nikolas12

Razastarr: Νεκρός σε τροχαίο ο Οδυσσέας Τσιαμπόκαλος Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο και στη σκηνή της χιπ χοπ με τον θάνατο του Οδυσσέα Τσιαμπόκαλου σε τροχαίο ατύχημα. Ήταν μέλος του γνωστού συγκροτήματος Razastarr. Σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα σε ηλικία 46 ετών, το βράδυ της Κυριακής (22/08), ο Οδυσσέας-Αντρέας Τσιαμπόκαλος, ιδρυτικό μέλος του χιπ χοπ συγκροτήματος Razastarr. Το τροχαίο σημειώθηκε στο 30ο χλμ του επαρχιακού δρόμου Θηβών - Θίσβης, στο ύψος της Δομβραίνας, όταν κάτω από άγνωστες συνθήκες όχημα φέρεται να παρέσυρε και να σκότωσε τον μουσικό που κινούνταν πεζός, ενώ ο οδηγός τον εγκατέλειψε αιμόφυρτο στην άσφαλτο. Ο άτυχος άντρας λίγο μετά τη 01:00 διακομίστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Θηβών όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Τον οδηγό που χτύπησε τον 46χρονο αναζητά το ΑΤ Θηβών, που έχει αναλάβει την προανάκριση του τραγικού συμβάντος. Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο Ο ξαφνικός θάνατος του αγαπημένου μουσικού προκάλεσε θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο και ειδικά στην χιπ χοπ σκηνή, με τους φίλους και συναδέλφους του να τον αποχαιρετούν, χωρίς να μπορούν να το πιστέψουν. Αδερφή του Οδυσσέα είναι η Γιολάντα Τσιαμπόκαλου, ευρύτερα γνωστή ως Sadahzinia, που αποτελεί μία από τις διασημότερες Ελληνίδες ράπερ και μέλος του γνωστού hip hop/low bap συγκροτήματος Active Member. Το άλλο του "μισό" στους Razastarr, ο Νικόλας Καρίμανλης με τον οποίον είχαν ιδρύσει το συγκρότημα, ανήρτησε μία μαύρη εικόνα στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, σε ένδειξη πένθους. Ο Οδυσσέας Τσιαμπόκαλος υπήρξε ένας άνθρωπος που προσπαθούσε πάντοτε να βοηθήσει τους διπλανούς του, όπως φαίνεται και από τις πρόσφατες αναρτήσεις του. Ο ίδιος στήριξε με τον δικό του τρόπου τους πυρόπληκτους από τις πρόσφατες φωτιές στη χώρα μας. Πηγή

Σεντόνια έχω γράψει φίλε Χρήστο.

Δροσερό, καλοκαιρινό τεύχος με όμορφο εξώφυλλο για το Μίκυ Μάους 373 στο οποίο τελειώνει και η ιστορία του Ντόναλντ με τη Ρεγγίνα. Ούτε εδώ κατάφερε να με κερδίσει, αλλά υπάρχουν κάποιες πολύ συναισθηματικές στιγμές και το σχέδιο είναι πολύ όμορφο όπως και στα άλλα δύο μέρη της ιστορίας. Από εκεί και μετά ευτυχώς επιλέγονται λίγες ιστορίες για να πλαισιώσουν την κεντρική. Οι back to back περιπέτειες των Φάντομ Ντακ και Ινδιάνα Γκούφυ μου θύμισαν εποχές Αλμανάκο, αλλά με λιγότερο σκοτεινές ιστορίες. Του Φάντομ μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά, αλλά και του Γκούφυ ήταν ωραία, ειδικά στο σχέδιο. Κλείνουμε με μια περιπέτεια των Σκρουτζ-Φέθρυ-Ντόναλντ που δε θα αποδειχθεί κάτι το ιδιαίτερο, απλώς διασκεδαστική. Ωραίο και το πρώτο τευχάκι του Αυγούστου, μου άρεσαν οι λίγες ιστορίες και ότι ξαναείδα τον αγαπημένο μου Φάντομ Ντακ.

Τι θα δούμε στον τόμο 52: Uncanny X-Men Δεύτερη Γέννηση Δεν πιστεύω να ενοχλεί που διακόπτω τη στρατιωτική συζήτηση; Έλεγα πολύ βολικά να αποφύγω αυτό το preview, καθώς από τη στιγμή που γύρισα από τις διακοπές μου, δεν είμαι στα καλύτερα μου κυρίως λόγω της επιστροφής στη δουλειά και της μικρής διάρκειάς τους που με έχει οδηγήσει στο να μην πολυδιαβάζω κόμικ Ας πούμε όμως και δυο λόγια για τον τόμο 52. Η Δεύτερη Γέννηση λοιπόν είναι μία από τις πολύ σημαντικές ιστορίες των X-Men και έρχεται επιτέλους η ώρα να τη δούμε στη συλλογή. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1975 με το Giant-Size X-Men #1 που βγήκε τότε. Ο τίτλος των X-Men εκείνη την εποχή είχε σταματήσει να παράγει νέες ιστορίες από το 1970 και το τεύχος #66. Από εκεί και έως το τεύχος #93 έκανε κυρίως επανατυπώσεις παλιότερων ιστοριών, καθώς οι πωλήσεις δεν ήταν ικανοποιητικές. Όλα αλλάζουν με το #94, όταν στον τίτλο έρχεται ένας συγγραφέας που αφήνει για πάντα χαραγμένο το όνομα του στους X-Men και τη βιομηχανία των κόμικ. Είναι ο Chris Claremont και είναι το πρώτο τεύχος μιας πορείας που θα κρατούσε 16 χρόνια και θα πρόσφερε απίστευτες ιστορίες. Για να ξεκινήσει όμως ο Claremont προηγείται το Giant Size X-Men #1 που ουσιαστικά ξεκινάει το rebranding της ομάδας σε σενάριο του Len Wein και σχέδιο του Dave Cockrum. Το Second Genesis αρχίζει με τον Καθηγητή Χ να αναζητάει μέλη για τους X-Men, καθώς όπως μαθαίνουμε η πρώτη μορφή της ομάδας και συγκεκριμένα οι Iceman, Angel, Marvel Girl καθώς και οι μαθητευόμενοι Havok και Polaris έχουν παγιδευτεί στην Krakoa, ένα μυστηριώδες νησί του Ειρηνικού και μόνο ο αρχηγός Cyclops έχει καταφέρει να αποδράσει. Οι νέοι που μπαίνουν στην ομάδα είναι οι Sunfire και Banshee που είχαν εμφανιστεί ξανά σε κόμικ των X-Men, o Wolverine, ενώ οι Wein-Cockrum δημιουργούν εξαρχής τους Storm, Thunderbird, Colossus και Nightcrawler που κάνουν σε αυτό το τεύχος την πρώτη τους εμφάνιση. Ο Καθηγητής Χ τους συγκεντρώνει από όλο τον κόσμο και χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του προκειμένου να μάθουν αγγλικά. Η όλη ιστορία αφορά τόσο τη διάσωση των υπόλοιπων από την Krakoa, όσο και την αναγέννηση της ομάδας με νέο ρόστερ, ολοκαίνουριους χαρακτήρες, ενώ είναι ουσιαστικά η πρώτη ιστορία του Claremont στον τίτλο, αφού μετά το Giant Size X-Men #1 η σκυτάλη δίδεται σε εκείνον, ξανά σε σχέδιο Cockrum και στον τόμο περιλαμβάνονται τα τεύχη #94 με την ιστορική επανέναρξη της ομάδας έως και το #103, όπως καταλαβαίνετε λοιπόν πρόκειται για ογκώδη τόμο με πάνω από 220 σελίδες. Το σχέδιο είναι κλασικό 70s, όμορφο και για τους φαν του ρετρό σχεδίου. Αυτά λοιπόν και για τον επόμενο τόμο, ελπίζω να τον απολαύσετε, προσωπικά τον περιμένω εναγωνίως.

Χρόνια πολλά για τα γενέθλια τους στους φίλους @ budd , @ Laz33 και @ Θεόδωρος , καθώς και για τη γιορτή τους πριν μέρες στους@ ramirez , @ albert , @ imacmaria , @ paola , @ Βασιλεύς των κόμικς , @ Tsaklas @ Επιθεωρητής Le Pit και σε όποιον άλλον έχω ξεχάσει, εύχομαι σε όλους σας υγεία και πολλά κόμικς στις συλλογές σας!

Μία πρόγευση από τον επιμελητή του έργου, Νίκο Αλμπανόπουλο Ευχάριστη έκπληξη στο φετινό πρόγραμμα του «Syros Jazz Festival», που επιστρέφει σε λίγες ημέρες για την 9η έκδοσή του, αποτελεί η παρουσίαση του πρώτου ελληνικού ομαδικού κόμικς για τη τζαζ μουσική… «Ο Μαρίνος Ρούσσος θα παίξει την τρομπέτα του». Η ιστορία του Συριανού «Μαρίνου» -καρπός συνεργασίας μεταξύ 11 Ελλήνων δημιουργών που συμμετείχαν στο πρότζεκτ- διαδέχεται την έκθεση έργων πρωτοετών φοιτητών του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τίτλο “Η μουσική τζαζ μέσα από τα ελληνικά κόμικς – μια φρέσκια ματιά” που πραγματοποιήθηκε κατά τη διεξαγωγή της περσινής διοργάνωσης. Για τη δημιουργία του, οι καλλιτέχνες εργάστηκαν επί έξι μήνες, συνεχίζοντας ο καθένας την ιστορία από το σημείο που την άφησε ο προηγούμενος. Το κόμικς που επιμελήθηκε ο Νίκος Αλμπανόπουλος θα παρουσιαστεί στο παγωτατζίδικο “Daidadi”, το Σάββατο 28 Αυγούστου 2021, στις 18:30 και θα διανεμηθεί στο κοινό του φεστιβάλ δωρεάν. Για το πρωτότυπο αυτό έργο, που ανυπομονούμε να κρατήσουμε στα χέρια μας και να διαβάσουμε, μίλησε στην «Κοινή Γνώμη» ο κ. Αλμπανόπουλος. Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία ενός ομαδικού κόμικς για τη τζαζ μουσική; «Πέρυσι, στο 8ο Φεστιβάλ Τζαζ Σύρου, είχαμε διοργανώσει έκθεση σκίτσου και κόμικς για την τζαζ, στο Plastico Gallery. Συμμετείχαν τότε 11 γνωστοί Έλληνες κομίστες και πάνω από 30 φοιτήτριες και φοιτητές του τοπικού τμήματος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, υπό την καθοδήγηση των καθηγητριών τους Φλωρεντίας Οικονομίδου και Έλσας Χαραλάμπους. Φέτος αποφασίσαμε να δέσουμε λίγο περισσότερο το Φεστιβάλ με τα κόμικς, φτιάχνοντας για το κοινό του μια ολόκληρη ιστορία». Και πώς υλοποιήθηκε; Το ονομάζετε ομαδικό… «Ακριβώς, αφού δημιουργήθηκε με τη συνεργασία 11 -και πάλι- Ελλήνων δημιουργών κόμικς, που πρόσθεταν σελίδες ο ένας μετά τον άλλο. Βεβαίως υπήρχαν κάποιοι κανόνες: η ιστορία έπρεπε να αφορά τη τζαζ και να έχει κάποια σχέση με τη Σύρο. Από και πέρα, κάθε καλλιτέχνης όταν ερχόταν η σειρά του είχε το ελεύθερο να την εξελίξει όπως νόμιζε, χωρίς όμως να συζητά και να συνεννοείται με τους υπόλοιπους. Έπρεπε ο καθένας να αυτοσχεδιάσει». Να υποθέσω συνεπώς ότι ο Μαρίνος Ρούσσος, ο κεντρικός χαρακτήρας, είναι «Συριανός»…; «Έτσι φαίνεται! Περισσότερα όμως δεν θα αποκαλύψουμε πριν την επίσημη παρουσίαση του κόμικς, το άλλο Σάββατο». Δεν είναι δύσκολο να συνεχίζει ένας κομίστας μια ιστορία που έχει ξεκινήσει άλλος; «Όχι μόνο είναι δύσκολο, αλλά υπάρχει και κίνδυνος να μη «δένει» η αφήγηση. Εδώ όμως η «ενδεκάδα» των δημιουργών έκανε εκπληκτική δουλειά, γεμάτη ανατροπές, επικά σκηνικά και αστείες σκηνές. Τον αναγνώστη θα εντυπωσιάσει πιστεύω και η φανταστική εναλλαγή του ύφους των καλλιτεχνών, και δεν αναφέρομαι μόνο στη «γραμμή» τους». Υπήρξαν δυσκολίες στην υλοποίηση του εγχειρήματος; «Είμαι βέβαιος ότι ο καθένας από τους δημιουργούς σκέφτηκε πάρα πολύ για το πώς θα συνεχίσει την ιστορία. Εύκολο δεν πρέπει να ήταν. Από τη δική μου πλευρά, ως συντονιστής, είχα ένα μοναδικό άγχος: την τήρηση του χρόνου για να προλάβουμε να έχουμε το κόμικς ολοκληρωμένο και τυπωμένο τις μέρες του φεστιβάλ. Αλλά είχα να κάνω με επαγγελματίες… Οπότε όλα καλά!». Σε ποιους, λοιπόν, οφείλουμε το αποτέλεσμα; «Να παραθέσω τους καλλιτέχνες με σειρά «εμφάνισης» στις σελίδες του κόμικς: Ο Συριανός Τάσος Μαραγκός, που ξεκίνησε την ιστορία και δημιούργησε τον Μαρίνο Ρούσσο. Ακολούθως, οι Παναγιώτης Μητσομπόνος, Βασίλης Παπαγεωργίου, Θανάσης Πέτρου, Μαίρη Καλαμπαλίκα, Χρύσα Χαρτσά, Θανάσης Πετρόπουλος, Δήμητρα Νικολαΐδη, Γιάννης Αντωνόπουλος, Γαβριήλ Παγώνης και Σπύρος Δερβενιώτης -αυτός με την αποστολή να το ολοκληρώσει! Να προσθέσω ότι το κόμικς είναι αφιερωμένο στην μνήμη του σπουδαίου Σωτήρη Τασιόπουλου, που έφυγε τόσο νέος από τη ζωή, θύμα της πανδημίας, ενώ επρόκειτο να είναι ένας από τους δημιουργούς του». Μπορεί ένα κόμικς να βοηθήσει στη διάδοση της τζαζ μουσικής; Να φέρει σε επαφή -ας πούμε- το είδος με νεότερο κοινό; «Κάθε τι μπορεί να βοηθήσει. Το βασικό είναι ότι δεν υπάρχει τέχνη «μόνη της». Δεν υπάρχει κινηματογράφος χωρίς μουσική, όπως δεν υπάρχει μουσική στην οποία να μην χωράει το σχέδιο, η αφήγηση, η υποκριτική, ο χορός, τα πάντα. Κι αν αυτά τα «πάντα» δημιουργούν δεσμούς, αν ανοίγουν μάτια κι αυτιά, είναι ευπρόσδεκτα». Το 9ο Φεστιβάλ Τζαζ Σύρου θα διεξαχθεί από 27 έως 29 Αυγούστου στον Πολιτιστικό Χώρο Χρούσσων.

Δεν έχω να πω πολλά για το τεύχος 372, είναι ένα τευχάκι που επιστρέφει στο μοτίβο των πολλών ιστοριών που όπως συνήθως δε δουλεύει καλά. Η κεντρική προχωράει λίγο το θέμα με τον Ντόναλντ και τη Βασίλισσα Ρεγγίνα, αλλά εμένα αυτή η ιστορία συνεχίζει να μη με ενθουσιάζει. Από εκεί και μετά είναι πολύ καλή η δεύτερη ιστορία όπου ο Παντάξιος ανταγωνίζεται τον Χάσκυ σε παιχνίδι του καναλιού του Σκρουτζ με τεράστιο έπαθλο, καθώς και η ιστορία που ο Ντόναλντ κυνηγά έναν από εκείνους που χρωστάνε χρήματα στον Σκρουτζ με τον τελευταίο να έρχεται στη θέση τους όμως με μία έκπληξη που του επιφυλάσσεται. Από εκεί και μετά δεν ξετρελάθηκα με κάποια άλλη ιστορία ενός γενικότερα μέτριου τεύχους.

Τελικό trailer για την ταινία, nope, συνεχίζω να μην τρελαίνομαι.

Spin-off του World War Sapiens με τον Χρήστο Σταμπουλή αυτή τη φορά στο σχέδιο. (ISBN:978-618-5623-00-5). Homo Salonicus / Δημήτρης Καμένος Τίτλος: Homo Salonicus : Μια ιστορία απο τον κόσμο του World War Sapiens Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Δημήτρης Καμένος (1976), Συγγραφέας ; Χρήστος Σταμπουλής, Εικονογράφος Εκδότης: Πειραιάς [GR]: Jemma Press / Σταυριανός Σ. Ελευθέριος Σελιδοποίηση: 32 Σελίδες Layout: Κομικς Μέγεθος: άδετο 16,70 χ 24cm ISBN: 978-618-5623-00-5 Γλώσσες: Ελληνική (gre) Ημ/νία Παραχώρησης: 16/08/2021

Τεύχος 17 Μεγάλη αλλαγή έρχεται πλέον για το ΜΠΛΕΚ με το περιοδικό να ξεκινάει μία καινούρια εποχή μετά την έλευση του Non-Stop Comics που πήρε από το πρώτο την καλύτερη ιστορία του, το Λάργκο, καθώς και πολύ δυνατές υποστηρικτικές. Πλέον λοιπόν το περιοδικό περιορίζεται στο καθαρά ρετρό κοινό και είχα απορία για το πως θα ξεκινήσει σε αυτή τη νέα εποχή. Απ’ όσο μας ενημερώνει λοιπόν και ο Λεωκράτης στο editorial του, το ΜΠΛΕΚ συνεχίζει με 100 σελίδες και για τα προσεχή τεύχη με Μπλεκ, Ελ Ζαμπάτο, Τα Μαγικά Παπούτσια του Μπίλυ και Παιδί Πάνθηρα. Οι ιστορίες Μπλεκ θα καλύπτουν τις 70 εξ αυτών και έτσι δε θα χωρίζονται σε 3-4 μέρη όπως σε προηγούμενα τεύχη. Επίσης από στήλες μένει μόνο το Νούμερο 1 του Νίκου Νικολαΐδη που ταιριάζει όντως περισσότερο στο ΜΠΛΕΚ. Η αλήθεια είναι πως οι ιστορίες που διάβασα μέσα δε με ενθουσίασαν, οι δύο τελευταίες κλασικά μικρούλες, του Ελ Ζαμπάτο έχει αρχίσει να με κουράζει κάπως σε σχέση με τα πρώτα τεύχη και του Μπλεκ αν και μου αρέσουν γενικά οι ιστορίες του, με τη συγκεκριμένη δεν τρελάθηκα. Καλώς ή κακώς σε αυτή τη νέα εποχή, η ιστορία του Μπλεκ θα είναι και το βαρόμετρο, αλλά η αλήθεια είναι πως η λογική που ξεκίνησαν ήταν η παρουσίαση ευρωπαϊκών κόμικς με μια πιο σύγχρονη σκοπιά και επιμέλεια κι αυτό το τεύχος κρατά παλιές παθογένειες χωρίς να εισάγει κάτι νέο. Αυτό που θα βοηθούσε κατ’ εμέ είναι μία ακόμα στήλη, λιγότερες σελίδες Μπλεκ και να μπει ένας ακόμα ήρωας (που απ’ όσο λένε, είναι στο πλάνο) που μαζί με τη στήλη θα προσφέρει καλύτερο ρυθμό και περισσότερες σελίδες από Παιδί Πάνθηρα, Μαγικά Παπούτσια γιατί εξελίσσονται απελπιστικά αργά. Γενικότερα νομίζω πως χρειάζεται παραπάνω σελίδες, αλλά θεωρώ πως με δύο πολυθεματικά περιοδικά και κάθε μήνα να βγαίνει ένας εκ των δύο τίτλων, κάτι τέτοιο μοιάζει ανέφικτο. Μοιάζει ένα μεταβατικό τεύχος το δέκατο έβδομο και είμαι σίγουρος ότι και πάλι αφού λάβουν το feedback θα κάνουν διορθώσεις και ίσως και 1-2 εκπλήξεις. Δυστυχώς όσο και να μου αρέσουν οι εκδόσεις του Μικρού Ήρωα, εδώ ήλπιζα σε κάτι διαφορετικό. Θα δούμε όμως τι θα γίνει με το δέκατο όγδοο.

Γιατί ρε συ, με τη συχνότητα που τα βγάζουν τα τεύχη τα Νέα, με 5-6 ολοκληρωμένες σειρές θα έχω ήδη γκριζάρει

@ Βασιλεύς των κόμικς Βασιλέα μου μού είχε πει ο @ Retroplaymo ότι κάποια εξώφυλλα έπρεπε να ανανεωθούν γιατί είχαν ανέβει με λάθος χρωματισμό ή κάτι τέτοιο, βρίσκεται σε κάποιες σελίδες πιο πίσω, οπότε εκτός από δικό σου, αντικαταστάθηκαν και πολλά δικά μου και του @ Indian , δεν είναι κάτι προσωπικό Από εκεί και πέρα @ Βασιλεύς των κόμικς και @ olyssesmoore αγαπητοί φίλοι μου, ο Νικόλας διακοπάρει μέχρι 18 του μηνός, οπότε σκαναρίσματα, πληροφορίες, κριτικές, αφιερώματα, νέα τεύχη θα εμφανιστούν ξανά από τότε, έχω κρατήσει και μερικά καβάτζα πριν φύγω, αλλά τώρα είμαι σε mood ξεκούρασης, μπαίνω λίγο να βλέπω αν έχει ανέβει κάτι καινούριο και να το βάζω στην to do λίστα μου, αλλά προσωρινά χρειάζομαι λίγες βουτιές ακόμα

Φίλοι μου σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σας, να είστε όλοι καλά και με άφθονα κόμικ σας εύχομαι!

Τι θα δούμε στον τόμο 51: Jessica Jones Ελεύθερη Το ημερολόγιο γράφει 2001 και ο τότε ανερχόμενος Brian Michael Bendis ξεκινάει ένα νέο τίτλο που έμελλε να αποδειχθεί πάρα πολύ σημαντικός για την πορεία του. Ο συγκεκριμένος τίτλος είναι το Alias σε σενάριο του ίδιου, σχέδιο του Michael Gaydos και εντυπωσιακά εξώφυλλα από τον David Mack. Ο τίτλος ήταν για το MAX imprint που είχε να κάνει με ιστορίες για άτομα αυστηρά άνω των 18 με περισσότερη βία και βωμολοχίες. Στο Alias o Bendis συστήνει την Jessica Jones, μια ηρωίδα με υπερφυσική δύναμη και την ικανότητα να πετάει, η οποία παλιότερα φορούσε στολή και είχε το όνομα Jewel, αλλά τα εγκατέλειψε όλα για να γίνει ιδιωτική ντεντέκτιβ με το όνομα του κόμικ να είναι το όνομα του γραφείου της. Η εξαιρετική πρώτη σεζόν του Jessica Jones βασίστηκε σε αυτή τη σειρά. Άρα αυτή θα δούμε Νικόλα; Όχι. Οι περιορισμοί που είχαν ως δημιουργοί με το MAX οδήγησαν σε τερματισμό τη σειρά το 2003 και το 2004 έρχεται μια καινούρια σειρά της ηρωίδας, το The Pulse. Το The Pulse είναι μια εβδομαδιαία στήλη της Daily Bugle που αφορά υπερήρωες και η Jessica είναι ειδική σύμβουλος της στήλης συνομιλώντας με τους δημοσιογράφους Ben Urich και Kat Farrell, ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε τη σχέση της με τον Luke Cage που είναι ο σύντροφος της καθώς και με τον γνωστό και μη εξαιρετέο J. Jonah Jameson. Άρα από αυτή σειρά είναι η ιστορία; Πάλι όχι. Αν απορείτε γιατί όλη αυτή η αναδρομή, θα διαπιστώσετε πως όσα βασικά θέλατε να ξέρετε για την ηρωίδα τα έχετε μάθει. Το 2016 λοιπόν και έχοντας δει ότι στο Netflix είχε γίνει καλή δουλειά (τουλάχιστον στην πρώτη σεζόν), ο Bendis συνομιλεί με τη δημιουργό της σειράς Melissa Rosenberg και βρίσκει κάποιες καλές ιδέες, οπότε μαζί με τον Gaydos (που δεν ήταν σε όλα τα τεύχη του The Pulse) επιστρέφουν με το όνομα του τίτλου να είναι πλέον Jessica Jones. Μαζί τους επιστρέφει και ο David Mack οπότε ετοιμαστείτε για εξωφυλλάρες, αλλά μη μπερδευτείτε όπως με τον Punisher, άλλος στα εξώφυλλα, άλλος στο εσωτερικό και σας παρατίθενται και φωτογραφίες για να δείτε αν σας αρέσει Το Uncaged περιλαμβάνει τα πρώτα έξι τεύχη της σειράς αυτής και είναι αυτά που θα δούμε στον τόμο. H προσέγγιση είναι επιστροφή στις ρίζες, η ηρωίδα ξεκινάει την ιστορία της από τη φυλακή από την οποία αποφυλακίζεται, ύστερα μαθαίνουμε για την προσωπική της ζωή, ενώ ανοίγει ξανά το Alias και θα ανακαλύψει ότι υπάρχουν πολλά μυστήρια που περιμένουν επίλυση και κάποια θα αποδειχτούν και αρκετά επικίνδυνα με τον Bendis να συνδέει ιστορίες από το Avengers, το Secret Wars και το Civil War II που έβγαιναν την εποχή εκείνη, αλλά ΔΕΝ χρειάζεται να τις έχετε διαβάσει για να το καταλάβετε. Η ιστορία έχει χιούμορ, δράση και πολύ μεγάλες δόσεις μυστηρίου, ο τόνος της γενικά είναι σκοτεινός και βλέπουμε την ηρωίδα αποξενωμένη από τους φίλους και τους συμμάχους της αντλώντας και αρκετά στοιχεία από τη σειρά του Netflix στο κομμάτι του τόνου και της αισθητικής. Βρίσκω περίεργο ότι έχουν γραφτεί καλά λόγια για τα πρώτα πέντε τεύχη, αλλά όχι τόσο για το έκτο, θα δείξει. Δε θα πω πολλά παραπάνω πάνω στην υπόθεση, απλώς κρατήστε το. Τώρα όσον αφορά το σχέδιο, όταν πρωτοείδα τον Michael Gaydos, τον μπέρδεψα κατευθείαν με τον Mitch Gerads που έχει σχεδιάσει το Mister Miracle του Tom King. Δεν είναι σχέδιο για κλασικό υπερηωικό κόμικ, αλλά θυμίζει περισσότερο πιο πεζό εμπορικό αμερικάνικο σχέδιο στο στυλ της Image κάτι που ταιριάζει απόλυτα και στην ιστορία. Αυτά από μένα και γι' αυτόν τον τόμο, πλέον ξέρετε πάνω κάτω ποια είναι η Jessica Jones και τι θα δούμε στην ιστορία αυτή, δε θα έχει ιδιαίτερη σχέση με άλλα κόμικ της συλλογής, αλλά είναι ένα ανάγνωσμα σίγουρα διαφορετικό με στοιχεία από διάφορα κόμικ και εμπλουτίζει τη θεματολογία της συλλογής. Περισσότερα όταν εκδοθεί, ίσως και όχι βλέποντας την έκταση αυτού του ποστ

Σε ευχαριστώ πολύ Βασιλέα μου για τα καλά σου λόγια, γενικά και με τα Marvelοαφιερώματα και με όποια νέα παρουσίαση κόμικ μπορώ να κάνω και με βιογραφικά δημιουργών ή ξένες εκδόσεις, προσπαθώ για το καλύτερο δυνατό, χαίρομαι πάρα πολύ που έχει ανταπόκριση

Μετά από καιρό έπιασα ένα τευχάκι Μίκυ Μάους, προκειμένου να διαβάσω την καινούρια κεντρική. Αν και το πρώτο της μέρος είναι γενικά εισαγωγικό, να ‘ναι καλά και το βίντεο του Phantom Duck που με προετοίμασε, δε με πολυνεθουσίασε, αν και το σχέδιο είναι αρκετά καλό, αλλά θέλω να δω σεναριακά που το πάει. Ακολουθεί μία σύντομη ιστορία με έναν κλέφτη-σωσία του Γκούφυ και ένα δικηγόρο να προσπαθούν να τον κάνουν να συλληφθεί στη θέση του κλέφτη και είναι πάρα πολύ αστείο που κανένας δεν αναγνωρίζει τις ομοιότητές τους και το πως αποτυγχάνει το σχέδιο τους. Και η επόμενη ιστορία στην οποία ο Θείος Σκρουτζ με τον Ντόναλντ και τα ανίψια προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο για το ποιος κλέβει διαμάντια στο αδαμαντωρυχείο του πρώτου είναι αρκετά καλή και μου άρεσε που δεν ακολούθησε την πεπατημένη. Κλείνουμε με μια βουβή του Φέθρυ, δυο μονοσέλιδες και κλασικά με Young Donald Duck όπου προσπαθούν να φέρουν το Γκούφυ σε σημείο να ακούσει από μία κοπέλα ότι της αρέσει, αλλά πρέπει να καταφύγουν σε σουρεαλιστικές πρακτικές για να τα καταφέρουν, αν και δεν είναι εντυπωσιακή, στο τέλος σε κερδίζει. Τίποτα το ιδιαίτερο πιστεύω, υπήρχαν 1-2 καλές ιστορίες, αλλά η κεντρική δε με κέρδισε, περιμένω όμως και τη συνέχεια.

Σύνοψη από την εκδοτική Ένας πλανήτης «αμετάκλητα απολεσθείς» για την ανθρωπότητα, μια πραγματικότητα που μάχεται κάθε ιδέα αρετής, κάθε διαχωρισμό ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στον άνθρωπο και στη μηχανή. Ένας κόσμος που το σώμα του το έχει καταφάει η σήψη, ένας κόσμος συναρμολογημένος από γυμνά οστά. Σε αυτόν τον κόσμο ένας άνθρωπος και μια μηχανή αναπτύσσουν μια απρόσμενη, συμβιωτική σχέση, για να αντιμετωπίσουν τη φρίκη της ραδιενέργειας και των άλλων ανθρωποφάγων μηχανών. Αδίστακτοι κυνηγοί οι δυο τους, απελπισμένοι νεκροφάγοι σε ένα περιβάλλον όπου η επιβίωση είναι μια διαρκής άσκηση στη βία και τη σκληρότητα. Ωστόσο, η έλευση ενός ξένου θα θέσει σε αμφισβήτηση την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, γιατί θα τους φέρει αντιμέτωπους με κάτι που πίστευαν πως έχει οριστικά χαθεί – με την ελπίδα. Είναι, όμως, αυτός ο ξένος και όσα υπόσχεται ικανά να τους οδηγήσουν έξω από την επικράτεια του θανάτου, ή θα τους σπρώξουν βαθύτερα σε αυτήν; Το σενάριο και οι έννοιες που πραγματεύεται Μου κίνησε το ενδιαφέρον απευθείας αυτή η έκδοση, καθώς ο Kanellos Cob μου αρέσει πολύ σαν σχεδιαστής και το concept φαινόταν πολύ ενδιαφέρον. Τα Γυμνά Οστά είχαν ξεκινήσει από τον Δημοσθένη Παπαμάρκο σε μορφή επεισοδίων για τον Μπλε Κομήτη με σχεδιαστές το Μιχάλη Διαλυνά και τον Δημήτρη Κ. Πανταζή, ωστόσο μετά και το τέλος του Κομήτη, ο συγγραφέας αποφάσισε να πάρει την ιδέα, να την αναπτύξει πολύ παραπάνω, ώστε να είναι μία ενιαία ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Ταυτόχρονα αποφασίζει να αλλάξει τη λογική και τη σχολή του σχεδίου. Έτσι μπαίνει στο παιχνίδι ο Kanellos Cob. Από εκεί και πέρα η ιστορία διαδραματίζεται σε μία post-apocalyptic εκδοχή της Γης και σύμφωνα με τους δημιουργούς, τοποθετείται στην Πελοπόννησο σε 2000 χρόνια από τώρα. Μέσα στις 125 σελίδες του ο Παπαμάρκος καταπιάνεται με διάφορα ζητήματα και οραματίζεται μία μελλοντική κοινωνία, στην οποία δεν τηρούνται πλέον οι νόμοι της ρομποτικής, οι οποίοι μάλιστα αναφέρονται πριν την έναρξη της ιστορίας. Ένας πυρηνικός πόλεμος έχει καταστρέψει τελείως τον πλανήτη και για τη συνέχισή του οι άνθρωποι καταλήγουν στο να ενωθούν με τα ρομπότ και να δημιουργήσουν υβρίδια, τα οποία ωστόσο παίρνουν τελικά το πάνω χέρι. Τα ρομπότ πλέον καταναλώνουν ανθρώπους για να πάρουν ενέργεια, αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε κανίβαλους. Η όλη ιστορία συνεχίζεται με την απεσταλμένη της διαπλανητικής ομοσπονδίας, η οποία καταφθάνει για να δει τι γίνεται στον πλανήτη και δε λαμβάνουν σήματα για να έρθει σε επαφή με το δίδυμο των πρωταγωνιστών, ένα πολύ εξελιγμένο ρομπότ και έναν άνθρωπο, ο οποίος όμως δεν καταναλώνεται από εκείνο, αφού έχουν αναπτύξει σχέσεις αλληλεπίδρασης. Γενικότερα το σενάριο είναι πολύ καλό, στην αρχή σε αφήνει να μπεις στον κόσμο και στη συνέχεια αρχίζει να σου δίνει διάφορες σημαντικές έννοιες και να σου εξηγεί τι γίνεται ακριβώς. Πρόκειται για κόμικ που παρουσιάζει πολλές και διαφορετικές επιρροές και ο Δημοσθένης Παπαμάρκος το χειρίζεται πολύ σωστά. Η βάση βρίσκεται στην επιστημονική φαντασία, το sci-fi και γενικότερα στα ρομπότ και το artificial intelligence, αλλά ταυτόχρονα βλέπουμε πόλεμο, πυρηνική εποχή, δυστοπία και όλα αυτά συνδυάζονται για ένα όμορφο τελικό αποτέλεσμα. Όπως δηλώνουν στις συνεντεύξεις τους, έχουν κάνει αρκετή μελέτη και αυτό φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις του κόμικ. Σχέδιο γαλλοβελγικής σχολής Ο Kanellos Cob είναι γνωστό πως είναι πολύ επηρεασμένος από τη γαλλική σχολή, φαίνεται στο βιογραφικό του, αλλά φαίνεται και σε κάθε καρέ που σχεδιάζει. Τον είχα ξεχωρίσει από διάφορα σχέδια του στα social media και εξελίσσεται συνεχώς σε πολύ αγαπημένο μου σχεδιαστή. Έχει μελετήσει πολύ το κομμάτι της αρχιτεκτονικής και όσα πλάνα έχει με κτήρια θυμίζουν πάρα πολύ τον Moebius. Ταυτόχρονα όμως έχει μελετήσει πάρα πολύ και ανατομία του ανθρώπινου σώματος, σχεδιαστικά σου βγάζει κάτι το ανατριχιαστικό και το λεπτομερές, τα πρόσωπα είναι εκφραστικά, οι σκηνές που έχουν gore ή πτώματα είναι εξαιρετικά αληθοφανείς, μιλάμε για εξαιρετικό δείγμα γραφής και κυρίως σελίδες που μπορείς χαλαρά να τις χαζεύεις. Εκτός αυτού ο χρωματισμός είναι κι αυτός πάρα πολύ καλός, πολύ πλούσιος με χρώματα που χρησιμοποιούνται σε ανοιχτές αποχρώσεις που βοηθούν σε ανάδειξη μικρολεπτομερειών στο σχέδιο, εμπνέει ανά σημεία τον απαραίτητο σουρεαλισμό και ταυτόχρονα εξυπηρετεί 100% το είδος της επιστημονικής φαντασίας όπως θέλουν οι δημιουργοί του. Η έκδοση και τελικός απολογισμός Γενικά οι εκδόσεις της Polaris είναι εξαιρετικές. Μεγάλο μέγεθος 21 x 29 για να αναδείξει όλες τις πτυχές του Kanellos Cob, όμορφο εξώφυλλο με “αυτάκια” και ωραίο και στην αίσθηση, είναι γενικότερα μία έκδοση προσεγμένη και που φαίνεται ότι ανταποκρίνεται στο όραμα των δημιουργών της. Σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω, καθώς θεωρώ ότι και οι δύο έχουν πολύ βαθύτερα πράγματα να πουν και να δείξουν σε σχέση με όσα πιάνει κανείς σε μια πρώτη ανάγνωση, το σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα είναι όμορφο και προσωπικά μου άρεσε. Καλή ανάγνωση σε όλους

Ωπ, τι έχουμε εδώ; (ISBN:978-960-585-321-1). Detective Donald / Συλλογικό Τίτλος : Detective Donald Τύπος Μέσου: έντυπο / ΒΙΒΛΙΟ Συντελεστές: Συλλογικό, Συγγραφέας Εκδότης: Ν. Φάληρο [GR] : Καθημερινές Εκδόσεις Α.Ε. Έτος Έκδοσης: 2021 Σελιδοποίηση: 112+4 εξώφυλλα Μέγεθος: 17χ23,7εκ ISBN: 978-960-585-321-1 Γλώσσες : Ελληνική (gre) Ημ/νία Παραχώρησης : 04/08/2021

Στο αφιέρωμα του Γιώργου Βλάχου στην αρχή αναφέρεται ότι το μυθιστόρημα ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο μέρη και μάλιστα λέει ποιες περιοχές της Ελλάδας βλέπουμε σε κάθε μέρος. Τώρα αν αναγράφεται κάπου σε πόσα μέρη θα βγει η ιστορία, προσωπικά δεν το είδα, δεν ξέρω αν ο @ hudson που το διάβασε και εκείνος, το είδε κάπου. Και isbn έχει καταχωρηθεί για το πρώτο μέρος και το Set χωρίς να λέει σε πόσα μέρη. Τώρα και εμένα η ιστορία μου φαίνεται μεγάλη για να χωρέσει σε 100 σελίδες κόμικ (50 σε κάθε μέρος), αλλά στην παρούσα φάση μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε

Το είδα επιτέλους πριν από κανά δεκαήμερο και όλο ξεχνούσα ή βαριόμουν να γράψω. Είναι σοκαριστικό το πόσος καιρός έχει περάσει από την τελευταία φορά που είδαμε ταινία στον κινηματογράφο με το υπέροχο intro του MCU, ένα intro που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε τρεις φορές το χρόνο. Οι σειρές της Marvel μας κράτησαν συντροφιά, αλλά οι ταινίες της έχουν άλλη σημασία και η επιστροφή γίνεται με το Black Widow. Ήταν ταινία που ούτως ή άλλως είχε προγραμματιστεί από πέρυσι και ταυτόχρονα ένα όχι και τόσο δυνατό χαρτί. Η ιστορία διαδραματίζεται πριν το Civil War και πριν το Infinity War και αφορά την οικογένεια της Μαύρης Χήρας και την επιστροφή της τη Ρωσία προκειμένου να αντιμετωπίσει το παρελθόν της. Δίνει έμφαση στη δράση και πετυχαίνει πολύ καλό αποτέλεσμα, αφού οι σκηνές δράσης είναι εντυπωσιακές και η τελική μάχη πρωτότυπη. Επίσης απαντάει σε κάποιες απορίες όπως το τι έγινε στη Βουδαπέστη που το αναρωτιόμασταν από το Avengers, αλλά θα προτιμούσα να το δω σαν σκηνή και όχι να μου το αφηγηθούν. Απογοητευτική ήταν τελικώς η εκμετάλλευση του Taskmaster, θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος και πιο επιβλητικός. Από εκεί και μετά, έχει καλές ερμηνείες από όλους τους πρωταγωνιστές και 1-2 έξυπνες ανατροπές, αλλά δε μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα με το τελικό αποτέλεσμα. Είναι το κύκνειο άσμα της Scarlet Johansson στο MCU, μία συμπαθέστατη ταινία δράσης που επιτυγχάνει το σκοπό της να σε ψυχαγωγήσει, αλλά χωρίς να προσθέτει κάτι παραπάνω και εξερευνώντας ένα χαρακτήρα που δε θα ξαναδούμε στο MCU. Συνολικά λοιπόν το πρόσημο είναι θετικό, αλλά συνολικά δεν ενθουσιάτηκα.

Από δημοσίευση στο Facebook του εκδοτικού: Βλαστημάτε όταν πρέπει να περάσετε, έστω και μισό λεπτό, σε μια δημόσια υπηρεσία; Φανταστείτε ο Νίκος που δούλευε εκεί! Ο Νίκος δεν ήθελε να είναι Δημόσιος Υπάλληλος. Και αν λένε πως καμία δουλειά δεν είναι ντροπή -ή σχεδόν καμία- κάποια πράγματα ήταν, ξεκάθαρα, πάνω από τις δυνάμεις του. Η ιστορία του κόμικ Δημόσια Δαπάνη περιγράφει μια μέρα στη ζωή του Νίκου, με σουρεαλιστική ειλικρίνεια και με έναν τρόπο που θα σας κάνει να αναγνωρίσετε τον εαυτό σας εκεί. Μπροστά ή πίσω από το γκισέ. O Γιώργος Κομιώτης έδωσε μορφή στις αφηγήσεις του Γιάννη Νικολούζου και τον Νοέμβριο θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις Nerdula Creative Lab! Does your bad customer experience in public services make you shout "You son of a monkey!"? Imagine how Nikos felt, the guy that was working for the public sector! Nikos' dream was not to be a public servant. Even they say there is no shame in work - some jobs to be exempted- there were some things that were beyond his reach! The story of the Public Expense comic album describes the daily working life of Nikos with surrealism and truthful honesty! This story will place you in Nikos' shoes, in front of or behind of the window desk. George Komiotis visualizes the stories of Giannis Nikolouzos and the first hard copies will be released in November! Επισυνάπτεται και το λινκ της προπαραγγελίας που θα βρείτε και στη δημοσίευση: https://nerdula.net/product/dimosia_dapani/ Επίσης βλέποντας το e-shop τους, είδα ότι για το Νοέμβρη του 2021 έχουν προγραμματιστεί δύο ακόμα κόμικ για προπαραγγελία. Το πρώτο είναι το Equidistance των Avgo Kanaki και Ντέννι Γιατρά: https://nerdula.net/product/equidistance/ Το δεύτερο το Some Stories Have Happy Endings του Χρήστου Μαρτίνη: https://nerdula.net/product/happy_endings/ Δυνατά μπαίνει το Nerdula στο παιχνίδι με 4 τίτλους, ενώ θα βρείτε και αρκετά webcomics στο σάιτ τους.

@ Θοδωρής Καραπάνος Χίλια συγγνώμη Θοδωρή, το είχα αποθηκευμένο μέρες και δεν προλάβαινα να απαντήσω. Κατ' αρχάς δεν ξέρω τι πρόγραμμα χρησιμοποιείς για να μπορώ να σου προτείνω βελτιώσεις, καθώς εγώ μόνο σκάνερ χρησιμοποιώ. Η μορφή jpeg είναι σωστή και το εξώφυλλο είναι κροπαρισμένο, οι προδιαγραφές δεν τηρούνται στο ύψος, γιατί είναι 1600 px αντί για τα 2000 και πάνω που απαιτούνται. Στο σκάνερ διορθώνεται αν επιλέξεις ανάλυση 300dpi που και να κροπάρεις, δε θα σου φύγει από τις προδιαγραφές, στο δικό σου δεν ξέρω πως αλλάζει. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω αν το εξώφυλλο είναι παλιό ή αν ευθύνεται το πρόγραμμα, αλλά φαίνεται κάπως περίεργο, ειδικά στις πλευρές του κάπως θολό, ίσως όμως να φταίει που η φωτογραφία στάλθηκε μέσω viber και κατέβηκε η ποιότητα, δεν το γνωρίζω. Αυτά σε γενικές γραμμές.

Νομίζω ότι ήταν απαραίτητη κίνηση να δημιουργηθεί ένα τέτοιο περιοδικό, αφού το ΜΠΛΕΚ είχε φτάσει σε σημείο να μοιάζει τρομακτικά ετερόκλητο. Πλέον έχουμε περισσότερη χημεία μεταξύ των ιστοριών και ας έχουμε διαφορετικές σχολές, δηλαδή αγγλικό κόμικ με Dredd, εμπορικό αμερικάνικο με Kill or Be Killed, παλιό ευρωπαϊκό με Storm και γαλλοβελγικό με Λάργκο. Η τιμή θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ καλή για το μέγεθος και τις ιστορίες και σίγουρα το σχέδιο αναδεικνύεται πάρα πολύ με το μεγάλο μέγεθος, είναι πραγματικά απολαυστικότερες οι ιστορίες. Το Kill or Be Killed έχει όλο το πρώτο τεύχος του, άρα αν βάζουν ένα ολόκληρο τεύχος της αμερικάνικης σειράς σε κάθε Non-Stop Comics σημαίνει ότι έχουμε 20 τεύχη Non-Stop Comics γεμάτα, ίσως όμως το διμηνιαίο φορμάτ να μη βοηθήσει, γιατί ουσιαστικά η ιστορία θα ολοκληρωθεί σε 40 μήνες, άρα 3+ χρόνια. Για τις υπόλοιπες ιστορίες δε θα πω κάτι παραπάνω, το Λάργκο θα διαβαστεί ολοκληρωμένο. Η συνέντευξη των Brubaker-Phillips είναι πολύ ωραία, είναι και οι δύο συμπαθέστατοι τύποι και εξαιρετικοί δημιουργοί. Τώρα όσον αφορά τις στήλες, έχει ειπωθεί ουκ ολίγες φορές εδώ μέσα ότι οι στήλες ειδησεογραφίας στην εποχή του Ίντερνετ και της πληροφορίας είναι αχρείαστες, αφού δε χρειάζεται ο αναγνώστης του περιοδικού να το αγοράσει έγκυρα για να μάθει τα τελευταία νέα, όμως και εδώ γίνεται καλή δουλειά. Πολλά μπράβο όμως στο Λεωκράτη για την επιλογή των @ PhantomDuck και @ Ionas Aggelis για νέες στήλες, είναι και οι δύο γνώστες του κόμικ και νομίζω ότι το συγκεκριμένο concept είναι πολύ ενδιαφέρον, αφού μία στήλη με περισσότερο προσωπική άποψη, ιστορικά στοιχεία και ιστορίες γύρω από τα κόμικ είναι κάτι που χρειάζεται το περιοδικό. Ο Γιώργος εξήγησε και σε βίντεο του τι θα πει και στα επόμενα τεύχη, οπότε πραγματικά ανυπομονώ να διαβάσω. Αυτό το περιοδικό χρειαζόταν πάρα πολύ στην εκδοτική προκειμένου να ξεχωρίσει τα ρετρό κόμικ του ΜΠΛΕΚ από τα πιο καινούρια του Non-Stop Comics, το πρώτο τεύχος προϊδεάζει για κάτι πολύ θετικό, ένα σύγχρονο περιοδικό με λίγες στήλες και πολύ καλά κόμικ. Το αν θα επιβιώσει κι αυτό και το ΜΠΛΕΚ είναι κάτι που μένει να το δούμε

Τι εφέ είναι αυτά ανά σημεία, 2004 έχουμε; Επίσης γιατί τόσο χαζό χιούμορ χωρίς λόγο; Λατρεύω Hardy και Harrelson, αλλά τι φάση αυτή η ταινία, δεν καταλαβαίνω τι αποτέλεσμα θα μας δώσει.

Σύνοψη από την εκδοτική: To περίφημο βιβλίο του Ιουλίου Βερν μεταφέρεται σε κόμικς. Ο Γιώργος Βλάχος προσαρμόζει το σενάριο και ο Θανάσης Καραμπάλιος σκιτσάρει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τα γεγονότα που διαδραματίζονται το 1827, την εποχή της ναυμαχίας του Ναβαρίνου, η οποία έγειρε την πλάστιγγα προς την πλευρά της ανεξαρτησίας του νεοελληνικού κράτους από την οθωμανική αυτοκρατορία. Στο κόμικς αυτό η ιστορία συναντά τις μνήμες. Μια συναρπαστική περιπέτεια έρωτα και προδοσίας από τη Μάνη μέχρι την Κρήτη, που εξυμνεί τη συμμετοχή των Φιλελλήνων στον Αγώνα του '21, τονίζοντας αξίες όπως η τιμή, η φιλία και η ανιδιοτέλεια. 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 η ιστορία είναι εδώ για να μας διδάξει και να μας εμπνεύσει. Η ιστορία και το σχέδιο: Σαν κεραυνός εν αιθρία έσκασε η είδηση ότι ο Θανάσης Καραμπάλιος, ιδιαίτερα γνωστός από το κόμικ 1800, ετοιμάζει ένα νέο τίτλο αυτή τη φορά για το Μικρό Ήρωα. Έτσι μετά τη συμμετοχή του στα Μουσικά Καρέ, ο Καραμπάλιος αναλαμβάνει το σχέδιο για την προσαρμογή του μυθιστορήματος του Ιούλιου Βερν "Το Αιγαίο στις Φλόγες" σε σενάριο του Γιώργου Βλάχου. Η ιστορία μας ξεκινά δύο μέρες πριν τη ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827 και διαδραματίζεται σε μεγάλο μέρος της ελληνικής επικράτειας, από την Κρήτη και τη Μάνη μέχρι την Κέρκυρα. Οι δύο δημιουργοί φροντίζουν πριν την έναρξη της ιστορίας να μας παρουσιάσουν τους βασικούς χαρακτήρες, ποιοι είναι και ποιες οι σχέσεις τους, κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί με έβαλε κατ' ευθείαν στο κλίμα. Όλοι τους είναι αρκετά καλογραμμένοι, από τον διαβόητο πειρατή Νικόλα Στάρκο μέχρι τον Γάλλο αξιωματικό και φιλέλληνα Ανρί ντ' Αλμπαρέ, μου άρεσε ιδιαίτερα το πως συγκεκριμένοι χαρακτήρες χρησιμοποιούν γλώσσα και καταλήξεις της ελληνικής επαρχίας, η αφήγηση που συνδυάζεται με όμορφο lettering και φυσικά το πως χτίζονται οι σχέσεις τους και πως προετοιμαζόμαστε για το δεύτερο άλμπουμ. Το σχέδιο του Θανάση Καραμπάλιου το έχω εξυμνήσει αρκετές φορές, σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται στο στοιχείο του αφού θυμίζει 1800, ενώ μετά τον πέμπτο τόμο της σειράς, καταπιάνεται και εδώ με πειρατές και πλοία, νομίζω όμως ότι έχει εξελιχθεί αρκετά, οι γραμμές του, τα μελάνια και οι σκιές του είναι αρκετά πιο έντονα, ενώ και ο χρωματισμός είναι πάρα πολύ καλός, πλούσιος και κάνει κάθε καρέ να φαίνεται πεντακάθαρο και όμορφο. Γενικά πιστεύω πως ο Καραμπάλιος ήταν εξαιρετική επιλογή στο σχέδιο. Σχετικά με την προσαρμογή του μυθιστορήματος στο κόμικ δε μπορώ να γνωρίζω γιατί δεν το έχω διαβάσει, αλλά η ιστορία έως εδώ μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα. Η έκδοση: Κλασική έκδοση των εκδόσεων Μικρός Ήρως στο μεγάλο μέγεθος, το εξώφυλλο δεν είναι γυαλιστερό όπως στα Κόρτο Μαλτέζε, αλλά σαν αυτό στα Μουσικά Καρέ, ενώ πριν την έναρξη της ιστορίας, ο συγγραφέας Γιώργος Βλάχος μας προσφέρει ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα πέντε σελίδων σχετικά με τον Ιούλιο Βερν, τη συγγραφική του πορεία και λίγα λόγια για την ιστορία που διασκευάζουν. Συνολικά λοιπόν, έμεινα πολύ ικανοποιημένος και περιμένω να βγει το επόμενο μέρος της ιστορίας. Καλή ανάγνωση σε όλους Ευχαριστούμε τον @ hudson για την διάθεση του δεύτερου τεύχους.