Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εν έτη 1993 η εταιρεία ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ, παραλαμβάνει τα δικαιώματα από την εταιρεία Ψαρόπουλος και εκδίδει το πρώτο τεύχος της σειράς της ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΕΝ. Αφορά τις περιπέτειες ενός νεαρού δημοσιογράφου με το όνομα Τεν Τεν που έχει την τάση να μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες, παρόλα αυτά χάρις στην εξυπνάδα του αλλά και την τύχη του καταφέρνει πάντα να φέρει σε πέρας αυτές τις "μυστήριες αποστολές" που "αναλαμβάνει". Παρέα του σε αυτές τις περιπέτειες έχει τον πιστό του σκύλο Μιλού, τον δυναμικό και νευρώδη καπετάνιο Χάντοκ ενώ από τις σελίδες του κατά καιρούς θα παρελάσουν και άλλοι χαρακτήρες που θα τον βοηθήσουν με τον ένα τρόπο ή τον άλλο να ξεπεράσει τα όποια εμπόδια, όπως οι αστυνομικοί Ντυπόν και Ντυπόν (δίδυμοι αλλιώς γνωστοί και ως Τόμσον και Τόμσον) και ο καθηγητής Τουρνεσόλ. Αν και γενικά οι ιστορίες του Τεν Τεν είναι γνωστές ανά τον κόσμο και μπορεί να πει κανείς ότι έχουν και μεγάλη επιτυχία, γενικά δεν έχει την καθολική αποδοχή όπως π.χ.: Ο Αστερίξ, κυρίως λόγω των πολιτικών και κοινωνικών πεποιθήσεων του δημιουργού του (π.χ.; ο υπέρμετρος ρατσισμός του), κάτι που περνά μέσα στις σελίδες και αποτυπώνεται και στον χαρακτήρα του ενοχλητικά έξυπνου νεαρού δημοσιογράφου. Επιπλέον ο Τεν Τεν έχει σαν μόνιμους συντρόφους κάποιους κάπως ανόητους χαρακτήρες, οι οποίοι έχουν μάλιστα μία ιδιαίτερα μεγάλη αδυναμία στο αλκοόλ (μέχρι και ο σκύλος του Μιλού, δεν είναι λίγες οι φορές που εμφανίζεται μεθυσμένος). Η ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ προχώρησε στην κυκλοφορία και των 24 ιστοριών που έχει δημιουργήσει ο Βέλγος Ερζέ. Την σειρά αυτή την έχω συναντήσει σε διάφορες ποιότητες εξωφύλλου/χαρτιού και με μικρές διαφοροποιήσεις ως προς το μέγεθος, όπως μία κάπως διαφορετική σε ποιότητα χαρτιού τόσο στο εξώφυλλο (έχει επιπλέον διαφανή αδιάβροχη μεμβράνη) όσο και στις μέσα σελίδες (τύπου ιλουστρασιόν) είναι μεν από την ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ αλλά μέσα αναφέρεται ως εκδότης η εκδοτική εταιρεία ΠΑΤΑΚΗΣ. Παρόλα αυτά ο πυρήνας παραμένει η γνωστή και κλασσική της εταιρείας με τις 68 έγχρωμες σελίδες και διαστάσεις 21Χ28 εκατοστά. Το οπισθόφυλλο της σειράς: Περισσότερα για τον Τεν Τεν και τον δημιουργό του μπορείτε να βρείτε: 75 Χρονια ΤΕΝΤΕΝ / Γιατί εξακολουθεί να γοητεύει ο Τεν Τεν / Τεν Τεν: Οι περιπέτειες ενός 75χρονου εφήβου Την λίστα με τα τεύχη της σειράς, μπορείτε να την βρείτε ΕΔΩ Μπορείτε επίσης να συμμετάσχετε σε δημοψήφισμα για την καλύτερη ιστορία του Τεν Τεν ΕΔΩ Bedetheque: Les aventures de TinTin - Tintin et le lac aux requins Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους constantinople, totally_wired, hudson & katanablade.

Το βιβλιαράκι αυτό τυπώθηκε στο τέλος του 1993 με αφορμή το Α' Πανελλήνιο Φεστιβάλ κόμικς που διοργάνωσε το περιοδικό "Νέο Επίπεδο", στο Κέντρο Τεχνών του Πάρκου Ελευθερίας τον Ιανουάριο του 1994. Η έκδοση ήταν χορηγία των εκδόσεων Καστανιώτη, και δυστυχώς το ότι δεν θα προέκυπτε κέρδος επηρέασε το μέγεθός του σε τέτοιο βαθμό, που απεικονίζεται μόνο ένα καρέ (!!) από κάθε μία σελίδα με τα κόμικς των 60 συμμετεχόντων. Προηγήθηκε η Α' Πανελλήνια Έκθεση Κόμικς το 1987 στην Αθήνα και η Β' Πανελλήνια Έκθεση Κόμικς στη Θεσσαλονίκη. Θα ακολουθήσει η Γ' Πανελλήνια Έκθεση Κόμικς, το 1995, στο Μύλο στη Θεσσαλονίκη. Το 1996 θα ξεκινήσουν τα φεστιβάλ της Βαβέλ.

Η 2η εμφάνιση του παιδικού περιοδικού, αυτή τη φορά μέσα στη δεκαετία του '90. Όπως αναφέρει ο @rotagiatipino " Στη δεκαετία του 1990 αλλάζει τελείως το σκηνικό: έγχρωμο εξολοκλήρου, φωτογραφίες και αραιότερη εικονογράφηση στα θέματα τα οποία είναι: λογοτεχνικά, αθλητικά, επίκαιρα κλπ. Έμφαση στο περιβάλλον, στον γύρω κόσμο και στην ατομική υγιεινή. Ο Τριβιζάς ξεκινάει το μυθιστορημά του σε συνέχειες: Η Πεταλούδα και ο Αρλεκίνος (που δεν ολοκληρώθηκε λόγω του κλεισίματος του περιοδικού) και μόνιμη στήλη Γράμμα από το Νησί των Πυροτεχνημάτων (εξαιρετική εικονογράφηση Βαγγέλη Παυλίδη). Συνεργάτες πάλι Λοΐζου και Ορνεράκης, Τριβιζάς, Μάστορη, Μέντης Μποσταντζόγλου, και οι εικονογράφοι: Αντώνης Καλαμάρας, Νίκος Μαρουλάκης, Βαγγέλης Παυλίδης Ορνεράκης κ. ά. Εκδίδεται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης-Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών και τη Δροσούλα Βασιλείου-Έλιοττ (a propos εγγονή του ζωγράφου Βασιλείου)." Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον rotagiatipino. Η έκδοση του 1977 Η έκδοση του 1997

Με την αυγή του 1993, το επιτυχημένο περιοδικό MEN εγκαινιάζει μία νέα περίοδο. Αυτή την φορά στο τιμόνι του έχει τον Πέτρο Κωστόπουλο, ο οποίος φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά την συνταγή για ένα "πιασάρικο" περιοδικό lifestyle! Ο τίτλος συνεχίζει να περιστρέφεται γύρω από τους άνδρες και τα ενδιαφέροντά τους, όπως η πολιτική, ο αθλητισμός, η αυτοκίνηση, το... σεξ και φυσικά η μόδα και η ομορφιά. Δεν παραλείπονται, τέλος και συνεντεύξεις διάσημων ανδρών, καθώς επίσης νέα και ειδήσεις. Η έκδοση κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με την προηγούμενη περίοδο, με μόνη ποιοτική εξαίρεση, την υφή του χαρτιού στο εσωτερικό, η οποία είναι καλύτερη. Επίσης, να πούμε ότι η κυκλοφορία γίνεται μηνιαία. Την παρουσίαση της Α' έκδοσης θα την βρείτε ΕΔΩ.

Άλλο ένα από τα αντρικά περιοδικά της δεκαετίας του '90. Με διευθυντή το Βασίλη Μπόνιο, το περιοδικό αποτελούσε μια πιο νέα προσέγγιση της συνταγής του ΚΛΙΚ. Είναι από τα πρώτα περιοδικό επίσης που έβαλε την hardcore φωτογραφία στην ύλη του, με θέματα π.χ. που κάλυπταν τις συνθήκες που επικρατούσαν γυρίσματα πορνογραφικών παραγωγών της Αμερικής και καρέ-καρέ αναπαραγωγή των πρώιμων sex tapes. Δεν ξέρω πότε σταμάτησε.

«Ο Τεντέν στη χώρα των Σοβιέτ» έγχρωμος: υπέρ ή κατά; Η έγχρωμη έκδοση του άλμπουμ, η οποία κυκλοφορεί την Τετάρτη, προκαλεί αναταραχή μεταξύ των «tintinophiles». Δύο ειδικοί δίνουν την άποψή τους. Δημοσιεύτηκε στις 11 Ιανουαρίου 2017 στις 4:26 μ.μ Η Casterman και η Moulinsart SA, η βελγική εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την εμπορική εκμετάλλευση του έργου του Hergé, κυκλοφορούν μια έγχρωμη έκδοση του Tintin στη χώρα των Σοβιέτ την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου. Προδημοσιευμένη στο Le Petit Vingtième μεταξύ 1929 και 1930, αυτή η ιστορία είναι η πρώτη της σειράς "Περιπέτειες του Τεντέν". Είναι επίσης η μόνη που δεν έχει ξαναδουλευτεί ποτέ από τον σκιτσογράφο. Φτιαγμένη από τον Michel Bareau, καλλιτεχνικό διευθυντή των Hergé Studios και πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Casterman, αυτή η έγχρωμη εκδοχή προκάλεσε αναταραχή στους «τενοντόφιλους». Δύο ειδικοί – ο Philippe Goddin και ο Yves Frémion – εξηγούν γιατί είναι αντίστοιχα υπέρ και κατά. ΥΠΕΡ Τίμιο χωρίς να είναι υπερβολικό, του Philippe Goddin Όσο αδέξιο κι αν είναι το πρώτο άλμπουμ του Tintin, είμαι ένας από εκείνους (πολλούς) που είναι πολύ δεμένοι με αυτό. Δεν είναι χωρίς λόγο που δημοσίευσα πρόσφατα ένα βιβλίο με τίτλο Hergé, Tintin and the Soviets στην Moulinsart. Στο κεντρικό του μέρος, αυτό το βιβλίο προσπαθεί να δείξει γιατί μπορούμε, γιατί πρέπει να το αγαπάμε. Αλλά το γεγονός ότι έχω ξεχωρίσει στο πρώτο κόμικ του Hergé τους σπόρους αυτού που θα τον κάνει διάσημο αργότερα δεν σημαίνει ότι το θεωρώ ιερό μέχρι του σημείου να αρνηθώ μια προσπάθεια η οποία, τελικά, υπογραμμίζει τις ιδιότητές του, και το κάνει με απόλυτο σεβασμό στο πρωτότυπο έργο. Ο πρόσφατος χρωματισμός, ο οποίος έχει ως πρώτο αποτέλεσμα να φέρει ξανά στο φως αυτό το απαραίτητο μνημείο των κόμικς, δεν είναι απολύτως τίποτα εξωφρενικό για μένα. Αυτό σίγουρα δεν είναι προδοσία, αφού επαναφέρει στο προσκήνιο το αρχικό σχέδιο, απογυμνωμένο από τα μηχανικά του πλαίσια και διατηρημένο από τη φθορά του χρόνου. Ο ισχυρισμός ότι ο Hergé δεν ήθελε μια τέτοια δημοσίευση είναι αντίθετος με την αλήθεια: ήδη από το 1932, σχεδίαζε να ξανασχεδιάσει το επεισόδιο για να επιτρέψει την επανέκδοσή του. Αυτό είναι τόσο αληθινό που συμπεριέλαβε έναν Tintin με ρώσικη ενδυμασία στα διάσημα μπλε εσώφυλλα των άλμπουμ του, που σχεδιάστηκαν το 1937. Η συνέχιση των «Περιπετειών του Τεντέν», που διαδέχονταν η μία την άλλη χωρίς διακοπή εκείνη την εποχή, τον εμπόδισε να κάνει αυτή την πρόθεση πραγματικότητα. Από το 1942, όταν ο Casterman του ζήτησε να μειώσει σε 62 σελίδες όλα τα Tintin που δημοσιεύτηκαν ασπρόμαυρα για να τα αναδημοσιεύσει έγχρωμα, ο Hergé συμπεριέλαβε πράγματι και αυτό το άλμπουμ μεταξύ εκείνων που επρόκειτο να ξαναδουλέψει. Τα αρχεία του το μαρτυρούν. Το 1952, υποσχέθηκε στους αναγνώστες του περιοδικού Tintin ότι θα το ξανασχεδίαζε μόλις είχε την ευκαιρία, καθώς και τα πούρα του Φαραώ, τα οποία απουσίαζαν από τον κατάλογο για σχεδόν δέκα χρόνια. Μόλις το 1955 κυκλοφόρησε η πλήρως επανασχεδιασμένη και έγχρωμη έκδοση των πούρων. Το μόνο που απέμενε να ξαναβγεί ήταν το Σοβιέτ, το ίδιο το σενάριο του οποίου έπρεπε να ρετουσαριστεί. Αλλά κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950, ο Hergé εξελίχθηκε και έπεισε τον εαυτό του ότι ο πρώτος του Τεντέν άξιζε να επανεκδοθεί με τη μορφή αρχείων, προκειμένου να επιτρέψει στους Τεντενόφιλους να μετρήσουν την πρόοδο που σημειώθηκε. Ο αγώνας θα είναι σκληρός... με τον εκδότη του. Ο Hergé πολέμησε μαζί του για δώδεκα χρόνια πριν αποκτήσει, το 1973, την επανέκδοση του επεισοδίου σε αρχειακό τόμο. Όσο για το αρχικό άλμπουμ, δεν επανεκδόθηκε σε μορφή φωτοτυπικής ανατύπωσης μέχρι το 1981. Είναι προσβολή στη μνήμη του Hergé να στολίζει με χρώματα ένα έργο που είχε σχεδιάσει για ασπρόμαυρο; Στην περίπτωση των παρείσακτων που δημοσίευσαν πριν από μερικά χρόνια ένα Σοβιέτ σφαγμένο και φτιαγμένο έτσι ώστε να χωράει σε 62 σελίδες, σίγουρα ναι! Αλλά στην περίπτωση του χρωματισμού που δημοσιεύεται αυτές τις μέρες, σίγουρα όχι! Χρειάζεται να σας υπενθυμίσουμε ότι υπήρξαν δύο προηγούμενα κατά τη διάρκεια της ζωής του Hergé; Ο δημιουργός του Τεντέν δεν είχε εκφράσει καμία αντίρρηση στα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν η γαλλική έκδοση του περιοδικού Tintin πρότεινε να αναδημοσιεύσει έγχρωμες τις αρχικές εκδόσεις του Μπλε Λοτού και του Σκήπτρου του Οττοκάρ. Ήταν το στούντιό του που το είχε κάνει αυτό. Υπενθυμίζω ότι ο πρόσφατος χρωματισμός του Τεντέν στη Χώρα των Σοβιέτ αποφεύγει το εμπόδιο στο οποίο είχαν σπάσει τα μούτρα τους οι χρωματιστές του Herge όταν είχαν τοποθετήσει τα χρώματά τους σε μηχανικές οθόνες, οι οποίες, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είχαν πλέον κανένα λόγο ύπαρξης την εποχή αυτών των δύο εκδόσεων. Μένει να δούμε αν, με τον Hergé να μην υπάρχει πλέον, αυτή η πρωτοβουλία, όσο αξιέπαινη και αν είναι, είναι νόμιμη. Πριν από το θάνατό του, ο Hergé όρισε τη σύζυγό του ως μοναδικό κληροδόχο του. Ο όρος «δικαιούχος» λέει τι σημαίνει. Όσοι αποδοκιμάζουν τη γραμμή συμπεριφοράς της γυναίκας που κατέχει νόμιμα τα δικαιώματα του Hergé είναι ελεύθεροι να ανοίξουν μια συζήτηση. Αλλά ας το κάνουν με βάση αντικειμενικά στοιχεία, και όχι, όπως έκαναν πρόσφατα ορισμένοι, εκτοξεύοντας αναλήθειες. ΕΝΑΝΤΊΟΝ Ο Hergé προδομένος, του Yves Frémion Δύο εκδότες, ο Moulinsart και ο Casterman, δημοσιεύουν μια νέα έκδοση του πρώτου άλμπουμ του Hergé Tintin: Tintin in the Land of the Soviets. Η καινοτομία είναι ότι έχει χρωματιστεί όταν δεν είχε ποτέ πριν. Τα όρια της εμπορικής εμμονής και της εκδοτικής απληστίας ξεπερνιούνται εδώ. Μια τέτοια πρωτοβουλία παραβιάζει άμεσα τα ηθικά δικαιώματα του αποθανόντος καλλιτέχνη, τα οποία αυτοί οι εκδότες έπρεπε να υπερασπιστούν. Ο Hergé πρέπει να γυρίζει με οργή στον τάφο του, όπως και οι θαυμαστές του. Πράγματι, ο χρωματισμός του Tintin στη χώρα των Σοβιέτ λέει πάνω απ 'όλα ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα για το έργο του ή ειδικά για αυτό το βασικό άλμπουμ στην ιστορία των κόμικς. Όταν ο νεαρός Hergé, ο οποίος μετά βίας μπορούσε να σχεδιάσει, ξεκίνησε αυτό το επεισόδιο που του ανατέθηκε από τον αντιμπολσεβίκο προστάτη του Abbé Wallez, ο ίδιος δεν ήξερε ότι επρόκειτο να φέρει επανάσταση στο είδος. Αλλά, κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, αναμφίβολα επηρεασμένος από μερικές σκηνές που διαδραματίζονται στο ρωσικό χιόνι, ο Hergé θα εφεύρει κυριολεκτικά την τέχνη του ασπρόμαυρου. Το τελειοποίησε στα επόμενα άλμπουμ μέχρι που αποφάσισε να στραφεί στο χρώμα για – ήδη – εμπορικούς λόγους, σε σημείο να ξανασχεδιάσει και να χρωματίσει τα προηγούμενα άλμπουμ του (εκτός από αυτό). Σε αυτό το άλμπουμ, ο Hergé χρησιμοποιεί το μαύρο όχι ως απλό στήριγμα για τη γραμμή, ακόμη και αν είναι παχιά, αλλά ως χρώμα, όπως όλα τα χρώματα ταυτόχρονα σε ένα (θυμηθείτε ότι ο συνδυασμός όλων των χρωμάτων δίνει μαύρο). Οι ασπρόμαυρες μάζες είναι απόλυτα ισορροπημένες, παρά τις χιονισμένες εκτάσεις. Αυτό φαίνεται προφανές σε μια εποχή που πολλοί καλλιτέχνες κόμικς επιμένουν σε άχρωμα κόμικς, παίρνοντας πολλά ρίσκα επειδή το χρώμα χρησιμοποιείται συχνά για να καλύψει τα ελαττώματα του σχεδίου: οι ασπρόμαυροι καλλιτέχνες ή αποδεικνύονται πραγματικοί καλλιτέχνες ή αποτυγχάνουν. Αλλά αυτά τα στοιχεία ήταν μια επανάσταση εκείνη την εποχή. Εκτός από τον Gustave Doré και τον Caran d'Ache που σχεδίαζαν, αυτή η χρήση του ασπρόμαυρου στην αφήγηση δεν υπήρχε εκείνη την εποχή. Μετά το Σοβιέτ, οι γελοιογράφοι υιοθέτησαν αυτή τη νέα τεχνική και έκαναν τα κόμικς μια σταδιακά σημαντική τέχνη. Επειδή η ισορροπία των μαζών (έγχρωμες / μη έγχρωμες) είναι ένα ουσιαστικό στοιχείο της γραφικής αφήγησης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, παρά το αρχάριο σχέδιό του και το άστοχο σενάριό του, αυτό το άλμπουμ είναι ένα θεμελιώδες ορόσημο στην ιστορία των κόμικς. Αυτοί οι εκδότες, που δεν έχουν καταλάβει τίποτα από αυτό, με την πρωτοβουλία τους θα αρνηθούν την ιδιοφυΐα του Hergé, θα μειώσουν αυτή την ιστορία στην τάξη ενός κοινότυπου άλμπουμ, όπως τα μερικές χιλιάδες που βγαίνουν κάθε χρόνο με τα οποία θα μπορούσαμε να κάνουμε χωρίς. Θα σβήσουν την καινοτόμο πλευρά του, τη δύναμή του, την πρόδρομη πτυχή του. Επομένως, αυτή η έκδοση είναι μια κακή ενέργεια, η οποία πρέπει να καταγγελθεί προς το συμφέρον του ίδιου του εκδότη της. Δώστε μας πίσω την ιδιοφυΐα του Hergé και αφήστε τον ήσυχο εκεί που είναι, αυτόν που δεν αναζήτησε ποτέ κάποιον Σκρουτζ να λεηλατήσει το έργο του για να κερδίζει όλο και περισσότερα χρήματα. Πηγή.

Από τον Μάρτιο του 1993 έως και τον Μάρτιο του 1994 η ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΜΙΞ κυκλοφορεί δεκαπενθήμερα 24 τεύχη με τις περιπέτειες του Spider-Man. Έγχρωμο, μεσαίο μέγεθος, 50 σελίδες. Έχει δύο ιστορίες. Μία με τον Spider-Man και μια δεύτερη που εναλλάσσεται σε διάφορες άλλες σειρές της MARVEL. Αργότερα βγήκαν σε τομάκια των 3 τευχών, μέσα από τη σειρά τόμων ΣΟΥΠΕΡΗΡΩΕΣ. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον kolotoubas. Ομαδοποίηση Spider-Man

Η πρώτη έκδοση του ένθετου περιοδικού της εφημερίδας Έθνος (που έκλεισε στα μέσα του 2017) πρέπει να έβγαλε περίπου 1250-1260 τεύχη. Το συγκεκριμένο είναι το νο 1077 οπότε πιθανότατα ξεκίνησε το 1993, κάνοντας έναν χοντρικό υπολογισμό. Από το Νοέμβριο του 2017 ξεκίνησε η νέα περίοδος υπό καινούρια ιδιοκτησία... Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον nikos ka.

Ονομαστική τιμή: 400 δρχ Όσο κι αν έψαξα στο φόρουμ δεν μπορεσα να ανακαλυψω πουθενά αυτό το περιοδικάκι. Οπότε, ας κάνω μια παρουσιασούλα. Διαθέτω τα τεύχη 23 κι 24 (Εξώφυλλο Παναγιώτης Γιαννάκης ) . Αν και στο εσωτερικό δεν αναφέρουν ημερομηνία κυκλοφορίας, από τα συμφραζόμενα η έναρξη της έκδοσης τοποθετείται στο 1994. Γενικά είναι ένα πολυθεματικό παιδικό περιοδικό. Περιέχει παιχνίδια, αγγελίες αλληλογραφίας, ανέκδοτα κλπ κλπ Γενικά είναι χαμηλού επιπέδου. Γενικά ασχολείται πολύ με τις τάπες (Μα επιτέλους! Τόσο ωραίο παιχνίδι ήταν αυτές οι τάπες; ), όπως βλέπετε εδώ: Γενικά εκτός από τις τάπες έχει πολύ διαφήμιση παιχνιδιών. Παραδείγματος χάριν: Εξάλλου μάλλον αυτός ήταν ο σκοπός του περιοδικού. Άσε που φαίνεται και από το όνομα της εκδοτικής. Ο Αντώνης Μεταξάς νομίζω είναι γνωστός διαφημιστής-τηλεοπτικό στέλεχος πλέον. Γενικά έχει πολύ λίγα κόμικς (2 ιστορίες στο ένα τεύχος και 4 στο άλλο). Αγγλικής προελεύσεως Γενικά στο διαδίκτυο δεν βρήκα και πολλές πληροφορίες εκτός από αυτές τις δύο αναφορές στο retromaniax (διαβάστε τα θρεντς, αξίζει) αυτό και αυτό. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους comicos, comicsking, Dr Paingiver & albert.

Η δεύτερη φορά που το ξεκαρδιστικό δίδυμο απέκτησε δικό του περιοδικό μεγάλου σχήματος ήταν από την Edimas του Παπαχρυσάνθου. Ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια εταιρία που με την επωνυμία Oscar Press έβγαζε την αρχική έκδοση, η οποία πιθανόν για τεχνικούς λόγους (λέγε με φορολόγιση ) μεταονομαστηκε και επανεκίνησε τις εκδόσεις της. Αυτή είναι και η μακροβιότερη έκδοση ΑΝΤΙΡΙΞ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΙΞ που γνωρίζω, η οποία ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1993. Τα δικαιώματα τα χρεώνεται η EDIMED, και την εκτύπωση-βιβλιοθεσία ο ίδιος ο Παπαχρυσάνθου. Μαγειρέματα.... Κάποια βελτίωση σε σχέση με την προγενέστερη μορφή στην εκτύπωση και στο χαρτί υπάρχει, αλλά όχι ιδιαίτερα πράματα. Τιμολογιακά, παρέμεινε ακριβό: ξεκίνησε με 450 δραχμές και έφτασε στις 700. Η αρίθμήση παρέμεινε ίδια ακόμα και όταν η εταιρία μεταονομάστηκε εκ νέου ως ΑΛΦΑ-ΜΙ, κοντά στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, αν και αυτό δεν κράτησε για πολύ από ότι καταλαβαίνω. Κάποια στιγμή ('99; 2000;) έβγαλαν νέο νούμερο 1, χωρίς να αλλάξει η εκδοτική όνομα αυτή την φορά. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Lord Makro, dionik, Melandros, turbovolos, Jim Slip, filip58, vaios, Dr. Paigiver, φλοκ, constantinople, ggpower & Rag2. Κυκλοφόρησαν και τόμοι τευχών (άγνωστο πόσοι - διαπιστωμένοι τέσσερεις), τυχαίας συρραφής. Αντιρίξ & Συμφωνίξ Α' περίοδος - Αφιέρωμα ΕΔΩ. Αντιρίξ & Συμφωνίξ Β' περίοδος - Αφιέρωμα ΕΔΩ. Αντιρίξ & Συμφωνίξ Γ' περίοδος - Αφιέρωμα ΕΔΩ. Αντιρίξ & Συμφωνίξ Ε' περίοδος - Αφιέρωμα ΕΔΩ. Αντιρίξ & Συμφωνίξ ΣΤ' περίοδος - Αφιέρωμα ΕΔΩ. Αντιρίξ & Συμφωνίξ Ζ' περίοδος - Αφιέρωμα ΕΔΩ.

Το 1992, σχεδόν 3 χρόνια μετά την προβολή στους κινηματογράφους της ταινίας Ιντιάνα Τζόουνς και η Τελευταία Σταυροφορία που μετέτρεψε την σειρά από την απλά πετυχημένη αναβίωση της περιπέτειας κλασικής μορφής, στο μεγαθήριο που ξέρουμε τώρα, ξεκίνησε στην Αμερική η προβολή από το ABC της τηλεοπτικής σειράς The Young Indiana Jones Chronicles, σε παραγωγή του George Lucas, της Amblin (του Stephen Spielberg) και της Paramount. Η σειρά έκανε άμεσα επιτυχία, αλλά λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής σταμάτησε μετά από 3 σεζόν και 24 επεισόδια το 1993, αφήνοντας μάλιστα και άλλα 4 επεισόδια εκτός προβολής. Αυτό όμως δεν σταμάτησε την ζήτηση, με αποτέλεσμα τα επεισόδια να ξαναμονταριστούν ως τηλεταινίες ενώ από από το 1994 έως το 1996 βγήκαν και 4 νέες τηλεταινίες. Ανάλογη ήταν και η επιτυχία όσο αφορά του επικουρικό εμπόρευμα με cd, βιντεοπαιχνίδια και φυσικά, βιβλία, να προέρχονται από την σειρά. Κυκλοφόρησαν κοντά στα 20 βιβλία στο εξωτερικό ως συνοδευτικά της σειράς, που ουσιαστικά διασκεύαζαν τα σενάρια των τηλεοπτικών επεισοδίων, σε διάστημα μόλις 2 χρόνων, μεταξύ του 1992-1993. Οι ιστορίες αυτές - όπως και στην τηλ. σειρά - διαδραματίζονται μεταξύ 1908 και 1918, δίνοντας βάση στις χρονιές της διεξαγωγής του Α' Παγκόσμιου Πολέμου. Και φτάνουμε στον λόγο του αφιερώματος. Ο Λιβάνης, μέσω του παραρτήματος Μύθος, έφερε 2 από αυτά τα βιβλία και στην Ελλάδα το 1993. Δεν έχω ιδέα αν η τηλεοπτική σειρά προβλήθηκε και στην Ελλάδα ή απλά έτρεφαν ελπίδες για επιτυχία χάρη στο όνομα του Ιντιάνα Τζόουνς, ούτε αν όντως έκαναν τις αναμενόμενες πωλήσεις, αλλά συνέχεια δεν υπήρχε. Αυτά που βγήκαν πάντως ήταν το Η Κατάρα της Μούμιας και το Πεδίο Θανάτου. Σαν έκδοση πάλι δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο (και σεναριακά δεν πρέπει να ήταν κάτι σπουδαίο γιατί δεν θυμάμαι ούτε γραμμή), είχε όμως και μερικές ασπρόμαυρες εικόνες παρμένες από το επεισόδιο στο κέντρο του βιβλίου για να σπάνε την μονοτονία, ενώ στην αρχή περιέχεται και ένα χάρτης της περιοχής που διαδραματίζονται τα γεγονότα της ιστορίας. Θετική πάντως θεωρώ την προσθήκη μετά το τέλος της ιστορίας μερικών σύντομων Ιστορικών σημειώσεων για όσα διαδραματίστηκαν μετά. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους τον Sakperi.

Είναι ο δεύτερος κύκλος έκδοσης των έντεκα γνωστών κωμωδιών του Αριστοφάνη σε κόμικς πάνω σε κείμενα Τάσου Αποστολίδη και σκίτσα Γιώργου Ακοκαλίδη. Ο πρώτος κύκλος έκλεισε το 1992 από τις Α.Σ.Ε. Το σχήμα του περιοδικού είναι μικρότερο εκείνου της αρχικής έκδοσης με αποτέλεσμα τα καρέ να έχουν μικρότερες διαστάσεις, χωρίς μεταβολές του αριθμού αυτών ανά σελίδα. Στην εικονογράφηση παρατηρείται κάποια διαφορετική διαβάθμιση των χρωμάτων, που οφείλεται προφανώς στο εκτυπωτικό σύστημα. Κατά τα λοιπά πρόκειται για το ίδιο υλικό σε δεύτερη έκδοση από άλλο όμως εκδοτικό οίκο. ------------------------------------------- Για τον πρώτο κύκλο εδώ vaios/13-1-2010

Το 1993 η Μαμούθ Κόμικς αποφασίζει να μας μπερδέψει λιγάκι, εντάσσοντας τα άλμπουμ του Κόρτο Μαλτέζε σε περιόδους. Μέχρι εκείνη την στιγμή από την συγκεκριμένη εκδοτική είχαν κυκλοφορήσει τα εξής: 1. Αιθιοπικά 2. Η Κρυφή Αυλή Του Μυστηρίου 3. Βενετσιάνικο Παραμύθι 4. Στον Αστερισμό Του Αιγόκερου 5. Ο Αετός Της Βραζιλίας 6. Βουντού Για Τον Κύριο Πρόεδρο Αυτά παρόλο που δεν είχαν βγει με αρίθμηση, βαφτίστηκαν στους καταλόγους της Μαμούθ ώς 1η περίοδος. Η δεύτερη περιόδος αποτελούνταν από άλμπουμ πιο ευέλικτα. Λιγότερες σελίδες (52), αριθμημένα και κάποιας περιοδικότητας (σχεδόν ανα τρίμηνο). Από αυτή την σειρά βγήκαν τα εξής: 2η περίοδος 1. Κάτω Από Τη Σημαία Του Χρήματος 2. Όνειρο Χειμωνιάτικου Πρωϊνου 3. Κοτ Ντε Νουι Και Ρόδα Της Πικαρδίας 4. Το Χρυσό Σπίτι Της Σαμαρκάνδης Α 5. Το Χρυσό Σπίτι Της Σαμαρκάνδης Β 6. Το Χρυσό Σπίτι Της Σαμαρκάνδης Γ Αργότερα τα 3 πρώτα άλμπουμ συμπτύχθηκαν και κυκλοφόρησαν ώς Κέλτικα, ενώ τα 3 επόμενα με Το χρυσό σπίτι της Σαμαρκάνδης βγήκαν και αυτά σε ένα επίτομο. Έκτοτε κυκλοφορούν μόνο με αυτήν την μορφή, μιας και οι περιόδοι καταργήθηκαν. Εδώ θα παρουσιαστούν αυτά τα «χαμένα» άλμπουμ.

Το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας του ''Νικοπόλ'' ''Γ τάσγ! Αθιαπορώ τεζείωξ πια τγν τάσγ! Δ'εζω ν΄ απαφγξω και να φεδάνω μέξα ξε φζγργ ατασία!'' Α. Νικοπόλ, Πόλη του Ισημερινού, 2034 ''Βρισκόμαστε στο έτος 2034. Το περιβάλλον έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά. Στον Ισημερινό επικρατεί πολικό ψύχος. Την εξουσία έχει αναλάβει ένας συνασπισμός πολυεθνικών μαφίας''. Οκτώβριος 2034 και στα στούντιο του Ντέμπι Ντόλο, ο γιός Νικοπόλ έχει μιά συνάντηση με τον σκηνοθέτη Τζιανκάρλο Ντοναντόνι, αναζητώντας πληροφορίες για τον πατέρα του, οι οποίες θα τον οδηγήσουν σε ένα οδοιπορικό μέσα από.... Η ολοκλήρωση της απαισιόδοξης για το μέλλον τριλογίας του Bilal, αφήνει χαραμάδες ελπίδας και αισιοδοξίας, εμένα προσωπικά όμως μου άφησε την αίσθηση ενός κενού, την αίσθηση ότι κάτι έμεινε ανολοκλήρωτο. Οι εικόνες και οι σκέψεις του Bilal για το ζοφερό μέλλον, αλλά και για το σκληρό παρόν, την αληθινή και πίσω από τα γεγονότα ιστορία που παρουσιάζεται εικαστικά με σουρρεαλιστικό τρόπο, πλημυρίζει τις περισσότερες ιστορίες του. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στον Bilal, και οποιαδήποτε αναφορά μου σ' αυτόν δεν θα ήταν αντικειμενική. Bedetheque Ομαδοποίηση Μπιλάλ

Το περιοδικό Club Nintendo διανεμόταν δωρεάν μέσω ταχυδρομείου στους συνδρομητές του, παιδιά δηλαδή που είχαν αγοράσει κάποια από τις κονσόλες της εταιρείας. Η ύλη περιελάμβανε καινούριες κυκλοφορίες, reviews, αλλά και tips για παλιότερα παιχνίδια. Προσωπικά μου το έστελναν γιατί είχα αγοράσει το Game Boy, και θυμάμαι την χαρά μου όταν σε ένα τεύχος του περιοδικού αποκαλύφθηκαν όλες οι κινήσεις και τα fatalities των χαρακτήρων του Mortal Kombat (μέχρι τότε απλά πάταγα κλωτσιές, μπουνιές και ό,τι άλλο είχα βρει στην τύχη). Τα τεύχη που έχω στην κατοχή μου είναι τα 6 - 12, ενώ έχω και άλλα δύο χωρίς αριθμό τεύχους, που πιστεύω ότι προηγήθηκαν του 6 λόγω της διαφήμισης με το πακέτο Game Boy μουντιάλ, που περιείχε την παιχνιδομηχανή, το παιχνίδι Goal και μια μπάλα ποδοσφαίρου Reebok. To ίδιο πακέτο είναι που με κάνει να πιστεύω ότι το περιοδικό ξεκίνησε την κυκλοφορία του το 1993, πριν δηλαδή το μουντιάλ του 1994 και την εξαιρετική πρώτη εμφάνισης της Εθνικής μας. Μέσα άλλωστε δεν αναγράφονται πουθενά ημερομηνίες. Οι σελίδες στην αρχή ήταν 24, και από το τεύχος # 8 ανέβηκαν στις 32, με εξαίρεση το # 11 που είχε μόλις 16 σελίδες. Άγνωστο σε ποιο τεύχος σταμάτησε.

Ένα ανθολόγημα με εξαιρετικά διασκεδαστικά κόμικς από το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Μεταξύ άλλων συμμετέχουν οι Magnus, Gotlib και Crumb. Κεντρική θέση κατέχει το χιούμορ περί σεξ. Δυστυχώς πουθενά στο άλμπουμ δεν αναγράφεται ημερομηνία κυκλοφορίας, ούτε κατάφερα να την βρω ψάχνοντας στο internet. Το σίγουρο είναι ότι κυκλοφόρησε μέσα στη δεκαετία του 1990. Όπως λέει και ο bonadrug, μάλλον βγήκε το 1993.

H δεκαετία του '80 ήταν η περίοδος που ο Manara "παρήγαγε" πολύ καλό υλικό, είτε αυτό ήταν μικρές ιστορίες (όπως εδώ), είτε μεγάλες ιστορίες - σε έκταση άλμπουμ - όπως αυτές με πρωταγωνιστή τον Τζουζέπε Μπέργκμαν. Το παρόν άλμπουμ αποτελείται από 6 ολιγοσέλιδες ιστορίες, που έχουν ως κοινό στοιχείο την ύπαρξη κάποιας κάμερας στην εξέλιξή τους. Η Ιταλική έκδοση κυκλοφόρησε το 1988, ενώ παρ' όλο που αντίστοιχη ημερομηνία δεν αναφέρεται στην Ελληνική, αυτή πρέπει να έλαβε χώρα μεταξύ 1992 και 1993, λόγω ανάλογων κυκλοφοριών από τη Βαβέλ αλλά και λόγω της ύπαρξης ISBN (που δεν χρησιμοποείτο λίγα χρόνια νωρίτερα). Και οι έξι ιστορίες είχαν πρωτοδημοσιευθεί στο περιοδικό της Βαβέλ.

Άλλο ένα φανζιν απο την κόρη του Θερμαϊκου. 24 σελιδες σε κανονικό σχήμα χωρις τιμή. Ως εκδότης φερεται κάποιο "τμήμα κόμικς" που προφανώς αφορά τα εργαστήρια της διαφήμισης του οπισθόφυλλου. Πρωτοτυπία: περιέχει πολυ καλά κομικς, για το δικό μου γούστο, γι' αυτο και παρουσιάζω μια σελίδα απο τον κάθε συμμετέχοντα. Έχουμε λοιπόν: Ο Βικτωρ Μοσχόπουλος έχει ασχοληθεί με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Ο Νίκος Κρυωνίδης ειναι ζωγράφος με έντονη δραστηριότητα Για την Μαρία Αλεξίου και την Κωνσταντίνα Κυρατζίδου δεν βρήκα στοιχεία. Παρουσίαση Β΄ περιόδου

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ Η συγκεκριμένη σειρά βιβλίων κυκλοφόρησε το 1993 από τις εκδόσεις Αιγόκερως. Πρόκειται για βιβλία τσέπης, με καθένα απ' αυτά να συγκεντρώνει μικρές αυτοτελείς ιστορίες γραμμένες από συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας και τρόμου. Όπως γράφει στην εισαγωγή, ο σκοπός είναι να δημοσιευθούν "πασίγνωστοι συγγραφείς με λιγότερο γνωστά ή και εντελώς άγνωστα κείμενά τους", καθώς και έργα από "κάποιους λιγότερο γνωστούς συγγραφείς του φανταστικού αλλά και κάποιους εντελώς άγνωστους στην Ελλάδα, και καθόλου λιγότερο σημαντικούς". Η λίστα των βιβλίων είναι: 1. Ο Νεκρός 2. Παράξενοι Έρωτες 3. Η Μουσική 4. Το Τέρας 5. Η Τρέλα 6. Όνειρο - Εφιάλτης 7. Φαντασίωση - Παραίσθηση 8. Αλλόκοτα Ζώα Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους biggles & mits mits.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ Σελίδες: 1122 Το βιβλίο περιέχει μικρά πεζά της Έλσας Ροζάκη με ερωτικό περιεχόμενο και δύο κόμικς του Πέτρου Ζερβού. Τα κόμικς είχαν δημοσιευτεί για πρώτη φορά στο άλμπουμ: «Οι ξανθιές το γλεντάνε», που εκδόθηκε από τις «Εκδόσεις του Ρόδου» το 1991. Οι τίτλοι των κόμικς : "Η παράξενη Εύα" και "Μια άλλη ιστορία" Δέκα από τα μικρά πεζά του βιβλίου αντιστοιχούν στα υπόλοιπα κόμικς του προαναφερόμενου άλμπουμ. Το βιβλίο είναι διπλό δηλαδή γυρίζοντάς το ανάποδα μετατρέπεται στα « Βρωμόλογα απ΄ τις Τουαλέτες Γυναικών» του Gretchen Berg. ------------------------------ 1Α΄ και Β΄ έκδοση: Μία βόλτα με το Περιοδικό, Αθήνα, 1983 Γ΄ έκδοση: Ερατώ, Αθήνα, 1984 Δ΄ έκδοση, : Ερατώ, Αθήνα, 1993 2 Ο αριθμός σελίδων του ενός τμήματος του βιβλίου vaios/24-4-2010

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Γιώργος Καραμέτος Πρωτότυπος Τίτλος: The cartoon guide to Genetics (1991) Το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία των επιστημονικών–εκπαιδευτικών κόμικς. Οι δύο δημιουργοί του καταφέρνουν με χιουμοριστικά σκίτσα και λιτό επεξηγηματικό κείμενο να γνωρίσουν στον αναγνώστη τις βασικές αρχές της επιστήμης της Γενετικής. Αρχίζοντας από την αρχαιότητα παρουσιάζουν τον πρωτόγονο άνθρωπο να εντυπωσιάζεται βλέποντας τα διάφορα είδη να αναπαράγονται. Το αρχικό αυτό κεφάλαιο είναι σκέτη απόλαυση. Στη συνέχεια παρακολουθούμε την εξελικτική πορεία της επιστήμης της Γενετικής από τις απλές θεωρίες των Ελλήνων φιλοσόφων, στο τέλμα του Μεσαίωνα, στις διαπιστώσεις του Δαρβίνου, στα πειράματα και τους νόμους του Μέντελ, μέχρι τους σύγχρονους γενετιστές και το σπάσιμο του γενετικού κώδικα. Υπάρχει περίπτωση να δούμε στο εμπόριο τριχωτές ντομάτες ; Γιατί οι γυναίκες δεν εμφανίζουν φαλάκρα; Διαβάστε το βιβλίο για τις απαντήσεις. vaios/23-11-2009

Το Μαύρο Ρόδο ήταν (είναι; ) περιοδικό του αντιεξουσιαστικού χώρου. Στο τεύχος #3 έκανε την εμφάνισή της η Pirate Jenny του Μπέρτολτ Μπρεχτ εικονογραφημένη ως Μαύρη Φρεγάτα από τον Κλίφορντ Χάρπερ. Το κομιξάκι το είδαμε χρόνια αργότερα σε αυτόνομο άλμπουμ.

Ένα ανθολόγημα με εξαιρετικά διασκεδαστικά κόμικς και κείμενα από το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Κεντρική θέση κατέχει το χιούμορ περί σεξ. Χαρακτηριστικό αυτού του άλμπουμ είναι ότι τα κόμικς έχουν δευτερεύοντα χαρακτήρα, καθώς αποτελείται κυρίως από χιουμοριστικούς "οδηγούς" και κείμενα που σκοπό έχουν να μας συμβουλέψουν σε κάθε είδους σεξουαλικό ζήτημα. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα των επανεκδόσεων τον GreekComicFan.

Τον Νοέμβριο του 1993 ξεκίνησε το περιοδικό "1000 Θέματα" με θέματα καλλιτεχνικά , πολιτικά και γενικότερα ποικίλης ύλης. Κυκλοφόρησε από την ATHENS TEAM ΑΕ με εκδότη - διευθυντή τον Γιώργο Τσούτσια , διευθυντή σύνταξης τον Βαγγέλη Οικονομίδη και υπεύθυνη θεμάτων την Ανθή Κασιμάτη. Δε ξέρω πόσα τεύχη έφτασε , δε βρήκα κάποιο κόμιξ στις σελίδες του , τα λίγα εξώφυλλα που έχω τα παραθέτω...

Το μυστήριο της γέννησης, η δημιουργία, επιστημονική φαντασία, sex και πάνω απ'όλα DRUUNA. Τι άλλο να πεις πιο απλά???!!! Ομαδοποίηση Druuna