Search the Community

Έχουμε μάθει να διαβάζουμε την ελληνική Ιστορία ως ένα ασπρόμαυρο πεδίο αντιπαράθεσης και να την ερμηνεύουμε με όρους παιδικών υπερηρωικών περιπετειών. Ταυτιζόμαστε με τους «καλούς», μισούμε τους «κακούς» και απολαμβάνουμε πάντα το happy end. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν στο σχολείο ακούγαμε πανηγυρικούς θαυμάζοντας δαφνοστεφανωμένα ξόανα και κάναμε παρελάσεις με ναζιστικό βήμα ακούγοντας στρατιωτικά εμβατήρια που διακόπτονταν από τον θόρυβο μαχητικών αεροπλάνων; Μια διαφορετική ματιά στην Ιστορία των χρόνων πριν από την Επανάσταση του 1821, πέρα από τα υπεραπλουστευμένα, μανιχαϊστικά δίπολα και τη βολική εξιδανίκευση, προτείνει η σειρά «1800» του Θανάση Καραμπάλιου (εκδόσεις Jemma Press) που δεν είναι επίκαιρη μόνο λόγω των ημερών, αλλά και γιατί αποτελεί μια υποδειγματική προσπάθεια τεκμηρίωσης και ταυτόχρονα μια απολαυστική μυθοπλασία στην Ελλάδα των αρχών του 19ου αιώνα. Στους 6 τόμους της σειράς ο αναγνώστης μαθαίνει τα πάντα για το πολιτικό πλαίσιο της εποχής, για την κοινωνική δομή στην επαρχία, για τα ήθη και τα έθιμα των Ελλήνων, για την οικονομική κατάσταση, για την πορεία που ακολουθήθηκε μέχρι την ένοπλη εξέγερση. Όλα αυτά ωστόσο τα παρακολουθεί μέσω της ζωής πραγματικών ανθρώπων και όχι ατσαλάκωτων ζωγραφικών πορτρέτων σε μπλε και άσπρο. Η Ιστορία, όπως την έχει κατανοήσει και την αφηγείται ο Καραμπάλιος, δεν είναι ένα υμνολόγιο εθνικού σκοπού με πρωταγωνιστές αγιοποιημένα πρόσωπα, τάχα προορισμένα και ταγμένα στον «λυτρωμό» και τη «λευτεριά». Αντιθέτως, είναι μια διαλεκτική Ιστορία στην οποία κινητήριος δύναμη είναι ο λαός και οι άνθρωποι και όχι η μεταφυσική και η χειραγώγηση του παρελθόντος. Μόνο ένα φανταστικό στοιχείο χρησιμοποιεί ο Καραμπάλιος. Κι αυτό αποτελεί μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές του έργου του. Ο κεντρικός χαρακτήρας του, ο Δήμος Καραμάνος, κατατρύχεται διαρκώς από ένα όραμα. Ένα άγριο λιοντάρι στοιχειώνει συνεχώς τα όνειρά του, γίνεται εφιάλτης, τον απειλεί. «Ποιος είναι; Φανερώσου!» του φωνάζει ο τρομαγμένος, βασανισμένος και θαρραλέος ήρωας. «Ποιος περίμενες να είναι;» του απαντά το λιοντάρι. Ένα λιοντάρι που θα σταθεί «δίπλα» του μέχρι την τελευταία σπαρακτική σελίδα. Για να θυμίζει ότι οι άνθρωποι δεν είναι – και δεν πρέπει να είναι – λιοντάρια. Και την Ιστορία τη ζουν και τη γράφουν οι άνθρωποι και όχι τα λιοντάρια. Και το σχετικό link...

Πίσω στο μακρινό Φθινόπωρο του 2007, τα Κουραφέλκυθρα ξεκίνησαν να δημοσιεύονται στο portal του comicdom.gr. Ένα εκ των δημοφιλέστερων, αν όχι το πλέον, ελληνικών webcomics, που δεν άργησε να αποκτήσει καλτ διαστάσεις και κοινό. Σχέδιο με χαρακτήρα που παραπέμπει σε παιδικό, κατά κάποιους δε ερασιτεχνικό. Ανατρεπτικά σενάρια, εντελώς σουρεάλ χαρακτήρες κι επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Ο Κλέαρχος με το πάντοτε άκαιρο εκφραστικό του τικ, η οικογένεια Δαπόντε με τις επισκέψεις των εκκεντρικών μνηστήρων της νεαράς κορασίδας, η Ζοζεφίνα με τις απρόβλεπτες απορίες της κλπ. Η Jemma παίρνει την πρωτοβουλία να εκδόσει μια συλλογή, που περιλαμβάνει όλα τα Κουραφέλκυθρα (γύρω στα 260) με σχολια από το δημιουργό, 17 σελίδες αδημοσίευτου υλικού, καθώς και τα 40 πρώτα Κολυμπηθρόξυλα, της επόμενης σειράς του Αντώνη Βαβαγιάννη. Κατα τη γνώμη μου, η πεμπτουσία της φετινής φουρνιάς εκδόσεων του Comicdom. Το χιούμορ του Βαβαγιάννη καμμένο, αλλά ευφυέστατο, ενώ το απλοϊκό σχέδιο δένει απροσδόκητα καλά με το ύφος των ιστοριών. Όσον αφορά τα της έκδοσης, στα συν η αναλογία τιμής - σελίδων (έγχρωμες), ενώ στα αρνητικά το γεγονός ότι τα χρώματα είναι κάπως άτονα σε σχέση με την ηλεκτρονική μορφή των στριπς. Δε ξέρω αν έμειναν απούλητα αντίτυπα. Αν ναι, δεν προτείνεται απλά ανεπιφύλακτα. Επιβάλλεται! Ακόμα κάθεσαι; Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Ion & Θρηνωδός.

Γ.Π.Ε.Α. ( Γραφείο Παραφυσικής Έρευνας Και Αμύνης ) Η ιστορία ξεκινάει από το τέλος του ''Conqueror Worm''. Ο Hellboy έχει εγκαταλείψει το Γ.Π.Ε.Α. και η υπόλοιπη ομάδα οδηγείται στην ''κούφια γη'', προκειμένου να φέρει σε πέρας την αποστολή της. Εκεί, εκτός από το υπερφυσικό, συναντά και ναζιστική τεχνολογία. Πολύ καλή ιστορία του Hellboy, που σίγουρα θα αρέσει στους φαν του, αλλά και γενικότερα στους φίλους αυτού του τομέα των κόμικς. Δελτίο τύπου και ενημέρωση εδώ από τον germanicus19. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον GreekComicFan.

Το βιβλίο που τιτλοφορείται Héctor αφηγείται τη μοίρα του Héctor Oesterheld, ενός συγγραφέα κόμικς που δολοφονήθηκε από τη δικτατορία της Αργεντινής το 1978. Αντί όμως να "ποιήσει μνήμα", ο Léo Henry ανοίγει το βιβλίο του σε κάθε δυνητική φαντασία που θα μπορούσε να καλύψει το κενό που δημιούργησε ο μυστικός πόλεμος, χωρίς δίκες ή επίσημες συλλήψεις, που διεξήγαγαν οι στρατηγοί. Επισημαίνεται εδώ η δυσκολία να ορίσεις μια πραγματικότητα που η ίδια έχει μεταμφιεστεί σε μυθοπλασία, ενώ ταυτόχρονα δείχνει πώς οι μυθοπλασίες είναι σε θέση να την αφηγηθούν – οι μυθοπλασίες του Όστερχελντ και εκείνες που συνδέονται με το Μπουένος Άιρες, την πόλη της λογοτεχνίας όσο και την πραγματική πόλη. Ο Μπόρχες και ο Κόρτο Μαλτέζε, ο Σαμπάτο και η Μαφάλντα καλούνται να φωτίσουν ό,τι ήταν κρυμμένο μεταξύ 1976 και 1978. Αυτό καθιστά το Héctor ένα βιβλίο του οποίου η νηφαλιότητα και η ομορφιά συναγωνίζονται την ειλικρίνειά του, ένα βιβλίο που επιτυγχάνει τη λεπτότητα ενός σχισμένου ιστού αράχνης για να πει αυτό που η τυραννία προσπάθησε να σβήσει. El Eternauta. Ο πλανόβιος του απείρου. Ο Έκτωρ Όστερχελντ ήταν ο σεναριογράφος των πρώτων έργων του Ούγκο Πρατ (Sargento Kirk, Ernie Pike, Ticonderaga Flint, μεταξύ 1953 και 1962) και κυρίως του El Eternauta, ενός κόμικ επιστημονικής φαντασίας που έγινε καλτ στην Αργεντινή. Ο Όστερχελντ παρουσίασε τρεις εκδοχές του, κάθε μία από τις οποίες ήταν όλο και πιο πολιτική καθώς ο αυταρχισμός κέρδιζε έδαφος. Κατά τη διάρκεια μιας εξωγήινης εισβολής, λίγοι επιζώντες αντιστέκονται μέσα σε ένα φανταστικό Μπουένος Άιρες. Μία αβέβαιη και απειλητική ατμόσφαιρα πλανάται γύρω τους, αόρατοι "Αυτοί" παίρνουν τον έλεγχο του μυαλού τους, ο φίλος μπορεί να αποδειχτεί προδότης. Προσπαθώντας να ξεφύγει, ο πρωταγωνιστής χάνεται στο λαβύρινθο του χωροχρόνου: γίνεται ο Eternauta. Ο Léo Henry δείχνει πώς αυτό το κόμικ κατάφερε και απήχησε την καθημερινή ζωή μιας χώρας που υπέστη μια σειρά από στρατιωτικές δικτατορίες μεταξύ 1955 και 1983. Η ιστορία ξεκινά στο προαστιακό σπίτι του ήρωα, του Juan Salvo. Ο Francisco Solano López εμπνεύστηκε από το σπίτι του Όστερχελντ για να το σχεδιάσει. Ένα ραδιενεργό χιόνι πέφτει πάνω στο Μπουένος Άιρες: "Εκ των υστέρων, αυτή η nevada mortal που πέφτει αθόρυβα πάνω στο σπίτι του Όστερχελντ έγινε meme στην εθνική φαντασία. Μία συντόμευση για τα χρόνια της δικτατορίας. Μια μεσοαστική διανοούμενη οικογένεια που την σκεπάζει ο λευκός μανδύας της φρίκης. 'Οπως και στον El Eternauta, ο Leo Henry βλέπει στην ταινία Invasión (1969) του Hugo Santiago μια πιθανή μεταφορά για τη δικτατορία. Ο συν-σεναριογράφος της, ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, την περιγράφει ως εξής: "Το Invasión είναι ο μύθος μιας πόλης, φανταστικής ή πραγματικής, που πολιορκείται από ισχυρούς εχθρούς και υπερασπίζεται από λίγους άνδρες που, ίσως, δεν είναι ήρωες. Θα πολεμήσουν μέχρι τέλους, χωρίς να υποψιάζονται ότι η μάχη τους είναι ατέρμονη". Ο Μπόρχες θα αποδεχτεί τις τιμές της δικτατορίας και θα δηλώσει το 1976, όταν αναγορεύτηκε από τον Πινοσέτ doctor honoris causa στο Πανεπιστήμιο της Χιλής: "Δηλώνω ότι προτιμώ το σπαθί, το καθαρό σπαθί, από τον ύπουλο δυναμίτη". Μετά τη δικτατορία, θα πει στα γαλλικά: "Μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, το αλλάζεις συνέχεια. Κάθε φορά που το θυμόμαστε. Όλες οι αναμνήσεις που έχω από το παρελθόν μου είναι ψεύτικες". Το El Eternauta αναμειγνύει τη μυθοπλασία με την πραγματικότητα: ο Juan Salvo επισκέπτεται έναν συγγραφέα κόμικς που έχει τα χαρακτηριστικά του Όστερχελντ και του διηγείται την ιστορία του. Η ίδια διαπερατότητα χαρακτηρίζει και το Héctor, μέχρι που γίνεται η φύση του βιβλίου. Ο Leo Henry ταξιδεύει στο πραγματικό Μπουένος Άιρες, προσπαθώντας να συλλάβει το πνεύμα του, επισκεπτόμενος τους χώρους των μυστικών φυλακών όπου κρατούνταν ο Όστερχελντ, αλλά σε άλλα κεφάλαια εμφανίζονται χαρακτήρες από το κόμικ ή το Invasión. Τα τέσσερα μικρά κορίτσια του Έκτωρ Όστερχελντ περπατούν μέχρι την άκρη της πόλης, σε μια ιστορία που συνδυάζει την ταινία, τον Eternauta και μια επίσκεψη στον Μπόρχες, όλα αυτά σε μια σκοτεινή εκδοχή της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων. Ο Héctor και η Elsa, με τις τέσσερις μικρές κόρες τους, την Diana, την Beatriz, την Estela και την Marina, που δολοφόνησε η χούντα. Στο εξώφυλλο του βιβλίου "Los Oesterheld", των δημοσιογράφων Fernanda Nicolini και Alicia Beltrami. Μέσα από μια λεπτή κατασκευή, τα γεγονότα συγκεντρώνονται στο τέλος, καθώς ο Léo Henry έχει ήδη αφιερώσει τα τρία τέταρτα του βιβλίου του στην αναζήτηση, για να δείξει πόσο δύσκολο είναι να αφηγηθεί κανείς την πορεία του Όστερχελντ στην παρανομία και στις φυλακές, εφόσον τόσοι πολλοί μάρτυρες έχουν αφανιστεί, και τα ίχνη έχουν σκόπιμα σβηστεί. Ο Héctor, η Elsa, και οι κόρες τους. Φωτ. Los Oesterheld (Ed. Sudamericana) Ακολουθώντας τα βήματα των τεσσάρων θυγατέρων του, ο Όστερχελντ εντάχθηκε στους Montoneros, ένα αριστερό περονιστικό παράνομο κίνημα. Στο Héctor τονίζεται πώς ο ίδιος ο περονισμός ήταν μια ασαφής, διφορούμενη, απατηλή ιδεολογία, ένας μη μαρξιστικός σοσιαλισμός μπολιασμένος από έναν λαϊκισμό που έτεινε προς την ακροδεξιά. Εξάλλου, κατά τη διάρκεια της σύντομης επιστροφής τους στην εξουσία μεταξύ 1973 και 1976, οι δεξιοί Περονιστές προσπάθησαν να εξαλείψουν τους αριστερούς. Συγκέντρωση-επίδειξη δύναμης των Montoneros. Φωτ. CEDOC 'Ετσι, ο Έκτωρ Όστερχελντ κυκλοφορούσε κρυφά από το ένα κρησφύγετο στο άλλο, υπαγορεύοντας τα σενάριά του από τηλεφωνικούς θαλάμους. Στις 20 Απριλίου 1977, απήχθη στη μέση του δρόμου. Βασανίστηκε σε διάφορα μυστικά κέντρα κράτησης. Τον Ιανουάριο του 1978, τον κλώτσησαν μέχρι θανάτου. Πριν από αυτόν, είχαν απαχθεί δύο από τις κόρες του. Το πτώμα της 21χρονης Beatriz βρέθηκε στο δρόμο. Η τύχη της 23χρονης Diana είναι άγνωστη. Λίγους μήνες μετά τη σύλληψη του Héctor, οι δύο άλλες κόρες του, η εικοσάχρονη Miranda, και η εικοσιπεντάχρονη Estela, εξαφανίστηκαν υπό άγνωστες συνθήκες. Το τελευταίο μέλος της οικογένειάς του που είδε τον Héctor ήταν ο εγγονός του Martín, ο οποίος συνελήφθη στο κρησφύγετο όπου ζούσε η μητέρα του, η Estela. Αντί να τον παραδώσει στα ορφανοτροφεία της δικτατορίας, ο επικεφαλής της "ομάδας εργασίας", ο οποίος μάλλον διάβαζε κόμικς, τον πήγε στον παππού του στη φυλακή για να του πει σε ποιον να εμπιστευτεί το παιδί. Το αγόρι, ηλικίας τεσσάρων ετών, περιέγραψε τον τόπο της συνέντευξης ο οποίος έμοιαζε περισσότερο με κάτι βγαλμένο από ταινία του Ντέιβιντ Λιντς παρά με την πραγματική ζωή: ένα δωμάτιο εξ ολοκλήρου καλυμμένο με μπλε λάτεξ με ένα τραπέζι και μια καρέκλα. Το περιοδικό Hora Cero ('Ωρα μηδέν), όπου δημοσιεύτηκε σε σειρές το El Eternauta. Ο Léo Henry δεν στέκεται πολύ στις δίκες, στις μετέπειτα μαρτυρίες: "Τα λόγια των επιζώντων είναι τρομερά. Δεν θέλω να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο", ούτε "θέλει να μιλήσει για τα θύματα", ή τους δολοφόνους. Το Héctor μιλάει για τον τρόπο με τον οποίο οι ιστορίες αφηγούνται την Ιστορία, μερικές φορές καλύτερα από τις ίδιες τις λέξεις. Επικεντρώνεται στη γλώσσα, η οποία συσκοτίζει την αλήθεια αλλά και την αποκαλύπτει, ενώ οι δύο αυτές λειτουργίες συνδυάζονται σε ένα ποίημα της Angela Urundo Raboy, το Caer no es caer, το οποίο ο Léo Henry ενσωματώνει στην Aquilea, τη φανταστική πόλη του Invasión. "Caer no es caer [...] Desaparecer no es desaparecer [...] Muerte no es muerte": Το να πέφτεις δεν είναι να πέφτεις, το να εξαφανίζεσαι δεν είναι να εξαφανίζεσαι, ο θάνατος δεν είναι θάνατος. "Που είναι ο Έκτωρ Όστερχελντ;" Πολύτιμο, ευαίσθητο και λεπτό βιβλίο, σωτήριο σε μια εποχή που η ακροδεξιά γίνεται όλο και πιο προβεβλημένη, το Héctor ζωντανεύει την παρουσία ενός παλιού συγγραφέα κόμικς που αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα που έδινε με τις κόρες του. Θα μπορούσε να το είχε κάνει: όταν επανεκδόθηκαν τα κοινά τους έργα με το δικό του μόνο όνομα, ο Ούγκο Πρατ αναγνώρισε τι χρωστούσε στον Όστερχεντ και προσπάθησε να τον πείσει να καταφύγει στην Ευρώπη. Ένας ήρωας τον οποίο ο Léo Henry καλεί για ένα νυχτερινό απεριτίφ με τον ίδιο και τους φίλους του για να του δώσει τον λόγο: "Να τι είναι οι ιστορίες: κομμάτια της πραγματικότητας που είναι νεκρά και σαβανωμένα, που η συναρπαστική τους εμφάνιση σε κάνει να θέλεις να πιστέψεις αμέσως. [Τα] μόνα εργαλεία για να σιγουρευτούμε για τον κόσμο που υπάρχει μεταξύ μας. [...] Δεν υπάρχει το πραγματικό από τη μια πλευρά και το φανταστικό από την άλλη, αλλά ένα γιγαντιαίο συνεχές, ένα ανεξιχνίαστο σκοτάδι μέσα στο οποίο λάμπουν δισεκατομμύρια αντικείμενα, ημίγνωστα, φευγαλέα, στα μισά του δρόμου ανάμεσα στην επιθυμία και την παραίσθηση". Η Plaza de Mayo στο Buenos Aires, πλήρως καλυμμένη από το λευκό χιόνι τον Ιούνιο του 1918. Αυτή ήταν και η μοναδική χιονόπτωση στην πόλη κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Η πλατεία χρησίμευσε ως σκηνικό στις πρώτες σελίδες του El Eternauta. Στην ίδια πλατεία, την Πρωτομαγιά του 1974, επήλθε η ρήξη ανάμεσα στον στρατηγό Περόν και τους Montoneros που φώναζαν: "Τι συμβαίνει, τι συμβαίνει, τι συμβαίνει, τι συμβαίνει, τι συμβαίνει, στρατηγέ, η κυβέρνηση του λαού είναι γεμάτη γορίλες!". Φωτ. Archivo General de la Nación/Wikimedia - Είσαι... – είπα, ενθουσιασμένος. - Ναι, εγώ είμαι, ο Juan Salvo, ο Eternauta. - Σε θαυμάζω πολύ. Ξέρω για τη θανατηφόρα χιονόπτωση, για την εισβολή των Αυτών και... - Σ' ευχαριστώ για την αγάπη σου, αλλά βιάζομαι λιγάκι. Πρέπει να συνεχίσω να ταξιδεύω στο χώρο και στο χρόνο, πρέπει να συνεχίσω να ψάχνω για τους αγαπημένους μου – αλλά πρώτα, θα ήθελα να σου ζητήσω κάτι... - Ό,τι θέλεις, Juan. - Θέλω να πεις την ιστορία μου. Όλοι πρέπει να τη μάθουν. - Μείνε ήσυχος. Θα το φροντίσω εγώ. - Θέλω να τους πεις και για τον φίλο μου τον Germán. Και για την οικογένειά του... - ...όπως θέλεις. Daniel Riera (αναγνώστης του El Eternauta από 12 ετών) Και το σχετικό link...

Eισαγωγη: Mario Gomboli Σχεδιο στον προλογο και στον επιλογο: Giuseppe Di Bernardo Βασισμενο σε ιδεα των: Guiujepe Palumbo,Tito Faraci Εισαγωγικη εικονα 2ης ιστοριας: Sergio Zaniboni Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τα χρόνια που πέρασε ο νεαρός Ντιαμπόλικ στο νησί του Κινγκ. Σε αυτόν τον τόμο που βλέπετε ο Μάριο Γκόμπολι και ο Τίτο Φαράτσι, μαζί με τον Τζουζέπε Παλούμπο, μας ταξιδεύουν στα εφηβικά χρόνια, στη ζωή ενός αγοριού που δεν γνώριζε ότι θα γινόταν ο Ντιαμπόλικ! (Η Ιταλικη εκδοση) Δύο γεγονότα, μια επίσκεψη σε μια γκαλερί και μια έκλειψη ηλίου, θα πυροδοτήσουν τις αναμνήσεις του Ντιαμπόλικ. Γλυκές αναμνήσεις παιδικών παιχνιδιών, θλιβερές αναμνήσεις χαμένων φιλιών, πικρές αναμνήσεις απάτης και προδοσίας. Αξέχαστες εμπειρίες που βοήθησαν να σφυρηλατηθεί ο χαρακτήρας του Βασιλιά του Τρόμου!

Αρχές Μαρτίου η "Jemma Press" κυκλοφόρησε τον πρώτο τόμο της τριλογίας που έγραψε και σχεδίασε ο Vittorio Giardino, No Pasaran, με ήρωα τον Μαξ Φρίντμαν που στην Ελλάδα τον έχουμε γνωρίσει μέσα από την Ουγγρική Ραψωδία του ίδιου συγγραφέα. Η συγκεκριμένη τριλογία αποτελείτε από: Max Fridman: No Pasaran (1999) Max Fridman: Rio de Sangre (2002) Max Fridman: Sin Ilusion (2008) Σε αυτό τον τόμο παρακολουθούμε τον Φρίντμαν όπου το Φθινόπωρο του 1938 αποφασίζει να επιστρέψει στην Ισπανία για να βρει έναν παλιό του φίλο που όλα δείχνουν ότι έχει εξαφανιστεί. Και από εκείνη τη στιγμή αρχίζει η περιπέτεια. Τα γεγονότα διαδραματίζονται σε μια Ισπανία που υπάρχει εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα σε Δημοκράτες και Φασίστες και μάλιστα κοντά στο τέλος αυτού του πολέμου, γιατί τον Μάρτιο του 1939 η Δημοκρατία χάνει. Από το οπισθόφυλλο Οκτώβρης 1938. Η Ισπανία είναι βυθισμένη στον τρόμο του εμφυλίου πολέμου. Ο Μαξ Φρίντμαν αναγκάζεται να αφήσει την ηρεμία του σπιτιού του στα περίχωρα της Γενεύης για να επιστρέψει στην ταραγμένη Ιβηρική χερσόνησο αναζητώντας έναν παλιό του φίλο, έναν εθελοντή μαχητή της ελευθερίας που τα ίχνη του έχουν χαθεί στη φρίκη του μετώπου. Ο Φρίντμαν συναντά παλιούς εχθρούς και φίλους και προσπαθεί αρχικά να κρατήσει ουδέτερη στάση, αλλά γρήγορα παρασύρεται σε μια δίνη από ίντριγκες και σκευωρίες… Μια καταπληκτική ιστορία (επίκαιρη) με ένα όμορφο σχέδιο. Στα της έκδοσης: μεγάλο σχήμα, εξώφυλλο-οπισθόφυλλο στα ίδια στάνταρ με τις περισσότερες εκδόσεις της εταιρίας, αλλά το χαρτί εσωτερικά λίγο πιο ματ (οικονομία). Στα έξτρα έχουμε στην αρχή τρεις σελίδες με μια σύντομη ιστορική αναδρομή και μια εισαγωγή και στο τέλος τέσσερις σελίδες με την αφηγηματική μηχανή του Βιτόριο Τζαρντίνο. Η εκδοτική συνεχίζει να μας προσφέρει αξιόλογους τίτλους. Ας ελπίσουμε να δούμε σύντομα και τους άλλους δύο τόμους που ολοκληρώνουν την ιστορία.

Στα πρότυπα των κλασικών ερωτικών fumetti τρόμου των δεκαετιών του '60 και '70, όπως αναγράφεται στο οπισθόφυλλο, η Jemma Press φέρνει στην Ελλάδα τη σειρά Suspiria του Luca Montagliani. H Suspiria και οι 3 αδερφές της Νένια Καντελάρια, Σουντάρια και Γριμόρια είναι οι σκοτεινές θεές, κόρες του Εωσφόρου, που βασανίζουν τις ψυχές των αμαρτολών στο βασίλειο του σκότους. Το άλμπουμ αποτελείται από 3 ιστορίες, όπου στη μεν πρώτη η Suspiria μας συστήνει τις αδερφές της και το έργο τους, ενώ στις άλλες δύο βλέπουμε τη μεν Γριμόρια να ερωτεύεται και τη δε Νένια να ικανοποιεί τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες των ψυχών. Οι ιστορίες είναι οι εξής: - Η κόλαση υπάρχει (σενάριο, σχέδιο Luca Laca Montagliani) - H ιστορία του Μ (σενάριο Luca Laca Montagliani, σχέδιο Andrea Jula) - Εκεί που πεθαίνουν οι ψυχές (σενάριο Luca Laca Montagliani, σχέδιο Andrea Jula) Το τεύχος κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2022 στο AthensCon, όπου ο δημιουργός του Montagliani ήταν προσκεκλημένος της Jemma και υπέγραφε/σχεδίαζε τα τεύχη.

1800. Τουρκοκρατία. Ελασσόνα. Δίπλα από τη Μελούνα. Εκεί που θα είναι τα όρια του Ελληνικού Κράτους μετά τη προσάρτηση της Θεσσαλίας το 1881 και κατά τον πόλεμο του 1897. Ο Δήμος Καραμάνος έχει τη φαμέλια του, έχει τα 5 παιδιά του, ζει μια φυσιολογική φτωχική ζωή. Έχει όμως ένα παρελθόν. Το οποίο τον βρίσκει. Και μαζί με αυτό το παρελθόν συναντάμε και εμείς ονόματα τόσο από το 1821, όσο κυρίως από την περίοδο λίγο πριν το 1821. Δεν τα αναφέρω για να μειώσω τα σπόιλερ Δημιουργός ο πρωτοεμφανιζόμενος (σε εμένα έστω) Θανάσης Καραμπάλιος. Από την Ελασσόνα Στη σελίδα του στο φβ έχει καμπόσες σελίδες μέσα από το κόμικ. Χωρίς μπαλονάκια και αναρτημένες το 2016. Άρα προφανώς το δουλεύει καιρό Παραθέτω μερικές για να έχετε μια ιδέα για το σχέδιο. Το κόμικ περιέχει 2σέλιδη εισαγωγή από τον Πάνο Ζαχαρη, 2 σελίδες με βιογραφικά ιστορικών χαρακτήρων που εμφανίστηκαν στον τόμο (η βιογραφία τους μέχρι το 1800 αλλά και με τα στοιχεία που εξηγούν τα όσα είδαμε στο κόμικ) και μια σελίδα με μια βιβλιογραφία που αποτελείται κυρίως από πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές. === Σχόλια? Με το που έμαθα πριν κανά μήνα από το τόπικ Νέα Κόμικς από την Jemma και το λαγωνικό τον GCF ότι βγαίνει και εν συνεχεία είδα τις σελίδες στο φβ του δημιουργού, έπαθα κάτι τις. Το υλικό με αφορούσε 132%. (α) Ελλαδάρα (β) Ελληνική Ιστορία (γ) μια περίοδος που δεν "πολυεπισκεπτόμαστε". Χτες είπαν από τη Jemma στο φβ ότι το παρέλαβαν (αφού σκοπεύουν να το κάνουν επίσημη πρεμιέρα στο Γαλλικό στη Θεσ/νικη το ερχόμενο ΣΚ), σήμερα με το που άνοιξαν το μαγαζί ήμουν εκεί για να το τσιμπήσω Δεν τα συνηθίζω αυτά Expectations στο Θεό λοιπόν, κάτι που συνήθως μεταφράζεται σε απογοήτευση Συνήθως. Διότι εδώ δεν απογοητεύθηκα Το σχέδιο μου άρεσε πάρα πολύ. Υπάρχουν κάποια καρέ που δε με ενθουσίασε η απουσία φόντου, υπάρχουν καρέ που με μάγεψαν με την Ελλαδάρα του 1800 που δείχνουν. Ο ρυθμός πάρα πολύ καλός. Άμα ξεκινάει τις επίσημες εκδόσεις του ο Καραμπάλιος με αυτό τον τρόπο, τι ακριβώς θα κάνει στο μέλλον? Δηλώνω πάντως φαν Σενάριο. Δεν είναι το Watchmen το 1986 ή το Batman Year One το 1987. Δεν αφηγείται μια περιπέτεια που δεν έχει ξανααφηγηθεί κανείς Τα μοτίβα είναι γνώριμα. Δεν την βρήκα όμως κλισαρισμένη. Είναι μια δετή σφιχτή περιπέτεια, έχει ρυθμό, ήταν ένα άγριο αχαλίνωτο σεξ με τον εγκέφαλό μου Συν τοις άλλοις καραγουστάρησα μέχρι εκεί που δεν πάει κάποια από τα ιστορικά πρόσωπα που εμφανίζονται. Σε τεράστιο βαθμό διότι εμφανίζονται με την ηλικία που είχαν το 1800 (και πάντα με σεβασμό στα όσα ξέρουμε από τις πηγές για τον χαρακτήρα τους). Πάρα πολύ μεγάλη απόλαυση. Συνήθως μνημονεύουμε κάποιους ανθρώπους από το 1821, χωρίς όμως να λέμε τι ηλικία είχαν ανά πάσα στιγμή. Για παράδειγμα, εκτιμώ πως το 99% εξ ημών δεν γνωρίζει εάν το 1821 στην Αλαμάνα ο Αθανάσιος Διάκος ήταν 23 ετών, 33 ετών, 43 ετών ή κάτι άλλο Τεράστια όμως η κουβέντα του Ζάχαρη όπως εμφανίζεται στο οπισθόφυλλο. "Οι πρωταγωνιστές της περιόδου, οι καπεταναίοι, οι κλέφτες και οι αρματολοί, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν σε γοητεία από τους πολυσκιτσαρισμένους ντεσπεράντο και τους σκοτεινούς παρανόμους των μαύρων ευρωπαϊκών δασών". Τεράστια. Και 100% αληθινή Το κακό είναι ότι το τέλειωσα... Και η ιστορία συνεχίζεται. 48 σελίδες και έχω την αίσθηση πως είμαστε ακόμα στον προλογο. Έχουν εμφανιστεί πολλοί "παίχτες", έχει απλωθεί πολύς τραχανάς, θέλω τους επόμενους τόμους (που δεν ξέρω πόσοι θα είναι) ΤΩΡΑ Ελπίζω επίσης να πατήσει πολλούς κάλλους και να εκνευρίσει πολλούς Διότι υπάρχει η ιστορία, όπως συνέβη, με τα καλά της και με τα κακά της, υπάρχουν όμως και οι εθνικοί μύθοι Που, well... είναι μυθοι. Εθνικοι Καραγουστάρησα Φέρτε μου τα επόμενα λέμε Τώρα που γυρίζει Ευχαριστούμε για το υπόλοιπα εξώφυλλα τους albertus magnus, Jack62 & Comichunter.

Τον Απρίλιο του 2019 μία ομάδα κοριτσιών ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους και δημιούργησαν μία πιπεράτη ανθολογία, υπό την μορφή αυτοέκδοσης. Μάλιστα πρέπει να πήγε τόσο καλά, που συγκεντρώθηκαν χρήματα (μέσω γνωστής πλατφόρμας crowdfunding) και βγήκε και δεύτερο τεύχος. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να ανατρέξετε ΕΔΩ. Πέρασαν δύο χρόνια και μία μεγάλη πανδημία και φτάνουμε στον Νοέμβριο του 2022, όπου βλέπουμε στο Athenscon, το εν λόγω (πρώτο) κόμικ να έχει βρει στέγη μέσα στην αγκαλιά της γνωστής εκδοτικής JEMMA PRESS! Το τεύχος είναι προσεγμένο και διατηρεί όλα τα στοιχεία που είχε το φανζίν, με επιπλέον πλεονέκτημα ότι το χαρτί είναι καλύτερο σε υφή κι αίσθηση. Όσοι, λοιπόν, αρέσκονται σε τέτοιου είδους κόμικς και μετάνιωσαν που δεν πρόλαβαν να αποκτήσουν την αυτοέκδοση, ιδού η ευκαιρία να το κρατήσετε στα χέρια σας.

Το νέο πειραματικό project του Τόμεκ. Πρωτοποριακό χιούμορ και μοναδικοί σχεδιαστικοί και σεναριακοί πειραματισμοί από τον θρυλικό συντελεστή του ΗΕΗΕ! Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους ramirez, totally_wired & Indian. Αφιέρωμα στον Tomek

Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας «No pasarán!», μια απεγνωσμένη αναζήτηση με φόντο την κατάρρευση του μετώπου του Έβρου από τις δυνάμεις του Φράνκο. Στις 18 Ιουλίου 1936 ξεκίνησε στην Ισπανία το πραξικόπημα του στρατηγού Φράνκο ενάντια στη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση. Τρία χρόνια αργότερα, αφού η χώρα βάφτηκε στο αίμα, ο Φράνκο κατάφερε, συνεπικουρούμενος από τον Άξονα, να πάρει την εξουσία. Ο εμφύλιος πόλεμος που μεσολάβησε δεν αποτέλεσε απλώς ένα εσωτερικό γεγονός, αλλά καθόρισε την πορεία της Ευρώπης. Στην ουσία ο ισπανικός Εμφύλιος υπήρξε το πρελούδιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς στην Ιβηρική χερσόνησο αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά οι δυνάμεις της δημοκρατίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης με τις δυνάμεις της στρατοκρατίας και του φασισμού. Στην καρδιά αυτής της πολεμικής αντάρας μάς μεταφέρει η συναρπαστική τριλογία κόμικς του Ιταλού σχεδιαστή Vittorio Giardino, που ως τίτλο έχει το γνωστό σύνθημα αντίστασης στον φασισμό «No pasarán!» και της οποίας οι δύο πρώτοι τόμοι κυκλοφορούν από την Jemma Press (σε μετάφραση Γαβριήλ Τομπαλίδη). Το πρώτο μέρος το είχαμε παρουσιάσει σε προγενέστερο φύλλο του «Καρέ Καρέ» (Γιάννης Κουκουλάς: «No Pasaran!», 25/6/2022). Εκεί είχαμε παρακολουθήσει τον Γαλλοεβραίο Μαξ Φρίντμαν, πρώην μέλος της γαλλικής αντικατασκοπίας, να αφήνει την οικογενειακή του γαλήνη στη Γενεύη της Ελβετίας, για να επιστρέψει στη φλεγόμενη Ισπανία, όπου προηγουμένως είχε πολεμήσει στην εμφύλια σύρραξη με την πλευρά των Δημοκρατικών. Αιτία, η εξαφάνιση του παλιού του φίλου και συμμαχητή, ταγματάρχη Γκουίντο Τρέβες, σε αναζήτηση του οποίου σπεύδει ο Μαξ. Στο δεύτερο μέρος («Rio de Sangre») βρισκόμαστε στο μέτωπο του ποταμού Έβρου, τον αιματηρό Νοέμβριο του 1938. Η μάχη για τον Έβρο είχε ξεκινήσει τον Ιούλιο, με μια επίθεση των Δημοκρατικών. Ακολούθησαν μήνες στασιμότητας, με εκατέρωθεν επιθέσεις και αντεπιθέσεις, αλλά και διπλωματικά ναυάγια. Στις 30 Οκτωβρίου όμως ξεκίνησε η αιφνιδιαστική αντεπίθεση των εθνικιστών με την υποστήριξη της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας. Εκεί βλέπουμε τον Μαξ και την Κλερ, στην πρώτη γραμμή του μετώπου, να ακολουθούν το στράτευμα υποδυόμενοι τους δημοσιογράφους, υπό τη στενή παρακολούθηση της Σεγουριδάδ. Όσο ο Μαξ ψάχνει πεισματικά τον εξαφανισμένο φίλο του, τόσο οδηγείται βαθύτερα στη λαίλαπα του πολέμου. Εν τω μεταξύ ο χειμώνας επελαύνει και η χιονόπτωση καλύπτει τα πάντα. Το μόνο που παραμένει σταθερό στον δρόμο για τη Βαρκελώνη είναι οι βομβαρδισμοί, οι εκρήξεις, οι πυροβολισμοί, οι ατέλειωτες ουρές των προσφύγων, οι οιμωγές των τραυματισμένων και οι σοροί των πτωμάτων στα ερείπια των κτιρίων. Ως προς την τεχνοτροπία, οι αναγνώστες θα απολαύσουν και εδώ την επιμονή στην «καθαρή γραμμή» του σχεδίου, τη ρεαλιστική απόδοση του περιβάλλοντος, καθώς και τα πλακάτα, φωτεινά χρώματα που κάπως αντισταθμίζουν τον ζόφο του πολέμου. Και το σχετικό link...

　 1622. Η Οθωμανική αυτοκρατορία έχει εξαπλωθεί σχεδόν σε όλη την Ανατολή, Κωνσταντινούπολη, παιχνίδια εξουσίας, θανάσιμα μυστικά, μυστικές συμφωνίες, επικίνδυνες συμμαχίες. Όμορφες αισθησιακές γυναίκες σκλάβες στα χαρέμια για να ικανοποιούν τις ορέξεις των αφεντάδων τους. Μία από αυτές η ΝΟΥΡ βλέπει το θανάσιμο παιχνίδι που υφαίνεται γύρω της μη μπορώντας να αντιδράσει. Ένας ξένος με σκοτεινή όψη που στο πέρασμά του σπέρνει θάνατο και χάος, θα της αλλάξει την ζωή. Και αυτή είναι μόνο η αρχή... Μια ιστορία τριών γυναικών που έγιναν οι ... ΝΥΦΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥΛΑ. Στο δεύτερο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει προσεχώς η ιστορία της ΣΝΤΕΝΚΑ Η ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΩΝ ΒΟΥΡΝΤΑΛΑΚ Με σενάριο του Κάουα και σχέδιο του Γιάννη Ρουμπούλια πιστεύω ότι θα είναι από τα καλά κόμικς που θα διαβάσουμε. Τίτλος πρώτου άλμπουμ: ΝΟΥΡ* *Που σημαίνει Φως στα Αιγυπτιακά. ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Indian & albertus magnus.

Χμμμ...! Αναφορές στον χαρακτήρα από εδώ και από εκεί, αλλά καμιά παρουσίαση της Ελληνικής έκδοσης. GreekComicFan to the rescue! Στις αρχές του 2005, η Jemma Press κυκλοφορεί λοιπόν τον πρώτο τόμο (TPB) του HELLBOY, το ΣΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ (Seed of Destruction) του MIKE MIGNOLA και σε σενάριο του γνωστού JOHN BYRNE (τα... πάντα από MARVEL & DC) σε χαρτί μεγάλης απορροφητικότητας (όπως αναφέρει και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης της Jemma Press εδώ ) και σε γκρίζους τόνους κατ' αποκλειστικότητα για την Ελληνική έκδοση από τον δημιουργό προς 9,95 ευρώ. Πρώτη έκδοση: 2005 Σελίδες: 128 Τιμή: 9,95 ISBN: 960-87829-7-Χ Η έκδοση περιλαμβάνει πρόλογο του ROBERT BLOCH ο οποίος είναι ο συγγραφέας του ΨΥΧΩ, ενώ πολλοί από εσάς τον γνωρίζετε πιστεύω από τις ανθολογίες της ΩΡΟΡΑ... Περίπου 8 μήνες αργότερα, στις αρχές του 2006, κυκλοφορεί και το δεύτερο TPB, ΞΥΠΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ (Wake the Devil), αυτή την φορά σε ιλουστρασιόν το οποίο δίνει καλύτερα αποτελέσματα στους γκρίζους τόνους που χρησιμοποιήθηκαν ξανά. Ο MIKE MIGNOLA - που μην ξεχνάμε είναι ο δημιουργός του χαρακτήρα - εδώ αναλαμβάνει και το σενάριο με ικανοποιητικά αποτελέσματα, σε πολύ διαφορετικό ύφος βέβαια. Ο δεύτερος τόμος κόστιζε 11,95 ευρώ. Πρώτη έκδοση: 2006 Σελίδες: 143 Τιμή: 11,95 ISBN: 960-87829-6-1 Ο πρόλογος αυτή την φορά ανήκει στον ALAN MOORE, (σιγά μην εξηγήσω ποιος είναι ο εν λόγω κύριος, μην τρελαθούμε κιόλας! Υπάρχει και αφιέρωμα εξάλλου εδώ .) Τον Οκτώβριο του 2007, περιμέναμε και τον τρίτο τομο, το ΤΟ ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΟ ΦΕΡΕΤΡΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ (The Chained Coffin and Others) , όπου 6 σχέδια οπαδών που θα επίλεγε ο MIGNOLA, θα κοσμούσαν την γκαλερί του τεύχους. Το flyer για τον σχετικο διαγωνισμο: Τελικά όμως κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους (στις εκπνοές), λόγω καθυστέρησης της επιλογής των νικητών. Αυτή την φορά, ο τόμος ήταν έγχρωμος και με περισσότερες σελίδες , επιφέροντας την ανάλογη αύξηση στην τιμή - πλέον στα 18,90. Πρώτη έκδοση: Δεκέμβριος 2007 Μετάφραση: ΜΠΕΛΛΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ Σελίδες: 180 Τιμή: 18,90 ISBN: 978-960-6732-05-8 Ο πρόλογος αυτού του τόμου είναι από τον P.GRAIG RUSSELL, γνωστό πλέον και στην Ελλάδα από την έκδοση του Δαχτυλίδι του Νιμπελούνγκεν. Τον Μάιο του 2008 βγήκε και ένα μυθιστόρημα με τίτλο ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ από τον Christopher Golden με εικονογράφηση από τον MIKE MIGNOLA Το scan είναι του Pavlos. Μετάφραση: Μπέλλα Σπυροπούλου Σελίδες: 272 Σελ Τιμή: 15,00 € ISBN: 978-960-6732-09-6 Παρουσίαση του θα βρείτε ΕΔΩ. Σύνδεσμος για την ιστοσελίδα του Jemma εδώ.

Οι Δημήτρης Βανέλλης και Νικόλας Κούρτης ενώνουν τις δυνάμεις τους και μας δίνουν τη «Μοναξιά της Αβύσσου», ένα κόμικς τρόμου βασισμένο στην ελληνική λαογραφία που ξεχώρισε στις εκδόσεις του 2022. Το καράβι «Άγιος Νικόλαος» σαλπάρει από τον Πειραιά, χωρίς να γνωρίζει για την απροσδόκητη και μοιραία συνάντησή του. Όλοι πιστεύουν πως πρόκειται για μύθο κι όμως η θρυλική Γοργόνα, η αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου, υπάρχει και καταστρέφει όσα ανυποψίαστα καράβια δεν γνωρίζουν να απαντήσουν σωστά στην ερώτηση «Ζει;» Ο λόγος για το κόμικς «Η Μοναξιά της Αβύσσου» των Δημήτρη Βανέλλη και Νικόλα Κούρτη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Jemma Press λίγο πριν το τέλος του 2022. Οι δύο δημιουργοί έχουν αποδείξει εδώ και πολύ καιρό την αξία τους. Ο Βανέλλης είναι από τους παλαιότερους ενεργούς σεναριογράφους κόμικς της Ελλάδας με ασταμάτητη παρουσία από τη δεκαετία του ’90 και συνεργασίες με σχεδιαστές όπως οι Θανάσης Πέτρου («Γιαννούλης Χαλεπάς», «Το Γιουσούρι και άλλες φανταστικές ιστορίες», «Η Μεγάλη Βδομάδα του Πρεζάκη») και Σπύρος Δερβενιώτης («Φανούρης Άπλας» με τον Γιάννη Καλαϊτζή). Ο Κούρτης, έχοντας κάνει το σχέδιο του κόμικς «Berlin: Πρώτος Θάνατος» σε σενάριο Κυριάκου Αθανασιάδη το 2020, έχει επιδείξει τρομερή ικανότητα στο λεπτομερές φωτορεαλιστικό σχέδιο και στη δυναμική σκηνοθεσία των καρέ. Οι δύο αυτοί δημιουργοί ενώνουν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους και παραδίδουν στο κοινό ένα κόμικς τρόμου που πατά από τη μία στην ελληνική παράδοση και από την άλλη στον θαλάσσιο τρόμο των διηγημάτων του Χ.Φ. Λάβκραφτ. Το σενάριο σε 72 σελίδες χτίζει την απαιτούμενη ένταση για ένα τέτοιο θρίλερ μέσα από την αφήγηση του ναυτικού/πρωταγωνιστή. Το σχέδιο αποδίδει με εντυπωσιακό δυναμισμό και ολοσέλιδα καρέ τη δύναμη και την οργή της Γοργόνας, που αποδίδεται σαν μια υπερκόσμια θηλυκή μορφή που συνδυάζει τρόμο και σαγήνη. Το κόμικς είναι τυπωμένο σε τετραχρωμία, χτίζοντας μια νουάρ ατμόσφαιρα πάνω στις αποχρώσεις του μπλε και του γκρι. Οι πένες και οι γραφίδες των δύο δημιουργών καταφέρνουν έτσι να ξαναπούν τον λαϊκό μύθο της αδελφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου που μεταμορφώθηκε σε καταστροφική γοργόνα και να τον προσαρμόσουν στο σήμερα και στο μέσο των κόμικς, δίνοντας και μια δική τους, μελαγχολική ματιά στο τρομακτικό μα μοναχικό αυτό πλάσμα της Αβύσσου. 📌 Το κόμικς «Η Μοναξιά της Αβύσσου» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press. Και το σχετικό link...

Σύνοψη από την εκδοτική: Όταν ένα τραγικό ατύχημα θα κοστίσει τις ζωές των αγαπημένων του, ο Γρηγόρης θα αποτραβηχτεί σε ένα απόμερο σπίτι στο βουνό, προσπαθώντας να διαχειριστεί τον πόνο της απώλειας και να μπορέσει να πολεμήσει την κατάθλιψή του. Όμως κάτι υπάρχει εκεί… Κάτι που καραδοκεί στις σκοτεινές γωνιές του παλιού σπιτιού, κάτι που γεννάει εφιάλτες και παραισθήσεις, κάτι που ρουφάει τη ζωή από μέσα του! Ο Γρηγόρης θα χρειαστεί σύντομα να αποφασίσει αν θα αντιδράσει και θα παλέψει για την επιβίωση του ή θα αφεθεί και θα οδηγηθεί στην παράνοια και στον θάνατο. Σχολιασμός της έκδοσης: Δεν έχω κρύψει τον ενθουσιασμό μου για τις δουλειές που έχει κάνει ο @ Malk γενικά. Τον θεωρώ από τους κορυφαίους horror σχεδιαστές στη χώρα και όταν διάβασα το concept του Alone έγινε απευθείας στόχος αγοράς για το Comicdom. Το συγκεκριμένο κόμικ είναι ο ορισμός του ατμοσφαιρικού. Για μένα αν θέλετε να το απολαύσετε, μείνετε ξύπνιοι μέχρι αργά το βράδυ, κλείστε τα φώτα, ανοίξτε ένα φως γραφείου και εθιστείτε στην ατμόσφαιρα του, μπείτε στο σύμπαν που φτιάχνει ο Malk. Το μέγεθος είναι το κλασικό μικρό της Jemma τύπου σαν αυτό στο Τέζα Omnibus, ωστόσο δεν αδικεί καθόλου το σχέδιο που είναι λεπτομερές και όμορφο, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν μικρά στοιχεία όπως το κιτρινισμένο χαρτί και η πλήρης απουσία χρώματος που βοηθούν πάρα πολύ σε αυτήν την ατμόσφαιρα κατάθλιψης, μοναξιάς και τρόμου. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να έχει χρώμα, γιατί το εξώφυλλο είναι φανταστικό και θυμίζει λίγο Stranger Things, ωστόσο διαβάζοντας το θα διαπιστώσετε ότι μάλλον το χρώμα θα έπαιρνε κάτι από την dark αισθητική του. Διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα και προτείνεται ανεπιφύλακτα. Μιας και είναι μέλος του GreekComics, θέλω να ευχηθώ στον Malk καλή επιτυχία, καλές πωλήσεις και μακάρι να δούμε κι άλλες ιδέες του στο χαρτί λίαν συντόμως! Καλό διάβασμα σε όλους

Ένα άλμπουμ στα πρότυπα των κλασικών ερωτικών fumetti τρόμου – και ερωτισμού – των δεκαετιών του ’60 και του ’70, το πρώτο τεύχος της «Suspiria» του Ιταλού καλλιτέχνη Luca Laca Montagliani κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Jemma Press. Suspiria… Αυτή που ψιθυρίζει στο σκοτάδι, αυτή που έχει τη δύναμη να διαχωρίζει τη σάρκα από το πνεύμα, φορέας δακρύων και οδύνης. Αθάνατη υπηρέτρια της απόγνωσης, της νωθρότητας μα και της συμπόνιας, μπορεί να προσφέρει την αιώνια γαλήνη ή το ατέρμονο μαρτύριο, σύμφωνα με την κρίση της… Έργο που επιτελεί για χιλιετίες με τη βοήθεια των τριών αδερφών της: Νένια Καντελάρια, Σουντάρια και Γκριμόρια, στον Νεκρόκοσμο, μια κοσμολογική συμπαντική διάσταση που αιωρείται στην αιωνιότητα». Με αυτά τα λόγια και τη σήμανση «άνω των 18», το οπισθόφυλλο της πρόσφατης έκδοσης «Suspiria: Βασίλισσα του Νεκρόκοσμου – 3 ιστορίες από το Βασίλειο των Σκιών» (Jemma Press) προετοιμάζει τον αναγνώστη για τον αισθησιακό κόσμο στον οποίο πρόκειται να βυθιστεί, ανοίγοντας το πρώτο άλμπουμ του φρικώδους και παράλληλα λάγνου σύμπαντος που επινόησε ο δημιουργός Luca Laca Montagliani. Περιλαμβάνει τις ιστορίες «Η Κόλαση υπάρχει», «Η ιστορία του Μ» και «Εκεί που πεθαίνουν οι ψυχές», με τον σχεδιαστή Andrea Jula να υπογράφει το σχέδιο των δύο τελευταίων, καθώς και το εξώφυλλο του βιβλίου. Ανήσυχο πνεύμα καθώς είναι, ο Montagliani έχει ασχοληθεί από νεαρή ηλικία με τα κόμικς, αλλά και τη μουσική και το θέατρο. Βασικός συντελεστής του Πολιτιστικού Συλλόγου Annexia, ανέλαβε να επανεκδώσει το έργο του δασκάλου του ιταλικού κόμικς, Giorgio Rebuffi (δημιουργός μεταξύ άλλων του Τιραμόλα), σύντομα όμως στράφηκε στην παράδοση του ερωτικού ιταλικού κόμικς. Από το 2016, στο πλαίσιο της σειράς «Vintagerotika», αναβίωσε μια σειρά από σέξι αντιηρωίδες των Renzo Barbieri και Giorgio Cavedon (ενδεικτικά Zora, Jacula, Lucifera), σε συνεργασία με αξιόλογους δημιουργούς κόμικς. Το 2019 δημιούργησε έναν νέο, προσωπικό χαρακτήρα, τη Σουσπίρια, στα πρότυπα των κλασικών ερωτικών fumetti τρόμου. Τόσο η ατμοσφαιρική απεικόνιση των ποιητικών καταστάσεων που διαδραματίζονται σε ένα υπόβαθρο με αναφορές στην κλασική αποτύπωση της Κόλασης, όπως την έχει καταγράψει το δυτικό συλλογικό υποσυνείδητο, όσο και η έντονα λυρική σεξουαλικότητα, η οποία εντοπίζεται αφενός στο σχέδιο και τα χαρακτηριστικά των πρωταγωνιστριών και αφετέρου στις θεματικές που καθοδηγούν τις σύντομες ιστορίες που λαμβάνουν χώρα στον Νεκρόκοσμο, είχαν μεγάλη απήχηση, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν αρκετά ακόμα τεύχη. Με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου τόμου στα ελληνικά, ο δημιουργός της Σουσπίρια, Luca Laca Montagliani, βρέθηκε ως επίσημος προσκεκλημένος στο AthensCon2022, όπου και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί του για τον χαρακτήρα του και το έργο του, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας: «Η Σουσπίρια είναι ο φορέας της παρηγοριάς της αιώνιας ζωής. Ενσαρκώνει την απέραντη θηλυκότητα, βιβλικά και αναγκαστικά υπνωτική, διαβολική και σαγηνευτική. Είναι η μεγαλύτερη από τις τέσσερις αδερφές. Η Νένια, η μικρότερη, αναπαριστά τη μέθη και την τρελή αναισθησία της νεότητας, τον αιφνίδιο θάνατο, την εξαπάτηση της επιθυμίας. Η Σουντάρια είναι η σιωπηλή αυτοκράτειρα της σφαγής, η κυρία με το πέπλο και το αγκάθινο στεφάνι που φέρνει ως δώρο λιμούς, πολέμους και θανατηφόρες ασθένειες. Η Γκριμόρια φέρει γραμμένα στο δέρμα της τα ψέματα που προφέρουν οι άνθρωποι. Συνοδεύει τις ψυχές των αποβιωσάντων στο δέντρο της οδύνης, έναν οργανισμό από αίμα, κορμιά και ρίζες που υψώνεται μέχρι την επιφάνεια του φλοιού της Γης και η ανάβαση στο οποίο χαρίζει μια νέα μετενσάρκωση στη Γη. Η Βλάσφημη Μητέρα που επιβλέπει τα πάντα είναι η Αγία Θανή, η σύζυγος του Εωσφόρου. Βυθισμένη μέσα στην κολάσιμη αποσύνθεσή της, παρατηρεί μέσα από τις αντανακλάσεις των χιλιετιών τις ζωές μας και το έργο των θυγατέρων της». Όσον αφορά τις θεματικές, ο Montagliani εξηγεί: «Είναι ποιητικές αντανακλάσεις στον θάνατο και στην κενότητα της ύπαρξης, με φιλοσοφικές και ψυχαναλυτικές προεκτάσεις. Είναι η διήγηση, από την οπτική της ασθένειας, τη στιγμή που ο χαρακτήρας ο οποίος ενσαρκώνει τη «νόσο» μετατρέπεται στο σύμβολο της ίδιας της ασθένειας. Μια ουδέτερη σκοπιά στη σκοτεινή ζώνη της ανθρώπινης ύπαρξης και στις παθολογίες της διαταραχής της αρχής της πραγματικότητας, χωρίς να δαιμονοποιούνται. Μια πρόσκληση να εξεταστεί ο εσωτερικός πυρήνας της απόκρυφης πραγματικότητας, η σκοτεινή πλευρά της νοσηρής φιληδονίας και της ερωτικής τραγωδίας». Ποια είναι όμως η θέση και ο ρόλος της «Suspiria» στο σύγχρονο τοπίο της 9ης Τέχνης; Ο Luca θεωρεί πως «είμαστε απλά ένα εύθραυστο περιτύλιγμα γελοίας διάρκειας. Σκόνη στον αέρα των αιώνων. Το αόρατο νήμα που μας συνδέει με τον συμπαντικό πυρήνα του κόσμου είναι αυτό που μας καθιστά αθάνατους. Σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να αναζητήσουμε τη συνείδηση, να στραφούμε στην πρωτόγονη πηγή, να εξασκήσουμε την κριτική ματιά μας στο έπακρο, όσο επιτρέπει η προσωπική εξέλιξη του καθενός, αντί να περδόμαστε διακριτικά στην τσαπατσουλιά που μολύνει την Ιταλία στο όνομα μιας ολοκλήρωσης, ευρωπαϊκής ή ατλαντικής ανά περιόδους, και υποκριτικά προοδευτικής. Η “Suspiria” είναι, ακόμα, μια ελευθεριακή αντίδραση σε όλο αυτό, στην πολιτισμική αδράνεια και στα αηδιαστικά δεσμά της πολιτικής ορθότητας και του καθεστώτος λογοκρισίας του οποίου είμαστε δέσμιοι για δεκαετίες». Τέλος, αναφορικά με την ανάπτυξη της σειράς, ο Montagliani περιγράφει πως «απ’ τη μία υπάρχουν οι ασπρόμαυρες ιστορίες, τοποθετημένες στη Γη, όπου η Σουσπίρια διεγείρει τη θνητή κάθαρση σε ανθρώπους ανεπαρκείς και μπερδεμένους, από την άλλη παρακολουθούμε τα οργανωτικά και διαχειριστικά ζητήματα των αποθανόντων στο Βασίλειο των Σκιών, με έγχρωμες ιστορίες. Προφανώς είναι απαραίτητο να τις διαβάσετε όλες για να έχετε μια καθαρή και ολοκληρωμένη ιδέα». Και το σχετικό link...

Φρέσκια, ολόφρεσκια έκδοση της Jemma Press που ακόμα δεν κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία αλλά τα μέλη του GC είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν στη συνάντηση για τον 8ο τόμο του STORM. O Μοsaic είναι ένα περίεργο πλάσμα από σάρκα, μέταλλο και πλαστικό, ένας συνδυασμός ανθρώπου και μηχανής. Πριν από 4 χρόνια είχε βρεθεί αντιμέτωπος με τον ψυχωτικό δολοφόνο που σκότωσε την αδερφή του καλύτερού του φίλου. Τότε νόμιζε ότι τον είχε σκοτώσει, όμως τώρα εκείνος επιστρέφει και προσπαθεί να καταστρέψει τη ζωή του Mosaic και των φίλων του. Το κόμικ αποτελείται από 133 σελίδες, ενώ στον τόμο περιέχονται επίσης μια εισαγωγή του Eric Powell και 4 εναλλακτικά εξώφυλλα του Hotz.

Τα Μυστήρια Πράματα του Θανάση Πετρόπουλου ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2018, στο socomic.gr, και ολοκληρώθηκε τον Απρίλη του επόμενου χρόνου. Το κόμικ ανήκει στο είδος του υπερφυσικού τρόμου. Πρωταγωνιστές είναι ο Φιλήμων Καρτέρης και ο Σερ Ζάκαρυ Νίκολσον -Έλληνας ακαδημαϊκός και Ιρλανδός περιηγητής αντίστοιχα-, οι οποίοι σαν άλλοι πράκτορες του BPRD, τα βάζουν με καταχθόνια πλάσματα στην ελληνική ύπαιθρο του 19ου αιώνα. Η φυσική μορφή του κόμικ, από τις εκδόσεις Jemma Press, περιλαμβάνει δύο ιστορίες από τις τρεις που έχουν δημοσιευτεί στην πλατφόρμα. Για εμένα προσωπικά ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη το γεγονός ότι ο Πετρόπουλος έκανε κάτι τελείως έξω από αυτά που τον έχουμε συνηθίσει. Μπορεί το σχέδιό του να μην προϊδεάζει για horror, αλλά το έχει τροποποιήσει αρκετά ώστε -τουλάχιστον για εμένα- να εξυπηρετεί το σενάριο, ακόμη και στις πιο gory στιγμές του. Το δυνατό σημείο βεβαια είναι σενάριο. Εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το ελληνικό φολκλόρ είναι πλούσιο και ανεκμετάλλευτο και ο Πετρόπουλος το διαχειρίζεται πολύ καλά. Οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι συμπαθέστατοι και έχουν χημεία, αν μπορεί να ειπωθεί αυτό για ένα κόμικ. Και μέσα σ' όλα δε λείπει το χιούμορ, προερχόμενο κυρίως από την φλεγματική ιδιοσυγκρασία του Νίκολσον. Η έκδοση είναι απλή αλλά καλαίσθητη και περιέχει επίσης pin-ups από τους Αγγελική Σαλαμαλίκη, Δημήτρη Καμένο, Αλέξια Οθωναίου, PanPan, Έφη Θεοδωροπούλου, Γιάννη Ρουμπούλια, Δήμητρα Αδαμοπούλου και Δημήτρη Κάσδαγλη. Συνολικά, θα έλεγα ότι είναι ένα απρόσμενα διασκεδαστικό τομάκι. Ίσως «λίγο», αλλά που αξίζει να διαβάσουν όσοι αρέσκονται σε τέτοιες θεματολογίες. +.||.+ Παρουσίαση του webcomic

Κυκλοφορία: Δεκέμβριος 2008 & Ιούλιος 2009 Τιμή: 24,90 € Μου είναι αρκετά δύσκολο να κάνω την παρουσίαση στο Eternauta. Τι μπορείς να γράψεις για το καλύτερο Λατινοαμερικάνικο κόμικ όλων των εποχών και ένα από τα καλύτερα παγκοσμίως; Τι μπορείς να γράψεις που δεν έχει γραφτεί ήδη; Επιλέγω λοιπόν τα απολύτως απαραίτητα. Το οφθαλμοφανές της υπόθεσης είναι πως παρ΄ όλο που δημιουργήθηκε πριν 50 χρόνια, το σενάριο είναι απολύτως σύγχρονο σε ιδέες, ρυθμό και εκτέλεση. Στο τελευταίο βάζει φυσικά το χεράκι του ο Solano Lopez, αυθεντικός μάστορας του σκίτσου και με τεράστια καριέρα σε παραγωγή κόμικς. Ο Κοσμοναύτης του Απείρου πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα στο περιοδικό Σκαθάρι, όπου και πήραμε μια πρώτη γεύση από τι εστί Eternauta, ενώ μια πληρέστερη εικόνα πήραμε από τη δεύτερη δημοσίευσή του στο περιοδικό Σκορπιός, όπου καταφέραμε να διαβάσουμε ουσιαστικά όλο το υλικό του 1ου τόμου της Jemma. Αρκετά χρόνια μετά, η super μικρή (στα χαρτιά μόνο ) εκδοτική εταιρεία Jemma αποκτά τα δικαιώματα και τυπώνει σε δύο πολυτελείς τόμους όλη την ιστορία του Κοσμοναύτη. Πολυεπίπεδο έργο, ξεκίνησε ως μια αλληγορία στην ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου και τη μοναξιά του ανθρώπου σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, αλλά στην πορεία εξελίχθηκε σε πλάγια καταγραφή της επερχόμενης πολιτικής ανωμαλίας που κυρίευσε τον πλανήτη τις δεκαετίες του '60 και του '70. Η τραγική ιστορία του Oesterheld και της οικογένειάς του ως αποτέλεσμα της χούντας είναι λίγο-πολύ γνωστή, και όσοι τυχόν δεν γνωρίζουν σχετικά ας διαβάσουν το πολύ όμορφο αφιέρωμα του germanicus εδώ. Για εγκυκλοπαιδικούς λόγους, θα ήθελα να δείξω μόνο τη διαφορά του αρχικού στενόμακρου φορμάτ της ιστορίας (που είναι αυτή που δημοσίευσε η Jemma) σε σχέση με τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις για να "χωρέσει" σε εκδόσεις μικρότερου μεγέθους ή και περιοδικών κλασσικού τύπου. Οι 2 πρώτες σελίδες από την έκδοση της Jemma. Οι 4 πρώτες σελίδες όπως δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Σκορπιός.

Στα πλαίσια του ComicDom 2017,η JEMMA κυκλοφόρησε την δουλειά του ταλαντούχου δημιουργού Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη με τίτλο,"Ανώνυμος ο Αθηναίος - Στην σκιά της Ακρόπολης"...!Πρόκειται για μονοσέλιδα,χιουμοριστικά στριπάκια,με θέμα την αρχαιότητα,τα οποία τα είχαμε συναντήσει για πρώτη φορά στις οθόνες των υπολογιστών μας από το Socomic...! Η έκδοση έχει στενόμακρο φορμάτ και καλό γυαλιστερό χαρτί...!Στην τελευταία σελίδα βρίσκουμε και μερικές ιστορικές σημειώσεις...!Το σχέδιο είναι πολύ λιτό κι απέριττο,προφανώς για να αναδεικνύεται καλύτερα το σενάριο...! Αντιγραφή από το οπισθόφυλλο...! Αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Σκλαβενίτη

Berlin. Πρώτος θάνατος. Στη ράχη έχει τον αριθμό 1. Σημάδι ότι φιλοδοξεί να είναι σειρά. Και εγώ ρωτάω "που είναι ο δεύτερος τόμος και γιατί δεν έχει βγει ακόμα". Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2020 έσκασε στον Πειραιά στο κατάστημα της Jemma. Άκουσα noir, μου άρεσε το εξώφυλλο, έσκασα κι εγώ εκεί για να προλάβω το lockdown. Ο Σταυριανός μου είπε ότι εάν το πάρω ως "Jemma Store Exclusive", θα υπάρχει και μια μικρή αφισσούλα. Δεν φημίζομαι για τη φειδώ μου. Του τα έδωσα. Μου τα έδωσε. Αλισβερίσι και νταραβέρι. Παραφυσικό, urban, neo-noir λέει από πίσω. Aλήθεια. Στο σενάριο ο Κυριάκος Αθανασιάδης. Φαν του Λαβκραφτ. Προφανώς. Φαν και των νουάρ. Κάνει αυτό που λέει το οπισθόφυλλο. Περίπου. Στη πραγματικότητα απλά στήνει τον καμβά για τον 50 χρονο βετεράνο Νίκο Κούρτη. Ο οποίος κάνει πράγματα που δεν έχω ξαναδεί Έλληνα να κάνει. Σπανίως τα βλέπω και σε ξένο κόμικ. Δεν μπορώ να σπάσω το κόμικ για σκανάρισμα. Περιορίζομαι λοιπόν σε μια εικόνα που ανέβασε ο Κούρτης στο φβ του. και σε ένα promo video που έφτιαξε η Jemma. 10000000_810525212841813_5463602137512912853_n.mp4 Το σχέδιο πραγματικά με σόκαρε. Σχεδόν οι μισές σελίδες είναι επιπέδου splash page με τρελή λεπτομέρεια και συγκλονιστική ατμόσφαιρα. It has to be seen, to be believed. Και κόσμο δημιουργεί, και παπάδες κάνει, και μητροπολίτες, και πατριάρχες. Του πήρε 2-2,5 χρόνια για να το φτιάξει. Το πιστεύω. Κομιξάρα που άνετα την εκδίδει ο οιοσδήποτε στο εξωτερικό. Ο οιοσδήποτε. φβ του Κούρτη

"Angela & Luciana Giussani "Το 1962 η Angela και η Lucianna Giussani, δυο ομορφες,καλλιεργημενες,πνευματώδεις κ ανησυχες κυριες της μιλανέζικης αστικής τάξης είχαν το θάρρος να ξεκινήσουν την εκδοτικη τους δραστηριοτητα μη δισταζοντας να βρεθουν αντιμετωπες με κατηγορίες και κρίτικες,δικαστήρια και κατασχεσεις προκειμένου να συνεχίσουν τη "μεγάλη περιπέτεια τους" τον Diabolik. Ευφυεστατες δημιουργικά δεν επινόησαν ¨απλως" εναν χαρακτηρα που πέρασε στη συλλογικη μνημη των Ιταλών,αλλα και εναν αποκλειστικά δικό τους τρόπο δημιουργίας κομικς. Το γεγονος πως ακομα και εως τις μερες μας ο Βασιλιάς του Τρόμου αποτελεί εναν μύθο τοσο για τους αναγνωστες οσο και για τους επαγγελματίες του χωρου,οφείλεται κατα ενα μεγαλο μερος στις βασεις που εκεινες έβαλαν,κατι περισσοτερο απο μισο αιωνα πριν." (Σημείωμα στον κολλοφονα της εκδοσης) Εδω επειτα απο αρκετες δεκαετιες που ειχαμε να δουμε Diavolik στα Ελληνικα (Βλεπε DIABOLIK το 1970 ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ και ΔΙΑΒΟΛΙΚ στα 1983 απο τον ΑΡΗ ΓΚΡΙΤΖΑΛΗ) https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/6434-diabolik/ https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/6432-διαβολικ/ επανερχονται τα Ιταλικα Fumetto (ή αλλιως "φουμέτια"οπως επικρατησαν να χαρακτηριζονται στον Ελλαδικο χωρο αυτες οι εκδοσεις.) Βλεπουμε μια ανθολογια ιστοριων απο πασιγνωστους Ιταλους δημιουργους. Ορισμενους τους ξερουμε με την ενασχοληση τους και στα Ντισνεικα κομικ (π.χ. Cavazzano, Ziche) αλλα ολοι ανεξεραιτως ειναι κορυφαιοi. H εκδοση στην Ιταλια εγινε με αφορμη τα 55 χρονια υπαρξης του Diavolik.. Η συνολικη αισθηση που αποπνεει η εκδοση ειναι στα γνωστα στανταρ που μας εχει μαθει η Jemma press. To σχεδιο παροτι ασπρομαυρο αναδυκνειται και δεν κουραζει στην αναγνωση. Η προελευση της εκδοσης ειναι απο τον κορυφαιο Ιταλικο εκδοτικο Mondatori που πρωτοκυκλοφορησε στην γειτονικη μας χωρα στις 31.10.2017 (Diabolik. Fuori dagli schemi).Βεβαια εδω κυκλοφορησε με μαλακο εξωφυλλο εν αντιθεση με το σκληροδετο Ιταλικο.. Προτεινεται για τους μυημενους-να θυμηθουν τον ηρωα της νιοτης τους-και στους νεοτερους -για να μαθουν και αυτοι.. Υ.Γ.Αφησε να ενοηθει ο υπεθυνος της εκδοτικης οτι αναλογως την αποδοχη και τις πωλησεις που θα κανει η κυκλοφορια θα εχει και συνεχεια..Οποτε σπευσατε.. Υ.Γ.2 Μαζι με το καταπληκτικο εξωφυλλο και τον προλογο του Milo Manara δινοταν και ποστερ μαζι με την αγορα του τιτλου σε περιορισμενα κομματια. (To poster δια χειρος Milo Manara)

Το βυζαντινό έπος του Διγενή Ακρίτα γνωρίζει την πιο σύγχρονη και πρωτότυπη παραλλαγή του στη νέα σειρά κόμικς της Jemma Press. «Ο θαυμαστός Βασίλειος, το φως των ανδρειωμένων, / περί απελάτων ήκουσε ευγενικών και ανδρείων, / ότι κρατούν στενώματα και ποιούν αντραγαθίας / και ζήλος ήλθεν εις αυτόν να ιδή τους απελάτας. / Και έκατσεν και ευθείασεν ωραίον, τερπνόν λαβούτον, / επήρεν το και εξέβηκεν από τα γονικά του / και εις μίαν εκατέμαθεν και τας στενάς κλεισούρας». Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από την – πλησιέστερη προς το αρχικό κείμενο – παραλλαγή του μακρού έμμετρου αφηγήματος «Βασίλειος Διγενής Ακρίτης». Ένα έργο που γράφτηκε γύρω στα μέσα του 11ου αιώνα, εμπνευσμένο από τη ζωή των υπερασπιστών των άκρων (συνόρων) της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Οι θρύλοι, τα άσματα και οι παραδόσεις για τη δράση και τα κατορθώματα των ακριτών γνώρισαν μεγάλη διάδοση στις ακριτικές περιοχές του Πόντου και της Καππαδοκίας και από εκεί πέρασαν στην Κύπρο, την Κρήτη και την ηπειρωτική Ελλάδα. Το σύνολο αυτού του υλικού, που αποτέλεσε τον «ακριτικό κύκλο», οδήγησε στη σύνθεση του αρχαιότερου μνημείου της λόγιας νεοελληνικής γραμματείας, που κινείται ανάμεσα στο έπος και το ερωτικό μυθιστόρημα. Το έργο διηγείται τον βίο του ήρωα Διγενή Ακρίτη, που υπερασπίστηκε τα σύνορα του Βυζαντίου περί τον 9ο-10ο αιώνα, και αντανακλά την κυρίαρχη ιδεολογία (πολιτική, στρατιωτική και θρησκευτική) της αυτοκρατορίας. Αποτυπώνει, όμως, παράλληλα, και τις πολυεπίπεδες σχέσεις και διασταυρώσεις του χριστιανικού και του μουσουλμανικού κόσμου. Άλλωστε, το ευφυές προσωνύμιο του ήρωα ως «διγενή» αναφέρεται ακριβώς στη μικτή καταγωγή του, καθώς ήταν γιος της Ελληνοβυζαντινής αριστοκράτισσας Ειρήνης και του Αραβοσύρου εμίρη Μουσούρ. Το «Έπος του Διγενή Ακρίτη» αποδόθηκε ανά τους αιώνες σε διάφορες ελληνικές και σλαβικές παραλλαγές, ενώ ενέπνευσε δημοτικά τραγούδια και λογοτεχνικά έργα. Μεταφέρθηκε όμως και σε κόμικς, πρώτη φορά στη σειρά των Κλασσικών Εικονογραφημένων (τεύχος #1035). Η πιο πρόσφατη μεταφορά σε κόμικς του σπουδαίου αυτού έργου της δημώδους βυζαντινής λογοτεχνίας μάς έρχεται από τις εκδόσεις Jemma Press. Ο λόγος για τη σειρά «Διγενής», που από τις αρχές του 2022 μετράει ήδη τους δύο πρώτους της τόμους (οι επόμενοι τέσσερις θα κυκλοφορούν ανά εξάμηνο). Ο «Διγενής» είναι το αποτέλεσμα της καρποφόρας συνεργασίας τεσσάρων ταλαντούχων συντελεστών: των Κωνσταντίνου Δημητρίου και Κάλλιας Παπαδάκη, που έγραψαν το σενάριο, και των Αύγουστου Κανάκη και Ντέννι Γιατρά, που ανέλαβαν τη σχεδίαση και τον χρωματισμό. Πρόκειται για την πιο σύγχρονη, σε προσέγγιση και αφηγηματική ματιά, παραλλαγή του βυζαντινού έπους. Ο πρώτος τόμος, με τον τίτλο «Το σημάδι του Κάιν», μας εισάγει στο χρονικό πλαίσιο που δεν είναι άλλο από την ενδο-βυζαντινή μάχη της Αβύδου (989 μ.Χ.). Εκεί, μια μοιραία συνάντηση μας μεταφέρει 20 χρόνια πίσω, στην Καισάρεια, όπου παρακολουθούμε την πορεία του δεκαεξάχρονου αριστοκράτη Βασίλειου Μουσούρ από την αθωότητα στην εποχή του πυρός και του σιδήρου. Μια άτυχη στιγμή τινάζει στον αέρα εφηβικά όνειρα και «ενήλικες» πολιτικές φιλοδοξίες, ανοίγοντας στη συνέχεια (τόμος β’: «Πυρ και θείον») τον φαύλο κύκλο του αίματος. Ο «Διγενής» συνιστά έναν επιτυχή συνδυασμό των εξής παραγόντων: α. βαθιά κατανόηση της περιόδου (σε όλα τα ιστορικά, πολιτισμικά και θεολογικά της συμφραζόμενα), β. κινηματογραφικό storytelling, γ. καθαρή σχεδιαστική γραμμή, ρεαλιστική και ταυτόχρονα λιτή και δ. πανέμορφες παλέτες που εξυψώνουν τη σεναριακή δράση. Σε προηγούμενο αφιέρωμά μας («Ποπ βυζαντινές ιστορίες», Καρέ Καρέ 13-14/8/2022) είχαμε υποστηρίξει ότι η υπερχιλιετής περίοδος των ανατολικών Μέσων Χρόνων όχι απλώς δεν είναι το βαρετό μάθημα των σχολικών μας χρόνων, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί μια σκόπιμα υποτιμημένη, πλην όμως ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για κάθε είδους δημιουργία, με σύγχρονα καλλιτεχνικά και εκφραστικά μέσα. Ο «Διγενής» των Δημητρίου, Παπαδάκη, Κανάκη και Γιατρά επιβεβαιώνει τον παραπάνω ισχυρισμό, διατηρώντας ακμαίο το ενδιαφέρον και τις προσδοκίες μας για τη συνέχεια. Και το σχετικό link...

Το άλμπουμ που κρατάτε στα χεριά σας είναι μια ανθολογία της σειράς στριπ Scary Tales του Πάνου Ζάχαρη, που δημοσιεύεται στο "Καρέ-Καρέ" της Εφημερίδας των Συντακτών κάθε Σάββατο. Κάποιες από τις ιστορίες που περιλαμβάνονται σε αυτή την έκδοση μπορεί να σας κάνουν να γελάσετε, αλλά και κάποιες είναι πολύ πιθανό να φέρουν δάκρυα στα μάτια σας. Είναι ακόμα πιθανότερο δε, αυτά τα δάκρυα να μην είναι μόνο λύπης, αλλά και οργής. «Οι κόσμοι που πλάθει ο Πάνος Ζάχαρης, γειτνιάζοντες με αυτούς της άλλης περιβόητης και βραβευμένης σειράς του υπό τον τίτλο «The Working Dead», δεν αποτελούν παρωδίες του περιεχομένου των πηγών τους, αλλά των παρερμηνευμένων νοημάτων τους από όσους θεωρούν τα παραμύθια ιερά κι ανέγγιχτα κείμενα». (Γιάννης Κουκουλάς, από την εισαγωγή του) Ευχαριστούμε τον @nikos99 για τη διάθεση του τεύχους

Τιμή: 45€ Μια γεύση για το με τι μοιάζει και τι μέγεθος έχει, μπορείτε να πάρετε και από εδώ και εδώ μιας και ο Λευτέρης Σταυριανός (εκδότης της Jemma) μας τίμησε φέρνοντας έναν τόμο στη κοπή της πίτας για να τον περιεργαστούμε (πριν καν βγει στο εμπόριο...) Από κει και πέρα, το δελτίο τύπου είναι πολύ κατατοπιστικό και θα αφήσω αυτό να μιλήσει μόνο του. Η μόνο παρέμβαση που θέλω να κάνω αφορά το μέγεθος του και το γιατί είναι τέτοιο (όπως μας είχε διηγηθεί ο Λευτέρης την ιστορία στην Έκθεση Βιβλίου τον Σεπτέμβρη). Κανονικά σε Αγγλία και Αμερική έχει βγει στο σύνηθες φορμά (κάτι μικρότερο από Α4 δηλαδή). Όταν δόθηκε το κόμικ στην μεταφράστρια, αυτή το ζήτησε σε μεγαλύτερο μέγεθος γιατί τα γράμματα ήταν πολύ πυκνά και η δουλειά της δυσκόλευε. Ο Λευτέρης της το εκτύπωσε σε Α3 και ξαφνικά διαπίστωσε ότι το κόμικ αναβαθμιζόταν και ένας μεγάλος όγκος από λεπτομέρειες αναδεικνυόταν. Το αποτέλεσμα του άρεσε, οπότε επικοινώνησε με τον Talbot για να του ζητήσει την άδεια να το εκτυπώσει σε μεγάλο (τεράστιο για να ακριβολογούμε) μέγεθος. Και εκεί τρώει τη μεγάλη φλασιά. Ο Talbot γυρνάει και του λέει ότι το αρχικό concept ήταν να βγει το κόμικ σε μεγάλο μέγεθος. Όλο το κόμικ έχει φτιαχτεί για μεγάλο μέγεθος. Απλώς μέχρι στιγμής δεν "έκατσαν" οι συγκυρίες... Έχουμε λοιπόν στα χέρια μας την μοναδική παγκοσμίως εκτύπωση του κόμικ στο "σωστό" μέγεθος... :blog7: Επιπρόσθετα υπάρχει και μια σελίδα (μεγάλο πλάνο, μέσα στο κόμικ, μέρος της ροής) η οποία δεν υπάρχει στο αμερικάνικο... Στο εξωτερικό υπάρχει και συνέχεια του κόμικ, ονόματι Heart of Empire. Για να ακριβολογούμε ένα δεύτερο mini-series που συμβαίνει μετά το The Adventures of Luther Arkwright και το οποίο μπορεί να διαβαστεί και ανεξάρτητα από αυτό εδώ (αν και δεν θα το πρότεινα, αφού έχει spoilers). Επίσης, στο site του Bryan Talbot, μπορείτε να βρείτε και το The Papist Affair που είναι και η πρώτη εμφάνιση του Λούθερ Αρκράιτ. : Να προσθέσω ότι η σειρά είναι αριθμημένη. 999 αντίτυπα και όποιος πρόλαβε, τον Κύριο οίδε.... Απόσπασμα από το Δελτίο Τύπου της Jemma ΥΓ και ένας εκδότης που (α) μας έστειλε δελτίο τύπου και (β) και σημαντικότερο μας έδωσε σκαναρισμένο το εξώφυλλο... και trust me τέτοιο θηρίο εξώφυλλου, δεν σκανάρεται εύκολα... θα ήθελε 4 scan (μιας και κανείς μας δεν έχει τόσο μεγάλο σκάνερ), θα ήθελε edit, θα ήθελε joins... not fun... not fun at all :lol3: --- Το μέλος germanicus πρόσθεσε ΕΔΩ: (σνιπ) Το 2005 μεταφέρθηκε ως audio drama σε 3 cd-ακια. 3 ώρες διάρκεια. Το σημείο κλειδί είναι πως τη φωνή του Αρκραϊτ την έκανε ο David Tennant. Εάν τυχόν δεν ξέρετε ποιος είναι ο David Tennant, αυτή εδώ είναι μια πολύ νόστιμη σαλάτα, και πιστεύω ότι η "βινεγκρετ" που περιγράφει κολλάει πολύ καλά σχεδόν σε οιαδήποτε σαλάτα μαρούλι+φρούτο.