυτόν σε φανταστικές αφηγήσεις, με φόντο πραγματικά γεγονότα. Η εμμονή του Κόρτο στα ταξίδια οφειλόταν στη ζωή του δημιουργού του που ήταν κι αυτή γεμάτη ταξίδια. Αν και είχε γεννηθεί στο Ρίμινι της Ιταλίας με ρίζες βενετσιάνικες αγγλονορμανδικές, τουρκικές και σεφαραδίτικες, μεγάλωσε στην αποικιοκρατούμενη Αβησσυνία (σημερινή Αιθιοπία) κατά τα χρόνια της ιταλικής κατοχής. Στη συνέχεια ταξίδεψε, έζησε και δούλεψε επί σειρά ετών σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, κυρίως στην Αργεντινή και τη Βραζιλία, ενώ μετά την επιστροφή του στην Ιταλία συνέχισε να ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο και ιδιαίτερα σε μέρη μακρινά και «εξωτικά» που γίνονταν στη συνέχεια τα σκηνικά των ιστοριών του. Από το 1967 που ξεκίνησε τις περιπέτειες με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε, τον τοποθέτησε σε κάθε πιθανό μέρος του πλανήτη αλλά πάντα με τα ίδια βασικά συστατικά του χαρακτήρα του: γενναίο αλλά και ικανό να ξεγλιστρά από τον κίνδυνο, δίκαιο και αποφασιστικό, αντιρατσιστή και βαθιά καλλιεργημένο, μοναχικό και λιγομίλητο, αυτάρκη και χωρίς καμιά περιουσία, φίλο με τους φίλους και εχθρό με τους εχθρούς. «Ο Κόρτο είναι ένας αντιαποικιοκράτης, ένας άνθρωπος που δεν έχει γεωγραφικούς δεσμούς και δεν γνωρίζει ρατσιστικές προκαταλήψεις. Έχει μαύρες αδελφές, ξαδέλφια Ινδιάνους. Η οικογένειά του Κόρτο δεν γνωρίζει προβλήματα. Έχει σχέσεις με όλες τις άλλες φυλές. Ο Κόρτο βρίσκει συγγενείς παντού όπου πηγαίνει» είχε πει ο Πρατ σε συνέντευξή του στον Κλοντ Μολιτερνί. Και επιπλέον ότι «... είναι ένας μοναχικός άνθρωπος. Ο Οκτάβιο Παζ, ένας Μεξικανός ποιητής, είχε πει ότι το να έχουμε κάποια πράγματα που μας ανήκουν είναι τελικά κάτι το αρνητικό που μας στερεί τη δυνατότητα της ελευθερίας. Αν ο Κόρτο είχε ένα πλοίο, θα βρισκόταν με πολύ ενοχλητικές γι’ αυτόν υποχρεώσεις, θα έπρεπε να βρίσκεται πάνω σ’ αυτό το πλοίο. Έτσι όπως είναι όμως χαίρεται μια ελευθερία κινήσεων που του επιτρέπει να βρίσκεται άλλοτε στο γιοτ ενός εκατομμυριούχου, άλλοτε σ’ ένα ιστιοφόρο και άλλοτε σ’ ένα εμπορικό πλοίο...». Τα βιβλία με τον Κόρτο Μαλτέζε κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Μαμούθ Κόμιξ», εκτός από την «Μπαλάντα» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ars Longa» και στη συνέχεια από τις εκδόσεις «Μικρός Ήρως», που εκδίδουν και τις νέες περιπέτειές του. Ο Κόρτο δεν έχει ούτε πατρίδα ούτε θρησκεία αλλά σέβεται κάθε θρησκεία και κάθε πολιτισμό. Είναι ένας ασταμάτητος ταξιδευτής χωρίς κάποιο σκοπό των ταξιδιών του, λειτουργεί ενστικτωδώς, η αδιάκοπη κίνηση είναι ο μόνος τρόπος του να επιβιώνει. Και ακόμα και όταν δεν κυνηγά την περιπέτεια αλλά επιδιώκει να ξαπλώσει στην παραλία το ηλιοβασίλεμα, να πιει το ποτό του σε ένα ήσυχο καφέ ή να απολαύσει το πούρο του διαβάζοντας το αγαπημένο του βιβλίο, την «Ουτοπία» του Τόμας Μορ, θα βρεθεί μια αφορμή για να τον κινητοποιήσει: μια άδικη συμπεριφορά με θύμα κάποιον ανήμπορο, μια ληστεία, ένας χαμένος θησαυρός, μια πολιτική αναταραχή, ένα έγκλημα πάθους ή, απλά, μια όμορφη γυναίκα που τον γλυκοκοιτά. Είναι σαρκαστικός προς τους ιμπεριαλιστές και τους πλούσιους και προστατευτικός προς τους καταπιεσμένους και τους αδύναμους. Στον κώδικα τιμής του η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια βρίσκονται στην πρώτη θέση και γι’ αυτό τις διαφυλάσσει με κάθε τρόπο. Αν, όμως, χρειαστεί να σκοτώσει θα το κάνει. Χωρίς να χαίρεται γι’ αυτό. Ο Ούγκο Πρατ συμπορεύτηκε με τον Κόρτο (το alter ego του;) σχεδόν είκοσι χρόνια. Ο Κόρτο «ταξίδεψε» μπρος και πίσω στον χρόνο από το 1900 μέχρι τον Ισπανικό Εμφύλιο, σε ζούγκλες, ερήμους και φουρτουνιασμένα πελάγη, σε παγωμένα βουνά και καυτά πολεμικά μέτωπα, σε εξεγέρσεις και επαναστάσεις, σε μέρη ποτισμένα με θρύλους, αίμα και Ιστορία. Με τέτοιες προσωπικές διαδρομές, οι Ούγκο Πρατ και Κόρτο Μαλτέζε, σχεδόν σαν ένα πρόσωπο, έχουν καταγραφεί στην ιστορία των φανταστικών αφηγήσεων ως άξιοι εκπρόσωποι της Περιπέτειας. Που καταφέρνει να μη γίνεται αυτοσκοπός και να μην είναι ανιαρά διδακτική όταν υμνεί τη διαφορετικότητα, την αλληλεγγύη και την ισότητα των ανθρώπων πέρα από χρώματα, φυλές και εθνικές προελεύσεις. Εκτός από τις ιστορίες που δημιουργούσε μόνος του, ο Ούγκο Πρατ συνεργάστηκε και με άλλους καλλιτέχνες είτε ως σεναριογράφος είτε ως σχεδιαστής. Η πιο γνωστή του συνεργασία ήταν, ίσως, αυτή με τον συμπατριώτη και φίλο του, Μίλο Μανάρα, στο «Ινδιάνικο Καλοκαίρι» (1983, στα ελληνικά από τις εκδόσεις Βαβέλ το 1990). Ο Πρατ υπέγραψε το σενάριο μιας σκληρής ιστορίας και ο Μανάρα φιλοτέχνησε τα σχέδια της περιπέτειας στην Άγρια Δύση πριν οι λευκοί επικρατήσουν ολοκληρωτικά και αφανίσουν τον πολιτισμό των γηγενών. Εμπνευσμένο από το «Άλικο Γράμμα» του Ναθάνιελ Χόθορν αλλά και από τον «Τελευταίο των Μοϊκανών» του Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ, το «Ινδιάνικο Καλοκαίρι» αποτελεί ένα παραμύθι ενάντια στη βία που προκαλεί η σύγκρουση των πολιτισμών, καθώς και ο θρησκευτικός φανατισμός και πουριτανισμός των εισβολέων αποικιοκρατών Χριστιανών. Η συνεργασία των δύο φίλων συνεχίστηκε το 1991 με το «El Gaucho», μια ακόμη ιστορική περιπέτεια, τοποθετημένη στα ανοικτά του Μπουένος Άιρες κατά τις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, όταν ένα πλωτό μπορντέλο με γυναίκες ετοιμάζεται να υποδεχτεί Άγγλους ναυτικούς. Η αγάπη και ο σεβασμός του Μανάρα προς τον Πρατ εκφράστηκε έντονα και στο βιβλίο του «H.P. και Τζιουζέπε Μπέργκμαν» (άρχισε να δημοσιεύεται το 1978, στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βαβέλ το 1986). Σ’ αυτό δεν υπήρξε κάποια καλλιτεχνική συμβολή του Πρατ, αλλά ο ίδιος έγινε από τον Μανάρα, χαρακτήρας της υπόθεσης (τα αρχικά H.P. αναφέρονται στο όνομά του, Hugo Pratt) και μάλιστα αυτός που φαίνεται να κινεί υπογείως τα νήματα μιας παραληρηματικής περιπέτειας εντός της οποίας βυθίζεται ο κεντρικός πρωταγωνιστής. Αρκετά νωρίτερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Ούγκο Πρατ είχε συνεργαστεί με έναν ακόμα σπουδαίο δημιουργό, τον Αργεντινό Έκτορ Έστερχελντ που μετέπειτα, το 1977, δολοφονήθηκε («εξαφανίστηκε» ήταν η κρατική εκδοχή) από τη χούντα της Αργεντινής ως κομμουνιστής. Σ’ αυτή τη συνεργασία όμως, ο Πρατ υπέγραψε τα σχέδια ενώ τα σενάρια ανήκαν στον Αργεντινό συγγραφέα που σχεδόν παράλληλα είχε ξεκινήσει να συγγράφει το εμβληματικό «Eternauta». Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά συγκλονιστικών αντιπολεμικών ιστοριών υπό τον γενικό τίτλο «Ερνι Πάικ» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ars Longa/Παρά Πέντε, 1995) και κεντρικό χαρακτήρα έναν πολεμικό ανταποκριτή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που ήταν βασισμένος στον πραγματικό Αμερικανό πολεμικό ανταποκριτή Έρνι Πάιλ, βραβευμένο με Πούλιτζερ το 1944. Στα ελληνικά, οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ εκτός από τη «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας» που κυκλοφόρησε πρώτα από τις εκδόσεις Ars Longa και πρόσφατα επανακυκλοφόρησε επιχρωματισμένη από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Οι νέες περιπέτειες που δημιουργούν οι Juan Díaz Canales και Rubén Pellejero κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Και το σχετικό link...

32 χρόνια μετά την πρωτη κυκλοφορία της Μπαλάντας στην χωρά μας, από την Ars Longa το 1987, το εμβληματικό και μεγαλύτερο έργο του Ιταλού δημιουργού Hugo Pratt, "Η Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας", με πρωταγωνιστή τον ονειροπόλο, ρομαντικό και τυχοδιώκτη ναυτικό, Κόρτο Μαλτέζε, έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Αυτή την φορά η εκδοτική Μικρός Ηρώς του Λεοκράτη Ανεμοδούρα, σε συνεργασία με την "Εφημερίδα των Συντακτών", προσφέρει από αυτό το Σάββατο (21/9) το αριστουργηματικό έργο του Pratt, στο αναγνωστικό κοινό των κόμικς, το οποίο και θα ολοκληρωθεί σε 4 μέρη. Η έκδοση είναι ίδιας ποιότητας με την προηγούμενη σειρά του Κόρτο Μαλτέζε που κυκλοφόρησε η εκδοτική, με illustration εξώφυλλο, καλό χαρτί και έγχρωμη. Ομολογώ ότι είμαι πολύ ενθουσιασμένος, μιας και μεσώ αυτής της συνεργασίας μεταξύ εκδοτικής και εφημερίδας, δίνεται η δυνατότητα να προστεθεί ένα από τα καλύτερα έργα, κατά γενική ομολογία, του Hugo Pratt, στην συλλογή μας. Μιας και δεν έχω στην κατοχή μου την αρχική ασπρόμαυρη έκδοση, θα τιμήσω στο έπακρο αυτή την προσπάθεια. Σελίδα δείγμα. Αφιέρωμα στον Κόρτο Μαλτέζε, εδώ. Παρουσίαση της έκδοσης του 1987, εδώ.

Τιμή εφημερίδας (ως ένθετο): 4,25 ευρώ Πήρα και εγώ την έκδοση για την οποία μιλάτε στο φόρουμ τον τελευταίο καιρό. Με ψήσατε. Είχα πάρει το Εκουατόρια που δυστυχώς δεν έχω προλάβει να το διαβάσω ακόμα. Η νέα έκδοση είναι εξίσου καλαίσθητη αλλά και κινείται στην ίδια ποιότητα και μέγεθος. Ένα μπράβο στον Λεωκράτη και στην εκδοτική Λογικά θα τσιμπήσω και τα υπόλοιπα. Θα δούμε... Πάντως πολύ θετική εντύπωση μου έκανε ότι πρόκειται για αδημοσίευτη ιστορία στην Ελλάδα. Πληροφορία για το εσωτερικό που ρώτησε ο germ: Πέρα από το κόμικ το τεύχος είχε 1 σελίδα σχολιασμό, 1 σελίδα εισαγωγική και στο πίσω μέρος αυτής σχεδιάκια του Κόρτο. Όσο για αρίθμηση, θα πω ότι έψαξα να βρω και στην αρχή δεν είδα κάτι αλλά άμα κοιτάξεις καλά πάνω στη ράχη βλέπεις το νούμερο 1. Άρα από ότι φαίνεται θα είναι σειρά η έκδοση. Όμορφο και το εξώφυλλο Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Retroplaymo, Βασιλεύς των Κόμικς, φλοκ & GreekComicFan.

Από το τεύχος #85

Άρθρο από το τελευταίο τεύχος της λογοτεχνικής εφημερίδας. Υπόψιν, ότι περιέχει ορισμένα λάθη (πχ εκδόθηκαν στα ελληνικά 3 τεύχη Μπλάκσαντ και όχι 2, όπως αναφέρει) Από το τεύχος #84

Ο τυχοδιώκτης ναυτικός Κόρτο Μαλτέζε υπήρξε εμβληματική μορφή των κόμικς. Αφοσιωμένος σε μια αέναη αναζήτηση εμπειριών στα πέρατα του κόσμου και με υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης προς τους όπου γης καταπιεσμένους, επιστρέφει για μια νέα περιπέτεια που σέβεται και τιμά τον εμπνευστή του και μεγάλο παραμυθά, Ούγκο Πρατ. Όταν έχεις να αναμετρηθείς καλλιτεχνικά με κάτι τόσο σπουδαίο και μεγάλο όσο το σαγηνευτικό και μαγικά περιπετειώδες σύμπαν των ιστοριών του Ούγκο Πρατ, με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε, είναι ύψιστο λάθος να αισθανθείς ανταγωνιστικά. Αντιθέτως, οφείλεις να αντιμετωπίσεις τον δάσκαλο με τον προσήκοντα σεβασμό και τον χαρακτήρα με συνέπεια και ευθύνη. Αλλά και να βάλεις τη δική σου σφραγίδα. Οι Ισπανοί δημιουργοί Juan Diaz Canales (σενάριο) και Ruben Pellejero (σχέδια) τα καταφέρνουν περίφημα σε όλα. Το 2015, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του Ιταλού καλλιτέχνη (1927-1995), που ήταν ήδη πάρα πολλά για να απέχει ένας τόσο σημαντικός ήρωας όσο ο Κόρτο Μαλτέζε από τον κόσμο των κόμικς, τόλμησαν να στήσουν μια δική τους ιστορία με τίτλο «Sous Le Soleil De Minuit» (Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου) και κεντρικό χαρακτήρα τον λιγομίλητο και δωρικό, τολμηρό ναυτικό. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και οι κριτικές αποθεωτικές. Δύο χρόνια μετά, οι Canales και Pellejero το ξανατολμούν με μια ακόμα πιο σύνθετη και πολυεπίπεδη ιστορία με τον λακωνικό τίτλο «Εκουατόρια» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, μετάφραση: Ντίνα Φατούρου). Το αποτέλεσμα είναι και πάλι εντυπωσιακό. Η ιστορία ξεκινά από την πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία με μια καμηλοπάρδαλη να τρέχει στους δρόμους και τους καραμπινιέρους να την καταδιώκουν με τα όπλα τους. Και συνεχίζεται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου ο Κόρτο επισκέπτεται την ελληνική κοινότητα για να συναντήσει τον φίλο του, Κώστα Καβάφη, την ώρα που αυτός απαγγέλλει το ποίημά του «Η Πόλις». Ο Έλληνας ποιητής ενημερώνει τον ναυτικό για την εκρηκτική πολιτική κατάσταση στην Αίγυπτο και προσφέρεται να τον βοηθήσει στην αναζήτηση του μαγικού καθρέφτη. Ένας ακόμη Έλληνας, ο Μανώλης, υπό το βλέμμα τριών μαυροφορεμένων κι αμίλητων γυναικών σε έναν σκοτεινό χώρο διακοσμημένο με όπλα («Ο πατέρας μου! Ένας μεγάλος άντρας και σπουδαίος Έλληνας πατριώτης! Αυτά τα όπλα τα χρησιμοποίησε για να εξοντώσει εκατοντάδες Τούρκους εχθρούς») θα τον βοηθήσει ύστερα από μια τραυματική γνωριμία. Σε ένα κλίμα έντασης και πολιτικής βίας, ο Κόρτο θα σώσει τον Ουίνστον Τσόρτσιλ από μια απόπειρα δολοφονίας («Ειλικρινά θα απορήσω αν αυτός ο άνθρωπος κάνει μεγάλη καριέρα στην πολιτική», λέει η νεαρή δημοσιογράφος έπειτα από μια συνέντευξη του Βρετανού πολιτικού) και γι’ αυτό θα επικηρυχθεί από τους φανατικούς. Η «απόδραση» θα τον οδηγήσει σε έναν ταραγμένο κόσμο γεμάτο λαθρέμπορους, στρατιωτικούς, επαναστάτες και καλλιτέχνες από την Ερυθρά Θάλασσα στη Ζανζιβάρη, στη Μομπάσα, στη Μάλτα, στις Πηγές του Νείλου, στα βάθη της Αφρικής, στην «Καρδιά του Σκότους», όπως θα έλεγε κι ο Τζόζεφ Κόνραντ, «φίλος» του Κόρτο από παλιά. Η κατάληξη αυτού του ταξιδιού, ενός ακόμη στην πλούσια «θητεία» αυτού του ακαταπόνητου τυχοδιώκτη, δεν θα είναι η Ιθάκη, την οποία αρνείται πεισματικά έστω και να προσεγγίσει, επιλέγοντας το αέναο ταξίδι χωρίς προορισμό. «Λακωνικός, φίλος με τους φίλους και εχθρός με τους εχθρούς, περιπλανιέται σε όλες τις ακτές και τα πελάγη αυτού του κόσμου αναζητώντας χαμένους θησαυρούς και μαγικά κλειδιά που λύνουν μυστήρια. Αν και προσπαθεί να είναι μάρτυρας στα γεγονότα, παίρνει πάντοτε το μέρος των καταπιεσμένων και των αδυνάτων, παραμένει πάντοτε πιστός στη φιλία και τον πολιτισμό κάθε λαού. Κινείται τα χρόνια 1900-1937. Αν και γεννήθηκε στη Μάλτα, μεγάλωσε με τη μητέρα του στην Κόρδοβα. Μια χειρομάντισσα φίλη της μητέρας του, του αποκάλυψε πως το χέρι του δεν έχει γραμμή της ζωής. Λίγο μετά, ο Κόρτο πήρε ένα ξυράφι και τράβηξε μια ευθεία γραμμή στο αριστερό του χέρι», σημειώνει ο Λευτέρης Ταρλαντέζος προλογίζοντας την ιδιαίτερα προσεγμένη ελληνική έκδοση και δίνοντας χρήσιμα βιογραφικά και περιγραφικά στοιχεία για το παρελθόν του ναυτικού αλλά και τη ζωή του δημιουργού του. Σύμφωνα με τον Πρατ «ο Κόρτο Μαλτέζε είναι μια απάντηση στον αγγλο-αμερικανικό ιμπεριαλισμό που κυριαρχεί στον κινηματογράφο, στα κόμικς, στη λογοτεχνία. Ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα κοντινότερο σε μας, περισσότερο μεσογειακό, έναν χαρακτήρα ελεύθερο. Έπρεπε να εκφράσω μέσα από τις περιπέτειές του τον πόθο για ελευθερία σ’ αυτές τις μεγάλες χώρες της Νοτίου Αμερικής που ταξίδεψα. Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι το άθροισμα των εμπειριών μου όταν εγκατέλειψα την Ιταλία, το 1949, και διάλεξα την Αργεντινή σαν τη χώρα της ωρίμανσής μου, μετά από μια βενετσιάνικη παιδική ηλικία και μια αφρικανική νεότητα. Είναι αυτό που μου επέτρεψε να γίνω ένας πολίτης του κόσμου, γνωρίζοντας ανθρώπους που είχαν έρθει από τις τέσσερις γωνίες αυτού του κόσμου». Όλο αυτό το πλούσιο και πολυπολιτισμικό υπόβαθρο του Πρατ που αντανακλάται απόλυτα στις περιπέτειές του προσπαθούν και επιτυγχάνουν να αξιοποιήσουν οι Canales (σεναριογράφος μεταξύ άλλων του ιδιαίτερα επιτυχημένου νεονουάρ «Blacksad») και Pellejero (συνεργάτης πολλών σημαντικών ευρωπαϊκών περιοδικών και μεγάλων σεναριογράφων), έμπειροι και πολυβραβευμένοι αμφότεροι. Καταφέρνοντας παράλληλα να αναβιώσουν ένα saga που διακόπηκε απότομα με τον θάνατο του Pratt και απ’ ό,τι φαίνεται μπορεί να έχει ακόμη πολλές συνέχειες. Γιατί, όπως λέει και ο Κόρτο Μαλτέζε στην Εκουατόρια, ξεκινώντας την αναζήτηση των οστών του Εμίν Πασά: «Δεν μπορώ να βρω δύναμη να αρνηθώ την αποστολή». Την όποια αποστολή, συμπληρώνουμε εμείς, αρκεί να έχει μέσα της την περιπέτεια και το ταξίδι. Και το σχετικό link...

Cato Milton ή Cato Zulu. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Casterman, πρόκειται για πραγματικό πρόσωπο που έδρασε τον 19ο αιώνα. Στο κόμικ τον συναντάμε λίγο πριν από το τέλος του πολέμου μεταξύ Βρετανικής Αυτοκρατορίας και Ζουλού, ως πρώην υπολοχαγό του ιππικού που υποβιβάστηκε για ανάρμοστη συμπεριφορά. Ο Cato, λοιπόν, μαζί με μερικούς άλλους υπερασπιστές του Βρετανικού Στέμματος, αναλαμβάνει να συνοδεύσει τον Πρίγκιπα Λουδοβίκο Ναπολέοντα, εξορισμένο διάδοχο του Γαλλικού Θρόνου, σε μια αποστολή χαρτογράφησης. Εκεί όμως, οι Ζουλού θα τους επιτεθούν και θα σκοτώσουν τον γαλαζοαίματο Γάλλο. Οι επιζήσαντες θα τιμωρηθούν και θα φυλακιστούν. Όμως ο Cato δεν είναι διατεθειμένος να δουλέψει για τα επόμενα δέκα χρόνια στα κάτεργα. Κάπως έτσι ξεκινάει μια πραττική περιπέτεια στις απέραντες εκτάσεις της Νοτίου Αφρικής, με εκδικητικούς Ζουλού, κατατρεγμένους Μπόερ και μάγισσες Ξόσα. Το Cato Zulù είναι (άλλο) ένα ημιτελές κόμικ του Hugo Pratt. Οι περιπέτειες του κακομούτσουνου και αντιδραστικού στρατιώτη εκτείνονται σε δύο επεισόδια, με μεγάλη χρονική απόσταση το ένα από το άλλο. Το πρώτο κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1984 στο τεύχος 11 του ιταλικού περιοδικού Corto Maltese, ενώ το δεύτερο τον Ιούνιο του 1988, στο τεύχος 57. Δυστυχώς, δεν είδαμε ποτέ την συνέχεια του επεισοδιακού ταξιδιού. Ο Pratt βοηθήθηκε στο σχέδιο από τον Lele Vianello, ενώ ο χρωματισμός έχει γίνει από την Patrizia Zanotti. Ωστόσο, δεν κατάφερα να βρω αν η πρωτότυπη έκδοση ήταν ασπρόμαυρη και επιχρωματίστηκε εκ των υστέρων, όπως έχει γίνει πολλάκις στο έργο του Ιταλού δημιουργού. Το σχέδιο, μολονότι στερείται της λεπτομέρειας των κορυφαίων έργων του Pratt, δεν είναι πρόχειρο και ζωντανεύει από τον απαλό χρωματισμό. Όπως προαναφέρθηκε, η ιστορία μένει ανοιχτή, αλλά η τελευταία σελίδα δεν αφήνει εντελώς ξεκρέμαστο τον αναγνώστη, ίσως επειδή οι προηγούμενες είναι χορταστικές. Πολύ χορταστικές. Ο Cato είναι κανάγιας, αλλά όπως και οι περισσότεροι χαρακτήρες του Pratt, παραμένει στην γκρίζα ζώνη, ενώ παράλληλα κουβαλάει αυτή την γοητευτική τρέλα που τόσο αγαπούσε να απεικονίζει ο Ιταλός. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για ένα αδίκως ξεχασμένο, έστω και μικρό, διαμαντάκι.