Search the Community

Ο τρίτος αυτόνομος τίτλος που σταμάτησε απο τις εκδόσεις του Τερζόπουλου συνεχίζεται απο τις εκδόσεις της καθημερινής με πρωταγωνιστή τον χιλιοπροόσωπο πια πάπιο ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΝΤΑΚ,Μηνιαίος με 132 σελίδες και 1.90 ευρω.Το πρώτο εξώφυλλο το σχεδίασε ο Alessio Coppola,και όπως ειναι φυσικό οι ιστοριές επί το πλείστον θα προέρχονται απο το ιταλικό PAPERINO. Το λογότυπο αλλιώτικο απο το παλιό πιο καλλιτεχνικό. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους: GreekComicFan, leonidio, alexoni97, Indian, Retroplaymo, Βασιλεύς των κόμικς & albert. inducks Προσθήκη από Administrator: Κανόνας αναφορικά με τα τόπικ των εκδόσεων Disney. Στις συγκεκριμένες παρουσιάσεις θα μπαίνουν μόνο ποστ που αφορούν ανέβασμα εξώφυλλων και κριτικές τευχών. Οτιδήποτε άλλο ή θα διαγράφεται ως άσχετο ή θα μεταφέρεται στο τόπικ της Γενικής Συζήτησης "Κουβεντούλα για τα Disney". Εδώ είναι το σκεπτικό πίσω από τον κανόνα.

Ήρθε η ώρα που όλοι (εκτός του Paingiver) περιμέναμε. Την 1η Ιουλίου 1966, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τερζόπουλου η ναυαρχίδα των ελληνικών κόμικς, το Μίκυ Μάους. Ένα περιοδικό μικρού μεγέθους που μπορούσε ένα παιδί να πιάσει εύκολα στα χέρια του. Γενιές και γενιές μεγάλωσαν μαζί του, όμως η κυκλοφορία του διεκόπη στις 6 Σεπτέμβρη του 2013, όταν κυκλοφόρησε το διπλό τεύχος #2460-2461, το οποίο συγκέντρωνε την κύρια ιστορία η οποία είχε σκοπό να διασκορπιστεί στα επόμενα τεύχη σε συνέχειες. Ύστερα από 9 μήνες, η Καθημερινή αποκτάει το δικαίωμα για την επανακυκλοφορία των Disney και επαναφέρει το Μίκυ Μάους στα περίπτερα. Από σήμερα (20 Ιουνίου 2014) και κάθε Παρασκευή, το γνώριμο περιοδικό θα μας συντροφεύει και πάλι. Λίγο πιο μεγάλο σε ύψος, το Μίκυ Μάους είναι κοντά μας από σήμερα και κάθε Παρασκευή στα περίπτερα. 1,90€ με 132 σελίδες και την αρίθμηση να ξεκινάει από την αρχή. Το εξώφυλλο είναι αυτό που χρησιμοποιήθηκε στο επετειακό Topolino 3.000, με μικρές διαφορές. Ήλπιζα να περιέχει επετειακές ιστορίες για την επανακυκλοφορία του #1, όμως δεν έτυχε... Κρίμας. Πιο πολλές είναι οι ομοιότητες με το "παλιό" Μίκυ Μάους, παρά οι διαφορές. Οι ιστορίες ακολουθούν το γνώριμο μοτίβο που μας είχε συνηθίσει ο Τερζόπουλος, δηλαδή κυρίως μεγάλες ιστορίες εξ Ιταλίας. Η κύρια διαφορά που παρατήρησα στη δομή, είναι η απουσία της επανέκδοσης της παλιάς ιστορίας. Οι κύριες ιστορίες που έμπαιναν σε παλαιότερα Μίκυ Μάους, επαναδημοσιεύονταν στο τέλος των μεταγενέστερων εκδόσεων ύστερα από 10-15 χρόνια ως συμπληρωματικές. Προσωπικά δεν με χάλαγε, επειδή υπάρχουν πολλές ωραίες ιστορίες που αξίζει να διαβάσει κάποιος, και η δεκαετία είναι αρκετός καιρός ώστε να αλλάξει το αναγνωστικό κοινό. Από την άλλη εννοείται πως δεν με χαλάει κιόλας το περιοδικό να περιέχει μόνο νέο υλικό, απεναντίας. Απλά θα πρέπει να υπάρξει μία έκδοση όπου να επαναδημοσιεύονται τα διαμάντια του παρελθόντος ώστε να μην χάνονται στη λήθη ενός εβδομαδιαίου περιοδικού. Σε γενικές γραμμές, έχετε υπ' όψιν πως είναι ένα Μίκυ Μάους όπως αυτό που έχουμε γνωρίσει. Αν δεν έγραφε #1, σίγουρα θα μπορούσε να το μπερδέψει κανείς με το #2462, δεν υπάρχει κάποιο χάσμα. Ιταλικές ιστορίες, κρυπτόλεξα, αξιοπερίεργα, αρθράκια και γενικά είναι σαν απλά να υπήρξε ένα κενό 9 μηνών και να συνέχισε χωρίς να τρέχει τίποτα. Βέβαια υπάρχουν μερικές λεπτομέρειες, τις οποίες και αναφέρω: Μέγεθος: Μεγαλύτερο κατά δύο εκατοστά σε ύψος από του Τερζόπουλου. Με παραξενεύει αυτό, μιας και το Topolino (η κύρια πηγή τροφοδότησης ιστοριών) ήταν στο μέγεθος του παλιού Μίκυ Μάους. Θα ήθελα να έπιανα στα χέρια μου ένα αντίστοιχο ιταλικό τεύχος, επειδή φοβάμαι πως ίσως να έχουν τραβηχτεί (stretch) προς τα πάνω οι ιστορίες. Ίσως πάλι και όχι, όμως θα ήταν ενδιαφέρον να το ψάξουμε. Τιμή: Πλέον φεύγουμε από τις 100 σελίδες με 1,50€ και πάμε στις 132 με 1,90€. Προσωπικά δεν με πειράζει, μιας και προτιμάω τις παραπάνω σελίδες, όμως θα καταλάβω απόλυτα αν κάποιος άλλος προτιμάει 50 λεπτά περισσότερα στην τσέπη του κάθε εβδομάδα. Λοιπές λεπτομέρειες: Το χαρτί είναι ακριβώς αυτό που είδαμε στο Μουντιάλ, δηλαδή γυαλιστερό εξώφυλλο με "κανονικό" στο εσωτερικό. Δεν ξέρω πώς ακριβώς να το περιγράψω, όμως γενικά είναι μια χαρά. Τα τευχάκια εξακολουθούν να είναι είναι με κόλα και όχι με συνδετήρα. Η γραμματοσειρά είναι η ίδια που έχουμε δει σε όλες τις εκδόσεις της Καθημερινής. Επίσης παρατηρήστε πως το "Μίκυ Μάους" είναι η πρώτη φορά που πιάνει δύο σειρές, ενώ δεν αναφέρεται ο τίτλος της κύριας ιστορίας κάπου στο εξώφυλλο. Τέλος, το εξώφυλλο στο παλιό Μίκυ Μάους έγραφε το πλήρες όνομα "Walt Disney", ενώ το τωρινό γράφει απλά "Disney". Πιστεύω πως η προϋπόθεση για να αλλάξει αρίθμηση, θα ήταν να μην έμενε ίδιος ο τίτλος, επομένως σκαρφίστηκαν το παραπάνω. Ίσως βέβαια να λέω και χαζομάρες, ποιος ξέρει Προσωπικά στεναχωρήθηκα που δεν συνεχίζει την αρίθμηση, όμως πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Βέβαια δεν είναι αυτός λόγος για να μην στηρίξουμε το εγχείρημα, επομένως τρεχάτε. Το τιράζ λογικά θα είναι πολύ μεγαλύτερο από του Τερζόπουλου, όμως προβλέπω πως οι γνωστοί έμποροι που έχουν ως μόνο σκοπό να μας δυσκολεύουν τη ζωή, θα πέσουν σαν τις μύγες πάνω στο μέλλι και θα ξεκοκαλίσουν γειτονιές από το περιοδικό. Στο περίπτερό μου έφεραν μόνο δύο αντίτυπα επειδή δεν ήξεραν πως επανακυκλοφορεί, αν και είμαι βέβαιος πως σε κεντρικά περίπτερα θα γίνει της πόπης. Υ.Γ. Θα ήθελα να αφιερώσω την παρουσίαση στον Βασιλέα, τον GreekComicFan, τον Yoshimitsu και όποιον γενικά όποιον ήθελε να κάνει την παρουσίαση, αλλά δεν το έκανε είτε επειδή τους πρόλαβα, είτε επειδή έπαιξαν με handicap και δόθηκε πλεονέκτημα. Η μάχη ήταν σκληρή και κρίθηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα. Ελπίζω να μην βρεθεί το σώμα μου σε κάποιο χαντάκι όταν πέσω για ύπνο Στην Κυριακάτικη Καθημερινή της 28/9/14 υπήρξε κουπόνι για εγγραφή συνδρομητών στο περιοδικό. Αντιγραφή από tryfev που τον ευχαριστούμε για την πληροφορία. Στις 24/10/14 κυκλοφόρησε χάρτινη συσκευασία θήκη με τα 5 πρώτα ΜΜ. Κόστος: 9,50 ευρώ (όσο τα 5 τεύχη δλδ). Ευχαριστούμε τον Han Solo για την πληροφορία. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους: GreekComicFan, germanicus, Dr. Paingiver, leonidio, Comics Fan, archon, Yoshimitsu, imacmaria, Indian, KILLMATH, ftsgr, Retroplaymo, ramirez, Βασιλεύς των κόμικς, nikolas12, Gong, albert, katanablade & CaptainCooper. Προσθήκη από Administrator: Κανόνας αναφορικά με τα τόπικ των εκδόσεων Disney. Στις συγκεκριμένες παρουσιάσεις θα μπαίνουν μόνο ποστ που αφορούν ανέβασμα εξώφυλλων και κριτικές τευχών. Οτιδήποτε άλλο ή θα διαγράφεται ως άσχετο ή θα μεταφέρεται στο τόπικ της Γενικής Συζήτησης "Κουβεντούλα για τα Disney".Εδώ είναι το σκεπτικό πίσω από τον κανόνα.

Εν έτει 2012, η Νέα Ακτίνα κυκλοφορεί στην Ελλάδα, σε ξεχωριστό περιοδικό, την ιταλική σειρά "Paperinik New Adventures". Τα τεύχη της ελληνικής έκδοσης έχουν από 76 σελίδες το καθένα και είναι στο γνωστό μέγεθος των Αλμανάκο - Μίκυ Μυστήριο - Ντόναλντ - Μίννι (14.5 x 20.5). Περιέχουν τις ιστορίες, καθώς και άρθρα, βιογραφίες των χαρακτήρων, διάφορα παραλειπόμενα, όλα δημιουργήματα της ιταλικής σχολής. Αν και αρχικά είχε ανακοινωθεί πως τα τεύχη θα κυκλοφορούν πρώτα στην Αθήνα και ένα μήνα περίπου αργότερα στην επαρχία, το πρόγραμμα αυτό άλλαξε και το περιοδικό κυκλοφορεί ταυτόχρονα σε όλη την Ελλάδα. Η έκδοση σταμάτησε προσωρινά στο 15ο τεύχος, τον Σεπτέμβριο του 2013, κατά την διακοπή έκδοσης περιοδικών από τη Νέα Ακτίνα. Με την εκχώρηση των δικαιωμάτων έκδοσης Ντίσνεϋ κόμικς στην Καθημερινή, η έκδοση συνεχίστηκε στα τέλη Ιουνίου του 2014, κρατώντας την ίδια αρίθμηση και περίπου την ίδια τιμή, αλλά σε μεγαλύτερο μέγεθος και με αυξημένες σελίδες. Επίσης, ξεκίνησε η δημοσίευση των δευτερευόντων ιστοριών που υπήρχαν στα ιταλικά τεύχη. Για όσους δε γνωρίζουν, πρόκειται για μια ιταλική έκδοση του 1996 (), με σενάριο πιο ώριμο απ' ό,τι συνηθίζεται στα Ντίσνευ κόμικς, καθώς παρουσιάζει τον Φάντομ Ντακ σαν κανονικό υπερήρωα και όχι με τον κωμικό τρόπο που τον είχαμε γνωρίσει μέχρι τώρα. Η τεράστια επιτυχία της σειράς υπήρξε το έναυσμα για παρόμοιες εκδόσεις που ξεφεύγουν από τα όρια που έχουμε συνηθίσει στα Disney∙ χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Mickey Mouse Mystery Magazine, το X-Mickey, αλλά και το W.I.T.C.H. ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ Αν εξαιρέσουμε την Ιταλία, που γεννήθηκε η σειρά, λίγες είναι οι χώρες στις οποίες έχουν δημοσιευτεί σχεδόν όλα τα τεύχη. Γράφω σχεδόν, διότι υπάρχουν και τέσσερα "σπέσιαλ" τεύχη που κυκλοφόρησαν στη γείτονα χώρα τα καλοκαίρια από το 1997 έως το 2000 (1, 2, 3, 4). Έχουμε και λέμε λοιπόν: Δανία: 1η έκδοση, 2η έκδοση. Αδημοσίευτα τα σπέσιαλ τεύχη των χρονιών 1998, 1999, 2000. Νορβηγία: 1η έκδοση, 2η έκδοση. Αδημοσίευτο το σπέσιαλ τεύχος του 1999. Σουηδία: Η μοναδική έκδοση. Αδημοσίευτο το σπέσιαλ τεύχος του 1999. Αποποίηση ευθύνης: Παρακάτω παρουσιάζω τα βασικά στοιχεία της σειράς, καθώς και τους κυριότερους χαρακτήρες που εμφανίζονται εκεί, τελείως επιφανειακά. Πολλοί όμως προτιμούν να μαθαίνουν την πλοκή από τα ίδια τεύχη. Αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, προσέξτε στο παρακάτω κείμενο, γιατί μπορεί να σας χαλάσει την ευχαρίστηση της ανάγνωσης των περιπετειών. ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ Όταν ο θείος Σκρουτζ αγοράζει το Μέγαρο Δάρβιν , το ψηλότερο κτήριο της Λιμνούπολης, και αναθέτει στον Ντόναλντ καθήκοντα προσωρινού επιστάτη, ο τελευταίος παρατηρεί πως ο ουρανοξύστης δεν έχει μόνο 150 ορόφους (όπως θα έπρεπε κανονικά) αλλά κι έναν επιπλέον. Ψάχνοντας, ανακαλύπτει σταδιακά τα μυστικά που κρύβει το κτήριο: από την ύπαρξη μιας ισχυρότατης τεχνητής νοημοσύνης έως εξελιγμένα αυτοκίνητα και υπερόπλα∙ όλα δημιουργίες του προηγούμενου ιδιοκτήτη του κτηρίου. Με τη βοήθεια των παραπάνω, αλλά και με αρκετούς νέους συμμάχους, ο Φάντομ Ντακ προσπαθεί να αντιμετωπίσει τους καινούργιους αντιπάλους του (βλέπε παρακάτω για μια εκτενέστερη παρουσίαση των σημαντικότερων χαρακτήρων). Σημειωτέον πάντως, πως στα σενάρια της σειράς υπάρχουν και ταξίδια στον χρόνο, κυρίως στον 23ο αιώνα, καθώς εκεί βρίσκεται η βάση της Αστυνομίας Χρόνου. Ναι, καλά διαβάσατε, πρόκειται για μια μελλοντική οργάνωση που ελέγχει να μην σημειωθούν χρονικές παρεμβολές στο παρελθόν. ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Φάντομ Ντακ (Paperinik): Ο κεντρικός ήρωας της σειράς. Ο γνωστός χαρακτήρας εμφανίζεται εδώ πολυδιάστατος, με ένα καινούργιο περιβάλλον δευτερευόντων χαρακτήρων να τον περιβάλλει: ΣΥΜΜΑΧΟΙ... Νούμερο Ένα (Uno): Μια τεχνητή νοημοσύνη. Είναι παρών (ή μήπως παρόν ) σχεδόν σε όλα τα επεισόδια και έχει σημαντικό ρόλο στην πλοκή, καθώς χωρίς τις ικανότητες του ο Φάντομ δύσκολα θα κατάφερνε να φέρει εις πέρας όλες τις αποστολές του. Λύλα (Lyla Lay): Εκ πρώτης όψεως, μία κανονική δημοσιογράφος του τηλεοπτικού καναλιού 00. Στην πραγματικότητα όμως, Ξαντούμ (Xadhoom): Εξωγήινη η οποία χάρη στις γνώσεις της κατάφερε να αλλάξει τη δομή του σώματος της ώστε να αποτελείται από ενέργεια. Μισεί τους Εβρονιανούς Όντιν Ρομένου (Odin Eidolon): Ένας από τους πιο σημαντικούς και ισχυρούς κατοίκους του 23ου αιώνα. Πρόκειται για Μάριαν Φλάναγκαν (Marry Ann Flagstarr): Πράκτορας του PBI, μιας μυστικής κρατικής υπηρεσίας. Έβερετ Δάρβιν (Everett Ducklair): Πρώην εκατομμυριούχος και εφευρέτης. Δημιουργός του Μέγαρου Δάρβιν και όλων των κρυμμένων μυστικών του (συμπεριλαμβανομένου του Uno). Ενεργά συμμετέχει σε ελάχιστα επεισόδια. ...ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ Εβρονιανοί (Evroniani): Εξωγήινοι αντίπαλοι του Φάντομ. Η τεράστια αυτοκρατορία τους επεκτάθηκε εις βάρος άλλων πλανητών, τους οποίους υποδούλωσαν. Δεν έχουν καταφέρει ωστόσο να κατακτήσουν τη Γη, λόγω της αντίστασης του Φάντομ. Άνγκους Φάνγκους (Angus Fangus): Δημοσιογράφος του τηλεοπτικού καναλιού 00 (συνάδελφος της Λύλα). Κατηγορεί συνεχώς τον Φάντομ Ντακ και υποστηρίζει πως πίσω από τη μάσκα του κρύβεται ένας εγκληματίας. Αρκετές φορές το κοινό τον πιστεύει, δημιουργώντας προβλήματα στην εικόνα του υπερήρωα. Χαρακτήρας φανερά εμπνευσμένος από τον J. J. Jameson. Κόκορον (Razziatore): Χρονο-εγκληματίας. Όπως ίσως καταλάβατε από τη σύνθετη λέξη, αλλάζει τον χρόνο προς ίδιον όφελος. Αρκετές φορές δουλεύει για τους Χρονο-Πειρατές. Νούμερο Δύο (Due): Alter-ego του Uno σχεδιασμένο να πάρει το ρόλο του τελευταίου σε περίπτωση που συμβεί κάτι. Αυτή ήταν κανονικά η λειτουργία του, αλλά κάτι πήγε στραβά και θέλει να καταστρέψει τον Uno για να έχει αποκλειστική πρόσβαση στα κυκλώματα του. Εμένα μου θύμισε αρκετά τον KARR. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Yoshimitsu, saravakos, leonidio, stardust, GreekComicFan, comicsking, saveapenquin, KILLMATH, Maniac, Indian, ramirez & Retroplaymo. Θέμα για τις ιταλικές εκδόσεις του Φάντομ Ντακ Προσθήκη από Administrator: Κανόνας αναφορικά με τα τόπικ των εκδόσεων Disney. Στις συγκεκριμένες παρουσιάσεις θα μπαίνουν μόνο ποστ που αφορούν ανέβασμα εξώφυλλων και κριτικές τευχών. Οτιδήποτε άλλο ή θα διαγράφεται ως άσχετο ή θα μεταφέρεται στο τόπικ της Γενικής Συζήτησης "Κουβεντούλα για τα Disney".Εδώ είναι το σκεπτικό πίσω από τον κανόνα.

Ένα χρόνο σχεδόν μετά την διακοπή του, το περιοδικό ΚΟΜΙΞ επέστρεψε και είναι σαν να μην άλλαξε τίποτα. Ναι, υπάρχουν αισθητικές διαφορές - καταργήθηκε το λευκό πλαίσιο και η λέξη συλλεκτικό τεύχος που είχε καταντήσει αστείο, άλλαξε λογότυπο, το μέγεθος είναι λίγο διαφορετικό (πλέον ίδιο με το Super Μίκυ, τόσο στο μέγεθος όσο και στην ποιότητα του χαρτιού), με ράχη αντί για συνδετήρα, ενώ προστέθηκαν και 16 σελίδες - αλλά μέσα θα βρείτε το γνώριμο περιοδικό που ξέρετε, με τις στήλη γραμμάτων και τα νέα του ΚΟΜΙΞ. Μέχρι και η πολύ-αναμενόμενη δημοσίευση του Μόμπυ Ντικ ήταν κάτι που περιμέναμε ήδη. Επίσης, διατηρήθηκε και η σύνδεση με τον Καρλ Μπαρκς, ο λόγος που ξεκίνησε την πορεία του το περιοδικό στην πρώτη - πλέον - περίοδο, με την δημοσίευση μιας δεκασέλιδης ιστορίας του (Ένας Σύγχρονος Ηρακλής). Γενικά είναι το περιοδικό που αγαπήσαμε και ξέρουμε, με ένα αισθητικό facelift και με την υπόσχεση της αναβάθμισης από άποψη ιστοριών να είναι παρακαταθήκη από τον προηγούμενο εκδότη. Α' Περίοδος εδώ. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους MMMM, leonidio, Comics Fan, Dr. Paingiver, comicsking, Indian, Θρηνωδός, albertus magnus, albert & Captain Cooper. Προσθήκη από Administrator: Κανόνας αναφορικά με τα τόπικ των εκδόσεων Disney. Στις συγκεκριμένες παρουσιάσεις θα μπαίνουν μόνο ποστ που αφορούν ανέβασμα εξώφυλλων και κριτικές τευχών. Οτιδήποτε άλλο ή θα διαγράφεται ως άσχετο ή θα μεταφέρεται στο τόπικ της Γενικής Συζήτησης "Κουβεντούλα για τα Disney". Εδώ είναι το σκεπτικό πίσω από τον κανόνα.

Γίνεται να κυκλοφορεί μόνος του ο μικρός Μίκυ δίχως τον μεγάλο αδερφό του; δεν γίνεται.Ετσι απο την παρασκευή 18 Ιουλίου ο SUPER MIKY και κάθε τρείς μήνες θα συνοδεύει τον μικρό αδερφό του.Με 132 σελίδες ,πιο μικρό σχήμα απο το προκαθαρισμένο (σαφώς για πιο οικονομία αλλά και για να διαφοροποιείται απο την αντίστοιχη παλιότερη έκδοση) ιλουστρασιόν -γυαλιστερό -χαρτί και 2.90 ευρώ απο τις Καθημερινες εκδόσεις ,αυξάνει την παρέα των περιοδικών DISNEY στα περίπτερα. Υ.Γ. Το δεύτερο τεύχος θα κυκλοφορήσει λόγω καλοκαιριού σε ένα μήνα και 10 μέρες στις 29 Αυγούστου. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Dr. Paingiver, Comics Fan, germanicus, Indian & albert. Προσθήκη από Administrator: Κανόνας αναφορικά με τα τόπικ των εκδόσεων Disney. Στις συγκεκριμένες παρουσιάσεις θα μπαίνουν μόνο ποστ που αφορούν ανέβασμα εξώφυλλων και κριτικές τευχών. Οτιδήποτε άλλο ή θα διαγράφεται ως άσχετο ή θα μεταφέρεται στο τόπικ της Γενικής Συζήτησης "Κουβεντούλα για τα Disney".Εδώ είναι το σκεπτικό πίσω από τον κανόνα.

Ο ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΕΠΕΣΕ! Ο ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ! Πρόκειται για την κλασική ιστορία που πρωτοκυκλοφόρησε το 1992 και τράβηξε τη διεθνή προσοχή. Υπολογίζεται μάλιστα ότι το τελευταίο τεύχος (Superman Vol.2 #75) που καταλήγει στο θάνατο του Superman πούλησε πάνω από 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα. Από το τεύχος αυτό είναι και το εμβληματικό εξώφυλλο που επέλεξε η Anubis για την ελληνική έκδοση. Λίγα λόγια για την ιστορία. Φαινομενικά από το πουθενά εμφανίζεται ένα τεράστιο, υπερανθεκτικό και ταχύτατο τέρας που άγνωστο με ποια κίνητρα διασχίζει την Αμερική σπέρνοντας τον όλεθρο και την καταστροφή. Τα ΜΜΕ το βαφτίζουν Doomsday και οι πρώτοι που θα κληθούν να το σταματήσουν είναι τα μέλη της Justice League. Όμως ο μόνος που φαίνεται να έχει πιθανότητες ενάντια στον νέο αυτό αντίπαλο είναι ο ίδιος ο Superman. Η επική μάχη των δύο αντιπάλων κορυφώνεται στη Μετρόπολις με τα γνωστά αποτέλεσματα που φανερώνει και ο τίτλος... Προσωπική γνώμη, η ιστορία δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Γνωρίζεις από την αρχή το τέλος και είναι και ιστορία 20 χρόνων, κάτι που φαίνεται σε αρκετά σημεία. Πρόκειται βέβαια για μια ιστορία ορόσημο και την προτείνω για καθαρά συλλεκτικούς λόγους. Κατά τ'άλλα η έκδοση της Αnubis είναι στα γνωστά καλά στάνταρ της εταιρίας και μάλιστα με την αμφιλεγόμενη τακτική κάποιων βιβλιοπωλείων προσφέρεται και σε τιμή χαμηλότερη από την αντίστοιχη αμερικάνικη έκδοση. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα της Β' έκδοσης τον hudson.

Τιμή: 22 Ευρώ Ιδού λοιπόν το πρώτο graphic novel του πολυγραφότατου Soloùp. Και με τι θέμα! Τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Μέσα από τα μάτια του δημιουργού βλέπουμε το ταξίδι του από τη Μυτιλήνη στο Αϊβαλί, πόλη της Μικράς Ασίας μεν, αλλά σχεδόν αμιγώς ελληνική δε. Στην πορεία προς το Αϊβαλί, διαβάζουμε και βλέπουμε εικονογραφημένες τις αφηγήσεις του Φώτη Κόντογλου για τη ζωή στο Αϊβαλί πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, του Ηλία Βενέζη και της αδερφής του Αγάπης Βενέζη-Μολυβιάτη για τη δραματική φυγή των Ελλήνων από το Αϊβαλί και τέλος τη μυθιστορηματική αφήγηση ενός Τουρκοκρητικού, του Αχμέτ Γιορουλμάζ σχετικά με τη φυγή ενός Τούρκου προς την αντίθετη κατεύθυνση, από την Ελλάδα στην Τουρκία, στα πλαίσια της διαβόητης ανταλλαγής πληθυσμών. Στο τελευταίο μέρος του έργου, ο συγγραφέας επισκέπεται ο ίδιος το Αϊβαλί και συνομιλεί με μια οικογένεια Τούρκων, όπου ανακαλύπτει ότι αυτά που τους ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από όσα τους χωρίζουν. Σοφά πράττων ο Soloùp δίνει το λόγο στους ίδιους τους συγγραφείς και χρησιμοποιεί τα κείμενά τους σχεδόν αυτούσια, ενώ προσπαθεί (και σε πολύ μεγάλο βαθμό) να εικονογραφήσει τις εντυπώσεις που δημιουργούν τα γραπτά τους, αποφεύγοντας έτσι την παγίδα μιας στείρας εικονογράφησης του κειμένου, σε στιλ Κλασικών Εικονογραφημένων. Επιπλέον, είναι πολύ έξυπνη και η επιλογή του να αρθρώσει το έργο σαν μια μουσική σύνθεση. Η δε εικονογράφηση είναι περίτεχνη στο φόντο, αλλά απλή για τους ανθρώπους και αναδεικνύει τη δραματικότητα των καταστάσεων, αλλά και την ιλαρότητα, γιατί ναι, υπάρχουν και στιγμές διασκέδασης μέσα στον όλο ζόφο. Και το κυριότερο όλων: ποτέ δεν προσπαθεί να επισκιάσει τους συγγραφείς από τους οποίους εμπνέεται ή τις καταστάσεις τις οποίες αφηγείται, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι η ιστορία που αφηγείται είναι κομμάτι της Ιστορίας (με κεφαλαίο) και ως εκ τούτου υπερβαίνει τον ίδιο ως άτομο, όπως και τον καθένα από εμάς, εξάλλου. Ο Soloùp δεν χαρίζεται σε κανένα: περιγράφει χωρίς καμία διάθεση εξωραϊσμού τα εγκλήματα του τούρκικου στρατού, δείχνει την απελπισία των Ελλήνων που ξεριζώθηκαν με βίαιο τρόπο, αλλά δεν ξεχνά και την ελληνική πλευρά, που επίσης διέπραξε λάθη και σε κάποιες περιπτώσεις και εγκλήματα και δεν ξεχνά ότι υπήρξε και ξεριζωμός και από την άλλη πλευρά για τους χιλιάδες ανθρώπους που έφυγαν από την Ελλάδα, για να πάνε υποχρεωτικά στη Μικρά Ασία. Κρατά τους συμβολισμούς στο ελάχιστο (τα πουλιά που είναι σχεδόν πανταχού παρόντα ως παρατηρητές και ενίοτε σχολιαστές) και στο τέλος μας αφήνει με την πικρή επίγνωση ότι είμαστε όλοι ως άτομα γρανάζια στους μηχανισμούς της εξουσίας. Η έκδοση είναι εξαιρετική με υπέροχο εξώφυλλο, με μέγεθος που αναδεικνύει τα σχέδια, με πολύ ωραίο χαρτί και γενικώς πολυσέλιδη και χορταστική. Περιέχει εισαγωγή από τον Μπρους Κλαρκ. βιβλιογραφικό σημείωμα, βιογραφικά των συγγραφέων, γλωσσάρι και φωτογραφίες. Γενικώς, ότι θα έπρεπε να περιέχει μια έκδοση ενός graphic novel, για να μπορεί όντως να χαρακτηριστεί τέτοιο. Με απλά λόγια: κόσμημα για τη βιβλιοθήκη σας. Μόνη αντίρρηση είναι ότι ίσως θα ήταν καλύτερο το σκληρό εξώφυλλο, για να κρατά καλύτερα τον όγκο των σελίδων, αν και προφανώς αυτό θα ανέβαζε την τιμή. Και μιλώντας για την τιμή, θα απορήσετε γιατί δεν έχω γκρινιάξει ως τώρα: σαφώς και τα 22 ευρώ δεν είναι καθόλου λίγα, αλλά από τη μία μπορείτε να το βρείτε με σημαντική έκπτωση και από την άλλη κακά τα ψέμματα: ο όγκος του βιβλίου και η έκδοση τα αξίζουν. Ελπίζω ειλικρινά να ανοίξει το δρόμο για παρόμοιες εκδόσεις. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα της έκτης έκδοσης τον Argail.

Μετά από 9 χρόνια ήρθε η επιτέλους η στιγμή της ολοκλήρωσης της ιστορίας των Χρονικών του Δρακοφοίνικα, από άλλο εκδότη και άλλη μορφή (από τευχάκια σε τόμο), πριν καταπιαστεί ο δημιουργός με το reboot της ιστορίας, το οποίο θα είναι και έγχρωμο. Η Jemma λοιπόν, έβγαλε ένα τομάκι 360 (σχεδόν) σελίδων, που περιέχει τα 12 τεύχη που είχαν βγει από την ΨΤΛ συν τα δύο τεύχη που απέμεναν για να τελειώσει η ιστορία. Η έκδοση δε, είναι άψογη με ματ χαρτί (για να μοιάζει με τα τομάκια του Savage Sword of Conan, ύστερα από επιθυμία του Rubus) επιβλητικό μέγεθος και καλό άνοιγμα ράχης, χωρίς φόβο να σπάσει κατά το διάβασμα, must δηλαδή για όσους θα ήθελαν να το έχουν στην βιβλιοθήκη τους. Η έκδοση κυκλοφόρησε σε 300 αριθμημένα αντίτυπα και διατέθηκε μόνο μέσω του Comicdom Con του 2014, τα οποία και εξαντλήθηκαν μέσα στο τριήμερο της έκθεσης. Βγήκε και σε δεύτερη έκδοση, αλλά εξαντλήθηκε και αυτή σχετικά γρήγορα. Για την έκδοση από την Ψυχής τα Λαμπυρίσματα και την υπόθεση, δείτε εδώ.

Το πρώτο Disney κόμικ από την εποχή που μας άφησε χρόνους η Νέα Ακτίνα. Πάμε πρώτα για τα διαδικαστικά. Περιέχει ιταλικές ιστορίες, οι οποίες όμως έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση σε βραζιλιάνικο περιοδικό. Πρόκειται για το GOOOOL EDIÇÃO ESPECIAL, το οποίο κυκλοφόρησε αυτούσιο και στην Ελλάδα. Εξ ου και ο τίτλος GOOOL στην επίσημη σελίδα της Καθημερινής. Το τεύχος αυτό δημοσιεύτηκε στην Βραζιλία πριν λίγες ημέρες, προφανώς λόγω του Μουντιάλ. Μέσα στις σελίδες του, βλέπουμε μία ιστορία 48 σελίδων η οποία χωρίζεται σε 4 μέρη. Ανάμεσά τους, βλέπουμε διάφορα παιχνίδια και πληροφορίες πάντα σχετικά με το Μουντιάλ, ενώ υπάρχουν και μερικές σελίδες με κόμικ σε στυλ παιχνιδιών όπως μας είχαν συνηθίσει περιοδικά όπως τα Πασατέμπος. Αξίζει να αναφέρουμε πως παρ' όλο που οι ιστορίες είναι ιταλικής παραγωγής, χρησιμοποιούν το μεγάλο φορμά των τεσσάρων σειρών ανά σελίδα, κάτι που δεν συνηθίζεται στη γειτονική μας χώρα, αφού σχεδόν όλα τα περιοδικά της χρησιμοποιούν 3 σειρές ανά σελίδα. Λογικά η ιστορία θα δημιουργήθηκε πρωτίστως για την Βραζιλία και ύστερα για όλες τις άλλες χώρες, γι' αυτό και το βλέπουμε και στην Ελλάδα. Ενδιαφέρον. Η γραμματοσειρά επίσης είναι διαφορετική από αυτήν που μας έχει συνηθίσει ο Τερζόπουλος, δίνοντας ένα πιο χειρόγραφο στυλ. Δεν ξέρω αν μου φαίνεται καλύτερη ή χειρότερη, όμως αναμφίβολα φαίνεται διαφορετική. Σε γενικές γραμμές, θα την χαρακτήριζα συμπαθητική. Παρακάτω παραθέτω συγκριτικές εικόνες από την βραζιλιάνικη και την ελληνική έκδοση ώστε να δείτε ιδίοις όμμασι με τι έχουμε να κάνουμε. Βραζιλιάνικα ----------------- Ελληνικά Το τεύχος περιλαμβάνει μία κεντρική ιστορία, ή οποία χωρίζεται σε 4 μέρη, ενώ ανάμεσά τους παρεμβάλλονται παιχνίδια. Η υπόθεση έχει να κάνει με τους γνωστούς μας Ντακ, οι οποίοι ταξιδεύουν στον χρόνο προσπαθώντας να βρουν το μυστήριο του χαμένου Μουντιάλ. Κάποιος άλλαξε την ιστορία του παγκοσμίου κυπέλλου, εμποδίζοντας το 1970 την Βραζιλία να πάρει για τρίτη φορά και να κάνει για πάντα δικό της το κύπελλο Ζυλ Ριμέ. Μία ιστορία που απευθύνεται αποκλειστικά σε μικρές ηλικίες (8-12 ετών) με επικεφαλής τον Stefano Ambrossio. Συνολικές απόψεις: Το συγκεκριμένο τεύχος δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο. Όσο καλή και να είναι η κεντρική ιστορία, δεν είναι παρά μία ευκαιρία ώστε να εκμεταλλευτούν το Μουντιάλ με σχετικά τσιμπημένη τιμή. Το σημαντικό όμως δεν είναι το τεύχος αυτό καθαυτό, αλλά το γεγονός ότι ξεκινάει μία νέα εποχή στα Disney, ύστερα από 9 μήνες αδράνειας. Για την ιστορία να αναφέρουμε, πως το προηγούμενο Disney τεύχος που κυκλοφόρησε ήταν το Μίκυ Μάους #2460 - 2461 στις 6 Σεπτεμβρίου 2013. Ακριβώς 9 μήνες αργότερα, στις 6 Ιουνίου 2014 έχουμε νέα κυκλοφορία. Προσωπικά είμαι πολύ χαρούμενος, μιας και δεν πίστευα πως θα είχαμε νεότερες εξελίξεις τουλάχιστον πριν περάσει ένας χρόνος. Όπως και να 'χει, περιμένουμε και βλέπουμε. Ελπίζουμε για τα καλύτερα. Η χαρτοκοπτική στο οπισθόφυλλο Υ. Γ. Το τεύχος κυκλοφορεί κλειστό με ζελατίνα, επειδή έχει κάρτες της Panini. Εμένα μου έτυχε ο Μήτρογλου

MAUS Το ολοκαύτωμα-αριστούργημα του Art Spiegelman Όποιος ασχολείται έστω και ελάχιστα με τα comics σίγουρα κάποια στιγμή θα έχει ακούσει ή θα έχει διαβάσει κάτι για το MAUS. Ίσως μια απλή αναφορά του τίτλου, ίσως κάτι παραπάνω. Ίσως ακόμα να έχει ακούσει να το μνημονεύουν ως ένα από τα διαχρονικά αριστουργήματα του σύμπαντος των 2 διαστάσεων, ή ως το graphic novel που "μεταμόρφωσε" ένα μέσο που μέχρι πρότινος θεωρούταν ως φτηνή διασκέδαση σε τέχνη. Φυσικά, αυτοί που αγαπούν τα comics θεωρούν οτι θα έπρεπε από πάντα να λογίζονται ως είδος τέχνης, όμως αυτό που κατάφερε το MAUS και ο δημιουργός του, ο μεγάλος Art Spiegelman, ήταν να αποδείξει και στους πιο δύσπιστους και συντηρητικούς οπαδούς των "παραδοσιακών" τεχνών οτι το ταπεινό αυτό είδος μπορούσε να παράξει έργα αντάξια της λογοτεχνίας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε οτι το συγκινητικό αυτό χρονικό του ολοκαυτώματος του 2ου παγκοσμίου πολέμου ήταν το πρώτο (και μέχρι τώρα μοναδικό) graphic novel που κέρδισε το ακριβοθώρητο βραβείο Pulitzer το 1992. Βεβαίως, ο ίδιος ο Spiegelman αντιπαθεί τον όρο graphic novel, αλλά αυτό είναι (εντελώς) άσχετο. Το MAUS δημοσιευόταν σε συνέχειες από το 1980 έως το 1991 στο θρυλικό περιοδικό RAW που είχε ιδρύσει ο αμερικανός κομίστας με τη γυναίκα του, τη γαλλίδα Françoise Mouly, μία σημαντική εκδότρια του κόσμου των comics. Το 1986 κυκλοφόρησαν τα πρώτα 6 κεφάλαια συγκεντρωμένα σε ένα τόμο με τίτλο Part I, “My Father Bleeds History,” ακολουθούμενα το 1991 από το Part II, “And Here My Troubles Began,”. Τα 2 μέρη αργότερα κυκλοφόρησαν σε ένα βιβλίο 300 σελίδων, το "The Complete MAUS: A Survivor’s Tale". Η έκδοση των 2 τόμων έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά. Το MAUS (όπως λέμε RAUS) αποτελείται από 2 ιστορίες οι οποίες μας παρουσιάζονται παράλληλα. Σε πρώτο πλάνο είναι η ιστορία του πατέρα του Art, Vladek Spiegelman, ενός πολωνού εβραίου, από τα μέσα της δεκαετίας του '30 και τη γνωριμία του με τη μελλοντική μητέρα των παιδιών του, Anja, έως τη φρίκη του Ολοκαυτώματος και το τέλος του 2ου παγοσμίου πολέμου. Σε δεύτερο πλάνο παρακολουθούμε τον ίδιο το δημιουργό και τις συναντήσεις του με τον πατέρα του στη σύγχρονη Νέα Υόρκη του 1978, με σκοπό να καταγράψει τις αναμνήσεις του για τη δημιουργία του βιβλίου. Όλοι οι χαρακτήρες αναπαριστώνται σαν ανθρωπόμορφα ζώα - οι εβραίοι είναι ποντίκια, οι γερμανοί γάτες, οι μη εβραίοι πολωνοί γουρούνια και οι αμερικανοί σκύλοι - κάτι που μεγιστοποιεί τον αντίκτυπο των τραγικών γεγονότων του πολέμου και συμβολίζει όμορφα τη σχέση γερμανών και εβραίων σαν το "παιχνίδι" της γάτας με το ποντίκι (που φυσικά μόνο παιχνίδι δεν ήταν). H δεύτερη, σύγχρονη ιστορία περιέχει πλήθος αυτο-βιογραφικών στοιχείων, όπως την αυτοκτονία της μητέρας του Art, Anja, όταν αυτός ήταν 20 χρονών, και τον αντίκτυπο που είχε αυτό το θλιβερό συμβάν στην ήδη εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση του νεαρού, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει στο ιδιαιτέρως προσωπικό του comic "Prisoner on Hell Planet". Μετά το θάνατο της Anja ο πατέρας του έκαψε το ημερολόγιο που κρατούσε η σύζυγός του κατά τη διάρκεια του πολέμου, το οποίο εκείνη επιθυμούσε να διαβάσει ο γιός τους. Η καταστροφή του πολύ σημαντικού αυτού οικογενειακού κειμηλίου εξόργισε τον Art και χειροτέρευσε τις ήδη τεταμένες σχέσεις του με τον πατέρα του. To MAUS αποτελεί συγχρόνως μία αφοπλιστική μαρτυρία του εφιάλτη των κρεματορίων του 2ου παγκοσμίου πολέμου, και μία προσπάθεια του δημιουργού να αποδεχθεί τη βαριά εβραϊκή κληρονομιά του και την τόσο σοκαριστική ιστορία της οικογένειάς του, κάτι που οι ψυχολόγοι αναφέρουν σαν μια διαδικασία που περνούν πολύ συχνά τα παιδιά των επιζησάντων αντίστοιχων τραγωδιών - οι λεγόμενοι μάρτυρες δεύτερης γενιάς. Το storytelling είναι τόσο "αθόρυβο", ομαλό και αποτελεσματικό που ο αναγνώστης κυριολεκτικά μπαίνει μέσα στο βιβλίο και ταυτίζεται απόλυτα με τα πρόσωπα και τις καταστάσεις. Τα ποντίκια του Spiegelman δείχνουν πιο ανθρώπινα κι από ανθρώπους, τόσο που φτάνουμε να πονάμε και να συμπάσχουμε μαζί τους, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε οτι η ιστορία τους είναι αληθινή, και αποτελεί απλώς μία από τις εκατομμύρια παρομοίως τραγικές ιστορίες του πολέμου. Η εικονογράφηση του MAUS είναι πολύ απλή και "εύκολη", μία όμως απολύτως συνειδητή και εσκεμμένη επιλογή - πιστέψτε με, ο αμερικανός καλλιτέχνης μπορεί να σχεδιάσει πολύ πολύ καλύτερα. Δοκιμάζοντας αρκετά εικονογραφικά στυλ, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Spiegelman παρατήρησε οτι μία πιο "εκλεπτυσμένη" εικονογράφηση εμπόδιζε την ομαλή ροή της ιστορίας, καθώς "ανάγκαζε" τον αναγνώστη να κάνει διαλείμματα για να θαυμάσει τις καλοσχεδιασμένες εικόνες. Και αυτό ήταν κάτι που δεν ήθελε, καθώς, κατά τη δήλωσή του, "στο MAUS δε με ενδιέφερε να ζωγραφίσω καλά, το έφτιαξα σα συγγραφέας". Επίσης, μία γνωστή άποψή του είναι οτι κάθε ιστορία πρέπει να έχει μία εικονογράφηση που να αντανακλά το ύφος της, τη διάθεσή της, κάτι που πιστεύω οτι έχει επιτύχει απόλυτα. Ενδεικτικό είναι οτι για κάθε σελίδα σχεδίαζε έως και 50 προσχέδια (!) μέχρι να καταλήξει στην τελική σύνθεσή της. Το MAUS είναι, εκτός από ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της προσωπικής ιστορίας του Spiegelman, και το έργο ζωής του, καθώς υπήρχε σαν ιδέα στο μυαλό του αμερικανού καλλιτέχνη ήδη από το 1972, όταν και φιλοτέχνησε ένα 3-σέλιδο "προσχέδιο" της ιστορίας του (κάτω αριστερή εικόνα) με τον ίδιο τίτλο αλλά αρκετά διαφορετική εικονογράφηση, το οποίο δημοσιεύθηκε μετά από 35 χρόνια, το 2008, στην ανθολογία μικρών ιστοριών Breakdowns. Το πόσο σημαντικό είναι το έργο για το δημιουργό του αποδεικνύεται περίτρανα από τα 13 χρόνια συνεχούς συλλογής στοιχείων και επεξεργασίας του περιεχομένου του (1978-1991), όπως οι συνεντεύξεις με τον πατέρα του και, κυρίως, η τεράστια ιστορική έρευνα που διεξήγαγε γύρω από τις συνθήκες της εποχής του πολέμου, τις αυθεντικές τοποθεσίες των γεγονότων και τις ενδυμασίες. Γι'αυτό και το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο αληθινό και δυνατό, περιέχοντας πλήθος χαρτών της Πολωνίας και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, διαγράμματα κρησφυγέτων, ακόμη και ένα εγχειρίδιο για επιδιόρθωση παπουτσιών ! Ο αντίκτυπος και η επιδραστικότητα του μνημειώδους graphic novel του Spiegelman διαφαίνεται και στο METAMAUS του 2011, ένα βιβλίο-συμπλήρωμα με αρκετό bonus material από την ιστορική έρευνα και τη δημιουργική διαδικασία του πρωτότυπου έργου (σημειώσεις, προσχέδια, κτλ), που δημιουργήθηκε με βασικό σκοπό την απάντηση μερικών ερωτημάτων που εδώ και 20 χρόνια επανέρχονται συνεχώς στα στόματα κοινού και δημοσιογράφων. Η πιο συχνή από αυτές τις ερωτήσεις ήταν "Γιατί ποντίκια ?" Η απάντηση του καλλιτέχνη είναι οτι η έμπνευσή του προήλθε από μία μάλλον αναπάντεχη πηγή - από τις προπαγανδιστικές, αντισημιτικές αφίσες της δεκαετίας του '30 στη Γερμανία, στις οποίες οι εβραίοι πολύ συχνά αναπαρίσταντο σαν τρωκτικά ή φίδια. Για επίλογο άφησα λόγια διαφόρων πολύ επιφανών προσωπικοτήτων του κόσμου των comics αλλά και της λογοτεχνίας που επαινούν το MAUS. Umberto Eco : "Maus is a book that cannot be put down, truly, even to sleep. When two of the mice speak of love, you are moved, when they suffer, you weep. Slowly through this little tale comprised of suffering, humor and life's daily trials, you are captivated by the language of an old Eastern European family, and drawn into the gentle and mesmerizing rhythm, and when you finish Maus, you are unhappy to have left that magical world and long for the sequel that will return you to it." Alan Moore : "I have been convinced that Art Spiegelman is perhaps the single most important comic creator working within the field and in my opinion Maus represents his most accomplished work to date." Jules Feiffer : "A remarkable work, awesome in its conception and execution ... at one and the same time a novel, a documentary, a memoir and a comic book. Brilliant, just brilliant." Raymond Briggs: "A very moving book about a subject so terrible it is almost impossible to comprehend. Maus proves that the strip cartoon is a medium just as good as the novel or film. A great achievement." Και το σχετικό link

Ακυκλοφόρητη Mafalda Ιστορίες που δεν έχουν συμπεριληφθεί στα 12 αλμπουμάκια της σειράς Η πασίγνωστη σε όλους μικρή Mafalda είναι ο πιο διάσημος χαρακτήρας που δημιούργησε ποτέ ο Quino, ο μεγάλος αργεντινός σκιτσογράφος και γελοιογράφος. Δημιουργημένη το 1962 για μια διαφημιστική καμπάνια πλυντηρίων ρούχων (!) που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, η Μαφάλντα τελικά βρήκε τον εκδοτικό της δρόμο και δημοσιεύθηκε σε διάφορα περιοδικά στην Αργεντινή και σε περισσότερες από 30 ακόμη χώρες από το 1964 έως το 1975. Ο επαναστατικός της χαρακτήρας και οι διαρκείς ανησυχίες της για τα κοινωνικο-πολιτικά προβλήματα του σύγχρονου κόσμου την έκαναν αγαπητή σε όλη τη λατινική Αμερική και την Ευρώπη, μετατρέποντάς τη σε ένα σύμβολο της μεσαίας, πολιτικοποιημένης τάξης. Στην Ελλάδα τη γνωρίσαμε στα τέλη της δεκαετίας του '80 μέσα από 12 αλπουμάκια των εκδόσεων Ars Longa / Παρά Πέντε τα οποία εξακολουθούν να τυπώνονται ακόμα και σήμερα, δείγμα της τεράστιας αξίας, δημοτικότητας και διαχρονικότητας της σειράς. Πρίν όμως εκδοθούν τα 12 αυτά, εξαιρετικά τευχάκια, οι εκδόσεις ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, που είχαν αποκτήσει τα δικαιώματα για την ελληνική γλώσσα, συμπεριέλαβαν αρκετά από τα στριπάκια της Μαφάλντα στο ομώνυμο περιοδικό τους, στη χρυσή εποχή των ελληνικών περιοδικών comics που είχε εγκαινιάσει η θρυλική βαβέλ. Ξεφυλλίζοντας λοιπόν τις προάλλες μερικά παλιά τεύχη του περιοδικού ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, έκανα μία ανακάλυψη : Βρήκα κάποια στριπάκια της Μαφάλντα που δεν έχουν δημοσιευθεί στα 12 αλπουμάκια της σειράς που κυκλοφορούν στην Ελλάδα (πώς το κατάλαβα ? Αφού τα ξέρω απ'έξω). Αυτά λοιπόν τα στριπάκια, από τα τεύχη 21-23 του περιοδικού (Νοέμβριος 1986 - Ιανουάριος 1987), παραθέτω παρακάτω. Enjoy ! Με τους προπέρσινους εορτασμούς της επετείου των 50 χρόνων από τη δημιουργία της Mafalda (1962) στο μυαλό, δε μπορούμε να μην αναρωτηθούμε πόσα έχουν αλλάξει από τότε. Τί κι αν το αξιαγάπητο και αιωνίως προβληματισμένο κοριτσάκι πενηντάρισε λοιπόν (δεν της φαίνεται πάντως), οι απορίες της για την άσχημη πορεία του κόσμου παραμένουν, δυστυχώς, επίκαιρες μέχρι τις μέρες μας.

“Καλωσορίσατε στην Οδό Γάγγραινας, ένα γραφικό χαράκωμα του Δυτικού Μετώπου με μαγευτική θέα στο Ύψωμα 35, ένα τυπικό μέρος για να περάσει κανείς τον Μεγάλο Πόλεμο. Οι «κάτοικοι» της Οδού Γάγγραινας βρίσκονται συνεχώς σε αναβρασμό. Ασκήσεις, επιθέσεις, αναφορές, αγγαρείες… Σύντομα αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν χειρότερα πράγματα στα χαρακώματα από τους εχθρούς: η λάσπη, τα ποντίκια, οι λοχίες και η… ποίηση. Όταν έρχεται η ώρα, η επίθεση για 8η φορά στο Ύψωμα 35 είναι σχεδόν ανακουφιστική”! Μια συλλογή που έχοντας διαβάσει το μεγαλύτερο μέρος της ψηφιακά, ανυπομονούσα να δω και σε έντυπη μορφή. Σαν έκδοση είναι υπέροχη. Ενώ ψηφιακά τα Χαρακώματα δημοσιεύθηκαν ασπρόμαυρα με τόνους του γκρι, στην έντυπη έκδοση επιστρατεύτηκε η Σοφία Σπυρλιάδου (των Frogs & Dogs) και ανέλαβε να περάσει μπλε τόνους στις στολές των στρατιωτών. Εκείνο που ουσιαστικά κάνει την διαφορά είναι το ότι εκτός από τις ιστορίες των Χαρακωμάτων, περιλαμβάνονται και 22 σελίδες με σημειώσεις και σχόλια για τα γεγονότα στα οποία βασίστηκε (σχεδόν) η κάθε ιστορία. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα της επανέκδοσης τον germanicus.

Αντίθετα με ότι φοβόμουν, αυτό το βιβλίο δεν είναι μια στεγνή και ακαδημαϊκή βιογραφία. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα πάνω στον Ρέμπραντ, που αφηγείται κομμάτια της ζωής του και προβάλλει αρκετούς γνωστούς του πίνακες πανέξυπνα ενταγμένους ως μέρος του συνόλου (ως καρέ κόμικς). Το θετικό του βιβλίου είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί ως "αφηγητές" τα τρίτα πρόσωπα στη ζωή του Ρέμπραντ, ώστε να κυλάει ομαλά η αφήγηση και να ξετυλίσσονται στα μάτια του αναγνώστη οι σημαντικότερες περίοδοι της ζωής του. Το αρνητικό είναι πως δεν χρησιμοποιείται με τον ίδιο τρόπο ο ζωγράφος ώστε να μάθουμε, έστω μέσω της οπτικής του συγγραφέα του βιβλίου, κάποια βασικά σημεία γύρω από το τι ενέπνεε τον Ρέμπραντ και το ιδιαίτερο στυλ της τεχνικής του. Κάποιες σελίδες του βιβλίου (σε σμίκρυνση) μπορείτε να βρείτε και στο σχετικό site της Πρωτοπορίας...

«Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία σου... Μία νέα γενιά υπερανθρώπων έχει αναλάβει τα ηνία τα τελευταία 10 χρόνια. Μια γενιά που δεν έχει ηθικούς φραγμούς και έχει μετατρέψει τους δρόμους σε καθημερινό πεδίο μάχης, βάζοντας σε συνεχές κίνδυνο την ανθρωπότητα την οποία υποτίθεται πως υπερασπίζεται. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να έχουν φιλοδοξίες. Έχουν σταματήσει να καταφέρνουν επιτεύγματα. Έχουν σταματήσει να ελπίζουν και να εμπνέονται. Μέσα σε αυτούς και ο Πάστορας Νόρμαν Μακ Κέυ που προσπαθεί να βρει έναν λόγο στο να συνεχίζει να πιστεύει στα διδάγματα της πίστης του, με όλα αυτά που συμβαίνουν. Μέχρι που ένα καταστροφικό γεγονός, αναγκάζει τον Σούπερμαν να επιστρέψει από την αυτό-εξορία για να βάλει τα πράγματα στην τάξη, μαζεύοντας και τα υπόλοιπα μέλη της Justice League που τα είχαν επί το πλείστον παρατήσει και αυτοί. Μια επιστροφή που έρχεται πάνω στην ώρα για να ξεσκεπάσει μια μεγάλη σκευωρία. Αυτή είναι μέσες-άκρες (και χωρίς πολλά spoilers ) η υπόθεση του Kingdom Come, ενός άλμπουμ που ήταν στους καταλόγους της Anubis υπό έκδοση για πολλά χρόνια. Η ιδέα για το Kingdom Come ήρθε στον Ross την περίοδο που δούλευε στο Marvels και σκέφτηκε πως θα μπορούσε να υπάρξει αντίστοιχο έπος και για τους χαρακτήρες της DC. Εξού και ο χαρακτήρας του Πάστορα Νόρμαν Μακ Κέυ, ο οποίος αναλαμβάνει - με την βοήθεια του Spectre - τον ρόλο του παρατηρητή από την πλευρά των ανθρώπων, φέρνοντας επιπλέον ένα θρησκευτικό στοιχείο στην όλη εξιστόρηση. Ο τίτλος εξάλλου σημαίνει Ελθέτω η Βασιλεία, χωρίς το Thy/σου για να μην προκαλεί, αλλά οι παραλληλισμοί είναι εμφανείς μέσα σε όλο το έργο. Έργο που αρχικά είχε κυκλοφορήσει σε 4 ενισχυμένα τεύχη το 1996 στις ΗΠΑ. Η έκδοση είναι στα γνωστά στάνταρ που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία 2+ χρόνια. Καλή και ίσως πιο στιβαρή από άλμπουμ με λιγότερες σελίδες, αλλά τίποτα ιδιαίτερο. Τιμή: 19,90€

O Riad Sattouf είναι ο Άραβας του μέλλοντος. Ή έστω αυτό ήθελε ο πατέρας του να γίνει. Στην πράξη ήταν ένα ξανθομάλλικο παιδάκι με μακρύ μαλλί, γιος ενός Σύριου γιατρού και μιας Γαλλίδας. Μετά τη λήξη των σπουδών του και ελλείψει άλλων καλύτερων εναλλακτικών, ο πατέρας του πήρε τη σύζυγο και τον μικρό Ριάντ και ξεκίνησε ή μάλλον προσπάθησε να ξεκινήσει καρριέρα στην νέα τότε Αραβία των μεγάλων ηγετών της (σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής) Καντάφι, Άσαντ κλπ. Έτσι από πολύ μικρός ο Ριάντ βρέθηκε να έχει εικόνες από τη Λιβύη του Καντάφι, τη Συρία του Άσαντ (πατέρα), αλλά και τη Γαλλία όπου γεννήθηκε και ζούσε το σόι της μάνας του. Εμείς μαζί του ακολουθούμε την πορεία του. Αυτοβιογραφικό κόμικ από τον Σατούφ ο οποίος κάνει τα πάντα σε αυτό. Σενάριο, σχέδιο και τους όποιους χρωματισμούς. Το σενάριο είναι αρκετά χαριτωμένο, περιγράφει το πολιτισμικό σοκ ενός ευρωπαίου στη Μέση Ανατολή, τους αραβικούς παράδεισους των μεγάλων δικτατόρων, τη ζωή, τις δυσλειτουργίες της αραβικής κοινωνίας. Και όλα αυτά χρησιμοποιώντας το χρώμα με έναν πρωτότυπο τρόπο. Χρησιμοποιώντας διχρωμία, σχεδιάζει σε α/μ, αλλά υπάρχει ένας απαλός συνήθως (ή και έντονος σε έντονες στιγμές) επιχρωματισμός που υποδηλώνει τον τόπο που βρίσκεται ο Ριάντ. Γαλάζιο για τη Γαλλία, κίτρινο για τη Λιβύη, ροζ για τη Συρία, πράσινο για τις διακοπές. Επίσης ενώ χρησιμοποιεί έντονα και άφθονα μπαλονάκια, αρέσκεται να γεμίζει τα σχέδιά του με πολλές σημειώσεις σε βελάκια για λεπτομέρειες που όμως δίνουν το όλο κλίμα. Λίγα BD των τελευταίων ετών έχουν κάνει μεγαλύτερη αίσθηση. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Ήδη μεταφρασμένο σε 16 γλώσσες, σωρός από βραβεία. Πολλοί το θεωρούν ως την Περσέπολη των 10ς, εμένα να μου επιτρέψετε όμως να κρατήσω μικρότερο καλάθι. Είναι πάρα πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα, πάρα πολύ ενδιαφέρον επίσης και διδακτικό. Το σχέδιό του είναι ακριβώς αυτό που πρέπει και ο τρόπος που δουλεύει το σύνολο του planche ο Σατούφ με όλες τις λεπτομέρειες και τα χρώματα δείχνει μεγάλη δεξιοτεχνία. Αλλά Περσέπολη δεν είναι, δε μου έδωσε ούτε αυτή την συγκίνηση, τη γλυκόπικρη γεύση ή το μεγαλείο της Περσέπολης. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι είναι μάπα, απλά προσπαθώ να προσγειώσω κάποιον που ενδεχομένως θα διαβάσει το παλμαρές της σειράς και θα περιμένει το κάτι άλλο. Είναι πάρα πολύ καλό, συμφωνεί σε αυτό αγορά και κριτικοί, αλλά όχι το καλύτερο. Και αφού μιλήσαμε για παλμαρές: Βραβείο BD Stas/Ville του Saint-Étienne Μεγάλο βραβείο του RTL για τα BD 2014 Fauve d'or: Καλύτερο άλμπουμ στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 2015 Φιναλίστ στα βραβεία BD Fnac 2015 Βραβείο των Los Angeles Times στην κατηγορία Graphic Novel/comics για την αμερικάνικη έκδοση (The Arab of the Future A Childhood in the Middle East, 1978-1984: A Graphic Memoir) Υποψήφιο στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 2016 (2ος τόμος) Υποψήφιο στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 2017 (3ος τόμος) Υποψήφιο στο φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 2019 (4ος τόμος) Όπως ξαναέγραψα και παραπάνω κυκλοφορεί σε 16 γλώσσες, άρα εύκολα κάποιος μπορεί να βρει κάποια που τον ενδιαφέρει, η πρωτότυπη σειρά αριθμεί ήδη 4 τόμους (εγώ έχω βρει και διαβάσει μόνο τους 3): Une jeunesse au Moyen-Orient (1978-1984), 2014 Une jeunesse au Moyen-Orient (1984-1985), 2015 Une jeunesse au Moyen-Orient (1985-1987), 2016 Une jeunesse au Moyen-Orient (1987-1992), 2018 Une jeunesse au Moyen-Orient (1992-1994), 2020 Une jeunesse au Moyen-Orient (1994-2011), 2022 Μία νιότη στη Μέση Ανατολή ονομάζονται τα βιβλία. Links: Επίσημη σελίδα στον εκδότη. Αγγλική επίσημη σελίδα Bedetheque

Το Μάρτιο του 2014 οι Αττικές Εκδόσεις κυκλοφορούν το 1ο τεύχος του περιοδικού ζαχαροπλαστικής «Γλυκές Αλχημείες». Η ομώνυμη εκπομπή ήταν ήδη πολύ δημοφιλής, όπως και ο παρουσιαστής της Στέλιος Παρλιάρος, οπότε η έκδοση και ενός ανάλογου περιοδικού φάνηκε ως λογική συνέχεια. Η εταιρεία ξεκίνησε να εκδίδει 10 περιοδικά (162 σελίδων) ανά έτος αλλά η οικονομική κρίση άλλαξε τα σχέδια, με αποτέλεσμα το 2017 (αν δεν κάνω λάθος) να αλλάξει εκδότη, να γίνει διμηνιαίο (100 σελίδων) και πλέον να δίνεται μαζί με την Κυριακάτικη Καθημερινή. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Indian & nikos ka.

Τιμή : € 14 Πρόκειται για την μεταφορά σε κόμικ του πρώτου μέρους ("Το κορίτσι με το τατουάζ") της πολυβραβευμένης τριλογίας (κι όχι άδικα κατά την ταπεινή μου άποψη) με τίτλο Millenium,του Σουηδού συγγραφέα Stieg Larsson...! Την μεταφορά σε κόμικ την έχει κάνει ο Σιλβέν Ρούνμπεργ,ενώ ο Χοσέ Χομς επιμελήθηκε το σχέδιο...! Λίγα λόγια για το βιβλίο από το site του εκδότη...! Παραθέτω δύο εσωτερικές σελίδες σκαναρισμένες από εμένα (όσο μπορούσα βέβαια)...! Ορίστε κι ένα μικρό απόσπασμα για να δείτε το κόμικ...! Είναι παρμένο από το site του εκδότη,οπότε εάν νομίζετε ότι δεν πρέπει να μπει παρακαλώ διαγράψτε το...! 9786180106978.pdf Στο εξώφυλλο αναφέρει τον αριθμό "1"...!Μακάρι να ακολουθήσουν και τα άλλα δύο μέρη...! Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Djo, leonidio & Retroplaymo.

"miss Glitter" περιοδικό μόδας που ασχολείται με ρούχα, καλλυντικά, αξεσουάρ κτλ Έχει κυρίως διαφημίσεις μέσα και κάποια άρθρα. Κυκλοφορεί κάθε μήνα αν και έχει κάποια διμηνιαία τεύχη (το καλοκαίρι κυρίως). Η τιμή ποικίλει καθώς κάθε μήνα κυκλοφορούν 2-3 διαφορετικές βερσιόν με διαφορετικό δώρο μαζί. Ξεκίνησε να κυκλοφορεί το 2014. Το μέγεθος του είναι μικρότερο από τα περισσότερα αντίστοιχα περιοδικά καθώς διαφημίζεται και έτσι, δηλ σαν fashion pocket περιοδικό.

Η σειρά "Les incontournables de la littérature en BD", της Glenat, η οποία κυκλοφόρησε πρώτη φορά πέρσι, ως δώρο στο περιοδικό TV Box και έβγαλε μονάχα με άτακτη σειρά τα άλμπουμς 2,4,10 & 15. Κατόπιν, κόπηκε και βγήκαν σε πακέτο προσφορά και τα τέσσερα. Εκεί που είχαν όλα φαινομενικά τελειώσει, η σειρά ξαναξεκινάει, με μαλακό εξώφυλλο αυτή τη φορά και πολύ φθηνότερα, 3€, μαζί με την εφημερίδα «Στο Καρφί», κάθε Σάββατο! Να ποια έχουν ήδη ανακοινωθεί. Μακάρι να συνεχίσει με όλη τη σειρά! Η σειρά συνιστάται ανεπιφύλακτα, ειδικά σε τέτοια τίμη. Χώρια που μιλάμε για BD 100% με πολύ ωραίο σχέδιο. Kudos @ billx3 για το scan. Bedetheque

Δύο ισχυρά ονόματα στο χώρο της τέχνης με έκαναν να πάρω το κόμικς αυτο χωρίς δεύτερη σκέψη ξέρωντας ότι θα πάρω κάτι καλό. .Τριβιζάς,λεξοπλάστης, φαντασία με έξυπνο χιούμορ,ιστορίες με δίδαγμα και αρκετες φορές απαισιοδοξο τέλος όπως είναι και στην πραγματική ζωή,γνωστος και στο εξωτερικό ,με αρκετά βραβεία και διακρίσεις στην κατοχή του. Κούτσης,ένας απο τους πολύ καλούς κομίστες που έχουμε που η δουλειά του ταξιδεύει έξω απο τα συνορά μας και μάλιστα σε απαιτητικό κοινό όπως των Η.Π.Α. ΥΠΟΘΕΣΗ Μία καμήλα έχει ένα όνειρο,να γίνει ανάλαφρη σαν ελάφι απαλλαγωντας απο την πλάτης της την καμπούρα της.Το αφεντικό της ένας βεδουίνος που την αγαπα και την εκτιμά πολυ δεν της χαλάει το χατήρι.Αλλά αυτή η επιπό­­­­λαιη απόφαση θα έχει και τις συνέπειες της. ΜΗΝΥΜΑ Αλληγορικό παραμύθι σχετικά με την ματαιοδοξία και τις αλόγιστες επεμβάσεις αισθητικής που γίνονται δίχως σκέψεις. ΙΣΤΟΡΙΑ / ΣΕΝΑΡΙΟ Δεν ξέρω αν προΰπήρχε σαν ιστορία πριν αλλά πρόκειται για ενα μικρό διήγημα δίχως πολλά και περιττά λόγια,περίτεχνα γραμμένο με την γνωστή δόση χιούμορ του συγγραφέα. ΣΧΕΔΙΟ/ΧΡΩΜΑ Μία μικρή ιστορία που θα μπορούσε να ξεδιπλωθεί σε ένα δισέλιδο ή το πολυ τρισέλιδο γίνεται κόμικς 27 σελίδων αλλά δεν με κούρασε καθόλου του εναντίον χάρηκα και απόλαυσα τα υπέροχα σχέδια και τα καταπληκτικά χρώματα του Νίκου που με μαεστρία έφτιαξε. ΤΕΧΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Αλλά δυστηχως υπάρχουν και τα αρνητικά που αφορουν το τεχνικό μέρος,που κατά την γνώμη μου επηρεάζει άσχημα το καλλιτεχνικό μέρος.Ενώ περιγράφεται σαν Graphic novel για μένα δεν είναι.Το κόμικς είναι μόλις 27 σελίδες μέσα σε 80 σελίδες απο κουίζ,πληροφορίες για πίνακες διάσημων ζωγράφων που απεικόνισαν καμήλες στα έργα τους,και gallery του Νίκου που δεν είναι τίποτα άλλο απο μαυρόασπρες σελίδες του κόμιξ δίχως μπαλονάκια.Αρκετά χοντρες σελίδες για το προφανές,να φαίνεται πιο χορταστικό και να ανέβει η τιμή στα 17.90 που κατά εμένα είναι αρκετά τσιμπημένη τιμή.Αλλά Τριβιζας είναι αυτός πουλάει. Ο ΒΕΔΟΥΙΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ. Υ.Γ.Επειδή δεν ήξερα που να κατατάξω το αλμπουμ το έβαλα εδω εσεις βαλτε το εκει που αρμοζει καλύτερα.

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες για την αυταρχική και εκδικητική απόφαση της υπουργού Πολιτισμού να εκδιώξει τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων από το υπέροχο κτίριο του Θησείου, στο οποίο στεγάζεται εδώ και αρκετές δεκαετίες, επειδή «τόλμησε» να διαθέσει τον χώρο για εκδηλώσεις που εξέθεταν την κυβερνητική πολιτική. Ελπίζουμε να ανατραπεί η απόφαση αυτή και υπό τις έντονες πιέσεις που ασκούν επαγγελματικοί σύλλογοι, σωματεία, κόμματα, φορείς, οργανώσεις και απλοί πολίτες και να συνεχίσει ο ΣΕΑ να ασκεί το έργο του σε έναν χώρο που είναι πάντα ανοιχτός και φιλόξενος στη διάδοση των ιδεών και στην καλλιέργεια διαλόγου. Στη δροσερή αυλή του κτιρίου του ΣΕΑ, αλλά και στο ευρύχωρο εσωτερικό του, έχουν πραγματοποιηθεί αμέτρητες εκδηλώσεις πολιτιστικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και είναι χρέος όλων να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη χρήση των δημόσιων κτιρίων για δράσεις που υπερβαίνουν τα καθαρά επαγγελματικά ενδιαφέροντα των μελών των συλλόγων. Μια τέτοια σπουδαία εκδήλωση με τα κόμικς και την αρχαιολογία στο επίκεντρο πραγματοποιήθηκε πριν από εννέα χρόνια στο κτίριο του ΣΕΑ, και όσοι/όσες είχαμε παρευρεθεί θα τη θυμόμαστε για πάντα για την πρωτοτυπία της. Το Φεστιβάλ «Με Πενάκι και Σκαπάνη» έλαβε χώρα από τις 4 έως τις 6 Ιουλίου του 2014 με διοργανωτές τις εκδόσεις ΚΨΜ, το Comicon-Shop και τις εκδόσεις Ρενιέρη και τον ίδιο τον ΣΕΑ. Βασικό θέμα των περισσότερων κόμικς και των γελοιογραφιών που εκτέθηκαν τότε αλλά και των συζητήσεων που πραγματοποιήθηκαν ήταν η αρχαιολογία και η ιστορία, δοσμένες όμως με έναν εντελώς ιδιαίτερο και χιουμοριστικό τρόπο. Η κεντρική αφίσα του φεστιβάλ, που ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του Μάριου Μεγαπάνου του Comicon-Shop ο οποίος είχε πεθάνει λίγο πριν από τα εγκαίνια, ήταν φιλοτεχνημένη από τον Malk, ενώ συμμετείχαν με έργα τους δεκάδες καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες και ήταν ιδιαίτερα μεγάλη η προσέλευση του κοινού. Η επιτυχία του τριήμερου αυτού οδήγησε στη συνέχεια του φεστιβάλ για ακόμη δύο χρονιές πάντα με τον ίδιο τίτλο, πάντα με μεγάλη συμμετοχή, πάντα στον χώρο του ΣΕΑ. Έναν χώρο-όαση στο κέντρο της Αθήνας που πρέπει να αγωνιστούμε για να παραμείνει ζωντανός. Και το σχετικό link...

Η ιστορικότερη ίσως ελληνική εκδοτική εταιρεία κόμικς υπάρχει ακόμα, έστω και με αλλαγή ονομασίας και τολμά εν έτει 2014 να επανακυκλοφορήσει ένα από τα πιο αγαπημένα περιοδικά κόμικς, τον Μπλεκ. Πρόκειται ουσιαστικά για την έβδομη (!) έκδοση του τίτλου, άσχετα αν στον τίτλο αναφέρεται σκέτα "Νέος Μπλεκ". Σε μία σπάνια για Έλληνες εκδότες επίδειξη οξυδέρκειας, αποφασίστηκε να μπουν δυσεύρετες ιστορίες που δεν είναι εύκολα προσβάσιμες από τους σημερινούς αναγνώστες. Περιέχονται λοιπόν οι ιστορίες: Η ΓΡΟΘΙΑ ΤΟΥ ΜΠΛΕΚ/Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΟΥ ΙΝΔΙΑΝΟΥ (Μπλεκ) ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ (Ζαγκόρ) ΔΑΫΙΔ ΚΑΙ ΓΟΛΙΑΘ (Ρόι Ρέης) ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ (Τομ) Η ιστορία του Ζαγκόρ πρέπει να είναι από Μηνιαίο Μπλεκ, αλλά σίγουρα χρειαζόμαστε επαΐοντες (crc, πού είσαι, παιδί μου ) για να μας βοηθήσουν να εντοπίσουμε πού και πότε πρωτοδημοσιεύθηκαν οι ιστορίες. Η έκδοση είναι σε σέπια*, για να ξυπνήσει τα ρετρό ανακλαστικά μας, αλλά η ποιότητα της αναπαραγωγής είναι μάλλον φτωχή. Τι τα θέλουμε όμως, δεν αγοράζουμε το περιοδικό για την ποιότητα της έκδοσης, αλλά για τις ιστορίες του, όπως κάναμε πολύ παλιά. Εύχομαι ολόψυχα μακροημέρευση, αυτονόμηση από την εφημερίδα και κυκλοφορία στα περίπτερα. Για να γίνουν όμως αυτά, θα πρέπει να στηρίξουμε την έκδοση, ειδικά εμείς οι μεγαλύτεροι που μεγαλώσαμε με αυτά τα περιοδικά. ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ εδώ. *Εννοώ το κοκκινωπό χρώμα (όχι εκείνο το πορτοκαλί, που είχε παλιά ο Μπλεκ κι ο Ζαγκόρ). Επίσης να προσθέσω, ότι το τεύχος περιέχει σύντομη εκδοτική ιστορία των ηρώων τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην Ελλάδα, καθώς και σταυρόλεξο (αυτά είναι!). Το 2016 ξεκίνησε η κυκλοφορία και των τόμων της σειράς. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους: φλοκ, comicsking, Dr. Paingiver, KILLMATH, Λύκος του Οντάριο, archon, Θρηνωδός, Indian, GreekComicFan, ftsgr, Retroplaymo, thor77, Ionas Aggelis & albert.

Πίσω στο μακρινό Φθινόπωρο του 2007, τα Κουραφέλκυθρα ξεκίνησαν να δημοσιεύονται στο portal του comicdom.gr. Ένα εκ των δημοφιλέστερων, αν όχι το πλέον, ελληνικών webcomics, που δεν άργησε να αποκτήσει καλτ διαστάσεις και κοινό. Σχέδιο με χαρακτήρα που παραπέμπει σε παιδικό, κατά κάποιους δε ερασιτεχνικό. Ανατρεπτικά σενάρια, εντελώς σουρεάλ χαρακτήρες κι επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Ο Κλέαρχος με το πάντοτε άκαιρο εκφραστικό του τικ, η οικογένεια Δαπόντε με τις επισκέψεις των εκκεντρικών μνηστήρων της νεαράς κορασίδας, η Ζοζεφίνα με τις απρόβλεπτες απορίες της κλπ. Η Jemma παίρνει την πρωτοβουλία να εκδόσει μια συλλογή, που περιλαμβάνει όλα τα Κουραφέλκυθρα (γύρω στα 260) με σχολια από το δημιουργό, 17 σελίδες αδημοσίευτου υλικού, καθώς και τα 40 πρώτα Κολυμπηθρόξυλα, της επόμενης σειράς του Αντώνη Βαβαγιάννη. Κατα τη γνώμη μου, η πεμπτουσία της φετινής φουρνιάς εκδόσεων του Comicdom. Το χιούμορ του Βαβαγιάννη καμμένο, αλλά ευφυέστατο, ενώ το απλοϊκό σχέδιο δένει απροσδόκητα καλά με το ύφος των ιστοριών. Όσον αφορά τα της έκδοσης, στα συν η αναλογία τιμής - σελίδων (έγχρωμες), ενώ στα αρνητικά το γεγονός ότι τα χρώματα είναι κάπως άτονα σε σχέση με την ηλεκτρονική μορφή των στριπς. Δε ξέρω αν έμειναν απούλητα αντίτυπα. Αν ναι, δεν προτείνεται απλά ανεπιφύλακτα. Επιβάλλεται! Ακόμα κάθεσαι; Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Ion & Θρηνωδός.

Τιμή Καταλόγου: 18,70€ Από το οπισθόφυλλο: Συστάσεις για την πειρατική περιπέτεια του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον που κυκλοφόρησε το 1883 και έβαλε τα θεμέλια για να αναπτυχθεί μια ολόκληρη βιομηχανία βασισμένη στη θεματολογία της, σίγουρα δεν χρειάζονται. Το κλασικό έργο του γνωστού συγγραφέα διασκευάστηκε και μεταφέρθηκε σε κόμικ από τον Νταβίντ Σοβέλ σε συνεργασία με τον εικονογράφο Φρεντ Σιμόν για να δώσουν μια νέα διάσταση στην ιστορία, πιο σύγχρονη αλλά προσεγμένη και με σεβασμό στο πρωτότυπο. Οι πειρατές, τα καράβια, οι χάρτες, το ρούμι, τα χρυσά νομίσματα και οι παπαγάλοι είναι στοιχεία που αποτελούν τη βάση της ιστορίας και περιπλέκονται σε ακανόνιστους συνδυασμούς. Ζωντανά χρώματα και καθαρό σχέδιο με λεπτομέρεια ενδυναμώνουν την αφήγηση μέσα από τη ματιά του μικρού ήρωα Τζιμ. Το lettering έχει γίνει με πεζούς χαρακτήρες, κάτι που δίνει επιπρόσθετο ενδιαφέρον και ύφος στο ανάγνωσμα αλλά ταυτόχρονα το καθιστά και ευκολότερο στις νεαρότερες ηλικίες. Δύο ενδεικτικές σελίδες προς τέρψιν οφθαλμού: Αν είστε λοιπόν λάτρεις των πειρατικών ιστοριών, των κλασικών μυθιστορημάτων ή απλώς θέλετε να δώσετε σε κάποιο παιδί τη χαρά να γνωρίσει αυτό το παγκοσμίου φήμης έργο μέσα από την 9η τέχνη τότε η αγορά του συγκεκριμένου τίτλου είναι μονόδρομος. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα σας παραπέμπω στον ίδιο τον Στίβενσον που κάνει προσωπική έκκληση στους διστακτικούς αγοραστές στην αρχή του βιβλίου! Ahoy Matey!

Και ναι, κυκλοφόρησε το ΕΠΟΣ. Το καλοκαίρι του 2014, η Καθημερινή ξεκίνησε να εκδίδει την Μεγάλη Βιβλιοθήκη Disney, η οποία ουσιαστικά ήταν η αντίστοιχη «Μεγάλη Βιβλιοθήκη του Καρλ Μπαρκς» που κυκλοφόρησε από τον Τερζόπουλο. Ξεκίνησε με τους πρώτους 16 τόμους της σειράς, οι οποίοι ήταν ουσιαστικά όσοι είχε βγάλει και ο Τερζόπουλος. Αυτοί οι τόμοι ήταν ουσιαστικά ανατύπωση (πέραν πολύ λίγων λεπτομερειών), όμως το καλοκαίρι του 2015 είδαμε τους επόμενους 16 τόμους που περιείχαν αποκλειστικά καινούργιο υλικό, αδημοσίευτο μέχρι τότε στην Ελλάδα σε αυτήν την μορφή (σκληρόδετοι τόμοι 200 σελίδων, με άρθρα και πολλές πληροφορίες). Το καλοκαίρι του 2016 έβγαλαν την τρίτη και τελευταία 15άδα. Αναφέρω 15άδα και όχι 16άδα, επειδή ο 48ος τόμος της ιταλικής σειράς δεν εκδόθηκε. Η ελληνική σειρά έκλεισε στους 47 τόμους. Μπορείτε να δείτε στο Inducks τι ιστορίες και άρθρα περιείχε ο 48ος τόμος που δεν βγήκε (στα ιταλικά πάντα). Από εκεί και πέρα, αν θέλετε γενικές πληροφορίες για την σειρά, σας παραπέμπω στην παρουσίαση του Τερζόπουλου. Σε αυτήν την παρουσίαση, μιας και πρόκειται ουσιαστικά για την ίδια σειρά, προκειμένου να μην επαναλαμβανόμαστε, θα γράψουμε τι διαφορές παρατηρούμε στις δύο αυτές εκδόσεις, ώστε να διαπιστώσει ο καθένας ποια από τις δύο προτιμάει. Τι άλλαξε στη συγκεκριμένη έκδοση της Καθημερινής, συγκριτικά με του Τερζόπουλου: Τεύχη: Ο Τερζόπουλος έβγαλε 16 τόμους ενώ η Καθημερινή έβγαλε 47. Η αντίστοιχη ιταλική έκδοση που ακολουθούσαν και οι δύο εταιρίες, είχε 48 τόμους, άρα καταλαβαίνουμε πως ο τελευταίος τόμος δεν βγήκε στην Ελλάδα. Τίτλος: Από «Βιβλιοθήκη του Καρλ Μπαρκς» έγινε «Βιβλιοθήκη Disney». Τιμή: Από 18,90€ πήγε στα 4€ (αν το πάρετε ως ένθετο μαζί με την Κυριακάτικη εφημερίδα) και στα 9,90€ αναγραφόμενη τιμή λιανικής. Αυτό για τους πρώτους 20 τόμους. Οι υπόλοιποι από τον 21ο και ύστερα δεν έχουν αναγραφόμενη τιμή. Μέγεθος: Σε διαστάσεις είναι ίδιο, όμως είναι περίπου 10-15% πιο λεπτό από τον προηγούμενο τόμο. Ο αριθμός σελίδων είναι ίδιος, επομένως καταλαβαίνετε πως ως αποτέλεσμα, το χαρτί είναι πιο λεπτό και όχι ιλουστρασιόν. Αρίθμηση: Ο Τερζόπουλος πέρα από την χρονολογία στην ράχη, είχε επιπλέον και ξεχωριστή αρίθμηση. Η Καθημερινή άφησε απλά την χρονολογία, κάτι που μου φαίνεται πιο λογικό, αφού οι τόμοι που καλύπτουν την πρώτη περίοδο του Barks (1942 - 1950) κυκλοφόρησαν στους τόμους 33-43. Εάν είχαν δύο αριθμήσεις θα γινόταν μπέρδεμα, ενώ τώρα μπορούμε να βάλουμε τους 11 αυτούς τόμους στην μπροστινή θέση χωρίς κανένα πρόβλημα. Χρωματισμός: Ουσιαστικά είναι ο ιδιος, ίιιισως με πολύ μικρές εξαιρέσεις όπου πείραξαν κάποια καρέ. Συγκριτικά με την έκδοση του Τερζό, φαίνονται λίγο πιο ξεθωριασμένα, χωρίς όμως αυτό να είναι αρνητικό. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο η νέα έκδοση. Η γραμματοσειρά στα μπαλονάκια είναι διαφορετική από αυτήν που χρησιμοποιούσε η Νέα Ακτίνα. Είναι αυτή που είδαμε στο "Μουντιάλ 2014" και απ' ό,τι φαίνεται είναι εδώ για να μείνει. Τα κείμενα αντί για κίτρινο πλαίσιο, εδώ περιβάλλονται από άσπρο χρώμα (δηλαδή διάφανο). Σε 2-3 καρέ, έχει πέσει σε κάποια σημεία λίγο περισσότερο μελάνι ή αντίστοιχα δεν έχει πέσει όσο πρέπει. Είναι από τα πράγματα που συναντάμε κατά κόρον σε αντίστοιχες εκδόσεις εφημερίδων και πρέπει απλά να συμβιβαστούμε με αυτό Ύστερα από κάθε ιστορία, δεν αναγράφεται η λέξη «Τέλος». Απ' ό,τι λένε αυτό γίνεται για μεγαλύτερη πιστότητα στο πρωτότυπο, μιας και οι ιστορίες του Barks δεν την ανέγραφαν. Τέλος, πρόσεξα πως οι τίτλοι των ιστοριών έχουν διαφορετικές γραμματοσειρές από του Τερζό. Προτιμούσα τις προηγούμενες αλλά οκ, το ψειρίζουμε πολύ το θέμα τώρα. Κι εκεί που νομίζατε πως δεν θα ασχοληθούμε με άλλες λεπτομέρειες, έρχομαι για να βάλω μερικές συγκριτικές φωτογραφίες. Τι διαφορές έχουν στην εμφάνιση οι τόμοι της 1ης, 2ης και 3ης σειράς, με τις αντίστοιχες εκδόσεις του Τερζόπουλου αλλά και όλες τις υπόλοιπες σκληρόδετες ελληνικές Disney εκδόσεις που έχουν βγει μέχρι στιγμής στην χώρα μας. Ιδού: Σύγκριση της ράχης του τόμου #1 (1950) με τον αντίστοιχο τόμο #1 του Τερζόπουλου Σύγκριση της ράχης του τόμου #17 (1958-59) με τον αμέσως προηγούμενο #16 του περσινού καλοκαιριού Σύγκριση της ράχης του #18 (1959) με τις υπόλοιπες σκληρόδετες Disney εκδόσεις Σύγκριση της ράχης του #19 (1959) με τους υπόλοιπους της Καθημερινής Σύγκριση και των 32 τόμων με τις υπόλοιπες Disney σκληρόδετες εκδόσεις Επειδή μέσα σε 3 χρόνια συμβαίνουν πολλά, δεν κατάφερα να δω την σειρά ολοκληρωμένη στην βιβλιοθήκη που είδατε στις προηγούμενες εικόνες. Δεν πειράζει όμως, επειδή στην καινούργια βιβλιοθήκη φαίνονται ακόμα πιο όμορφοι. Πιάνουν και ένα ολόκληρο ράφι ακριβώς. Ούτε υπολογισμένα να τα είχα Ιδού λοιπόν όλη η σειρά στην βιβλιοθήκη. Σύγκριση όλων των τόμων... εχμ... μεταξύ τους Ακολουθούν και μακρινές στην βιβλιοθήκη για να δείτε πώς φαίνονται από μακριά τα παρδαλά χρώματα που έχουν οι ράχες τους. Συνολικές προσωπικές απόψεις Στην έκδοση του Τερζόπουλου, μου άρεσε πολύ το χαρτί. Από την άλλη, η έκδοση της Καθημερινής υπερτερεί στην τιμή και στη συχνότητα κυκλοφορίας. Δίνεις 4€ την εβδομάδα και ξεμπερδεύεις. Και ακόμα και στο χαρτί, έχεις το πλεονέκτημα πως η συνολική συλλογή θα πιάσει λιγότερο χώρο, κάτι που έχει τεράστια σημασία σε μία τέτοια συλλογή. Επίσης ο Τερζόπυλος έβγαλε το 1/3 της σειράς, ενώ η Καθημερινή ουσιαστικά την ολοκλήρωσε. Δεν θα πουλήσω τους παλιούς τόμους, όμως θα καταλάβαινα απόλυτα όποιον το κάνει.Λόγω ομοιομορφίας κράτησα στο σπίτι μόνο της Καθημερινής. Του Τερζόπουλου τους πήγα σε μία βιβλιοθήκη στην δουλειά (να διαβάζω και το κατιτίς μου αν πέσω και σε ελεύθερη ημέρα ). Από την δεύτερη περίοδο της σειράς (τόμος #17), ξεκίνησα μία σειρά από παρουσιάσεις μεμονωμένων τόμων. Μπορείτε να τις διαβάσετε εδώ. Κάποια στιγμή θα τις συνεχίσω πιο οργανωμένα, ελπίζοντας να αναλύσω σταδιακά όλο το έργο του Παπιάνθρωπου. Παρουσίαση τόμου #17 (Β1): Ο ιπτάμενος Ολλανδός (1958-59) Παρουσίαση τόμου #18 (Β2): Τα λάφυρα του Πιζάρρο (1959) Παρουσίαση τόμου #19 (Β3): Ο πρωταθλητής (1959) Παρουσίαση τόμου #20 (Β4): Το ουράνιο νησί (1959-60) Παρουσίαση τόμου #21 (Β5): Όλοι στην θάλασσα (1960) Παρουσίαση τόμου #22 (Β6): Η πηγή της νιότης (1960-61) Παρουσίαση τόμου #23 (Β7): Μυθικό μυστήριο (1961) Παρουσίαση τόμου #24 (Β8): Το άγγιγμα του Μίδα (1961-62) Παρουσίαση τόμου #25 (Β9): Η σπηλιά του Αλή Μπαμπά (1962) Διαφημίσεις τόμων 1-16. Διανομή το καλοκαίρι του 2014. Διαφημίσεις τόμων 17-32. Διανομή το καλοκαίρι του 2015. Διαφημίσεις τόμων 33-47. Διανομή το καλοκαίρι του 2016. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΑΣΑΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ Όποιος έχει χάσει προηγούμενα τεύχη της Καθημερινής, μπορεί να τα προμηθευτεί στην Αθήνα, Πανεπιστημίου 49 Στοά Αρσακείου. Τηλ 210.33.16.825. Εκεί έχουν διαθέσιμα τα τεύχη από τις επιστροφές, δηλαδή θα βρείτε τεύχη περίπου 10 μέρες ύστερα από την κυκλοφορία τους. Αν χάσατε κάποιο πρόσφατα, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να το βρείτε σε κάποιο περίπτερο, παρά εκεί. Αν όμως έχουν περάσει 10 ημέρες, θα το βρείτε στο μαγαζί. Απ' όσο ξέρω, αναλαμβάνουν και αντικαταβολές με πληρωμή στον ντελιβερά +4€ για τα μεταφορικά. Το κουτί Disney με τους πρώτους 16 τόμους, υπάρχει ακόμα στην στοά, με 50 € από 100€. Δεν ξέρω αν και πόσο καιρό θα παραμείνει σε αυτήν την τιμή, όμως όποιος δεν τους έχει αγοράσει, ας σπεύσει. Δεν νομίζω να βρει καινούργιους φθηνότερα. Βγαίνουν περίπου στα 3€ ο καθείς. Οι υπόλοιποι τόμοι υπάρχουν και πωλούνται μεμονωμένοι στα 7€ έκαστος. Ακούγεται πως θα βγει και η δεύτερη 16άδα σε αντίστοιχη προσφορά, όμως δεν μπορούμε να είμαστε 100% σίγουροι ακόμα. Αν δεν έχει περάσει και πάρα πολύς καιρός από την κυκλοφορία της εφημερίδας, μπορείτε να την παραγγείλετε στο περίπτερο της γειτονιάς σας και να σας φέρει το κομμάτι που θέλετε. Αυτό δεν νομίζω να ισχύει στην περίπτωση που θέλετε να παραγγείλετε περσινά και προπέρσινα τεύχη, όμως μπορεί να είναι πολύ βολικό αν χάσετε κάποιο τεύχος φέτος. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Φλοκ, Comicsking, GreekComicFan, leonidio, quees, albert & totally_wired. Προσθήκη από Administrator: Κανόνας αναφορικά με τα τόπικ των εκδόσεων Disney. Στις συγκεκριμένες παρουσιάσεις θα μπαίνουν μόνο ποστ που αφορούν ανέβασμα εξώφυλλων και κριτικές τευχών. Οτιδήποτε άλλο ή θα διαγράφεται ως άσχετο ή θα μεταφέρεται στο τόπικ της Γενικής Συζήτησης "Κουβεντούλα για τα Disney".Εδώ είναι το σκεπτικό πίσω από τον κανόνα.